Ἑβραιοις Ἐνωχ , ὡς δ ' ἀν Ἑλληνες εἰποιεν „ κεχαρισμενος „ , ἐφ ' οὑ και ταυτι λελεκται , | ||
. λαμπρον δε ἡμιν πεποιηκως τον χρηστον Ἀννιανον και ταυτῃ κεχαρισμενος ἰσθι κεχαρισμενος ἡμιν και δια της κατηγορουσης ἡμων ἐπιστολης |
ἐν χρειᾳ μου γεγονως της συμμαχιας . οὐδεν ἀρα σοι κεχαρισμενον ὀκνει διαπραξασθαι , κἀν ἐπιορκησαι δεησῃ . ὀμνυς μεν | ||
πολιν , ἀνδρα παρ ' ὁντιναουν των ἀριστοκρατικων τῳ δημῳ κεχαρισμενον . Ὁς ἀναστας πρωτον ὑπεμιμνησκε την βουλην των ἰδιων |
τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
. . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
ἀργυρεων χρυσου τε και ἠλεκτροιο φαεινου , των προτερων παντων ἀσπασαμενος . Ξενοφων δε ἐν ὀγδοῳ Παιδειας περι Περσων λεγει | ||
παντος μιμημα ὡς ἐδοκει πεποιημενη . σφοδρα οὐν με φιλοφρονως ἀσπασαμενος ἠρωτα ὁ τι πραττοιμι . κἀγω παντα διηγησαμην αὐτῳ |
λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
ὁ μεν Εὐαγορας ἀπογνους την καθοδον και περι των ἐγκληματων ἀπολογησαμενος ἀλλης ἡγεμονιας ἠξιωθη κατα την Ἀσιαν μειζονος . κακως | ||
φιλανθρωπως ἐκκλησιαν συνηγαγε , και πολλα των καθ ' ἑαυτον ἀπολογησαμενος εἰς τοσαυτην εὐνοιαν τους ὀχλους ἠγαγεν , ὡστε ὁμολογειν |
ἐστι δε τοιουτος : Εἰ και πολυ σου διαστημα τυγχανω κεχωρισμενος , τῳ σωματι μονον πασχω τουτο . οὐδε γαρ | ||
ὡς ἐπι των ἀριθμων . και γαρ ὁ δεκα ἀριθμος κεχωρισμενος ἐστιν . εἰτε γαρ ἀπο μοναδων λαβῃς αὐτον συγκειμενον |
: οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
εἰ τοσσωνδ ' ἀεκητι νεος παϊς οἰχεται αὐτως , νηα ἐρυσσαμενος κρινας τ ' ἀνα δημον ἀριστους , ἀρξει και | ||
ματαιαις . ἐλπωρῃσι : ἐλπισιν . Μιν : αὐτον . ἐρυσσαμενος : ἑλκυσας . Ἀνεδυ : ἀνηλθεν . ἀφραινουσαν : |
μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
. εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
μη . εἰ γαρ τις ἐραστῃ ὡς πλουσιῳ πλουτου ἑνεκα χαρισαμενος ἐξαπατηθειη και μη λαβοι χρηματα , ἀναφανεντος του ἐραστου | ||
την ἀποφασιν πρωτος Ὁμηρος ἐγεωργησεν , Ἀναξαγορᾳ σπερματα της ἐπινοιας χαρισαμενος ἐν οἱς φησιν : Ἀλλ ' ὑμεις μεν παντες |
ἀνθρωποι . . , . ὁταν τις ὀρεχθεις τινος τουτων κατεργασαμενος ἐχηι αὐτο εἰς τελος , ἐαν τε εὐγλωσσιαν ἐαν | ||
μεγαλοψυχιας , οὐχ οὑτως τῳ πληθει των χρηματων το προκειμενον κατεργασαμενος ὡς τῳ καιρῳ της δωρεας και τῳ χειρισμῳ της |
: οὐ γαρ ἁπλως ποσον ἐποιει την ψυχην ὁ Δημοκριτος διωρισμενον , ὡσπερ Ξενοκρατης : ὑπετιθετο γουν μην ἐκ των | ||
; ἠ οὐκ ἐχει οὑτως : οὐδε γαρ ἑν ἐκεινο διωρισμενον ὡς ἑν , οἱον την ὑλην εἰναι φαμεν , |
σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
. παντοδαπος ] παντοιος . παντοδαπος ] ἐκ πολλων εἰδων συνισταμενος . δαπεδον ἡ γη , ἀλλοδαπον το ξενον ὡς | ||
ὑπερ του των ἀκροωμενων : οὐτε μην ὁ Δημοσθενης Ὀλυνθιοις συνισταμενος ὡς ὑπερ Ὀλυνθιων τον λογον βουλεται ποιεισθαι δοκειν , |
τον Εὐφρατην ποταμον ἐκτισε πολιν εὐ τετειχισμενην , ἑτερομηκες αὐτης ὑποστησαμενος το σχημα . εἰχε δε των μεν μακροτερων πλευρων | ||
τοσουτον μη διαφερομενον , ὁτι τας αὐτας των ὁλων ἀρχας ὑποστησαμενος παντα φθαρτα ποιει και οὐ τα μεν ἀιδια τα |
κἀν ἐπιορκος κἀν ἀδικος ἐστιν ὁ δανεισας , ὁ δε δανεισαμενος χρηστος , συμβῃ δ ' εὐπορον γενεσθαι τον χρηστον | ||
φησιν ἀποδουναι Λαμπιδι ἐν Βοσπορῳ ἑκατον και εἰκοσι στατηρας Κυζικηνους δανεισαμενος ἐγγειων τοκων . ἠσαν δε ἐφεκτοι οἱ ἐγγειοι τοκοι |
σκαφη ἠ ξυλινον ἀγγος ἀπεριεργον . κεκλυσμενον : περικεχυμενον , κεχρισμενον . κεκλυσμενον : κεχρισμενον , ἠγουν ὑπερχειλες ὀν μελιτος | ||
ἀπεριεργον . κεκλυσμενον : περικεχυμενον , κεχρισμενον . κεκλυσμενον : κεχρισμενον , ἠγουν ὑπερχειλες ὀν μελιτος . ἀμφωες : το |
λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
τοις πανηγυρισταις . ἠν δε ὑποθεσις τῳ συγγραμματι ὁ Πυθαγορας κωλυομενος ὑπο τινος Ἀθηναιων , οἰμαι , μετεχειν της Ἐλευσινι | ||
αὐτον ὁ βασιλευς μεθ ' ὁπλων οὐκ εἰα διερχεσθαι : κωλυομενος δε παριεναι και τουτον ἀπεκτεινεν . ἀφικομενος δε εἰς |
γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
, τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
παροντας εὐχαι τε προς θεους . ἐχθρος μεν ὁ λουτρου μεμνημενος , ἐχθρος δε ὁ δειπνου , και φυγη μεν | ||
ὀνομα Σαλαμινος κλυειν : φευ , των Ἀθηνων ὡς στενω μεμνημενος . στυγναι γ ' Ἀθαναι δαϊοις : μεμνησθαι τοι |
αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
Λυσις ἀπο του ῥητου . ὡς και ἐπι των ἑτερων ζητηματων , ᾑ ὁ νομος εἰπεν , εἰτε ἑκοντα , | ||
Ἰσθμον βραδυναι : ὁθεν οὐδε ἀμειβομενου του προσωπου ἐπι των ζητηματων τουτων συνισταται : Ἑρμογενης μεντοι φευγων τον ἀπο πραγματος |
ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
μονοτροποις και μονωτικοις ζῳοις : τοτε δη καθ ' ἑαυτον ἐξεταζομενος σωματος οὐκ ἐφηπτετο , ἀθρουν οὐκ ἐχων ὀργανον περι | ||
ἐν τηι Σατυρου ἐπιτομηι [ . ] . ὁτε και ἐξεταζομενος τους συνειδοτας και περι των ὁπλων ὡν ἠγεν εἰς |
, και τα της ἀναγκης ἀνεις δεσμα ἀφετον εἰασε , δωρησαμενος αὐτῃ του πρεπωδεστατου και οἰκειου κτηματος αὐτῳ , του | ||
αὐτης ἀποικιαι και χρησμοι Ἀπολλωνος , ἠ ὁτι θεος ὁ δωρησαμενος . πευθομαι δ ' αὐταν : ἐτι περι της |
Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
προ μοναδος τιμησῃ και δεξιωσεται , μη ἀγνοειτω την ὑλην ἀποδεχομενος μαλλον ἠ θεον . . . § : στοχασται | ||
Φαιδρῳ το περι της Ὠρειθυιας και του Βορεου διηγημα οὐκ ἀποδεχομενος φησι την Ὠρειθυιαν πνευμα βορεου κατα των πλησιον πετρων |
γε . Ἐν δρομῳ μεν ἀρα πονηροτερος ὁ ἀκων κακα ἐργαζομενος ἠ ὁ ἑκων ; Ἐν δρομῳ γε . Τι | ||
ἰδιωτης ὁμιλος εἰσαγετω τοις ὑμεναιοις : ὁ δε τα Μουσων ἐργαζομενος πρεποντα δωρα τῃ τεχνῃ φιλοτιμεισθω : ἀτοπον γαρ νυμφιων |
οἱ περι των ἐθων ἀγωνες και τους περι ψυχης κινδυνους ὑπερβαλλουσιν , ἀλλ ' ὁτι και μονοι των ὑφ ' | ||
γαρ εἰρηνται ὁτι ἐν αὐτῃ τῃ ὀρεξει της πλησμονης οὐχ ὑπερβαλλουσιν , ἀλλα τῳ ἐπιτεταμενως ἐχειν περι τι και σφοδρως |
καλων ἀξιον φθεγξομαι ; ποιαν δε ἁρμονιαν θρηνωδη και τραγικην ἁρμοσαμενος στεναξω τοσουτον , ὁποσον βουλομαι ; οἱαν τυχην ἀνθ | ||
. Ἐνταυθα περι ἀσυστατων διαλαμβανει κατα ἀκολουθιαν προς τον λογον ἁρμοσαμενος : εἰπων γαρ το προοιμιον , ἀποδειξας ὁτι τεχνη |
δεδεμενον δε νοσῳ τους ποδας , ὁθεν πολλα και πολλων ἐλαττουται . ἀλλ ' , εἰ και βραδεως , ἀμφοτερα | ||
γαρ γεγηρακυιαν ἐχει την ἡδονην : και το καλλος ὁσον ἐλαττουται τῳ χρονῳ , τοσουτον εἰς μεγεθος ἐκτεινεται ποθῳ . |
φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
, ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
: θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
αὐτῳ διαβαλειν τους μαρτυρας : γινεται δε και ἀπο των παρειμενων ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους : ὡσπερ ὁ Δημοσθενης | ||
και ἐπιβαλλομεν τῃ κορυφῃ , των δε σκελων και των παρειμενων λαβομενοι των μεσων ἐπιῤῥηγνυμεν το κατα την ἑξιν των |
, ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
: ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
ἐφειδομην , και ὑμεις του προπετως οὑτως κἀμοι και ἑαυτοις ἐπιβουλευειν , οὐδεις ἀν οὐτε ἐμου κατηγορησεν ὡς ἐκθεσμα δρωντος | ||
' ἀναγκη , ἐπειδηπερ ἐν τῳδε καθεσταμεν , τοις μεν ἐπιβουλευειν , τους δε μη ἀνιεναι , δια το ἀρχθηναι |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
το ἀρθρον . . Οἱον τε ἐστιν τοις προσηγορικοις ὀνομασι προσνεμειν ἀρθρον και ταις συντασσομεναις μετοχαις , ὁ παις ὁ | ||
, τα δε μοχθηρως ἠτοι παρα το προστιθεναι τι και προσνεμειν ταις φαντασιαις ἠ παρα το ἀφαιρειν τι τουτων και |
Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
ὁ συ προσερριψας ὡς ὁμολογουμενον , ὁτι δι ' ἡμων ἑλκομενος ἀναγκαις ταις της κλησεως ταυτα ἐπιτελει . Κρειττων γαρ | ||
: γινεται τοινυν παραγραφη , ὁτ ' ἀν εἰς ἀπολογιαν ἑλκομενος νομον προβαληται , καθ ' ὁν φησι δειν μη |
γραφῃ και ὀπιου γο αʹ και ἐχρησαντο ἐπι των σφοδρων ἀλγηματων , ἑτεροι δε ἐπι της χρη - σεως βραχυ | ||
ὀχηματι μηδε ἐπι πολυ ἱστασθαι . δει δε μηδε των ἀλγηματων , ὁταν περι τι ἀρθρον γενηται του ποδος , |
πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
οἰνος ἡλιαζομενος τελειουται τῃ κρασει και τῃ δυναμει τοις κεραμιοις κρυπτομενος : τεσσαρας δε γυναικας εἰναι αὐτῳ ἀδελφας δια το | ||
ἑτερον , οἰκειος τε ὠν ἐτυγχανεν Ἰουλιανῳ και δεδιως και κρυπτομενος και ἀει ληφθησεσθαι προσδοκων και φευγων ἐλπιζομενον θανατον οὑτως |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
των ἰδιων περιοδον . Λεωνιδης δε την ἑτοιμοτητα των στρατιωτων ἀποδεξαμενος , τουτοις παρηγγειλε ταχεως ἀριστοποιεισθαι , ὡς ἐν ᾁδου | ||
, ὡς διακοψοντες αὐτα παντως . ὁ δε την ὁρμην ἀποδεξαμενος , “ οὐκ ἀξιως , ” ἐφη , “ |
οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
. τοτε δε το διαφανες κατ ' ἐνεργειαν , ὁταν πεφωτισμενον ᾐ , δυναμει δε ὁταν ἀφωτιστον . διοπερ οὐχ | ||
διαστηματος της σεληνης ἀπο του ἡλιου , μειζον και το πεφωτισμενον . Ὁταν δε κατα διαμετρον γενηται τῳ ἡλιῳ , |
μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
γαρ ἀπο βαρυτονων θεματων μεταγομενα εἰς την δευτεραν συζυγιαν των περισπωμενων μεταβαλλουσι το ε εἰς ω μεγα : τρωπωμαι ἐτρωπωμην | ||
ποιουμαι ποιῃ . Τα εἰς ΜΑΙ ὑποτακτικα προπερισπωνται μεν ἀπο περισπωμενων ὀντα : ἐαν νοω ἐαν νοωμαι , ἐαν φιλω |
ὁ Ἀβαυχας καταλιπων τα παιδια κλαυθμυριζομενα και την γυναικα ἐκκρεμαννυμενην ἀποσεισαμενος και σωζειν αὑτην παρακελευσαμενος , ἀραμενος τον ἑταιρον κατηλθεν | ||
περα του μετριως ἐχοντος . ἑωθεν τε ὑπο κωδωνι ἐξαναστας ἀποσεισαμενος του ὑπνου το ἡδιστον συμπεριθεις ἀνω και κατω ἐτι |
' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
ἀναιρεθησεται . και ποτερου ἀναιρεθεντος τροπον τινα και το ἑτερον συναναιρειται . ἐπι μεν οὐν του ὑποκειμενου παραδειγματος ὁ τεχνικος | ||
δε ὁ συντελει τινι προς το εἰναι και οὑ ἀναιρεθεντος συναναιρειται το ὁλον . οἱον το σκυτεως ὀργανον ἐστιν σμιλη |
Εἰ μεν γαρ αἰφνιδιασμος τις γενηται ὑπο ἐχθρων κατα νωτου ἐπιφερομενων , παραγγελλει : ! Και , ὡς ἱστανται ἐν | ||
των περι τον Εὐκλειδαν ἀναιρεθεντων και των ἐκειθεν ὡς ἐκρατουν ἐπιφερομενων , ταραττομενους ὁρων τους στρατιωτας και μενειν οὐκετι τολμωντας |
δε διπλασιαζεται . παλιν δε και ὁ δυο ἀριθμος και συντιθεμενος και πολυπλασιαζομενος ὁ αὐτος μενει . ὡστε οὐχ ὑπαρχουσιν | ||
γαρ παραλληλογραμμα και ἰσογωνια , και ὁ των πλευρων λογος συντιθεμενος μενει ὁ αὐτος τῳ ἐξ ἀρχης λογῳ δια το |
καλλιλογειτε και εἰρωνευεσθε , ὠ Μηνυκιε , ὀνομα καλον ἐργῳ περιθεντες ἀνοσιῳ ; οὐ γαρ δη καθοδον μοι διδοτε , | ||
. πρωτοι δ ' ἐς αὐτην οἱ βασιλεις ξυλοφορουσι και περιθεντες ἑτεραν ἐν κυκλῳ βραχυτεραν τῃ μεν ἀνω γαλα και |
δε Ἡρακλεωται τουτοις τοις λογοις ἐξηπατημενοι ὡς ἀληθεσι τοις τερατευθεισιν ἐπιστευον . Ὁ δε Κοννακοριξ , ὡς ἠπατημενους ἐγνω , | ||
τουτο ὡς νομοθετῃ ἐπειθοντο και ἐφιλουν οὑς ἐκεινος δοκιμαζοι και ἐπιστευον ἀριστους ἀνδρας εἰναι . τα τελευταια και ἐμυηθη μονος |
ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
ἀλλ ' ἐναντιουσθαι και κωλυειν νυν μεν ἀπατῃ και δολῳ χρησαμενους : του - των γαρ ἐν τῳ παροντι δει | ||
μαλαχης του καρπου ἐμβληθεισαι ἐλαιῳ καμπαι και ἀνατριφθεισαι ἱκανωτατα τους χρησαμενους ὀνινασιν , ὡστε ἀτρωτους τον ἁπαντα και ἀνεπιβουλευτους ἀπο |
και θεοφιλεστερον ὀφθησεσθαι νομιζων , εἰ προσθειη ταχος , οὐ περιμεινας ἑτερον καιρον , ἀλλα σπασαμενος το ξιφος της πλευρας | ||
και οὐδ ' ἐνταυθα τον στρατον αὑτου κατα μερη προσιοντα περιμεινας ἐς τας Κασσιου και Ῥοδιων τριηρεις ἐνεβη συν τοις |
Εἰ δε μη λεγω γ ' ἐγω τἀληθες , ἀξιω θανειν . Ὠ προσπολ ' , οὐχι δεσποτῃ ταδ ' | ||
' ὁς εὐχεται θανειν : κακως ζην κρεισσον ἠ καλως θανειν . ὠ τλημον Ἑλενη , δια σε και τους |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
νοουμενων ἐστι παραστατικα , ἁπερ ἀπολυτως νοειται : ὁ γαρ ἀποφαινομενος περιπατω ἠ γραφω οὐ προς ἐνδειξιν ἑτερου προσωπου ὁριζεται | ||
πλεον † ἀνοιαν και μανιαν δεικνυσι τιμιῳ ἱππῳ παραβαλλοντα αὐτον ἀποφαινομενος τον κανθαρον . και χαριν περιποιει πολλην τῳ ποιηματι |
ψυχων τον φοβον ἐμενον . βαρβαρων δε ἐκ δασειας ὑλης ἐπιθεμενων τοις ἐσχατοις ἐν τῃ πορειᾳ της στρατιας προς τοσουτον | ||
Κω φυξα τις ὠν : ἐκειθεν γαρ ἐφυγεν Ἡρακλης αἰφνης ἐπιθεμενων αὐτῳ των Κῳων . ταν ἐπι Πυξαν ἠρχ ' |
τον ἀερα τον μεταξυ της ὀψεως και του ὁρωμενου τυπουσθαι συστελλομενον ὑπο του ὁρωμενου και του ὁρωντος : ἁπαντος γαρ | ||
. εἰ γαρ το α κατ ' αὐτους ἐκτεινομενον και συστελλομενον οὐχ ἑτερον ἐστι στοιχειον ἀλλ ' ἑν κοινον , |
ἀπολαυσιν του ὀρεκτου , εἰ μονον εἰπῃ ὁ λογος ὁ διεφθαρμενος ἠ ἡ αἰσθησις , ὁτι τοδε ἡδυ ἐστιν , | ||
διακεκναισμενον : ἠμαυρωμενον , ὠχρον , διεφθαρμενον . διακεκναισμενος : διεφθαρμενος , ἠμαυρωμενος . ὡς ἱππαζομενον και τουτον μετα των |
ἀπλετῳ : ἁπασαν γαρ την Βοιωτιην κατειχε ἠχω ὡς ἀνδρος ἀπολομενου μετα γε Μαρδονιον λογιμωτατου παρα τε Περσῃσι και βασιλεϊ | ||
ἀπο της πετρας . παραπλησιως δε και του δευτερου προσαναβαινοντος ἀπολομενου , οἱ λοιποι ταχεως παντες ἐφυγον : ἀπορρωγος δε |
' , ὡρισμενη . ταυτην ἐπερσε Κεκροπιδαις κοινωι δορι . ἐπικουρος ἐλθων ; κἀιτα σον γαμει λεχος ; φερνας γε | ||
' ἐστρατοωντο παρ ' ὀχθας Σαγγαριοιο : και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μετα τοισιν ἐλεχθην ἠματι τῳ ὁτε τ ' |
ἀπειθουσαν . Δηλον . Και μην τουτο γε οἱ πολλοι προσταττουσιν τοις νομοθεταις , ὁπως τοιουτους θησουσιν τους νομους οὑς | ||
ἰατρῳ δια τουτο πειθονται . οὐδε γαρ ἀλλ ' ἀττα προσταττουσιν οὑτοι ἠ τα συμφεροντα αὐτοις . οἱ δε γε |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
και ὁλα φασι μελη βρυκων ἀν καταπιοι . τουτων οὐν πεπληρωμενος και τριων ἡμερων οὐκ ἐσθιει πολλακις , ἐστ ' | ||
: [ ὁ ἐπι ] παντων ὁ ἐπιχθονιος σου κοσμος πεπληρωμενος θεον οὐκ ἐχει . παντα γαρ , ὁ φοβηθωσιν |
ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ||
ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς |
' ἀνεστη διος Ἀλεξανδρος Ἑλενης ποσις ἠϋκομοιο , ὁς μιν ἀμειβομενος ἐπεα πτεροεντα προσηυδα : Ἀντηνορ συ μεν οὐκετ ' | ||
γενναιος τῃ παρρησιᾳ . τουτους ὡσπερ της εὐσεβειας ὁ θεος ἀμειβομενος . και τουτο δη το ὑμνουμενον ὀνομα Ἀντερως ἐν |
οἱ οὐν ἐγγυτατα νεμοντες ἠ και ἀρουντες ἑκαστοι τα ἐργα ἀπολειποντες ἠθροιζοντο ἐπι του ποιμενος την ἐν τῳ ὑπνῳ ᾠδην | ||
ἑτερα περιεπεμπον συν τε ὀργῃ και φιλονικιᾳ , σπουδης οὐδεν ἀπολειποντες ὀξυτατης . ὁ δε Καισαρ ἐπι μεν τον ἑαυτου |
χρησιμους εἰναι θεους τἀργυριον ἡμιν και το χρυσιον ˘ – ἱδρυσαμενος τουτους γαρ εἰς την οἰκιαν , εὐξαι τι βουλει | ||
χρησιμους εἰναι θεους τἀργυριον ἡμιν και το χρυσιον μονους . ἱδρυσαμενος τουτους γαρ εἰς την οἰκιαν , εὐξ ' εἰ |
θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
' ἑκαστα ὑφισταμενων : ἐοικασι γαρ βουλεσθαι μεν εἰναι των νοηματων ἁ συναθροιζεται ἐκ της των καθ ' ἑκαστον ὁμοιοτητος | ||
γραμματα εἰπεν , ἐπειδη εἰκονες εἰσιν ἐσχατα των της ψυχης νοηματων . σξʹ Βασιλεως δε αὐ Το μεν του μυθου |
σε ῥᾳδιως ἐκεινος οὐκ εὐ πεφυκως . ἐδοξε τῳ Διι βασιλευεσθαι και το ὀρνιθων γενος και δια του Ἑρμου προς | ||
οὐκ ἐγενετο ὑπο των Δωριεων ὁ δημος ἀναστατος , ἀλλα βασιλευεσθαι τε συγχωρουσιν ὑπο Κρεσφοντου και ἀναδασασθαι προς τους Δωριεας |
ἑαλωκεναι , οἱ δε τετρωμενον τουτον ἰδειν και κατα γης ἐρριμμενον , οἱ δε δεσμιον ἀπαγομενον εἰς το των ἐναντιων | ||
ὁ ἐραστης ἐξεμεσῃ της νυμφης τον φοβον , ἡ δε ἐρριμμενον ἰδῃ τον θανατον χαμαι , τοτε καταβαινει της πετρας |
ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
των ὁδων φυλασσομενων , ὁ δε ἐπιτεχναται τοιονδε . Λαγον μηχανησαμενος και ἀνασχισας τουτου την γαστερα και οὐδεν ἀποτιλας , | ||
τε γην και την θαλατταν εἰκη : παν ἐπι σοι μηχανησαμενος και παντα κινησας ἐπιβουλης τροπον . δι ' ὡν |
στιχοι οβʹ . + εἰσθεσις διπλης συνεχους ἐν ἐκθεσει του δραματος . οἱ δε στιχοι εἰσι τροχαϊκοι κεʹ , ὡν | ||
οἱ περι τον Φιλοχορον ἀναγραφουσιν . εἰλικρινως δε τους του δραματος χρονους οὐκ ἐστι λαβειν : οὐ δεδιδακται γαρ Ἀθηνησιν |
των ποιητων . και ὁ μεν σκηνικος ἀναγορευθεις φιλοσοφος ἐτι μετριωτερος φαινεται , λεγων μη εἰδεναι ᾡ προσευχεται ὠ γης | ||
τεκτων ἠ καπηλος τις συμπερινοστων τῃ στρατιᾳ . πλην ἀλλα μετριωτερος γε ὁ ἰδιωτης οὑτος ἠν , αὐτος μεν αὐτικα |
, φησι , ποιουμεν Ποσειδωνιαταις τοις ἐν τῳ Τυρσηνικῳ κολπῳ κατοικουσιν . οἱς συνεβη τα μεν ἐξ ἀρχης Ἑλλησιν οὐσιν | ||
, ἀκρωτηριον της Λυδιας οὑτω καλουμενον . * ναιουσιν : κατοικουσιν οἰκουσιν Κιλβις ὀρος Λυδιας ἠ τοπος ἠ ποταμος , |
δωρεας μεν τας τε σιτησεις και τας προεδριας και τας ἀτελειας και το ἱερασθαι και ὁσα ἀλλα λαμπρυνει ἀνδρας , | ||
ἐντευθεν λυμαινεσθαι ; ὡστε και ἁ Δημοσθενης λαμπρως ἀγαν ὑπερ ἀτελειας προϊσχεται , των ἀτοπωτατων εἰναι φασκων και της εἰς |
ὑπομειναντα τονον συνετριβη . λαβε γαρ περιτρητον προ ὀφθαλμων , κεχωρισμενον του πλινθιου και μηπω συνηλωμενον μηδε κεκοσμημενον , ποιαν | ||
πρεσβυτεροι κατα φιλοσοφιαν σεμνον τινα τον Ἐρωτα και παντος αἰσχρου κεχωρισμενον ᾐδεσαν δηλον ἐκ του κατα τα γυμνασια αὐτον συνιδρυσθαι |
, των δε και πτηνων . και πλειστους δε και μεγιστους ἐλεφαντας ἐκτρεφει , χορηγουσα τας τροφας ἀφθονους , δι | ||
ἀνθρωποις πολυ τι ὑπερ τους ἀλλους Ἰνδους , και μεγεθει μεγιστους και ἀνδρειᾳ . ταυτα δε ἐξαγγελλομενα Ἀλεξανδρον μεν παρωξυνεν |
πολισμασι λαμβανει και τουτους ὁμολογιᾳ ἑαυτους τε και τα φρουρια παραδοντας ἀμαχι . παραστησαμενος δε πασαν την νησον και κατασχων | ||
την φυγην ἐν ὡρισμενοις τισι χρονοις ἐκ της Τρωαδος ἀπελθειν παραδοντας Ἀχαιοις τα φρουρια : Ἀχαιους δε παρασχειν αὐτοις την |
νομον , μαλλον δε ἑν τι προσθειναι , το και ἐπιστελλειν , ὡσπερ τοις γονευσι , και ἐμοι , ὁπως | ||
. Ἀρα και τουτο τοις ἀρχουσι νομος μη τοις φιλοις ἐπιστελλειν , ἐπειδηπερ ἀρχουσιν ; εἰ μεν δη κειται και |
οὐχ ὁ Περσης , ὁ κακιστος ἀνθρωπων : λελυπηκας με σκεπτομενος περι φυγης ἐν ἐπινικιοις : νικωμεν γαρ , ἀν | ||
ἐκ των Πετοσιριδος εἰληφως , ὁ δε Δωροθεος περι τεκνων σκεπτομενος λεγει . δει τους τριγωνοκρατορας του Διος σκοπειν πως |
ἐν πασῃ τεχνῃ και οὐχ ἡκιστα ἐν ἰητρικῃ πολυν ὀχλον παρασχοντα και πολλην ὀψιν και πολυν λογον ἐπειτα μηδεν ὠφελησαι | ||
. και τον ὑποδεξαμενον ἠ κρυψαντα ἠ την ἐρευναν οὐ παρασχοντα τοις ἰσοις ἐνεχεσθαι . μηνυειν δε ἑκαστα τουτων τον |
ἠν αὐτοις ἁπαλαις χρησθαι , κρεα μοσχεια και χηνων μονον προσφερομενους , οἰνου δε τακτον τι μετρον πινοντας , μη | ||
ὁ Θεοπομπος περι Μηθυμναιων ταδε λεγει και τα μεν ἐπιτηδεια προσφερομενους πολυτελως μετα του κατακεισθαι και πινειν , ἐργον δ |