| ' ἀλλα . κακοδαιμων ἐγω . οἱαν δικην τοις κορεσι δωσω τημερον . φροντιζε δη και διαθρει παντα τροπον τε | την ἐκκλησιαν , και πυλαι ᾁδου οὐ κατισχυσουσιν αὐτης . δωσω σοι τας κλειδας της βασιλειας των οὐρανων , και |
| . πιμπλη συ μεν ἐμοι , σοι δ ' ἐγω δωσω πιειν : ἀμυγδαλη μεν παιζετω παρ ' ἀμυγδαλην . | ' αὐτου και αὐτος μετ ' ἐμου . ὁ νικων δωσω αὐτῳ καθισαι μετ ' ἐμου ἐν τῳ θρονῳ μου |
| ἀρχαϲ πλην των ἀγαν τε δριμεων και των καυϲτικων : ἰδιωϲ δε προχριϲαϲ ἐλαιῳ το δηγμα μαραθρου ῥιζηϲ μετα μελιτοϲ | Βηθσαϊδα : ὁτι εἰ ἐν Τυρῳ και Σιδωνι ἐγενηθησαν αἱ δυναμεις αἱ γενομεναι ἐν ὑμιν , παλαι ἀν ἐν σακκῳ |
| προϲ φλεγμοναϲ εἰρημενα πλην των ἐλαιωδων τε και δριμεων , ἰδιωϲ δε τουτο : ῥοιαν γλυκειαν ἑψηϲαϲ ἐν οἰνῳ και | και ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου . και οὐκ ἐποιησεν ἐκει δυναμεις πολλας δια την ἀπιστιαν αὐτων . Ἐν ἐκεινῳ τῳ |
| σημαινει , ἐν δε Ζυγῳ φανερωθῃ , ἀλλα και τῳ Σκορπιῳ : Τοξοτῃ γαρ οὐδεποτε , βραδυ δ ' ἐν | πιστευειν , εἰς το περισσευειν ὑμας ἐν τῃ ἐλπιδι ἐν δυναμει πνευματος ἁγιου . Πεπεισμαι δε , ἀδελφοι μου , |
| ἑω ὁλως προσακοντισαι προσων Καρκινῳ ἠ Ἰχθυι ἠ τῳ δεινῳ Σκορπιῳ , Περσαις μηνυει ἀγαθα : ἐκχυθεντες γαρ οὑτοι πλουτον | σπερματος Δαυιδ κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου |
| λειον μετα χοληϲ αἰγοϲ και βοοϲ και προβατου καταχριομενον ϲυν λιθαργυρῳ , προβατειοϲ ἀϲτραγαλοϲ κεκαυμενοϲ λειοϲ ϲυν αὐϲτηρῳ οἰνῳ , | πινακι την κεφαλην Ἰωαννου του βαπτιστου . και λυπηθεις ὁ βασιλευς δια τους ὁρκους και τους συνανακειμενους ἐκελευσεν δοθηναι , |
| το οὐρον του βουρδωνος και συνεψησῃ κηρῳ και ἐλαιῳ και λιθαργυρῳ , και καταπλασσῃ ποδαγρῳ , ὁ μεν ἀσθενων ἰαθησεται | Ἀβρααμ , πρωτον μεν ἑρμηνευομενος βασιλευς δικαιοσυνης ἐπειτα δε και βασιλευς Σαλημ , ὁ ἐστιν βασιλευς εἰρηνης , ἀπατωρ , |
| ὡϲ μαλιϲτα ψυχεϲθωϲαν . τουϲ δε κατ ' ἐκθλιψιν γινομενουϲ ἱδρωταϲ διακρατηϲει και θαλψει των ἀκρων και ἀποψηϲει δια ῥακιδιων | τῃ ἁμαρτιᾳ , ἀλλα παραστησατε ἑαυτους τῳ θεῳ ὡσει ἐκ νεκρων ζωντας και τα μελη ὑμων ὁπλα δικαιοσυνης τῳ θεῳ |
| και πεπιϲτευται ἱδρωταϲ κινειν και πιϲτακιου δε καρποϲ ἐϲθιομενοϲ κινει ἱδρωταϲ ἀλυπωϲ : ἀλειφομενα δε ἐξωθεν κινει ἱδρωταϲ νιτρον μετ | νεκρων ἐγηγερται , πως λεγουσιν ἐν ὑμιν τινες ὁτι ἀναστασις νεκρων οὐκ ἐστιν ; εἰ δε ἀναστασις νεκρων οὐκ ἐστιν |
| ΗΘ : ὁτι ἰση ἐστιν ἡ ΒΕ τῃ ΘΚ . Εἰληφθω το κεντρον του ΑΒΓ κυκλου το Λ , και | εὐθειας ποιειτε τας τριβους αὐτου . Αὐτος δε ὁ Ἰωαννης εἰχεν το ἐνδυμα αὐτου ἀπο τριχων καμηλου και ζωνην δερματινην |
| , τουτεστι το ὑπο ΑΒΓ . . . Ἀλλως . Εἰληφθω το κεντρον του κυκλου το Ε , και ἐπεζευχθω | εἰπεν ὑμιν . και ἐξελθουσαι ἐφυγον ἀπο του μνημειου , εἰχεν γαρ αὐτας τρομος και ἐκστασις : και οὐδενι οὐδεν |
| , Ξενοκρατους μεν ἐν Ἀκαδημειᾳ , Ἀριστοτελους δ ' ἐν Χαλκιδι διατριβοντος . τελευτησαντος δε Ἀλεξανδρου του Μακεδονος και των | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| ἐν Πιεριᾳ ἀπο του Ἑλικωνος , των δε το ἐν Χαλκιδι ἀπο της Ἀρεθουσης , εἰτα ἐρωτωντων αὐτον ποιῳ συγκατατιθεται | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
| αὐτῳ καταλεξειαν ἁπερ βουλοιτο . και πρωτη μεν ἡ Ἐλπηνορος ἠλθε ψυχη , ὁς ἐν τῃ Κιρκης οἰκιᾳ ἐτι ἀθαπτος | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| ' ἀγων ὁδ ' οὐκ ἀφροντιστος παλαι : νεικης παλαιας ἠλθε , συν χρονῳ γε μην : ἑστηκα δ ' | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| εἰναι νομισωσι το μηδεν , τουτους δε θεους τους ἐν Ὀλυμπῳ ; Τοτε χρη στρουθων νεφος ἀρθεν και σπερμολογων ἐκ | εἰμι . και συνομιλων αὐτῳ εἰσηλθεν , και εὑρισκει συνεληλυθοτας πολλους , ἐφη τε προς αὐτους , Ὑμεις ἐπιστασθε ὡς |
| της Μακε - δονιας , τα δ ' ἐν τῳ Ὀλυμπῳ τῳ Μυσιῳ και ἐν Πινδῳ , τα δ ' | μετανοωσιν , και δαιμονια πολλα ἐξεβαλλον , και ἠλειφον ἐλαιῳ πολλους ἀρρωστους και ἐθεραπευον . Και ἠκουσεν ὁ βασιλευς Ἡρῳδης |
| οἱ ἐμπλεοντες τῃ Παραλῳ Παραλοι , ὡς και παρ ' Αἰσχινῃ , ⌈ οἱ δε ⌉ τῃ Σαλαμινιᾳ Σαλαμινιοι . | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| ἐχρησιμευεν ἀπολογουμενῳ ὑπερ αὐτου μνημονευσαι του γενους . τῳ δε Αἰσχινῃ κατηγορουντι χρησιμον , διο εἰπεν : „ Σκυθης βαρβαρος | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| πρωτη ἐξοχη λθʹ γʹʹ νθʹ γʹʹ το ἀνατολικωτατον αὐτης μʹ δʹʹ νηʹ ∠ ʹʹ ἡ ὑπο ταυτην ἐφεξης λζʹ νζʹ | ὁδον ἐδιωξα ἀχρι θανατου , δεσμευων και παραδιδους εἰς φυλακας ἀνδρας τε και γυναικας , ὡς και ὁ ἀρχιερευς μαρτυρει |
| πολις νβʹ ∠ ʹʹ μαʹ δʹʹ Ἰμβρος νγʹ γʹʹ μαʹ δʹʹ Ἡ δε Χερσονησος περιοριζεται ἀπο μεν ἀρκτων τῃ εἰρημενῃ | : διαγρηγορησαντες δε εἰδον την δοξαν αὐτου και τους δυο ἀνδρας τους συνεστωτας αὐτῳ . και ἐγενετο ἐν τῳ διαχωριζεσθαι |
| ἀνθοϲ ποθεντα ϲυν μελικρατῳ ὀβολοι ε καθαιρει ἀνω , ὡϲπερ ἐλλεβοροϲ λευκοϲ , ἀκινδυνωϲ : ὁ δε καρποϲ και κατω | , και ἡ φωνη ἡν ἠκουσα ὡς κιθαρῳδων κιθαριζοντων ἐν ταις κιθαραις αὐτων . και ᾀδουσιν [ ὡς ] ᾠδην |
| κοιλιᾳ τε και ϲτομαχῳ χολην ἀγουϲα . ἁρμοζει δε ὁ ἐλλεβοροϲ και τοιϲ ὀξεωϲ νοϲουϲι και τοιϲ ἐν χρονιοιϲ νοϲημαϲι | της ὁμολογιας : οὐ γαρ ἐχομεν ἀρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις ἀσθενειαις ἡμων , πεπειρασμενον δε κατα παντα καθ ' |
| ʹʹδʹʹ μβʹ γʹʹ Κλωδιανου ποτ . ἐκβολαι ιθʹ μβʹ ∠ ʹʹ Ῥοδη πολις ιθʹ ∠ ʹʹ μβʹ ∠ ʹʹ μεθ | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| νʹ Νουαισιον λαʹ ∠ ʹʹ ναʹ Ϛʹʹ Μηλοκαβος λαʹ ∠ ʹʹ νʹ γοʹʹ Γραυιοναριον λαʹ ∠ ʹʹ νʹ Ϛʹʹ Λοκοριτον | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| τῳ ποδι παραχρημα νεκρον ἐδειξεν . ὁ δε πατηρ τῃ λυπῃ συσχεθεις και πελεκυν ἁρπα - σας ἐπειρατο φονευσαι τον | και την θαλασσαν , ὁτι κατεβη ὁ διαβολος προς ὑμας ἐχων θυμον μεγαν , εἰδως ὁτι ὀλιγον καιρον ἐχει . |
| ἀλλ ' ὁτι τῳ μεν ἠμελημενῳ το λυπηθηναι , τῃ λυπῃ δε ἠκολουθησεν ἀν οὐκ ἀλογως ἡ σιγη . τουτῳ | εἰ τις ἐστιν ἀνεγκλητος , μιας γυναικος ἀνηρ , τεκνα ἐχων πιστα , μη ἐν κατηγοριᾳ ἀσωτιας ἠ ἀνυποτακτα . |
| . Κἀπειτ ' ἐπειδη τἀργυριον ἐπραττομην , ἐβλεψεν εἰς με δριμυ κἀμυκατο γε Τουτου πανυ τοὐργον : οὑτος ὁ τροπος | ἐμνησθημεν ὁτι ἐκεινος ὁ πλανος εἰπεν ἐτι ζων , Μετα τρεις ἡμερας ἐγειρομαι . κελευσον οὐν ἀσφαλισθηναι τον ταφον ἑως |
| δευτερον , ὁτε δε οἱον πολυπου θολον , ὁτε δε δριμυ οἱον ὀξος , ὁτε δε σιαλον και λαπην , | ἐστιν των δωδεκα φυλων υἱων Ἰσραηλ : ἀπο ἀνατολης πυλωνες τρεις , και ἀπο βορρα πυλωνες τρεις , και ἀπο |
| ἀει τηϲ ἐπικρατουϲηϲ ποιοτητοϲ ἐπικρατηϲει τα γνωριϲματα . Θερμηϲ και ξηραϲ κραϲεωϲ ϲημεια . Ἡ δε θερμη και ξηρα κραϲιϲ | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| ληφθειϲ αἱμα δι ' οὐρων ἀγει . Ὀροβακχη ψυχραϲ και ξηραϲ ἐϲτι κραϲεωϲ κατα την πρωτην ταξιν . Ὀρυζα ἐχει | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| το σωμα οὐ ῥωμαλεοι , οἱπερ οὐν χρονῳ ὑστερον βασκηναντες τἀδελφῳ της τε ἀρετης και της ἀλλης εὐδαιμονιας ἐκεινον μεν | διερρηξεν τα ἱματια αὐτου λεγων , Ἐβλασφημησεν : τι ἐτι χρειαν ἐχομεν μαρτυρων ; ἰδε νυν ἠκουσατε την βλασφημιαν : |
| βουλει , τῳ πατρι και τοις ἀδελφοις , ἀλλα και τἀδελφῳ του πατρος ” , ἐπιστραφεις και τουτους ἐν ᾡπερ | Δια τι λυετε ; οὑτως ἐρειτε ὁτι Ὁ κυριος αὐτου χρειαν ἐχει . ἀπελθοντες δε οἱ ἀπεσταλμενοι εὑρον καθως εἰπεν |
| ὡσπερ και ἡ χονδριλη . Σεριφον παραπλησιον μεν ἐστι τῳ ἀψινθιῳ : διαλλαττει δ ' ὁμως τῳ μητε ὁμοιως ἐκεινῳ | τον υἱον μου τον ἀγαπητον : ἰσως τουτον ἐντραπησονται . ἰδοντες δε αὐτον οἱ γεωργοι διελογιζοντο προς ἀλληλους λεγοντες , |
| . εἰ δ ' ἐπειγοι τα των ἑλμινθων , προποτιστεον ἀψινθιῳ ἠ σεριφῳ ἠ ἐμπαστεον εἰς κυαθους γ ὑδατος μυστρου | τον Ἰωσηφ και το βρεφος κειμενον ἐν τῃ φατνῃ : ἰδοντες δε ἐγνωρισαν περι του ῥηματος του λαληθεντος αὐτοις περι |
| . Ἀλλ ' οὐχ ἱκανως , εἰπον , ἐδηλωθη , φοβῳ ὡν ὑμεις ἀντιλαμβανομενοι δεδηλωκατε μακραν και χαλεπην αὐτου την | και εὑρων αὐτον βασταζῃ τουτον ἐπι των ὠμων αὐτου και ἐρχεται ἐπι τους φιλους και ἀδελφους αὐτου λεγων ὁτι συγχαρητε |
| ὑμας , ἀλλ ' ὑπερ ὑμων δεδιεναι , και τοιουτῳ φοβῳ παρα παντων των ὑπηκοων δορυφορεισθαι ὑμιν την βασιλειαν : | ἀκριβως οἰδατε ὁτι ἡμερα κυριου ὡς κλεπτης ἐν νυκτι οὑτως ἐρχεται . ὁταν λεγωσιν , Εἰρηνη και ἀσφαλεια , τοτε |
| σοι ὁτουουν πεποιηκεναι ; τουτῳ γαρ που και συγγεγονας και ὁρᾳς οἱος ἐστιν . εἰ δε βουλει , Περικλεα , | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| ὁ ἀνοητος . Και τι σοι λεγομεν τον Ἀπολλω ; ὁρᾳς τουτονι τον Ἡλιον τον προγονον του Ἀπολλωνος , ὡς | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| λινου . της κολλυρας δε καλουμενου ἀρτου Ἀριστοφανης μεμνηται ἐν Εἰρηνῃ . ὁ δε ὀβελιας ἀρτος κεκληται ἠτοι ὁτι ὀβολου | πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα το πλουτος της |
| ἐν τοις Ἀχαρνευσιν ἠ Βαβυλωνιοις , ἠ ἐν τῃ ἑτερᾳ Εἰρηνῃ ” και σποραδην † δια † τινα ποιηματα παρατιθεται | : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης . και καθως προειρηκεν Ἠσαϊας , Εἰ μη κυριος |
| τα ἀλλα ἀνευρηται ὁμοια παρεχομενη τῃ Λιβυῃ . Ἡ δε Εὐρωπη προς οὐδαμων φανερη ἐστι γινωσκομενη , οὐτε τα προς | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| ὡς ἐκεινος ; εὐφροσυνης κατεπλησας την οἰκουμενην ; Ἀσια και Εὐρωπη τας ἐκ σου γεγενημενας δωρεας οὐ χωρει ; καινας | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| διετριβε κατασκευαζομενος την ναυτικην δυναμιν . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Νικανωρ ὁ την Μουνυχιαν κατεχων ἀκουων τον μεν Κασανδρον ἐκ | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
| . τουτων δ ' ἐτι περι ταυτ ' ἀσχολουμενων ὁ Νικανωρ , πολλους ἐξενολογηκως , λαθρᾳ νυκτος ἐξαγαγων τους στρατιωτας | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
| και προς ὑμας τα γε ἀληθη , χειρω δε και βελτιω νομιζειν ἐξεστιν ὡς ἀν ἑκαστῳ δοκῃ . οὑτω γαρ | . και ἐγενετο θαμβος ἐπι παντας , και συνελαλουν προς ἀλληλους λεγοντες , Τις ὁ λογος οὑτος , ὁτι ἐν |
| ἐπιτηδεια . και τα κητωδη δε των θαλαττιων ζῳων ταριχευομενα βελτιω γινεται , περιττωματικην ἐχοντα και αὐτα την σαρκα : | ἐλπιδος ἀκλινη , πιστος γαρ ὁ ἐπαγγειλαμενος : και κατανοωμεν ἀλληλους εἰς παροξυσμον ἀγαπης και καλων ἐργων , μη ἐγκαταλειποντες |
| ὑπο ΔΕΑ μετα του ἀπο ΑΖ ἰσον ἐστιν τῳ ἀπο ΕΖ , και ἐστιν το ἀπο ΑΖ ἰσον τῳ ὑπο | παντα ἁ ἠκουσα παρα του πατρος μου ἐγνωρισα ὑμιν . οὐχ ὑμεις με ἐξελεξασθε , ἀλλ ' ἐγω ἐξελεξαμην ὑμας |
| μειζων της ΕΖ . ὁτι δε μειζων ἡ ΔΕ της ΕΖ , δηλον ἐκ του δυνασθαι την μεν ΔΓ ἑξαγωνου | των ἐθνων κατακυριευουσιν αὐτων και οἱ μεγαλοι κατεξουσιαζουσιν αὐτων . οὐχ οὑτως ἐσται ἐν ὑμιν : ἀλλ ' ὁς ἐαν |
| τα δια λεπιδοϲ χαλκου , μιϲυοϲ , χαλκιτεωϲ κεκαυμενων , κηκιδοϲ , ἰϲχυροτερα δε τα δια χαλκανθου , ἰου , | τῳ κλινιδιῳ εἰς το μεσον ἐμπροσθεν του Ἰησου . και ἰδων την πιστιν αὐτων εἰπεν , Ἀνθρωπε , ἀφεωνται σοι |
| χρωϲ : προελθοντοϲ δε χρονου προϲβαλλεται βραχυ τι ἐλλεβορου και κηκιδοϲ ὁμοιωϲ . Ἀλλο . ϲυκηϲ μελαινηϲ τουϲ ἀκρεμοναϲ βρεξον | του ἱματιου αὐτου σωθησομαι . ὁ δε Ἰησους στραφεις και ἰδων αὐτην εἰπεν , Θαρσει , θυγατερ : ἡ πιστις |
| ἐπειδη ἐστι κηρυκες κηρυκων κηρυξι κηρυκας κηρυκες και Φοινικες Φοινικων Φοινιξι Φοινικας Φοινικες : και ἰδου ἐπι τουτων ἡ δοτικη | ἀμπελου ἑως οὑ ἡ βασιλεια του θεου ἐλθῃ . και λαβων ἀρτον εὐχαριστησας ἐκλασεν και ἐδωκεν αὐτοις λεγων , Τουτο |
| προσθεσει του ι ποιει την δοτικην των πληθυντικων , Πελοψι Φοινιξι . τους θωρακας , ὠ θωρακες . Ἑνικα . | λεπιδες , ἀνεβλεψεν τε , και ἀναστας ἐβαπτισθη , και λαβων τροφην ἐνισχυσεν . Ἐγενετο δε μετα των ἐν Δαμασκῳ |
| αἱ ῥαγαδες , το δια των κεκαυμενων χαρτων ξηρον πολλῳ ῥοδινῳ ἐκλυσας ἐπιτιθει δια μοτων , και γαρ ἐκτυλοι και | . Και ὁ τεταρτος ἀγγελος ἐσαλπισεν : και ἐπληγη το τριτον του ἡλιου και το τριτον της σεληνης και το |
| βοειου ἠ αἰγειου ἀρτου το ἐντοϲ ἐπιβαλλε και μαλαξαϲ παραπτου ῥοδινῳ και χρω καταπλαϲματι , ἠ το ὀπιον και τον | και θειον . ἀπο των τριων πληγων τουτων ἀπεκτανθησαν το τριτον των ἀνθρωπων , ἐκ του πυρος και του καπνου |
| ὀϲφραντον δε τουτο καλλιϲτον : μηκωνοϲ λευκηϲ κωδιων πεφωγμενων μανδραγορου ῥιζηϲ φλοιου το ἰϲον λεια ποιηϲαϲ και φυραϲαϲ οἰνῳ και | Παυλῳ εἰσηλθεν προς αὐτους και ἐπι σαββατα τρια διελεξατο αὐτοις ἀπο των γραφων , διανοιγων και παρατιθεμενος ὁτι τον Χριστον |
| παιωνιαϲ ἡ ῥιζα ἐρεβινθων μελανων ἀφεψημα ἀμυγδαλα μαλιϲτα πικρα ἠρυγγιου ῥιζηϲ ἀφεψημα δαμαϲωνιον ἀδιαντον ϲελινου ϲπερμα μαραθρου δαυκου πετροϲελινου ἀμεωϲ | ἐπι την τελειοτητα φερωμεθα , μη παλιν θεμελιον καταβαλλομενοι μετανοιας ἀπο νεκρων ἐργων , και πιστεως ἐπι θεον , βαπτισμων |
| οἱ ἐνι φρεσι μεμβλετ ' Ἀχαιων τειρομενων ὑπο Τρωσι και Εὐρυπυλῳ μεγαθυμῳ . Οἱ δ ' Ἀχιληιον υἱα παρεζομενοι ἑκατερθε | ὁτι ἐν ἐλαχιστῳ πιστος ἐγενου , ἰσθι ἐξουσιαν ἐχων ἐπανω δεκα πολεων . και ἠλθεν ὁ δευτερος λεγων , Ἡ |
| ἀριστειαν ἀνονητον και τῳ Διομηδει και τῳ Ὀδυσσει [ και Εὐρυπυλῳ ] , και τον Αἰαντα φησι μαχεσθαι προθυμως , | βασταζοντος αὐτην , του ἐχοντος τας ἑπτα κεφαλας και τα δεκα κερατα : το θηριον ὁ εἰδες ἠν και οὐκ |
| . . ⎭ τα ξηρα κοψας και σησας ἀναλαμβανε τῳ χυλῳ και ἑψηματι ἠ γλυκει παλαιῳ Κρητικῳ , και χρω | ἀμην λεγω ὑμιν ὁτι ὁ τον λογον μου ἀκουων και πιστευων τῳ πεμψαντι με ἐχει ζωην αἰωνιον , και εἰς |
| σκαμμωνιας συν νιτρῳ και ὑδατι θερμοις , ἠ νιτρον συν χυλῳ ἀψινθιου και ὀξει , ἠ πρασου χυλον μετα μελιτος | ὁδον ἡν λεγουσιν αἱρεσιν οὑτως λατρευω τῳ πατρῳῳ θεῳ , πιστευων πασι τοις κατα τον νομον και τοις ἐν τοις |
| ? ! ? Ἀφροδιτ [ ] των ἐν μερει ] φυϲεωϲ εὐ γ ' , ὠ ϲεβαϲ ] ! οκνει | λεγει οὐν αὐτοις ὁ Ἰησους , Ὁ καιρος ὁ ἐμος οὐπω παρεστιν , ὁ δε καιρος ὁ ὑμετερος παντοτε ἐστιν |
| ἡ του κατα φυϲιν ἐκτροπη , πολυ δε το τηϲ φυϲεωϲ οἰκειον . περι δε ταϲ ἀκμαϲ ἡ του παρα | ἐν ἑαυτοις , ὀλιγοπιστοι , ὁτι ἀρτους οὐκ ἐχετε ; οὐπω νοειτε , οὐδε μνημονευετε τους πεντε ἀρτους των πεντακισχιλιων |
| τι κατα των μυστηριων κολαζοντος . ΠΗΛΙΚΟΤΗΣ . Ἐντευθεν τῳ πηλικῳ : κατασκευασεις δε , ὡς ἠδη προειπομεν , τουτο | και ἐξωμολογησεν , και ἐζητει εὐκαιριαν του παραδουναι αὐτον ἀτερ ὀχλου αὐτοις . Ἠλθεν δε ἡ ἡμερα των ἀζυμων , |
| σου του παιδος μετ ' ἐκεινον πραττομενα : εἰτα τῳ πηλικῳ : ὁτι και δεινον και πολλης ἀξιον ἀγανακτησεως το | πλειους οὐκ ᾐδεισαν τινος ἑνεκα συνεληλυθεισαν . ἐκ δε του ὀχλου συνεβιβα - σαν Ἀλεξανδρον , προβαλοντων αὐτον των Ἰουδαιων |
| ἀποφηνας : ” διδωμι γαρ σε ” φησι „ θεον Φαραω „ : θεος δε ἐλλειψιν ἠ προσθεσιν οὐκ ἀνεχεται | και ἀκατακριτον ἐξεστιν ὑμιν μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; |
| σωματικης χωρας βασιλευς : ” ἐπιστραφεις ” γαρ φησι „ Φαραω εἰσηλθεν εἰς τον οἰκον αὐτου , και οὐκ ἐπεστησε | Ἰουδαιων , ὁς προσεδεχετο την βασιλειαν του θεου , οὑτος προσελθων τῳ Πιλατῳ ᾐτησατο το σωμα του Ἰησου , και |
| . ιηʹ . Παλιν των ΑΒ ΒΓ μεση ἀναλογον ἡ ΒΔ , και τῃ ΓΔ ἰση κεισθω ἡ ΔΕ : | μαχαιρα ; καθως γεγραπται ὁτι Ἑνεκεν σου θανατουμεθα ὁλην την ἡμεραν , ἐλογισθημεν ὡς προβατα σφαγης . ἀλλ ' ἐν |
| ἡ ὑπο ΒΑΓ γωνια . ἐπει γαρ το ὑπο των ΒΔ , ΔΓ περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ἐστι τῳ ἀπο της | πνευμα το ἁγιον του θεου , ἐν ᾡ ἐσφραγισθητε εἰς ἡμεραν ἀπολυτρωσεως . πασα πικρια και θυμος και ὀργη και |
| ζημιαν , ἱνα σοι της ἀγορας ἀνιουσα διηγησηται , ποσους εἱλε των θεωμενων , ἐπαιρομενη μεν τοις διηγημασιν , ἐρυθριαν | κλινην και ὑπαγε εἰς τον οἰκον σου . και ἐγερθεις ἀπηλθεν εἰς τον οἰκον αὐτου . ἰδοντες δε οἱ ὀχλοι |
| Ἠ ῥα μεγα φρονεων . τους δ ' ἀγριος εἰσαϊοντας εἱλε χολος , περι δ ' αὐ Πολυδευκεα τυψεν ὁμοκλη | μνημειον , και παρακυψας βλεπει τα ὀθονια μονα : και ἀπηλθεν προς ἑαυτον θαυμαζων το γεγονος . Και ἰδου δυο |
| καλουμενη κρηνη . λεγεται δε και τοιαδε ὑπο Ἀρκαδων , Ῥεα ἡνικα Ποσειδωνα ἐτεκε , τον μεν ἐς ποιμνην καταθεσθαι | και δια της χρηστολογιας και εὐλο - γιας ἐξαπατωσιν τας καρδιας των ἀκακων . ἡ γαρ ὑμων ὑπακοη εἰς παντας |
| , και εἰς ὁμα παιδι καθευδε . και τυ , Ῥεα , κλαιεις τον βουκολον . οὐχι δε και τυ | : το δε τελος της παραγγελιας ἐστιν ἀγαπη ἐκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως ἀγαθης και πιστεως ἀνυποκριτου , ὡν τινες |
| κηριαζουσι γαρ και οὑτοι . ἀφιασι δ ' ἀρχομεναι κηριαζειν μυξωδη γλισχροτητα , ἐξ ὡν τα λεπυρωδη συνισταται . ταυτα | μαθηται λεγοντες , Τι οὐν οἱ γραμματεις λεγουσιν ὁτι Ἠλιαν δει ἐλθειν πρωτον ; ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ἠλιας |
| τῳ στοματι της μητρας . Οὑτος ἀγει ὑγρασιαν πολλην και μυξωδη και τα τοιαυτα των φαρμακων . Καθαρσεως δε ἱκανης | και οἱ νεκροι ἐγερθησονται ἀφθαρτοι , και ἡμεις ἀλλαγησομεθα . δει γαρ το φθαρτον τουτο ἐνδυσασθαι ἀφθαρσιαν και το θνητον |
| και λιτρωδεστερα , ὡς και τα ἐν τῃ καλουμενῃ Λεοντος κωμῃ της Φρυγιας . τα δε περι Δορυλαιον και πινομενα | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| . Κλεαρχος Κυρου πεσοντος ἀναχωρων μετα των Ἑλληνων ἐστρατοπεδευεν ἐν κωμῃ τροφην ἀφθονον ἐχουσῃ . Τισαφερνης πρεσβεις πεμψας ἠξιου μενειν | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| του μη ἐπι του βηματος , ἠ παρακελευηται , ἠ ἑλκῃ τον ἐπιστατην , ἀφειμενης της ἐκκλησιας ἠ της βουλης | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
| διιοντα ἠν . Το ἐν ψυχει κεισθαι ἐπιβεβλημενον , ὡς ἑλκῃ μεν το ψυχρον , θαλπῃ δε το τοιουτον εἰδος | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
| , και ναυν δε ἰδιοστολον ἐκεκτητο και ἐναυκληρει ἐν τῳ Νειλῳ . ἰδων οὐν ἀναπλεοντα τον Ἀπολλωνιον καταπλεων αὐτος ξυνηκε | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| τας ῥυσεις ποιουμενοι , την ἀναβασιν οὐκ ἐχουσιν ἀναλογον τῳ Νειλῳ : τοὐναντιον γαρ ἐν μεν τῳ χειμωνι πληρουμενοι , | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| ' ἠελιον τε , της γενεης ἐκλεψεν ἀναξ ἀνδρων Ἀγχισης λαθρῃ Λαομεδοντος ὑποσχων θηλεας ἱππους : των οἱ ἑξ ἐγενοντο | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| ' Ἀφροδιτης , την ἀρ ὑπο μνηστηρσιν ἐχον μισγοντο δε λαθρῃ . ” ἀφανδανει ἀπαρεσκει . ἀφενος πλουτος , ἠτοι | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| ὀρεσι διοριζεται . τουτων δε το μεν παραλληλον ἐστι τῃ Πυρηνῃ , την ἀρχην ἀπο των Κανταβρων ἐχον , τελευτην | , ἀλλα και δι ' ἡμας οἱς μελλει λογιζεσθαι , τοις πιστευουσιν ἐπι τον ἐγειραντα Ἰησουν τον κυριον ἡμων ἐκ |
| Λιγυστικης ἀρξαμεναι μεχρι των πηγων του Ῥηνου . τῃ δε Πυρηνῃ προς ὀρθας ἠκται Κεμμενον ὀρος δια μεσων των πεδιων | λεγω ὑμιν ὁτι χαιρει ἐπ ' αὐτῳ μαλλον ἠ ἐπι τοις ἐνενηκοντα ἐννεα τοις μη πεπλανημενοις . οὑτως οὐκ ἐστιν |
| συνεχως ὑπο του παθους βυθιζεται . ποθεν γαρ ποτε εἰς ἁλιεα δυστηνον ἀγαπητως την ἀναγκαιαν ἐκποριζοντα διατροφην ἐρως ἐνεσκηψε και | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
| : ἐπι των γαστριμαργων . Ἁλιευς πληγεις νουν οἰσει : ἁλιεα φασι ποτε τους ἁλισκομενους ἰχθυας χειρι λαβοντα , ὑπ | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
| ἠ αἱμορραγιαϲ ἠ ἀγρυπνιαϲ ἠ λιμον ἠ κινηϲειϲ πολλαϲ και ϲφοδραϲ , ἐπι κενωϲεϲιν ἑπονται . και ὁταν τινι των | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| ἐξ ὁδοιποριων ϲυνιϲταμενων κοπων προειποντεϲ , νυνι περι των ἀνευ ϲφοδραϲ κινηϲεωϲ αὐτοματωϲ γιγνομενων κοπων δηλωϲομεν . νοϲωδειϲ γαρ εἰϲιν | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| ταυτα τους κυριους κατεχειν : ὁσα δε βιασαμενοι τινες ἠ κλοπῃ λαβοντες ᾠκοδομησαντο , κομισαμενους τας δαπανας , ἁς ἀν | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
| ἀπο δε του μειζονος , οἱον , εἰ κρινοιτο ἐπι κλοπῃ , ἐρει ὡς εἰπερ ἡττων ὑπηρχον των αἰσχρων πλημμεληματων | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |
| ἐαν ἐν τῳ οἰκῳ εἰναι τον Λεωκρατην υἱον εἰσποιητον τῳ Ἀρχιαδῃ , συνεχωρησεν ὁ Μειδυλιδης , οὐχ ἡττηθεις ἐν δικαστηριῳ | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| προφασιν Λεωκρατης ὁ τουτουι πατηρ Λεωστρατου εἰσποιει αὑτον υἱον τῳ Ἀρχιαδῃ , και ἐνεβατευσεν οὑτως εἰς την οὐσιαν ὡς ὑπ | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| οὐ δει τα μορια θερμαινειν , ἀλλα ψυχειν ἐπιεικως τῃ ῥοδινῃ κηρωτῃ [ τῃ ] μεθ ' ὑδατος ἀνακοπτομενῃ και | και διδαξῃ οὑτως τους ἀνθρωπους , ἐλαχιστος κληθησεται ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : ὁς δ ' ἀν ποιησῃ και |
| ἐν τοιϲ χαλκειοιϲ , ἡτιϲ ἐποπτηθειϲα λειοτριβειται και ἀναλαμβανεται κηρωτῃ ῥοδινῃ μεχρι ϲυϲταϲεωϲ ἐμπλαϲτρωδουϲ . ταυτα μεν ἐξωθεν : ἐϲωθεν | τῳ σταυρῳ : μνησθητι μου , Κυριε , ἐν τῃ βασιλειᾳ σου , τον παραδεισον ἐλαβεν . Ἐαν ᾐ μοιχος |
| μεγ ' ἐρχεται κλεος : . Σοφοκλεους ἡ γνωμη . Μισω μναμονα συμποταν : ἐπι των ἀκριβως πειρωμενων μνημονευειν : | του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα του θεου . Τῳ δε δυναμενῳ ὑπερ παντα ποιησαι ὑπερεκπερισσου ὡν |
| τις διφρον εὐθεως ἐθηκε , κἀν μηδεις λεγῃ μηδεν . Μισω τυχην συνουσαν ἀτυχει σωματι : ὁστις γαρ εὐπορων , | Χριστου : χαρις ὑμιν και εἰρηνη πληθυνθειη ἐν ἐπιγνωσει του θεου και Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν |
| : τινες δε την Θεμιν . γνωρισαντα δε τον Δια Ἑρμῃ προσταξαι ἐγκαθειναι παλιν λεβητι τα κρεα και ὑγιη τον | , ἀνοιξαι το βιβλιον και τας ἑπτα σφραγιδας αὐτου . Και εἰδον ἐν μεσῳ του θρονου και των τεσσαρων ζῳων |
| κεφαλη και αἱ ᾠαι του ἡπατος και ὁ πνευμων , Ἑρμῃ δε τα ὠτα ἀμφοτερα της καρδιας και αἱ χειρες | γενος Δαυιδ , ὁ ἀστηρ ὁ λαμπρος ὁ πρωϊνος . Και το πνευμα και ἡ νυμφη λεγουσιν , Ἐρχου . |
| ἐπι διαλλαγῃ . Γιγνομενων δε τουτων τερατα και σημεια ἐν Ῥωμῃ πολλα και φοβερα ἠν . κυνες τε γαρ ὠρυοντο | , και το ἀνθος αὐτου ἐξεπεσεν και ἡ εὐπρεπεια του προσωπου αὐτου ἀπωλετο : οὑτως και ὁ πλουσιος ἐν ταις |
| ἐνιαυτον . Ἐπ ' ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησι Τιμοσθενους ἐν Ῥωμῃ την ὑπατικην ἀρχην διεδεξαντο Καισων Φαβιος και Λευκιος Αἰμιλιος | οἰνου : και του ἐπερχομενου ἐτους οὐ μη εὑρεθῃ ἐπι προσωπου πασης της γης ἡμιχοινικον σιτου οὐδε ἡμισταμνος οἰνου . |
| πλατυς , ἐν ᾡ το ἐτνος ἐτιθεσαν και προσηγον τῳ βωμῳ . ἐλατηρ δε παν το πλατυ . εἰσι δε | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| φωνην ἀκουειν ψευδων ἀνεπιγνωστον : ὑστερον δε και παρα τῳ βωμῳ του Διος μαντευεσθαι ἐκ της του πυρος ἀναδοσεως . | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| ἀναρρηξασα μελαθρων ἐκθορεν ἠυτ ' ἀελλα : φερον δε μιν ὠκεα γυια . Ὡς δ ' ὁτ ' ἀν ' | Και εἰδον οὐρανον καινον και γην καινην : ὁ γαρ πρωτος οὐρανος και ἡ πρωτη γη ἀπηλθαν , και ἡ |
| λιγεα λιγα : κρατυς κρατεα κρατα και καρτα : ὠκυς ὠκεα ὠκαΔιο . και σημειωτεον παρα το θαμυς , ἀφ | γινεσθαι και Μωϋσης , εἰ παθητος ὁ Χριστος , εἰ πρωτος ἐξ ἀναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τῳ τε λαῳ |
| ἀϲθενεια δια παντοϲ ἐνυπαρχει τοιϲ ἀϲθενουϲιν ἀρθροιϲ : οὐτε δε χυμοϲ μονοϲ : οὐ γαρ δη τοιϲ ἀρθροιϲ ἐνεϲκηπται μονοιϲ | ἐπειθοντο τοις λεγομενοις , οἱ δε ἠπιστουν : ἀσυμφωνοι δε ὀντες προς ἀλληλους ἀπελυοντο , εἰποντος του Παυλου ῥημα ἑν |
| παντωϲ αἱματοϲ ἀφαιρετεον . ἐϲθ ' ὁτε γαρ ὠμοϲ τιϲ χυμοϲ ἠθροιϲται κατα το ϲωμα : διο προϲεχειν χρη ἀκριβωϲ | , και οἱ μεθυσκομενοι νυκτος μεθυουσιν : ἡμεις δε ἡμερας ὀντες νηφωμεν , ἐνδυσαμενοι θωρακα πιστεως και ἀγαπης και περικεφαλαιαν |
| ληʹ ιβʹʹ λϚʹ γʹʹ ιβʹʹ Ἡρακλεια ληʹ γʹʹ λϚʹ γʹʹ ιβʹʹ Ὑψα ποταμου ἐκβολαι λη ∠ ʹʹ λϚʹ γʹʹ ιβʹʹ | εἰς την παρεμβολην ὁ Παυλος λεγει τῳ χιλιαρχῳ , Εἰ ἐξεστιν μοι εἰπειν τι προς σε ; ὁ δε ἐφη |
| Πολα λϚʹ μδʹ γοʹʹ Νεσακτον λϚʹ δʹʹ μδʹ ∠ ʹʹγʹʹ ιβʹʹ Πολεις δε εἰσι μεσογειοι της μεν Ἰστριας Πουκινον λδʹ | και ἐγερει ; ποσῳ οὐν διαφερει ἀνθρωπος προβατου . ὡστε ἐξεστιν τοις σαββασιν καλως ποιειν . τοτε λεγει τῳ ἀνθρωπῳ |
| τιμαις και γεραεσσιν ἀγαλλομενοι βασιληων . ψυχρον δ ' ἐς λιβα νισσομενος δυνον περι κεντρον μακροβιους , γηραι λιπαρῳ θαλεθοντας | μαθητας λεγει αὐτοις , Σπλαγχνιζομαι ἐπι τον ὀχλον ὁτι ἠδη ἡμεραι τρεις προσμενουσιν μοι και οὐκ ἐχουσιν τι φαγωσιν : |
| κρασιν ἡρωσιν νεμω * * * τριτον Διος σωτηρος εὐκταιαν λιβα τιμαλφης σεμνας Κοτυτους ὀργι ' ἐχοντες * * * | συμβιβαζων ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος . Ὡς δε ἐπληρουντο ἡμεραι ἱκαναι , συνεβουλευσαντο οἱ Ἰουδαιοι ἀνελειν αὐτον : ἐγνωσθη |
| τα ἐκεινου ἐφρονεον , ἀνδρα τον δοκιμωτατον ἑωυτων οὑτω αἰσχρως λυμῃ διακειμενον , οὐδενα δη χρονον ἐπισχοντες ἀπιστεατο προς τους | διεκρινεν μεταξυ ἡμων τε και αὐτων , τῃ πιστει καθαρισας τας καρδιας αὐτων . νυν οὐν τι πειραζετε τον θεον |
| ' ἀλλα περιεωρων ἀπολλυμενα . Ἑρνικες δε δυσανασχετουντες ἐπι τῃ λυμῃ και διαρπαγῃ των ἀγρων , ἀναλαβοντες τα ὁπλα ἐξηλθον | αὐτου . τοτε ἠγερθησαν πασαι αἱ παρθενοι ἐκειναι και ἐκοσμησαν τας λαμπαδας ἑαυτων . αἱ δε μωραι ταις φρονιμοις εἰπαν |
| μετριως ἡμιν τα περι λογων : και συ τε ἐλθων φραζε Λυσιᾳ ὁτι νω καταβαντε ἐς το Νυμφων ναμα τε | . μη συ μειζων εἰ του πατρος ἡμων Ἀβρααμ , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον |
| ὀντα , τον ἀληθη μαντιν Τειρεσιαν . ὁ δε οἱ φραζε και παντι στρατῳ : ὁ δε μαντις Τειρεσιας εἰπεν | , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . ὁστις οὐν ταπεινωσει ἑαυτον ὡς το παιδιον τουτο , οὑτος |
| τουτο γουν αὐτῃ τινες ἐχρησαντο και προς τα κατα περιοδον ῥιγη , ἐξωθεν μεν ἀφεψοντες ἐλαιῳ και συναλειφοντες ὁλον το | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| τουτο ὑπερβατως ἀναγινωσκεσθαι χρη , ὁτι τα νοσηματα ἰσχυρα ἐχοντα ῥιγη , τουτεστι τα χρονια . και ἱνα σαφης ὁ | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| ἐν τῳ μεϲῳ καθεϲτηκε . το δ ' ἐν τῃ ῥιζῃ δακνωδεϲ τε και λεπτομερεϲ ἐϲτι μεν ὀλιγον , ἐϲτι | Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν της θειας δυναμεως αὐτου τα προς ζωην και εὐσεβειαν δεδωρημενης δια της |
| ἀρτιου και περισσου εἰδη ὡς πηγῃ τινι και ἀμφοτερων ἀδιακριτῳ ῥιζῃ και ἀναγκαιως ἀδιαιρετῳ παρα τα ἀλλα παντα . και | τοτε ὀψονται τον υἱον του ἀνθρωπου ἐρχομενον ἐν νεφελαις μετα δυναμεως πολλης και δοξης . και τοτε ἀποστελει τους ἀγγελους |
| πλουσιος πλουταξ : μαλαξ οὐν και κατα συγκοπην και τροπην βλαξ . εἰς δε το λεξικον το Ῥητορικον εὑρον ἐγω | ἐδουλωσα , ἱνα τους πλειονας κερδησω : και ἐγενομην τοις Ἰουδαιοις ὡς Ἰουδαιος , ἱνα Ἰουδαιους κερδησω : τοις ὑπο |
| των ἐναντιων νωθης , βραδυς , ἀμβλυς , ἀργος , βλαξ , ἀπους , κακοπους , μελλητης , δειλος , | ποιειτε , παντα εἰς δοξαν θεου ποιειτε . ἀπροσκοποι και Ἰουδαιοις γινεσθε και Ἑλλησιν και τῃ ἐκκλησιᾳ του θεου , |
| πολλον χρονον ἰῃ , μελετη μεν ἐγγιγνεται τῃ φορῃ , ἐθοϲ δε τοιϲι τῃδε χωριοιϲι ἐϲ ὑποδεξιν του αἱματοϲ : | τῳ κοσμῳ ὠ , φως εἰμι του κοσμου . ταυτα εἰπων ἐπτυσεν χαμαι και ἐποιησεν πηλον ἐκ του πτυσματος , |
| ἐϲ την κοιλιην , ἀλλ ' ἀνεληφθη βιῃ , τουτεοιϲι ἐθοϲ ἐπιφλεγμαινειν τα κατω ἐντερα . ξυνηθεϲ δε το παθοϲ | και Σαμαρειᾳ και ἑως ἐσχατου της γης . και ταυτα εἰπων βλεποντων αὐτων ἐπηρθη , και νεφελη ὑπελαβεν αὐτον ἀπο |
| ἐπιτιθεναι τοιϲ βλεφαροιϲ εἰϲ κοιτην ᾠον μετα ῥοδινου ἠ ϲτεαρ χηνοϲ φευγονταϲ τα ψυχρα και ϲκληρυντικα : ϲκεπαζεϲθω δε και | νομου οὐ δικαιωθησεται πασα σαρξ ἐνωπιον αὐτου , δια γαρ νομου ἐπιγνωσις ἁμαρτιας . Νυνι δε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου |
| ἀνηθου , νηϲϲηϲ ἀρρενοϲ αἱματοϲ ξηρου , ἐριφου αἱματοϲ , χηνοϲ αἱματοϲ , θηλειαϲ νηϲϲηϲ αἱματοϲ , βουνιαδοϲ ἀγριαϲ ϲπερματοϲ | της ἁμαρτιας και του θανατου . το γαρ ἀδυνατον του νομου , ἐν ᾡ ἠσθενει δια της σαρκος , ὁ |
| ἐποιεεν , και ταμων τα αἰδοια ἐς ἀγγηιον μικρον κατεθετο σμυρνῃ τε ἁμα και μελιτι και ἀλλοισι θυωμασι : και | Ἀρα και τοις ἐθνεσιν ὁ θεος την μετανοιαν εἰς ζωην ἐδωκεν . Οἱ μεν οὐν διασπαρεντες ἀπο της θλιψεως της |
| ἁλος τριψας ἐπιτιθει . Ἀλλο . Ὀριγανον και ἁλας λεανας σμυρνῃ μιξον και ἐπιτιθει : παραχρημα δε πεπαινει . σμυρνα | , Ποθεν εἰ συ ; ὁ δε Ἰησους ἀποκρισιν οὐκ ἐδωκεν αὐτῳ . λεγει οὐν αὐτῳ ὁ Πιλατος , Ἐμοι |
| ῥᾳον γενηται και βιῳ . Δυϊκα . Ἐαν θητονθητον . Πληθ . Ἐαν θωμενθητεθωσιν . Ἑνικα . Ἐαν τιθωμαιτιθῃτιθηται : | τῃ ἐξ ἡμων ἐν ὑμιν ἀγαπῃ , ἱνα και ἐν ταυτῃ τῃ χαριτι περισσευητε . Οὐ κατ ' ἐπιταγην λεγω |
| . Τω σωληνε , τοιν σωληνοιν , ὠ σωληνε . Πληθ . Οἱ σωληνες , των σωληνων , τοις σωλησι | πιστιν ὡς κοκκον σιναπεως , ἐλεγετε ἀν τῃ συκαμινῳ [ ταυτῃ ] , Ἐκριζωθητι και φυτευθητι ἐν τῃ θαλασσῃ : |
| , Γ ὡς Φιλοχορος φησιν . μετα τα ' ν Πυλῳ Γ : μετα τα ἐν Πυλῳ και τους τʹ | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| και ψηφισαμενων Ἀθηναιων αὐτῳ τον πλουν , των τε ἐν Πυλῳ στρατηγων ἑνα προσελομενος Δημοσθενη , την ἀναγωγην δια ταχους | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| τα δε ἀπο ὀνοματων περισπαται : θαλασσα θαλασσω , ἡσσων ἡσσω , κρεισσων κρεισσω , κισσος κισσω , λυσσα λυσσω | . Και ὑμνησαντες ἐξηλθον εἰς το Ὀρος των Ἐλαιων . Τοτε λεγει αὐτοις ὁ Ἰησους , Παντες ὑμεις σκανδαλισθησεσθε ἐν |
| ' οὐδεν ἀγουσι . δια το την ἐπιστημην της τολμης ἡσσω ἐχειν : ἠτοι δια το τολμαν μεν ἐχειν αὐτους | και δησαντες αὐτον ἀπηγαγον και παρεδωκαν Πιλατῳ τῳ ἡγεμονι . Τοτε ἰδων Ἰουδας ὁ παραδιδους αὐτον ὁτι κατεκριθη μεταμεληθεις ἐστρεψεν |
| τεθορυβημενους , ἱνα παραμενοιεν τε ἐπι πλεω χρονον ἐν τῃ Σκυθικῃ και παραμενοντες ἀνιῳατο των παντων ἐπιδευεες ἐοντες , ἐποιευν | , και ἐσονται οἱ δυο εἰς σαρκα μιαν : ὡστε οὐκετι εἰσιν δυο ἀλλα μια σαρξ . ὁ οὐν ὁ |
| : τουτοις δε Ἡροδοτος ὁμολογουντα ἐγραψε Ταυρους τους προς τῃ Σκυθικῃ θυειν παρθενῳ τους ναυαγους , φαναι δε αὐτους την | θεον ἐπικαλουμαι ἐπι την ἐμην ψυχην , ὁτι φειδομενος ὑμων οὐκετι ἠλθον εἰς Κορινθον . οὐχ ὁτι κυριευομεν ὑμων της |
| ἐτευξατο χαλκελατῳ τεχνᾳ μακαρων δρομον ἐς μετρον ἁμερας ; τις ἐταξε κυκλῳ δρομον ἀστερων , παγχαλκεον εἰκονα κοσμου , μερισας | ἐν τῃ ἰδιᾳ πατριδι τιμην οὐκ ἐχει . ὁτε οὐν ἠλθεν εἰς την Γαλιλαιαν , ἐδεξαντο αὐτον οἱ Γαλιλαιοι , |
| ἁμμα της τιαρας ἁπτομενοις του μετωπου . Δαρειος πρωτος φορους ἐταξε τοις ἐθνεσιν : ὁπως δε μη χαλεπηνειαν , οὐκ | θειῳ , ὁ ἐστιν ὁ θανατος ὁ δευτερος . Και ἠλθεν εἱς ἐκ των ἑπτα ἀγγελων των ἐχοντων τας ἑπτα |
| ὁτι ἀσωματα εἰσιν : ἐν γαρ τῳ ἐλεφαντι και τῳ μυρμηκι το αὐτο ζωον ὑπαρχει : οὐ γαρ φαμεν τον | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| ἐπι των βαρους τινος ἠ κακων ἀπηλλαγμενων . Ἐνεστι κἀν μυρμηκι χολη : παρεγγυᾳ μηδε των μικρων καταφρονειν . Ἐν | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| ναπυ και ϲυκα τριψαϲ πεποιημενον ἐκ τουτου κολλουριον ἐντιθεναι ἐπι ὡραϲ δυο κἀπειτα ἐξελεϲθαι μεν τουτο , ἐγχεαι δε ἐλαιον | γυναικες ἐν ταις ἐκκλησιαις σιγατωσαν , οὐ γαρ ἐπιτρεπεται αὐταις λαλειν : ἀλλα ὑποτασσεσθωσαν , καθως και ὁ νομος λεγει |
| ϲυνοχων . ἐπι μεν των φλεβοτομουμενων ἐγω ὡϲ μετα δυο ὡραϲ τηϲ φλεβοτομιαϲ ἀει διδωμι πτιϲϲανηϲ χυλον ἀγριον και κελευω | δε αὐτῳ , και προσκαλεσαμενοι τους ἀποστολους δειραντες παρηγγειλαν μη λαλειν ἐπι τῳ ὀνοματι του Ἰησου και ἀπελυσαν . Οἱ |
| καθ ' αὑτο και μετα χηνειου ϲτεατοϲ ἰρινον μετ ' ὀξουϲ δαφνινον ϲυκα ξηρα μετα ϲιναπεωϲ κρομμυου χυλοϲ μετα ϲτεατοϲ | ἐαν εἰ τι ἀν δωσῃ ἀνθρωπος , ἀπολαμβανει ἑκατον . ἐαν ἐνι ἀσθενης , τα δε κουφιζονται και τα ἐνενηκοντα |
| ἀκοποιϲ τε και μαλαγμαϲιν : ὁ καρποϲ δε μετ ' ὀξουϲ πινομενοϲ ἐπιληπτικουϲ ὠφελει . Αἰδοιον ἀρρενοϲ ἐλαφου ξηρανθεν τε | ἀξια , ἐλθατω ἡ εἰρηνη ὑμων ἐπ ' αὐτην : ἐαν δε μη ᾐ ἀξια , ἡ εἰρηνη ὑμων προς |
| , το προϲθεν ὑγειη ἠν δε ἐϲ ἀϲθενειην κακοχυμιηϲ ἡ φυϲιϲ τραπῃ , τοδε ἐϲτιν ἡ καχεξιη . ἡ νουϲοϲ | οἰκονομειν . εἰπεν δε ἐν ἑαυτῳ ὁ οἰκονομος , Τι ποιησω , ὁτι ὁ κυριος μου ἀφαιρειται την οἰκονομιαν ἀπ |
| γαρ μαλλον αὐτῳ τεθαρρηκοτεϲ χρηϲομεθα προϲ τα ἐργα . ἡ φυϲιϲ ϲῳζουϲα την ἀρχεγονον και πρωτην ἑαυτηϲ εὐκραϲιαν ὀρεγεται μεν | στας ὁ Ἰησους ἐφωνησεν αὐτους και εἰπεν , Τι θελετε ποιησω ὑμιν ; λεγουσιν αὐτῳ , Κυριε , ἱνα ἀνοιγωσιν |
| ταϲ τροφαϲ ἐκ προϲαγωγηϲ ϲυϲταλτεον τηϲ ἑξεωϲ αὐτων ἀρχην ἠδη ψυξεωϲ λαμβανουϲηϲ . μεγιϲτον δε γνωριϲμα του ἀριϲτα κατεϲκευαϲμενου ϲωματοϲ | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| ἐπι των εὐπαθη την κεφαλην ἐχοντων . καταφοραϲ γαρ και ψυξεωϲ κινδυνωδουϲ καταρχει . χρωμεθα δε προϲκλυϲματι και ἐπι ῥευματιζομενων | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| τετραγωνος ἀριθμος προς τετραγωνον ἀριθμον : και το ἀπο της ΖΗ ἀρα προς το ἀπο της Κ λογον ἐχει , | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
| νθ νϚ . ὁμοιως δ ' , ἐπει ἡ μεν ΖΗ τῃ ΗΘ ἐστιν ἰση , διπλη δε ἡ ΕΘ | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
| κενοταφιον : δυο γαρ ὀντων , ἐξ ὡν ἡ τελεια κλοπη πληρουται , του τε εἰσελθειν εἰς ἱερον και ὑφελεσθαι | Ἀχαζ , Ἀχαζ δε ἐγεννησεν τον Ἑζεκιαν , Ἑζεκιας δε ἐγεννησεν τον Μανασση , Μανασσης δε ἐγεννησεν τον Ἀμως , |
| σου μητε κορῳ μητε λιμῳ ἐθιζεσθωσαν : λιμῳ γαρ ἑπεται κλοπη , κορῳ δε ὑβρις . Παρατηρητεον μηδεν των εὐτελεστερων | τουτῳ . και ἐδωκεν αὐτῳ διαθηκην περιτομης : και οὑτως ἐγεννησεν τον Ἰσαακ και περιετεμεν αὐτον τῃ ἡμερᾳ τῃ ὀγδοῃ |
| αὐτοις πολεις αἱδε : Λαρυμνα , Κυνος , Ὀπους , Ἀλοπη : εἰσι δε και ἀλλαι πολλαι Λοκροις . Παραπλους | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| δεικνυται και κρηνη τις Αἰανις . Ἑξης μετα τον Κυνον Ἀλοπη ἐστι και ὁ Δαφνους , ὁν ἐφαμεν κατεσπασθαι : | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| . ἀριστον ] ἐξαιρετον . ἀριστον ] + γενναιον . Ἀμφιαρεω βιαν ] περιφραστικως . Ἀμφιαρεω βιαν ] τον Ἀμφιαραον | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| σκυτειῳ παρεοντων και ἀλλων την τε ποιησιν αὐτοις ἐπεδεικνυτο , Ἀμφιαρεω τε την ἐξελασιαν την ἐς Θηβας , και τους | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| ληγει , και ἀναβιβαζει τον τονον , εἰ μη δισυλλαβεια κωλυσῃ : ὠ βελτιον , το βελτιον : ὠ ἀρειον | βασανων . Ἀλλα τουτο λεγω , Ἰακωβε φιλε θεου , ἁμαρτωλων ἀμετανοητων θεος οὐκ εἰσακουει . Ὁ Ἰακωβος λεγει προς |
| οὐν , ἀλλ ' ἐφοβηθη , φησι , μη τις κωλυσῃ την αἰτησιν : αὑτη ἀναγκαια ἀντιθεσις : ὡσπερ ἐν | ὁ προφητης Δαυιδ ὁτι οὐκ ἀφησει κυριος την ῥαβδον των ἁμαρτωλων ἐπι τον κληρον των δικαιων , και σταθησονται παντες |
| δη παντως ὀφειλει συντεταχθαι του αὐτου προσωπου ῥημα , ἐμαυτου ἐτυψα παιδα . ἀλλ ' εἰ και ἡ συντασσομενη αἰτιατικη | τοπους ἐκπεσωμεν , ἐκ πρυμνης ῥιψαντες ἀγκυρας τεσσαρας ηὐχοντο ἡμεραν γενεσθαι . των δε ναυτων ζητουντων φυγειν ἐκ του πλοιου |
| ἐτυπτον , ἐτυπον , ἠ εἰς α ὡς τετυφα , ἐτυψα , ἠ εἰς ειν διφθογ - γον , ὡς | γραφειν οὐκ ἐβουληθην δια χαρτου και μελανος , ἀλλα ἐλπιζω γενεσθαι προς ὑμας και στομα προς στομα λαλησαι , ἱνα |
| τι προς την θαλασσαν ὡρμησαν : ἐχουσαι δε οὐδεν ἐν ψαμμῳ τρωξιμον , ἐλθουσαι προς την ναυν αἱ θρασυτεραι αὐτων | το κριμα της πορνης της μεγαλης της καθημενης ἐπι ὑδατων πολλων , μεθ ' ἡς ἐπορνευσαν οἱ βασιλεις της γης |
| αἱματος : και ἠν μεν χολωδης ᾐ , ἐπι τῃ ψαμμῳ ξηραινομενον το αἱμα χλωρον γινεται : ἠν δε φλεγματωδης | οὐσα ἐν ῥυσει αἱματος δωδεκα ἐτη και πολλα παθουσα ὑπο πολλων ἰατρων και δαπανησασα τα παρ ' αὐτης παντα και |
| ἐστι δε και νοητη , καθ ' ἡν φαμεν νους ὁρῃ και νους ἀκουει : ἀνευ γαρ νου οὐδε των | φημη αὑτη εἰς ὁλην την γην ἐκεινην . Και παραγοντι ἐκειθεν τῳ Ἰησου ἠκολουθησαν [ αὐτῳ ] δυο τυφλοι κραζοντες |
| ὁς ἐπει σφεων δεξηται τα ἀγγηια , την τε σφρηγιδα ὁρῃ και μισθον ἀρνυμενος ἀνα τε λυει τον δεσμον και | ἐτελεσεν ὁ Ἰησους διατασσων τοις δωδεκα μαθηταις αὐτου , μετεβη ἐκειθεν του διδασκειν και κηρυσσειν ἐν ταις πολεσιν αὐτων . |
| τρομων . κβʹ . Ὀφθαλμικα . κγʹ . Ὠτικα . κδʹ . Περι των τηϲ ῥινοϲ και τηϲ ὀϲφρηϲεωϲ παθων | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
| ὡς μετα ἑξηκοστα ἡμερας μιας μδ ιζ της ἐν τῃ κδʹ του Θωθ μεσημβριας γεγονεναι την μεσην συνοδον : τουτεστιν | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
| , ὑδαρεϲ . Καδμιαϲ , κομμεωϲ ἀνα ⋖ κ , ϲτιμμεωϲ , χαλκανθου ἀνα ⋖ κ , ὀπιου ⋖ ιδ | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| του Νεαπολιτου προϲ μιλφωϲειϲ και χρονιαϲ των βλεφαρων διαθεϲειϲ . ϲτιμμεωϲ , καδμιαϲ , χαλκιτιδοϲ , μιϲυοϲ ξενικου ἰϲα κοπτε | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| . ἀντιπραττει δε τῃ φλεβοτομιᾳ παιδικη και γεροντικη ἡλικια , κραϲιϲ θερμη τε ἀγαν και ξηρα και χωρα και ὡρα | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| κατωθεν δε μεχρι μεϲων μηρων ὁρμητικη μεν οὐν ἡ τοιαυτη κραϲιϲ ἱκανωϲ ἐϲτιν ἐπ ' ἀφροδιϲια , ταχιϲτα μεν ἐμπιπλαμενη | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| : το ἀποτυγχανω : ἀπο του ἁμαρτω ἁμαρτανω , ὡς ἡδω ἁνδανω , . Ἀμαρυγμα και ἀμαρυγας : σημαινει τας | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
| ἀρεσαι : ἀπο του ἀδω , το ἀρεσκω . ἠ ἡδω ἡσω ἀδον ὁ βʹ [ ἀοριστος ] , ἐξ | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
| χω , χησω , χηλος , ὡς παρα το βω βησω βηλος . χηλος δε , ἡ χωρουσα ἑκαστον των | δωδεκα , και ἐπ ' αὐτων δωδεκα ὀνοματα των δωδεκα ἀποστολων του ἀρνιου . Και ὁ λαλων μετ ' ἐμου |
| βηλος : βαθμος θυρας ἠ ὁ οὐρανος : παρα τον βησω μελλοντα , ᾡ ἐπιβαινουσιν οἱ εἰσιοντες . . . | θεραπευειν πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν . Των δε δωδεκα ἀποστολων τα ὀνοματα ἐστιν ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος |
| . Ζευς δ ' ἐπι νυκτ ' ὀλοην τανυσε κρατερῃ ὑσμινῃ , ὀφρα φιλῳ περι παιδι μαχης ὀλοος πονος εἰη | Ἡρῳδιαδος της γυναικος του ἀδελφου αὐτου και περι παντων ὡν ἐποιησεν πονηρων ὁ Ἡρῳδης , προσεθηκεν και τουτο ἐπι πασιν |
| φονῳ Πατροκλου μερμηριζων , ἠ ἠδη και κεινον ἐνι κρατερῃ ὑσμινῃ αὐτου ἐπ ' ἀντιθεῳ Σαρπηδονι φαιδιμος Ἑκτωρ χαλκῳ δῃωσῃ | τις τοπος της καταπαυσεως μου ; οὐχι ἡ χειρ μου ἐποιησεν ταυτα παντα ; Σκληροτραχηλοι και ἀπεριτμητοι καρδιαις και τοις |
| την νυκταν μετα στεναγμου ἑως πρωϊ . Και ⌈ ἀνεστη Ἀσενεθ τῳ πρωϊ και εἰδε και ⌉ ἰδου ἠν ἡ | ἱματια , και ἐπεκαθισεν ἐπανω αὐτων . ὁ δε πλειστος ὀχλος ἐστρωσαν ἑαυτων τα ἱματια ἐν τῃ ὁδῳ , ἀλλοι |
| ⌉ . Και εἰπεν αὐτῃ ὁ ἀνθρωπος : θαρσει , Ἀσενεθ , και μη φοβου , ἀλλα ἀναστηθι ἐπι τους | καταβας μετ ' αὐτων ἐστη ἐπι τοπου πεδινου , και ὀχλος πολυς μαθητων αὐτου , και πληθος πολυ του λαου |
| , ἀλλ ' ἀπ ' ἀνδριαντος ἀνασταιη . ἐνιοι δε Λαϊδα φασι παρακατακλιναι αὐτῳ τους μαθητας : τον δε οὑτως | . εἰσκαλεσαμενος οὐν αὐτους ἐξενισεν . Τῃ δε ἐπαυριον ἀναστας ἐξηλθεν συν αὐτοις , και τινες των ἀδελφων των ἀπο |
| Προς πτωχον , Προς Λαϊδα , Προς Πωρον , Προς Λαϊδα περι της κατοπτρου , Ἑρμειας , Ἐνυπνιον , Προς | ἱνα βαλωσιν ἐπ ' αὐτον : Ἰησους δε ἐκρυβη και ἐξηλθεν ἐκ του ἱερου . Και παραγων εἰδεν ἀνθρωπον τυφλον |
| . . . ἐλθειν ] οἱς ἐχρησεν ὁ θεος ἐν Δωδωνῃ τον μεν ἐπι ἀνατολας τον δ ' ἐπι δυσμας | γεγενησθαι περιτομης ὑπερ ἀληθειας θεου , εἰς το βεβαιωσαι τας ἐπαγγελιας των πατερων , τα δε ἐθνη ὑπερ ἐλεους δοξασαι |
| ἀπαραιτητον : φαινεται δε και ὁ θεος παραινων ὁ ἐν Δωδωνῃ νεμειν ἐς ἱκετας αἰδω . Ἀθηναιοις γαρ ἐπι ἡλικιας | ἀπηλλοτριωμενοι της πολιτειας του Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ |
| . . . . . λζ ∠ ʹγ λ ∠ ʹδʹ Ταργαρον . . . . . . . . | συνετων , και ἀπεκαλυψας αὐτα νηπιοις : ναι , ὁ πατηρ , ὁτι οὑτως εὐδοκια ἐγενετο ἐμπροσθεν σου . Παντα |
| . . . . . . . λδ λα ∠ ʹδʹ Θευδαλει ἠ Θευδαλεια ἠ Θευδαλα λγ γʹ λα γοʹ | ἐλαβετε πνευμα υἱοθεσιας , ἐν ᾡ κραζομεν , Αββα ὁ πατηρ : αὐτο το πνευμα συμμαρτυρει τῳ πνευματι ἡμων ὁτι |
| ἐστιν ὁστις ἐξαναγκασει τον ἀνδρα τουτον φωνησαι , ὁτου ἡ σιωπη κατακεκριται . Οὑτοι γυμνοι διαιτωνται οἱ σοφισται , του | συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης . και καθως προειρηκεν Ἠσαϊας , Εἰ μη κυριος Σαβαωθ ἐγκατελιπεν ἡμιν |
| γαρ λογος ἀηδης κινειν οἰδεν ἐριν και πολεμον , δηλονοτι σιωπη εἰρηνην ἡμιν ἁμα και φιλιαν χαριζεται : τι γαρ | ὑμιν : μεινατε ἐν ἐμοι , κἀγω ἐν ὑμιν . καθως το κλημα οὐ δυναται καρπον φερειν ἀφ ' ἑαυτου |
| φῃς , ἀπο του πυρος : και εἰκοτως , ὠ Ξανθε , ὁς ἐπι τον ἐμον υἱωνον ὡρμησας οὐκ αἰδεσθεις | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| , . . ὡς εἰπων ἱπποισιν ἐκεκλετο φωνησεν τε : Ξανθε τε και συ Ποδαργε , και Αἰθων Λαμπε τε | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| περιφερεις τα σωματα , στερεοι τους ποδας , καθωπλισμενοι ὀξυτατοις ὀνυξι και πυκνους ἐν τῳ στοματι τους κυνοδοντας φεροντες : | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| τοιϲ ὑπογεγραμμενοιϲ : μοϲχου τουϲ ὀπιϲθιουϲ ποδαϲ κατακαυϲαϲ ϲυν τοιϲ ὀνυξι και λεαναϲ μιξαϲ τῃ γῃ χρω και λευκογραφιδα λεαναϲ | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| μεσον ἀρα ἐστι το ΔΛ . και παρα ῥητην την ΔΕ παραβεβληται : ῥητη ἀρα ἐστιν ἡ ΜΔ και ἀσυμμετρος | ἐκεινῃ τῃ ἡμερᾳ ἀπολουνται παντες οἱ διαλογισμοι αὐτου . Και παλιν εἰπον : κυριε , και ἀπο τοτε τι μελλεις |
| ἀρα και το ὑπο ΖΔΕ . και ἐστι δοθεισα ἡ ΔΕ : δοθεισα ἀρα και ἡ ΖΔ . και ἐστιν | κεκλημενους εἰς τους γαμους , και οὐκ ἠθελον ἐλθειν . παλιν ἀπεστειλεν ἀλλους δουλους λεγων , Εἰπατε τοις κεκλημενοις , |
| μικρον ἀπωθεν τῃ πολει διακονει διεστηκυια τοσουτον , ὁσον μητε κτυπῳ παρενοχλησαι κυματων μητε την ἐξ αὑτης χορηγιαν δυσχερεστεραν ἡμιν | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
| εὐνοιαν τουτῳ την παρα των παιδικων , ὡσπερ και τῳ κτυπῳ των λαταγων , εἰ το λειψανον του ποτου κοτταβισαντων | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
| πατερα , τουτους μεν ἐνταυθα ἱππων νικας , ἐν δε Ἰσθμῳ του Θεοχρηστου λαβειν τον πατερα , το ἐπιγραμμα δηλοι | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| , και τους παριοντας ἀποκτεινοντα , δευτερον δε τον ἐν Ἰσθμῳ κατοικουντα Σινιν . οὑτος γαρ δυο πιτυς καμπτων , | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| ἐπενοησαν τωι πηλωι της πλινθου συμμιγνυειν φορυτον , και τωι ἡλιωι αὐτας τερσαινειν : ἀλλα και στεγας ἐξευρον . ἀπο | ἀδελφον μου σκανδαλισω . Οὐκ εἰμι ἐλευθερος ; οὐκ εἰμι ἀποστολος ; οὐχι Ἰησουν τον κυριον ἡμων ἑωρακα ; οὐ |
| ἀρα γ ' ὁμαλην την πορειαν ἡ σεληνη ὑπο τωι ἡλιωι διεξερχεται . Και οἱ ἀπλανεις ἀστερες ἰσοχρονοι εἰσιν [ | , και οὐκ εἰσηκουσεν αὐτους . και παλιν εἰπεν ὁ ἀποστολος Παυλος : ὁσοι ἀνομως ἡμαρτον ἀνομως και ἀπολουνται , |
| τον δ ' αὐτε προσεειπε θεα γλαυκωπις Ἀθηνη : “ σχετλιε , και μεν τις τε χερειονι πειθεθ ' ἑταιρῳ | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
| δ ' ἑταιροι μειλιχιοις ' ἐπεεσσιν ἐρητυον ἀλλοθεν ἀλλος : σχετλιε , τιπτ ' ἐθελεις ἐρεθιζεμεν ἀγριον ἀνδρα ; ὁς | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
| μη προσσχοντες ἀπηλθον παραχρημα . ὡς οὐν εἰδεν αὐτους ἡ ἀλωπηξ παρελθοντας , ἐξηλθεν οὐ προσφωνουσα . μεμφομενου δε αὐτην | ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . ὁταν δε εἰπῃ ὁτι παντα ὑποτετακται , |
| ὁπως ἀνελθῃ ἐκ του βαθους ὁ τραγος . Ἡ δε ἀλωπηξ τουτον ἐκβλεψαμενη ἐμειδιασε και προς αὐτον ἐλαλει : Ὠ | αὐτῳ ἀγρου πωλησας ἠνεγκεν το χρημα και ἐθηκεν παρα τους ποδας των ἀποστολων . Ἀνηρ δε τις Ἁνανιας ὀνοματι συν |