| , και δεδεσθαι μεν , ἐλαφρως δε πανυ δι ' ἐπιεικειαν : ὑπερ ὡν αὐθις λεξομεν . προτερον δε εἰπειν | ||
| σφοδρα ταις τε ἐννοιαις και ταις μεθοδοις χρωμενος και πολλην ἐπιεικειαν τῳ διωκοντι μαρτυρων τῳ τε ἑκοντα μειον - εκτειν |
| οὐκ εἰεν θεαι χαριεστεραι , παντως δε εἰναι και τῳ ἐπιεικει ἀπολαυειν αὐτων , εἰ και μη πολλα λουμενῳ , | ||
| και οὐδενος ἀλλου ἐγω δεομαι . τουτο γαρ ἀνθρωπῳ ἱκανωτατον ἐπιεικει , το ἀγαπασθαι ὑπο των αὑτου πολιτων , και |
| τα αἰσχρα ὀλισθος αὐτοφυους ἀσθενειας ἐργον , ἡ και τας ἐπιεικεις ψυχας κολακευουσα δια ἡδονων και ἐπιθυμηματων εἰς τας αὐτας | ||
| , μητε θεους τους αὐτους νομιζειν , μητε νομους τους ἐπιεικεις , ᾡ μαλιστα διαλλασσει φυσις Ἑλλας βαρβαρου , μητε |
| και ἀλλα ἀλλων αἰτιατοτερα τε και μερικωτερα ἀπο των προτερων κατιοντων ἐπι τα ὑστερα . ἀλλα περι μεν αἰτιων και | ||
| ἑκαστης οἰκιας . και γαρ τα πληθη δια την των κατιοντων ἀει βασιλεων ἀρεσκειαν εὐθετως εἰχε προς τας μεταβολας . |
| ἀρετην , ὁσον των φυσει καλων σωματων τα συνερανιζομενα κοσμοις ἐπιθετοις . πεφυκε γαρ ἡ Λυσιου λεξις ἐχειν το χαριεν | ||
| ἀετος , ἀπο - θνησκειν ἐνιαυτῳ . ταυτα μεν οὐν ἐπιθετοις ἐοικεν , ὡσπερ εἰρηται . τροποι δ ' οὐκ |
| γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
| λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
| φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους . ὡς οὐν και δια ταυτα και δια την | ||
| τον κινδυνον . αὐτους τοινυν ὑμας τουτων μαρτυρας παρεξομαι , ἐπιμελουμενους μεν ἑκαστου μηνος , ἐπιγνωμονας δε πεμποντας καθ ' |
| ἀλλ ' ὁ την ] πνευμα . ἀλλα την Μυσων λειαν ] παροιμια : ταττεται δε ἐπι των ματην και | ||
| μακεδονιζοντας . ἰδειν οὐν εἰ γραφικα ἐστιν ἁμαρτηματα . Μυσων λειαν : Δημοσθενης ἐν τῳ ὑπερ Κτησιφωντος . παροιμια τις |
| κεν χατεουσιν ἀληθειην ἀγορευσεις . λαμβανε δ ' ἐκ ζῳοιο κατηγορον ὡρονομουντος , κἠν μεν ἐοι στερεον γνωμην ἡν ἐσχε | ||
| . Ἡ μεν οὐν προβολη κοινη ἐστι τῳ τον μεν κατηγορον το ἀδικημα αὐξειν τον δε φευγοντα το εὐεργετημα ἐν |
| ἐπι μονων των οἰκονομουμενων κατ ' ἐπιεικειαν , ὡς του ἐπιεικους τῳ κρινομενῳ συγκατα - βαινοντος και ὡσπερ συν αὐτῳ | ||
| , καθ ' ἡν ἐχειν γνωμην φαμεν , ἡ του ἐπιεικους ὀρθη κρισις ἐστιν . ὁτι μεν ἐστι γνωμη , |
| ἀθροαις τιμωριαις , ἀνεμῳ και ἡλιῳ και τῃ ἀπο των παριοντων αἰσχυνῃ και τοις ἐκκρεμαμενοις ἀχθεσι , βιαζομενοι χαλεπως ἀπαγορευωσιν | ||
| και θεωρουσαι ἀπο του ὑψηλου και εὐορμιστου τοπου , πολλων παριοντων την ἡδειαν ἐπανοδον ἡρπασαν , τῃ τηκεδονι φθινειν ποιουσαι |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | ||
| ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς |
| παραπικρον , ὁταν καθεψηθῃ . φευγοντας : τους εἰς δικην ἀγομενους . των γραψαμενων ] των κατηγορουντων . Γ ἀπο | ||
| κριτηι πιθανον εἰρηκεν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης : λεγει δε τους ἀγομενους γυναικας πολλους παρακαλειν ἐπι την ἑστιασιν ἱνα πολλοι συνειδωσι |
| ἐλαττον κακον του προτερου δηλοι . οὑτως οὐν και το διεσπασμενον ἀνωμαλον του διεσπασμενου μεν , ὁμαλως δε φαινομενου μετριωτερον | ||
| δι ' ὁλου ἐστι διεσπασμενον , ἀλλα σημερον μεν φαινεται διεσπασμενον , αὐριον δ ' οὐ , ἀλλα συνημμενον : |
| τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
| προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
| τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
| διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
| ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
| : ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
| ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
| εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
| στενοχωριαν μου θεωρησας της δυναμεως παρεκαλεσα τους παρ ' ἡμιν λεγομενους Χριστιανους : και ἐπερωτησας εὑρον πληθος και μεγεθος αὐτων | ||
| φλεβοτομιας μγʹ Περι λειεντεριας Ὁπως μεν χρη θεραπευειν τους καρδιακους λεγομενους ἠ ἀλλως ἐπι τῳ του στομαχου παθει συγκοπτομενους , |
| ἀλλαις ἐσεσθαι διατριβαις και ἠθεσιν , ὡσπερ ὑπολαμβανουσιν ἀνθρωποι των καμοντων τας ψυχας ἀπαλλαγεισας των σωματων ἐν ἀλλαις γινεσθαι διατριβαις | ||
| ἐχει εἰς ἀντιληψιν και ἁφην , ὁθεν αὐτας βροτων εἰδωλα καμοντων λεγει . Οἱ πλειους δε ὑδωρ ἱστορησαν την Στυγα |
| τε και πραττειν τα πολιτικα νομιζουσι τινες ἀνευ παρασκευης και ἐπιμελειας αὐτοματοι ἐξαιφνης δυνατοι ταυτα ποιειν ἐσεσθαι . καιτοι γε | ||
| οὑτος Ἀστεριου του σωφρονος τε και της περι τους θεους ἐπιμελειας οὐ παρεργως ἁψαμενου . ἐστι δε κατα την παροιμιαν |
| δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
| Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
| Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
| ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| συνωμοσιαν ἐθεντο , ὁτε ἐπι Κρονον ὁ Ζευς ἐστρατευσεν . ἐπιτυχοντες δε της πραξεως ἐθηκαν και αὐτο ἐν τῳ οὐρανῳ | ||
| προσπεσοντες ἀπροσδοκητως ταις ναυσιν ὁρμουσαις και ταις μεν παντῃ κεναις ἐπιτυχοντες , των δ ' ὑπ ' αὐτην την βοην |
| προσωπων τα ἐσχηματισμενα , κακως εἰδοτες , ὡς οὐδεποτε προσωπον ἐσχηματισμενον τυγχανει , ἀλλα πραγμα , και οὐδεν ἐστιν ἠ | ||
| . Γ ἀλλως : σιδηρουν κατασκευασμα ἠ μολιβδινον εἰς δελφινα ἐσχηματισμενον . τουτο δε ἐκ της κεραιας του ἱστου αἱ |
| αὐτα δηλοι ἁπερ και ἐπι του ἑξαγωνου εἰπομεν , πλην ὑποστησεται λυπας ὡν ἡ ἀποβασις εἰς ἀγαθον γενησεται , χρησεται | ||
| , ὑποτασσων και τους ἐχθρους ὡς ἀγαθος τυγχανων , κινδυνους ὑποστησεται ἐκ συγγενων και φιλων : οὑτος δ ' ἐκ |
| και τας ἐπιληπτους και ὑπαιτιους πραξεις , αἱς ἀγνοιᾳ των συμφεροντων ἐνεχειρουμεν . ταυτ ' οὐν ἁπαντα ὁ ἱερωμενος ἐλεγχος | ||
| τα οὐν φαινομενα , ἠτοι ὡς φαινομενα προς εὑρεσιν των συμφεροντων λαμβανεται και παντα ἐσται χρησιμα , ἠ οὐ . |
| καλλιλογειτε και εἰρωνευεσθε , ὠ Μηνυκιε , ὀνομα καλον ἐργῳ περιθεντες ἀνοσιῳ ; οὐ γαρ δη καθοδον μοι διδοτε , | ||
| . πρωτοι δ ' ἐς αὐτην οἱ βασιλεις ξυλοφορουσι και περιθεντες ἑτεραν ἐν κυκλῳ βραχυτεραν τῃ μεν ἀνω γαλα και |
| τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
| τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
| οἰκειται σκηνη καλως στρατιωτικη , ἐνταυθα μεν οὐδεν ἀλλο δει προσγενεσθαι ἠ τον λαβοντα εἰδεναι ὁτι τουτων ὡς οἰκειων ἐπιμελεσθαι | ||
| της ἀεικειης μαλλον ἠ Βαβυλωνας οἱ εἰκοσι προς τῃ ἐουσῃ προσγενεσθαι : Ἐτιμησε δε μιν μεγαλως : και γαρ δωρα |
| ἠ τον χαλκον χρυσον : και ἐπι ζῳων την φατταν περιστεραν : ἐπιτηδευματων δε τον γοητα τελεστην . Τα δε | ||
| πολεμος τις ἀνερριπισθη ἐξ ἀφροσυνης παιδος και μαχη συνεκροτηθη δια περιστεραν ἠ περδικα και ἱερακα διωξαντος τουτον και κατασχοντος , |
| οὑτω δε τῳ ἀληθευτικῳ του τε εἰρωνος και του ἀλαζονος ἀντικειμενου , μαλλον ἀντικειται ὁ ἀλαζων ἠ ὁ εἰρων : | ||
| κροταφον παρειαις : εἰθ ' ὑπο γενειον και λοβον ὠτος ἀντικειμενου ἐπι ἰνιον , ἀπο ἰνιου ἐπι γενειον λοβους ὠτων |
| ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
| δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
| . τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
| ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
| ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
| μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
| , πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
| , οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
| τους πολιτας ὀλολυζουσα και σπαραττομενη . . ὠ φιλον ] ἀπολογουνται διοτι ἐθορυβησαν . . ἐδεισα ] ἐφοβηθην . . | ||
| ἡ διαιρεσις του ὁρισμου προτερευειν . και τινες ὑπερ τουτου ἀπολογουνται ὁτι δια τουτο προεταξε τον ὁρισμον , ὁτι δι |
| ἡ τε βουλη και μετα αὐτης ὁ δημος , ἐτι περιοντι ἐψηφισασθε , ὑμετεραν και οὐκ Ἀντωνιου ταδε φωνην εἰναι | ||
| καλλιστον τελος εἰληφοτι , την ἐπινικιον τιμην του θριαμβου τῳ περιοντι ὑπατῳ προσθειναι βουλομενων , ἠρνησατο την χαριν αὐτων ὁ |
| ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
| δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
| ἐκει τε γαρ ἡ διπλασιον τετραπλασιον και ἐνταυθα οἱ ἀθροοι πολλαπλασιον . διαφορα δε και ἐν τῳ τα κινουμενα τοιαυτα | ||
| , δεησει τον ὑποτεινουσης και καθετου του ὑποτεινουσης και καθετου πολλαπλασιον εἰναι κατα τον ὑποτεινουσης και καθετου ὀρθογωνιου τινος . |
| ; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
| συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
| : και ἐγκαρσιος : εἰρωνευεσθαι , ψευδολογειν : χλευαζειν , ὑποκρινεσθαι : παρα το εἰρων εἰρωνος , εἰρωνευω : τουτο | ||
| ἀναγνωσμα διελθειν , ἀλλ ' αὐτοι διδασκουσι , πως αὐτους ὑποκρινεσθαι δει , νυν μεν εἰρωνευομενον , νυν δε ἀγανακτουντα |
| ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
| οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
| ζῃ το γεννηθεν και τρεφεται ι σωζῃ της κατηγοριας α ἐπιβαλεσθαι ὡρα [ ἐστιν ] ἁπαξ μονον β ἐαν πλευσῃς | ||
| : Ἱερωνυμος δε φησι και Σκυθινον τον των ἰαμβων ποιητην ἐπιβαλεσθαι τον ἐκεινου λογον δια μετρου ἐκβαλλειν . . : |
| γαρ ἀπο βαρυτονων θεματων μεταγομενα εἰς την δευτεραν συζυγιαν των περισπωμενων μεταβαλλουσι το ε εἰς ω μεγα : τρωπωμαι ἐτρωπωμην | ||
| ποιουμαι ποιῃ . Τα εἰς ΜΑΙ ὑποτακτικα προπερισπωνται μεν ἀπο περισπωμενων ὀντα : ἐαν νοω ἐαν νοωμαι , ἐαν φιλω |
| ὁτι ἐστιν : ἀλλο γαρ ἐκεινο και δι ' ἀποδειξεως δεικνυμενον . και το ἀκολουθουν ἀτοπον ἐπιφερει : ὁ ἀρα | ||
| ὁτι ἑτερου ὁ ὁρος και ἑτερου ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , |
| ἀνθρωπων ὀνομασθεισαν . ὁμοιως δε και κατα την νησον ταυτην ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τηι Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την | ||
| ἠ χονδριλης ἠ ψυλλιου ἠ ὀμφακος ἠ ἀνδραχνης τριβοι ὡς ἀνειναι χυλον τινα , ἀριστον ἑξει φαρμακον προς τα καρκινωδη |
| παντων ἀνοητοτατα . γρ . ἀνοητοτητα . και ποιμαινειν και διακονειν . . . . ταλασιας . ἐργασιας , ἠ | ||
| την δεξιαν ἐνεβαλον , ἐμνησθην Διος σωτηρος , ἐμπεπηγα τῳ διακονειν . τοιουτος ὁ τροπος . μειρακιον ἐρων παλιν τα |
| μεν ὠφελων τους τῃδε , τῃ δοξῃ δε κοσμων την οἰκειαν . ἐπει δε οἱ περι το χρημα των λογων | ||
| κατωνομασμενη . Μετα δε ταυτας αἱ των θεων ἁπαντων , οἰκειαν ἐχουσαι της περι ἑκαστων αὐτων ἱστοριας διασκευην . Την |
| τι ἠδελφισται , ἠν σκιῤῥωθεωσιν : ἀρειον γαρ τα δριμεα προστιθεναι : ἀδαξωντα γαρ , λεπτα και πυρωδεα ἐοντα , | ||
| : ἐπην δε καθαρθῃ , στρυφνοισι το λοιπον χρησθω : προστιθεναι δε τα μαλθακα , ὑφ ' ὡν καθαιρεται φλεγμα |
| εὐμενεις ἀκοας παρεσχεν . ζʹ . Τις ἡ βλοσυρον μεν ἐπισκυνιον ὑπερ ὀφθαλμων αἰρουσα , την δε ὀφρυν ἐννοιας μεστη | ||
| ἐχει τριχων πυρρων , ἀνατεταται τας ὀφρυς , συναγει το ἐπισκυνιον , τοιουτος ἐν τοις δουλοις οἱος ὁ ἐν τοις |
| οὑτω τιθεσθαι . Εἰ οὐν πανταχου , οὐχ οἱον τε μεμερισμενον : οὐ γαρ ἀν ἐτι πανταχου αὐτος εἰη , | ||
| των παρ ' Ἑλλησι ποταμων . το δε ὑδωρ πανταχου μεμερισμενον οὐκ ἐξασθενει , ἀλλα και πλειται και πινεται και |
| , δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
| σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
| πιστευσας ἐνεκαλυψαμην . ὁ δε ἀρχεται τερατευεσθαι και λογον τινα καταλεγειν : ἁμα λεγων περιαιρει τα μαγγανευματα τα ἐπι τῃ | ||
| λοιποι ποιηται περι αὐτου ἐξηγουνται . τι μοι το λοιπον καταλεγειν περι των υἱων αὐτου , Ἡρακλεα μεν ἑαυτον καυσαντα |
| . Ἁ μεν οὐν ἐμοι δυναμις ἐγενετο συν πολλῃ φροντιδι ἀνευρειν Ἑλληνων τε και Ῥωμαιων συχνας ἀναλεξαμενῳ γραφας ὑπερ του | ||
| θνητῳ βιῳ τον περι ἁμαρτηματων μετανοιας λογον . ἐσπουδαζε γαρ ἀνευρειν ἀπαμπισχομενην το ἀδικειν ψυχην και ἀνευ αἰσχυνης γυμνην προϊουσαν |
| ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
| . Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
| τις με δαιμονων ” φησιν “ ἀπατᾳ βουλομενος ἀναστρεψαι της προκειμενης ὁδου ; ὑπαρ ἠ ὀναρ ταυτα ἠκουσα ; θελει | ||
| της φυσεως ἑκαστου των ῥητορευοντων ἰδια : της γαρ αὐτης προκειμενης ὑποθεσεως ἀλλως μεν ὁ ὀξυς τε και ἀγχινους εὐπορησει |
| ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ||
| των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν |
| ἐπι δυσμας μεταβαινοντος , οἱον ἀπο Καρκινου εἰς Διδυ - μους . στηριγμος δε ἐστι φαντασια πλανητος ὡς ἐπι πλεον | ||
| ! ] [ ! ! ! ! ! ! ] μους [ ! ! ! ! ] [ ! ! |
| οὐν ἱερων και θυσιας , οὑτω και του βιου τους ἀρχομενους εὐλογιας / μαλιστα πρεπει ἐπιμελεισθαι . . . . | ||
| οὐ το αὐτο δικαιον πατρι προς υἱους και βασιλει προς ἀρχομενους : οὐδ ' ἡ φιλια ὁμοια : ἡ δε |
| θεον ταυτην ἐπηρεισε τον λογον . ἐπιστουτο δε τουτο ἐξ ἐπιγραμματος Σιμωνιδου . ἑνικως δε εἰπεν Εἰλειθυια , ὡς και | ||
| ἐν Ὀλυμπιᾳ , τα δε και δηλουμενα ἐστιν ὑπο του ἐπιγραμματος . ἐμελλε δε ἀρα το ὑπο Ὁμηρου προθεσπισθεν ἀλλους |
| ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
| δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
| ” ληρεις “ : ἐπι γαρ των κατα μηδενα λογον πραττοντων εἰωθασι το ” ἀπο ὀνου καταπεσων “ λεγειν την | ||
| τα δε κωλυσαι , εἰδοτας ὁτι φιλονικειν μεν ἐστιν εὐ πραττοντων , γνωναι δε τα βελτιστα των οἱων ἡμων ; |
| και πιττα συνδεσεως αὐτων και της του ὁλου ἑνωσεως ἑνεκα παραλαμβανονται , τον αὐτον τροπον κἀν τῳ λογῳ συνδεσμοι και | ||
| πρωτη και το εἰδος : ταυτα γαρ των συνθετων ἑνεκα παραλαμβανονται , ἀει δε τα δι ' ἑτερον τι παραλαμβανομενα |
| ' αὐτῳ ἐχρησαντο και καταμυειν δοκων ἀνεβλεψεν ἀθροον πυρος τε μεστους τους ὀφθαλμους ἐδειξε , ξυνηκαν οἱ Ἐφεσιοι του δαιμονος | ||
| , κἀν πανυ νηφωσιν , οὐδεν μεν τουτων ἡγουμενους , μεστους δε εὐφροσυνης και ἡδονης , ἡ δη προσπιπτει σφισιν |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| , και την τρυφην ἀποθωνται : ὁ νυν ἐγω πεποιηκα ἐπιμεινας τῃ νηι . παλιν δια τι διδωσι τῳ ἐπιμειναντι | ||
| : οἱον ἀποκηρυκτος μη μετεχετω των πατρῳων , και ὁ ἐπιμεινας χειμαζομενῃ νηϊ δεσποτης ἐστω της νεως : ἀποκηρυκτος ἐπεμεινε |
| τα πλειστα , ὁσα γε οὐν ἐγχωρει , λεγεσθω . ὁμολογουμενου δη παρα πασιν ὁτι πρεπον ἐστι το τοις ὑποκειμενοις | ||
| τἀγαθου φυσεως ἠ της του κακου : ὁς γε ὡς ὁμολογουμενου του μη κακον ὑπαρχειν αὐτον , εἰ ἀγαθον τυγχανει |
| και ἐν τῳ πανυ πολλῳ θορυβῳ τε και πληθει οὐ κωλυομενον πραττειν ἑκαστον το αὑτου ἐργον , ἀλλ ' ὁ | ||
| , προαιρετικην ἐχει την σχεσιν : δυναμαι γαρ το μη κωλυομενον ὑπο της φυσεως ἀριστερον ποιησαι δεξιον : ἀμελει τουτο |
| και του ἐπηλυδος γενους την ἀξιωσιν ἐπι συναλλαγαις γαμου , δοντος Λατινου την θυγατερα Λαυναν Αἰνειᾳ γυναικα . ἐπειτα και | ||
| οὐτε ἀλλοθι που πρεπει πλην ἐν ταις του τον οἰνον δοντος θεου ἑορταις οὐδ ' ἀσφαλες , οὐτ ' οὐν |
| καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
| δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
| ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
| . τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
| παρεστι δε το βασιλικον ἁπαν συνεδριον προκαθημενου του τα σκηπτρα λαχοντος : οὐ μιαν δε μονον ἠ δευτεραν ἠ τριτην | ||
| Ἀλλοι δε μεριζουσι τοις ζ θεοις ἀπο του δεσποτου του λαχοντος τον ἐνιαυτον , τῳ μεν ἑαυτου κυριῳ την ἑαυτου |
| του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
| και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
| ἐφιεμενον . και ἀδικειν , ἀδικοπραγειν , πλεονεκτειν , ἀνομειν παρανομειν , βιαζεσθαι . και πλεονεξια , ἀνομια , βια | ||
| ὁμολογιαις , ἐξ ὡν ἑτεροι τινες ἐν ὁρκοις και σπονδαις παρανομειν ἐδοξαν ὁμοια και περι ἐμου τεκμαιρομενοις . γενομενης δε |
| μεν οὐν ὀφθαλμον οὑτω φασιν αὐτον ἐκκοπηναι , την δε κλειν την δεξιαν ἐν Ἰλλυριοις λογχηι τον Ἰλλυριον Πλευρατον διωκοντα | ||
| ἀγων , τον ὀφθαλμον ἐκκεκομμενον , την [ δε ] κλειν κατεαγοτα , την [ δε ] χειρα και το |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
| Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
| τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
| ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
| γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
| ἀστριτζιν ἐπανισχει . τρισκαιδεκατην παλιν δε Πλειαδες και Ὠριων προς ὀρθρον ἐπιδυνουσι και προς τεταρτην ταυτης , την πεμπτην και | ||
| ἐπιδους ὑδωρ , ἑσπερας δ ' ἐασας ὑποστηναι περι τον ὀρθρον ἀπηθησον και λεανε ἐν ἡλιῳ ὡς τροχισκους ἀναπλασσε : |
| ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
| μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
| τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
| ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
| και χαριεις οὑτως ἑξει , οἱον νομος ὠν ἑαυτῳ . τοιουτος μεν οὐν ὁ μεσος , εἰτε εὐτραπελος εἰτε ἐπιδεξιος | ||
| οἰμαι και τουτο . πως οὐν ἀτε - λης ὁ τοιουτος ; ἀλλ ' ἡττον ἰσχυει τα πραγματα ἐνταυθα ἠ |
| ἀπιστασθαι . . . , : Ἀρχιδαμιδας δε μεμφομενων τινων Ἑκαταιον τον σοφιστην , ὁτι παραληφθεις εἰς το συσσιτιον οὐδεν | ||
| τον μεν οὐν ἐκδουναι πρωτον γεωγραφικον πινακα , τον δε Ἑκαταιον καταλιπειν γραμμα , πιστουμενον ἐκεινου εἰναι ἐκ της ἀλλης |
| βρεφη Γ φασι καλειν ἐπ ' αὐτοις την Λαμιαν . μυθευεται δε ὡς ἀϋπνος αὑτη διατελει βουλησει Ἡρας , ἱνα | ||
| περιπεσειν ἐπι γηρως , καθαπερ ἐν τοις ἡρωϊκοις περι Πριαμου μυθευεται : τον δε τοιαυταις χρησαμενον τυχαις και τελευτησαντα ἀθλιως |
| τοις δασεσιν , ὡς βελεσι ταρφεσιν , ἐαν δε το ἐπιθετικον , ταρφεσιν ὡς ὀξεσιν . Ο : ἀφλοισμος δε | ||
| . . ἀριθμου βαρυνεται . το μεντοι πεμπτος ὀξυνεται το ἐπιθετικον , και το ἑκτος ἐκτος δε το χωρις ἐπιῤῥημα |
| παρα των θεων [ και ] ἀλλως μετεχεται παρα των μετεχοντων . Οὑτως και της Ἡλιακης θερμης μιας οὐσης , | ||
| και ἡττον οἰκεια , ὁταν ἑνι τινι ὀντα λαμβανηται των μετεχοντων αὐτων : τα δε ἰδια μονων ἐστιν των ὡν |
| , ἠ ἐχει την πρωτην συλλαβην καταληγουσαν εἰς Ν ἀφωνου ἐπιφερομενου : Τανταλις Πανθαλις ἀγκαλις δενδαλις . τα μεντοι προσηγορικα | ||
| χειρας δειγμα σαφεστατον εἰναι συμβεβηκε πραξεων ἀνυπαιτιων και βιου μηδεν ἐπιφερομενου των εἰς κατηγοριαν ἀλλα τοις της φυσεως νομοις και |
| , ὀργισθεις ἀνεχωρησεν . οὑτως οὐν του Αἰσωπου προς πολλους ἀπολογουμενου ἀνεχωρουν ἁπαντες , ὑβριν τον λογον νομιζοντες εἰναι . | ||
| ὡς ἐξαπατωμενον ὑπ ' ἀνθρωπων δολιων μηθεν προσεχειν αὐτοις . ἀπολογουμενου δε του ὑπατου και το ἐργον ἐξ αὐτων λεγοντος |
| ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
| τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
| ἐκεινον ἀλλα και τους ἐν τοις ἀγροις ἁπαντας συνεκαλει μοιχειαν πεπεισμενος ζητειν . αἰσθομενος δε Φωκας οἱ καθεστηκε δεινου και | ||
| κειμενων οἰησεται του χρυσου δεδραχθαι , οὐδεις δε αὐτων ἐσται πεπεισμενος ὁτι τῳ χρυσῳ περιεπεσε , κἀν μαλιστα τυχῃ τουτῳ |
| ἐξω πυλων οὐ πανυ θραττει με , ἐπει οὐδε τοις προσταταις συνεχαιρον , ἡνικα περιειργαζοντο : δεισθω δ ' ὑπερ | ||
| Ἑλληνικον ἐκινηθη , διαφορων οὐσων ἑκασταχου τοις τε των δημων προσταταις τους Ἀθηναιους ἐπαγεσθαι και τοις ὀλιγοις τους Λακεδαιμονιους . |
| χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
| ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
| δε ἑξης ὁτι σφοδρα ἐστι τουτο συμφερον το μηδεν ὑγιες ἀσκειν . ἀπο μεταφορας των ζυγων . ἠ τἀπι τουτοις | ||
| ἐρις μακαρεσσιν ἐην , οὐκ ἀν πολος ἐστη . Σωφροσυνην ἀσκειν , αἰσχρων δ ' ἐργων ἀπεχεσθαι . μη μιμου |
| δυναιτο . την γαρ των ποιητων περι των τοιωνδε δοξαν ἐπιστασαι . πεμπε δη τους ἀνδρας και τις ἐστω παρα | ||
| κἀφ ' ἡμιν ] ⌈ ἠγουν α διοτι τα ἡμετερα ἐπιστασαι . σεμνοπροσωπεις ] σεμνυνῃ . ⸎ , . . |
| αὐτῳ και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου περι Κυρη - | ||
| ὀντως ἐγενετο κατασκευαζει και κατα μιαν προτασιν δι ' ἐπιχειρηματων πιστουται το δοκουν . πλατυνεται δε τα ἀπ ' ἀρχης |
| αὐτου δοκωμεν τοις μεν ἡγεμονιας ἐθνων διδοναι , Δεκμον δε ἐπαινειν , ὁτι του δημου νομον ἀκυροι , και Ἀντωνιον | ||
| οὑτοι τι σοι δοκουσιν ἑτερον ποιειν ἠ αὐτοι σφας αὐτους ἐπαινειν ; και ταυτα ἁ μη χρη γε και ὁν |
| κἀν ὑποδεικνυωμεν παθος το συμβεβηκος περι τινας των οἰκειων του κρινομενου ἠ του τεθνεωτος : Ὑπερειδης ἐν τῳ κατα Ἀρχεστρατου | ||
| ταυτα ἐστιν ” : ἐν δε τῃ ἀντιληψει ἐπι του κρινομενου ζωγραφου ἡ προβολη : τα ναυαγια γραψας την πολιν |
| Σωγενης ἐκκριτος γενομενος , ἐνδοξος και ἀγωνιστικος ὑμνειται και πενταθλος ἀγωνιζεται . εἰκοτως δε οὑτως ἐστιν ἐνδοξος , ἐπειδη και | ||
| ἐνιστασθαι ἐπισταμενον ὁτι πλειοσιν ὁπλοις προς τα κρειττονα των ἐργων ἀγωνιζεται . και γαρ νυν αἰσθανομαι τινων τοις βιβλιοις ἐγκαλουντων |