| . . . . ῥιψει χειρος ἑλων ἀπο πυργου , λυγρον ὀλεθρον : ἡ διπλη ὁτι ἐντευθεν κινηθεντες οἱ μεθ | ||
| παλαισμοσυνῃ πολυτειρει : του γαρ ὑπερθε γυια και ἁψεα παντα λυγρον κατεδαμνατο γηρας . Ἀλλα οἱ ἐν στερνοισιν ἐτ ' |
| Καρκινου Σκορπιου τε και των νηκτων Ἰχθυων Λιβυκον τε και καθυγρον , προς οἰκοδεσποτειαν Ἀφροδιτην ἐταξαν τε , συν αὐτῃ | ||
| τουτων δε τινα συμπλεκομενα ποιειν συστημα , το μεν πρωτον καθυγρον και πηλωδες , ξηρανθεντα και περιφερομενα συν τηι του |
| . . : τοις ἐπι συμμαχιαν , φησι , παρακαλουμενοις ἐχυρον φαινεται προς το βοηθησαι οὐχ ἡ εὐνοια των παρακαλουντων | ||
| ἀχυρον καλειται . εἰρηται ἀεχυρον τι ὀν , οὐδεν ἐχον ἐχυρον , . , , . α , . , |
| μεν περιεχον κατα των πραξαντων , ἐλεον δε και συμπαθειαν ἐπιφερον προς τους ἀνηκεστα πεπονθοτας . ἀπηντησαν γαρ αὐτῳ μεθ | ||
| γνωμην συγκακουσθαι . σμηʹ . Κεφαλαια ἐστι παθος πονον κεφαλης ἐπιφερον ἀνυποιστον κατα περιοδους τινας , ὡστε και ἠχον εἰναι |
| δε και προϲ ταϲ ἐν δακτυλιῳ και ἐντεροιϲ φλεγμοναϲ : ἐνιεμενον δε λυει και τεινεϲμουϲ , ποιει και προϲ χειμεθλα | ||
| και καταμηνια κινει και ἐμβρυα φθειρει και δι ' ἑδρας ἐνιεμενον ἰσχιαδας ὀνινησιν , αἱματωδη κενουν . Θριδαξ ὑγρον και |
| ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | ||
| εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
| τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| του ἀγωνος καιρος , ἐκαλουν τον δημον : ἠν δε παλαιτερον ἐτι συνερρυηκως ἐκ των ἀγρων ὁ χερνητης και αὐτουργος | ||
| τε χωραν και σφας αὐτους ἐπι φιλιᾳ . Εὐανδρος δε παλαιτερον ἐτι της Θεμιδος ἀκηκοως διεξιουσης , ὁτι πεπρωμενον εἰη |
| μεν τον ναυαρχον ἀπεστειλε μετα της ναυτικης δυναμεως , προσταξας παραπλειν ἐπι τον λοφον τον καλουμενον Ταυρον . τουτον δε | ||
| μεγαλα βοωντων . Μη εἰκη την Ἀβυδον : λειπει , παραπλειν . Ἐπι των παρακινδυνευοντων . Μη κινειν κακον εὐ |
| ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
| ; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
| , πολλων ὀντων ὁμοιων ; Δια τι γαρ ἀλλο ; Ποτερον οὐν κεραμει μεν λυσιτελει μηδενα ἀλλον εἰναι κεραμεα ἐν | ||
| μη ἐπιστασθαι μηπω ἐχειν ἐπιστημην ἐστιν ; Ὡμολογει αὐτῳ . Ποτερον οὐν εἰσιν οἱ λαμβανοντες ὁτιουν οἱ ἐχοντες ἠδη ἠ |
| αὐτων ἐκ της κοινης ἐξητασμενα πραγματειας , ὡς ἐπεζητεις . Δωρον τοι και ἐγω , τεκνον φιλε , τουτο διδωμι | ||
| ” Τυριοι Ἀσκαλωνιται Δωριεις Ῥαφανεωται ” , ὡστε παρα την Δωρον το Δωριον εἰναι , οὑ ἀν εἰη το Δωριευς |
| μεν ὁμοιως ἐπι των ἀπηλιωτικων ὀντες κεντρων ἠ ἐπαναφορων , ἐπισινεις δε ἐπι των δυτικων . Ἀρης μεν γαρ βλεψας | ||
| και φιλοστοργοτερους θανατῳ χωριζουσι , τους δε λοιπους ἐχθρους και ἐπισινεις ποιουσι : μαλιστα δε ἐξω των κεντρων γενομενοι . |
| της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
| “ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
| ἐθει μεν αὐτος ὡς ἐξελων μετα των φυλαττειν τεταγμενων το πιεζομενον , οἱ δε αἰσθομενοι του δρομου φθασαντες αὐτοι τους | ||
| δε αὐτου τῳ ἀνευ προφασεως φα - νερας συνιστασθαι και πιεζομενον κοιλαινεσθαι και ἀναπληρουσθαι : ἐστι δε ψυχροτερον του ἐμφυσηματος |
| . και αὐθις ὡσπερ το ἑν πρωτιστον ἁπαντων ἐστι και ἐξῃρημενον των ἐξ αὐτου προϊοντων , ἀρρητον τε παντι λογῳ | ||
| παντα και ἀσυντακτον και οὑτως ἐξῃρημενον , ὡστε μηδε το ἐξῃρημενον ἐχειν κατ ' ἀληθειαν : ἐξῃρηται γαρ ἀει τινος |
| Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
| και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
| ' ὁντινα τροπον ἐρωτικος . γεγραφε γαρ δη ὁ Λυσιας πειρωμενον τινα των καλων , οὐχ ὑπ ' ἐραστου δε | ||
| φαινομενον καλλος ἐρως οὐ κυριως ἐστιν ἐρως . Το δε πειρωμενον παθητικως ἀκουστεον ἀντι του πειραζομενον παρα τινος , τουτεστι |
| ἠν , ἐπει δε ἑωρων αὐτον εἰ ποτε ὁρμισαιμεν το πλοιον ἀλλα τε πολλα τεραστια ἐργαζομενον , και δη και | ||
| Ἀβυδου τρεις ἀλλας κατηγεν , εἰ τι που λαμβανοι Ἀθηναιων πλοιον ἠ των ἐκεινων συμμαχων . αἰσθομενοι δε ταυτα οἱ |
| ἀπωσασθαι παρα νηων . ἡ διπλη ὁτι οἱ ποδες αὐτον ἐφερον , οὐκ αὐτος τους ποδας . ἡ δε ἀναφορα | ||
| σφισι τι νεωτερισθῃ των κατα την χωραν , οὐ ῥᾳδιως ἐφερον , ἀλλα καιπερ οὐ βουλομενοι ἐνδηλοι εἰναι τοις Ἀθηναιοις |
| ἐσται των ἀνεπαισθητως μεν ἐσχηκοτων του καλλους των μαθη - ματων , ἀκολουθοτερον δε ταις ἑαυτου ὑποθεσεσι περι αὐτων δοξασαντων | ||
| λαι [ ] αι : ὁτ ' ἐν [ ] ματων ? [ ] λε ? σ [ ] χ |
| ὑπολαμβανετε καθοραν ἐπι του βηματος ἀντιπαρατεταγμενους , Σολωνα μεν τον καλλιστοις νομοις κοσμησαντα την δημοκρατιαν , Ἀριστειδην δε τον τους | ||
| * ἀνθρωπων . Ἀθηνα . * καλλιεργοις : * * καλλιστοις ἐργοις . . Το τεχναν πασαν προς το ἀριστοπονοις |
| μεμηλει . Οἱ δ ' ἀρα Βουπρασιον τε και Ἠλιδα διαν ἐναιον ὁσσον ἐφ ' Ὑρμινη και Μυρσινος ἐσχατοωσα πετρη | ||
| γαρ τουτου και διστασαι τον Ἀρισταρχον φασι περι του ἠω διαν ἐμεινε , καθο ἠν το ἐντελες ἠοαΑἱ . ἀποκοπαι |
| δη το τοιουτον ἐνταυθα ὡς θρεμμα ἀγριον , τρεφειν δε συνημμενον ἀναγκαιον , εἰπερ τι μελλοι ποτε θνητον ἐσεσθαι γενος | ||
| ἐπαγειν τουτο τῳ λογῳ ἑπομενον τῳ ἀντικειμενῳ προς το δευτερον συνημμενον : το γαρ συνημμενον οὑτως εἰχεν . ὡν δε |
| ἐπιβαλε εἰς αὐτα το σκευος , και ἐα ἐκρειν τον ὀρον . και ὁταν σοι δοξῃ πεπηγεναι , ἀρας το | ||
| Ἰσαιος ἐν τῳ κατα Διοκλεους ὑποσημαινει . μηποτε μεντοι το ὀρον παρα τε Αἰσχυλῳ ἐν Κερκυονι και παρα Μενανδρῳ ἐν |
| πολεις ἐχουσι τοιαυτην σεληνην . Σχολαστικος δανειστης ναυκληρῳ χρεωστῃ ἐνετελλετο σορον αὐτῳ κομισαι και δυο παιδικας τοις ὀκταετεσι παιδιοις αὐτου | ||
| . Λυκεας δε λεγει κατασκευαζομενου δευτερον του ναου κεραμεαν εὑρεθηναι σορον , εἰναι δε Ἀριαδνης αὐτην : και αὐτος τε |
| δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
| εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
| . ” και εἰπων ταυτα ἡγειτο τοις κωμηταις ἐς Νυμφων ἀντρον , πλεθρον οὐπω ἀπεχον της κωμης , ἐν ᾡ | ||
| ὑπο μητρυιων ἀδικουνται : μαλιστα δε φυεται παρα Βορεου προσαγορευομενον ἀντρον . Συλλεγομενη δε ἐστι ψυχροτερα χιονος : ὁταν δε |
| . Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
| Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
| δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
| νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
| Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
| ἐδευετο δαιτος ἐϊσης . αὐταρ ἐπει ποσιος και ἐδητυος ἐξ ἐρον ἑντο , κουροι μεν κρητηρας ἐπεστεψαντο ποτοιο , νωμησαν | ||
| καθευδεν νικηται , ἀλλ ' ὁποτε ἀν το νεογνον ἀναπαυσιος ἐρον ἐχοι : οὐ μικκον γαρ ἀκος τῳ παιδι προσοισει |
| τερας ἐσκοπιαζον , εἰ μιν ἐσαθρησαιμι παρος γ ' ἐμε κεινον ἰδεσθαι . ἠματος ἠν το μεσηγυ , και οὐδεπω | ||
| , ἐτι νηος ἐφιεμενον και ἑταιρων : οἱ δε θοως κεινον τε πορον και λυγρον ἀεθλον ἀχνυμενοι λειπουσι και ἐς |
| οὐκ ἐμον . εἰ δε δικαιον μεν το πεπραγμενον , καινον δε τουτο και οὐκ ἐμον , οὐδεν ἑτερον λεγουσιν | ||
| ἀρχομενης μερων , τελευτωσης δ ' εἰς τα ἀνω . καινον δ ' εἰναι χρη τον σπογγον , κἀν μη |
| ἀπο των χειλων ἀκρων , ὁταν του στοματος πιεσθεντος τοτε προβαλλομενον ἐκ της ἀρτηριας το πνευμα λυσῃ τον δεσμον αὐτου | ||
| παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , προβαλλομενον τα περιεστωτα πραγματα . Παρα Κατουλου το μη ὀλιγωρως |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| ἐϲτι ταξεωϲ των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων , το δε ἡμερον τηϲ τριτηϲ τεμνον τε και διαφορουν τουϲ παχειϲ και | ||
| : και πολλακις ἑτερον γενος : ὁτε δε ὁλως οὐδεν ἡμερον ἀλλ ' ἀγριον ἐνιοτε και τοιουτον ὡστε μη ἐκπεττειν |
| γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
| δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
| δεξαμενος αὐτικα μεν οὐδε εἰχον εἰκασαι ὁπερ ἐπεπονθειν , ἀλλα παντοιος ἐγιγνομην : και ἀρτι μεν ἐλυπουμην , ἐληλεγμενων μοι | ||
| . παντοδαης : παντα εἰδως . παντοδαπα : παντοια . παντοιος : παντοδαπος , ποικιλος . παντοσε : πανταχου . |
| και ἐπι των δυσηκοουντων τοις ὠσι κολλυριον ἐκ του ναπυος ἐντιθεται κροκυδι περιπλασθεν , εἰτα μετα το ποσην αἰσθησιν γενεσθαι | ||
| το μεσον της περικεφαλαιας μικρα ἀσπιδισκια , ἁτινα κοσμου χαριν ἐντιθεται . . δε ἐβαλλετο . . ὁ δε : |
| παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
| νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
| Διο πολλοι και τους των νεοφυτων κλωνας χαμαι ἑλκουσι , ταπεινοτερον και χαμαιζηλοτερον το δενδρον ἀναγκαζοντες γινεσθαι . Και αὐταρκως | ||
| βιασασθαι : πολεως τε χειροποιητου κτισιν ἀρχην ποιησασθαι της γραφης ταπεινοτερον ἠ κατα την ἀξιαν των νομων ὑπολαβων εἰναι , |
| , ἀλλ ' εἰσιν οἱτινες αὐτεου πληρευμενοι οὐδ ' ὁτιουν βλαπτονται : ἀλλα και ἰσχυν , οἱσιν ἀν ξυμφερῃ , | ||
| δαπανωσι μεν , κατα μικρον δε και κακως και πλειω βλαπτονται τῳ μη κατα καιρον προεσθαι το διαφορον . ἐργα |
| εἰναι , ἱνα μη καταδηλοι ὠσιν ὁτι σοφιᾳ των Ἑλληνων περιεισιν , ὡσπερ οὑς Πρωταγορας ἐλεγε τους σοφιστας , ἀλλα | ||
| εὐθειαν γραμμην τας ἀναθυμιασεις ὁ ἡλιος , κυκλῳ δε αὐτος περιεισιν . πρωτον μεν οὐν τας κρισεις αὐτῳ και τας |
| Ἱεροκλης δ ' οὐχ ὁ διδασκαλος , ἀλλ ' ὁ προβαλλομενος τα θαυμασια , ἀπιστον και τουτο προσεθηκεν : ὁτι | ||
| φυσιν ἐχειν ταυτα τῃ ἀντιληψει : οὐδεις γαρ την ἐξουσιαν προβαλλομενος ἐφ ' οἱς ἐπραξε , συγγνωμην αἰτει : ὁ |
| πολυαγρεα φωτα . τοὐνεκα μοι δεμας ὡδε κερασσαμενοι φορεοιεν , ἀμφοτερον κραιπνον τε θεειν σθεναρον τε μαχεσθαι . και δ | ||
| ἀμφι δε νωθης ψυχη οἱ πεποτητ ' ἐπι χειλεσιν αὐαλεοισιν ἀμφοτερον βιοτου τε και ὑδατος ἱμειρουσα : ὡς του ὑπο |
| δε των αἰγων το τραγειον : ἰσχυρον δε και το ταυρειον , ἀλλ ' ἡττον του τραγειου . διαφορητικωτερα δε | ||
| ἐστι γουν ἀπο Σοφοκλεους Ἑλενης “ ἐμοι δε λῳστον αἱμα ταυρειον πιειν , και μη ' πι πλειον τωνδ ' |
| δε πρωτον ἐν τοις πραγμασι θεωρουνται , και δια των πραγματων ἐχουσιν οἱ λογοι την ἀληθειαν και την ὑπαρξιν . | ||
| ἐν ὑμιν ἐστι μερος ὡς πλειστους ἐπιθυμειν των παροντων νυνι πραγματων . και ταυτα ὁτι οὑτως ἐχει , οὐ χαλεπως |
| και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
| , και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
| κατα τον βαρυτατον των τεσσαρων ἀπο του ὀξυτατου φθογγων ἀριθμου περιεχοντας μοιρας πϚʹ μζʹ τον ἡμιολιον ἐκλαμβανειν . παραυξηθησεται δ | ||
| ἐπικρινουσι τους ὁρους , και φασι μοχθηρους ὁρους εἰναι τους περιεχοντας τι των μη προσοντων τοις ὁριστοις , ἠτοι πασιν |
| πετρας ἐκκεκολαμμενος : μονολιθος γαρ μοι ἐδοκει εἰναι . Κἀγω περιπατων μετ ' αὐτου ἱλαρος ἠμην τοιαυτα ἀγαθα βλεπων . | ||
| μην οὐδε καθιζων ἐλεγε προς τας θεσεις , φασι , περιπατων δε ἐπεχειρει . δια δη οὐν το φιλογενναιον ἐτιματο |
| δεινων αὐτῳ προσβοηθουντων . ἐπι δε τειχους ἐμπεσων , ἐκ πολεμων το βαρος δεινως ἐπιβλαβησεται , ἐσχατον δ ' ἀστοχησουν | ||
| ὁ στρατηγικωτατος οὑτος και των ἀφ ' οὑ γεγονασιν ἀνθρωποι πολεμων γεμων οὐ φορητον ἡγησαμενος , εἰ πλειους μεν χιλιων |
| μικρου μισουμεν , ἀλλως τε κἀν προς αὐτῳ τῳ στεφανῳ ποιησωνται την ἀπορρησιν : αὐτοι δ ' ἀγωνα τοσουτον ἀραμενοι | ||
| μαθων τουτο ἀνετιμα σημαινων σφι ὡς ἠν μιν πολιητην σφετερον ποιησωνται των παντων μεταδιδοντες , ποιησει ταυτα , ἐπ ' |
| ' ἡμων ἐγκαθευδοντι προειπειν λεγεται τον θεον : οἱς ἐδει χρησαμενον καταβαλειν τινα των πανυ λαμπρων ἀνταγωνιστων . μαθηματα δε | ||
| ναρκωτικον αὐτου . ἐγω γαρ οἰδα τινα μονῳ τῳ ὀπιῳ χρησαμενον και ἀφωνον και ἀναισθητον ποιησαντα τον καμνοντα , ὡς |
| προς τον πλουν , ὁμως οὐκ ἐλυσαν τα σχοινια . λαρον : ἡδυ , ἀπολαυστικον : παρα το λω πεποιηται | ||
| θελω , πεποιηται . . . . . , : λαρον : ἡδυ , ἀπολαυστικον . παρα το λω πεποιηται |
| την γενεσιν συνειρειν . ἐνθαδε δε ὁσον μονον λυσαι το ἀπορουμενον λεγει φησι γαρ ὁτι οὐδε την ἀρχην ἐστι συνεχη | ||
| παρακαταθηκην δουναι , ἐπειτα τον ἑτερον ἀπολαβειν : και οὑτως ἀπορουμενον διηλεγξεν . . . Ἑρμαγορας Ἀμφιπολιτης , φιλοσοφος , |
| ἀνεμοι την ἀχνην , τουτεστι τα λεπτα των ἀχυρων , ἐπιφεροντες λεληθοτως τοις ὀφθαλμοις των ἀνθρωπων , διακαιουσι τας κορας | ||
| της εἰρηνης , τους αὐτους τουτους συκοφαντουσι και κρισεις ἀδικους ἐπιφεροντες δια τον φθονον τιμωριαις περιβαλλουσι . διο και των |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
| πειθειν τον Νεστορα ; ὀργη ὑπερ Ἀχιλλεως των Ἑλληνων . παραμυθειται την ὀργην αὐτων ὁ Ἀγαμεμνων ὁμολογων ἡμαρτηκεναι , και | ||
| σημαινομενον οὐν ἀπηντησεν : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει : παραμυθειται αὐτον ὁ χορος : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει |
| τοιαυτη . νεμομενοι τα ἑαυτων ἑκαστοι ὁσον ἀποζην , και περιουσιαν χρηματων οὐκ ἐχοντες , οὐδε γην φυτευοντες , ἀλλα | ||
| των Ἀρκαδων Μαντινεις οὐτε κατα την δυναμιν οὐτε κατα την περιουσιαν , ὡς αὐτος οὑτος φησιν , ἐκ πολιορκιας δε |
| εἰναι : και τουτο μεν , ἠν τις ψαυσῃ αὐτων παριων ὑος , αὐτοισι τοισι ἱματιοισι ἀπ ' ὠν ἐβαψε | ||
| προσκυνητεον τοπαραπαν , οὐδ ' εἰ προς ταις θυραις αὐταις παριων γενοιο . γʹ . Ἀνυποδητος θυε και προσκυνει . |
| οἰονται ἡνωμενους , ὡς και Ἀπολλωνιος : και Ῥοδανοιο βαθυν πορον εἰσεπερησαν , ὁστις ἐς Ἠριδανον τετανυσται , ἀμμιγα δ | ||
| προτερον διεστηκυιας ἀπ ' ἀλληλων πολυ διαστημα , συναγαγειν τον πορον εἰς στενον , ὁπως ἁλιτενους και στενου γενομενου κωλυηται |
| τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
| μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
| δια του δ κλιθηναι , οὐ γαρ ἐστι παρωνυμον μακρᾳ παραληγομενον , ὡστε ἁμαρτημα το παρα τῃ Σαπφοι πολυϊδριδι και | ||
| διαφοραν τινα ποιοιη , ἠ ὑποστρεφει εἰς ῥημα τῳ Ε παραληγομενον , βαρυνεται : τροπος ὁ τρεπων τροπος ὁ τετραμμενος |
| την Ἀρισβην , ὁθεν ἡκειν αὐτον φησιν „ ὁν Ἀρισβηθεν φερον ” ἱπποι ποταμου ἀπο Σελληεντος . „ οὑτω δ | ||
| ὁ τι και Κυπριν δαμαζει . Το ῥοδον ταχα προηλθεν φερον ἐκ φθονου το τυμμα , ὁτι μηλον Ἀφροδιτη ἑτερον |
| φωνῃ ] , φρασαι κελευσας ὡς κατα στομα μεν οὐ μαχειται αὐτοις παρακολουθων ? [ ] ? δε ? τη | ||
| ὁτι βοηθησουσιν ἀλλοι αὐτῳ , προς ἐλαττους δε και φαυλοτερους μαχειται ἠ μεθ ' ὡν αὐτος ἐστιν , ἐτι δε |
| και ταξει μαλλον ἠ κατα ἐθνος Ἰλλυριων ἑκαστον , ὁσα εὑρον , συγγεγραπται . Ῥωμαιοι Μακεδοσιν ἐπολεμουν , και Περσευς | ||
| της κυησεως χρονος εὑρεθηναι δυναται . τας μεν δη πλειστας εὑρον ἐν τῳ μεταξυ των ρϘ και ς ἡμερων τετοκυιας |
| ὑποχονδρια τε και γαϲτηρ . ξηροτερου δε το μεν αἱμα παχυτερον τε και ὀλιγωτερον , αἱ φλεβεϲ ξηραι και ἡ | ||
| γαρ μονην αὐτην καθ ' αὑτην οὐδεις ὑπεθετο , διοτι παχυτερον ἐστιν ἡ γη και οὐκ ἐπιτηδεια προς γενεσιν . |
| μνημονευων . ἠ ἐν ταις μεγισταις των ἀρετων κορυφαις τον ἐμον ὁπλιζων και διεγειρων λογον . ὡς ἐπει σπλαγχνων ὑπο | ||
| γαρ δει ζην με σου τεθνηκοτος ; Ἰω σκοτος , ἐμον φαος , ἐρεβος ὠ φαεννοτατον , ὡς ἐμοι , |
| προς ἀλλου δωμαθ ' ὡρμηθης ξενου : ἁλις δε κλαιειν τοὐμον ἠν ἐμοι κακον . γυναικα δ ' , εἰ | ||
| οἰκοις : ἡν συ μη δεισῃς ποθ ' ὡς γελωτι τοὐμον φαιδρον ὀψεται καρα : μισος τε γαρ παλαιον ἐντετηκε |
| και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
| συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
| και ῥᾳδιως ἁλισκονται . ἑωραθησαν δε ποτε και ἐπι το ξηρον ἐξιοντες , μαλιστα δε προς τα τραχεα των χωριων | ||
| το τηνικαυτα γαρ συνεκκρινονται τῳ περιττωματι και ἐξυγραινουσιν αὐτο . ξηρον δε γινεται το διαχωρημα ἠ δια θερμην δυσκρασιαν του |
| μελετην ποιοιτο , του δε γραφειν ἐν παιδιᾳ και παρεργῳ ἐπιμελομενος εὐ φρονειν κριθειη παρα τοις εὐ φρονουσιν ; πολλακις | ||
| τις , ἐφη , δυνατος ὠν των της πολεως πραγματων ἐπιμελομενος την τε πολιν αὐξειν και αὐτος δια τουτο τιμασθαι |
| αἰαν : νυκτι δ ' ἐν ταυτῃ θεος χειμων ' ἀωρον ὠρσε , πηγνυσιν δε παν ῥεεθρον ἁγνου Στρυμονος . | ||
| . . των ὠμως δρεπομενων , ἠτοι των ὠμον και ἀωρον δρεπομενων την παρθενιαν . . κλαυτον ] ἀξιον θρηνων |
| ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και ψοφων ἀηρ κυριως , ὀσμης δε ὁ και | ||
| χρωματα και τελευταιον την τεχνην διακριναι , ποιον μεν των χρωματων δεον ἐν τῳδε τεθηναι τῳ τοπῳ και ποιον ἐν |
| εἰρησθω . εἰ δε παλιν ὑποθωμεθα ἑτερας ἀρχας , παλιν ἀναφυεται ἀπορια , ποτερον ἀφθαρτοι και αὐται ἐσονται ἠ φθαρται | ||
| γαρ ἐξεστι , μοι ἀποκηρυσσειν και ἀντιλαμβανεσθαι : στοχαστικη δε ἀναφυεται ἀντιληψις , ποτερον ὡς πονηρους ἀπεκηρυττεν . ἠ ἱνα |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
| μερος δεδανεισμενον Δημοσθενης κατ ' Ἀφοβου . Διαστασις : Ἀντιφων Ἀληθειας βʹ ” περι της νυν κρατουσης “ διαστασεως ” | ||
| : ἀντι του τα μη ὡς ἀληθως γεγονοτα παθη Ἀντιφων Ἀληθειας αʹ . Ἀπαριθμων : ἀντι του ἀποπληρων ἀριθμον Ἰσοκρατης |
| και πυρωδες , οὐδεποτε στασιν ἐχον , ἀλλ ' αἰει φερομενον ἐγκυκλιως : ἰδιως δε τον ἡλιον και την σεληνην | ||
| προλαμβανουσαι αὐτου την θρυψιν , ὡσπερ και εἰ ἀμμου σωρον φερομενον παισοι τις προλαμβανων τῃ πληγῃ την φοραν : τηνικαυτα |
| ποιητης ἐκ προσωπου του Δαφνιδος . ἁ Γαλατεια : Γαλατειᾳ ἱερον ὁ Κυκλωψ ἱδρυσατο ἐκ του ἐχειν αὐτον πολλα προβατα | ||
| δε τοι , ἱερος ὑκης . ἀλλοι δ ' ἀκουουσιν ἱερον ἰχθυν τον ἀνετον , ὡς και ἱερον βουν τον |
| και περι των λοιπων νυν μανθανε : το τοινυν φαιον ἐπιδηλον οἰμαι γεγονεναι τοις πασιν ἐξ ἀκρατου λευκου και μελανος | ||
| ἐπινηχεται το καλουμενον ὑπο πολλων γραυς . Ἀλλα ταυτα μεν ἐπιδηλον ἐσται τῳ ἑτεροχρονῳ του εἰδους , ὡστε οὐ δει |
| των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
| προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
| τελευτησαι : ποτερον δε λιθοις βληθεντας ἠ ξιφει , σημερον κρινουσιν : λιμενα δε Ναυπλιειον : Ναυπλιος Ἀργειος ἀνηρ ναυτικης | ||
| . δια δε το ταυτα τοιαυτα εἰναι , περι ὡν κρινουσιν , ἐπαινουνται ἠ ψεγονται . ἐπαινουνται μεν οἱ τα |
| συνειλεγμενην . Οἰεσθε τουτον νυν πρωτον ἐπι τουτων των χρηματων πονηρον γεγενησθαι , ἠ νυν πρωτον καθ ' ὑμων δωρ | ||
| ὑδατι δε ῥαινομενοι ἀναπτονται : ὁταν δε δη καιωνται , πονηρον ὀζουσι και παραπλησιον ἀσφαλτῳ , και την ὀσμην οὑτω |
| κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
| αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
| ἐν ἀλλῃ πολει τοιαυτα τολμαν αἰσχρον , πολυ δη που δεινοτερον ἐν τῃ ἐλευθερᾳ ταυτῃ . εἰ δε περι ἀσεβειας | ||
| . . : ἠτοι συνεμαχησαν τοις πολεμιοις ἡμων . καιτοι δεινοτερον ἐστιν . . . : εἰ ἑνεκα , φησιν |
| κατηγορεισθαι : μονον γαρ το συμβεβηκος δυναται καθολου εἰναι και μερικον , καθολου μεν ὡς το λευκον κατα πλειονων φερομενον | ||
| Πλατωνι , δοκει παρεπεσθαι το τοδε τι , ἠγουν το μερικον και ὡρισμενον και το ὀν το ὡς μερικον , |
| , οὐχ ὁσους συ ἐπεισας , ἀλλ ' ὁποσους ἐγω πλειστους ἐδυναμην : συ δε μοι ἐδωκας μεν ἐν τῃ | ||
| , και τροφης και παιδειας τυχοντα ἡς δει , τους πλειστους αὐτων και χειρους κατεχειν ὀρθοτατα δυναιτ ' ἀν τῳ |
| , οὐδε ἡγειται τι αἰσχρον ποιειν , ὁ ἐν φωτι δρωμενον αἰσχυνει αὐτην . Φησιν δε ὁ μυθος και ἀνθρωπον | ||
| ἀνετεμνε τους φορμους , ὡστε ῥειν την ἀμμον . τουτο δρωμενον ἰδοντες Τορωναιοι προς ὁμολογιαν ἐτραποντο . Τιμοθεος μετα Κερκυραιων |
| κατεισιν . ἀρα γε τα τοιαυτα ὑφ ' ὑμων καλως ἐπιτελειται ; το μεν γαρ στρατοπεδον των μιαιφονουντων ὁ προὐχων | ||
| και προσηγορον και φιλιον : φιλια γαρ δι ' ὁμοιοτητος ἐπιτελειται . Παντα δε ἐκτραγῳδει τα ἐπεισελθοντα κακα ἐν τῳ |
| , ὁ γε δη μαλιστα Διονυσιος ἐσπουδακει . Διονυσιος Καρχηδονιων ἐπιοντων χειρι μυριαδων τριακοντα πολλα κατα την χωραν ἐρυματα και | ||
| ἀλλων τι μηνυει το μη και το οὐ προτιθεμενα των ἐπιοντων ὀνοματων , μαλλον δε των πραγματων περι ἁττ ' |
| ὁμοιως ἐχει , τουτεστι προς το μερος του ὁριστου , ἀπορειται ἀρα δει τον λογον των μερων ὑπαρχειν ἐν τῳ | ||
| φεροντων ταὐτον τῃ εὐτυχιᾳ την εὐδαιμονιαν τιθενται . Διο και ἀπορειται ποτερον , φησιν , ἐστι μαθητον ἡ εὐδαιμονια και |
| μεγα το παρα σε τε ἀφιχθαι και σοι του νεου μελειν . ὁ δε ἀρχων ἐργῳ μεν σοι τον φιλουντα | ||
| ἡκει πλεως ἐς τασδε Θηβας . σοι δε τἀλλα χρη μελειν . μεθεσθε χειρων τουδ ' : ἐν ἀρκυσιν γαρ |
| . οὑτω Φιλοξενος . Ξυρον . παρα το ξυω , ξυρον . Ξοανον . παρα το ξεω ξεανον , και | ||
| βαθη , εὐ δ ' ἐν πεδιλῳ ποδα τιθεις ὑπο ξυρον κνημης ἱμαντων ἰσομετροις ἑλιγμασιν , ὀγκῳ τε χλανιδος εὐ |
| ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
| ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
| ψυχην δι ' ὁλου του κοσμου διηκειν , ἡς μερος μετεχοντας ἡμας ἐμψυχουσθαι . . . , . . . | ||
| μετεβαλε τους τροπους , περι δ ' αὐ τους παιδειας μετεχοντας οὑτω προθυμος , ὡστε πολλα και των ἀδυνατων εἰναι |
| και πολιορκουντα χρονιαν πολιορκιαν και σωματα και χρηματα ἀπολλυναι ματην ἐνον ἀλλῳ τῳ τροπῳ του τε ἀστεος και της χωρας | ||
| ἁμα και φιλανθρωπιας , και μεγαλης γε , και οὐκ ἐνον ἀρχειν ἐγκρατεις . οὑτω δη καθαραι μεν φρουρων πολεις |
| ' Ἀμμωνα ἐς Λιβυην , το μεν τι τῳ θεῳ χρησομενον , ὁτι ἀτρεκες ἐλεγετο εἰναι το μαντειον του Ἀμμωνος | ||
| . Ὠ φιλοτης , χρειω με κατηγαγεν εἰς Ἀϊδαο ψυχῃ χρησομενον Θηβαιου Τειρεσιαο . Οὑτος , ἀλλ ' ἠ παραπαιεις |