| ” . , . Ζηνων των μαθητων ἐφασκεν τους μεν φιλολογους εἰναι , τους δε λογοφιλους . ̈ . . | ||
| . . ] ονηι [ ! ] περι ] των φιλολογους ] ] στου ο συν ] ς ἡμιν ] |
| τι ἐρει ὁ δεινα και τις εἰναι δοξεις , εἰ φιλολογος , εἰ Χρυσιππον ἀνεγνωκως ἠ Ἀντιπατρον ; εἰ μεν | ||
| . Τον ἀγωνιουμενον ὑπερ αὑτου παρ ' ὑμιν ἀπεσταλκεν ὁ φιλολογος Θεοφιλος . δει τοινυν και ἐμε και σε φανηναι |
| ἐπι τρυτανης το ἑτερον βαρυνοντες μερος προϊζειν ἐποιουν , ὡστε πληρουσθαι τα ἐλλυχνια . εἰτα το ἑτερον παλιν βαρυνοντες μερος | ||
| και ὠμα κενωθεν το σωμα : τῳ γαρ κενῳ ἑτοιμοτατον πληρουσθαι . δια ταυτα ἐπι ταις κενωσεσι μετριαζειν συμφερει , |
| δι ' ἡμερων σπʹ και ὡρων ιβʹ . ταυτας οὐν ἀφαιρειν δεησει ἀπο των του ἐνιαυτου τξεʹ δʹ ἡμερων , | ||
| . , . . β . . . Βλιττειν : ἀφαιρειν το μελι ἀπο των κηριων , ἐκπιεζειν και θλιβειν |
| ἀκουσον . τουτο γαρ λεγει τα γραμματα : α , ἀνελομενοι : β , βαδισαντες : δ , διελεσθε : | ||
| τριακοντα ναυς μαλιστα διαφθειραντες , και ἐπειδη Ἀθηναιοι ἠλθον , ἀνελομενοι τα κατα σφας αὐτους ναυαγια και νεκρους , και |
| : εἰ συ των ἀγρων δεσποτης ἐτυγχανες , ἀρα τον σωφρονουντα και ἐργαζομενον δια τον ἐρωντα και ἐν ἀστει μεθυοντα | ||
| της θεας ἐξιλασατο την μισοπονηριαν : και ἀπολαβουσα τον υἱον σωφρονουντα , βωμον ἱδρυσατο Ἀρτεμιδος Ὀρθωσιας : κατεσκευασε δε και |
| πεδιου , ἠλθον δε θοης παρα νηος ἐϊσης Τηλεμαχου ἑταροι μεγαλητορος , ἠλθε δε χαλκευς ὁπλ ' ἐν χερσιν ἐχων | ||
| του ἀνδρος λαβουσα . . . . Ἀνδρομαχη , θυγατηρ μεγαλητορος Ἠετιωνος , Ἠετιων , ὁς ἐναιεν ἡ διπλη προς |
| μοι το βακτρον ; οὐκ ἐγω σε πρῳην , ὁτι ἐλευθερος ἀγαν και τραχυς ἠσθα και ἐπιτιμητικος , μικρου δειν | ||
| προς τυραννον ἐμπορευεται , κεινου ' στι δουλος , κἀν ἐλευθερος μολῃ μετεγραφεν οὐκ ἐστι δουλος , ἠν ἐλευθερος μολῃ |
| : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν ἐξ ἀρχης πειρασεται : παρατηρητεον δε ὡς διπλη τις ἡ τοιαυτη στασις , τουτεστιν | ||
| ὀνομα του ἐπιτρεχοντος μοριου ἐν τοις εἰδεσι του πολλαπλασιεπιμοριου . παρατηρητεον δε ἐφ ' ἑκαστης πλασεως των τε ἐπιμερων σχεσεων |
| τῃ ἀκοῃ μηδαμωϲ , ὡϲ οἱον τε , ψαυοντα των φλεγμαινοντων μοριων . ἐγχρονιζουϲηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ και μελλουϲηϲ εἰϲ | ||
| και μηλωτιδος προστεθεισα . Οὐχ ὡς ἐπι των ἀλλων μοριων φλεγμαινοντων χρωμεθα τοις ἀποκρουστικοις , οὑτω και ἐπι των παρωτιδων |
| Ἀρμενιας ἐν τῃ Σακασηνῃ και τῃ Ἀραξηνῃ . της μεντοι προσηκουσης ἐπιμελειας οὐκ ἐτυχεν οὐτε αὐτη οὐτε ἡ ἐπωνυμος αὐτῃ | ||
| της ἀγωγης δοξας κακως προεσταναι της προειρημενης ἐπιμελειας ἐπιτιμησεως ἐτυχε προσηκουσης . ἡ γαρ συγκλητος παρελομενη την ἐξουσιαν παρεδωκεν ἀλλοις |
| ] βαδισεσιν , ταις των ἀνθρωπων τριβαις . , τοις μετεωροις δηλονοτι . . τὠφθαλμω ] τας ὁρασεις . ⌈ | ||
| ” παρα το ὀρος πορευσομεθα ” , τουτεστιν ὑψηλαις και μετεωροις ἐθος ἐχοντες ἐνομιλειν δυναμεσι και ὁρικως ἑκαστα σκοπειν , |
| ὠκνει ὡς δη μανθανων και ἀκουων των περι φιλοσοφιαν λογων οἰκειουσθαι και ἐμοι συγγιγνεσθαι , φοβουμενος τους των διαβαλλοντων λογους | ||
| μονον ἰδιον ἐθνος οὐχ ἁπασιν ἀλλα τοις καλοις και σωφροσιν οἰκειουσθαι πεφυκεν . ἐτι δε τοις μεν μηδεμιαν πω τοιαυτην |
| προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
| τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
| θερμαινειν την ψυξιν : τον δε θωρακα και τον πνευμονα διακαθαιρειν και τα εἰς τον στομαχον περιεχομενα . δει δε | ||
| , οὐ μην αὐταρκες εἰς ἀκριβη διαγνωσιν . βελτιον οὐν διακαθαιρειν την περι αὐτου ἐννοιαν , ἀφαιρουντα την ἐπεισιουσαν του |
| ἀνεθηκε την χωραν τῳ θεῳ . Φρυνιχος ἐν Σαμῳ στρατηγων προδιδους την πολιν , ἐν τῳ μελλειν διαβληθεις καταφανης γιγνεσθαι | ||
| παλιν στρατηγος , δηλονοτι τοις πολεμιοις , ἠ ἀπατων ἠ προδιδους : και το τελος και ἡ των πραγματων ἐκβασις |
| ἐστι παραδειγμα . οὐ γαρ , ὡς οἰονται τινες , φιλοτησιας τας κυλικας λεγει , ἀλλα της φιλοτησιας λεγει . | ||
| χαριν ἠ ἑνεκα , ἱν ' ᾐ το ἐντελες , φιλοτησιας ἑνεκα σοι προπινω , οἱον φιλιας . Λουκιανος . |
| δακρυουσιν . Γ κἀπεμορξαμην ] ἠγουν ἐδακρυσα . ἐκ του παρακολουθουντος . ἑπεται γαρ τοις δακρυουσι το ἀπομορξαι τους ὀφθαλμους | ||
| και παλιν το ἐναντιον ἀπο των φαινομενων τας ἀκριβεις . παρακολουθουντος δε τῃ τοιαυτῃ ἐπισκεψει του μητε τας κατα μερος |
| φρονουντες ἐπραττον ἐν οὐδενος μοιρᾳ θησομεν , και ταυθ ' ὁμολογουντες ὡς ἡμαρτον , μαλλον δε κατηγορουντες ; και τινα | ||
| , ἐν τε λογοις | και ᾠδαις αὐτοις χαριν δημοσιαν ὁμολογουντες : | ἐπει δε ἀποδιδοναι δει , τηνικαυτα σχετλιαζουσιν |
| ἐσεσθαι . αὐτικα ὁτε ἱππευεν , οὐ μονον ἱππους ἐκτησατο λαμπρους ἀλλα και ἀθλητας οἱς ἐνικησεν Ἰσθμοι και Νεμεᾳ , | ||
| ἀν ἐκεινης λαμπρους μεν τους ταπεινους , ταπεινους δε τους λαμπρους τιθεισης και παλιν αὐ προς τα προσθεν ἑκατερους ἀποφερουσης |
| , ἐντανυσας ἑλικος καρτερα νευρα βοος . Τανδε κατ ' εὐδενδρον στειβων δριος εἰρυσα χειρι πτωσσουσαν βρομιας οἰναδος ἐν πεταλοις | ||
| ἐχει πλειστον και φθονον οὐ φερεται . Τανδε κατ ' εὐδενδρον στειβων δριος εἰρυσα χειρι πτωσσουσαν βρομιας οἰναδος ἐν πεταλοις |
| κατα την φυγην ἐν ὡρισμενοις τισι χρονοις ἐκ της Τρωαδος ἀπελθειν παραδοντας Ἀχαιοις τα φρουρια : Ἀχαιους δε παρασχειν αὐτοις | ||
| ἀποδουναι και μη περιιδειν εἰς λαβυρινθον ἐμπιπτοντα πραγματων , ὁθεν ἀπελθειν οὐ ῥᾳστον . ἡμιν γαρ ἐν τοις δυσκολοις μια |
| τυραννου χαιρειν και γεγηθεναι τους τυραννουμενους : ἀλλα τοτε λεγονται στεναζειν : „ μετα γαρ τας ἡμερας τας πολλας ἐκεινας | ||
| εἰσιν ἀναστηματα των ποταμων . τασσουσι δε και ἐπι του στεναζειν , ἀπο δε της αὐτης ἀρχης : και γαρ |
| ' οὐκ ἀξιον ἐρασθηναι των νομων , οἱ τοσαυτης γεμουσιν ἡμεροτητος ; δι ' ἡν οἱ μεν πλουσιοι διδασκονται μεταδιδοναι | ||
| αὐτου σκληροτερον κεχρημενων τῃ πολει , οὑτος δια της ἰδιας ἡμεροτητος διωρθωσατο τας ἐκεινων ἀποτομιας , προκρινας της τιμωριας την |
| Ἐπειδη ᾐδει ὁ Πλατων παρα τοις ἀνθρωποις τον μεν δημιουργον γιγνωσκομενον μονον , τον μεντοι πρωτον νουν , ὁστις καλειται | ||
| ὀμμα τῳ ἐκεινου φωτι : τοιαυτη γαρ ἡ προς το γιγνωσκομενον συναφη του γιγνωσκοντος οὐκ ἐκεινο γενεσθαι , οὐδε ἐκεινου |
| πορευεσθαι μετα πολλων , και ἀφικνεισθαι σφας εἰς τοπον τινα δαιμονιον , ἐν ᾡ της τε γης δυ ' εἰναι | ||
| οὐν την ὑψηλοφροσυνην πολλοι ἐκενωθησαν ὑψουντες ἑαυτους : μεγα γαρ δαιμονιον [ ἐστιν ] [ ἡ αὐθαδεια ] [ και |
| , ὁδου μεν παρεργον και κοχλιδιον ἀναλεξῃ και βολβαριον , τετασθαι δε δει την διανοιαν ἐπι το πλοιον και συνεχως | ||
| . διαφορα δε ἐστι των τασεων το μαλλον ἠ ἡττον τετασθαι . Συστημα δε ἐστι συνταξις πλειονων φθογγων ἐν τῳ |
| , καλει τινα βουκολον ἐκ των ἀγρων των πλησιον εἰς ἐπικουριαν . Ὁ δε ἐλθων σχοινον ἐζητει μακραν , ἡς | ||
| τοτ ' ἐξ Ἀνδρου και Κεω και Τροιζηνος και Ἐπιδαυρου ἐπικουριαν αὑτῳ μεταπεμψασθαι . ὡστε ὠ ἀνδρες τον ἐν τοις |
| ὑπεκριθησαν και ἐδιδαξεν ἑκαστος κατα τας ἐπιθυμιας των ἀνθρωπων των ἁμαρτανοντων . ἀλλα τισουσι δικην τινα : κειται δε αὐτοις | ||
| τουτων δε φησι των παρονομαζομενων τουτοις περι ἁ ἀμετρως σπουδαζουσιν ἁμαρτανοντων ἠ τῳ χαιρειν οἱς μη δει . οἱ γαρ |
| ἡ ] ἐντευθεν και το περιεχον ἐν τῳ καιρῳ τῳδε ὑγροτατον , και οἱ ὀμβροι τηνικαυτα , ὡς ἐπιπαν , | ||
| προς τα εἰσω . Ἠν δε λαβῃ πυρος τε το ὑγροτατον και ὑδατος το πυκνοτατον ξυγκρησιν ἐν τῳ σωματι , |
| γε ἑνεκα , ὡς οὐ φαυλον με ὑποκριτην ἑξων της ἀπολογιας , πειρωμενος δια βραχεων εἰπειν , ὡς ἀν μαλλον | ||
| οὐν και παρα το ὡς ὡσδεἈλλα . τουτο μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του |
| αὐτῳ οἰνον . δυοιν οὐν ἀμφορεων παραβληθεντων ἀλληλοις ἠτοι το ὀστρακον του ὀστρακου ἁψεται ἠ ὁ οἰνος του οἰνου ἠ | ||
| γαρ τις ἐπιπασσοι τον οὑτω δεδολωμενον ἰον ἐπι λεπιδα ἠ ὀστρακον , ἐπειτα τουτων το ἑτερον ἐπι της θερμης τεφρας |
| ' ἑν ἑστηκε και νενοηται και μιᾳ ἰδιοτητι τῃ σχετικῃ ἀφοριζεται , ἑνικως ἐπιγραφεται . ἐπει δε καθαπαξ τα προς | ||
| περιεχοντος , ἐπειδηπερ ὑφ ' ἑνος των του ἰσημερινου ἡμικυκλιων ἀφοριζεται . των δε κατα μερος ὀφειλοντων θεωρηθηναι μαλιστ ' |
| παντων ὀντες διεπολιτευοντο . του δε Περσου δη ἐπιοντος ἀλληλων λαβομενοι της πολεως ἐξω προελθοντες ἐς ταὐτον ἑκατερος την δεξιαν | ||
| μοσχον πεπλανημενον ἐλλοχησαντες εἰτα αὐτῳ προσπηδωσι , και του μυκτηρος λαβομενοι ἑλκουσιν : ὁ δε ἀντισπᾳ , και ἁμιλλα ὑπερ |
| εἰσδεχεται . ἀει μεντοι ἀπ ' ἀλλου ἐνδιδοται ἡ τοιαυτη μετουσια του παθους : κἀν ποτε δε δοκῃ τι ἀφ | ||
| μιχθεντες τοις οἰκοις οἰκειοι λεγονται . και ἀγχιστεια . ἡ μετουσια της οὐσιας . Ἀριστοφανης . ἀγχιστιδην : τα κατ |
| την διανοιαν , ἀν τε τι συμβῃ πταισμα περι το στρατοπεδον , ἡ του λογου παρηγορια τας ψυχας ἀνερρωσε , | ||
| ἐλαφυροπωλησεν . ἐπορθησε δε και την ἐγγυς χωραν και το στρατοπεδον ὠφελειας ἐμπλησας ἀπεπλευσεν εἰς την Κυπρον . ἐπολιτευετο δε |
| ἀδηκτως κατα την τριτην ἀποστασιν και θερμαινει κατα την πρωτην ἐπιτεταμενην , ἀποκρουεσθαι τε ἁμα και διαφορειν πεφυκε μετα του | ||
| ἀπορει τις λεγων ὁτι ἐνδεχεται ποτε και δια δραστηριον και ἐπιτεταμενην ἐκτηξιν της πιμελης γενεσθαι ἀθροαν ἐκκρισιν των γλισχρων διαχωρηματων |
| μεν οὐν των καθ ' ἑκαστα προτασεων και των ἀπροσδιοριστων κυριωτερον ὁρωντες το κατηγορουμενον του ὑποκειμενου και τουτου κυριωτερον οὐδεν | ||
| το δε ἀλογον ταττεται και ῥυθμιζεται . ὡστε το λογικον κυριωτερον ἀνθρωπινη ἐνεργεια ἐστιν , ἐπει και τουτο ἐστιν ἐνεργεια |
| Ἀ . ὑπ ' Ἀλεξανδρου μηλοις βαλλομενος παρα δειπνον , ἐπαναστας και εἰπων βεβλησεται . . . χερι . . | ||
| ποιωι φονωι ; φονον ἐγω κρινω τα τοιαυθ ' ὁστις ἐπαναστας ποει . αὐος εἰμι και πεπηγα τωι κακωι , |
| γενικωτατα μονως κατηγορειται . ἐπειδη τοινυν αἱ δεκα φωναι των γενικωτατων εἰσι και μονως κατηγορουνται μηδενι ὑποκειμεναι , δια τουτο | ||
| ἠν ἡ ἐλασσων του συλλογισμου προτασις , δεικνυσιν ἐκ των γενικωτατων γενων , ὡς ὑπαρχοντος ἐν πασι του ἀγαθου . |
| των ἱερων γραφων βιβλοις ἐντυχειν . ἐπεμψε γουν ἀξιων ἀνδρας ἀποσταληναι τους ἑρμηνευσοντας αὐτωι τον νομον , και του γραφηναι | ||
| ἀναδιδαξαμενην τἀνδρι τον μεν πρεσβυτερον μετα συμμετρου χορηγιας εἰς Ῥωμην ἀποσταληναι παρασκευασαι , τον δε νεωτερον εἰς την Ἰωνιαν χαριν |
| ἀργουντων ἁπαντων των κατ ' αὐτην μυων , και ἡσυχιαν ἐνεργουντων πανυ πολλων : λεγεσθω δε προτερον ὑπερ της κινησεως | ||
| ' ἀρετη προαγηται και πλατυνηται , και κατ ' αὐτην ἐνεργουντων των πολιτων , ἐχωσιν αἱ πολεις το ἀριστον τελειον |
| ἀλφιτῳ καταπλασθεντα , ποθεντα δ ' ἀμβλυνει τον στομαχον και ἐμετους κινει . Δαφνη Ἀλεξανδρεια φυλλα ἐχει ὀξυμυρσινῃ ὁμοια , | ||
| ὑποτεταγμενος τῃ πικρᾳ τροχισκος ἐπιτηδειως διδοται : μετριους γαρ τους ἐμετους δια τουτου ἀποφηναντες , οὑτω χρωμεθα τῃ δι ' |
| μητε τους καταδουλωθεντας ἀδικως ἐλεουντες μητε τα δια των λογων προσταττομενα δρωντες , ἁτε δη του θεου τρανοτεραις χρησμων ἀποδειξεσι | ||
| ἐπιδους , κοσμιον δ ' ἐμαυτον παρεχων και ποιων τα προσταττομενα και τας στρατειας στρατευομενος ἀξιω των της μητρος πατρῳων |
| ἀγνοειτε ὁτι προς το χειρον γεγραπται . Νενικηκα τῳ πολεμῳ Λεοντινους . ἱνα δε τῃ λυπῃ διαρκεσῃς και μη παντων | ||
| γαρ Ἱπποκρατεος Καλλιπολιτας τε και Ναξιους και Ζαγκλαιους τε και Λεοντινους και προς Συρηκοσιους τε και των βαρβαρων συχνους ἀνηρ |
| ἀδικηματων , δωροξενιας , ξενιας , ψευδεγγραφης ψευδοκλητειας , ἀποστασιου ἀπροστασιου , παρανομων , ἀπροσκλητον δικην εἰσελθειν , την μη | ||
| ἐλεγον , ὁποτε ἀπελευθερος κρινοιτο ὡς ἀποστας του δεσποτου : ἀπροστασιου δε , ὁποτε μετοικος ἐγκαλοιτο ὡς μη ἐχων προστατην |
| βασιλειαν παρελαβεν , ἐπειδη τον ἀδελφον αὐτου τελευτησαι συνεπεσεν , ἀμφιλογον γενομενην προς ἑνα τον πρεσβευσαντα των Ἀσκανιου παιδων Ἰουλον | ||
| ὁτι ἀρχειν χρη Ἀρμενιας , οὐ μοι δοκει ἰεναι ἐς ἀμφιλογον . . ἀμωμον : Ἀρριανος : πεμπει παρα βασιλεα |
| Μουσας ἐν τῳ οὐρανῳ , παρ ' ὑμιν δε ξενιζονται διπλασιους , και μετεληλυθεν ὁ Ἑλικων εἰς τον Βοσπορον . | ||
| χρη δια την φυσιν , τῳ δε ἐκ προαιρεσεως στερξαντι διπλασιους δει ἀποδιδοναι χαριτας . την καθημερινην τροφην χρησιμην λαμβανε |
| και κυβερνητης πειρας και της ἀπο της των πραγματων τριβης ἐμπειριας . ὁτι ἀρχη τον ἀνδρα δειξει : εἱς οὑτος | ||
| ἀπο των καθολου καταβαινων . οὑτος δε ὁ νους ἀπο ἐμπειριας περιγινομενος ἐν τοις πρεσβυτεροις εὑρισκεται : δια τουτο δει |
| ἐκ καιρου συμπεσουσας γινεσθαι φιλει , προθυμια τοις ἡγεμοσι των στρατοπεδων ὁμοια παρεστη διαβαινειν τον ποταμον . ἐφθασε δε πρωτος | ||
| μιᾳ μαχῃ κριναι τα πραγματα . ἀντιταχθεντων δε ἀλληλοις των στρατοπεδων οἱ Μακεδονες ἐντραπεντες το της Ὀλυμπιαδος ἀξιωμα και των |
| το προς τον ἀριστον Ὀλυμπιον βλεψαι γνωμην ἀδολον τε και φιλοτιμον και δυναμιν ἱκανην ἐχοντα . Τι δαι ; ᾠου | ||
| , ποτε δε ἀφιλοτιμον : και ποτε μεν ἐπαινουμεν τον φιλοτιμον , ποτε δε τον ἀφιλοτιμον . τινος δε χαριν |
| τις γαρ ἀρχα δεξατο ναυτιλιας , τις δε κινδυνος κρατεροις ἀδαμαντος δησεν ἁλοις ; θεσφατον ἠν Πελιαν ἐξ ἀγαυων Αἰολιδαν | ||
| ὑπεδεξατο , πασας δε αὐτων ὑπεμεινε τας προσβολας ὡσπερ ἐξ ἀδαμαντος ὠν πυργος ἠ τειχος ἀρρηκτον ἠ ἀντιτυπος πετρα ἠ |
| : διο και δηλον [ ] ὁτι φησιν ? ? ἐπακολουθειν [ ] αὐτοις τα [ δι ' ] ἐκεινην | ||
| γαρ ἀει τον ἀκροατην τα τοιαυτα και οὐκ ἐᾳ ἁπλως ἐπακολουθειν , ὁπερ ἐργαζεται ἡ ἀφελεια . Ὡς ἐν τῳ |
| Μακεδοσι διωκειν . Και ἐν τουτῳ Ἀλεξανδρος Ἀρταβαζον μεν της σατραπειας της Βακτριων ἀπαλλαττει δεηθεντα δια γηρας , Ἀμυνταν δε | ||
| προσεοικεν ἀστραπῃ λαμπρᾳ : ἡς γε και διαλυθεισης ἐς πολλας σατραπειας ἐπι πλειστον ἐξελαμπε τα μερη . και τοις ἐμοις |
| ἀναπαυεται οὐδενα χρονον . Ὁ δε τριταιος μακροτερος ἐστι του ἀμφημερινου , και ἀπο χολης ἐλασσονος γινεται : ὁκοσῳ δε | ||
| τεταρταιων μικροτερον του ἐπι των τριταιων , εὑρεθησεται ὁ του ἀμφημερινου του ἐπι των τεταρταιων μικροτερος , οὐ δυο μονοις |
| ἀναγκη και την εὐζωϊαν αὐτου περι ταυτα και δια τουτων συνιστασθαι . Λεγωμεν οὐν περι των πρωτων εὐθυς ὁποιοι ἠσαν | ||
| δεκα νεων ἀπεστειλεν εἰς Ῥοδον , πυνθανομενος ἐπι νεωτερισμῳ τινας συνιστασθαι των Ῥοδιων : προσφατως γαρ τοις Λακεδαιμονιοις τινες των |
| εἰσφερειν γραμματα , δευτερον δε μη ἐξειναι ἐν τῳ θεατρῳ στεφανουσθαι ἀλλ ' ἐν πυκνι , τριτον τον ὑπευθυνον μη | ||
| οὑτος εὐημερησε ἐν τῳ ἀγωνι ἐπιφανως παλαισας , μελλων δε στεφανουσθαι ἐκωλυθη προς του ἀλειπτου † ἐπιπροσθεμενου † την ἐργασιαν |
| . ἰσθμος μεν ἐστιν γης στενης διοδος ἑκατερωθεν ὑπο θαλασσης περιεχομενη : πορθμος δε τις ἐστιν στενος θαλασσης πορος ἑκατερωθεν | ||
| γωνιας περιεχεται , μοιρων Ϙ , ἡ δε ὁμαλη , περιεχομενη δε ὑπο της ὑπο ΕΑΖ γωνιας , μοιρων παλιν |
| Κυριον . και εἰ ποτε διεγογγυζον αἱ θεραπαιναι μου , ἀνελαμβανον το ψαλτηριον και τον μισθον της ἀνταποδοσεως ἐψαλλον , | ||
| διεστωτες ἐν τουτοις τοις τοποις παρεχειμαζον ἁμα και τας δυναμεις ἀνελαμβανον . Κατα δε την Εὐρωπην Κασανδρος μεν ἐν Πελοποννησῳ |
| διπλη και ἑπτας μονοστροφικη περιοδων πεντακωλων ἰωνικων διμετρων , δυο καταληκτικων , τριων δε βραχυκαταληκτων . εἰτα ἐν ἐπεισθεσει του | ||
| συστημα κατα περικοπην ὁμοιον τῳ ῥηθεντι συστηματι στιχων ἰαμβικων τετραμετρων καταληκτικων εʹ . ἐπι τῳ τελει παραγραφος . ἡ χρηστος |
| εἰς ψυχροτητα : ἐπει και οἱ τα σπουδαια γελοια ταυτι συντιθεντες του γελοιου γ ' ἑνεκα οὐδεν ἀλλ ' ἠ | ||
| εὐθεια δια τουτου του θεωρηματος . φανερον δε , ὁτι συντιθεντες ἀει μετα των προεκτεθειμενων πασων την ὑπο την α |
| το ἑν το οὐδετερον ὡς ἀπο της ὠ ἑν κλητικης γεγενησθαι : ὡς γαρ εἰρηται το εἱς οὐκ ἐχει κλητικην | ||
| ἀφ ' ὡν οὐδενος οὐδεμιη δυναιτ ' ἀν αὐξησις ὑδατος γεγενησθαι . Το μεν οὐν αἰτιον του ὑδρωπος ἠδη εἰρηται |
| χρονον παντα ἐπιμοχθον διανυειν ποιει , και ξενιτειας ἀθετους και ἐπικινδυνους παρεχεται και οἰκειακας λυπας και συγγενικα πενθη ἀνωφελη . | ||
| δια την καμπην του ποδος , ὀφθαλμων ἀλγηδονας και αἰτιας ἐπικινδυνους ἠ πηρωσεις δια την Πληϊαδα : ἐστι δε και |
| και παρ ' αὐτον λεβης τις ἱστατο . οἱ οὐν μαντευομενοι ἠρχοντο παρα τον τοπον τουτον και ηὐχοντο . ὁτε | ||
| της σχισεως , εἰ μεν εὐθεια γενηται , καλα ἐσεσθαι μαντευομενοι , εἰ δε λοξη , ἀποτροπαια . * † |
| ἀσελγαινωσιν , ὁτ ' ἀν ὑβριζωσιν , ὁτ ' ἀν μεθαις , ὁτ ' ἀν κυβοις , ὁτ ' ἀν | ||
| βαρεος , [ και ] ὁποιον ἐν ἀπεψιαις ἐστι και μεθαις . πρωτον μεν , ὁτι κατα φυσιν διακειμενον το |
| ἡμιν εἰρημενα : πεψει γαρ προτερον τινι φαινεται παντ ' ἐξομοιουσθαι και τοις φυτοις και τοις ζωοις . Ἀλλα τουτοις | ||
| μεμνησθαι θεων και ὁτιπερ οὐ κολακευεσθαι οὑτοι θελουσιν , ἀλλα ἐξομοιουσθαι ἑαυτοις τα λογικα παντα και εἰναι την μεν συκην |
| δια δυο σημειων κυκλον γραψαι . ἀπορον δε ἐστι το ἀντικειμενως ἐχον , ὡς ὁ του κυκλου τετραγωνισμος : οὐπω | ||
| συμφθεγγεσθαι , τοις δε σοφιστικωτεροις ἐνιστασθαι : ἀναγκη γαρ των ἀντικειμενως παρ ' αὐτῳ κατασκευαζομενων τα μεν προς τἀληθες τα |
| οὐδεν οἱ γονεις , μονα δε των παιδων τα τερπνα λογιζομενοι δεινως ἀποδυρονται . τινας οὐν οἰεσθε τον οὑτω δυστυχως | ||
| ἀρχειν και ὑμιν αὐτοις ἐδοκουμεν , μεχρι οὑ τα συμφεροντα λογιζομενοι νυν , τουτεστιν ἐν τῳ προλαβοντι χρονῳ , νυν |
| δε ἀνθρωπος ταυτα , προσηκει δια παντων μεν καθηρασθαι και τελειωθηναι , τον δε ἐπιβαλλοντα τροπον ἐφ ' ἑκαστης φυσεως | ||
| γυνη φαυλοτερον . Ἐπει δε ὁ ἐνιαυτος ὀλιγον προς το τελειωθηναι περιῃει , Μελαμπους ἀκουει ὑπερθεν τινων σκωληκων διαλεγομενων , |
| οὐ δει οὐν τους ζητουντας τας των πραγματων φυσεις κεχρησθαι μεταφοραις και ὀνοματοθετειν . δια τι δε ὁλως παραδειγμα ἐκαλεσεν | ||
| και εὐορκησαντας . και ἐτι τεταρτον το ψυχρον ἐν ταις μεταφοραις γιγνεται . . . οἱον Γ . χλωρα και |
| το ἀπο της μητρος , μητρωες γαρ οἱ ἀπο μητρος προγονοι , εὐαγων τιμη , τουτεστιν ἡ ἐπι τοις ἀγωσι | ||
| τιμωρησασθαι τον προδοτην και σῳζειν ἑαυτην , ὑπερ ἡς οἱ προγονοι πολλους και καλους ἀγωνας ὑπομειναντες ἐλευθεραν ὑμιν αὐτην παραδεδωκασιν |
| βουλει εἰπειν ἠ τον Τελαμωνος . Τουτῳ οὐν τῳ λογῳ παρακολουθων Πορφυριος την ὁμωνυμιαν βουλεται διαστειλασθαι : λεγει γαρ περι | ||
| ἐχθρων περισκοπουμενος . ἀναχωρουντι δ ' ἐς Χαλκιδα τῳ Ἀρχελαῳ παρακολουθων καιρον ἐπετηρει και τοπον . ὡς δε αὐτον εἰδε |
| το ψηφισμα . Ἀξιοπιστον δε και το τα ζητουμενα των ἀποδεδειγμενων και ὁμολογουμενων προσποιεισθαι εἰναι περιφανεστερα , ὡς ἐν τῳ | ||
| τμηματων ἐστιν ρξζ λϚ , των ΕΗ , ΘΖ συναμφοτερων ἀποδεδειγμενων μοιρων ιβ κδ . Ἐαν τοινυν την ἐν Παρθενῳ |
| ἀφυλακτον γιγνομενων ἀνθρωπινῃ φυσει , των δε παρα την ἡμετεραν ἀμελειαν και ἀνεπιστατον της διαφορας , βουληθεντες κωλυσαι την βλαπτουσαν | ||
| των ἐν ταις στηλαις γεγραμμενων δια την ἀμαθιαν τε και ἀμελειαν των ἐπιγιγνομενων : εἰναι δε και ταυτα ἐν τοις |
| κυκλον : τῃ μεντοι παραλιᾳ παρεκτεταται μικρῳ τι πλεον των διακοσιων σταδιων μηκος ἐπιλαμβανουσα , ἀγχιβαθης , βαρυτατον ἐχουσα ὑδωρ | ||
| συστασιν . ἡ γε μην ἐχομενη τουτου θεωρια περι των διακοσιων πεντηκονταεξ προς διακοσια τεσσαρακοντατρια προειρηται . την γουν συμφωνιαν |
| μεν οὐν κατα το ἰσον προαγομεν τας συγκρισεις , ἰσα δεικνυντες , ἁ παραβαλλομεν , ἠ δια παντων ἠ δια | ||
| πως οὐ γελοιον ; εἰ Κρητες μεν τον Διος ταφον δεικνυντες οὐκ αἰσχυνονται , Ἀθηναιοι δε τον Ἐριχθονιον ἐκ της |
| σου θεος , ᾡ ποτε πεισθεις , Ζευ , δια χαλκειων χρυσος ἐδυς θαλαμων . Φειδῃ παρθενιης . και τι | ||
| ἐς τα τρυπηματα , και ἐγχεοι ἡσυχῃ ἐς ἑν των χαλκειων ὑδωρ μεχρις οὑ ἐμπλησθῃ ἀπο του ὑδατος παντα : |
| μεν οὐν πρωτον οἱ Μακεδονες προς τοπους ὀχυρους και τραχεις βιαζομενοι πολλους των στρατιωτων ἀπεβαλον : ἡ γαρ τολμα των | ||
| , και ἐδεχοντο τους ἀπο θαλασσης νηχομενους : πολλοι γαρ βιαζομενοι ὑπο των πολεμιων ῥιπτοντες τα ὁπλα ἐπιπτον ἐς την |
| τῳ αὐτῳ ἀναπαυομεναι ὁ τι περ πονηρον του χρωτος τῳ πλησιαζειν τε και ἐκθερμαινειν ἐπαυξουσιν : ὡστε ψωρας ἐμπιμπλασθαι το | ||
| και τον Ἀλκιβιαδην αὐτον οὐ προς ὑβριν φαναι τῃ Τιμαιᾳ πλησιαζειν , ἀλλα φιλοτιμουμενον βασιλευεσθαι Σπαρτιατας ὑπο των ἐξ ἑαυτου |
| μεν λογος καθιστορησαι δυνησεται , ποια δε ἀκοη την τουτου παραδεξασθαι τραγῳδιαν ; ἐμοι δε ἐκστασις ἐπεισερχεται , ὁσακις εἰς | ||
| δευτεραν ἐχων ταξιν . Ὡς γαρ ἰατρου μετα το πεισαι παραδεξασθαι την θεραπειαν το προσαγειν ἐστι τα μεν θεραπευτικα , |
| . Φιλων ξυμφορας , ἀπ ' ὡν οἱον τε , ἐπανορθουσθαι προθυμοιμην : λυπεο - μενοισι παρεων ἐλαφρυνοιμι ἠπιῳ και | ||
| : και εἰ ποτε ἐξερχεται , δυνατον δ ' ἐστιν ἐπανορθουσθαι , τουτ ' ἀει δραστεον δια βιου παντι κατα |
| φησιν “ αὐτος τε εἰσαγει δικας ” τας τε του ἀποστασιου και ἀπροστασιου και κληρων και ἐπικληρων “ τοις μετοικοις | ||
| . . , . , . Κατα Ἡδυλης ⌈ ⌉ ἀποστασιου : καταλιποντος ⌈ ἐμοι του ⌉ πατρος . . |
| , ἐκ του τεως μικρου ἑρπετου ἐντος ἡμερων ὀλιγων τοσουτον δρακοντα πεφηνεναι , ἀνθρωπομορφον και ταυτα και τιθασον . ἠπειγοντο | ||
| ξεναγος οὑτος , ὁστις ἀν θωρακ ' ἐχῃ φολιδωτον ἠ δρακοντα σεσιδηρωμενον , ἐφανη Βριαρεως , ἀν τυχῃ δ ' |
| αὐτοσχεδιως συνερριψαμεν . ἠν δε και τοὐδαφος λωτῳ και τριφυλλῳ μαλθακον : ἐν μεσῳ κυκλῳ και τινες ὑακινθοι και ἀνθεμα | ||
| και το ψυχρον θερμον και το σκληρον μαλθακον και το μαλθακον σκληρον και το ζωον ἀποθνηισκειν και ἐκ μη ζωντος |
| ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
| καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
| ταις ὑπηρεσιαις ἀπαραποδιστως σῳζεσθαι . την δε ἀπο σφυρου φλεβοτομιαν παραιτητεον , ἑως ἀν τα ἐν τοις βραχιοσιν ἀγγεια φαινηται | ||
| τις , και μεταξυ τουτων , και οἱωσδηποτε , οὐ παραιτητεον αὐτην τιθεμενην , χωρις των προοιμιων . σεμνος ] |
| τουτου , ἀλλα το της κατανοησεως ἐν ὑπογραφῃ ποιεισθαι και παραδειγμασιν , εἰκοτως ἐδεησε της των ὑπαρχοντων κατανοησεως , των | ||
| οἱας δε συ λεγεις , πολλακις . τοις μεν οὐν παραδειγμασιν οὑτω χρηστεον . ὁταν γε μην τα παρα λογον |
| , ἁ παρα μεν τοις ἀνοητοις ἀνθρωποις ἐχει διαβολην , ὠφελειαν δε τοις φρονιμοις διδωσι . ” συνηκαν εὐθυς ὁτι | ||
| και τας αἰτιας αὐτων ζητουντας κατατριβεσθαι , ἰσχυρως ἀπετρεπεν . ὠφελειαν μεν γαρ οὐδεμιαν οὐδ ' ἐν τουτοις ἐφη ὁραν |
| ἐργωδεις και πεψις ἀπηντα μολις ἐν συχνῳ τινι μερει της ἐπιουσης ἡμερας ἡσυχαζοντι μεν , καθευδοντι δ ' οὐ . | ||
| , τοις ἐσφενδονημενοις προσεχων , εὑρε γεγραμμενον ὁτι ” της ἐπιουσης ἐκ μετωπου πεζοι κατα τους ἐργαζομενους ἐκδραμουνται και ἱππεις |
| , εἰς τε τα τεμνομενα και αὐξανομενα και ἀλλως πως μεταβαλλομενα και τρεπομενα ᾑ σωματα . το δε ποιημα και | ||
| γινεσθαι τα μετρα και ταυτα ἐν δεοντι και κατα λογον μεταβαλλομενα , προς τῳ και το φυσει παντων ἀριστον μετρον |
| κατα μεν την εἰρηνην ὀρχησιν τινα κουφην και περιεχουσαν πολλην εὐτονιαν σκελων , ἐν δε τοις πολεμοις , προς ῥυθμον | ||
| , εὐ ἐνοησεν ἐμπειρος ὠν των μηχανικων , διοτι μεγαλην εὐτονιαν και ὀξυτατην φοραν ἡ κινησις αὑτη δυναται τοις ἀγκωσι |
| προς ἀμφοτερους ἐπι σωτηριᾳ της πολεως ὑποσχεσθαι κρυφα τοις μεν ἀποροις την νεμησιν , τοις δε χρηματικοις βεβαιωσιν των συμβολαιων | ||
| δε ἐμετον και αἱματος και τροφης και φλεγματος τοις μεν ἀποροις εἰς ὠφελειαν κρινε , τοις δε εὐποροις εἰς βλαβην |
| λυπουντα και γενναιως ἐγκαρτερησαι ταις περιστασεσι και ταυτας εἰς τοὐναντιον ἀποδεικνυειν : και ἐν ταις σπονδαις ἀσυμβατον , ὡστε μηδε | ||
| ἰσον εἰναι το πεπραγμενον , ὁ δε μη ἰσον εἰναι ἀποδεικνυειν : ὁ γαρ συλλογισμος , ὁπερ εἰρηκαμεν , τα |
| μαλλον και ἰσχυροτερον γινεται και χρονιωτερον . της δε φλογος λευκοτατον ἀει και καθαρωτατον το μεσον , το δε κατω | ||
| ἐν θυειᾳ και λειου τῳ δοιδυκι ἐπι πολυ , ὡς λευκοτατον γενεσθαι , και χρω . ποιει παραδοξως ἀλειφομενον ἐπι |
| εὐδιαιτον εὐσημον , εὐπυρον , εὐσιτον , εὐοινον , εὐδουλον εὐβουλον εὐλογιστον , εὐσυνετον , εὐκαρδιον , εὐπροσωπον , εὐτραπελον | ||
| εἰναι του κλυειν : ἀηρ γαρ πεπληγμενος ἡ φωνη . εὐβουλον δε και εὐβουλεα κατα ἀποδυσπετησιν ὠνομασαν αὐτον ὡς καλως |
| και ἐαν μεν συν τῃ Σεληνῃ πλεκωνται οἱ ἀστερες Διος μαρτυρουντος , νομῳ συνελευσονται : ἐαν δε Κρονου , θανατῳ | ||
| ὡς θεος . ἀποντων δε τουτων , μονου δε Ἑρμου μαρτυρουντος , ἐν χρηματισμοις γινονται και την αὐτων ἐμπειριαν ὀχλοις |
| γενοιντο . μεμφομαι μεν οὐν οὐδε νυν οὐδενα των σοι πλησιαζοντων : και γαρ μοι δοκει της ἀλλης εὐτυχιας της | ||
| μεμφονται , προσηκει γινωσκειν ἡμας ὡς αἱ ποιοτητες ἁπαντων των πλησιαζοντων εἰς ἀλληλας τι δρωσι , κἀν το ἑτερον ἰσχυροτερον |
| βραχιονος ἐμβαλλοντα ὠθεειν , το δε ἐς το του πηχεος ὀστεον το παρα το ἀρθρον ἐμβαλλοντα ἀντωθεειν , τον αὐτον | ||
| τρημα , ἡς το μεν ὀλιγον μερος ἐστω προς ὑγιες ὀστεον τεταγμενον , το δ ' ὠνυχωμενον προς το παρα |
| μερει των ἐμφυλιων ἀμφι τα ἑξηκοντα μαλιστ ' ἀπο της ἀναιρεσεως Τιβεριου Γρακχου . Μετα δε την Συλλα μοναρχιαν και | ||
| του μη πληττεσθαι ὑπο μελισσων ἠ σφηκων , και περι ἀναιρεσεως κηφηνων . αʹ . περι φυσικων συμπαθειων και ἀντιπαθειων |
| ταυτην την τελειαν ποιησεται αὐξησιν ἀπο παντων των περιστατικων , φυλαττοντων μονον ἑν τι τουτων ἀνεξεταστον , ὁ την μεταληψιν | ||
| . Κατα πολυπληθειαν δε φυλης ἑκαστης το μεγεθος του τειχους φυλαττοντων . Ἐπειτα οὑτως ἀφ ' ἑκαστης φυλης τους δυναμενους |
| , πασαν θειαν μαντικην , τα δε καλλιω μεγαλοφροσυνην μεγαλοψυχιαν μεγαλοπρεπειαν εὐσταθειαν εὐφημιαν γνωσιν θεων , οὐ δοξαν , εἰδησιν | ||
| μεν εὐπαιδευσιαν καλουντες , ἀναρχιαν δε ἐλευθεριαν , ἀσωτιαν δε μεγαλοπρεπειαν , ἀναιδειαν δε ἀνδρειαν . ἀρ ' οὐχ οὑτω |