| αὐτον χαμαι κυλιομενον και τον φλογμον οὐ φεροντα και ψυχρον αἰτουντα πανυ ἐρωτικως , ἑαυτον δε μη δουναι . καιτοι | ||
| τε ξεινον κακον ἐρξῃ : ἰσον κακον ἐστιν ὁστις τον αἰτουντα συγγνωμην και ξενον ἀδικως λυπησῃ και ὁστις του ἰδιου |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
| , ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
| προ της συλληψεως , οὑτω και ἑπταμηνα νομιζεσθαι οὐκ ὀντα προγεγενημενης της συλληψεως , δυναμενης δε της μητρας εἰς καταμηνια | ||
| ἠ του Δαιμονος ἠ και της Ἀναγκης ἠ ἐπι της προγεγενημενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου . δια γαρ τησδε της |
| τι ἀντι τινος ὀφειλει , ἡ δε ἀναβολη της κομιδης ἐλευθεριωτερον πως και φιλικωτερον ποιει το συναλλαγμα : διο παρ | ||
| μικρολογωτερον , αἱ δε ἐν ἀφθονιᾳ και περιουσιᾳ προς το ἐλευθεριωτερον ἠ ἀκολαστοτερον , κἀπι των ἀλλων ἀναλογον , τον |
| του κοσμου , ὁτι ἀμωμος ὑπερ ἀνομων παραδοθησεται , και ἀναμαρτητος ὑπερ ἀσεβων ἀποθανειται , ἐν αἱματι διαθηκης , ἐπι | ||
| ἀνθρωπου φυσις οὐτ ' ἐν λογοις οὐτ ' ἐν ἐργοις ἀναμαρτητος εἰναι , κρατιστη δε ἡ πλειστα μεν ἐπιτυγχανουσα , |
| το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
| , το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
| δογματικοι . ἡμεις δε παλιν της κατα την συγγραφην προαιρεσεως στοχαζομενοι προς μονον το ἀληθες νυν τους λογους ποιησομεθα , | ||
| της ἀρχαιοτητος και των παλαιων πραξεων ἐν κεφαλαιοις ἀναγραψομεν , στοχαζομενοι της συμμετριας . περι πρωτων δε των βαρβαρων διεξιμεν |
| θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
| , γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
| τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
| τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
| λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
| μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
| μεν Βιγιλαν ῥᾳδιως ἐπι τῃ κατ ' αὐτου ἁλωναι πραξει ἀπορουντα αἰτιας , ἐφ ' ᾑπερ το χρυσιον κομιζοι , | ||
| ἀψυχα ὀντα τα συγγραμματα μη δυνασθαι λογον δουναι προς τον ἀπορουντα ἁτε δη το αὐτο φθεγγομενα και μη δυναμενα ἀποριαν |
| λογων κεκρατηκως , ἐπει και Δημοσθενην ὁρω τα ἀριστα προελεσθαι δεικνυντα τῳ μηδε τους ἐχθρους ἁ προειλετο συκοφαντειν , φιλος | ||
| και ἀδυνατους διαπονειν , ὡς μηδεποτε βαλειν ἐν αἰτιᾳ τον δεικνυντα ἀλλ ' αὐτον αὑτον , μη δυναμενον παντα τα |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
| και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
| μετεωροτερους των τοπων , δαψιλους της ἀναθυμιασεως προς το ὑψος αἰρομενης . ταυτα δ ' ὑπο των ἐτησιων ἐλαυνεσθαι , | ||
| διοπερ ἡμεις προς ταυτην μαλιστα κομιουμεν τας ἀποριας , ἐπειπερ αἰρομενης αὐτης οἰχησεται και ἡ μεταβλητικη κινησις . Πριν δε |
| την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
| ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
| μητ ' ἐν ὑμνοις , καταλυων τας πατριους ἑορτας , ἀναπεισας δε ἡγεμονα πονηρον ὡστε τον μεν δημον βασανισαι και | ||
| ἐτων ἐγενετο συμμαχια Λακεδαιμονιων και Βοιωτων . ὁ τουτ ' ἀναπεισας : Κονωνα λεγει . γεωργοις : Ἐβαρουντο γαρ τριηραρχιαις |
| της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
| και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
| δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
| δυςτυχηματα ; μικρα τα Κιθαιρωνος παθη προς τας ἐκει νυν παραβαλλομενα συμφορας : οὐκ ἀν ἐνεγκοι τις την ὑπερ - | ||
| Ὁμηρου αἰνιγματα πορρω πανυ εἰναι της αἰτιας , τοις ἐκεινου παραβαλλομενα . Αὐτικα και ὁ μεν περι του Διος τοιαυτα |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| και Στησιλεω , πολεμαρχουντος δε Καλλιμαχου και Κυναιγειρου και Πλαταιεων συμμαχουντων αὐτοις χιλιων , ἡττωνται και προς Δαρειον ὑποστρεφουσιν , | ||
| τον Μασσυαν κατεχοντι και την Ἰτουραιων ὀρεινην . των δε συμμαχουντων τῳ Βασσῳ ἠν και Ἀλχαιδαμνος , ὁ των Ῥαμβαιων |
| κατ ' ἀγοραν , ὁπως μηδεν ἀδικῃ μηδεις , τον ἀδικουντα δε κολαζειν , πληγαις μεν και δεσμοις δουλον και | ||
| ὁ ῥητωρ και καθολικοις λογοις ἐχρησατο : ὡστε οὐκ ἐστιν ἀδικουντα και ἐπιορκουντα και ψευδομενον δυναμιν βεβαιαν κτησασθαι , ὁπερ |
| δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
| . [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
| ἠ „ ἐπ ' ἀσπιδα μεταβαλου „ . διοπερ οὑτως παραγγελουμεν ” τον Λακωνα ἐξελισσειν ” „ τον Μακεδονα ἐξελισσειν | ||
| . Εἰ δε το λαιον κερας πυκνωσαι δεῃ , τἀναντια παραγγελουμεν , εἰ δε το μεσον της φαλαγγος , την |
| αἱ ῥιζαι την βλαστην . την δ ' ἀμπελον οὐ φυομενην προτερον Μακεδονες κατεφυτευσαν κἀκει και ἐν Βαβυλωνι , οὐ | ||
| φησι τον Ἡρακλεα κατελθοντα εἰς Ἁιδου εὑρειν παρα τῳ Ἀχεροντι φυομενην την λευκην και αὐτῃ ἀναστεψασθαι , ἡν Ὁμηρος ἀχερωϊδα |
| ἐφ ' ὁτῳ δικαιως ἀν φρονοιεν , ἐπι τους Τρωικους καταφευγουσι χρονους και φιλοτιμιας ἀμφισβητουσιν , οὐδ ' οὑτω λεγοντες | ||
| , μισοπονηρος , δικαιοκριτης , και πολλοι ἐπ ' αὐτον καταφευγουσι δια το δικαιον αὐτου και εἰκονων και ἀνδριαντων ἀξιωθησεται |
| και εἰς την ἀπειριαν του αἰωνος ἐκτεινεται και την περιοδικην παλιγγενεσιαν των ὁλων ἐμπεριλαμβανει και περινοει και θεωρει ὁτι οὐδεν | ||
| δε παντα τροπον ἐπενοει ἀνοικιζεσθαι την πολιν , καθαπερ εἰς παλιγγενεσιαν ἀνακαλουμενος . Ἀλλα παντα πραττων μολις εἰς ὀκτακισχιλιους , |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| . . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
| δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
| πηγην φησιν ὑδατος εἰναι , ἀφ ' ἡς τους πινοντας ἀναισθητους γινεσθαι ταις ψυχαις : εἰναι δε και ἐπι ταυτης | ||
| ' ἰσασιν ἀκριβως , εἰ και πανυ φησι τις αὐτους ἀναισθητους εἰναι , ὁτι , εἰ γενησεται πολεμος προς ὑμας |
| δια τουτου τον ἀποπλουν : ὁτε γαρ πλειν μελλουσιν , ἀναγουσι τας ἀγκυρας . ἁνικ ' ἀγκυραν : τον Τριτωνα | ||
| . ὁτι κυνος ὀδοντες λυσσωντος κυνος το δηγμα παυουσιν : ἀναγουσι δε και των παιδων τους ὀδοντας και τους ἰκτερικους |
| , ἱνα ἐχωσι συνεσιν ἐν πασῃ τῃ ζωῃ αὐτων , ἀναγινωσκοντες ἀδιαλειπτως τον νομον του Θεου : ὁτι πας , | ||
| [ , . , . ] Διο και ἐν ἀποκρυφοις ἀναγινωσκοντες ὁτι Εἰδον δενδρον φερον δωδεκα καρπους του ἐνιαυτου και |
| τῳ λοιπῳ δημῳ των νεκρων , ἐμοι δοκειν , τοσουτον ἀπολαυων του μνηματος , παρ ' ὁσον ἐβαρυνετο τηλικουτον ἀχθος | ||
| ἑτοιμον ἠν ἀπολωλεναι κρυμῳ τε και νιφασιν , οὑτω φαιδρας ἀπολαυων ἐπορευετο της ἀκτινος , ὡστ ' ἐαρ ὀνομαζοντες την |
| προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
| τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
| ἀπ ' ἀλληλων ποιησαμενους ὁμοεθνεις μηκετι διασωζειν τον αὐτον της διαλεκτου χαρακτηρα δια τας προς τους πελας ὁμιλιας : το | ||
| . οὑτοι γαρ δια την των βαρβαρων παροικησιν ἐλυμηναντο της διαλεκτου το πατριον , τα μετρα , τους χρονους . |
| διατριβοντων οὐκ ἀν αὐτωι γινεσθαι δοκειν , ἐκ μεντοι των διαλεκτικων καλουμενων γινεσθαι ] ἀν , πολυ δε μαλιστ [ | ||
| λογοις τισιν ὡς ἀρραγεσι τελευταιον δε ὁρωντες αὐτους ὑπο των διαλεκτικων ταραττομενους του λοιπου μισολογοι ἐγενοντο . ἱνα οὐν μητε |
| λεγουσιν οὐκ ἀν τις ῥᾳδιως συγκαταθοιτο . Ταφας δε των τελευτησαντων ἰδιως οἱ κατα την Αἰθιοπιαν ποιουνται : ταριχευσαντες γαρ | ||
| , το δε σωμα ἰνδαλλομενον ἡμων ἑκαστοις ἑπεσθαι , και τελευτησαντων λεγεσθαι καλως εἰδωλα εἰναι τα των νεκρων σωματα , |
| μεν λογος καθιστορησαι δυνησεται , ποια δε ἀκοη την τουτου παραδεξασθαι τραγῳδιαν ; ἐμοι δε ἐκστασις ἐπεισερχεται , ὁσακις εἰς | ||
| δευτεραν ἐχων ταξιν . Ὡς γαρ ἰατρου μετα το πεισαι παραδεξασθαι την θεραπειαν το προσαγειν ἐστι τα μεν θεραπευτικα , |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| ἐπιτηδειοτατης προς θεους ὁμιλιας ὑπαρ τε και κατα τους ὑπνους αἰτιωτατος τοις περι αὐτον , ὁπερ οὐτε ὑπο ὀργης τεθολωμενῃ | ||
| τους βασιλεις Λουκιος Ἰουνιος Βρουτος ὁ της Ταρκυνιου μαλιστα καθαιρεσεως αἰτιωτατος , και Ταρκυνιος Κολλατινος ὁ της Λουκρητιας ἀνηρ , |
| αὐτης , και του πληθους κατα τας ὁδους συντρεχοντος , παραγγελλειν πασι δεχεσθαι την θεον εὐσεβως . παρειναι γαρ αὐτην | ||
| ἐστι γαρ ταυτα οὐσια των παντων . κυαμους δε λεγεται παραγγελλειν μη ἐσθιειν . . : Ἀριστοξενος δ ' ἐν |
| και μεγεθει δεδομενη ᾐ , ἡ κορυφη αὐτου ἁψεται θεσει δεδομενης εὐθειας : ἑτερα δε τοιαυτα : ἐαν εὐθειας τῳ | ||
| ἀριθμον ἡ πλευρα τουτου ἑκαστον ἐχῃ σημειον ἁπτομενον εὐθειας θεσει δεδομενης , των τριων μη προς γωνιαις ὑπαρχοντων τριγωνου χωριου |
| ξενον , ἀει δ ' ἀλητην κἀπι προσπολου μιας βιοστερη χωρουντα , την ἐγω ταλας οὐκ ἀν ποτ ' ἐς | ||
| . Ὁτι μεν οὐν των παρυφισταμενων τα προς τον πυθμενα χωρουντα ὑποστασεις λεγεται , τα δε ἐπαιρομενα προς το της |
| μεθ ' ἁλμης [ ἐν ] οἰνῳ κεκραμενης . Των συμπιπτοντων ταις κυουσαις ἐπειδη ταυτα μαλιστα ἐνοχλει , το περισσαινειν | ||
| , λογων μεν παντα μεστα και ψιθυρισματων , σοφιστων σοφισταις συμπιπτοντων , ἐργου δε ἐρημια δεινη : και το θρυλουμενον |
| , ἐνδιδῳ δε ἐλπιδας χρηστας ἁπτομενοις της ἰατρειας και τα παραγγελματα καταδεχηται γεννικως , και ἀπαιτῃ την παρρησιαν ὡσπερ ὀφλημα | ||
| το του Διος ἀντρον και διατριβων ἐνθαδε ἀπηιει συντεταγμενα ἐχων παραγγελματα τινα , ἁ ἐφασκεν εἰναι προσταγματα του Διος . |
| ὑπο ΒΑ , ΑΓ μετα του ὑπο ΑΒ , ΒΓ τετραπλασιον ἐστι του ἀπο ΑΔ . ἀλλα το μεν ὑπο | ||
| ἐκ της διαγωνιου , τριπλασιον ἐκ τουτου του θεωρηματος , τετραπλασιον ἐκ του μηκει διπλασιους εἰναι τας πλευρας , πενταπλασιον |
| , ἡ δ ' ὑπο ΘΑΜ γωνια της κατα πλατος παραχωρησεως , οἱων μεν εἰσιν αἱ β ὀρθαι τξ , | ||
| ἀποτεμνομενης αὐτου καθ ' ἑκαστον ἐφ ' ἑκατερα τα μερη παραχωρησεως . ἐπει δε και μεγιστος οὑτος ὁ κυκλος θεωρειται |
| ὑπερβαλλειν ὑπερ του ἀνακλισμου και ἐπι μεν θατερα το σωμα καταναγκαζειν , ἐπι δε θατερα τον | βραχιονα συν τῳ | ||
| ἐμπαλιν , πονειν τα παντα και μοχθειν και το σωμα καταναγκαζειν ῥυπωντα και αὐχμωντα και πασι δυσαρεστουντα και λοιδορουμενον , |
| παλιν δυο εὐθειαι εἰσιν αἱ ΚΛ ΛΘ ἐξωθεν της ΛΜ λαμβανομενης , ὁ ἀρα της ΚΛ προς ΛΘ λογος συγκειται | ||
| ὡς ἡ ΘΝ προς ΝΞ , της ΖΝ κοινου ὑψους λαμβανομενης οὑτως το ὑπο των ΘΝΖ προς το ὑπο των |
| κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
| Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
| λεγομενου οὐχ ἑν τι ὠν , ἀλλα τι μεμερισμενον , παραλαμβανων τε εἰς την ζητησιν την των σωματων φυσιν και | ||
| . ἐκ δε του - του ἑτερος παρ ' ἑτερου παραλαμβανων αὐτον εἰχεν ἀντ ' ἀλλου κοσμου των βασιλικων . |
| δακρυουσιν . Γ κἀπεμορξαμην ] ἠγουν ἐδακρυσα . ἐκ του παρακολουθουντος . ἑπεται γαρ τοις δακρυουσι το ἀπομορξαι τους ὀφθαλμους | ||
| και παλιν το ἐναντιον ἀπο των φαινομενων τας ἀκριβεις . παρακολουθουντος δε τῃ τοιαυτῃ ἐπισκεψει του μητε τας κατα μερος |
| : πρωτον αἱ μεν συστατικαι καθολικωτεραι εἰσιν , αἱ δε διαιρετικαι μερικωτεραι : τιμιωτερον δε το καθολικον του μερικου . | ||
| ἀλλ ' αἱ αὐται πῃ μεν γινονται συστατικαι πῃ δε διαιρετικαι , ἀλλως και ἀλλως παραλαμβανομεναι : το γαρ λογικον |
| τῳ εἰναι κατα την αὑτου ἰδιοτητα τα παντα γεννωντα και ἀξιουντα προνοιας ὑποθεμενος , οὐκ ἀν ἐπιζητησειεν οὐτε το ποιητικον | ||
| ἑκαστοτε τας ἐπικυλικειους ἐξηγησεις προς Ἀριδηλον προτεινοντα τι θεωρημα και ἀξιουντα εἰς αὐτο λεγειν εἰπεν : „ ἀλλ ' αὐτο |
| : σοι δ ' ἀρκεσει γνωριζειν ἐπι των κατα περιοδον νοσουντων την μεν ἀκμην ἐκ του τους παροξυσμους μενειν ἐπι | ||
| φανεντα οὐρα τα παραπλησια ἀν σημανειεν . Οὐ μεντοι ἐπι νοσουντων ἠ πολλου ποματος προσφοραν ἠ αὐχμον ἐκ κοπου και |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| ἐπιμελειας τε και ὑπερπονουντων ὠδινας παλαιας ἐπι νεοις δανεισθεισας , ἀποδιδοντα δε παλαιοις ἐν τῳ γηρᾳ σφοδρα κεχρημενοις . παρα | ||
| αὐτα οὑτως ἐχειν ἐστιν ὡσπερ ἐχει : ἑκαστωι οὐν αὐτων ἀποδιδοντα την αἰτιαν και κοινηι πασι το ἑκαστωι βελτιστον ὠιμην |
| ὀφλων . . . . σοφος ] ὁ πανουργος και δολιος και πολυμηχανος και δεινος . . οὐ πολλη ὀργη | ||
| ἐφανη δε και ἀλλοτε , ὁτε Νερων ἐκεινος ἀβεβαιος και δολιος ἠρχετο της μανιας . Προς τουτου ἀνατελλουσιν και λαμπαδες |
| αἰχμαλωτους : τους Γαλατας μιμουμενος κἀγω κατακαυσειν ηὐξαμην τοις δαιμοσι διαλεκτικους τρεις των παρεγγεγραμμενων . και μην φιλοσοφειν φιλολογειν τ | ||
| μενειν , ἠν μη τους φυσικους ἐκεινος ἐπιτριψῃ και τους διαλεκτικους ἐπιστομισῃ και την Στοαν κατασκαψῃ και την Ἀκαδημιαν καταφλεξῃ |
| τον Ἀρχυταν ἐνδειν του μετριου , μη μονον αὐτου το ἐναρμονιον ἀλλα και το τε χρωματικον και το διατονικον ἑκατερον | ||
| . τρια μεν τοινυν οὑτος ὑφισταται γενη , το τε ἐναρμονιον και το χρωματικον και το διατονικον : ἑκαστου δε |
| θερμαινειν την ψυξιν : τον δε θωρακα και τον πνευμονα διακαθαιρειν και τα εἰς τον στομαχον περιεχομενα . δει δε | ||
| , οὐ μην αὐταρκες εἰς ἀκριβη διαγνωσιν . βελτιον οὐν διακαθαιρειν την περι αὐτου ἐννοιαν , ἀφαιρουντα την ἐπεισιουσαν του |
| ὁπλα ἐκειτο . Ἐτυχον δε τουτον τον χρονον Λακεδαιμονιοι ἐξω τεταγμενοι . Τους μεν δη ὡρα γυμναζομενους των ἀνδρων , | ||
| καλλιων ὁ των ἱππεων . οὐ γαρ ἐνεκλινον οἱ τῃδε τεταγμενοι Οὐιεντανοι την ἐφοδον ὑπο της Ῥωμαϊκης ἱππου καταπλαγεντες , |
| προϊοντος ἐν ἡδονῃ τιθενται κἀν ἡ τιτθεια λαβῃ τελος , δακρυουσιν . εἰ μεν οὐν ἐξ οὐριων ἡμιν το κλεος | ||
| και τιτθης διακηκοας : σοφαι γαρ ἐκειναι τα τοιαυτα και δακρυουσιν ἐπ ' αὐτοις , ὁταν ἐθελωσιν . οὐ μην |
| : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν ἐξ ἀρχης πειρασεται : παρατηρητεον δε ὡς διπλη τις ἡ τοιαυτη στασις , τουτεστιν | ||
| ὀνομα του ἐπιτρεχοντος μοριου ἐν τοις εἰδεσι του πολλαπλασιεπιμοριου . παρατηρητεον δε ἐφ ' ἑκαστης πλασεως των τε ἐπιμερων σχεσεων |
| ᾐ συντομος και φαιδροτερα , τῳ ἐνδιασκευῳ χρησομεθα τροπῳ μη φειδομενοι μηδε των ἀπο του τροπου κατασκευων : ἐνδιασκευος γαρτοι | ||
| πεποιημενοι τοις νεοις πασης αἰσχρας ἡδονης και μηδε των ἀρσενων φειδομενοι , ἀρσενες ἐν ἀρσεσι τα δεινα κατεργαζομενοι , ὁσων |
| εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
| οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
| συ δε ἀπονιπτρον ἐρεις . Νη τω θεω : ὁρκος γυναικειος : οὐ μην ἀνηρ ὀμειται τουτον , εἰ μη | ||
| δε Ἀργειας φερειν σχιστας ἐνεργειν . σχιστος δε ἀρσενικως χιτων γυναικειος . Ἀπολλοδωρος Συνεφηβοις : σχιστον χιτωνισκον τινα ἐνδεδυκας . |
| , και την ἐν Αἰθιοπιᾳ ὑπο του Φαεθοντος ἐκπυρωσιν . παραλλαξις . παραλλαξιν την ἀσυμμετριαν των ἐν γῃ προς τας | ||
| τῃ ἀρχῃ του ζῳδιου ἐν ᾡ ἡ σεληνη κατα μηκος παραλλαξις , της προς τῃ ἀρχῃ του ἑξης και ἑπομενου |
| οἱ ἐμοι λογοι . και τουτο οὐκ ἀν τις φαιη κολακειαν μαλλον ἠ ἀληθειαν . ὡν γαρ ἰσμεν αὐτοκρατορων ἠ | ||
| , λογοις ἐθελγετο , λογοις ἐτεγγετο : λοιπον ἀπεγνωκυια την κολακειαν κνηστικοις αὐτην λογοις ἐρεθιζει , φασκουσα : ἰσθι ὁτι |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| τα στοιχεια * * * αἱ οὐσιαι γνωριζονται των ἀρχων γινωσκομενων , τας δε ἀρχας πασων δεικνυσιν ὁ πρωτος φιλοσοφος | ||
| οὐδε μην τοπος ἐπουρανιος : ὁ γαρ Ὁμηρος ἀπο των γινωσκομενων πασι ποιειται τας ὁμοιωσεις . καταλειπεται τοινυν το ὀρος |
| διαφοραν : ἐπεστι γαρ ἐπι των ὠτων αὐτοις ὁ λεγομενος Ἡρακλειος δεσμος . μνημονευει δε των Βοιωτιων σκυφων Βακχυλιδης ἐν | ||
| της μεν Εὐρωπης προς την Λιβυην Στηλαι τε και πορθμος Ἡρακλειος , δι ' οὑ ἡ καθ ' ἡμας εἰσχειται |
| , ἐν Αἰγυπτῳ δε κολοιου μεγεθος και φθογγη διαφορος : ἡμερωτατον δ ' ἡ ἰβις , πελαργω - δης μεν | ||
| θυγατερας δοκιμου ἀνδρος . εἰ δε οἱ θεοι ἰσασι το ἡμερωτατον ζῳον και το ἀγριωτατον , οὐδε ἡμιν ἐκμελες τας |
| βραχυνουσι του καρις την ληγουσαν . ἑτεροι δε ἐκτεινοντες την παραληγουσαν , ἐκτεινουσι και την ληγουσαν . ὁμοιως το ψηφις | ||
| υ ἡ λεουσι δοτικη , ἠμελλεν ἐλαττονα ἐχειν την ἰδιαν παραληγουσαν της παραληγουσης των ἀλλων πτωσεων , ὁπερ ἐστιν ἀτοπον |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| λαμπρα φυσωμεν και πνευσαντες μεγα και συντονον πλησιστιοι προς τας ἀπολαυσεις των παθων φερομεθα και οὐ προτερον στελλομεν τας ἀνειμενας | ||
| οἱ δε ἱπποποταμοι ζῳον ἀδικωτατον . ἀντι του οὐδενος κακου ἀπολαυσεις , οὐδεν πεισῃ . . ὡσπερ ὀρνιν ὀρφανον : |
| οὐδ ' ὁτιουν ἐχων , ἐκ ποδων δε ποιησασθαι σπευδων δραστικον ἀνδρα και δυναμενον ἐφεδρευσαι τοις κακως προϊσταμενοις της ἡγεμονιας | ||
| σωματος ἐχειν γυναικι παρεμφερη , το δ ' ἀρρενωπον και δραστικον ἀνδρος ἐχειν [ τα δε φυσικα μορια συγγεννασθαι τουτῳ |
| και ἡ τυχη του πολεμου τας ἑκατερων γνωμας ἐκρινεν . ἀφικομενης δε της του Σεβηρου δυναμεως ἐς την Γαλ - | ||
| πολλας ἐλπιδας εἰχε λιμῳ πιεσθεντας παραδωσειν αὐτῳ τα ὁπλα . ἀφικομενης δ ' εἰς Ῥωμην περι τουτων ἀγγελιας Κοιντος Φαβιος |
| και ] κεραυνωθηναι ἀμφοτερα μνημεια . λεγουσι δε και Σοφοκλεα ἀκουσαντα ὁτι ἐτελευτησεν , αὐτον μεν ἱματιῳ φαιῳ προελθειν , | ||
| , τουτον φυγοντα , και του θεου του ἐν Δελφοις ἀκουσαντα , ὁτι ἀν ἐλθῃ Ἀθηναζε τευξεται των νομων , |
| φερουσι και μαλιστα την της Ἑλενης γενομενην παρα Μενελαῳ Τηλεμαχου φαρμακειαν και ληθην των συμβεβηκοτων κακων . το γαρ νηπενθες | ||
| ἀλοη μετα μαννηϲ ὁμοιωϲ . την δε λοιπην των αἰγιλωπων φαρμακειαν ἐν τῳ τριτῳ βιβλιῳ παραδεδωκαμεν . Τουτο το παθοϲ |
| τε ἐλεγξας ληρουντα , ὡς το εἰκος , και σε ὁμολογουντα , καταδυς ἀν οἰχοιτο ἀποτρεχων . ἀλλ ' ἡμιν | ||
| ἀποδεδωκα γαρ τουτῳ τῳ παρεστηκοτι το χρυσιον , και ἁμα ὁμολογουντα παρεχειν τον Λαμπιν : νυνι δ ' οὐδετερος αὐτων |
| και οὑτως μεν το ὑπερυθρον γινεται , και οὑτως σημαινει ἀπεψιαν : δια τουτο δειται χρονου προς πεψιν . Το | ||
| φυϲιν ἐϲτι διαχωρημα : ἡ γαρ τουτου κατα τι ἐκτροπη ἀπεψιαν ἐνδεικνυται . ἀριϲτον μεν οὐν ἐϲτι διαχωρημα το μαλθακον |
| και του χαριν ἐληλυθοιεν , ἐγνωριζε τε αὐτους οἰκειους ὀντας στρατιωτας . Οἱ δ ' ἀποκρινονται ἐπι τῳ ἀγαθῳ αὐτου | ||
| γαρ και οἱ , πριν ἀν ἐκτισῃ , προς τους στρατιωτας οὐκ εἰναι παρεχεσθαι φρονημα . οὑτως Ἀθηναιοιπαντως γαρ ἐβουλοντο |
| μεν οὐν των καθ ' ἑκαστα προτασεων και των ἀπροσδιοριστων κυριωτερον ὁρωντες το κατηγορουμενον του ὑποκειμενου και τουτου κυριωτερον οὐδεν | ||
| το δε ἀλογον ταττεται και ῥυθμιζεται . ὡστε το λογικον κυριωτερον ἀνθρωπινη ἐνεργεια ἐστιν , ἐπει και τουτο ἐστιν ἐνεργεια |
| των δε πολιορκουμενων ἀπολομενων συν τοις Χειρισοφου μονοις κακιον ἐστι διακινδυνευειν ἠ τωνδε σωθεντων παντας εἰς ταὐτον ἐλθοντας κοινῃ της | ||
| διαφερειν . αὐτοι δ ' ἐκριναν πολιτικοις μεν σωμασι μη διακινδυνευειν , μισθοφορους δε ἀλλοεθνεις ἀθροιζειν και μαλιστα Ἑλληνας : |
| παντων ὀντες διεπολιτευοντο . του δε Περσου δη ἐπιοντος ἀλληλων λαβομενοι της πολεως ἐξω προελθοντες ἐς ταὐτον ἑκατερος την δεξιαν | ||
| μοσχον πεπλανημενον ἐλλοχησαντες εἰτα αὐτῳ προσπηδωσι , και του μυκτηρος λαβομενοι ἑλκουσιν : ὁ δε ἀντισπᾳ , και ἁμιλλα ὑπερ |
| εἰς θεου τους χρησομενους , ὡν ἠν εἱς Ἀμυρις , πυνθανομενοι μεχρι τινος εὐδαιμονησουσι . και ἡ Πυθια ἐφη : | ||
| τἀλλα προς τον κινδυνον παρεσκευαζετο , οἱ δ ' Ἑλληνες πυνθανομενοι το μεγεθος των περι τους Θηβαιους κινδυνων ἐδυσφορουν ἐπι |
| δοξα ἀληθης , † οὐτ ' ἐπικτηταἠ δοκει σοι φυσει ὁποτερονουν αὐτοιν εἰναι ; Οὐκ ἐμοιγε . Οὐκουν ἐπειδη οὐ | ||
| ἐχῃ , ἀναγκη το παν τουτῳ ἐχειν καλως , οὐχ ὁποτερονουν τοιν μεροιν , θατερον δε : ἡ γαρ του |
| . τῃ λʹ του Ἀπριλλιου , ὑαδες ἁμα ἡλιου ἀνατολῃ ἀνατελλουσι . τῃ ζʹ του Μαϊου , πλειαδες ἑωθινοι φαινονται | ||
| ἐν τωι αἰθερι φερεσθαι οὐτε κατα τα αὐτα οὐτε ὡσαυτως ἀνατελλουσι . οἱ δε Πυθαγορειοι οὐ μονον τους πλανητας ἰδιαν |
| προσοδον ἁδραν εἰναι συμβαινει , οὐδαμου μεν της ἀλλης οἰκουμενης εὑρισκομενου του φυτου , της δ ' ἐξ αὐτου χρειας | ||
| ἐχει μηδε ῥυτου ἐν αὐτῳ ὀντος , μηδε ἐν ὀρυγματι εὑρισκομενου , δει ἠ πιθους ὀστρακινους ἠ βουττεις τελειας προευτρεπιζειν |
| στενωπους , των δε περι ταις ἁλισκομεναις οἰκιαις μαχομενων . συνελαμβανον δε του ἐργου τοις ἐνδον και γυναικες ἀπο των | ||
| . ἐπει δε αὐτους ἐπι των ἀγρων νυκτος ἐπελθοντες λῃσται συνελαμβανον , οἱ δε ἐκ των πυργων ἐβαλλον και πυρ |
| τα ὡς ἀληθως ἀριστα καλλιστα νομισθηναι και μη τα τοις δουλοις προσηκοντα των τοις ἐλευθεροις πρεποντων δυνασθαι πλειον . Καιτοι | ||
| σωμα γαυρως . ταχα οὐν δια τουτο οὐκ ἐπετρεψε τοις δουλοις . . . . τουτῳ αὐτῳ ] κατ ' |
| τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
| θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
| μεσου , διεσπασε την συνεχειαν , και οὐκ εἰασεν αὐτην συνημμενην εἰναι : το δε πνευμα γεγονε δια την ἀπεψιαν | ||
| , οὑ την κορυφην ἐκ νεφων κεκρυμμενην εἰναι δοκουσιν οὐρανῳ συνημμενην . ἐντευθεν οὐν Ἑλλησιν ἡ μυθουργια Ἀτλαντα νωτοις εἰσαει |
| Κτησιφων ἐν γʹ περι Φυτων : μεμνηται δε τουτων και Ἀριστοβουλος ἐν αʹ περι Λιθων . Παρακειται δ ' αὐτῳ | ||
| αὐτῳ προτρεψαμενῳ και οἱ ἀδελφοι τρεις , ὀντες Νεοκλης Χαιρεδημος Ἀριστοβουλος , καθα φησι Φιλοδημος ὁ Ἐπικουρειος ἐν τῳ δεκατῳ |
| Αἰγυπτου μισθοφορων τουτον μεν ἀπελιπε τηρουντα μερος της πολεως και συνεργουντα τοις περι την προδοσιαν ἐγχειρουμενοις , αὐτος δε μετα | ||
| κορης και προς την μοιχειαν εὑρων τον ἑαυτου πατερα Σωστρατον συνεργουντα , τοσουτον ἐκτοτε τον ἑαυτου πατερα ἐφιλησεν , ὡστε |
| μαθηματα πασιν ἐν τῃ παιδειᾳ γενομενα τουτοις συνακτεον εἰς συνοψιν οἰκειοτητος τε ἀλληλων των μαθηματων και της του ὀντος φυσεως | ||
| ὁτι Αἰολου φυσιν ἐπωνομαζον την τετραδα το ποικιλον ἐμφαινοντες της οἰκειοτητος . και ὁτι οὐκ ἀνευ ταυτης ἡ καθολικη διακοσμησις |
| ἐπιγνωσιν , ἡ τε ταραχη καθ ' ὁλην οὐσα την στρατοπεδειαν εὐλογως πολυν ἐποιει φονον : ἐκτεινον γαρ ἀλληλους , | ||
| , τοπους δε ὀχυρους καταλαβεσθαι και χαρακι και ταφρῳ την στρατοπεδειαν ἀσφαλισαμενους ὑπομενειν των πολεμιων την ἐφοδον . οὑτοι μεν |