| ; ἠρα γε και γλωσσα τουτοισι λειη . Οἱσι πνευματουμενοισιν ἐουσιν ἰκτεροι και πυρετοι ὀξεες ἐπιγινονται μεθ ' ὑποχονδριων σκληρων | ||
| ἐν τουτεοισιν ἀποσταζων , ὀλεθριον , ἀλλως τε και τεταρταιοισιν ἐουσιν , ἠ ἀρχομενοισιν : κακον δε και κοιλιης περιπλυσις |
| του λοφου , οὐδε νομης ἐρωσι ξενης , οὐδε λειμωνας ποθουσιν ἑτερους ποας χρειᾳ περιττοτερας : ἀποχρη δε ἀρα τα | ||
| : βουλεται δε τα συνεσκιασμενα των πραγματων ἀνακαλυπτειν τοις ἀληθειαν ποθουσιν . ” εἰτα προτερος ὁ ἀρχιοινοχοος φησιν : „ |
| . Ἰδων δε τις ἐπι των σκελων αὐτου οἱα τοις γερουσιν ἐπιεικως γιγνεται , ἠρετο , Τι τουτο , ὠ | ||
| νεοις τε και ἀκμαζουσι συνισταμενους . οἱ γαρ δε τοις γερουσιν ἐπιγινομενοι δυσιατοι πεφυκασι , μητ ' ἰσχυρων φαρμακων ὡδε |
| ἐν Λιβυῃ χιλιαρχουντος ἐτι , μεμνημενοι και παραβαλλοντες αὐτα τοις παρουσιν των τε ἐπεσταλμενων σφισιν ὑπο των ἐκ στρατοπεδου φιλων | ||
| ἐνετυχομεν , οὐκ ὀλιγοις δε και πρεσβευταις ἀπο της Αἰθιοπιας παρουσιν εἰς λογους ἀφικομεθα : παρ ' ὡν ἀκριβως ἑκαστα |
| ὁπλων κατισχυουσα περιλαμβανει την μεγιστην ἀσφαλειαν : εἰ δε τινες πταιουσιν , ἐφ ' οἱς πταιουσιν , οὐκετι χρη ταυτα | ||
| τασιν και ἀντιτασιν , ἀλλοι δε μετα την τεταρτην : πταιουσιν δε και ἀμφοτεροι . ὁτε γαρ κρισιμος ἐστιν ἡμερα |
| τι ἐτι ἐν τοις λαβουσιν : ἐν δε τοις μη παθουσιν οὐκετι , ὡσπερ ἐπι του ἀερος φωτος περι αὐτον | ||
| ἐραστων μη τυχειν αἰσχρον , ὡς δια τον τροπον τουτο παθουσιν . ἐχουσι δε τιμας οἱ παρασταθεντες : ἐν τε |
| Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
| ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
| , της εἰς οὐρανον ὁδου κλιμαξ ἐσται τουτεστιν εἰς οὐρανον ἡξουσιν . οἱ γαρ Διδυμοι εἰς τιμην των Διοσκουρων κατηστερισθησαν | ||
| ἡσυχασουσιν ἁμαρτοντες ἡμων , ἀλλ ' ἐπ ' ἀλλον τινα ἡξουσιν : οὑτος δ ' ἐκεινος γενοιτ ' ἀν αὐτοις |
| εἰδη , ποτερον ἑν εἰδος ἐστι παντων ἀνθρωπων , ὁ δηλουσιν αὐτοανθρωπον : ἀλλ ' ἀτοπον φησιν : ἐδει γαρ | ||
| και οἱ εὐβλαστοι και εὐθαλεις ἑπτα | σταχυες ἐνιαυτους ἑπτα δηλουσιν εὐθηνιας και εὐετηριας και ἑπτα ἑτερους λιμου αἱ ἐπανιουσαι |
| ἀριθμων δοθεντων και τριων ἀριθμων δοθεντων εὑρειν , ὁν ἐλαχιστον μετρουσιν . τα μεντοι δυο περι των ὁμωνυμων θεωρηματα ἐοικε | ||
| . ἐπει οἱ Α , Β , Γ τον Ζ μετρουσιν , και οἱ Α , Β ἀρα τον Ζ |
| ἀπωλοντο γαρ . . περσονομουνται ] κατα τους Περσων νομους διαγουσιν : ἀπωλοντο γαρ . . δασμοφορουσι ] τελη φερουσι | ||
| ταις εὐορκιαις , ἠτοι τοις ἀγαθοις τροποις και ἠθεσι , διαγουσιν αἰωνα . Οἱ δε εἰ . . , δηλονοτι |
| περιπεφυκυιᾳ σαρκι των ἁφης και γευσεως αἰσθανομεθα . ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και | ||
| φυσικοις λογοις πεπεισθαι . δηλον δ ' ἐσται ὁ λεγομεν προϊουσιν . ἐχει γαρ ἀποριαν , εἰ τις θειη , |
| Ῥωμαιων δυναμις κρειττων ἑτερας ἐστιν ὁμονοουσης : ἠ γαρ οὐχ ὑπομενουσιν ὑμας ἐπιοντας ὁμοθυμαδον ἠ δικας ὑφεξουσι της τολμης ἀξιας | ||
| διδασκων ὡς οὐκ ἀγαπησουσι Ταρκυνιοι τας οὐσιας ἀπολαβοντες οὐδ ' ὑπομενουσιν ἰδιωτην βιον ζην , ἀλλα πολεμον ἐπαξουσι Ῥωμαιοις ἀλλοεθνη |
| και στεναξω ; Ναι : ἀλλ ' αἱ μυξαι μου ῥεουσιν . τινος οὐν ἑνεκα χειρας ἐχεις , ἀνδραποδον ; | ||
| Εὐδιοωσα : γαληνιωσα , ἠρεμα . Ναουσι : πληθουσι , ῥεουσιν . Ἠριγενεια : ἡ ἡμερα : ἡ ἡμερα της |
| μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
| ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
| ἀνθρωπων οὐ προσγιγνεται , δι ' ὁν τα μεν οὐκ αὐξουσιν οὐδ ' εὐλογως μηνυουσι , τα δε καταψευδονται μεμφομενοι | ||
| χρηματα φυλαττουσιν . Πολλοις αἱ μεν εὐκαιροι τροφαι τα σωματα αὐξουσιν , αἱ δε εὐκαιρως δοθεισαι χαριτες τον βιον . |
| , και οὐτε ἱρον πρηγμα οὐδεν οὐτε ἰδιον τουτου ἀνευ ποιεουσιν . λεγει δε και του ἐτεος περι και των | ||
| γαμον ἰεναι , πριν Ἱππολυτῳ κομας κειρασθαι : και ὡδε ποιεουσιν . τουτο και ἐν τῃ ἱρῃ πολει γιγνεται . |
| , καθα και ἐπι της ἐκτροπης δεδηλωται . κατα το πλειστον δε οἱ συνοδικην σποραν ἐχοντες ἐν πανσεληνῳ οὑτοι τελευτωσιν | ||
| γονεας ὁσιως και προς την πατριδα φιλοτιμως ἐχειν , τουτου πλειστον ἀμελειν δοξαιτ ' ἀν εἰ την παρ ' ὑμων |
| ' ἀν γε καθ ' ἑκατερον κερας ὑπερβαλλωσιν , ὑπερφαλαγγειν λεγεται . Κατα βαθος δε γινεται τοπου διπλασιασμος , ὁτ | ||
| τας αἰτιας ἐχων και τας ἀρας καρπουμενος Χανααν ἐστι : λεγεται γαρ ” ἐπικαταρατος Χανααν : παις οἰκετης [ δουλος |
| γεννηθεντα κρειττονα του πατρος γενεσθαι . και κατα τουτο δε διαφωνουσιν : ὁ μεν γαρ Αἰσχυλος Προμηθεα φησι τουτο ποιειν | ||
| ἐνδειξεως το συμφερον λαμβανεσθαι : ᾑ δε ἀπο διαφεροντων , διαφωνουσιν . οἱ μεν γαρ Μεθοδικοι ἀπο φαινομενων τινων ἐνδεικνυμενα |
| ὁδε ὁ ἀνηρ , ὑπερ ὁτου μεν ἑτερου την ὁμιλιαν ἀναινεται ἡ θηλεια οὐκ ἐχειν σαφως εἰδεναι , τεκμαιρεσθαι δε | ||
| και εὐδιος ἀμμιν ἱκανοις μετρον ἀγων : οὐ γαρ τις ἀναινεται ἐργον ἐρωτος . παντῃ μεν κρατεεις , παντῃ δε |
| τοπων διατεινων και ποιων το ἑωθινον του Ποντου πλευ - ρον . εἰσι δ ' ἁπαντες μεν οἱ ὀρειοι τουτων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] [ ] ρον αθιαττη [ ! ! ] [ ! ! ] |
| ὁ κυριος αὐτου ὑπο κακοποιου μονου θεωρουμενοι σινη ἠ παθη ποιουσιν . ἐαν δε ὁ κυριος του Ϛʹ τοπου ὡροσκοπῃ | ||
| ποιουσιν . Τριτον , ὁτι , εἰ μεν ὀρθως ταυτα ποιουσιν , οὐ δει δυσχεραινειν : εἰ δ ' οὐκ |
| . . κινυρονται ] ἀπο κινησεως ποιουνται φοβον . . ἠχουσιν ἡμιν . . ἀγηνορες πρεποντες στρατου ] ὑπερηφανοι και | ||
| ἀνεμων πνοαι τους ἐπιθυμητους ἐπι τοις στηθεσιν αὐτων χιτωνας κτυπουσαι ἠχουσιν . Ἀλλα ταυτα μεν τοις Λυδοις ἀνθρωποις ἐν φροντιδι |
| ἐκσειοντα μεγαλα . ἐγω τινα οἰδα κλαιοντα Ἐπαφροδιτου των γονατων ἁπτομενον και λεγοντα ταλαιπωρειν : ἀπολελειφθαι γαρ αὐτῳ μηδεν , | ||
| οἰκειως τῳ ὠκεανῳ , τον δ ' ἀρκτικον της γης ἁπτομενον ὡς ἀν προς αἰσθησιν κατα το ἀρκτικωτατον της οἰκησεως |
| ˘˘˘˘ˈ˘˘˘˘ – | – – – ⌊ – ] ! ιον ὑπο [ ] τροχον Ἰξιων [ ˘˘˘˘˘˘˘˘ – – | ||
| ! ] α θεοις θυειν ! ! ! ! ! ιον ? προτερον [ ! ! ! ! ! ! |
| προστακτεον : τοις δε μη πανυ ἐμπρακτου μηδε πολλης ἀποκρισεως χρῃζουσιν ὁλοσχερεις καταπινειν , και μαλιστα εἰ κακοστομαχοι τυχοιεν . | ||
| Βατραχῳ οἰνοχοεις : ἐπι των ταυτα παρεχοντων , ἁπερ οὐ χρῃζουσιν οἱ λαμβανοντες ⋮ Ὁ βατραχος τον ὑδρον μισει , |
| ἡλιος ἐπι του ὁριζοντος ἀνατελλει μεν κατα το Ν , δυσεται δε κατα το Κ , και του ἡλιου ἀνατελλοντος | ||
| ὡστε του γʹ ἀνατελλοντος ὁ ἡλιος ὠν προς τῳ αʹ δυσεται : και συνδυσεται τῳ ἡλιῳ το αʹ ἀστρον και |
| , ἰασομεθα ἡμεις , διαλλακτηριον ὑμιν ἁμα ἐς τους ὁμοεθνεις ἐσομενον και ἡδιστον ἠδη πυθομενοις . οἱς την τιμην τησδε | ||
| οὐδε γαρ τα ἐσομενα συνεχη ἀλληλοις : και γαρ το ἐσομενον ἐν ἀτομῳ , ὡς και το γεγονος : γεγονε |
| ὡς τυλοις ἀποδιδονται : της δε διπλης καιριας αἱ ἀρχαι καταφερονται και ἀποδιδονται ἀκινητῳ τινι προς κρατημα , ὁτε λοιπον | ||
| . Οὑτοι μεν οὐν ἐκ των Φωκικων ὀρων οἱ ποταμοι καταφερονται , ὡν ὁ Κηφισσος ἐκ Λιλαιας Φωκικης πολεως την |
| ' ἐκ της πολεως Ἀμπρακιωται ἀφικνουνται ἐπ ' Ἰδομενην . ἐστον δε δυο λοφω ἡ Ἰδομενη ὑψηλω : τουτοιν τον | ||
| Πανυ γ ' , ἐφη . Ἠ και νευρορραφειν δυνατω ἐστον ; Και ναι μα Δια καττυειν , ἐφη . |
| τῃ κυλικι , και ἐκταραττει αὐτην , και ἐκχει το ποτον . ὁ δε ἠγανακτησεν και λεγει εἰτα μεντοι συ | ||
| . λεγει δε τον της σκαμωνιας χυλον ὀφρα ] ἱνα ποτον ] την ποσιν νεποδος ] του ἰχθυος ἐκ φυρματα |
| τους προειρημενους . των γαρ συμφυων ὀστρακων προελθοντες αὐτοι μεν νεμονται κατα πολλην την ἀδειαν , οἱ δε ὀρνιθες οὑς | ||
| προχυσις συμβαλλεται ἰλυοεσσα , ἑλκομενη δινῃσιν ἀπο χθονος : ἐνθα νεμονται φορβην ἱμερτην γλυκερῃ θ ' ἁλι πιαινονται . λαβραξ |
| χρησιμον ὡς ἀνδρασι προσφορον ἀφωρισαν Ἑρμῃ , την δε προς διαχυσιν ἐπιτηδειον ὡς το της ψυχης θηλυ πολλακις και ἐπιθυμητικον | ||
| τα παντα κυκλοθεν , ὡς ἀν τις ἑστηκῃ , και διαχυσιν ἐποιει μειζονα τοις θεωμενοις : ὡστε παντελως ἀνεξηγητον εἰναι |
| ἐστι μεχρι της σημερον , ᾡ και ἐπιγεγραπται , Ἐνθαδε κατακειται Πικος [ ὁ και Ζευς ] , ὁν και | ||
| μεν ὁ ἀνδριας και ἡ εἰκων τῳδε κατα τιμην , κατακειται δε ὁ εὐωχουμενος . Ἀναλγης ὁ μη ἀλγων , |
| ἐγω πλειους ἀπεκτεινα . δηλον οὐν ὡς κατα την αὐτην περιστασιν ὁ προτερος ἐν ἀριθμῳ των ἀναιρεθεντων προτερει και τοις | ||
| ὀντες ἡσυχοι : πολλοι γαρ θορυβωδεις ὀντες , δια τινα περιστασιν ἀκοντες ἡσυχαζουσιν . . ΕΡΓ ' ΕΝΕΜΟΝΤΟ . Ἐργα |
| τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
| αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
| ὁς ' ἀν κελευομενοι ποιωσιν , ἀλλ ' οὐ τοις ἀγουσιν αὐτους ἐπι ταυτα δεσποταις ; Προς τῳ τοινυν μη | ||
| τ ' οὐρεσι βουκολοι ἀνδρες ἰλλασιν οὐκ ἐθελοντα βιῃ δησαντες ἀγουσιν : ὡς ὁ τυπεις ἠσπαιρε μινυνθα περ , οὐ |
| την ἐπιδεσιν αἱ ἀρχαι των ὠτων ὑπερ κεφαλης του πασχοντος ἀναφερονται και ἀποδιδονται ἠ προς κρατημα ἠ προς ἀνατασιν . | ||
| των παρα ἀνθρωποις πρακτων ἀγαθων , προς ὁ τα λοιπα ἀναφερονται και τις ἡ δυναμις ἡς τελος τουτο ἐστι . |
| οἱος τ ' εἰη ἀντειπειν . ἀλλα γαρ τοιονδε τι πασχουσιν οἱ ἀκουοντες ἑκαστοτε ἁ νυν λεγεις : ἡγουνται δι | ||
| ἀπαιδευτοι καθαπερ οἱ ἁλιευομενοι ἰχθυες ἑλκομενοι σιγωσι . Ἐλασσω κακα πασχουσιν οἱ ἀνθρωποι ὑπο των ἐχθρων ἠ ὑπο των φιλων |
| πας ἀνηρ πανταχοθεν ἐπι ταὐτο θει , ὁ μεν γης ἁπτομενος , ὁ δε περι θαλατταν πραγματευομενος , ὁ δε | ||
| , την ἐφεσιν , τους δευτερους ἀγωνας ὁσα τε ἐκακουργηθης ἁπτομενος θρονου και την του δοξαντος κρατειν ἐν τοις γαμοις |
| των αἰσθητων πραγματων : παλιν δε ἡνικα περι τα αἰσθητα καταγινονται , οὐ δυνανται ἐπιμελεισθαι της ἑαυτων τελειοτητος . ὁ | ||
| δε νυν φιλοσοφοι ἀφεντες τον πρωτον τοπον και τον δευτερον καταγινονται περι τον τριτον : μεταπιπτοντας , ἠρωτησθαι περαινοντας , |
| αὐτῳ . Αἱ δη παρηγμεναι ἀντωνυμιαι συνταξιν μεν ἐπιρρηματικην οὐδεποτε ἀναδεχονται , ὁσας δε συνταξεις ἀναδεχονται αἱ γενικαι , ταυτας | ||
| ἐκδεξασθαι , καθο οὐ ποτε οἱ συνδεσμοι την α στερησιν ἀναδεχονται , ἐστι δε το ἀεκητι ἐν στερησει του ἑκητι |
| ὡστε και κατα τουτο ἀμερες το ἑν . οὐδεν γαρ διαιρουμενον εἰς μειζονα ἑαυτου μορια διαιρειται : το δε ἑν | ||
| ἐν μερει αὐ οὐχ ἑν , ἀλλα και τουτο ἀπειρον διαιρουμενον . Ἀπο τινος δε φαμεν ἀν και παντως ἐπι |
| ἐλαβεν ὁ Ἀριστοτελης ὁπερ ἐκεινοι οὐ συγχωρουσιν , αὐτο τουτο ἐπισημαινεται ὁ φιλοσοφος λεγων ὁτι ἀλλ ' ἰσως φαιεν ἀν | ||
| ὁν Ζευς ἐν Ῥοδῳ χρυσον ὑσε , δια της ἱστοριας ἐπισημαινεται και φησιν ὁτι ἡνικα ὁ Ζευς διαιρεθεισης αὐτου της |
| προς τα δειπνα των ἐν τῃ πολει ἀφορωσιν ἀει και πετονται δεξιως ἐπι ταυτ ' ἀκλητοι , Ἀντιφανης φησι , | ||
| και ἀνθρωπος ἐν κατανυξει γενομενος εὐηκοος γενησεται : ἐν ταυτῃ πετονται ταις πτερυξιν συν ἠχῳ οἱ ἀγγελοι και χερουβιμ και |
| ἠ συνεχη πυρετον καλουσι τον εἰς ἀπυρεξιαν πριν τελεως μη παυομενον , κἀν παρακμη τις αἰσθητη φαινηται . ρπζʹ . | ||
| πλειονων δυοκαιδεκα . τον μεν οὐν ἐντοϲ των δεκαδυο ὡρων παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομαϲαμεν : ὁϲτιϲ δ ' ἀν ἐχοι |
| αἰδεσσασθε , Ξεινιου Ἱκεσιου τε : Διος δ ' ἀμφω ἱκεται τε και ξεινοι , ὁ δε που και ἐποψιος | ||
| δε ὑστερον ναυσιν ἐς Πελοποννησον γενεσθαι φασιν Εὐρυ - σθεως ἱκεται , και σφισιν Εὐρυσθεα ἁτε ἀπεχθανομενον τῳ Ἡρακλει δουναι |
| , καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
| ” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
| πηχυαιᾳ , ὁταν μη τον πηχυν ἐχωμεν προκειμενον ἡμιν ὡς μετρον και κανονα , ἀλλ ' , εἰ τυχοι , | ||
| λογαοιδικον . ἐξ ἀναπαιστων δε ἠ δακτυλων συγκειται τουτο το μετρον , ἐνταυθα δε ἐκ σπονδειων , πλην της τελευταιας |
| το μεν ἀνω ὠλισθηκος ὀστεον κατατεινειν , το δε κατα φυσιν ἐχον μη βιαζεσθαι . του δη οὐν βροχου αἱ | ||
| αὐτον ἐτι παιδα την ἡλικιαν ὀντα του μεν οἰνου την φυσιν τε και χρειαν , ἀποθλιψαντα βοτρυς της αὐτοφυους ἀμπελου |
| συναγονται εἰς συλλαβας , συλλαβαις περιλαμβανεται λεξις , αἱ λεξεις συναγονται εἰς μερη λογου , ὁ δε λογος εἰς ἀρετας | ||
| ἡμεραις , και ἑξης τῳ του ἑξης κυριῳ . και συναγονται ἡμεραι των δωδεκα ζῳδιων ρπδ : τῳ γαρ Κρονῳ |
| . μετα δε ταυτα λιαν ἐπενηνεκται , χρονον ' ἀσχο ὑπομενοντες ἑνεκα τοιουτων οὐδ ' ὑποταττοντες ἑαυτους οὐδενι πωποτε των | ||
| τοσα , οὐκ ἐσθητος ναυς γεμιζομενας , οὐχ ἁ προτερον ὑπομενοντες διετελουμεν , βαρυτεραν των καταδρομων ἐκκαρπουμενοι την ἡσυχιαν και |
| , και δια τουτο και ἀλληλοις ἀει ὁμοιοι εἰσι και διαμενουσιν ἐν τῃ φιλιᾳ : και οὐτε δεονται φαυλων οὐθ | ||
| ἐχουσιν ἐξουσιαν οἱ δεσποται βιαιως ἀπαγειν , και μεχρι τουτου διαμενουσιν ἀσινεις , μεχρι ἀν ἐπι διωρισμενοις φιλανθρωποις πεισαντες οἱ |
| ὡν ἀν ἐπιστηται τις , ἀλλα μαλλον ὡν ἀν μη ἐπιστηται ; Ἐγωγε . Οὐκουν και το βουλευεσθαι τουτο ἐδοκει | ||
| ἠ χρηματα . Κἀν ἀρα γε τις ἱππον πριαμενος μη ἐπιστηται αὐτῳ χρησθαι , ἀλλα καταπιπτων ἀπ ' αὐτου κακα |
| ἀν εἰη : ἐν ἀμερει μεν γαρ οὐδεν δυναται γινεσθαι μεριστον , ὡς φησι Τιμων , οἱον το γινεσθαι , | ||
| τινος δει του διαιρησοντος αὐτον . Ἀναγκαιον οὐν ἀν εἰη μεριστον εἰναι το ῥυθμιζομενον γνωριμοις μερεσιν , οἱς διαιρησει τον |
| μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
| , το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
| και ὡς εἰδον , ἐδιωκον : και χειμων τε μεγας ἐπιγιγνεται και αἱ μεν των Χιων μολις καταφευγουσιν ἐς τον | ||
| δε θ ' ὑλη τηλεθοωσα φυει , ἐαρος δ ' ἐπιγιγνεται ὡρη τον αὐτον τροπον και των ὀρων τα μεν |
| ἐναντια μητε ἁμα συνειναι μητε ἁμα ἀπαλλαττεσθαι . ►εὐδαιμονως βιουσιν ἡδονται κνωνται οἱ ψωριωντες◄ εἰπε γαρ μοι κτλ . ►ἁμα | ||
| τας δωρεας της οἰκησεως , νυν δε και προσεισφεροντες οἰκοθεν ἡδονται τοις δαπανημασιν . Αἰτιον δε ὁτι καλως ἠκουσας Πλατωνος |
| ὠφελιμον εἰναι τον ἐρωτα , βιᾳ μεν , ὁμως δε ἀπεχονται , και ἡμεις οὑτως , δια τον ἐγγεγονοτα μεν | ||
| οἱ αὐτοι δε γε οὑτοι και κλεπτειν ἐπιχειρουσι και οὐκ ἀπεχονται των ἀλλοτριων , ἀλλ ' ἐπειδαν τι ἁρπασωσιν ἠ |
| ἐμελλε πληρωσειν εὐχην τῳ πατρι Πολυκρατει , παντα | κρεισσων ἐσομενος . θαυμαζει δε γαρ και Ὁμηρος τον διδασκαλον ] | ||
| ! ἐκ ? της [ ] νης ? ἱκανος [ ἐσομενος ] [ ] ητησα ? [ ] ς αὐτος |
| φυσιν μεταμορφωσιν της θετιδος παυσας , και των ἐκεινης μηχανων περιγενομενος , ἐλαβεν αὐτην εἰς γυναικα . το δε σχασας | ||
| την ἰδιαν ἐπικρατειαν ἀπηλλαγησαν . μονωθεντος δε του Ἱκετα Τιμολεων περιγενομενος των πολεμιων ἐκρατησε των Συρακουσσων . εὐθυς δε και |
| ἐντος της δεκαδος οἱ μεν τικτουσι πολλαπλασιαζομενοι , οἱ δε τικτονται , οἱ δε και τικτουσι και τικτονται , οἱον | ||
| ἠ πυρρων . και ἐν Εὐβοιᾳ δε οἱ βοες λευκοι τικτονται σχεδον παντες , ἐνθεν τοι και ἀργιβοιον ἐκαλουν οἱ |
| Ἀφροδιτη συμπαθησῃ τῳ τοιουτῳ δεκανῳ δια μουσικης ἁρμονιας εὐεργετειται και φιλειται και εὐφωνος ἐσται και ἐσχατην καλην ἑξει . εἰσι | ||
| λεγομεν περι του ὁσιου , ὠ Εὐθυφρων ; ἀλλο τι φιλειται ὑπο θεων παντων , ὡς ὁ σος λογος ; |
| ἀχρωματον , τον ἀσχηματιστον , τον ἀτρεπτον , τον μη ἀλλοιουμενον , τον ἀει ὀντα . το δε ψευδος , | ||
| ' αὐτον μεν ὁρωμεν εἰς ὑδωρ μεταβαλλομενον τον ἀερα και ἀλλοιουμενον και τουτο ἐστιν ἐξ ἀερος ὑδωρ γενεσθαι . οὑτω |
| της πρωτης ἐν καιρῳ της συμβολης , ἱνα μη ἀβοηθητον αὐτην ποιησῃ , οὐδε πολυ ἐγγυς , ἱνα μη συμφυρηται | ||
| ἀρα ἐκ της κεφαλης ἐφυσε και γαμου οὐδεν προσεδεηθη εἰς αὐτην , οὑτως ἐτι προτερον αὐτος ἑαυτον ἐξ αὑτου ἐποιησε |
| ἐπιπεδων γωνιων ἁς ἐχουσιν αἱ ἑδραι του πολυεδρου , του γενομενου ἀριθμου το τεταρτον μερος ἐστιν ὁ ἀριθμος ὁ των | ||
| . Θορυβου δε , ὁπερ εἰκος , ἐπι τῃ γνωμῃ γενομενου δια το μη πασι τοις μερεσιν αὐτης εὐαρεστειν ἀμφοτερους |
| ἡ πλευρα τα ιβ λθ μη πολυπλασιασθεντα χωρις ἐπι τον ἐκκειμενον των ΘΖ και ΖΓ λογον την μεν ΘΖ ποιει | ||
| ἀν μεν ἁπλουν ᾐ το ἠθος και παντι τῳ ἰδειν ἐκκειμενον , ἰδοντες και προσπεσοντες χρωνται τῳ ἠθει : ἀν |
| . Και ταυτης μεν το πεδιον πολυ ἠ μεγι - στον , και ἐκεισε πολλοι φοινικες οἱ κατα ἀκρον κομωντες | ||
| ] ? ? εκ ! ! [ [ ] ! στον φονον [ ] ! αι ἐπιτηρησας ? ? ? |
| ἐκεινου , προσλαμβανον ἀει [ εἰς ] το ὑγρον και αὐξομενον ἐξ αὐτου . . . . . . Ζηνων | ||
| γαμβρον εἰναι , ναυλοχεοντες της Εὐβοιης ἐν Χαλκιδι ὡς ἐμαθον αὐξομενον τον χειμωνα ἠ και προ τουτου , ἐθυοντο τε |
| Καρκινος καθυγρος ὑπαρχων και ὁ Αἰγοκερως γεωδης ἀλληλοις την ἀντιπαραδοσιν ποιησονται και ἡ Παρθενος γεωδης ὑπαρχουσα τοις Ἰχθυσι : και | ||
| ἁρμοττουσαν παρ ' αὐτων ληψεσθαι τιμωριαν εἰ μη πασαν ἐπιμελειαν ποιησονται των αἰχμαλωτων . οἱ δε τῃ μητρι πολλα καταμεμψαμενοι |
| δυο ὁρων περιεχεται ἠγουν δυο περατα ἐχει , ἐξ ὡν περιεχεται : και γαρ και το μηκος ἐνθεν και ἐνθεν | ||
| , και ἐφ ' ὡν πληθος περιττωματων ἐν τῳ θωρακι περιεχεται . διο δει μετα πολλης ἀκριβειας και διαγνωσεως αὐτην |
| . Ἀγαπων τε κἀν ἑψητον ἐν τευτλοις ἑνα δια δωδεκατης ἑψομενον ἡμερας ἰδῃ . Τρεις γαρ μονους κρατηρας ἐγκεραννυω τοις | ||
| ῥᾳθυμιᾳ θεραπειας . δοκει δε καλλιστα βοηθειν τοις σπασμοις ἡλιοτροπιον ἑψομενον ἐν ὑδατι , εἰ λουοιτο ἐν τουτῳ το παιδιον |
| κατα τας ἀπουρησεις , μονον , και μαλιστα ἀρχομενοι του οὐρειν και ἀποπαυομενοι , και ἐτι μαλλον δριμυτερων γενομενων των | ||
| της φορας διοιγοντος αὐτον : ἀλλως δ ' ἀδυνατον ἠν οὐρειν τῳ ἀνθρωπῳ . και ἡ ἰασις δε την δοξαν |
| τις ἐσσι , τινος δ ' ἐπαγαλλεαι ἱπποις ; Ὡς φαμενον προσεειπεν Ἀχιλλεος ὀβριμος υἱος : Τιπτε μ ' ἐπισπευδοντα | ||
| ἐθ ' ὁμως ὡς το πριν ἐπισσυτα [ ] ὡς φαμενον ? ? ? Διος υἱος ἐδεχνυτο [ φωνησεν τε |
| ψυχην ἐν ξενων ἀφησει χερσιν , οὐκ εἰ τεθνεως ἀταφος κεισεται . τουτων γαρ ἁπαντων ἡγειται πικροτερον εἰναι το στενειν | ||
| κἀν εὐωχηται ποτε , οὐ πορρω του κρατηρος τα βελη κεισεται , καιτο συμπαν εἰπεινἐστι τα τοξα αὐτοις ὁπλα μεν |
| Σεληνην μεχρι τινος φασεως συναπτουσαν τισιν ἀστρασι , τοσουτους ἀδελφους ἑξουσιν οἱ οὑτω γεννωμενοι . νοεισθω οὐν σοι και τουτο | ||
| συναληθευουσι κατα δε τον παρεληλυθοτα ἠ τον μελλοντα οὐχ οὑτως ἑξουσιν , εἰτε διαιροιεν το ἀληθες και το ψευδος , |
| εὐθεια ἡ ΑΓ τετμηται διχα κατα το Ζ σημειον , προσκειται δε αὐτῃ ἡ ΓΔ , το ἀρα ὑπο των | ||
| ὑπερ ἑαυτων ἠ των διδασκαλων δυνανται ἀπολογεισθαι . καλως δε προσκειται ἐν τῳ ὁρισμῳ το ᾑ ὀντα ἀντι του καθο |
| κἀν ᾀδοντος τινος ἀκουσῃ κακως , οὐ λεγει ἰδου πως ᾀδουσιν οἱ μουσικοι , ἀλλα μαλλον οὑτος [ ὁτι ] | ||
| . . . στασιν μελων : Στασιμον μελος , ὁ ᾀδουσιν ἱσταμενοι οἱ χορευται . συνοδον , διηγησιν . . |
| κοσμῳ ποιησαι ζῳων γενη τεσσαρα . Δοκει γε μην το διανοουμενον ἐπικεκρυμμενως ἑτερον ἐκεινων των δυο ποιειν . Ἀλλοις δε | ||
| προς ἑκατερους , το μεν εὐθυς , το δε και διανοουμενον . κινησις γαρ αὑτη μεγιστη δη τοις Ἑλλησιν ἐγενετο |
| δε περι χιλιους . ἁμα δε τῳ κινδυνῳ τουτῳ χειμων ἐπιγενομενος εἰκοσι των νεων διεφθειρε πλησιον ὁρμουσων της παρεμβολης . | ||
| νεαρα τε εἰη και μη συν φλεγμονῃ , λυει βορβορυγμος ἐπιγενομενος [ . . ] : δει εἰδεναι ὁτι “ |
| ὑποδειγμα . ἐγω ἐτεχθην Ἀθυρ λʹ ἐν ἡμερᾳ του Ἡλιου ἐπεχοντος Τοξοτου μοιρας δ ἐγγιστα : ταις δ προσεθηκα β | ||
| του μεσου ἡλιου τας ια και ιβʹ μοιρας του Κριου ἐπεχοντος , ὡς και ἐνθαδε συνιστασθαι την μεγιστην ἀποστασιν κγ |
| τουτων ἀξιοι των τιμων , ἀλληλοις ἰσους . ὁποτε δε πενομενος οὐδεν παρα τουτ ' ἐλαττον ἐχω των πολλα κεκτημενων | ||
| φρονησιν παντες εἰχον την ἰσην , οὐδεις ἐγιγνετ ' ἀν πενομενος πωποτε . } Οὐδεις γενομενος εὐθεως ἐστιν σοφος , |
| , α ι υ . διχρονα δε λεγεται , ἐπει ἐκτεινεται και ϲυϲτελλεται . Προτακτικα φωνηεντα πεντε : α ε | ||
| και τα δικτυα παντοθεν ὡσανει πολις εὐθυς ἐπι των ὑδατων ἐκτεινεται : πυλαι τοις δικτυοις εἰσι και φυλακες των πυλων |
| ἐνιοτε μεντοι ἐπειδαν ἑορτη ᾐ , ἐν ἑνι οἰκηματι ἁπαντες δειπνουσιν , ἐν ᾡ και ὁ βασιλευς , ἐν τῳ | ||
| μεντοι , ἐπειδαν ἑορτη ᾐ , ἐν ἑνι οἰκηματι ἁπαντες δειπνουσιν , ἐν ᾡ και ὁ βασιλευς , ἐν τῳ |
| ναρθηξ δια της σκολιοτητος των κωλων ἐμφαινει το τῃδε κἀκεισε περιφερομενον των μεθυοντων [ ἁμα δε και ἐλαφρους και εὐβαστακτους | ||
| του ὀμματος και ἐξ ἑαυτου προς ἑαυτο κινουμενον ὁμου και περιφερομενον την προς νουν και Θεον ἡλικην ὑπεμφαινει ἀνατασιν , |
| προβεβληται . τι δη μελλεις , ἀλλ ' οὐχ ἁ διανοειται δραν ὑποτεμνεις ; μεγα τοις ἐπιθεμενοις αἱ των ἐπιβουλευομενων | ||
| χωρας , του σωματος , και των οἰκητορων αὐτης ἐξελειν διανοειται , χαλεπωτατον και βαρυτατον ἀχθος ἡγουμενος ὁρατικην διανοιαν προς |
| νομοθετης , το μεν λαβειν ἐπαινων , το δε ἀποδουναι μεμφομενος . προσεκτεον δε παλιν τῳ ἀποδουναι ὡς εὐκαιρως εἰρημενῳ | ||
| μεταβαλλει δια την εὐεργεσιαν και ταχυ γινεται φιλος , ἑαυτῳ μεμφομενος . Ὁτι δει παρα τοις εὐ φρονουσι τας μεν |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| Ὀλυμπικον σταδιον , ἀφαιρουσι δε αὐταις ἐς τον δρο - μον του σταδιου το ἑκτον μαλιστα : ταις δε νικωσαις | ||
| ? , ἀσαιο ! το γαρ ! [ [ ] μον οὐκ οὐτω μ ? [ [ ] διακηται , |
| ἀδικουμενους ἠ και τουτων χαριν κρισεις και ταραχας και χρεωστιας ὑπομενοντας . Ἀφροδιτη και Ἑρμης συμφωνοι : εὐομιλους γαρ και | ||
| και ἐπικινδυνοις πραγμασι , γραπτων τε και ἀργυρικων χαριν ταραχας ὑπομενοντας , πλην εὐπορουντας και πολυδαπανους ἀποτελουσι , τῳ δε |
| περι γε των της ἀρετης μερων , εἰ τις βουλοιτο διαιρουμενος πρωτον μεν σοφιας δυο προσαγορευειν , την μεν ᾑ | ||
| , τῃ δυναμει γε τουτο σημαινομεν : διοπερ ἐξ ἀρχης διαιρουμενος ἐφην το ἐκ τουδε και ἐπι του συνθετου λεγεσθαι |
| Δωριεις τα εἰς ω καθαρον ληγοντα ῥηματα δια του ν προφερουσιν οἱον δυω δυνω θυω θυνω , ὡς παρ ' | ||
| ἀνα τας νοννας εἰδομεναι . Οἱ Ἀττικοι οὐδετερως το ταριχος προφερουσιν , ὡς και Χιονιδης φησιν , ἀρ ' ἀν |
| , και τα λοιπα των ἐθνων ἀλλως πως διαφορως ἀλληλοις λαλουσιν . . ΧΡΥΣΕΟΝ ΜΕΝ ΠΡΩΤΙΣΤΑ . Ἠγουν χρυσουν ἀντι | ||
| δ ' ἐστι ταυτα ; τα θεωρηματα . ἁ γαρ λαλουσιν οἱ φιλοσοφοι , μαθειν θελομεν ὡς κομψα και δριμεα |
| , κληθεντες δε οὑτοι εἱποντο : ἠν δε το δειπνον ποιευμενον ἐν Θηβῃσι . Ταδε δε ἠδη τα ἐπιλοιπα ἠκουον | ||
| μεγαλως . Μαθων δε ὁ Ἀμασις το ἐκ των ἀστων ποιευμενον , συγκαλεσας Αἰγυπτιους ἐξεφηνε φας ἐκ του ποδανιπτηρος τὠγαλμα |
| τον Αἰσωπον ἀπο του ἐργου και εἰσελθοντα ζητειν το ἐφημερον ἀριστον . ὁ δε Ἀγαθοπους λαβων τα συκα και λιμανθεις | ||
| , προσεταξε τοις αὑτου στρατιωταις προ της ἑω προσενεγκασθαι το ἀριστον . τουτο πραξας συνεβαλε τοις ἐναντιοις και τον ἀκροβολισμον |
| πλεον ἀγριαινεται το παθος . δηλον δε , ὁτι χυσιν ὑπομενοντος του χυμου , μεγεθυνεται τα συμπτωματα . εὐ μεν | ||
| ζῳον φαγειν ἠ πιειν και ἐνεργησαι τι . το δε ὑπομενοντος εἰπε , διοτι παντων των αἰσθητηριων του ζῳου ἐκλελοιποτων |
| κενον , ὁπερ ἐστιν ἀδηλον , πιστουται δι ' ἐναργους πραγματος τουτο , της κινησεως : μη ὀντος γαρ κενου | ||
| ἀληθων ἀληθες , οὐ μην δια της προσεχους αἰτιας του πραγματος οὐδε δι ' ἀμεσων . παλιν ἐπι της φυσικης |
| τῃ ἀναγκῃ ταυτῃ γιγνωνται , ὁμως προ γε της αἰσχυνης προβαλλονται τι και συγκλῃουσι τας θυρας . Εἰ δη τις | ||
| ἐρει τις προς αὐτον ὁτι κἀνταυθα οἱ νεοι διαφορους αἰτιας προβαλλονται της ἀγαμιας , ὁ μεν ἀποριαν , ὁ δε |
| ἐπ ' εὐθειας , ἐκεινα ἐξ ἀναγκης δια του τος κλινονται . Ὁσα δε συνθετα εἰσιν ἀπο οὐδετερων ὀνοματων ληγοντων | ||
| μεν περισπωνται ἀποβολῃ του ς ποιουσι την γενικην και ἰσοσυλλαβως κλινονται , εἰ δε ὀξυνονται περιττοσυλλαβως κλινονται . Των μεν |
| γαρ ἐστιν ἡ προσποιησις ἡ ἐκτος οὐσα της ἀληθειας . ὑποκρινεται ] ἠ δια την τεχνην σκωπτει και νυν , | ||
| και την ἁπαντων ταξιν εἰδεναι βουλομενος προς το παρον ἀγνοιαν ὑποκρινεται μιαν : τις ; ὁ σοφος , ὁ φιλοσοφιαν |