| οὐκ εἰεν θεαι χαριεστεραι , παντως δε εἰναι και τῳ ἐπιεικει ἀπολαυειν αὐτων , εἰ και μη πολλα λουμενῳ , | ||
| και οὐδενος ἀλλου ἐγω δεομαι . τουτο γαρ ἀνθρωπῳ ἱκανωτατον ἐπιεικει , το ἀγαπασθαι ὑπο των αὑτου πολιτων , και |
| , και δεδεσθαι μεν , ἐλαφρως δε πανυ δι ' ἐπιεικειαν : ὑπερ ὡν αὐθις λεξομεν . προτερον δε εἰπειν | ||
| σφοδρα ταις τε ἐννοιαις και ταις μεθοδοις χρωμενος και πολλην ἐπιεικειαν τῳ διωκοντι μαρτυρων τῳ τε ἑκοντα μειον - εκτειν |
| τα αἰσχρα ὀλισθος αὐτοφυους ἀσθενειας ἐργον , ἡ και τας ἐπιεικεις ψυχας κολακευουσα δια ἡδονων και ἐπιθυμηματων εἰς τας αὐτας | ||
| , μητε θεους τους αὐτους νομιζειν , μητε νομους τους ἐπιεικεις , ᾡ μαλιστα διαλλασσει φυσις Ἑλλας βαρβαρου , μητε |
| ἰσμεν , ὁτι , κἀν μη ἡμεις παρακελευωμεθα , ἱκανως ἐπιμελησεται . ταυτ ' οὐν , ὠ γονεις και παιδες | ||
| δε πεντε ἡμερων διαστημα : ἐν δε τῳ μεταξυ Καλλιροης ἐπιμελησεται Στατειρα ἡ ἐμη γυνη : οὐ γαρ ἐστι δικαιον |
| καθηκοντος παραπληγα με κατεργαζονται : ἀλλως : ἠ παραλλασσοντες του πρεποντος ἠτοι ἐξω του εἰκοτος φερομενοι και ἐκτος ὀντες λογισμου | ||
| των φορτιων . στοιβην : Σωρειαν λεξεων ἐνουσαν ἐξω του πρεποντος , παρα το πρεπον . . οὐ γαρ μοὐστιν |
| οὐδε τους νοσῳ καμνοντας της στρατιας οὐδε τους δια καματον ὑπολειπομενους ἐν ταις ὁδοις ἀγειν ἐτι ἠν εὐμαρως ἀποριᾳ τε | ||
| νεωτατοι πρωτοι , οὐραγουσι δε οἱ μεγιστοι , και τους ὑπολειπομενους ἐπιστραφεντες εἰτα μεντοι ἑπεσθαι σφισιν ἐκβιαζονται . ἐαν δε |
| ὀρθην κλιμακα ἑλκομενον ἀκολουθειν ποιει και την πεπερονημενην , και ἐπαιρεται τοσουτον ὡστε κἀκεινην ὀρθην ποιησαι , και οὑτως λαμβανει | ||
| αὐτου Ἀριστοφανους : Ὑπο γαρ λογων ὁ νους γε μετεωριζεται ἐπαιρεται τ ' ἀνθρωπος : οὑτω και ς ' ἐγω |
| προσωπων τα ἐσχηματισμενα , κακως εἰδοτες , ὡς οὐδεποτε προσωπον ἐσχηματισμενον τυγχανει , ἀλλα πραγμα , και οὐδεν ἐστιν ἠ | ||
| . Γ ἀλλως : σιδηρουν κατασκευασμα ἠ μολιβδινον εἰς δελφινα ἐσχηματισμενον . τουτο δε ἐκ της κεραιας του ἱστου αἱ |
| δυνασαι λεγειν : δηλον δε , ὡς και προς τουτο ἀπαντησεται τῃ φυσει του πραγματος : ἐτι γαρ της ζητησεως | ||
| φερων δικτυον , και το μελλον ὁπῃ τε και ὁπως ἀπαντησεται φυλαττει φιλοπονως ὁ δικτυευς οὑτος . οὐκουν ἡ μεν |
| ἐχει την κεφαλην . Περι δε της θεσεως της του Δρακοντος κεφαλης οἱ μεν περι τον Εὐδοξον και Ἀρατον συμφωνως | ||
| της διδασκαλιας ταυτης . καιτοι τα μεν και ἐκ των Δρακοντος νομων , τα δε και ἐκ των Σολωνος πειρωμαι |
| . Ἐν τουτῳ δε ἀφικοντο παρα Ἀλεξανδρον των Μαλλων των ὑπολειπομενων πρεσβεις ἐνδιδοντες το ἐθνος , και παρα Ὀξυδρακων οἱ | ||
| πως ; ἠ περι μεν συνδεσμων και ἀρθρων και των ὑπολειπομενων του λογου μερων ἐκεινο λεγομεν , ὡς ἐν οὐδεμιᾳ |
| φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους . ὡς οὐν και δια ταυτα και δια την | ||
| τον κινδυνον . αὐτους τοινυν ὑμας τουτων μαρτυρας παρεξομαι , ἐπιμελουμενους μεν ἑκαστου μηνος , ἐπιγνωμονας δε πεμποντας καθ ' |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| ἁβροτιμων ] των λιαν τιμιων . προκαλυμματων ] ἠτοι των περιεχοντων και περικαλυπτοντων αὐτον οἰκων . Ζεφυρου ] ἐξ ἑσπερας | ||
| πασι τοις ἐν συνοχῃ οὐσιν : ἀπολλυμενα γαρ ταυτα των περιεχοντων το σωμα κακων ἀπωλειαν σημαινει . τοις δε ἀλλοις |
| ” . / . : Φανιας δε φησιν οἰναριζειν το περιαιρειν των οἰναρεων και τρυγαν . . λ . , | ||
| . δει μονην την προς δε την ὑποπιπτουσαν σαρκα λευκανθιζουσαν περιαιρειν , την δε ἐρυθραν ἀποδεροντα και ἀπαλλοτριουντα τοτε ἀφαιρειν |
| . . , : Ἑλλανικος . . . πλειστην εὐχερειαν ἐπιδεικνυμενος ἐν πασηι σχεδον τι τηι γραφηι . . . | ||
| ᾑ πολλην ἐποιησατο των Ῥωμαιων κατηγοριαν , τραυματιας τε συχνους ἐπιδεικνυμενος και τους προσηκοντας τοις ἡρπασμενοις ἠ τεθνηκοσι παραγων και |
| ἀλλοτ ' ἐπ ' ἀλλον προσιζανει . ἈΛΛΩΣ : οὐκ ἐπιμενει μοι περι ἑνος ἱσταμενη ἡ λυπη , ἠτοι οὐκ | ||
| προσεχων ἐπιτευξῃ της ἀκριβειας του ποσου . Εἰ δ ' ἐπιμενει κατα τουτων γινομενη ἡ θερμη δυσκρασια , και ταις |
| των φυγαδων των ὑμετερων ἐψηφισαντο , ἐαν μη προ ἡλιου δυντος ἀπαλλαττωνται , πολεμιους κρινειν . εἰτ ' οὐκ αἰσχρον | ||
| αὐτου θανατον . Λεγει τις νομος Λευκανων , ἐαν ἡλιου δυντος ἀφικηται ξενος και παρελθειν ἐθελησῃ ἐς στεγην τινος , |
| τα πολλα Μιλητῳ , καλων ἐπι τας ἑστιασεις Διονυ - σιον μετα της γυναικος . ὑπεσχετο οὐν βοηθησειν αὐτῳ κατα | ||
| βλαπτουσι το ὑδωρ , ὁτε δε και προστιμωρουσιν αὐτῳ το σιον και ἡ καλαμινθη και το ἀδιαντον : ταυτα γαρ |
| δε των ὁπλων ἐκχυθεντας ἐκ της πολεως και της ὀρεινης ἐχομενους πορθειν την ὑπ ' Ἀντιγονον τεταγμενην χωραν , ὑστερον | ||
| διαλυωνται τα πνευματα ἀλλ ' αὐτα καταμαρανθωσι μεταβαλλουσιν εἰς τους ἐχομενους ἐπι δεξια ὡσπερ ἡ του ἡλιου ἐχει φορα . |
| ἐπι μονων των οἰκονομουμενων κατ ' ἐπιεικειαν , ὡς του ἐπιεικους τῳ κρινομενῳ συγκατα - βαινοντος και ὡσπερ συν αὐτῳ | ||
| , καθ ' ἡν ἐχειν γνωμην φαμεν , ἡ του ἐπιεικους ὀρθη κρισις ἐστιν . ὁτι μεν ἐστι γνωμη , |
| συμβαινει δε ταυτα ὡς εἰκος , των ζῳων την τροφην ἐπισπωμενων και δακνοντων το στομα της γαστρος και των ἐντερων | ||
| βεβαιουντων και των δωρων προτρεποντων εἰς εὐνοιαν και των ἀτυχηματων ἐπισπωμενων εἰς ἐλεον δει παθειν τι και σπεισασθαι και μη |
| λιμνης , τα μεν προς αὐτῃ τῃ λιμνῃ βοσκημασιν ὑδωρ ἐπιτηδειον παρεχομενος , κατα δε την ἐκβολην την ἐς το | ||
| ὁ μεν εὐθυς ἐπιβας νεως ἐπανηχθη , ἡ δε καιρον ἐπιτηδειον ἐζητει προς την ποσιν του φαρμακου . Και ἠδη |
| οὐκ ἀν ἐκ των τυχοντων γε ἀνδρα τοιουτον γενομενον . Εἰποντος δε του Ῥωμου τοσουτον εἰδεναι μονον κατα πιστιν του | ||
| των ῥινων γιγνομενην ἐν τοις σιτιοις τε και ὀψοις . Εἰποντος οὐν ταυτα αὐτου οἱ παροντες ἀνεθορυβησαν ὡς εὐ λεγοι |
| ἐστιν ἀπο του οἰγω και οὐκ ἀπο του ἀνοιγω , κανονιζεται οὑτως : οἰγω οἰξω ᾠχα ᾠγα , Ἀττικως ἐῳγα | ||
| Το ἐαν τετυφω χρονου μεν ἐστι παρακειμενου και ὑπερσυντελικου , κανονιζεται δε ἀπο του ὁριστικου ἐνεργητικου παρακειμενου του τετυφα : |
| , δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
| σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
| ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
| : ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
| οὐ πρεπων ἐν τῳ τοιουτῳ μερει , πλην εἰ τους ἐπιλογους δεησειεν οὐ κατ ' οἰκτον , ἀλλα κατα το | ||
| γενεσθαι μετα κρισεως την σφαγην . ΜΕτα ταυτα θησεις τους ἐπιλογους , ἐχοντας καταδρομην του ἀνελοντος μετα πολλης της σφοδροτητος |
| ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
| δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
| μεν εἰ τυραννηθησεται , τῳ δε εἰ την ἐπι ταυτῃ περιμενει δικην : εἰ δε δη προςθειη τις , ὁ | ||
| των ἐκει κακων ἀπολυουσιν ἡμας , μη θυσαντας δε δεινα περιμενει . Ταυτα παντα , ἐφη , ὠ φιλε Σωκρατες |
| εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | ||
| φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι |
| , οὐ διακωλυουσι σε οὐτε ὁ πατηρ οὐτε ἡ μητηρ ἐπιτειναι τε και ἀνειναι ἡν ἀν βουλῃ των χορδων , | ||
| , προς τῳ τελει ἐδει με ἀνειναι και μη μαλλον ἐπιτειναι ; “ κληθεις ἐπι δειπνον οὐκ ἐφη παρεσεσθαι : |
| δυναιτο . την γαρ των ποιητων περι των τοιωνδε δοξαν ἐπιστασαι . πεμπε δη τους ἀνδρας και τις ἐστω παρα | ||
| κἀφ ' ἡμιν ] ⌈ ἠγουν α διοτι τα ἡμετερα ἐπιστασαι . σεμνοπροσωπεις ] σεμνυνῃ . ⸎ , . . |
| αὐτον ἡ ἐπιθυμια οὑτως ὡστε και εἰναι τοιουτον , ἠτοι πεπεισμενον , ἠτοι προαιρουμενον και διωκειν τας σωματικας ἡδονας ἀνεδην | ||
| και καιρου δυσκολια νικαται . ταυτα εἰπον οὐ πειθων τον πεπεισμενον , ἀλλ ' ὁρμην καλην παρακαλων , ἐπει και |
| θεον ταυτην ἐπηρεισε τον λογον . ἐπιστουτο δε τουτο ἐξ ἐπιγραμματος Σιμωνιδου . ἑνικως δε εἰπεν Εἰλειθυια , ὡς και | ||
| ἐν Ὀλυμπιᾳ , τα δε και δηλουμενα ἐστιν ὑπο του ἐπιγραμματος . ἐμελλε δε ἀρα το ὑπο Ὁμηρου προθεσπισθεν ἀλλους |
| , ὡς ἐπι του ζῳου και ἀνθρωπου . το γαρ ἐπιστητον της ἐπιστημης προτερον ἀν δοξειεν εἰναι : μη ὀντος | ||
| διαθεσει διαθετον , και ἡ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη και το ἐπιστητον ἐπιστημῃ ἐπιστητον . Και ἡ ἀνακλισις και ἡ στασις |
| , και παλιν ἡ φροντις διϋπνιζει αὐτον , και οὑτως διακοπτεται ὁ ὑπνος . Διαχωρημα δε ἀριστον ἐστι μαλθακον τε | ||
| συνετη και ἐν βαθει κειμενη και ἀφανης οὐσα περι φοβῳ διακοπτεται . εἰρηται δε παρα το “ Συ δ ' |
| , τἀλλα δ ' οὐδ ' ὁρᾳ , οὐδ ' ἐπιλογιζεται . οὐ γαρ ἠθελεν , φησιν , σωσαι το | ||
| μη ἐξ αὐτων , ὡν προφερεται , διεψευσμενον ἐθεωρειτο . ἐπιλογιζεται μεν γαρ δια τινων συνεγγυς ἀπλανων ἀστερων τετηρημενων σεληνιακων |
| εἰ δε την Ἀντωνιου γνωμην φθανετε , μαρτυρομαι και παρακαλω περιμειναι την πρεσβειαν μου την ἐς Ἀντωνιον ἀπεσταλμενην ἠ λαβοντας | ||
| μικρον παραμειναι ὡστε διαναπαυσαι τε την στρατιαν και ἑτεραν αὐτου περιμειναι και ἁμα πειραν ποιουμενος των της Πελοποννησου ἡγεμονων , |
| σκοπειτε γαρ : τους νομους οἱ γεγραφοτες , ὁσα των πραττομενων συμβαινειν εὐκολως οὐ πεφυκεν , οὐδαμου προσδιωρισαν . οἱον | ||
| νυν παροντος βλαπτομεθα . εἰ δ ' εἰς ἀγνοιαν των πραττομενων καταφευξῃ , οὐτ ' εἰκοτα δοξεις λεγειν την τε |
| αὐτον μετα των γνωριμων οὐ προς Πλατωνα ἀναχωρουντα ἐκ του περιπατου , ἀλλα καθ ' ἑαυτον ἀπιοντα ἐς την πολιν | ||
| πραττων ἐπι το φαρμακοπωλειν ἠλθεν : εἰτα ἀναπεπταμενου του Πλατωνος περιπατου παραβαλων ἑαυτον προσεκαθισε τοις λογοις , οὐκ ὠν ἀφυης |
| ' ἀν τουτο της μεν σκληροτητος μαλαττομενης , του δε παχους καθαιρουμενου : γενησεται δ ' ἀμφω ταυτα καταντλουντων ἐλαιον | ||
| , ὀνομαζεσθαι δε και σκυταλειας , κατ ' ἐμφερειαν του παχους . χρησθαι δ ' αὐτοις και Κυπριους φησι Κρατινος |
| , πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
| , οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
| οἱονει φωνην μετειληφυιας , ὁ δε Ἀριστοτελης οὐδηεσσαν λεγει οἱονει ἐπιγειον : οὑτως και Χαμαιλεων . . ε . , | ||
| γαιης . ” φερε δη τῃ τοσαυτῃ πολυμαθειᾳ προσθωμεν την ἐπιγειον ἱστοριαν , οἱον ζῳων και φυτων και των ἀλλων |
| δε ὁ λογος οὑτως ποιει ἐφην , ἀλλ ' οὐ προσποιουνται πολλοι συνιεναι δια μαλακιαν . ἀλλ ' εἰσι και | ||
| Διαλεκτικην . την μεν γαρ Πυρρωνειον οὐδ ' οἱ πλειους προσποιουνται δια την ἀσαφειαν : ἐνιοι δε κατα τι μεν |
| και του ἐπηλυδος γενους την ἀξιωσιν ἐπι συναλλαγαις γαμου , δοντος Λατινου την θυγατερα Λαυναν Αἰνειᾳ γυναικα . ἐπειτα και | ||
| οὐτε ἀλλοθι που πρεπει πλην ἐν ταις του τον οἰνον δοντος θεου ἑορταις οὐδ ' ἀσφαλες , οὐτ ' οὐν |
| [ ποιουνται ] τον λογον : οἱ τε γαρ ? πιοντες ἀρωματα [ και ] οἱ σκορδοφαγησαντες [ ] ὁμοιον | ||
| των Κυκλαδων ἐπεξενωθη τοις ἐκεισε οἰκητορσιν , οἱτινες χοναις βουλαις πιοντες τον οἰνον τον ἐναπολειφθεντα ὑδατι κεκερακασιν , ὁπερ μαθων |
| ἐκεινον ἀλλα και τους ἐν τοις ἀγροις ἁπαντας συνεκαλει μοιχειαν πεπεισμενος ζητειν . αἰσθομενος δε Φωκας οἱ καθεστηκε δεινου και | ||
| κειμενων οἰησεται του χρυσου δεδραχθαι , οὐδεις δε αὐτων ἐσται πεπεισμενος ὁτι τῳ χρυσῳ περιεπεσε , κἀν μαλιστα τυχῃ τουτῳ |
| , ὡσπερει μεγαιροντος τοις τοιουτοις του θεου και τιννυμενου τους γινομενους ὑπ ' αὐτων φονους και ἀληκτως και ἀπαυστως τουτο | ||
| κακους δε τους ἀλλους , και μαλιστα τους ἐπι πυρετοις γινομενους . Παχυς και δριμυς χυμος ἐπιρρευσας ἐργαζεται το ἐρυσιπελας |
| παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
| Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
| ἠ τον χαλκον χρυσον : και ἐπι ζῳων την φατταν περιστεραν : ἐπιτηδευματων δε τον γοητα τελεστην . Τα δε | ||
| πολεμος τις ἀνερριπισθη ἐξ ἀφροσυνης παιδος και μαχη συνεκροτηθη δια περιστεραν ἠ περδικα και ἱερακα διωξαντος τουτον και κατασχοντος , |
| ἠδη των ἀνδρων των μεν διεφθαρμενων , των δε ζωντων ἐχομενων . ὡς δ ' ᾐσθοντο οἱ Θηβαιοι το γεγενημενον | ||
| . και ταυτα μεν ὑθλος ἐστι ληρων σοφιστων , λογικης ἐχομενων ζητησεως . μεταβωμεν δε λοιπον ἐπι την τουτων διαγνωσιν |
| ἀτεχνως γαρ κατα τα συγγραμματα φερονται , το δ ' ἐπιμειναι ἐπι λογῳ και ἐρωτηματι και ἡσυχιως ἐν μερει ἀποκρινασθαι | ||
| γαρ ὁθεν βουλει σοι το πνευμα λαβοντι και λεγοντι μονον ἐπιμειναι , ὁτῳ δ ' ἀν ἐπιμεινῃς , πνευμα ποιεις |
| ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
| δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
| και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
| ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
| ἐν τῳ συμποσιῳ φησιν : ἱνα και την παροιμιαν διαφθειρωμεν μεταβαλοντες , ὡς ἀρα και ἀγαθων ἐπι δαιτας ἰασιν αὐτοματοι | ||
| εἰ και συγκεχυκασιν οἱ ποιηται τα ὀνοματα , την χρησιν μεταβαλοντες : Σαπφω μεντοι και τον ἀνδρα αὐτον γαμβρον καλει |
| ; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
| συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
| ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
| πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
| ἐν μεσῳ χωρας πολλης και ἀγαθης οὐσης και των ἐργασομενων ἐνοντων : εἰτα δε και ἀποστροφη γενοιτο εἰ τις βουλοιτο | ||
| ἐξ ἐπιταγματος ἀρχειν της πατριδος , ὁπλισαμενους δε ἐκ των ἐνοντων τους νομους τοις ἐπιουσι προτεινειν : προσδοκαν γαρ οὐδε |
| ὑπογραφης διαφερει , ὁτι ὁ μεν ὁρισμος ἐξ οὐσιωδων φωνων λαμβανεται και την οὐσιαν αὐτην και την φυσιν του ὑποκειμενου | ||
| ἰω ” και το “ ἰου ” ἐνταυθα ἐπι χαρας λαμβανεται : το δε “ ἰου ” . . . |
| αὐτου δοκωμεν τοις μεν ἡγεμονιας ἐθνων διδοναι , Δεκμον δε ἐπαινειν , ὁτι του δημου νομον ἀκυροι , και Ἀντωνιον | ||
| οὑτοι τι σοι δοκουσιν ἑτερον ποιειν ἠ αὐτοι σφας αὐτους ἐπαινειν ; και ταυτα ἁ μη χρη γε και ὁν |
| Εὐμενιδων Εὐωνυμην ἀναγραφει , ἡν νομιζεσθαι Γην . ἐνιοι δε μεταβαλειν αὐτας φασι το ὀνομα ἐπι Ὀρεστηι . . . | ||
| φερομενον ῥευμα κραθεν αἱματι την χροαν ἐφ ' ἱκανον τοπον μεταβαλειν . ἐπειτα του βασιλεως συγκλεισθεντος εἰς πολιορκιαν , πολλα |
| μεγα φρονειν ὑπο ἀμουσων και ἀτεχνων ἐπαινουμενος , κἀν εἰ περισταντες αὐτον παιδες συφορβοι και ποιμενες θαυμαζοιεν και κροτοιεν , | ||
| Καισαρ τον στρατιωτην ἀνεστησεν , ὁ δε στρατος ἠγανακτησε και περισταντες αὐτον ἀποχωρουντα του θεατρου τον στρατιωτην ἀπῃτουν , οὐχ |
| ἀκουε . Πολλοι μεν γαρ και ἀλλοι τον ἐπιταφιον του ἀποθανοντος ἐκεινου ἠγωνιζοντο : δυο δε μαλιστα ἠσαν οἱ ἀμφηριστοι | ||
| ἠδη παρειληφας τοσαυτην οὐσαν , την δε αὐθις ληψῃ τουδε ἀποθανοντος , την δε σωφροσυνην και το θαρσος και το |
| . διο και του ζην ὁρον εἰναι την ἀναπνοην . συναγοντος γαρ του περιεχοντος τα σωματα και ἐκθλιβοντος των σχηματων | ||
| κινειται : ταυτα δε εἰς ἑν συνελθειν ἀδυνατον χωρις του συναγοντος : δει οὐν τινα εἰναι τουτον και παντως ἑνα |
| οὐν ἱερων και θυσιας , οὑτω και του βιου τους ἀρχομενους εὐλογιας / μαλιστα πρεπει ἐπιμελεισθαι . . . . | ||
| οὐ το αὐτο δικαιον πατρι προς υἱους και βασιλει προς ἀρχομενους : οὐδ ' ἡ φιλια ὁμοια : ἡ δε |
| Ἑλλησι πλαττομεναις και σκευας και συμβολα και δωρεας , ὡν εὑρεται και δοτηρες ἀνθρωποις ἑκαστοι παραδιδονται , οὐ μονον Διος | ||
| ἱερα εἰσιεναι ἀπο γυναικος ἀλουστους ἐνομοθετησαν , γεωμετριας τε αὐ εὑρεται γεγονασιν . Εἰσιν δε οἱ Καρας την δι ' |
| το γενος τῳ εἰδει ἠ το κοινον ὀνομα ἑνι των δηλουμενων . εἰτε γαρ γενος το ἀγαθον των ἀγαθων , | ||
| σχηματα ἐκ των ὠφελουντων και βλαπτοντων μιξις ἐσται και των δηλουμενων ὑπο της καταρχης ἐκ τε ἀγαθου και κακου κατα |
| ἐπιβαλλουσαν τιμην ἑκαστον δεξιωσαμενος , ἀτελης ἀπερχεται και ἀμοιρος της μετουσιας των θεων , ὁ δε παντα τε ἱλεωσαμενος και | ||
| . Αὐτοις δε ἠδη παρ ' αὐτου οὐτε συνοχης οὐτε μετουσιας δεομενος , ἀλλα παντα ἑαυτῳ , μαλλον δε οὐδεν |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| ἐν πολεμοις ἀνδρειοτερον ἡ τυχη δειξει , οὐτε ἐν ἡσυχιᾳ μετριωτερον ἀν τις εὑροι γεγενημενον ἐν οἱς μονος οὑτος ἐσχε | ||
| , ἡδοναις δε ταις ἀπο των μυθων τε και μυθικων μετριωτερον . ὁσον δε ὁ Ξενοφων ἀφελειᾳ τῃ κατ ' |
| ἀλλην την προσηκουσαν ἰασιν σκληροτητας ἠ μελανοτητας ἐν τοις μερεσιν ὑπολειπομενας ἐχουσι , τουτων ἀπαγειν του αἱματος οὐδεν ἀτοπον : | ||
| , Στιλβων τρεις , ἐννεα Θουρος , τας δ ' ὑπολειπομενας δισσας Φαινων λαχε μοιρας . κατα δε Πτολεμαιον : |
| τι ἠδελφισται , ἠν σκιῤῥωθεωσιν : ἀρειον γαρ τα δριμεα προστιθεναι : ἀδαξωντα γαρ , λεπτα και πυρωδεα ἐοντα , | ||
| : ἐπην δε καθαρθῃ , στρυφνοισι το λοιπον χρησθω : προστιθεναι δε τα μαλθακα , ὑφ ' ὡν καθαιρεται φλεγμα |
| ἀρχῃ προθεσιν αὐτου περιγραφομεν , την δ ' ἐχο - μενην ἀπο της Φιλιππου παραληψεως της βασιλειας ἀρξαμενοι πασας διεξιμεν | ||
| . των δ ' ἀγριων ἡ μεν οἱον καθη - μενην ἐχουσα την κωδυαν ἠδη φαρμακωδες ἐχει το σπερμα ψυχον |
| τουτους δε γ ' ᾐδη ὁτι εὑρησοιμι πολλα και καλα ἐπισταμενους . και τουτου μεν οὐκ ἐψευσθην , ἀλλ ' | ||
| ἐπεχειρουμεν πραττειν ἁ μη ἠπισταμεθα , ἀλλ ' ἐξευρισκοντες τους ἐπισταμενους ἐκεινοις ἀν παρεδιδομεν , οὐτε τοις ἀλλοις ἐπετρεπομεν , |
| βω , και παλιν ἐν ἀντιστροφῳ του μελους και του μετρου γαμμα ἀλφα , γαμμα εἰ , γαμμα ἠτα , | ||
| βιᾳ , πῃ δε προς θατερον μερος φυλαττοντες του προσθεν μετρου καθ ' ὁ συνεβαινεν οὐριον εἰναι τῃ περιαγωγῃ το |
| το ἀναγκαιον εἰσιν . ἑνι μεντοι νομου διαταγματι τοις ἀκουειν ἐπισταμενοις ἑκατερον ὡν εἰπον ἐναργεστερον φανειται δεδηλωκως : ” ἐαν | ||
| νη τους θεους , πολλην ὑμιν εἰχον της ἀθυμιας συγγνωμην ἐπισταμενοις , ὡς ἀσπονδον και ἀκηρυκτον ταις πολιτειαις ἡ τυραννις |
| μυστηρια . . μητε Κρατινου : Προς τους περι Ἀρισταρχον οἰομενους ὁτι ταυρος ἠν αὐτοις το ἐπαθλον . εἰρηται δε | ||
| προς δε τους Μεθοδικους τα φαινομενα ἐνδεικτικα των συμφεροντων εἰναι οἰομενους ταυτα λεγουσιν οἱ Λογικοι . τα φαινομενα ἐξ ἑαυτων |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
| ἐν καιρῳ δακρυσαι και μεταξυ των λογων ἐλεεινως ὑποστεναξαι και ἀπιοντος ἠδη λαβεσθαι και εἰσελθοντι προσδραμειν και καλλωπιζεσθαι ὡς ἀν | ||
| πρυτανεων , [ και ] βουλης γνωμη , μαιμακτηριωνος δεκατῃ ἀπιοντος , Καλλισθενης Ἐτεονικου Φαληρευς εἰπε μηδενα Ἀθηναιων μηδεμιᾳ παρευρεσει |
| αὐτα δηλοι ἁπερ και ἐπι του ἑξαγωνου εἰπομεν , πλην ὑποστησεται λυπας ὡν ἡ ἀποβασις εἰς ἀγαθον γενησεται , χρησεται | ||
| , ὑποτασσων και τους ἐχθρους ὡς ἀγαθος τυγχανων , κινδυνους ὑποστησεται ἐκ συγγενων και φιλων : οὑτος δ ' ἐκ |
| ποιοι δε οἱ δευτεροι και συνθετοι οἱ ὑπο β ἀριθμων μετρουμενοι , ποιοι δε οἱ προς ἑαυτους μεν συνθετοι προς | ||
| συνθετοι δε εἰσι προς ἑαυτους οἱ ὑπο τινος ἐλαττονος ἀριθμου μετρουμενοι , ὡς ὁ Ϛʹ ὑπο δυαδος και τριαδος . |
| γαρ ἁπαντα προ ὀφθαλμων λαβοντες ἁ γεγραφας , ὡς καλον ἐπικουρειν ἀπο πολλων τοις δεομενοις και ὡς ἡδιον συνειναι και | ||
| κατελαβον . φερειν ὑδωρ μεθ ' ἡμων : Ἀντι του ἐπικουρειν ἡμιν και συσβεννυειν . μοχθηροι . . μαχεται . |
| τα της φυσεως : τα μεν γαρ των νομων [ ἐπιθετα ] , τα δε [ της ] φυσεως ἀναγκαια | ||
| τα της φυσεως : τα μεν γαρ των νομων [ ἐπιθετα ] , τα δε της φυσεως ἀναγκαια [ ] |
| ἐχθρῳ . Ὁ δε γελασας εὐ μαλα , των αὑτῳ παρακειμενων ἐπεδαψιλευετο τε και εὐμενεστερος ἐγενετο . Χρονου δε προϊοντος | ||
| ἐν τῳ Δειπνῳ δευτερων τραπεζων μνημονευων πολλα και των ἡμιν παρακειμενων ὠνομασεν , φερε και τουτων ἀπομνημονευσωμεν : τας δε |
| οἰκειται σκηνη καλως στρατιωτικη , ἐνταυθα μεν οὐδεν ἀλλο δει προσγενεσθαι ἠ τον λαβοντα εἰδεναι ὁτι τουτων ὡς οἰκειων ἐπιμελεσθαι | ||
| της ἀεικειης μαλλον ἠ Βαβυλωνας οἱ εἰκοσι προς τῃ ἐουσῃ προσγενεσθαι : Ἐτιμησε δε μιν μεγαλως : και γαρ δωρα |
| ἀποκτεινασι τουτο το ζῳον ὡς ἠσεβηκοσι τα μεγιστα θανατος ὡριστο προστιμον : διο δη και παρα τισιν ἐνισχυσεν ἐν παροιμιας | ||
| της ὁρασεως τῳ τον ἑνα ἀντεκκεκοφθαι τον δρασαντα ἐλαττον ὑπελαβε προστιμον ἐκτισαι : τυφλωσαντα γαρ ἑνα των πολιτων , εἰ |
| ὠ και ἐταν , ὁ ἐστιν ὠ ἑταιρε . οὐχι βουλησεται ] ὁ Φιλιππος . εἰ ἁ νυν ] το | ||
| αὑτη μεν παντων τουτων καθαρα ἐσται και το ἀλογον δε βουλησεται και αὐτο καθαρον ποιησαι , ὡστε μηδε πληττεσθαι : |
| Περσου βιαιως ἐκπεπτωκοτα την ἀρχην ἀνακτησασθαι , Μηδου του Μηδειας ἀνελοντος τον Περσην : μετα δε ταυτα δυναμεως ἐγκρατη γενομενον | ||
| πραττουσι . Μειζω δ ' ἐστιν ἐπιτιμια κατα του ξενον ἀνελοντος ἠ πολιτην : ὑπερ του μεν γαρ θανατος ἡ |
| * δ πλευσεις ἀπροσδοκητως και καλως ε οὐκ ἀπολυθησεται ὁ συνεχομενος Ϛ οὐκ ἀπαλλαγησῃ της φιλης δια πολλου ζ ἐπισκοπησεις | ||
| ἀγορασεις το κτημα νυν α οὐ πλευσεις καλως β ὁ συνεχομενος ἀπολυθησεται γ ἀπαλλαγησῃ της φιλης ὁτε οὐκ ἐλπιζεις δ |
| τε και πραττειν τα πολιτικα νομιζουσι τινες ἀνευ παρασκευης και ἐπιμελειας αὐτοματοι ἐξαιφνης δυνατοι ταυτα ποιειν ἐσεσθαι . καιτοι γε | ||
| οὑτος Ἀστεριου του σωφρονος τε και της περι τους θεους ἐπιμελειας οὐ παρεργως ἁψαμενου . ἐστι δε κατα την παροιμιαν |
| . κακια δε ὁρων ὡς πολλακις εἰρηται το ἐλλειπειν ἠ περιττευειν , ἀρετη δε το διασῳζειν το προσηκον ἑκαστῳ μετρον | ||
| Ζευς πατηρ : ] το κωλον τουτο ἀθετει Ἀριστοφανης : περιττευειν γαρ αὐτο φησι προς τας ἀντιστροφους . φιλει δε |
| ἰχνων ὀντα των κατα ἀλλας και ἀπ ' ἀλλων προοδους ἐπιγιγνομενων ἠ ἡνωται προς ἀλληλα παντελως , ὡς μη ἀποτμηγεσθαι | ||
| . την γαρ χωραν οἱ αὐτοι αἰει οἰκουντες διαδοχῃ των ἐπιγιγνομενων μεχρι τουδε ἐλευθεραν δι ' ἀρετην παρεδοσαν . και |
| τευξονται . Οὐκ ἐχω , ὠ ἀνδρες δικασται , οὑστινας δεησομενους ὑπερ ἡμων ἀναβιβασομαι : των γαρ προσηκοντων οἱ μεν | ||
| τα πρεποντα . παλιν δ ' ἀντειποντος ἐπεμπον ἑτερους ιʹ δεησομενους μηδεν ἀναξιον ποιειν της πατριδος μηδ ' ἐξ ἐπιταγματος |
| αὐτον ὁ Φαβιος , δικτατωρ ἀναδειχθεις : ὁς ἀει μεν ἀναβαλλομενος την μαχην , ἀει δε αὐτην προςδοκασθαι ποιων , | ||
| δια τριτης , ἐγω δ ' εἰς την τεταρτην ἡμεραν ἀναβαλλομενος ἐνιοτε , και μαλιστα ἐν χειμωνι , χειρον οὐδεν |
| ὀδυνην , ἠ κοιλιην μαλθαξας , ἠ φλεβα ταμων , ὁκοτερον ἀν τουτεων ξυμφερῃ , τας δε πτισανας ἠν οὑτως | ||
| την ἐν τῳ βραχιονι φλεβα την ἐσω , ἐφ ' ὁκοτερον ἀν ᾐ των μερεων κατα τοδε : ἀφαιρεειν δε |
| εὐμενεις ἀκοας παρεσχεν . ζʹ . Τις ἡ βλοσυρον μεν ἐπισκυνιον ὑπερ ὀφθαλμων αἰρουσα , την δε ὀφρυν ἐννοιας μεστη | ||
| ἐχει τριχων πυρρων , ἀνατεταται τας ὀφρυς , συναγει το ἐπισκυνιον , τοιουτος ἐν τοις δουλοις οἱος ὁ ἐν τοις |
| - θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
| προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
| κατα τον Ὁμηρον εἰπειν . τοσουτον ἀρα φιλικη χαρις οἰδε μεταθειναι κρισιν βουλησεως . Θειων δε ἀνδρων εἰπερ ἀλλο τι | ||
| γε των παρα του δεινος ῥηματων , οἱοι τε ἐγενοντο μεταθειναι περι ὡν ἐδεοντο : οὑτω πανταχου το της ἐξετασεως |
| ἡμας ἀρχομενους της φιλοσοφιας ἀπο του εἰ ἐστιν ἀρξασθαι , ἑπομενους νομῳ διαλεκτικῳ τῳ λεγοντι δειν ἐπι πασης τεχνης και | ||
| ἁπερ ἐγω , πεισετε και ἀναγκασετε , και ἐτι τουτοις ἑπομενους ῥυθμους τε και ἁρμονιας ἀποδιδοντας παιδευειν οὑτω τους νεους |
| ὑπερ των αἰχμαλωτων ἐλθοντα πρεσβευτην συλλαβων και τας ἐσχατας ἀναγκας ἐπιθεις ἀπελυτρωσε ταλαντων ἐννεα : και ταυτα τωι δημωι συνδοκουντ | ||
| το δικαιον και το δυνατον . περας δ ' οὐν ἐπιθεις ταις οἰκειαις πιστεσι λαμβανει προς το κεφαλαιον την ἀντιθεσιν |