| και ἐπαινει παντας : μεστα δε αὐτου τα ᾀσματα της Σμερδιος κομης , και των Κλεοβουλου ὀφθαλμων , και της | ||
| ' ἠπιστεατο ἐπι διαβολῃ εἰπειν Καμβυσην τα εἰπε περι του Σμερδιος θανατου , ἱνα οἱ ἐκπολεμωθῃ παν το Περσικον . |
| ἐγω την ἀληθινην δοξαν ἐσεσθαι και λογον ἡμων μεν ὀντων ἐπιεικων βελτιω , φαυλων δε , τοὐναντιον . . . | ||
| ἐχει γαρ τα φυσει ἀγαθα και κρειττω μετα φιλων και ἐπιεικων ἠτοι ὁμοιων αὐτῳ ἠ μετα ὀθνειων και κατα τα |
| τοις πολεμιοις . ὁ μεν οὐν των Σαβινων στρατηγος διχῃ μερισας τας δυναμεις δυο ποιειται στρατοπεδα , ὁ δε των | ||
| ιηʹ ἀπεχει χρονους ἐπι της ὀρθης σφαιρας ἐγγιστα με , μερισας αὐτους παρα τον ιε εὑρισκει ἀπεχοντα τον ἀφετην του |
| οὑτω κεκληκασιν . εἰη δ ' ἀν ὁ μεν εἰσω περιρραντηριων τοπος ἐνθεος , ἱερος , καθιερωμενος , καθωσιωμενος , | ||
| ἠ φιλοθεοι σπουδασαντες οἱ τοιουτοι τροποι παντες εἰναι βαινετωσαν ἐξω περιρραντηριων , ἱν ' ὡς μιαροι και ἀκαθαρτοι μηδ ' |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| ἀντι του ἰσχυρον : παντως καινοτερον τι ἀπαγγελεις : χαριν φερεις : οἱ ἐν περιστασει ὀντες ἀει το ἐπαγγελμα του | ||
| ' ἡδεα θυννων Μακεδονισσαν και λεγ ' ὁτι μυρον αὐτῃ φερεις τοιουτον , οἱον οὐ Μεγαλλος πωποτε ἡψησεν , οὐδε |
| ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
| ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
| ὑπολογος ἐστι προς τον μειζονα , οὐκ ἐσται τις τριτος προλογος κατ ' ἐκεινο το μοριον ὑπολογον ἐχων τον μειζονα | ||
| . και ἐν ἐνιοις δε των ἀντιγραφων ἑτερος τις φερεται προλογος , πεζος πανυ και οὐ πρεπων Εὐριπιδῃ : και |
| Πορσιναν οὐκ εἰδως ὁστις ἠν , ὁν ᾠηθη μαλιστα των καθεζομενων ἐοικεναι βασιλει και δη τουτον ἐκτεινε σπασαμενος το ξιφος | ||
| θερμην ἐχοντα , λεσχην δε την γενομενην ἐκει φλυαριαν των καθεζομενων . ἐνιοι δε λεσχην , ἐν ᾑ ἀθροιζονται ἁλις |
| ἐκ της τουτων συμπλοκης ἀναφαινονται . Τεταρτον ἠν κεφαλαιον των προτεθεντων το ζητησαι τις ἡ διδασκαλια των προς τι . | ||
| δευτερου ἀριθμου . ἑκτη λεγεται μεσοτης , ὁταν τριων ὁρων προτεθεντων ὡς ὁ δευτερος προς τον πρωτον ἐχει , οὑτως |
| ἠσαν ὁμωνυμοι . δυνατον δε και , ὡς ὁ φιλοσοφος ἐξηγειται Πορφυριος , ὡς προς διακρισιν εἰρημενου των ὁρισμῳ χρωμενων | ||
| τουτο Ἐρατοσθενης , ὑπενοησε δ ' ὁμως . αὐτος γουν ἐξηγειται την ἐπιστροφην ἡν λεγω της χωρας : ὡς καθολου |
| ἀρα τοπον τον ἐπι της μεσης ζωνης ὁ των ζῳδιων κυκλος ὀρθος ἱσταται ποτε . Οἱς το κατα κορυφην σημειον | ||
| κατα τα ἑξης ζῳδια : εἰτα ὁταν πληρωθῃ αὐτου ὁ κυκλος , τον του ἑξης ζῳδιου του δαιμονος κυριον : |
| ἱξε νεων , τῃ δη οἱ ἐεισατο χωρος ἀριστος , λειος πετραων , και ἐπι σκεπας ἠν ἀνεμοιο : ἐγνω | ||
| , ἀφοδος μυων , κυμινον , κοχλιας συν τῳ ὀστρακῳ λειος , ἀβροτονον , καρκινου το χελωνιον , ἀρον , |
| πολλους ἀλλους συν θεοις εἰπειν πρεσβευσεσθαι , της ἡμετερας φιλιας ἐπιθυμουντας , ἐαν ὑπομεινητε και τῃ τουτων φιλονεικιᾳ προς την | ||
| καταλυειν τα δεδογμενα , μηδ ' ὡσπερ παιδας ῥᾳδιως μεν ἐπιθυμουντας , προχειρως δε καταλειποντας . ἰσως μεν γαρ και |
| ξυλα ἠ πραγματα πειρωμενων κατευθυνειν και μηδεν ὠφελουντων . του Διος το σανδαλον : ἐπι των † ὡς μεγα δη | ||
| ἐμην πολιν , ὑδασι χευων . τοὐνεκεν αὐτικ ' ἐμελλε Διος γονος ἀμφοτεροισι ναματα μετρησειν ῥοπαλῳ και χερσι κραταιαις , |
| ὡστε παντων ἑκατερα , ἀλλ ' ἡ μεν του παντα συμφυεσθαι προς ἀλληλα , κατα τε πλατος και βαθος , | ||
| σημαντικας των κατα συμβεβηκος ὑπαρχοντων τῳ ὑποκειμενῳ και δια τουτο συμφυεσθαι προς ἀλληλα μη δυναμενων , και φησι την μεν |
| σε ῥᾳδιως ἐκεινος οὐκ εὐ πεφυκως . ἐδοξε τῳ Διι βασιλευεσθαι και το ὀρνιθων γενος και δια του Ἑρμου προς | ||
| οὐκ ἐγενετο ὑπο των Δωριεων ὁ δημος ἀναστατος , ἀλλα βασιλευεσθαι τε συγχωρουσιν ὑπο Κρεσφοντου και ἀναδασασθαι προς τους Δωριεας |
| Παρθενιον , ἐνθα την Αὐγην του Ἀλεου την θυγατερα , ἱερειαν της Ἀθηνας , ἐφθειρεν Ἡρακλης . Φενειος : πολις | ||
| τυραννος : τουτο δε μονον μαχεται λεγων , οὐκ ἐδει ἱερειαν οὐσαν , οὐκ ἐδει μυουσαν τον φονον ἐργασασθαι . |
| . κρατειν γαρ αὐτην του παντος . Πυθαγορας δε και περικεισθαι τῳ κοσμῳ την ἀναγκην ὑπολαμβανει . Παρμενιδης δε και | ||
| συστοιχῳ ταις ἐν αὐτοις ζωαις , δια δε το ὁλως περικεισθαι σωματα και δοξῃ τῃ ὡς συμπερασμα , ἡ δηπου |
| . τα δε ἁρπαζοντα μεν , οὐ φανερως δε , ἐπιβουλους , ὡς ἰκτινος και ἀλωπηξ . τα δε εὐμορφα | ||
| . οὑς ὁ Κρονος μεν τῳ Ταρταρῳ προσεδησεν , ὡς ἐπιβουλους πτοουμενος , ὁ δε Ζευς της βασιλειας κρατησας τον |
| Ἑβραιοις Ἐνωχ , ὡς δ ' ἀν Ἑλληνες εἰποιεν „ κεχαρισμενος „ , ἐφ ' οὑ και ταυτι λελεκται , | ||
| . λαμπρον δε ἡμιν πεποιηκως τον χρηστον Ἀννιανον και ταυτῃ κεχαρισμενος ἰσθι κεχαρισμενος ἡμιν και δια της κατηγορουσης ἡμων ἐπιστολης |
| λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
| γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
| λογοι πολλοι τε και παρα πολλων τῳ καλῳ Προκλῳ και ποιουμενοι και δεικνυμενοι και ῥωμην ἐχοντες ὁσην εἰκος παιδας ἀκμαζοντων | ||
| ἐπι τον δημον ἀγαγοντες των Ἀνδριων ἐπεδειξαντο πασι , μαρτυρας ποιουμενοι της εἰς την νησον ἀφιξεως του φυγαδος . και |
| και τους ἐνοχους ταις ἀραις ἀκριβως ἀποδεικνυντων τἀναντια φαινεσθαι τουτοις ποιουντας , ὡσπερ ἡμεις . οὑτωσι δε διαλογιζεσθε περι τουτων | ||
| ὁ δε ὁρων αὐτους προς τα παροντα χαλεπαινοντας και παντα ποιουντας ἁπερ αὐτος ἠλπιζε , ξυλλογον ποιησας ἐβουλετο θαρσυναι τε |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| ἑπτα ἀπεχει σταδιους : ἐχει δ ' ἡ πολις το Διον κωμην πλησιον Πιμπλειαν , ἐνθα Ὀρφευς διετριβεν . . | ||
| , ποιμνας βουστασεις τε προς πατρος , ὡς ἀν το Διον ὀμμα λωφησῃ ποθου . τοιοισδε πασας εὐφρονας ὀνειρασι ξυνειχομην |
| μεν γαρ των ἐγγιζοντων τοιχων ἐφαψαμενοι και σφαλεντες της βασεως περιεπιπτον εἰς θαλασσαν και παραχρημα τοις δορασιν ὑπο των ἐφεστω | ||
| οὑτως : “ ἐπι πολλων μεν οὐν πανυ μεγαλαις πληγαις περιεπιπτον : εἰ δε παντες κακως ἀπηλλαττοντο πυρεττοντες ἐν τῃ |
| παθεσιν ἐξαιρετοις ἁπαν νεωκορει το δαιμονιον , ἐπει καὐτος ἐστι θειος . Εἰ δ ' ἀμαθως τινες ἀνθρωποι την Ὁμηρικην | ||
| προ ὀφθαλμων ἐχειν . τις δ ' ὁ νομος ὁ θειος ; τα ἰδια τηρειν , των ἀλλοτριων μη ἀντιποιεισθαι |
| χρονων εἰδομεν . ὑπηρξε δε και τοδε εἰς εὐθυμιαν . ἐπιδεικνυμενου γαρ μου λογους τινας ὡς το ὀναρ και σφοδρα | ||
| ἐπιστανται . Πολλου ἀρα δεουσιν περι γε λογισμων ἀνεχεσθαι σου ἐπιδεικνυμενου . Πολλου μεντοι , νη Δια . Ἀλλα δητα |
| Οὑτος μεν δη του συναπαντος του Ξερξεω στρατευματος ἀριθμος . Γυναικων δε σιτοποιων και παλλακεων και εὐνουχων οὐδεις ἀν εἰποι | ||
| αὐτου πεντεκαιδεκα βιβλιων : Ἀσπιδος , Θεογονιας , Ἡρωογονιας , Γυναικων καταλογου , και των λοιπων : ἐτι δε προς |
| οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
| ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
| κορυφαιος : Δερκεταιος : Ἀριδαιος : τουτοις ὁμοιον και το ὑμεναιος κατα γραφην εἰ και μη κατα τονον : ἐτυμολογουσι | ||
| ' ὡν τας ψυχας † συγκυρωσουσιν ἀναπνειν † ἀλληλαις , ὑμεναιος δε ἀναψει λαμπαδας ἡμιν και δᾳδας γαμηλιῳ πυρι : |
| τους θεους φασκουσιν οἰκειν συνδυο ; ὁτι Δωριωνι τῳ αὐλητῃ φασκοντος τινος ἀγαθον ἰχθυν εἰναι βατιδα , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
| εἰπειν θαρρουντως εἰ τι συνοιδε . και παρελθοντος ἐκεινου και φασκοντος δεδιεναι μη τινα των αὑτου κρειττονων παροξυνας κακον τι |
| παντα ὁσα ἠκουσεν παρα του ὑψιστου : τοτε οὐν ὁ ὁσιος και δικαιος Ἁβρααμ ἀναστας μετα πολλων δακρυων προσεπεσεν τοις | ||
| ὁτι σωφρων , ὁτι ἀνδρειος , ὁτι δικαιος , ὁτι ὁσιος , ὁτι ἐλευθεριος , και ὁτι μεγαλοφρων , και |
| πεμπτον δικτατωρ και την στρατηγιαν ἀναλαβων προς μεν τας των Κελτων μαχαιρας , αἱς καταφεροντες τας κεφαλας διεκοπτον , ἐκελευσεν | ||
| ἀπ ' ἀλληλων , ῥει δ ' ὁ μεν δια Κελτων των ὑπερ Ἀλπεις εἰς την Τυρρηνικην θαλασσαν , ὁ |
| . τουτο ἐκειναι καταμαθουσαι , αἱ μεν πλεισται των μελισσων καθευδουσιν ἁτε πεπονηκυιαι , ὀλιγαι δε αὐτων ἐλλοχωσιν . εἰτα | ||
| : προεξειργασμενων δε τουτων κριον θυσαντες και το δερμα ὑποστρωσαμενοι καθευδουσιν ἀναμενοντες δηλωσιν ὀνειρατος . νησοι δε Ἀθηναιοις οὐ πορρω |
| ἀπ ' ἀλσεων ἐμας φρενας δονειτω . Καλλιοπεια σοφα , μουσων προκαθαγετι τερπνων , και σοφε μυστοδοτα , Λατους γονε | ||
| φιλων δ ' οὐδεν ἠν τις δυστυχῃ . και καλλιστα μουσων φθεγγεται πλουτων ἀνηρ . ἀναποδεικτως μεν οὐν λεγομενων των |
| ἡς ἀνυει το συναμφοτερον : και εἰς την της ἀποκηρυξεως μετανοιαν ἀγει τον πατερα και ἀποτρεπει πολλῳ μαλλον δουναι το | ||
| ἠρξεν . Οἱ δε περι τον Ἰονιον οὐπω την Τυρρηνων μετανοιαν ἐγνωκοτες μυριους και πεντακισχιλιους ὁδον ἀτριβη και μακραν ἐς |
| εἰπε „ ξυνειρω γαρ τα παντα ἐς εὐχην μιαν και προσιων τοις βωμοις ὡδε εὐχομαι : ὠ θεοι , δοιητε | ||
| . τουτον ἰδων ἐγω σκυθρωπον ἐν ἀγορᾳ καθημενον ἐταραχθην και προσιων ἠρωτων , ὁθεν ἡμιν τοιουτος ἐστιν , ὁ δε |
| τα τοιαυτα ἐκφερει ἑῳ αὐτου και ἀλλ ' ἐμον αὐτου χρειος και τα τοιαυτα και ἐπι των πληθυντικων αὐτων γαρ | ||
| καρτ ' ἐπιφθονον γενος . μεμνησο δ ' εἰκειν : χρειος εἰ ξενη φυγας . θρασυστομειν γαρ οὐ πρεπει τους |
| : δια του κορη τον των Ἀργοναυτων φοβον ἀποκρουεται και ἀποτρεπεται : και γαρ αὐτοι ἐδεδοικεσαν ἑωρακοτες αὐτας καθωπλισμενας . | ||
| αὐτους ἐτι χειρωσαμενος , ἡν ἐσχε διανοιαν οἰκοθεν ὁρμωμενος , ἀποτρεπεται : στρατοπεδευσαμενος δ ' ἐπι λοφου τινος το πρωτον |
| του “ φρυγανου ” . Γ ῥιπος : παροιμια θεου θελοντος κἀν ἐπι ῥιπος πλεοι . ῥιψ δε ἐστιν ἱμαντωδες | ||
| μυεισθαι : ἐλθοντος δε του Ἡρακλεους ἐν Ἐλευσινι , και θελοντος μυεισθαι , τον μεν του Εὐμολπου νομον φυλαττοντες , |
| εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
| τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
| ὁ θυμος : οὐ μην ὁ μετα θυμου δρων παντως ἀνδρειος ἐστι : καθ ' ὁμωνυμιαν δε δει λαβειν τον | ||
| μερους οὐσιαις , ὁταν ὁ μεν εἰπῃ καλως ἐποιησεν , ἀνδρειος ἐστιν : οὐ , ἀλλ ' ἀπονενοημενος . ἐνθεν |
| ἐξαγαγων ὡς ἐπι φιλιᾳ και ξυμμαχιᾳ , τηρησας ἀριστοποιουμενους και περιστησας τους ἑαυτου κατηκοντισεν . φοβουμενοι οὐν αὐτον δια τουτο | ||
| δε ἐπεπλει ταις ὀγδοηκοντα ναυσιν ἐσκευασμεναις ἐς το φοβερωτατον και περιστησας τῃ Ῥοδῳ το πεζον ὁμου και το ναυτικον ἡσυχαζεν |
| . ἐπει δε ἐσελθουσα ἡ φρουρα τα ὁπλα αὐτους ἐκελευεν ἀποθεσθαι , οἱδε ἠγανακτησαν τε και τα γυναια σφων και | ||
| κυριως ἐπι των ζῳων , το ἀπο του τραχηλου ἀχθος ἀποθεσθαι . και λωφησων ἀντι του ληξων , ἀναπαυσων τον |
| περι της ἀποφασεως . και ἐκδεχεται το προστιθεμενου ἀντι του προστιθεντος , το δε διαιρουμενου ἀντι του διαιρουντος : ἐπι | ||
| Ἀρης ἀναποδιζει ἐν τῃ καταρχῃ του χωρισμου ἐπιστρεψαντος αὐτου και προστιθεντος ὁ ἀνηρ διαλλαγησεται και μετελευσεται την γυναικα . Ἠν |
| κοποϲ δια κακοχυμιαν λεληθοτωϲ ὑποτραφειϲαν γιγνεται χυμων δριμεων τε και λεπτων και θερμων , ὡϲ διαβιβρωϲκειν τε και κεντειν και | ||
| : εὐκινητον , λεπτον . : ῥαδινων ] Εὐκινητων , λεπτων . : ῥεος : Ῥευμα : παρα το ῥεω |
| κακη θεραπεια . ἡ δε καλη ποια ἐστιν ; δει τειναι και ἀντιτειναι και πλατυν βαλειν ἐπιδεσμον , ἱνα ὁλον | ||
| κνημης και φησιν , ὁτι ἐαν καταγῃ ὀστουν , δει τειναι και ἀντιτειναι εἰτα ἐπιδησαι κατα τον πολλακις ἡμιν εἰρημενον |
| δακρυα . Ἐπανελθοντες δε ἐκ του ἀλσους , περι την ἁγνειαν ἐγιγνομεθα , ἐμοι των ἡμερων δια την προσδοκιαν ἐνιαυτων | ||
| , : ἡν οἱ μεν ὠνομασαν παρθενον εἰς την ὑπερβαλλουσαν ἁγνειαν ἀπιδοντες αὐτης , οἱ δε αὐτοι και ἀμητορα σπαρεισαν |
| αὑται μεν ὁλοσχερεστεραι ὑπογραφαι : ἑξης δε μετα ταυτα την τελειαν ὑπογραφην ἀποδιδωσι την ἀπο της διαιρεσεως των φωνων ληφθεισαν | ||
| λαμβανειν την οὐσιωσιν και την ὑπαρξιν , κἀν ἡ μεν τελειαν εὐθυς , ὁτιπερ ἀυλος και ἀσωματος , το δε |
| βουλομενος τι μαθειν ἠρωτησεν : ἀποσιωπησαντος δε του νεανισκου τι λεγεις ; εἰπεν ἠ ταυτ ' ἐστι τἀν δελτοισιν ἐγγεγραμμενα | ||
| ] εγγην ? ? ! ! ! ! [ ἀγαθα λεγεις ! ! ! ! ! ! ! ! [ |
| και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
| : οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
| τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
| . . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
| ὁ μεν Εὐαγορας ἀπογνους την καθοδον και περι των ἐγκληματων ἀπολογησαμενος ἀλλης ἡγεμονιας ἠξιωθη κατα την Ἀσιαν μειζονος . κακως | ||
| φιλανθρωπως ἐκκλησιαν συνηγαγε , και πολλα των καθ ' ἑαυτον ἀπολογησαμενος εἰς τοσαυτην εὐνοιαν τους ὀχλους ἠγαγεν , ὡστε ὁμολογειν |
| του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
| : ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
| ἀγαθου τε και του κακου : ἀλλ ' οὐδε ὁ προκοπτων ἐκ μιξεως του σπουδαιου τε και φαυλου , οὑτος | ||
| πρωτην ἡλικιαν εὐτυχησει οὐκ ἀνευ κοπου και της ἑαυτου ἀνδρειας προκοπτων και περιττευομενος και αὐξομενος πλην μετα βραδυτητος . ἐν |
| τοιαυτη δια το ἀρχοειδες , ἡ τριας δε την της μοναδος δυναμιν εἰς ἐνεργειαν και ἐπεκτασιν προχωρειν ποιει . και | ||
| , ἐχων ἰσας τας τρεις πλευρας : ἑκαστη γαρ πλευρα μοναδος ἐστι . παλιν ποιησον τρεις μοναδας ὑποκατω τουτων , |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| περι τους βωμους λοχων ὑπερ του λαβειν τι παρα των θυοντων . μεταφορικως δε και ὁ παραπλησιως τουτῳ ὠφελειας ἑνεκα | ||
| χαιρειν ταις δαπαναις των θυομενων , ἀλλα ταις εὐσεβειαις των θυοντων : εἰθ ' ὡς πολλην ἀνοιαν τουτων και οἱ |
| μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
| ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
| δαιμων και ὁ ὡροσκοπικος τοπος ἐφεξει τῳ κληρῳ κατα τον μερισμον , ὁποταν οἱ κληρικοι τοποι ἠ οἱ κυριοι παραπεσωσι | ||
| , ἀλλ ' ἐνδεικνυνται τον ἐπ ' αὐτης των εἰδων μερισμον και την ἀνωμαλιαν και την ἐκστασιν : οὐ γαρ |
| , ἐαν δε ἀμφοτεροι ἑσπεριοι , προς τα θηλυκα μονα καταφερεις , θηλυκων δε ὀντων των ζῳδιων και αὐτους διατιθεμενους | ||
| και ὁ της Ἀφροδιτης ᾐ τεθηλυμμενος , αἱ μεν γυναικες καταφερεις και μοιχαδες και πορνικωταται , οἱ δε ἀνδρες μαλακοι |
| προς την ἱκετειαν τας ἑταιρας ὡς πλειστας , και ταυτας προσευχεσθαι τηι θεωι και ὑστερον ἐπι τοις ἱεροις παρειναι . | ||
| ἐλθων οὐν εἰς τον τοπον τιθω τα γονατα και ἠρξαμην προσευχεσθαι τῳ κυριῳ και δοξαζειν αὐτου το ὀνομα , ὁτι |
| πλην των ἐν τῃ κεφαλῃ ὁ ἐν ἀκρῳ τῳ χελυνιῳ λαμπρος . ὁτι γε μην οὐδε ὁ Βοωτης τῳ Κριῳ | ||
| λα ∠ ʹ αʹ ἀστηρ α μεγεθους αʹ . ὁ λαμπρος ὁ ἐν τῳ Στεφανῳ . . . . . |
| ἡ την ἀμβλειαν γωνιαν ὑποτεινουσα πλευρα των την ἀμβλειαν γωνιαν περιεχουσων πλευρων , ἐκεινο το χωριον προς το τριγωνον λογον | ||
| ὀξειαν γωνιαν σκε , και το ἀπο της λοιπης των περιεχουσων την ὀξειαν γωνιαν , ἡτις ἐστιν ἡ ΒΓ , |
| ἑταιραις παρασχουσα ἐκδοτον , ὡς μηδε μικρον αὐτῳ της αἰδους ὑπολειπεσθαι . και ἁ γε ὑπερ ἑαυτης λεγεσθαι μικρον ἐμπροσθεν | ||
| κἀνταυθα συναπτεσθαι μεν τῳ ἐπι εʹ τον ἐπι ιδʹ , ὑπολειπεσθαι δε κατα τον ἑπομενον τοπον τον ἐπι κζʹ . |
| μη καλοις βουλευμασιν οὐδ ' ἐλπις ἡτις και θρασος τι προξενει . Ἀλλ ' ἀμφι τοις σφαλεισι μη ' ξ | ||
| κατα Μειδιου ταυτι : ‚ Μειδιας Ἀναγυρασιος προβεβληται . Πλουταρχῳ προξενει : τα ἀπορρητα εἰδεν , ἡ πολις αὐτον οὐ |
| ' ἐνδειας . τοις μεν γαρ ἡ της χρειας ἀναγκη φερει τινα συγγνωμην παρα τοις ἀνθρωπινως λογιζομενοις : οἱ δ | ||
| γυναικι φυεται πιστη χαρις του γαρ πατρος κρατειν μεν αἰσχυνην φερει , ἡσσημενῳ δε δοξα νικητηριος τοις εὐπλοουσιν ἀντιπνευσας ' |
| εἰς τας θρηνῳδιας . ὁθεν και το περιφερομενον αὐλει Μαριανδυνοις καλαμοις κρουων Ἰαστι . . . ἡσω και πεμψω θρηνον | ||
| ἀπο τουτων , των χαιροντων τοις ἀγκιστροις . δονακεσσιν : καλαμοις . ἀναψαμενοι : ἀναδησαντες , ἀνακρεμασαντες . Ὁρμιην ἱππειον |
| της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
| Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
| εὐμενεις οἱ θεοι , μεθ ' ὡν και των ἐνταυθα ἐνοχλουντων ἐκρατεις . ἐμε δε μητε κοθορνον μητε Εὐριπον μητε | ||
| την τεχνην ἐπανελομενος ὀλιγου δειν τα ὠτα ἐκκεκωφηται προς των ἐνοχλουντων κατα χρειαν της μαντικης , και ἀρτι μεν αὐτῳ |
| πειθομενων δ ' αὐτων , οἱ πρεσβεις προσιοντες τοις οἰκοδομουσι προσεταττον ἀφιστασθαι των ἐργων την ταχιστην . ἀπορουμενων δε των | ||
| τουτο ἠ πιειν ἠ φαγειν οὐδεν μαλλον ἠ τῳ Εὐρυπυλῳ προσεταττον , ὡς ἱκανων ὀντων των φαρμακων ἰασασθαι ἀνδρας προ |
| κεφαλαιον του τε διωκοντος και του φευγοντος : των γαρ προηγησαμενων τριων , προβολης φημι και ὁρου και ἀνθορισμου , | ||
| πανυ δραστικων βοηθηματων . Εἰ μεν οὐν ἡ ὀδυνη γενηται προηγησαμενων ψυχρων ἀνεμων και ὑγροτερων και λουτρων τοιουτοτροπων , εὐδηλον |
| ἠ κινδυνευειν . Εἰ γαρ τι τοιουτο γενηται , των δυνατωτερων ἠ ἀποθνησκουντων ἠ πληττομενων , ὁ λοιπος ὀχλος ἐν | ||
| Ἀριστοτελης ἐν τοις προβλημασιν . Μερις οὐ πνιξ : των δυνατωτερων ἁρπαζοντων τας τροφας των ἀσθενεστερων και ἐπι τουτῳ ἐκεινων |
| ὁρᾳς . τι δε ὁρᾳς : ἐν συμφοραισι τον Ἀγαμεμνονος γονον . δηλον δε ὁτι οὐ τον Ὀρεστην μονον λεγει | ||
| δρυογονοισιν κοραν ἀεισατ ' Ἀρτεμιν ἀγροτεραν . Ἑπομαι κλῃζουσα σεμναν γονον ὀλβιζουσα Λατους , Ἀρτεμιν ἀπειρολεχη . Λατω τε κρουματα |
| ταυτῃ καλουμενον Ὀροατιν : ἡ δ ' ὑπερ ταυτης ἐστι παμφορος και πεδινη και θρεμματων ἀριστη τροφος , ποταμοις τε | ||
| το Ἀπεννινον κατοικουντων . Ἁπασα δ ' ἐστιν εὐδαιμων και παμφορος , πλην ὀλιγων χωριων των κατα την παραλιαν ὁσα |
| καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
| , ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
| “ ἐξεθηκα ” , μαρτυρει Εὐριπιδης λεγων : διδωσι βουκολοισιν ἐκθειναι βρεφος . λεγει οὐν Ἀριστοφανης , ὡς ἐπειδη παρανομως | ||
| ὁτι ὁ Φοινοδαμας γʹ ἐχων θυγατερας ἀναγκαζομενος ὑπο του Λαομεδοντος ἐκθειναι αὐτας τῳ κητει ἐκκλησιαν συναγαγων ἐδημηγορησε δεον εἰναι Λαομεδοντα |
| μαλλον ἀρχη , το εἰδικωτατον του γενους μαλλον ἀρχη . παραλογιζεται δε ὁ λογος κατα την ἐλαττονα προτασιν : οὐ | ||
| γαρ τουτου οὐκ ἐσται ὁ συλλογισμος . . Ζηνων δε παραλογιζεται : εἰ γαρ ἀει , φησιν , ἠρεμει παν |
| ψυχην οὐχ ὡς σαρκες κἀν ἐχωμεν , ἀλλ ' ὡς οὐρανιον πνευμα μενωμεν , ἠ συγκαταπιπτοντες τοις λοιποις χειρονα και | ||
| λογικαις οὐσιαις και χθονιας ζωης ἐπιστρεφομενον . το γαρ πρωτον οὐρανιον ἠν και το μεσον αἰθεριον . παντων οὐν ἀνθρωπων |
| δωρεας μεν τας τε σιτησεις και τας προεδριας και τας ἀτελειας και το ἱερασθαι και ὁσα ἀλλα λαμπρυνει ἀνδρας , | ||
| ἐντευθεν λυμαινεσθαι ; ὡστε και ἁ Δημοσθενης λαμπρως ἀγαν ὑπερ ἀτελειας προϊσχεται , των ἀτοπωτατων εἰναι φασκων και της εἰς |
| : * * δη . * * ἠτοι ὁ των ἀρετων πλουτος . φρονησει , γενναιοτητι , τοις ἀλλοις . | ||
| αἱρετωτερον ψυχη σωματος . Δηλον οὐν ὁτι των του σωματος ἀρετων και των ἐκτος αἱ της ψυχης ὑπαρχουσιν αἱρετωτεραι , |
| οὐσης αὐτης μετα των ἀγαθοποιων και Ἑρμου , κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , | ||
| οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα βιωσῃ ἀρκουμενος τοις παρουσι , των ἀποντων οὐκ ἐπιθυμων , τοις συμβεβηκοσιν οὐ δυσα - ρεστων |
| . Ἀτρειδη νυν δη σε ἀναξ ἐθελουσιν Ἀχαιοι πασιν ἐλεγχιστον θεμεναι μεροπεσσι βροτοισιν . οὐδε τι ἐκτελεουσιν ὑποσχεσιν , ἡνπερ | ||
| διαθεσιν , και κατα Πινδαρον λεγοντα παντος ἐργου προσωπον χρη θεμεναι τηλαυγες , και ὁτι θαυμαζομεν το βιβλιον δια το |
| ζητειται : ἐνταυθα δε ἀμφοτερα ἐστι ζητουμενα : και εἰ ἀλλοτριος οὑτος , και εἰ χοαι τουτο : παθητικος δε | ||
| κατ ' ἀξιαν ἀπονεμων , χαριτος ἀπρεπους και βιας ὠμης ἀλλοτριος , ἑκοντες αὐτῳ προσεχωρουν . πρεσβειαι τε πανταχοθεν ἀφικνουντο |
| ἐγχει ἑλεσκον ἀνδρων δυσμενεων ὁ τε μοι εἰξειε ποδεσσι . τοιος ἐα ἐν πολεμῳ : ἐργον δε μοι οὐ φιλον | ||
| ψυχην οὐκ ἐχον ἐσθιομεν . ἀλλο : ἠν ἀρα Πυθαγορης τοιος σοφος , ὡστε μεν αὐτος μη ψαυειν κρειων και |
| ἡ ἐλπις διπλασια , ἀλλ ' ἐξ ἑκαστου των εἰρημενων διπλασιαζεται , ἐκ του καταπεπτωκεναι τους Ἀθηναιους τοις φρονημασι κἀκ | ||
| γαρ ἐντος προσωπα τουτων ἐν γενικῃ πτωσει νοειται . Μονη διπλασιαζεται παρα Δωριευσιν ἡ αὐτος ἐν τῳ αὐταυτος , αἰ |
| δια τουτο προσεθηκε το δοκειν ; δοκει μεν γαρ ἰσως ἀνδρειοτερος εἰναι ὁ την ἑξιν ἐχων , ἐστι δε μονος | ||
| : σοφωτερος μεν των την ἀπατην Πεισιστρατου μη συνιεντων , ἀνδρειοτερος δε των ἐπισταμενων μεν , δια δεος δε σιωπωντων |
| ἀπο της ἀποτυχιας αἰσχυνην . . . . εἰς την προστασιαν της Καδμειας ] οἱον εἰς την εἰσοδον και προπυλωνα | ||
| , . . ) Ὁτι οἱ Ῥοδιοι ἐχοντες ἀγχινοιαν και προστασιαν , και ταυτῃ χρωμενοι , διετελουν καθαπερει τινας ἑκουσιους |
| χωρας αἰδεσιμωι πνευματι , ὁ ἐστιν αἰδω ἐπιπνευσας τοις ἡμας δεχομενοις Ἀργειοις . ἀσωδει ] πηλωδει . ἀσωδει ] ψαμμωδει | ||
| , τοσῳ δε φανερωτεραν ἐξην αὐτοις την ἀρετην διδουσι και δεχομενοις τα δικαια δεικνυναι . ἀλλ ' οὐτε προς τους |
| των προφητων τον θανατον ἐξεφυγεν : και οὐδεις ἐκ των βασιλευοντων ὑπαρχει ἀθανατος : οὐδεις ἐκ των προπατορων ἐξεφυγεν το | ||
| κτισεων ἀγνοουνται , των κατα καιρον ἐν αὐταις ἀρχοντων ἠ βασιλευοντων τῳ μεσουρανηματι χρησομεθα εἰ συμπαθειαν ἐχει προς τον αὐτον |
| , και μεχρι τριων ἐλθουσα αἰσθησιν σχῃ τοις αἰσθανομενοις . μεταβαλλον μεν οὐν οὑτω και μετακινουμενον γιγνεται παν : ἐστιν | ||
| κεκινησθαι ἐν ἁπαντι χρονῳ παραπλησιως . ἐτι δε το συνεχως μεταβαλλον και μη φθαρεν μηδε πεπαυμενον της μεταβολης μεταβαλλειν ἠ |
| καλων ἀξιον φθεγξομαι ; ποιαν δε ἁρμονιαν θρηνωδη και τραγικην ἁρμοσαμενος στεναξω τοσουτον , ὁποσον βουλομαι ; οἱαν τυχην ἀνθ | ||
| . Ἐνταυθα περι ἀσυστατων διαλαμβανει κατα ἀκολουθιαν προς τον λογον ἁρμοσαμενος : εἰπων γαρ το προοιμιον , ἀποδειξας ὁτι τεχνη |
| ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
| ' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
| τα σχηματα δε αὐτοις τα γραμμικα ἐξωθεν περιγραφε τους ἀριθμους ἐκτιθεμενος , ὡστε μεσους μεν εἰναι τους ἀριθμους , ἐξωθεν | ||
| . . , : και ἀσφαλως ὁ Εὐδημος το προβλημα ἐκτιθεμενος : εἰ ἀμερες , φησιν , ἐστι το πρωτως |
| βουλομενοις , διακυψασι και διερευνησαμενοις ἀκριβως ὀψει προ ἀκοης σαφεστερῳ χρησαμενοις μαρτυρι , πιστευσαι , ὁτι γεμει το θνητον ἀπιστιας | ||
| το ἐκ της βιβλου κατασκευαζομενον , ἐναργεστατην πειραν δειξαν τοις χρησαμενοις . λαμβανοντες οὐν την παπυρον και οἱονει τῃ συναγωγῃ |
| μελανοϲ φλοιου , ϲκαμμωνιαϲ , ὑπερικου ἀνα ⋖ γ , ἐπιθυμου , πολυποδιου ξηρου , βδελλιου , ἀλοηϲ , χαμαιδρυοϲ | ||
| οὐ βουλονται καθαιρεϲθαι . Ἐλαιαι καθαρτικαι . Πεπερεωϲ ⋖ α ἐπιθυμου ⋖ β ϲιλφιου ⋖ α ἡδυοϲμου χλωρου ⋖ α |
| μητ ' αὐ τας ἀμεινους ὑποθεσεις παρελθοντες τας ἀναξιους ἀκοης προκριναι δοκωσι σπουδαζοντες τα κακα καλως ἀπαγγελλειν εἰς ὀνειδων ἐπιφανειαν | ||
| ἐν τῳ κατα Πατροκλ . . ἀρ ' οὐν ἀξιον προκριναι τον Ὑπερειδου Πλαταϊκον της Ἀριστειδου Πλαταιασι νικης ; . |
| , ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
| δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
| νευρα ἁ τους διδυμους ἀνεχει . το δε ῥαφῃ μεν προσεοικος , ὑπο δε τον καυλον δια του ὀσχεου μεσου | ||
| το ἀκινητον του κινουμενου και το τῃ του ἑνος συμμετριᾳ προσεοικος του εἰς την ἀοριστιαν της ὑλης ὑποφερομενου . παραιτησομεθα |