. Ἐαν ἐλλειψις ἐλλειψεως ἠ κυκλου περιφερειας κατα δυο σημεια ἐφαπτηται το αὐτο κεντρον ἐχουσα , ἡ τας ἁφας ἐπιζευγνυουσα | ||
και ἡ μεν αὐτων τεμνῃ τον κυκλον , ἡ δε ἐφαπτηται , ἐσται το ὑπο ὁλης της τεμνουσης και της |
ἠ πλειων ἐμφαινοιτο ξηροτης , ἀλειφειν τα μετρια , πραως ἐφαπτομενον . Τας δε τριψεις τας παραλαμβανομενας ἑνεκα πυρετων λυσεως | ||
: δει δη δια του Β σημειου γραψαι μεγιστον κυκλον ἐφαπτομενον του ΑΒ κυκλου . ἐστω γαρ ὁ πολος του |
ὡν ἀν ἐπιστηται τις , ἀλλα μαλλον ὡν ἀν μη ἐπιστηται ; Ἐγωγε . Οὐκουν και το βουλευεσθαι τουτο ἐδοκει | ||
ἠ χρηματα . Κἀν ἀρα γε τις ἱππον πριαμενος μη ἐπιστηται αὐτῳ χρησθαι , ἀλλα καταπιπτων ἀπ ' αὐτου κακα |
ὁδε ὁ ἀνηρ , ὑπερ ὁτου μεν ἑτερου την ὁμιλιαν ἀναινεται ἡ θηλεια οὐκ ἐχειν σαφως εἰδεναι , τεκμαιρεσθαι δε | ||
και εὐδιος ἀμμιν ἱκανοις μετρον ἀγων : οὐ γαρ τις ἀναινεται ἐργον ἐρωτος . παντῃ μεν κρατεεις , παντῃ δε |
ὑπερυθρον , το δ ' αὐ μελαν οἱον ἐσχαρα : κακιστον δε το μελαν και θανατωδεστατον . βοηθει δ ' | ||
' ὡν δη κεχρονισμενων ἐρυσατο . κυστις δ ' ἐπωδυνος κακιστον μεν ἐν πυρετῳ , γενοιτο δ ' ἀν που |
Ἀνταρκτικος δε ἐστι κυκλος ἰσος και παραλληλος τῳ ἀρκτικῳ και ἐφαπτομενος του ὁριζοντος καθ ' ἑν σημειον και ὁλος ὑπο | ||
, και μειζων ἐστω ὁ ΒΜ , ἀλλος δε τις ἐφαπτομενος αὐτων κατα τα Κ Λ περι κεντρον το Η |
Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
και νυν διακριθεντες , μετα δακρυων πορευεται μεν αὐτος , καθηται δε ἐκεινος . Εὐδαιμονα μεν οὐν ἐγω παραμυθησομαι , | ||
πραγματα . λεγεται δε και ταυτα ἀντικεισθαι [ το Σωκρατης καθηται τῳ Σωκρατης οὐ καθηται ] ὡς καταφασις και ἀποφασις |
: και ὁ ἐλαχιστος ἀρα ὑπο των Α , Β μετρουμενος τον Ζ μετρησει . ἐλαχιστος δε ὑπο των Α | ||
Ρ μετρησει . ἐλαχιστος δε ὑπο των Β , Γ μετρουμενος ἐστιν ὁ Η : ὁ Η ἀρα τον Ρ |
ἀπο της ὀψεως : ἐντευθεν γαρ και σε δοκω μεμνησθαι ἀρξαμενον λεγειν . πρωτον μεν γαρ ἐν τοις δια της | ||
διερχεται , ἐν τουτῳ το κατα διαμετρον αὐτῳ το Η ἀρξαμενον ἀπο του Λ την ΛΝΚ περιφερειαν διερχεται και ἀνατελλει |
, α ι υ . διχρονα δε λεγεται , ἐπει ἐκτεινεται και ϲυϲτελλεται . Προτακτικα φωνηεντα πεντε : α ε | ||
και τα δικτυα παντοθεν ὡσανει πολις εὐθυς ἐπι των ὑδατων ἐκτεινεται : πυλαι τοις δικτυοις εἰσι και φυλακες των πυλων |
ἠ ἐνθα : κατατασις μεν , ἐν ᾑ ὁ βραχιων ἐπιδειται : οὑτω γαρ το καμπυλον του ἀγκωνος οὐ κωλυσει | ||
. ἁλας οὐκ ἐχει : προσενεγκ ' : ἐτ ' ἐπιδειται τινος ἑτερου : παλιν γευου συ μεχρι ἀν ἁρμοσῃ |
, ὁτι ἀναγοντος του ἡλιου το γλυκυ το καταλειπομενον και ὑπομενον ἁλμυρον εἰναι συμβαινει . . . . Δ . | ||
; τουτο γαρ τετηρηται , ὁτι ἐπι το την τρωσιν ὑπομενον μερος γινεται ἡ πτωσις : οἱον εἰ τυχοι της |
ὠφελιμον εἰναι τον ἐρωτα , βιᾳ μεν , ὁμως δε ἀπεχονται , και ἡμεις οὑτως , δια τον ἐγγεγονοτα μεν | ||
οἱ αὐτοι δε γε οὑτοι και κλεπτειν ἐπιχειρουσι και οὐκ ἀπεχονται των ἀλλοτριων , ἀλλ ' ἐπειδαν τι ἁρπασωσιν ἠ |
ἀπο των ἁρματων οἱ παροχουμενοι τοις ἡνιοχοις , οὑς οἱ ποιηται μεν παραβατας , Ἀθηναιοι δε καλουσιν ἀποβατας , τον | ||
των λαβρων πνευματων . οὑτως δε φασι και τους γιγαντας ποιηται ἐν τῃ μαχῃ τῃ προς τους θεους τῳ μεν |
ἀν εἰη : ἐν ἀμερει μεν γαρ οὐδεν δυναται γινεσθαι μεριστον , ὡς φησι Τιμων , οἱον το γινεσθαι , | ||
τινος δει του διαιρησοντος αὐτον . Ἀναγκαιον οὐν ἀν εἰη μεριστον εἰναι το ῥυθμιζομενον γνωριμοις μερεσιν , οἱς διαιρησει τον |
ἐαν ἁλληται χαραν δηλοι . Χειλος το ἀνω μερος ἐαν ἁλληται νικην κατ ' ἐχθρων δηλοι . Χειλος το κατω | ||
καλην πραξιν σημαινει . Δακτυλος δεξιας χειρος ὁ μεγας ἐαν ἁλληται κατηγοριαν σημαινει . Δακτυλος δευτερος ἐπικτησιν ἀγαθων δηλοι . |
ἐν Λιβυῃ χιλιαρχουντος ἐτι , μεμνημενοι και παραβαλλοντες αὐτα τοις παρουσιν των τε ἐπεσταλμενων σφισιν ὑπο των ἐκ στρατοπεδου φιλων | ||
ἐνετυχομεν , οὐκ ὀλιγοις δε και πρεσβευταις ἀπο της Αἰθιοπιας παρουσιν εἰς λογους ἀφικομεθα : παρ ' ὡν ἀκριβως ἑκαστα |
λεγειν , πλην ὡν ἐφησαν οἱ σοφοι διδασκαλοι . οἱ προτρεπονται παντας ὡσπερ ἐμφρονες εἰς γνωσιν ἐλθειν και μυησιν ὡν | ||
φαρμακειας , και τους ταυτα πραττοντας εἰδεναι τι νομιζουσι και προτρεπονται σπουδαιως ἐν τοις οἰκοις αὐτων και κρειττους ἰατρους τουτους |
μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
, το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
τουτο ἠδη ἐμον ἐργον ἐστιν . οὑτως τοινυν το μεν προηγουμενον και ἐπι του βιου ἐργον ἐκεινο : διελε τα | ||
κεφαλαια . και ἐστιν αὐτων το συμφερον ἐξεταζομενον και το προηγουμενον μερος , ποτερον χρη μενειν ἐν Ὀλυνθῳ την δυναμιν |
ὁπου δ ' ἀν ᾐ το πυρ ἠ ὁποθεν ἀν φερηται , οἱον ἀπ ' ἀρκτου ἠ μεσημβριας ἠ δυσεως | ||
βασιλεις , εὐδαιμονες , πολυχρηματοι . ἐπαν δε ἀγαθοποιοις συνοδευσασα φερηται ἐπι κακοποιους ποιησει εὐγενεις τους γεννηθεντας και τας ἀρχας |
εὐθεια ἡ ΑΓ τετμηται διχα κατα το Ζ σημειον , προσκειται δε αὐτῃ ἡ ΓΔ , το ἀρα ὑπο των | ||
ὑπερ ἑαυτων ἠ των διδασκαλων δυνανται ἀπολογεισθαι . καλως δε προσκειται ἐν τῳ ὁρισμῳ το ᾑ ὀντα ἀντι του καθο |
δ ' ἐκ των ἀριστερων , ὀρθιοι κατα το μηκος ἐπικεινται πεφυκοτες ἐκ των ταπεινων πλευρων του λαβδοειδους . ἀνασπωσιν | ||
τῳ φρεατι . ἐπι τουτῳ τα σχοινια και οἱ χοες ἐπικεινται κατα μερος συνδεδεμενοι . ἀλλ ' ὀξυτατη μεν ἡ |
συναγονται εἰς συλλαβας , συλλαβαις περιλαμβανεται λεξις , αἱ λεξεις συναγονται εἰς μερη λογου , ὁ δε λογος εἰς ἀρετας | ||
ἡμεραις , και ἑξης τῳ του ἑξης κυριῳ . και συναγονται ἡμεραι των δωδεκα ζῳδιων ρπδ : τῳ γαρ Κρονῳ |
τῃ κυλικι , και ἐκταραττει αὐτην , και ἐκχει το ποτον . ὁ δε ἠγανακτησεν και λεγει εἰτα μεντοι συ | ||
. λεγει δε τον της σκαμωνιας χυλον ὀφρα ] ἱνα ποτον ] την ποσιν νεποδος ] του ἰχθυος ἐκ φυρματα |
ἐκσειοντα μεγαλα . ἐγω τινα οἰδα κλαιοντα Ἐπαφροδιτου των γονατων ἁπτομενον και λεγοντα ταλαιπωρειν : ἀπολελειφθαι γαρ αὐτῳ μηδεν , | ||
οἰκειως τῳ ὠκεανῳ , τον δ ' ἀρκτικον της γης ἁπτομενον ὡς ἀν προς αἰσθησιν κατα το ἀρκτικωτατον της οἰκησεως |
Φωκεων , ὁτι ἠπατηθην , ὁρα πως ἐκβολην ἐποιησατο του χρωματος : ἐδει τοινυν μισειν τον ἀπατησοντα , ἀλλα μην | ||
οἰησις ἑτερα : ἑτεροιωσις δε , ὁταν ἀφ ' ἑτερου χρωματος εἰς ἑτερον μεταβαλλει . ἀμορραιος ἐθνικος διαφερει Ἀμωραιου . |
: Ζηνα δ ' ἐπ ' ἀκροτατης κορυφης πολυπιδακος Ἰδης ἡμενον εἰσειδε , στυγερος δε οἱ ἐπλετο θυμῳ . μερμηριξε | ||
. ἐλπις δ ' οὐκ ἀγαθη κεχρημενον ἀνδρα κομιζει , ἡμενον ἐν λεσχῃ , τῳ μη βιος ἀρκιος εἰη . |
ἐπιπεδων γωνιων ἁς ἐχουσιν αἱ ἑδραι του πολυεδρου , του γενομενου ἀριθμου το τεταρτον μερος ἐστιν ὁ ἀριθμος ὁ των | ||
. Θορυβου δε , ὁπερ εἰκος , ἐπι τῃ γνωμῃ γενομενου δια το μη πασι τοις μερεσιν αὐτης εὐαρεστειν ἀμφοτερους |
μεν γαρ ἀλλων φυτων τε και ζῳων οὐτε αἱ εὐφοριαι ἐπαινεται οὐθ ' αἱ κακοπραγιαι ψεκταιτας γαρ ἐφ ' ἑκατερα | ||
, ὁτι “ Ὠ θαυμασιε , παντων ὑμων , ὁσοι ἐπαινεται φατε δικαιοσυνης εἰναι , ἀπο των ἐξ ἀρχης ἡρωων |
μετριον της πολιτειας ἐγκωμιον ἐν θεσει διεξιοντων ἡμων , ὁτι κακον και χαλεπον ἡ ὑβρις : ἐρεις γαρ ὁτι εἰδυια | ||
βραδεως . Διος δυνοντος ὁ φυγων ἐαν και κρατηθῃ οὐδεν κακον πεισεται : ὁ γαρ δεσποτης πραϋνεται . ἡ Ἀφροδιτη |
την ἐπιδεσιν αἱ ἀρχαι των ὠτων ὑπερ κεφαλης του πασχοντος ἀναφερονται και ἀποδιδονται ἠ προς κρατημα ἠ προς ἀνατασιν . | ||
των παρα ἀνθρωποις πρακτων ἀγαθων , προς ὁ τα λοιπα ἀναφερονται και τις ἡ δυναμις ἡς τελος τουτο ἐστι . |
ἡμερας : και το αἰων δε αἰωνος τουτῳ τῳ λογῳ ὑπαγεται , περιεχει γαρ χρονους , ὡσαυτως δε και το | ||
δυσεντεριᾳ θεραπευεται , οὐ μην κατ ' ἀρχας τῃ παραπλησιᾳ ὑπαγεται θεραπειᾳ : ἐντευθεν και τινες των καμνοντων ἐκινδυνευσαν , |
, καθα και ἐπι της ἐκτροπης δεδηλωται . κατα το πλειστον δε οἱ συνοδικην σποραν ἐχοντες ἐν πανσεληνῳ οὑτοι τελευτωσιν | ||
γονεας ὁσιως και προς την πατριδα φιλοτιμως ἐχειν , τουτου πλειστον ἀμελειν δοξαιτ ' ἀν εἰ την παρ ' ὑμων |
συνειναι ἀλλως , οὐκ ἀτοπος της δηλωσεως . Το οὐν μετρουμενον ὑπο της περιφοραςτουτο δε ἐστι το δηλουμενονὁ χρονος ἐσται | ||
δυναμιν , και τον ἐπ ' αὐτῳ δε οὐχ ἡκιστα μετρουμενον ἑβδοματικον ἀριθμον . κατα τουτον γαρ τον σχηματισμον ὁρωμεν |
οὐκ ἀπο του ἰσου παρεσκευασαντο : ἐπειτα ᾡ μαλιστα πιστευοντες προσερχονται , ὡς προσηκον σφισιν ἀνδρειοις εἰναι , οὐ δι | ||
τους μεν οὐν ἀλλους , ὁσοι προς τα κοινα δικαιως προσερχονται , κἀν δεδωκοτες ὠσιν εὐθυνας , την ἀειλογιαν ὁρω |
πληθει πολλαι κατα μερη , και οἱ κηρυκες και οἱ ἐπισταται περιθεοντες ἠπειγον . οἱ δε σοβαρως ἀλληλοις ἐπῃεσαν μετα | ||
πραγματος , δηλον ὁτι ταυτα ἐγνωκως και τα του ἑνος ἐπισταται , ἠτοι του προσωπου ἠ του πραγματος : ἀμφοιν |
Ῥωμαιων δυναμις κρειττων ἑτερας ἐστιν ὁμονοουσης : ἠ γαρ οὐχ ὑπομενουσιν ὑμας ἐπιοντας ὁμοθυμαδον ἠ δικας ὑφεξουσι της τολμης ἀξιας | ||
διδασκων ὡς οὐκ ἀγαπησουσι Ταρκυνιοι τας οὐσιας ἀπολαβοντες οὐδ ' ὑπομενουσιν ἰδιωτην βιον ζην , ἀλλα πολεμον ἐπαξουσι Ῥωμαιοις ἀλλοεθνη |
φαιην , ὁτι και ὡραν φερουσιν . ἀγνοεισθων δε μη παροντες τῳ παιδι ἐς την κρισιν , εἰ ὑγιως βασανιουμεν | ||
αὐτος και ἡ ἀκρα του Διος , εἰ μη χηνες παροντες ἐτυχον : οἱ μεν γαρ κυνες προς την ῥιφεισαν |
δε αἰτουμεν ἐτι πεμψαι χρονιον Εὐαγριον οἰκαδε ζευγει κοσμουντι τον ὀχουμενον . τοις γαρ ἐν δυσκολιᾳ γεγενημενοις καλον οἰμαι τα | ||
πρωτον ἑνοειδεστατον , ὡστε οὐ ῥᾳδιον εἰναι διακρινειν ὀχουν και ὀχουμενον , μαλλον δε ἐχον και ἐχομενον , δια το |
ἐχουσι λιθον ἐν νεφροις . και μαλιστα περι τας ἀρχας διακρινεται δυσχερως : και γαρ ἐπι ἀμφοτερων των παθων ἐμετοι | ||
ἐν τοις Ἰσθμικοις ἀγωσι : τοτε δε ἑκαστου δεικνυται και διακρινεται το συγγεννηθεν θρασος ἐπι παντων των τελουμενων ἐργων . |
ὁτι τα μορια προς ἑαυτα ἐξομοιουσι την τροφην και οὑτως τρεφονται : οὐδεν γαρ ἀλλο ἐστι θρεψις ἠ ὁμοιωσις του | ||
ὁτι το τρεφομενον ἠγουν ἡ γονη τρεφεται , καθως λογῳ τρεφονται οἱ κοκκοι του σιτου . εἰ δε φης ὡς |
τε και Μηδων τοιαυτα σοι , βασιλευ , κατα χωραν μενοντι , τα δε Ἑλληνων γη λεπτη θαλαττα στενη και | ||
δι ' ἁ πολλαι δη μεταναστασεις , ὡς οὐκ ὀν μενοντι σωθηναι , και ὁ φευγων τον οὐ φευγοντα ἐθρηνει |
του ΙΟΣ καθαρον προ του Ι Η ἠ Ω ἐχοντα προπαροξυνονται : νηϊος δηϊος γηϊος λωϊος πατρωϊος . το Ἀσκληπιος | ||
και Ἰολαος προπαροξυνομενα παρ ' ἡμιν και παρα τοις Ἀθηναιοις προπαροξυνονται , οἱον Μενελεως και Ἰολεως . Σεσημειωται το ὀρφως |
ἐλαβεν ὁ Ἀριστοτελης ὁπερ ἐκεινοι οὐ συγχωρουσιν , αὐτο τουτο ἐπισημαινεται ὁ φιλοσοφος λεγων ὁτι ἀλλ ' ἰσως φαιεν ἀν | ||
ὁν Ζευς ἐν Ῥοδῳ χρυσον ὑσε , δια της ἱστοριας ἐπισημαινεται και φησιν ὁτι ἡνικα ὁ Ζευς διαιρεθεισης αὐτου της |
ὡσπερ ἐπι πασι τοις διαφθειρομενοις σαπροτης . Ἁπαν γαρ το σηπομενον κακωδες , εἰ μη τις την ὀξυτητα λεγει του | ||
δαπανᾳ , ὁ λαβραξ προβαινει . Τρυχομενον : δαμαζομενον , σηπομενον . ἑλῃ : λαβῃ . Ὀψε : μολις : |
των αἰσθητων πραγματων : παλιν δε ἡνικα περι τα αἰσθητα καταγινονται , οὐ δυνανται ἐπιμελεισθαι της ἑαυτων τελειοτητος . ὁ | ||
δε νυν φιλοσοφοι ἀφεντες τον πρωτον τοπον και τον δευτερον καταγινονται περι τον τριτον : μεταπιπτοντας , ἠρωτησθαι περαινοντας , |
κενωσεως αἰτιας ἐκτιθεται κατα μερος , ὑστερον δε των λοιπων ἐφαπτεται . χολερα δε ἐστι χολης κενωσις , ἀνωθεν τε | ||
. Και ὁτι ὁ περι το ΒΕΖ γραφομενος κυκλος οὐτε ἐφαπτεται του ΑΒΓ κυκλου κατα το Β , οὐτε τεμνει |
προς τα δειπνα των ἐν τῃ πολει ἀφορωσιν ἀει και πετονται δεξιως ἐπι ταυτ ' ἀκλητοι , Ἀντιφανης φησι , | ||
και ἀνθρωπος ἐν κατανυξει γενομενος εὐηκοος γενησεται : ἐν ταυτῃ πετονται ταις πτερυξιν συν ἠχῳ οἱ ἀγγελοι και χερουβιμ και |
ὡς τυλοις ἀποδιδονται : της δε διπλης καιριας αἱ ἀρχαι καταφερονται και ἀποδιδονται ἀκινητῳ τινι προς κρατημα , ὁτε λοιπον | ||
. Οὑτοι μεν οὐν ἐκ των Φωκικων ὀρων οἱ ποταμοι καταφερονται , ὡν ὁ Κηφισσος ἐκ Λιλαιας Φωκικης πολεως την |
ἠ συνεχη πυρετον καλουσι τον εἰς ἀπυρεξιαν πριν τελεως μη παυομενον , κἀν παρακμη τις αἰσθητη φαινηται . ρπζʹ . | ||
πλειονων δυοκαιδεκα . τον μεν οὐν ἐντοϲ των δεκαδυο ὡρων παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομαϲαμεν : ὁϲτιϲ δ ' ἀν ἐχοι |
κοσμῳ ποιησαι ζῳων γενη τεσσαρα . Δοκει γε μην το διανοουμενον ἐπικεκρυμμενως ἑτερον ἐκεινων των δυο ποιειν . Ἀλλοις δε | ||
προς ἑκατερους , το μεν εὐθυς , το δε και διανοουμενον . κινησις γαρ αὑτη μεγιστη δη τοις Ἑλλησιν ἐγενετο |
ἐντος της δεκαδος οἱ μεν τικτουσι πολλαπλασιαζομενοι , οἱ δε τικτονται , οἱ δε και τικτουσι και τικτονται , οἱον | ||
ἠ πυρρων . και ἐν Εὐβοιᾳ δε οἱ βοες λευκοι τικτονται σχεδον παντες , ἐνθεν τοι και ἀργιβοιον ἐκαλουν οἱ |
ἐπ ' εὐθειας , ἐκεινα ἐξ ἀναγκης δια του τος κλινονται . Ὁσα δε συνθετα εἰσιν ἀπο οὐδετερων ὀνοματων ληγοντων | ||
μεν περισπωνται ἀποβολῃ του ς ποιουσι την γενικην και ἰσοσυλλαβως κλινονται , εἰ δε ὀξυνονται περιττοσυλλαβως κλινονται . Των μεν |
ἀχρωματον , τον ἀσχηματιστον , τον ἀτρεπτον , τον μη ἀλλοιουμενον , τον ἀει ὀντα . το δε ψευδος , | ||
' αὐτον μεν ὁρωμεν εἰς ὑδωρ μεταβαλλομενον τον ἀερα και ἀλλοιουμενον και τουτο ἐστιν ἐξ ἀερος ὑδωρ γενεσθαι . οὑτω |
' ἀν γε καθ ' ἑκατερον κερας ὑπερβαλλωσιν , ὑπερφαλαγγειν λεγεται . Κατα βαθος δε γινεται τοπου διπλασιασμος , ὁτ | ||
τας αἰτιας ἐχων και τας ἀρας καρπουμενος Χανααν ἐστι : λεγεται γαρ ” ἐπικαταρατος Χανααν : παις οἰκετης [ δουλος |
αἰδεσσασθε , Ξεινιου Ἱκεσιου τε : Διος δ ' ἀμφω ἱκεται τε και ξεινοι , ὁ δε που και ἐποψιος | ||
δε ὑστερον ναυσιν ἐς Πελοποννησον γενεσθαι φασιν Εὐρυ - σθεως ἱκεται , και σφισιν Εὐρυσθεα ἁτε ἀπεχθανομενον τῳ Ἡρακλει δουναι |
, ἀσθενειᾳ δε συγκαμνει , φθορᾳ δε ἡν ἐπαγει κακια παντελει παρεσιν τε και ἐκλυσιν λαμβανει . τα δε ἑπτα | ||
και μεταβατικαι , ἐπειδη τα νοητα εἰδη τα ἐν τῳ παντελει ζῳῳ και ἡνωται και διακεκριται , καιπερ ὑπο μιας |
Καρκινος καθυγρος ὑπαρχων και ὁ Αἰγοκερως γεωδης ἀλληλοις την ἀντιπαραδοσιν ποιησονται και ἡ Παρθενος γεωδης ὑπαρχουσα τοις Ἰχθυσι : και | ||
ἁρμοττουσαν παρ ' αὐτων ληψεσθαι τιμωριαν εἰ μη πασαν ἐπιμελειαν ποιησονται των αἰχμαλωτων . οἱ δε τῃ μητρι πολλα καταμεμψαμενοι |
κυκλων παραλληλων συνεστηκεν , ὡν οἱ μεν το πλατος ἀφοριζειν Λεγονται του ζῳδιακου κυκλου , ὁ δε δια μεσων των | ||
τινες συχναι λεγονται συμπεφυκυιαι ἰδεαι πολλαι εἰς ἑν γενεσθαι . Λεγονται γαρ , ἐφη . Πλαττε τοινυν μιαν μεν ἰδεαν |
πυρος , νυν δε αὐτη ἡ φλοξ λιγνυς ] ὁ καπνος ἀλλοτε δε χρυσοιο : και χρυσου δε φησιν ἀποβαμμα | ||
' οὑ καλος ὀνομα . . , , , : καπνος : παρα το καπω , το πνεω , οὑ |
ἀποκαειν , και τουτων χαριν οἰονται δειν αὐτοις και μισθον τινειν : και το σιαλον ἐκ του στοματος ἀποπτυουσιν ὡς | ||
εὑρειν παρ ' αὐτῳ , ὁτε οἱ ἀλλοι φανεντες ἀχαριστοι τινειν μελλουσι δικας , ἱνα τον σωτηριον ἐλεον ἀνακερασηται τῃ |
. Ἀγαπων τε κἀν ἑψητον ἐν τευτλοις ἑνα δια δωδεκατης ἑψομενον ἡμερας ἰδῃ . Τρεις γαρ μονους κρατηρας ἐγκεραννυω τοις | ||
ῥᾳθυμιᾳ θεραπειας . δοκει δε καλλιστα βοηθειν τοις σπασμοις ἡλιοτροπιον ἑψομενον ἐν ὑδατι , εἰ λουοιτο ἐν τουτῳ το παιδιον |
προβεβληται . τι δη μελλεις , ἀλλ ' οὐχ ἁ διανοειται δραν ὑποτεμνεις ; μεγα τοις ἐπιθεμενοις αἱ των ἐπιβουλευομενων | ||
χωρας , του σωματος , και των οἰκητορων αὐτης ἐξελειν διανοειται , χαλεπωτατον και βαρυτατον ἀχθος ἡγουμενος ὁρατικην διανοιαν προς |
ἠν ἀν ἐπικλεεστερος των ἀλλων , εἰ κατα το Ἀργος μενων , γην ἀγαθην ἐχων , γεωργων την γην , | ||
ϲαρκοϲ τε ὑποτραφειϲηϲ ϲκληροτεροϲ και ἀντιτυποϲ ὁ ὀγκοϲ ἐϲται και μενων ἐπι του αὐτου μεγεθουϲ : τοιϲ δε δια πνευματωϲιν |
τοπων διατεινων και ποιων το ἑωθινον του Ποντου πλευ - ρον . εἰσι δ ' ἁπαντες μεν οἱ ὀρειοι τουτων | ||
! ! ! ! ! ! ! ] [ ] ρον αθιαττη [ ! ! ] [ ! ! ] |
περι αὐτον ἐμαχοντο : ἠδη δε τοις Ῥωμαιοις ἀπειρηκοσιν ἀπροσδοκητος ἐπιφαινεται περι δειλην ὀψιαν προσιων Κοιντιος , ἀγων την ἐθελουσιον | ||
δε τοις τε πολλα και ὑπερ την δυναμιν γυμναζομενοις γυμνασια ἐπιφαινεται , και οἱα δ ' αὐ τοις νωθρον και |
τους προειρημενους . των γαρ συμφυων ὀστρακων προελθοντες αὐτοι μεν νεμονται κατα πολλην την ἀδειαν , οἱ δε ὀρνιθες οὑς | ||
προχυσις συμβαλλεται ἰλυοεσσα , ἑλκομενη δινῃσιν ἀπο χθονος : ἐνθα νεμονται φορβην ἱμερτην γλυκερῃ θ ' ἁλι πιαινονται . λαβραξ |
ἐν τοις οὐ - ροις πεψεις ὡδε κατα τας ἀρχας φαινονται , και τα χρωματα αὐτων ξανθα τε και πυρρα | ||
ὡς γαρ τα κονιορτωδη ταυτα σωματια εἰσι μεν , οὐ φαινονται δε δια το μικρομερες , εἰ μηπου περιτυχοι τῳ |
ἐξω του τειχους ἐπισκοπεισθαι , τινας δε τα ἐσω . Ἐχειν δε και περιοδευοντας λιθους ἐν ταις σκοτειναις νυξι και | ||
αὐτων οὐσιν ἑκαστον τις προσφερων ἐξηγειτο αὐτων τας δυναμεις . Ἐχειν μεν οὐν ἑκαστον δυναμιν τινα ἀλογον φατεον ἐν τῳ |
. Μετα δε ταυτα ἀπο των λειπομενων της Εὐρωπης μερων ἀρξαμενος , περιπλει πασαν αὐτην μεχρι του Ἡρακλειου πορθμου και | ||
την των Περσικων ἱστοριαν εἰς τουτον τον ἐνιαυτον κατεστροφεν , ἀρξαμενος ἀπο Νινου και Σεμιραμεως . ἠκμασαν δε κατα τουτον |
ἀριθμων δοθεντων και τριων ἀριθμων δοθεντων εὑρειν , ὁν ἐλαχιστον μετρουσιν . τα μεντοι δυο περι των ὁμωνυμων θεωρηματα ἐοικε | ||
. ἐπει οἱ Α , Β , Γ τον Ζ μετρουσιν , και οἱ Α , Β ἀρα τον Ζ |
σπαιρει τον ἀπο της μεθης ἐμφανιζων σεισμον . εἰχε δε ἁβρον οὐδεν του Ἰνδου το εἰδωλον οὐδ ' εἰς την | ||
τας ἀρετας ἐν αὐταις καλλωπιζομενας : ὁ δε ποιητης ἀκουσμα ἁβρον και δημῳ φιλον , ἀγαπωμενον μεν καθ ' ἡδονην |
γαρ ἐστιν ἡ προσποιησις ἡ ἐκτος οὐσα της ἀληθειας . ὑποκρινεται ] ἠ δια την τεχνην σκωπτει και νυν , | ||
και την ἁπαντων ταξιν εἰδεναι βουλομενος προς το παρον ἀγνοιαν ὑποκρινεται μιαν : τις ; ὁ σοφος , ὁ φιλοσοφιαν |
μεχρι της κορης διηκει , κατα δε την προς τον περικειμενον ἀερα ἐπιβολην ἐντεινοντος αὐτον κωνοειδως , ὁταν ᾐ ὁμογενης | ||
, κυματουται κατα κυκλους εἰς ἀπειρον , ἑως πληρωσῃ τον περικειμενον ἀερα , ὡς της κολυμβηθρας : της πληγεισης λιθῳ |
ἐγιγνωσκε και αὑτον ὑπαιτιον τῃ ἐπιτιμησει . και ὁμως ὑπο μενους τε του ἐν ταις μαχαις και του ἐρωτος της | ||
: και καταλαβομενοι το στρατοπεδον ὀλιγους μεν τινας ἀμυνο - μενους ἀπεκτειναν , τους δε πλειους ἐν τῳ διωγμῳ διεφθειραν |
μυρικη Βαιτικη μηδικη . τα δε ἐχοντα ἐννοιαν τινος προσυπακουομενου ὀξυνονται : μουσικη ἰατρικη γραμματικη . Ἐτι τα ἐχοντα το | ||
Τα εἰς ΝΟΣ διφθογγῳ παραληγομενα τῃ δια του Υ μονογενη ὀξυνονται : καυνος γλαυνος βαυνος κρουνος βουνος κεραυνος . το |
τε και συνταξει ἐπιστημη ὀνομα ; Εἰ δε βουλει και ταυτης , εἰκαζε μοι το λεγομενον στρατιωτῃ πλανωμενῳ και διακεχυμενῳ | ||
του λογου εὐμενως πως ἀπελθειν , ὁδον δε τινα καλλιω ταυτης ἐπι τον λογον ἀνευρειν , συ τε προθυμου τουτο |
ἐνταυθα τας φωνας διδασκομεθα , ἐκει δε τα πραγματα , προηγειται δε ἀει ἡ γνωσις των φωνων της γνωσεως των | ||
ὑπαρχει το εἰδος : ποικιλον δε τι ὀν ποικιλων κακων προηγειται της γενεσεως . Εἰ γαρ ἀληθως ἀρτι ἐλεγομεν περι |
ἁ σταφυλις σταφις ἐσται : ὁ νυν ῥοδον , αὐον ὀλειται . μη ' πιβαλῃς την χειρα . και εἰσετι | ||
Πυθια : των Δελφων : ὑπερ του πατρος : κακως ὀλειται : ἀμφοτερα , φησιν , αὐτον ἀναιρησει , πρωτον |
ψυχαγωγιαις ἀνακειται : ἀλλ ' εἰσι τοποι δηπουθεν ἐπωνυμοι του προσρηματος , οὑ δει φιλοσοφειν , και οὐδ ' ἐν | ||
ἐπιδεικνυμενοι ἀντι των λογων ἀληθινως ἀν και ἐνδικως ἀξιοιντο του προσρηματος . Ἀλλα δη και των Ἀττικων ἀκουσατε νομων , |
τον Αἰσωπον ἀπο του ἐργου και εἰσελθοντα ζητειν το ἐφημερον ἀριστον . ὁ δε Ἀγαθοπους λαβων τα συκα και λιμανθεις | ||
, προσεταξε τοις αὑτου στρατιωταις προ της ἑω προσενεγκασθαι το ἀριστον . τουτο πραξας συνεβαλε τοις ἐναντιοις και τον ἀκροβολισμον |
πας ἀνηρ πανταχοθεν ἐπι ταὐτο θει , ὁ μεν γης ἁπτομενος , ὁ δε περι θαλατταν πραγματευομενος , ὁ δε | ||
, την ἐφεσιν , τους δευτερους ἀγωνας ὁσα τε ἐκακουργηθης ἁπτομενος θρονου και την του δοξαντος κρατειν ἐν τοις γαμοις |
ἀμφιδουλοϲ , οὐδαμοθεν οὐδειϲ , κυων . κορυδαλος λαβουσα των ὠτων φιλησον την χυτραν . Λαβουσα των ὠτων φιλησον την | ||
ἀρτηριων τηϲ ἀναδοϲεωϲ , οὐδεν ἀτοπον και τῃ ὀπιϲθεν των ὠτων ἀρτηριοτομιᾳ χρη - ϲαϲθαι : ἐπι δε των ὑγροτερων |
. ” Ἱππεας εἰς πεδιον “ προκαλῃ Σωκρατη εἰς λογους προκαλουμενος : ἐρωτα οὐν και ἀκουσῃ . Ἀλλα μοι δοκω | ||
αὐτῳ συνεξιοντων : Σελευκος δ ' ἱππευσι πολλοις αὐτῳ προσεπελαζε προκαλουμενος . ὁ δε τοτε μεν οὐκ ἐπεξῃει , παρ |
, καρτερει , ὑπομενει . ἀποστεγει ] ἀποδιωκει , οὐ προσδεχεται . ἀποστεγει ] καρτερει . ἀποστεγει ] κωλυει . | ||
τον χρυσον , ἐπει δε διπλασιον εἰσεπεμψεν , ὁμολογει και προσδεχεται τον λογον . ὁ δε Κεφαλος ὁτε αὐτην ἐγνω |
και ποιητικης : μουσηγετης γουν λεγεται , παλιν και Ἑρμου δυναμενου ἐνταυθα ὑπαγεσθαι δια το ἀγωνιστικον . Την δε τριτην | ||
τας ναυς , και παραχρημα ἐμβαντες ἐβουλοντο φευγειν , οὐδενος δυναμενου κατασχειν , οὐδε του Ἀγαμεμνονος ἐχοντος ὁ τι χρησεται |
ἐκεινου , προσλαμβανον ἀει [ εἰς ] το ὑγρον και αὐξομενον ἐξ αὐτου . . . . . . Ζηνων | ||
γαμβρον εἰναι , ναυλοχεοντες της Εὐβοιης ἐν Χαλκιδι ὡς ἐμαθον αὐξομενον τον χειμωνα ἠ και προ τουτου , ἐθυοντο τε |
αὐτῳ . Αἱ δη παρηγμεναι ἀντωνυμιαι συνταξιν μεν ἐπιρρηματικην οὐδεποτε ἀναδεχονται , ὁσας δε συνταξεις ἀναδεχονται αἱ γενικαι , ταυτας | ||
ἐκδεξασθαι , καθο οὐ ποτε οἱ συνδεσμοι την α στερησιν ἀναδεχονται , ἐστι δε το ἀεκητι ἐν στερησει του ἑκητι |
. . Παρθενου κε # βο μα # δʹ ὁ προηγουμενος αὐτων . . . . . . . . | ||
τον Λεοντα ἀμορφωτοι . των ὑπερ τον νωτον β ὁ προηγουμενος . . . . . . . . . |
. μετα δε ταυτα λιαν ἐπενηνεκται , χρονον ' ἀσχο ὑπομενοντες ἑνεκα τοιουτων οὐδ ' ὑποταττοντες ἑαυτους οὐδενι πωποτε των | ||
τοσα , οὐκ ἐσθητος ναυς γεμιζομενας , οὐχ ἁ προτερον ὑπομενοντες διετελουμεν , βαρυτεραν των καταδρομων ἐκκαρπουμενοι την ἡσυχιαν και |
δε τῳ ὑδατι μαλλον ἀπολουειν . και δακτυλοις ἀποθλιβειν το ἐγκειμενον ταις ῥισιν γλισχρασμα , ἀποκαθαιρειν δε και το στομα | ||
τοις μερισμοις χρη νοειν την μεν προτεραν προθεσιν ἐπι το ἐγκειμενον της δοτικης μετα του συνοντος ἀρθρου ἐν παραθεσει καθιστασθαι |
ἐσται αἰτιον , ἀλλ ' ὁν τροπον το δεξιον μη παροντος του προς ὁ λεγεται δεξιον οὐκ ἐστιν , οὑτω | ||
δυναστειας , οὑς θεραπευων οὑτος διατετελεκε και οὐδε μεχρι του παροντος παυεται . εὐ γαρ ἰστε , ὁτι οὐκ ἀν |
τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
τουτων ἀξιοι των τιμων , ἀλληλοις ἰσους . ὁποτε δε πενομενος οὐδεν παρα τουτ ' ἐλαττον ἐχω των πολλα κεκτημενων | ||
φρονησιν παντες εἰχον την ἰσην , οὐδεις ἐγιγνετ ' ἀν πενομενος πωποτε . } Οὐδεις γενομενος εὐθεως ἐστιν σοφος , |
ἀδελφου σου του Ἀτλαντος , ὁστις προς τους δυτικους τοπους ἱσταται ἐν ὠμοις βασταζων τους οὐρανου και γης κιονας , | ||
δυναμιν : το γαρ πλειστον της διαβολης περι την προαιρεσιν ἱσταται : παρατηρητεον δε , ὡς το μεν ἐνδοξον ἰσχυει |
ἐναντια μητε ἁμα συνειναι μητε ἁμα ἀπαλλαττεσθαι . ►εὐδαιμονως βιουσιν ἡδονται κνωνται οἱ ψωριωντες◄ εἰπε γαρ μοι κτλ . ►ἁμα | ||
τας δωρεας της οἰκησεως , νυν δε και προσεισφεροντες οἰκοθεν ἡδονται τοις δαπανημασιν . Αἰτιον δε ὁτι καλως ἠκουσας Πλατωνος |
πηχυαιᾳ , ὁταν μη τον πηχυν ἐχωμεν προκειμενον ἡμιν ὡς μετρον και κανονα , ἀλλ ' , εἰ τυχοι , | ||
λογαοιδικον . ἐξ ἀναπαιστων δε ἠ δακτυλων συγκειται τουτο το μετρον , ἐνταυθα δε ἐκ σπονδειων , πλην της τελευταιας |
ὀνομα κυριον : εἰλεος ἡ νοσος : παλεος ὁ σκωπτης τιθεται δε και ἐπι του ἀφρονος : γαλεος το ζῳον | ||
και ὁ ἰος γινεται : χαλκος γαρ ἐρυθρος ὑπερ τρυγος τιθεται και ἀποξυεται το ἐπιγινομενον αὐτῳ , ἐπει ἐπιφαινεται γινομενος |
γαρ ἐν τῳ ζην , μετα την τελευτην ἀνοιγνυται και διισταται . Των ἀλκυονων δ ' οὐκ ἀν εἰποι τις | ||
. . . βοηθοι : οἱ Μακεδονες ἀπεχει : ἠγουν διισταται Ὀλυνθος της Ποτιδαιας ἐστι καταφανες : ὑψηλον γαρ [ |