, και παρα το ταναον ταναλεγης και τανηλεγης , ὁ αἰωνιον κοιμημα και μακροχρονιον ἐχων . . . . . | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
στασιν , ὡσπερ οὐδε τον αἰωνα αἰωνιον : το γαρ αἰωνιον το μετεχον αἰωνος . Ἐπειτα ἡ κινησις πως αἰωνιον | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
ὁμοιας . τεταρτη μεν ἡ και ὑπεναντια λεγομενη δια το ἀντικεισθαι και ἀντιπεπονθεναι τῃ ἁρμονικῃ ὑπαρχει , ὁταν ἐν τρισιν | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
τι δογματικως , ἰσος αὐτῳ κατα πιστιν και ἀπιστιαν , ἀντικεισθαι φαινεται μοι , ὡς εἰναι την του λογου προφοραν | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
ἐν ἀβακισκοις συγκειμενον ἐκ παντοιων λιθων , ἐν οἱς ἠν κατεσκευασμενος πας ὁ την Ἰλιαδα μυθος θαυμασιως , κατα δε | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
εἰκοσι , γνωμης δε ἱκανως ἐχων και το σωμα εὐ κατεσκευασμενος , ἐῳκει γουν ἀθλητῃ καλῳ και ἐλευθεριῳ το εἰδος | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
των θεωρικων , σαφως οὑτωσι , και τους περι των στρατευομενων ἐνιους , ὡν οἱ μεν τα στρατιωτικα τοις οἰκοι | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
λοχον : την δε δαπανην την εἰς τον ἐπισιτισμον των στρατευομενων και εἰς τας ἀλλας χορηγιας τας πολεμικας ἐπιτελεσθησομενην συμμετρησαμενος | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
δρακοντων : λειπει ἡ μετα , ἱν ' ᾐ μετα δρακοντων . νασιωταις δε τοις Σεριφιοις : ἡ δε Σεριφος | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
ἀνασκιρτωντας και τῃ προνομαιᾳ την πλευραν τυπτοντας ὡς καθιξομενους των δρακοντων , εἰτα ἀει κενουμενου του ζωτικου , πηδαν μεν | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
, ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | γεγονας : μηκετι ἁμαρτανε , ἱνα μη χειρον σοι τι γενηται . ἀπηλθεν ὁ ἀνθρωπος και ἀνηγγειλεν τοις Ἰουδαιοις ὁτι |
, οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν | οὐ μη παρελθῃ ἡ γενεα αὑτη μεχρις οὑ ταυτα παντα γενηται . ὁ οὐρανος και ἡ γη παρελευσονται , οἱ |
τοισδε , οἱον πολλακις ὑπο σιτων και ποτων και ἀφροδισιων κρατουμενοι ἡδεων ὀντων , γιγνωσκοντες ὁτι πονηρα ἐστιν , ὁμως | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
στερηθηναι και ἐπιθυμουντες ἐκεινων , ἀλλων ἀπεχονται ὑπ ' ἀλλων κρατουμενοι . καιτοι καλουσι γε ἀκολασιαν το ὑπο των ἡδονων | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
αὐτον μετελθοντας , δειν κατακοπηναι βουν ὑπο της πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
εἰσιν , ὁμως δια τινας των μωρων των τοιαυτα ληρα ἀπορουντων γραπτεον και ταυτα . * ὡς * και το | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
ἐπιθεωρηθῃ παλιν ἀνακαμψει προς τους γονεις ἠ προς ἑτερους τινας οἰκειους . Το δ ' ἐπι τουτῳ δωδεκατημοριον ἐκαλεσαν Τοξοτην | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
ἀγαθους γονεας , ἀγαθην ἀδελφην , ἀγαθους διδασκαλους , ἀγαθους οἰκειους , συγγενεις , φιλους , σχεδον ἁπαντα ἐχειν : | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
προς Καδουσιους δια τοιαυτας αἰτιας : Παρσωνδην τον Περσην , θαυμαζομενον ἐπ ' ἀνδρειαι και συνεσει και ταις ἀλλαις ἀρεταις | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
ἐκ της Καδουσιων χωρας . διο και παρα τοις ἐγχωριοις θαυμαζομενον αἱρεθηναι τε βασιλεα και την Μηδιαν συνεχως λεηλατειν και | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
τον τριποδα κομισηται των τις ἐκγονων των ἐν τῃ Ἀργοι συμπλεοντων , τοτε ἑκατον πολις οἰκησαι περι την Τριτωνιδα λιμνην | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
. τουτων δε μαρτυρας παρειχοντο τους κυβερνητας και ἀλλους των συμπλεοντων πολλους . τοιαυτα λεγοντες ἐπειθον τον δημον : ἐβουλοντο | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
ποτε ἐπαμυνει : ἀλλως τε και αὐτη ὑπο Διος φησιν ἠδικησθαι , και δια τουτο παραμυθειται τον Προμηθεα . . | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
προσπαρακαλεσαντες των ξυμμαχων τε και εἰ τις τι ἀλλο ἐφη ἠδικησθαι ὑπο Ἀθηναιων , ξυλλογον σφων αὐτων ποιησαντες τον εἰωθοτα | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
, και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
χαιρειν , ὡς ἀλλοτριους τε ὀντας και πλεον θατερον ἡγησαμενος ἀπεργαζεσθαι , τας δε περι το μανθανειν ἐσπουδασε τε και | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
τεχνιτης ἀγαθος , ὁς τοτε καλλιστα ἑκαστον των ἐγχειρουμενων οἰεται ἀπεργαζεσθαι , ὁταν μηδεν ἀπῃ των ὀργανων , οἱς ἀν | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
ὁρᾳς ὁτι και ἐν τῳ παντι ἡλιος εἱς ὠν το μυριον και βαθυ σκοτος κατα γην και κατα θαλατταν κεχυμενον | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
τε συνιουσαις ἑστιαις : το γαρ ὁμαλον και συμμετρον ἀκρατου μυριον διαφερει προς ἀρετην . κοσμιων τε πατερων χρη προθυμεισθαι | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
τας συνθηκας Μαγων μεν ἀπεπλευσε , Διονυσιος δε παραλαβων το Ταυρομενιον τους μεν πλειστους των ἐκει Σικελων ἐξεβαλεν , των | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
Σικελιαν , οὐκ εἰς Συρακουσας δε , ἀλλ ' εἰς Ταυρομενιον , και ἐζητει καιρον δι ' οὑ τα ἐπιτηδεια | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
και τον παντα ὁμιλον και ἀστων και ξενων συμφορον εἰναι ἐπακουσαι αὐτων . ταυτα μεν ἐπ ' ἀρχῃ : προἰοντος | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
τον των τριακοντα γενομενον , και σμικρ ' ἀττα ἐτι ἐπακουσαι των γραμματων κτλ . [ . , . , | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
, οὐχ ὑποπτον αὐθις : δει δε και γοργον και ἐναγωνιον ἐν τουτοις εἰναι τον λογον και πιθανην εἰναι την | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
και παροντα , οὐ διηγησιν ἐτι τον λογον ἀλλ ' ἐναγωνιον πραγμα ποιησεις . ” πεπτωκως δε τις “ φησιν | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
γε μην εὐηθεια το γενος των ἀνθρωπων ἀπο των τεχνων ἐξεταζεσθαι . τῃ γαρ περι τον λογον ἀτοπιᾳ τις ἀκολουθησας | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
. ] καλεισθ ' ] εἰσαγεσθαι εἰς το μεσον και ἐξεταζεσθαι . ἀπαγξαιμην ] πνιγειην . εἰσαξει ] ⌈ εἰς | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
λεγοντα αὐτον ἐκ των δακρυων και της λυπης ὑπνος βαθυς καταλαμβανει . Και αὐτῳ αἱ τρεις ἐφιστανται Νυμφαι , μεγαλαι | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
τε και φροντισι τετρυχωμενον διατριβοντα τε ἐν Παιοσι νοσος χαλεπη καταλαμβανει . ἐπει δε αὑτῳ τας προς σωτηριαν ἐλπιδας φαυλως | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
αὐτου ἐννοιαν , δι ' ἡν και το εἰναι αὐτον ὑπολαμβανομεν : ἐκ γαρ της περι ἡμας αὐτου φροντιδος του | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
ὑπολαμβανομεν τοδε τι Το ὑπολαμβανομεν τοδε τι ταὐτον ἐστι τῳ ὑπολαμβανομεν ταὐτον εἰναι το κατηγορουμενον τῳ ὑποκειμενῳ καθ ' οὑ | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
δικαιων . Τοφρ ' ἠν ὀφρ ' ἐτι γαια γενος χρυσειον ἐφερβεν . Ἀργυρεῳ δ ' ὀλιγη τε και οὐκετι | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
κνημῃσιν ἐθηκε . δευτερον αὐ θωρηκα περι στηθεσσιν ἐδυνε καλον χρυσειον πολυδαιδαλον , ὁν οἱ ἐδωκε Παλλας Ἀθηναιη , κουρη | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
μετενηνεγμενα εἰησυμβολον . δ ' ἀν ἑκατερον εἰη ῥωμης και γενναιοτητος : ὁ μεν γαρ λεων το ἀλκιμωτατον των θηριων | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
τας ναυμαχιας ἐννοουμενοι και ὁσα ἀλλα ὑπεμειναμεν ὁμοια ᾠομεθα ὑπο γενναιοτητος και ταυτα διενεγκειν , και οἰσθα ὁτι οὐκ ἀγαν | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
τοις μεν πραξασιν ὠμοτητος ἀναισχυντου δειγμα προεκειντο , των δε θεωρουντων και τον ἡμερον ἐχοντων λογισμον πολλους ἐξεκαλουντο προς τον | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
, και ζημιαι και ἐποχαι γενησονται . ἐκ δε των θεωρουντων ἀστερων το μεσουρανημα ἠ και ἐποντων το πραγμα οὑ | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
γαρ ἀπολωλεκεναι τριηρεις το μη ἀπολεσαι ἀντικειται , το δε προσκτησασθαι ἐναντιον ἐστιν . ἀπο του μαχομενου : θαυμαζω δε | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
κατ ' ἐργασιαν ἐκπλειν , ἡνικα οὐδ ' ἀν εἱς προσκτησασθαι οὐδεν ἀν ἐζητησεν , ἀλλα τα ὑπαρχοντα μονον διαφυ | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
την τραπεζαν και τα ἀλλα σκευη ἐκει κατατιθεσθαι , καθως προσταξαι αὐτῳ τον προφητην . Προσαγαγειν δε τῳ Θεῳ θυσιαν | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
ταυτα φυσας τα ἐνδον ἐργα αὐτῃ , φαναι ἐφη , προσταξαι μοι δοκει ὁ θεος . εἰδως δε ὁτι τῃ | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
, οὐχ ὁτι οἱ ἐλεγχοι ἀλλ ' οὐδ ' οἱ φαινομενοι ἐλεγχοι . εἰσι γαρ και μη παρα την λεξιν | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
διαλεκτικος : οὑτοι δε οὐκ εἰσι κυριως ἐλεγχοι , ἀλλα φαινομενοι . Περι των σοφιστικων ἐλεγχων : οὐχ ἰνα αὐτοι | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
των τριμετρων ἰαμβων . ⌈ ἀναπαιστος [ ἀναπαιστικος ] τετραμετρος καταληκτικος . ἡγεισθ ' ] ὁ λογος ἐκ του ποιητου | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
” βοασομαι γ ' ἀρα ταν ὑπερτονον “ χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος ἐκ διιαμβου , διτροχαιου και δακτυλου : το βʹ | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
: οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
ἐριφων και μοσχων ἐτι και τουτων ἀσθενεστερα : το δε χοιρειον και τουτο αὐτων ἀσθενεστερον : διαφορητικωτεραν δε τουτων την | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
. χολῃ ταυρου διαχριε τον ὀμφαλον . ἀλλο . ἀστραγαλον χοιρειον καυσας και λειοτριβησας δος πιειν δια ὑδατος . ἀλλο | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
ἐκ Σαπφικου , διαφερον του τεταρτου , ὁτι ἐκεινο μεν ὑπερκαταληκτον , τουτο δε καταληκτικον , ὁμοιον τῳ ζʹ και | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
διμετρον ὑπερκαταληκτον ἀπο των μειζονων . Το Ϛʹ Ἰωνικον μονομετρον ὑπερκαταληκτον , ἠ ἀναπαιστικον , ὁμοιον τῳ δʹ . Το | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
, οἱ μευ φθινυθουσι φιλον κηρ ἀμφ ' ἐμ ' ὀδυρομενοι , ὁτε που συ γε νοσφι γενηαι . ὡς | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
θανατῳ . συνηκολουθουν δε αὐτοις πολλοι των σπουδαιων ἀνδρων , ὀδυρομενοι και συμπασχοντες ἐπι τῳ μεγεθει των ἀτυχηματων : το | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
παρασκευαζουσιν . Ἐπι δε του διαβητου καλουμενου παθους δυσκρασια τις ἐπιτεταμενης θερμοτητος περι τους νεφρους αἰτια πεφυκεν : αὑτη γαρ | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
παυομενων αὐτων διερεθιστεον . λυγμου δε διοχλουντος ἠ ξηρας βηχος ἐπιτεταμενης , θερμον ὀλιγον καταρροφειτωσαν . το δε παγολυτον ἠ | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
Σωκρατες , ὁρᾳς τι φης ; ἑκων , ἠ προς ἀκουσιους τυχας εὐπρεπως ἱστασαι ; Πειθομενος νομῳ . Τινι ; | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
, αἱρετωτερον τοις ἀρχουσι χειρων ἀντιπραξαι ἠ συμμαχον ἀνδρα ἐξειργοντας ἀκουσιους Ῥωμαιοις ἐχθρους φανηναι . Ἠγγελθη μοι Μηνοδωρον ὑμετερον πολιτην | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
τελεωτερον ; οὐ της πατριδος εἰμι μεταναστης ; οὐ της συγγενειας ἀπεληλαμαι ; οὐ της πατρῳας οἰκιας ἠλλοτριωμαι ; οὐκ | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
: ἀνεψιου δε , και εἰ τις ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
των ἀσεβων τοπον παραβαλλειν , ὁπου σαφως οἰδε τους σφαγεις κολαζομενους . λοιδορηθεντων δ ' αὐτῳ των πρεσβευτων , κἀκεινου | σοι . [ ἠ ] οὐκ ἐξεστιν μοι ὁ θελω ποιησαι ἐν τοις ἐμοις ; ἠ ὁ ὀφθαλμος σου πονηρος |
ἐδοξεν : ἐπει οὐδ ' αὐτους ἐκεινους ὁρω τους ἱεροσυλους κολαζομενους , ἀλλ ' οἱ γε πλειστοι διαφευγουσιν ὑμας : | εἰς τας καρδιας αὐτων ποιησαι την γνωμην αὐτου , και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αὐτων τῳ θηριῳ |
δε τον στρατον παραλαβοντες νικηφοροι δη κατα Βρεττανων ἐς την ἀντικειμενην Γαλλιαν , διαβαντες τον ὠκεανον , ἀφικοντο . ὁπως | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
αὐτην , εἰθ ' ὡς ἐπι το στηθος και την ἀντικειμενην μασχαλην , χιεσματος γεγονοτος κατα την σφαγην . ἡ | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
ἀλλα την ἡλικιαν ; και ποιος μαλλον ἠ βασιλεων ἠ αὐτοκρατορων εὐγηρως ; οὐ μην ἀλλα και ἐτι νεος ὠν | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
Ἀριστοτελους ἐνεργα ἐτι και ἀκραιφνη , και ἐν τοσαυταις μεταβολαις αὐτοκρατορων και ἡγεμονων ἀμεταβλητα διαμενει και ἀκινητα και ἀσαλευτα . | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
, τριτην δε την Λιγυστικην , ὑφ ' ὡν κολπους ἀπολαμβανεσθαι τον τε Ἀδριατικον και τον Τυρρηνικον . ταυτα δ | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
και δι ' ἀφιππιαν πιπτειν , τους δε δια δυσχωριας ἀπολαμβανεσθαι : και γαρ πολυν τοπον χαλεπον εὑρειν οἱον ἀν | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
δε ἀλλο πληθος των νεων ἐξεπεμψεν ἐπι την Σαλαμινα , προσταξας ἐξαπτεσθαι των πολεμιων και ναυμαχιᾳ κρινειν τον ἀγωνα . | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
' , ἐφη , ὁ των Ὑρκανιων ἀρχων , ὑπομεινον προσταξας τοις ἡγεμοσι των σων στρατιωτων ἐξοπλιζειν αὐτους . ἐπει | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
. το δε γυιω περισπαται . Τα εἰς Ω καθαρον παραληγομενα τῳ Ω βαρυνεται : ζωω πλωω σωω , χωρις | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
Ἀτρευς λεγοντες ἀντι του Ἀτρευς , Πηλευς . Τα μακρᾳ παραληγομενα των ῥηματων βραχυνει : φθερω λεγουσιν ἀντι του φθειρω | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
πραγματα παντα κατα την της ψυχης διοικησιν ἐσχε το καλως διοικεισθαι δυνασθαι . Ψυχη γαρ πασα , φησι , παντος | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
Δημοσθενει ποιουντας το προσταττομενον , ἀλλα και τους βοιωταρχας , διοικεισθαι δε και τας ἐκκλησιας ἁπασας οὐδεν ἡττον ὑπ ' | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
εἰς τας ἑταιρας , ἀν ἀδειαν λαβωσι του ἐξειναι αὐταις παιδοποιεισθαι ὡς ἀν βουλωνται και τελετων και ἱερων και τιμων | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
ἡ διπλη , ὁτι βαρβαρικον ἐθος το ἐκ πλειονων γυναικων παιδοποιεισθαι : Λαερτης γουν χολον ἀλεεινε γυναικος . ? . | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
Λευκιον και Ποστουμιον . ἐπι δε τουτων Λακεδαιμονιοι μεν στρατηγον προχειρισαμενοι Ἀγησιπολιν τον βασιλεα , και δυναμιν ἱκανην παραδοντες , | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
σατραπης ἐδωκεν οἰκειν πολιν Ἀδραμυτιον . οἱ δ ' Ἀθηναιοι προχειρισαμενοι στρατηγον Κλεωνα τον δημαγωγον , και δοντες ἀξιολογον δυναμιν | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
“ θυμου δευομενους . ” και το λειπεσθαι και το ἐλαττουσθαι : “ ἐπει οὐποθι ἐλπομαι οὑτω δευεσθαι πολεμοιο . | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
γαρ ἠγνοει γε ὀντας Ἰουδαιους , οἱς ἀγαπητον το μη ἐλαττουσθαι . το δε δη και προνομιας οἰεσθαι τυγχανειν παρ | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
του δε ἐμπιπτοντος τῳ ἐκει μεν το χρωμα μη ἐξωθεν ἐπινοεισθαι ἀλλ ' ἐν αὐτῳ κεισθαι τῳ προβληματι , ἐνταυθα | και ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω |
φαινομενου ἠ φαινομενη ἀδηλου : οὐδενος δε τουτων ἐκκαλυπτικη δυναται ἐπινοεισθαι : ἀνεπινοητος ἀρα ἐστιν . εἰ μεν γαρ φαινομενη | λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : τουτο το βιβλιον ὁ ἑωρακας , γεγραμμενα εἰσιν τα ἐν τῳ οὐρανῳ |
+ * , Περι πολυσημ . λεξεων . Ἀναστησειεν : ἀναστατους και φυγαδας ποιησειεν , . , . . . | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
πολεμῳ και Κορινθον τε ἑλοντος και Κορινθιους τους Δωριεας ποιησαντος ἀναστατους . τα δε ἐν τοις ἀετοις , ἐστιν ἐμπροσθεν | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
θειον , εἰτε ὡς παιγνιον ἐκεινων εἰτε ὡς σπουδῃ τινι συνεστηκος : οὐ γαρ δη τουτο γε γιγνωσκομεν , τοδε | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
μετα βιας ἀναστελλειν , και δια τουθ ' ὑποχωρειν το συνεστηκος εἰδωλον και ποιειν την ἐμφασιν ὑποφευγοντος : τοις δ | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
ἀπο παντος εὐ φρονουντων στοματος γενεσθαι των πραγματων τον νεανισκον κυριον και στηναι μεν την φθοραν της οἰκουμενης , ἐπιστηναι | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
γαρ μονον ἑν προσωπον ἐχει καθαπερ ἡ ἰδια ποιοτης το κυριον : ποιει γαρ τα προς τι , τα διαβεβλημενα | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
, βουλεται ἐκθεσθαι και περι της δημωδους ῥητορικης και της ἀντικειμενης τῃ ἀληθινῃ ῥητορικῃ , ἡν και τριβην δει καλειν | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
αὐτον , οὑτοι ἠσαν οἱ πρωτοι την σφετεραν ἀπο της ἀντικειμενης της των Καρων διορισαι ζητουντες ; ἠ οὑτοι μεν | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
Κραγος , ὁς κρατεων πασας ληιζετ ' ἀρουρας . οἱ κατοικουντες Τρεμιλεις . Ἀλεξανδρος δευτερωι : τελευτησας [ τας ] | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
των ἀπογονων αὐτου τοιαυτα μυθολογουσιν οἱ την ὀρεινην της Ἰνδικης κατοικουντες . Τον τε Ἡρακλεα φασι παρ ' αὑτοις γεγενησθαι | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
σημειοις πιστουσθαι , τα δε μελλοντα τεκμηριοις . τειχος και τειχιον διαφερει . τειχος μεν γαρ ἐπι πολεων , τειχιον | και εὑρων αὐτον βασταζῃ τουτον ἐπι των ὠμων αὐτου και ἐρχεται ἐπι τους φιλους και ἀδελφους αὐτου λεγων ὁτι συγχαρητε |
βληματα , Ἀνυτους πολλους , Μελητους πολλους : ἁλωσιμον το τειχιον . Ἀλλ ' εἰ μεν δικην ἐφευγομεν , ἠχθομεθα | ἀκριβως οἰδατε ὁτι ἡμερα κυριου ὡς κλεπτης ἐν νυκτι οὑτως ἐρχεται . ὁταν λεγωσιν , Εἰρηνη και ἀσφαλεια , τοτε |
και σωφροσυνη , οὐτε Ἀθως ἐκδειξει τοις ἀνελθουσιν οὐτε ὁ θαυμαζομενος ὑπο των ποιητων Ὀλυμπος , εἰ μη διορῳη αὐτα | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
τις μειζονας ἡσθη , ὁστις φιλοτιμοτατος ὠν ἀει ἐνικα και θαυμαζομενος ᾐσθανετο ; και μοι δοκουσι σφοδρα αὐτον ἀγαπησαι οἱ | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | και δια της χρηστολογιας και εὐλο - γιας ἐξαπατωσιν τας καρδιας των ἀκακων . ἡ γαρ ὑμων ὑπακοη εἰς παντας |
: δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ | : το δε τελος της παραγγελιας ἐστιν ἀγαπη ἐκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως ἀγαθης και πιστεως ἀνυποκριτου , ὡν τινες |
ἰσων συναχθησεται τῃ ἑῳᾳ μοιρων κε ∠ ʹ γʹ , περιεχουσαν Ταυρου μοιρας κγ ∠ ʹ : και ἐστι το | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
λημματων και της ἐπιφορας ἐστιν ἀποδειξις , ἀναγκη ἀδηλον τι περιεχουσαν την ἀποδειξιν εὐθυς ἀδηλον εἰναι , τοιαυτην δε καθεστηκυιαν | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
δ ' ἰθυς προς τειχος ἐϋδμητον βοας αὐας ὑψος ' ἀνασχομενοι ἐκιον μεγαλῳ ἀλαλητῳ . μεγεθει μεν γαρ των διαστηματων | ἀνδρι αὐτης . και ἠκουσα φωνης μεγαλης ἐκ του θρονου λεγουσης , Ἰδου ἡ σκηνη του θεου μετα των ἀνθρωπων |
οἱ πολλοι και οὐτ ' ἀλαλαγμον οὐθ ' ὁπλων κτυπον ἀνασχομενοι , προτροπαδην ἐφευγον εἰς τα τειχη : ὡστε πολλους | και οἱ το βαπτισμα λαβοντες τι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : τοτε ἐρωτηθησεται το γενος των Χριστιανων , |
εἰς Μεγαρα τουτων , εἰ της Μεγαρεων δεονται βουλης , φυλαττομενων δε τι φρεαρ ἀλλ ' οὐχι νομιζοντων αὐτο και | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
ὑγραινοντων , πριν πελιδνον ἠ μελαν γενεϲθαι το μοριον , φυλαττομενων ἀει των ἐπιχριομενων διυγρων δια το ϲυχνοτερον ἐξαλλαττεϲθαι δι | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
, ὠ πανσοφε , μονος ἀμιγους ἠκρατισω σοφιας : του καταρασθαι χειρον το ὀνομαζειν ὑπειληφας ; οὐ γαρ ἀν τον | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
οὐδ ' ὁσον ἀραις ἀμυνομενων : τι γαρ δη ἐδει καταρασθαι παντα ἐπισταμενου του δαιμονος , τον ἀδικουντα , τον | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
και τοσαυται παραγραφαι : οἱον γραφεσθαι τινα ἐξεστι : παλιν ἀναιρεισθαι τας γραφας : ἐξεστι γαμειν ὁθεν βουλεται τις , | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
ἀληθευειν την δε ἑτεραν ψευδεσθαι , ὡς αὐτοθεν ἑπομενου του ἀναιρεισθαι δια τα προειλημμενα το ἐνδεχομενον φησιν οὐδεν ἀρα οὐτε | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
κρεισσονας των δεσποτων . περισσομυθος ὁ λογος , εὐγενειαν εἰ βροτειον εὐλογησομεν . το γαρ παλαι και πρωτον ὁτ ' | ἀναγκην , ὡσπερ οἱ ἀρχιερεις , προτερον ὑπερ των ἰδιων ἁμαρτιων θυσιας ἀναφερειν , ἐπειτα των του λαου : τουτο |
ἑκαστον μερος των προλεχθεισων ἡλικιων , οἱον μερος ἐλαχομεν το βροτειον ἐθνος . ἐλᾳ δε και τεσσαρας ἀρετας : Ἀρισταρχος | σωσει ψυχην [ αὐτου ] ἐκ θανατου και καλυψει πληθος ἁμαρτιων . Πετρος ἀποστολος Ἰησου Χριστου ἐκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας Ποντου |
, ὡς ἀπυστα και ἀγνωστα εἰναι Μαξιμινῳ τα ἐν Ῥωμῃ πραττομενα : αἱ τε λεωφοροι ὁδοι και ἀτραποι πασαι ἐφυλαττοντο | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
ψυχης μετα των πραγματων , και τα ὑπο του τοιουτου πραττομενα ” συμφεροντα “ τε και ” συμφορα “ κεκλησθαι | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
ὀρτυγας μαχεσθαι . και τον ὑπερπηδωντα αὐτων τα περιφραγματα ἐλεγον ἡττασθαι . . . . ἰδιως δε εἰπεν κυβειον : | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
και ἀγρυπνητεον εἰναι και φροντιστεον , ὡς ἀμυνομενον τε μη ἡττασθαι των πολεμιων και ἐπιβουλευομενον μη ἀγνοειν τους ἐπιβουλευοντας , | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
ὠκνει ὡς δη μανθανων και ἀκουων των περι φιλοσοφιαν λογων οἰκειουσθαι και ἐμοι συγγιγνεσθαι , φοβουμενος τους των διαβαλλοντων λογους | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
μονον ἰδιον ἐθνος οὐχ ἁπασιν ἀλλα τοις καλοις και σωφροσιν οἰκειουσθαι πεφυκεν . ἐτι δε τοις μεν μηδεμιαν πω τοιαυτην | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
, οἰνος ἡδυς , ᾠα , σησαμαι , μυρον , στεφανος , αὐλητρις . ὠ Διοσκορω , ὀνοματα των δωδεκα | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
“ οἰμοι , Καλλιροη : ταυτα ἐστι τα σα . στεφανος οὑτος , ὁν ἐγω σοι περιεθηκα : τουτο ὁ | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
ἠ παρα την κρασιν των πασχοντων , ἠ παρα την ποιουσαν αἰτιαν , ἠ δια την των μοριων διαθεσιν και | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
τεταχαμεν την ἐπιστημην , ὡς ἀπταιστον και μετα λογου παντα ποιουσαν , και μηδεποτε ἁμαρτανουσαν : την δε τεχνην δευτεραν | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
των πρεσβυτερων , ὁπερ ὑπαρχει σωφρονος ἀνδρος και μετριου . προσιουσι ] προσερχομενοις , προσερχομενων , ἐρχομενοις . προϊουσι ] | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
ὡσπερ ἐθος ἠν τοις τας ἀρχας ἐχουσιν , ἐχρηματιζε τοις προσιουσι δι ' ἡμερας περι την σιτοδοσιαν , ἐκβαλων της | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
κατα - νεμειν : αὐτους δε δοκιμαζοντας αἱρεισθαι χρη τους ἐπιτηδειοτατους . ἐπει δε ἐνιαι , καθαπερ ἐλεχθη , και | πιστις σου σεσωκεν σε . Ἐπερωτηθεις δε ὑπο των Φαρισαιων ποτε ἐρχεται ἡ βασιλεια του θεου ἀπεκριθη αὐτοις και εἰπεν |
ἑκαστην φρατραν παλιν ἐκελευσε τρεις ἐκ των πατρικιων ἀποδειξαι τους ἐπιτηδειοτατους : ἐπειτα τοις πρωτοις ἐννεα τοις ὑπο των φυλων | ἀλλα θεῳ τῳ δοκιμαζοντι τας καρδιας ἡμων . οὐτε γαρ ποτε ἐν λογῳ κολακειας ἐγενηθημεν , καθως οἰδατε , οὐτε |
ἀνω θεον προσαγομενον αὐτου τα ὀμματα λαμβανει τε το μεν κριτικον ἀπο της θεωριας , το δ ' ὁρμητικον ἀπο | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
Και ἡ θεων δε ψυχη κεκτηται και αὐτη το τε κριτικον , ὁ και γνωστικον ἀν καλοιτο , και μην | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
, και λεγειν αὐτον ὁτι γενοιτο τους Ἀθηναιους ἀει κακως βουλευεσθαι , ἀκουουσαν δε την Ἀθηναν προσθειναι ὁτι κακως βουλευεσθαι | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
πραγμασιν : τα δε περι των προδοτων ἐν ἐκκλησιᾳ ἑτερᾳ βουλευεσθαι : των γαρ ἐνεστωτων καιρων ἀλλοτριον εἰναι : και | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
ἐκ της θεου βοηθεια . Ἐδοξεν οὐν αὐτοις πολλα βουλευομενοις παραμυθησασθαι τον χρησμον ὡς οἱον τε και συζευξαι γαμῳ τους | μισθον ἀρξαμενος ἀπο των ἐσχατων ἑως των πρωτων . και ἐλθοντες οἱ περι την ἑνδεκατην ὡραν ἐλαβον ἀνα δηναριον . |
δοξειε ῥᾳστωνην τινα φερειν : ἀρκει δε των τοιουτων τινι παραμυθησασθαι το σφοδρον της ὀδυνης , ὁσα δια γλυκεος τε | τοις στρατιωταις λεγοντες , Εἰπατε ὁτι Οἱ μαθηται αὐτου νυκτος ἐλθοντες ἐκλεψαν αὐτον ἡμων κοιμωμενων . και ἐαν ἀκουσθῃ τουτο |
εἰ γε οἱ ψογου τε ἀφροντιστειν και ἀναισχυντειν προς ἀλληλους ἐθιζομενοι , οὑτοι μαλιστ ' αἰσχυνονται αἰσχρον τι ποιειν . | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
' ἠρεμιας ἠ και ἡσυχῃ κατακλινεντες ἐμπαρεχουσιν ἀποκειρασθαι το ἐριον ἐθιζομενοι καθαπερ αἱ πολεις τον ἐτησιον ἀποδιδοναι | δασμον τῳ | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
, εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ὠφελησεν ὁ λογος της ἀκοης ἐκεινους , μη συγκεκερασμενους τῃ πιστει τοις ἀκουσασιν . εἰσερχομεθα γαρ εἰς [ την ] |
εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ | και ἐποικοδομουμενοι ἐν αὐτῳ και βεβαιουμενοι [ ἐν ] τῃ πιστει καθως ἐδιδαχθητε , περισσευοντες ἐν εὐχαριστιᾳ . βλεπετε μη |
των δυναμεων , ἀλλ ' ἐπι το διαφορητικον τε και τμητικον ἀποκλινασης , ὁπερ ἐπι των χρονιζοντων σχεδον ἁπαντων ἰσμεν | λυχνοι καιομενοι , και ὑμεις ὁμοιοι ἀνθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον ἑαυτων ποτε ἀναλυσῃ ἐκ των γαμων , ἱνα ἐλθοντος και |
, ὡς δεχηται τον ἀερα . ἐπει δ ' οὐτε τμητικον ἐχει τι το ὑδωρ οὐτε θερμον , βραδυπορον εἰκοτως | . εἰπεν δε αὐτῳ , Ἀφες τους νεκρους θαψαι τους ἑαυτων νεκρους , συ δε ἀπελθων διαγγελλε την βασιλειαν του |
Ἐστρατηγησε Λακεδαιμονιοισι ἐς Θεσσαλιην , παρεον δε οἱ παντα ὑποχειρια ποιησασθαι ἐδωροδοκησε ἀργυριον πολλον : ἐπ ' αὐτοφωρῳ δε ἁλους | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
; οὐδε εἱς . οὐκουν οὐδ ' ὑπερ αὐτου του ποιησασθαι την πολιν εἰρηνην οὐδεν αὐτῳ λεκτεον : οὐ γαρ | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
νομοις , ὑπερ ” ὡν ἀν μη διδῳ δικην φονου δικασασθαι , και ἀτιμος , φησι , τεθνατω . “ | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
: και τον νομον προβαλλεται ὁ φευγων , δικην το δικασασθαι καλων : ὁ δ ' οὐν διωκων δικην την | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
πλεκτας στεγας , πεδαρσιοι δηλονοτι , και ἀπο της γης ἐπαιρομενοι και ὑψουμενοι ἐπι τοις εὐκυκλοις ὀχοις , ἠτοι ταις | μαθητας λεγει αὐτοις , Σπλαγχνιζομαι ἐπι τον ὀχλον ὁτι ἠδη ἡμεραι τρεις προσμενουσιν μοι και οὐκ ἐχουσιν τι φαγωσιν : |
οὐχ ὁρᾳς ὁτι οὑτοι οἱ παροντες ὑφ ' ἡμων παντες ἐπαιρομενοι παρεισιν ; οὐκουν καλως ἀν πραττοιμι εἰ τουτων ἀμελων | συμβιβαζων ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος . Ὡς δε ἐπληρουντο ἡμεραι ἱκαναι , συνεβουλευσαντο οἱ Ἰουδαιοι ἀνελειν αὐτον : ἐγνωσθη |
ἑκαστα δια - θεσεις . ἐκεινοις μεν οὐν κατα το φυσικωτερον τελος ἠν της χρησεως των ὀνοματων το και δια | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
- ζον δια το φθαρτικον της δυναμεως . οἱ δε φυσικωτερον ἀκουουσι τον λογον , την των θεων φυσιν εἰς | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
τροπον δε ἐπι της του ὠμου ἐμβολης τον ἐπι πασι καταρτισμον δυνατωτατον ὀντα κατακεχωρικεν , οὑτως και ἐπι των παροντων | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
γινηται . τα μεν σημεια ταυτα ἐκτεθειται : τον δε καταρτισμον , ὁν τροπον δει ποιεισθαι , δια τουτων δεδηλωκεν | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | τινα ὑμων ἐκηρυξαμεν εἰς ὑμας το εὐαγγελιον του θεου . ὑμεις μαρτυρες και ὁ θεος , ὡς ὁσιως και δικαιως |
ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της | ὁτι κλειετε την βασιλειαν των οὐρανων ἐμπροσθεν των ἀνθρωπων : ὑμεις γαρ οὐκ εἰσερχεσθε , οὐδε τους εἰσερχομενους ἀφιετε εἰσελθειν |
τι γαρ ἀν ὑπο τοις ὀνυξι λαβῃ , θανατοι . ὀχεισθαι δε ἀετῳ βασιλευσι μεν και ἀνδρασι πλουσιοις και μεγιστασιν | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
Μιλησιου τιθησιν [ . δοξαν ] ἐφ ' ὑδατος λεγοντος ὀχεισθαι την γην ὡσπερ ξυλον ἠ ἀλλο τι των ἐπινηχεσθαι | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
Πασιων ὁ Μεγαρευς ἐμβαντες εἰς πλοιον και τα πλειστου ἀξια ἐνθεμενοι ἀπεπλευσαν , ὡς μεν τοις πλειστοις ἐδοκουν φιλοτιμηθεντες ὁτι | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
ἀλλ ' ἐξαγαγοντες αὐτην του ταφου κατηγαγον ἐπι θαλατταν και ἐνθεμενοι σκαφει την εἰς Ἀλεξανδρειαν ἀνηγοντο : ἐν δε τῳ | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
των ἐξω : των φυγαδων . τον θρουν : τον συλλογον τον γιγνομενον περι των φυγαδων , του δειν δεχεσθαι | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
μεσῳ ἐλεγχον , εἰπε τις ὡς ἀν εὐπρεπως διαλυσειε τον συλλογον , ὁτι ἐπιεικως προσηκει αὐτον φερειν τε και τιθεσθαι | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
τουθ ' ὁπως μη πεισεται πεφυλακται , και ὁπερ και πεπεισθαι φησιν τῃ γνωμῃ , τουτο και γεγραφεν , ὡς | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
ἡμας ἀτιμαζοντος δικην τε οὐ ζητουντος παρα τουδε μειζω του πεπεισθαι τουτο αὐτον , ὡς ἀρα ὀφειλει την ἐσχατην . | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
γινεσθαι δε ἐξ αὐτων γαλα , και τουτο τρεφομενον τυρον ἐργαζεσθαι καλλιστον : καλεισθαι δε αὐτον Κυθνιον ὁ αὐτος λεγει | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
τοινυν , ἠν δ ' ἐγω , ὑπολαβε κατα δυναμιν ἐργαζεσθαι και ἡμας , ὁτε ἐξελεγομεθα τους στρατιωτας και ἐπαιδευομεν | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
ἐστι και οἱ ἀγαθον μεν τιθεμενοι τελος και προς αὐτο φερομενοι , τα δε προς αὐτο συμφεροντα μαλιστα των ἀλλων | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
και ἐπι των γεωδων δε τουτων πλοιων ὑπο του θαλαττιου φερομενοι ὑδατος ἐμπορευομενοι ἐσονται . . ἩΦΑΙΣΤΟΝ Δ ' ΕΚΕΛΕΥΣΕΝ | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
. ἠκουσα δε περι αὐτου τοιαυτα : Πηλει φασμα ἐφοιτα θαλαττιας δαιμονος και ἐρωσα αὐτου , οἰμαι , ἡ δαιμων | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
ἰχθυες , οὑσπερ οὐν ἀνθιας οἱ της θηρας ἐπιστημονες της θαλαττιας φιλουσιν ὀνομαζειν , ὀντας τα ἠθη πελαγιους . τουτων | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
ἀλλ ' ἐπομοσαμενος ἠ μην ἀληθη ἐρειν : ἀλλως γαρ ἀναπλαττειν τα τοιαυτα οὐ πανυ χαλεπον και ὁ ἐλεγχος ἀφανης | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
μελικρατῳ . βελτιον δε ϲυν ἑφθῳ μελιτι εἰϲ καταποτια αὐτο ἀναπλαττειν . Χαμελαια . Καθεψηθειϲα ἐν μελικρατῳ και πινομενη ὑδατωδη | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
και πλεονεκτικον , ταυτα και παρ ' ἑκοντος λαμβανειν ὁμοιως ἀναιδους τινος και φιλοκερδους ἀνδρος και πλεονεκτου : αἰτειν δε | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
γη κομωσα ἡδυ οὑτω θεαμα ὡς γυνη κατακομος . φευ ἀναιδους παλαμης : ὀντως παντα τα ἐκ πολεμιων πεπονθας : | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | δουλοι και ἐλευθεροι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : καθως προειπεν ὁ προφητης Δαυιδ |
ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται | αἰωνων ποταποι ἀναστησονται ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : πασα φυσις ἀνθρωπινη τριακονταετης ἀναστησεται |
προς Ἠλειους . Ἀρκαδων δε συναγωνισαμενων τοις Ἠλειοις και μαχῃ νικησαντων τους φυγαδας πολλοι μεν των μισθοφορων ἀνῃρεθησαν , οἱ | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
και οἱ λοχαγοι οἱ λοιποι ὑπο τῃ Καδμειᾳ ἐπεσον . νικησαντων Ἀθηναιων ταφηναι σφας προκειται ὁ Κα - πανευς τα | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
εἰ δε μη , πολλα το ἑν ἐσται , ὁ κἀκεινοις συνεβαινεν . Μ . και οἱ Πυθαγορειοι δ ' | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
τι πραττουσιν , τουτοις ἀποκεισθαι προσηκει τας τοιαυτας καταφυγας , κἀκεινοις οὐκ εἰς το μη δουναι δικην , ἀλλ ' | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
ἑξιν ὑγραν και θερμην , εἰ μη τα κατα την καρδιαν ἀντιπραττοι . εἰ δ ' ἐπι πλειον ἀμφοτεραις ταις | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
ἀγρας της προειρημενης . Λεγεται δε και ἐλεφας διπλην ἐχειν καρδιαν και διπλα νοειν , και τῃ μεν θυμουσθαι , | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
τῳ κοινῳ βιῳ συνεσταμενον . περι δε της του γενους ἀρχαιοτητος οὐ μονον ἀμφισβητουσιν Ἑλληνες , ἀλλα και πολλοι των | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
τοιουτων φειστεον ; καιτοι το της ἀγνοιας και το της ἀρχαιοτητος ὁμοιον ἐστιν ὡσπερ ἀν εἰ τις λεγοι μηδε τους | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |