τα τοιαυτα ἐκφερει ἑῳ αὐτου και ἀλλ ' ἐμον αὐτου χρειος και τα τοιαυτα και ἐπι των πληθυντικων αὐτων γαρ | ||
καρτ ' ἐπιφθονον γενος . μεμνησο δ ' εἰκειν : χρειος εἰ ξενη φυγας . θρασυστομειν γαρ οὐ πρεπει τους |
ὁ θυμος : οὐ μην ὁ μετα θυμου δρων παντως ἀνδρειος ἐστι : καθ ' ὁμωνυμιαν δε δει λαβειν τον | ||
μερους οὐσιαις , ὁταν ὁ μεν εἰπῃ καλως ἐποιησεν , ἀνδρειος ἐστιν : οὐ , ἀλλ ' ἀπονενοημενος . ἐνθεν |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
δια τουτο προσεθηκε το δοκειν ; δοκει μεν γαρ ἰσως ἀνδρειοτερος εἰναι ὁ την ἑξιν ἐχων , ἐστι δε μονος | ||
: σοφωτερος μεν των την ἀπατην Πεισιστρατου μη συνιεντων , ἀνδρειοτερος δε των ἐπισταμενων μεν , δια δεος δε σιωπωντων |
λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
γοʹ ὁ δε δια Βαβυλωνος , [ ὁς καλειται ὁ Βασιλειος ποταμος ] , συναπτων . . . . . | ||
ἀρχοντων , βασιλικη διαδρομη καλεισθαι : Δειναρχος κατα Πυθεου . Βασιλειος στοα : Δημοσθενης ἐν τῳ κατ ' Ἀριστογειτονος αʹ |
οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ||
και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε |
μου γεωργικῳ βιβλιῳ τριτῳ , ἐν τῳ κζʹ κεφαλαιῳ , τελειοτερον εὑρησεις . Ἀνδραχνην και τιθυμαλλον συγκοψας καλως , τα | ||
φυσιν ὑπνος ἑπεται τῃ νυκτι . ἱνα δε ἐπι το τελειοτερον ἀγαγωμεν τον λογον , δει ἡμας ἐκ διαιρεσεως προελθειν |
, ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
πολιν ὠνομασαν . το ἐθνικον ὁμοιως Αἰγειρατης και θηλυ - κον Αἰγειρατις . Φιλων δε φησι Κιλικιας πολιν εἰναι Αἰγειραν | ||
μητριον ? [ [ ] ! αιν [ [ ] κον ? [ [ ] κλ ? [ . . |
Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
τριων , και του μεν πρωτου , ἐν ᾡ ὁ κοινος ὁρος του μεν κατηγορειται , τῳ δε ὑποκειται , | ||
Ἀνδρομεδας ἑσπεριος δυνει . εʹ . ὡρων ιδ : ὁ κοινος Ἱππου και Ἀνδρομεδας ἐπιτελλει . ὡρων ιε : Ἀρκτουρος |
φιλων και ἐσται ταυτα παντα αὐτῳ δια στρατιωτικων προσωπων : ὠφεληθησονται δε και δια ἐργων πυρος και αἱματος και φρονησει | ||
ὠφελειων και εὐφρανθησονται ἐπ ' αὐτῳ οἱ γονεις αὐτου και ὠφεληθησονται δι ' αὐτου . εἰ δε ἐν τῳ ἑνι |
: τυχῃ , ἐαν που ᾐ , ἐαν που . φερτερον : ἰσχυροτερον . Τεχναζουσι : μηχανωνται . ἠεροφοιτα : | ||
. και το ἐπιλεγομενον τουτο συνιστησιν , ἐπει ἠ πολυ φερτερον οὑτω , τον ἑνα τεθναναι ἠ την ὁλην ταξιν |
, ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
γαρ ὑπο των ἀλλοτριων χρωματων , κινειται δε οὐχ ὡς ἀλλοιουσθαι , οὐδ ' ὡς μεταβαλλειν εἰς αὐτα , οὐδ | ||
μεν ἐπι της οἰκειας μενειν ἀκινητον τελειοτητος , τον δε ἀλλοιουσθαι και μεταβαλλειν ἀγομενον προς το τελειον , μαλλον το |
τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
, ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
ἀνθρωπων δια το μεγεθος της εὐεργεσιας ἀπονειμαντων την ἀθανασιαν . παρασημον δ ' αὐτῳ ποιησαι κερατα τους κατασκευαζοντας τας γραφας | ||
των πολιτων ἐντυχοντων και τουτ ' ἀξιωσαντων οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
' ἑαυτο μεν μενον κοινοτερον , τῳ ὀντι δε συνερχομενον μερικωτερον , και το ὀν προ του καταδεεστερου κοινοτερον , | ||
, Διονυσιον χρη περιπατειν , Διονυσιον δει διαλεγεσθαι . και μερικωτερον γε , καθοτι και το ἀγε ἐπιρρημα τοις προστακτικοις |
δεινῳ περι κατω τετραμμενῳ . Ἀρχεδικος δ ' ἐν Διαμαρτανοντι παραγων οἰκετην τινα περι ἑταιριδων διαλεγομενον φησι : Νικοστρατην τιν | ||
γιγνομεθα . Ἐγω μεν οὐν δεδιως ταυτα , εἰς ὑμας παραγων τον ἀσεβησαντα καθαρος των ἐγκληματων εἰμι : ὑμεις δε |
ἐπιεικελ ' Ἀχιλλευ ποιευμην , ἱνα μοι ποτ ' ἀεικεα λοιγον ἀμυνῃς . ἀλλ ' Ἀχιλευ δαμασον θυμον μεγαν : | ||
μοι τοδ ' ἐπικρηηνον ἐελδωρ : ἠδη νυν Δαναοισιν ἀεικεα λοιγον ἀμυνον . Ὡς ἐφατ ' εὐχομενος , του δ |
καταγοητευον ἡμας , ὡς ἀν μη δια μικραν ἀπολαυσιν και προσκαιρον ῥᾳστωνην λαθωμεν τα αἰσχιστα ἑαυτοις περιποιησαμενοι . οὐ γαρ | ||
διαφερει , ⌈ καθοτι [ ὁτι ] το μεν ψηφισμα προσκαιρον ἐστι και κατα μονην κρατει και ἐνεργει την ἀμφισβητησιν |
Ε μεγισταις παροδοις ἀποτελουμενη , ἐπειδηπερ περιεχουσι μεν αὐτας αἱ ὑποτεινουσαι γωνιαι τας ὑπεροχας των ΘΔ και ΚΕ και ΛΖ | ||
ΕΘΗ τριγωνα , ὁμολογοι αἱ ὑπο τας ἰσας γωνιας πλευραι ὑποτεινουσαι . Και ἐστι δοθεισα . , ] ἐπει γαρ |
ἐφραζον ὁτι ἀδικως τον φυλακον των ἱρων προβατων Εὐηνιον της ὀψιος ἐστερησαν : αὐτοι γαρ ἐπορμησαι τους λυκους , οὐ | ||
ὑπεναντιον ὁρῳτο , βλαβος σημαινει τι ἐν τῳ σωματι : ὀψιος μεν και ἀκοης βλαπτομενων , περι την κεφαλην νουσον |
τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
. . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
ἠν αὐτοις ἁπαλαις χρησθαι , κρεα μοσχεια και χηνων μονον προσφερομενους , οἰνου δε τακτον τι μετρον πινοντας , μη | ||
ὁ Θεοπομπος περι Μηθυμναιων ταδε λεγει και τα μεν ἐπιτηδεια προσφερομενους πολυτελως μετα του κατακεισθαι και πινειν , ἐργον δ |
ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
βαθους ἀναλαμβανῃ : και περισαρ - κισμος δε και ἐκτομη πλουσιωτερον κατασχασμου βοηθουσιν : ἰδια γαρ ἐπ ' αὐτων τα | ||
δε ἀνδρα πενιᾳ τρυφωντα ἀπῃεσαν οἰκαδε αὐθις ὀρθως ἐκεινο οἰομενοι πλουσιωτερον Ἀλεξανδρου εἰναι Φωκιωνα , του διδοντος τον οὐ δεομενον |
ἑαλωκεναι , οἱ δε τετρωμενον τουτον ἰδειν και κατα γης ἐρριμμενον , οἱ δε δεσμιον ἀπαγομενον εἰς το των ἐναντιων | ||
ὁ ἐραστης ἐξεμεσῃ της νυμφης τον φοβον , ἡ δε ἐρριμμενον ἰδῃ τον θανατον χαμαι , τοτε καταβαινει της πετρας |
γαρ ἀπο βαρυτονων θεματων μεταγομενα εἰς την δευτεραν συζυγιαν των περισπωμενων μεταβαλλουσι το ε εἰς ω μεγα : τρωπωμαι ἐτρωπωμην | ||
ποιουμαι ποιῃ . Τα εἰς ΜΑΙ ὑποτακτικα προπερισπωνται μεν ἀπο περισπωμενων ὀντα : ἐαν νοω ἐαν νοωμαι , ἐαν φιλω |
προ μοναδος τιμησῃ και δεξιωσεται , μη ἀγνοειτω την ὑλην ἀποδεχομενος μαλλον ἠ θεον . . . § : στοχασται | ||
Φαιδρῳ το περι της Ὠρειθυιας και του Βορεου διηγημα οὐκ ἀποδεχομενος φησι την Ὠρειθυιαν πνευμα βορεου κατα των πλησιον πετρων |
νοουμενων ἐστι παραστατικα , ἁπερ ἀπολυτως νοειται : ὁ γαρ ἀποφαινομενος περιπατω ἠ γραφω οὐ προς ἐνδειξιν ἑτερου προσωπου ὁριζεται | ||
πλεον † ἀνοιαν και μανιαν δεικνυσι τιμιῳ ἱππῳ παραβαλλοντα αὐτον ἀποφαινομενος τον κανθαρον . και χαριν περιποιει πολλην τῳ ποιηματι |
, ὀργισθεις ἀνεχωρησεν . οὑτως οὐν του Αἰσωπου προς πολλους ἀπολογουμενου ἀνεχωρουν ἁπαντες , ὑβριν τον λογον νομιζοντες εἰναι . | ||
ὡς ἐξαπατωμενον ὑπ ' ἀνθρωπων δολιων μηθεν προσεχειν αὐτοις . ἀπολογουμενου δε του ὑπατου και το ἐργον ἐξ αὐτων λεγοντος |
δε ὀνομα πολεως . δια του ι γραφεται κατα την παραδοσιν . Φιλοξενος δε δια της ει διφθογγου λεγει αὐτο | ||
ὁμοιως ἐπι τῳ ἀνω κεντρῳ συν Σεληνῃ σημαινει ταχεως την παραδοσιν δια γυναικος ῥυπαρας ἠ δουλης , ἡ Ἀφροδιτη δε |
καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
, ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
κλεπτης ἠ ποια δικαστηρια φοβερα τοις οὑτως παρ ' οὐδεν πεποιημενοις το σωμα και τα τουτου κτηματα ; μεινατε , | ||
ἀναθημασιν , οὐκ ἀνδριασιν , ἀλλα λεβησι και τριποσι χαλκου πεποιημενοις . Λακεδαιμονιοι μεν οὐν χρυσωσαι βουλομενοι το προσωπον του |
ἡς ἀνυει το συναμφοτερον : και εἰς την της ἀποκηρυξεως μετανοιαν ἀγει τον πατερα και ἀποτρεπει πολλῳ μαλλον δουναι το | ||
ἠρξεν . Οἱ δε περι τον Ἰονιον οὐπω την Τυρρηνων μετανοιαν ἐγνωκοτες μυριους και πεντακισχιλιους ὁδον ἀτριβη και μακραν ἐς |
οἰνος ἡλιαζομενος τελειουται τῃ κρασει και τῃ δυναμει τοις κεραμιοις κρυπτομενος : τεσσαρας δε γυναικας εἰναι αὐτῳ ἀδελφας δια το | ||
ἑτερον , οἰκειος τε ὠν ἐτυγχανεν Ἰουλιανῳ και δεδιως και κρυπτομενος και ἀει ληφθησεσθαι προσδοκων και φευγων ἐλπιζομενον θανατον οὑτως |
βουλομενος τι μαθειν ἠρωτησεν : ἀποσιωπησαντος δε του νεανισκου τι λεγεις ; εἰπεν ἠ ταυτ ' ἐστι τἀν δελτοισιν ἐγγεγραμμενα | ||
] εγγην ? ? ! ! ! ! [ ἀγαθα λεγεις ! ! ! ! ! ! ! ! [ |
αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
ἐπειδη κυριον ἐστι : τα γαρ εἰς ης ληγοντα κυρια ἀποστρεφονται την ὀξειαν τασιν , τουτεστι βαρυνονται ἠ περισπωνται , | ||
πλησιασωσι την χερσον , παντες ὁμου ἐωσι την ναυν και ἀποστρεφονται προς τα πελαγη , ὁπερ ἐχουσιν οἱ ναυται σημειον |
τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
ἡ δε συνοικουσα αὐτῳ γυνη Ῥωμαια , Λουκρητιου θυγατηρ ἀνδρος ἐπιφανους , ἐξενιζεν αὐτον ὡς συγγενη του ἀνδρος πολλῃ προθυμιᾳ | ||
ἐρωντων ἠθους περιαιρειται τον κοσμον , δια τουτο την του ἐπιφανους κοσμου περιαιρεσιν φρυκτον τινα , φησι Κλεαρχος ἐν πρωτῳ |
δε και ” σακιονἡ “ ἀσπιςποδιον ” , ὁριον , ὀρειον “ και τα ὁμοια . οὑτω και ” θυριον | ||
, οἱον εὐθυς το μητε ὑπτιαν εἰναι δια πασης μητε ὀρειον παντελως , ἀλλ ' ἐσχηματισθαι προς την ἑκατερου χρειαν |
ᾡ Ἀντιπατρον μεν στρατηγον εἰναι των κατα την Εὐρωπην , Κρατερον δε προστατην της Ἀρριδαιου βασιλειας , Περδικκαν δε χιλιαρχειν | ||
Μασσαγετας ἠλαυνεν . οἱ δε ὡς ἐπυθοντο πλησιον ἐπελαυνοντα σφισι Κρατερον , ἐφευγον ἀνα κρατος ὡς εἰς την ἐρημην . |
ἀλλ ' ἐναντιουσθαι και κωλυειν νυν μεν ἀπατῃ και δολῳ χρησαμενους : του - των γαρ ἐν τῳ παροντι δει | ||
μαλαχης του καρπου ἐμβληθεισαι ἐλαιῳ καμπαι και ἀνατριφθεισαι ἱκανωτατα τους χρησαμενους ὀνινασιν , ὡστε ἀτρωτους τον ἁπαντα και ἀνεπιβουλευτους ἀπο |
μεσῃ τιθεις : οἱα δε ἐπι γειτονων φιλιαν και κοινωνιαν πραγματευομενος ποταμους ἐγκατεμιξεν , οἱ ἐκ τε γης εἰς την | ||
. ὁ μεντοι μαθηματικος των ἐξ ἀφαιρεσεως εἰδων τους ὁρισμους πραγματευομενος οὐδεν ὑπολογιειται την ὑλην οὐδε τῃ αἰτιᾳ προσχρησεται ὡς |
λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
' ᾡ της Σικελιας και της Ἰταλια ἀπεχεσθαι και τας βασιλειους ἐκπεμπειν γυναικας . Γεζεριχος δε , πολλων προς αὐτον | ||
δις ἑπτα δε γενομενον ἐτων τον παιδα παραλαμβανουσιν οὑς ἐκεινοι βασιλειους παιδαγωγους ὀνομαζουσιν : εἰσι δε ἐξειλεγμενοι Περσων οἱ ἀριστοι |
ς ' ἀρεσκει το παρον , το δ ' ἀπον φιλτερον ἡγηι . κρεισσον δε νοσειν ἠ θεραπευειν : το | ||
ἐπι φρενας ἠλθεν ἐκεινων . οὑτως οὐδεν ἀρ ' ἠν φιλτερον ἀλλο πατρης . Μηποτε μοι μελεδημα νεωτερον ἀλλο φανειη |
τουτων ᾐ , τα ἀλλα οὐκ ἐστιν , οἱον ἐαν ἐνδεχομενον ᾐ , οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ | ||
συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα . ὁτι μεν γαρ οὐδεν ἐνδεχομενον συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα , δηλον ἐξ ὡν |
ἀνθρωποι . . , . ὁταν τις ὀρεχθεις τινος τουτων κατεργασαμενος ἐχηι αὐτο εἰς τελος , ἐαν τε εὐγλωσσιαν ἐαν | ||
μεγαλοψυχιας , οὐχ οὑτως τῳ πληθει των χρηματων το προκειμενον κατεργασαμενος ὡς τῳ καιρῳ της δωρεας και τῳ χειρισμῳ της |
φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
λεγομενην δικην της κακουργιας την μεγιστην οὐδεις ὡς ἐπος εἰπειν λογιζεται , ἐστιν δ ' ἡ μεγιστη το ὁμοιουσθαι τοις | ||
ὡστ ' εἰ τις δυο ἠ και τι πλειους ἡμερας λογιζεται , ματαιος ἐστιν : οὐ γαρ ἐσθ ' ἡ |
. καθ ' ἡμας δε ῥευματισμος ἐστιν ὑστερας χρονιζων αἰσθητως ἀποκρινομενου πλειονος ὑγρου . διαφοραι δε αὐτου κατα μεν Ἀσκληπιαδην | ||
το ? [ περι ] του δια της κυστεως [ ἀποκρινομενου ] [ , περι ] ? ? οὑ ? |
ἀστριτζιν ἐπανισχει . τρισκαιδεκατην παλιν δε Πλειαδες και Ὠριων προς ὀρθρον ἐπιδυνουσι και προς τεταρτην ταυτης , την πεμπτην και | ||
ἐπιδους ὑδωρ , ἑσπερας δ ' ἐασας ὑποστηναι περι τον ὀρθρον ἀπηθησον και λεανε ἐν ἡλιῳ ὡς τροχισκους ἀναπλασσε : |
διαιρεσιν της γης οἱ κεκτημενοι και ὡς ἐπι προφασεσι ποικιλαις διεφερον ἐπι πλειστον . και τινες εἰσηγουντο τους συμμαχους ἁπαντας | ||
, ἀλλα και ἀλλοι πολλοι ποιηται . οὐδεν γαρ συμβουλων διεφερον : ὁθεν αὐτους και διδασκαλους ὠνομαζον , ὁτι παντα |
ὁ μεν Εὐαγορας ἀπογνους την καθοδον και περι των ἐγκληματων ἀπολογησαμενος ἀλλης ἡγεμονιας ἠξιωθη κατα την Ἀσιαν μειζονος . κακως | ||
φιλανθρωπως ἐκκλησιαν συνηγαγε , και πολλα των καθ ' ἑαυτον ἀπολογησαμενος εἰς τοσαυτην εὐνοιαν τους ὀχλους ἠγαγεν , ὡστε ὁμολογειν |
ων δισυλλαβα ἐπι πολεων ὀξυνεται , εἰ μη διαστολην ἐχοι σημαινομενου , ὡς το Κροτων βαρυνεται : ὀξυνομενον γαρ δηλοι | ||
και τρηχωδεος , ἀμφοτερα [ περι ] κατα του αὐτου σημαινομενου , τουτεστι τραχειας ῥηχωδεος ] ὀρεινης , ἐνθα αἱ |
νυμφιον , τον δε Ἀτλαντιδι θαλασσῃ δεδωκε . τον δε θεωρον μεν των θειων , ἐργατην δε των ἐπι γης | ||
πασιν ἁδειν δυναται . Τορνου και σταθμης και γνωμονος ἀνδρα θεωρον εὐθυτερον χρη ἐμεν , Κυρνε , φυλασσομενον , ὡιτινι |
μονοτροποις και μονωτικοις ζῳοις : τοτε δη καθ ' ἑαυτον ἐξεταζομενος σωματος οὐκ ἐφηπτετο , ἀθρουν οὐκ ἐχων ὀργανον περι | ||
ἐν τηι Σατυρου ἐπιτομηι [ . ] . ὁτε και ἐξεταζομενος τους συνειδοτας και περι των ὁπλων ὡν ἠγεν εἰς |
θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
: φοβουμενη . Αὐτην : την μητερα . χερειον : χειροτερον . εἰλειθυιης : της γεννησεως , γεννας . Μετῃορον | ||
” : αὐτο γαρ το λῳον συγκριτικον ἐστι . πολυ χειροτερον : οὐχ ὁτι του χρυσου χειροτερον ἠν , ἀλλ |
ἀγω . κἀκεινος μεν ἐτισε δικην , ἐγω δε οὐδεν δειλοτερος εἰς τον πλουν γεγονα , ἀλλα των ἐτησιων παυσαμενων | ||
ποτε γαρ εἰθισθης φευγειν το κακως ἐνεργησαι ; Οὐκ αἰσχυνῃ δειλοτερος ὠν και ἀγεννεστερος των δραπετων ; πως ἐκεινοι φευγοντες |
ὑπολογος ἐστι προς τον μειζονα , οὐκ ἐσται τις τριτος προλογος κατ ' ἐκεινο το μοριον ὑπολογον ἐχων τον μειζονα | ||
. και ἐν ἐνιοις δε των ἀντιγραφων ἑτερος τις φερεται προλογος , πεζος πανυ και οὐ πρεπων Εὐριπιδῃ : και |
μεγαν τε , τετρασιν ὀφθαλμοισιν ὁρωμενον ἐνθα και ἐνθα , ἀκαματον δε οἱ ὠρσε θεα μενος , οὐδε οἱ ὑπνος | ||
ὀμμα γαρ αἰθερος “ δακτυλικον διμετρον : το ιβʹ ” ἀκαματον σελαγειται “ δακτυλικος τριμετρος : το ιγʹ ” μαρμαρεαισιν |
την νοησιν ἀπεφηναντο . αὐτικα Ἐμπεδοκλης οὑτω λεγει : προς παρεον μητις ἀεξεται ἀνθρωποισι . παροντα γαρ αὐτῳ ἐνταυθα τα | ||
κατηκε . Ἀλλ ' , εὐ γαρ ἐχει ἐς το παρεον ἡμιν , νυν μεν ἐν τῃ Ἑλλαδι καταμειναντας ἀμεινον |
μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
τον Εὐφρατην ποταμον ἐκτισε πολιν εὐ τετειχισμενην , ἑτερομηκες αὐτης ὑποστησαμενος το σχημα . εἰχε δε των μεν μακροτερων πλευρων | ||
τοσουτον μη διαφερομενον , ὁτι τας αὐτας των ὁλων ἀρχας ὑποστησαμενος παντα φθαρτα ποιει και οὐ τα μεν ἀιδια τα |
του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
: ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
Μαγˈνητων σκοπον πεισαις ' ἀκοιταν ποικιλοις βουλευμασιν , ψευσταν δε ποιητον συνεπαξε λογον , ὡς ἠρα νυμφειας ἐπειρα κεινος ἐν | ||
ἁ και προνοηθεις ὁ νομοθετης ἀπειπεν τῳ ποιητῳ αὐτῳ ὀντι ποιητον υἱον μη ποιεισθαι , τινα τροπον διορισας περι τουτων |
νομος , ἀπο δε του πραγματος ἀλλ ' ἡ Πλαταιεων παρανομος ἁλωσις οὐ συγχωρησει βεβαιον ἑσταναι τον νομον . Ἰστεον | ||
, ὁ ἐστιν ἀρετης γνωρισμα . εἰ γαρ ὁ ἀδικος παρανομος και πλεονεκτης , ἑπεται δε τῳ πλεονεκτῃ προς τῳ |
τε ὁμονοιας αὐτων ἐπεμεληθη της προς Ἀθηναιους και του μη ἀχθομενους δοκειν φερειν ταυτα , δεδοχθω στεφανουν αὐτον ἐπι δικαιοσυνῃ | ||
γνωμης ἐλαμβανον : ἐπειθ ' οὑς αἰσθοιντο τοις καθεστηκοσι πραγμασιν ἀχθομενους κατεμηνυον προς τον τυραννον : αἱ δε τιμωριαι κατα |
τοις πανηγυρισταις . ἠν δε ὑποθεσις τῳ συγγραμματι ὁ Πυθαγορας κωλυομενος ὑπο τινος Ἀθηναιων , οἰμαι , μετεχειν της Ἐλευσινι | ||
αὐτον ὁ βασιλευς μεθ ' ὁπλων οὐκ εἰα διερχεσθαι : κωλυομενος δε παριεναι και τουτον ἀπεκτεινεν . ἀφικομενος δε εἰς |
εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
νυν ἀντι του ἀγαπητους , Ὁμηρος δε τους ἐν γηρᾳ γεννωμενους . Αἰτωλις δε ἠτοι δια την χωραν ἠ ἀπο | ||
ἐπικεντροι ἀνατολικοι και προσθετικοι , λαμπρους και ἐπιδοξους ποιουσι τους γεννωμενους : ἐαν δε ἐπι των ἐπαναφορων , ἀφ ' |
πασιν αὐτος δικαζει , και τας του φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις | ||
! [ ! ] ? / [ εἰς τον ] Ἀρειον παγον [ ] . τοις ? [ ] δε |
ἀνδρος ἐδεξατο τιμηεντα . ὁ δε νους : ὁ δε συνετος ἀνηρ και κρεισσων των λοιπων ὁ Ἀδραστος κατεπαυσε την | ||
ἁ ἐπιστανται . Κακου κορακος κακον ὠον : Κοραξ τις συνετος ἀνηρ κεχρησθαι πραγμασιν ἱκανος , συνιδων ὁτι οὐχ ὁμοιον |
δικαια ἐστι δια τον Ἀθηνησι νομον τον το δοκουν τοις δικασταις ἡγουμενον κυριον . ἀλλα μην τουτο νομῳ και φυσει | ||
αὐτος αὐτα εὑρηκε και ἐνθυμειται , ἠ ὁτι προσενθυμεισθαι τοις δικασταις , εἰ τι ἐλλειποι , καταλειπει . ἐχουσι δε |
ἀλλ ' οἱδε οὐκ οὐρεουϲι , οὐδε τιϲ ἀλλη του πινομενου διαπνοη . τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημυρῃ | ||
δε οὐκ οὐ - ρουσιν , οὐδε τις ἀλλη του πινομενου διαπνοη : τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημμυρῃ |
πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
ἀλλ ' ἐκ των ἐναντιων ῥητορα και δεινον εἰπειν : συνετον : κυβερνητην : περιφραστικως εἰπεν ἀντι του παντι ἀρμενῳ | ||
. Φησι μεντοι Ἁβρων ὡς το ἐγω μεν παρεγενομην οὐ συνετον , εἰ παραλειποι την ἀντωνυμιαν , οὐκ ἐπιστησας ὡς |
ἀποπληρουντας , ἐπειδηπερ ἐσωθημεν , και ἁμα διατριβειν περι μετρου διαλεγομενους οὐ συμβαινον ἐστιν . εἰεν . σε γαρ δη | ||
ἐπει και ἐν Λιταις , ἡνικα προς ἀλληλους ποιει αὐτους διαλεγομενους , λεγει αὐτῳ ὁ Ἀχιλλευς προς τον Ὀδυσσεα Διογενες |
ἐν οἱς και ποιητων και μουσικων . ἠσπαζετο δε και Ἀρατον και Λυκοφρονα τον της τραγῳδιας ποιητην και τον Ῥοδιον | ||
. δηλον δε τουτο γινεται και ἐκ του αὐτον τον Ἀρατον ἐπι μεν της Ἀρκτου λεγειν : „ τημος και |
δ ' οἱ μειζονες ἰσον ποιουνται το διαστημα και οἱ μειους . ἁ δ ' ὑπεναντια , ἁν καλουμεν ἁρμονικαν | ||
γαρ προς την ἰσχυν συμφερει , και ψυξεις αἱ ἐπιγινομεναι μειους γινονται : το δ ' ἐνθενδε , εἰ μεν |
γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |