ἐπιθεωρηθῃ παλιν ἀνακαμψει προς τους γονεις ἠ προς ἑτερους τινας οἰκειους . Το δ ' ἐπι τουτῳ δωδεκατημοριον ἐκαλεσαν Τοξοτην | ||
ἀγαθους γονεας , ἀγαθην ἀδελφην , ἀγαθους διδασκαλους , ἀγαθους οἰκειους , συγγενεις , φιλους , σχεδον ἁπαντα ἐχειν : |
, οὑς ἀναγκαιως εἰσφερουσιν ἰδιωται κατα πολεις : ἀρχοντι δε οἰκειοτατος ἐρανος , βουλας ἀγαθας εἰσηγεισθαι περι των ὑποτεταγμενων και | ||
φαντασιας ἐχων τας νοησεις . Ὑφαιμος : τουτεστι τῃ γενεσει οἰκειοτατος . Ὑβρεως και ἀλαζονειας ἑταιρος , ὁ ἐστιν ἐναντιον |
των ἀσεβων τοπον παραβαλλειν , ὁπου σαφως οἰδε τους σφαγεις κολαζομενους . λοιδορηθεντων δ ' αὐτῳ των πρεσβευτων , κἀκεινου | ||
ἐδοξεν : ἐπει οὐδ ' αὐτους ἐκεινους ὁρω τους ἱεροσυλους κολαζομενους , ἀλλ ' οἱ γε πλειστοι διαφευγουσιν ὑμας : |
ὠκνει ὡς δη μανθανων και ἀκουων των περι φιλοσοφιαν λογων οἰκειουσθαι και ἐμοι συγγιγνεσθαι , φοβουμενος τους των διαβαλλοντων λογους | ||
μονον ἰδιον ἐθνος οὐχ ἁπασιν ἀλλα τοις καλοις και σωφροσιν οἰκειουσθαι πεφυκεν . ἐτι δε τοις μεν μηδεμιαν πω τοιαυτην |
των τριμετρων ἰαμβων . ⌈ ἀναπαιστος [ ἀναπαιστικος ] τετραμετρος καταληκτικος . ἡγεισθ ' ] ὁ λογος ἐκ του ποιητου | ||
” βοασομαι γ ' ἀρα ταν ὑπερτονον “ χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος ἐκ διιαμβου , διτροχαιου και δακτυλου : το βʹ |
ὁμοιας . τεταρτη μεν ἡ και ὑπεναντια λεγομενη δια το ἀντικεισθαι και ἀντιπεπονθεναι τῃ ἁρμονικῃ ὑπαρχει , ὁταν ἐν τρισιν | ||
τι δογματικως , ἰσος αὐτῳ κατα πιστιν και ἀπιστιαν , ἀντικεισθαι φαινεται μοι , ὡς εἰναι την του λογου προφοραν |
παραβεβασθαι ἠ ἑνος μονου ὀντος νομου μερος μεν τι αὐτου παραβεβασθαι μερος δε μη . και ἐν ῥητῳ δε και | ||
: ἠ ἑνος μονου ὀντος νομου , μερος μεν τι παραβεβασθαι , μερος δε μη : και ἐν ῥητῳ δε |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
ἐν ἀβακισκοις συγκειμενον ἐκ παντοιων λιθων , ἐν οἱς ἠν κατεσκευασμενος πας ὁ την Ἰλιαδα μυθος θαυμασιως , κατα δε | ||
εἰκοσι , γνωμης δε ἱκανως ἐχων και το σωμα εὐ κατεσκευασμενος , ἐῳκει γουν ἀθλητῃ καλῳ και ἐλευθεριῳ το εἰδος |
των θεωρικων , σαφως οὑτωσι , και τους περι των στρατευομενων ἐνιους , ὡν οἱ μεν τα στρατιωτικα τοις οἰκοι | ||
λοχον : την δε δαπανην την εἰς τον ἐπισιτισμον των στρατευομενων και εἰς τας ἀλλας χορηγιας τας πολεμικας ἐπιτελεσθησομενην συμμετρησαμενος |
Λευκιον και Ποστουμιον . ἐπι δε τουτων Λακεδαιμονιοι μεν στρατηγον προχειρισαμενοι Ἀγησιπολιν τον βασιλεα , και δυναμιν ἱκανην παραδοντες , | ||
σατραπης ἐδωκεν οἰκειν πολιν Ἀδραμυτιον . οἱ δ ' Ἀθηναιοι προχειρισαμενοι στρατηγον Κλεωνα τον δημαγωγον , και δοντες ἀξιολογον δυναμιν |
το πνευμα προσδεχεσθαι . Ὁ ζωδιακος κυκλος τετμηται εἰς δωδεκα οἰκους : ἐαρινους μεν τρεις , κριον , ταυρον , | ||
συμμιγη φωνην ἀφιεντων . οἱ μεν γαρ αὐτων προς τους οἰκους ἀπετρεχον , οἱ δε τας ὁδους ἀπεσκοπουν : ἀλλοι |
: παρα το φρω ῥημα γεγονε φρος και μετα του ἐπιτατικου α ἀφρος : το μετα σφοδρας φορας προϊεμενον . | ||
ἀπο του δρω , το βλεπω , και μετα του ἐπιτατικου α ἀδρω , και τροπῃ του δ εἰς θ |
ἠτοι ἀνομοιογωνια ὀντα ἠ ] ὑπο ἀνισων και ἀνομοιων πολυγωνων περιεχομενα δια το ἀτακτοτερον παρῃτησθω το νυν , τα δε | ||
, Ἀ . ἐν ὑγρωι γεννηθηναι τα πρωτα ζωια φλοιοις περιεχομενα ἀκανθωδεσι , προβαινουσης δε της ἡλικιας ἀποβαινειν ἐπι το |
, και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
, ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
, οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
ἑνωσιν και δια την της ταυτοτητος ἐν τοις ἀυλοις εἰδεσιν ἐπικρατειαν . ἀλλ ' οὑτος μεν ὁ τυπος ἑτερᾳ θεωριᾳ | ||
: Σπορακης μαθων τον στολον τον βασιλεως ἐπι την ἑαυτου ἐπικρατειαν γενομενον ἐφυγεν . . . σχασαντα : τεμοντα . |
, τριτην δε την Λιγυστικην , ὑφ ' ὡν κολπους ἀπολαμβανεσθαι τον τε Ἀδριατικον και τον Τυρρηνικον . ταυτα δ | ||
και δι ' ἀφιππιαν πιπτειν , τους δε δια δυσχωριας ἀπολαμβανεσθαι : και γαρ πολυν τοπον χαλεπον εὑρειν οἱον ἀν |
, ἐπιπασσε τον χαλκον και ἑψε μεχρις ἀμολυντου , ἱνα σκληροτερον ᾐ : εἰτα ἐπιβαλλε τα τηκτα προτακεντα , και | ||
μυωδες και ἀπιμελον ὁλον το σωμα , και το δερμα σκληροτερον τε και μελαντερον . ψυχρας δ ' οὐσης και |
ἀκραϲ ἐϲτι ψυκτικηϲ δυναμεωϲ , παντεϲ ἰϲαϲι και δια τουτο ἀναιρετικον ἐϲτιν ἐκ τηϲ ἀναψυξεωϲ . Κωνου καρποϲ , ὁν | ||
δε ἐξ ὑποθεσεως προαγει την διαιρεσιν , γιγνεται το τριτον ἀναιρετικον της ὑποθεσεως , καθα προ ἡμων και ὁ Ἀλεξανδρος |
την ἑαυτου δυναμιν διασῳζει , του περισσου και ἐν τουτοις ἐπικρατουντος , ἑαυτῳ τε συντιθεμενος γεννᾳ τον ἀρτιον : γονιμος | ||
τελει φερονται , ἀλλα τους ἐν Λοκροις , μεχρι δευρο ἐπικρατουντος του Ἀχιλλεως , ὡσπερ και μεχρι Τραχινος και της |
διεξιοντες , και την ἐσθητα του Ποστομιου πιστιν των λογων παρεχομενοι . ἀγανακτησεως δε μεγαλης ἐξ ἁπαντων γενομενης συναγαγοντες την | ||
και ἀκινακεας ἐστρατευοντο . Οὑτοι μεν οὑτω ἐσκευαδατο , ἡγεμονα παρεχομενοι Ἀριομαρδον τον Ἀρτυφιου ἀδελφεον . Σαραγγαι δε εἱματα μεν |
τον τριποδα κομισηται των τις ἐκγονων των ἐν τῃ Ἀργοι συμπλεοντων , τοτε ἑκατον πολις οἰκησαι περι την Τριτωνιδα λιμνην | ||
. τουτων δε μαρτυρας παρειχοντο τους κυβερνητας και ἀλλους των συμπλεοντων πολλους . τοιαυτα λεγοντες ἐπειθον τον δημον : ἐβουλοντο |
” Ἀβρααμ της φωνης Σαρρας ” : ἀναγκαιον γαρ τοις παραγγελμασιν ἀρετης τον μανθανοντα πειθαρχειν . οὐ παντες δε πειθαρχουσιν | ||
ψυθος . τις ὡδε παιδνος ἠ φρενων κεκομμενος , φλογος παραγγελμασιν νεοις πυρωθεντα καρδιαν ἐπειτ ' ἀλλαγᾳ λογου καμειν ; |
την νυν ἐναντιαν εἰναι . εἰ μεν γαρ ὡς ἀληθως εὐνους ὠν ὑμιν ἐκεινα προὐθυμειτο , αἰσχρον ἐκεινον μεν ἐπαινειν | ||
ὀξυθυμος , ῥᾳθυμος , δολιος , ἁπλους , δυσμενης , εὐνους : των τοιουτων ἁπαντων ἡ φυσις των πορων δι |
δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
: δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
ἠ θερμης ἐχουσιν ; και τι γενοιτ ' ἀν τουτου τραγικωτερον ψευσμα , ἀν τ ' Εὐριπιδης ἀν τ ' | ||
προς μιαν ἑκαστην ἀποδιδοται . ταχυν . Ἀργηστην ὀφιν : τραγικωτερον ὀφιν εἰπε το βελος δια τον ἰον , πτηνον |
ἀρα ἐστι τα ἐκφυγοντα την των φαινομενων δια των ὀργανων παρατηρησιν καʹ ιʹʹ . Ταυτα ἀρα δει προσεπιμερισαι τῃ τε | ||
ἀγρυπνιης ” , της των φαινομενων θεωριας , δια την παρατηρησιν . πολλοι δε μετ ' αὐτον ἐγενοντο Φαινομενα γραψαντες |
καλουμενων φιλων και συνηθων ἠ και ὑπο συγγενων τινων , ἐνιους δε και ὑπο των ἐγγιστα , ἀδελφων ἠ υἱων | ||
Ἡρακλειτος ἀερα , Ἱππασος δε ὁ Μεταποντινος και κατ ' ἐνιους Ἡρακλειτος πυρ , Ξενοφανης δε ὑδωρ και γην , |
Σωκρατες , ὁρᾳς τι φης ; ἑκων , ἠ προς ἀκουσιους τυχας εὐπρεπως ἱστασαι ; Πειθομενος νομῳ . Τινι ; | ||
, αἱρετωτερον τοις ἀρχουσι χειρων ἀντιπραξαι ἠ συμμαχον ἀνδρα ἐξειργοντας ἀκουσιους Ῥωμαιοις ἐχθρους φανηναι . Ἠγγελθη μοι Μηνοδωρον ὑμετερον πολιτην |
+ * , Περι πολυσημ . λεξεων . Ἀναστησειεν : ἀναστατους και φυγαδας ποιησειεν , . , . . . | ||
πολεμῳ και Κορινθον τε ἑλοντος και Κορινθιους τους Δωριεας ποιησαντος ἀναστατους . τα δε ἐν τοις ἀετοις , ἐστιν ἐμπροσθεν |
. της δε χωρας αὐτων οἱ Ῥωμαιοι κρατουντες ἀφθονα παντα παρεχομενης συχνας διετριψαν ἡμερας , και ἐπειδη καιρος ἀπαρσεως ἠν | ||
της οἰκουμενης [ της ] στυπτηριας γινομενης και πολλην χρειαν παρεχομενης , εἰκοτως μονοπωλιον ἐχοντες και τας τιμας ἀναβιβαζοντες πληθος |
προς Καδουσιους δια τοιαυτας αἰτιας : Παρσωνδην τον Περσην , θαυμαζομενον ἐπ ' ἀνδρειαι και συνεσει και ταις ἀλλαις ἀρεταις | ||
ἐκ της Καδουσιων χωρας . διο και παρα τοις ἐγχωριοις θαυμαζομενον αἱρεθηναι τε βασιλεα και την Μηδιαν συνεχως λεηλατειν και |
προς σφας διεφεροντο : ὁ μεν γαρ Δεγγιζιχ , ἀπρακτων ἐπανελθοντων των πρεσβεων , πολεμον Ῥωμαιοις ἐπαγειν ἐβουλετο , ὁ | ||
οἱ στρατηγοι παρ ' ἀμφοτεροις διαπρεσβευσαμενοι τετραμηνιαιους ἀνοχας συνεθεντο . ἐπανελθοντων δε των στρατοπεδων ἀπρακτων εἰς την οἰκειαν , δι |
δε τον στρατον παραλαβοντες νικηφοροι δη κατα Βρεττανων ἐς την ἀντικειμενην Γαλλιαν , διαβαντες τον ὠκεανον , ἀφικοντο . ὁπως | ||
αὐτην , εἰθ ' ὡς ἐπι το στηθος και την ἀντικειμενην μασχαλην , χιεσματος γεγονοτος κατα την σφαγην . ἡ |
, ὡστε και την φιαλην εἰναι χαλκιῳ προσεοικυιαν ἐκπεταλῳ , δεχομενην ψυχρον ὑδωρ . την δ ' ἀμφιθετον ποτερα δυο | ||
το πυρουμενην και ὑγραινομενην , δηλοι τε ἐν τῳ μορφας δεχομενην οὐ το μεμορφωσθαι αὐ - την , ἀλλ ' |
οἱς ἐπειδαν τις ἐκ του γενους ἀποθανῃ συγχωρει ὁ νομος ἀντιποιεισθαι των τουτου δικαιων : συγγενεις δε οἱ ἐκ του | ||
, ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , εἰ μεν ἠν και ἀτελειας ἀντιποιεισθαι και μηδεν εἰς το λειτουργειν βεβλαφθαι την πολιν , |
ὁς και ὑποαιολιος καλειται : ὑποφρυγιοι δυο , ὡν ὁ βαρυτερος και ὑποιαστιος καλειται : ὑποδωριος . τουτων ὀξυτατος μεν | ||
Ἀλλ ' εἰ ἀλλο τι φθογγος ὁ ἀκουστος και ὁ βαρυτερος και ὁ ὀξυτερος , διαφερουσιν ἀλληλων ἠ ὡς φθογγοι |
ἀβλαστες και ἀγονον ἠ και δυσαυξες ὁταν κακωθῃ προς την γεννησιν οὐκ ἀλογον . Οὐδ ' ἐξ ἀτεραμονων τεραμονα γινεσθαι | ||
την ἐμην συν τρισι νηπιοις και την ὑποβεβηκυιαν κατα την γεννησιν ἡμων ἀδελφην μετα και ἀλλου πληθους των προσηκοντων οὐτε |
τῃ ἀκοῃ : χρην . ἀπεκειτο * μαστον ποθουντα . μαστου χρῃζοντα . . . ἀλλα δουλευσαι ? ? ? | ||
πως τον γε θανατον [ και ] τυχας ὑπεκφυγων ; μαστου ' πι θηλης σμικρος ? [ ] ὠν ἐτ |
οὐκετι πιστευεται . ὡν , εἰ και ἐμελλον ὑπερ αὐτου παραταξασθαι μετ ' εὐνοιας , και πληθει συμπαντες και καθ | ||
συγκεχυμενως ἠ διεσπαρμενως , ἱνα , εἰ γενηται χρεια του παραταξασθαι , ἑτοιμως προς τουτο καταστωσιν . Ὡστε ἐαν πολλοι |
διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
το ἐκεινων κερας τουτο δε γινεται ἐνιοτε και του ἑτερου ἐλλειποντος δι ' ὀλιγοτητα ἀνδρων , ὡς , ὁτ ' | ||
γιγνεσθαι τα γουν κατα διαιταν ὑπερβαλλοντος ἑκαστου των εἰρημενων ἠ ἐλλειποντος : εἰναι δε και χυμους ἐν τῳ σωματι τους |
] τι συ παρα προθυροις , φιλα ; ποτερα δωματος εἰσοδους σαιρεις , ἠ δροσον ἐπι πεδωι βαλλεις οἱα τε | ||
ταχα δε και καταμαθοντες των Περσων τινας διακεκοφοτας προς τας εἰσοδους του ἐρυματος ἐτραποντο και ἀπο των κεφαλων των ἐνδον |
ἐωσιν : ἐμπυοι τε πολλοι γιγνονται ἀπο πασης προφασιος : τουτεου δε αἰτιον ἐστι του σωματος ἡ ἐντασις , και | ||
γλυκυ και ἁλμυρον και παντοιον : πρωτον μεν οὐν πλειστον τουτεου εἱλκυσεν ἐς ἑωυτο , ὁ τι ἀν ᾐ αὐτῳ |
ὁπου τρυφη πολιτευεται και ἀκολασια κρατει βιος τε ἀγεννης και ἀνελευθερος εὐδοκιμει και το σωφρονουν ὀνειδιζεται . ἐν Ἰωνιᾳ μεν | ||
Θ . περιαψαι : Περιθειναι . Θ . . . ἀνελευθερος : Φειδωλος . οὑτωσι : Καθως αὐτος λεγεις . |
και πλεονεκτικον , ταυτα και παρ ' ἑκοντος λαμβανειν ὁμοιως ἀναιδους τινος και φιλοκερδους ἀνδρος και πλεονεκτου : αἰτειν δε | ||
γη κομωσα ἡδυ οὑτω θεαμα ὡς γυνη κατακομος . φευ ἀναιδους παλαμης : ὀντως παντα τα ἐκ πολεμιων πεπονθας : |
ἑξιν ὑγραν και θερμην , εἰ μη τα κατα την καρδιαν ἀντιπραττοι . εἰ δ ' ἐπι πλειον ἀμφοτεραις ταις | ||
ἀγρας της προειρημενης . Λεγεται δε και ἐλεφας διπλην ἐχειν καρδιαν και διπλα νοειν , και τῃ μεν θυμουσθαι , |
περι ἀγαθων και κακων ὡσπερ και οἱ ἀλλοι και ἐτι κατεχομενοι ὑπο πασης κακιας ; οὐδεν γαρ κωλυει εἰδεναι μεν | ||
ἐσχηματιζοντο πως . παντες μεν οὐν οἱ ἐκ θεων του κατεχομενοι ἀξιοθεατοι δοκουσιν εἰναι : ἀλλ ' οἱ μεν ἐξ |
διελωμεν . χαριν ὁμολογησει τῃ πολει , ἐξ ἡς ἡ ἐπανοδος , ἐπαινεσει δε αὐτην , ὁποθεν ἀν ὁ καιρος | ||
του ἀποτελεσθησομενου πλευρας , και παλιν ἐπ ' αὐτην ἡ ἐπανοδος ὡς ἐπι τινα νυσσαν , κατα διαφορησιν παντων των |
, βουλεται ἐκθεσθαι και περι της δημωδους ῥητορικης και της ἀντικειμενης τῃ ἀληθινῃ ῥητορικῃ , ἡν και τριβην δει καλειν | ||
αὐτον , οὑτοι ἠσαν οἱ πρωτοι την σφετεραν ἀπο της ἀντικειμενης της των Καρων διορισαι ζητουντες ; ἠ οὑτοι μεν |
, γινεται δε ἀπο του βʹ προσωπου του παθητικου ὁριστικου παρατατικου , λεγω δη του ἐτυπτου : ἐαν γαρ ἀποβαλῃς | ||
Ἀοριϲτου βʹ και μελλοντοϲ τυπειν Ἀπαρεμφατα παθητικα χρονου ἐνεϲτωτοϲ και παρατατικου τυπτεϲθαι Παρακειμενου και ὑπερϲυντελικου τετυφθαι Ἀοριϲτου αʹ τυφθηναι Μεϲου |
γαρ ὡς ἐπος εἰπειν ἀνθρωπων καθαπερ ἀπο τινος θεοπεμπτου και ἀπλανους μαντειας ἠθος και προθεσιν βιων ὁ φυσιογνωμων ἐπισταται , | ||
ἀριθμου της ψαμμου . * * * κἀν μεχρι της ἀπλανους γενηται ἡ ψαμμος , οὐκ ἀπειρος . Ἐπειδη δε |
. πατριδος , γονεων ἐστερημαι , μονην οὐκ ἀπολωλεκα την εὐγενειαν . εἰ μεν οὐν ὡς παλλακην θελει με Διονυσιος | ||
εὐγενειας ἐχει , οὑτω χρη σκοπειν και την των ἀνθρωπων εὐγενειαν . και γαρ ἀπεριοπτον , τι τοις ἐμπροσθεν ἐπραχθη |
ἑφθον και το μεν λεπυριον ἀπορριψαι , τῳ δε ᾠῳ καταχρησασθαι . τουτου ἡ δεσποινα ἐτυχεν ἐγκυος οὐσα , ἐπειτα | ||
μεσῳ δη ταυτην σχολην καλως ἀν ἐχον εἰη εἰς ἀκροασιν καταχρησασθαι σοφιστικην , οἱος εἰ συ πανουργοτατος ἐν τοις λογοις |
ποιειν της πατριδος μηδ ' ἐξ ἐπιταγματος , ἀλλ ' ἑκουσιους ἐαν γιγνεσθαι τας συνθηκας , αἰδουμενον τε την πατριδα | ||
, εἰ οἱ τοιουτοι φρονοιεν οἱς παρεστι δυναμις τους μεν ἑκουσιους πειθειν σωφρονειν τους δ ' ἀκουσιους ἀναγκαζειν : αὐτῳ |
' , ὡς τουτο ἐλεξα , ἐπαυοντο ἀλυοντες και τους στεφανους οὑς εἰχον περι τῃ κεφαλῃ και τῳ τραχηλῳ διαρρηξαντες | ||
οἰκον οὑτως ἀπεδειξε και ἀπεφηνε , φησι , πλειους ἀπενηνοχοτα στεφανους . μυχῳ Ἑλλαδος ἁπασας : ἀμφιβολον ποτερον ὡς ἐν |
ἑκαστα δια - θεσεις . ἐκεινοις μεν οὐν κατα το φυσικωτερον τελος ἠν της χρησεως των ὀνοματων το και δια | ||
- ζον δια το φθαρτικον της δυναμεως . οἱ δε φυσικωτερον ἀκουουσι τον λογον , την των θεων φυσιν εἰς |
, ̈ το πυρ θεον ὑπειληφατον Ἱ . τε ὁ Μεταποντινος και ὁ Ἐφεσιος Ἡρακλειτος . ̈ . , [ | ||
καταλιπειν πλην της καλουμενης Ναυτικης ἀστρολογιας . Ἱππασος δε ὁ Μεταποντινος και Ἡρακλειτος ὁ Ἐφεσιος ἑν και οὑτοι και κινουμενον |
και τοσαυται παραγραφαι : οἱον γραφεσθαι τινα ἐξεστι : παλιν ἀναιρεισθαι τας γραφας : ἐξεστι γαμειν ὁθεν βουλεται τις , | ||
ἀληθευειν την δε ἑτεραν ψευδεσθαι , ὡς αὐτοθεν ἑπομενου του ἀναιρεισθαι δια τα προειλημμενα το ἐνδεχομενον φησιν οὐδεν ἀρα οὐτε |
Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
μεν βασταζειν μη δυνωνται , κωπην δε ἐλαυνειν δυνωνται : Μυτιληναιους δε ἡβηδον ἀποσφαξαι και τουτο ἐψηφισαντο ἐσηγησαμενου Κλεωνος του | ||
ὡς Παχητα ἀγγελον των δεδογμενων , κατα ταχος κελευοντες διαχρησασθαι Μυτιληναιους . και τῃ ὑστεραιᾳ μετανοια τις εὐθυς ἠν αὐτοις |
ἐστι και οἱ ἀγαθον μεν τιθεμενοι τελος και προς αὐτο φερομενοι , τα δε προς αὐτο συμφεροντα μαλιστα των ἀλλων | ||
και ἐπι των γεωδων δε τουτων πλοιων ὑπο του θαλαττιου φερομενοι ὑδατος ἐμπορευομενοι ἐσονται . . ἩΦΑΙΣΤΟΝ Δ ' ΕΚΕΛΕΥΣΕΝ |
και δια την παχυτητα οὐκ ἐμειται . τοτε και εὐκρατον παρεχομεν , ὡστε ἐμεθηναι αὐτην . το γαρ εὐκρατον κατακερματιζει | ||
πλην εἰ μη φοβουμεθα κεφαλαλγιαν : τοτε γαρ ὑδαρωτερον αὐτον παρεχομεν . ιηʹ . Οἱσι ῥινες ὑγροτεραι φυσει και ἡ |
προς την Ἀφροδιτην ὁ Ἱππολυτος , οὐκ ἀξιω σωφροσυνης , σωφρονεστερον γαρ το περι παντων θεων εὐ λεγειν και ταυτα | ||
ἀρχης οἰκονομια ὑπο ταις γυναιξι διῳκειτο , ἐπι τε το σωφρονεστερον και σεμνοτερον παντα μεταγειν ἐπειρωντο . και πρωτον μεν |
ἀναφωνουμεν , συγγενικως τουτο περιφεροντες , ἀναλογιστεον . και οὐτε διαλεκτους ὡς βελτιους μεταληπτεον , ἀλλ ' αὐταις ταις ὑπαρχουσαις | ||
. Ὁτι μεν δει τινα φειδω ποιεισθαι της περι τας διαλεκτους καθαριοτητος , αὐτοθεν συμφανες : ὁ τε γαρ ἑκαστοτε |
εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
εἰδος προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγεγραμμενον . Και της ΓΔ ἀρα . , ] σχολιον | ||
διαρρυπτει . Το δε δια των μεταλλικων Γαληνου προς νευροτρωτους ἀναγεγραμμενον ἐχει οὑτως : χαλκιτεως , μισυος , ἰου , |
ἐχθρων αἰφνιδιασθεντες . Χρη τους ὁμογενεις των ἐναντιων προ πολλου χωριζειν του στρατου και ἐν ἑτεροις τοποις πεμπειν , ἱνα | ||
συνθετων . και παλιν το ποιειν παντων ἰδεας και παντα χωριζειν τα εἰδη οὐκ ἀληθες : πως γαρ δυνατον ἐστι |
οἱα δητινα τυγχανοντα , τοις μεν χρωμασιν ἐπιμαρτυρησει την των ἐπικρατουντων χυμων ποιοτητα τε και ἰδιοτητα και λελεκται περι χρωματων | ||
κρειττον γενεσιν μεν ἁπλως , φθοραν δε τινα ὀνομαζομεν : ἐπικρατουντων δε των χειρονων το ἐμπαλιν . δια ταυτα οὐ |
ὁτι κατ ' οὐδενα τροπον την ἀποδειξιν εἰς εὑρεσιν ὁρισμου συμβαλλεσθαι εἰρηκε , και ὁτι οὐδεις ὁλως λογος οὐσιωδης ἐστιν | ||
την ἐκφοραν παρασκευαζομενος ταις μεν πλησιον πολεσι προσεταξε κατα δυναμιν συμβαλλεσθαι προς τον της ἐκφορας κοσμον , πασι δε τοις |
τινα μερισμον , τοσαυτα και το ἑν ἐκεινο προ του μερισμου , κατα το παντη ἀμερες : οὐ γαρ ἑν | ||
: ὁ μεντοι καθολου λογος οὐ μιαν ἀφ ' ἑκαστου μερισμου ἐχει λεξιν , ἀλλα παντα τα ὀνοματα και παντα |
ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
δια το του λογου και της ἐπιστημης ταὐτον τε και ἀμεταπτωτον , οὐδεν ἀτοπον , θεωρειν δε γε την τουτων | ||
' αὑτα και * διαφοραν . το μεν οὐν μηκος ἀμεταπτωτον και καθ ' αὑτο λεγεται , ἀνατολη δ ' |
λιθων παντων γενος , ἐν δ ' ἀρα τοισι καρτος ἀπειρεσιον και ποικιλον : ὁσσα δυνανται ῥιζαι , τοσσα λιθοι | ||
προσεειπεν ἐτ ' ἀχνυμενην Ἀχιληος : Ἰσχεο νυν περι παιδος ἀπειρεσιον γοοωσα . Οὐ γαρ ὁ γε φθιμενοισι μετεσσεται , |
: οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | ||
μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες |
ἠ παρα την κρασιν των πασχοντων , ἠ παρα την ποιουσαν αἰτιαν , ἠ δια την των μοριων διαθεσιν και | ||
τεταχαμεν την ἐπιστημην , ὡς ἀπταιστον και μετα λογου παντα ποιουσαν , και μηδεποτε ἁμαρτανουσαν : την δε τεχνην δευτεραν |
. και πολλων συρρεοντων και τον δυνατον τροπον εἰς μαχην παρασκευαζομενων , ἐν ἑπτα ταις πρωταις ἡμεραις καθωπλισθησαν πλειους των | ||
ἐξηγγειλε τοις Λακεδαιμονιοις ὡς βασιλεως και Τισσαφερνους τον στολον τουτον παρασκευαζομενων : ὁποι δε οὐδεν ἐφη εἰδεναι . ἀνεπτερωμενων δε |
τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
, ὁπηνικα αὐτον ἐδει ἁμα και τῳ ἠρι διαλυεσθαι και καθαιρεσθαι ὑπο τε κορυζης και βραγχων , τη - νικαυτα | ||
ἐπιῤῥοφειν . Τουτο και τοισι ῥεγχουσι διδοναι και μη δυναμενοισι καθαιρεσθαι . Εἰ δε ἰσχυροτερον βουλοιο ποιεειν , ὑσσωπου και |
τῳ κοινῳ βιῳ συνεσταμενον . περι δε της του γενους ἀρχαιοτητος οὐ μονον ἀμφισβητουσιν Ἑλληνες , ἀλλα και πολλοι των | ||
τοιουτων φειστεον ; καιτοι το της ἀγνοιας και το της ἀρχαιοτητος ὁμοιον ἐστιν ὡσπερ ἀν εἰ τις λεγοι μηδε τους |
και μαλα ὀντος δεινου κινδυνου τῳ κλεπτοντι , και τους κρατιστους μεντοι μαλιστα , εἰπερ ὑμιν οἱ κρατιστοι ἀρχειν ἀξιουνται | ||
ἀναλαβων ὁ Κυρος τον Τιγρανην και των Μηδων ἱππεων τους κρατιστους και των ἑαυτου φιλων ὁποσους καιρος ἐδοκει εἰναι , |
και σωφροσυνη , οὐτε Ἀθως ἐκδειξει τοις ἀνελθουσιν οὐτε ὁ θαυμαζομενος ὑπο των ποιητων Ὀλυμπος , εἰ μη διορῳη αὐτα | ||
τις μειζονας ἡσθη , ὁστις φιλοτιμοτατος ὠν ἀει ἐνικα και θαυμαζομενος ᾐσθανετο ; και μοι δοκουσι σφοδρα αὐτον ἀγαπησαι οἱ |
ἀγγελοις ἀλειπταις , λογοις , χρωμενος . οὑτος των δωδεκα καταρχει φυλων , ἁς οἱ χρησμοι „ βασιλειον και ἱερατευμα | ||
, , : της δε Ἐλεατικης ἀγωγης Ξενοφανης ὁ Κολοφωνιος καταρχει , ὁν φησι Τιμαιος κατα Ἱερωνα τον Σικελιας δυναστην |
λεγοντα αὐτον ἐκ των δακρυων και της λυπης ὑπνος βαθυς καταλαμβανει . Και αὐτῳ αἱ τρεις ἐφιστανται Νυμφαι , μεγαλαι | ||
τε και φροντισι τετρυχωμενον διατριβοντα τε ἐν Παιοσι νοσος χαλεπη καταλαμβανει . ἐπει δε αὑτῳ τας προς σωτηριαν ἐλπιδας φαυλως |
οὐ διενηνοχασι προς τα ὁριστικα , οὑτω και ἐν τοις παθητικοις τα δευτερα και τριτα προσωπα της δευτερας και τριτης | ||
τις ὁτι ἡ φυσις , ὡσπερ τα πολλα ἐν τοις παθητικοις και διηρμενοις αὐτονομον , οὑτως οὐκ εἰκαιον τι κἀκ |
δ ' ἰθυς προς τειχος ἐϋδμητον βοας αὐας ὑψος ' ἀνασχομενοι ἐκιον μεγαλῳ ἀλαλητῳ . μεγεθει μεν γαρ των διαστηματων | ||
οἱ πολλοι και οὐτ ' ἀλαλαγμον οὐθ ' ὁπλων κτυπον ἀνασχομενοι , προτροπαδην ἐφευγον εἰς τα τειχη : ὡστε πολλους |
, και λεγειν αὐτον ὁτι γενοιτο τους Ἀθηναιους ἀει κακως βουλευεσθαι , ἀκουουσαν δε την Ἀθηναν προσθειναι ὁτι κακως βουλευεσθαι | ||
πραγμασιν : τα δε περι των προδοτων ἐν ἐκκλησιᾳ ἑτερᾳ βουλευεσθαι : των γαρ ἐνεστωτων καιρων ἀλλοτριον εἰναι : και |
, οὐχ ὁτι οἱ ἐλεγχοι ἀλλ ' οὐδ ' οἱ φαινομενοι ἐλεγχοι . εἰσι γαρ και μη παρα την λεξιν | ||
διαλεκτικος : οὑτοι δε οὐκ εἰσι κυριως ἐλεγχοι , ἀλλα φαινομενοι . Περι των σοφιστικων ἐλεγχων : οὐχ ἰνα αὐτοι |
τι γαρ ἀν ὑπο τοις ὀνυξι λαβῃ , θανατοι . ὀχεισθαι δε ἀετῳ βασιλευσι μεν και ἀνδρασι πλουσιοις και μεγιστασιν | ||
Μιλησιου τιθησιν [ . δοξαν ] ἐφ ' ὑδατος λεγοντος ὀχεισθαι την γην ὡσπερ ξυλον ἠ ἀλλο τι των ἐπινηχεσθαι |
δρακοντων : λειπει ἡ μετα , ἱν ' ᾐ μετα δρακοντων . νασιωταις δε τοις Σεριφιοις : ἡ δε Σεριφος | ||
ἀνασκιρτωντας και τῃ προνομαιᾳ την πλευραν τυπτοντας ὡς καθιξομενους των δρακοντων , εἰτα ἀει κενουμενου του ζωτικου , πηδαν μεν |
οἱον τιθηνην . εἰρηται μεν οὐν τἀληθες , δει δε ἐναργεστερον εἰπειν περι αὐτου , χαλεπον δε ἀλλως τε και | ||
και ὁσῳ ἀν μαλλον ἐγκυπτων ἀτενιζω τοιν ὀφθαλμοιν , τοσῳδε ἐναργεστερον ἀναφαινεται και ἐκλαμπει . ἐθελω οὐν και προς ὑμας |
ὁτι φευκτα εἰσιν . ἐπει και πολλα προς ἡδονην φεροντα διωκομεν οὐ δια την ἡδονην , ἀλλ ' ὁτι αὐτα | ||
λεγε . Ταυτα μεν ἐσθ ' ἁ του τουτου νομου διωκομεν ὡς οὐκ ἐπιτηδεια . τα δ ' ἑξης λεγε |
. ταυτ ' οὐν ὁρωντες οὐκ ἀπεικοτως ἐφρονουν ἑαυτους εἰναι ἀμεινονας των ἐκδρομων , κἀν ἀρα δοκῃ τον ἐκ του | ||
' εἰς ἑτερον σε του παθους ῥεποντα ὁρω , ποτερους ἀμεινονας ἡγῃ , τους φιλοπαιδας ἠ τους γυναιοις ἀσμενιζοντας ; |
αὐτους το ἀτρεκεστατον τεκμηριον ἐκεινο ποιεισθαι ἠξιου , ὁτι τον πιστοτατον τε αὐτῳ και ὁντινα ἰσον τῃ ἑαυτου κεφαλῃ ἀγει | ||
δε τον Κυθερηθεν , ὁν ἐθρεψαντο τιθηναι Βακχου και λωτου πιστοτατον ταμιην Μουσαι παιδευσαν τε Φιλοξενον , οἱα τιναχθεις ὠρυγῃ |
ταυτης μεν ἀκολουθει τον λογον συνιστασθαι τετραπλασιον , ἐκεινης δε τριπλασιον , το δ ' ἐκ της δια πασων και | ||
μοναδος διπλασιον παραυξηθεις , ὁ δ ' αὐ κατα τον τριπλασιον . ἑκατερον δε εἰδος οὐ παρεργως ἐπισκεπτεον . το |
του δε ἐμπιπτοντος τῳ ἐκει μεν το χρωμα μη ἐξωθεν ἐπινοεισθαι ἀλλ ' ἐν αὐτῳ κεισθαι τῳ προβληματι , ἐνταυθα | ||
φαινομενου ἠ φαινομενη ἀδηλου : οὐδενος δε τουτων ἐκκαλυπτικη δυναται ἐπινοεισθαι : ἀνεπινοητος ἀρα ἐστιν . εἰ μεν γαρ φαινομενη |
τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
της ἐλαιας : ἐπ ' ἀκρῳ δ ' ὡσπερ ἀνθεμιδος κεφαλιον μικρον , περιφερες , δριμυ κατα την ὀσμην , | ||
δακτυλον , τῃ δεξιᾳ δε πιεζων το ἐπιγαστριον πειραται το κεφαλιον καταγειν , οὐχ ὁρων ὡς ἐν τῳ ἀπευθυσμενῳ ὁ |
ποιειν . ἐπειδη δε ἐπεδικασαντο , εὐθυς εἰς Πειραια ἐλθοντες παρελαμβανον παντα ὁσα ἡμων εἰχεν ἑκατερος νειμαμενος ἐν τῃ μεριδι | ||
φρουρας αὐτων δεχεσθαι . οἱ Καρχηδονιοι πανυ ἀσμενως τα χωρια παρελαμβανον ἀνευ μαχης και πολλους των στρατιωτων φρουρους και φυλακας |
μονον ἑαυτων , ἀλλα και των γεννωμενων , δια της συγγενους φιλοζωιας τας διαδοχας εἰς ἀϊδιον ἀγουσα διαμονης κυκλον . | ||
λεγεται . τινες δε , φησι , την φωνην ἐκ συγγενους λεγουσι προς τινα πρεσβυτερον φιλοφρονως ἀναφερεσθαι : ἀντισπᾳ δε |