| παθεσιν ἐξαιρετοις ἁπαν νεωκορει το δαιμονιον , ἐπει καὐτος ἐστι θειος . Εἰ δ ' ἀμαθως τινες ἀνθρωποι την Ὁμηρικην | ||
| προ ὀφθαλμων ἐχειν . τις δ ' ὁ νομος ὁ θειος ; τα ἰδια τηρειν , των ἀλλοτριων μη ἀντιποιεισθαι |
| και ἐπ ' ὀλιγον πεπαινομενα , φλαυρα : και το καταψυχεσθαι ὡδε , πονηρον . Τα ὑποκαρωδεα και ἰκτερωδεα οὐ | ||
| και ἐπ ' ὀλιγον πεπαινομενα , φλαυρα : και το καταψυχεσθαι ὡδε , πονηρον . Τα παρ ' οὐς ἐν |
| τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
| . . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
| ἐγχει ἑλεσκον ἀνδρων δυσμενεων ὁ τε μοι εἰξειε ποδεσσι . τοιος ἐα ἐν πολεμῳ : ἐργον δε μοι οὐ φιλον | ||
| ψυχην οὐκ ἐχον ἐσθιομεν . ἀλλο : ἠν ἀρα Πυθαγορης τοιος σοφος , ὡστε μεν αὐτος μη ψαυειν κρειων και |
| αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
| θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
| μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
| ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
| ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
| ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
| τους ἀνθρωπους ὁ Σωτηρ Ἀντιοχος εἰς την νυν Ἀπαμειαν της μητρος ἐπωνυμον την πολιν ἐπεδειξεν Ἀπαμας , ἡ θυγατηρ μεν | ||
| Φιλυρες , ἐθνος προς τῳ Ποντῳ , ἀπο Φιλυρας της μητρος Κρονου . το θηλυκον Φιλυρις και Φιλυρηις πλεονασμῳ του |
| οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ||
| και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε |
| ] Θαυμασιοις ὑπο τρυφης ἱματιον τοιουτον κατασκευασασθαι τῃ πολυτελειᾳ ὡς προτιθεσθαι αὐτο ἐπι Λακινιου ἐν τῃ πανηγυρει της Ἡρας , | ||
| ἐγενετο . ἐν ταυτῃ δε πλεω δαιτα των ἀλλων δικαιευσι προτιθεσθαι : ἐν τῃ οἱ εὐδαιμονες αὐτων βουν και ὀνον |
| ἰφι ἰφιος , πρωι πρωιος , οὑτως οὐν και ἀντην ἀντιος κατα τονον μονον ἡμαρτηται και οὐ κατα γραφην , | ||
| ' ἐκ ποντοιο , τα δ ' ἐκποθεν ἀλλος ἀητης ἀντιος ἀιξας μεγαλῃ περι λαιλαπι θυων ὠσεν ἀπ ' ἠιονων |
| ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
| οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
| , οἱ δε κηρυκιον , ὁμοια κοχλιᾳ . Πορφυριτης λιθος γνωστος μαλιστα ἐν τῃ μελανιτιδι γῃ . Της οὐν βοτανης | ||
| ἀπο ὡροσκοπου ἀφεσις ἐπι τον Ἡλιον , ὁθεν και βασιλει γνωστος ἐγενετο κατ ' ἐκεινον τον χρονον . ἐν δε |
| καλλιλογειτε και εἰρωνευεσθε , ὠ Μηνυκιε , ὀνομα καλον ἐργῳ περιθεντες ἀνοσιῳ ; οὐ γαρ δη καθοδον μοι διδοτε , | ||
| . πρωτοι δ ' ἐς αὐτην οἱ βασιλεις ξυλοφορουσι και περιθεντες ἑτεραν ἐν κυκλῳ βραχυτεραν τῃ μεν ἀνω γαλα και |
| : ἁπλως γαρ οὐκ ἐστι τα ἐναντια , οἱον το πειθεσθαι και μη πειθεσθαι , το εὐορκειν και μη εὐορκειν | ||
| ὀργανου χρειαν ταις δυναμεσι ταυταις παρειλημμενον , ὡν οὐδενι χρη πειθεσθαι πλην ὡς φησι τῳ ὀρθῳ λογῳ , τουτ ' |
| η του αἱματος μετ ' ὀξους # γ . Ἐχεοδηκτοις ἀντιδοτος . Ἀλευρου σιτανιου , χελωνης θαλασσιας αἱματος ξηρου ἀνα | ||
| ὑγιης ἐστι και ἀπαροξυντος του λοιπου . ἡ δε Φιλωνος ἀντιδοτος παρηγορει μεν τους δια ψυχραν αἰτιαν ὀδυνωμενους , οὐκ |
| παρεστι δε το βασιλικον ἁπαν συνεδριον προκαθημενου του τα σκηπτρα λαχοντος : οὐ μιαν δε μονον ἠ δευτεραν ἠ τριτην | ||
| Ἀλλοι δε μεριζουσι τοις ζ θεοις ἀπο του δεσποτου του λαχοντος τον ἐνιαυτον , τῳ μεν ἑαυτου κυριῳ την ἑαυτου |
| ἀλλ ' ὁ την ] πνευμα . ἀλλα την Μυσων λειαν ] παροιμια : ταττεται δε ἐπι των ματην και | ||
| μακεδονιζοντας . ἰδειν οὐν εἰ γραφικα ἐστιν ἁμαρτηματα . Μυσων λειαν : Δημοσθενης ἐν τῳ ὑπερ Κτησιφωντος . παροιμια τις |
| των ποιητων . και ὁ μεν σκηνικος ἀναγορευθεις φιλοσοφος ἐτι μετριωτερος φαινεται , λεγων μη εἰδεναι ᾡ προσευχεται ὠ γης | ||
| τεκτων ἠ καπηλος τις συμπερινοστων τῃ στρατιᾳ . πλην ἀλλα μετριωτερος γε ὁ ἰδιωτης οὑτος ἠν , αὐτος μεν αὐτικα |
| τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
| διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
| προς την ἱκετειαν τας ἑταιρας ὡς πλειστας , και ταυτας προσευχεσθαι τηι θεωι και ὑστερον ἐπι τοις ἱεροις παρειναι . | ||
| ἐλθων οὐν εἰς τον τοπον τιθω τα γονατα και ἠρξαμην προσευχεσθαι τῳ κυριῳ και δοξαζειν αὐτου το ὀνομα , ὁτι |
| ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
| εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
| : την γουν Λυδιον ἁρμονιαν παραιτειται , ἐπειδη ὀξεια και ἐπιτηδειος προς θρηνον . ᾑ και την πρωτην συστασιν αὐτης | ||
| ποιοτητος . ἐξωθεν δε και αὐτος ὁ της θριδακινης χυλος ἐπιτηδειος , ἀλλα και ἀειζωου και σερεως και ἀνδραχνης και |
| τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
| ] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
| δια τουτο προσεθηκε το δοκειν ; δοκει μεν γαρ ἰσως ἀνδρειοτερος εἰναι ὁ την ἑξιν ἐχων , ἐστι δε μονος | ||
| : σοφωτερος μεν των την ἀπατην Πεισιστρατου μη συνιεντων , ἀνδρειοτερος δε των ἐπισταμενων μεν , δια δεος δε σιωπωντων |
| ζῃ το γεννηθεν και τρεφεται ι σωζῃ της κατηγοριας α ἐπιβαλεσθαι ὡρα [ ἐστιν ] ἁπαξ μονον β ἐαν πλευσῃς | ||
| : Ἱερωνυμος δε φησι και Σκυθινον τον των ἰαμβων ποιητην ἐπιβαλεσθαι τον ἐκεινου λογον δια μετρου ἐκβαλλειν . . : |
| ἐπιβαλλων ἐλαιου ναρδινου λι . α , ὑπερ δε του μελαντερον γενεϲθαι το φαρμακον καρυων λεπη καυϲαϲ και τριψαϲ ἐν | ||
| , ὁ δ ' ἐν σκιᾳ , τῳ μεν ἐσται μελαντερον το χρωμα , τῳ δε λευκοτερον : οὐδεν δε |
| τους ἀρχοντας ἐν τοις ὑπερ αὑτου λογοις ἐσται βελτιων οὐδε δυνατωτερος . συ δ ' ὡς μεν ῥητορα θεραπευεις τον | ||
| και σιδηρου , των ἐν τῃ φυσει κραταιοτατων , φανεις δυνατωτερος , ἀποτραγων τοις ὀδουσι την γλωτταν εἰς τον βασανιστην |
| πολει ἠδη τειχιζειν , ἐκ τουτου ὁ μεν Ἀγησιλαος ἀπῃει ὀργιζομενος : στρατευειν γε μεντοι ἐπ ' αὐτους οὐ δυνατον | ||
| ἐπελθῃ , ἐπιπεσει , ἀναβρασει . κελευων : κεντων , ὀργιζομενος . Βουτυπος : ὁ οἰστρος , το κεντρον του |
| , θειη : το ῥημα ἐθην , ἡ μετοχη θεις θεντος , θειην το εὐκτικον . Δυϊκα . Θειητον , | ||
| ἐστιν , ὁτι το ῥητον το βλαπτον τῃ διανοιᾳ του θεντος λυομεν . το δε δοκουν ἀδικημα δια της διανοιας |
| , ἐφιλονεικουν ὁπως ἐν τῃ σκιᾳ ἑκαστος γενοιτο . . περιιστασθαι ] ἀντι του ἐξιστασθαι και καταφευγειν . . εἰσελαυνετε | ||
| πονηριης και κορον φευγων παντος οἰκειουμενον φθονῳ και δια το περιιστασθαι ὑπερηφανιην οὐκ ἀν ἀφικοιμην εἰς Περσων χωρην , ὀλιγοις |
| φονος ἠν ὁν Ἀργολις ἐχει πετρα τοτε μεν περισαμοτατος και ἀπιστος Ἑλλαδι των Δαναου παιδων : ταδε δ ' ὑπερεβαλεν | ||
| ἐξ ὑποθεσεως λαμβανοντος χωρις ἀποδειξεως ἀπιστον ἐστιν ἡ ὑποθεοις , ἀπιστος γενησεται και ἐπ ' ἐκεινου , ὡστε οὐδετερον αὐτων |
| ' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
| την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
| ὁ Καρυστιος ἐν τῳ περι λεξεως τῳ Ποσειδωνι φησι θυννον θυεσθαι , καθαπερ προειπαμεν . Ἡρακλεων δ ' ὁ Ἐφεσιος | ||
| θυσειεν , ὡσπερ οἰκοι , ἐφη , εἰωθειν ἐγω ὑμιν θυεσθαι και ὁλοκαυτειν . ὁ δ ' οὐκ ἐφη ἐξ |
| δε και ἡδε ἡ νοσος νεφρων : οὐ δυνανται οὐρα ἰσχειν , ἀλλ ' εὐρυτεροι ὀντες χαλωσι τι του αἱματος | ||
| ὑγρον φασι και μεσον ὡς σαρκος τι και αἱματος συστρεμμα ἰσχειν , δηλονοτι τελεσιουργιας τυχον δια την του κηʹ τελειαν |
| ὑπο των ἐτησιων ἐλαυνεσθαι , μεχρι ἀν ὁτου προσπεσηι τοις μεγιστοις ὀρεσι των κατα την οἰκουμενην , ἁ φησιν εἰναι | ||
| ἐργων . τοιγαρουν ὁραν ἐστι τους τοιουτους αὐτους μεν τοις μεγιστοις ἀκληρημασι περιπιπτοντας , ταις δε πολεσι των ἀτυχηματων γινομενους |
| των συμμαχων γνωμας ἀριστας βασιλεϊ ἀπεδεξατο . Των δε κατελεξα πολιων ἡγεμονευειν αὐτην το ἐθνος ἀποφαινω παν ἐον Δωρικον , | ||
| φορεον και θαπτον ἑκαστοι , τους δ ' ἐξ ἀλλαων πολιων οἰκονδε ἑκαστον πεμπον ἀγειν ἁλιευσι θοῃς ' ἐπι νηυσι |
| τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
| τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| Κυδωνιαν πολιορκειν ἐπεχειρησεν . κατασκευασαντος δε αὐτου μηχανας πολιορκητικας και προσαγοντος τῃ πολει , κεραυνων πεσοντων αὑται μεν ὑπο του | ||
| μηχανην κατεσκευασε τριπλασιαν τῳ ὑψει και πλατει της προτερον , προσαγοντος δ ' αὐτην προς τον λιμενα νοτος ἐκνεφιας ἐπιγενομενος |
| νεφελη , και δεον και ταυτης τας διαφορας ἐπι διαγραμματος ἐκθεσθαι , ἡς το διαγραμμα ἐχει , ὡς ὑποτετακται : | ||
| σφυγμον ἀκμαζοντι . Των δη σφυγμων ἀναγκαιον και τα ὀνοματα ἐκθεσθαι . οὑτω γαρ ἀν εὐσημοτερον διδαχθειημεν τας προσηγοριας καταταξαντες |
| προ μοναδος τιμησῃ και δεξιωσεται , μη ἀγνοειτω την ὑλην ἀποδεχομενος μαλλον ἠ θεον . . . § : στοχασται | ||
| Φαιδρῳ το περι της Ὠρειθυιας και του Βορεου διηγημα οὐκ ἀποδεχομενος φησι την Ὠρειθυιαν πνευμα βορεου κατα των πλησιον πετρων |
| αὐτους ἐλασας πριν τινα ὠφελειαν αὐτοις παρα των Ὀξυδρα - κων γενεσθαι ἠ αὐτους ἐκεινοις τι ἐπωφελησαι . ἐπει και | ||
| οὐν ἐγω πολλακις ἐν τῳ μεταξυ των μαλακτικων φαρμα - κων καταπλασματι ἐχρησαμην τῳ τοιουτῳ . Της ἀλθαιας την ῥιζαν |
| μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
| ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
| ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ||
| των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν |
| παντων ἀνοητοτατα . γρ . ἀνοητοτητα . και ποιμαινειν και διακονειν . . . . ταλασιας . ἐργασιας , ἠ | ||
| την δεξιαν ἐνεβαλον , ἐμνησθην Διος σωτηρος , ἐμπεπηγα τῳ διακονειν . τοιουτος ὁ τροπος . μειρακιον ἐρων παλιν τα |
| μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
| ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
| [ , οἰνου δ ' οὐ κεν ἐπειτα [ ] τοσος στρατος οὐδε τι [ Μουσαι Πιεριδες , κουραι Διος | ||
| φοιτᾳ , μιγνυμενος μεγαλοις μικροις τε φαεσσι : ᾡ συ τοσος γεγαως ὑπατος βασιλευς δια παντος . οὐδε τι γιγνεται |
| ἀποφατικον , δει παντως την προστιθεμενην καταφατικην εἰναι και κατωθεν προστιθεσθαι : δει δε παντως την μιαν προτασιν καθολου εἰναι | ||
| ἑψηθεισῃ και λειωθεισῃ τηλει , και ἑνωσας ἀναλαμβανε και διδου προστιθεσθαι . Κωδυας τρεις συμμετρους τῳ μεγεθει βρεχε μετα γλυκεος |
| δ ' αὐτην και πληρουσθαι ποτε μεχρι της ὀρεινης και ταπεινουσθαι παλιν ὡστ ' ἀναψυχειν τους λιμνωθεντας τοπους και γεωργεισθαι | ||
| τα αὐτα ἐδαφη ποτε μεν μετεωριζεσθαι ποτε δ ' αὐ ταπεινουσθαι και συνεξαιρειν ἠ συνενδιδοναι το πελαγος : ἐξαρθεν μεν |
| ἀφειθη ὑπο του τοτε της Συριας ἀρχοντος , ἀνδρος φιλοσοφιᾳ χαιροντος , ὁς συνεις την ἀπονοιαν αὐτου και ὁτι δεξαιτ | ||
| : παρ ' ὑπονοιαν . Γ ἐπαιξεν ὡς του Ἑρμου χαιροντος ταις κλοπαις . οὑτω γουν σε τιμησαι προαιρουμεθα , |
| του σφαζῃ , θυῃ , ἀπο του παρακολουθουντος , τον κραταιον τους ποδας ταυρον τῳ Ποσειδωνι τῳ συνεχοντι την γην | ||
| κρεϲϲονων κρεϲϲονεϲ . ἀταρ οὐδε ζωον ἐξ ἀλλου τευ γιγνεται κραταιον ἠ θορηϲ . μεγα ὠν και ἐϲ ὑγειην , |
| ἐγω δε παρειχομην , ἠ τους παραγενομενους μη παρειχομην , ἑτερους δε τινας , εἰκοτως ἀν οἱ τουτων λογοι πιστοτεροι | ||
| ἀργον και ἀκαρπον , μηδεν αὐτης ὀνινασθαι μελλοντα μηδε ὠφελησειν ἑτερους ; πλην εἰ μη και ἀκοη καλον , ἱνα |
| μειωθεντος , καιπερ και πεψεως τινος ἐν τοις οὐροις ἀρξαμενης ἐπιφαινεσθαι , τοις σπλαγχνοις ἐπιβαλλειν , ἐαν ᾐ χρεια , | ||
| σεσημειωται : ὁ μεντοι Σωσιβιος ἐμπαλιν οἰεται οὐκ εὐμενως αὐτην ἐπιφαινεσθαι . Πολεμων δε κ . τ . λ . |
| γαρ ἀπο βαρυτονων θεματων μεταγομενα εἰς την δευτεραν συζυγιαν των περισπωμενων μεταβαλλουσι το ε εἰς ω μεγα : τρωπωμαι ἐτρωπωμην | ||
| ποιουμαι ποιῃ . Τα εἰς ΜΑΙ ὑποτακτικα προπερισπωνται μεν ἀπο περισπωμενων ὀντα : ἐαν νοω ἐαν νοωμαι , ἐαν φιλω |
| μηδενος ἀξιων ἠσαν . ὠφειλεν εἰπειν “ ὠ μακαριος του σκεμματος , του ἐξευρηματος ” : νυν δε διαγελων ἐφη | ||
| : οὐδεν γαρ διασαφει περαιτερω . ἡ μεντοι χαλεποτης του σκεμματος και ἐντευθεν δηλη : εἰτε γαρ εἰδος εἰτε ὑλη |
| τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
| Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
| καταγοητευον ἡμας , ὡς ἀν μη δια μικραν ἀπολαυσιν και προσκαιρον ῥᾳστωνην λαθωμεν τα αἰσχιστα ἑαυτοις περιποιησαμενοι . οὐ γαρ | ||
| διαφερει , ⌈ καθοτι [ ὁτι ] το μεν ψηφισμα προσκαιρον ἐστι και κατα μονην κρατει και ἐνεργει την ἀμφισβητησιν |
| της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
| Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
| οὐδετερως ' . . . + . ἀφοδος : ὁ ἀποπατος , ὁδος . λεγεται δε ἀφοδος και ἡ ἀναχωρησις | ||
| τε και ἐργαστικωτερος ἐν τοισι γυμνασιοισιν : ὁ δ ' ἀποπατος σμικροτερος τε και ξυνεστηκως μαλιστ ' ἀν τουτῳ γενοιτο |
| πατερας . κοινῃ τε γαρ παρ ' οἱς τουτο ποιεις κοσμουνται και οἱ πινοντες της πηγης ἑτερων βελτιους . ἐμοι | ||
| και των [ ἀλλων των ] ἐν τοις πενταθλοις . κοσμουνται δ ' οἱ παιδες χρυσῳ , το πυρωπον τιθεμενων |
| , το δ ' ὑψος διπλασιον . ὁ δε τριτος περιβολος τῳ σχηματι μεν ἐστι τετραπλευρος , το δε τουτου | ||
| καθαπερ θριγγος χειροποιητος : και ταυτα μεντοι λεπτης αἱμασιας περιεθει περιβολος . Τετμητο και διακεκριτο παντα και στελεχος στελεχους ἀφειστηκει |
| ἐργων οὐκ εὐγνωμονα ἐχει την προκλησιν , το δε τους ἐνοχλουντας ἀποσειεσθαι ἐκ τε της ἀγαθης συνειδησεως ἐχει το θαρραλεον | ||
| ἀπελθουσα ἀφωνος μενεις ; εἰωθαμεν δε τοιουτοις λογοις προς τους ἐνοχλουντας κεχρησθαι . θ ἀνασχησει ] οὐχ ὑπομενεις . Ξ |
| δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
| Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
| ' , ὡρισμενη . ταυτην ἐπερσε Κεκροπιδαις κοινωι δορι . ἐπικουρος ἐλθων ; κἀιτα σον γαμει λεχος ; φερνας γε | ||
| ' ἐστρατοωντο παρ ' ὀχθας Σαγγαριοιο : και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μετα τοισιν ἐλεχθην ἠματι τῳ ὁτε τ ' |
| οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
| δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
| μη . εἰ γαρ τις ἐραστῃ ὡς πλουσιῳ πλουτου ἑνεκα χαρισαμενος ἐξαπατηθειη και μη λαβοι χρηματα , ἀναφανεντος του ἐραστου | ||
| την ἀποφασιν πρωτος Ὁμηρος ἐγεωργησεν , Ἀναξαγορᾳ σπερματα της ἐπινοιας χαρισαμενος ἐν οἱς φησιν : Ἀλλ ' ὑμεις μεν παντες |
| ψιλῳ . τι γαρ δυναται καθ ' ἑαυτο ὑγραναι ἐκτος ὑδατος ἠ ἐμψυξαι καλως ὑπο χολης ἐκπυρουμενον σωμα ; βελτιον | ||
| ἀνωμαλος ἐστιν ἠ ἀνεμος ὡς εἰκος ταραχωδης κινουμενος ἠ ἠχος ὑδατος παρεμποδιζει τῃ φωνῃ του καθαρως διακουεσθαι , οὐκ ἀτοπον |
| τους θεους φασκουσιν οἰκειν συνδυο ; ὁτι Δωριωνι τῳ αὐλητῃ φασκοντος τινος ἀγαθον ἰχθυν εἰναι βατιδα , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
| εἰπειν θαρρουντως εἰ τι συνοιδε . και παρελθοντος ἐκεινου και φασκοντος δεδιεναι μη τινα των αὑτου κρειττονων παροξυνας κακον τι |
| γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
| λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
| οὑτος γαρ δηπου ὁ θεος περι τα τοιαυτα πασιν ἀνθρωποις πατριος ἐξηγητης [ ἐν μεσῳ ] της γης ἐπι του | ||
| ὑπακουοι , παλιν ὁ Καλλιας ἀναστας ἐλεγεν ὁτι εἰη νομος πατριος , εἰ τις ἱκετηριαν θειη μυστηριοις ἐν τῳ Ἐλευσινιῳ |
| των ἰδιων περιοδον . Λεωνιδης δε την ἑτοιμοτητα των στρατιωτων ἀποδεξαμενος , τουτοις παρηγγειλε ταχεως ἀριστοποιεισθαι , ὡς ἐν ᾁδου | ||
| , ὡς διακοψοντες αὐτα παντως . ὁ δε την ὁρμην ἀποδεξαμενος , “ οὐκ ἀξιως , ” ἐφη , “ |
| φιλοκαθολου ὠν ὁ Ἀριστοτελης και προταττων ἀει τα καθολου των μερικων , νυν τα ἐναντια ποιει και την μερικην προταττει | ||
| τοσουδε πωλειν . τοιαυτα δε εἰσι και τα ἐπι των μερικων , οἱα τα ψηφισματα , οἱον ἐδοξε τῃ βουλῃ |
| εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . Ἀριστος ἡγεμων ὁ και θαρσος εὐκαιρως ἐμποιων και προπετειαν δειλιωντων | ||
| οἰνον οὑτω διουρητικον ὡστε λαγαρους εἰναι πανυ τους πινοντας . Ἀριστος δε παντων και τουτων και των ἀλλων ὁ Οἰταιος |
| τριων διαφορων , ἐφ ' ὡν κεκαμμενη ἡ χειρ ἀδυνατει ἐκτεινεσθαι , της κλιμακος μετα του τονιου παρεσκευασμενης , καθως | ||
| , ἑν των πεντε λεγομενων στερεων σχηματων , εἰς σφαιραν ἐκτεινεσθαι . ἐνιοι δε τον περι της ἀλογιας και της |
| ἐπι δεκα , τρια ἐπι δεκα : την ιεʹ πρωτην φθινοντος δια το ἐντος ταυτης συμπληρουσθαι την αὐξησιν της σεληνης | ||
| καλως τε και ἐπιστημονως χρησομενους ἐπανεισιν ἐς την Ἀδριανου φθινοπωρου φθινοντος ἠδη . και ἑξηκοστον ἐτος προς τοις ἐννακοσιοις τε |
| , και δεδεσθαι μεν , ἐλαφρως δε πανυ δι ' ἐπιεικειαν : ὑπερ ὡν αὐθις λεξομεν . προτερον δε εἰπειν | ||
| σφοδρα ταις τε ἐννοιαις και ταις μεθοδοις χρωμενος και πολλην ἐπιεικειαν τῳ διωκοντι μαρτυρων τῳ τε ἑκοντα μειον - εκτειν |
| τον Εὐφρατην ποταμον ἐκτισε πολιν εὐ τετειχισμενην , ἑτερομηκες αὐτης ὑποστησαμενος το σχημα . εἰχε δε των μεν μακροτερων πλευρων | ||
| τοσουτον μη διαφερομενον , ὁτι τας αὐτας των ὁλων ἀρχας ὑποστησαμενος παντα φθαρτα ποιει και οὐ τα μεν ἀιδια τα |
| ἐν οἱς και ποιητων και μουσικων . ἠσπαζετο δε και Ἀρατον και Λυκοφρονα τον της τραγῳδιας ποιητην και τον Ῥοδιον | ||
| . δηλον δε τουτο γινεται και ἐκ του αὐτον τον Ἀρατον ἐπι μεν της Ἀρκτου λεγειν : „ τημος και |
| ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
| . Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
| δε και ἐκ μηρου ὁρμη ἀλγηματος : ἀλλ ' οὐδε γουνατων πονος κρηγυον : ἀταρ και γαστροκνημιων πονοι , κακοηθεες | ||
| ἠ θεων τινος , ὡς πανθ ' ἁμαρτηι σων ἐχοιτο γουνατων κλαιοντ ' , ἐπισκηπτοντα παντοιους λογους . ὠ δεσποτ |
| τελει , και βασιλεων και δυναστων τους παροντας αὑτῳ συνεδρους ποιησαμενου , καταστας ὁ Νικολαος ὑπερ των Ἰουδαιων ἐλεξεν . | ||
| , τα ὠα τουτου κατακυλισας διεφθειρε . του δε δεινον ποιησαμενου , εἰ τις τουτο τολμησειε , κἀπι μετεωροτερου τοπου |
| ἐξω πυλων οὐ πανυ θραττει με , ἐπει οὐδε τοις προσταταις συνεχαιρον , ἡνικα περιειργαζοντο : δεισθω δ ' ὑπερ | ||
| Ἑλληνικον ἐκινηθη , διαφορων οὐσων ἑκασταχου τοις τε των δημων προσταταις τους Ἀθηναιους ἐπαγεσθαι και τοις ὀλιγοις τους Λακεδαιμονιους . |
| τοις πανηγυρισταις . ἠν δε ὑποθεσις τῳ συγγραμματι ὁ Πυθαγορας κωλυομενος ὑπο τινος Ἀθηναιων , οἰμαι , μετεχειν της Ἐλευσινι | ||
| αὐτον ὁ βασιλευς μεθ ' ὁπλων οὐκ εἰα διερχεσθαι : κωλυομενος δε παριεναι και τουτον ἀπεκτεινεν . ἀφικομενος δε εἰς |
| ἐκει τε γαρ ἡ διπλασιον τετραπλασιον και ἐνταυθα οἱ ἀθροοι πολλαπλασιον . διαφορα δε και ἐν τῳ τα κινουμενα τοιαυτα | ||
| , δεησει τον ὑποτεινουσης και καθετου του ὑποτεινουσης και καθετου πολλαπλασιον εἰναι κατα τον ὑποτεινουσης και καθετου ὀρθογωνιου τινος . |
| , ἀλλ ' ὁτι τον δολον ἐῳκει τῳ Δαιδαλῳ ὁ Ἀκαστος . ἠ οὑτως : Δαιδαλου μαχαιραν τον δολον εἰπε | ||
| πατηρ Ἀλκηστιδος : Εὐριπιδης : ἠ τ ' ἀρ ' Ἀκαστος οὐκ ἐστιν ἐν ἀνδρασιν . παρα το καζω ῥημα |
| ἀργυριον αἰτουντι οὐκ ἐδοσαν , οὐδε των κοπρωνων ἀν ἐπιστατας ἑλεσθαι φασκων , οὐκ ἐκεινους ὑβριζων , οὐ , ἀλλα | ||
| Ἀλλα διδωμι σοι , ἐφη ὁ Χειρισοφος , ὁποτερον βουλει ἑλεσθαι . εἰπων ὁ Ξενοφων ὁτι νεωτερος ἐστιν αἱρειται πορευεσθαι |
| νυκτος κατα την ἑωθινην ἐπι το ὀρος το καλουμενον Παγγαιον ἀνιων προσεμενε τας ἀνατολας , ἱνα ἰδηι τον Ἡλιον πρωτον | ||
| , κεφαλην τε και ἀλλην χειρα και ἰξυν , Αἰγοκερως ἀνιων καταγει : τα δε νειατα παντα αὐτῳ Τοξευτηρι κατερχεται |
| μονοτροποις και μονωτικοις ζῳοις : τοτε δη καθ ' ἑαυτον ἐξεταζομενος σωματος οὐκ ἐφηπτετο , ἀθρουν οὐκ ἐχων ὀργανον περι | ||
| ἐν τηι Σατυρου ἐπιτομηι [ . ] . ὁτε και ἐξεταζομενος τους συνειδοτας και περι των ὁπλων ὡν ἠγεν εἰς |
| ἀπλετῳ : ἁπασαν γαρ την Βοιωτιην κατειχε ἠχω ὡς ἀνδρος ἀπολομενου μετα γε Μαρδονιον λογιμωτατου παρα τε Περσῃσι και βασιλεϊ | ||
| ἀπο της πετρας . παραπλησιως δε και του δευτερου προσαναβαινοντος ἀπολομενου , οἱ λοιποι ταχεως παντες ἐφυγον : ἀπορρωγος δε |
| μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
| ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
| και Ἱπποσθενης Λακεδαιμονιος παλην , Πολυνεικης δε τον δρομον ἐνικησεν Ἠλειος . πρωτῃ δε ἐπι ταις τεσσαρακοντα ὀλυμπιαδι πυκτας ἐσεκαλεσαν | ||
| Πελοπιδου παντα βουλευοιτο . των δε ἀλλων πρεσβεων ὁ μεν Ἠλειος Ἀρχιδαμος , ὁτι προυτιμησε την Ἠλιν προ των Ἀρκαδων |
| κεν χατεουσιν ἀληθειην ἀγορευσεις . λαμβανε δ ' ἐκ ζῳοιο κατηγορον ὡρονομουντος , κἠν μεν ἐοι στερεον γνωμην ἡν ἐσχε | ||
| . Ἡ μεν οὐν προβολη κοινη ἐστι τῳ τον μεν κατηγορον το ἀδικημα αὐξειν τον δε φευγοντα το εὐεργετημα ἐν |
| τις διαπορησειε , πως μια ὑγεια οὐχ ἑνος ὀντος του ὑγιαινοντος . ἠ ταυτα ἐξω της σκεψεως της προκειμενης . | ||
| ἰατρικῃ παρακλησιν μεν προσοιστεον , εἰ τῳ νοσειν συμβαινοι , ὑγιαινοντος δε ἀχαριστητεον , ἀλλα και της ὑγιειας δικαιον χαριν |
| ἀλλ ' ἐναντιουσθαι και κωλυειν νυν μεν ἀπατῃ και δολῳ χρησαμενους : του - των γαρ ἐν τῳ παροντι δει | ||
| μαλαχης του καρπου ἐμβληθεισαι ἐλαιῳ καμπαι και ἀνατριφθεισαι ἱκανωτατα τους χρησαμενους ὀνινασιν , ὡστε ἀτρωτους τον ἁπαντα και ἀνεπιβουλευτους ἀπο |
| λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
| ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
| τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
| προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
| των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου και ἐπι των ἐκ τριτου προσκατηγορουμενου , ἐθελησοιμεν και ἐπι τουτων ποιειν , εὑρεθησομεθα συναληθευουσας | ||
| βιβλιου κεφαλαιον , ὁπερ ἐλεγομεν εἰναι περι των ἐκ τριτου προσκατηγορουμενου προτασεων . δει δε και ἐν τουτοις πριν διασαφησαι |
| ἀναλγης διαφερει . ἀναλγητος μεν γαρ ἐστιν ὁ ἀνεπιστρεπτος του καθηκοντος , ἀναλγης δε ὁ μη ἀλγων . ἀντικρυς και | ||
| μεν ἡ δικαιοσυνη , ποιητικως δε τιθεται και ἐπι του καθηκοντος . Εὐχη , συνηθως μεν ἡ δεησις , ποιητικως |
| λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
| συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
| γραμματ ' , οὐ διδασκαλος . Μοχθειν ἀναγκη τους θελοντας εὐτυχειν . Μι ' ἐστιν ἀρετη τἀτοπον φευγειν ἀει . | ||
| ἀνθρωπων ἀποφαινεται βιου , μεγιστον μεν εἰναι των ἀγαθων το εὐτυχειν , δευτερον δε και οὐκ ἐλαττον το εὐ βουλευεσθαι |