| το μεν ἀνω ὠλισθηκος ὀστεον κατατεινειν , το δε κατα φυσιν ἐχον μη βιαζεσθαι . του δη οὐν βροχου αἱ | ||
| αὐτον ἐτι παιδα την ἡλικιαν ὀντα του μεν οἰνου την φυσιν τε και χρειαν , ἀποθλιψαντα βοτρυς της αὐτοφυους ἀμπελου |
| μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
| ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
| ὁ κυριος αὐτου ὑπο κακοποιου μονου θεωρουμενοι σινη ἠ παθη ποιουσιν . ἐαν δε ὁ κυριος του Ϛʹ τοπου ὡροσκοπῃ | ||
| ποιουσιν . Τριτον , ὁτι , εἰ μεν ὀρθως ταυτα ποιουσιν , οὐ δει δυσχεραινειν : εἰ δ ' οὐκ |
| ἀριθμων δοθεντων και τριων ἀριθμων δοθεντων εὑρειν , ὁν ἐλαχιστον μετρουσιν . τα μεντοι δυο περι των ὁμωνυμων θεωρηματα ἐοικε | ||
| . ἐπει οἱ Α , Β , Γ τον Ζ μετρουσιν , και οἱ Α , Β ἀρα τον Ζ |
| , και οὐτε ἱρον πρηγμα οὐδεν οὐτε ἰδιον τουτου ἀνευ ποιεουσιν . λεγει δε και του ἐτεος περι και των | ||
| γαμον ἰεναι , πριν Ἱππολυτῳ κομας κειρασθαι : και ὡδε ποιεουσιν . τουτο και ἐν τῃ ἱρῃ πολει γιγνεται . |
| τις ἐσσι , τινος δ ' ἐπαγαλλεαι ἱπποις ; Ὡς φαμενον προσεειπεν Ἀχιλλεος ὀβριμος υἱος : Τιπτε μ ' ἐπισπευδοντα | ||
| ἐθ ' ὁμως ὡς το πριν ἐπισσυτα [ ] ὡς φαμενον ? ? ? Διος υἱος ἐδεχνυτο [ φωνησεν τε |
| Ῥωμαιων δυναμις κρειττων ἑτερας ἐστιν ὁμονοουσης : ἠ γαρ οὐχ ὑπομενουσιν ὑμας ἐπιοντας ὁμοθυμαδον ἠ δικας ὑφεξουσι της τολμης ἀξιας | ||
| διδασκων ὡς οὐκ ἀγαπησουσι Ταρκυνιοι τας οὐσιας ἀπολαβοντες οὐδ ' ὑπομενουσιν ἰδιωτην βιον ζην , ἀλλα πολεμον ἐπαξουσι Ῥωμαιοις ἀλλοεθνη |
| . Ἰδων δε τις ἐπι των σκελων αὐτου οἱα τοις γερουσιν ἐπιεικως γιγνεται , ἠρετο , Τι τουτο , ὠ | ||
| νεοις τε και ἀκμαζουσι συνισταμενους . οἱ γαρ δε τοις γερουσιν ἐπιγινομενοι δυσιατοι πεφυκασι , μητ ' ἰσχυρων φαρμακων ὡδε |
| ἐν Λιβυῃ χιλιαρχουντος ἐτι , μεμνημενοι και παραβαλλοντες αὐτα τοις παρουσιν των τε ἐπεσταλμενων σφισιν ὑπο των ἐκ στρατοπεδου φιλων | ||
| ἐνετυχομεν , οὐκ ὀλιγοις δε και πρεσβευταις ἀπο της Αἰθιοπιας παρουσιν εἰς λογους ἀφικομεθα : παρ ' ὡν ἀκριβως ἑκαστα |
| τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
| αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
| . Και ταυτης μεν το πεδιον πολυ ἠ μεγι - στον , και ἐκεισε πολλοι φοινικες οἱ κατα ἀκρον κομωντες | ||
| ] ? ? εκ ! ! [ [ ] ! στον φονον [ ] ! αι ἐπιτηρησας ? ? ? |
| ἐπιπεδων γωνιων ἁς ἐχουσιν αἱ ἑδραι του πολυεδρου , του γενομενου ἀριθμου το τεταρτον μερος ἐστιν ὁ ἀριθμος ὁ των | ||
| . Θορυβου δε , ὁπερ εἰκος , ἐπι τῃ γνωμῃ γενομενου δια το μη πασι τοις μερεσιν αὐτης εὐαρεστειν ἀμφοτερους |
| μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
| , το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
| των εὐχυμων , οἱον ἐστι το γενος των ὑων : καλλιστον γαρ δη το τουτων κρεας εἰς ἡδονην τε και | ||
| βωμοι , τοις βωμοις δε τα δενδρα . το δε καλλιστον , οὐ γαρ ἐφ ' ὑψηλου καθημενος ἠ χρυσαις |
| ὡν ἀν ἐπιστηται τις , ἀλλα μαλλον ὡν ἀν μη ἐπιστηται ; Ἐγωγε . Οὐκουν και το βουλευεσθαι τουτο ἐδοκει | ||
| ἠ χρηματα . Κἀν ἀρα γε τις ἱππον πριαμενος μη ἐπιστηται αὐτῳ χρησθαι , ἀλλα καταπιπτων ἀπ ' αὐτου κακα |
| πολις νομιζει θεους οὐ νομιζων , ἑτερα δε καινα δαιμονια εἰσηγουμενος : ἀδικει δε και τους νεους διαφθειρων . τιμημα | ||
| και ἀδικα των ἐδεσματων , μητε ἐμψυχον μηδεν μηδεποτε ἐσθιειν εἰσηγουμενος μητε οἰνον ὁλως πινειν μητε θυειν ζῳα θεοις μητε |
| ἐμελλε πληρωσειν εὐχην τῳ πατρι Πολυκρατει , παντα | κρεισσων ἐσομενος . θαυμαζει δε γαρ και Ὁμηρος τον διδασκαλον ] | ||
| ! ἐκ ? της [ ] νης ? ἱκανος [ ἐσομενος ] [ ] ητησα ? [ ] ς αὐτος |
| : Ζηνα δ ' ἐπ ' ἀκροτατης κορυφης πολυπιδακος Ἰδης ἡμενον εἰσειδε , στυγερος δε οἱ ἐπλετο θυμῳ . μερμηριξε | ||
| . ἐλπις δ ' οὐκ ἀγαθη κεχρημενον ἀνδρα κομιζει , ἡμενον ἐν λεσχῃ , τῳ μη βιος ἀρκιος εἰη . |
| γεφυρης , οὐδε τοὐλαχιστον βαθος ταφρου τολμησαι ἀν , ὑπο δειματος μη πεσῃ , διελθειν , ἀλλα δι ' αὐτης | ||
| , ὡς ἠδη πλησιον ἐγενοντο , εἰς φυγην ἐτραποντο , δειματος θειου ἐμπεσοντος : οἱ δ ' ἑπομενοι τους μεν |
| τι μ ' αὐεις ; και παραχρημα ἐτελευτησεν , ἀποπνιξας ἑαυτον . . . Ζηνων , ὡς ἠδη γερων ὠν | ||
| , και ἐπληθυνθη κατα γενος τα παντα και ὁ ἀναγνωρισας ἑαυτον ἐληλυθεν εἰς το περιουσιον ἀγαθον , ὁ δε ἀγαπησας |
| των βελεκκων λεγει ] δε περι αὐτων [ Φαινιαϲ ] τουτον ἐϲτιν [ ] ! ! ! [ ! ! | ||
| , Τερπιου υἱος . τη λαβε : “ τη νυν τουτον ἱμαντα . ” τινες δε και συν τῳ ι |
| γεννηθεντα κρειττονα του πατρος γενεσθαι . και κατα τουτο δε διαφωνουσιν : ὁ μεν γαρ Αἰσχυλος Προμηθεα φησι τουτο ποιειν | ||
| ἐνδειξεως το συμφερον λαμβανεσθαι : ᾑ δε ἀπο διαφεροντων , διαφωνουσιν . οἱ μεν γαρ Μεθοδικοι ἀπο φαινομενων τινων ἐνδεικνυμενα |
| ἐγιγνωσκε και αὑτον ὑπαιτιον τῃ ἐπιτιμησει . και ὁμως ὑπο μενους τε του ἐν ταις μαχαις και του ἐρωτος της | ||
| : και καταλαβομενοι το στρατοπεδον ὀλιγους μεν τινας ἀμυνο - μενους ἀπεκτειναν , τους δε πλειους ἐν τῳ διωγμῳ διεφθειραν |
| , ἰασομεθα ἡμεις , διαλλακτηριον ὑμιν ἁμα ἐς τους ὁμοεθνεις ἐσομενον και ἡδιστον ἠδη πυθομενοις . οἱς την τιμην τησδε | ||
| οὐδε γαρ τα ἐσομενα συνεχη ἀλληλοις : και γαρ το ἐσομενον ἐν ἀτομῳ , ὡς και το γεγονος : γεγονε |
| τι ἐτι ἐν τοις λαβουσιν : ἐν δε τοις μη παθουσιν οὐκετι , ὡσπερ ἐπι του ἀερος φωτος περι αὐτον | ||
| ἐραστων μη τυχειν αἰσχρον , ὡς δια τον τροπον τουτο παθουσιν . ἐχουσι δε τιμας οἱ παρασταθεντες : ἐν τε |
| κενον , ὁπερ ἐστιν ἀδηλον , πιστουται δι ' ἐναργους πραγματος τουτο , της κινησεως : μη ὀντος γαρ κενου | ||
| ἀληθων ἀληθες , οὐ μην δια της προσεχους αἰτιας του πραγματος οὐδε δι ' ἀμεσων . παλιν ἐπι της φυσικης |
| ὠφελιμον εἰναι τον ἐρωτα , βιᾳ μεν , ὁμως δε ἀπεχονται , και ἡμεις οὑτως , δια τον ἐγγεγονοτα μεν | ||
| οἱ αὐτοι δε γε οὑτοι και κλεπτειν ἐπιχειρουσι και οὐκ ἀπεχονται των ἀλλοτριων , ἀλλ ' ἐπειδαν τι ἁρπασωσιν ἠ |
| νομοθετης , το μεν λαβειν ἐπαινων , το δε ἀποδουναι μεμφομενος . προσεκτεον δε παλιν τῳ ἀποδουναι ὡς εὐκαιρως εἰρημενῳ | ||
| μεταβαλλει δια την εὐεργεσιαν και ταχυ γινεται φιλος , ἑαυτῳ μεμφομενος . Ὁτι δει παρα τοις εὐ φρονουσι τας μεν |
| και των Ἐκβατανων κατεκρυψας ἐν δνοφερῳ πενθει . . ] πολλαι δ ' ἁπαλαις χερσι : πολλαι δε γυναικες κατερεικομεναι | ||
| του πληθους ἐν ἑαυτῃ . Το μεν ζητειν ποθεν αἱ πολλαι στιγμαι την ὑποστασιν ἐσχον και τα μεγεθη , φιλοσοφον |
| εἰδη , ποτερον ἑν εἰδος ἐστι παντων ἀνθρωπων , ὁ δηλουσιν αὐτοανθρωπον : ἀλλ ' ἀτοπον φησιν : ἐδει γαρ | ||
| και οἱ εὐβλαστοι και εὐθαλεις ἑπτα | σταχυες ἐνιαυτους ἑπτα δηλουσιν εὐθηνιας και εὐετηριας και ἑπτα ἑτερους λιμου αἱ ἐπανιουσαι |
| Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
| ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
| τον Αἰσωπον ἀπο του ἐργου και εἰσελθοντα ζητειν το ἐφημερον ἀριστον . ὁ δε Ἀγαθοπους λαβων τα συκα και λιμανθεις | ||
| , προσεταξε τοις αὑτου στρατιωταις προ της ἑω προσενεγκασθαι το ἀριστον . τουτο πραξας συνεβαλε τοις ἐναντιοις και τον ἀκροβολισμον |
| του λοφου , οὐδε νομης ἐρωσι ξενης , οὐδε λειμωνας ποθουσιν ἑτερους ποας χρειᾳ περιττοτερας : ἀποχρη δε ἀρα τα | ||
| : βουλεται δε τα συνεσκιασμενα των πραγματων ἀνακαλυπτειν τοις ἀληθειαν ποθουσιν . ” εἰτα προτερος ὁ ἀρχιοινοχοος φησιν : „ |
| οἱος τ ' εἰη ἀντειπειν . ἀλλα γαρ τοιονδε τι πασχουσιν οἱ ἀκουοντες ἑκαστοτε ἁ νυν λεγεις : ἡγουνται δι | ||
| ἀπαιδευτοι καθαπερ οἱ ἁλιευομενοι ἰχθυες ἑλκομενοι σιγωσι . Ἐλασσω κακα πασχουσιν οἱ ἀνθρωποι ὑπο των ἐχθρων ἠ ὑπο των φιλων |
| , ὁτι ἀναγοντος του ἡλιου το γλυκυ το καταλειπομενον και ὑπομενον ἁλμυρον εἰναι συμβαινει . . . . Δ . | ||
| ; τουτο γαρ τετηρηται , ὁτι ἐπι το την τρωσιν ὑπομενον μερος γινεται ἡ πτωσις : οἱον εἰ τυχοι της |
| ἀποδειξιν . ἑτεραν γαρ ἐχει προφασιν το νοημα . ἐξ αὐτων δε των Δημοσθενους εὑρισκεται πρωτος ὁ ἀντι πολλων : | ||
| την περι αὐτων γνωσιν , ὁθεν και μηπω διαλαβων περι αὐτων ἐχρησατο τουτοις ἐν τῃ των κατηγοριων διδασκαλιᾳ : παντες |
| χρυσε , δεξιωμα καλλιστον βροτοις , ὡς οὐτε μητηρ ἡδονας τοιας ἐχει , οὐ παιδες ἀνθρωποισιν , οὐ φιλος πατηρ | ||
| τουτου μερη πραγματευονται , τουτεστι περι ἀστρων κινησεις τοιας ἠ τοιας , και διαλεγονται περι παθων , φημι δη ἐκλειψεων |
| εὐθεια ἡ ΑΓ τετμηται διχα κατα το Ζ σημειον , προσκειται δε αὐτῃ ἡ ΓΔ , το ἀρα ὑπο των | ||
| ὑπερ ἑαυτων ἠ των διδασκαλων δυνανται ἀπολογεισθαι . καλως δε προσκειται ἐν τῳ ὁρισμῳ το ᾑ ὀντα ἀντι του καθο |
| και ποιητικης : μουσηγετης γουν λεγεται , παλιν και Ἑρμου δυναμενου ἐνταυθα ὑπαγεσθαι δια το ἀγωνιστικον . Την δε τριτην | ||
| τας ναυς , και παραχρημα ἐμβαντες ἐβουλοντο φευγειν , οὐδενος δυναμενου κατασχειν , οὐδε του Ἀγαμεμνονος ἐχοντος ὁ τι χρησεται |
| προς τα δειπνα των ἐν τῃ πολει ἀφορωσιν ἀει και πετονται δεξιως ἐπι ταυτ ' ἀκλητοι , Ἀντιφανης φησι , | ||
| και ἀνθρωπος ἐν κατανυξει γενομενος εὐηκοος γενησεται : ἐν ταυτῃ πετονται ταις πτερυξιν συν ἠχῳ οἱ ἀγγελοι και χερουβιμ και |
| περιπεφυκυιᾳ σαρκι των ἁφης και γευσεως αἰσθανομεθα . ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και | ||
| φυσικοις λογοις πεπεισθαι . δηλον δ ' ἐσται ὁ λεγομεν προϊουσιν . ἐχει γαρ ἀποριαν , εἰ τις θειη , |
| ἀδιψον : ὁταν γαρ μητε διψωδης ὁ καμνων ᾐ μητε καυματος αἰσθηται κατα το της κοιλιας στομα , δηλον ἐστιν | ||
| πολυ διαλειποντα , εἰ πνιγος εἰη : οὐ γαρ ἀνεχονται καυματος αἱ κυνες , ἀλλα πολλαι ἠδη διωξασαι ἀνα κρατος |
| , και δια τουτο και ἀλληλοις ἀει ὁμοιοι εἰσι και διαμενουσιν ἐν τῃ φιλιᾳ : και οὐτε δεονται φαυλων οὐθ | ||
| ἐχουσιν ἐξουσιαν οἱ δεσποται βιαιως ἀπαγειν , και μεχρι τουτου διαμενουσιν ἀσινεις , μεχρι ἀν ἐπι διωρισμενοις φιλανθρωποις πεισαντες οἱ |
| ἀπωλοντο γαρ . . περσονομουνται ] κατα τους Περσων νομους διαγουσιν : ἀπωλοντο γαρ . . δασμοφορουσι ] τελη φερουσι | ||
| ταις εὐορκιαις , ἠτοι τοις ἀγαθοις τροποις και ἠθεσι , διαγουσιν αἰωνα . Οἱ δε εἰ . . , δηλονοτι |
| δε περι χιλιους . ἁμα δε τῳ κινδυνῳ τουτῳ χειμων ἐπιγενομενος εἰκοσι των νεων διεφθειρε πλησιον ὁρμουσων της παρεμβολης . | ||
| νεαρα τε εἰη και μη συν φλεγμονῃ , λυει βορβορυγμος ἐπιγενομενος [ . . ] : δει εἰδεναι ὁτι “ |
| ; ἠρα γε και γλωσσα τουτοισι λειη . Οἱσι πνευματουμενοισιν ἐουσιν ἰκτεροι και πυρετοι ὀξεες ἐπιγινονται μεθ ' ὑποχονδριων σκληρων | ||
| ἐν τουτεοισιν ἀποσταζων , ὀλεθριον , ἀλλως τε και τεταρταιοισιν ἐουσιν , ἠ ἀρχομενοισιν : κακον δε και κοιλιης περιπλυσις |
| οἱ γαρ Φοινικες παλιγκαπηλοι . Σοφοκλης : ὠνην ἐθου και πρασιν , ὡς Φοινιξ ἀνηρ , Σιδωνιος καπηλος . και | ||
| Χαιρεου πλουν ἐπι ζητησιν της γυναικος ἁλωσιν τε αὐτου και πρασιν εἰς Καριαν μετα Πολυχαρμου του φιλου , και ὡς |
| , καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
| ” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
| τοπων διατεινων και ποιων το ἑωθινον του Ποντου πλευ - ρον . εἰσι δ ' ἁπαντες μεν οἱ ὀρειοι τουτων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] [ ] ρον αθιαττη [ ! ! ] [ ! ! ] |
| . ” Ἱππεας εἰς πεδιον “ προκαλῃ Σωκρατη εἰς λογους προκαλουμενος : ἐρωτα οὐν και ἀκουσῃ . Ἀλλα μοι δοκω | ||
| αὐτῳ συνεξιοντων : Σελευκος δ ' ἱππευσι πολλοις αὐτῳ προσεπελαζε προκαλουμενος . ὁ δε τοτε μεν οὐκ ἐπεξῃει , παρ |
| τουτων ἀξιοι των τιμων , ἀλληλοις ἰσους . ὁποτε δε πενομενος οὐδεν παρα τουτ ' ἐλαττον ἐχω των πολλα κεκτημενων | ||
| φρονησιν παντες εἰχον την ἰσην , οὐδεις ἐγιγνετ ' ἀν πενομενος πωποτε . } Οὐδεις γενομενος εὐθεως ἐστιν σοφος , |
| ἡλιος ἐπι του ὁριζοντος ἀνατελλει μεν κατα το Ν , δυσεται δε κατα το Κ , και του ἡλιου ἀνατελλοντος | ||
| ὡστε του γʹ ἀνατελλοντος ὁ ἡλιος ὠν προς τῳ αʹ δυσεται : και συνδυσεται τῳ ἡλιῳ το αʹ ἀστρον και |
| του ΙΟΣ καθαρον προ του Ι Η ἠ Ω ἐχοντα προπαροξυνονται : νηϊος δηϊος γηϊος λωϊος πατρωϊος . το Ἀσκληπιος | ||
| και Ἰολαος προπαροξυνομενα παρ ' ἡμιν και παρα τοις Ἀθηναιοις προπαροξυνονται , οἱον Μενελεως και Ἰολεως . Σεσημειωται το ὀρφως |
| ἐστι μεχρι της σημερον , ᾡ και ἐπιγεγραπται , Ἐνθαδε κατακειται Πικος [ ὁ και Ζευς ] , ὁν και | ||
| μεν ὁ ἀνδριας και ἡ εἰκων τῳδε κατα τιμην , κατακειται δε ὁ εὐωχουμενος . Ἀναλγης ὁ μη ἀλγων , |
| ἐνεστωτα τε και τον παρῳχημενον ; και φαμεν τον μεν παρῳχημενον δια το ἁπαξ δοξαι αὐτοις ὁτε περι τουτου ἡ | ||
| τον χρονον εἰς ἀπειρον , προσσυναψαντες τῳ ἐνεστωτι και τον παρῳχημενον και τον μελλοντα : εἰτα ἐντευθεν εἰς ἐννοιαν ἀιδιου |
| τα οὐλα ἐρχεται λεπτοτερον ῥευμα , και τουτο δια πτυσματων κενουται . ποτε δε παχυ ἐστι , και τουτο μενον | ||
| φλεγμα και χυμον δι ' ἐμετων , ῥαστωνη γινεται . κενουται γαρ το σιτιον και το φλεγμα το βαρυνον την |
| ὁπλων κατισχυουσα περιλαμβανει την μεγιστην ἀσφαλειαν : εἰ δε τινες πταιουσιν , ἐφ ' οἱς πταιουσιν , οὐκετι χρη ταυτα | ||
| τασιν και ἀντιτασιν , ἀλλοι δε μετα την τεταρτην : πταιουσιν δε και ἀμφοτεροι . ὁτε γαρ κρισιμος ἐστιν ἡμερα |
| ἐν τοις οὐ - ροις πεψεις ὡδε κατα τας ἀρχας φαινονται , και τα χρωματα αὐτων ξανθα τε και πυρρα | ||
| ὡς γαρ τα κονιορτωδη ταυτα σωματια εἰσι μεν , οὐ φαινονται δε δια το μικρομερες , εἰ μηπου περιτυχοι τῳ |
| τους μη ὡς δει χρωμενους τῃ ὀργῃ ἠ τους ἰδιως καλουμενους χαλεπους , οἱς τῳ ὀντι το συμβιουν ἀηδεστατον . | ||
| φαντασιαν . Διογενης ἀστερας εἰναι τους κομητας . Ἀναξαγορας τους καλουμενους διᾳττοντας ἀπο του αἰθερος σπινθηρων δικην καταφερεσθαι : διο |
| ψυχαγωγιαις ἀνακειται : ἀλλ ' εἰσι τοποι δηπουθεν ἐπωνυμοι του προσρηματος , οὑ δει φιλοσοφειν , και οὐδ ' ἐν | ||
| ἐπιδεικνυμενοι ἀντι των λογων ἀληθινως ἀν και ἐνδικως ἀξιοιντο του προσρηματος . Ἀλλα δη και των Ἀττικων ἀκουσατε νομων , |
| ἐξω του τειχους ἐπισκοπεισθαι , τινας δε τα ἐσω . Ἐχειν δε και περιοδευοντας λιθους ἐν ταις σκοτειναις νυξι και | ||
| αὐτων οὐσιν ἑκαστον τις προσφερων ἐξηγειτο αὐτων τας δυναμεις . Ἐχειν μεν οὐν ἑκαστον δυναμιν τινα ἀλογον φατεον ἐν τῳ |
| ' ἐκ της πολεως Ἀμπρακιωται ἀφικνουνται ἐπ ' Ἰδομενην . ἐστον δε δυο λοφω ἡ Ἰδομενη ὑψηλω : τουτοιν τον | ||
| Πανυ γ ' , ἐφη . Ἠ και νευρορραφειν δυνατω ἐστον ; Και ναι μα Δια καττυειν , ἐφη . |
| ἠ πλειων ἐμφαινοιτο ξηροτης , ἀλειφειν τα μετρια , πραως ἐφαπτομενον . Τας δε τριψεις τας παραλαμβανομενας ἑνεκα πυρετων λυσεως | ||
| : δει δη δια του Β σημειου γραψαι μεγιστον κυκλον ἐφαπτομενον του ΑΒ κυκλου . ἐστω γαρ ὁ πολος του |
| ἀλωπεκα ἐμεμφετο αὐτην , ὁτι φιλην αὐτῃ γενεσθαι θελουσαν οὐ προσιεται . κἀκεινη ὑποτυχουσα εἰπεν : ” ἀλλ ' ἐμε | ||
| ἠδη πιομενη , δεχεται δε και στατηρα και τριωβολον , προσιεται δε και γεροντα και νεον : οὑτω δε τιθασος |
| ὡστε και κατα τουτο ἀμερες το ἑν . οὐδεν γαρ διαιρουμενον εἰς μειζονα ἑαυτου μορια διαιρειται : το δε ἑν | ||
| ἐν μερει αὐ οὐχ ἑν , ἀλλα και τουτο ἀπειρον διαιρουμενον . Ἀπο τινος δε φαμεν ἀν και παντως ἐπι |
| ὑαινης ὠφελει εἰς ὀξυδορκιαν . ὁτι φοβειται του στρυχνου το φυτον , ὡς λυκος την σκιλλαν . ὁτι ἐαν τις | ||
| γῃ δει φυτευειν οἰδα μητε ὁποσον βαθος ὀρυττειν † το φυτον † μητε ὁποσον πλατος μητε ὁποσον μηκος το φυτον |
| ἡ πλευρα τα ιβ λθ μη πολυπλασιασθεντα χωρις ἐπι τον ἐκκειμενον των ΘΖ και ΖΓ λογον την μεν ΘΖ ποιει | ||
| ἀν μεν ἁπλουν ᾐ το ἠθος και παντι τῳ ἰδειν ἐκκειμενον , ἰδοντες και προσπεσοντες χρωνται τῳ ἠθει : ἀν |
| σκεψωμεθα , ὁπως μη ἡμας τα πολλα ταυτα ὀνοματα ἐς ταὐτον τεινοντα ἐξαπατᾳ , εἰ τῳ ὀντι μεν οἱ θεμενοι | ||
| ἑκαστου εὐδαιμονιαν , προς τουτο ἐπιφερει , ὁτι ἑν και ταὐτον ἐστιν ἑνι και πολει εὐδαιμονια : τῳ γαρ εἰδει |
| μερος , λογος ὁριστικος και τελος . και ὁ μεν πρατος λογος , ἡ οὐσια , πραγμα αὐθυπαρκτον και ὑφεστος | ||
| τω πρατω θεω . οὑτος γαρ και φυσει ἐστι και πρατος βασιλευς τε και δυναστας , ὁ δε γενεσει και |
| , καθα και ἐπι της ἐκτροπης δεδηλωται . κατα το πλειστον δε οἱ συνοδικην σποραν ἐχοντες ἐν πανσεληνῳ οὑτοι τελευτωσιν | ||
| γονεας ὁσιως και προς την πατριδα φιλοτιμως ἐχειν , τουτου πλειστον ἀμελειν δοξαιτ ' ἀν εἰ την παρ ' ὑμων |
| φυσιν μεταμορφωσιν της θετιδος παυσας , και των ἐκεινης μηχανων περιγενομενος , ἐλαβεν αὐτην εἰς γυναικα . το δε σχασας | ||
| την ἰδιαν ἐπικρατειαν ἀπηλλαγησαν . μονωθεντος δε του Ἱκετα Τιμολεων περιγενομενος των πολεμιων ἐκρατησε των Συρακουσσων . εὐθυς δε και |
| τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ ποταμος οὑτος ἡλιου ὑδωρ | ||
| ἀρχη : καιτοι ἀλλον τροπον οὐκ ἀρχη . Ἀποτιθε - μενοις δη παντα και το ἐπ ' αὐτῳ ὡς ὑστερον |
| θαρρουντες ἐξετραχυνοντο και στασεις ἐξαπτοντες ἀμετρους την δοκιμασιαν του νομου περιεμενον , οἱ μεν ὡς οὐδενι τροπῳ συγχωρησοντες αὐτον γενεσθαι | ||
| Κωνσταντινῳ , καταχθεισαι ἐς Χιον κἀκεισε πνευμασιν ἐναντιοις χρησαμεναι αὐτου περιεμενον καιρον ἐπιτηδειον ἀναμενουσαι : ὡς δε μετα μικρον ἐπυθοντο |
| ὁδε ὁ ἀνηρ , ὑπερ ὁτου μεν ἑτερου την ὁμιλιαν ἀναινεται ἡ θηλεια οὐκ ἐχειν σαφως εἰδεναι , τεκμαιρεσθαι δε | ||
| και εὐδιος ἀμμιν ἱκανοις μετρον ἀγων : οὐ γαρ τις ἀναινεται ἐργον ἐρωτος . παντῃ μεν κρατεεις , παντῃ δε |
| αἰτιον . το γαρ ἐθος το συνεισπορευομενον ἁμα τουτῳ και διαμενον ἐν τῃ πολει και μεχρι παντος ὀλεθριον ἐσται και | ||
| δε των στρατιωτων ἐθελο - κακον τε και ἀπροθυμον , διαμενον ἐν τοις δημοτικοις , ἐξ οὑ περι της κληρουχιας |
| ἀνθρωπων οὐ προσγιγνεται , δι ' ὁν τα μεν οὐκ αὐξουσιν οὐδ ' εὐλογως μηνυουσι , τα δε καταψευδονται μεμφομενοι | ||
| χρηματα φυλαττουσιν . Πολλοις αἱ μεν εὐκαιροι τροφαι τα σωματα αὐξουσιν , αἱ δε εὐκαιρως δοθεισαι χαριτες τον βιον . |
| ἀπο της ὀψεως : ἐντευθεν γαρ και σε δοκω μεμνησθαι ἀρξαμενον λεγειν . πρωτον μεν γαρ ἐν τοις δια της | ||
| διερχεται , ἐν τουτῳ το κατα διαμετρον αὐτῳ το Η ἀρξαμενον ἀπο του Λ την ΛΝΚ περιφερειαν διερχεται και ἀνατελλει |
| , ἀποδεχομενη τα ὑπερ της πολεως , την δε περιστασιν μεμφεται , τουτεστι τον τροπον . γ . Και τοινυν | ||
| συν τῳ μοιχῳ την οἰκιαν : ὁ τροπος γαρ ἐνταυθα μεμφεται της τιμωριας : τοπον δε και χρονον , ὡς |
| ἐκεινου , προσλαμβανον ἀει [ εἰς ] το ὑγρον και αὐξομενον ἐξ αὐτου . . . . . . Ζηνων | ||
| γαμβρον εἰναι , ναυλοχεοντες της Εὐβοιης ἐν Χαλκιδι ὡς ἐμαθον αὐξομενον τον χειμωνα ἠ και προ τουτου , ἐθυοντο τε |
| και μηδεποτε τυγχανειν αὐτους συγγνωμης ἀγωνιζομενους παρ ' ὑμιν : προελομενος γαρ ἑκαστος αὐτων τον ἐκ του διαμαρτυρησαι κινδυνον , | ||
| οὑτως ὀψει και κενουμενον ἰδων οὐκ ὀδυνησῃ , και χρασθαι προελομενος ῥᾳδιως δυνησῃ και μη ἐχων οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα |
| . Μετα δε ταυτα ἀπο των λειπομενων της Εὐρωπης μερων ἀρξαμενος , περιπλει πασαν αὐτην μεχρι του Ἡρακλειου πορθμου και | ||
| την των Περσικων ἱστοριαν εἰς τουτον τον ἐνιαυτον κατεστροφεν , ἀρξαμενος ἀπο Νινου και Σεμιραμεως . ἠκμασαν δε κατα τουτον |
| ἐγενετο φθορευς . Φιλαργυρος δε ὠν και πλεονεξιᾳ κατα παντων χρωμενος , οὐδεμιας δε ἀπεχομενος ἡδονης και τοις αἰσχροις ὠμοτητα | ||
| ἀρετην ἀλλα πασας ἐκτησατο και κτησαμενος ἑκαστῃ κατα το ἐπιβαλλον χρωμενος διετελεσεν . ἐπιστεφανων δ ' αὐτον ὡς ἀγωνιστην ἐκνενικηκοτα |
| δ ' αὐ κα καλον ἀπαγε ; ποιητας δε μαρτυρας ἐπαγονται , οἱ ποτι ἁδοναν , οὐ ποτι ἀλαθειαν ποιευντι | ||
| το ἐσχηματισθαι το εἰδωλον οὑτως ὡσπερ ἀν οἰνοχοον χεειν . ἐπαγονται δε και τον ποιητην μαρτυρα , δια το λεγειν |
| χαλινον δε παρθενιας σκληροτερον και διθυραμβωδως αὐτην εἰπε , κατα περιφρασιν την παρθενιαν βουλομενος σημηναι . παρασημηναιτο δε ἀν τις | ||
| “ θυμαλωψ ἐπεζεσεν ” . Γ ὠχαρνηϊδαι : την Ὁμηρικην περιφρασιν πολιτικως μιμειται : “ ὠ υἱες Ἀχαιων ” , |
| , της εἰς οὐρανον ὁδου κλιμαξ ἐσται τουτεστιν εἰς οὐρανον ἡξουσιν . οἱ γαρ Διδυμοι εἰς τιμην των Διοσκουρων κατηστερισθησαν | ||
| ἡσυχασουσιν ἁμαρτοντες ἡμων , ἀλλ ' ἐπ ' ἀλλον τινα ἡξουσιν : οὑτος δ ' ἐκεινος γενοιτ ' ἀν αὐτοις |
| εἰς την Ἀσιαν , δημου Ξυπεταιας ἀρχοντα : και πολλα παρεχονται του λογου τεκμηρια , κρατησαντα δη χωρας συχνης τε | ||
| μεγαλοι δ ' ὀντες και συχνην χωραν διαπορευομενοι πολλας ἀφορμας παρεχονται τοις ἐμπορικῃ χρωμενοις ἐργασιᾳ : διο και συμβαινει τους |
| ἐναντια μητε ἁμα συνειναι μητε ἁμα ἀπαλλαττεσθαι . ►εὐδαιμονως βιουσιν ἡδονται κνωνται οἱ ψωριωντες◄ εἰπε γαρ μοι κτλ . ►ἁμα | ||
| τας δωρεας της οἰκησεως , νυν δε και προσεισφεροντες οἰκοθεν ἡδονται τοις δαπανημασιν . Αἰτιον δε ὁτι καλως ἠκουσας Πλατωνος |
| και στεναξω ; Ναι : ἀλλ ' αἱ μυξαι μου ῥεουσιν . τινος οὐν ἑνεκα χειρας ἐχεις , ἀνδραποδον ; | ||
| Εὐδιοωσα : γαληνιωσα , ἠρεμα . Ναουσι : πληθουσι , ῥεουσιν . Ἠριγενεια : ἡ ἡμερα : ἡ ἡμερα της |
| δε και ταυταις και τοις σωλησι παρεπεται το ἑψομεναις παχυν ποιειν τον ζωμον . ἑψομενοι δε το καθ ' ἑαυτους | ||
| ἀναλισκουσιν αὐτοθι του ἱερειου τα κρεα . ταυτα μεν οὑτω ποιειν νομιζουσι , του Λυκαιου δε τα προς της ἀρκτου |
| . Ἀγαπων τε κἀν ἑψητον ἐν τευτλοις ἑνα δια δωδεκατης ἑψομενον ἡμερας ἰδῃ . Τρεις γαρ μονους κρατηρας ἐγκεραννυω τοις | ||
| ῥᾳθυμιᾳ θεραπειας . δοκει δε καλλιστα βοηθειν τοις σπασμοις ἡλιοτροπιον ἑψομενον ἐν ὑδατι , εἰ λουοιτο ἐν τουτῳ το παιδιον |
| , ὡς ἐλεγχθεντας παραχρημα ἀναιρεισθαι . ἀπο δε του φοβερου θεαματος ἐκεινου λεγεσθαι Τενεδιος ἀνθρωπος . εἰρηται οὐν ἡ παροιμια | ||
| τουτοις θηριοις ἐγενετο : ὡς εἰ μη το καινον του θεαματος ἐξεπληξε τους πολεμιους , τι ἀν ἡμεις ἠμεν προς |
| ὑποδειγμα . ἐγω ἐτεχθην Ἀθυρ λʹ ἐν ἡμερᾳ του Ἡλιου ἐπεχοντος Τοξοτου μοιρας δ ἐγγιστα : ταις δ προσεθηκα β | ||
| του μεσου ἡλιου τας ια και ιβʹ μοιρας του Κριου ἐπεχοντος , ὡς και ἐνθαδε συνιστασθαι την μεγιστην ἀποστασιν κγ |
| ἠ συνεχη πυρετον καλουσι τον εἰς ἀπυρεξιαν πριν τελεως μη παυομενον , κἀν παρακμη τις αἰσθητη φαινηται . ρπζʹ . | ||
| πλειονων δυοκαιδεκα . τον μεν οὐν ἐντοϲ των δεκαδυο ὡρων παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομαϲαμεν : ὁϲτιϲ δ ' ἀν ἐχοι |
| : και ὁ ἐλαχιστος ἀρα ὑπο των Α , Β μετρουμενος τον Ζ μετρησει . ἐλαχιστος δε ὑπο των Α | ||
| Ρ μετρησει . ἐλαχιστος δε ὑπο των Β , Γ μετρουμενος ἐστιν ὁ Η : ὁ Η ἀρα τον Ρ |
| ἐν τοις κατα βαθος τοποις πληρουσθαι την κατα φυσιν αὐτου ῥυσιν ἀνεμποδιστως . ῥητεον δε και προς τουτον ὁτι πολλοι | ||
| ? ̈ . ? . , Ἀ . ἀνεμον εἰναι ῥυσιν ἀερος των λεπτοτατων ἐν αὐτωι και ὑγροτατων ὑπο του |
| ἐντος της δεκαδος οἱ μεν τικτουσι πολλαπλασιαζομενοι , οἱ δε τικτονται , οἱ δε και τικτουσι και τικτονται , οἱον | ||
| ἠ πυρρων . και ἐν Εὐβοιᾳ δε οἱ βοες λευκοι τικτονται σχεδον παντες , ἐνθεν τοι και ἀργιβοιον ἐκαλουν οἱ |
| ὁς ' ἀν κελευομενοι ποιωσιν , ἀλλ ' οὐ τοις ἀγουσιν αὐτους ἐπι ταυτα δεσποταις ; Προς τῳ τοινυν μη | ||
| τ ' οὐρεσι βουκολοι ἀνδρες ἰλλασιν οὐκ ἐθελοντα βιῃ δησαντες ἀγουσιν : ὡς ὁ τυπεις ἠσπαιρε μινυνθα περ , οὐ |
| πλεον ἀγριαινεται το παθος . δηλον δε , ὁτι χυσιν ὑπομενοντος του χυμου , μεγεθυνεται τα συμπτωματα . εὐ μεν | ||
| ζῳον φαγειν ἠ πιειν και ἐνεργησαι τι . το δε ὑπομενοντος εἰπε , διοτι παντων των αἰσθητηριων του ζῳου ἐκλελοιποτων |
| ἀπο των ἁρματων οἱ παροχουμενοι τοις ἡνιοχοις , οὑς οἱ ποιηται μεν παραβατας , Ἀθηναιοι δε καλουσιν ἀποβατας , τον | ||
| των λαβρων πνευματων . οὑτως δε φασι και τους γιγαντας ποιηται ἐν τῃ μαχῃ τῃ προς τους θεους τῳ μεν |
| παντες συν τευχεσσι και ἁρμασιν ἠδε και ἱπποις ὠκυτατοις : καιον γαρ ἀποκταμενους ἐνι χαρμῃ , δειδιοτες μη λαος ἐπιβρισειεν | ||
| εἰρηται λογον , ὁς το παν ἐκπυρωθησεται λεγων παν το καιον ἐχον καυσῃ ὁλον καυσει , και ὁ ἡλιος πυρ |
| παραβηναι πιστιν , ὡστ ' ἀπ ' ἐμαυτου και τοις ἀλλοις περα του δεοντος προσεχων ὡς βεβαιοτεραν πιστεως ἐχουσιν εὐσεβειαν | ||
| οὐκ ἐν τοις ἡμεροις καταλεγομενον . ὁ γουν Κρατινος ἐν ἀλλοις ἀγριοις αὐτο καταλεγων φησιν : ” αὐτοματη δε φερει |