την αὐριον ἀποθησαυριζε : βελτιον γαρ τελευτωντα ἐχθροις καταλιπειν ἠ ζωντα των φιλων ἐπιδεεσθαι . εὐπροσηγορος ἐσο τοις συναντωσι σοι | ||
. Τι φῃς ; αἰνιγματα λεγεις , ὠ Ἀρχια , ζωντα λαβοντες οὐκ ἐχετε ; Οὐ γαρ ἐκελευες την γε |
αὐτον χαμαι κυλιομενον και τον φλογμον οὐ φεροντα και ψυχρον αἰτουντα πανυ ἐρωτικως , ἑαυτον δε μη δουναι . καιτοι | ||
τε ξεινον κακον ἐρξῃ : ἰσον κακον ἐστιν ὁστις τον αἰτουντα συγγνωμην και ξενον ἀδικως λυπησῃ και ὁστις του ἰδιου |
τεθναναι ἐλεχθη , νεος δε και σφοδρος ὁ ὑος αὐτου παρειληφεναι την ἀρχην και οὐδαμως ἀφιστασθαι της ὁρμης . οἱ | ||
' Ἡρακλεους οἰκειοτητα προς το ἐθνος , ἡν μυθικως ἑαυτους παρειληφεναι παρα των προγονων ἱστορουσιν . ἡ δ ' ἑξης |
μοι γεγονε τα προτερον κακα : εἰ μη τοτ ' ἐπονουν , νυν ἀν οὐκ εὐφραινομην . πολλα με διδασκεις | ||
μ ' ἀνω κατω ἑλκετ ' ἀμουσοι ; οὐχ ὑμιν ἐπονουν , τοις δ ' ἐμ ' ἐπισταμενοις . εἱς |
θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
, γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
ἀπ ' ἀλληλων ποιησαμενους ὁμοεθνεις μηκετι διασωζειν τον αὐτον της διαλεκτου χαρακτηρα δια τας προς τους πελας ὁμιλιας : το | ||
. οὑτοι γαρ δια την των βαρβαρων παροικησιν ἐλυμηναντο της διαλεκτου το πατριον , τα μετρα , τους χρονους . |
και ] κεραυνωθηναι ἀμφοτερα μνημεια . λεγουσι δε και Σοφοκλεα ἀκουσαντα ὁτι ἐτελευτησεν , αὐτον μεν ἱματιῳ φαιῳ προελθειν , | ||
, τουτον φυγοντα , και του θεου του ἐν Δελφοις ἀκουσαντα , ὁτι ἀν ἐλθῃ Ἀθηναζε τευξεται των νομων , |
λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
ἐπιμελειας τε και ὑπερπονουντων ὠδινας παλαιας ἐπι νεοις δανεισθεισας , ἀποδιδοντα δε παλαιοις ἐν τῳ γηρᾳ σφοδρα κεχρημενοις . παρα | ||
αὐτα οὑτως ἐχειν ἐστιν ὡσπερ ἐχει : ἑκαστωι οὐν αὐτων ἀποδιδοντα την αἰτιαν και κοινηι πασι το ἑκαστωι βελτιστον ὠιμην |
δογματικοι . ἡμεις δε παλιν της κατα την συγγραφην προαιρεσεως στοχαζομενοι προς μονον το ἀληθες νυν τους λογους ποιησομεθα , | ||
της ἀρχαιοτητος και των παλαιων πραξεων ἐν κεφαλαιοις ἀναγραψομεν , στοχαζομενοι της συμμετριας . περι πρωτων δε των βαρβαρων διεξιμεν |
: Παμφως δε , ὁς Ἀθηναιοις των ὑμνων ἐποιησε τους ἀρχαιοτατους , οὑτος ἀκμαζοντος ἐπι τῳ Λινῳ του πενθους Οἰτολινον | ||
μεν Αἰγυπτιους , οἱ δε Φρυγας φασιν , Ἑλληνων δε ἀρχαιοτατους Ἀθηναιους και τους πριν Πελασγους , νυν δε Ἀρκαδας |
. διοπερ αἱ γυναικες ἀναλογιζομεναι μεν την ἐν τῃ Λιβυῃ μελλουσαν αὑταις ἐσεσθαι δουλειαν , θεωρουσαι δ ' αὑτας ἁμα | ||
τι μωμητον της προλαβουσης δυσκλειας την παρουσαν ἀνακοπτουσης ἠ και μελλουσαν εὐκλειαν , ἀναφεροντων των πολιτων τα ὑστερα καλα προς |
ὀφλων . . . . σοφος ] ὁ πανουργος και δολιος και πολυμηχανος και δεινος . . οὐ πολλη ὀργη | ||
ἐφανη δε και ἀλλοτε , ὁτε Νερων ἐκεινος ἀβεβαιος και δολιος ἠρχετο της μανιας . Προς τουτου ἀνατελλουσιν και λαμπαδες |
σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
παντες ἐνεκλιναν , και Μιθριδατῃ του πταισματος οἱ στρατηγοι αὐταγγελοι παρεγενοντο , και πολυ πληθος τοτε των βαρβαρων ἀπωλετο . | ||
και ὑστερον ναυμαχιας Ῥωμαιων προς Καρχηδονιους γινομενης τριηρεις πεντε Ἀττικαι παρεγενοντο : ἐστιν οὐν και τουτοις ἐνταυθα τοις ἀνδρασιν ὁ |
τα δενδρα εὐφοριας . ὡς γαρ αἱ ἀμειλικτοι και ἀπαρηγορητοι δεσποιναι του σωματος , διψα και πεινα , κατατεινουσιν αὐτο | ||
ἱκετευω . , παρακαλω . τοινυν ] λοιπον . ὠ δεσποιναι , ⌈ τοινυν δεομαι ὑμων τοιουτον δηλονοτι γενεσθαι με |
δωδεκα θεων ἀγαλματα , συμβωμους δε αὐτους ποιησαι ἑξ βωμους κατασκευασαντα . ἀλλως : Ὀλυμπιασι βωμοι εἰσιν ἑξ διδυμοι τοις | ||
, κἀν ἀποκτειναι βουλεσθαι τον παρ ' ἡμιν τουτων τι κατασκευασαντα , δια δ ' ὡν ὁ παρ ' ἡμιν |
περιττων και καλων και διαγωγην ἐχοντων ἡδειαν [ ἀνευ του λυσιτελουντος ] : και θρεπτικον ζῳων των ἰδιον τι ἐχοντων | ||
καινον εἰ και της εἰσεπειτ ' ἀσφαλειας ὑπερ του κοινῃ λυσιτελουντος ἐδεηθη Λεπτινης ; ἀλλ ' οὐ περι τῳ νομῳ |
μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
, ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
καταγουσι την κοινως και ἰδιως , αὑτη δε ἀπο ἑνος σκελους την ἰδιως και ἰδιαιτατα καταγει : κοινον γαρ ἐχουσι | ||
' ἱππου θεοντος ἐκπηδαν ἐκ της τυραννιδος , ἀλλα του σκελους ἑλκομενον ἐκπιπτειν . ᾡ προσσχων ὁ Διονυσιος ἐκρινε παν |
αἰχμαλωτους : τους Γαλατας μιμουμενος κἀγω κατακαυσειν ηὐξαμην τοις δαιμοσι διαλεκτικους τρεις των παρεγγεγραμμενων . και μην φιλοσοφειν φιλολογειν τ | ||
μενειν , ἠν μη τους φυσικους ἐκεινος ἐπιτριψῃ και τους διαλεκτικους ἐπιστομισῃ και την Στοαν κατασκαψῃ και την Ἀκαδημιαν καταφλεξῃ |
κατ ' ἀγοραν , ὁπως μηδεν ἀδικῃ μηδεις , τον ἀδικουντα δε κολαζειν , πληγαις μεν και δεσμοις δουλον και | ||
ὁ ῥητωρ και καθολικοις λογοις ἐχρησατο : ὡστε οὐκ ἐστιν ἀδικουντα και ἐπιορκουντα και ψευδομενον δυναμιν βεβαιαν κτησασθαι , ὁπερ |
και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
και μεγεθει δεδομενη ᾐ , ἡ κορυφη αὐτου ἁψεται θεσει δεδομενης εὐθειας : ἑτερα δε τοιαυτα : ἐαν εὐθειας τῳ | ||
ἀριθμον ἡ πλευρα τουτου ἑκαστον ἐχῃ σημειον ἁπτομενον εὐθειας θεσει δεδομενης , των τριων μη προς γωνιαις ὑπαρχοντων τριγωνου χωριου |
προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
και ἐπιστατησαι . . . . . το δε τεκμηριον ἐλαμβανομεν ἐκ των Μητροδωρου Ἰωνικων : ἱστορει γαρ ὁτι Σμυρναιοι | ||
οὑτως γαρ δοξουσι πλειους προτασεις ἐκ τριων ὁρων γινεσθαι . ἐλαμβανομεν δε τας ἀντιστροφας προς την τελειωσιν των ἀτελων συλλογισμων |
πηγην φησιν ὑδατος εἰναι , ἀφ ' ἡς τους πινοντας ἀναισθητους γινεσθαι ταις ψυχαις : εἰναι δε και ἐπι ταυτης | ||
' ἰσασιν ἀκριβως , εἰ και πανυ φησι τις αὐτους ἀναισθητους εἰναι , ὁτι , εἰ γενησεται πολεμος προς ὑμας |
ὁρασιν το αἰθερωδες πεφυκεναι , προς δε την ἀκοην το πνευματικον , προς δε την ὀσφρησιν το πυρωδες , προς | ||
παγῃ , χαλαζαν δ ' ὁταν συμπεριληφθῃ τι τῳ ὑγρῳ πνευματικον . Ἀναξαγορας νεφη μεν και χιονα παραπλησιως , χαλαζαν |
και την μεταβολην του πολιτευματος εἰς τον ἐξ ἀρχης κοσμον ἀποκαταστησαι προθυμουμενος αὐτος τ ' ἀναφανδον , ὡσπερ και προτερον | ||
Δεομεθα σου , μακροθυμησον ἐφ ' ἡμας : ἰδωμεν πως ἀποκαταστησαι σοι δυναμεθα . κἀγω ἀνυπερθετως προεφερον αὐτοις το χειρογραφον |
σκαιους και ἀμαθεις ὡστε μηδεν αἱρεισθαι των ὑφ ' αὑτοις ἐλευθεριον εἰναι μηδε καλον κἀγαθον , ἀλλα βουλεσθαι μαλλον ἀνδραποδων | ||
? ! ! ! ! ! ! διαιταν | και ἐλευθεριον νομην ἀφῃρημενῳ ? ? , οἱα τα ἐν | |
τινα , ἀμφωτιδες , † την ἀμφι την περι † σημαινουσαν . . . . ἀμφονον : ἰστεον , ὁτι | ||
. οὑτως Ὠρος . ἐγω δε εὑρον ἐν τοις Ῥητορικοις σημαινουσαν την λεξιν οἰκιαν τινα ἀπο Βατωνος ἐπωνομασμενην δεσποτου . |
πολιν ἑλοντας ταυτην μεν κατασκαψαι , την δ ' Ἑλενην ἀπαγαγειν εἰς Λακεδαιμονα παρθενον οὐσαν , και μετ ' αὐτης | ||
μη λαμβανῃ , ἐξεστιν ἐκ των οὐκ ἐκδιδοντων ἀχρι τριων ἀπαγαγειν . ὁ δε ἀδικως ἀνδροληψιᾳ κεχρημενος οὐκ ἀνευθυνος ἠν |
ὁπου φησι : τις κεν αἰνησειε νοῳ πισυνος Λινδου ναεταν Κλεοβουλον ἀεναοις ποταμοις ἀνθεσι τ ' εἰαρινοις ἀελιου τε φλογι | ||
ἡ τε πολις ἐμπεπλησται της σης μεγαλοπρεπειας ἐχομεν τε τον Κλεοβουλον παντως ἀν ἀποπταμενον , εἰ μη τοιουτος ἠσθα . |
κατ ' ἀρχας οὐδεν ἀμεινον του ῥοδινου του χωρις ἁλων κατεσκευασμενου ψυχροτατου κατα του βρεγματος διαβρεχομενου : ἐστω δε μη | ||
δυσι πλειονων των τετταρακοντα , και καθισαντων ἐπι τινος ἡμικυκλιου κατεσκευασμενου περαν της λιμνης , ἡ μεν βαρις καθελκεται , |
. το δε ὡς ἡμεις κρινομεν δια μεσου πλειω : περισσοτερως . παραβαλλομενοι : ῥιψοκινδυνουντες . τους τε ὑμων χειρους | ||
μεν και ἐλευθερῃσι , και αὑται του εὐηθεστατου τροπου : περισσοτερως δε δουλῃσι , ὁσῃσι τε ἐγιγνοντο βιαιοταται , και |
τι ἀντι τινος ὀφειλει , ἡ δε ἀναβολη της κομιδης ἐλευθεριωτερον πως και φιλικωτερον ποιει το συναλλαγμα : διο παρ | ||
μικρολογωτερον , αἱ δε ἐν ἀφθονιᾳ και περιουσιᾳ προς το ἐλευθεριωτερον ἠ ἀκολαστοτερον , κἀπι των ἀλλων ἀναλογον , τον |
δυνωνται , φιλιαν τῳ δημῳ συνθεσθαι προς τους πατρικιους ἀτερ δολου και ἀπατης και καταγαγειν τους φευγοντας ἐπι τα σφετερα | ||
μη ῥᾳδιως συνειναι δυναμενοι , εἰ τι μετα πανουργιας ἠ δολου λεγοιτο ἠ πραττοιτο . πιστευσαντες γουν τῳ Σεβηρῳ προσποιουμενῳ |
εἰς θεου τους χρησομενους , ὡν ἠν εἱς Ἀμυρις , πυνθανομενοι μεχρι τινος εὐδαιμονησουσι . και ἡ Πυθια ἐφη : | ||
τἀλλα προς τον κινδυνον παρεσκευαζετο , οἱ δ ' Ἑλληνες πυνθανομενοι το μεγεθος των περι τους Θηβαιους κινδυνων ἐδυσφορουν ἐπι |
τους πυρφορους , οἱ δε πρυτανεις κινδυνευοντος ἁλωναι του λιμενος παρεκαλεσαν τους ἀριστους των πολιτων τον ὑπερ της κοινης σωτηριας | ||
ἀπολωλεν Ἡρακλης , των Σινωπεων λεγοντων , παραπλεοντων των Ἀργοναυτων παρεκαλεσαν ἀναλαβειν αὐτους τῃ νηι . τινες δε φασιν , |
ἀνδρα χρησιμον πεφυκεναι , μη παρθενους φθειροντα και μοιχωμενον , κλεπτοντα και σφαττοντα χρηματων χαριν : . + Τἀλλοτρια βλεποντα | ||
του κητους τα μεν ὑφαλα διαφαινεται το ἀκριβες της ὀψεως κλεπτοντα τῳ βαθει , τα δε ἀνισχει νησιδες ἀν τοις |
τα παρυφισταμενα δια δυο αἰτιας οἰμαι συνιουσας . Τῃ γαρ περιουσιᾳ φυσικης ὑγροτητος , τῃ τε ἐκ της ἀσθενους πεψεως | ||
ὑστερικης , εἰ γε ἡ μεν ἀπνοια γινεται ἐπι σπερματος περιουσιᾳ σηπομενου , και τινας μοχθηρας ἀναθυμιασεις πεμποντος παρα την |
ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
. . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
λεγομενου οὐχ ἑν τι ὠν , ἀλλα τι μεμερισμενον , παραλαμβανων τε εἰς την ζητησιν την των σωματων φυσιν και | ||
. ἐκ δε του - του ἑτερος παρ ' ἑτερου παραλαμβανων αὐτον εἰχεν ἀντ ' ἀλλου κοσμου των βασιλικων . |
ὁσον δωδεκα σταδιους διεχουσα , τῳ δε προτερῳ τριακοντα ἀλλοις σταδιοις ἀνωτερῳ κατα το προς την Ἰδην μερος . του | ||
: τουτον οὐν διαβησῃ και ὁσον πεντε ἀπ ' αὐτου σταδιοις ἀφιξῃ και εἰκοσι ἐπι ἐρειπια Καουντος κωμης [ ὁ |
ἐστι δε τις ἀκρα και ἐξοχη ὑψηλη εἰς το πελαγος τεινουσα , κατεναντιον της Ἑλικης Ἀρκτου κειμενη , ὑφ ' | ||
: ὀνομαζεται δ ' αὐτων ἡ μεν κατ ' εὐθυ τεινουσα το κωλον εὐθυπορος , ἡ δ ' ἀνω μεν |
φαινομενους σοφιστικους ἐλεγχους : εἰσι δε φαινομενοι σοφιστικοι ἐλεγχοι οἱ σφαλλομενοι και κατα τον ὁρον του συλλογισμου ἀλλα δη και | ||
. διο και τινες την ψυχην αἱμα νομιζουσιν εἰναι , σφαλλομενοι την φυσιν , οὐκ εἰδοτες ὁτι πρωτον δει το |
τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
θηλεια ἱππος ἀγαθη ἠν και του πωλου του ἐξ αὐτης μεμνησθαι δεινη . ὁπερ οὐν κατεγνωκως Δαρειος ὁ κατω εἰτα | ||
το ἑωυτου ἐποιεε , ὡστε ἀναμιμνησκοντος τε αἰει του θεραποντος μεμνησθαι μιν των Ἀθηναιων και Πεισιστρατιδεων προσκατημενων και διαβαλλοντων Ἀθηναιους |
μονου προϲηκεν οὐτε ἐπι μελικρατου μονου , ἀλλ ' ὑδαρεϲ μελικρατον ἑφθον διδοναι : δει γαρ τουϲ οὑτω νοϲουνταϲ ἐπι | ||
νυμφης λαβων ἡδεως πινει : το δε ποτον ἀρα ἠν μελικρατον πεφαρμαγμενον . ἡ δε πεπωκοτα ὡς εἰδεν , λαμπρον |
ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
ἀρκτους , την δε νοτιον μεσημβριαν , των δ ' ἀνατολικων και δυτικων τας μεν ὑπο της ἀρχης του Κριου | ||
, ᾑτινι ἀναλογει ἡ του παντος κινησις ἡ ἀπο των ἀνατολικων ἐπι τα δυτικα . δεξια γαρ καλει ὁ Ὁμηρος |
δε ἐν τῳ ἐργῳ , ἐπεαν συμμισγωμεν , ἐθελοκακεετε , μεμνημενοι ὁτι ἀπ ' ἡμεων γεγονατε και ὁτι ἀρχηθεν ἡ | ||
την μαγειρικην τεχνην . ὁθεν ἐτι και νυν των προτερον μεμνημενοι τα σπλαγχνα τοις θεοισιν ὀπτωσιν φλογι ἁλας οὐ προσαγοντες |
ὁς ἀν των Ἑλληνων ἀρχειν ἀει βουληται , μονην ἀν ἐναντιωθηναι και της παντων ἐλευθεριας προστηναι , οὐ μα Δι | ||
βαλομενον , ἐαν μη πασι το αὐτο δοκῃ , μητε ἐναντιωθηναι τινα τοις πραττομενοις , ὁς ' ἀν αἱ πλειους |
ᾐ συντομος και φαιδροτερα , τῳ ἐνδιασκευῳ χρησομεθα τροπῳ μη φειδομενοι μηδε των ἀπο του τροπου κατασκευων : ἐνδιασκευος γαρτοι | ||
πεποιημενοι τοις νεοις πασης αἰσχρας ἡδονης και μηδε των ἀρσενων φειδομενοι , ἀρσενες ἐν ἀρσεσι τα δεινα κατεργαζομενοι , ὁσων |
βραχυνουσι του καρις την ληγουσαν . ἑτεροι δε ἐκτεινοντες την παραληγουσαν , ἐκτεινουσι και την ληγουσαν . ὁμοιως το ψηφις | ||
υ ἡ λεουσι δοτικη , ἠμελλεν ἐλαττονα ἐχειν την ἰδιαν παραληγουσαν της παραληγουσης των ἀλλων πτωσεων , ὁπερ ἐστιν ἀτοπον |
ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
οὐν γε τῃ συντομιᾳ και ἀληθειᾳ συγκεκοσμημαι : ὡστε τους κληρονομους ἀτερ δικης και φθονου καρπωσασθαι , ἐφ ' ὁσον | ||
και των ἐπωνυμων ἀτιμους εἰναι και αὐτους και γενος και κληρονομους τους τουτων , ἑως ἀν ἀποδωσιν . Ταυτα παντα |
και ἐπι ἰκτερικων . ἐνιοτε δε και ἐλαιῳ παλαιῳ το μελανθιον λειωϲαϲ ἐγχεω : ποιει και ἐπι ἐμφραξεωϲ μυξωτηρων . | ||
ἀμελητεον : ὡν ἐϲτι το τε ἀγριον πηγανον και το μελανθιον και οἱ νεαροι παπποι . ἐφ ' ὡν ἐμετοϲ |
τα γαρ λαμβανομενα προτερον και ὑστερον ὑπεναντια ἐστιν : ἐξ ἀτακτων γαρ τεταγμενα γενεσθαι φασιν , ἁμα δε ἀτακτον εἰναι | ||
του κοσμου φυσιν λεκτεον εἰναι μακραιωνα , την ταξιν των ἀτακτων , την ἁρμονιαν των ἀναρμοστων , την συμφωνιαν των |
παλιν δυο εὐθειαι εἰσιν αἱ ΚΛ ΛΘ ἐξωθεν της ΛΜ λαμβανομενης , ὁ ἀρα της ΚΛ προς ΛΘ λογος συγκειται | ||
ὡς ἡ ΘΝ προς ΝΞ , της ΖΝ κοινου ὑψους λαμβανομενης οὑτως το ὑπο των ΘΝΖ προς το ὑπο των |
προϊοντος ἐν ἡδονῃ τιθενται κἀν ἡ τιτθεια λαβῃ τελος , δακρυουσιν . εἰ μεν οὐν ἐξ οὐριων ἡμιν το κλεος | ||
και τιτθης διακηκοας : σοφαι γαρ ἐκειναι τα τοιαυτα και δακρυουσιν ἐπ ' αὐτοις , ὁταν ἐθελωσιν . οὐ μην |
πανθανουσιν οἱ μετα πανουργιας και δολοπλοκων λογων ἐν τῳ βιῳ πορευομενοι . σκυλαξ ὁδοιπορου τινος ἀκολουθιας ἐκ του διηνεκως ὁδευσαι | ||
. ἐκεινου ] [ ] δε συνεξορμησαντος , ἐπειδη [ πορευομενοι ] κατα τας πυλας ἠσαν , ὁ μεν Κονων |
ποτε και ἐν ἡμεραις ἐκβαινουσι της θαλασσης , ἐν ταις πετραις και ταις ψαμαθοις ἡσυχως μενουσι και ἐξω της ἁλος | ||
Διος , τας ἑκατον κεφαλας ξαινομενος και προταρασσομενος ἀπαντων ἐν πετραις . ἀλλη συνταξις : αἱ ξανθαι τριχες του Τυφωνος |
τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
δειλιᾳ και μικροψυχιᾳ πρεπει : σαρξ δε ἐπιπεφυκυια μεταφρενοις ἀμφιλαφης ἀναισθησιαν κατηγορει , και ἡ στενοτης μωριαν . μεταφρενον εὐρυ | ||
ἠ ὑποπτευειν κατα τους μυθους , εἰτε και αὐτην την ἀναισθησιαν την ἐν τῳ τεθναναι φοβουμενους ὡσπερ οὐσαν κατ ' |
ἐρωτησιν αὐτου παρ ' οὐδεν λογισθηναι , εἰς εἱρκτην αὐτον ἀπαχθηναι κελευει . ἀπαγομενος τοινυν ὁ Αἰσωπος ἐκραξεν : „ | ||
του παιδος , πενητων ὀντων , μη ἐπι τον ἁρμοστην ἀπαχθηναι της Ἀσιας . ” Ταυτα και τα τοιαυτα ἐασειν |
των θεων , ὠ ἀνδρες | Ἀθηναιοι , διοτι το βραδυνειν | τοις νυν καθεστωσιν | ἡκιστα συμφερον ἐστιν . | ||
την λεξιν και παρα τῳ Ἡροδοτῳ . . βλακευειν ] βραδυνειν και μαλακιζεσθαι : λεγει δε των αὐτου στρατιωτων . |
οὐκ ἐστι κυριως δικαιον , ὡσπερ δη το πατρικον και δεσποτικον : ταυτα γαρ οὐκ εἰσι κυριως δικαια ἀλλα ὁμοια | ||
μεν εἰναι πατρικον , το δε γαμικον , το δε δεσποτικον , το δε χρηματιστικον . Δειν γαρ , ὡσπερ |
κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
ὁ ποιων , και μην και του μελανας εἰναι και λευκους ἀνθρωπους και ξανθους και κατα τας ἀλλας ἰδεας διαφεροντας | ||
⌈ σφραγιδονυχαργοκομητας λεγει τους δακτυλιους μετα σφραγιδων φορουντας και ὀνυχας λευκους τῃ συνεχει ξεσει ἐχοντας και κομωντας την κεφαλην . |
” ἐλθων δε εἰς την οἰκιαν ἐκελευσε τοις ἰδιοις αἰλουρον συλλαβεσθαι . συλλαβοντες δε ἑνα παμμεγεθη ἠρξαντο δημοσιᾳ μαστιζειν . | ||
. ὁ μεντοι Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . |
προς τα γυμνασια δει μαλιστα ἀπονεμειν . μετα δε την θεραπειαν του σωματος ἐπ ' ἀριστον ἀποχωρειν : οὐκ ἀδηλον | ||
κατα γενος , [ οὐ κατ ' εἰδος ] ὑπογραφει θεραπειαν , δι ' ἡς ταυτα ἀμβλυντεον και κατεργαστεον . |
ὁποτε την Μῃονιανἡπερ ἐστιν ἡ Λυδιαἐπι Δαρειου καθελοντεςκαι τας Σαρδεις ἐπορθησαν . ἐκεινων μεν των ἀνδρων ἐπι τῳ σωματι τα | ||
πολιορκουντες εἱλον , κατ ' ἀκρας εἱλον , καθειλον , ἐπορθησαν , παρεστησαντο , ὑποχειριους ἐποιησαντο , ἐχειρωσαντο , ἐδουλωσαντο |
εἰς ὀμματα και καλεσας αὐτον μεταχαραχθεντα καινον τυπον Ἰσραηλ , ὁρωντα . τοτε και τον νικητηριον ἐπιτιθησιν αὐτῳ στεφανον . | ||
αἱματων τελουμενας : . . . . . . . ὁρωντα λαμπρον , ἐν σκοτῳ νωμωντ ' ὀφρυν , το |
ἐν τῳ κατ ' Ἀρ . βʹ , ὁτι των δακετων τι ζῳον ἐστι το φαλαγγιον . . ἐπει και | ||
ναρκην κατα γης δυεσθαι . Ἐν δε τῳ περι των δακετων και βλητικων διαπεμπεσθαι φησι την ναρκην ἀπ ' αὐτης |
πορρωθεν χρησιμον τι ἑαυτῳ προδιοικηται , ὡς ἐν τῳ κατα Ἀριστοκρατους ὁ Δημοσθενης βουλομενος δειξαι ὁτι σφαλερον και κατα της | ||
, ἀλλ ' ἀλογιστι πραττειν Δημοσθενης ἐν τῳ κατ ' Ἀριστοκρατους και Πλατων . Ἀλογοι ἐρανισται : μηποτε οἱ μηπω |
δραχ . ζʹ ὑδωρ ὀμβριον . τουτο μεγιστον ἐστι το κολλουριον και πλειονα ὡν ἐπαγγελλεται , ποιει . Καδμιας . | ||
, ἁλος ἀμμωνιακου , κομμεως , ἰσα ὀξει λειωσας ποιει κολλουριον και χρω . Ἀλλο . ὀπον αἰγειρου μετα διπλου |
ϲτομαχου την χειρα ἐχοντα , τῳ δε βραχιονι ὑπαυχενιον ὑποβεβληϲθω μαλακον ἐχον ὑφ ' αὑτῳ δερμα χαριν του ταϲ ἐπιρροιαϲ | ||
μητε λεπιδας ἐχοντα μητε τραχυ μητε ὀστρακωδες το δερμα , μαλακον δ ' οὑτως ὡς ἀνθρωπος : ἐστι δε ταυτα |
αἰτιαν και την ἀρχην περιλαμβανουσα τῳ λογισμῳ δοξα οὐ των συμβεβηκοτων τι περι τον τοπον λεγει οὐδε των ἐπι τελει | ||
δ ' ἐσται το λεγομενον . . . ἐκ των συμβεβηκοτων Ἐφορωι κατα τοπους τινας της ἱστοριας . ἐκεινος γαρ |
, παντας μεν φησι δυνασθαι μαρτυρειν , παντας δε κελευει συλλαμβανειν . και δη και το της τεχνης αὐτῳ κεχωρηκεν | ||
χρημασι : ἁμα γαρ ἀν μιν τῳ ἑτερῳ βασιλεϊ ἐλθοντα συλλαμβανειν . Ἐλεγε δε ταυτα ἐξ ἐπιστολης της Δημαρητου . |
δε ἀνθρωπος ταυτα , προσηκει δια παντων μεν καθηρασθαι και τελειωθηναι , τον δε ἐπιβαλλοντα τροπον ἐφ ' ἑκαστης φυσεως | ||
γυνη φαυλοτερον . Ἐπει δε ὁ ἐνιαυτος ὀλιγον προς το τελειωθηναι περιῃει , Μελαμπους ἀκουει ὑπερθεν τινων σκωληκων διαλεγομενων , |
εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
και εἰς την ἀπειριαν του αἰωνος ἐκτεινεται και την περιοδικην παλιγγενεσιαν των ὁλων ἐμπεριλαμβανει και περινοει και θεωρει ὁτι οὐδεν | ||
δε παντα τροπον ἐπενοει ἀνοικιζεσθαι την πολιν , καθαπερ εἰς παλιγγενεσιαν ἀνακαλουμενος . Ἀλλα παντα πραττων μολις εἰς ὀκτακισχιλιους , |
μεν οὐν αὑτη ὑφ ' αἱματος διαφθαρεντος και εἰς το μελαγχολικον τραπεντος συστασα τυχῃ , ὑπερυθρους τε και ἡττον κακοηθεις | ||
ποτε μεν το πικροχολον , ἐσθ ' ὁτε δε το μελαγχολικον ἀποτελει περιττωμα : ἐπι δε το ψυχροτερον , ἠτοι |
της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
δια των κυδωνιων μηλων ἐχοντι το ζιγγιβερι και το Μακεδονικον πετροσελινον : ὑπο γαρ των τοιουτων συμπεττεται πας ὁ φλεγματωδης | ||
' ἀλληλων ἐμπασσομενα ὑδατι ἠ ἀφηψημενα : ἀγαθον και το πετροσελινον . Προς ἑλκωσιν νεφρων και κυστεως . Κωναριων ἡμιναν |
ἐστι . καιτοι Θουκυδιδης γε ἐπαινει Σικελιαν , ὁτι εἰκοσι σταδιους ἀπεχει της ἠπειρου τοὐλαχιστον : ἡ δε τοσουτον ἀρα | ||
οἱς μαλλον γειτνιᾳ : διεχει δε της παλαιας Χρυσης εἰκοσι σταδιους , και αὐτης ἐν ἀλσει το ἱερον ἐχουσης . |
ἠ „ ἐπ ' ἀσπιδα μεταβαλου „ . διοπερ οὑτως παραγγελουμεν ” τον Λακωνα ἐξελισσειν ” „ τον Μακεδονα ἐξελισσειν | ||
. Εἰ δε το λαιον κερας πυκνωσαι δεῃ , τἀναντια παραγγελουμεν , εἰ δε το μεσον της φαλαγγος , την |
παντων ὀντες διεπολιτευοντο . του δε Περσου δη ἐπιοντος ἀλληλων λαβομενοι της πολεως ἐξω προελθοντες ἐς ταὐτον ἑκατερος την δεξιαν | ||
μοσχον πεπλανημενον ἐλλοχησαντες εἰτα αὐτῳ προσπηδωσι , και του μυκτηρος λαβομενοι ἑλκουσιν : ὁ δε ἀντισπᾳ , και ἁμιλλα ὑπερ |
' ἐν τῳ κοινῳ συνεστωσαν ἐχοντες δυναμιν οὐτε ταις ἰδιαις παρασκευαις πεποιθοτες ἐδεχοντο τας προκλησεις , και παρεδιδοσαν αὐτων τινες | ||
οὐκ ἀν ἐβουλομην , πιστευων δ ' ἑταιρειαις και λογων παρασκευαις ἐπι την ἐμην ἐληλυθεν , ἀναγκη , ὡς ἐοικε |
ἐγκωμιον της Παρθενου αἱ ἐν τῳ χορῳ ἀκολουθοι . ΚΡΙΜΝΙΤΗΣ πλακους ποιος δια κριμνων γινομενος , ὡς Ἰατροκλης ἐν τῳ | ||
' ἐτνει , ζωμος δια των ὁδων κυλινδειτω κρεα , πλακους ἑαυτον ἐσθιειν κελευετω . Ἀλλος μαχεσθω περι ἑδρας παροψιδι |
ὀνομασι και ἐν τῳ αὐτῳ λογῳ , ἐτι δε ἡ γινομενη ἐκ δυο ὀνοματων την αὐτην ταξιν ἐχει τῃ ἀποτομῃ | ||
, ἀμβλυωπια δε ἀμυδροτηϲ του ὁραν ὑπο τινοϲ ἀδηλου αἰτιαϲ γινομενη . θεραπεια δε ἁρμοζει κοινωϲ μεν ἡ ἐπι των |
, ὑπο δε των ἰδιων κινδυνευσας σωθησεται και ἐν πολλαις ζημιαις ἐσται ἐν τῃ πρωτῃ ἡλικιᾳ , εἰς δε γυναικα | ||
παραβαινουσι τους νομους συγγνωμης τυγχανειν , ἀλλα ταις προσηκουσαις ὑπαγειν ζημιαις : και ἀλλαις δε χρησει αὐξησεσι προς κατασκευην του |
αὐτης , και του πληθους κατα τας ὁδους συντρεχοντος , παραγγελλειν πασι δεχεσθαι την θεον εὐσεβως . παρειναι γαρ αὐτην | ||
ἐστι γαρ ταυτα οὐσια των παντων . κυαμους δε λεγεται παραγγελλειν μη ἐσθιειν . . : Ἀριστοξενος δ ' ἐν |
Ὀνοματα . Τουσδε Ἀνδρομαχος ἐμηνυσεν : Ἀλκιβιαδην , Νικιαδην , Μελητον , Ἀρχεβιαδην , Ἀρχιππον , Διογενη , Πολυστρατον , | ||
: ἐντευθεν φασι τον Ἀριστοφανην χαριζομενον τοις περι Ἀνυτον και Μελητον γεγραφεναι το δραμα διαβαλλοντα εἰς ἀθεοτητα τον Σωκρατην . |
νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
διατριβοντων οὐκ ἀν αὐτωι γινεσθαι δοκειν , ἐκ μεντοι των διαλεκτικων καλουμενων γινεσθαι ] ἀν , πολυ δε μαλιστ [ | ||
λογοις τισιν ὡς ἀρραγεσι τελευταιον δε ὁρωντες αὐτους ὑπο των διαλεκτικων ταραττομενους του λοιπου μισολογοι ἐγενοντο . ἱνα οὐν μητε |
ἀνυπαρκτος ἐσται ἡ ἀποδειξις : νενοηται μεν γαρ συν τῳ ἀποδεικνυναι , ἀποδεικνυναι δε οὐκ ἀν δυναιτο μη καταλαμβανομενη . | ||
: ἐν γαρ τοις Προς Εὐδοξον και Ἀρατον πειραται τουτο ἀποδεικνυναι . Συναγορευει δε αὐτῳ και Διονυσιος ἐν τῳ Περι |
ἀποκοπτειν και το κεφαλιον εὐμεγεθεστερον ὑπαρχον παλιν θλαν : ὁπερ δυσχερεστερον ἐπι τουδε του σχηματος δια το ἀνω το κεφαλιον | ||
πονηρον της γνωμης , δεδωκασιν ἀφορμην του λεγειν ἀλλοις ὁτι δυσχερεστερον ἐστι το φυλαξαι ἠπερ κτησασθαι : ὁπερ οὐκ ἐστιν |
οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |