| οἱ γαρ Φοινικες παλιγκαπηλοι . Σοφοκλης : ὠνην ἐθου και πρασιν , ὡς Φοινιξ ἀνηρ , Σιδωνιος καπηλος . και | ||
| Χαιρεου πλουν ἐπι ζητησιν της γυναικος ἁλωσιν τε αὐτου και πρασιν εἰς Καριαν μετα Πολυχαρμου του φιλου , και ὡς |
| χαλινον δε παρθενιας σκληροτερον και διθυραμβωδως αὐτην εἰπε , κατα περιφρασιν την παρθενιαν βουλομενος σημηναι . παρασημηναιτο δε ἀν τις | ||
| “ θυμαλωψ ἐπεζεσεν ” . Γ ὠχαρνηϊδαι : την Ὁμηρικην περιφρασιν πολιτικως μιμειται : “ ὠ υἱες Ἀχαιων ” , |
| Ἱππαρχος ἀκτινας ἀφ ' ἑκατερου φησι των ὀφθαλμων ἀποτεινομενας τοις περασιν αὑτων οἱονει χειρων ἐπαφαις περικαθαπτουσας τοις ἐκτος σωμασι την | ||
| αὐτου ἀπολωλος ᾐ ἐκεινο το ὁλον ἑν , μητε διειληφθαι περασιν , ἱνα μη ἐναρμοζομενων αὐτῳ των ἀλλων ἠ ἐλαττοιτο |
| , ὠ ἀνδρες , οἰκειοι ἐοντες ὡς εἰπειν , ἀληθως πολλοισιν ὑμεων και πολιων ὑμετερων γινωσκομαι ὡς τυπῳ εἰπειν . | ||
| κακον . ἀλλ ' ὁμως ἀρηξομεν σοι . και μαχηι πολλοισιν εἱς ; εἰσοραις τευχη φεροντας τουσδ ' ; ὀναιο |
| του λοφου , οὐδε νομης ἐρωσι ξενης , οὐδε λειμωνας ποθουσιν ἑτερους ποας χρειᾳ περιττοτερας : ἀποχρη δε ἀρα τα | ||
| : βουλεται δε τα συνεσκιασμενα των πραγματων ἀνακαλυπτειν τοις ἀληθειαν ποθουσιν . ” εἰτα προτερος ὁ ἀρχιοινοχοος φησιν : „ |
| ὁδε ὁ ἀνηρ , ὑπερ ὁτου μεν ἑτερου την ὁμιλιαν ἀναινεται ἡ θηλεια οὐκ ἐχειν σαφως εἰδεναι , τεκμαιρεσθαι δε | ||
| και εὐδιος ἀμμιν ἱκανοις μετρον ἀγων : οὐ γαρ τις ἀναινεται ἐργον ἐρωτος . παντῃ μεν κρατεεις , παντῃ δε |
| ἰριν ἑτερα ἀττα μηνυει ‖ [ τουτεστιν ] ἀνεσιν και ἐπιτασιν των ἐπιγειων , μητε της ἀνεσεως εἰς ἐκλυσιν ὑφιεμενης | ||
| στερησιν του α , ἐπι δε του πολυ κατ ' ἐπιτασιν . Ἀγυια , ἡ ὁδος , παρα το ἀγω |
| ἀδιψον : ὁταν γαρ μητε διψωδης ὁ καμνων ᾐ μητε καυματος αἰσθηται κατα το της κοιλιας στομα , δηλον ἐστιν | ||
| πολυ διαλειποντα , εἰ πνιγος εἰη : οὐ γαρ ἀνεχονται καυματος αἱ κυνες , ἀλλα πολλαι ἠδη διωξασαι ἀνα κρατος |
| ἐγω πλειους ἀπεκτεινα . δηλον οὐν ὡς κατα την αὐτην περιστασιν ὁ προτερος ἐν ἀριθμῳ των ἀναιρεθεντων προτερει και τοις | ||
| ὀντες ἡσυχοι : πολλοι γαρ θορυβωδεις ὀντες , δια τινα περιστασιν ἀκοντες ἡσυχαζουσιν . . ΕΡΓ ' ΕΝΕΜΟΝΤΟ . Ἐργα |
| ταυτης ἠξιωκα , νομιζων ἡδυ τῳ θεῳ της ὑπερ ἐμου προνοιας ἀναθημα τουτο και μεγιστον ἀναθησειν . βουλομενος δε και | ||
| παρακελευεται : ὁ δε λογος οὑτος ἐτι νεανικωτερον τον της προνοιας κυριον και αὐτην την προνοιαν μεμψαμενος και παντας νομους |
| και στεναξω ; Ναι : ἀλλ ' αἱ μυξαι μου ῥεουσιν . τινος οὐν ἑνεκα χειρας ἐχεις , ἀνδραποδον ; | ||
| Εὐδιοωσα : γαληνιωσα , ἠρεμα . Ναουσι : πληθουσι , ῥεουσιν . Ἠριγενεια : ἡ ἡμερα : ἡ ἡμερα της |
| ἐν Λιβυῃ χιλιαρχουντος ἐτι , μεμνημενοι και παραβαλλοντες αὐτα τοις παρουσιν των τε ἐπεσταλμενων σφισιν ὑπο των ἐκ στρατοπεδου φιλων | ||
| ἐνετυχομεν , οὐκ ὀλιγοις δε και πρεσβευταις ἀπο της Αἰθιοπιας παρουσιν εἰς λογους ἀφικομεθα : παρ ' ὡν ἀκριβως ἑκαστα |
| , και τῃ τουτων διαφορᾳ , ἐπογδοῳ . την δε προβασιν ἀναγκῃ τινι φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον | ||
| τετρασι τελειοις ἀριθμοις , οἱ συνιστανται ἐντος δεκαδος ἰσοι κατα προβασιν τοις ἀπο μοναδος συνεχεσι , μεχρις ἀν εἰς τετραδα |
| , ὁτι ἀναγοντος του ἡλιου το γλυκυ το καταλειπομενον και ὑπομενον ἁλμυρον εἰναι συμβαινει . . . . Δ . | ||
| ; τουτο γαρ τετηρηται , ὁτι ἐπι το την τρωσιν ὑπομενον μερος γινεται ἡ πτωσις : οἱον εἰ τυχοι της |
| κελευει τους ἀνδρας τα ὁπλα καταθεμενους . πριν δε την διαβασιν ἐκ βασιλεως ἐπιτραπηναι , Σκυθων οἱ τολμηροτατοι και αὐθαδεις | ||
| ὀνους , ἁ ἀποδαρεντα και φυσηθεντα ῥᾳδιως ἀν παρεχοι την διαβασιν . δεησομαι δε και των δεσμων οἱς χρησθε περι |
| ὁ Πρωτευς , λεγων ὁτι : Ἐγω εἰ μη περι πολλου ἡγεομην μηδενα ξεινων κτεινειν , ὁσοι ὑπ ' ἀνεμων | ||
| ἑως ὁ των περιεστηκοτων ἐπαινος ἐπαυσατο πολυς τε και μεχρι πολλου γενομενος , λεγει προς αὐτον : Ἀλλ ' ἐγωγε |
| οὐκ ἀπο του ἰσου παρεσκευασαντο : ἐπειτα ᾡ μαλιστα πιστευοντες προσερχονται , ὡς προσηκον σφισιν ἀνδρειοις εἰναι , οὐ δι | ||
| τους μεν οὐν ἀλλους , ὁσοι προς τα κοινα δικαιως προσερχονται , κἀν δεδωκοτες ὠσιν εὐθυνας , την ἀειλογιαν ὁρω |
| ὡν ἀν ἐπιστηται τις , ἀλλα μαλλον ὡν ἀν μη ἐπιστηται ; Ἐγωγε . Οὐκουν και το βουλευεσθαι τουτο ἐδοκει | ||
| ἠ χρηματα . Κἀν ἀρα γε τις ἱππον πριαμενος μη ἐπιστηται αὐτῳ χρησθαι , ἀλλα καταπιπτων ἀπ ' αὐτου κακα |
| ἐσται αἰτιον , ἀλλ ' ὁν τροπον το δεξιον μη παροντος του προς ὁ λεγεται δεξιον οὐκ ἐστιν , οὑτω | ||
| δυναστειας , οὑς θεραπευων οὑτος διατετελεκε και οὐδε μεχρι του παροντος παυεται . εὐ γαρ ἰστε , ὁτι οὐκ ἀν |
| ἠ ἐνθα : κατατασις μεν , ἐν ᾑ ὁ βραχιων ἐπιδειται : οὑτω γαρ το καμπυλον του ἀγκωνος οὐ κωλυσει | ||
| . ἁλας οὐκ ἐχει : προσενεγκ ' : ἐτ ' ἐπιδειται τινος ἑτερου : παλιν γευου συ μεχρι ἀν ἁρμοσῃ |
| ὁ κυριος αὐτου ὑπο κακοποιου μονου θεωρουμενοι σινη ἠ παθη ποιουσιν . ἐαν δε ὁ κυριος του Ϛʹ τοπου ὡροσκοπῃ | ||
| ποιουσιν . Τριτον , ὁτι , εἰ μεν ὀρθως ταυτα ποιουσιν , οὐ δει δυσχεραινειν : εἰ δ ' οὐκ |
| ' ἡβης ἐτος , οἱ δε ὁσον ἀν χρονον ἠιθεοι μενωσιν , οἱ δε μεχρι της εἰς τα ἀρχεια τα | ||
| κρειττονος μερους ψυχης μεταβεβληκεν εἰς θηρειον φυσιν , κἀν ἐτι μενωσιν οἱ του σωματος χαρακτηρες ἀνθρωπομορφοι . την μεν οὐν |
| τον ὀνειρον τουτον και παις ὡραιος , και πορνοι γενομενοι πολλους ὑποδεξονται . και δικαζομενος τις ἐπι τουτῳ τῳ ὀνειρῳ | ||
| ὁστις ἀν τοιουτος τυραννος ᾐ : οἰμαι δε και τους πολλους εἰναι τουτων των παραδειγματων ἐκ τυραννων και βασιλεων και |
| ἀπο της ὀψεως : ἐντευθεν γαρ και σε δοκω μεμνησθαι ἀρξαμενον λεγειν . πρωτον μεν γαρ ἐν τοις δια της | ||
| διερχεται , ἐν τουτῳ το κατα διαμετρον αὐτῳ το Η ἀρξαμενον ἀπο του Λ την ΛΝΚ περιφερειαν διερχεται και ἀνατελλει |
| ἀπωλοντο γαρ . . περσονομουνται ] κατα τους Περσων νομους διαγουσιν : ἀπωλοντο γαρ . . δασμοφορουσι ] τελη φερουσι | ||
| ταις εὐορκιαις , ἠτοι τοις ἀγαθοις τροποις και ἠθεσι , διαγουσιν αἰωνα . Οἱ δε εἰ . . , δηλονοτι |
| : Ζηνα δ ' ἐπ ' ἀκροτατης κορυφης πολυπιδακος Ἰδης ἡμενον εἰσειδε , στυγερος δε οἱ ἐπλετο θυμῳ . μερμηριξε | ||
| . ἐλπις δ ' οὐκ ἀγαθη κεχρημενον ἀνδρα κομιζει , ἡμενον ἐν λεσχῃ , τῳ μη βιος ἀρκιος εἰη . |
| ὠφελιμον εἰναι τον ἐρωτα , βιᾳ μεν , ὁμως δε ἀπεχονται , και ἡμεις οὑτως , δια τον ἐγγεγονοτα μεν | ||
| οἱ αὐτοι δε γε οὑτοι και κλεπτειν ἐπιχειρουσι και οὐκ ἀπεχονται των ἀλλοτριων , ἀλλ ' ἐπειδαν τι ἁρπασωσιν ἠ |
| δε και ταυταις και τοις σωλησι παρεπεται το ἑψομεναις παχυν ποιειν τον ζωμον . ἑψομενοι δε το καθ ' ἑαυτους | ||
| ἀναλισκουσιν αὐτοθι του ἱερειου τα κρεα . ταυτα μεν οὑτω ποιειν νομιζουσι , του Λυκαιου δε τα προς της ἀρκτου |
| ἐκτισε τας Θηβας , ὁ δε την λεγομενην Κιλικιαν . πολιται ] ὠ Θηβαιοι . τα δια του της μακραν | ||
| σοι μεν ἑδρα θειοισι μετ ' ἀνδρασι : τον δε πολιται τιμασευντι πατρος μνωμενοι ὡς ἀγαθου . Ἠλθε και ἐς |
| ὁπλων κατισχυουσα περιλαμβανει την μεγιστην ἀσφαλειαν : εἰ δε τινες πταιουσιν , ἐφ ' οἱς πταιουσιν , οὐκετι χρη ταυτα | ||
| τασιν και ἀντιτασιν , ἀλλοι δε μετα την τεταρτην : πταιουσιν δε και ἀμφοτεροι . ὁτε γαρ κρισιμος ἐστιν ἡμερα |
| , καθα και ἐπι της ἐκτροπης δεδηλωται . κατα το πλειστον δε οἱ συνοδικην σποραν ἐχοντες ἐν πανσεληνῳ οὑτοι τελευτωσιν | ||
| γονεας ὁσιως και προς την πατριδα φιλοτιμως ἐχειν , τουτου πλειστον ἀμελειν δοξαιτ ' ἀν εἰ την παρ ' ὑμων |
| . Και ταυτης μεν το πεδιον πολυ ἠ μεγι - στον , και ἐκεισε πολλοι φοινικες οἱ κατα ἀκρον κομωντες | ||
| ] ? ? εκ ! ! [ [ ] ! στον φονον [ ] ! αι ἐπιτηρησας ? ? ? |
| εἰς ὠμοτητα διαβαλλει των τροπων . οὐ γαρ φαινεται λαβων πλειν ἠ μνας μʹ παρα των Μιτυληναιων ὁ Κλεων μισθον | ||
| μελλω , φησι , δυσχερειας ἑξειν δι ' ὑμας μελλοντων πλειν , ὁμως αἱρουμεθα δια το συνοισον ἡμιν . . |
| κενοι την γαστερα και τους ἑλμινθας . ὁτι ἀπο διψους ἐγγινονται τοις κυσι κροτωνες . ὁτι τρεις νοσους ἐχουσι κυνες | ||
| ἀνω φερεσθαι , αἱ δε ἠθικαι ἀρεται δι ' ἐθους ἐγγινονται : οὐκ ἀρα παρα φυσιν ἡμιν . ἰστεον ὁτι |
| και των Ἐκβατανων κατεκρυψας ἐν δνοφερῳ πενθει . . ] πολλαι δ ' ἁπαλαις χερσι : πολλαι δε γυναικες κατερεικομεναι | ||
| του πληθους ἐν ἑαυτῃ . Το μεν ζητειν ποθεν αἱ πολλαι στιγμαι την ὑποστασιν ἐσχον και τα μεγεθη , φιλοσοφον |
| εἰδη , ποτερον ἑν εἰδος ἐστι παντων ἀνθρωπων , ὁ δηλουσιν αὐτοανθρωπον : ἀλλ ' ἀτοπον φησιν : ἐδει γαρ | ||
| και οἱ εὐβλαστοι και εὐθαλεις ἑπτα | σταχυες ἐνιαυτους ἑπτα δηλουσιν εὐθηνιας και εὐετηριας και ἑπτα ἑτερους λιμου αἱ ἐπανιουσαι |
| οἱος τ ' εἰη ἀντειπειν . ἀλλα γαρ τοιονδε τι πασχουσιν οἱ ἀκουοντες ἑκαστοτε ἁ νυν λεγεις : ἡγουνται δι | ||
| ἀπαιδευτοι καθαπερ οἱ ἁλιευομενοι ἰχθυες ἑλκομενοι σιγωσι . Ἐλασσω κακα πασχουσιν οἱ ἀνθρωποι ὑπο των ἐχθρων ἠ ὑπο των φιλων |
| δεχομενοι τοις ὠσι , μηδ ' ἑαυτους αἰτιους κρινοντες τας θειας παρα φαυλον ἐντολας τιθεμενους , ἀνθρωποις τας των συμβαινοντων | ||
| τον ἐν αὐτῃ θορυβον . Τις δε ὁ τροπος της θειας τεχνης , ὀνοματι μεν εἰπειν οὐκ ἐχω , εἰσῃ |
| , και δια τουτο και ἀλληλοις ἀει ὁμοιοι εἰσι και διαμενουσιν ἐν τῃ φιλιᾳ : και οὐτε δεονται φαυλων οὐθ | ||
| ἐχουσιν ἐξουσιαν οἱ δεσποται βιαιως ἀπαγειν , και μεχρι τουτου διαμενουσιν ἀσινεις , μεχρι ἀν ἐπι διωρισμενοις φιλανθρωποις πεισαντες οἱ |
| και ποιητικης : μουσηγετης γουν λεγεται , παλιν και Ἑρμου δυναμενου ἐνταυθα ὑπαγεσθαι δια το ἀγωνιστικον . Την δε τριτην | ||
| τας ναυς , και παραχρημα ἐμβαντες ἐβουλοντο φευγειν , οὐδενος δυναμενου κατασχειν , οὐδε του Ἀγαμεμνονος ἐχοντος ὁ τι χρησεται |
| , α ι υ . διχρονα δε λεγεται , ἐπει ἐκτεινεται και ϲυϲτελλεται . Προτακτικα φωνηεντα πεντε : α ε | ||
| και τα δικτυα παντοθεν ὡσανει πολις εὐθυς ἐπι των ὑδατων ἐκτεινεται : πυλαι τοις δικτυοις εἰσι και φυλακες των πυλων |
| Ῥωμαιων δυναμις κρειττων ἑτερας ἐστιν ὁμονοουσης : ἠ γαρ οὐχ ὑπομενουσιν ὑμας ἐπιοντας ὁμοθυμαδον ἠ δικας ὑφεξουσι της τολμης ἀξιας | ||
| διδασκων ὡς οὐκ ἀγαπησουσι Ταρκυνιοι τας οὐσιας ἀπολαβοντες οὐδ ' ὑπομενουσιν ἰδιωτην βιον ζην , ἀλλα πολεμον ἐπαξουσι Ῥωμαιοις ἀλλοεθνη |
| ἠν ἀν ἐπικλεεστερος των ἀλλων , εἰ κατα το Ἀργος μενων , γην ἀγαθην ἐχων , γεωργων την γην , | ||
| ϲαρκοϲ τε ὑποτραφειϲηϲ ϲκληροτεροϲ και ἀντιτυποϲ ὁ ὀγκοϲ ἐϲται και μενων ἐπι του αὐτου μεγεθουϲ : τοιϲ δε δια πνευματωϲιν |
| Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
| ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
| τι ἐτι ἐν τοις λαβουσιν : ἐν δε τοις μη παθουσιν οὐκετι , ὡσπερ ἐπι του ἀερος φωτος περι αὐτον | ||
| ἐραστων μη τυχειν αἰσχρον , ὡς δια τον τροπον τουτο παθουσιν . ἐχουσι δε τιμας οἱ παρασταθεντες : ἐν τε |
| κατα τας ἀπουρησεις , μονον , και μαλιστα ἀρχομενοι του οὐρειν και ἀποπαυομενοι , και ἐτι μαλλον δριμυτερων γενομενων των | ||
| της φορας διοιγοντος αὐτον : ἀλλως δ ' ἀδυνατον ἠν οὐρειν τῳ ἀνθρωπῳ . και ἡ ἰασις δε την δοξαν |
| μερος , λογος ὁριστικος και τελος . και ὁ μεν πρατος λογος , ἡ οὐσια , πραγμα αὐθυπαρκτον και ὑφεστος | ||
| τω πρατω θεω . οὑτος γαρ και φυσει ἐστι και πρατος βασιλευς τε και δυναστας , ὁ δε γενεσει και |
| ἠ συνεχη πυρετον καλουσι τον εἰς ἀπυρεξιαν πριν τελεως μη παυομενον , κἀν παρακμη τις αἰσθητη φαινηται . ρπζʹ . | ||
| πλειονων δυοκαιδεκα . τον μεν οὐν ἐντοϲ των δεκαδυο ὡρων παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομαϲαμεν : ὁϲτιϲ δ ' ἀν ἐχοι |
| χρυσε , δεξιωμα καλλιστον βροτοις , ὡς οὐτε μητηρ ἡδονας τοιας ἐχει , οὐ παιδες ἀνθρωποισιν , οὐ φιλος πατηρ | ||
| τουτου μερη πραγματευονται , τουτεστι περι ἀστρων κινησεις τοιας ἠ τοιας , και διαλεγονται περι παθων , φημι δη ἐκλειψεων |
| οἱς χρωμεθα προς τας σοφιστικας ἐνοχλησεις . Τονδε δη τροπον ἐπιουσιν ἀδυνατον φαινεται ἑν εἰναι τα ὀντα και τους λογους | ||
| εἰς την ἐπιφανειαν ἀναπνοης τε χαριν και του διαμηνυειν τοις ἐπιουσιν ὡστε βοηθειας τυγχανειν , ἀνορυττεσθαι και σωζεσθαι . ἐν |
| Εὐρωπην . οἱ δ ' Ἀθηναιοι μετανοησαντες εἰς τοὐναντιον παλιν μενειν συνεβουλευον , λεγοντες ὁτι κἀν μηδεις αὐτοις των ἀλλων | ||
| τουτον ἐξαλλαγμασι πολλοις ὑπαγομενος πειθει την οἰκιαν ἀπολιποντα συν αὐτῳ μενειν . χρονου δε προϊοντος ὡς πολεμιων τις ἐφοδος προσηγγελη |
| . Ἀγαπων τε κἀν ἑψητον ἐν τευτλοις ἑνα δια δωδεκατης ἑψομενον ἡμερας ἰδῃ . Τρεις γαρ μονους κρατηρας ἐγκεραννυω τοις | ||
| ῥᾳθυμιᾳ θεραπειας . δοκει δε καλλιστα βοηθειν τοις σπασμοις ἡλιοτροπιον ἑψομενον ἐν ὑδατι , εἰ λουοιτο ἐν τουτῳ το παιδιον |
| ἐξω του τειχους ἐπισκοπεισθαι , τινας δε τα ἐσω . Ἐχειν δε και περιοδευοντας λιθους ἐν ταις σκοτειναις νυξι και | ||
| αὐτων οὐσιν ἑκαστον τις προσφερων ἐξηγειτο αὐτων τας δυναμεις . Ἐχειν μεν οὐν ἑκαστον δυναμιν τινα ἀλογον φατεον ἐν τῳ |
| μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
| ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
| τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
| αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
| προς τα δειπνα των ἐν τῃ πολει ἀφορωσιν ἀει και πετονται δεξιως ἐπι ταυτ ' ἀκλητοι , Ἀντιφανης φησι , | ||
| και ἀνθρωπος ἐν κατανυξει γενομενος εὐηκοος γενησεται : ἐν ταυτῃ πετονται ταις πτερυξιν συν ἠχῳ οἱ ἀγγελοι και χερουβιμ και |
| ῥα οἱ θυομενον ἠεν . ” ἑε , κατ ' ἐπεκτασιν του ἑ , ἀντι του αὑτον , “ ἑε | ||
| μετα γε μην τον ἀναπιεσμον ἐπι μεν των κατ ' ἐπεκτασιν ἡ κατολισθησις βραδυτερα γινεται του περιτοναιου , . . |
| τουτων ἀξιοι των τιμων , ἀλληλοις ἰσους . ὁποτε δε πενομενος οὐδεν παρα τουτ ' ἐλαττον ἐχω των πολλα κεκτημενων | ||
| φρονησιν παντες εἰχον την ἰσην , οὐδεις ἐγιγνετ ' ἀν πενομενος πωποτε . } Οὐδεις γενομενος εὐθεως ἐστιν σοφος , |
| ἐγιγνωσκε και αὑτον ὑπαιτιον τῃ ἐπιτιμησει . και ὁμως ὑπο μενους τε του ἐν ταις μαχαις και του ἐρωτος της | ||
| : και καταλαβομενοι το στρατοπεδον ὀλιγους μεν τινας ἀμυνο - μενους ἀπεκτειναν , τους δε πλειους ἐν τῳ διωγμῳ διεφθειραν |
| Καρκινος καθυγρος ὑπαρχων και ὁ Αἰγοκερως γεωδης ἀλληλοις την ἀντιπαραδοσιν ποιησονται και ἡ Παρθενος γεωδης ὑπαρχουσα τοις Ἰχθυσι : και | ||
| ἁρμοττουσαν παρ ' αὐτων ληψεσθαι τιμωριαν εἰ μη πασαν ἐπιμελειαν ποιησονται των αἰχμαλωτων . οἱ δε τῃ μητρι πολλα καταμεμψαμενοι |
| το τεταρτον ἀνελκων , ἀλλ ' Ὀδυσευς ἀνενευε και ἐσχεθεν ἱεμενον περ . τοις δ ' αὐτις μετεειφ ' ἱερη | ||
| τι ς ' ἐγω γε πολυν χρονον ἐνθαδ ' ἐρυξω ἱεμενον νοστοιο : νεμεσσωμαι δε και ἀλλῳ ἀνδρι ξεινοδοκῳ , |
| ] , και τους ἐν δυναμει ] ὀντας ἐν ταις πολεσιν ] ? και προεστωτας ] ! ! ! ! | ||
| δι ' ἀπατης τινος και στρατηγιας κωλυσαι τα συμβησομενα ταις πολεσιν . ἀποστειλας δη τινας ἁμα τοις μηνυταις κατασκευαστους εἰς |
| τοπων διατεινων και ποιων το ἑωθινον του Ποντου πλευ - ρον . εἰσι δ ' ἁπαντες μεν οἱ ὀρειοι τουτων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] [ ] ρον αθιαττη [ ! ! ] [ ! ! ] |
| ὡσπερ ἐπι πασι τοις διαφθειρομενοις σαπροτης . Ἁπαν γαρ το σηπομενον κακωδες , εἰ μη τις την ὀξυτητα λεγει του | ||
| δαπανᾳ , ὁ λαβραξ προβαινει . Τρυχομενον : δαμαζομενον , σηπομενον . ἑλῃ : λαβῃ . Ὀψε : μολις : |
| το γαρ περιωσια και των ὀντων λευσσεσκεν ἑκαστα και πραπιδων πλουτον και τα ἐοικοτα ἐμφαντικα μαλιστα της ἐξαιρετου και ἀκριβεστερας | ||
| ὁθεν και καταγειν ταυτην φασι τους μαγους . διδωσι δε πλουτον και τῳ ταυτην την ὡραν ἐπιτηρουντι . οὐδ ' |
| πληθει πολλαι κατα μερη , και οἱ κηρυκες και οἱ ἐπισταται περιθεοντες ἠπειγον . οἱ δε σοβαρως ἀλληλοις ἐπῃεσαν μετα | ||
| πραγματος , δηλον ὁτι ταυτα ἐγνωκως και τα του ἑνος ἐπισταται , ἠτοι του προσωπου ἠ του πραγματος : ἀμφοιν |
| κυκλων παραλληλων συνεστηκεν , ὡν οἱ μεν το πλατος ἀφοριζειν Λεγονται του ζῳδιακου κυκλου , ὁ δε δια μεσων των | ||
| τινες συχναι λεγονται συμπεφυκυιαι ἰδεαι πολλαι εἰς ἑν γενεσθαι . Λεγονται γαρ , ἐφη . Πλαττε τοινυν μιαν μεν ἰδεαν |
| ἀποκαειν , και τουτων χαριν οἰονται δειν αὐτοις και μισθον τινειν : και το σιαλον ἐκ του στοματος ἀποπτυουσιν ὡς | ||
| εὑρειν παρ ' αὐτῳ , ὁτε οἱ ἀλλοι φανεντες ἀχαριστοι τινειν μελλουσι δικας , ἱνα τον σωτηριον ἐλεον ἀνακερασηται τῃ |
| Μονορριζοτατον δε τουτων παντων το λαπαθον : οὐ γαρ ἐχει παχειας ἀποφυσεις ἀλλα τας λεπτας : βαθυρριζοτατον δε παντων , | ||
| ' ἀρχας ἀνιοντι , και οὑτως ἠδη δια των της παχειας μηνιγγος τρηματων εἰς τον ἐγκεφαλον ἐδυ . τι δη |
| τις ἐσσι , τινος δ ' ἐπαγαλλεαι ἱπποις ; Ὡς φαμενον προσεειπεν Ἀχιλλεος ὀβριμος υἱος : Τιπτε μ ' ἐπισπευδοντα | ||
| ἐθ ' ὁμως ὡς το πριν ἐπισσυτα [ ] ὡς φαμενον ? ? ? Διος υἱος ἐδεχνυτο [ φωνησεν τε |
| τουτο ἠδη ἐμον ἐργον ἐστιν . οὑτως τοινυν το μεν προηγουμενον και ἐπι του βιου ἐργον ἐκεινο : διελε τα | ||
| κεφαλαια . και ἐστιν αὐτων το συμφερον ἐξεταζομενον και το προηγουμενον μερος , ποτερον χρη μενειν ἐν Ὀλυνθῳ την δυναμιν |
| Ὀλυμπικον σταδιον , ἀφαιρουσι δε αὐταις ἐς τον δρο - μον του σταδιου το ἑκτον μαλιστα : ταις δε νικωσαις | ||
| ? , ἀσαιο ! το γαρ ! [ [ ] μον οὐκ οὐτω μ ? [ [ ] διακηται , |
| μεχρι της κορης διηκει , κατα δε την προς τον περικειμενον ἀερα ἐπιβολην ἐντεινοντος αὐτον κωνοειδως , ὁταν ᾐ ὁμογενης | ||
| , κυματουται κατα κυκλους εἰς ἀπειρον , ἑως πληρωσῃ τον περικειμενον ἀερα , ὡς της κολυμβηθρας : της πληγεισης λιθῳ |
| κενον , ὁπερ ἐστιν ἀδηλον , πιστουται δι ' ἐναργους πραγματος τουτο , της κινησεως : μη ὀντος γαρ κενου | ||
| ἀληθων ἀληθες , οὐ μην δια της προσεχους αἰτιας του πραγματος οὐδε δι ' ἀμεσων . παλιν ἐπι της φυσικης |
| χρησιμον ὡς ἀνδρασι προσφορον ἀφωρισαν Ἑρμῃ , την δε προς διαχυσιν ἐπιτηδειον ὡς το της ψυχης θηλυ πολλακις και ἐπιθυμητικον | ||
| τα παντα κυκλοθεν , ὡς ἀν τις ἑστηκῃ , και διαχυσιν ἐποιει μειζονα τοις θεωμενοις : ὡστε παντελως ἀνεξηγητον εἰναι |
| ἐπιπεδων γωνιων ἁς ἐχουσιν αἱ ἑδραι του πολυεδρου , του γενομενου ἀριθμου το τεταρτον μερος ἐστιν ὁ ἀριθμος ὁ των | ||
| . Θορυβου δε , ὁπερ εἰκος , ἐπι τῃ γνωμῃ γενομενου δια το μη πασι τοις μερεσιν αὐτης εὐαρεστειν ἀμφοτερους |
| εὑρεθεισαν , το δ ' ἐργον καταπεπληγμαι , καιτοι μηδε πολλοστον μερος αὐτου δυνηθεις ἰδειν , ἀπο δε του φανεντος | ||
| λεγουσι τυραννειν αὐτον ἐθελειν . ταυτα δε παντα οὐδε το πολλοστον ἀν εἰη μερος των ἀνιωντων αὐτους . εἰ γουν |
| το μεν ἀνω ὠλισθηκος ὀστεον κατατεινειν , το δε κατα φυσιν ἐχον μη βιαζεσθαι . του δη οὐν βροχου αἱ | ||
| αὐτον ἐτι παιδα την ἡλικιαν ὀντα του μεν οἰνου την φυσιν τε και χρειαν , ἀποθλιψαντα βοτρυς της αὐτοφυους ἀμπελου |
| δ ' ἐκ των ἀριστερων , ὀρθιοι κατα το μηκος ἐπικεινται πεφυκοτες ἐκ των ταπεινων πλευρων του λαβδοειδους . ἀνασπωσιν | ||
| τῳ φρεατι . ἐπι τουτῳ τα σχοινια και οἱ χοες ἐπικεινται κατα μερος συνδεδεμενοι . ἀλλ ' ὀξυτατη μεν ἡ |
| των αἰσθητων πραγματων : παλιν δε ἡνικα περι τα αἰσθητα καταγινονται , οὐ δυνανται ἐπιμελεισθαι της ἑαυτων τελειοτητος . ὁ | ||
| δε νυν φιλοσοφοι ἀφεντες τον πρωτον τοπον και τον δευτερον καταγινονται περι τον τριτον : μεταπιπτοντας , ἠρωτησθαι περαινοντας , |
| κατερρυηκε τῳ ναῳ και ἀγαλμα οὐδεν ἐλειπετο : βασιλευσι δε ἀνειται Ῥωμαιοις . ἐστι δε της στοας ὀπισω της ἀπο | ||
| συνῳκοδομηται θωρακιου τροπον , το δε ἀχρι τεγους ἀναγειον ἀχανες ἀνειται , δυοιν ἑνεκα , του τε την πρεπουσαν αἰδω |
| γαρ ἐν τῳ ζην , μετα την τελευτην ἀνοιγνυται και διισταται . Των ἀλκυονων δ ' οὐκ ἀν εἰποι τις | ||
| . . . βοηθοι : οἱ Μακεδονες ἀπεχει : ἠγουν διισταται Ὀλυνθος της Ποτιδαιας ἐστι καταφανες : ὑψηλον γαρ [ |
| , της εἰς οὐρανον ὁδου κλιμαξ ἐσται τουτεστιν εἰς οὐρανον ἡξουσιν . οἱ γαρ Διδυμοι εἰς τιμην των Διοσκουρων κατηστερισθησαν | ||
| ἡσυχασουσιν ἁμαρτοντες ἡμων , ἀλλ ' ἐπ ' ἀλλον τινα ἡξουσιν : οὑτος δ ' ἐκεινος γενοιτ ' ἀν αὐτοις |
| τους παρα την ὑλην , λυειν τῳ ἀναιρησαι την ψευδη προτασιν δι ' ἡς το ψευδος συνηχθη : τους δε | ||
| ὁρισμον , ἑνος τε ληφθεντος κατηγορουμενου και μιαν ὀντως ποιουντος προτασιν . ταυτα περι τουτων διορισαμενος ἑξης προστιθησι τα περι |
| οἱον λευκον αἰτει λαβειν . ἐσειται συνειλημμενος ἀμφοιν και οὐ προβησεται πεφωραμενα τα της τεχνης αὐτῳ . εἰσι δε παντες | ||
| . Τις γαρ οἰδεν , ὁπῃ τα της ἡμων ἐλπιδος προβησεται . . ΕΝΔΟΝ ΕΜΙΜΝΕ ΠΙΘΟΥ . Ὡς φησιν , |
| τῃ κυλικι , και ἐκταραττει αὐτην , και ἐκχει το ποτον . ὁ δε ἠγανακτησεν και λεγει εἰτα μεντοι συ | ||
| . λεγει δε τον της σκαμωνιας χυλον ὀφρα ] ἱνα ποτον ] την ποσιν νεποδος ] του ἰχθυος ἐκ φυρματα |
| , στρεφεται ὁ ἀξων , κινουμενου δε του ἀξονος , εἰσαγονται αἱ ἐκθετοι των καλων ἀρχαι προς τας τασεις . | ||
| λεγει δορατι . και οἱ μονομαχουντες τοις παλτοις χρωμενοι δορασιν εἰσαγονται προτερον , εἰτα ἐπι τα ξιφη βαδιζοντες : ἀγχεμαχοι |
| τι μ ' αὐεις ; και παραχρημα ἐτελευτησεν , ἀποπνιξας ἑαυτον . . . Ζηνων , ὡς ἠδη γερων ὠν | ||
| , και ἐπληθυνθη κατα γενος τα παντα και ὁ ἀναγνωρισας ἑαυτον ἐληλυθεν εἰς το περιουσιον ἀγαθον , ὁ δε ἀγαπησας |
| αἰτιον . το γαρ ἐθος το συνεισπορευομενον ἁμα τουτῳ και διαμενον ἐν τῃ πολει και μεχρι παντος ὀλεθριον ἐσται και | ||
| δε των στρατιωτων ἐθελο - κακον τε και ἀπροθυμον , διαμενον ἐν τοις δημοτικοις , ἐξ οὑ περι της κληρουχιας |
| Κυζικηνος ἐν βʹ Ἑλληνικων γραφων οὑτως : ὁ δε Κοδρος τομον ἀρτου τον καλουμενον θρονον λαμβανει και κρεας και τῳ | ||
| οὑς Ἀμμενεμης ἐτη , ιϚʹ . Μεχρι τουδε τον πρωτον τομον καταγηοχε Μανεθω . Ὁμου βασιλεις ρϘβʹ , ἐτη ͵βτʹ |
| . ἀναλογον δε προς το ἀφαιρεθησομενον μερος και το ἀφαιρουν ἀρμενον ἐστω . κεισθω δε το ἐξ οὑ ἡ ἀφαιρεσις | ||
| της ἀπολαυσεως . Λαιφος λινοειδες : βελτιον λινοϋφες : το ἀρμενον . ἠ παρα το λωπος λαφος ὡς γλωσσα γλασσα |
| τα νομιμα ἀναδιδαχθηναι : ἡδυ μεν γαρ το ἀδικειν , ἐπιπονον δε το δικαιοπραγειν : τουτο δε ἐστιν ὁ ἀψευδεστατος | ||
| ἐαν ἐνδεης ἐστι περι την τροφην και βιον ἀγρυπνον και ἐπιπονον και φροντιστικον και φιλοταλαιπωρον ζῃ , γινωσκε ἐπι κακοηθειᾳ |
| συναγονται εἰς συλλαβας , συλλαβαις περιλαμβανεται λεξις , αἱ λεξεις συναγονται εἰς μερη λογου , ὁ δε λογος εἰς ἀρετας | ||
| ἡμεραις , και ἑξης τῳ του ἑξης κυριῳ . και συναγονται ἡμεραι των δωδεκα ζῳδιων ρπδ : τῳ γαρ Κρονῳ |
| ὀνομα κυριον : εἰλεος ἡ νοσος : παλεος ὁ σκωπτης τιθεται δε και ἐπι του ἀφρονος : γαλεος το ζῳον | ||
| και ὁ ἰος γινεται : χαλκος γαρ ἐρυθρος ὑπερ τρυγος τιθεται και ἀποξυεται το ἐπιγινομενον αὐτῳ , ἐπει ἐπιφαινεται γινομενος |
| ' ἐκ της πολεως Ἀμπρακιωται ἀφικνουνται ἐπ ' Ἰδομενην . ἐστον δε δυο λοφω ἡ Ἰδομενη ὑψηλω : τουτοιν τον | ||
| Πανυ γ ' , ἐφη . Ἠ και νευρορραφειν δυνατω ἐστον ; Και ναι μα Δια καττυειν , ἐφη . |
| ἐκεινου , προσλαμβανον ἀει [ εἰς ] το ὑγρον και αὐξομενον ἐξ αὐτου . . . . . . Ζηνων | ||
| γαμβρον εἰναι , ναυλοχεοντες της Εὐβοιης ἐν Χαλκιδι ὡς ἐμαθον αὐξομενον τον χειμωνα ἠ και προ τουτου , ἐθυοντο τε |
| μεν ψυχοντα κωλυειν ῥειν , τα δε μαλθασσοντα και θερμαινοντα διαχειν , τα δε ἐς ἑωυτα ἑλκοντα ξηραινειν και ἰσχναινειν | ||
| ὁ και τας νεους οἰονται τινες βελτιους ταυτην ποιειν : διαχειν γαρ τας βωλους διαδυομενην και δακνουσαν τῳ συνεσταναι μαλλον |
| ἀν εἰη : ἐν ἀμερει μεν γαρ οὐδεν δυναται γινεσθαι μεριστον , ὡς φησι Τιμων , οἱον το γινεσθαι , | ||
| τινος δει του διαιρησοντος αὐτον . Ἀναγκαιον οὐν ἀν εἰη μεριστον εἰναι το ῥυθμιζομενον γνωριμοις μερεσιν , οἱς διαιρησει τον |
| ἡμερας : και το αἰων δε αἰωνος τουτῳ τῳ λογῳ ὑπαγεται , περιεχει γαρ χρονους , ὡσαυτως δε και το | ||
| δυσεντεριᾳ θεραπευεται , οὐ μην κατ ' ἀρχας τῃ παραπλησιᾳ ὑπαγεται θεραπειᾳ : ἐντευθεν και τινες των καμνοντων ἐκινδυνευσαν , |
| λεγειν , πλην ὡν ἐφησαν οἱ σοφοι διδασκαλοι . οἱ προτρεπονται παντας ὡσπερ ἐμφρονες εἰς γνωσιν ἐλθειν και μυησιν ὡν | ||
| φαρμακειας , και τους ταυτα πραττοντας εἰδεναι τι νομιζουσι και προτρεπονται σπουδαιως ἐν τοις οἰκοις αὐτων και κρειττους ἰατρους τουτους |
| ἐλαβεν ὁ Ἀριστοτελης ὁπερ ἐκεινοι οὐ συγχωρουσιν , αὐτο τουτο ἐπισημαινεται ὁ φιλοσοφος λεγων ὁτι ἀλλ ' ἰσως φαιεν ἀν | ||
| ὁν Ζευς ἐν Ῥοδῳ χρυσον ὑσε , δια της ἱστοριας ἐπισημαινεται και φησιν ὁτι ἡνικα ὁ Ζευς διαιρεθεισης αὐτου της |