| αἰτιαν και την ἀρχην περιλαμβανουσα τῳ λογισμῳ δοξα οὐ των συμβεβηκοτων τι περι τον τοπον λεγει οὐδε των ἐπι τελει | ||
| δ ' ἐσται το λεγομενον . . . ἐκ των συμβεβηκοτων Ἐφορωι κατα τοπους τινας της ἱστοριας . ἐκεινος γαρ |
| αὑτη κυριως ἐστιν ὀν , μετα δε ταυτα και τοις συμβεβηκοσιν , ὡσπερ και ὁ ὁρισμος των συμβεβηκοτων οὐχ ἁπλως | ||
| ψυχης ἀτελες και διορθωτον ἀπεργαζεται τοις περι το ποιητικον ἑαυτης συμβεβηκοσιν οἰκειως . Ἐπι δε την ἑξης δεκαετιαν την παιδικην |
| ἡκον , οὐκ ἀν ἐφθεγξαμην , εἰ μη τι ἀναγκαιον συμβεβηκει . ἐγω γαρ ἡψαμην πραγματος , ὁ μοι πολλων | ||
| παλαιον , ἑως εἰς Μελανιππιδην τον των διθυραμβων ποιητην , συμβεβηκει τους αὐλητας παρα των ποιητων λαμβανειν τους μισθους , |
| Ἠδη δε ἐγωγε και ἐν αὐταις ἐδοξα ταις ῥητορειαις τουτο συμβεβηκεναι τῳ ἀνδρι το παθος , ὡςτε περι την αὐτην | ||
| καθ ' ὑπερβολην ἠλγησα νομισας οὐ σοι μαλλον ἠ ἐμοι συμβεβηκεναι το γεγονος . ἐκεινην μεν οὐν την ἡμεραν ἁπαντα |
| ἀκηκοεναι . ἐτι διαφερει τα ἰδια αἰσθητα των τε κατα συμβεβηκος και των καθ ' αὑτο κοινων δε πρωτον μεν | ||
| ἐστιν ἀπο του καθ ' αὑτο και ἀπο του κατα συμβεβηκος . φησι τοινυν ὁτι τουτο ἰσμεν , ὡς το |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| ὁλων ἀτομους και κενον , τα δ ' ἀλλα παντα νενομισθαι . ἀπειρους τε εἰναι κοσμους και γενητους και φθαρτους | ||
| μη λεγῃ φαινεσθαι τα περι τα τρεφοντα και ὠφελουντα θεους νενομισθαι και τετειμησθαι πρωτον ὑπο γεγραμμενα , μετα δε ταυτα |
| προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
| τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| και Στησιλεω , πολεμαρχουντος δε Καλλιμαχου και Κυναιγειρου και Πλαταιεων συμμαχουντων αὐτοις χιλιων , ἡττωνται και προς Δαρειον ὑποστρεφουσιν , | ||
| τον Μασσυαν κατεχοντι και την Ἰτουραιων ὀρεινην . των δε συμμαχουντων τῳ Βασσῳ ἠν και Ἀλχαιδαμνος , ὁ των Ῥαμβαιων |
| ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
| δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
| προκοπτικους , εὐκτημονας , τιμωμενους ἐν πολεσιν , ἡγεμονας , ἐπιτευκτικους ποιει , και μαλλον ἐν οἰκειοις τοποις ὀντες ἁμα | ||
| χωρις της προς Κρονον θεωριας ἀγαθους τους χρονους σημαινει , ἐπιτευκτικους και πρακτικους και δοξαστικους και συστασιν ἐχοντας προς ὑπερεχοντας |
| τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
| θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
| κατ ' ἀρχας οὐδεν ἀμεινον του ῥοδινου του χωρις ἁλων κατεσκευασμενου ψυχροτατου κατα του βρεγματος διαβρεχομενου : ἐστω δε μη | ||
| δυσι πλειονων των τετταρακοντα , και καθισαντων ἐπι τινος ἡμικυκλιου κατεσκευασμενου περαν της λιμνης , ἡ μεν βαρις καθελκεται , |
| ” ἐλθων δε εἰς την οἰκιαν ἐκελευσε τοις ἰδιοις αἰλουρον συλλαβεσθαι . συλλαβοντες δε ἑνα παμμεγεθη ἠρξαντο δημοσιᾳ μαστιζειν . | ||
| . ὁ μεντοι Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . |
| παλιν δυο εὐθειαι εἰσιν αἱ ΚΛ ΛΘ ἐξωθεν της ΛΜ λαμβανομενης , ὁ ἀρα της ΚΛ προς ΛΘ λογος συγκειται | ||
| ὡς ἡ ΘΝ προς ΝΞ , της ΖΝ κοινου ὑψους λαμβανομενης οὑτως το ὑπο των ΘΝΖ προς το ὑπο των |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| . . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
| δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
| : και γαρ τοι κἀκεινος ἐρωτικος εὐ μαλα και οἱος ἐπανιστασθαι παρθενοις . λυσον δε και την ὀφρυν , και | ||
| δε ἐκ του ὀχλου πικροτερον ἐπιπλησσων . Ἀλλα και το ἐπανιστασθαι τοις ἀμεινοσι παρα πασι νενομισται , ὁ και αὐτοι |
| , και μαλλον διδασκει , ἐπειδη τας ἀρχας ἐχει των διδασκομενων , και ἐκεινος δια τουτων δυναται διδασκειν : οὑτοι | ||
| ποριζοντων δε τουτο και ἐλεγχομενων ὑπο του ὁρου και των διδασκομενων . ἐγραψαν δε ἀπο συμβεβηκοτος οὑτως : πορισμα ἐστιν |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| και ἐπιστατησαι . . . . . το δε τεκμηριον ἐλαμβανομεν ἐκ των Μητροδωρου Ἰωνικων : ἱστορει γαρ ὁτι Σμυρναιοι | ||
| οὑτως γαρ δοξουσι πλειους προτασεις ἐκ τριων ὁρων γινεσθαι . ἐλαμβανομεν δε τας ἀντιστροφας προς την τελειωσιν των ἀτελων συλλογισμων |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| φυσεως και συμπεπτικης παραπλησιως τῳ πυρῳ , προς ὑποδοχην των σφοδροτερων φαρμακων ὑλη τις ὠν . Χρυσοκομης ἠ χρυσιτιδος ἡ | ||
| χρησιν του ὀνοματος ἀπο της θαλαττης . ἐπειδαν γαρ ὑπο σφοδροτερων ἀνεμων ταραχθῃ τα κυματα , ἀλληλοις συγκρουουσιν . ΓΘ |
| λεγουσιν οὐκ ἀν τις ῥᾳδιως συγκαταθοιτο . Ταφας δε των τελευτησαντων ἰδιως οἱ κατα την Αἰθιοπιαν ποιουνται : ταριχευσαντες γαρ | ||
| , το δε σωμα ἰνδαλλομενον ἡμων ἑκαστοις ἑπεσθαι , και τελευτησαντων λεγεσθαι καλως εἰδωλα εἰναι τα των νεκρων σωματα , |
| κατα γαρ τουτον τον λογον και ὁ ἐμος πατηρ ἠδικησεν ἐπιστρατευσας κατα βαρβαρων οὐκ ἰδιας ἑαυτου χρειας ἑνεκεν , ἀλλα | ||
| ιζ Παρθικων . . , , : ἐν ὡι χρονωι ἐπιστρατευσας ἀνηλθε πολεμων μετα δυναμεως πολλης κατα Ῥωμανιας Μεερδοτης ἐκ |
| Φουφεττιος χρονον εἰς βουλην ᾐτησατο , και μεταστας ἐκ του συλλογου μετα των παροντων Ἀλβανων εἰ χρη δεχεσθαι τας αἱρεσεις | ||
| θαυμαζω . ποιου γαρ τροπαιου , τινος ἐξοδου , τινος συλλογου , ποιας πραξεως ἀπελειποντο Θηβαιοι Λακεδαιμονιων τον προτερον χρονον |
| τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
| αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
| αἰχμαλωτους : τους Γαλατας μιμουμενος κἀγω κατακαυσειν ηὐξαμην τοις δαιμοσι διαλεκτικους τρεις των παρεγγεγραμμενων . και μην φιλοσοφειν φιλολογειν τ | ||
| μενειν , ἠν μη τους φυσικους ἐκεινος ἐπιτριψῃ και τους διαλεκτικους ἐπιστομισῃ και την Στοαν κατασκαψῃ και την Ἀκαδημιαν καταφλεξῃ |
| τα βελτιστ ⌊ ⌋ ' ⌊ ἐπι πασι δικαιοις ⌋ συμβουλευοντα : τουτο μεν γαρ ⌊ λαβειν ⌋ ⌊ ὁτωι | ||
| συνοραν ἁ πρακτεον ἐστιν , κρινειν ἱκανοι ἐσεσθε τον ὀρθως συμβουλευοντα περι τουτων ὑμιν . οὐδ ' αὐ τουτο γε |
| μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
| φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
| περι ζῳων ποικιλερυθρον μελαιναν αὐτην ὀνομαζει και ποικιλογραμμον δια το μελαιναις γραμμαις πεποικιλθαι . χρομις . Νουμηνιος : ὑκκην ἠ | ||
| δε περα του μετριου , εἰ δε χλωρα ἰτυς ἐπι μελαιναις , δολερον , ἀδικον , κλεπτην , γυναιξιν ὁμιλουντα |
| ὁπλα ἐκειτο . Ἐτυχον δε τουτον τον χρονον Λακεδαιμονιοι ἐξω τεταγμενοι . Τους μεν δη ὡρα γυμναζομενους των ἀνδρων , | ||
| καλλιων ὁ των ἱππεων . οὐ γαρ ἐνεκλινον οἱ τῃδε τεταγμενοι Οὐιεντανοι την ἐφοδον ὑπο της Ῥωμαϊκης ἱππου καταπλαγεντες , |
| ; εἰτα ἐξ ἀρχης ἐρεις , τι κηδεμονος ἰδιον το φθειρεσθαι , το μηδεν αἰσχρον πασχειν , ἐαν το ἐπιμελεισθαι | ||
| χρονος ὁ παρελθων και ὁ μελλων , ἐν χρονῳ δε φθειρεσθαι το νυν οὐ δυνατον : συμπαρεκτεινοιτο γαρ ἀν το |
| λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
| μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
| ἀθλους ἐτελει , παιδων ὀντων αὐτῳ πολλων ἐκ των Θεσπιου θυγατερων , τουτους Ἡρακλης κατα τινα χρησμον ἐξαπεστειλεν εἰς Σαρδω | ||
| τον παιδα και παραδουναι τρεφειν Νυσῃ , μιᾳ των Ἀρισταιου θυγατερων : ἐπιστατην δ ' αὐτου ταξαι τον Ἀρισταιον , |
| αὐτου και ἠγριαινε ζηλοτυπως ἐχουσα δια το περι την εὐνην ἀδικεισθαι μαλιστα : ταυτα τοι και ἐν ξυλινῳ λαρνακι τον | ||
| κινουμενον και οὐκ ἐξωθεν βιαζομενον , εἰη ἀν το ἑκουσιως ἀδικεισθαι το βλαπτεσθαι παρα το δικαιον , εἰδοτα την βλαβην |
| καθημενους ἐκαλει , ὡς δη ἐπι τῳ τελει της ἀναγνωσεως ἐξελων , και ὑπογραφεις ἁμα παρησαν γραψομενοι τα των οὐκ | ||
| ἠγουν συχνα συχνα , φρυξον ὁλον το ὠον : εἰτα ἐξελων το μιγμα , τριψον ἐπι μαρμαρου , και ἐχε |
| περι το ῥειθρον ἱππομαχιας , ἁμα και των πεζων ἐκ προσταξεως του βασιλεως προκατειληφοτων ὀφρυν τινα περι τον ποταμον και | ||
| ἐστι το ἀγε , το δε γραψον μετα της ἐγκειμενης προσταξεως και το πραγμα ὑπαγορευει και τους συνοντας ἀριθμους , |
| την γραμμην , την ἐπιφανειαν , οὑτω και ἡ σοφιστικη πραγματεια κατα φυσιν πρωτα και αἰτιας ἐχει και ἀρχας , | ||
| λογον : τοις γαρ ἀγωσι μονοις χρησιμος ἡ περι τουτων πραγματεια , οἱ δε ἀγωνες οὐ τελειος λογος ἀλλα μερος |
| Κτησιφων ἐν γʹ περι Φυτων : μεμνηται δε τουτων και Ἀριστοβουλος ἐν αʹ περι Λιθων . Παρακειται δ ' αὐτῳ | ||
| αὐτῳ προτρεψαμενῳ και οἱ ἀδελφοι τρεις , ὀντες Νεοκλης Χαιρεδημος Ἀριστοβουλος , καθα φησι Φιλοδημος ὁ Ἐπικουρειος ἐν τῳ δεκατῳ |
| τεχνικος : τρεις δε εἰσι τῃ ἀληθειᾳ : του γαρ παραγραφικου ἀει ἀφ ' ἑνος και περιστατικου κινουμενου , οἱον | ||
| κακου βιου : εἰ γαρ και Μαϊωρ ἐκβαλλει τουτον του παραγραφικου τον τροπον λεγων ὡς εἰ μεν διαφορα ἠσαν τα |
| λεγομενου οὐχ ἑν τι ὠν , ἀλλα τι μεμερισμενον , παραλαμβανων τε εἰς την ζητησιν την των σωματων φυσιν και | ||
| . ἐκ δε του - του ἑτερος παρ ' ἑτερου παραλαμβανων αὐτον εἰχεν ἀντ ' ἀλλου κοσμου των βασιλικων . |
| δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | ||
| ] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
| Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
| παντες ἐνεκλιναν , και Μιθριδατῃ του πταισματος οἱ στρατηγοι αὐταγγελοι παρεγενοντο , και πολυ πληθος τοτε των βαρβαρων ἀπωλετο . | ||
| και ὑστερον ναυμαχιας Ῥωμαιων προς Καρχηδονιους γινομενης τριηρεις πεντε Ἀττικαι παρεγενοντο : ἐστιν οὐν και τουτοις ἐνταυθα τοις ἀνδρασιν ὁ |
| ἀναστα και πορευου μετα του υἱου ἡμων Σηθ πλησιον του παραδεισου , και ἐπιθετε γην ἐπι τας κεφαλας ὑμων και | ||
| τυχων κληρονομησαι την ἀφθαρσιαν . Ἐκβληθεις δε Ἀδαμ ἐκ του παραδεισου , οὑτως ἐγνω Εὐαν την γυναικα αὐτου , ἡν |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
| και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
| ἡ μεν ἀναλογια προπαροξυνει , ἡ συνηθεια δε περισπᾳ . ἐπικρατει δε ἡ συνηθεια , ὡς και ἐν τῳ χαριεν | ||
| το της ψυχρας . Μυρσινη ἐξ ἐναντιων οὐσιων κεκραται : ἐπικρατει δ ' ὁμως ἐν αὐτῃ το γεωδες ψυχρον : |
| ὑπ ' ἐρωτος κρατουμενος , ὁπως εἰς ἐκεινην την νυκτα παρασκευασαμενοι ἡκωσιν : σημειον δε αὐτοις ἀνασχησειν αὐτος ἐφη λαμπτηρα | ||
| παρεκρουσαντο τον Εὐμενη : ἀναλαβοντες γαρ ἑαυτους και τας τροφας παρασκευασαμενοι νυκτος ἀπηλλαγησαν και λαθραιως ἀπεχωρουν προς τον Ἀντιπατρον . |
| Ὠκεανου και Γης . Διος δε Πλουτωνι την Κορην ἀναπεμψαι κελευσαντος , ὁ Πλουτων , ἱνα μη πολυν χρονον παρα | ||
| ξυγγιγνεται : και οἱ Πελοποννησιοι ἐπεμψαν ὡς ἐπι τας ναυς κελευσαντος αὐτου Φιλιππον ἀνδρα Λακεδαιμονιον δυο τριηρεσιν . Ἀλκιβιαδης δε |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| ἀει μεστον ἐστι και θορυβου και βωμολοχιας και σκωμματων οὐδεν ἐοικοτων χρυσῳ . δια τουτο οὐν ὀρθως ἐφην ἀπορειν ὑμας | ||
| θεους εὐσεβειας και της περι τους κατοιχομενους ὁσιοτητος και των ἐοικοτων : και γαρ οὑτω περι των πρακτεων ἠ μη |
| καταστηναι την πολιν μαλλον , ἠ [ ἐπι τιμωριαν των παρεληλυθοτων τραπομενοι ] την μεν πολιν στασιασαι , τους δε | ||
| το ἡττον ἀμφοτερα ἐπιδεχεται : ἐκει μεν γαρ ἐπι των παρεληλυθοτων το πορρωτερον του νυν μαλλον παρεληλυθε , και ἐπι |
| μονου προϲηκεν οὐτε ἐπι μελικρατου μονου , ἀλλ ' ὑδαρεϲ μελικρατον ἑφθον διδοναι : δει γαρ τουϲ οὑτω νοϲουνταϲ ἐπι | ||
| νυμφης λαβων ἡδεως πινει : το δε ποτον ἀρα ἠν μελικρατον πεφαρμαγμενον . ἡ δε πεπωκοτα ὡς εἰδεν , λαμπρον |
| και λογῳ χρωμενος ἀναιρησει λογον , ἐτι δε ὁμολογων ψευδεσθαι πιστευειν ἑαυτῳ φησι δειν . Ἀξιον δε ζητησαι ποθεν και | ||
| ἀπουλωτικῳ ἑτερῳ , μητε σαρκωτικῳ χρησθαι , ἀλλα μονῃ ταυτῃ πιστευειν : ποιει και προς ἀνθρωποδηκτους και κυνοδηκτους και θηριοδηκτους |
| ὑπο ΒΑ , ΑΓ μετα του ὑπο ΑΒ , ΒΓ τετραπλασιον ἐστι του ἀπο ΑΔ . ἀλλα το μεν ὑπο | ||
| ἐκ της διαγωνιου , τριπλασιον ἐκ τουτου του θεωρηματος , τετραπλασιον ἐκ του μηκει διπλασιους εἰναι τας πλευρας , πενταπλασιον |
| , οἱον συνεβη τινι γυναικι συγγενομενῃ τῳ ἀνδρι και δοξασῃ συλλαβειν , ὁ τε ὀγκος ηὐξανετο της ὑστερας , και | ||
| οἰδα δ ' ὁπῃ με ἀρτι διεφυγεν , ὡστε μη συλλαβειν τῳ λογῳ αὐτην και εἰπειν ὁτι ἐστιν . Οὐκουν |
| δε ἐκεινον ἐφιλει , πληθος το λοιπον ἐπιρρει θεραποντων , θεραπαινων , αὐτος ὁ πατηρ , ἡ μητηρ μετ ' | ||
| και σφας Ὀδυσσεα εἰναι και Κιρκην ἐδοξαζομεν ἀριθμῳ τε των θεραπαινων , αἱ εἰσι προ του σπηλαιου , και τοις |
| βλαβην και δακρυα και αἰκισμους σοι προστριψεται ἐκ της των δεσποτων ἀναγκης , εἰ μη γνωσιμαχησασα ἀναστησῃ ἀπο του βωμου | ||
| . ὠ τλημον Ἰφιγενεια , συγγονου μετα θανηι παλιν μολουσα δεσποτων χερας . ὠ παντες ἀστοι τησδε βαρβαρου χθονος , |
| ὡς και τουτου προς τι ὀντος : ἀλλους γαρ ἀλλως συγκατατιθεσθαι [ ] και τους αὐτους γε . μετατιθεσθαι και | ||
| τον Κλεωνα . παραδιδωμι ] αὐτῳ . ὁμολογειν σε ] συγκατατιθεσθαι και σε . Γ τῃ Κεχηναιων πολει : Ἀθηναιων |
| στενωπους , των δε περι ταις ἁλισκομεναις οἰκιαις μαχομενων . συνελαμβανον δε του ἐργου τοις ἐνδον και γυναικες ἀπο των | ||
| . ἐπει δε αὐτους ἐπι των ἀγρων νυκτος ἐπελθοντες λῃσται συνελαμβανον , οἱ δε ἐκ των πυργων ἐβαλλον και πυρ |
| ἀπ ' ἀλληλων ποιησαμενους ὁμοεθνεις μηκετι διασωζειν τον αὐτον της διαλεκτου χαρακτηρα δια τας προς τους πελας ὁμιλιας : το | ||
| . οὑτοι γαρ δια την των βαρβαρων παροικησιν ἐλυμηναντο της διαλεκτου το πατριον , τα μετρα , τους χρονους . |
| φθονησαντας τηι δια την εἰρηνην εὐτυχιαι εἰτε και συνεργους ἑξειν νομισαντας προς το καταλυσαι τον Φειδωνα , ἀφηιρημενον αὐτους την | ||
| και φιλοθεῳ καταχρησθαι προς τας των ἀσεβων ἀπαραιτητους κολασεις , νομισαντας αὐτους ὑπο του καιρου τα παντα γεγενησθαι , βουλευτας |
| ὑπερ το ὑδωρ το ἐκκεχυμενον . πειρασομαι δ ' ὁμως ἐπιμνησθηναι αὐτων . και ὡς ὁρᾳς , ἠδη ἀποσοβω παρ | ||
| διο και τους ποιητας αὐτης και συγγραφεις των ἱστοριων οὐκ ἐπιμνησθηναι φησιν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης , οὐδε των κατ ' |
| και κοιλαινονται : ἐπι δε τῃ πρωτοπαθειᾳ των κενεωνων οὐκ εἰκουσι τα ἐπαρματα τῃ ἁφῃ , ἐπειδη ὑπο παχεων πνευματων | ||
| τα χειρω φιλονικησαι : ὡς οἱτινες τοις μεν ἰσοις μη εἰκουσι , τοις δε κρεισσοσι καλως προσφερονται , προς δε |
| νυν , οἱ μεν αὐτεων ἀδυνατα εἰναι λεγουσιν ἀνθρωποισι τελος εὑρασθαι μαντικης : οὐ γαρ εἰναι μιν οὐτε πιστην οὐτε | ||
| την τιμην εὐνουν πολιτην και σωφρονα . εἰ δ ' εὑρασθαι την ἀρχην οὐχ ὑπωπτευσεν , πως οὐ σφοδρα δουναι |
| ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
| τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |
| προσοδον ἁδραν εἰναι συμβαινει , οὐδαμου μεν της ἀλλης οἰκουμενης εὑρισκομενου του φυτου , της δ ' ἐξ αὐτου χρειας | ||
| ἐχει μηδε ῥυτου ἐν αὐτῳ ὀντος , μηδε ἐν ὀρυγματι εὑρισκομενου , δει ἠ πιθους ὀστρακινους ἠ βουττεις τελειας προευτρεπιζειν |
| [ . . . . , . ] Σαλουστιος , ἐπαρχος πραιτωριων : ὁς προεβαλετο βασιλεα Βαλεντινιανον . ὁ δε | ||
| . ὁ δε των κακων ἁπαντων αἰτιος ἠν Ἀβλαβιος , ἐπαρχος μεν της βασιλικης αὐλης , ὑπο Σωπατρου δε παρευδοκιμουμενος |
| ἀναλισκειν . χαλεπον μεν οὐν , ὠ ἀνδρες δικασται , ἀπολογεισθαι προς δοξαν ἡν ἐνιοι ἐχουσι περι της Νικοφημου οὐσιας | ||
| θρασειαν τε και ἀνυποιστον δημοκοπων ἀνθρωπων μανιαν , ἀλλ ' ἀπολογεισθαι μεν , ὡς οὐδεν εἰη των γεγονοτων παρα των |
| οὐδε δυο ἑκτων : τριτον γαρ εὑρισκεται . τριων δε τεταρτων και τριων πεμπτων και τετταρων πεμπτων και τετταρων ἑκτων | ||
| εἰτα ἀπο δυο πεμπτων . οὐ γαρ δυνασαι εἰπειν δυο τεταρτων : παλιν γαρ ἡμισυ εὑρισκεται . οὐδε δυο ἑκτων |
| ἀναβας τον καρπον κατεσειε . τα δε προβατα ἐσθιοντα τους βαλανους ἐλαθον και τα ἱματια συγκαταφαγοντα . ὁ δε ποιμην | ||
| σπονδων . ἀπο των ἑαυτοις ἐπιχεοντων ὑδωρ , ἠ τας βαλανους κρυπτοντων τῳ πυρι . Γ κυριως ἐπι του τας |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| νυν τουτου , δια τουτο προ του Α λαμβανεται ὀντος πορρωτερον του νυν . Ὡσπερ δε το Γ ὑστερον ὀν | ||
| χωρᾳ , διεφερον δ ' ἀλληλων ἐν τῳ πλησιαιτερον ἠ πορρωτερον εἰναι της διαρθρωσεως κατα τε το μηκος του κωλου |
| ἑλεσθαι και την παρουσαν ὑποθεσιν ὡς την ἐμην ὑπερβαινουσαν δυναμιν παραιτησασθαι πανυ δικαιως . Λαβων δ ' ἐπι νουν της | ||
| δουλον οὐν ἀντι του δουλοποιον : οὐχ οἱον τε γαρ παραιτησασθαι την συγγενειαν : ἀλλως : δουλον : δουλοποιον , |
| πορρωθεν χρησιμον τι ἑαυτῳ προδιοικηται , ὡς ἐν τῳ κατα Ἀριστοκρατους ὁ Δημοσθενης βουλομενος δειξαι ὁτι σφαλερον και κατα της | ||
| , ἀλλ ' ἀλογιστι πραττειν Δημοσθενης ἐν τῳ κατ ' Ἀριστοκρατους και Πλατων . Ἀλογοι ἐρανισται : μηποτε οἱ μηπω |
| περι ἀγαθων και κακων ἀποδοντες , ἀφ ' ὡν αἱ ἀποριαι ἐπι παντα σχεδον τον ἠθικον διατεινουσι τοπον , φερε | ||
| ' ἑαυτον δυναται μερος του δεκα εἰναι . αὑται αἱ ἀποριαι των πλεονασμον κατηγορουντων . οἱ δε ἐλλειψιν κατηγορουντες ἐπιχειρουσι |
| θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
| , γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
| και τους τρωθεντας μυς διχα τινος ἀλλου των βοηθειν δυναμενων καταπλασματων και ἐμβροχων : ἁρμοζει δε και τοις ποδαγρικοις ἐν | ||
| ἐμπασσειν τα ξηρα ἐπι τουτων , ᾑπερ ἐπι των ὑγρων καταπλασματων : ἐν μεν γαρ τοις ὑγροις ἀνιεται , ἐπι |
| ταις ἐπιμοναις , ὡστ ' ἐφ ' ἑνος σχηματος ἀκινητον διατελεσαι την ἡμεραν ὁλην . ἀλλους δ ' εἰναι τους | ||
| την Ὀσιριδος τελευτην ὀμοσαι μηδενος ἀνδρος ἐτι συνουσιαν προσδεξεσθαι , διατελεσαι δε τον λοιπον του βιου χρονον βασιλευουσαν νομιμωτατα και |
| τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
| τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
| ἠν . και οὐκ ἀσφαλης οὐδε ἀναγκαια ἡ ἐπιδειξις του ἀπορου σχηματος και ματαια ἡ σκεψις διοτι οὐτε ἀλαζων οὐτε | ||
| αὐτῳ της διανοιας ἐρωτι της προικος , ὡστε και της ἀπορου το καλλος ἡ πενια συστελλει παρα φιλαργυρῳ κριτῃ : |
| ἐπειδη αἱ δευτεραι οὐσιαι τῳ καθ ' ὑποκειμενου λεγεσθαι φαντασιαν παρεχουσι του ἐν ὑποκειμενῳ εἰναι , δεικνυσιν ὁτι οὐκ εἰσιν | ||
| ” : οἱ μεν γαρ βοσκοντες τροφας τα αἰσθητα παντα παρεχουσι τῳ των αἰσθησεων ἀλογῳ και ἀπληστῳ θρεμματι , δι |
| δια τουτου τον ἀποπλουν : ὁτε γαρ πλειν μελλουσιν , ἀναγουσι τας ἀγκυρας . ἁνικ ' ἀγκυραν : τον Τριτωνα | ||
| . ὁτι κυνος ὀδοντες λυσσωντος κυνος το δηγμα παυουσιν : ἀναγουσι δε και των παιδων τους ὀδοντας και τους ἰκτερικους |
| πιλον . Ἀντιμαχου δε του Κολοφωνιου και Νικηρατου τινος Ἡρακλεωτου ποιηματι Λυσανδρια διαγωνισαμενων ἐπ ' αὐτου τον Νικηρατον ἐστεφανωσεν , | ||
| ἐχαρισατο . . . . ὁ δε Παγκρατης ἐν τωι ποιηματι οὐκ ἀγλαφυρως εἰρηκεν οὐλην ἑρπυλλον , λευκον κρινον ἠδ |
| και την μεταβολην του πολιτευματος εἰς τον ἐξ ἀρχης κοσμον ἀποκαταστησαι προθυμουμενος αὐτος τ ' ἀναφανδον , ὡσπερ και προτερον | ||
| Δεομεθα σου , μακροθυμησον ἐφ ' ἡμας : ἰδωμεν πως ἀποκαταστησαι σοι δυναμεθα . κἀγω ἀνυπερθετως προεφερον αὐτοις το χειρογραφον |
| . κατα δε τας γενεσεις των τεκνων τα μεν βρεφη παραδιδοσθαι τοις ἀνδρασι , και τουτους διατρεφειν αὐτα γαλακτι και | ||
| χρη τῳ στρατηγῳ , σκυταλιδα ἐχουσαν σημειον παρα του στρατηγου παραδιδοσθαι τῳ πρωτῳ φυλακι , τουτον δε τῳ ἐχομενῳ και |
| δογματικοι . ἡμεις δε παλιν της κατα την συγγραφην προαιρεσεως στοχαζομενοι προς μονον το ἀληθες νυν τους λογους ποιησομεθα , | ||
| της ἀρχαιοτητος και των παλαιων πραξεων ἐν κεφαλαιοις ἀναγραψομεν , στοχαζομενοι της συμμετριας . περι πρωτων δε των βαρβαρων διεξιμεν |
| πανθανουσιν οἱ μετα πανουργιας και δολοπλοκων λογων ἐν τῳ βιῳ πορευομενοι . σκυλαξ ὁδοιπορου τινος ἀκολουθιας ἐκ του διηνεκως ὁδευσαι | ||
| . ἐκεινου ] [ ] δε συνεξορμησαντος , ἐπειδη [ πορευομενοι ] κατα τας πυλας ἠσαν , ὁ μεν Κονων |
| κερδος το ἀπροσδοκητον , ἀπο των ἐν ταις ὁδοις τιθεμενων ἀπαρχων , ἁς οἱ ὁδοιποροι κατεσθιουσιν . στλεγγιδα . στλεγγις | ||
| ἀργυρον πλειστον κομιζοντες εἰς το ἱερον τον ἀθροισθεντα ἐκ των ἀπαρχων , δυσβατους και ἀτριβεις και ἀνηνυτους ὁδους περαιουμενοι , |
| , και τον μοχλον ἑνα , δια των ἑξης δυο παραδιδους . . αὐτικα δ ' ἀσπιδα μεν προσθ ' | ||
| πολιτειας συγκεχυμενας διαταττων , ἐλευθεριαν τε ἀπο δουλειας ταις πολεσι παραδιδους και την παρανομιαν παυων , ὑβριν τε καταλυων και |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| ἑτεραν των θυγατερων ἐγγυησας , και πανθ ' ὁσα δια νοσους ἠ δια γηρας ἀδυνατος ἠν ἐπιτελειν , δι ' | ||
| μη φεροντας κατα γης εὐθυς πιπτειν , και γυναικας δε νοσους κρυφιους ἰασθαι θυμιωμενου δεχομενας αὐτου την πνοην και τους |
| τοις Ἀθηναιοις : τον γαρ Πετην τον πατερα Μενεσθεως του στρατευσαντος εἰς Τροιαν φανερως Αἰγυπτιον ὑπαρξαντα τυχειν ὑστερον Ἀθηνησι πολιτειας | ||
| καταλαβοντες τας πυλας διηρπασαν την πολιν . Ὁτι Τομυρις Κυρου στρατευσαντος ἐπ ' αὐτην προσεποιησατο δεδοικεναι τους πολεμιους . ἐφυγε |
| : σοι δ ' ἀρκεσει γνωριζειν ἐπι των κατα περιοδον νοσουντων την μεν ἀκμην ἐκ του τους παροξυσμους μενειν ἐπι | ||
| φανεντα οὐρα τα παραπλησια ἀν σημανειεν . Οὐ μεντοι ἐπι νοσουντων ἠ πολλου ποματος προσφοραν ἠ αὐχμον ἐκ κοπου και |
| αὐτον ἐφη : ὁμολογησον , ὁτι μεμαθηκας την τεχνην του προγιγνωσκειν , και οὐδεις ἐπιβουλευειν ἐτι τολμησει . ὁ δε | ||
| ἐπιεναι τῳ λογῳ . Τῳ τοινυν ἀκριβως διαγιγνωσκειν τε και προγιγνωσκειν αἱρουμενῳ των παθων τα συμβαινοντα , οὐ μονον οὐρων |
| πολεμῳ . ὀνειδος ἐσται τῳ Πολυνεικει και μετα θανατον το ἐπιστρατευσαι κατα της πατριδος και μη δυνηθηναι ἑλειν αὐτην . | ||
| Αἰγυπτιοις λυπας και στρατειαν ἐπι την Ἀσιαν σημαινει και ἐξωθεν ἐπιστρατευσαι δυναστην και δολους και προδοσιας ἐσεσθαι , ἀποστατησειν δε |
| και ] κεραυνωθηναι ἀμφοτερα μνημεια . λεγουσι δε και Σοφοκλεα ἀκουσαντα ὁτι ἐτελευτησεν , αὐτον μεν ἱματιῳ φαιῳ προελθειν , | ||
| , τουτον φυγοντα , και του θεου του ἐν Δελφοις ἀκουσαντα , ὁτι ἀν ἐλθῃ Ἀθηναζε τευξεται των νομων , |