| ἰκελη : αὐθιϲ δε κοτε πονοϲ βαρυϲ , βαρυτατοϲ : μεϲηγυ δε τηϲ ὀδυνηϲ ἀτονιη και ἀφωνιη . διαφραγμα και | ||
| και ] ἐπιχορδιδα το μεϲεντεριον ἐκικληϲκον οἱ προϲθεν , τα μεϲηγυ νευρα και τα ἀγγεια και τουϲ ὑμεναϲ τουϲ ἀνοχηαϲ |
| δ ' οὐδεν μαλλον ἐκεινοις ἐστιν ἠ τοις ἐναντιως διακειμενοις γνωστον , συγκεχυται μεν δηπου τα της ἀληθειας κριτηρια και | ||
| ἑναδων . Ἐτι δε λεγωμεν , εἰ ἐστιν ἑν τι γνωστον , ἡ του ἑνος φυσις οὐκ ἀναινεται παντη την |
| ' ἑκων ταυτης ὑπεριδων ἀπωλετο δι ' αὐτην . οὑτως ἀχαριστον ἡ πονηρια , συγγνωμης τυγχανουσα . φονικος δε και | ||
| οἰεσθαι τιμην και παρ ' ὁτουουν και ἐφ ' ὁτῳουν ἀχαριστον εἰναι ἀνδρι σπουδαιῳ και ἐν Καρος μοιρᾳ ; και |
| ψυχρα , ὀνυχεϲ πελιδνοι και γρυπουνται . τεταρταιοι ἠ το πλειϲτον ἑβδομαιοι οὑτοι ἀποθνηϲκουϲιν . εἰ δε ἐπι το ἀγαθον | ||
| ἀλλα κατα λογον δρωντα μεχρι πωρωϲεωϲ : πωρουται δε το πλειϲτον ἡ κλειϲ ἐν εἰκοϲι ἡμεραιϲ . Ἡ ὠμοπλατη κατα |
| οὐν φησι τῳ τροπῳ κεχρησθαι και κατα του Πηλεως τον Ἀκαστον : ἀφηκε γαρ αὐτον ἐπι της ἐρημιας ὡς ἀπολουμενον | ||
| ἀκων . παλιν οὐν ἐκ Φθιας φυγων εἰς Ἰωλκον προς Ἀκαστον ἀφικνειται και ὑπ ' αὐτου καθαι - ρεται . |
| παις δια πληθος των ἐπιρριπτουμενων ἀπεπνιγη . και αὐτην δημοσιᾳ θαπτουσιν ἐν τῳ πεδιῳ † παντα ἑκατον ἐναγισαντες αὐτῃ . | ||
| : Λακεδαιμονιοι δε , ὡς ἐκομισθη σφισιν ὁ νεκρος , θαπτουσιν αὐτον βασιλεων τιμησαντες μαλιστα . Ἀρχιδαμου δε του Ἀγησιλαου |
| λεχος : ἀμφι δε τοισι και ἀθανατοις περ ἐουσιν ὑπνου βληχρον ὀνειαρ ἐπι βλεφαροισι τανυσθη . Ἠμος δ ' ἠλιβατων | ||
| ὁγ ' αὑτως ἐγχριμψας ἠλγυνε και ἠν ἐκπαγλα χαλεφθῃ : βληχρον γαρ μυος οἱα μυληβορου ἐν χροϊ νυχμα εἰδεται αἱμαχθεντος |
| δε τα τινων ὑφαιρουμενος , τῳ την μεν πλεονεξιαν ἐπι μηκιστον ἐκτεινεσθαι , το δ ' ἀσθενες ὑστεριζον εἰς βραχυ | ||
| ἀλογου πραξεως και την πολιν ἐποθουν . ἐλθων οὐν μετα μηκιστον χρονον οὐκεθ ' ὁμοιως δεκτος οὐδε χαριεις ἐδοκουν , |
| τον ἀκαταπαυστον : οἱ δ ' ἐπι νηυσι θοῃσι μαχην ἀλιαστον ἐχουσι : και ὁμαδος δ ' ἀλιαστος ἐτυχθη : | ||
| ' ᾐ ὁ λογος : ἐποιησατο νυμφη ἑαυτης ποσιν . ἀλιαστον : ἀντι του πολυ . δυψας : καταδυς . |
| τουτεστιν των γινομενων ͵γχ , ἀφελωμεν τα ͵γφμθ θ , καταλειφθησεται ἡμιν το ἀπο της ΔΚ τετραγωνον των αὐτων ν | ||
| και ἐπι τουτοις τοις βαθμοις οὐχ ὁλῳ τῳ πλατει : καταλειφθησεται γαρ ἀστεγαστος ὁ της ἀναβαθρας τοπος : και ἐφ |
| μεγεθος , ἐτι δε τους χυμους . τουτων δε πολλῳ μειζους κατα την Ἀραβιαν και την Βαβυλωνιαν ὁραν ἐστι γινομενους | ||
| ὑπαρχει ὀντα . ὡσπερ ἀμελει και των περιοδων αἱ μεν μειζους , αἱ δε ἐλαττους , και των περικοπων ὡσαυτως |
| κρειττον της αἰσθητικης γνωσεως , το βαθυ και νοησει μονῃ ληπτον : ἐαν δε το μελαν σημαινῃ το σκοτεινον και | ||
| δηλοι ὁτι το φαινομενον καλλος δοξῃ ἐστιν μετ ' αἰσθησεως ληπτον και οὐκ ἐπισ - τημῃ . Το δε πορευομαι |
| ἁ ζωντας [ ] ? ἀποκαλυπτει [ - ] , ἀποθανουσιν συμμενει [ - ] αὐτοις . θεων και ἀνθρωπων | ||
| και ταφους κοσμουντες και ἐπι τοις ὑπερ πατριδος ἐν μαχαις ἀποθανουσιν ἐπιταφιους λεγοντες και ἐπιθαλαμιους και ἀλλα τινα εἰδη των |
| οὑτως ἐσται ὁ ἀκρατης σπουδαιος , ὁπερ ἐστι ψευδος : ψεκτον γαρ δοκει πασιν ἡ ἀκρασια . ἐτι ὁ δυναμενος | ||
| ἑξιν . ἐστι γαρ το μεν καθ ' αὑτο ψευδες ψεκτον , το δ ' ἀληθες καθ ' αὑτο ἐπαινετον |
| , ἡτις ἐστιν ἀξιολογωτατη , ἐπειδη ζωογονει και ἀνακταται το ἐμφυτον θερμον , και ὑγιως αὐτης ἐχουσης , εἰς το | ||
| ὠμα δε και παχυτερα ἐνιοτε ἠ δια ψυχροτητα ἀπομαραινουσαν την ἐμφυτον θερμοτητα , ἠ δια το πλειω την αναδοθεισαν ὑλην |
| Ὀνητωρ ταυτην ἐχοντες διετελεσαν την διανοιαν . τεκμηριον δε παντων μεγιστον : οὑτος γαρ ἐβουληθη μεν Ἀφοβῳ δουναι την ἀδελφην | ||
| οὐκ ἀν δυναιμην προς ἀποντα ποιειν , παραινω δε σοι μεγιστον νομιζειν των ἀγαθων παιδειαν και μηδεν βαρυ των ἐπι |
| ἐλαιον κατωλισθε , και των θυρων πυρ κατεχυθη , και ἀσβεστον ἐστι : και ὁπλα δε καει και ἀνθρωπους μαχομενους | ||
| Πυρ , φησιν , ἐπι του θυσιαστηριου καυθησεται δια παντος ἀσβεστον : εἰκοτως , οἰμαι , και προσηκοντως : ἐπειδη |
| ' ὁραν βιοτοιο Σολων ἱεραις ἐν Ἀθηναις . τους πλεονας κακιους δε Βιας ἀπεφηνε Πριηνευς . ἐγγυην φευγειν δε Θαλης | ||
| ὁρᾳν βιοτοιο , Σολων ἱεραις ἐν Ἀθηναις . Τους πλεονας κακιους δε Βιας ἀπεφηνε Πριηνευς . Ἐγγυην φευγειν δε Θαλης |
| φησι πεδιον ἐν Κολχοις εἰναι Κιρκαιον . Κιρκαιοιο : προπαροξυνεται Κιρκαιον . ἀλσος τε σκιοειν : ἀντι του σκιοεν . | ||
| δια του ΑΙΟΝ μονογενη τρισυλλαβα προπαροξυνεται : Ἡραιον ἐλαιον Διρκαιον Κιρκαιον τροπαιον . το δε ἀρχαιον προπερισπαται . Τα δια |
| ἐχουσαι το ἐπεισχεομενον φυλαττουσιν , αἱ δε δια στενοτητα πορων ἀδυνατουσιν ἀρδεσθαι : το δ ' ὑπερβλυζον ἀκατασχετως ἐκχεομενον σκιδναται | ||
| μη δεδιεναι . Οἱ Ἰνδοι τελειον μεν ἐλεφαντα συλλαβειν ῥᾳδιως ἀδυνατουσιν , εἰς δε τα ἑλη φοιτωντες τα γειτνιωντα τῳ |
| Ἀφροδιτῃ . Ὁμηρος : τον και ἀνηρειψαντο θεοι Διι οἰνοχοευειν καλλεος εἱνεκα οἱο , ἱν ' ἀθανατοισι μετειη . ἀλλως | ||
| μορφαν μαλ ' ἐισκον ? ὁμοιον . τοις μεν πεδα καλλεος αἰεν και συ , Πολυκρατες , κλεος ἀφθιτον ἑξεις |
| ] , ἀλλ ' ἠιϲχυνομην [ τεκμηριον ] [ ] μεγιϲτον ἐϲτι [ ! ! ! ! ! ! ! | ||
| ἀϲθενεια ἠ ἑτερου τινοϲ των ϲπλαγχνων μηθ ' ἑτερον τι μεγιϲτον κωλυμα εἰη , παραλαμβανειν την καθαρϲιν , ἐφ ' |
| την οὐτ ' ἐλευθεροις ἠθεσι πρεπουσαν οὐτ ' ἐμαυτῳ συνηθη κακοηθειαν ἐναποδεικνυσθαι . περι δε του γενους της γραφης πλειονα | ||
| ἀλλα την προαιρεσιν αὐτων διαβαλλει και την γνωμην και την κακοηθειαν μεθ ' ἡς ἐν τοις Ἑλλησι πολιτευονται : και |
| το πλεον μερικη ἐσται ἀδικια , ἡ δε περι το ἀνισον ἀδικια καθολου . ἡ ἀρα μερικη ἀδικια , ἡτις | ||
| δε τινα των εὐστομαχων τῃ τροφῃ παραμιγνυσθω , οἱον κολιαντρον ἀνισον ἠ κυμινον ἠ σελινου σπερμα και φακος δε δισεφθος |
| καλλιερησαι βουλευονται . Ἀλλ ' οὐκ αὐθις ἀλωπηξ : παγαις ἁλωσεται λειπει : παροσον ἁπαξ διαφυγουσα παγας , δευτερον οὐκ | ||
| Ἀσιας και Εὐρωπης τραφησοιτο ἐν Σπαρτῃ , και ὡς Ἰλιον ἁλωσεται δι ' αὐτην ὑπο Ἑλληνων . Δηλιοι δε και |
| ἐπιδεσμων οἱ μεν χαυνουμενοι οἱ δε σφιγγομενοι και θλιβουσιν τον ἀρρωστον . , , . = , , . Ἐχρην | ||
| φρονημα κουφοτερον ἐχοντων χαιρουσιν ἐπ ' ἀδηλοις . Ἰατρος ὁρων ἀρρωστον ὑπο νοσου ἐπεμελειτο προς ῥωσιν του κειμενου . Μετα |
| τῃ δε ἐκ του παροντος πληθους ἀναγκῃ πλην συνεξεβοησαν και Σεβαστον προσειπον τον Περτινακα : ἐς τε το ἐκεινου ὀνομα | ||
| Ῥωμαιοι την ἀρχην ἐξετειναν . ἐξ οὑ δε ἐς τον Σεβαστον περιηλθεν ἡ μοναρχια , Ἰταλιωτας μεν πονων ἀπεπαυσε και |
| ' εἰκονα θεου τον ἀνθρωπον ἐνομισαν κατα το της ψυχης ἀορατον . . Μουσαιος Ἐλευσινιος ἐξ Ἀθηνων , υἱος Ἀντιφημου | ||
| : ἐκεινο δε ὑπερ το ἑν : ἀπεριληπτον ἀρα και ἀορατον παντη : ὡστε και γνωσει πασῃ ἀγνωστον ἀρα , |
| , το μεν ἠδη δεδεικται , το δ ' αὐ ῥηθησεται : ὁτι δε κατα τας ἀλλοιωσεις αὐτου και μεταβολας | ||
| . τα μεν οὐν τῳ ἐχεσθαι ὑπ ' ἐκεινου οὑτως ῥηθησεται , τα δε τῳ ἐνεργειαι τινες εἰναι αὐτου : |
| ὡϲτε προφανεϲτερον γενεϲθαι τον βρογχον , ἐγκαρϲιᾳ χρηϲομεθα τῃ διαιρεϲει μεϲην δυο κυκλων ταϲϲοντεϲ αὐτην , ὡϲτε μη χονδρον ἀλλ | ||
| τεμειν την κατ ' ἀγκωνα φλεβα : βελτιον δε την μεϲην τεμνειν : εἰτα εἰ μη φαινοιτο μελαγχολικον εἰναι το |
| ὡς πορσιστα , μοιραν δ ' εὐνομον αἰτεω σε παισιν δαρον Αἰτναιων ὀπαζειν , Ζευ πατερ , ἀγˈλαϊαισιν δ ' | ||
| παρ ' Ἀθηναιοις , οὐ ξενον , ὁπου γε και δαρον φασινἀλλα . και ἐπι συναλοιφης ἐστι το τοιουτον παραστησαι |
| δε Ἰωσιν ἀναμεμιγμενοι Θηβαιοι Φιλωταν τε τον ἀπογονον Πηνελεω και Αἰπυτον Νειλεως παιδα ἐσχον οἰκιστας . Πριηνεις μεν δη ὑπο | ||
| Τραπεζουντα μετεπεμψατο : και παρ ' αὐτῳ ἐτεκεν ἡ θυγατηρ Αἰπυτον τον τριτον . Ἐτεχνασαντο οὐν οἱ φονεις ἀφικομενοι παρα |
| γιγνηται . Ἀρχεται δε ἡ βιβλος ὡδε : Λαβων ἀρσενικον σχιστον , ποιησον πεταλα : βαλλε εἰς τευχος στρογγυλον και | ||
| . σχιστος δε ἀρσενικως χιτων γυναικειος . Ἀπολλοδωρος Συνεφηβοις : σχιστον χιτωνισκον τινα ἐνδεδυκας . σχολῃ το ἠρεμα , καθο |
| χρονος διδαξει το στεναζειν . . . ὡστε κἀκεινος τουτο μαθησεται . . ὁ γηρασκων ] ὁ παλαιος , ὁ | ||
| φυσιν , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι διδασκοντος αὐτου συνακολουθησει και μαθησεται τα διδασκομενα . ὁτι δε διδασκει τουτο αὐτο ἡμας |
| χαιρετε δ ' ἀλλοι ἀστερες , εὐκαλοιο κατ ' ἀντυγα Νυκτος ὀπαδοι . Κωμασδω ποτι ταν Ἀμαρυλλιδα , ται δε | ||
| , τας δε ὁρασεις Ἡλιαδας κουρας κεκληκε , δωματα μεν Νυκτος ἀπολιπουσας δια το μη χωρις φωτος γινεσθαι την χρησιν |
| . ἡμικακον ἀναδενδρας ἀπολογηθηναι ὀνοκοπος των τους ἀλετωνας τωνδε κοπτοντων ὀνους . μεταβα παρ ' ἐμου δ ' , ἐαν | ||
| [ ὡς ἐκεινα ] τας τε ἐλαφους και τους ἀγριους ὀνους και τα προβατα , μαλιστα δε ἡδεσθαι τῃ των |
| βαθειαν ὀρυξομεν ἐγγυθι ταφρον , ἡ χ ' ἱππον και λαον ἐρυκακοι ἀμφις ἐουσα , μη ποτ ' ἐπιβριση πολεμος | ||
| μαρτυρουσιν οἱ χρησμοι , ἐν οἱς εἰρηται ” ἐξαποστειλον τον λαον , ἱνα με θεραπευῃ ” . ἰδιον δε των |
| θεαμα ὀδυνηρον και ὀφθαλμοις οὐκ ἀνεκτον μεθειναι . το δε Κρατος φησιν , ὁρω τουτον τον Προμηθεα ἀπολαυοντα ὡν ἐστιν | ||
| . ἡ δε ἐπιγραφη τουτου Προμηθευς δεσμωτη . . . Κρατος και Βια . . . Ὠκεανος . . . |
| εὐωνυμα οὑτω πορευεται , ταυτα δε ὠσις και ἑλξις . ὡσπερ οὐν ἐν κυκλῳ μενειν δει το σημειον και ἐντευθεν | ||
| λεγοντων αὐτων οὐκ ἀγανακτουμεν , ἀλλ ' ὑπομενομεν ἀκουειν , ὡσπερ ὑπερ των πολεμιων , ἀλλ ' οὐχ ὑπερ ἡμων |
| : ὀτρυνω μολυνω . [ Ἀττικοι δε βαρυνοντες το Υ ἐκτεινουσιν αὐτο . ] Παν θηλυκον εἰς Α ληγον , | ||
| ἁλωσεως . την μεσην δε του ὀνοματος του ὀρτυγος συλλαβην ἐκτεινουσιν Ἀττικοι ὡς δοιδυκος , κηρυκος . Ἀριστοφανης δ ' |
| . Ὁτι το παλαιον οἱ Ῥωμαιοι νομοις τε και ἀγωγαις ἀριστοις χρωμενοι κατ ' ὀλιγον ηὐξηθησαν ἐπι τοσουτον ὡστε ἡγεμονιαν | ||
| λιαν σοφοις δοκιμαζομενος παρα τουτοις θαυμαζηται : ὁ γαρ τοις ἀριστοις ἐπαινουμενος και κεκριμενην δοξαν λαβων ἀναγραπτον εἰς τον ἐπειτα |
| λιβανιδιον ὀψαριον οὐδεν ἐλαβον : ἑψησω φακην . αὑτον γαρ οὐθεις οἰδε του ποτ ' ἐγενετο , ἀλλ ' ὑπονοουμεν | ||
| ἐνδοξον , ὁτι τοις ἀδοξοις ἀσχαλλει το πληθος ὑποταττομενον : οὐθεις γαρ ἑκων ὑπομενει τον αὑτου χειρονα κυριον ἀναδεχεσθαι και |
| ἐκ πλαγιου μεν ὁρωμενοι ἀσχαλασμα ἐχειν δοκουσιν , ὑποκατωθεν δε εὐθεις εἰναι , και αἱ σκιαι δε των κρικων ἐν | ||
| σαρουν . καμπιος δρομος : δρομοι τινες ἠσαν καμπιοι οὐκ εὐθεις και ἁπλοι , ἀλλα καμπας ἐχοντες . καναστρον : |
| κατανευσει [ ] , αἱ ἀρκτοι [ ] δυσονται και ἐπιτελουσιν [ ] : οὐ δυνουσιν δε . εἰ δε | ||
| ὁ Νομας , ὑστερον δε δια πληθος των ἱερουργιων ἁς ἐπιτελουσιν ἑξ γενομεναι μεχρι του καθ ' ἡμας διαμενουσι χρονου |
| Κα - λως εἰπεν ἐπι της ἐνστασεως το βιασεται : προφανους γαρ οὐσης της ἐξουσιας ἀνατρεπειν δια της ἐνστασεως ἐπιχειρουμεν | ||
| εἰπειν . ἐνιοτε δε και ἰσχυραι ἀντιθεσεις ἁπλως και ἐκ προφανους εἰσαγονται , ὁταν πανυ θαρρωμεν τῃ λυσει , και |
| : τα γαρ παραγοντα τι κατα την παραγωγον αὐτων δυναμιν παραγουσιν , οὐ κατα την ἀιδιοτητα . δειξατωσαν οὐν το | ||
| γαρ προακτικα των αἰτιων κατα τελειαν ἑστωτα ἐνεργειαν τα ὑφειμενα παραγουσιν , ἡ τε του παντος δημιουργια ἐκ του παντελως |
| μεν θανατου ῥυονται , ἐν δεσμοις δε και κακοις αὐτον περιβαλλουσιν . των δε κρατουντων ἀστερων παραφυλασσειν χρη τα δωδεκατημορια | ||
| ἀν ἐκεινοι ταλαιπωρευμενοι ἐς γην πεσωσι : παρασταντες δε βροχους περιβαλλουσιν αὐτοισι κατα τους αὐχενας , και αὐτοι ἐπιβαινουσι κειμενοισι |
| ποτε μεν εἰς ζ , ποτε δε εἰς δυο σσ τρεπουσιν , . , . * . . Ἀπενεικας : | ||
| ἐπισημαινων . Και μην και ἀλληγοριαι πολλοις ὀνομασιν ἐφεξης μετακειμενοις τρεπουσιν ἐφ ' ἑτεραν ποιοτητα την διανοιαν : ὁρα γαρ |
| κεραυνου κρεισσον ' εὑρησει φλογα , βροντης θ ' ὑπερβαλλοντα καρτερον κτυπον , θαλασσιαν τε γης τινακτειραν νοσον , τριαιναν | ||
| γλωσσῃ ματαιους ἐξακοντισῃ λογους . Οὐτ ' ἐκ χερος μεθεντα καρτερον λιθον ῥᾳον κατασχειν , οὐτ ' ἀπο γλωσσης λογον |
| δ ' ἀν και κατ ' ἀγρον μηδενος εὐπορων προπολιν προσφατον και λιπαραν ἐπιτιθεναι κατα του τραυματος , ἠ ζυμην | ||
| ταυτα , το ἐγγυς , ἀπο του ἱκνεισθαι , το προσφατον , το ἀρτι , το ταχεως , το πυκνως |
| γνωμηστος δεσμειν ἀμαλας δρομιαμφιον ἠμαρ δρυες οἰνοχιτωνες ἐξωθε παγης εὐσπαρτεος ἱστος ἡμεδαπης γης κακη κονις καμπεσιγουνος καμπεσιγυια κατα διψιον εἰδος | ||
| κατα παν αὐτης μερος , οἰκηματα ἠν . Ὁ δε ἱστος ἠν αὐτης ἑβδομηκοντα πηχων , βυσσινον ἐχων ἱστιον , |
| δε την συμβουλην , ἡν εἰσηγησατο ; Πηλευς δε ποιων ἀκουσεται λογων την παραινεσιν ἀπαιτων , δι ' ἡς ἐνταυθα | ||
| , ὁς παν [ μεν ] το λεχθεν ἐν βροτοις ἀκουσεται , το δρωμενον δε παν ἰδειν δυνησεται . ἐαν |
| ἐαν ἰδῃς μη θαυμασῃς : το γαρ πολυ καλλος και ψογων πολλων γεμει . γνωμην ἀριστην τῃ γυναικι μη λεγε | ||
| ἰδῃς , μη θαυμασῃς : το γαρ πολυ καλλος και ψογων πολλων γεμει . } Πιθανην γυναικα δ ' ὁ |
| το ζευγμα : ἀντικειται δε το ζευγμα τῃ Ἀβυδῳ . Σηστος δε ἀριστη των ἐν Χερρονησῳ πολεων : δια δε | ||
| τοτε τας ἡγεμονιας . ἡ μεν οὐν Ἀβυδος και ἡ Σηστος διεχουσιν ἀλληλων τριακοντα που σταδιους ἐκ λιμενος εἰς λιμενα |
| , ἀρ ' οἰει αὐτον οὐχ ἡγεισθαι κακιᾳ τῃ σφετερᾳ πλουτειν τους τοιουτους , και ἀλλον ἀλλῳ παραγγελλειν , ὁταν | ||
| : οἰμαι δε και Κριτιαν τουτον οὐχ ἑτερον τι το πλουτειν οἰεσθαι εἰναι . Ἐτι μεν ἀρα , ἠν δ |
| κατεισιν . ἀρα γε τα τοιαυτα ὑφ ' ὑμων καλως ἐπιτελειται ; το μεν γαρ στρατοπεδον των μιαιφονουντων ὁ προὐχων | ||
| και προσηγορον και φιλιον : φιλια γαρ δι ' ὁμοιοτητος ἐπιτελειται . Παντα δε ἐκτραγῳδει τα ἐπεισελθοντα κακα ἐν τῳ |
| Κορινθιοι ἠ το κοινον Θετταλων , μηδενα αὐτων φοβουμενον μηδε εὐχομενον ἀλλῳ λαχειν , ἀλλα προκαλουμενον ἐφεξης ἁπαντας , και | ||
| τον δε αὐτον τροπον οὐτ ' ἀν φρονιμον τινα γενεσθαι εὐχομενον , εἰ μη τουτων την μαθησιν λαβοι . Ἐρωτηθεις |
| , ἐφεδρευειν τοις ἐπιουσι , και νεων στολος την παραλιον περιεπλει . τοσοσδε φοβος ἠν Ἀντιοχου τα πρωτα . ὡς | ||
| , αὐτικα ταις τε ἰδιαις ναυσιν , αἱς την Ἰταλιαν περιεπλει , και παρα Καρχηδονιων αὐτῳ τισι δοθεισαις και συμμαχισιν |
| ὡσανει οὐκ ἠρεμων οὐτε ἐν αὐτῳ μενων : ἀει : αὐλος , παρα το ἀνω , το πνεω : και | ||
| ὡς περι αὐλων λεγει δια τουτων : Λυδος τε μαγαδις αὐλος ἡγεισθω βοης . ὁπερ ἐξηγουμενος ἰαμβειον Ἀρισταρχος ὁ γραμματικος |
| ἐπιτιμοις οὐσι κατοικοις , ἱν ' ἡσθωσιν οἱ ἀντιπαλοι , πληθος ἀσυντακτον και πεφορημενον , ὑφ ' οὑ κολακευομενος ὁ | ||
| δε την μελλουσαν ἐσεσθαι φθοραν του περιεχοντος ἀερος δια το πληθος των νεκρων εὐθυς ἀνεζευξε και κατηντησε μετα πασης της |
| [ τι ] τιθεασιν ἀμφοτερας τας προτασεις ἀλλα την ἑτεραν λειπουσιν , ἡμας δει λαμβανειν την παρειμενην , μεθ ' | ||
| δε το τε του Λεοντος και το του Σκορπιου τοις λειπουσιν εἰς την διπλην της ἐπ ' ὀρθης της σφαιρας |
| σχημα δυναται μεν ὑπτιας της χειρος , δυναται δε και πρανους οὐσης ὑπαρχειν : ὁρος δ ' ἐκεινου του σχηματος | ||
| . ἐθεον δε και ἱπποι και ἐδει αὐτους κατα του πρανους ἐλασαντας ἐν τῃ θαλαττῃ ἀποστρεψαντας παλιν προς τον βωμον |
| ἐπιγραμμα καλλιστον το δικαιοτατον , λῳστον δ ' ὑγιαινειν , ἡδιστον δε πεφυχ ' οὑ τις ἐραται τυχειν . ἁπαντα | ||
| - βολην . ἐπει δε αὐ το φως ὁρασθαι μεν ἡδιστον , πραττειν δε ἀδυνατον ὁτιουν χωρις αὐτου , κοιμωμενοι |
| των γραμματικων οὑτως ὡρισαντο : γραμματικη ἐστι τεχνη των παρα ποιηταις τε και των κατα την κοινην συνηθειαν λεξεων εἰδησις | ||
| ποθος γενεσιν οὐκ ἐδεχετο . Βουλει και τουτο συγκεχωρησθω τοις ποιηταις . πως ἠρα θεος και ποθῳ την φυσιν ἐψευδετο |
| και ἀβεβαιος ἐστι γνωσις , ἡ δε ἐπιστημη γνωσις ἐστιν ἀπταιστος . Οὐδεν γαρ ἀπεικος ὁ λεγομεν καλλιον κατα τυχην | ||
| εἰτε ἐπιστημην , οὐδεν διαφερει , ἐπει ἐστι και δοξα ἀπταιστος οὐδεν ἡττον της ἐπιστημης . τινες γαρ των δοξαζοντων |
| τουτο και ἡ ποιησις λεγει , Ἀθηναν μεν τεκταινεσθαι , Ἡφαιστον δε χαλκευειν : οὐχ ὁτι τῳ ὀντι ἐργαζονται , | ||
| νησων ἐστιν ἡ Ἱερα καλουμενη , ἐν ᾑ φασι τον Ἡφαιστον χαλκευειν . πλαγκτην δε αὐτην εἰρηκεν ἀκολουθησας τοις περι |
| ὁμοιως ἐχει , τουτεστι προς το μερος του ὁριστου , ἀπορειται ἀρα δει τον λογον των μερων ὑπαρχειν ἐν τῳ | ||
| φεροντων ταὐτον τῃ εὐτυχιᾳ την εὐδαιμονιαν τιθενται . Διο και ἀπορειται ποτερον , φησιν , ἐστι μαθητον ἡ εὐδαιμονια και |
| αἰτιωμαι , οὐδ ' ἀναγκασθεντ ' αὐτων οὐδενα δει δοκειν χρηστον εἰναι τημερον , ἀλλα δι ' αὑτον και το | ||
| χρονος δε δειξει ς ' , ὡι τεκμηριωι μαθων ἠ χρηστον ὀντα γνωσομαι σε γ ' ἠ κακον . περισσομυθος |
| τοτε ἐρρηθη . ἁ νυν ὑμεις παρακαλουντες οὐκ ἰστε ὁσον ἑσμον λογων ἐπεγειρετε : ὁν ὁρων ἐγω παρηκα τοτε , | ||
| ἀεκοντας ἀναγκαιῃσιν ἀγεσθαι . τοσσον ἐρως γλαφυρῃσιν ἐφ ' ὁλκασιν ἑσμον ἀγειρει . οἱον δη βασιληα φερεπτολιν ἠε τιν ' |
| και ἀκολουθως ἀκριβεστερον ὁραθησεται , τουτεστι μαλλον ἠ το ἑτερον ὁραθησεται . Πλειονων ὀψεων . , ] εἰ δε ὑπο | ||
| ὑγρου κολλυριου ἐν καθαρῳ ἀγραφῳ χαρτῃ : και ἡμερας οὐχ ὁραθησεται , σκοτιας δε γενομενης ἀναγνωσθησεται το γραφεν . εἰ |
| των Καρνειων κατα την ἑκτην και εἰκοστην ὀλυμπιαδα , ὡς Σωσιβιος φησιν ἐν τῳ Περι χρονων . : Και γαρ | ||
| καλεισθαι , εὑρεθεν ὑπο τινος Πλαγγονος . ὁμοιως ἱστορει και Σωσιβιος ἐν Ὁμοιοτησιν . ὡς και το ΜΕΓΑΛΛΕΙΟΝ : ὠνομασθη |
| και παραψυχην του παθους ζητων , βιου στερησιν εὑρατο , τοσουτον τῃ τελευτῃ ὀνηθεις , ὁσον εἰς ἀνθος τῃ ὁμωνυμῳ | ||
| παρ ' ἡμων δικαιως εἰληφασι , τουτων ἀδικως ἀποστερησονται . τοσουτον δ ' ἀδικια μειζων ἀγνωμοσυνης , ὡς μοριον ἀδικιας |
| ! ! και ] εὐορκους [ και δικαιους ] ταις ἀρισταις [ ] διαδοσεσι [ ] κινεισθαι και παρ ' | ||
| ' οὑ τις ἐραται τυχειν . ἁπαντα γαρ ταυτα ταις ἀρισταις ἐνεργειαις ὑπαρχει . ταυτας δε φαμεν εἰναι την εὐδαιμονιαν |
| ὁ δε την γνωμην οὐδαμως ἠλλοιωθη τῃ θεᾳ παν εἰρηκως ἀρεστον ὑπαρχειν αὑτῳ το δοκουν βασιλει . εἰ τοινυν ὁ | ||
| την ὑποσχεσιν ὁ νομος λεγων , ὁτι οἱ „ το ἀρεστον „ τῃ φυσει δρωντες και ” το καλον ” |
| την πολιν μετα χιλιων στρατιωτων , οἱ δε περι τον Σωστρατον ἐπιφανεντες μετα μεγαλης και τεταγμενης δυναμεως ἐτρεψαντο τους παρεισπεπτωκοτας | ||
| ἀκρως φιλοσοφον ἐκφαινειν : λεγω δε εἰς τε τον Βοιωτιον Σωστρατον ἀναφερων , ὁν Ἡρακλεα οἱ Ἑλληνες ἐκαλουν και ᾠοντο |
| πειθειν τον Νεστορα ; ὀργη ὑπερ Ἀχιλλεως των Ἑλληνων . παραμυθειται την ὀργην αὐτων ὁ Ἀγαμεμνων ὁμολογων ἡμαρτηκεναι , και | ||
| σημαινομενον οὐν ἀπηντησεν : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει : παραμυθειται αὐτον ὁ χορος : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει |
| κατα το ἐπιβαλλον αὐτοις μερος ἀπῃτουν . ταυτα δ ' ἐπραττον προφασεις αὑτοις εὐλογους και πιθανας ἀρχας ζητουντες πολεμου . | ||
| ὑπατοι , διεστησαν το ἀρχειον : και μετα τουτ ' ἐπραττον ἐπι πολλης ἐξουσιας τα δοξαντα τῃ βουλῃ . γενομενης |
| δε μη , χρονιωτερη μεν ἡ ἀλθεξις , διαστροφην δε ἰσχουσιν οἱ ὀδοντες , και σιναροι και ἀχρηϊοι γινονται . | ||
| τι εἰδος ἰοντες τε και ἐσπουδακοτες το του ὁλου ὀνομα ἰσχουσιν , ἐρωτα τε και ἐραν και ἐρασται . Κινδυνευεις |
| ἐστιν ὁ ΑΒ προσλαμβανομενος : ὁ ἀρα ΓΒ ἐσται ὑπατων διατονος . παλιν ἐπει ὁ ΑΒ του ΒΔ ἐστι διπλους | ||
| : ε τετραγωνον και πι ἀνε - Εστραμμενον ∐ διεζευγμενων διατονος : ω τετραγωνον ὑπτιον ℧ και ζ Ζ νητη |
| εὐ πεποιηται ἡ περι τον Κυκλωπα ἱστορια ἠ ἀλλο τι τοιουτον οὐκ ἀγαν ὀρθοεπει : μαλλον γαρ ἁρμοζει λεγειν εὐ | ||
| πολλων σταντων παλιν ἐπ ' ἀρχην ἠλθεν ἡ μαχη . τοιουτον γαρ και ἐπι του καθολου γινεται : κατακρατειται γαρ |
| ποιητης ἐκ προσωπου του Δαφνιδος . ἁ Γαλατεια : Γαλατειᾳ ἱερον ὁ Κυκλωψ ἱδρυσατο ἐκ του ἐχειν αὐτον πολλα προβατα | ||
| δε τοι , ἱερος ὑκης . ἀλλοι δ ' ἀκουουσιν ἱερον ἰχθυν τον ἀνετον , ὡς και ἱερον βουν τον |
| ἡ Σιβυλλα μακροβιος : ἠ τοις χρησμοις ἡδεται : ἠ ἀπαταται : ἠ μαντικως ἐχει , χρησμους φανταζεται : χρησμολογος | ||
| δη ἐρῳτο ὑπο του Ἱππολυτουαὐτη δε ἀρα του μειρακιου ἠρα ἀπαταται ὁ Θησευς τῳ λογῳ και καταραται του παιδος τα |
| ποτε Κεβρηνη . ὑπονοει δ ' ὁ Δημητριος μεχρι δευρο διατεινειν την περι το Ἰλιον χωραν την ὑπο τῳ Ἑκτορι | ||
| περι ταυτας , οὐκ ἀληθες ἀν εἰη το την ἐλευθεριοτητα διατεινειν περι πασας τας ἐν χρημασι πραξεις , εἰτε διατεινοι |
| μεν , ὁτι μη νυν δυναται διαλυσαι το χρεος , εὐχομενος δε τοις θεοις ὡς ταχιστα δυνηθηναι , μικραν δε | ||
| ἡ διπλη ὁτι οὐ προσυνεσταται περι της των Ἀχαιων κακωσεως εὐχομενος οὐδε κατ ' εὐχην τετιμηται , ἀλλα δια τας |
| και ταξει μαλλον ἠ κατα ἐθνος Ἰλλυριων ἑκαστον , ὁσα εὑρον , συγγεγραπται . Ῥωμαιοι Μακεδοσιν ἐπολεμουν , και Περσευς | ||
| της κυησεως χρονος εὑρεθηναι δυναται . τας μεν δη πλειστας εὑρον ἐν τῳ μεταξυ των ρϘ και ς ἡμερων τετοκυιας |
| ἀναγκην πραγματων εἰτε δια το μη δυνασθαι φερειν ὀδυνην ὁλως αἰτουσιν ἡμας ἐπιδιδοναι των ἀνωδυνων αὐτοις τι φαρμακων , καλον | ||
| προσθε χαριν τιθεσο . Οὐδενα θησαυρον παισιν καταθησει ἀμεινον : αἰτουσιν δ ' ἀγαθοις ' ἀνδρασι , Κυρνε , διδου |
| και ὑποζυγια διεφθειρον . ἐκηρυξεν οὐν ὁ Ἰξιων , ὡς εἰτις οὐν ἑλοιτο τους ταυρους , δωῃ χρηματα παμπολλα . | ||
| : ἐστι δε και δια φαρμακου ἐμβαλεσθαι τας ἐσχαρας , εἰτις προς πυρ ἐπιφοβως ἐχει . Ἐσχατον μεν οὐν ἐσχηκε |
| : το γαρ ἀφανες ἐκ του φανερου ταχιστην ἐχει την διαγνωσιν . αὐτοις δε τοις τελειοις ἐοικεν ἡ μαθηματικη ὡσπερ | ||
| δε και τα οὐρα κατανοειν ἐπιμελως : την γαρ μεγιστην διαγνωσιν ἐν τουτοις ἀκριβως ἐστιν εὑρειν : φλεγματικωτερα γαρ και |
| γε : οὐ μην ἐτι ἐν τῳ καλως γε : ἐπιτεταται γαρ ἡ ἐκπληξις . ἀλλα μην και ἐν τῳ | ||
| ' αὐτου του ἡγεμονικου , ἀφ ' οὑ ταυτα παντα ἐπιτεταται δια των οἰκειων ὀργανων προσφερως ταις του πολυποδος πλεκταναις |
| τον ναον τον ἁγιον , και ἐπι θρονου δοξης τον ὑψιστον . Και εἰπε μοι : Λευι , σοι δεδωκα | ||
| ἀρχιστρατηγε , του διακονησαι μοι λογον ἐτι ἁπαξ προς τον ὑψιστον , και ἐρεις αὐτῳ ὁτι Ταδε λεγει Ἁβρααμ ὁ |
| , εἰπειν . Ἀρα διοτι γε βραδεως και οὐ τοις τυχουσιν ἐπιστευεν ; Μα Δι ' , εἰπεν . Οὐ | ||
| δαπαναις και παρασκευαις . δʹ Λιτοτης δε ἑξις ἀρκουμενη τοις τυχουσιν . εʹ Κοσμιοτης δε ἐπιστημη περι το πρεπον ἐν |
| ὁ Καριων . μεμυστιλημενοι : εὐωχημενοι , ζωμον ἀρυσαμενοι κοιλοις ἀρτοις και μυστρια μιμουμενοις . ὁθεν και το ὀνομα τοις | ||
| δε οἱ ἀρχοντες πανταχοθεν ἐκαλουν , αἱ τιμαι δε τοις ἀρτοις ἐπι το πλεον ἡκον . Φιλαγριος δε , ἀνηρ |
| ἡ αἰτια ἐν τοις ἐκτος ᾐ , μηδεν συμβαλλομενου του πραττοντος : οἱα δ ' ἐφαμεν εἰναι τα μικτα , | ||
| και την Ἀθηναν ἀρωγον . συνεντες οὐν οἱ δορυφοροι κακως πραττοντος ἐσηλθον ἀθροοι και τον τυραννον ἀπεκτειναν λιποθυμουντα ἠδη . |
| ἠκουσεν παρα τινος , τι ἐστιν ἐπαινος , τι ἐστι ψογος , τις ἑκατερου φυσις ; τους ποιους των ἐπαινων | ||
| ' ὀχθους ἀνορουειν , και ἀπ ' ὀχθων καθαλλεσθαι . ψογος ἱππου ἐργων και γνωμης ἐκ των ἐναντιων νωθης , |
| φιλοδικος . ἀκρωχολος . εἰς ὀργην εὐκολος . ἀγρωσται : κυνηγεται . ἀγυιευς : κιων εἰς ὀξυ ληγων . ἀγρωσσω | ||
| δε κυνες πολλαι ἐν τῃ τοιαυτῃ θηρᾳ και αὐτοι οἱ κυνηγεται κινδυνευουσιν , ὁταν γε ἐν ταις μεταδρομαις ἀπειρηκοτι ἀναγκαζωνται |
| + των ὑψηλων . ἠγουν τα ἀκρα των ἐπαλξεων λιθοις βαλλουσιν οἱ πολεμιοι . ἀκροβολων ] των ὑψηλων . ἐπαλξεων | ||
| , μεσην και τελευταιαν . ἀντι του ἐν τρισιν ἀγγειοις βαλλουσιν ἐλαιον , και ἐν τῳ ἑνι ἐξ αὐτων βαλλουσι |
| ὁ ἠν αὐτοθι των Συρακοσιων αἱρουσι και ἀνδρας των φυλακων ἀποκτεινουσιν . οἱ δε πλειους διαφυγοντες εὐθυς προς τα στρατοπεδα | ||
| τε Ἀνδροκλεα και των περι αὐτον τους λογου μαλιστα ἀξιους ἀποκτεινουσιν . Ἀντιοχος δε βασιλευων ἠδη μονος ἐπεμπεν ἐς Σπαρτην |
| του πειθειν ἐφιεσθαι , και περι ποιον αὐτων τεχνιτευειν αὐτην ἀξιουσιν , περι το ἐναργως ἀληθες ἠ περι το ἐοικος | ||
| το σωμα το μεν πρωτον κεδριαι και τισιν ἀλλοις ἐπιμελειας ἀξιουσιν ἐφ ' ἡμερας πλειους των τριακοντα , ἐπειτα σμυρνηι |
| το μικτον , ἡ ἑνιαια φημι , και κατα το ἑνιαιον : ἀλλα ταυτα μεν και ὑστερον . Ὁ δε | ||
| τουτο ἐστι : τοιουτον δε το ἡνωμενον , εἰπερ οὐτε ἑνιαιον γε ὀν τουτο ἐστιν , οὐτε ὡς ὀχημα τουδε |
| δη ἑξ ἠ ἑπτακαιδεκα ἐτων ἀπο γενεας οἱ παιδες ταυτα πραττουσιν , ἐκ τουτου δε εἰς τους ἐφηβους ἐξερχονται . | ||
| , ἀλλα και πανταπασιν ἀσεβες : ἐπειδηπερ εὐνοιᾳ θεων εὐ πραττουσιν ἀνθρωποι , και μαλισθ ' ἡμεις , τα μεν |
| ὡδι ἠ ὡδι , ἠ το ἀνελεσθαι τι των ἐμποδων καρφος ἠ φυλλον . Κατα το προτερον δη λεκτεον τα | ||
| φοιτεων ; ἐγω σε θησω κοσμιωτερον κουρης , κινευντα μηδε καρφος , εἰ το γ ' ἠδιστον . κου μοι |