| και φαραγγας βαθειας εἰχεν , ὡστε μηδεν ἑκατεροις την ἱππον οἱαν τ ' εἰναι προσωφελειν . ὁ δε Ποστομιος παρακελευσαμενος | ||
| ἀκοῃ βοηθειαν τινα ὀργανικην ἐπινοησαι , παγιαν και ἀπαραλογιστον , οἱαν ἡ μεν ὀψις δια του διαβητου και δια του |
| , την δε ἀρετην της φρονησεως : τουτο γαρ ἐστιν ἀκροτατον . το δε ζητειν ἀπο πασης ἐπιστημης ἑτερον τι | ||
| . κυμβαχος ἐπι μεν του ἀκρου της περικεφαλαιας “ κυμβαχον ἀκροτατον νυξ ' ἐγχεϊ ὀξυοεντι , ” ἐπι δε του |
| , ἐν ὁδῳ δε το κατα την ὁδον και την ἀποδημιαν εὐκινητον ἠ παλιν αὐ δυσεργες . δειξει δε τουτο | ||
| αὐτου ἀποδημησει . εἰ δε ἐστι κεκακωμενη , ἀποδημησει ἀσυμφορον ἀποδημιαν και ὡς ἀπιστον αὐτον δοξασουσι τινες και φιλονεικησει τοις |
| ἡ γνωσις Κυριου χυθησεται ἐπι της γης , ὡς ὑδωρ θαλασσων : και οἱ ἀγγελοι της δοξης του προσωπου Κυριου | ||
| κεισθαι τον ὠκεανον , ἀλλα χωριζει των ἀλλων αὐτον ἰδιᾳ θαλασσων , και ὑποτιθεται περι την ἑσπεραν , οὑτως καλων |
| Δια τι οἱ γεροντες [ οὐχ οἱ παιδες ] την ἀσιτιαν φερουσιν ; ὁτι δυσκινητον το γηρας , ὡς κατεψυγμενον | ||
| ' Ἀριστοφανει ὁ ἰχθυων ἀγευστος . οὑτος δε και την ἀσιτιαν ἀπαστιαν ὠνομασεν . ὁ δ ' ἀπληστως εἰς κορον |
| μαλλον και ἰσχυροτερον γινεται και χρονιωτερον . της δε φλογος λευκοτατον ἀει και καθαρωτατον το μεσον , το δε κατω | ||
| ἐν θυειᾳ και λειου τῳ δοιδυκι ἐπι πολυ , ὡς λευκοτατον γενεσθαι , και χρω . ποιει παραδοξως ἀλειφομενον ἐπι |
| και εἰρηνης και προς τινας και ἀπο τινων ἐχθραν και φιλιαν προσδεξεται και ὁσα τοιαυθ ' ἑτερα τοις πολιτευομενοις συμβουλας | ||
| ἐν τῳ κατ ' Αἰσχινου : ἡ κυλιξ ἡν κατα φιλιαν τοις φιλοις προὐπινον φιλοτησια ἐκαλειτο , ὡς Ὑπερειδης φησι |
| Και ἀλλο δε ὁμοιως οἱον ἐλλαμπον δυναμιν παρ ' αὐτου ἀπροαιρετον διδοναι . Και παντας δη ἑν τι οὑτως ἐσχηματισμενον | ||
| δεινα ἀποκληρονομον ἀπελειπεν [ ] . τι σοι δοκει ; ἀπροαιρετον , οὐ κακον . Καισαρ αὐτον κατεκρινεν . ἀπροαιρετον |
| ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
| καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
| μεν οὐν των καθ ' ἑκαστα προτασεων και των ἀπροσδιοριστων κυριωτερον ὁρωντες το κατηγορουμενον του ὑποκειμενου και τουτου κυριωτερον οὐδεν | ||
| το δε ἀλογον ταττεται και ῥυθμιζεται . ὡστε το λογικον κυριωτερον ἀνθρωπινη ἐνεργεια ἐστιν , ἐπει και τουτο ἐστιν ἐνεργεια |
| ἐκ καιρου συμπεσουσας γινεσθαι φιλει , προθυμια τοις ἡγεμοσι των στρατοπεδων ὁμοια παρεστη διαβαινειν τον ποταμον . ἐφθασε δε πρωτος | ||
| μιᾳ μαχῃ κριναι τα πραγματα . ἀντιταχθεντων δε ἀλληλοις των στρατοπεδων οἱ Μακεδονες ἐντραπεντες το της Ὀλυμπιαδος ἀξιωμα και των |
| την διανοιαν , ἀν τε τι συμβῃ πταισμα περι το στρατοπεδον , ἡ του λογου παρηγορια τας ψυχας ἀνερρωσε , | ||
| ἐλαφυροπωλησεν . ἐπορθησε δε και την ἐγγυς χωραν και το στρατοπεδον ὠφελειας ἐμπλησας ἀπεπλευσεν εἰς την Κυπρον . ἐπολιτευετο δε |
| οὐδε δυο ἑκτων : τριτον γαρ εὑρισκεται . τριων δε τεταρτων και τριων πεμπτων και τετταρων πεμπτων και τετταρων ἑκτων | ||
| εἰτα ἀπο δυο πεμπτων . οὐ γαρ δυνασαι εἰπειν δυο τεταρτων : παλιν γαρ ἡμισυ εὑρισκεται . οὐδε δυο ἑκτων |
| τον ἀλεξομενον , ἀλλ ' ἐπι τον ἀρχοντα χειρων ἀδικων ἀναφερουσι . , . . ἀπειροκαλια ἀλλ ' εἰμι λιαν | ||
| και φρονησις την κατ ' ἀξιαν χρησιν ποιουνται ἑκαστῳ και ἀναφερουσι ταυτην προς τον ἡγεμονα νουν , αὑτη ἀν εἰη |
| κατα την οἰκειαν ταξιν περι τε της μορφης και της σωματικης διατυπωσεως , ἐπειδη και τα του σωματος των της | ||
| ποτου ἀπολαμβανουσιν : ἠ ἁγνης , της καθαρας και ἀμετοχου σωματικης νοσου . . της τ ' ἀνθεμουργου ] της |
| ἐγγυς μανιας ἡκειν , εἰ δε ἐν χαροποις εἰη , δειλιαν : παν γαρ χρημα οὑτοι φοβουνται και πτωσσουσι και | ||
| νουν : ἐντευθεν γαρ κατοψεσθε ἀνθρωπου φθονον ὑπερβαλλοντα και δεινην δειλιαν ἁμα και κακοηθειαν , και τοιαυτας ἐπιβουλας κατ ' |
| ἐπει πλειστον ἀπεχει της ” τα πεντηκοντα ὀλιγα ἐστι “ καταληπτικης ἡ ” τα μυρια ὀλιγα ἐστιν “ ἀκαταληπτος , | ||
| ἡ καταληψις , ὡς ἐστι παρ ' αὐτων ἀκουειν , καταληπτικης φαντασιας συγκαταθεσις , ἡτις διπλουν ἐοικεν εἰναι πραγμα , |
| ἐνυπνιον ἰδων εἰπον ταυτῃ πῃ φανησεσθαι τους διαφεροντως ἀμφισβητουντας της πολιτικης . καιτοι σφοδρα γε ἀτοπον ἀν εἰναι δοξειε το | ||
| ἀν εἰ ἐπιτραπειη , και γνωμην στρατιωτικην ἀλλα μετα της πολιτικης και ἐμπειριαν στρατηγικην ἐχειν , και νη Δια και |
| τα βελτιστ ⌊ ⌋ ' ⌊ ἐπι πασι δικαιοις ⌋ συμβουλευοντα : τουτο μεν γαρ ⌊ λαβειν ⌋ ⌊ ὁτωι | ||
| συνοραν ἁ πρακτεον ἐστιν , κρινειν ἱκανοι ἐσεσθε τον ὀρθως συμβουλευοντα περι τουτων ὑμιν . οὐδ ' αὐ τουτο γε |
| νυν τουτου , δια τουτο προ του Α λαμβανεται ὀντος πορρωτερον του νυν . Ὡσπερ δε το Γ ὑστερον ὀν | ||
| χωρᾳ , διεφερον δ ' ἀλληλων ἐν τῳ πλησιαιτερον ἠ πορρωτερον εἰναι της διαρθρωσεως κατα τε το μηκος του κωλου |
| , ἐντανυσας ἑλικος καρτερα νευρα βοος . Τανδε κατ ' εὐδενδρον στειβων δριος εἰρυσα χειρι πτωσσουσαν βρομιας οἰναδος ἐν πεταλοις | ||
| ἐχει πλειστον και φθονον οὐ φερεται . Τανδε κατ ' εὐδενδρον στειβων δριος εἰρυσα χειρι πτωσσουσαν βρομιας οἰναδος ἐν πεταλοις |
| και την μεταβολην του πολιτευματος εἰς τον ἐξ ἀρχης κοσμον ἀποκαταστησαι προθυμουμενος αὐτος τ ' ἀναφανδον , ὡσπερ και προτερον | ||
| Δεομεθα σου , μακροθυμησον ἐφ ' ἡμας : ἰδωμεν πως ἀποκαταστησαι σοι δυναμεθα . κἀγω ἀνυπερθετως προεφερον αὐτοις το χειρογραφον |
| αὐτης : το θυμικον , το ἐπιθυμητικον , και το λογιστικον : ἡ γαρ ὁμονοια του λογισμου ἐστι . . | ||
| των μερεων τας ψυχας δυο τα πρατα , το μεν λογιστικον το δ ' ἀλογον : και λογιστικον μεν , |
| λαγονας : τῳ δε χρονῳ μητε νεωτερας ἐτων γʹ μητε πρεσβυτερας ἐτων ιʹ . Τον δε ἱππον τον προς ὀχειαν | ||
| οὐδεπω σαφη και ἀραροτα δογματα ἐχουσης περι τουτων , ἀλλα πρεσβυτερας τροπον τινα και τα περι τους θεους ἠδη πεπεισμενης |
| . την δε διαφοραν ἐξεστι λαμβανειν τουτων ἀπο του βλεπεσθαι προσιουσαν ἠ ἀπιουσαν ἠ πασχουσαν τι ἠ δρωσαν ἡδυ ἠ | ||
| , ἐλαττους ἐν μειζοσι , γραφουσα σφαιρικον ἐτορνευε του την προσιουσαν φωνην μη χεομενην ἐξω σκεδαννυσθαι , εἰσω δ ' |
| : διο μη παρακολουθειν : την δε τῳ Διονυσιῳ παρατεθεισαν πρεσβυτεραν οὐσαν εἰδεναι παντα σαφως ἁ βουλεται μαθειν . τον | ||
| Ἰωνων ; ἀλλ ' ὁ πολιτης αὐτου Ἀναξιμανδρος του ὑγρου πρεσβυτεραν ἀρχην εἰναι λεγει την ἀιδιον κινησιν και ταυτῃ τα |
| και ἑκατον ὀλυμπιασιν ὑπατευοντων Μαρκου Πομπωνιου και Γαϊου Παπιριου πρωτος ἀπολυσαι λεγεται την ἑαυτου γυναικα Σποριος Καρουϊλιος ἀνηρ οὐκ ἀφανης | ||
| περι σωτηριας ἐδειτο . της δε φαμενης μη δυνασθαι αὐτην ἀπολυσαι , φυσει γαρ πασι τοις πτηνοις πολεμειν , αὐτη |
| ” . , . Ζηνων των μαθητων ἐφασκεν τους μεν φιλολογους εἰναι , τους δε λογοφιλους . ̈ . . | ||
| . . ] ονηι [ ! ] περι ] των φιλολογους ] ] στου ο συν ] ς ἡμιν ] |
| κινειται θεωμενοιϲ πολλακιϲ προ των ὀφθαλμων εἰδωλα τινα γελωτοϲ ἀξια φαιδρον τε αὐτοιϲ ἐϲτι το προϲωπον και ᾀδουϲι ϲυνεχωϲ : | ||
| λαβρως εἰς ἀμφοτερας τας θηλας μεταφερον το στομα καθαρον και φαιδρον , οἱα της ὀϊος τῃ γλωττῃ το προσωπον ἀπολιχμωμενης |
| πολεως , ἀνηρ των πλουσιωτατων : ἀλλ ' ὁμως ὁ κορος οὐδεμιαν αὐτῳ ὑβριν ἐνετεκεν : οὐδε γαρ κορος οὐδεις | ||
| ἀρταβων ἑξ : και οἰνου κορους μυριους : ὁ δε κορος του οἰνου ἐστι μετρα δεκα . Το δε ἐλαιον |
| θερμαινειν την ψυξιν : τον δε θωρακα και τον πνευμονα διακαθαιρειν και τα εἰς τον στομαχον περιεχομενα . δει δε | ||
| , οὐ μην αὐταρκες εἰς ἀκριβη διαγνωσιν . βελτιον οὐν διακαθαιρειν την περι αὐτου ἐννοιαν , ἀφαιρουντα την ἐπεισιουσαν του |
| ἐσται και πλειονα τοπον ἐφεξει , το δ ' ἀποτελεσμα βραχυτερον και ἐν ἐλαττονι φανειται τοπῳ , και ὁ κοσμος | ||
| , μαλλον συνεκριθη , συνεστη , ὀξυτερον κινηθεν ἐμολυνθη και βραχυτερον αὐξεται και ἐπι πλειω χρονον , ἐτι ἐστερεωθη και |
| ταυτης λεγει , λοιδορειται , βοᾳ . χειροτονειται τις : Μειδιας Ἀναγυρασιος προβεβληται . Πλουταρχου προξενει , τἀπορρητ ' οἰδεν | ||
| εἰς το ἱερον ἐλθω κἀνταυθα θυσω τῃ Ἀθηνᾳ , ὁ Μειδιας ὠκνει μεν ἀνοιγειν τας πυλας , φοβουμενος δε μη |
| ὡστε βουλομενος ταις ναυσιν εἰς τον Ἑλλησποντον παραβαλειν ἠναγκασθην αὐτας παραπεμψαι δια Χερρονησου τῃ στρατιᾳ , των μεν κληρουχων κατα | ||
| ἀντιδιδωσιν εἰς τοὐμφανες και αὐτη τα χαριστηρια , λογους ἱκανους παραπεμψαι τα ἐργα τῳ χρονῳ και προσθειναι μνημην τοις ἐφημεροις |
| ἀλλοτριον σπουδαιου το μεθυειν , τριτος δ ' ἐστιν ἀπο διαφερουσης της προς την ἐτυμολογιαν πιθανοτητος ἠρτημενος : την γαρ | ||
| Ἑλληνας σοφους ἀστροθεαμονας ὀφειλει σκοπειν τῃ κ Ἰουλιου μηνος , διαφερουσης ἡμερας , ἐν ποιῳ ζῳδιῳ εὑρεθη ἡ Σεληνη ] |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| προς τε χειμωνα και προς πολεμιους . μετα γαρ την παραπομπην των πλοιων την εἰς Μαρωνειαν και την ἀφιξιν την | ||
| ὀφελος των νησιαρχων ἐστι ; δει νομῳ κατακλεισαι τουτο , παραπομπην ποιειν των ἰχθυων . νυνι δε Ματων συνηρπακεν τους |
| και βαθυρριζον και πολυκαλαμον : ὁ δε καρπος κουφοτατος και προσφιλης πασι τοις ζωοις . των δε ἀλλων ὁ βρομος | ||
| ἀφισταται , δολιως κολακευων τους ἀκουοντας , ἱνα δοκων αὐτοις προσφιλης πιστευηται . το δε ἀγαν προς το σαινων συναπτε |
| της μιγνυμενης οὐδεν ἡττον μαθησεται . θεῳ δε ἠ θεᾳ μιγηναι ἠ ὑπο θεου περανθηναι νοσουντι μεν θανατον σημαινει : | ||
| αὐτου τον τροπον τουτον : Ἡφαιστον ἐρασθεντα Ἀθηνας βουλεσθαι αὐτῃ μιγηναι , της δε ἀποστρεφομενης και την παρθενιαν μαλλον αἱρουμενης |
| ἐσται : ἠν δε ὁ χρονος προϊῃ , ἐτι μαλλον πονησει : ξυμβαιη δ ' ἀν ἀριστα , ἠν ἐμετος | ||
| ἐξοδον ποιησῃ , τα τε μην τριτα πονηματα παντα μαλλον πονησει , και μαλιστα ἐν τῳ χρονῳ των καταμηνιων , |
| καιρος δε τοις λῃσταις οἱος οὐχ ἑτερος , χρηματων μεν κομιζομενων , ῥᾳστωνης δε οὐσης εἰς σφαγην . φερει δε | ||
| ἀν ἁμαρτανοιτε . οὐ μην ἀλλα και * * των κομιζομενων ἀποδωσουσι μεν ὑμιν ὡμολογημενως οἱ πρεσβεις , δηλωσει δε |
| [ ! ! ! ! ! ! ] ω της πραγματικης ? [ ] [ ! ! ! ] τει | ||
| πασαν περιλαμβανομεν την πραγματικην : και την μεν κοινωνιαν της πραγματικης , και ἐν ᾡ τον ὁρον διορθουμεθα τον κατα |
| εὐποιϊαις . ἐπει τοι γε οὐδε πολλη χαρις τοις εὐγνωμοσι προσενεχθηναι μετριως : ἀλλ ' ἀνδρος ἐργον και πολλης ἀξιον | ||
| τον τε Ἀθω και Σαμοθρᾳκην , χειμωνι περιπεσειν , και προσενεχθηναι της Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων |
| ὁθεν ἀρχεται , τας δε ψυχας των ἀνθρωπων θελγων και διεγειρων αἰτιος δοξης και πραξεως και πασης προκοπης τυγχανει , | ||
| σε ποιων κατα τους οἰκους : θοαζων : ἐπιδιωκων ταχυνων διεγειρων ἐκμαινων . κητος θοαζον Ἀνδρομεδᾳ [ . ] : |
| ἡ τομη γινεται ἡ ἐφ ' ἁ ἀπειρος της λοιπης πεπερασμενης . λειπεται οὐν ἐπ ' ἀμφω πεπερασμενην λαμβανειν την | ||
| γαρ ἀριθμος ἡμερων ἀοριστος ἐσται , κἀν ὁλης της γης πεπερασμενης περιοδον ἐπεχῃ ; Τι δ ' ἐκωλυε τον Ἀλεξανδρον |
| ἀλλα ποιουντα κατιδοις . Λαγωοι δε κατεπτηχοτες τον ἀει χρονον διατελουσι : κυσι δε μαλλον το φιλοδεσποτον ἐνεστι , και | ||
| θρηνου και ἀνακλησεως , ᾡ και νυν ἐτι παντες χρωμενοι διατελουσι . Τοιουτος δ ' ἐστι και ὁ παρ ' |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| ἀθετειται , ὁτι οὐκ ἀν λεγοι Ὁμηρος ὠτειλην το ἐκ βολης τραυμα : διαστελλει γαρ το οὐτασαι προς το βαλειν | ||
| δε νικησας ταραχην τοις συνουσιν : ἐβοησαν γαρ θαυμασαντες της βολης το μηκος . παρεθηξεν : ἐκινησε . παρωρμησεν . |
| ἀκουσον . τουτο γαρ λεγει τα γραμματα : α , ἀνελομενοι : β , βαδισαντες : δ , διελεσθε : | ||
| τριακοντα ναυς μαλιστα διαφθειραντες , και ἐπειδη Ἀθηναιοι ἠλθον , ἀνελομενοι τα κατα σφας αὐτους ναυαγια και νεκρους , και |
| δι ' ἀλλας τινας τοιουτοτροπους αἰτιας , αἱς χρωμενοι κακοις συμβουλοις , οὐδεν περι της διαθεσεως και του ἠθους της | ||
| ' ἑαυτῳ δυνασθαι τα ὀρθα λογιζεσθαι μητ ' ἀλλοις ἑπεσθαι συμβουλοις ἐθελειν : μεση δε τουτων ἡ του συνορατικου μεν |
| παρελειψεν , ὡς ὁμολογουμενον αὐτο λαβων . εἰ γαρ εὐφορως φερουσι , και ξυμφερουσιν . ιαʹ . Ἐν Αἰνῳ ἐν | ||
| : χαιτην [ δε ] ἐπ ' ὠμου και αὐχενος φερουσι φρισσουσαν , λαχνη δε αὐτοις ἐν τῃ γενυϊ , |
| . οὐ γαρ ὁτι κολασεις , ἀλλ ' οὐδ ' ὑπερβαλλουσας και ἀκρατους εὐεργεσιας χωρησαι δυναμεθα , ἁς ἀν αὐτος | ||
| δε το ἐγρηγορεναι δοκειν νυκτος κατακεκλιμενον ἐν τῃ κοιτῃ φροντιδας ὑπερβαλλουσας τινας τοις εὐπορουσι προαγορευει , πενησι δε και τοις |
| δ , Ἀργον Φροντιν Μελανα Κυτισωρον , Ἐπιμενιδης δε πεμπτον προστιθησι Πρεσβωνα . . . . : γαμει δε Λαιος | ||
| : εἰτα , το θαυμασιωτατον των εἰρημενων , αὐτος ἑαυτον προστιθησι , και μακαριζει την Ἀλεξανδρειαν , ὁτι τοιουτον ἐχει |
| ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
| και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
| και πινειν και ἀφροδισιαζειν οἱ παντες φαυλοι εἰσι και τοις ἀλογοις συμφοροι . Ἐμεμψαμην και Διονυσιῳ και Περδικκᾳ , λεγω | ||
| ὁ Καλχηδονιος [ . ] οὐκ ἀπελπιζει και ἐν τοις ἀλογοις , Δ . δε , κἀν μη θεληι , |
| : ἀπ ' αὐτων τουτων ἀν τις λαβοι και ὁτι τιμιωτερον ἐστι το διανοεισθαι του αἰσθανεσθαι , τουτ ' ἐστιν | ||
| και ἀμιγης , τῃ οὐσιᾳ ὠν ἐνεργεια : ἀει γαρ τιμιωτερον το ποιουν του πασχοντος και ἡ ἀρχη της ὑλης |
| ἐν οὐδενι κινδυνῳ καθεστηκοτι ; ἀλλα και το δανειον μαλλον ἀποδοτεον τῳ δανεισαντι ἠ ἑταιρῳ χαριστεον , ἀλλ ' οὐδε | ||
| δε μερεσιν ἑκαστοις θεον ἠ δαιμονα ἠ και τινα ἡρωα ἀποδοτεον , ἐν δε τῃ της γης διανομῃ πρωτοις ἐξαιρετα |
| μονου προϲηκεν οὐτε ἐπι μελικρατου μονου , ἀλλ ' ὑδαρεϲ μελικρατον ἑφθον διδοναι : δει γαρ τουϲ οὑτω νοϲουνταϲ ἐπι | ||
| νυμφης λαβων ἡδεως πινει : το δε ποτον ἀρα ἠν μελικρατον πεφαρμαγμενον . ἡ δε πεπωκοτα ὡς εἰδεν , λαμπρον |
| οἱς κατ ' εἰδος ἐρεις : ἐξεστιν ἀποστερειν την πολιν λειτουργιων ; χορηγιων ; τριηραρχιας ; εἰςφορων ; και ὁτι | ||
| προτρεπειν . Ἀλλα μην και περι γ ' αὐτων των λειτουργιων , ἁς ἀναιρεισθαι φησι δια τας ἀτελειας Λεπτινης , |
| ἐπιλαβηται , τον λογον ἐπεξεργαζεται δια τρεις αἰτιας αἰνιττομενος αὐτους σφαλλεσθαι : ὁτι σοφιζομενοι τε και ὑποκρινομενοι μεγαλως ἁμαρτανουσιν , | ||
| πασης δυσεως Νικηφορῳ τῳ Βρυεννιῳ πανταπασιν ἐδοκει τα τοιαυτα βουλευματα σφαλλεσθαι και ἐξελιπαρουν τον βασιλεα , εἰ οἱον τε εἰη |
| Ἠω ἱκηται . ἠωθεν δε μαλ ' ἠρι λοεσσαι τε χρισαι τε , ὡς κ ' ἐνδον παρα Τηλεμαχῳ δειπνοιο | ||
| μεντοι ἰχνος ποτε ἐγκαταλειφθειη του παθους , διαλιπων ἡμερας κʹ χρισαι παλιν τῳ αὐτῳ βοηθηματι . σιναπισμου μεν ὁ τροπος |
| φοβερον , ἀπεστρεφομην το δεδιος . τι δε ; Ἀπολλων βραδυτερος κορης δια της ἐμης ἐγενετο δεξιας , και δρομον | ||
| μηδε γαρ ταις Ἑσπερισι γενεσθαι . περας δε , ἐπει βραδυτερος ἐγιγνετο και ἀσθενεστερος αὑτου , φοβουμενος μη οὐ δυνηται |
| ἀν οὐν ἡττον εἰη ; Ἀλλα το καθεκαστον προς ἡμας γνωριμωτερον ὀν προτερον : τουτο δ ' οὐκ ἐν τοις | ||
| μετρον κοινον παντων των ἐν μουσικῃ λογων , ἁτε και γνωριμωτερον ὀν , ὁτι ἀρα και διαφορα των πρωτων και |
| οὐσαν , ἐπαυσαντο της προϋπαρχουσης βαρυτητος και ταις πολεσι φιλανθρωπως προσεφεροντο . τοιαυταις δ ' ὁμιλιαις και εὐεργεσιαις χρησαμενοι εὐνουστερους | ||
| ἐν τοις μελλουσιν ἀγωσιν ὑπερβαλλεσθαι : τοις τε συμμαχοις ἐπιεικεστερον προσεφεροντο , και ταις φιλανθρωπιαις τους ἀλλοτριωτατους αὐτων ἐθεραπευον . |
| γε ἑνεκα , ὡς οὐ φαυλον με ὑποκριτην ἑξων της ἀπολογιας , πειρωμενος δια βραχεων εἰπειν , ὡς ἀν μαλλον | ||
| οὐν και παρα το ὡς ὡσδεἈλλα . τουτο μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του |
| το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
| , το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
| κραυγην των κυνων , ἀλλα βαλλοντων κἀκεινων , παραγενομενος Ἀλθαιμενης ἀκοντισας ἀπεκτεινεν ἀγνοων Κατρεα . μαθων δε ὑστερον το γεγονος | ||
| μη εἰδως ὁτι ὁ πατηρ αὐτου ἠν ὁ το δορυ ἀκοντισας ῥιπτει και αὐτος , και δυστυχεστατην εὐτυχησας εὐτυχιαν τιτρωσκει |
| ὑπολαμβανειν , τι δαι ; οὐχι και αἱ τιτθαι τοις παιδαριοις ταυτα λεγουσι και οἱ γραμματισται και οἱ παιδαγωγοι ; | ||
| στι το Διονυσιον ; ὁπου τα μορμολυκεια προσκρεμαννυται . Εἰ παιδαριοις ἀκολουθειν δει σφαιραν και στλεγγιδ ' ἐχοντα . Και |
| λαβων δυο ταυτασι μαρτυριας , ὡς ἐμοι Μαντιθεον και τουτῳ Βοιωτον ὁ πατηρ ὀνομ ' ἐθετο . Λοιπον ἡγουμαι τουθ | ||
| και το ἐν Δελφινιῳ δικαστηριον : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Βοιωτον . Δερκυλιδας : Λακεδαιμονιων βασιλευς . Δερματικον : Λυκουργος |
| μονονουχι κανδυν ἐνδεδυκοτα εἰς τον Ἀσσυριον τροπον , περι την Ἰωνιαν εὑρουσα πλαζομενον ἐτι και ὁ τι χρησαιτο ἑαυτῳ οὐκ | ||
| τε και ἐπαινων , νεοτης τε αὐτῳ λαμπρα ξυνηκολουθησεν ἐς Ἰωνιαν σοφιας ἐρωντες . Ἐπει δε Ἀθηνησιν ἐγενετο , ποιειται |
| του παρα την διαιρεσιν , ἀλλ ' ἐνταυθα τον αὐτον παραλογισμον ὀνομαζει . το γαρ αὐτο διαιρουμενον ἀπο τουδε συντιθεται | ||
| ὑπαρχουσιν αἱ ἀρχαι ἠ ἐνεργειᾳ ; και βουλομενος κρυψαι τον παραλογισμον ἐσιωπησε το ἐνεργειᾳ , και ἐντευθεν ἐλεγχει ὁ και |
| οὐδεν οἱ γονεις , μονα δε των παιδων τα τερπνα λογιζομενοι δεινως ἀποδυρονται . τινας οὐν οἰεσθε τον οὑτω δυστυχως | ||
| ἀρχειν και ὑμιν αὐτοις ἐδοκουμεν , μεχρι οὑ τα συμφεροντα λογιζομενοι νυν , τουτεστιν ἐν τῳ προλαβοντι χρονῳ , νυν |
| διπλη και ἑπτας μονοστροφικη περιοδων πεντακωλων ἰωνικων διμετρων , δυο καταληκτικων , τριων δε βραχυκαταληκτων . εἰτα ἐν ἐπεισθεσει του | ||
| συστημα κατα περικοπην ὁμοιον τῳ ῥηθεντι συστηματι στιχων ἰαμβικων τετραμετρων καταληκτικων εʹ . ἐπι τῳ τελει παραγραφος . ἡ χρηστος |
| δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | ||
| ] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν |
| καταγουσι την κοινως και ἰδιως , αὑτη δε ἀπο ἑνος σκελους την ἰδιως και ἰδιαιτατα καταγει : κοινον γαρ ἐχουσι | ||
| ' ἱππου θεοντος ἐκπηδαν ἐκ της τυραννιδος , ἀλλα του σκελους ἑλκομενον ἐκπιπτειν . ᾡ προσσχων ὁ Διονυσιος ἐκρινε παν |
| ἀκριβεια της ἀποδειξεως ἐν τοις λημμασι , τῳ συμπερασματι δε ἀποχρησει το ἐκ των τοιουτων συναγεσθαι προς το γινεσθαι ἀναγκαιον | ||
| θηλυκου , ἀντι του ἀρκετη ὑπαρχει , και ἐπι μελλοντος ἀποχρησει , ἀντι του ἀρκετον γενησεται . . ταυτῃ γε |
| κεκυρωμενῃ θεων κρισει συντελεισθαι . των δ ' ἀστρων πολυχρονιους παρατηρησεις πεποιημενοι , και τας ἑκαστου κινησεις τε και δυναμεις | ||
| , και τους Χαλδαιους ἐν αὐτῳ τας των ἀστρων πεποιησθαι παρατηρησεις , ἀκριβως θεωρουμενων των τ ' ἀνατολων και δυσεων |
| και οἱδε μεν προς σε δυο συγγραφας ἐποιησαντο ὑπερ του συμβολαιου , ὡς ἀν οἱ μαλιστ ' ἀπιστουντες : συ | ||
| δυσι λογοις . Βησαιης : Λυσιας ἐν τῃ προς Φιλοκρατην συμβολαιου ἀπολογιᾳ . δημος της Ἀντιοχιδος ἡ Βησα . Βιαιων |
| εἰπειν προς το μηδεν ἀσαφες ὑπολειπεσθαι τοις ἑξης λογοις . σκληροτερος ἐστιν ὁ τενων νευρου τοσουτον ὁσον συνδεσμου μαλακωτερος , | ||
| ὁ λογος ἀποφαντικου οἱον δοκει δ ' ἐμοι γε , σκληροτερος ἀν ἐγενετο ὁ λογος και μαλλον Κριτιου ἐδοξεν ἀν |
| ἀποκοπτειν και το κεφαλιον εὐμεγεθεστερον ὑπαρχον παλιν θλαν : ὁπερ δυσχερεστερον ἐπι τουδε του σχηματος δια το ἀνω το κεφαλιον | ||
| πονηρον της γνωμης , δεδωκασιν ἀφορμην του λεγειν ἀλλοις ὁτι δυσχερεστερον ἐστι το φυλαξαι ἠπερ κτησασθαι : ὁπερ οὐκ ἐστιν |
| μοι το βακτρον ; οὐκ ἐγω σε πρῳην , ὁτι ἐλευθερος ἀγαν και τραχυς ἠσθα και ἐπιτιμητικος , μικρου δειν | ||
| προς τυραννον ἐμπορευεται , κεινου ' στι δουλος , κἀν ἐλευθερος μολῃ μετεγραφεν οὐκ ἐστι δουλος , ἠν ἐλευθερος μολῃ |
| δια το ἀναλογειν τοις ποσιν ἐσχατοις οὐσι του ζῳου και ἀνεχουσι τα λοιπα . εἰθ ' ὡσπερ εἰποντος τινος ὁτι | ||
| παλιν ὀρθοτονουνται , καθο συνδεθεισαι προς τι πτωτικον τον λογον ἀνεχουσι . . Φησι δε που και ὁ Ἁβρων οὐ |
| ξενοι ἠσαν οἱ περι Ποδανεμον , και τοτε των κατεληλυθοτων ἠσαν : αὐτῳ δε οἱ ἀμφι Προκλεα τον Ἱππονικου . | ||
| ὁτι το μεν δυο ἐπι προσωπων τασσεται , οἱον δυο ἠσαν οἱ Διοσκουροι , το δε δευτερος ἐπι ταξεως , |
| ἀσυμβατων . Θυμος ἐσχατον γηρασκει : λεγεται δε δια τους πρεσβυτερους . ὁσον γαρ γηρασκουσι , τον θυμον ἐῤῥωμενεστερον ἐχουσι | ||
| πατερα μεν της ψυχης ἡμων τον ὀρθον λογον καλει , πρεσβυτερους δε τους ἑταιρους αὐτου και φιλους . οὑτοι της |
| [ , ] ὡς ἐν τῳ περι δεινοτητος μεθοδων ἐσται φανερωτερον δια γαρ το πολυσχιδες της μεθοδου ταυτης και ἰδιον | ||
| , ἡ γινεται οὐκ ἐπι μονων των κυκλῳ μεθισταμενων . φανερωτερον μεν ἐπι τουτων : ὁσον ἐμπροσθεν προωθειται , τοσουτον |
| ' Αἰγυπτιους Θωθ αʹ της ἐν Ἀλεξανδρειᾳ μεσημβριας το μεν ἀπογειοτατον της ἐκκεντροτητος ἀπειχε της ἐαρινης ἰσημεριας ὡς εἰς τα | ||
| ἀποδειξιν ἐκ του την μεν προτεραν ἐκλειψιν γεγονεναι κατα το ἀπογειοτατον του ἐπικυκλου της σεληνης οὐσης , την δε δευτεραν |
| ἀγχοτατω τε ὀντα και περιφιλητον ἁπασιν ἐν τῳ τοτε . παρησαν δ ' αὐτῳ και ναυτικοι ἀνδρες ἐκ Λιβυης και | ||
| : δηλονοτι θεις . ἐπι των ψυχαγωγουντων . αἱ ὑδριαι παρησαν ταις θυραις του πινειν τους εἰσιοντας και ἐξιοντας ἑνεκα |
| γαρ τῃ φυϲει το ἡδυ και δια τουτο ὠφελιμον , ἐναντιωτατον δε το ἀηδεϲτατον . ὠφελιμον δε τοιϲ τοιουτοιϲ ποτον | ||
| ἀνοσιος : οὐ ταὐτον δ ' ἐστιν , ἀλλα το ἐναντιωτατον , το ὁσιον τῳ ἀνοσιῳ : οὐχ οὑτως ; |
| δε μιαν και μονην ἰδεαν ἐπιτραπεις , εἰ μη το προσταχθεν ἀκριβως εἰργασαι προσωπον , ἐκ τινος ἑτερου παραστησαι δυνησῃ | ||
| πυρ , ἁπαντας ἐπιτελειν το παραπλησιον : ὡν ποιησαντων το προσταχθεν , καθ ' ὁν καιρον ἠγετο ἡ νυμφη , |
| ἐγενοντο εὐλαι . των δε οἱ παιδων Φιλιππον μεν τον πρεσβυτατον , ὡς μετ ' οὐ πολυ παρελαβε την ἀρχην | ||
| των βασιλεων μισηθεντα ἰσμεν ἐς τοσονδε ὑπο μητρος , ὁν πρεσβυτατον ὀντα των παιδων ἡ μητηρ οὐκ εἰα καλειν ἐπι |
| . παρεπεται δε τῃ τοιαυτῃ θεωρια ἐμμουσοτατον τι θεωρημα και χρησιμωτατον εἰς τε την Πλατωνικην ψυχογονιαν και εἰς τα ἁρμονικα | ||
| ὡσπερ ἐχει συμπασα ἡ διαιρεσις . Το της λαλιας εἰδος χρησιμωτατον ἐστιν ἀνδρι σοφιστῃ , και ἐοικε δυο εἰδεσι της |
| : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν ἐξ ἀρχης πειρασεται : παρατηρητεον δε ὡς διπλη τις ἡ τοιαυτη στασις , τουτεστιν | ||
| ὀνομα του ἐπιτρεχοντος μοριου ἐν τοις εἰδεσι του πολλαπλασιεπιμοριου . παρατηρητεον δε ἐφ ' ἑκαστης πλασεως των τε ἐπιμερων σχεσεων |
| και παρ ' αὐτον λεβης τις ἱστατο . οἱ οὐν μαντευομενοι ἠρχοντο παρα τον τοπον τουτον και ηὐχοντο . ὁτε | ||
| της σχισεως , εἰ μεν εὐθεια γενηται , καλα ἐσεσθαι μαντευομενοι , εἰ δε λοξη , ἀποτροπαια . * † |
| Μουσας ἐν τῳ οὐρανῳ , παρ ' ὑμιν δε ξενιζονται διπλασιους , και μετεληλυθεν ὁ Ἑλικων εἰς τον Βοσπορον . | ||
| χρη δια την φυσιν , τῳ δε ἐκ προαιρεσεως στερξαντι διπλασιους δει ἀποδιδοναι χαριτας . την καθημερινην τροφην χρησιμην λαμβανε |
| οὐκ ἰσασιν . οἱ μεν γαρ ῥητορες , ὁταν δεῃ σκοπειν περι τινος , οὐδεν εἰδοτες των ἀλλων πλεον οὐδε | ||
| ἐκ των προκριτων προκριναμενον εἰς μειζους τε τιμας καθισταναι και σκοπειν , τῃ του διαλεγεσθαι δυναμει βασανιζοντα τις ὀμματων και |
| τεθναναι : ὁ δε παις ἀξιοι χρηματα ἐκτινειν κατα τον κελευοντα νομον , εἰ τις ἀποπεμψαμενος την γυναικα και αὐθις | ||
| σιωπωμενων και σιωπης ὀντως ἀξιων δια το νομον εἰναι τον κελευοντα μηδενα των τελεσθεντων και μυηθεντων τα μυστηρια δημοσιευειν την |
| ἀλλα σκοπειν ὁπως τους στρατιωτας διαθρεψῃ . Ἰφικρατης μεν οὐν ὑπακουσας τῳ δογματι της πατριδος ἐλαφυ - ροπωλησε τον των | ||
| εἰσευπορησαι τῃ πολει χρηματα : ὁ δ ' Ἀρταξερξης προθυμως ὑπακουσας ἐδωκεν αὐτοις δωρεαν ἀργυριου ταλαντα τριακοσια . τοις δε |
| εἰς δικην ἐπαγαγοντος τον Λαχητα ⌈ τουτο φησιν * . στρατηγησαι ⌈ δε [ γαρ ] αὐτον φησι Δημητριος ⌈ | ||
| : ἠν γαρ ἀγωνιστης μεν πολεμων σφοδρ ' ἀλκιμος , στρατηγησαι δ ' οὐχ ἱκανος : ὑπο κοπου τε και |
| ὑπο ΒΑ , ΑΓ μετα του ὑπο ΑΒ , ΒΓ τετραπλασιον ἐστι του ἀπο ΑΔ . ἀλλα το μεν ὑπο | ||
| ἐκ της διαγωνιου , τριπλασιον ἐκ τουτου του θεωρηματος , τετραπλασιον ἐκ του μηκει διπλασιους εἰναι τας πλευρας , πενταπλασιον |
| δακρυουσιν . Γ κἀπεμορξαμην ] ἠγουν ἐδακρυσα . ἐκ του παρακολουθουντος . ἑπεται γαρ τοις δακρυουσι το ἀπομορξαι τους ὀφθαλμους | ||
| και παλιν το ἐναντιον ἀπο των φαινομενων τας ἀκριβεις . παρακολουθουντος δε τῃ τοιαυτῃ ἐπισκεψει του μητε τας κατα μερος |
| τα στοιχεια * * * αἱ οὐσιαι γνωριζονται των ἀρχων γινωσκομενων , τας δε ἀρχας πασων δεικνυσιν ὁ πρωτος φιλοσοφος | ||
| οὐδε μην τοπος ἐπουρανιος : ὁ γαρ Ὁμηρος ἀπο των γινωσκομενων πασι ποιειται τας ὁμοιωσεις . καταλειπεται τοινυν το ὀρος |