ἐριφων και μοσχων ἐτι και τουτων ἀσθενεστερα : το δε χοιρειον και τουτο αὐτων ἀσθενεστερον : διαφορητικωτεραν δε τουτων την | ||
. χολῃ ταυρου διαχριε τον ὀμφαλον . ἀλλο . ἀστραγαλον χοιρειον καυσας και λειοτριβησας δος πιειν δια ὑδατος . ἀλλο |
δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
: δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
ὁρᾳς ὁτι και ἐν τῳ παντι ἡλιος εἱς ὠν το μυριον και βαθυ σκοτος κατα γην και κατα θαλατταν κεχυμενον | ||
τε συνιουσαις ἑστιαις : το γαρ ὁμαλον και συμμετρον ἀκρατου μυριον διαφερει προς ἀρετην . κοσμιων τε πατερων χρη προθυμεισθαι |
διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
φωτος τε εὐ ἐχειν και τινας ὑποδεικνυναι κευθμωνας , προς κολωνον τινα ὑψηλον σκοπον ἀναβιβαζουσιν ἐπιστημονα : οὑτος δε αὐτων | ||
οἱ ἡκαν ἐρετμα : Ἀγκαιος δ ' ἰθυνεν ἐπι προβλητα κολωνον εἰ μη ἐγω φορμιγγα τιτηναμενος παλαμῃσι μητρος ἐμης ἐκερασς |
γαρ ὡς ἐπος εἰπειν ἀνθρωπων καθαπερ ἀπο τινος θεοπεμπτου και ἀπλανους μαντειας ἠθος και προθεσιν βιων ὁ φυσιογνωμων ἐπισταται , | ||
ἀριθμου της ψαμμου . * * * κἀν μεχρι της ἀπλανους γενηται ἡ ψαμμος , οὐκ ἀπειρος . Ἐπειδη δε |
δοκειν ἑαυτοις αἰτιοι γεγονεναι των συμφορων , ὁ μονον οὐδε παραμυθιαν ἐχει τοις κακως πραττουσιν , ἀτυχησομεν ; ἐστιν δε | ||
αἱ συμφοραι κατεφρονει , παντων των ἐσομενων κακων Ἁβροκομην ἐχουσα παραμυθιαν . Ὡς οὐν ἐφεστηκεν ὁ των γαμων καιρος , |
βοηθειας . Ἀμεινον γαρ δη τουτο διχως ἠ προσθεσιν τινα λαμβανον ἠ ἀφαιρεσεως θατερου γενομενης : καθαπερ και ἐπι των | ||
ληγοντι ζευγνυμενον το ἐν ταις ἱεραις ἀπο φωνηεντος του ε λαμβανον την ἀρχην διεσπακε τῳ μεταξυ χρονῳ τον ἠχον οὐκ |
κρεισσονας των δεσποτων . περισσομυθος ὁ λογος , εὐγενειαν εἰ βροτειον εὐλογησομεν . το γαρ παλαι και πρωτον ὁτ ' | ||
ἑκαστον μερος των προλεχθεισων ἡλικιων , οἱον μερος ἐλαχομεν το βροτειον ἐθνος . ἐλᾳ δε και τεσσαρας ἀρετας : Ἀρισταρχος |
. Ἠ ἐλατηριου ποσιας τρεις , ξυν μηλειῳ στεατι , βαλανον περιπτερον ποιεειν : ἠν δε ἀφεληται , διανιζεσθω ὑδατι | ||
οὐπω ἠσαν οἱ ἐμετοι . καρυον και ἰσχαδα και φοινικος βαλανον και ἁμα ἀρτου τι προς αὐτοις ἐσθιειν ἐδειτο ἐξ |
ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
αὐτον μετελθοντας , δειν κατακοπηναι βουν ὑπο της πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις | ||
εἰσιν , ὁμως δια τινας των μωρων των τοιαυτα ληρα ἀπορουντων γραπτεον και ταυτα . * ὡς * και το |
δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
μεν ] ὠλλυντο . ἀμφι ] περι . κρηναιον ] πηγαιον . γανος ] εὐφροσυνην ἠγουν περι ὑδωρ . πονουντες | ||
οὐδετερως και ἀπο του ῥεω ῥεος Αἰσχυλος : ὁδοιπορῳ διψωντι πηγαιον ῥεος , οὑτω και πλεκος . . , ἐστιν |
τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
γενοιμην νυμφιωι [ ὁμολογουμενην ἀτυχιαν . τα ! [ ἠδικημενος κατειχον . ἀνδραποδον [ εἰ , Δημεα . εἰ γαρ | ||
και τοδε μεν ἐπῃρε Ῥωμαιους , νυκτος δε φοβοι πολλοι κατειχον : οἱ γαρ ἱππης , ὁσοι των βαρβαρων , |
, και παρα το ταναον ταναλεγης και τανηλεγης , ὁ αἰωνιον κοιμημα και μακροχρονιον ἐχων . . . . . | ||
στασιν , ὡσπερ οὐδε τον αἰωνα αἰωνιον : το γαρ αἰωνιον το μετεχον αἰωνος . Ἐπειτα ἡ κινησις πως αἰωνιον |
ἀπο παντος εὐ φρονουντων στοματος γενεσθαι των πραγματων τον νεανισκον κυριον και στηναι μεν την φθοραν της οἰκουμενης , ἐπιστηναι | ||
γαρ μονον ἑν προσωπον ἐχει καθαπερ ἡ ἰδια ποιοτης το κυριον : ποιει γαρ τα προς τι , τα διαβεβλημενα |
ὑπερβασιν του ν δεχνυμαι . οὑτω και του ἀχω ἀχομαι παραγωγον ἀχυω ὡς ἀνω ἀνυω , Δωριεις δε ἀχυνω φασι | ||
το ὀνομα , ἐπι δε του “ κελαινεφες αἱμα ” παραγωγον . τανυγλωχινας τεταμενας τας γλωχινας ἐχοντας , τουτεστι τας |
των τριμετρων ἰαμβων . ⌈ ἀναπαιστος [ ἀναπαιστικος ] τετραμετρος καταληκτικος . ἡγεισθ ' ] ὁ λογος ἐκ του ποιητου | ||
” βοασομαι γ ' ἀρα ταν ὑπερτονον “ χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος ἐκ διιαμβου , διτροχαιου και δακτυλου : το βʹ |
, ὡς και δια τουτο μη δειν αὐτας τον φιλοσοφον ἀποπεμπεσθαι : ἐπειτα και σωματι πολυπαθει και πολυμεταβολῳ συνδεδεμενος ὁ | ||
και του δειξαι γε ὁπου δει : το μεντοι πρεσβειας ἀποπεμπεσθαι και φιλιας και πολεμιας , τουτ ' οὐ βασιλεως |
ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
αὐτου ἐννοιαν , δι ' ἡν και το εἰναι αὐτον ὑπολαμβανομεν : ἐκ γαρ της περι ἡμας αὐτου φροντιδος του | ||
ὑπολαμβανομεν τοδε τι Το ὑπολαμβανομεν τοδε τι ταὐτον ἐστι τῳ ὑπολαμβανομεν ταὐτον εἰναι το κατηγορουμενον τῳ ὑποκειμενῳ καθ ' οὑ |
αὐτου συνεχομενη ἐκλαιεν . ἀροτριων δε τις ἐπεθυμησεν ἰδων αὐτην συγγενεσθαι αὐτῃ , και ἀφηκεν τους βοας ἑστωτας ἐν τῃ | ||
; νη Δι ' , εἰπερ ἐστι γε . και συγγενεσθαι ταις Νεφελαισιν εἰς λογους , ταις ἡμετεραισι δαιμοσιν ; |
, τριτην δε την Λιγυστικην , ὑφ ' ὡν κολπους ἀπολαμβανεσθαι τον τε Ἀδριατικον και τον Τυρρηνικον . ταυτα δ | ||
και δι ' ἀφιππιαν πιπτειν , τους δε δια δυσχωριας ἀπολαμβανεσθαι : και γαρ πολυν τοπον χαλεπον εὑρειν οἱον ἀν |
, ἠ ὁ λαμβανων παρα τον ὁρον μεσον ἑτερον αἰτιον συλλογιζεται μεν , οὐκ ἀποδεικνυσι δε , δια τουτο ταυτα | ||
ἡν ἀνυειν πειρωμεθα τῃ διαιρεσει χρωμενοι προς εὑρεσιν ὁρισμου , συλλογιζεται . και περι τουτου εἰρηται μεν αὐτῳ και ἐν |
ἐπιθεωρηθῃ παλιν ἀνακαμψει προς τους γονεις ἠ προς ἑτερους τινας οἰκειους . Το δ ' ἐπι τουτῳ δωδεκατημοριον ἐκαλεσαν Τοξοτην | ||
ἀγαθους γονεας , ἀγαθην ἀδελφην , ἀγαθους διδασκαλους , ἀγαθους οἰκειους , συγγενεις , φιλους , σχεδον ἁπαντα ἐχειν : |
ἁπαν ἐπι σωτηριᾳ των ἀνθρωπων ἐκ της Σαμου προφασισθεν , ἀπολυσαντες της αἰτιας ἀπεπλευσαν ὁ μεν ἐς την Χιον , | ||
μεγα Χλοην καλουντα . Και οἱ μεν ἀρτι το πεισμα ἀπολυσαντες και ταις κωπαις ἐμβαλοντες ἀπεπλεον εἰς το πελαγος : |
τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
: των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
ἐπινοιας και ἐπιστημας ἀνθρωπων προς ἡμας ἀνευ των ἐξ ἐθους συνεργουντων , σπειροντος και γεννωντος θεου τα ἀστεια γεννηματα , | ||
ἀμοιβης και ἐναλλαξεως παραγεγονοτες συμμαχησαι τοις Τρωσιν ἀντι των προτερον συνεργουντων αὐτοις πολιτων : δια γαρ το ἐπι δεκα ἐτη |
ἑνωσιν και δια την της ταυτοτητος ἐν τοις ἀυλοις εἰδεσιν ἐπικρατειαν . ἀλλ ' οὑτος μεν ὁ τυπος ἑτερᾳ θεωριᾳ | ||
: Σπορακης μαθων τον στολον τον βασιλεως ἐπι την ἑαυτου ἐπικρατειαν γενομενον ἐφυγεν . . . σχασαντα : τεμοντα . |
ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
θειον , εἰτε ὡς παιγνιον ἐκεινων εἰτε ὡς σπουδῃ τινι συνεστηκος : οὐ γαρ δη τουτο γε γιγνωσκομεν , τοδε | ||
μετα βιας ἀναστελλειν , και δια τουθ ' ὑποχωρειν το συνεστηκος εἰδωλον και ποιειν την ἐμφασιν ὑποφευγοντος : τοις δ |
και πλεονεκτικον , ταυτα και παρ ' ἑκοντος λαμβανειν ὁμοιως ἀναιδους τινος και φιλοκερδους ἀνδρος και πλεονεκτου : αἰτειν δε | ||
γη κομωσα ἡδυ οὑτω θεαμα ὡς γυνη κατακομος . φευ ἀναιδους παλαμης : ὀντως παντα τα ἐκ πολεμιων πεπονθας : |
, ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
, οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
κατειληφασιν οὑτως . οἱον γουν ὁταν ὁ Στωικος προς τον Ἐπικουρειον ζητῃ λεγοντα ὁτι διῃρηται ἡ οὐσια ἠ ὡς ὁ | ||
τους πολλους εἰσερχομαι ἀγνοουμενος ὁστις εἰην . εὑρισκω τε τον Ἐπικουρειον Δαμιν , τον ἐπιτριπτον , και Τιμοκλεα τον Στωϊκον |
δεμας μεγεθος τε γυναικος αὐτην ἐμμεν ἐφαντο θεηγενεος Πριαμοιο ἀντιθεην παρακοιτιν . Ἀφαρ δε οἱ ἐμμεμαωτες χειρας ἐπερριψαντο λιλαιομενοι μιν | ||
ὁ ταφων μενε δηρον , ὑπεκλασθη δε οἱ ἀλκη δερκομενου παρακοιτιν . Ἀφαρ δ ' ὁ γε λησατο παντων ὁσσα |
των ζῳδιων εἰς μοιρας λʹ , εἰς δεκανους γʹ . δεκανος δε ἐστι δυναμις τις δεκα μοιρας περιεχουσα ἐν τῳ | ||
ὑποτασσοντας ἐν πολλης της ἰσχυος . εἰ δε παλιν ὁ δεκανος ἐκ Κρονου ὁραθειη εἰτ ' ἐπι Κρονου ὁρια οὑτος |
τιμῃ και το κακως λεγειν παρεστηκοτα τους ἰχθυας , ἐπαγομενον Ἀρχεστρατον τον γραψαντα την Ἡδυπαθειαν ἠ των ἀλλων τινα ποιητων | ||
τοπον . Ἀντιφανης δ ' ἐν Κυκλωπι ὑπερακοντιζων τον τενθην Ἀρχεστρατον φησιν : ἐστω ἡμιν κεστρευς ὑμηττιος , ναρκη πνικτη |
ὁ μεν βορειος πολος ἀφανης γινεται , ὁ δε νοτιος ἐξαιρεται : και οὑτω τα ἐκεινοις ὑψηλα ἡμιν ταπεινα γινεται | ||
τμηματων τα μεν προς τῳ ῥαγεντι μερει μετεωρα προς ὑψος ἐξαιρεται και παγεντα τροπον τειχους κραταιως ἠρεμει και ἡσυχαζε , |
δε μηδεν τοιουτον πεπονθοσιν ἁπαντων τε των μοριων του σωματος ἀμεμπτον ἐχουσι κατασκευην δυο εἰσιν ὁδοι της κενωσεως , δια | ||
το πραγμα ; το γαρ ὁλως αἰσχρον οὐδενα των μετιοντων ἀμεμπτον ἐχει : εἰ δε μηδε τουτον λοιδοριας ἐλευθεροις , |
την νυν ἐναντιαν εἰναι . εἰ μεν γαρ ὡς ἀληθως εὐνους ὠν ὑμιν ἐκεινα προὐθυμειτο , αἰσχρον ἐκεινον μεν ἐπαινειν | ||
ὀξυθυμος , ῥᾳθυμος , δολιος , ἁπλους , δυσμενης , εὐνους : των τοιουτων ἁπαντων ἡ φυσις των πορων δι |
το φαναριον . Θ . το φουρνευτιον , ἠ το μαγειρειον . . ἐξαπινης : Ἐξαιφνης . Θ . . | ||
μιας τον τονον ἐχοντα δια της ει διφθογγου γραφεται : μαγειρειον πατριαρχειον ἰατρειον ὀρφανοτροφειον ἰαμβειον βυρσοδεψειον ἐπισκοπειον : οὑτως και |
ἀρα ἐστι τα ἐκφυγοντα την των φαινομενων δια των ὀργανων παρατηρησιν καʹ ιʹʹ . Ταυτα ἀρα δει προσεπιμερισαι τῃ τε | ||
ἀγρυπνιης ” , της των φαινομενων θεωριας , δια την παρατηρησιν . πολλοι δε μετ ' αὐτον ἐγενοντο Φαινομενα γραψαντες |
ὑπατος τοτε ᾑρημενος , τουτον ναυς τε και στρατιαν πεζην ἐκελευον ἐπ ' Ἀχαιους ἀγειν . Μετελλος δε παραυτικα ἐπεπυστο | ||
τι λαμβανειν παρα των ἀνδρων . οἱ δε ἑξ ἀνδρες ἐκελευον ἐκ βυθου τινος λιθους ἀναβαινειν και ὑπαγειν εἰς την |
κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
λεγοντα αὐτον ἐκ των δακρυων και της λυπης ὑπνος βαθυς καταλαμβανει . Και αὐτῳ αἱ τρεις ἐφιστανται Νυμφαι , μεγαλαι | ||
τε και φροντισι τετρυχωμενον διατριβοντα τε ἐν Παιοσι νοσος χαλεπη καταλαμβανει . ἐπει δε αὑτῳ τας προς σωτηριαν ἐλπιδας φαυλως |
δεινοτητος ἠ των ἀλλων τινος , ἁ τῃ Δημοσθενους δυναμει παρακολουθειν πεφυκεν , ὀλιγην ἐπιδειξιν ἐχει . τις οὐν ἐστι | ||
ἀφ ' ὁλου ἡ φορα , μη ἀθροαν την ἡδονην παρακολουθειν ἡμιν , ἀλλα κατα μερος ὡς και συνερρει : |
των διηρθρωμενων και τελειων ἑκαστον των μερων ἐκ της προσεχους ὁλοτητος εἰωθαμεν σημαινειν , ὡσπερ το βραχυ ξυλον το ἐκ | ||
ἐπιδεχονται τους λογους και τα ὀνοματα ὡς μετεχομενης και της ὁλοτητος . ἐτι δε ὡς το ὁλον συναγωγον των μερων |
τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
τεθεικε και το ἐκκρουστον , ἠτοι ἐκκρουον και ἀποτρεπον , καταπληκτικον και ὑπερεκπληττον τῃ λαμπροτητι τους θεατας . και Ὁμηρος | ||
. Και ΓΛΑΥΚΩΠΙΣ δε ἡ φρονησις λεγεται , δια το καταπληκτικον , και ἐπανδρον , και το σταθερον : τα |
και δια του δος κλινομενον . Και το μαντις δε μαντιος : τουτο γαρ μακροπαραληκτον μεν ἐστι , και ἐπειδη | ||
λεξιν : το γαρ μαντεως και πολεως Ἀττικα ἀπο του μαντιος και πολιος γεγονοτα των κοινων ἐφυλαξε την τασιν . |
και πηγων μονη αὑτη ὁμοιως διεμεινεν πολυυδρος . παρα το βεβαιον οὐν και ἀνελλιπες Βεβαια εἰρηται , . , . | ||
ἐς αὐτο δ ' ἀφικομενοι στεναζουσιν , ἐν οὐδεμιῃ καταστασει βεβαιον ἐχοντες την γνωμην : ἡγεμονες και βασιλεες μακαριζουσι τον |
ἀκουσαντας Ἀργειους λεγεται πρηγμα ποιησασθαι , και παραχρημα μεν οὐδεν ἐπαγγελλομενους μεταιτεειν , ἐπει δε σφεας παραλαμβανειν τους Ἑλληνας , | ||
ὑμιν . ” ὁ μυθος προς ἀνδρας ἐξωλεις ὠφελειν μεν ἐπαγγελλομενους , βλαπτοντας δε μεγαλα . σφηξ ἐπι κεφαλην ὀφεως |
τον τριποδα κομισηται των τις ἐκγονων των ἐν τῃ Ἀργοι συμπλεοντων , τοτε ἑκατον πολις οἰκησαι περι την Τριτωνιδα λιμνην | ||
. τουτων δε μαρτυρας παρειχοντο τους κυβερνητας και ἀλλους των συμπλεοντων πολλους . τοιαυτα λεγοντες ἐπειθον τον δημον : ἐβουλοντο |
. πως δε της ποιοτητος γενος φησι , και μην γενικωτατον ἐστι γενος ; γενος εἰπεν ἀντι του εἰδους , | ||
ἐναντια τελειν γενη ἐφη τα ἐναντια , οὐ κατα το γενικωτατον αὐτων γενος εἰρηκεν , ἀλλα κατα το προσεχες και |
τας συνθηκας Μαγων μεν ἀπεπλευσε , Διονυσιος δε παραλαβων το Ταυρομενιον τους μεν πλειστους των ἐκει Σικελων ἐξεβαλεν , των | ||
Σικελιαν , οὐκ εἰς Συρακουσας δε , ἀλλ ' εἰς Ταυρομενιον , και ἐζητει καιρον δι ' οὑ τα ἐπιτηδεια |
μετανοουσι : ἐσθ ' ὁτε δε δειλον και εὐκαταφρονητον ἠθος ἀναλαμβανοντες , ἐγκρατεις και ὑποκριτικοι και ἡττονες προς οὑς οὐκ | ||
λεγομεν , νυν δε ὡς ἀνακεφαλαιουμενοι , ἐν ἑνι παντα ἀναλαμβανοντες . Περι συντομιας . Ἀναγκαιον εἰδεναι και τουτο , |
+ * , Περι πολυσημ . λεξεων . Ἀναστησειεν : ἀναστατους και φυγαδας ποιησειεν , . , . . . | ||
πολεμῳ και Κορινθον τε ἑλοντος και Κορινθιους τους Δωριεας ποιησαντος ἀναστατους . τα δε ἐν τοις ἀετοις , ἐστιν ἐμπροσθεν |
συνθηκην , χρονον προσσημαινουσα , ἡς των μερων οὐδεν ἐστι σημαντικον κεχωρισμενον , ὡρισμενην φυσιν εἰσαγουσα . αὐτος δε ἁτε | ||
ὁταν μη μενῃς ἐπι τοις ἀκριβως σημαντικοις , οἱον το σημαντικον του ὑποκειμενου ἐδοσαν , και το μετενηνεγμενον ἐκ της |
παραβεβασθαι ἠ ἑνος μονου ὀντος νομου μερος μεν τι αὐτου παραβεβασθαι μερος δε μη . και ἐν ῥητῳ δε και | ||
: ἠ ἑνος μονου ὀντος νομου , μερος μεν τι παραβεβασθαι , μερος δε μη : και ἐν ῥητῳ δε |
[ Με - ] [ λιγουνις ] ις ? ? πεποιημενην . [ πελωρα ] : [ ὑπερφυεις και φοβερους | ||
πλουτουσαν δε κορην ταχα που προς σε λυπουμενην ἐν δευτερῳ πεποιημενην αὐτην της ἀπορουσης τοιουτοις παραμυθησεται λογοις , ὡς νεοτητι |
και τοσαυται παραγραφαι : οἱον γραφεσθαι τινα ἐξεστι : παλιν ἀναιρεισθαι τας γραφας : ἐξεστι γαμειν ὁθεν βουλεται τις , | ||
ἀληθευειν την δε ἑτεραν ψευδεσθαι , ὡς αὐτοθεν ἑπομενου του ἀναιρεισθαι δια τα προειλημμενα το ἐνδεχομενον φησιν οὐδεν ἀρα οὐτε |
κατ ' αἰτιαν τινα πρωτουργον προϋπαρχουσαι , τοσουτον ἀπεχουσι του συνακολουθειν τοις κατηγορημασιν , ὡστε αὐται τα ὑπαρχοντα κατηγορηματα ἐπιφερουσιν | ||
τεκνων ἡδε πατρις ἐστι μαλλον . το μεν οὐν ἀναγκαιον συνακολουθειν τα τεκνα τῳ πατρι : πολυ δε ἡδιον τον |
το χρησιμον φιλιας το μεν ἠθικον ἐστι , το δε νομικον . νομικον μεν χρησιμον , ὁταν τις τινι διδῳ | ||
σταδιοι : σχοινος δε Αἰγυπτιον , οἱ ἑξηκοντα σταδιοι . νομικον δε ὀνομα το τοιουτον πομπευειν ἀντι του κατηγορειν εἱλετο |
παρασκευαζουσιν . Ἐπι δε του διαβητου καλουμενου παθους δυσκρασια τις ἐπιτεταμενης θερμοτητος περι τους νεφρους αἰτια πεφυκεν : αὑτη γαρ | ||
παυομενων αὐτων διερεθιστεον . λυγμου δε διοχλουντος ἠ ξηρας βηχος ἐπιτεταμενης , θερμον ὀλιγον καταρροφειτωσαν . το δε παγολυτον ἠ |
ἐμελλε ποιεισθαι την παροδον , εὐρυτεραν τε αὐτῳ και λειοτεραν κατασκευαζοντας την διαβασιν . το γαρ ὀρος τουτο ὁ Ταυρος | ||
ματαιου γινεσθαι . Λακεδαιμονιοι τε ἐξελαυνουσι Σπαρτης τους τα μυρα κατασκευαζοντας ὡς διαφθειροντας τοὐλαιον : και τους τα ἐρια δε |
σεβει , και καλων αἰδω , το τουτῳ θαρρος ἐναντιον ἀναιδειαν τε προσαγορευει και μεγιστον κακον ἰδιᾳ τε και δημοσιᾳ | ||
περι ποτους ἀπληστος εὐλογως ὠνομασται : Σκυλλαν δε την πολυμορφον ἀναιδειαν ἠλληγορησε , διο δη κυνας οὐκ ἀλογως ὑπεζωσται προτομαις |
εἰδον τον στρατον ἑξηκοντα σταδιους της πολεως ἀπεχοντα , οὐκετι ἀνασχετον ἐποιουντο , ἀλλ ' αὐτοις , ὡς εἰκος , | ||
ἐλεγον ἀν ταδε , ὡς οὐ βιωτον ἐστιν οὐδ ' ἀνασχετον της μεν θαλαττης ἀντιποιεισθαι τινας ὑμων ἀναλισκειν τε πολλα |
δε λιβανωτου και χαλβανης ὀνυχος τε και στακτης των στοιχειων συμβολον , ἡ δε τραπεζα εἰς την ὑπερ των θνητων | ||
, δυνοντος ἀρτι του θεου , μετα ἀλαλαγης , ἱνα συμβολον εἰη τοις ἐντος οὐσιν . Ἁλουσης δε της πολεως |
ἐλαβον τας ναυς . ἀφικομενοι δε και ἐπι την Κυζικον ἀτειχιστον οὐσαν προσηγαγοντο παλιν και χρηματα ἀνεπραξαν . ἐπλευσαν δε | ||
μενοντες κατεκοπησαν : [ οἱ την Σπαρτην ἐνομιζον ἐλευθεραν διαφυλαττειν ἀτειχιστον οὐσαν : ] το δε σωμα ἀσκων και συνεθιζων |
] δε φησι τον Ἰασονα τροπον τινα ὑπο της Μηδειας ἀναιρεθηναι . ἐγκελευσασθαι γαρ αὐτην οὑτως ὑπο τῃ πρυμνῃ της | ||
φημι αὐτους στερηθεντας και οἰκων και σωματων , δια το ἀναιρεθηναι αὐτους ὑπ ' ἀλληλων . . δομοισι και σωμασι |
ζωναι εἰσι της γης ὑπο τους παραλληλους ὁμοιως πεντε : βορειος , ὁλη μετεωρος , ἀοικητος , κατεψυγμενη , Κρονου | ||
. Τοξοτου κβ γʹ βο δ ∠ ʹ δʹ ὁ βορειος των τριων . . . . . . . |
ἑκαστα δια - θεσεις . ἐκεινοις μεν οὐν κατα το φυσικωτερον τελος ἠν της χρησεως των ὀνοματων το και δια | ||
- ζον δια το φθαρτικον της δυναμεως . οἱ δε φυσικωτερον ἀκουουσι τον λογον , την των θεων φυσιν εἰς |
και κρειττονος ἐθνους , ὁπερ ἐμελλεν ἐξ ἁπαντων των ἀλλων ἱερασθαι τας ὑπερ του γενους των ἀνθρωπων αἰει ποιησομενον εὐχας | ||
μεν κατα φυσιν τιθεασι παραδειγμα : νομος τον σεσινωμενον μη ἱερασθαι : μη γελων τις κωλυεται , ἐνταυθα γαρ ἡ |
σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
, και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
εἰς τον Ποντον εἰσπλεοντι . και τριηρει μεν ἐστιν εἰς Ἡρακλειαν ἐκ Βυζαντιου κωπαις ἡμερας μακρας πλους : ἐν δε | ||
ἐχρησμῳδησεν ὁ θεος ἐξιλασκεσθαι Μεγαρευσι και Βοιωτοις , ὁτε την Ἡρακλειαν ἐμελλον κτιζειν . τουτο δε ἐφη ὁ Ἀπολλωνιος ὡς |
τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
ἐχθροι της ὀλιγαρχιας και οἱ τεως ἀποκρυπτομενοι το μισος , φανερους ἐποιουν αὑτους τοτε χαιροντες ἐπι ταις κακοπραγιαις των στρατηγων | ||
τας των εὐπορουντων ἀπολαυσεις . ταυτα ἐδει φρονειν και γενεσθαι φανερους οὐ τῳ κολασαντι τας τιμας μεμφομενους , ἀλλα τοις |
ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
το δε ἐν ἐλαττονι φερεται διαστασει , βορειοτερον τε και νοτιωτερον γινομενον του δια μεσων των ζῳδιων , των δ | ||
' ἐν τῳ στοματι του Κυνος λαμπρον Τιμοχαρις μεν ἀναγραφει νοτιωτερον του ἰσημερινου μοιραις ιϚ γʹ , Ἱππαρχος δε ιϚ |
ἐργῳ πρηξαι μηδ ' εἰπειν , ὁ τι τοι μη βελτερον ἐστιν . Τουτο δια παντων τεινει το παραγγελμα , | ||
! ! ! ! ! ] Ἀχαιοις ' ἠς πολυ βελτερον αἰ τονηντα ! ! ! ! ! ] ! |
ὁς και ὑποαιολιος καλειται : ὑποφρυγιοι δυο , ὡν ὁ βαρυτερος και ὑποιαστιος καλειται : ὑποδωριος . τουτων ὀξυτατος μεν | ||
Ἀλλ ' εἰ ἀλλο τι φθογγος ὁ ἀκουστος και ὁ βαρυτερος και ὁ ὀξυτερος , διαφερουσιν ἀλληλων ἠ ὡς φθογγοι |
γαρ καθ ' αὑτο τουτο ἀποδεδεικται γεωμετρικαις , φασιν , ἀναγκαις ὡς οὐδεν ματην ὑπο της φυσεως γινεται , και | ||
δ ' εἰς ἐμε και γενεταν ἐμον ἠλυθε δομων πολυπονοις ἀναγκαις . και μην ὁδε σος συγγονος ἑρπει ψηφωι θανατου |
παντες ἠπορησαν ἀπολογιας οἱ ἐξηγηται και φασιν αὐτον ὑποδειγματος χαριν καταχρηστικωτερον γενος καλεσαι του τριγωνου το σχημα . ἐπιλυομενοι δε | ||
, τουτεστιν ἐν ζωσι διαγομεν . . μια βους : καταχρηστικωτερον την τοκαδα φησι , τουτεστι την μητερα . λεγεται |
τελεωτερον ; οὐ της πατριδος εἰμι μεταναστης ; οὐ της συγγενειας ἀπεληλαμαι ; οὐ της πατρῳας οἰκιας ἠλλοτριωμαι ; οὐκ | ||
: ἀνεψιου δε , και εἰ τις ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν |
μετωνομασε Καισαρειαν , ἐχουσα και λιμενα και προ του λιμενος νησιον . μεταξυ δε της Καισαρειας και του Τρητου μεγας | ||
της Πισατιδος την Φειαν φασι : προκειται δε και ταυτης νησιον και λιμην , ἐνθεν εἰς Ὀλυμπιαν το ἐγγυτατω ἐκ |
ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
το καταχυθηναι του λιθου το ὀξος ἐν ἐκεινῳ τον ἐσκιρρωμενον συνδεσμον ἠ τενοντα διακινειν ἀναγκαζω , και μετα τουτο παλιν | ||
Στωϊκος , ὡς κατα τι εἰησαν ἀν συνδεσμοι . ” συνδεσμον γαρ ” , φησι , „ καλεισθαι και αὐτην |
σοι δηλον δια πολλων , πρωτον μεν ἐκ του μη πληθωρικον φαινεσθαι το σωμα ὁλον , ἀλλα μαλλον και κακοχυμον | ||
θεραπειας γινεσθω ἡ του λυπουντος χυμου κενωσις , εἰ μεν πληθωρικον εἰη το σωμα , φλεβοτομιας προ παντων παραλαμβανομενης εἰτα |
οἰκιας . τραχυτερον διαλεγεται την ἐλπιδα του πεισειν ἀπολωλεκως . τραχυτερον αὐτῳ διαλεγεται και ἀπηνεστερον , ὁτι την ἐλπιδα του | ||
και τα περι αὐτης ἀνωθεν , ὡς ἐγενετο , διηγουμενου τραχυτερον ὁ Σκιπιων ἐκελευεν αὐτον μηδεν ἀφαιρεισθαι βιᾳ των Ῥωμαϊκων |
ἐμπυον του φυματος γινεσθαι , ἐπι δε του δερματος φλυκταιναν ἀνιστασθαι ὁμοιαν τοις πυρικαυτοις . προστιθησι δ ' ὁτι οὐ | ||
ἐκεινα προχειρα ἐχειν και χωρις ἐκεινων μη καθευδειν , μη ἀνιστασθαι , μη πινειν , μη ἐσθιειν , μη συμβαλλειν |
ἀκραϲ ἐϲτι ψυκτικηϲ δυναμεωϲ , παντεϲ ἰϲαϲι και δια τουτο ἀναιρετικον ἐϲτιν ἐκ τηϲ ἀναψυξεωϲ . Κωνου καρποϲ , ὁν | ||
δε ἐξ ὑποθεσεως προαγει την διαιρεσιν , γιγνεται το τριτον ἀναιρετικον της ὑποθεσεως , καθα προ ἡμων και ὁ Ἀλεξανδρος |
το μεν ΕΦΛ τριγωνον τῳ ΑΛΧ , το δε ΤΝΞΣ τετραπλευρον τῳ ΞΡΥΟ : ἐστιν ἀρα , ὡς το ἀπο | ||
ΥΩΛ . κοινον προσκεισθω το ΚΞΕΥΛΧ : το ΛΤΡΧ ἀρα τετραπλευρον ἰσον ἐστι τῳ ΩΧΚΙ τετραπλευρῳ . Των αὐτων ὑποκειμενων |
λοιδοριαν , ἐχθρας , δικας : ἐπαγει δε και φονους βιαιους και τομας και αἱμαγμους , πυρετων ἐπιφορας , ἑλκωσεις | ||
ἐσεσθαι τα συμφε - ροντα διδασκειν τους πολιτας ἡκιστα γιγνεσθαι βιαιους , εἰδοτας ὁτι τῃ μεν βιᾳ προσεισιν ἐχθραι και |