ξενοι ἠσαν οἱ περι Ποδανεμον , και τοτε των κατεληλυθοτων ἠσαν : αὐτῳ δε οἱ ἀμφι Προκλεα τον Ἱππονικου . | οἱ δε ἀλλοι μαθηται τῳ πλοιαριῳ ἠλθον , οὐ γαρ ἠσαν μακραν ἀπο της γης ἀλλα ὡς ἀπο πηχων διακοσιων |
ὁτι το μεν δυο ἐπι προσωπων τασσεται , οἱον δυο ἠσαν οἱ Διοσκουροι , το δε δευτερος ἐπι ταξεως , | Λυκαονιας Λυστραν και Δερβην και την περιχωρον , κἀκει εὐαγγελιζομενοι ἠσαν . Και τις ἀνηρ ἀδυνατος ἐν Λυστροις τοις ποσιν |
ἀκουσον . τουτο γαρ λεγει τα γραμματα : α , ἀνελομενοι : β , βαδισαντες : δ , διελεσθε : | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
τριακοντα ναυς μαλιστα διαφθειραντες , και ἐπειδη Ἀθηναιοι ἠλθον , ἀνελομενοι τα κατα σφας αὐτους ναυαγια και νεκρους , και | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
Ἰσσικῳ κολπῳ και τῳ Παμφυλιῳ κεισθαι συμβαινει την Κυπρον , συναπτουσαν τῳ Αἰγυπτιῳ πελαγει . ἐστι δ ' ἀπο Ῥοδου | περι ἐμαυτου , ἡ μαρτυρια μου οὐκ ἐστιν ἀληθης : ἀλλος ἐστιν ὁ μαρτυρων περι ἐμου , και οἰδα ὁτι |
, τα μεν νοερα ὀργανα ἀπολυουσαν των δεσμων και ἀποκαθαιρουσαν συναπτουσαν τε προς το ὀν , τῳ δε καλλει και | . εἰ τα ἐργα μη ἐποιησα ἐν αὐτοις ἁ οὐδεις ἀλλος ἐποιησεν , ἁμαρτιαν οὐκ εἰχοσαν : νυν δε και |
τουτον : ἀνιστανται παντες ἀθροοι , και κατα μεσον το συμποσιον δυο γινονται το πρωτον χοροι , ὁ μεν ἀνδρων | ἀμην γαρ λεγω ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και δικαιοι ἐπεθυμησαν ἰδειν ἁ βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι ἁ |
οὐν της μεθης εἰσκαλεσας την Ὀδατιν ὁ πατηρ εἰς το συμποσιον εἰπεν ἀκουοντων των συνδειπνων : ἡμεις , ὠ θυγατερ | . λεγω γαρ ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και βασιλεις ἠθελησαν ἰδειν ἁ ὑμεις βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι |
? τε [ και ἀπατητικος ] ? ? , ὡς ἀποδειξομεν . [ α ] μεν ἀποδειξομεν [ οὑτως ] | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
μην καθολου . πως οὐν γνωσομεθα εἰτε το κατα παντος ἀποδειξομεν εἰτε το καθολου ; δηλον τοινυν ὡς εἰ ταὐτον | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
, παντας μεν φησι δυνασθαι μαρτυρειν , παντας δε κελευει συλλαμβανειν . και δη και το της τεχνης αὐτῳ κεχωρηκεν | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
χρημασι : ἁμα γαρ ἀν μιν τῳ ἑτερῳ βασιλεϊ ἐλθοντα συλλαμβανειν . Ἐλεγε δε ταυτα ἐξ ἐπιστολης της Δημαρητου . | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
τροπον λαμβανειν δικην . δειν δ ' ᾠετο μηδεν ' ἀποστερεισθαι του δικης τυχειν , ὡς ἑκαστος δυναται . πως | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
μεγαλην νη Δι ' ὠφλε δικην και τοσαυτην ὡστ ' ἀποστερεισθαι των ὀντων . ἀλλα χιλιων ἡ δικη μονον ἠν | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
διοικητης , τριτον δε ὁτι ἀπ ' ἐκεινου του πρωτον κτισαντος τας Συρακουσας . . εἰ δ ' εἰη μεν | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
λιμνη Βοιβιας , ἀπο Βοιβου του Γλαφυρου του τας Γλαφυρας κτισαντος . ἐστι και ἐν Κρητῃ Βοιβη της Γορτυνιδος . | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
και παρ ' αὐτον λεβης τις ἱστατο . οἱ οὐν μαντευομενοι ἠρχοντο παρα τον τοπον τουτον και ηὐχοντο . ὁτε | δε οἱ βοσκοντες το γεγονος ἐφυγον και ἀπηγγειλαν εἰς την πολιν και εἰς τους ἀγρους . ἐξηλθον δε ἰδειν το |
της σχισεως , εἰ μεν εὐθεια γενηται , καλα ἐσεσθαι μαντευομενοι , εἰ δε λοξη , ἀποτροπαια . * † | ἐξηλθεν συν τῳ Βαρναβᾳ εἰς Δερβην . Εὐαγγελισαμενοι τε την πολιν ἐκεινην και μαθητευσαντες ἱκανους ὑπεστρεψαν εἰς την Λυστραν και |
Ὁτι Κλεαρχος ἠν ἐν Θρᾳκῃ : νυκτερινοι φοβοι το στρατευμα κατελαμβανον : ὁ δε παρηγγειλεν , εἰ γενοιτο θορυβος , | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
πατρος , ὀμνυς ἐτι , και τας σπονδας αἱ σφαγαι κατελαμβανον . καιτοι μη νομιζετ ' αὐτον τοις μεν ἐξω | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
μεντοι γραψῃ , πειρασθω καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐντυγχανειν και ἀναγινωσκειν , ὑπερ τε συνεχους και ἀδιαστατου μνημης καλων και | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
ὁτε αὐτον εἰδον οὑτως ἐσταλμενον . Ἐν τῳ γραφειν και ἀναγινωσκειν οὐ προτερον ἀρξεις πριν ἀρχθῃς . τουτο πολλῳ μαλλον | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
θερμαινειν την ψυξιν : τον δε θωρακα και τον πνευμονα διακαθαιρειν και τα εἰς τον στομαχον περιεχομενα . δει δε | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
, οὐ μην αὐταρκες εἰς ἀκριβη διαγνωσιν . βελτιον οὐν διακαθαιρειν την περι αὐτου ἐννοιαν , ἀφαιρουντα την ἐπεισιουσαν του | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
ὀφειλειν το αἰτιον ἀλλο εἰναι . Λογικον συλλογισμον τον μη ἀποδεικτικον ἀλλα διαλεκτικον τε και δι ' ἐνδοξων συναγοντα εἰωθε | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
λογος εἰς δυο τεμνεται : εἰς τε το παθητικον και ἀποδεικτικον : και παθητικου μεν μερη προοιμια και ἐπιλογοι , | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
προβατων . οἱ οὐν λυκοι κατεδυναστευον . των δε κυνων συμμαχησαντων τοις προβατοις ἀπεσοβησαν τους λυκους . οἱ δε λυκοι | αἰτησωνται , γενησεται αὐτοις παρα του πατρος μου του ἐν οὐρανοις . οὑ γαρ εἰσιν δυο ἠ τρεις συνηγμενοι εἰς |
γαρ ἡμων ποιησαντων ἐν Μακεδονιᾳ ἐσται ὁ πολεμος , μη συμμαχησαντων δε τοις Ὀλυνθιοις ἐλθων εἰς την Ἑλλαδα Φιλιππος πολεμησει | μου προς τον πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα |
παλιν δυο εὐθειαι εἰσιν αἱ ΚΛ ΛΘ ἐξωθεν της ΛΜ λαμβανομενης , ὁ ἀρα της ΚΛ προς ΛΘ λογος συγκειται | ἐαν εἰ τι ἀν δωσῃ ἀνθρωπος , ἀπολαμβανει ἑκατον . ἐαν ἐνι ἀσθενης , τα δε κουφιζονται και τα ἐνενηκοντα |
ὡς ἡ ΘΝ προς ΝΞ , της ΖΝ κοινου ὑψους λαμβανομενης οὑτως το ὑπο των ΘΝΖ προς το ὑπο των | ἀξια , ἐλθατω ἡ εἰρηνη ὑμων ἐπ ' αὐτην : ἐαν δε μη ᾐ ἀξια , ἡ εἰρηνη ὑμων προς |
λυπουντα και γενναιως ἐγκαρτερησαι ταις περιστασεσι και ταυτας εἰς τοὐναντιον ἀποδεικνυειν : και ἐν ταις σπονδαις ἀσυμβατον , ὡστε μηδε | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
ἰσον εἰναι το πεπραγμενον , ὁ δε μη ἰσον εἰναι ἀποδεικνυειν : ὁ γαρ συλλογισμος , ὁπερ εἰρηκαμεν , τα | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
, ἀνθεμις ἠ χαμαιμηλον , ἀρον , ἀψινθιον , λαδανον πληρουμενης , λευκακανθης ἡ ῥιζα και ὁ καρπος , λινοσπερμον | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
δε μονης μενουσης , ἐκεινης δε ὡς εἰκος τοτε μεν πληρουμενης ἀτακτως , τοτε δ ' ἐκλειπομενης . της δε | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
παντων ὀντες διεπολιτευοντο . του δε Περσου δη ἐπιοντος ἀλληλων λαβομενοι της πολεως ἐξω προελθοντες ἐς ταὐτον ἑκατερος την δεξιαν | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
μοσχον πεπλανημενον ἐλλοχησαντες εἰτα αὐτῳ προσπηδωσι , και του μυκτηρος λαβομενοι ἑλκουσιν : ὁ δε ἀντισπᾳ , και ἁμιλλα ὑπερ | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
και εἰκονας ἱππων ἀφανεις ἐν τῳ της μητρας ἐργαστηριῳ χρωματισαντες ἐστησαν . Ὁπηνικα γαρ ὀργᾳ προς ἀφροδιτην ἡ θηλεια και | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
οἱ μεν ἀπεθνῃσκον αὐτων , οἱ δε και ἡλισκοντο . ἐστησαν δ ' οὐν οὐ προσθεν , πριν ἐν τῳ | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
ἡμων οἰκετην τινα [ ὁν ] μυθολογουσιν αὐτοι οἱ Χιοι ἀποδραντα ἐν τοις ὀρεσι τας διατριβας ποιεισθαι , ἀνδρειον δε | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
και τουτον τροπῳ τοιῳδε : παρα Τηλυος του Συβαριτεων τυραννου ἀποδραντα ἀπικεσθαι παρα σφεας , ἐπειτε οἱ τα ἱρα οὐ | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
δι ' ἡμερων σπʹ και ὡρων ιβʹ . ταυτας οὐν ἀφαιρειν δεησει ἀπο των του ἐνιαυτου τξεʹ δʹ ἡμερων , | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
. , . . β . . . Βλιττειν : ἀφαιρειν το μελι ἀπο των κηριων , ἐκπιεζειν και θλιβειν | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
λεγουσιν οὐκ ἀν τις ῥᾳδιως συγκαταθοιτο . Ταφας δε των τελευτησαντων ἰδιως οἱ κατα την Αἰθιοπιαν ποιουνται : ταριχευσαντες γαρ | . της φιλοξενιας μη ἐπιλανθανεσθε , δια ταυτης γαρ ἐλαθον τινες ξενισαντες ἀγγελους . μιμνῃσκεσθε των δεσμιων ὡς συνδεδεμενοι , |
, το δε σωμα ἰνδαλλομενον ἡμων ἑκαστοις ἑπεσθαι , και τελευτησαντων λεγεσθαι καλως εἰδωλα εἰναι τα των νεκρων σωματα , | τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ λαῳ . ἀνεστησαν δε τινες των ἐκ της συναγωγης της λεγομενης Λιβερτινων και Κυρηναιων |
αὐτης : το θυμικον , το ἐπιθυμητικον , και το λογιστικον : ἡ γαρ ὁμονοια του λογισμου ἐστι . . | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
των μερεων τας ψυχας δυο τα πρατα , το μεν λογιστικον το δ ' ἀλογον : και λογιστικον μεν , | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
στενωπους , των δε περι ταις ἁλισκομεναις οἰκιαις μαχομενων . συνελαμβανον δε του ἐργου τοις ἐνδον και γυναικες ἀπο των | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
. ἐπει δε αὐτους ἐπι των ἀγρων νυκτος ἐπελθοντες λῃσται συνελαμβανον , οἱ δε ἐκ των πυργων ἐβαλλον και πυρ | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |
ἀφανεστερα , οἰκεια γουν και γνησια : καθαπερ τε κριτης ἀδεκαστος των γεννησαντων και των εἰσποιησαμενων τους μεν εὐνοιᾳ και | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
ὠνουμενος παρα δικαστου . Δεκαζεται ὁ κρισιν πιπρασκων . ἐνθεν ἀδεκαστος ὁ μη πιπρασκων καλειται . Δεξαμενη φασι Πλατωνα ἐπι | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
Περσαις , τον ἐς ὀφθαλμους ἐλθοντα βασιλεως μη προτερον λογου μεταλαγχανειν πριν ἠ προσκυνησαι αὐτον . εἰ τοινυν αὐτος δι | ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Οὐκ ἐστιν καλον λαβειν τον ἀρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις . ἡ δε |
περι Παρμαν χωριοις των ἐδωδιμων τοις στρατιωταις ἐς το ἀποχρων μεταλαγχανειν : μηδε γαρ παρειναι Ἀντιοχον ἐνταυθα τον ὑπαρχον , | οἰκον τινος των ἀρχοντων [ των ] Φαρισαιων σαββατῳ φαγειν ἀρτον και αὐτοι ἠσαν παρατηρουμενοι αὐτον . και ἰδου ἀνθρωπος |
ἀγχοτατω τε ὀντα και περιφιλητον ἁπασιν ἐν τῳ τοτε . παρησαν δ ' αὐτῳ και ναυτικοι ἀνδρες ἐκ Λιβυης και | δει οὐν των συνελθοντων ἡμιν ἀνδρων ἐν παντι χρονῳ ᾡ εἰσηλθεν και ἐξηλθεν ἐφ ' ἡμας ὁ κυριος Ἰησους , |
: δηλονοτι θεις . ἐπι των ψυχαγωγουντων . αἱ ὑδριαι παρησαν ταις θυραις του πινειν τους εἰσιοντας και ἐξιοντας ἑνεκα | δε ἐγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αὐτου και εἰσηλθεν εἰς γην Ἰσραηλ . ἀκουσας δε ὁτι Ἀρχελαος βασιλευει |
. . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
προειρημενων εἰδοτες , ἀν ἐθισωμεν ἡμας αὐτους και γυμνασωμεν † ἀναλαμβανειν αὐτας κατα τα προγυμνασματα † , πολλην εὐποριαν και | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
ἱνα μη τον αὐτον ἀγωνα ἐξῃ καταλιμπανειν , και παλιν ἀναλαμβανειν : εἰτα ὁτι τον χωρις ἀναγκης ἀπολιποντα τον ἀγωνα | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
ἀδηκτως κατα την τριτην ἀποστασιν και θερμαινει κατα την πρωτην ἐπιτεταμενην , ἀποκρουεσθαι τε ἁμα και διαφορειν πεφυκε μετα του | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
ἀπορει τις λεγων ὁτι ἐνδεχεται ποτε και δια δραστηριον και ἐπιτεταμενην ἐκτηξιν της πιμελης γενεσθαι ἀθροαν ἐκκρισιν των γλισχρων διαχωρηματων | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
δ ' ὁρων πασχοντας † τους ἀναξιους . } Το συνειδος ἡμων ἐνδον ἐγκεκρυμμενον ἐπι τῳ μετωπῳ την ἀληθειαν φερει | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
και δικαστην ἐπεστησε τον δικαιοτατον ἁμα και οἰκειοτατον , το συνειδος αὐτο και τον ὀρθον λογον και αὐτον ἑαυτῳ , | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
και την μεταβολην του πολιτευματος εἰς τον ἐξ ἀρχης κοσμον ἀποκαταστησαι προθυμουμενος αὐτος τ ' ἀναφανδον , ὡσπερ και προτερον | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
Δεομεθα σου , μακροθυμησον ἐφ ' ἡμας : ἰδωμεν πως ἀποκαταστησαι σοι δυναμεθα . κἀγω ἀνυπερθετως προεφερον αὐτοις το χειρογραφον | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |
τα στοιχεια * * * αἱ οὐσιαι γνωριζονται των ἀρχων γινωσκομενων , τας δε ἀρχας πασων δεικνυσιν ὁ πρωτος φιλοσοφος | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
οὐδε μην τοπος ἐπουρανιος : ὁ γαρ Ὁμηρος ἀπο των γινωσκομενων πασι ποιειται τας ὁμοιωσεις . καταλειπεται τοινυν το ὀρος | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
τινα δια την ὀλιγοτητα των συνοντων ὑπεκρινετο φιλοφρονως τε τους ἐντυγχανοντας ἐξεδεχετο και την πολιν περιιων του καλλους ἐθαυμαζε και | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
προσδεχθεντες ὑπο των πολεμιων δια την ἀγνοιαν , ἐκτεινον τους ἐντυγχανοντας , και συντεταγμενοι τοις τεθορυβημενοις συμπλεκομενοι πολλους ἀνῃρουν . | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
τυραννου χαιρειν και γεγηθεναι τους τυραννουμενους : ἀλλα τοτε λεγονται στεναζειν : „ μετα γαρ τας ἡμερας τας πολλας ἐκεινας | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
εἰσιν ἀναστηματα των ποταμων . τασσουσι δε και ἐπι του στεναζειν , ἀπο δε της αὐτης ἀρχης : και γαρ | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
, μονῃ τῃ των κωλων ἁρμονιᾳ χρωμενοι διαφερουσῃἀλλα γαρ ἐστι κατασκευαζοντων κωλα και ἀλλα διασκευαζοντων , προσετι δε και τας | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
δε ἡ κατα Περικλεα . φασι γαρ ὁτι των Ἀθηναιων κατασκευαζοντων την ἐλεφαντινην Ἀθηναν και ἀποδειξαντων ἐργεπιστατην τον Περικλεα , | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
σωμα καλεσας , και το πτισσε , πτισσε τον Ἀναξαρχου θυλακον , αὐτον γαρ Ἀναξαρχον οὐ μη πτισῃς ποτε . | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
Θησεως Εὐριπιδου . θυλακιον : ὡς αὐτου βασταζοντος ⌈ ἐλεγε θυλακον . ἀγαλμα ] ἀγαλμα λεγεται , ἐφ ' ᾡ | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
το ἐναντιον αὐτων ἐνδεικνυται : και ὁπερ ἐνδεικνυται ταυτα , παραλαμβανομεν . διοπερ οὐ τα παθη , ἀλλα τα αἰτια | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
παραιτουμεθα , ἐν δε ταις ἀκμαις ἠ και παρακμαις τεθαρρηκοτως παραλαμβανομεν . δει δε και τους παρα τα ὠτα μυς | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
ἡ τομη γινεται ἡ ἐφ ' ἁ ἀπειρος της λοιπης πεπερασμενης . λειπεται οὐν ἐπ ' ἀμφω πεπερασμενην λαμβανειν την | Ἡρῳδιαδος της γυναικος του ἀδελφου αὐτου και περι παντων ὡν ἐποιησεν πονηρων ὁ Ἡρῳδης , προσεθηκεν και τουτο ἐπι πασιν |
γαρ ἀριθμος ἡμερων ἀοριστος ἐσται , κἀν ὁλης της γης πεπερασμενης περιοδον ἐπεχῃ ; Τι δ ' ἐκωλυε τον Ἀλεξανδρον | τις τοπος της καταπαυσεως μου ; οὐχι ἡ χειρ μου ἐποιησεν ταυτα παντα ; Σκληροτραχηλοι και ἀπεριτμητοι καρδιαις και τοις |
γνωμας , και τον μεν Περικλεα ἐν αἰτιᾳ εἰχον ὡς πεισαντα σφας πολεμειν και δι ' ἐκεινον ταις ξυμφοραις περιπεπτωκοτες | ἡ τιμη και ἡ δοξα και το κρατος εἰς τους αἰωνας των αἰωνων . και τα τεσσαρα ζῳα ἐλεγον , |
κατα τουτους τους τοπους . γενομενον δ ' ἀποστατην και πεισαντα το συμπαν ἐθνος ἀντεχεσθαι της ἐλευθεριας , αἱρεθηναι στρατηγον | βασιλειαν αὐτου την ἐπουρανιον , ᾡ ἡ δοξα εἰς τους αἰωνας των αἰωνων : ἀμην . Ἀσπασαι Πρισκαν και Ἀκυλαν |
φαινομενους σοφιστικους ἐλεγχους : εἰσι δε φαινομενοι σοφιστικοι ἐλεγχοι οἱ σφαλλομενοι και κατα τον ὁρον του συλλογισμου ἀλλα δη και | . εἰσκαλεσαμενος οὐν αὐτους ἐξενισεν . Τῃ δε ἐπαυριον ἀναστας ἐξηλθεν συν αὐτοις , και τινες των ἀδελφων των ἀπο |
. διο και τινες την ψυχην αἱμα νομιζουσιν εἰναι , σφαλλομενοι την φυσιν , οὐκ εἰδοτες ὁτι πρωτον δει το | ἱνα βαλωσιν ἐπ ' αὐτον : Ἰησους δε ἐκρυβη και ἐξηλθεν ἐκ του ἱερου . Και παραγων εἰδεν ἀνθρωπον τυφλον |
περι το ῥειθρον ἱππομαχιας , ἁμα και των πεζων ἐκ προσταξεως του βασιλεως προκατειληφοτων ὀφρυν τινα περι τον ποταμον και | ἐθνη ἐχαιρον και ἐδοξαζον τον λογον του κυριου , και ἐπιστευσαν ὁσοι ἠσαν τεταγμενοι εἰς ζωην αἰωνιον : διεφερετο δε |
ἐστι το ἀγε , το δε γραψον μετα της ἐγκειμενης προσταξεως και το πραγμα ὑπαγορευει και τους συνοντας ἀριθμους , | Κανα της Γαλιλαιας και ἐφανερωσεν την δοξαν αὐτου , και ἐπιστευσαν εἰς αὐτον οἱ μαθηται αὐτου . Μετα τουτο κατεβη |
ἀληθες λεγων το συμπερασμα , ἐλεγχοντες αὐτον το του συμπερασματος λαμβανομεν ἀντικειμενον , ὁπερ και τιθεται , το οὐ πας | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
Γ , ἀν τε προ του Α τον Δ ὁρον λαμβανομεν , ἐσται και προτασις προστιθεμενη ἡ Δ Α οὐδεμιᾳ | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
νεωτερον ἐς την γην ἐργασαιτο , μετα δε ἡμερας ὀλιγας ἀφικομενοι τινες ἐκ της Κυδωνιατιδος ἠγγειλαν , ὁτι κατα την | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
στρατηγουντι ἐξηγγελθη ὁτι οἱ ἐκ Μεγαρων [ οἱ ] ἐπιχειροιεν ἀφικομενοι πλοιοις ἐπιθεσθαι νυκτος ταις των Ἀθηναιων γυναιξιν θεσμοφορια ἀγουσαις | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
. την δε διαφοραν ἐξεστι λαμβανειν τουτων ἀπο του βλεπεσθαι προσιουσαν ἠ ἀπιουσαν ἠ πασχουσαν τι ἠ δρωσαν ἡδυ ἠ | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
, ἐλαττους ἐν μειζοσι , γραφουσα σφαιρικον ἐτορνευε του την προσιουσαν φωνην μη χεομενην ἐξω σκεδαννυσθαι , εἰσω δ ' | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
οὐχ ἑν ὀντα οὐδε μετεχοντα του ἑνος τοτε , ὁτε μεταλαμβανει αὐτου , μεταλαμβανει ; Δηλα δη . Οὐκουν πληθη | τινα ὑμων ἐκηρυξαμεν εἰς ὑμας το εὐαγγελιον του θεου . ὑμεις μαρτυρες και ὁ θεος , ὡς ὁσιως και δικαιως |
γαρ μη οὑτως ἐχοντα και το θ εἰς το ς μεταλαμβανει . του μεν οὐν προτερου οἰκοθεν οἰκοθι , ἐνδοθεν | ὁτι κλειετε την βασιλειαν των οὐρανων ἐμπροσθεν των ἀνθρωπων : ὑμεις γαρ οὐκ εἰσερχεσθε , οὐδε τους εἰσερχομενους ἀφιετε εἰσελθειν |
των ἱερων γραφων βιβλοις ἐντυχειν . ἐπεμψε γουν ἀξιων ἀνδρας ἀποσταληναι τους ἑρμηνευσοντας αὐτωι τον νομον , και του γραφηναι | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
ἀναδιδαξαμενην τἀνδρι τον μεν πρεσβυτερον μετα συμμετρου χορηγιας εἰς Ῥωμην ἀποσταληναι παρασκευασαι , τον δε νεωτερον εἰς την Ἰωνιαν χαριν | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
αὐτοις ψιλοις τοις ἁλσιν : το γαρ ἀνατρεπτικον αὐτης και κακοστομαχον ἐπανορθουσιν οἱ ἁλες . διδοται και μετα μελιτος ἑφθου | Ἠ τις γυνη δραχμας ἐχουσα δεκα , ἐαν ἀπολεσῃ δραχμην μιαν , οὐχι ἁπτει λυχνον και σαροι την οἰκιαν και |
τουτῳ χρηστεον . Θερμον δε ὀν και οὐκ ἐμφανως βουτυρωδες κακοστομαχον μεν , καλως δε πεφθεν , αἱματος γεννητικον , | τῃ γυναικι αὐτου , και ἐσονται οἱ δυο εἰς σαρκα μιαν . ὡστε οὐκετι εἰσιν δυο ἀλλα σαρξ μια . |
οὐδε δυο ἑκτων : τριτον γαρ εὑρισκεται . τριων δε τεταρτων και τριων πεμπτων και τετταρων πεμπτων και τετταρων ἑκτων | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
εἰτα ἀπο δυο πεμπτων . οὐ γαρ δυνασαι εἰπειν δυο τεταρτων : παλιν γαρ ἡμισυ εὑρισκεται . οὐδε δυο ἑκτων | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
παλαιοι περι αὐτης . χρηται δε ὡσπερ εἰωθε και ἐνδοξοις πιστεσιν : ἐνδοξα δε τα τοις πολλοις φαινομενα και τα | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
κεφαλας . πολλοι δε και των συστρατευσαντων βαρβαρων ἀλλοι ἀλλαις πιστεσιν ἐξαπατηθεντες ἀπωλοντο . πολυ δε και ταδε χειρονες νυν | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
και ] κεραυνωθηναι ἀμφοτερα μνημεια . λεγουσι δε και Σοφοκλεα ἀκουσαντα ὁτι ἐτελευτησεν , αὐτον μεν ἱματιῳ φαιῳ προελθειν , | . ἐν τῳ γαρ ὑποταξαι [ αὐτῳ ] τα παντα οὐδεν ἀφηκεν αὐτῳ ἀνυποτακτον . νυν δε οὐπω ὁρωμεν αὐτῳ |
, τουτον φυγοντα , και του θεου του ἐν Δελφοις ἀκουσαντα , ὁτι ἀν ἐλθῃ Ἀθηναζε τευξεται των νομων , | Σαυλος ἀπο της γης , ἀνεῳγμενων δε των ὀφθαλμων αὐτου οὐδεν ἐβλεπεν : χειραγωγουντες δε αὐτον εἰσηγαγον εἰς Δαμασκον . |
ποδων . ταυτην βασιλευς Περσων ὁτε παρα Μηδων την ἀρχην ἐλαμβανον Περσαι πολιορκων οὐδενι τροπῳ ἐδυνατο ἑλειν : ἡλιον δε | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
εἰτα πλαστον φερε εἰ δε τοτε , ὁτε την Ποτιδαιαν ἐλαμβανον , εἰπε τις αὐτοις θεοθεν , ὁτι προσαπολουσι και | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
Ἀ . ὑπ ' Ἀλεξανδρου μηλοις βαλλομενος παρα δειπνον , ἐπαναστας και εἰπων βεβλησεται . . . χερι . . | ὠφελησεν ὁ λογος της ἀκοης ἐκεινους , μη συγκεκερασμενους τῃ πιστει τοις ἀκουσασιν . εἰσερχομεθα γαρ εἰς [ την ] |
ποιωι φονωι ; φονον ἐγω κρινω τα τοιαυθ ' ὁστις ἐπαναστας ποει . αὐος εἰμι και πεπηγα τωι κακωι , | και ἐποικοδομουμενοι ἐν αὐτῳ και βεβαιουμενοι [ ἐν ] τῃ πιστει καθως ἐδιδαχθητε , περισσευοντες ἐν εὐχαριστιᾳ . βλεπετε μη |
διαιρεσιν : το γαρ τοι τας ἀπειρους παρα τοις ῥητορσιν ἀποδειξεις εἰς δεκα τεσσαρας μονας ἀγαγειν προτασεις , φημι δη | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
των ἐξ Αἰγυπτου , και πειρωνται της οἰκειοτητος ταυτης φερειν ἀποδειξεις : παρα μονοις γαρ των Ἑλληνων την πολιν ἀστυ | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
ἐγιγνετο μοι , ἀλλ ' , ἐπει του μεσου και κρατιστου χαρακτηρος οὑτοι ζηλωται γενομενοι μεγιστης δοξης ἐτυχον , ἱνα | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
; Την ψυχην , ἐφη . Ἀγαθα δε τα του κρατιστου κρειττονα ἐστιν ἠ τα του φαυλοτερου ; Τα του | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
αὐτοσχεδιως συνερριψαμεν . ἠν δε και τοὐδαφος λωτῳ και τριφυλλῳ μαλθακον : ἐν μεσῳ κυκλῳ και τινες ὑακινθοι και ἀνθεμα | γεγονας : μηκετι ἁμαρτανε , ἱνα μη χειρον σοι τι γενηται . ἀπηλθεν ὁ ἀνθρωπος και ἀνηγγειλεν τοις Ἰουδαιοις ὁτι |
και το ψυχρον θερμον και το σκληρον μαλθακον και το μαλθακον σκληρον και το ζωον ἀποθνηισκειν και ἐκ μη ζωντος | οὐ μη παρελθῃ ἡ γενεα αὑτη μεχρις οὑ ταυτα παντα γενηται . ὁ οὐρανος και ἡ γη παρελευσονται , οἱ |
Γ οἱ κατηγορουντες γονεων κακωσεως ἐπι την ἀρχην του πολεμαρχου κατεφευγον και ἐδικαζοντο . πολεμαρχος : ἀρχων . . . | ' ὑμων διελθειν εἰς Μακεδονιαν , και παλιν ἀπο Μακεδονιας ἐλθειν προς ὑμας και ὑφ ' ὑμων προπεμφθηναι εἰς την |
, ἐν οἱς ἐπλεονεκτουν αὐτοι των πολεμιων , εἰς ταυτα κατεφευγον , Ῥωμαιοι μεν εἰς την ἐκ χειρος και σταδιαιαν | οὐ μονον δε τουτο κινδυνευει ἡμιν το μερος εἰς ἀπελεγμον ἐλθειν , ἀλλα και το της μεγαλης θεας Ἀρτεμιδος ἱερον |
λαμπροτητι , εὐπρεπειᾳ . κομοωντες : θαλλοντες , ἐπαιρομενοι , βαρυνομενοι . Ὠκυαλῳ : ταχειᾳ , ἐν ἁλι , τῃ | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
προτερων ἀπεβαλον . οἱ γαρ ὑπο καματου τε και τραυματων βαρυνομενοι σχολῃ προβαινοντες ἐγκαταλιποντων αὐτους των μελων ἐπιπτον , μαλιστα | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
ἀδικηματων , δωροξενιας , ξενιας , ψευδεγγραφης ψευδοκλητειας , ἀποστασιου ἀπροστασιου , παρανομων , ἀπροσκλητον δικην εἰσελθειν , την μη | τῳ κλινιδιῳ εἰς το μεσον ἐμπροσθεν του Ἰησου . και ἰδων την πιστιν αὐτων εἰπεν , Ἀνθρωπε , ἀφεωνται σοι |
ἐλεγον , ὁποτε ἀπελευθερος κρινοιτο ὡς ἀποστας του δεσποτου : ἀπροστασιου δε , ὁποτε μετοικος ἐγκαλοιτο ὡς μη ἐχων προστατην | του ἱματιου αὐτου σωθησομαι . ὁ δε Ἰησους στραφεις και ἰδων αὐτην εἰπεν , Θαρσει , θυγατερ : ἡ πιστις |
τοσονδε αὐτους δειμα ὡς προσαγοντων δεινων κατεσχεν ὡστε μη δυνασθαι ἀποστησαι της ἐκπληξεως . . δεξιος . : . . | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
κτησασθαι τα ἑαυτου μονα . ἀδυνατου γαρ ὀντος του παντας ἀποστησαι της κλοπης εὑρε πορον ὁ νομοθετης δι ' οὑ | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
Ὠκεανου και Γης . Διος δε Πλουτωνι την Κορην ἀναπεμψαι κελευσαντος , ὁ Πλουτων , ἱνα μη πολυν χρονον παρα | ἐστιν κεφαλη της γυναικος ὡς και ὁ Χριστος κεφαλη της ἐκκλησιας , αὐτος σωτηρ του σωματος . ἀλλα ὡς ἡ |
ξυγγιγνεται : και οἱ Πελοποννησιοι ἐπεμψαν ὡς ἐπι τας ναυς κελευσαντος αὐτου Φιλιππον ἀνδρα Λακεδαιμονιον δυο τριηρεσιν . Ἀλκιβιαδης δε | μη ὁ λαμβανων . Και τῳ ἀγγελῳ της ἐν Θυατιροις ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ υἱος του θεου , |
δια δυο σημειων κυκλον γραψαι . ἀπορον δε ἐστι το ἀντικειμενως ἐχον , ὡς ὁ του κυκλου τετραγωνισμος : οὐπω | το ἐργον ὁ ἐπληρωσαν . παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την ἐκκλησιαν ἀνηγγελλον ὁσα ἐποιησεν ὁ θεος μετ ' αὐτων και |
συμφθεγγεσθαι , τοις δε σοφιστικωτεροις ἐνιστασθαι : ἀναγκη γαρ των ἀντικειμενως παρ ' αὐτῳ κατασκευαζομενων τα μεν προς τἀληθες τα | Λαοδικειᾳ ἀδελφους και Νυμφαν και την κατ ' οἰκον αὐτης ἐκκλησιαν . και ὁταν ἀναγνωσθῃ παρ ' ὑμιν ἡ ἐπιστολη |
καιτοι οὐχ ὑπερ αὑτου ἀπολογησεται , ἀλλα και των ἀλλων κατηγορησει . τους μεν οὐν ἀλλους οἱ ἐπιταξαντες καταδεξασθαι ἀδικουσι | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
τους δικαστας ὁτι ἀπολογησεται δε Δημοσθενης ὑπερ αὐτου , και κατηγορησει των ἐμοι πεπρεσβευμενων : εἰτ ' , ἐαν ὑμας | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
δακρυουσιν . Γ κἀπεμορξαμην ] ἠγουν ἐδακρυσα . ἐκ του παρακολουθουντος . ἑπεται γαρ τοις δακρυουσι το ἀπομορξαι τους ὀφθαλμους | ὁτι ἀδικοι θεου βασιλειαν οὐ κληρονομησουσιν ; μη πλανασθε : οὐτε πορνοι οὐτε εἰδωλολατραι οὐτε μοιχοι οὐτε μαλακοι οὐτε ἀρσενοκοιται |
και παλιν το ἐναντιον ἀπο των φαινομενων τας ἀκριβεις . παρακολουθουντος δε τῃ τοιαυτῃ ἐπισκεψει του μητε τας κατα μερος | μετενοησαν ἐκ των φονων αὐτων οὐτε ἐκ των φαρμακων αὐτων οὐτε ἐκ της πορνειας αὐτων οὐτε ἐκ των κλεμματων αὐτων |
ψυχρον και ὁ παγος εἰ και ἀοσμοτερον ποιει δια το συστελλειν , ἀλλ ' οὐκ ἀφαιρειται γε την δυναμιν τελεως | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
νυκτας ἑπτα , ἡλιου μη θεωρησαντος δια το τας ἡμερας συστελλειν αὐτο και νυκτος αἰθριαζειν , τουτο εὑρησεις γινομενον σκορπιον | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
. ἰσθμος μεν ἐστιν γης στενης διοδος ἑκατερωθεν ὑπο θαλασσης περιεχομενη : πορθμος δε τις ἐστιν στενος θαλασσης πορος ἑκατερωθεν | κλινην και ὑπαγε εἰς τον οἰκον σου . και ἐγερθεις ἀπηλθεν εἰς τον οἰκον αὐτου . ἰδοντες δε οἱ ὀχλοι |
γωνιας περιεχεται , μοιρων Ϙ , ἡ δε ὁμαλη , περιεχομενη δε ὑπο της ὑπο ΕΑΖ γωνιας , μοιρων παλιν | μνημειον , και παρακυψας βλεπει τα ὀθονια μονα : και ἀπηλθεν προς ἑαυτον θαυμαζων το γεγονος . Και ἰδου δυο |
προθεντες τον νομον ἐξουσιαν ἐδοσαν τοις βουλομενοις αὐτου κατηγορειν , ἀποδειξαντες την τριτην ἀγοραν . ἠσαν δε πολλοι και οὐχ | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
ὀν του μη ὀντος ἀπεφηναμεθα : την γαρ θατερου φυσιν ἀποδειξαντες οὐσαν τε και κατακεκερματισμενην ἐπι παντα τα ὀντα προς | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
μεντοι τι κατα το σωμα , ὑπομεινειεν ἀν ὡστε ἐθελειν ἀσπαζεσθαι . Μανθανω , ἠν δ ' ἐγω : ὁτι | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
νεικειν , ὁ δε κακος ἀνομοιος , ὁν οὐ δει ἀσπαζεσθαι . μηδε πολυξεινον μηδ ' ἀξεινον : εὐκαταφρονητον το | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
πολεμιων , ἐχοντα την καταφρακτον ἱππον , τουτον ἐκ της ὀρεινης ἐπενεχθεντα τρεψασθαι τους ἱππεας τους περι τον Πτολεμαιον τον | ἱματια , και ἐπεκαθισεν ἐπανω αὐτων . ὁ δε πλειστος ὀχλος ἐστρωσαν ἑαυτων τα ἱματια ἐν τῃ ὁδῳ , ἀλλοι |
μετα δε των ὁπλων ἐκχυθεντας ἐκ της πολεως και της ὀρεινης ἐχομενους πορθειν την ὑπ ' Ἀντιγονον τεταγμενην χωραν , | καταβας μετ ' αὐτων ἐστη ἐπι τοπου πεδινου , και ὀχλος πολυς μαθητων αὐτου , και πληθος πολυ του λαου |
ἀνυπαρκτος ἐσται ἡ ἀποδειξις : νενοηται μεν γαρ συν τῳ ἀποδεικνυναι , ἀποδεικνυναι δε οὐκ ἀν δυναιτο μη καταλαμβανομενη . | μεταλαμβανοντες ἀκουρευτι τιναις οἰσιν . Ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη , τινος αἰ οἰ τριχαι δἰἀβου τον ὀφθαλμων , αὐτου ὁκεστην |
: ἐν γαρ τοις Προς Εὐδοξον και Ἀρατον πειραται τουτο ἀποδεικνυναι . Συναγορευει δε αὐτῳ και Διονυσιος ἐν τῳ Περι | την πανουργιαν εἰπεν προς αὐτους , Δειξατε μοι δηναριον : τινος ἐχει εἰκονα και ἐπιγραφην ; οἱ δε εἰπαν , |
ὁ κωμικος Ἀριστοφανης ἐμπεπαιχε . ἀλλα το ψυχρα λεγειν και κατασκευαζειν παρεντες , την τε ἱστοριαν την περι της διωξεως | μισθον ἀρξαμενος ἀπο των ἐσχατων ἑως των πρωτων . και ἐλθοντες οἱ περι την ἑνδεκατην ὡραν ἐλαβον ἀνα δηναριον . |
φυτευειν : και ἐπι του συνηθους . και ἐπι του κατασκευαζειν . χαλεπον : δεινον . ἠ ἀδυνατον . Χαρις | τοις στρατιωταις λεγοντες , Εἰπατε ὁτι Οἱ μαθηται αὐτου νυκτος ἐλθοντες ἐκλεψαν αὐτον ἡμων κοιμωμενων . και ἐαν ἀκουσθῃ τουτο |
' οὐκ ἀξιον ἐρασθηναι των νομων , οἱ τοσαυτης γεμουσιν ἡμεροτητος ; δι ' ἡν οἱ μεν πλουσιοι διδασκονται μεταδιδοναι | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
αὐτου σκληροτερον κεχρημενων τῃ πολει , οὑτος δια της ἰδιας ἡμεροτητος διωρθωσατο τας ἐκεινων ἀποτομιας , προκρινας της τιμωριας την | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
συνιστασθαι εἰς τα ἐπιτηδεια . συ δ ' εἰ καλον ὑπολαμβανεις , ὡσπερ και ἐστι καλον , το μη περιμενειν | λυχνοι καιομενοι , και ὑμεις ὁμοιοι ἀνθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον ἑαυτων ποτε ἀναλυσῃ ἐκ των γαμων , ἱνα ἐλθοντος και |
γαρ εἰ , ἐφη , ὠ Σωκρατες , και ταυτῃ ὑπολαμβανεις ᾑ ἀν κακουργησαις μαλιστα τον λογον . Οὐδαμως , | . εἰπεν δε αὐτῳ , Ἀφες τους νεκρους θαψαι τους ἑαυτων νεκρους , συ δε ἀπελθων διαγγελλε την βασιλειαν του |
τεταγμενους και των νεων ἁς μεν κατεδυσεν , ἁς δε αὐτανδρους εἱλεν . ὑποστρεφων δ ' ἀπο του νικηματος ἠλπιζε | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
Περσαις και λαμπρα ἐργα ἐπεδειξαντο , ἑκατον τε ναυς ἑλοντες αὐτανδρους ἐπεζομαχησαν : και δυο τροπαια ἐστησαν , το μεν | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
παραδιδωσι διδασκων , ποιαις μεν ἐξ ὡν ἐδιδαξεν ἰδεων χρηστεον συμβουλευτικον μελετωντας λογον και ποιαις δικανικον και ποιαις πανηγυρικον : | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
ῥητορικης μυστηριον . Ἐτι κἀκεινο προεκτεθειται : εἰ προς το συμβουλευτικον γυμναζει ὁ μυθος , τουτο δε δυσχερεστερον , οὐκ | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
] Κιλικιας ἐπι τῳ Πυραμῳ ποταμῳ , ἀπο Μοψου του μαντεως . ὁ πολιτης Μοψεατης , κατα παραγωγην μιας των | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
τελουμενη τωι Καρνειωι Ἀπολλωνι κατα την Πελοποννησον , ἀπο Καρνου μαντεως , ὁς ἐχρησε τοις Ἡρακλειδαις : ἀπο δ ' | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
αὐτον ἐφη : ὁμολογησον , ὁτι μεμαθηκας την τεχνην του προγιγνωσκειν , και οὐδεις ἐπιβουλευειν ἐτι τολμησει . ὁ δε | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
ἐπιεναι τῳ λογῳ . Τῳ τοινυν ἀκριβως διαγιγνωσκειν τε και προγιγνωσκειν αἱρουμενῳ των παθων τα συμβαινοντα , οὐ μονον οὐρων | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
Ὀνοματα . Τουσδε Ἀνδρομαχος ἐμηνυσεν : Ἀλκιβιαδην , Νικιαδην , Μελητον , Ἀρχεβιαδην , Ἀρχιππον , Διογενη , Πολυστρατον , | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
: ἐντευθεν φασι τον Ἀριστοφανην χαριζομενον τοις περι Ἀνυτον και Μελητον γεγραφεναι το δραμα διαβαλλοντα εἰς ἀθεοτητα τον Σωκρατην . | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
, ἐκ του τεως μικρου ἑρπετου ἐντος ἡμερων ὀλιγων τοσουτον δρακοντα πεφηνεναι , ἀνθρωπομορφον και ταυτα και τιθασον . ἠπειγοντο | οἰκῳ Δαυιδ παιδος αὐτου , καθως ἐλαλησεν δια στοματος των ἁγιων ἀπ ' αἰωνος προφητων αὐτου , σωτηριαν ἐξ ἐχθρων |
ξεναγος οὑτος , ὁστις ἀν θωρακ ' ἐχῃ φολιδωτον ἠ δρακοντα σεσιδηρωμενον , ἐφανη Βριαρεως , ἀν τυχῃ δ ' | ὁ και ἐποιησα ἐν Ἱεροσολυμοις , και πολλους τε των ἁγιων ἐγω ἐν φυλακαις κατεκλεισα την παρα των ἀρχιερεων ἐξουσιαν |
σκαιους και ἀμαθεις ὡστε μηδεν αἱρεισθαι των ὑφ ' αὑτοις ἐλευθεριον εἰναι μηδε καλον κἀγαθον , ἀλλα βουλεσθαι μαλλον ἀνδραποδων | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
? ! ! ! ! ! ! διαιταν | και ἐλευθεριον νομην ἀφῃρημενῳ ? ? , οἱα τα ἐν | | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
[ , ] ὡς ἐν τῳ περι δεινοτητος μεθοδων ἐσται φανερωτερον δια γαρ το πολυσχιδες της μεθοδου ταυτης και ἰδιον | του μεγαλου , ἱνα πετηται εἰς την ἐρημον εἰς τον τοπον αὐτης , ὁπου τρεφεται ἐκει καιρον και καιρους και |
, ἡ γινεται οὐκ ἐπι μονων των κυκλῳ μεθισταμενων . φανερωτερον μεν ἐπι τουτων : ὁσον ἐμπροσθεν προωθειται , τοσουτον | αὐτον εἰναι . Γενομενης δε ἡμερας ἐξελθων ἐπορευθη εἰς ἐρημον τοπον : και οἱ ὀχλοι ἐπεζητουν αὐτον , και ἠλθον |
ἐσται : ἠν δε ὁ χρονος προϊῃ , ἐτι μαλλον πονησει : ξυμβαιη δ ' ἀν ἀριστα , ἠν ἐμετος | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
ἐξοδον ποιησῃ , τα τε μην τριτα πονηματα παντα μαλλον πονησει , και μαλιστα ἐν τῳ χρονῳ των καταμηνιων , | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
και σπανις δραν ἀναγκαζει . συ δε και διαφερειν εἰς ἐγκρατειαν και τας ἀλλας ἀρετας ὀφειλεις την καλλιστην τεταγμενος ταξιν | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
δε φυλαξ της αὐταδελφου παντος ἠσθα τειχους ὀχυρωτερος . προς ἐγκρατειαν τις σου και των λιαν βλοσυρων εὐφυεστερος ; των | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
ὀλιγης ὡρας : ἁμα γαρ οἱ ἡγεμονες ἀκουουσι και οἱ ὑποτεταγμενοι τουτοις ἰσασιν . ἀφρων δε και ἀτελης , ὁστις | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
. βασιλης βασιλεως : βασιλεις μεν των ἰδιων πολεων , ὑποτεταγμενοι δε τῳ Περσῃ . ὑποχοι ] ὑπαρχοι . ἱπποβαται | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
καλως ἰσασι και φυλαττονται , ὡσπερ οὐν και ἡμεις πειρωμεθα ἀποδιδρασκειν ὁσα [ ἀν ] ἀνθρωπῳ κακον ἐστιν , εἰπερ | οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων . τις δε ἐξ ὑμων |
ἐντυχοντες ἀνοικτιστοις τε και φονικωτατοις . οἱ μεν γαρ αὐτων ἀποδιδρασκειν πειρωμενοι εἰτα τοις δικτυοις ἐμπαλασσονται , ὑπεραλλεσθαι δε αὐτους | ὁτι κριματα ἐχετε μεθ ' ἑαυτων : δια τι οὐχι μαλλον ἀδικεισθε ; δια τι οὐχι μαλλον ἀποστερεισθε ; ἀλλα |
τῳ λοιπῳ δημῳ των νεκρων , ἐμοι δοκειν , τοσουτον ἀπολαυων του μνηματος , παρ ' ὁσον ἐβαρυνετο τηλικουτον ἀχθος | τον υἱον μου τον ἀγαπητον : ἰσως τουτον ἐντραπησονται . ἰδοντες δε αὐτον οἱ γεωργοι διελογιζοντο προς ἀλληλους λεγοντες , |
ἑτοιμον ἠν ἀπολωλεναι κρυμῳ τε και νιφασιν , οὑτω φαιδρας ἀπολαυων ἐπορευετο της ἀκτινος , ὡστ ' ἐαρ ὀνομαζοντες την | τον Ἰωσηφ και το βρεφος κειμενον ἐν τῃ φατνῃ : ἰδοντες δε ἐγνωρισαν περι του ῥηματος του λαληθεντος αὐτοις περι |
“ θρεττανελω ” : ἡ γαρ κιθαρα κρουομενη τοιουτον μελος ἀπετελει : τινες δε ἀγροικικην φωνην εἰναι λεγουσιν . μιμουμενος | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
γαρ ὠν ὁ Αὐτολυκος ἐκλεπτε τους ἱππους και ἀλλοφανεις αὐτους ἀπετελει , ἐνηλλασσε γαρ τας χροιας αὐτων . παρα δε | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
ἐκειντο γης ἐπι ξενης ὀρφαναν αἰαν προλιποντες ἡβην τ ' ἐρατεινην και καλον ἡλιου προσωπον . και παλιν ἀλλ ' | δια των σποριμων , και οἱ μαθηται αὐτου ἠρξαντο ὁδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας . και οἱ Φαρισαιοι ἐλεγον αὐτῳ |
, πολις Ἀρκαδιας . „ και Τεγεην εἰχον και Μαντινεην ἐρατεινην „ Ὁμηρος . και Παυσανιας ηʹ ” Μαντινευς και | δε ἐλεγεν πειραζων αὐτον , αὐτος γαρ ᾐδει τι ἐμελλεν ποιειν . ἀπεκριθη αὐτῳ ὁ Φιλιππος , Διακοσιων δηναριων ἀρτοι |
τμηματος ἀει παρειληφαμεν τοσουτων ἐφ ' ἑκαστης αὐτων την πηλικοτητα παρατιθεντες , οἱων ἐστιν ἡ μια ὀρθη Ϙ . και | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
τομων ἀρξαμενοι διελουμεν τον δια μεσων εἰς τα τξ τμηματα παρατιθεντες αὐτῳ τους ἀριθμους , δι ' ὁσων ἀν εὐχρηστον | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
τουτους δε τους λογους λεγοντος του Ἐπαινετου και την γραφην γεγραμμενου , γνους Στεφανος οὑτοσι ὁτι ἐξελεγχθησεται πορνοβοσκων και συκοφαντων | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
. δυοιν γαρ τουτοιν ὑπαρχοντων περι την γνωσιν τουτου του γεγραμμενου τριγωνου , ὁτι τε τριγωνον και ὁτι δυσιν ὀρθαις | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
, ἐπειτε ὁρμηθεντες ἐκ των Θηβεων ἐπορευοντο ἐχοντες ἀγωγους , ἀπικομενοι μεν φανεροι εἰσι ἐς Ὀασιν πολιν , την ἐχουσι | ἐσομαι αὐτῳ εἰς πατερα , και αὐτος ἐσται μοι εἰς υἱον ; ὁταν δε παλιν εἰσαγαγῃ τον πρωτοτοκον εἰς την |
τριταιοι ἐκ Σπαρτης ἐγενοντο ἐν τῃ Ἀττικῃ . Ὑστεροι δε ἀπικομενοι της συμβολης , ἱμειροντο ὁμως θεησασθαι τους Μηδους : | φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα πρεσβυτερους ἐφονευσε |
διψει διεφθαρησαν . ἐν ἀθυμιᾳ δ ' ὀντων ἁπαντων και προσδοκωμενης ἠδη της ἀπωλειας το μεν πνευμα κατεπαυσεν , ἡ | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
Κιλικιας ὑμας διαπεμψω τηρηθησομενους συν τοις ἐκει φρουρουμενοις μεχρι της προσδοκωμενης καταλλαγης , ἀντιλυτρον ἐχοντας τους ὑπο των Ῥωμαιων καιροις | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
και ἐπιστατησαι . . . . . το δε τεκμηριον ἐλαμβανομεν ἐκ των Μητροδωρου Ἰωνικων : ἱστορει γαρ ὁτι Σμυρναιοι | , οἱ καταφρονηται , και θαυμασατε και ἀφανισθητε , ὁτι ἐργον ἐργαζομαι ἐγω ἐν ταις ἡμεραις ὑμων , ἐργον ὁ |
οὑτως γαρ δοξουσι πλειους προτασεις ἐκ τριων ὁρων γινεσθαι . ἐλαμβανομεν δε τας ἀντιστροφας προς την τελειωσιν των ἀτελων συλλογισμων | ἐκτραπησονται . συ δε νηφε ἐν πασιν , κακοπαθησον , ἐργον ποιησον εὐαγγελιστου , την διακονιαν σου πληροφορησον . Ἐγω |
εὐποιϊαις . ἐπει τοι γε οὐδε πολλη χαρις τοις εὐγνωμοσι προσενεχθηναι μετριως : ἀλλ ' ἀνδρος ἐργον και πολλης ἀξιον | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
τον τε Ἀθω και Σαμοθρᾳκην , χειμωνι περιπεσειν , και προσενεχθηναι της Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
εὐθυμιαν κερδανας τον ὑπερ της ἐρωμενης ἀγωνα νικησας δια της ἐρωμενης : οὑτως αὐτῃ προσεστιν ἀμαχος ὡρα μη δεομενη προικος | ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . ἠ πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου |
και οὐχ ὁρων ἡν ἐποθει γυναικα , ὡσπερ οὐν ἐραστης ἐρωμενης ἀτυχων ἐξηγριωθη : και ὁ τεως πραοτατος ὠν ἐς | τῃ πιστει , και ὁτι δια πολλων θλιψεων δει ἡμας εἰσελθειν εἰς την βασιλειαν του θεου . χειροτονησαντες δε αὐτοις |
φυσεως και συμπεπτικης παραπλησιως τῳ πυρῳ , προς ὑποδοχην των σφοδροτερων φαρμακων ὑλη τις ὠν . Χρυσοκομης ἠ χρυσιτιδος ἡ | σοι . [ ἠ ] οὐκ ἐξεστιν μοι ὁ θελω ποιησαι ἐν τοις ἐμοις ; ἠ ὁ ὀφθαλμος σου πονηρος |
χρησιν του ὀνοματος ἀπο της θαλαττης . ἐπειδαν γαρ ὑπο σφοδροτερων ἀνεμων ταραχθῃ τα κυματα , ἀλληλοις συγκρουουσιν . ΓΘ | εἰς τας καρδιας αὐτων ποιησαι την γνωμην αὐτου , και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αὐτων τῳ θηριῳ |
πορρωθεν χρησιμον τι ἑαυτῳ προδιοικηται , ὡς ἐν τῳ κατα Ἀριστοκρατους ὁ Δημοσθενης βουλομενος δειξαι ὁτι σφαλερον και κατα της | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
, ἀλλ ' ἀλογιστι πραττειν Δημοσθενης ἐν τῳ κατ ' Ἀριστοκρατους και Πλατων . Ἀλογοι ἐρανισται : μηποτε οἱ μηπω | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
ταττειν , ἐν μεσῳ δε το χειριστον , μη διδαξας διαγιγνωσκειν το τε καλον και το κιβδηλον , οὐδεν ἀν | ἀκριβως τα περι του Ἰησου , ἐπισταμενος μονον το βαπτισμα Ἰωαννου . οὑτος τε ἠρξατο παρρησιαζεσθαι ἐν τῃ συναγωγῃ : |
των ἀληθων τα ψευδη ὑπαρχειν σοι και κατα τους ἀργυρογνωμονας διαγιγνωσκειν ἁ τε δοκιμα και ἀκιβδηλα και ἁ παρακεκομμενα , | λαου και διαλογιζομενων παντων ἐν ταις καρδιαις αὐτων περι του Ἰωαννου , μηποτε αὐτος εἰη ὁ Χριστος , ἀπεκρινατο λεγων |
το αὐτο περας ἀσυστατον : νομος τους παιδας ἐξ ἰσου κληρονομειν : δυο τις ἐχων παιδας ἀπεκηρυξε τον ἑτερον : | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
τα μεν μεγαλα ὑπαρχοντα και ὑπαρκτα , ἁ τῳ γνησιῳ κληρονομειν ἐφειται μονῳ , τα δε μικρα δοματα , ὡν | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |