ἀποκαειν , και τουτων χαριν οἰονται δειν αὐτοις και μισθον τινειν : και το σιαλον ἐκ του στοματος ἀποπτυουσιν ὡς | ||
εὑρειν παρ ' αὐτῳ , ὁτε οἱ ἀλλοι φανεντες ἀχαριστοι τινειν μελλουσι δικας , ἱνα τον σωτηριον ἐλεον ἀνακερασηται τῃ |
ὁδε ὁ ἀνηρ , ὑπερ ὁτου μεν ἑτερου την ὁμιλιαν ἀναινεται ἡ θηλεια οὐκ ἐχειν σαφως εἰδεναι , τεκμαιρεσθαι δε | ||
και εὐδιος ἀμμιν ἱκανοις μετρον ἀγων : οὐ γαρ τις ἀναινεται ἐργον ἐρωτος . παντῃ μεν κρατεεις , παντῃ δε |
Εὐρωπην . οἱ δ ' Ἀθηναιοι μετανοησαντες εἰς τοὐναντιον παλιν μενειν συνεβουλευον , λεγοντες ὁτι κἀν μηδεις αὐτοις των ἀλλων | ||
τουτον ἐξαλλαγμασι πολλοις ὑπαγομενος πειθει την οἰκιαν ἀπολιποντα συν αὐτῳ μενειν . χρονου δε προϊοντος ὡς πολεμιων τις ἐφοδος προσηγγελη |
εἰς ὠμοτητα διαβαλλει των τροπων . οὐ γαρ φαινεται λαβων πλειν ἠ μνας μʹ παρα των Μιτυληναιων ὁ Κλεων μισθον | ||
μελλω , φησι , δυσχερειας ἑξειν δι ' ὑμας μελλοντων πλειν , ὁμως αἱρουμεθα δια το συνοισον ἡμιν . . |
κατα τας ἀπουρησεις , μονον , και μαλιστα ἀρχομενοι του οὐρειν και ἀποπαυομενοι , και ἐτι μαλλον δριμυτερων γενομενων των | ||
της φορας διοιγοντος αὐτον : ἀλλως δ ' ἀδυνατον ἠν οὐρειν τῳ ἀνθρωπῳ . και ἡ ἰασις δε την δοξαν |
, ὁτι ἀναγοντος του ἡλιου το γλυκυ το καταλειπομενον και ὑπομενον ἁλμυρον εἰναι συμβαινει . . . . Δ . | ||
; τουτο γαρ τετηρηται , ὁτι ἐπι το την τρωσιν ὑπομενον μερος γινεται ἡ πτωσις : οἱον εἰ τυχοι της |
μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
ἐξω του τειχους ἐπισκοπεισθαι , τινας δε τα ἐσω . Ἐχειν δε και περιοδευοντας λιθους ἐν ταις σκοτειναις νυξι και | ||
αὐτων οὐσιν ἑκαστον τις προσφερων ἐξηγειτο αὐτων τας δυναμεις . Ἐχειν μεν οὐν ἑκαστον δυναμιν τινα ἀλογον φατεον ἐν τῳ |
τοπων διατεινων και ποιων το ἑωθινον του Ποντου πλευ - ρον . εἰσι δ ' ἁπαντες μεν οἱ ὀρειοι τουτων | ||
! ! ! ! ! ! ! ] [ ] ρον αθιαττη [ ! ! ] [ ! ! ] |
ἠ συνεχη πυρετον καλουσι τον εἰς ἀπυρεξιαν πριν τελεως μη παυομενον , κἀν παρακμη τις αἰσθητη φαινηται . ρπζʹ . | ||
πλειονων δυοκαιδεκα . τον μεν οὐν ἐντοϲ των δεκαδυο ὡρων παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομαϲαμεν : ὁϲτιϲ δ ' ἀν ἐχοι |
τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
ἐν Λιβυῃ χιλιαρχουντος ἐτι , μεμνημενοι και παραβαλλοντες αὐτα τοις παρουσιν των τε ἐπεσταλμενων σφισιν ὑπο των ἐκ στρατοπεδου φιλων | ||
ἐνετυχομεν , οὐκ ὀλιγοις δε και πρεσβευταις ἀπο της Αἰθιοπιας παρουσιν εἰς λογους ἀφικομεθα : παρ ' ὡν ἀκριβως ἑκαστα |
το τεταρτον ἀνελκων , ἀλλ ' Ὀδυσευς ἀνενευε και ἐσχεθεν ἱεμενον περ . τοις δ ' αὐτις μετεειφ ' ἱερη | ||
τι ς ' ἐγω γε πολυν χρονον ἐνθαδ ' ἐρυξω ἱεμενον νοστοιο : νεμεσσωμαι δε και ἀλλῳ ἀνδρι ξεινοδοκῳ , |
. Ἀγαπων τε κἀν ἑψητον ἐν τευτλοις ἑνα δια δωδεκατης ἑψομενον ἡμερας ἰδῃ . Τρεις γαρ μονους κρατηρας ἐγκεραννυω τοις | ||
ῥᾳθυμιᾳ θεραπειας . δοκει δε καλλιστα βοηθειν τοις σπασμοις ἡλιοτροπιον ἑψομενον ἐν ὑδατι , εἰ λουοιτο ἐν τουτῳ το παιδιον |
Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
πριν κακωσαι τους ἐσω : πενθος γαρ μεγαλως τοδ ' ὁρμαται . δρασω ταδ ' : ἀταρ φοβος εἰ πεισω | ||
ἀπο σου , ὠ Ὀρτυγια , ὁ ὑμνος ὁ ἡδυεπης ὁρμαται ἀντι του την ὁρμην ἐχει ὡστε θεμεν και θειναι |
Ῥωμαιων δυναμις κρειττων ἑτερας ἐστιν ὁμονοουσης : ἠ γαρ οὐχ ὑπομενουσιν ὑμας ἐπιοντας ὁμοθυμαδον ἠ δικας ὑφεξουσι της τολμης ἀξιας | ||
διδασκων ὡς οὐκ ἀγαπησουσι Ταρκυνιοι τας οὐσιας ἀπολαβοντες οὐδ ' ὑπομενουσιν ἰδιωτην βιον ζην , ἀλλα πολεμον ἐπαξουσι Ῥωμαιοις ἀλλοεθνη |
, α ι υ . διχρονα δε λεγεται , ἐπει ἐκτεινεται και ϲυϲτελλεται . Προτακτικα φωνηεντα πεντε : α ε | ||
και τα δικτυα παντοθεν ὡσανει πολις εὐθυς ἐπι των ὑδατων ἐκτεινεται : πυλαι τοις δικτυοις εἰσι και φυλακες των πυλων |
χρυσε , δεξιωμα καλλιστον βροτοις , ὡς οὐτε μητηρ ἡδονας τοιας ἐχει , οὐ παιδες ἀνθρωποισιν , οὐ φιλος πατηρ | ||
τουτου μερη πραγματευονται , τουτεστι περι ἀστρων κινησεις τοιας ἠ τοιας , και διαλεγονται περι παθων , φημι δη ἐκλειψεων |
δε και ταυταις και τοις σωλησι παρεπεται το ἑψομεναις παχυν ποιειν τον ζωμον . ἑψομενοι δε το καθ ' ἑαυτους | ||
ἀναλισκουσιν αὐτοθι του ἱερειου τα κρεα . ταυτα μεν οὑτω ποιειν νομιζουσι , του Λυκαιου δε τα προς της ἀρκτου |
ἀν εἰη : ἐν ἀμερει μεν γαρ οὐδεν δυναται γινεσθαι μεριστον , ὡς φησι Τιμων , οἱον το γινεσθαι , | ||
τινος δει του διαιρησοντος αὐτον . Ἀναγκαιον οὐν ἀν εἰη μεριστον εἰναι το ῥυθμιζομενον γνωριμοις μερεσιν , οἱς διαιρησει τον |
προς τα δειπνα των ἐν τῃ πολει ἀφορωσιν ἀει και πετονται δεξιως ἐπι ταυτ ' ἀκλητοι , Ἀντιφανης φησι , | ||
και ἀνθρωπος ἐν κατανυξει γενομενος εὐηκοος γενησεται : ἐν ταυτῃ πετονται ταις πτερυξιν συν ἠχῳ οἱ ἀγγελοι και χερουβιμ και |
τις ἐσσι , τινος δ ' ἐπαγαλλεαι ἱπποις ; Ὡς φαμενον προσεειπεν Ἀχιλλεος ὀβριμος υἱος : Τιπτε μ ' ἐπισπευδοντα | ||
ἐθ ' ὁμως ὡς το πριν ἐπισσυτα [ ] ὡς φαμενον ? ? ? Διος υἱος ἐδεχνυτο [ φωνησεν τε |
ἐκσειοντα μεγαλα . ἐγω τινα οἰδα κλαιοντα Ἐπαφροδιτου των γονατων ἁπτομενον και λεγοντα ταλαιπωρειν : ἀπολελειφθαι γαρ αὐτῳ μηδεν , | ||
οἰκειως τῳ ὠκεανῳ , τον δ ' ἀρκτικον της γης ἁπτομενον ὡς ἀν προς αἰσθησιν κατα το ἀρκτικωτατον της οἰκησεως |
ἀναγκην λεγῃς τον ἐρωτα , ἠ βιαν ἑλκεσθαι τον μη πειθομενον , πειθομαι ταυτα την μοιχειαν πεπληρωκεναι : ταυτα τον | ||
αἰτησειεν , ἐμνησθη τε προς με γραμματων και εἰχεν εὐθυς πειθομενον , την μεν αἰδουμενον , σοι δε τεθαρρηκοτα . |
ἠν ἀν ἐπικλεεστερος των ἀλλων , εἰ κατα το Ἀργος μενων , γην ἀγαθην ἐχων , γεωργων την γην , | ||
ϲαρκοϲ τε ὑποτραφειϲηϲ ϲκληροτεροϲ και ἀντιτυποϲ ὁ ὀγκοϲ ἐϲται και μενων ἐπι του αὐτου μεγεθουϲ : τοιϲ δε δια πνευματωϲιν |
κατερρυηκε τῳ ναῳ και ἀγαλμα οὐδεν ἐλειπετο : βασιλευσι δε ἀνειται Ῥωμαιοις . ἐστι δε της στοας ὀπισω της ἀπο | ||
συνῳκοδομηται θωρακιου τροπον , το δε ἀχρι τεγους ἀναγειον ἀχανες ἀνειται , δυοιν ἑνεκα , του τε την πρεπουσαν αἰδω |
των αἰσθητων πραγματων : παλιν δε ἡνικα περι τα αἰσθητα καταγινονται , οὐ δυνανται ἐπιμελεισθαι της ἑαυτων τελειοτητος . ὁ | ||
δε νυν φιλοσοφοι ἀφεντες τον πρωτον τοπον και τον δευτερον καταγινονται περι τον τριτον : μεταπιπτοντας , ἠρωτησθαι περαινοντας , |
ὡς τυλοις ἀποδιδονται : της δε διπλης καιριας αἱ ἀρχαι καταφερονται και ἀποδιδονται ἀκινητῳ τινι προς κρατημα , ὁτε λοιπον | ||
. Οὑτοι μεν οὐν ἐκ των Φωκικων ὀρων οἱ ποταμοι καταφερονται , ὡν ὁ Κηφισσος ἐκ Λιλαιας Φωκικης πολεως την |
αἰτιον . το γαρ ἐθος το συνεισπορευομενον ἁμα τουτῳ και διαμενον ἐν τῃ πολει και μεχρι παντος ὀλεθριον ἐσται και | ||
δε των στρατιωτων ἐθελο - κακον τε και ἀπροθυμον , διαμενον ἐν τοις δημοτικοις , ἐξ οὑ περι της κληρουχιας |
μεχρι της κορης διηκει , κατα δε την προς τον περικειμενον ἀερα ἐπιβολην ἐντεινοντος αὐτον κωνοειδως , ὁταν ᾐ ὁμογενης | ||
, κυματουται κατα κυκλους εἰς ἀπειρον , ἑως πληρωσῃ τον περικειμενον ἀερα , ὡς της κολυμβηθρας : της πληγεισης λιθῳ |
. ” Ἱππεας εἰς πεδιον “ προκαλῃ Σωκρατη εἰς λογους προκαλουμενος : ἐρωτα οὐν και ἀκουσῃ . Ἀλλα μοι δοκω | ||
αὐτῳ συνεξιοντων : Σελευκος δ ' ἱππευσι πολλοις αὐτῳ προσεπελαζε προκαλουμενος . ὁ δε τοτε μεν οὐκ ἐπεξῃει , παρ |
οὐτε μαθειν οὐτε ἐξειπειν γεννασθαι θεους δυναμενος . και το εἰρημενον αὐτῳ “ ὁ δη μεγας ἡγεμων ἐν οὐρανῳ Ζευς | ||
ὡς Ὑπ . . , . ἡ δε δουλιϲ Ὑπερειδῃ εἰρημενον φαυλον ἐστιν . . , . Δρακοντιδηϲ εἱς των |
: και ὁ ἐλαχιστος ἀρα ὑπο των Α , Β μετρουμενος τον Ζ μετρησει . ἐλαχιστος δε ὑπο των Α | ||
Ρ μετρησει . ἐλαχιστος δε ὑπο των Β , Γ μετρουμενος ἐστιν ὁ Η : ὁ Η ἀρα τον Ρ |
εὐθεια ἡ ΑΓ τετμηται διχα κατα το Ζ σημειον , προσκειται δε αὐτῃ ἡ ΓΔ , το ἀρα ὑπο των | ||
ὑπερ ἑαυτων ἠ των διδασκαλων δυνανται ἀπολογεισθαι . καλως δε προσκειται ἐν τῳ ὁρισμῳ το ᾑ ὀντα ἀντι του καθο |
προσενεγκηται τις , κεφαλαλγει , τινες δε και τον στομαχον ἀνιωνται : διο χρη καλως ἐκπλυνειν πριν ἐπιχειρειν προσφερεσθαι τον | ||
και ἡδομενῳ γινεται . ἡ δ ' ἑξις λυπηρα : ἀνιωνται γαρ ἐπι τῃ ἀκολασιᾳ οἱ ἐχοντες αὐτην δια το |
: Ζηνα δ ' ἐπ ' ἀκροτατης κορυφης πολυπιδακος Ἰδης ἡμενον εἰσειδε , στυγερος δε οἱ ἐπλετο θυμῳ . μερμηριξε | ||
. ἐλπις δ ' οὐκ ἀγαθη κεχρημενον ἀνδρα κομιζει , ἡμενον ἐν λεσχῃ , τῳ μη βιος ἀρκιος εἰη . |
ἐντος της δεκαδος οἱ μεν τικτουσι πολλαπλασιαζομενοι , οἱ δε τικτονται , οἱ δε και τικτουσι και τικτονται , οἱον | ||
ἠ πυρρων . και ἐν Εὐβοιᾳ δε οἱ βοες λευκοι τικτονται σχεδον παντες , ἐνθεν τοι και ἀργιβοιον ἐκαλουν οἱ |
γαρ ἐστιν ἡ προσποιησις ἡ ἐκτος οὐσα της ἀληθειας . ὑποκρινεται ] ἠ δια την τεχνην σκωπτει και νυν , | ||
και την ἁπαντων ταξιν εἰδεναι βουλομενος προς το παρον ἀγνοιαν ὑποκρινεται μιαν : τις ; ὁ σοφος , ὁ φιλοσοφιαν |
, και δια τουτο και ἀλληλοις ἀει ὁμοιοι εἰσι και διαμενουσιν ἐν τῃ φιλιᾳ : και οὐτε δεονται φαυλων οὐθ | ||
ἐχουσιν ἐξουσιαν οἱ δεσποται βιαιως ἀπαγειν , και μεχρι τουτου διαμενουσιν ἀσινεις , μεχρι ἀν ἐπι διωρισμενοις φιλανθρωποις πεισαντες οἱ |
δυο ὁρων περιεχεται ἠγουν δυο περατα ἐχει , ἐξ ὡν περιεχεται : και γαρ και το μηκος ἐνθεν και ἐνθεν | ||
, και ἐφ ' ὡν πληθος περιττωματων ἐν τῳ θωρακι περιεχεται . διο δει μετα πολλης ἀκριβειας και διαγνωσεως αὐτην |
προβεβληται . τι δη μελλεις , ἀλλ ' οὐχ ἁ διανοειται δραν ὑποτεμνεις ; μεγα τοις ἐπιθεμενοις αἱ των ἐπιβουλευομενων | ||
χωρας , του σωματος , και των οἰκητορων αὐτης ἐξελειν διανοειται , χαλεπωτατον και βαρυτατον ἀχθος ἡγουμενος ὁρατικην διανοιαν προς |
, ἐκ τε πυθεσθαι ἠε φυλασσονται νηες θοαι ὡς το παρος περ , ἠ ἠδη χειρεσσιν ὑφ ' ἡμετερῃσι δαμεντες | ||
το γαρ τοι μεγαλα πιστευσαντ ' ἐμοι σμικροις ἀπιστειν την παρος συγχει χαριν . Οἰμοι . Το μεν νοσουντι θυμουσθαι |
ἀλλως : φιλου μοι πατρος : ὁ ἐστι συγγενους μοι πατρος υἱος . παλιν δε το κακοηθες του ἀνδρος δεικνυται | ||
τῳ πατρι και τοις ἀδελφοις , ἀλλα και τἀδελφῳ του πατρος ” , ἐπιστραφεις και τουτους ἐν ᾡπερ ἠσαν τοπῳ |
μενει δε ἀφθαρτον το κοινον δικην φρεατων ἀναπληρουντων ἀει το κενουμενον . εἰτα σκεψαμενη την ἰασιν ἑτεραν ἐσκοπει προφερειν δυναμενην | ||
κεφαλην βαρυνεται τοσουτῳ ὁκοσῳ πλειονες οἱ περιπατοι της ξυμμετριης : κενουμενον γαρ το σωμα και ἡ κεφαλη του ὑγρου φρισσει |
ἐσται αἰτιον , ἀλλ ' ὁν τροπον το δεξιον μη παροντος του προς ὁ λεγεται δεξιον οὐκ ἐστιν , οὑτω | ||
δυναστειας , οὑς θεραπευων οὑτος διατετελεκε και οὐδε μεχρι του παροντος παυεται . εὐ γαρ ἰστε , ὁτι οὐκ ἀν |
πραττεται δε και κατασκευαζεται τουτο , ὁπως ὑμων μεν οἰκοι μενοντων , ἐξω δε μηδεμιας οὐσης τῃ πολει δυναμεως , | ||
του τε γαρ χωριου το δυσεμβατον ἡμετερον νομιζω , ὁ μενοντων μεν ἡμων ξυμμαχον γιγνεται , ὑποχωρησασι δε καιπερ χαλεπον |
τουτο ἠδη ἐμον ἐργον ἐστιν . οὑτως τοινυν το μεν προηγουμενον και ἐπι του βιου ἐργον ἐκεινο : διελε τα | ||
κεφαλαια . και ἐστιν αὐτων το συμφερον ἐξεταζομενον και το προηγουμενον μερος , ποτερον χρη μενειν ἐν Ὀλυνθῳ την δυναμιν |
ἐκεινου , προσλαμβανον ἀει [ εἰς ] το ὑγρον και αὐξομενον ἐξ αὐτου . . . . . . Ζηνων | ||
γαμβρον εἰναι , ναυλοχεοντες της Εὐβοιης ἐν Χαλκιδι ὡς ἐμαθον αὐξομενον τον χειμωνα ἠ και προ τουτου , ἐθυοντο τε |
και ποιητικης : μουσηγετης γουν λεγεται , παλιν και Ἑρμου δυναμενου ἐνταυθα ὑπαγεσθαι δια το ἀγωνιστικον . Την δε τριτην | ||
τας ναυς , και παραχρημα ἐμβαντες ἐβουλοντο φευγειν , οὐδενος δυναμενου κατασχειν , οὐδε του Ἀγαμεμνονος ἐχοντος ὁ τι χρησεται |
οὐκ ἀπο του ἰσου παρεσκευασαντο : ἐπειτα ᾡ μαλιστα πιστευοντες προσερχονται , ὡς προσηκον σφισιν ἀνδρειοις εἰναι , οὐ δι | ||
τους μεν οὐν ἀλλους , ὁσοι προς τα κοινα δικαιως προσερχονται , κἀν δεδωκοτες ὠσιν εὐθυνας , την ἀειλογιαν ὁρω |
δε αἰτουμεν ἐτι πεμψαι χρονιον Εὐαγριον οἰκαδε ζευγει κοσμουντι τον ὀχουμενον . τοις γαρ ἐν δυσκολιᾳ γεγενημενοις καλον οἰμαι τα | ||
πρωτον ἑνοειδεστατον , ὡστε οὐ ῥᾳδιον εἰναι διακρινειν ὀχουν και ὀχουμενον , μαλλον δε ἐχον και ἐχομενον , δια το |
ἐγιγνωσκε και αὑτον ὑπαιτιον τῃ ἐπιτιμησει . και ὁμως ὑπο μενους τε του ἐν ταις μαχαις και του ἐρωτος της | ||
: και καταλαβομενοι το στρατοπεδον ὀλιγους μεν τινας ἀμυνο - μενους ἀπεκτειναν , τους δε πλειους ἐν τῳ διωγμῳ διεφθειραν |
δε τῳ ὑδατι μαλλον ἀπολουειν . και δακτυλοις ἀποθλιβειν το ἐγκειμενον ταις ῥισιν γλισχρασμα , ἀποκαθαιρειν δε και το στομα | ||
τοις μερισμοις χρη νοειν την μεν προτεραν προθεσιν ἐπι το ἐγκειμενον της δοτικης μετα του συνοντος ἀρθρου ἐν παραθεσει καθιστασθαι |
πληθει πολλαι κατα μερη , και οἱ κηρυκες και οἱ ἐπισταται περιθεοντες ἠπειγον . οἱ δε σοβαρως ἀλληλοις ἐπῃεσαν μετα | ||
πραγματος , δηλον ὁτι ταυτα ἐγνωκως και τα του ἑνος ἐπισταται , ἠτοι του προσωπου ἠ του πραγματος : ἀμφοιν |
, του δε ποτε το μη διαμενειν , του δε ποειν ἁ ἐνεργεια , του δε πασχειν το παθος , | ||
Διι και φησιν : Ὠ Ζευ , τι ποτε βουλευει ποειν ; Καταθου το κορημα : μη ' κκορει την |
, καθα και ἐπι της ἐκτροπης δεδηλωται . κατα το πλειστον δε οἱ συνοδικην σποραν ἐχοντες ἐν πανσεληνῳ οὑτοι τελευτωσιν | ||
γονεας ὁσιως και προς την πατριδα φιλοτιμως ἐχειν , τουτου πλειστον ἀμελειν δοξαιτ ' ἀν εἰ την παρ ' ὑμων |
Φωκεων , ὁτι ἠπατηθην , ὁρα πως ἐκβολην ἐποιησατο του χρωματος : ἐδει τοινυν μισειν τον ἀπατησοντα , ἀλλα μην | ||
οἰησις ἑτερα : ἑτεροιωσις δε , ὁταν ἀφ ' ἑτερου χρωματος εἰς ἑτερον μεταβαλλει . ἀμορραιος ἐθνικος διαφερει Ἀμωραιου . |
και των Ἐκβατανων κατεκρυψας ἐν δνοφερῳ πενθει . . ] πολλαι δ ' ἁπαλαις χερσι : πολλαι δε γυναικες κατερεικομεναι | ||
του πληθους ἐν ἑαυτῃ . Το μεν ζητειν ποθεν αἱ πολλαι στιγμαι την ὑποστασιν ἐσχον και τα μεγεθη , φιλοσοφον |
ἠ ἐνθα : κατατασις μεν , ἐν ᾑ ὁ βραχιων ἐπιδειται : οὑτω γαρ το καμπυλον του ἀγκωνος οὐ κωλυσει | ||
. ἁλας οὐκ ἐχει : προσενεγκ ' : ἐτ ' ἐπιδειται τινος ἑτερου : παλιν γευου συ μεχρι ἀν ἁρμοσῃ |
ἀδικουμενους ἠ και τουτων χαριν κρισεις και ταραχας και χρεωστιας ὑπομενοντας . Ἀφροδιτη και Ἑρμης συμφωνοι : εὐομιλους γαρ και | ||
και ἐπικινδυνοις πραγμασι , γραπτων τε και ἀργυρικων χαριν ταραχας ὑπομενοντας , πλην εὐπορουντας και πολυδαπανους ἀποτελουσι , τῳ δε |
αὐτου και των ὑποκειμενων ἑκαστον , περι ἁ ᾑ ἀνθρωπος καταγινεται . πασαι μεν γαρ αἱ τεχναι ἀνθρωπου εἰσιν , | ||
ἀν μελος ἀπετελειτο . ἡ δε γεωμετρια περι ἀκινητον μεγεθος καταγινεται και περι τα σχηματα της γης , ἡ δε |
τουτων ἀξιοι των τιμων , ἀλληλοις ἰσους . ὁποτε δε πενομενος οὐδεν παρα τουτ ' ἐλαττον ἐχω των πολλα κεκτημενων | ||
φρονησιν παντες εἰχον την ἰσην , οὐδεις ἐγιγνετ ' ἀν πενομενος πωποτε . } Οὐδεις γενομενος εὐθεως ἐστιν σοφος , |
εὑρεθεισαν , το δ ' ἐργον καταπεπληγμαι , καιτοι μηδε πολλοστον μερος αὐτου δυνηθεις ἰδειν , ἀπο δε του φανεντος | ||
λεγουσι τυραννειν αὐτον ἐθελειν . ταυτα δε παντα οὐδε το πολλοστον ἀν εἰη μερος των ἀνιωντων αὐτους . εἰ γουν |
ἐχουσι λιθον ἐν νεφροις . και μαλιστα περι τας ἀρχας διακρινεται δυσχερως : και γαρ ἐπι ἀμφοτερων των παθων ἐμετοι | ||
ἐν τοις Ἰσθμικοις ἀγωσι : τοτε δε ἑκαστου δεικνυται και διακρινεται το συγγεννηθεν θρασος ἐπι παντων των τελουμενων ἐργων . |
, ἰασομεθα ἡμεις , διαλλακτηριον ὑμιν ἁμα ἐς τους ὁμοεθνεις ἐσομενον και ἡδιστον ἠδη πυθομενοις . οἱς την τιμην τησδε | ||
οὐδε γαρ τα ἐσομενα συνεχη ἀλληλοις : και γαρ το ἐσομενον ἐν ἀτομῳ , ὡς και το γεγονος : γεγονε |
ἀπωλοντο γαρ . . περσονομουνται ] κατα τους Περσων νομους διαγουσιν : ἀπωλοντο γαρ . . δασμοφορουσι ] τελη φερουσι | ||
ταις εὐορκιαις , ἠτοι τοις ἀγαθοις τροποις και ἠθεσι , διαγουσιν αἰωνα . Οἱ δε εἰ . . , δηλονοτι |
Ὀλυμπικον σταδιον , ἀφαιρουσι δε αὐταις ἐς τον δρο - μον του σταδιου το ἑκτον μαλιστα : ταις δε νικωσαις | ||
? , ἀσαιο ! το γαρ ! [ [ ] μον οὐκ οὐτω μ ? [ [ ] διακηται , |
ὠφελιμον εἰναι τον ἐρωτα , βιᾳ μεν , ὁμως δε ἀπεχονται , και ἡμεις οὑτως , δια τον ἐγγεγονοτα μεν | ||
οἱ αὐτοι δε γε οὑτοι και κλεπτειν ἐπιχειρουσι και οὐκ ἀπεχονται των ἀλλοτριων , ἀλλ ' ἐπειδαν τι ἁρπασωσιν ἠ |
ἠ πλειων ἐμφαινοιτο ξηροτης , ἀλειφειν τα μετρια , πραως ἐφαπτομενον . Τας δε τριψεις τας παραλαμβανομενας ἑνεκα πυρετων λυσεως | ||
: δει δη δια του Β σημειου γραψαι μεγιστον κυκλον ἐφαπτομενον του ΑΒ κυκλου . ἐστω γαρ ὁ πολος του |
˘˘˘˘ˈ˘˘˘˘ – | – – – ⌊ – ] ! ιον ὑπο [ ] τροχον Ἰξιων [ ˘˘˘˘˘˘˘˘ – – | ||
! ] α θεοις θυειν ! ! ! ! ! ιον ? προτερον [ ! ! ! ! ! ! |
ὁτι μελλεις ἀρα πορρωτερω ἀποδημειν , και αὐτος δε ἀρχομαι ποθειν σε νη τον Δια τον Ὀλυμπιον . ἀλλα προς | ||
τι γαρ ἠν ὑδατος ψυχρου ἐραν και ἀνθη του λειμωνος ποθειν την βασιλειαν ἐχουσης : τῳ ἐλθοντι εἰς ἐπισκεψιν : |
τα προς ἀρκτους σεληνας γ . ἐπειχεν δε τοτε ὁ εἰρημενος ἀπλανης κατα τας ἡμετερας ἀρχας , τουτεστι τας ἀπο | ||
παι Ἱππονικου , ἐρωτᾳς . ἀλλα ἐστι γαρ και σπουδαιως εἰρημενος ὁ τροπος των ὀνοματων τουτοις τοις θεοις και παιδικως |
συναγονται εἰς συλλαβας , συλλαβαις περιλαμβανεται λεξις , αἱ λεξεις συναγονται εἰς μερη λογου , ὁ δε λογος εἰς ἀρετας | ||
ἡμεραις , και ἑξης τῳ του ἑξης κυριῳ . και συναγονται ἡμεραι των δωδεκα ζῳδιων ρπδ : τῳ γαρ Κρονῳ |
, και μη χρηματων ἀλλοτριων ἀμφισβητων τον περι ψυχης ἑαυτῳ περιποιειται κινδυνον . ” οἱ λειτουργοι οὐν των ἀδικων φονων | ||
κατορθοι τας ἑκατερωθεν ὑπερβολας και ἐλλειψεις ἀποπεμπομενος και οὑτως ἑαυτῳ περιποιειται τας κατα τας ἀρετας ἑξεις , ἠν δε συγκεχυμενον |
ἐγω πλειους ἀπεκτεινα . δηλον οὐν ὡς κατα την αὐτην περιστασιν ὁ προτερος ἐν ἀριθμῳ των ἀναιρεθεντων προτερει και τοις | ||
ὀντες ἡσυχοι : πολλοι γαρ θορυβωδεις ὀντες , δια τινα περιστασιν ἀκοντες ἡσυχαζουσιν . . ΕΡΓ ' ΕΝΕΜΟΝΤΟ . Ἐργα |
σκεψωμεθα , ὁπως μη ἡμας τα πολλα ταυτα ὀνοματα ἐς ταὐτον τεινοντα ἐξαπατᾳ , εἰ τῳ ὀντι μεν οἱ θεμενοι | ||
ἑκαστου εὐδαιμονιαν , προς τουτο ἐπιφερει , ὁτι ἑν και ταὐτον ἐστιν ἑνι και πολει εὐδαιμονια : τῳ γαρ εἰδει |
ἐπιπεδων γωνιων ἁς ἐχουσιν αἱ ἑδραι του πολυεδρου , του γενομενου ἀριθμου το τεταρτον μερος ἐστιν ὁ ἀριθμος ὁ των | ||
. Θορυβου δε , ὁπερ εἰκος , ἐπι τῃ γνωμῃ γενομενου δια το μη πασι τοις μερεσιν αὐτης εὐαρεστειν ἀμφοτερους |
ἐσελθειν ἐβιαζετο , βραχυ και συνηθες ἐπι του ζωστηρος ἐγχειριδιον περικειμενος . κωλυομενος δ ' ἠγανακτει και χρειαν τινα ἐπειγειν | ||
ἐκθεσει . ἀφ ' ἡς ἐξῃει χλαμυδα λαμπραν ἐπισυρων και περικειμενος δακτυλιον χρυσιου ἐγγεγλυμμενην ἐχοντα την Μιθριδατου εἰκονα : προεπομπευον |
ἐνεστωτα τε και τον παρῳχημενον ; και φαμεν τον μεν παρῳχημενον δια το ἁπαξ δοξαι αὐτοις ὁτε περι τουτου ἡ | ||
τον χρονον εἰς ἀπειρον , προσσυναψαντες τῳ ἐνεστωτι και τον παρῳχημενον και τον μελλοντα : εἰτα ἐντευθεν εἰς ἐννοιαν ἀιδιου |
οἱ βοας ἐκταμεν ἡμεις . αὐτικα δ ' ἀθανατοισι μετηυδα χωομενος κηρ : Ζευ πατερ ἠδ ' ἀλλοι μακαρες θεοι | ||
ἐξεσσυτο πατρης , οἱος Ἀρης , ὁτε μωλον ἐσερχεται αἱματοεντα χωομενος δηιοισι , μεμηνε δε οἱ μεγα θυμος , και |
. . Παρθενου κε # βο μα # δʹ ὁ προηγουμενος αὐτων . . . . . . . . | ||
τον Λεοντα ἀμορφωτοι . των ὑπερ τον νωτον β ὁ προηγουμενος . . . . . . . . . |
πας ἀνηρ πανταχοθεν ἐπι ταὐτο θει , ὁ μεν γης ἁπτομενος , ὁ δε περι θαλατταν πραγματευομενος , ὁ δε | ||
, την ἐφεσιν , τους δευτερους ἀγωνας ὁσα τε ἐκακουργηθης ἁπτομενος θρονου και την του δοξαντος κρατειν ἐν τοις γαμοις |
ἑημι , το παθητικον ἑεμαι ἡμαι , ἡ μετοχη ἑεμενος ἡμενος . ὀρχως : ὀρχος ὀρχατου διαφερει . ὀρχος γαρ | ||
, ὡς ἠ τοι Ὀδυσευς ἠδη ἐν πατριδι γαιῃ , ἡμενος ἠ ἑρπων , ταδε πευθομενος κακα ἐργα , ἐστιν |
δ ' ἐκ των ἀριστερων , ὀρθιοι κατα το μηκος ἐπικεινται πεφυκοτες ἐκ των ταπεινων πλευρων του λαβδοειδους . ἀνασπωσιν | ||
τῳ φρεατι . ἐπι τουτῳ τα σχοινια και οἱ χοες ἐπικεινται κατα μερος συνδεδεμενοι . ἀλλ ' ὀξυτατη μεν ἡ |
ὁ Πρωτευς , λεγων ὁτι : Ἐγω εἰ μη περι πολλου ἡγεομην μηδενα ξεινων κτεινειν , ὁσοι ὑπ ' ἀνεμων | ||
ἑως ὁ των περιεστηκοτων ἐπαινος ἐπαυσατο πολυς τε και μεχρι πολλου γενομενος , λεγει προς αὐτον : Ἀλλ ' ἐγωγε |
, ὁθεν και αἱ περι την δοξαν ἐκ της αἰσθησεως ἀπαται γινονται . πολλακις γαρ την χολην μελι ὑπελαβομεν ὁτι | ||
ἀνθρωπου σωμα καθαρον οἰονται ἡδιστον εἰναι : αἱ δ ' ἀπαται αὑται τους μεν ἐξω πως δυναιντ ' ἀν ἀνεξελεγκτως |
τε και συνταξει ἐπιστημη ὀνομα ; Εἰ δε βουλει και ταυτης , εἰκαζε μοι το λεγομενον στρατιωτῃ πλανωμενῳ και διακεχυμενῳ | ||
του λογου εὐμενως πως ἀπελθειν , ὁδον δε τινα καλλιω ταυτης ἐπι τον λογον ἀνευρειν , συ τε προθυμου τουτο |
την ἐπιδεσιν αἱ ἀρχαι των ὠτων ὑπερ κεφαλης του πασχοντος ἀναφερονται και ἀποδιδονται ἠ προς κρατημα ἠ προς ἀνατασιν . | ||
των παρα ἀνθρωποις πρακτων ἀγαθων , προς ὁ τα λοιπα ἀναφερονται και τις ἡ δυναμις ἡς τελος τουτο ἐστι . |
ἀμφω τα περατα γιγνομενων των διαταϲεων και τα νευρα ἑκατερωϲε διατεινεται ἡκιϲτα γαρ εἰϲ το πλατοϲ ἐκτεταμενουϲ ἐχει τουϲ πονουϲ | ||
οὐκ ἐκ μαθησεως , οὐκ ἀν ἀλλως ἀγνοειν τον Φαιδρον διατεινεται , εἰ μη γε κατα τι συμπτωμα ἑαυτου ἐπιλελησται |
ὀλυρα : ἠ ἐκτεινοντα το Α συστελλει το Υ και παροξυνεται : Ἐφυρα πορφυρα : σεσημειωται το κολλυρα τας δυο | ||
του εἰρην . Τα εἰς ΡΗΝ καθαρον τῳ Ε παραληγοντα παροξυνεται , οἱον : ἐρην τερην Θερην περην . Τα |
, καρτερει , ὑπομενει . ἀποστεγει ] ἀποδιωκει , οὐ προσδεχεται . ἀποστεγει ] καρτερει . ἀποστεγει ] κωλυει . | ||
τον χρυσον , ἐπει δε διπλασιον εἰσεπεμψεν , ὁμολογει και προσδεχεται τον λογον . ὁ δε Κεφαλος ὁτε αὐτην ἐγνω |
εἰ δε χρονιϲοι , και αὐτου του δερματοϲ ἁπτεται , καιομενον δε λεπτομερεϲτερον γινεται . Ἀρτεμιϲιαι ἀμφοτεραι θερμαινουϲι μεν κατα | ||
οὑ ἀπαγγελθεντος αὐτῳ , μεσουσης της θυσιας , το μεν καιομενον ἱερειον καταλιπειν λεγεται , ἐλθειν δε προς θαλασσαν ταραχθεντα |
πατερ ; ὁ μοιχος οὐ κακος ; ὁ φονευς οὐ κακος , και οἱ ἀλλοι παντες ; Ἀλλ ' ὁ | ||
ἐξαλαπαξε πολιν , χηρωσε δ ' ἀγυιας : σοι δε κακος μεν θυμος , ἀποφθινυθουσι δε λαοι . οὐδε τι |
ὡσπερ ἐπι πασι τοις διαφθειρομενοις σαπροτης . Ἁπαν γαρ το σηπομενον κακωδες , εἰ μη τις την ὀξυτητα λεγει του | ||
δαπανᾳ , ὁ λαβραξ προβαινει . Τρυχομενον : δαμαζομενον , σηπομενον . ἑλῃ : λαβῃ . Ὀψε : μολις : |
μεν ψυχοντα κωλυειν ῥειν , τα δε μαλθασσοντα και θερμαινοντα διαχειν , τα δε ἐς ἑωυτα ἑλκοντα ξηραινειν και ἰσχναινειν | ||
ὁ και τας νεους οἰονται τινες βελτιους ταυτην ποιειν : διαχειν γαρ τας βωλους διαδυομενην και δακνουσαν τῳ συνεσταναι μαλλον |
. ἀναλογον δε προς το ἀφαιρεθησομενον μερος και το ἀφαιρουν ἀρμενον ἐστω . κεισθω δε το ἐξ οὑ ἡ ἀφαιρεσις | ||
της ἀπολαυσεως . Λαιφος λινοειδες : βελτιον λινοϋφες : το ἀρμενον . ἠ παρα το λωπος λαφος ὡς γλωσσα γλασσα |
τους προειρημενους . των γαρ συμφυων ὀστρακων προελθοντες αὐτοι μεν νεμονται κατα πολλην την ἀδειαν , οἱ δε ὀρνιθες οὑς | ||
προχυσις συμβαλλεται ἰλυοεσσα , ἑλκομενη δινῃσιν ἀπο χθονος : ἐνθα νεμονται φορβην ἱμερτην γλυκερῃ θ ' ἁλι πιαινονται . λαβραξ |
μερος οἱ μεν ἀλλοι σχεδον ἀπολειπουσιν , Ἐ . δε πειραται και ταυτας ἀναγειν εἰς την ὁμοιοτητα . Ἐ . | ||
ἐστιν , ἐοικε δε φιλιᾳ . και γαρ ὁ φιλος πειραται μεν ἡδυς εἰναι τῳ φιλῳ , ἀν μεντοι βλαβερον |
κρυψινοι , ἠ που χαριεντα πεπονθοτες ἀπιμεν και ὑπ ' ἐκεινων ὑβρισμενοι και τουτους παρεορακοτες , ἐχθρους δ ' ἀμφοτερους | ||
οὐδ ' ἐκ των ἀλλων γεωργων τε και κωμητων τοις ἐκεινων ἐπι τα ἰδια χρησονται ὑπηρετηματα διακονοις , ἀλλα μονον |
χαλινον δε παρθενιας σκληροτερον και διθυραμβωδως αὐτην εἰπε , κατα περιφρασιν την παρθενιαν βουλομενος σημηναι . παρασημηναιτο δε ἀν τις | ||
“ θυμαλωψ ἐπεζεσεν ” . Γ ὠχαρνηϊδαι : την Ὁμηρικην περιφρασιν πολιτικως μιμειται : “ ὠ υἱες Ἀχαιων ” , |