εἰρησθω . εἰ δε παλιν ὑποθωμεθα ἑτερας ἀρχας , παλιν ἀναφυεται ἀπορια , ποτερον ἀφθαρτοι και αὐται ἐσονται ἠ φθαρται | ||
γαρ ἐξεστι , μοι ἀποκηρυσσειν και ἀντιλαμβανεσθαι : στοχαστικη δε ἀναφυεται ἀντιληψις , ποτερον ὡς πονηρους ἀπεκηρυττεν . ἠ ἱνα |
ἠθετουντο ὡς ἀσυμφωνοι προς τα ἑξης . οὐ γαρ μεμιγμεναι παραγινονται αἱ ψυχαι . νυν δε ὁμου νυμφαι , ἠιθεοι | ||
: Ἐπει αἱ γερανοι λιθους καταπινουσι και ἐπι την Αἰγυπτον παραγινονται . τουτους δ ' ἐτυκιζον : Τυκος ἐργαλειον τι |
ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
ἀπο των ὀνυχων ἀρξαμενη των κατω , και ἀφνω πτερα ἐκφυεται αὐτῃ , και ἡ ῥιν κερατινη και γρυπη ἐγενετο | ||
τῳ δ ' ὀλισθηρα τα στερνα , τῳ δ ' ἐκφυεται λοφια παρα τῳ μεταφρενῳ , ὁ δε ἐκδιδωσι τα |
δε το ὁρωμενον προς ὀρθας ᾐ τῳ ὑποκειμενῳ ἐπιπεδῳ , μεθιστηται δε το ὀμμα ἐπι κυκλου περιφερειας κεντρον ἐχοντος το | ||
νοσηρη και ἀφορος ᾐ : ἠν δε τουτο ᾐ και μεθιστηται ἐπι το ὑγιηροτερον , ἀμεινον . Χωρεει δε αἱμα |
. Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
ὁλκης αʹ , ἠ ἀψινθιον συν οἰνῳ : μελι τε ἐσθιομενον και πινομενον συν ὑδατι : μελισσοφυλλον τε συν νιτρῳ | ||
. τουτου ἑψομενου ὁ ζωμος πινομενος , κοιλιαν μαλασσει . ἐσθιομενον δε νεφρους θεραπευει . Πελαργος πτηνον ἐστι καλλιστον . |
ἐνικησεν Ὀλυμπιαδα ὁ Ψαυμις τῃ ἀπηνῃ , οὑτως συνοραται : καταλυεται γαρ αὐτῃ το ἀγωνισμα περι ὀγδοηκοστην εʹ Ὀλυμπιαδα : | ||
στερηθεν ψυχης πιπτει , οὑτω και πολις μη ὀντων νομων καταλυεται . . . , . . . . . |
Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
το μεν γαρ διαστηματικον το ἐνῳδον και ἐπι παντι φθογγῳ ἱσταμενον και δηλην ποιουν την ἐν ἁπασι τοις μερεσι παραλλαγην | ||
ἠρεμιζεσθαι , το δε στηναι τῳ ἠρεμησαι . το τοινυν ἱσταμενον και το ἠρεμιζομενον κινειται : παν γαρ κινειται ἠ |
, και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
ἐρωτησει λεγομενων των προτασεων και φησιν ὡς εἰπερ προς τον ἐρομενον καθ ' ἑκαστα τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον το | ||
ὀντως ᾐ ἀληθης ὁ λογος , προς δε γε τον ἐρομενον καθολου τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον την ἀρα πας |
των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
οὐδεποτε κατα ταὐτο γενησεται . το δε λεγομενον ἠ Ἀπολλωνιος παρεσται ἠ Τρυφων ὡς προς καιρον την διαζευξιν ἐπαγγελλεται . | ||
συμπεφυκοτων ἡμιν ἀπο της γενεσεως , ἐπειτα γνωσις ἡμιν ἀληθινη παρεσται της δαιμονιας και μακαριας ζωης , ὁση τις ἐστι |
το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |
γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
πετομενον , ἀλλα και ἁλισκεται δια την αὐτου σκιαν , προσερχομενον αὐτῃ καθ ' ὑδατος ὁραθεισῃ . Ἀμαλθειας κερας : | ||
και ἐνθεασμους ὡς ἐκστατικην . μεταπειθοντι . ἱνα ἀλλον νοησωμεν προσερχομενον τῳ μουσικῳ χαριν τινος δεησεως και ὡν λεγει , |
ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
τοις κακοις οὐδε το ἀποθανειν κερδος , ἐπει μηδε τοτε ἀναπαυονται : ἀλλ ' ἠ παντελως ἀμοιρουσι ταφης , ἠ | ||
ἡ ιβʹ ὡρα καλειται Ἀλσιγκουλ : ἐν αὐτῃ τῃ ὡρᾳ ἀναπαυονται τα ταγματα του οὐρανου και τα πυρινα ταγματα . |
ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
: οὐ γαρ ὁλως ἀπο του ἀτελους ἐπι το τελειον παραγινεται τι , εἰ μη μεση δυναμις παρειη , ἐπιδιδουσα | ||
Μεγαβυζον , Ἀσπαθινης δε Ὑδαρνεα . Γεγονοτων δε τουτων ἑξ παραγινεται ἐς τα Σουσα Δαρειος ὁ Ὑστασπεος ἐκ Περσεων ἡκων |
ἀσφαλεως ἀγορευει αἰδοι μειλιχιῃ , μετα δε πρεπει ἀγρομενοισιν : ἐρχομενον δ ' ἀνα ἀστυ θεον ὡς εἰσοροωσιν . και | ||
ἐεικοστῳ ἐνιαυτῳ . τον δε πολυ πρωτος ἰδε Τηλεμαχος θεοειδης ἐρχομενον κατα δωμα συβωτην , ὠκα δ ' ἐπειτα νευς |
του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
ἀλλα μην και το αὐτον μιν πληγῃσιν δασυνομενον τρεις ἀντωνυμιας παραληψεται : διο και ὁ Πινδαριων δια του ε ἐγραφεν | ||
ἀναλωματα , και περι των σκευων ἠρωτων αὐτον , ποτερα παραληψεται ἠ ἰδια σκευη ἐχων ἡκοι ἐπι την ναυν . |
κατεσθιει ἱνα μη ἀλλος της ἀγελης κρατῃ . ὁτι ἡνικα διωκεται , τοις ποσι λακτιζων λιθους ἀκοντιζει και ἀμυνεται τους | ||
οὐκ ἐστι τεχνη : οὐκ ἀρα ἀγαθον . ἐτι ὁσα διωκεται ὑπο των ἀφρονεστατων , οὐκ ἀγαθα : αἱ ἡδοναι |
και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
, και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
μεν τον ναυαρχον ἀπεστειλε μετα της ναυτικης δυναμεως , προσταξας παραπλειν ἐπι τον λοφον τον καλουμενον Ταυρον . τουτον δε | ||
μεγαλα βοωντων . Μη εἰκη την Ἀβυδον : λειπει , παραπλειν . Ἐπι των παρακινδυνευοντων . Μη κινειν κακον εὐ |
δε το πνευμα ἀπο της κατα μερος πεψεως λεπτυνεται και διαφορειται και ἡ μεν τελεια πεψις γινεται και ὑπο της | ||
ἐχοι : ψιω λιω δηριω μητιω κονιω μηνιω , ὁ διαφορειται [ ] κατα τον χρονον . το δε ἰω |
το τε ἀστατον της τυχης και το ἀβεβαιον των πραγματων ἐννοουμενος . ἀλλως τε : εἰπερ μιαν και ὡρισμενην εἰχε | ||
πυθομενος δε ἐπιεναι τους ὁπλιτας ἀνεπηδησε και περιθεων ἐτι και ἐννοουμενος , ὁποι διαλαθοι , την ἐσθητα ἐνηλλασσεν ἐς τι |
οὐσιας ἀναιρουμενης οὐκ ἀναιρειται ἡ οὐσια : των μερων ἀναιρουμενων ἀναιρειται το ὁλον : τα μερη ἀρα της οὐσιας οὐσιαι | ||
προς τους ἐκ Πελληνης μετοικους , οἱς Ῥοδιοις βοηθων Φιλοκτητης ἀναιρειται . . Οἰνωτριας : ἐνθα νυν ἡ Ῥωμη ἐστι |
μεν και τελεον αὐτης φαινεται διαμαρτανων , ἐν δε τοις πλειστοις του μεν τοιουτου περικρατων , ἀπᾳδων δε σαφως των | ||
ποτε ὁραν και πλεοντας και βαδιζοντας , και τουτοις ἀει πλειστοις κατα τας ὁδους ἀπανταν , πονηρον και δυσχερη συμβολον |
ὁ δε δανειζομενος το δυνον , το δε μεσουρανημα το διδομενον ἀργυριον , το δε ὑπο γην μηνυει σοι την | ||
και σκωληκας παντοιους και ἀσκαριδας και το ῥινημα του ἐλεφαντος διδομενον . παντοιας ἑλμινθας φθειρει και καλαμινθη : ξηραν βαλλων |
εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
κελαινοις : θανατηφοροις , ματαιοις , σκοτεινοις . Αὐδωωνται : ὀνομαζονται , καλουνται . ἐπωνυμον : φερωνυμον . ὁμαρτη : | ||
και το μεν εἰ ἐστι ζητημα , ἐπειδη πολλα μεν ὀνομαζονται , οὐχ ὑφεστηκασι δε , οἱον τραγελαφος , σκινδαψος |
ὑπωπτευετο εὐπορειν μεγαλως χρηματων . Λαχαρην μεν οὐν τουτων ἑνεκα κτεινουσιν ἀνδρες Κορωναιοι : Δημητριος δε ὁ Ἀντιγονου τυραννων ἐλευθερωσας | ||
ἐν κυκλῳ κεντρα ἐχον , δι ' οὑ τους βασανιζομενους κτεινουσιν . ὁμοιον δε ἐστι κναφικῳ κτενι . Κνησιωντα , |
μεν τοι ἐγων ἐθελοιμι και αὐτος ὡς ἐμεν ὡς ὁτε διον Ἐρευθαλιωνα κατεκταν . ἀλλ ' οὐ πως ἁμα παντα | ||
τιετο δημῳ , τρεις τ ' Ἀντηνοριδας Πολυβον και Ἀγηνορα διον ἠϊθεον τ ' Ἀκαμαντ ' ἐπιεικελον ἀθανατοισιν . Ἑκτωρ |
πολιν , ὁτι τοις ἐπειγομενοις ἐλθειν ποι δια ταχους κωλυμα παρεχεται τον ὀχλον ἀνακοπτουσα τοις ἀπαντωσιν ὡσπερ κυμασιν ἀντιπροσωποις δρομον | ||
και βοσκημασιν οὐδ ' ἀξιως ἐστιν εἰπειν την ἀφθονιαν ὁσην παρεχεται και την χρηστοκαρπιαν . ἐν μεσῳ δε και των |
την ἀδιοριστον , ἐτι μεν και οὑτος ἐν τῳ διορισμῳ κατεχεται των ἐννοιων , μονην και προοδον ἐν ἐκεινοις ἀντιδιαιρων | ||
ὀντα και προσεχη και ὡς γνωριμα εὐπαραδεκτα τε ἐστι και κατεχεται και ὡς προσεχη μαλλον θαυμαζεται , και τοσουτῳ μαλλον |
οἱ ἐνθουσιασμοι , καθαπερ ἡ των πολλων ὀντων μεμερισμενη γνωσις συναιρειται εἰς μιαν την του ἑνος ὀντος ἐννοιαν , οὑτω | ||
παρα την ἀναλογιαν . Των Πηλεων . Ἰστεον ὁτι οὐ συναιρειται ἐνταυθα ἡ γενικη των πληθυντικων , ἐπειδη οὐτε ἡ |
” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
. ἀλλ ' οὐ δια τουτ ' ἠδικηται το μη θεωμενον ἐχον εἰπειν τους θεωμενους . οὐκουν οὐδ ' εἰ | ||
τα περι Πυλον και Σφακτηριαν και τους αἰχμαλωτους . ΓΘ θεωμενον ] βλεπομενον . Γ ἐσχατον ] ἠγουν ἀπο της |
τις των θηρατων ὀπισθεν ἑστως παταγῳ και βοῃ προς ἑαυτον ἐκκαλειται τον λεοντα . Κἀκεινος προς τον ψοφον ἐπιστραφεις εἰς | ||
των ἐπιλογων κοινον ἀμφοτερων : ὁ μεν γαρ εἰς ὀργην ἐκκαλειται , ὁ δε πειραται της ὀργης παραλυσαι τους δικαστας |
γιγνωσκοι ὁτι ἠ το σωμα ὑπεραιμουν δειται θεραπειας ἠ κοπου ἐνοντος δειται ἀναπαυσεως , ἠ κριθιασις ἠ ἀλλη τις ἀρρωστια | ||
εἰσι φιλοι . ἐαν δε ξηροτεροι ὠσι και ἀναπεπταμενοι μη ἐνοντος τρομου , κακοι και πονηροι , οὐ μεντοι κεχαρισμενοι |
λεκανης μυρσινας : και ἐβαλλον εἰς το ποτηριον ἐκεινο το ἀπολειπομενον : και ὁ καταδυσας το ποτηριον ἐνικα . Γ | ||
μεν εὑρεσις κατα την φρονησιν ἐχουσα , εἰπερ ἀμηχανον φρονησεως ἀπολειπομενον των χρησιμων εὑρειν ὁτιουν , ἡ δε σωφροσυνη κατα |
Θεοπομπος . ὁταν δε ἀλλους ἐκνεοσσευσωσιν , ἰσους αὐτους καταλιποντες ἀπερχονται . . . : περι δε την των Ἀγριεων | ||
ἡ δυναμις , και θελοντα τα πνευματα διαφορηθηναι , οὐκ ἀπερχονται περι τα σκληροτατα των ὀστων , ἀλλα περι τα |
κατα τον της φωνης λογον ἑνικως λεγεται , το Ἀρισταρχος προπαροξυνεται , το τυπτω παροξυνεται : το τοινυν ἀπαρεμφατον αὐτου | ||
πυρετος τοκετος συρφετος ἀφυσγετος . το μεντοι ἀσχετος ἀσπετος γνυπετος προπαροξυνεται . Τα εἰς ΤΟΣ κυρια ἠ ἐπιθετα παραληγομενα τῳ |
' ὁντινα τροπον ἐρωτικος . γεγραφε γαρ δη ὁ Λυσιας πειρωμενον τινα των καλων , οὐχ ὑπ ' ἐραστου δε | ||
φαινομενον καλλος ἐρως οὐ κυριως ἐστιν ἐρως . Το δε πειρωμενον παθητικως ἀκουστεον ἀντι του πειραζομενον παρα τινος , τουτεστι |
ὡς ἐπυθομην παρα των ἐν Αἰγυπτῳ ἱερεων ἑνος εὐ μαλα γεροντος ἐν τῃ Ὀνουφι , ἀλλα τε πολλα των Ἑλληνων | ||
οὐ σου χατιζων δευρ ' ἀναξ στρατηλατει : τι γαρ γεροντος ἀνδρος Εὐρυσθει πλεον θανοντος ; ἀλλα τουσδε βουλεται κτανειν |
: ἡ γαρ διαφορα διακρισις ἐστι και οἱον ἀναλυσις . ἀναγεται δε ὑπ ' οὐδεν μερος της φιλοσοφιας , ἀλλ | ||
της μερικης καταφατικης ἀντιστραφεισης , της ἐλαττονος λεγω ἀναγκαιας , ἀναγεται εἰς τον τεταρτον τροπον του πρωτου σχηματος . ἐστω |
ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | ||
εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το |
ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | ||
ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' |
συστασις ποιοτητος , ἡ θεωρειται περι το δικαιον . διο προσποιειται ταυτα [ και ] λεγειν χαλεπαινων και ἀχθομενος ὁτι | ||
γαρ ὑποδυομενα τα καταδεεστερα το των σεμνοτερων ταξεων σχημα , προσποιειται ἐκεινο εἰναι ὁπερ ὑποδεδυκε , και ἐνταυθα ἀλαζονας προϊεται |
προτασεων . Λεγω δε ὁτι το ἐστι ἠ τῳ δικαιῳ προσκεισεται ἠ τῳ οὐ δικαιῳ . ἐνταυθα καλως εἰπεν ἐπι | ||
ἐν ἰσῳ γαρ ἀριθμῳ σχεδον τα της συνταξεως ἐγενετο . προσκεισεται γαρ και τῳ ἀλλοι μεν γαρ παντες , ὁσοι |
τερας ἐσκοπιαζον , εἰ μιν ἐσαθρησαιμι παρος γ ' ἐμε κεινον ἰδεσθαι . ἠματος ἠν το μεσηγυ , και οὐδεπω | ||
, ἐτι νηος ἐφιεμενον και ἑταιρων : οἱ δε θοως κεινον τε πορον και λυγρον ἀεθλον ἀχνυμενοι λειπουσι και ἐς |
? Βουλυτος : ἡ δειλινη ὀψια , ὁτε οἱ βοες ἀπολυονται των ἐργων , . , . . , , | ||
ἀναγινωσκομενοις ἀκολουθησαντες ἀδυνατησωσι σωσαι τον καμνοντα , ἀθῳοι παντος ἐγκληματος ἀπολυονται , ἐαν δε τι παρα τα γεγραμμενα ποιησωσι , |
ὑπομενοντα την πολιορκιαν , προς δε τουτοις των στρατιωτων χαλεπως ὑπομενοντων την συλληψιν του Τιριβαζου , και δια τουτο ἀπειθουντων | ||
λογους . ἑλκομενου δε του χρονου και οὐτε των ὑπατων ὑπομενοντων προβουλευσαι τε και εἰς τον δημον ἐξενεγκειν τον νομον |
της κυνωδους ὀρεξεως , ὁταν ἀραιοτερον ὑπαρχῃ το σωμα και διαφορουμενον δια της ἀδηλου διαπνοης ἀμετρως ἐν χρειᾳ συνεχει καθιστηται | ||
παραπληϲιον τῳ κατ ' ἀρχαϲ , πλην ὁτι θαττον ἐκεινων διαφορουμενον ἁτε ἰχωρα λεπτον περιεχον , του κατ ' ἀρχαϲ |
ς ὀξυτονος δια του ντ κλινομενη , τουτων εἰς ω περισπωμενον το ὑποτακτικον : ἠν οὐν το ῥημα ἐτεθην , | ||
, “ ἡ μυρι ' Ἀχαιοις . ” δασυνομενον και περισπωμενον ἀρθρον ὑποτακτικον δηλοι , “ ᾑ ἐπι πολλ ' |
εἰναι . τα τε γαρ δικαια και παντα ὁσα ἀρετῃ πραττεται καλα τε κἀγαθα εἰναι : και οὐτ ' ἀν | ||
ὑποτεταγμενα . Ἀλλως . οὐδεν γαρ ἐν ἀνθρωποις ἀνευ ἀργυριου πραττεται . . τῳ πλουτειν : Τῳ πλουτῳ . . |
, ὠ καθηγητα , ἐπεθυμεις μεν αὐτος ἐξουδενωσαι ἡμας , αἰδουμενος δε , τον σαπρον ἐπι του πυλωνος ἐστησας Αἰσωπον | ||
του πεπονθοτος ταδε λογοισιν ἡσθην τοισδε : νυν δ ' αἰδουμενος θεους τ ' ἐκεινον θ ' , οὑνεκ ' |
του δημου , παρ ' ὡν νυν οἱ δικασται τἀδικηματα πυνθανονται . κἀν ᾐ ταυτ ' ἀληθη , ἀποθνῃσκειν ἑτοιμος | ||
τῃ γραϊ οἱ γεροντες . . νεωτερικως , ἠγουν ὡς πυνθανονται αἱ ἐν ὡρᾳ οὐσαι γυναικες , ἠτοι ἐν ἡβῃ |
ὁρωμεν γιγνομενον φυσει τοις ἀνθρωποις , διο και το γηρας ἀντιποιειται τουτου μονου των ἀγαθων : φρονησις ἀρα τις κατα | ||
, ἀλλα πεισας και φανερως ἀποδειξας ὁτι των αὑτῳ προσηκοντων ἀντιποιειται . ἐπι γουν των βραχυτερων , φησι , τουτῳ |
προτιθεμενος : οὐ γαρ ἀνελιξει ποτε τον ἐν τῃ μοναδι συνῃρημενον ὁ προποδιζων ἀπ ' αὐτης ἀει ἀριθμος . Διο | ||
ὁλον ἑαυτον , και ὀντα και ζωντα και νοουντα , συνῃρημενον τε και διακρινομενον και διακεκριμενον : ᾑ οὐν ζωῃ |
. ἐαν μεν οὐν εὐθυς διαφορηθῃ το ὁλον ἐκχυμωμα , συμφυεται ῥᾳδιως ἡ διαστασα σαρξ : ἐαν δε χρονισῃ , | ||
περιλαμβανει αὐτην ἐσωθεν τε και ἐξωθεν : εἰτα ἀνιουσα αὐθις συμφυεται ἐπι τας [ ἀςκαρωτιδας ] και ἀποσχιζεται , ποιουσα |
μεν περιεχον κατα των πραξαντων , ἐλεον δε και συμπαθειαν ἐπιφερον προς τους ἀνηκεστα πεπονθοτας . ἀπηντησαν γαρ αὐτῳ μεθ | ||
γνωμην συγκακουσθαι . σμηʹ . Κεφαλαια ἐστι παθος πονον κεφαλης ἐπιφερον ἀνυποιστον κατα περιοδους τινας , ὡστε και ἠχον εἰναι |
ἑλοιτο πενης δοκειν μαλλον ἠ πονηρος ; ἠ το νυνι γιγνομενον ἡττον ὑμιν δοκει τινος αἰσχρον εἰναι , το τους | ||
ἐρειν ὡς οὐκ αὐ ἐχει οὑτω ταυτα : το δε γιγνομενον οὐκ ἐννοεις , ὁτι οὐδεις των λογων ἐξερχεται παρ |
φησιν ὁτι “ ἀλλ ' ὡς ἀξιουσιν ” ὡς μη δεχομενος τα παρ ' αὐτων . ἐνεργειᾳ γαρ ὑπαρχουσιν αἱ | ||
πεδιῳ αὐλων ὑποκειμενος και τον ἠχον εἰς αὑτον ὡς ὀργανον δεχομενος παντων των λεγομενων μιμητην φωνην ἀπεδιδου , ἰδιᾳ μεν |
, και ἀπαγομενας συν ὑβρει και ἀτιμιᾳ ξαινομενας τε τας παρειας συν οἰμωγῃ και ὀλολυγῃ και κοπτομενας πικρως , παιδας | ||
ὠτειλη . ὠχρος ὠχριασις : “ ὠχρος τε μιν εἱλε παρειας . ” και ὠχρησαντα ὠχριασαντα : “ οὐτ ' |
ψηφον , ἡι , ὁταν ἰσαι γενωνται , νικαι ὁ κατηγορουμενος . κἀν ἰσοψηφος κριθηι ] κἀν ἰσαι δε γενωνται | ||
κωμικος . των δραματων αὐτου Ἀγροικος , Πορφυρα , Δις κατηγορουμενος . ἐστι δε της μεσης κωμῳδιας . Μοσχιων Ξενιζων |
ἀϲαρον και καρπηϲια και ϲαρξιφαγεϲ , το δε ϲιον και ἐϲθιομενον και πινομενον ϲκολυμου τε ῥιζα και ἐρυϲιμον και πριονιτιϲ | ||
και ἐνιεμενον και ἐπι ὑϲτερικηϲ πνιγοϲ . και ὀξυδερκεϲ ἐϲτιν ἐϲθιομενον και δια τουτο οἱ ζωγραφοι ϲυνεχωϲ αὐτου ἀπογευομενοι ὀξυτερον |
ἀκμασαντας , πολλαι τινες περι την ἡγεμονικην ἐνεργειαν αἱ πλημμελειαι ἀναφαινονται των μεν δια φυσικην τινα διαπλασιν πεπονθοτων , των | ||
οἱ δ ' ἀπονοι πεφυσημενοι τε και αἰσχροι και ἀσθενεις ἀναφαινονται , οὐδε τουτου ἠμελησεν , ἀλλ ' ἐννοων ὁτι |
μη ἀνταρῃ κατα της φυσεως , ὁμοιον τῳ πατρι το τικτομενον γινεται . και ἐπι μεν των ἐνυλων ἐνδεχομενα ταυτα | ||
φυσωδες δ ' ἐστι πνευμα δηλονοτι το ἐξογκουν το μοριον τικτομενον ἐξ ὑγρων γλισχρων και παχεων ὑπο θερμοτητος μετριας . |
ξυμμαχοι αὐτων και των Ἀργειων οἱ χιλιοι λογαδες κατα το διακενον και οὐ ξυγκλῃσθεν τους Λακεδαιμονιους διεφθειρον και κυκλωσαμενοι ἐτρεψαν | ||
ἀροιτο . Αἰγων ἀγριων και τουτο ἰδιον γνωρισμα : τρημα διακενον αὐταις οἱον αὐλος : πορος τουτο ἀναπνευστικος : το |
. . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
οὑτω λεγεις ; Ἐγωγε . Οὐκουν θεραπεια γε πασα ταὐτον διαπραττεται ; οἱον τοιονδε : ἐπ ' ἀγαθῳ τινι ἐστι | ||
ἐτι συμβαλλομενων . ἀλλ ' ἡ γλωττα μεν οὐ σμικρα διαπραττεται περι την ἐνεργειαν ταυτην , οἱα χειρ ἀει μεταβαλλουσα |
, ἀλλ ' εἰσιν οἱτινες αὐτεου πληρευμενοι οὐδ ' ὁτιουν βλαπτονται : ἀλλα και ἰσχυν , οἱσιν ἀν ξυμφερῃ , | ||
δαπανωσι μεν , κατα μικρον δε και κακως και πλειω βλαπτονται τῳ μη κατα καιρον προεσθαι το διαφορον . ἐργα |
διδωσι σοι το συμβολον , ὁ δε σκωπτων αὐτους ὡς γεροντας και ἐγγυς θανατου ὀντας φησιν ἐν τῃ σορῳ και | ||
και πολυανθρωπον , ταξας προ της φαλαγγος τους ὁμηρους , γεροντας , παιδας , γυναικας . οἱ δε τους ὁμοφυλους |
βαρυτονοι συζυγιαι πρωτοτυποι μεν εἰσιν , αἱ δε περισπωμεναι και παραγονται και παραγουσι : παραγονται γαρ ἀπο των βαρυτονων παραγουσι | ||
. πως οὐν ἐκ της μοναδος και του αὐτου ἑνος παραγονται τα μεγεθη ; λεγομεν δε ὁτι προσεχως μεν παραγει |
Λατινων πολεσιν ἁπασαις εἰρηνη προς ἀλληλους ἐστω , μεχρις ἀν οὐρανος τε και γη την αὐτην στασιν ἐχωσι : και | ||
ἀμφοτερους τους τοπους . . ἰστω νυν τοδε γαια και οὐρανος εὐρυς ὑπερθεν μη δι ' ἐμην ἰοτητα Ποσειδαων ἐνοσιχθων |
δε ἱππον ὁ Ἀρτυβιος δεδιδαγμενον προς ὁπλιτην ἱστασθαι ὀρθον . Πυθομενος ὠν ταυτα ὁ Ὀνησιλος , ἠν γαρ οἱ ὑπασπιστης | ||
Φοινικες ἀναπλεουσι ἐκ της Μιλητου ἐπι την ἀλλην Ἰωνιην . Πυθομενος δε ταυτα Θασον μεν ἀπορθητον λειπει , αὐτος δε |
, εἰ δ ' ἐτι ὑποθερμανθειη , ἐπι το μελαντερον τρεπεται χρωμα , ποτε μεν ἰωδεϲ ἰϲχουϲα τουτο , ποτε | ||
οἰνον , και καλυπτουσιν ἐπι ἡμερας δεκα , και οὐ τρεπεται ὁ οἰνος . Ἀμοργην δια λινου διηθησας , και |
, Ἀναξ Μανουηλ , πορφυροβλαστε κλαδε , Ὁ Καματηρος ἐκ γενους Ἰωαννης , Τῳ σῳ δε κρατει πιστοτατος οἰκετης , | ||
ἐλαττονων ζῳων . και ταδε ἐπραττον ἐς πολυανδριαν του Ἰταλικου γενους , φερεπονωτατου σφισιν ὀφθεντος , ἱνα συμμαχους οἰκειους ἐχοιεν |
Πολυδωρον . τροπος δε ἐστι λογος κατα παρατροπην του κυριου λεγομενος κατα τινα δηλωσιν κοσμιωτεραν ἠ κατα το ἀναγκαιον . | ||
. δευτερος ὁ ἐπι πονηριᾳ κωμῳδουμενος . τριτος ὁ Ψακαδος λεγομενος . τεταρτος ὁ τραπεζιτης , οὑ μεμνηται Εὐπολις ἐν |
ἀνθρωπος : ἐν γαρ ταις τοιαυταις προτασεσι περι μονον το κατηγορουμενον και το ὑποκειμενον της μεταθεσεως γινομενης το ὀνομα ἐφη | ||
των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου οὐκ ἐγχωρει ἀοριστον λαβειν τον κατηγορουμενον : ἁμα γαρ τῳ ληφθηναι ἀοριστον ἐστι ῥημα . |
ἰση τῃ ΛΜ : ὁμολογοι γαρ και αὑται ἰσας γωνιας ὑποτεινουσιν . Ὁπως ἡ ΖΚ τῃ ΛΜ ἐστιν ἰση ; | ||
των κεντρων σεληνης και σκιας ἐκ πολων των κυκλων οὐσαι ὑποτεινουσιν περιφερειαν του κατα το ἐλαχιστον της σεληνης ἀποστημα μοιρας |
δε β ἐφ ' ἡμερας β πρωϊ και δειλης : καθαιρονται γαρ ἀλυπως . και ἐν παροξυσμῳ μεν δοθεν δυσπνοουσιν | ||
μεμπτεον δε τουτους : και γαρ μεχρι πλειονων ἡμερων ἐνιαι καθαιρονται κατα φυσιν του ἰσου πληθους εἰς πλειονας ἡμερας ἐπιμερισθεντος |
γαρ , ὁτι ” ἀπηντησε τοπῳ ” . τριχως δε ἐπινοειται τοπος , ἁπαξ μεν χωρα ὑπο σωματος πεπληρωμενη , | ||
του κοσμου . κατ ' ἀκρα δ ' αὐ διηκον ἐπινοειται ὁ ἀξων . εὐθυ δε ἀντι του ὀρθον . |
τουτο δε το σωμα παρα τον της ἐπιμονης χρονον ἐνεργειται διαλυομενον και ἀειδες γιγνομενον : ταυτα δε οὐ δυναται πασχειν | ||
ξηραινων εἰς σκιαν διδου ὑπο την γλωτταν κατεχειν και το διαλυομενον ὑγρον καταπινετω . Ἀλλο . Γλυκυρριζης , σικυου ἡμερου |
αἰτιαν , τουτεστιν αὐτο το χρωμα , ὁπερ ὁ φευγων προβαλλεται : ἀλλ ' ἀμφιβολον και ζητουμενον , και δει | ||
τουτων οὐδετερον εἰπειν εὐτυχει , ἀνθοτου τον νομον , ἀνθοτου προβαλλεται τα γραμματα , και τα τοιαυτα . εἰτα ἐντευθεν |
ἐπιθυμια οὐκ ἀγριοτητος , ἀλλ ' ἐρωτος ἐστι ση - μειον και φιλανθρωπιας : ὡς γαρ δυνατον ἀπολαυει και του | ||
το ἐπιφωνειν τους φρατορας ἐπι του σταθμου του ἱερειου , μειον μειον . ὁτι δε ἱστατο , Ἀριστοφανης ἐν Δραμασι |
ὀξυκρατον ὑδαρεϲτατον και αὐτο το ὑδωρ καθ ' αὑτο ψυχρον καταντλουμενον και των ξηρων τι προϲαγομενον των ἀποδακρυτικων και μαλιϲτα | ||
φαλαγγιοδηκτοι , λουτρῳ συνεχει θερμῳ : ἐστω δε και το καταντλουμενον τῃ πληγῃ ὑδωρ ἀφεψηματος τριφυλλου της ἀσφαλτωδους μετ ' |
ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος . Διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι | ||
ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος : διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι |
ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
και ὡς Ἰαμος ἠν μαντις παλαιος , ἠ ὡς τον Ἀνταιον Ἡρα - κλης , ἠ Μινωα , ἠ Ῥαδαμυνθυν | ||
τας ἐρημους . τεινει δε ὁ λογος ἐπι Βουσιριν και Ἀνταιον : οὑτοι γαρ δι ' ὑβριν ὑφ ' Ἡρακλεους |
λεγων κατα διαρτησιν ἀσυνακτον εἰναι τινα λογον , φασιν μεν προφερομενος μονην ἀντιτιθεμενην αὑτῳ φασιν ἑξει την ἀντικειμενην τῃ προειρημενῃ | ||
φιλοσοφε , ἐκεινα ἁ ἐλε - γες ; ποθεν αὐτα προφερομενος ἐλεγες ; ἀπο των χειλων αὐτοθεν . τι οὐν |
και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
ἐστιν ἀνθρωπων . Βαβυλωνος δε του μεν Βηλου το ἱερον λειπεται , Βαβυλωνος δε ταυτης , ἡντινα εἰδε πολεων των | ||
τῳ δε παντα εἰναι ψευδη αἱ ἀναλογον ἀποριαι ἀκολουθησουσιν . λειπεται οὐν ἀληθες ἁμα και ψευδος λεγειν αὐτο εἰναι , |
ἐκμοχλευῃ τῳ πηχεϊ το ἀρθρον , ἀλλα περι μεσον τον περινεον και κατα το ἱερον ὀστεον την ἐκκρεμασιν ποιεηται . | ||
, και ἐκπιεσας τον χυλον , και χελωνης θαλασσιης τον περινεον κατακαυσας , τριψας , ἐγχεαι ἐς το αἰδοιον . |