| την νυν ἐναντιαν εἰναι . εἰ μεν γαρ ὡς ἀληθως εὐνους ὠν ὑμιν ἐκεινα προὐθυμειτο , αἰσχρον ἐκεινον μεν ἐπαινειν | ||
| ὀξυθυμος , ῥᾳθυμος , δολιος , ἁπλους , δυσμενης , εὐνους : των τοιουτων ἁπαντων ἡ φυσις των πορων δι |
| μονον ἑαυτων , ἀλλα και των γεννωμενων , δια της συγγενους φιλοζωιας τας διαδοχας εἰς ἀϊδιον ἀγουσα διαμονης κυκλον . | ||
| λεγεται . τινες δε , φησι , την φωνην ἐκ συγγενους λεγουσι προς τινα πρεσβυτερον φιλοφρονως ἀναφερεσθαι : ἀντισπᾳ δε |
| Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
| ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
| ἐπιθεωρηθῃ παλιν ἀνακαμψει προς τους γονεις ἠ προς ἑτερους τινας οἰκειους . Το δ ' ἐπι τουτῳ δωδεκατημοριον ἐκαλεσαν Τοξοτην | ||
| ἀγαθους γονεας , ἀγαθην ἀδελφην , ἀγαθους διδασκαλους , ἀγαθους οἰκειους , συγγενεις , φιλους , σχεδον ἁπαντα ἐχειν : |
| , και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
| εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
| δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
| ] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |
| + * , Περι πολυσημ . λεξεων . Ἀναστησειεν : ἀναστατους και φυγαδας ποιησειεν , . , . . . | ||
| πολεμῳ και Κορινθον τε ἑλοντος και Κορινθιους τους Δωριεας ποιησαντος ἀναστατους . τα δε ἐν τοις ἀετοις , ἐστιν ἐμπροσθεν |
| εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
| ! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
| ἑκαστα δια - θεσεις . ἐκεινοις μεν οὐν κατα το φυσικωτερον τελος ἠν της χρησεως των ὀνοματων το και δια | ||
| - ζον δια το φθαρτικον της δυναμεως . οἱ δε φυσικωτερον ἀκουουσι τον λογον , την των θεων φυσιν εἰς |
| των τριμετρων ἰαμβων . ⌈ ἀναπαιστος [ ἀναπαιστικος ] τετραμετρος καταληκτικος . ἡγεισθ ' ] ὁ λογος ἐκ του ποιητου | ||
| ” βοασομαι γ ' ἀρα ταν ὑπερτονον “ χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος ἐκ διιαμβου , διτροχαιου και δακτυλου : το βʹ |
| ἡγουμενοι και ἀρρενικα το τε ἀπο του ὡροσκοπου μεχρι του μεσουρανουντος και το κατα ἀντιθεσιν ἀπο του δυνοντος μεχρι του | ||
| , ὁπως ἀναβιβαζονται ταυτα τα γραμματιτζια μεχρι των ἐνενηκοντα κεντρου μεσουρανουντος . και γαρ τεταρτημοριον ἐνι κεχαραγμενον : τετρας γαρ |
| τελεωτερον ; οὐ της πατριδος εἰμι μεταναστης ; οὐ της συγγενειας ἀπεληλαμαι ; οὐ της πατρῳας οἰκιας ἠλλοτριωμαι ; οὐκ | ||
| : ἀνεψιου δε , και εἰ τις ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν |
| των θεωρικων , σαφως οὑτωσι , και τους περι των στρατευομενων ἐνιους , ὡν οἱ μεν τα στρατιωτικα τοις οἰκοι | ||
| λοχον : την δε δαπανην την εἰς τον ἐπισιτισμον των στρατευομενων και εἰς τας ἀλλας χορηγιας τας πολεμικας ἐπιτελεσθησομενην συμμετρησαμενος |
| περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
| μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
| και πλεονεκτικον , ταυτα και παρ ' ἑκοντος λαμβανειν ὁμοιως ἀναιδους τινος και φιλοκερδους ἀνδρος και πλεονεκτου : αἰτειν δε | ||
| γη κομωσα ἡδυ οὑτω θεαμα ὡς γυνη κατακομος . φευ ἀναιδους παλαμης : ὀντως παντα τα ἐκ πολεμιων πεπονθας : |
| καλουμενων φιλων και συνηθων ἠ και ὑπο συγγενων τινων , ἐνιους δε και ὑπο των ἐγγιστα , ἀδελφων ἠ υἱων | ||
| Ἡρακλειτος ἀερα , Ἱππασος δε ὁ Μεταποντινος και κατ ' ἐνιους Ἡρακλειτος πυρ , Ξενοφανης δε ὑδωρ και γην , |
| ὁς και ὑποαιολιος καλειται : ὑποφρυγιοι δυο , ὡν ὁ βαρυτερος και ὑποιαστιος καλειται : ὑποδωριος . τουτων ὀξυτατος μεν | ||
| Ἀλλ ' εἰ ἀλλο τι φθογγος ὁ ἀκουστος και ὁ βαρυτερος και ὁ ὀξυτερος , διαφερουσιν ἀλληλων ἠ ὡς φθογγοι |
| γαρ ὡς ἐπος εἰπειν ἀνθρωπων καθαπερ ἀπο τινος θεοπεμπτου και ἀπλανους μαντειας ἠθος και προθεσιν βιων ὁ φυσιογνωμων ἐπισταται , | ||
| ἀριθμου της ψαμμου . * * * κἀν μεχρι της ἀπλανους γενηται ἡ ψαμμος , οὐκ ἀπειρος . Ἐπειδη δε |
| παραβεβασθαι ἠ ἑνος μονου ὀντος νομου μερος μεν τι αὐτου παραβεβασθαι μερος δε μη . και ἐν ῥητῳ δε και | ||
| : ἠ ἑνος μονου ὀντος νομου , μερος μεν τι παραβεβασθαι , μερος δε μη : και ἐν ῥητῳ δε |
| ῥωμης και ἐπιστρεφειας . , . . ἐπιστρεφης ὁ δε ἀγχινους ὠν και ἐπιστρεφης ὁμως τι εὐπαραγωγον ἐπεδεικνυτο . , | ||
| ἀτιμιας ἑτεροις αἰτιοι γινονται . χρη δε και τον φρονιμον ἀγχινους , ὡς ἐνι μαλιστα , τους πλησιαζοντας κατα - |
| τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
| τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
| αὐτου συνεχομενη ἐκλαιεν . ἀροτριων δε τις ἐπεθυμησεν ἰδων αὐτην συγγενεσθαι αὐτῃ , και ἀφηκεν τους βοας ἑστωτας ἐν τῃ | ||
| ; νη Δι ' , εἰπερ ἐστι γε . και συγγενεσθαι ταις Νεφελαισιν εἰς λογους , ταις ἡμετεραισι δαιμοσιν ; |
| διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
| ' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
| ἑξιν ὑγραν και θερμην , εἰ μη τα κατα την καρδιαν ἀντιπραττοι . εἰ δ ' ἐπι πλειον ἀμφοτεραις ταις | ||
| ἀγρας της προειρημενης . Λεγεται δε και ἐλεφας διπλην ἐχειν καρδιαν και διπλα νοειν , και τῃ μεν θυμουσθαι , |
| των ἀσεβων τοπον παραβαλλειν , ὁπου σαφως οἰδε τους σφαγεις κολαζομενους . λοιδορηθεντων δ ' αὐτῳ των πρεσβευτων , κἀκεινου | ||
| ἐδοξεν : ἐπει οὐδ ' αὐτους ἐκεινους ὁρω τους ἱεροσυλους κολαζομενους , ἀλλ ' οἱ γε πλειστοι διαφευγουσιν ὑμας : |
| ἀπε - στειλε προς Κοτταν ἐπαρχον , ὀντα των ἀρχομενων εὐνουστατον , αὐτος δε βιβλιαφορους ἀποστειλας προς ἁπαντας τους ὑπ | ||
| θηγανῃ νεηκονης : ἐπηξα δ ' αὐτον εὐ περιστειλας ἐγω εὐνουστατον τῳδ ' ἀνδρι δια ταχους θανειν . Οὑτω μεν |
| , τριτην δε την Λιγυστικην , ὑφ ' ὡν κολπους ἀπολαμβανεσθαι τον τε Ἀδριατικον και τον Τυρρηνικον . ταυτα δ | ||
| και δι ' ἀφιππιαν πιπτειν , τους δε δια δυσχωριας ἀπολαμβανεσθαι : και γαρ πολυν τοπον χαλεπον εὑρειν οἱον ἀν |
| οἱς ἐπειδαν τις ἐκ του γενους ἀποθανῃ συγχωρει ὁ νομος ἀντιποιεισθαι των τουτου δικαιων : συγγενεις δε οἱ ἐκ του | ||
| , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , εἰ μεν ἠν και ἀτελειας ἀντιποιεισθαι και μηδεν εἰς το λειτουργειν βεβλαφθαι την πολιν , |
| ἀναφωνουμεν , συγγενικως τουτο περιφεροντες , ἀναλογιστεον . και οὐτε διαλεκτους ὡς βελτιους μεταληπτεον , ἀλλ ' αὐταις ταις ὑπαρχουσαις | ||
| . Ὁτι μεν δει τινα φειδω ποιεισθαι της περι τας διαλεκτους καθαριοτητος , αὐτοθεν συμφανες : ὁ τε γαρ ἑκαστοτε |
| πραγματα παντα κατα την της ψυχης διοικησιν ἐσχε το καλως διοικεισθαι δυνασθαι . Ψυχη γαρ πασα , φησι , παντος | ||
| Δημοσθενει ποιουντας το προσταττομενον , ἀλλα και τους βοιωταρχας , διοικεισθαι δε και τας ἐκκλησιας ἁπασας οὐδεν ἡττον ὑπ ' |
| νομοις , ὑπερ ” ὡν ἀν μη διδῳ δικην φονου δικασασθαι , και ἀτιμος , φησι , τεθνατω . “ | ||
| : και τον νομον προβαλλεται ὁ φευγων , δικην το δικασασθαι καλων : ὁ δ ' οὐν διωκων δικην την |
| και τοσαυται παραγραφαι : οἱον γραφεσθαι τινα ἐξεστι : παλιν ἀναιρεισθαι τας γραφας : ἐξεστι γαμειν ὁθεν βουλεται τις , | ||
| ἀληθευειν την δε ἑτεραν ψευδεσθαι , ὡς αὐτοθεν ἑπομενου του ἀναιρεισθαι δια τα προειλημμενα το ἐνδεχομενον φησιν οὐδεν ἀρα οὐτε |
| ἀκραϲ ἐϲτι ψυκτικηϲ δυναμεωϲ , παντεϲ ἰϲαϲι και δια τουτο ἀναιρετικον ἐϲτιν ἐκ τηϲ ἀναψυξεωϲ . Κωνου καρποϲ , ὁν | ||
| δε ἐξ ὑποθεσεως προαγει την διαιρεσιν , γιγνεται το τριτον ἀναιρετικον της ὑποθεσεως , καθα προ ἡμων και ὁ Ἀλεξανδρος |
| Κραγος , ὁς κρατεων πασας ληιζετ ' ἀρουρας . οἱ κατοικουντες Τρεμιλεις . Ἀλεξανδρος δευτερωι : τελευτησας [ τας ] | ||
| των ἀπογονων αὐτου τοιαυτα μυθολογουσιν οἱ την ὀρεινην της Ἰνδικης κατοικουντες . Τον τε Ἡρακλεα φασι παρ ' αὑτοις γεγενησθαι |
| προτρεπων εἰς εὐζωϊαν , τῳ την γην φερειν τουτοις καρπους ἱκανους βιον γαρ τουτους καλει προς διατροφην ὀντας ἐπιτηδειους , | ||
| και οἰκειων ἡγεμονες μεν ἀξιολογοι , στρατιωτας δ ' ἐχοντες ἱκανους ἀμφισβητησαι πραγματων . ἀναζευξας οὐν μετα πασης της δυναμεως |
| το πνευμα προσδεχεσθαι . Ὁ ζωδιακος κυκλος τετμηται εἰς δωδεκα οἰκους : ἐαρινους μεν τρεις , κριον , ταυρον , | ||
| συμμιγη φωνην ἀφιεντων . οἱ μεν γαρ αὐτων προς τους οἰκους ἀπετρεχον , οἱ δε τας ὁδους ἀπεσκοπουν : ἀλλοι |
| δε Ἑρμῃ ἐπιμεριζουσα ἐπι ἡμερας τε και νυκτος και αὐξιφωτουσα πρακτικους τους χρονους σημαινει και περιποιητικους συστασεως τε και φιλιας | ||
| ὁ χρονος . Ἑρμης Διι ἐπιμεριζων ἐπι νυκτος και ἡμερας πρακτικους σημαινει τους χρονους και περικτησιν και κερδη και ἐχθρων |
| αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
| ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
| , κατακρατειν ἐπικρατειν , καθαιρειν : το γαρ καταπολεμειν και καταδουλουσθαι ἑτερας ἐστι χρειας , ὡσπερ και το χειρωσασθαι και | ||
| διαβαλλοντες πολλοι , και πρωτοι Κορινθιοι κατηγορουν Ἀθηναιων , φασκοντες καταδουλουσθαι τους Ἑλληνας : Μεγαρεας ἀπελαυνεσθαι της Ἀττικης , τυραννικα |
| ἐστιν Ἀναφλυστιος : Ὀνοματοποιει τουτο , ὡς προς την μαλακιαν Κλεισθενους , . πιθανως δε το ὁστις ἐμφαινει οὐ τον | ||
| πολλων ἐμνηστευσατο την Κλεισθενους του Σικυωνιου θυγατερα . Του δε Κλεισθενους ἐν ἐνιαυτῳ ὁλῳ δοκιμαζοντος τους μνηστηρας , ὁ Ἱπποκλειδης |
| , οὑσπερ εἰρηκαμεν . Ἰαλεμον μεν , και Ὑμεναιον , Κλειους Μουσης παιδας φασιν , ἠγουν ἱστορικης γνωσεως , παρα | ||
| τε οὐν ὁ Κλεινιας ἠκουσεν ἡμων ἁ πεπονθαμεν και της Κλειους ἡμεις , ὁπως φυγοι , και παλιν ἡμων ἡ |
| ἀφανεις , οἱ συνωμοσαν ἐπι προδοσιᾳ της πολεως Ταρκυνιον τε καταδεξασθαι συνθεμενοι και τους ὑπατους ἀποκτειναι . ἡγεμονες δ ' | ||
| ] : θησσαν : θητικην διαιταν : αἰνεσαι : εὐαρεστησαι καταδεξασθαι : οὑ δη χολωθεις : ἀνθ ' οὑ , |
| ποιεις και λαμπρον ἐν Ἑλληνων χοροις ; ἡμεις δε σε ἐπαινουντες μεν οὐ παυομεθα , ποιουμεν δε παραπλησιον ὡσπερ ἀν | ||
| νυκτας τε και ἠμαρ . οἱ γε μην κωμικοι ἐλανθανον ἐπαινουντες αὐτον δια των σκωμματων . ἱνα και Φιλημων φησιν |
| ποταμων ἐν μεν ταις δυσεσι μειωτικος , ἐν δε ταις ἀνατολαις πληρωτικος . Ἰδιως μεν της οἰκειας φυσεως ἐπιτυχων ἑκαστος | ||
| Ἑρμου μοιρας ια ∠ ʹ , ἐφεξει ἀρα ἐν ταις ἀνατολαις αὐτων ὁ μεν ἀκριβης ἡλιος ἐπι μεν του της |
| τῃ τεταρτῃ περι βιων Λυδοι , φησι , δια τρυφην παραδεισους κατασκευασαμενοι και κηπαιους αὐτους ποιησαντες ἐσκιατροφουντο , τρυφερωτερον ἡγησαμενοι | ||
| και των πεδιων ἀφωρισμενον ἐχουσιν ἑαυτοις . ἀλση γαρ και παραδεισους και πεδια λιπαρα οἱ πολιται ἐκτεμνοντες των ἰδιων κτηματων |
| τας συνθηκας Μαγων μεν ἀπεπλευσε , Διονυσιος δε παραλαβων το Ταυρομενιον τους μεν πλειστους των ἐκει Σικελων ἐξεβαλεν , των | ||
| Σικελιαν , οὐκ εἰς Συρακουσας δε , ἀλλ ' εἰς Ταυρομενιον , και ἐζητει καιρον δι ' οὑ τα ἐπιτηδεια |
| , ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
| , οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
| ὁ σπερματικος κινειται ὀρρος : τα γαρ δενδρα ἀρχεται τοτε τελειοτητος , ὁταν ἀρχηται γενναν τα σπερματα , ἀτελη δ | ||
| τον κοσμον διοικει : δει δ ' αὐτας ἀπο της τελειοτητος αὐτων κρινειν , οὐκ ἀπο της ἀποπτωσεως : ἐπιδουσα |
| οὐκετι πιστευεται . ὡν , εἰ και ἐμελλον ὑπερ αὐτου παραταξασθαι μετ ' εὐνοιας , και πληθει συμπαντες και καθ | ||
| συγκεχυμενως ἠ διεσπαρμενως , ἱνα , εἰ γενηται χρεια του παραταξασθαι , ἑτοιμως προς τουτο καταστωσιν . Ὡστε ἐαν πολλοι |
| γαρ και ἀκερδη τα τε ἀλλα και δια το μηδεν ἀπονασθαι τον Ἐτεοκλην της των Καδμειων κατα των Ἀργειων νικης | ||
| κτημα την τε αἰσχυνην του βιου περιστειλαι και της θειας ἀπονασθαι δωρεας και μετ ' ἠρεμιας ἀναπαυσασθαι παρουσιᾳ τοιουτου συμβουλου |
| των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
| και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
| του ὁλου εἰδους , ὡστε το ὁλον κινειν τε και κινεισθαι , ἀλλ ' οὐχι κατα το ὁλον κινειν τε | ||
| : οἱ δ ' ἀριστοκρατικοι και περι παντος θελοντες μη κινεισθαι ἐκ του πατριου κοσμου την πολιτειαν ἀπορουντες , ὁ |
| , ὁπηνικα αὐτον ἐδει ἁμα και τῳ ἠρι διαλυεσθαι και καθαιρεσθαι ὑπο τε κορυζης και βραγχων , τη - νικαυτα | ||
| ἐπιῤῥοφειν . Τουτο και τοισι ῥεγχουσι διδοναι και μη δυναμενοισι καθαιρεσθαι . Εἰ δε ἰσχυροτερον βουλοιο ποιεειν , ὑσσωπου και |
| . και πολλων συρρεοντων και τον δυνατον τροπον εἰς μαχην παρασκευαζομενων , ἐν ἑπτα ταις πρωταις ἡμεραις καθωπλισθησαν πλειους των | ||
| ἐξηγγειλε τοις Λακεδαιμονιοις ὡς βασιλεως και Τισσαφερνους τον στολον τουτον παρασκευαζομενων : ὁποι δε οὐδεν ἐφη εἰδεναι . ἀνεπτερωμενων δε |
| την ἑαυτου δυναμιν διασῳζει , του περισσου και ἐν τουτοις ἐπικρατουντος , ἑαυτῳ τε συντιθεμενος γεννᾳ τον ἀρτιον : γονιμος | ||
| τελει φερονται , ἀλλα τους ἐν Λοκροις , μεχρι δευρο ἐπικρατουντος του Ἀχιλλεως , ὡσπερ και μεχρι Τραχινος και της |
| δια την ἐπιμιξιαν τε και πιστιν , ἁπερ ἐκ της εὐνομιας γιγνεται . Τον τε αὐ χρονον τοις ἀνθρωποις δια | ||
| δια την ἐπιμειξιαν τε και πιστιν , ἁπερ ἐκ της εὐνομιας γιγνεται . τον τε αὐ χρονον τοις ἀνθρωποις δια |
| και κρειττονος ἐθνους , ὁπερ ἐμελλεν ἐξ ἁπαντων των ἀλλων ἱερασθαι τας ὑπερ του γενους των ἀνθρωπων αἰει ποιησομενον εὐχας | ||
| μεν κατα φυσιν τιθεασι παραδειγμα : νομος τον σεσινωμενον μη ἱερασθαι : μη γελων τις κωλυεται , ἐνταυθα γαρ ἡ |
| , οὑς ἀναγκαιως εἰσφερουσιν ἰδιωται κατα πολεις : ἀρχοντι δε οἰκειοτατος ἐρανος , βουλας ἀγαθας εἰσηγεισθαι περι των ὑποτεταγμενων και | ||
| φαντασιας ἐχων τας νοησεις . Ὑφαιμος : τουτεστι τῃ γενεσει οἰκειοτατος . Ὑβρεως και ἀλαζονειας ἑταιρος , ὁ ἐστιν ἐναντιον |
| και δυνατοις κατασταντες ἠ παμπαν διωλεσαν ἠ δουλας αὐ και ὑποχειριους τοις ἐχθροις ὑπεθεσαν τας αὑτων πατριδας ; Ἐστι και | ||
| ὡς δη ῥᾳδιον τι πραγμα και κατα χειρος αὐτῳ γενησομενον ὑποχειριους ποιησασθαι μιᾳ μαχῃ τους πολεμιους . τῳ δε ἡγεμονι |
| ἡμισειας , και ἡ ὑπο ΒΑΕ ἀρα οὐκ ἐλαττων ἐστιν ἡμισειας : ἡ ἀρα ὑπο ΕΒΑ , τουτεστιν ἡ ὑπο | ||
| ἐπιπεδων . ὁτι γαρ ἡ ΚΛ καθετος μειζων ἐστι της ἡμισειας της ΜΛ , εἰρηται , ὡς ἐν τοις στοιχειοις |
| ἁπαν ἐπι σωτηριᾳ των ἀνθρωπων ἐκ της Σαμου προφασισθεν , ἀπολυσαντες της αἰτιας ἀπεπλευσαν ὁ μεν ἐς την Χιον , | ||
| μεγα Χλοην καλουντα . Και οἱ μεν ἀρτι το πεισμα ἀπολυσαντες και ταις κωπαις ἐμβαλοντες ἀπεπλεον εἰς το πελαγος : |
| παραδειγμα . ζηλος δε ἐστιν ἐνεργεια ψυχης προς θαυμα του δοκουντος εἰναι καλου κινουμενη . της μεν δυναμεως την κυριωτατην | ||
| Ἀθηναιοις φιλος ἠν , και του Γυλιππου ἐκ Λακεδαιμονος προθυμως δοκουντος ἡκειν . και ὁ μεν Γυλιππος ἀναλαβων των τε |
| παντι σωματι , χρη συντομως ποιεισθαι την θεραπειαν και μη ἀναβαλλεσθαι : χαλεπον γαρ . ἀλλα τεμνειν δει την φλεβα | ||
| , ἀλλ ' ἐκ προρρησεως ἀγωνιζεσθαι δια μαχης , μη ἀναβαλλεσθαι , ἀλλ ' ὡς ὁτι μαλιστα φθανειν προσβαλλοντα εἰτε |
| , εἰ των ὁμολογουντων ἐξαμαρτανειν ἀποψηφιεισθε , πως των μη ὁμολογουντων καταψηφιεισθε ; λεκτεον δε ὁτι , εἰ και ἐξημαρτεν | ||
| τας ῥαφας ἀριθμειν εἰτε πλειους εἰτε ἐλαττους , παντων μεν ὁμολογουντων ἐλαττους εἰναι τας των γυναικειων κεφαλων ῥαφας , Ἡροδοτου |
| περι ἀγαθων και κακων ὡσπερ και οἱ ἀλλοι και ἐτι κατεχομενοι ὑπο πασης κακιας ; οὐδεν γαρ κωλυει εἰδεναι μεν | ||
| ἐσχηματιζοντο πως . παντες μεν οὐν οἱ ἐκ θεων του κατεχομενοι ἀξιοθεατοι δοκουσιν εἰναι : ἀλλ ' οἱ μεν ἐξ |
| ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
| ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
| ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
| τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
| πρωτος Ἐριχθονιος . Ὁτι βαλανους Ἀρκαδες , Ἀργειοι δ ' ἀπιους , Ἀθηναιοι δε συκα , Τιρυνθιοι δε ἀχραδας δειπνον | ||
| λευκους ἐσθιειν . ἐκ δε των ὀπωρων σταφυλας λευκας και ἀπιους τους ἀγριους τους ἀκμασαντας και μηλον γλυκυ και συκα |
| ποιει και προϲ ἡπαρ ἐϲκιρρωμενον και ϲπληναϲ τηκει και μαλιϲτα μιγνυμενου αὐτῃ τινοϲ των ξηραντικων ἀλευρων , οἱον αἰρινου ἠ | ||
| των ϲυκων ἱκανωϲ , ἐπειτα λειωθεντων ϲυν τῳ ἀφεψηματι και μιγνυμενου κριθινου ἀλευρου ἠ πυρινου και παλιν ἑψομενων ἀχρι ϲυϲταϲεωϲ |
| ἐμελλε ποιεισθαι την παροδον , εὐρυτεραν τε αὐτῳ και λειοτεραν κατασκευαζοντας την διαβασιν . το γαρ ὀρος τουτο ὁ Ταυρος | ||
| ματαιου γινεσθαι . Λακεδαιμονιοι τε ἐξελαυνουσι Σπαρτης τους τα μυρα κατασκευαζοντας ὡς διαφθειροντας τοὐλαιον : και τους τα ἐρια δε |
| ἀρα ἐστι τα ἐκφυγοντα την των φαινομενων δια των ὀργανων παρατηρησιν καʹ ιʹʹ . Ταυτα ἀρα δει προσεπιμερισαι τῃ τε | ||
| ἀγρυπνιης ” , της των φαινομενων θεωριας , δια την παρατηρησιν . πολλοι δε μετ ' αὐτον ἐγενοντο Φαινομενα γραψαντες |
| σεβει , και καλων αἰδω , το τουτῳ θαρρος ἐναντιον ἀναιδειαν τε προσαγορευει και μεγιστον κακον ἰδιᾳ τε και δημοσιᾳ | ||
| περι ποτους ἀπληστος εὐλογως ὠνομασται : Σκυλλαν δε την πολυμορφον ἀναιδειαν ἠλληγορησε , διο δη κυνας οὐκ ἀλογως ὑπεζωσται προτομαις |
| τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
| πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
| πολις ἐστιν ἐν Τροιαι , ἡς μνημονευουσιν ἀλλοι τε και Ἐφορος ἐν τηι ιε . . . . Ἐντελλα : | ||
| ἀφ ' οὑ δη Λαπερσαι προσηγορευθησαν . Φησι δ ' Ἐφορος τους κατασχοντας την Λακωνικην Ἡρακλειδας Εὐρυσθενη τε και Προκλη |
| τις οὐρανου τε ὑπερ ἀστρονομειν λεγῃ την του μη πλαστως φιλοσοφουντος ψυχην και παντα τα ὀντα νοητως θεωρειν , ἰσως | ||
| οἰδα γαρ ὁτῳ ἀν μαλλον σου πεισθειην και βουλευομενου και φιλοσοφουντος τα καλλιστα , εἰδως σε τοις ἀληθεσι της φιλοσοφιας |
| παρα διαιτητῃ προσεισεφερεν : ἀφ ' ἡς ἰσως και Πλατων παραστησασθαι εἰς κρισιν εἰρηκεν ὁ προσκαλεσασθαι οἱ ῥητορες . γραφαι | ||
| καταδουλουσθαι ἑτερας ἐστι χρειας , ὡσπερ και το χειρωσασθαι και παραστησασθαι και ὑπαγαγεσθαι . και κατα εἰδη καταναυμαχειν καταπεζομαχειν καθιππομαχειν |
| ἐντολας ἠν ἐγγραπτους , ἁς ἐδωκε μεν ὁ βασιλευς αὐτῳ συντελεσαι , μεταλλαξαντος δ ' Ἀλεξανδρου τοις διαδοχοις ἐδοξε μη | ||
| Γαλατην πλουσιωτατον ὀντα ἐπαγγειλασθαι ἑστιασαι Γαλατας παντας ἐνιαυτον και τουτο συντελεσαι ποιησαντα οὑτως . κατα τοπους της χωρας τας ἐπικαιροτατας |
| ' οὑτως προσωπα οὐ μιγνυται : οὐ δυνασαι και Θερσιτην ὑποκρινασθαι και Ἀγαμεμνονα . ἀν Θερσιτης εἰναι θελῃς , κυρτον | ||
| το του οἰκετου σχημα ἀναλαβοντα το μερος ἐκεινο του δραματος ὑποκρινασθαι . ἐγω δε ὀψε του καιρου και φυσιν και |
| . κριτηριον τοινυν φασιν ἀληθειας εἰναι οἱ ἀνδρες οὑτοι την καταληπτικην φαντασιαν . ταυτην δ ' εἰσομεθα προτερον γνοντες , | ||
| των φαντασιων ἀσυμφωνων οὐσων σκεπτομεθα το τινι κρινουμεν την τε καταληπτικην και την μη τοιαυτην . διοπερ ὁμοιων ὀντων των |
| ἐνικα Πυτινῃ , Ἀμειψιας δε Κοννῳ . διοπερ Ἀριστοφανης ἀπορριφεις παραλογως ᾠηθη δειν ἀναδιδαξας τας Νεφελας τας δευτερας καταμεμφεσθαι το | ||
| παρ ' οὐδετερων ἐσχηματισμενα εἰς ης , εὐμηκες κακοηθες : παραλογως γαρ ἐβαρυνθη το αὐθαδες αὐταρκες καταντες : και τα |
| ἐξουσιαις οὐ μετριως ὑβριζον : και τους μεν θεραπευοντας ὡς δουλους ὑπερεωρων , τους δε ἐλευθερους ὡς ἐχθρους ἐκολαζον , | ||
| ' οὐν θηλειαις μητ ' ἀρρεσιν : ἁ δη προς δουλους φιλουσι πολλοι σφοδρα ἀνοητως θρυπτοντες χαλεπωτερον ἀπεργαζεσθαι τον βιον |
| ἐπι δε τας κατα μερος ἡγεμονιας των στρατιωτων ἐταξε τους συντροφους , ἐνηθληκοτας μεν ἠδη τοις πολεμοις , ἀρετην δ | ||
| νεωτεροποιος ἀκμης ἡλικια τον ζεοντα φλογμον των παθων σβεσῃ , συντροφους ἐχειν ἀφροσυνην ἀκολασιαν ἀδικιαν φοβον δειλιαν , τας ἀλλας |
| , ἐπιπασσε τον χαλκον και ἑψε μεχρις ἀμολυντου , ἱνα σκληροτερον ᾐ : εἰτα ἐπιβαλλε τα τηκτα προτακεντα , και | ||
| μυωδες και ἀπιμελον ὁλον το σωμα , και το δερμα σκληροτερον τε και μελαντερον . ψυχρας δ ' οὐσης και |
| νομιζουσι . κατα δε την ὁδον την ἐκ Βοιων ἐς Ἐπιδαυρον την Λιμηραν ἀγουσαν Ἀρτεμιδος ἱερον ἐστιν ἐν τῃ Ἐπιδαυριων | ||
| οὐδεν των προκατειργασμενων καταδεεστερον . Εὐθυ δε ἐπι Τροιζηνα και Ἐπιδαυρον πορευθεις την μεν χωραν ἐδῃωσε , των δε πολεων |
| μονῳδιαις τετηρημαι : πασας ὑποθεσεις τολμησας λογων , μονους τους θρηνους ἐξεκλινον : ἐλανθανον δε ἀρα τοις ἐμαυτου θρηνοις τηρουμενος | ||
| ἐπιπωλησιν , δια το τους τελευτωντας ἐξακουεσθαι δια τε τους θρηνους και τας οἰμωγας τας ἐπ ' αὐτοις . κλωμακοεσσαν |
| και δικαιοσυνῃ και ταις ἀλλαις ἁπασαις ἀρεταις : διο και παραλαβοντα την βασιλειαν παρα του Κρονου πλειστα και μεγιστα τον | ||
| ἀποδουναι φησιν το χρυσιον τῳ Λαμπιδι , οὐτε τον παιδα παραλαβοντα τον ἐμον οὐτε τον κοινωνον ἐπιδημουντα ἐν Βοσπορῳ . |
| : οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | ||
| μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες |
| τας ξυμβουλας οὑτω χωλευεις ἀνδρος ἐργον ἐργαζει οὐχ οἱς λεγει θαρρουντος , ἀλλ ' ἀπιστουντος ὡς εἰπειν ἑαυτῳ . δει | ||
| δικαιον κεφαλαιον χωρει . βουλομαι δε καθ ' ἑν ] θαρρουντος ἐστιν ἀγαν το βουλεσθαι και κατα μερος ἐξεταζειν τα |
| δια το του λογου και της ἐπιστημης ταὐτον τε και ἀμεταπτωτον , οὐδεν ἀτοπον , θεωρειν δε γε την τουτων | ||
| ' αὑτα και * διαφοραν . το μεν οὐν μηκος ἀμεταπτωτον και καθ ' αὑτο λεγεται , ἀνατολη δ ' |
| τον τριποδα κομισηται των τις ἐκγονων των ἐν τῃ Ἀργοι συμπλεοντων , τοτε ἑκατον πολις οἰκησαι περι την Τριτωνιδα λιμνην | ||
| . τουτων δε μαρτυρας παρειχοντο τους κυβερνητας και ἀλλους των συμπλεοντων πολλους . τοιαυτα λεγοντες ἐπειθον τον δημον : ἐβουλοντο |
| ἑφθον και το μεν λεπυριον ἀπορριψαι , τῳ δε ᾠῳ καταχρησασθαι . τουτου ἡ δεσποινα ἐτυχεν ἐγκυος οὐσα , ἐπειτα | ||
| μεσῳ δη ταυτην σχολην καλως ἀν ἐχον εἰη εἰς ἀκροασιν καταχρησασθαι σοφιστικην , οἱος εἰ συ πανουργοτατος ἐν τοις λογοις |
| ἐαν γαρ στερεας γνωμης λαβηται , καταλελυται : ἐαν δε ἀγεννους και ταπεινης , ἰσχυσε και οὐ μονον ἐλυπησε πολλακις | ||
| δεινοις ὑποβεβλημενος και προστιθεις ἑκαστῳ το ὑπεικον και εὐενδοτον , ἀγεννους και ἀνανδρου ψυχης παθη : τληναι γαρ ἐδει και |
| το καταχυθηναι του λιθου το ὀξος ἐν ἐκεινῳ τον ἐσκιρρωμενον συνδεσμον ἠ τενοντα διακινειν ἀναγκαζω , και μετα τουτο παλιν | ||
| Στωϊκος , ὡς κατα τι εἰησαν ἀν συνδεσμοι . ” συνδεσμον γαρ ” , φησι , „ καλεισθαι και αὐτην |
| δοκειν ἑαυτοις αἰτιοι γεγονεναι των συμφορων , ὁ μονον οὐδε παραμυθιαν ἐχει τοις κακως πραττουσιν , ἀτυχησομεν ; ἐστιν δε | ||
| αἱ συμφοραι κατεφρονει , παντων των ἐσομενων κακων Ἁβροκομην ἐχουσα παραμυθιαν . Ὡς οὐν ἐφεστηκεν ὁ των γαμων καιρος , |
| ξυλον ἐκ της Φαλακρας : δʹ γαρ ἀκρωτηρια της Ἰδης Περγαμον , Λεκτον , Γαργαρον , Φαλακρα , ἀφ ' | ||
| ἁ κατεστρεψαν ἐν βραχεσι δηλωτεον . ἠν μεν δη το Περγαμον Λυσιμαχου γαζοφυλακιον του Ἀγαθοκλεους , ἑνος των Ἀλεξανδρου διαδοχων |
| κατειληφασιν οὑτως . οἱον γουν ὁταν ὁ Στωικος προς τον Ἐπικουρειον ζητῃ λεγοντα ὁτι διῃρηται ἡ οὐσια ἠ ὡς ὁ | ||
| τους πολλους εἰσερχομαι ἀγνοουμενος ὁστις εἰην . εὑρισκω τε τον Ἐπικουρειον Δαμιν , τον ἐπιτριπτον , και Τιμοκλεα τον Στωϊκον |
| . βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
| ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
| γενος , μαλλον δε , εἰ τἀληθες εἰπειν δει , μεθοριος τις θεου και ἀνθρωπου φυσις , του μεν ἐλαττων | ||
| τελειον τον ἐνενηκοντα ἀπολειψεις . πως γαρ οὐ τελειος , μεθοριος ὠν πρωτης και δεκατης , καθ ' ὁν διακρινεται |
| : γραψαντες γαρ παντες ὑποκρινονται σχεδιαζεινδια τι ; ὁτι ὁ δικαστης ὑποπτευει τον ῥητορα και δεδοικε , μη ἐξαπατηθῃ τῃ | ||
| , οἱς προς το μηδεν ἀνηκεστον παθειν μια ἐλπις ὁ δικαστης . ἑκατερου δε των εἰρημενων σαφη παραδειγματα εὑρειν ἐστιν |
| πραγματων προδοσιας , περι δε τας μιξεις και τας συνουσιας ἀστατους και ἀδιαφορους . Κρονος Ἀφροδιτη Σεληνη ἀνωμαλιας και ἀστασιας | ||
| ἐπιπονους , πανουργους , προγλωσσους , ἐπιθετικους , δολιους , ἀστατους , μεθοδευτας , κακοτεχνους , ὀξυφρονας , ἐξαπατητας , |
| δ ' ἑξειης πισυρες ῥεον ὑδατι λευκῳ , πλησιαι ἀλληλων τετραμμεναι ἀλλυδις ἀλλη . ἀμφι δε λειμωνες μαλακοι ἰου ἠδε | ||
| ἐς τας ἀκοας φερονται . Αἱ δε κατω του σωματος τετραμμεναι , δυο μεν φλεβες παρα τους τενοντας του τραχηλου |