| πολεις ἐχουσι τοιαυτην σεληνην . Σχολαστικος δανειστης ναυκληρῳ χρεωστῃ ἐνετελλετο σορον αὐτῳ κομισαι και δυο παιδικας τοις ὀκταετεσι παιδιοις αὐτου | ||
| . Λυκεας δε λεγει κατασκευαζομενου δευτερον του ναου κεραμεαν εὑρεθηναι σορον , εἰναι δε Ἀριαδνης αὐτην : και αὐτος τε |
| οἰονται ἡνωμενους , ὡς και Ἀπολλωνιος : και Ῥοδανοιο βαθυν πορον εἰσεπερησαν , ὁστις ἐς Ἠριδανον τετανυσται , ἀμμιγα δ | ||
| προτερον διεστηκυιας ἀπ ' ἀλληλων πολυ διαστημα , συναγαγειν τον πορον εἰς στενον , ὁπως ἁλιτενους και στενου γενομενου κωλυηται |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| μεν περιεχον κατα των πραξαντων , ἐλεον δε και συμπαθειαν ἐπιφερον προς τους ἀνηκεστα πεπονθοτας . ἀπηντησαν γαρ αὐτῳ μεθ | ||
| γνωμην συγκακουσθαι . σμηʹ . Κεφαλαια ἐστι παθος πονον κεφαλης ἐπιφερον ἀνυποιστον κατα περιοδους τινας , ὡστε και ἠχον εἰναι |
| ἐπιβαλε εἰς αὐτα το σκευος , και ἐα ἐκρειν τον ὀρον . και ὁταν σοι δοξῃ πεπηγεναι , ἀρας το | ||
| Ἰσαιος ἐν τῳ κατα Διοκλεους ὑποσημαινει . μηποτε μεντοι το ὀρον παρα τε Αἰσχυλῳ ἐν Κερκυονι και παρα Μενανδρῳ ἐν |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| εἰναι : και τουτο μεν , ἠν τις ψαυσῃ αὐτων παριων ὑος , αὐτοισι τοισι ἱματιοισι ἀπ ' ὠν ἐβαψε | ||
| προσκυνητεον τοπαραπαν , οὐδ ' εἰ προς ταις θυραις αὐταις παριων γενοιο . γʹ . Ἀνυποδητος θυε και προσκυνει . |
| ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
| και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
| . ” και εἰπων ταυτα ἡγειτο τοις κωμηταις ἐς Νυμφων ἀντρον , πλεθρον οὐπω ἀπεχον της κωμης , ἐν ᾡ | ||
| ὑπο μητρυιων ἀδικουνται : μαλιστα δε φυεται παρα Βορεου προσαγορευομενον ἀντρον . Συλλεγομενη δε ἐστι ψυχροτερα χιονος : ὁταν δε |
| . Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
| Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
| ἀπωσασθαι παρα νηων . ἡ διπλη ὁτι οἱ ποδες αὐτον ἐφερον , οὐκ αὐτος τους ποδας . ἡ δε ἀναφορα | ||
| σφισι τι νεωτερισθῃ των κατα την χωραν , οὐ ῥᾳδιως ἐφερον , ἀλλα καιπερ οὐ βουλομενοι ἐνδηλοι εἰναι τοις Ἀθηναιοις |
| ἐρωτησει λεγομενων των προτασεων και φησιν ὡς εἰπερ προς τον ἐρομενον καθ ' ἑκαστα τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον το | ||
| ὀντως ᾐ ἀληθης ὁ λογος , προς δε γε τον ἐρομενον καθολου τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον την ἀρα πας |
| ἱματιῳ κατεκαλυψε , και ἐλθοντι τῳ τροφει ἀποβαλων το ἱματιον κειμενους ἀλληλων πλησιον ἀπεδειξε , και το κερας δε , | ||
| τε ἐθαπτον τους αὑτων και ἠδη Σπαρτιατας ἐξεληλεγκτο εἰναι τους κειμενους . ἀπεθανον δε Θηβαιων τε και ὁσοι παρεμειναν Βοιωτων |
| και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
| , και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
| συνειλεγμενην . Οἰεσθε τουτον νυν πρωτον ἐπι τουτων των χρηματων πονηρον γεγενησθαι , ἠ νυν πρωτον καθ ' ὑμων δωρ | ||
| ὑδατι δε ῥαινομενοι ἀναπτονται : ὁταν δε δη καιωνται , πονηρον ὀζουσι και παραπλησιον ἀσφαλτῳ , και την ὀσμην οὑτω |
| δια ταυτα οὐν ὀρρωδουντος μου ὑπερ αὐτων και ἐν φυλακῃ ποιουμενου , ὁπως ἀν μη θυραζε ἐκφοιτησειαν , λανθανουσιν οἱ | ||
| πρωτον ποιουν παν καθ ' αὑτο κρειττον εἰναι δει του ποιουμενου : οὐ γαρ ἡ ἀμουσια μουσικον , ἀλλ ' |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| ἐδευετο δαιτος ἐϊσης . αὐταρ ἐπει ποσιος και ἐδητυος ἐξ ἐρον ἑντο , κουροι μεν κρητηρας ἐπεστεψαντο ποτοιο , νωμησαν | ||
| καθευδεν νικηται , ἀλλ ' ὁποτε ἀν το νεογνον ἀναπαυσιος ἐρον ἐχοι : οὐ μικκον γαρ ἀκος τῳ παιδι προσοισει |
| εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
| τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
| παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
| νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
| το μεν γαρ διαστηματικον το ἐνῳδον και ἐπι παντι φθογγῳ ἱσταμενον και δηλην ποιουν την ἐν ἁπασι τοις μερεσι παραλλαγην | ||
| ἠρεμιζεσθαι , το δε στηναι τῳ ἠρεμησαι . το τοινυν ἱσταμενον και το ἠρεμιζομενον κινειται : παν γαρ κινειται ἠ |
| δια του δ κλιθηναι , οὐ γαρ ἐστι παρωνυμον μακρᾳ παραληγομενον , ὡστε ἁμαρτημα το παρα τῃ Σαπφοι πολυϊδριδι και | ||
| διαφοραν τινα ποιοιη , ἠ ὑποστρεφει εἰς ῥημα τῳ Ε παραληγομενον , βαρυνεται : τροπος ὁ τρεπων τροπος ὁ τετραμμενος |
| νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
| Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
| ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
| δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
| ἀντιπερην Ὀρνιθος ἑλισσεται : ἡ δε μεσηγυ ὀρνιθεης κεφαλης και γουνατος ἐστηρικται . Ἠτοι γαρ και Ζηνι παρατρεχει αἰολος Ὀρνις | ||
| γουνος : ἐφην δε ἐν δισταγμῳ , μη ἀρα του γουνατος και δουρατος εἰσι συγκοπαι . . Παρον δε κἀκ |
| ἐφισταμενος αὐταις φερεται , ἐπιλαβων ταιν χεροιν τω ὀφθαλμω του φεροντος . ταυτην και ἱππαδα και κυβησινδα καλουσι την παιδιαν | ||
| ] . Ἀναμνησθωμεν δ ' ἡμετερου τινος αὐτων ἐργου , φεροντος εἰς τα παροντα . ἠν γαρ ποτε χρονος , |
| ἐκμοχλευῃ τῳ πηχεϊ το ἀρθρον , ἀλλα περι μεσον τον περινεον και κατα το ἱερον ὀστεον την ἐκκρεμασιν ποιεηται . | ||
| , και ἐκπιεσας τον χυλον , και χελωνης θαλασσιης τον περινεον κατακαυσας , τριψας , ἐγχεαι ἐς το αἰδοιον . |
| μεν τον ναυαρχον ἀπεστειλε μετα της ναυτικης δυναμεως , προσταξας παραπλειν ἐπι τον λοφον τον καλουμενον Ταυρον . τουτον δε | ||
| μεγαλα βοωντων . Μη εἰκη την Ἀβυδον : λειπει , παραπλειν . Ἐπι των παρακινδυνευοντων . Μη κινειν κακον εὐ |
| , ὠ καθηγητα , ἐπεθυμεις μεν αὐτος ἐξουδενωσαι ἡμας , αἰδουμενος δε , τον σαπρον ἐπι του πυλωνος ἐστησας Αἰσωπον | ||
| του πεπονθοτος ταδε λογοισιν ἡσθην τοισδε : νυν δ ' αἰδουμενος θεους τ ' ἐκεινον θ ' , οὑνεκ ' |
| κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
| δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
| ὁτι οὐχ ὑπερ τουτων ἐλεγον , ἀλλα τοις νομοις τοις κειμενοις ἐβοηθουν . ἠρξαμην μεν οὐν τουτων ἑνεκα , δεδιως | ||
| ἀποδεικτικη ἡ ὁριστικη : ἐδυνατο γαρ ὁσον ἐπι τοις πρωτοις κειμενοις ἑτερων μεν εἰναι , ἀποδεικτικη μεντοι και αὐτη εἰναι |
| και περι των λοιπων νυν μανθανε : το τοινυν φαιον ἐπιδηλον οἰμαι γεγονεναι τοις πασιν ἐξ ἀκρατου λευκου και μελανος | ||
| ἐπινηχεται το καλουμενον ὑπο πολλων γραυς . Ἀλλα ταυτα μεν ἐπιδηλον ἐσται τῳ ἑτεροχρονῳ του εἰδους , ὡστε οὐ δει |
| προτασεων . Λεγω δε ὁτι το ἐστι ἠ τῳ δικαιῳ προσκεισεται ἠ τῳ οὐ δικαιῳ . ἐνταυθα καλως εἰπεν ἐπι | ||
| ἐν ἰσῳ γαρ ἀριθμῳ σχεδον τα της συνταξεως ἐγενετο . προσκεισεται γαρ και τῳ ἀλλοι μεν γαρ παντες , ὁσοι |
| ἐπεποθει δυναμενους ἀποκρινασθαι , των ἐθων και νομιμων την γλωτταν ἐπεχοντων και το στομα κλειοντων και ἀπορραπτοντων . ἐπει δε | ||
| ὀρεξιν ἀφροδισιων παρεχει ταις βουσιν . ὡς οὐν των βουκολων ἐπεχοντων τας βους και κοπιωντων , σκυρα ἐχθρα εἰρηται . |
| αἰαν : νυκτι δ ' ἐν ταυτῃ θεος χειμων ' ἀωρον ὠρσε , πηγνυσιν δε παν ῥεεθρον ἁγνου Στρυμονος . | ||
| . . των ὠμως δρεπομενων , ἠτοι των ὠμον και ἀωρον δρεπομενων την παρθενιαν . . κλαυτον ] ἀξιον θρηνων |
| μεν γαρ της Πλειαδος μεσον κατα μεν τον Ἱππαρχον βορειοτερον εὑρημενον του ἰσημερινου μοιραις ιε και Ϛʹ , κατα δε | ||
| ζητουμενον εἰσαγαγων ἐν τῃ ἀρχῃ του προοιμιου , νυν ὡς εὑρημενον λαμβανει . και φησιν ὁτι παντες ἀκουσαντες δοκιμασατε γενεσθαι |
| διαμετρον στασιν θεωρηθῃ πλειονας αὐτου μοιρας ἐπεχων . Το δε ἐννατον ἀπο του ὡροσκοπου σημαινει τον περι θεων λογον και | ||
| , τον ἑβδομον Ὑδροχοῳ , τον ὀγδοον Ἰχθυσιν , τον ἐννατον Κριῳ , τον δεκατον Ταυρῳ , τον ἑνδεκατον Διδυμοις |
| και ὠμος και ἀσελγης δοξῃ , γεροντος δε ἐπι τυραννιδα ἡκοντος πρωτη αἰτια το τοιαυτα βουλεσθαι : και γαρ ἠν | ||
| τε γαρ σου χρηστοτης διεφαινετο παλαι και ἐπιστελλειν ἐμανθανες . ἡκοντος δε του καιρου και ἐργων και λογων πως ἐμελλες |
| προς τον πλουν , ὁμως οὐκ ἐλυσαν τα σχοινια . λαρον : ἡδυ , ἀπολαυστικον : παρα το λω πεποιηται | ||
| θελω , πεποιηται . . . . . , : λαρον : ἡδυ , ἀπολαυστικον . παρα το λω πεποιηται |
| ἐν ἀλλῃ πολει τοιαυτα τολμαν αἰσχρον , πολυ δη που δεινοτερον ἐν τῃ ἐλευθερᾳ ταυτῃ . εἰ δε περι ἀσεβειας | ||
| . . : ἠτοι συνεμαχησαν τοις πολεμιοις ἡμων . καιτοι δεινοτερον ἐστιν . . . : εἰ ἑνεκα , φησιν |
| της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
| “ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
| . . . . ῥιψει χειρος ἑλων ἀπο πυργου , λυγρον ὀλεθρον : ἡ διπλη ὁτι ἐντευθεν κινηθεντες οἱ μεθ | ||
| παλαισμοσυνῃ πολυτειρει : του γαρ ὑπερθε γυια και ἁψεα παντα λυγρον κατεδαμνατο γηρας . Ἀλλα οἱ ἐν στερνοισιν ἐτ ' |
| τι και ἐπαινεσαι μοι δωσεις , πανυ ἀστειως ὑπο σου πεπραγμενον , ὁποτε του Τισιου την τεχνην οἰσθα ὡς το | ||
| δε αὐτην Μινουκιανος μεν οὑτως ὁταν ὁμολογων ὁ φευγων το πεπραγμενον την ἐξου - σιαν προβαλληται , ἐχει δε οὐκ |
| τα μελλοντα ἀπεφοιβαζεν . εἰς γαρ καρυον ἠ τι τοιουτο τετρημενον ἐξ ἑκατερου μερους ἐνετιθει πυρ και την συνεχειν αὐτο | ||
| ὠτος , το δ ' ἑτερον ἐν χυτρᾳ πωμα ἐχουσῃ τετρημενον και πανταχοθεν ἐστεγανωμενον , ὡστε τον ἀναφερομενον ἀτμον προσεμπιπτειν |
| μη ἐπηυξατο τῳ Ἀπολλωνι : Μηριονην δε , ἀνδρα οὐ τοξικον , ἐπευξαμενον τῳ Ἀπολλωνι , ἀποπετομενης ἠδη της ὀρνιθος | ||
| . Κινυραν . ὁ χρυσοθριξ . προθυμως . ἠ ὡς τοξικον ἠ ὡς μουσικον . κτιλον ] φιλον . αὐτῃ |
| κατ ' ἐπιτασιν ἐννεαπλασιαν ἐχειν γλυκυτητα , το μελι λεγων ἐνατον εἰναι μερος της ἀμβροσιας κατα την ἡδονην . οὐδεις | ||
| . τας δυο δηλαδη συλλαβας , ἡμιολιον καλουμενον : το ἐνατον ἐκ χοριαμβου και διιαμβου : το δεκατον ἐκ χοριαμβου |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| , ὠ Σωκρατες , ἡγουμενος το ζην πως ἐν αὐτῳ μενεις ; και ταυτα φροντιστης ὠν και ὑπερ ἡμας τους | ||
| , λαλησει μετα σου , ἐαν δε μη ἐλθῃ , μενεις μεθ ' ἡμων ὡδε ἑως [ ἐρχεται . ] |
| , χρηιζων ἡμετερους αὐθις ἱκοιο δομους . Ἐστε μεν αὐτος ἐπινον ἀπο κρηνης μελανυδρου , ἡδυ τι μοι ἐδοκει και | ||
| ἀρκουσαν παρειχον , κατακειμενοι δε ἐν σκιμποσιν ἐδειπνουν , και ἐπινον ἐκ κερατινων ποτηριων , οἱς ἐνετυγχανον ἐν τῃ χωρᾳ |
| τε ταξεων και φυλακων ἑδρας ; Θεσσαλος ἠ παραλιαν Λοκρων νεμομενος πολιν ; ἠ νησιωτην σποραδα κεκτηται βιον ; τις | ||
| ἠγουν σειεσαι περι τοτε . Κληρονομος : ὁ τον κληρον νεμομενος . Καλλος : δια το προς αὐτο καλειν . |
| αὐτων ἐκ της κοινης ἐξητασμενα πραγματειας , ὡς ἐπεζητεις . Δωρον τοι και ἐγω , τεκνον φιλε , τουτο διδωμι | ||
| ” Τυριοι Ἀσκαλωνιται Δωριεις Ῥαφανεωται ” , ὡστε παρα την Δωρον το Δωριον εἰναι , οὑ ἀν εἰη το Δωριευς |
| ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | ||
| ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' |
| ' ἀλληλῃσι φερεσθαι . ἐκ δε του οἰγομενος παραπεπταται ἐγγυθι Ποντος πολλος ἐων και πολλον ἐπ ' ἀντολιης μυχον ἑρπων | ||
| ποντικον . Τις γαρ ἀνδρων φιλοσοφων οὐκ οἰδεν ὁτι ὁ Ποντος καταρρους ἐστιν ἐκ των ποταμων παντοθεν περικλυζομενος ; Ἀληθως |
| τε πυρετος ξυνεχης ᾐ , ἐν τῃσι πρωτῃσι περιοδοισι του νουσηματος ἐλπις τον ἀλγεοντα ἀπολεσθαι . Ὁ δε τροπος οὑτος | ||
| προσγινομενου και ἐνσηπομενου φλεγματος . Οὑτος ἠν καταληφθῃ ἀρχομενου του νουσηματος πριν ἠ την φλεβα αἱμοῤῥοειν ἠ χαλᾳν ἰσχυρως , |
| ς ὀξυτονος δια του ντ κλινομενη , τουτων εἰς ω περισπωμενον το ὑποτακτικον : ἠν οὐν το ῥημα ἐτεθην , | ||
| , “ ἡ μυρι ' Ἀχαιοις . ” δασυνομενον και περισπωμενον ἀρθρον ὑποτακτικον δηλοι , “ ᾑ ἐπι πολλ ' |
| εἰ δε ἐστιν ἐν τῳ ὡροσκοπῳ ἠ τῳ μεσουρανηματι , προστεθησεται ἡ δοξα αὐτου και περιφημος ἐσται παρα τοις ὁμοιοις | ||
| ἐν τῃ ἀρχῃ τουτου του ἐπιμερισμου εὐφρανθησεται ἐπι δουλοις και προστεθησεται ἡ δοξα αὐτου . Εἰτα ἐπιμεριζει ὁ Ἑρμης ἐν |
| ἀποστηναι , θεους μονους ἀξιοχρεως ἐν τοις τηλικουτοις ἡγησαμενος συμβουλους ἐρομενος ἠκουσεν , ὡς ἐμμενετεον οἱς εἰχε . λαβων δη | ||
| προμεμαλαχθαι δια τουτων την ψυχην . ὁ μεν γαρ Ξενοκρατης ἐρομενος τον παρ ' αὐτῳ φιλοσοφειν νεον βουλομενον εἰ γεγεωμετρηκεν |
| τριτου τιμηματος ἐκαλει : και τεταρτους τους ἀπο του τεταρτου τιμηματος . και τουτ ' ἐποιει μεχρι του γενεσθαι λοχους | ||
| των ψηφων την ἐπωβελιαν προσωφλισκανεν . ἠν δε ἑκτον του τιμηματος , ὡς Ἰσαιος ἐν τῳ προς Εὐκλειδην περι χωριου |
| δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
| εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
| λεγων κατα διαρτησιν ἀσυνακτον εἰναι τινα λογον , φασιν μεν προφερομενος μονην ἀντιτιθεμενην αὑτῳ φασιν ἑξει την ἀντικειμενην τῃ προειρημενῃ | ||
| φιλοσοφε , ἐκεινα ἁ ἐλε - γες ; ποθεν αὐτα προφερομενος ἐλεγες ; ἀπο των χειλων αὐτοθεν . τι οὐν |
| , οἱον οἱον ἀλγος ἐπαθον , φιλαι . ὀνομα δε ποιον αὐτον ὀνομαζει πατηρ ; οἰσθ ' , ἠ σιωπηι | ||
| κατα τρεις κατηγοριας μονας εἰσιν αἱ κινησεις , κατα το ποιον , κατα το ποσον και το που : και |
| την Ἀρισβην , ὁθεν ἡκειν αὐτον φησιν „ ὁν Ἀρισβηθεν φερον ” ἱπποι ποταμου ἀπο Σελληεντος . „ οὑτω δ | ||
| ὁ τι και Κυπριν δαμαζει . Το ῥοδον ταχα προηλθεν φερον ἐκ φθονου το τυμμα , ὁτι μηλον Ἀφροδιτη ἑτερον |
| : περι γαρ την φυσιν και τα σωματα οὑτος ἀναστρεφεται ἐπιμελουμενος αὐτων και ἰωμενος . Ἐπειδη οὐν εἰς το περας | ||
| σωζεσθαι βουλομενων . ἠν δε τις ἐν αὐτοις συοφορβιων βασιλικων ἐπιμελουμενος ἐπιεικης ἀνηρ Φαιστυλος ὀνομα , ὁς ἐν τῃ πολει |
| ! ! ! ! ! [ ! ! ! ] νος ἐσται [ ] γυμνασιαρχος [ ] , το δε | ||
| κατελαλησα τινος , οὐδε ἐψεξα βιον ἀνθρωπου , πορευομε - νος ἐν ἁπλοτητι ὀφθαλμων . Δια τουτο τριακοντα ἐτων ἐλαβον |
| κρισεως λογον , τοσουτον μονον ὑπειποντας φροντιδι της προσηκουσης τοις προκειμενοις ἀρχης και ταξεως ὁτι δει τους ποιητην τον θεον | ||
| προς το διατιθεναι γυναικας . ὁ μεντοι του Κρονου τοις προκειμενοις σχημασι συνοικειωθεις , ἐαν μεν και αὐτος ᾐ τεθηλυσμενος |
| το μη ὀν ἀπολειται . οὐδεν ἀρα δυναται ἐκ του αὐξομενου ἠ μειουμενου γινεσθαι . και μην οὐδ ' ἐκ | ||
| την προσαγορευομενην Ἰντεραμναν . Κατα δε την Σικελιαν ἀει μαλλον αὐξομενου Ἀγαθοκλεους και δυναμεις ἁδροτερας ἀθροιζοντος Καρχηδονιοι πυνθανομενοι τον δυναστην |
| ὁ δε δανειζομενος το δυνον , το δε μεσουρανημα το διδομενον ἀργυριον , το δε ὑπο γην μηνυει σοι την | ||
| και σκωληκας παντοιους και ἀσκαριδας και το ῥινημα του ἐλεφαντος διδομενον . παντοιας ἑλμινθας φθειρει και καλαμινθη : ξηραν βαλλων |
| ταυτα παντα . καλαι αἱ Ἀθηναι . ἀλλα το εὐδαιμονειν καλλιον πολυ , το ἀπαθη εἰναι , το ἀταραχον , | ||
| την ἐξαψιν ἐν τῳ δοθεντι τοπῳ ποιησαι . δʹ . καλλιον δε ἡ αὐτη ἐξαψις γενησεται , εἰ τετρασιν ἠ |
| , και καταλαβουσα Αἰητην ὑπο του ἀδελφου Περσου της βασιλειας ἐστερημενον , κτεινασα τουτον τῳ πατρι την βασιλειαν ἀποκατεστησεν . | ||
| τῳ οὐρω : ὁ ἐστι βρεχεσθαι : νεφος , το ἐστερημενον φωτος : νηπιος : ἠτοι κατα πλεονασμον του ν |
| ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
| ; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
| ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | ||
| εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το |
| . και αὐθις ὡσπερ το ἑν πρωτιστον ἁπαντων ἐστι και ἐξῃρημενον των ἐξ αὐτου προϊοντων , ἀρρητον τε παντι λογῳ | ||
| παντα και ἀσυντακτον και οὑτως ἐξῃρημενον , ὡστε μηδε το ἐξῃρημενον ἐχειν κατ ' ἀληθειαν : ἐξῃρηται γαρ ἀει τινος |
| Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
| και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
| λαιμου χαλασθηναι , ὠμης κραμβης ὁ χυλος κατα της κεφαλης ἐπιβαλλομενος ἀνασπᾳ την σταφυλην εἰς τα μετεωρα του στοματος . | ||
| μολιβδον οὐ παρεμποδιζεται συγκιρνασθαι , οὐδε μην μολιβδος κατα χαλκου ἐπιβαλλομενος . Κἀντευθεν μεγαλην διαγνωσιν ηὑραμεν , ὁτι των οὐσιων |
| δευτερα μηδ ' ἐστι το πρωτον γινομενον και αἰτιον τινος ἐσομενου , δια ποιαν αἰτιαν μετα τα πρωτα γινεται τινα | ||
| ὁλος μελλων ἐστιν , καθοσον δε προ της ἀρχης του ἐσομενου , ὁλοκληρος ἐσται γεγονως . ἐσται τοινυν του γεγονοτος |
| ἡ θερμανσις , αὐτο το προς τι ἐστι , το ἐκφωνουμενον αὐτος ὁ χαρακτηρ του προς τι και ἡ ποιοτης | ||
| κανονιζει αὐτην λεγων , ὁτι πασα δοτικη ἑνικων εἰς ι ἐκφωνουμενον ληγουσα ὁταν ἐχῃ την αἰτιατικην ἰσοσυλλαβον τροπῃ του ι |
| του ἀγωνος καιρος , ἐκαλουν τον δημον : ἠν δε παλαιτερον ἐτι συνερρυηκως ἐκ των ἀγρων ὁ χερνητης και αὐτουργος | ||
| τε χωραν και σφας αὐτους ἐπι φιλιᾳ . Εὐανδρος δε παλαιτερον ἐτι της Θεμιδος ἀκηκοως διεξιουσης , ὁτι πεπρωμενον εἰη |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
| ἐκ δε τουτου προς δυσμας ἑως του Ῥηβα και του ἐπικειμενου σκοπελου κατα την ἐκβολην τουτου . . . . | ||
| δια ταυτηϲ τηϲ λεξεωϲ πανυ διδαϲκει θεραπευτικον και τεχνικον το ἐπικειμενου βαρυτερου παροξυϲμου μη δειν παρατιθεναι τροφην . εἰτε γαρ |
| ὁσα ἐπει Κυρος ἐτελευτησεν ἐν τῃ πορειᾳ μεχρι εἰς τον Ποντον ἀφικοντο , και ὁσα ἐκ του Ποντου πεζῃ ἐξιοντες | ||
| ' ἀπο ἀνισχοντος ἡλιου . Καθοτι δε εἰσβαλλει εἰς τον Ποντον , ὁριζει τα Σινωπεων και Ἀμισηνων ἐργα : τριακοσια |
| μεν ἐκπεμπεις οἱ συμφερει , τοις δε ἐπιστελλεις ὑπερ των ἐπειγοντων , τοις δε ἀντεπιστελλεις ὑπερ ὡν ἐρωτωσι ; τα | ||
| , εἰτα ἐπαναλαβοντες παλιν φαμεν ὡσπερ ἐπενθυμουμενοι και ὁ μεν ἐπειγοντων αὐτον μειζονων ὁμως του πλεονεκτειν ἑνεκεν ἐποιει τα χαλεπωτερα |
| ' Ἀμμωνα ἐς Λιβυην , το μεν τι τῳ θεῳ χρησομενον , ὁτι ἀτρεκες ἐλεγετο εἰναι το μαντειον του Ἀμμωνος | ||
| . Ὠ φιλοτης , χρειω με κατηγαγεν εἰς Ἀϊδαο ψυχῃ χρησομενον Θηβαιου Τειρεσιαο . Οὑτος , ἀλλ ' ἠ παραπαιεις |
| , ὁ γε δη μαλιστα Διονυσιος ἐσπουδακει . Διονυσιος Καρχηδονιων ἐπιοντων χειρι μυριαδων τριακοντα πολλα κατα την χωραν ἐρυματα και | ||
| ἀλλων τι μηνυει το μη και το οὐ προτιθεμενα των ἐπιοντων ὀνοματων , μαλλον δε των πραγματων περι ἁττ ' |
| ναυλοχιον ἐν τῳ μεσῳ Ἀριστοφανης Βαβυλωνιοις . νεηκες : νεωστι ἠκονημενον . νεμεσθαι : ὡς το πολυ το λαμβανειν προσοδον | ||
| και πολυτελεστατου δειπνου παρασκευην , ἐκ μηρινθου πανυ λεπτης προσεταξεν ἠκονημενον ὑπεραιωρηθηναι πελεκυν . ἐπει δε κατακλιθεις εἰδεν αἰφνιδιον , |
| ἀπο των χειλων ἀκρων , ὁταν του στοματος πιεσθεντος τοτε προβαλλομενον ἐκ της ἀρτηριας το πνευμα λυσῃ τον δεσμον αὐτου | ||
| παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , προβαλλομενον τα περιεστωτα πραγματα . Παρα Κατουλου το μη ὀλιγωρως |
| ὑποχονδρια τε και γαϲτηρ . ξηροτερου δε το μεν αἱμα παχυτερον τε και ὀλιγωτερον , αἱ φλεβεϲ ξηραι και ἡ | ||
| γαρ μονην αὐτην καθ ' αὑτην οὐδεις ὑπεθετο , διοτι παχυτερον ἐστιν ἡ γη και οὐκ ἐπιτηδεια προς γενεσιν . |
| ἐπιθυμια οὐκ ἀγριοτητος , ἀλλ ' ἐρωτος ἐστι ση - μειον και φιλανθρωπιας : ὡς γαρ δυνατον ἀπολαυει και του | ||
| το ἐπιφωνειν τους φρατορας ἐπι του σταθμου του ἱερειου , μειον μειον . ὁτι δε ἱστατο , Ἀριστοφανης ἐν Δραμασι |
| ὑπακουσαι , ἀναγαγοντος δ ' αὐτους ἐς την δημοκρατιαν ἐκ προσταγματος Ἀλεξανδρου παλιν δουλευσαι τοις Ποντικοις . ἐφ ' οἱς | ||
| τα τετρακοσια ταλαντα την δοσιν ἀπεφαινον εἰναι . Και του προσταγματος δε το ἀντιγραφον οὐκ ἀχρηστον οἰομαι κατακεχωρισθαι . Πολλῳ |
| , πλειους δε Αἰγυπτιοι . και βαλλει Μεγαβυζος εἰς τον μηρον Ἰναρον , και τρεπεται , και νικωσι Περσαι κατα | ||
| τοις γονασι . ταυτα ἀκουσας ὁ Κυρος ἐπαισατο ἀρα τον μηρον και εὐθυς ἀναπηδησας ἐπι τον ἱππον λαβων χιλιους ἱππεας |
| μελετην ποιοιτο , του δε γραφειν ἐν παιδιᾳ και παρεργῳ ἐπιμελομενος εὐ φρονειν κριθειη παρα τοις εὐ φρονουσιν ; πολλακις | ||
| τις , ἐφη , δυνατος ὠν των της πολεως πραγματων ἐπιμελομενος την τε πολιν αὐξειν και αὐτος δια τουτο τιμασθαι |
| του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
| λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
| ἀλλας ἐνεπρησε . διαπλευσας δ ' εἰς την Κυπρον και προσλαβομενος στρατιωτας και ναυς διεπλευσεν εἰς το Πηλουσιον . της | ||
| ἰδιαν οὐ μονον δια της νικης ἐπηυξησεν , ἀλλα και προσλαβομενος Μακεδονων ἀγαθων ἀνδρων πληθος . Νεοπτολεμος μεν οὐν μετα |
| μεν τοι ἐγων ἐθελοιμι και αὐτος ὡς ἐμεν ὡς ὁτε διον Ἐρευθαλιωνα κατεκταν . ἀλλ ' οὐ πως ἁμα παντα | ||
| τιετο δημῳ , τρεις τ ' Ἀντηνοριδας Πολυβον και Ἀγηνορα διον ἠϊθεον τ ' Ἀκαμαντ ' ἐπιεικελον ἀθανατοισιν . Ἑκτωρ |
| τον ἀνθρωπον , ὡσπερ τον Ἡρακλεα φασιν αὑτον ἐμπρησαι , μενοι ἀν αὐτου τα δογματα ἐν τῃ ψυχῃ , καθαπερ | ||
| ἀοργητως πραττοντες ὁσα και οἱ σφοδρα τῳ θυμῳ φερο - μενοι . φυλακτεον οὐν και το τουτων ἀβλεπτημα ὡς πολυ |
| θαλατταν διεσωσε τας ναυς . Ἰμιλκων δε ταις πρωταις τριηρεσιν ἐπιθεμενος τῳ πληθει των βελων ἀνειργετο : ἐπι μεν γαρ | ||
| χαλκειον ἐλθων και ἁρπασας παιδα ἑνα , ἐπι των ὠμων ἐπιθεμενος ἐκελευσε ποδηγειν προς τας ἀνατολας . ἐκει δε παραγενομενος |
| στρατοπεδου μετα τωνδε : αὐτος δε ὑμιν Μαρδονιος και ὁ στρατος αὐτου οὑτος κατα ποδας ἐμεο ἐλαυνων προσδοκιμος ἐστι . | ||
| ' ὁ μεινας ] ἀλλ ' οὐδ ' ὁ καταλειφθεις στρατος τῳ Μαρδονι , αἱ τριακοντα μυριαδες , ὑποστρεψουσιν εἰς |
| τα μεν ὁπως ἐπιτηδευσῃ μαθων , τα δε προς ἐλεγχον ἐπισταμενος , ἀμφω καλως ἐπαιδευθη . οὐ μην ἐπεπολαζε των | ||
| , πολυ προτερον ἐμαυτῳ παραινεσας και χαριν ἐμαυτῳ οὐ μικραν ἐπισταμενος . “ Εἰεν : ὁ μεν γενναδας εἰπων ταυτα |
| παρ ' ἐλπιδας ἐκδιηγουντο , ὡς πολυν ἱμερον ἐνεργασασθαι του ξενου τῳ πατρι . κατεμεμφετο γουν αὐτας ἐπ ' ἀχαριστιᾳ | ||
| Ἑλληνικωι , δεισας ὑπεξεπεμψε Τρωϊκης χθονος Πολυμηστορος προς δωμα Θρηικιου ξενου , ὁς τηνδ ' ἀριστην Χερσονησιαν πλακα σπειρει , |
| ἀλλους ἐωμεν χαιρειν αὐτοις βιοις , τον μεν ἐν ἡδονῃ τηκομενον , τον δ ' ἐν γῃ πονουμενον , τον | ||
| τῃ γλωσσῃ κρατειται κυαμου μεγεθος ὡστε καταπινειν ἐπι σχολης το τηκομενον , και σφοδρα την ἀρτηριαν λεαινει τε και ἀνδρειοι |
| ἑστιωμεθα παρα τῳ Θετταλης ἐραστῃ : τον γαρ της Ἀφροδιτης ἐρωμενον ἡ Θετταλη περιστελλει . ὁπως δ ' ἡξεις φερουσα | ||
| ἡμων οὐδ ' ὁ ζητουμεν . Ἐκει δε το ἀληθινον ἐρωμενον , ᾡ ἐστι και συνειναι μεταλαβοντα αὐτου και ὀντως |