| ἰϲοϲθενωϲ ἐφ ' ἑκατερα τα μερη τεινηται , τοτε τετανοϲ ὀνο - μαζεται . τουϲ μεν οὐν ἐπι ϲφοδρᾳ ξηροτητι | ||
| „ λογων δε ἰδεαν ἐπησκησεν οὐ διθυραμβωδη και φλεγμαινουσαν ποιητικοις ὀνο - μασιν , οὐδ ' αὐ κατεγλωττισμενην και ὑπεραττικιζουσαν |
| μηκιστῃ * * πηγης ὁταν τυχωσιν , ἀναπαυονται νυκτωρ και καθευδουσι , τρεις δε ἠ τεσσαρες προφυλαττουσι των λοιπων και | ||
| δακνει τον λογισμον , ταυτα τον ὑπνον ὠθει , ταυτα καθευδουσι μολις ὑμιν ἐνυπνια γινεται . τι οὐν ; οἰχησεται |
| παντοτε την διαμετρον καθολικως τριπλασιαζε , γινονται ξ : ἀρτι μεριζε παρα την † πολυγωνον , τουτεστι παρα τον ζ | ||
| ταυτα πολυπλασιασον ἐπι τα ια , γινονται ͵γψογ : ταυτα μεριζε παρα τα ιδ , γινονται σξθ ∠ ʹ . |
| Ταῤῥακων ἐχει την μεγιστην ἡμεραν ὡρων ιε ἐγγιστα , και διεστηκεν Ἀλεξανδρειας προς δυσεις ὡραις β ∠ ʹγιβ : ἡ | ||
| Ἀσπιθρα την μεγιστην ἡμεραν ἐχει ὡρων ιγ ἐγγιστα , και διεστηκεν Ἀλεξανδρειας προς ἐω ὡραις ζ διμοιρῳ και λʹ : |
| Εὐμηλον , τον ὑπ ' „ Ἀδμητῳ τεκε δια γυναικων Ἀλκηστις , Πελιαο θυγατρων ” εἰδος ἀριστη , „ των | ||
| δε , οὐδ ' Ἡρακλης ἐποιησεν , ἀλλ ' ἡ Ἀλκηστις ἀνιουσα μυθος ἐστινὁση δε ἀνθρωπῳ δυναμις , εἰς παραμυθιαν |
| , τους δε ποδας κατα νυκτα ἀντλει θερμῳ ὑδατι συν πιτυροις . [ Περι κεφαλαλγιας . ] Ἀμυγδαλα λιτρ . | ||
| , πεπερι , λιμνηστις , κοκκος Κνιδιος , εὐφορβιον . πιτυροις δε και τοις ψωρωδεσιν , ἐτι δε φθειριασεως σμηγματα |
| λιπαρεων μη μιν ἐκπεμπειν μηδε πιστευειν οἱ τα πολλον ἑωυτου μεζονα χρηματα και γυναικα και ἐργον ἱρον . τα δε | ||
| το ἱρον της Προνηιης Ἀθηναιης , ἐπιγινεται σφι τερεα ἐτι μεζονα του πριν γενομενου τερεος . Θωμα μεν γαρ και |
| τρις την γην του ἐτους καρπον , ὡς τελειων ἀγαθων ἀπολαυουσι των τροφιμωτατων ἐκ των ζωογονων δυναμεων των ἐπι της | ||
| σθενος ὁραν του φωτος : ὁ ἐστιν : οὐ πασης ἀπολαυουσι της του φωτος ἡδονης οἱ πενητες . σημειωσαι γνωμην |
| ὁ ΓΔΘ κωνος ἠ κυλινδρος προς τον ΓΔΚ κωνον ἠ κυλινδρον . τα δε προς το αὐτο τον αὐτον ἐχοντα | ||
| ὁ ΓΔΘΔΒΖ κωνος ἠ κυλινδρος προς τον ΓΔ κωνον ἠ κυλινδρον . και ὡς ἀρα ὁ ΑΒΖ κωνος ἠ κυλινδρος |
| ὁλην ἀναμετρουντες γεωμετραι προστιθενται ταις των φυσικων και των ἀστρονομικων δοξαις , ταις δε των γεωμετρων παλιν οἱ γεωγραφοι . | ||
| προαιρεσεως οὐκ ἐδοκιμαζε , το μεταπειθειν ἐπιχειρειν τους προκαταληφθεντας ἐναντιαις δοξαις ἀργαλεον εἰδως , ἱκετευει δε τον θεον ἐμφανεις ἀποδειξεις |
| ταχυ προσδραμοντων και πασαν τωι βασανιζομενωι προσφεροντων τιμωριαν εἰς το χαλασαι το δηγμα , πολυ μαλλον προσενεφυετο . τελος δ | ||
| ὑπεραιωρησει ἐπιτηδεια του σφηνοειδους κατ ' ἐξελκυσμον . . . χαλασαι δει την τασιν και το σφαλμα ἁρμοζειν , ταις |
| ἀν λαβοις ὁτι παντες οἱ ἀνεπιστημονως ζωντες ἀβουλητως και ἀκουσιως ἐνεργουσι : ᾡ ἑπεται το και τα ἁμαρτηματα παντα ἀκουσια | ||
| ψογοι και οἱ ἐπαινοι παρακολουθουσιν ; ἀρ ' οὐχι τοις ἐνεργουσι και δρωσι ; κατορθουντες μεν γαρ ἐπαινον , ψογον |
| προκαλυπτομενα βοτρυωδεος ἁβρα παρηιδος οὐδ ' ὑπο παρθενιας τον ὑπο βλεφαροις φοινικ ' , ἐρυθημα προσωπου , αἰδομενα φερομαι βακχα | ||
| και μελικηριδες και πωρια μικρα προς τῃ ἐπιφανειᾳ ἐν τοις βλεφαροις γινεται : δει οὐν του βλεφαρου διατεινομενου ταινιδιον περιχαρασσειν |
| πολλους μηδενος ἀξιους . Ὁ αὐτος ὑπο μειρακιου παρα ποτον ὑβρισθεις ἐφη : ” μειρακιον : ἐαν νεος ὠν τον | ||
| ἀξιος ὁ ἀνηρ : οὐ γαρ κτεινειε Παρσωνδην , ἀλλα ὑβρισθεις και δεινα παθων ἀνθυβρισειεν . Εἰ δε και θανατου |
| ἐπ ' ἀκρῳ τε και τῳ προς την γην : ἀπορουντι δε μοι προφανηναι τον τροφεα Ζωσιμον ἱππον ἐχοντα ἐν | ||
| βιασθεις : ἀπαραι δε βουλομενον καταπνεοντες ἐναντιοι ἀνεμοι διεκωλυον . ἀπορουντι δε αὐτῳ ὑπερ των ἐνεστωτων , οἱ μαντεις ἐφασαν |
| περιαπτουσι τοις αὐχεσι των ἱππων : τα δε σκυλα τοις θεραπουσι παραδοντες ᾑμαγμενα λαφυραγωγουσιν , ἐπιπαιανιζοντες και ᾀδοντες ὑμνον ἐπινικιον | ||
| λαμπρων εἰναι δοκουντων και των ἀφανεστερων . ἀλλα γαρ οὐ θεραπουσι μονον ἐκεχειριαν ἐδωκεν ὁ νομος ταις ἑβδομαις , ἀλλα |
| παθει , τα δ ' ἐπι γης ἐρριμμενα ζῳα τους νοσωδεις ἐκειθεν ἀτμους εὐμαρεστερον ἑλκει . Πανυ γε μην ἀληθως | ||
| δε και ἑξεις και φυσεις τοιαιδε , ἠτοι θηριωδεις ἠ νοσωδεις , αἱ οὐδε ἁπλως ἑξεις και φυσεις λεγονται ἀλλα |
| εἰρηκας . Ἰδωμεν δη και τοδε . Το ποιον ; Ὁποταν το μη ὀν λεγωμεν , ὡς ἐοικεν , οὐκ | ||
| μεμενηκως , ὡς ἐπι τῳ Περικλει ὁ Ἀριστειδης ἐποιησεν . Ὁποταν τις εὐ δοκῃ ποιειν , και ἀντιλεγῃς αὐτῳ ἠ |
| πετομενον και τινας ἐννοιας ὑπερφυεις ἐννοουντα και τινας ἐλπιδας ἀνεφικτους ἐλπιζοντα φιλος ὠν οὐ περιειδον δια παντος του βιου ὀνειρῳ | ||
| εὐ την ψυχην ἐχοντα , καθαπερ και εὐελπιν τον ἀγαθα ἐλπιζοντα : ὁμοιως δε και εὐδαιμονα , οὑ ἀν ὁ |
| μερη θερμοτερα και ψυχροτερα ἠ ξηροτερα και ὑγροτερα δεικνυσι . μαρτυρουσι δε τῳ λογῳ αἱ τῃ ἀποστασει του ἡλιου πηγων | ||
| πασα ἡ οἰκουμενη τας ἰσολυμπιους αὐτῳ τιμας ἐψηφισαντο . και μαρτυρουσι ναοι , προπυλαια , προτεμενισματα , στοαι , ὡς |
| [ ] ” , και ἀγροικους [ ] φησιν | Ἑρμαρχος [ ] [ ] , λογικης οὐσης ? της | ||
| τον ἀδικον [ ] ὑποτρεχει , [ ὁπερ δε ] Ἑρμαρχος ? [ ] [ φησιν , ὡς ] βλαπτειν |
| αὐτων ἡμιν ἡκει των βασιλειων Εὐανθιος , ἀνηρ πλειστα μεν πιστευθεις ὑπ ' ἐκεινης της ψυχης , ἡ παντας ἐξεπληξε | ||
| ” εἰργασατο με δεινα βουλομενος την δραχμην πασαν ἐχειν : πιστευθεις γαρ την δραχμην κερματισαι και δουναι μοι το τριωβολον |
| και το τειχος ὑπερελθοντες ἁθροοι τε ἐντος γενομενοι κατεκαινον τους Μιλησιους . ἐνθα δη κατ ' ἀγνοιαν ἀποθνῃσκει και Διογνητος | ||
| τειχων ἐξω προσωρμισαντο . Καισαρ Ἐπικρατη Μιλησιον οἰκετην πεμπει προς Μιλησιους παρακαλων χρηματα ἐπιδανεισαι : οἱ δε παραχρημα ἐπεμψαν . |
| δ ' ἐν Κιλικιᾳ , τινες δ ' ἐν Συρια πλαττουσι τον μυθον τουτον , οἱ δ ' ἐν Πιθηκουσσαις | ||
| ἀετωδες και την κεφαλην ὁποιαν οἱ χειρουργουντες γραφουσι τε και πλαττουσι . φλογωδεις δε τους ὀφθαλμους φησιν αὐτου . νεοττιας |
| τῳ κοινῳ προσκτωμενους . Τας δε θυρας των οἰκιων οὐδεποτε κλειουσι . , : Ὀμβρικοι ἐν ταις προς τους πολεμιους | ||
| και προς την κυστιν προσ - ιστανται και πιεζουσι και κλειουσι την κυστιν και στραγγουριην παρεχουσιν : ἐστι δ ' |
| ἀλλος : και τουτον μεν ἡττηθησαν οἱ Λατινοι , και θριαμβον ἐσχεν ἡ νικη . Τοις ὑπατοις δε ὡς ὑπερ | ||
| Μιθριδατην νενικηκως ὡς ἐπι πολλαις ἁμα βασιλειαις ἁς καθηρηκει τον θριαμβον ἀγων . Ἀλλα τα μεν Μακεδονων οὐκετ ' ἐκινειτο |
| θηρας και χρησιμωτατας , ἀναγωγους δε γιγνομενας ματαιους τε και μανιωδεις και δυσπειθεστατας . ὁμοιως δε και των ἀνθρωπων τους | ||
| ἐπιθυμιαν λαβρῳ χρωμενοι τῳ ποτῳ και μεθυσθεντες εἰς ὑπνον ἠ μανιωδεις διαθεσεις τρεπονται . διο και πολλοι των Ἰταλικων ἐμπορων |
| ὑπο Τηλεφου και παλιν ὑπεστρεψαν εἰς Ἑλλαδα . ὁ δε Τηλεφος παις ἠν Ἡρακλεος και Αὐγης της Ἀλεου θυγατρος του | ||
| των Τρωικων ἠσαν ἠδη οἱ νυν Κιλικες : ὁ τε Τηλεφος ἐκ της Ἀρκαδιας ἀφιχθαι νομιζοιτ ' ἀν μετα της |
| δημοτικους ἐπι την ὑπατειαν προαγαγειν : και μετῃει την ἀρχην κελευσθεις ὑπ ' αὐτων ὁ υἱος Ἀππιου Κλαυδιου του πολεμιωτατου | ||
| της παρουσιας αὐτου λογος ὡδ ' ἐχει : ὡς δη κελευσθεις ὑπ ' Εὐρυσθεως Ἡρακλης συν τοις ἀλλοις ἀθλοις και |
| . Ἐαν τυπωμεντυπητετυπωσιν . Ἑνικα . Ἐαν τυπτωμαι : ὁ ἐνεργητικος ἐνεστως των ὑποτακτικων προσθεσει της μαι παθητικος γινεται , | ||
| : ἡ φωνη ἀοριστου ἠ παρακειμενου , οὐδεποτε δε παρακειμενος ἐνεργητικος ἀοριστῳ εἰς α ληγοντι συνεπεσεν , εἰ μη οὑτος |
| ἰρεωϲ και τερεβινθινηϲ ϲτυρακοϲ τε και χαλβανηϲ πεπερεωϲ τε και κιναμωμου και καϲϲιαϲ και των τουτοιϲ παραπληϲιων . Και ταϲ | ||
| , ἀρτιϲκων θηριακων ⋖ κδ , ἡδυχροου ⋖ κδ , κιναμωμου ⋖ κδ , πεπερεωϲ κοινου ⋖ κδ , ὀπου |
| , διδου ⋖ αʹ μετ ' οἰνου , τοις δε ἀσθενεστεροις μετα γαλακτος . Εὐζωμου σπερματος ⋖ βʹ , κυμινου | ||
| δ ' αὐ δια την του χυμου συγγενειαν ἐπ ' ἀσθενεστεροις , εἰ μη που τις προσαποδοθεισα αἰτια κἀπι τουτου |
| . Τηλεως , λινοσπερμου ἀνα # α , μελιλωτου , χαμαιμηλου ἀνα # γ , φοινικων # β , οἰνου | ||
| καταπλαττε . καλλιον δε γινεται , εἰ κριθινον εἰς ζεμα χαμαιμηλου ἑψησας διακλυζεις . κτεινει δε και σκωληκας παντοιους και |
| , και ἡμιωβολιαιον το τοσουτου ὠνιον , ὡς ἐν τοις Βατραχοις Ἀριστοφανης και κρεα γε προς τουτοισιν ἀναβραστ ' εἰκοσιν | ||
| Διος Κορινθον ἐκελευον . μεμνηται δε ταυτης Ἀριστοφανης ἐν τοις Βατραχοις . . . και ἐν Ταγηνισταις , και Ἐφορος |
| τοις ἐν τῃ Ἀσιᾳ και Κυπρῳ και τοις προς νοτον οἰκουσι σημαινει , ἐτι δε νοσους και φθορας καρπων και | ||
| ἡμιν μεν χειμωνα βορειοτεροις οὐσι , τοις δε την νοτιον οἰκουσι θερος ποιει . και παλιν των ἰσημεριων δισσων οὐσων |
| ; Ὁτι , ἐφη , ὠ Σιμωνιδη , και ταυτῃ ἀθλιωτατον ἐστιν ἡ τυραννις : οὐδε γαρ ἀπαλλαγηναι δυνατον αὐτης | ||
| ὀργην ὑμεις της ἐκεινου προπετειας , οὐδεν ἀν αὐτον ἐκωλυεν ἀθλιωτατον ἀνθρωπων ἁπαντων εἰναι . ἀλλ ' ὁμως ὁ Κοτυς |
| προς τε τους καιρους , οἱον ἐν ἑορταις και ἐν συμποσιοις , και ἐν ἐπιπληξεσιν δε προς τους τρυφερωτερους , | ||
| ὁλης ἡμερας ἀξει και τελεσει ἡ πολις τους ἐν τοις συμποσιοις χορους ταις των κυλικων φιλονικιαις . λεγει δε τας |
| , ἐκστασιν ἡμιν ἐνεποιει και φρικην . Πλην ὁτι τοις λογισμοις θατερου τουτων παλαιοντες , οὑτω τας ἐφεξης ἡμερας διετελουμεν | ||
| . και ταυτα μεν περι τουτων . τοις δε ὀρθοις λογισμοις ἐξ ἀναγκης ἑπεται και περι των δοκουντων ἀτακτως κατα |
| * το ὁσσα μη πεφιληκε προς το γαν συναπτεον . μισουσι και ἀτην ἡγουνται . * * ᾠδην . των | ||
| αὐτων ἐκθεμενος . ἐπειδη δε ἐκ των προς αὐτους ἐγκληματων μισουσι : και τουτο συστασιν ἐχει των Ὀλυνθιων . εἰ |
| σκευαζε ὡς ἐπιθεμα και καταπλασσε ὁν θελεις , και ταχεως ἀπαλλαξεις της νοσου . Ἐαν δε ποιησῃς το καταπλασμα ἡμεραν | ||
| χυλῳ αὐτης ἐαν μετα ῥοδινου συγχρισῃς τριταιζοντας και τεταρταιζοντας , ἀπαλλαξεις του παθους . εἰ δε τις ὑπο δαιμονιου κρατειται |
| και παραλλαξιν , οὐπω δε συστροφην τινα και συστασιν του χαρακτηρος ἐν τῳ το προελθειν ἐστη και περιεγραφη : τουτο | ||
| της αὐτης φυσεως και οὐδεμιαν ἐχομεν ἐπιτηδειοτητα προς ζηλον ἑτερου χαρακτηρος : εἰ δε πλησιασομεν τοις τεσσαρακοντα , παλιν το |
| Ϛʹ δακτυλικον πενθημιμερες . το ζʹ ἐγκωμιολογικον . το ηʹ Εὐριπιδειον . το θʹ ἀναπαιστικον Ἀριστοφανειον ἡμισυ ἀκροτελευτιον . το | ||
| πενθημιμερων . Το βʹ δακτυλικον τριμετρον ἀκαταληκτον . Το γʹ Εὐριπιδειον ἠ ληκυθιον . Το δʹ ἀναπαιστικον τριμετρον βραχυκαταληκτον . |
| Γ ] ὀνομα ⌈ φησιν Εὐφρονιος , ὁτι [ , Εὐφρονιος φησιν , ] Ἀττικοι μεν περισπωσιν , οἱ δε | ||
| τοσουτον ἡδονῃ κρατουσιν . . . : Ἀντιπατρος δε και Εὐφρονιος ἐν τοις Ὑπομνημασι φασι τους κυκλιους χορους στησαι πρωτον |
| ἐπιτεθεισαι . καπνιζομεναι δε κοριδας ἀναιρουσι . βδελλας δε καταποθεισας ἐξαγουσι κοριδες ὑποθυμιωμεναι : ἀντιπαθουσι γαρ ἀλληλαις . Γλαυκος ἰχθυς | ||
| αἱματι μιανθῃ . ” τοτε μεν δη μολις ἀφελκυσαντες αὐτον ἐξαγουσι του ἱερου . τοσουτον δ ' εἰπεν ἀπιων : |
| τι ἡ πολυυπνια και ἡ ἀγρυπνια ἡ ἐπιπολυ γενομενη βαρος ἐμποιουσι τῃ κεφαλῃ ; και οὐκ ἐστι λεγειν ὁτι ὡς | ||
| μαλλον , λυμαινονται δε τα σωματα και τοις σωμασι νοσους ἐμποιουσι , τι δει λεγειν ; τι δε και λεγειν |
| Σεληνην ἠ τον ὡροσκοπον ἐν μεν ταις πρωταις μοιραις ιε ἀφανιζουσι τον φυγοντα , κατα δε τας λοιπας μοιρας φανερον | ||
| τους στιχους τοις κωλοις διαλαμβανοντες ἀλλοτε ἀλλως , διαχεουσι και ἀφανιζουσι την ἀκριβειαν του μετρου , και ὁταν τας περιοδους |
| ] πλειονα . του συνευδοντος ] ἠτοι του χρονου ὁν ἐκαθευδον . τλασα ] ὑπομεινασα . ἀπενθητωι ] ληξασηι του | ||
| Θουκυδιδῃ : και οἱ μεν ὑπνον ᾑρουντο , ἀντι του ἐκαθευδον : παρα δε Ἡροδοτῳ : ἐνεσκηψεν ἡ θεος θηλειαν |
| , οὐδ ' αὐτον ἐξαρνον ὀντα μη οὐχι πεφονευκεναι , ἀπαγουσι παρα τον ἁρμοστην ὁς ἡρμοζε την Ἀσιαν τοτε . | ||
| δ ' ἀνθρωποι πολλοι και χορηγον ἐχοντες Φιλιππον και πρυτανευομενοι ἀπαγουσι τον Εὐφραιον εἰς το δεσμωτηριον , ὡς συνταραττοντα την |
| δια το πολλας ἐχειν πιτυς : οἱ γαρ τοποι των πιτυων φθιραι προσαγορευονται . οἱ δε ὁτι τα των πιτυων | ||
| ἀφηκεν ἀν τα δενδρα ἀνω φερεσθαι : ἐνταυθα ἑκατερα των πιτυων τον δεθεντα ἐφ ' αὑτην εἱλκε , και του |
| Ἐλευσινα . γεγονε δε και ἑτερος κωμῳδουμενος ἐπι μεγεθει , Ἑρμιππος ἐν Μοιραις μειζων γαρ ἠ νυν δη ' στι | ||
| της δυσμενειας Μακεδοσιν ἀποδειξιν δεδωκε . ταυτα μεν οὐν ὁ Ἑρμιππος φησι τον ἀναγνωστην του Καλλισθενους Στροιβον Ἀριστοτελει διηγεισθαι . |
| Ἐλυμνιατης . Ἐλυρος , πολις Κρητης , ὡς Ξενιων ἐν Κρητικοις . ὁ πολιτης Ἐλυριος . Ἐλωρος , πολις Σικελιας | ||
| ἐναντια ἡγησαμενον ἀνεθεσαν οἱ Αἰτωλοι . ἐστι δε ἐν τοις Κρητικοις ὀρεσι και κατ ' ἐμε ἐτι Ἐλυρος πολις : |
| εἰχε και τας ἐπι ταυταις εὐφροσυνας . ἐφ ' οἱς ἀγασθεις με ὁ ὑπατος του πρωτου ταγματος ἀπεδωκε την στρατοπεδαρχιαν | ||
| το θεσφατον ἀφηγησαμενος Ἡρακλει και δεηθεις των ἱερων καταρξασθαι . ἀγασθεις δε τους ἀνθρωπους της φιλοξενιας Ἡρακλης , τον μεν |
| κατα στερνου και κλειδος : εἰθ ' ὑπαγωγῃ ἐπικαρσιῳ ἀγομεν λοξην κατα κλειδος και νωτου ἀχρι μασχαλης , ἱν ' | ||
| ὁταν ϲφυγμοι τε γινωνται και περιωδυνιαι ϲφοδροταται . δει δε λοξην ποιειϲθαι , μη κατ ' εὐθυ του βαθουϲ ἀνωθεν |
| κατεσκευασμενα ἐχουσι , κακα : μονοις δε ἀγαθα τοις δραπετας διωκουσι και τοις ἀπολωλος τι ζητουσι : ταχειαν γαρ τουτων | ||
| ἀγοντες τον ἀνδρα , τον μηνυτην , ᾡ πιστευοντες ἐμε διωκουσι , τοὐναντιον ποιησαντες ἠ οἱ ἀλλοι ἀνθρωποι : οἱ |
| προσιασιν ὡς προς ὀρνιν ὁμοφυλον , εἰτα πλησιον γενομεναι της ἀλωπεκος ἁλισκονται ῥᾳστα ἐπιστραφεισης και ἐπιθεμενης κατα το καρτερον . | ||
| μεν τον της ἀηδονος εἰπων , Ἀρχιλοχος δε τον της ἀλωπεκος . Ὀνομαζονται δε ἀπο των εὑροντων οἱ μεν Κυπριοι |
| ἠν τις πιῃ , ἐκβαλλει τους ὀδοντας . ὁ δε Συβαρις ποταμος τους ἀνδρας ἁγνους ποιει . το δ ' | ||
| και ἡμιν τοις ἐκ Φοινικης . Ποθεν οὐν μετεσκευασθε ; Συβαρις Ἰωνικη την Φοινικην κατεσχεν ὁμου πασαν , και γραφην |
| τον αὐτον οἱ ὁροι περιεχουσιν , ἀνα τον αὐτον λογον διεστωτες : ὁν γαρ λογον ἐχουσιν οἱ ὁροι προς ἀλληλους | ||
| ἀγγειον , τροφην τοις εἰρημενοις ἀνθρωποις . Ὁτι οὐ πολυ διεστωτες του εἰρημενου γενους συμμετροι τῳ ἀριθμῳ βιον ἐχουσι τοιουτον |
| ἀκουσας δε του χρησμου κατελειψεν ἀπελθειν εἰς Κορινθον προς τον Πολυβον δια τα εἰρημενα , ὡς δοκων τον Πολυβον λεγειν | ||
| τον χρησμον , δοκων τον χρησμον αὐτου πατερα λεγειν τον Πολυβον και την αὐτου γυναικα μητερα , και ἀπηλθεν εἰς |
| οὐκ ὀθεται φιλον ἠτορ ἰσον ἐμοι φασθαι , τον τε στυγεουσι και ἀλλοι . Ὡς ἐφατ ' , οὐδ ' | ||
| , ὁταν δε εἰπῃ σμερδαλε ' εὐρωεντα , τα τε στυγεουσι θεοι περ ἀντι του μισουσιν : κατα δ ' |
| . ναυαγος γεγονας , εὐ τον ναυαγον : πενης ἐξ εὐπορου , εὐ τον πενητα : ἀρμενος ἐν μικροισι και | ||
| , πολις Φρυγιας : Ἀλεξανδρος : ἀπο Μανου , σφοδρα εὐπορου κτιστου . Μανταλος , πολις Φρυγιας , ὡς ὁ |
| τους ἀπαιτουντας προς τι ἐπιχειρειν : Ἐπει πολλακις οἱ ἀποκρινομενοι ἀπαιτουσι τον ἐρωτωντα ἀποδειξαι ἡν ἠρωτησε προτασιν , παραγγελλει ὡς | ||
| : ἐπειδη ἐν ταις χαιταις των ἱππων ἐπιζευχθεντες οἱ στεφανοι ἀπαιτουσι με τον ὑμνον αὐτοις προσφωνησαι , ὁ ἐστιν ἀγλαοκωμον |
| , οὐ καλον ἐστι . λεγει δε ταυτα δια το ἀγνοησαι ἐκεινον ὁτι ἡ Φαιδρα αὐτου ἠρασθη , και οὐκ | ||
| ἀδελφῳ σου την μεν ἐμην εἰς αὐτον ὀργην οὐκ ἠν ἀγνοησαι , Κληματιος γαρ οὐκ οἰδε σιγαν : ἀπολογει - |
| την ὀφειλομενην ἀλλοιωσιν ἐρχεται . Φασι δε τινες γην ἀπο πλινθου παλαιας λειωθεισαν μετα γης ἐντερων και ἐπιχριομενην παχυτεραν τῳ | ||
| συναλωμενος ἀστηρ τειχοδομους τε τιθησι , και εὐτολμους κεραμουργους πηλαιης πλινθου τε και εὐτοιχων κανονισμων θριγκων τ ' εὐθυντηρας , |
| ἀνακεκλισθαι τους ἀνθρωπους ἐν τῳ ὑγιαινειν : δηλοι γαρ ἠ παραφροσυνην ἠ μεγιστην ὀδυνην των περι την γαστερα χωριων , | ||
| και σφυγμος ἐνειη ἐν τῳ ὑποχονδριῳ , θορυβον σημαινει ἠ παραφροσυνην [ . . ] : τινα των ἀντιγραφων “ |
| του Σαμιου λογον ἠκουσας : ἐλεγε γαρ δη ὁ Πυθαγορας Εὐφορβος γεγονεναι μεταφυναι τε Ἰων μεν ἐκ Τρωος , σοφος | ||
| , οὐ δια την ξανθην κομην : και γαρ ὁ Εὐφορβος εὐ - κομης ἠν , τῳ δε Ἀχιλλει το |
| ' ἑνα πολλοι : Τρωας δ ' ἐνθαδε παντας ἀγει κορυθαιολος Ἑκτωρ . ἀλλα τι ἠ μοι ταυτα φιλος διελεξατο | ||
| σοισιν ἐτῃσι . Την δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα μεγας κορυθαιολος Ἑκτωρ : μη μοι οἰνον ἀειρε μελιφρονα ποτνια μητερ |
| διωκειν , ὑβρεος οὐ ποθου χαριν . Ἑλλαδος ἐγωγε της ταλαιπωρου στενω , ἡ Κυδιαν ναυαρχον ἐξεπεμψατο . Ὁς νυν | ||
| γεγωτες αὐτοι διαφυλαξασθαι πολιν . Ἑλλαδος μαλιστ ' ἐγωγε της ταλαιπωρου στενω , ἡ , θελουσα δραν τι κεδνον , |
| τον δειλον ὁμοιως : εἰσι γαρ και δειλιας γραφαι . Καιτοι θαυμασειεν ἀν τις ὑμων εἰ εἰσι φυσεως γραφαι . | ||
| τινων δαιμονων . λειμων τις οὑτος ἀνθησας παραχρημα κατερρυη . Καιτοι ἐγωγε τους μεν τικτομενους μακαριους ἀπεκαλουν , ἐν οἱῳ |
| ἐτι δρωντος , την αὐτην δε ἰοντος οὐχ ὁμοια τοις βελτιστοις ἡ χαρις . ἡ γαρ ἐπι τῳδε λυπη βαπτιζουσα | ||
| ἐπισταμενους ὁτι ὁ θανατος κοινος και τοις χειριστοις και τοις βελτιστοις ; οὐτε γαρ τους πονηρους ὑπερορᾳ οὐτε τους ἀγαθους |
| ἐκεινην ποιητεον εὐθυ μετα πλειαδος δυσιν : τοτε γαρ εἰναι συνεστηκοτα τε μαλιστα και ἡκιστα τεμνομενα δακρυρροειν και ῥηγνυσθαι . | ||
| αὐτῳ λεγοντι : ” μετα ταυτα ἐστιν ἐπιγνωναι τα τε συνεστηκοτα των ζητηματων και ὁσα μη συνεστηκε „ : τα |
| ἐν τῃ κεφαλῃ τοινυν του Κριου τριων οἱ δυο οἱ βορειοτεροι και ὁ ἐν τῳ νοτιῳ γονατι του Περσεως λαμπρος | ||
| Νωρικι ' ἀστε ' ἐρεμνα , Παννονιοι Μυσοι τε , βορειοτεροι Θρηϊκων , αὐτοι τε Θρηϊκες , ἀπειρονα γαιαν ἐχοντες |
| καταφασεως ἀναμφισβητητως ἀει συντρεχουσης τῃ μερικῃ καταφασει , παντως ἀν διῃρουν ἀει το τε ἀληθες και το ψευδος αἱ ἀπροσδιοριστοι | ||
| προς τας ἀλλας φιλοσοφιας ἐξηλλαγμενως οἱ κατα τηνδε την αἱρεσιν διῃρουν ἑπομενοι ταις ἐκεινου διδασκαλιαις τον εἰς παρορμησιν ἐπι φιλοσοφιαν |
| τοιγαρουν ἀπο των προποματων . Ἐκ των Θεωνοϲ : οἰνου καθαρτικου χοληϲ ϲκευαϲια . Καϲϲιαϲ # α , ϲκαμμωνιαϲ # | ||
| . ιζʹ . οἰνος δια μηλων . ιηʹ . οἰνου καθαρτικου σκευασια . ιθʹ . οἰνος ἱκανος γυναικι κατασπασαι γαλα |
| ' ἠκουσαν οἱ δεκα την των πολεμιων ἐφοδον , τεταραγμενοι συνεκαλουν τας ἑταιρειας , και μετα τουτων ὁ τι χρη | ||
| τε και τους μισθους τοις σοφισταις , οἱπερ και αὐτοι συνεκαλουν ἐπι ξενια τους γνωριμους , ὡς φησιν Εὐβουλιδης ὁ |
| γνωμης ἁπτεται μαλλον του μελανος και αὐστηρου , και οἱ εὐωδεις κεφαλαλγεις : ὁ ὑδατωδης γουν οὐτε κεφαλης οὐτε νευρων | ||
| , αἱμα γεννᾳ , και μετα ταυτην ἰντυβοι . οἱ εὐωδεις οἰνοι εὐχυμοι : των εὐχυμοτατων δ ' ἐστι Φαλερινος |
| στοχασμῳ , ὡς ἐπι τουτου : συνεχως τις ἐν τοις θεατροις συριττεται και κρινεται κακου βιου , και στοχασμος οὑτος | ||
| , και δια ταυτα πολλαι και παρανομοι πραξεις ἐν τοις θεατροις τραγῳδουνται . Ὁ δ ' οὐν Χαρωνδας και ἑτερον |
| : ἀπομεχωρισμενην : ἀπο του αἰρω το καταβαλλω . παρομαρτουντες ἀκολουθουντες : ἀπο του ὀμαρτω . πεπιλημενοι , συνεσφυγμενη : | ||
| ] ἀντι του ταις ταξεσι δε της ἀρχης της παλαιας ἀκολουθουντες και νυν ἡμεις εἰς χαριν ἐπωνυμιαν , ἀντι του |
| οἱ χορηγοι λεπτον ἱερειον θυσωσι και μη ἱκανον ᾐ τοις ἐσθιουσι . διο φησι : κρεα τυτθα παρειη . μαστισδοιεν | ||
| δε λεγουσιν , ἰχθυν αὐτην γενεσθαι , / ὁθεν οὐδε ἐσθιουσι τινων ἰχθυων Συροι . . . . , : |
| , ὁτι χολωδεες ; και τινες φασιν ὁτι ναι : χολωδεις γαρ εἰσιν , ὡς δηλοι το κουφον και μετεωρον | ||
| ' οὐρα διεξερχονται ταχεως οὐτε συναπαγουσιν ἑαυτοις οὐτε συνεκκενουσι τους χολωδεις χυμους . ἑν οὐν αὐτοις μονον ἀγαθον ὑπαρχει το |
| πως ἀν εἰη ἐπιστημη ; οὐτε ἀμαθιατο γαρ του ὀντος τυγχανον πως ἀν εἰη ἀμαθια ; ἐστι δε δηπου τοιουτον | ||
| κουφον καθεστως ἀνωφορον ἐστι , και το ὑδωρ φυσει βαρυ τυγχανον κατω βριθει , και οὐτε το πυρ κατω φερεται |
| δε ὁ και ᾀδων . κλησις και προσκλησις διαφερει . κλησις μεν γαρ ἐστιν ἡ εἰς ὁτιουν των δικαστηριων γινομενη | ||
| καθ ' αὑτον την προσηγοριαν ἐδεξατο , αὐθις δε ἡ κλησις παρα τοις ἐξ αὐτου γιγνομενοις των ἐργων ἐλεγχος γιγνεται |
| αὐταρ ὁ Κυκλωπας μεγαλ ' ἠπυεν , οἱ ῥα μιν ἀμφις ᾠκεον ἐν σπηεσσι δι ' ἀκριας ἠνεμοεσσας . οἱ | ||
| αὐ κατα γαιαν ἀπειριτον , ὁσσα τ ' ἐρεξε Τηλεφον ἀμφις ἀνακτα και ὀβριμον Ἠετιωνα ὡς τε Κυκνον κατεπεφνεν ὑπερβιον |
| , τον δε περι αὐτην την ἀκροπολιν ὀρειχαλκῳ μαρμαρυγας ἐχοντι πυρωδεις . Τα δε δη της ἀκροπολεως ἐντος βασιλεια κατεσκευασμενα | ||
| ἐπι της ἐρημιας βουλομενη λαθειν . γλαυκωπες αὐτον : ἠ πυρωδεις : το γαρ γλαυκον ἐπι του πυρωδους ἐθεντο πολλοι |
| των μετα ταυτα . Ἐντευθεν ἡ των λοιπων ἀλογων ἀρχεται εὑρεσις και πρωτον των κατα συνθηκην , προλαμβανει δε τα | ||
| φορολογησουσιν αὐτῳ πολλοι , και θεογνωσια ἐπ ' αὐτῳ και εὑρεσις χρυσου και ἐνθεος αὐτου ἡ γνωμη και ἰσοθεος τιμη |
| Δημοσθενους Παιανιεα χρυσῳ στεφανῳ , και ἀναγορευσαι ἐν τῳ θεατρῳ Διονυσιοις τοις μεγαλοις , τραγῳδοις καινοις , ὁτι στεφανοι ὁ | ||
| οἱ ἀλλοι , ἐνθαδε τους Χοας ἀγων ἀπελειφθη και τοις Διονυσιοις καταμεινας ἐχορευεν , ὡς ἁπαντες ἑωραθ ' οἱ ἐπιδημουντες |
| δητ ' ἐγνωκας ὡς οὐδεν λεγεις ; και των θεατων ὁποτεροι πλειους σκοπει . και δη σκοπω . τι δηθ | ||
| ἐκεινοις οὐ ξυμμαχησειν και σφισι προσιεναι και οὐ διαμελλησειν περισκοπουντας ὁποτεροι κρατησουσιν . ναυσταθμον δε ἐπανα - χωρησαντας και ἐφορμηθεντας |
| μεν και ταις ἀλλαις ἀρεταις γινεται χωρα και τοπος , ἀπουσης δε οὐδε ὁτιουν ὀφελος οὐδ ' ἐκεινων οὐδεμιας . | ||
| και κινησει κινειται . Ἐνταυθα δε κινησει μεν κινειται , ἀπουσης δε ἠρεμει ἐστερημενον της ὀφειλομενης κινησεως . Ἐπειτα δε |
| ] ἠγουν παραθαρρυνων τους Ἑλληνας εἰς ἑκουσιον θανατον . εὐ θνησκουσι ] ἠτοι προθυμοις οὐσι προς το ἀποθνησκειν . οὐκ | ||
| , σωζονται : μη γενομενων δε τουτων , δυσπνοοι γενομενοι θνησκουσι ξυντομως . Οἱ λαβοντες , ἐς την αὐριον παροξυνθεντες |
| και μητε χαιρειν μητε λυπεισθαι βροτους . ἡμων γε μεντοι νεμεσις ἐσθ ' ὑπερτερα , και του θανοντος ἡ Δικη | ||
| ποιει . . ἀπραγουντα μη ὀνειδιζε : ἐπι γαρ τουτοις νεμεσις θεων καθηται . . παρακαταθηκας ἀποδος . . ἀνεχου |
| κενουται ῥᾳστα . κενωσεις μεν δη φυσικαι των ἀρκτων και πληρωσεις ἐς δεον εἰρηνται μοι μητε ἰατρων μητε συγκραματων , | ||
| κενουται ῥᾳστα . κενωσεις μεν δη φυσικαι των ἀρκτων και πληρωσεις εἰς δεον εἰς τοσουτον εἰρηνται μοι , μητε ἰατρων |
| σωματος , ὁ δε λογος της οὐσιας : του καλου θεωρητικος ἐστι , το δε αἰσθητικον πνευμα των φαινομενων κριτικον | ||
| και λουτροις ἐνθεν και γυμνασιοις χρηται : οὐχ ᾑ δε θεωρητικος , ἀλλ ' ᾑ πρακτικος , ὡς εἱς τῳ |
| ἑην ἐλεαιρε γυναικα , ὀφθαλμοι δ ' ὡς εἰ κερα ἑστασαν ἠε σιδηρος ἀτρεμας ἐν βλεφαροισι : δολῳ δ ' | ||
| θουριαις : χρυσεαις δ ' εἰκοσιν κατ ' ἀκρα Νηρηιδες ἑστασαν θεαι , πρυμναις σημ ' Ἀχιλλειου στρατου . Ἀργειων |
| , ὁ Καισαρ σε οἰδεν , ἐν Ῥωμῃ πολλους φιλους κεκτησαι , τα καθηκοντα ἀποδιδως , οἰδας τον εὐ ποιουντα | ||
| εἰτ ' εἰ μεν την ὁρατικην δυναμιν ἠγνοεις προς τι κεκτησαι , δυστυχης ἀν ἠς και ἀθλιος , εἰ κατεμυες |
| ξυνει τῳ Διι και συμβασιλευεις αὐτῳ , και δια τουτο ὑβριζεις ἀδεως : πλην ἀλλ ' ὀψομαι σε μετ ' | ||
| πλεον οὐδεν ἀπαιτησουσι παρα του ταυτα φυλασσοντος . Ὑβριζεις , ὑβριζεις ἑαυτην , ὠ ψυχη : του δε τιμησαι σεαυτην |
| Περσων βασιλευς , ὡς φησι Κτησιας και Δινων ἐν τοις Περσικοις , ἐδειπνει μεν μετα ἀνδρων μυριων πεντακισχιλιων : και | ||
| συγγραφεων φασιν οὐκ ἐλαττω γενεσθαι τα συληθεντα των ἐν τοις Περσικοις θησαυροις ὑπ ' Ἀλεξανδρου κατακτηθεντων . ἐπεχειρησαν δ ' |
| δε ἐν αὐτῃ μηδε κολλωμενοι τοις ἁγιοις : δια τουτο ἀχρηστοι εἰσιν . Οἱ δε τας σχισμας ἐχοντες τινες εἰσιν | ||
| : εἰ μεν μη καιρος του ἀρουν , και σοι ἀχρηστοι : εἰ δε καιρος , κἀμοι χρησιμοι . ῥηιδιον |
| ἐφη ] τυραννον ” : πως ἀν τις ἀτυχιαν ἀριστα φεροι : „ εἰ τους ἐχθρους χειρονα πραττοντας βλεποι „ | ||
| βορεαο μι ' οἰη φοινισσοιτο , ἐκ βορεω πνοιας κε φεροι , νοτιη δε νοτοιο : ἠ και που ῥαθαμιγγες |
| και τολμωσι κινδυνου μετα : οἱ γαρ πονοι τικτουσι την εὐανδριαν , ἡ δ ' εὐλαβεια σκοτον ἐχει καθ ' | ||
| πασιν ἀγαθοι πλην των ἐν δεσμοις ὀντων και εἱρκτῃ : εὐανδριαν γαρ και εὐπραξιαν σημαινοντες τουτοις μονοις εἰσι πονηροι : |
| , οἱ δε πρεσβυτεροι των ἰδιων ἐργων ἀξιως . και φρονειτε δε ἐπ ' αὐτοις ὁσον χρη ἀνδρας προς ἐπαινον | ||
| χρωμενοι . τα γαρ τοιαυτα , ἐφ ' οἱς μεγα φρονειτε , παρα πασι μεν τοις ὀρθως ἐννοουμενοις διαπτυεται , |
| Νηραβιος , ὡς του Τορρηβος Τορρηβιος . Νηρικος , πολις Ἀκαρνανιας , ἡν Ὁμηρος ἀκτην φησιν ἠπειροιο , ἡτις ἐστιν | ||
| λεγομενη . ἀπο δε Λευκαδος ἑξης Παλαιρος και Ἀλυζια της Ἀκαρνανιας εἰσι πολεις , ὡν ἡ Ἀλυζια πεντεκαιδεκα ἀπο θαλαττης |
| λυρας περιφοραν σκολια ἐλεγετο . τινες δε φασιν , ὡς Ἀλκηστιδος ὑπεραποθανουσης Ἀδμητου του ἀνδρος αὐτης σκολια . . . | ||
| ἐχοντων , Φοιβε : ὁ μεν Ἀπολλων λεγει ἐπι της Ἀλκηστιδος ὁτι ἐαν γενομενη γραυς ἀποθανῃ , πλουσιως θαπτεται : |