| καταγουσι την κοινως και ἰδιως , αὑτη δε ἀπο ἑνος σκελους την ἰδιως και ἰδιαιτατα καταγει : κοινον γαρ ἐχουσι | ||
| ' ἱππου θεοντος ἐκπηδαν ἐκ της τυραννιδος , ἀλλα του σκελους ἑλκομενον ἐκπιπτειν . ᾡ προσσχων ὁ Διονυσιος ἐκρινε παν |
| ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
| δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
| Σκαμανδρος , ἐν Λαρισσῃ , ἰσχιον ἐσφακελισε , και ὀστεον ἀφεστηκος χρονιον : ὁ δε ἐτμηθη τομην μεγαλην και προς | ||
| γινεται , ἐαν δ ' ἐπι το πεπονθος , ἐξογκουται ἀφεστηκος , οἱα δη την ῥοπην ἐξω ποιουμενων των ὑγρων |
| ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
| τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |
| θηλεια ἱππος ἀγαθη ἠν και του πωλου του ἐξ αὐτης μεμνησθαι δεινη . ὁπερ οὐν κατεγνωκως Δαρειος ὁ κατω εἰτα | ||
| το ἑωυτου ἐποιεε , ὡστε ἀναμιμνησκοντος τε αἰει του θεραποντος μεμνησθαι μιν των Ἀθηναιων και Πεισιστρατιδεων προσκατημενων και διαβαλλοντων Ἀθηναιους |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| λογος κοινωνων τοις ἀλλοις ἁπασιν εἰδεσι του λογου κατα το σημαντικος εἰναι τινα ποτε ἐχει φυσιν και πῃ των ἀλλων | ||
| νου και ἐπιστημης δεκτικον . οὑτος δε ὁ λογος ὁ σημαντικος των ὑποκειμενων πραγματων ἠ ἐκ των κατ ' οὐσιαν |
| δακρυουσιν . Γ κἀπεμορξαμην ] ἠγουν ἐδακρυσα . ἐκ του παρακολουθουντος . ἑπεται γαρ τοις δακρυουσι το ἀπομορξαι τους ὀφθαλμους | ||
| και παλιν το ἐναντιον ἀπο των φαινομενων τας ἀκριβεις . παρακολουθουντος δε τῃ τοιαυτῃ ἐπισκεψει του μητε τας κατα μερος |
| γαρ και δυνατον της δοξης παρουσης μη παντως ἐπιγινεσθαι το λυπεισθαι , μηδ ' αὐ το ὀργιζεσθαι δοξης του ὀλιγωρεισθαι | ||
| οἱ πολλοι κρατουσι , δια το μηδ ' ὁλως αἱρεισθαι λυπεισθαι ἐν τῳ την ἐπιθυμιαν ἀπειναι , ἀλλ ' ἀει |
| τα στοιχεια * * * αἱ οὐσιαι γνωριζονται των ἀρχων γινωσκομενων , τας δε ἀρχας πασων δεικνυσιν ὁ πρωτος φιλοσοφος | ||
| οὐδε μην τοπος ἐπουρανιος : ὁ γαρ Ὁμηρος ἀπο των γινωσκομενων πασι ποιειται τας ὁμοιωσεις . καταλειπεται τοινυν το ὀρος |
| αἰχμαλωτους : τους Γαλατας μιμουμενος κἀγω κατακαυσειν ηὐξαμην τοις δαιμοσι διαλεκτικους τρεις των παρεγγεγραμμενων . και μην φιλοσοφειν φιλολογειν τ | ||
| μενειν , ἠν μη τους φυσικους ἐκεινος ἐπιτριψῃ και τους διαλεκτικους ἐπιστομισῃ και την Στοαν κατασκαψῃ και την Ἀκαδημιαν καταφλεξῃ |
| ὁρασιν , καλλος : οὐκεθ ' ἡδονη ἐστιν . καλον προσρημα μισανθρωπος ὠνομαζομην προσηγοριαν ἀπο του τροπου μεταλαμβανων . εἰς | ||
| τας ἀποφασεις . ἀρξωμεθα του πρωτου . προσδιορισμος τοινυν ἐστι προσρημα σημαινον ἐπι ποσον ὑπαρχει το κατηγορουμενον του ὑποκειμενου . |
| . διοπερ αἱ γυναικες ἀναλογιζομεναι μεν την ἐν τῃ Λιβυῃ μελλουσαν αὑταις ἐσεσθαι δουλειαν , θεωρουσαι δ ' αὑτας ἁμα | ||
| τι μωμητον της προλαβουσης δυσκλειας την παρουσαν ἀνακοπτουσης ἠ και μελλουσαν εὐκλειαν , ἀναφεροντων των πολιτων τα ὑστερα καλα προς |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| περιττων και καλων και διαγωγην ἐχοντων ἡδειαν [ ἀνευ του λυσιτελουντος ] : και θρεπτικον ζῳων των ἰδιον τι ἐχοντων | ||
| καινον εἰ και της εἰσεπειτ ' ἀσφαλειας ὑπερ του κοινῃ λυσιτελουντος ἐδεηθη Λεπτινης ; ἀλλ ' οὐ περι τῳ νομῳ |
| το φιλειν ἐοικε ποιησει , ἡ δε ποιησις ἐν τῳ ποιουντι , ὡσπερ και ἡ παθησις ἐν τῳ πασχοντι . | ||
| παντι παθους γνωρισμα . δυνατον δε και ἐν ἑνι τῳ ποιουντι και το πασχειν θεωρειν : και γαρ ἡ φυσις |
| μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
| φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
| . τουτο δε ὁμολογουμενον ἐστιν , ὁτι χρη και τας ἀμπελους κατατιθεναι ὑπο γην οὐσης της σεληνης , και τεμνειν | ||
| μηδεν ἐπισκεπῃ την ῥιζαν . Μεμνησθαι δε χρη τας τοιαυτας ἀμπελους , τουτεστι τας δενδριτιδας , ἐν τῃ κλαδειᾳ μακροτομειν |
| , ἡ δ ' ὑπο ΘΑΜ γωνια της κατα πλατος παραχωρησεως , οἱων μεν εἰσιν αἱ β ὀρθαι τξ , | ||
| ἀποτεμνομενης αὐτου καθ ' ἑκαστον ἐφ ' ἑκατερα τα μερη παραχωρησεως . ἐπει δε και μεγιστος οὑτος ὁ κυκλος θεωρειται |
| και βαθυρριζον και πολυκαλαμον : ὁ δε καρπος κουφοτατος και προσφιλης πασι τοις ζωοις . των δε ἀλλων ὁ βρομος | ||
| ἀφισταται , δολιως κολακευων τους ἀκουοντας , ἱνα δοκων αὐτοις προσφιλης πιστευηται . το δε ἀγαν προς το σαινων συναπτε |
| σκαιους και ἀμαθεις ὡστε μηδεν αἱρεισθαι των ὑφ ' αὑτοις ἐλευθεριον εἰναι μηδε καλον κἀγαθον , ἀλλα βουλεσθαι μαλλον ἀνδραποδων | ||
| ? ! ! ! ! ! ! διαιταν | και ἐλευθεριον νομην ἀφῃρημενῳ ? ? , οἱα τα ἐν | |
| : και γαρ τοι κἀκεινος ἐρωτικος εὐ μαλα και οἱος ἐπανιστασθαι παρθενοις . λυσον δε και την ὀφρυν , και | ||
| δε ἐκ του ὀχλου πικροτερον ἐπιπλησσων . Ἀλλα και το ἐπανιστασθαι τοις ἀμεινοσι παρα πασι νενομισται , ὁ και αὐτοι |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| παρ ' ἡμων : εἰ ταυτ ' ἐλεγον και κεφαλαια προσετιθεσαν , ὁτι εἰ μεν δεχεσθε ἐπι τουτοις : εἰ | ||
| της ἀληθειας την καταληπτικην ταυτην φαντασιαν , οἱ δε νεωτεροι προσετιθεσαν και το μηδεν ἐχουσαν ἐνστημα . ἐσθ ' ὁτε |
| τον δε Ἑρμην τον εὐφρονα ἐπεχειν τε την νυκταν , γεννητικον ποιητικον ἐκ μερους του Ἡλιου , τον δε Κρονον | ||
| την ἀνομοιοτητα : ὁτι το μεν αὐτος , το δε γεννητικον ἑαυτου , και το μεν ἐκεινου , το δε |
| ἐγκωμιον της Παρθενου αἱ ἐν τῳ χορῳ ἀκολουθοι . ΚΡΙΜΝΙΤΗΣ πλακους ποιος δια κριμνων γινομενος , ὡς Ἰατροκλης ἐν τῳ | ||
| ' ἐτνει , ζωμος δια των ὁδων κυλινδειτω κρεα , πλακους ἑαυτον ἐσθιειν κελευετω . Ἀλλος μαχεσθω περι ἑδρας παροψιδι |
| τριακοσιας εἰκοσι ἐννεα , ἀνδρας στεφανοπλοκους ἑξ και τεσσαρακοντα , ὀψοποιους διακοσιους ἑβδομηκοντα ἑπτα , χυτρεψους εἰκοσι ἐννεα , γαλακτουργους | ||
| τι των ἀλλων προς την τεχνην εὐφυης , ὡστε τους ὀψοποιους ὁσημεραι ἐπεμπεν παρα τουτον ὁ Διονυσιος ὡς τι παρ |
| οὐκ ἐστι κυριως δικαιον , ὡσπερ δη το πατρικον και δεσποτικον : ταυτα γαρ οὐκ εἰσι κυριως δικαια ἀλλα ὁμοια | ||
| μεν εἰναι πατρικον , το δε γαμικον , το δε δεσποτικον , το δε χρηματιστικον . Δειν γαρ , ὡσπερ |
| των ἱερων γραφων βιβλοις ἐντυχειν . ἐπεμψε γουν ἀξιων ἀνδρας ἀποσταληναι τους ἑρμηνευσοντας αὐτωι τον νομον , και του γραφηναι | ||
| ἀναδιδαξαμενην τἀνδρι τον μεν πρεσβυτερον μετα συμμετρου χορηγιας εἰς Ῥωμην ἀποσταληναι παρασκευασαι , τον δε νεωτερον εἰς την Ἰωνιαν χαριν |
| Ἀντιπατρῳ δουναι περι της πολεως . ὁ δε φιλανθρωπως αὐτοις προσενεχθεις συνεχωρησεν ἐχειν την τε πολιν και τας κτησεις και | ||
| ποιει και ὁ της μορεας ὀπος , ἐριῳ καθαπερ πεσσος προσενεχθεις μαλιστα ἐπι των δυσαισθητον ἐχοντων την ἑξιν . πολλοις |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| οὐτε ὡς φιλος οὐτε ὡς ἀνηρ σωφρων και κοσμιος , ὁποιους συ βουλει εἰναι τους τας σας πολεις ἐγκεχειρισμενους , | ||
| πολιν ἐστι . Περι μεν οὐν των σαφως εἰρημενων νομων ὁποιους ἀν αὐτων ἐχωμεν , ἐκ των τοιουτων προκαταλαμβανοντες ἀντιλεγειν |
| ἐπιμελειαν υἱου παρηκα ; ποτε ἀποκοιτος ἐγενομην ; τινας ποτους ἀκαιρους , τινας κωμους ἐγκαλεις ; τις ἀσωτια ; τις | ||
| τουτων ἀκριβολογιαν . ἐνοχλησεις δε πανυ εἰκοτως εἰπε σοφιστικας τας ἀκαιρους αὐτων ἐνστασεις , πραγματειωδες μεν οὐδεν ἐχουσας , ὀχλον |
| αὐτον ἐφη : ὁμολογησον , ὁτι μεμαθηκας την τεχνην του προγιγνωσκειν , και οὐδεις ἐπιβουλευειν ἐτι τολμησει . ὁ δε | ||
| ἐπιεναι τῳ λογῳ . Τῳ τοινυν ἀκριβως διαγιγνωσκειν τε και προγιγνωσκειν αἱρουμενῳ των παθων τα συμβαινοντα , οὐ μονον οὐρων |
| , ἐν Αἰγυπτῳ δε κολοιου μεγεθος και φθογγη διαφορος : ἡμερωτατον δ ' ἡ ἰβις , πελαργω - δης μεν | ||
| θυγατερας δοκιμου ἀνδρος . εἰ δε οἱ θεοι ἰσασι το ἡμερωτατον ζῳον και το ἀγριωτατον , οὐδε ἡμιν ἐκμελες τας |
| ξυλῳ ὑπεροειδει εἰτε τουτων τινι των κατατασιων ὁμου καταναγκαζεσθαι το σκελος περι τον κλιμακτηρα εἰς το κατω μερος συν τῳ | ||
| ἐς το προσω καμπυλλεσθαι , ὡσπερ ὁταν ξυγκεκαμμενον ἐῃ το σκελος : οὐτ ' αὐ σιμουσθαι δυναται ὁ πους , |
| καιρος δε τοις λῃσταις οἱος οὐχ ἑτερος , χρηματων μεν κομιζομενων , ῥᾳστωνης δε οὐσης εἰς σφαγην . φερει δε | ||
| ἀν ἁμαρτανοιτε . οὐ μην ἀλλα και * * των κομιζομενων ἀποδωσουσι μεν ὑμιν ὡμολογημενως οἱ πρεσβεις , δηλωσει δε |
| περι το ῥειθρον ἱππομαχιας , ἁμα και των πεζων ἐκ προσταξεως του βασιλεως προκατειληφοτων ὀφρυν τινα περι τον ποταμον και | ||
| ἐστι το ἀγε , το δε γραψον μετα της ἐγκειμενης προσταξεως και το πραγμα ὑπαγορευει και τους συνοντας ἀριθμους , |
| ἐν οὐδενι κινδυνῳ καθεστηκοτι ; ἀλλα και το δανειον μαλλον ἀποδοτεον τῳ δανεισαντι ἠ ἑταιρῳ χαριστεον , ἀλλ ' οὐδε | ||
| δε μερεσιν ἑκαστοις θεον ἠ δαιμονα ἠ και τινα ἡρωα ἀποδοτεον , ἐν δε τῃ της γης διανομῃ πρωτοις ἐξαιρετα |
| ταυτην την τελειαν ποιησεται αὐξησιν ἀπο παντων των περιστατικων , φυλαττοντων μονον ἑν τι τουτων ἀνεξεταστον , ὁ την μεταληψιν | ||
| . Κατα πολυπληθειαν δε φυλης ἑκαστης το μεγεθος του τειχους φυλαττοντων . Ἐπειτα οὑτως ἀφ ' ἑκαστης φυλης τους δυναμενους |
| Χαρμανδριδου ἐγραψατο αὐτῳ δικην θανατου κατα τον παρ ' αὐτοις τεθεντα νομον , τον πρωτον ἐπιβαντα Ἀθηναιων τῃ νησῳ ἀκριτον | ||
| γενναν δι ' ἑαυτου , ἀνελωμεν τον ἐπι τῃ περιτομῃ τεθεντα νομον : ἐπει και της περι το ἱερον ἁγιστειας |
| ἐργων ἀπολογησομαι . Συν δυσι παισιν ἀριστευσας τις ἐδειτο ἑτερου παραχωρησαι τῳ ἀδελφῳ του γερως : μονομαχησας ἀπεκτεινε τον ἀδελφον | ||
| Ἑλληνων τριποδα θειναι : κριθηναι δε Ἀριστοδημον Σπαρτιατην , ὁν παραχωρησαι Χειλωνι . . . . , : Σπαρτιατην δε |
| ἐπι τριτους και ἐπι τεταρτους „ : ἐπι γαρ τα ἀποτελεσματα και ὡς ἀν ἐγγονα των λογισμων στειχουσιν αἱ τιμωριαι | ||
| οὐ το τυχον και αὐταις συμβαλλομεναις προς τα των καιρων ἀποτελεσματα , ταις μεν του Κρονου προς τους καθολικους των |
| γ : συν ὀξυμελιτι καταπλασσε . Το πολυαρχειον . Κηρου Ποντικου # α , μυρου ναρδου # α , τερεβινθινης | ||
| δʹ . κοπτε και ἀναλαμβανε μελιτι ἑφθῳ και διδου καρυου Ποντικου το μεγεθος μεθ ' ὑδατος θερμου πινειν κοτυλ . |
| φυομενον δια γενεσεως , ἀτοπωτερον δε τι διαλυθησεται ἐξ ἀιδιων ὑφεστηκος . Οὐδαμως ἀρα οὐδε ἡ τοιαυτη δοξα περι της | ||
| δογματιζων ὁ ποιητης λεγει , ἀλλ ' ἁρμοζομενος προς το ὑφεστηκος ἠθος , ἐπει δοκει ἡ Μηδεια σοφιας ἐχουσα δοξαν |
| ὑλην εἰναι μεν , μηδεν δε του ὀντος εἰναι : συγκεισθαι γαρ το ὀν παλιν ἐκ τε του ὀντος ὁ | ||
| αὐτων τους ἀριθμους ὑπεθεντο , παντα τα ὀντα ἐξ ἀριθμων συγκεισθαι λεγοντες . ἀλλα και τας ἁρμονιας κατα ἀριθμους τινας |
| . την δε διαφοραν ἐξεστι λαμβανειν τουτων ἀπο του βλεπεσθαι προσιουσαν ἠ ἀπιουσαν ἠ πασχουσαν τι ἠ δρωσαν ἡδυ ἠ | ||
| , ἐλαττους ἐν μειζοσι , γραφουσα σφαιρικον ἐτορνευε του την προσιουσαν φωνην μη χεομενην ἐξω σκεδαννυσθαι , εἰσω δ ' |
| παντες ἐνεκλιναν , και Μιθριδατῃ του πταισματος οἱ στρατηγοι αὐταγγελοι παρεγενοντο , και πολυ πληθος τοτε των βαρβαρων ἀπωλετο . | ||
| και ὑστερον ναυμαχιας Ῥωμαιων προς Καρχηδονιους γινομενης τριηρεις πεντε Ἀττικαι παρεγενοντο : ἐστιν οὐν και τουτοις ἐνταυθα τοις ἀνδρασιν ὁ |
| ὡς και τουτου προς τι ὀντος : ἀλλους γαρ ἀλλως συγκατατιθεσθαι [ ] και τους αὐτους γε . μετατιθεσθαι και | ||
| τον Κλεωνα . παραδιδωμι ] αὐτῳ . ὁμολογειν σε ] συγκατατιθεσθαι και σε . Γ τῃ Κεχηναιων πολει : Ἀθηναιων |
| ἐπιμελειας τε και ὑπερπονουντων ὠδινας παλαιας ἐπι νεοις δανεισθεισας , ἀποδιδοντα δε παλαιοις ἐν τῳ γηρᾳ σφοδρα κεχρημενοις . παρα | ||
| αὐτα οὑτως ἐχειν ἐστιν ὡσπερ ἐχει : ἑκαστωι οὐν αὐτων ἀποδιδοντα την αἰτιαν και κοινηι πασι το ἑκαστωι βελτιστον ὠιμην |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| κατηγορων , κεκλησθαι δ ' οὑτω παρ ' Ἀθηναιοις πρωτον εὑρεθεντος του φυτου της συκης , και δια τουτο κωλυοντων | ||
| τουτεστιν της του ἀστερος , διεστηκασι : του τοιουτου γαρ εὑρεθεντος , ἐξ ὡν ἐδειξαμεν , ἀναγκη το μεταξυ των |
| ἀναλισκειν . χαλεπον μεν οὐν , ὠ ἀνδρες δικασται , ἀπολογεισθαι προς δοξαν ἡν ἐνιοι ἐχουσι περι της Νικοφημου οὐσιας | ||
| θρασειαν τε και ἀνυποιστον δημοκοπων ἀνθρωπων μανιαν , ἀλλ ' ἀπολογεισθαι μεν , ὡς οὐδεν εἰη των γεγονοτων παρα των |
| , πομπας , ἱερουργιας , εἰς τα τειχη , τοις δικαζουσι , τῃ βουλῃ . νυν δε οὐκ ἐστι τα | ||
| ! ! το δικη ! [ ] | φησιν ἐκει δικαζουσι ? ? κ ? [ ] | προσλα ? |
| ἑτοιμαζοντος τῳ βασιλει , την σωτηριαν δε , οἰμαι , λαμπροτεραν ποιουντος . οὐ γαρ ἰσον εἰς ἐλεγχον φωνη μαρτυρος | ||
| ; ὁτι εὐσχημονει ; [ ὁτι ] κατηγορει ; ὁτι λαμπροτεραν ἐπιδεικνυται την ἀρετην την ἑαυτου ; ἀγε , περι |
| τηλεως καταπλασμα , καθαπερ γε και τα των ἐρεβινθων και ἀριστολοχιας ῥιζης λειας μιγνυμενης , κενταυρειου τε και γεντιανης και | ||
| . . . . . οὐγγ . θʹ ἠ βʹ ἀριστολοχιας στρογγυλης . . . οὐγγ . γʹ γεντιανης . |
| και περι ὑδατος ἀλλοι μεν κρισιν ποιουσιν εἰς σταθμον ἀποβλεποντες ἐκλεγομενοι το κουφοτερον : και τινες και ὑδροστατας κατασκευαζουσι δι | ||
| στυρακων μηλα χρυσα ἐχοντες , χιλιοι τον ἀριθμον , ἀριστινδην ἐκλεγομενοι ἐκ των μυριων Περσων των Ἀθανατων καλουμενων . και |
| μοι γεγονε τα προτερον κακα : εἰ μη τοτ ' ἐπονουν , νυν ἀν οὐκ εὐφραινομην . πολλα με διδασκεις | ||
| μ ' ἀνω κατω ἑλκετ ' ἀμουσοι ; οὐχ ὑμιν ἐπονουν , τοις δ ' ἐμ ' ἐπισταμενοις . εἱς |
| προς τα γυμνασια δει μαλιστα ἀπονεμειν . μετα δε την θεραπειαν του σωματος ἐπ ' ἀριστον ἀποχωρειν : οὐκ ἀδηλον | ||
| κατα γενος , [ οὐ κατ ' εἰδος ] ὑπογραφει θεραπειαν , δι ' ἡς ταυτα ἀμβλυντεον και κατεργαστεον . |
| και εἰκονας ἱππων ἀφανεις ἐν τῳ της μητρας ἐργαστηριῳ χρωματισαντες ἐστησαν . Ὁπηνικα γαρ ὀργᾳ προς ἀφροδιτην ἡ θηλεια και | ||
| οἱ μεν ἀπεθνῃσκον αὐτων , οἱ δε και ἡλισκοντο . ἐστησαν δ ' οὐν οὐ προσθεν , πριν ἐν τῳ |
| ὁ θεος ἀνα μεσον του φωτος και ἀνα μεσον του σκοτους „ : ἀλλως τε ὡς ἡλιος ἀνατειλας τα κεκρυμμενα | ||
| , Θεοφραστος δε ἐοικε διαπορουντι και ἰσως ὑφεωρατο τας ἀπο σκοτους εἰς φως μεταβολας , ὁταν εἰσκομισθεντος εἰς το δωματιον |
| : ἀντι δε προσκεφαλαιου λιθον εὐμεγεθη προς τῃ κεφαλῃ : σιτεισθαι δ ' ἀντι μεν ἀρτων μαλαχης πτορθους , ἀντι | ||
| ] μη φορμον ] ψιαθιον . ψιαθον ταπητος ] ἐπευκιου σιτεισθαι ] ἐσθιειν πτορθους ] γωλια θρανους ] ὑποποδιας : |
| τον Ἀρχυταν ἐνδειν του μετριου , μη μονον αὐτου το ἐναρμονιον ἀλλα και το τε χρωματικον και το διατονικον ἑκατερον | ||
| . τρια μεν τοινυν οὑτος ὑφισταται γενη , το τε ἐναρμονιον και το χρωματικον και το διατονικον : ἑκαστου δε |
| τι ἀντι τινος ὀφειλει , ἡ δε ἀναβολη της κομιδης ἐλευθεριωτερον πως και φιλικωτερον ποιει το συναλλαγμα : διο παρ | ||
| μικρολογωτερον , αἱ δε ἐν ἀφθονιᾳ και περιουσιᾳ προς το ἐλευθεριωτερον ἠ ἀκολαστοτερον , κἀπι των ἀλλων ἀναλογον , τον |
| και ] κεραυνωθηναι ἀμφοτερα μνημεια . λεγουσι δε και Σοφοκλεα ἀκουσαντα ὁτι ἐτελευτησεν , αὐτον μεν ἱματιῳ φαιῳ προελθειν , | ||
| , τουτον φυγοντα , και του θεου του ἐν Δελφοις ἀκουσαντα , ὁτι ἀν ἐλθῃ Ἀθηναζε τευξεται των νομων , |
| . Γ σκιμαλιζειν ἐστι το τῳ μικρῳ δακτυλῳ των ὀρνιθων ἀποπειρασθαι εἰ ᾠοτοκουσιν . ἐνταυθα δε παιζει , οἱον των | ||
| χειμωνος ὡρᾳ . ἀει δε μεχρι τοσουτου σοι των γυμνασιων ἀποπειρασθαι προσηκει , μεχρις ἀν μηκετι κοπον ἐμποιῃ το γυμνασιον |
| αὐτης , και του πληθους κατα τας ὁδους συντρεχοντος , παραγγελλειν πασι δεχεσθαι την θεον εὐσεβως . παρειναι γαρ αὐτην | ||
| ἐστι γαρ ταυτα οὐσια των παντων . κυαμους δε λεγεται παραγγελλειν μη ἐσθιειν . . : Ἀριστοξενος δ ' ἐν |
| θερμαινειν την ψυξιν : τον δε θωρακα και τον πνευμονα διακαθαιρειν και τα εἰς τον στομαχον περιεχομενα . δει δε | ||
| , οὐ μην αὐταρκες εἰς ἀκριβη διαγνωσιν . βελτιον οὐν διακαθαιρειν την περι αὐτου ἐννοιαν , ἀφαιρουντα την ἐπεισιουσαν του |
| ἀλλα ποιουντα κατιδοις . Λαγωοι δε κατεπτηχοτες τον ἀει χρονον διατελουσι : κυσι δε μαλλον το φιλοδεσποτον ἐνεστι , και | ||
| θρηνου και ἀνακλησεως , ᾡ και νυν ἐτι παντες χρωμενοι διατελουσι . Τοιουτος δ ' ἐστι και ὁ παρ ' |
| μαθηματα πασιν ἐν τῃ παιδειᾳ γενομενα τουτοις συνακτεον εἰς συνοψιν οἰκειοτητος τε ἀλληλων των μαθηματων και της του ὀντος φυσεως | ||
| ὁτι Αἰολου φυσιν ἐπωνομαζον την τετραδα το ποικιλον ἐμφαινοντες της οἰκειοτητος . και ὁτι οὐκ ἀνευ ταυτης ἡ καθολικη διακοσμησις |
| ὀνοματα αὐτων , το μεν της ψυχης μετα του σωματος θερμαντικον οἰνος , το δε λειον και διακριτικον ὀψεως δια | ||
| ὁτι και κνιδης σπερμα συν πεπερει λεανας δια το σφοδρα θερμαντικον διδου χρησθαι μεγα ] μεγαλως λεηνας ] λεαινω το |
| κατα τον ἰσον ἀριθμον της ἰδιας περιοδου εἰκοτως κινησιν των σπερματικων πορων ἀρχεται ποιειν και ὁρμην ἐπι την των ἀφροδισιων | ||
| ἐπι των ἀλλων ποιειν . ὁσα δ ' ἰσχυρα των σπερματικων ταυτα διαμενει μαλλον ὡσπερ ὁ τε φοινιξ και πευκη |
| τα παρυφισταμενα δια δυο αἰτιας οἰμαι συνιουσας . Τῃ γαρ περιουσιᾳ φυσικης ὑγροτητος , τῃ τε ἐκ της ἀσθενους πεψεως | ||
| ὑστερικης , εἰ γε ἡ μεν ἀπνοια γινεται ἐπι σπερματος περιουσιᾳ σηπομενου , και τινας μοχθηρας ἀναθυμιασεις πεμποντος παρα την |
| κατεστησαν : ἠτοι γαρ ἀνεληφθησαν εἰς τους αὐτους του κοσμου σπερματικους λογους ἠ διεσκεδασθησαν ὁμοιως εἰς τας ἀτομους . Ἐνθυμηθητι | ||
| τῃ δυναμει μειζων ἐστιν : ἐχει γαρ τους φυσικους και σπερματικους λογους ἀσωματους ὀντας ἐν ἑαυτῳ , καθ ' οὑς |
| ὑπο ΒΑ , ΑΓ μετα του ὑπο ΑΒ , ΒΓ τετραπλασιον ἐστι του ἀπο ΑΔ . ἀλλα το μεν ὑπο | ||
| ἐκ της διαγωνιου , τριπλασιον ἐκ τουτου του θεωρηματος , τετραπλασιον ἐκ του μηκει διπλασιους εἰναι τας πλευρας , πενταπλασιον |
| δια των κυδωνιων μηλων ἐχοντι το ζιγγιβερι και το Μακεδονικον πετροσελινον : ὑπο γαρ των τοιουτων συμπεττεται πας ὁ φλεγματωδης | ||
| ' ἀλληλων ἐμπασσομενα ὑδατι ἠ ἀφηψημενα : ἀγαθον και το πετροσελινον . Προς ἑλκωσιν νεφρων και κυστεως . Κωναριων ἡμιναν |
| εἰπειν προς το μηδεν ἀσαφες ὑπολειπεσθαι τοις ἑξης λογοις . σκληροτερος ἐστιν ὁ τενων νευρου τοσουτον ὁσον συνδεσμου μαλακωτερος , | ||
| ὁ λογος ἀποφαντικου οἱον δοκει δ ' ἐμοι γε , σκληροτερος ἀν ἐγενετο ὁ λογος και μαλλον Κριτιου ἐδοξεν ἀν |
| ” ἐλθων δε εἰς την οἰκιαν ἐκελευσε τοις ἰδιοις αἰλουρον συλλαβεσθαι . συλλαβοντες δε ἑνα παμμεγεθη ἠρξαντο δημοσιᾳ μαστιζειν . | ||
| . ὁ μεντοι Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . |
| λεγων την προτασιν το ἀντιληπτεον των παλαιων πραγματων ἠγουν των εὐδαιμονων , την ἐκ της φιλοτιμιας λυσιν ὁσον ἐγχωρει τῳ | ||
| , οὐκ εἰδοτας ὡς μετα μικρον ἀπιασιν ἀλλῳ τινι των εὐδαιμονων με καταλιποντες . οὐτ ' οὐν ἐκεινους οὐτε τους |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| και λογῳ χρωμενος ἀναιρησει λογον , ἐτι δε ὁμολογων ψευδεσθαι πιστευειν ἑαυτῳ φησι δειν . Ἀξιον δε ζητησαι ποθεν και | ||
| ἀπουλωτικῳ ἑτερῳ , μητε σαρκωτικῳ χρησθαι , ἀλλα μονῃ ταυτῃ πιστευειν : ποιει και προς ἀνθρωποδηκτους και κυνοδηκτους και θηριοδηκτους |
| ὑπ ' ἐρωτος κρατουμενος , ὁπως εἰς ἐκεινην την νυκτα παρασκευασαμενοι ἡκωσιν : σημειον δε αὐτοις ἀνασχησειν αὐτος ἐφη λαμπτηρα | ||
| παρεκρουσαντο τον Εὐμενη : ἀναλαβοντες γαρ ἑαυτους και τας τροφας παρασκευασαμενοι νυκτος ἀπηλλαγησαν και λαθραιως ἀπεχωρουν προς τον Ἀντιπατρον . |
| ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
| καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
| τα μεσα : μαλακωτατα δε ἰσχειν ζευγη τα προς τους βλαστους , σκληροτατα δε τα προς τῃ ῥιζῃ : συμφωνειν | ||
| ταυτα διαλιποντα περι τριακοντα ἠ μικρῳ πλειους ἐπιβαλλεται παλιν ἀλλους βλαστους ἀπ ' ἀκρας της κορυνησεως της ἐπι τῳ προτερῳ |
| ; εἰτα ἐξ ἀρχης ἐρεις , τι κηδεμονος ἰδιον το φθειρεσθαι , το μηδεν αἰσχρον πασχειν , ἐαν το ἐπιμελεισθαι | ||
| χρονος ὁ παρελθων και ὁ μελλων , ἐν χρονῳ δε φθειρεσθαι το νυν οὐ δυνατον : συμπαρεκτεινοιτο γαρ ἀν το |
| τοι και Θεοφραστος αὐτον ἐπηινει , ὁτι περιηιει κρειττονα ἀγερμον ἀγειρων Μενελεω και Ὀδυσσεως [ γ . δ . ] | ||
| δε ἐκ της γης και της θαλαττης και του ἀερος ἀγειρων την εὐπαθειαν , ἡ πολις δε αὐτη ἡ βασιλευουσα |
| λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
| μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
| ἑτερον τι , ἐξ ὡν φησιν , ἠ το παρασιτειν εὐδαιμον νομιζων . και μην οὐδε τῳ τυχοντι ἀνδρι περιτεθεικε | ||
| βασιλεως , ὁσοι τε κολακες τραπεζης [ και ] το εὐδαιμον γαστρι και τοις αἰσχιστοις μετρουσιν , ὑπεμιμνησκον αὐτον της |
| ἑκαστῳ μοιραρχῃ και ἀρχοντι ταγματος τους ὑπ ' αὐτους τελουντας παρασκευαζειν αὐτους ποιειν , καθως δηλουνται ἐν τῃ προκειμενῃ γνωσει | ||
| αὐτην την συνουσιαν , νομιζοντες και το πλειονα των ἱκανων παρασκευαζειν περιττον εἰναι , μη μελλοντα γε προσφερεσθαι . „ |
| ῥωμη ᾐ , ἀπο του βραχιονος αἱμα ἀφαιρεειν : εἰτα θερμους ἀρτους ἐξ οἰνου μελανος και ἐλαιου ἀποβαπτων ἐσθιετω : | ||
| ἰρεως και το ἰσχυρον ὀξος αὐτοις διαμιγνυθι ῥητινην πιτυινην και θερμους και πυρεθρον και τερεβινθινην και θειον και νιτρον και |
| πανυ παλαιας ἐνιας αὐτων . οἱ δε κεκραγασιν ἁπανταχοθεν και ἀγανακτουσιν και την δικην ἐπιβοωνται κἀμε της βραδυτητος αἰτιωνται , | ||
| τουτων τους λογους ἐνεβαλες , και δη λεγω . πανυ ἀγανακτουσιν , ὠ πατερ , και σχετλιαζουσιν και εἰς το |
| ἀλλον λογον ταυτα τοιουτον . Της ὁλης θεουργιας διττον ἐστι προσχημα , το μεν ὡς παρ ' ἀνθρωπων προσαγομενον , | ||
| μαλιστα παντων συκοφαντειν ἐπιχειρησειν ὡς ἐπιδειξιν οὐσαν το πραγμα και προσχημα μαλλον εἰς τους πολλους , οὐ μεγαλοφροσυνην οὐδεμιαν . |
| καρδιη και αἱ κοιλαι φλεβες κινεονται αἰει , και το θερμοτατον πλειστον ἐν τῃσι φλεψιν : και δια τουτο πνευμα | ||
| πιειν : ἠν δε ἀλλως κεφαλην ἀλγεῃ , ἀρτον ὡς θερμοτατον ἐξ οἰνου ἀκρητου ἐσθιειν . Ἠν ἀνθρωπον θερμη ἐχῃ |
| μονου προϲηκεν οὐτε ἐπι μελικρατου μονου , ἀλλ ' ὑδαρεϲ μελικρατον ἑφθον διδοναι : δει γαρ τουϲ οὑτω νοϲουνταϲ ἐπι | ||
| νυμφης λαβων ἡδεως πινει : το δε ποτον ἀρα ἠν μελικρατον πεφαρμαγμενον . ἡ δε πεπωκοτα ὡς εἰδεν , λαμπρον |
| , , : ἐπει δε Δεινων μεν ἐν τωι πολεμωι συντελεσθηναι την ἐπιβουλην εἰρηκε , Κτησιας δ ' ὑστερον , | ||
| . . , ; , : αὐτοβοει : το παραχρημα συντελεσθηναι ἐν πολεμικοις ἐργοις , οἱον ταχεως και ἁμα τωι |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
| , γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
| δι ' ἡμερων σπʹ και ὡρων ιβʹ . ταυτας οὐν ἀφαιρειν δεησει ἀπο των του ἐνιαυτου τξεʹ δʹ ἡμερων , | ||
| . , . . β . . . Βλιττειν : ἀφαιρειν το μελι ἀπο των κηριων , ἐκπιεζειν και θλιβειν |
| αὐτης : το θυμικον , το ἐπιθυμητικον , και το λογιστικον : ἡ γαρ ὁμονοια του λογισμου ἐστι . . | ||
| των μερεων τας ψυχας δυο τα πρατα , το μεν λογιστικον το δ ' ἀλογον : και λογιστικον μεν , |