| ἀδελφου σου του Ἀτλαντος , ὁστις προς τους δυτικους τοπους ἱσταται ἐν ὠμοις βασταζων τους οὐρανου και γης κιονας , | ||
| δυναμιν : το γαρ πλειστον της διαβολης περι την προαιρεσιν ἱσταται : παρατηρητεον δε , ὡς το μεν ἐνδοξον ἰσχυει |
| γαρ ἐν τῳ ζην , μετα την τελευτην ἀνοιγνυται και διισταται . Των ἀλκυονων δ ' οὐκ ἀν εἰποι τις | ||
| . . . βοηθοι : οἱ Μακεδονες ἀπεχει : ἠγουν διισταται Ὀλυνθος της Ποτιδαιας ἐστι καταφανες : ὑψηλον γαρ [ |
| Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
| ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
| ἀπο της ὀψεως : ἐντευθεν γαρ και σε δοκω μεμνησθαι ἀρξαμενον λεγειν . πρωτον μεν γαρ ἐν τοις δια της | ||
| διερχεται , ἐν τουτῳ το κατα διαμετρον αὐτῳ το Η ἀρξαμενον ἀπο του Λ την ΛΝΚ περιφερειαν διερχεται και ἀνατελλει |
| πληθει πολλαι κατα μερη , και οἱ κηρυκες και οἱ ἐπισταται περιθεοντες ἠπειγον . οἱ δε σοβαρως ἀλληλοις ἐπῃεσαν μετα | ||
| πραγματος , δηλον ὁτι ταυτα ἐγνωκως και τα του ἑνος ἐπισταται , ἠτοι του προσωπου ἠ του πραγματος : ἀμφοιν |
| ἐγω πλειους ἀπεκτεινα . δηλον οὐν ὡς κατα την αὐτην περιστασιν ὁ προτερος ἐν ἀριθμῳ των ἀναιρεθεντων προτερει και τοις | ||
| ὀντες ἡσυχοι : πολλοι γαρ θορυβωδεις ὀντες , δια τινα περιστασιν ἀκοντες ἡσυχαζουσιν . . ΕΡΓ ' ΕΝΕΜΟΝΤΟ . Ἐργα |
| ὡστε και κατα τουτο ἀμερες το ἑν . οὐδεν γαρ διαιρουμενον εἰς μειζονα ἑαυτου μορια διαιρειται : το δε ἑν | ||
| ἐν μερει αὐ οὐχ ἑν , ἀλλα και τουτο ἀπειρον διαιρουμενον . Ἀπο τινος δε φαμεν ἀν και παντως ἐπι |
| μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
| , το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
| ἑξουσιν ἐπιθυμιᾳ δοξης , ὡν ὡς εἰκασαι τις ἀμεινονι τυχῃ χρησεται της ἐμης , σκοπει , τις ἐσται σοι προς | ||
| ' ἑκαστην : οἱον φρονησιν : εἰ γαρ ἀλλαις ἀρχαις χρησεται , πως ἐτι ἐκεινη μενει κἀν εἰ μη ἐνεργουσα |
| προς τα δειπνα των ἐν τῃ πολει ἀφορωσιν ἀει και πετονται δεξιως ἐπι ταυτ ' ἀκλητοι , Ἀντιφανης φησι , | ||
| και ἀνθρωπος ἐν κατανυξει γενομενος εὐηκοος γενησεται : ἐν ταυτῃ πετονται ταις πτερυξιν συν ἠχῳ οἱ ἀγγελοι και χερουβιμ και |
| οὐκ ἀπο του ἰσου παρεσκευασαντο : ἐπειτα ᾡ μαλιστα πιστευοντες προσερχονται , ὡς προσηκον σφισιν ἀνδρειοις εἰναι , οὐ δι | ||
| τους μεν οὐν ἀλλους , ὁσοι προς τα κοινα δικαιως προσερχονται , κἀν δεδωκοτες ὠσιν εὐθυνας , την ἀειλογιαν ὁρω |
| ἐναντια μητε ἁμα συνειναι μητε ἁμα ἀπαλλαττεσθαι . ►εὐδαιμονως βιουσιν ἡδονται κνωνται οἱ ψωριωντες◄ εἰπε γαρ μοι κτλ . ►ἁμα | ||
| τας δωρεας της οἰκησεως , νυν δε και προσεισφεροντες οἰκοθεν ἡδονται τοις δαπανημασιν . Αἰτιον δε ὁτι καλως ἠκουσας Πλατωνος |
| ' ἀν γε καθ ' ἑκατερον κερας ὑπερβαλλωσιν , ὑπερφαλαγγειν λεγεται . Κατα βαθος δε γινεται τοπου διπλασιασμος , ὁτ | ||
| τας αἰτιας ἐχων και τας ἀρας καρπουμενος Χανααν ἐστι : λεγεται γαρ ” ἐπικαταρατος Χανααν : παις οἰκετης [ δουλος |
| τις ἐσσι , τινος δ ' ἐπαγαλλεαι ἱπποις ; Ὡς φαμενον προσεειπεν Ἀχιλλεος ὀβριμος υἱος : Τιπτε μ ' ἐπισπευδοντα | ||
| ἐθ ' ὁμως ὡς το πριν ἐπισσυτα [ ] ὡς φαμενον ? ? ? Διος υἱος ἐδεχνυτο [ φωνησεν τε |
| περινοησις προς ἐφαρμογην , εἰπερ τις το ἐν τῳ ἀδυτῳ θεασεται . Εἰ δ ' ἀλλως βλεποι , οὐδεν αὐτῳ | ||
| και Ὁμηρος εἰν Ἀριμοις ὁθι φασι Τυφωεος ἐμμεναι εὐνας εἰναλιου θεασεται πρωτον τα Ἀριμα ὀρη της Κιλικιας , ὁπου Πινδαρος |
| μετριως ἀν και βλαβειη . ἐτι γαρ ὑγροτερος ὠν οὐκ ἐφισταται τοις σπλαγχνοις , ἀλλ ' ὑπεισι , μηδεν κακον | ||
| το ὑδωρ φερει . „ Μεταξυ δε των λογων τουτων ἐφισταται τοις σοφοις ὁ ἀγγελος Ἰνδους ἀγων σωτηριας δεομενους . |
| των αἰσθητων πραγματων : παλιν δε ἡνικα περι τα αἰσθητα καταγινονται , οὐ δυνανται ἐπιμελεισθαι της ἑαυτων τελειοτητος . ὁ | ||
| δε νυν φιλοσοφοι ἀφεντες τον πρωτον τοπον και τον δευτερον καταγινονται περι τον τριτον : μεταπιπτοντας , ἠρωτησθαι περαινοντας , |
| Ἐμπεδοκλης ὁτι ὁσον ἀλλοιοι , τοσουτον και * * * μεθισταται , ὡς ἀν ἑπομενων των ψυχικων δυναμεων , ὡς | ||
| ὑποληπτεον ἀκινητον εἰναι , ἀλλα ἀκινητος οὑτως , ὁτι οὐ μεθισταται ὁλος οὐδε ἀλλος και ἀλλος ὑπαρχει , ἀλλ ' |
| μεχρι της κορης διηκει , κατα δε την προς τον περικειμενον ἀερα ἐπιβολην ἐντεινοντος αὐτον κωνοειδως , ὁταν ᾐ ὁμογενης | ||
| , κυματουται κατα κυκλους εἰς ἀπειρον , ἑως πληρωσῃ τον περικειμενον ἀερα , ὡς της κολυμβηθρας : της πληγεισης λιθῳ |
| ἐκσειοντα μεγαλα . ἐγω τινα οἰδα κλαιοντα Ἐπαφροδιτου των γονατων ἁπτομενον και λεγοντα ταλαιπωρειν : ἀπολελειφθαι γαρ αὐτῳ μηδεν , | ||
| οἰκειως τῳ ὠκεανῳ , τον δ ' ἀρκτικον της γης ἁπτομενον ὡς ἀν προς αἰσθησιν κατα το ἀρκτικωτατον της οἰκησεως |
| ἐπ ' εὐθειας , ἐκεινα ἐξ ἀναγκης δια του τος κλινονται . Ὁσα δε συνθετα εἰσιν ἀπο οὐδετερων ὀνοματων ληγοντων | ||
| μεν περισπωνται ἀποβολῃ του ς ποιουσι την γενικην και ἰσοσυλλαβως κλινονται , εἰ δε ὀξυνονται περιττοσυλλαβως κλινονται . Των μεν |
| δε τῳ ὑδατι μαλλον ἀπολουειν . και δακτυλοις ἀποθλιβειν το ἐγκειμενον ταις ῥισιν γλισχρασμα , ἀποκαθαιρειν δε και το στομα | ||
| τοις μερισμοις χρη νοειν την μεν προτεραν προθεσιν ἐπι το ἐγκειμενον της δοτικης μετα του συνοντος ἀρθρου ἐν παραθεσει καθιστασθαι |
| Ὀλυμπικον σταδιον , ἀφαιρουσι δε αὐταις ἐς τον δρο - μον του σταδιου το ἑκτον μαλιστα : ταις δε νικωσαις | ||
| ? , ἀσαιο ! το γαρ ! [ [ ] μον οὐκ οὐτω μ ? [ [ ] διακηται , |
| , καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
| ” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
| . Μετα δε ταυτα ἀπο των λειπομενων της Εὐρωπης μερων ἀρξαμενος , περιπλει πασαν αὐτην μεχρι του Ἡρακλειου πορθμου και | ||
| την των Περσικων ἱστοριαν εἰς τουτον τον ἐνιαυτον κατεστροφεν , ἀρξαμενος ἀπο Νινου και Σεμιραμεως . ἠκμασαν δε κατα τουτον |
| αἰτιον . το γαρ ἐθος το συνεισπορευομενον ἁμα τουτῳ και διαμενον ἐν τῃ πολει και μεχρι παντος ὀλεθριον ἐσται και | ||
| δε των στρατιωτων ἐθελο - κακον τε και ἀπροθυμον , διαμενον ἐν τοις δημοτικοις , ἐξ οὑ περι της κληρουχιας |
| ἀποδιωθουνται ὡς πολεμιου του λιπους ὀντος : διο δη ἀλιπεις πειρωνται προσαγειν αὐταις , ἐν Αἰγυπτῳ δε και ἐξυρημενοι τας | ||
| μη ἐχειν , ὡς ἐσται δηλον . αὐτοι μεν οὐν πειρωνται το προκειμενον δεικνυειν οὑτως . ἐστωσαν γαρ δυο φθογγοι |
| συναγονται εἰς συλλαβας , συλλαβαις περιλαμβανεται λεξις , αἱ λεξεις συναγονται εἰς μερη λογου , ὁ δε λογος εἰς ἀρετας | ||
| ἡμεραις , και ἑξης τῳ του ἑξης κυριῳ . και συναγονται ἡμεραι των δωδεκα ζῳδιων ρπδ : τῳ γαρ Κρονῳ |
| περι γε των της ἀρετης μερων , εἰ τις βουλοιτο διαιρουμενος πρωτον μεν σοφιας δυο προσαγορευειν , την μεν ᾑ | ||
| , τῃ δυναμει γε τουτο σημαινομεν : διοπερ ἐξ ἀρχης διαιρουμενος ἐφην το ἐκ τουδε και ἐπι του συνθετου λεγεσθαι |
| , ὁτι ἀναγοντος του ἡλιου το γλυκυ το καταλειπομενον και ὑπομενον ἁλμυρον εἰναι συμβαινει . . . . Δ . | ||
| ; τουτο γαρ τετηρηται , ὁτι ἐπι το την τρωσιν ὑπομενον μερος γινεται ἡ πτωσις : οἱον εἰ τυχοι της |
| , ἰωμεν παρ ' αὐτον : ἀρτι γαρ ἐνθενδε οἰκαδε οἰχεται , οἰκει δε ἐγγυς ἐν Μελιτῃ . Ταυτα εἰποντες | ||
| γε ὡς ἀποδρασα ἡμων ἡ δαιμων ἑαυτην προσθειη Παυσανιᾳ . οἰχεται σοι μετ ' αὐτης ἀνηρ ἐκεινος , ὠ Ἀλκετα |
| ἐρευσαι αὐτου ἐνι Τροιῃ , ἐπει οὐδ ' ἐμε νοστησαντα δεξεται ἐν μεγαροισι γερων ἱππηλατα Πηλευς οὐδε Θετις μητηρ , | ||
| γαρ τῃ γραμμῃ δυναμει ὑπαρχουσι τα μορια : ἡνικα δε δεξεται ἡ γραμμη ἐνεργειᾳ στιγμην , τοτε ὑπαρχουσι και τα |
| ἐν Λιβυῃ χιλιαρχουντος ἐτι , μεμνημενοι και παραβαλλοντες αὐτα τοις παρουσιν των τε ἐπεσταλμενων σφισιν ὑπο των ἐκ στρατοπεδου φιλων | ||
| ἐνετυχομεν , οὐκ ὀλιγοις δε και πρεσβευταις ἀπο της Αἰθιοπιας παρουσιν εἰς λογους ἀφικομεθα : παρ ' ὡν ἀκριβως ἑκαστα |
| προπετειας ἑαυτους ἀπαλλαξετε , ἁμα δε κακοηθειας . οὑτος ταχεως λουεται . κακως οὐν ποιει ; οὐ παντως . ἀλλα | ||
| λυχνις ἐκ των Ἀφροδιτης λουτρων φυεται , ὁτε Ἡφαιστῳ συγκοιμηθεισα λουεται , Ἀμεριας φησιν . ἡ δε ἰρις ἀνθει θερους |
| τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
| αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
| ἀγαθιδων ἐστιν . χρωνται δ ' ἐπι πολλων ἀγαθων . ἀραμενον φερειν . Ἀττικη ἡ συνταξις , δεον εἰπειν ἀραντα | ||
| μεμελανωμενον ἀνθρωπιον νουνεχεστερα παντων ἐπραξε , τους ῥᾳδιως δαπανωμενους ἀρτους ἀραμενον , ἐκεινων τα στρωματα και τα λοιπα των σκευων |
| ἐχουσι λιθον ἐν νεφροις . και μαλιστα περι τας ἀρχας διακρινεται δυσχερως : και γαρ ἐπι ἀμφοτερων των παθων ἐμετοι | ||
| ἐν τοις Ἰσθμικοις ἀγωσι : τοτε δε ἑκαστου δεικνυται και διακρινεται το συγγεννηθεν θρασος ἐπι παντων των τελουμενων ἐργων . |
| ˘˘˘˘ˈ˘˘˘˘ – | – – – ⌊ – ] ! ιον ὑπο [ ] τροχον Ἰξιων [ ˘˘˘˘˘˘˘˘ – – | ||
| ! ] α θεοις θυειν ! ! ! ! ! ιον ? προτερον [ ! ! ! ! ! ! |
| των κεστρεων και οἱ ἀκροπαστοι καλουμενοι ἡδεις : και ὀπτοι ἐσθιονται , καθαπερ και οἱ ἁλυκατοι τε και Μενδησιοι . | ||
| , ὁταν φλεγμα ὑπελθῃ ὑπο τας ῥιζας των ὀδοντων : ἐσθιονται δε και βιβρωσκονται οἱ μεν ὑπο φλεγματος , οἱ |
| γαρ ἐστιν ἡ προσποιησις ἡ ἐκτος οὐσα της ἀληθειας . ὑποκρινεται ] ἠ δια την τεχνην σκωπτει και νυν , | ||
| και την ἁπαντων ταξιν εἰδεναι βουλομενος προς το παρον ἀγνοιαν ὑποκρινεται μιαν : τις ; ὁ σοφος , ὁ φιλοσοφιαν |
| κοσμῳ ποιησαι ζῳων γενη τεσσαρα . Δοκει γε μην το διανοουμενον ἐπικεκρυμμενως ἑτερον ἐκεινων των δυο ποιειν . Ἀλλοις δε | ||
| προς ἑκατερους , το μεν εὐθυς , το δε και διανοουμενον . κινησις γαρ αὑτη μεγιστη δη τοις Ἑλλησιν ἐγενετο |
| οἱον λευκον αἰτει λαβειν . ἐσειται συνειλημμενος ἀμφοιν και οὐ προβησεται πεφωραμενα τα της τεχνης αὐτῳ . εἰσι δε παντες | ||
| . Τις γαρ οἰδεν , ὁπῃ τα της ἡμων ἐλπιδος προβησεται . . ΕΝΔΟΝ ΕΜΙΜΝΕ ΠΙΘΟΥ . Ὡς φησιν , |
| ὁδε ὁ ἀνηρ , ὑπερ ὁτου μεν ἑτερου την ὁμιλιαν ἀναινεται ἡ θηλεια οὐκ ἐχειν σαφως εἰδεναι , τεκμαιρεσθαι δε | ||
| και εὐδιος ἀμμιν ἱκανοις μετρον ἀγων : οὐ γαρ τις ἀναινεται ἐργον ἐρωτος . παντῃ μεν κρατεεις , παντῃ δε |
| , α ι υ . διχρονα δε λεγεται , ἐπει ἐκτεινεται και ϲυϲτελλεται . Προτακτικα φωνηεντα πεντε : α ε | ||
| και τα δικτυα παντοθεν ὡσανει πολις εὐθυς ἐπι των ὑδατων ἐκτεινεται : πυλαι τοις δικτυοις εἰσι και φυλακες των πυλων |
| πας ἀνηρ πανταχοθεν ἐπι ταὐτο θει , ὁ μεν γης ἁπτομενος , ὁ δε περι θαλατταν πραγματευομενος , ὁ δε | ||
| , την ἐφεσιν , τους δευτερους ἀγωνας ὁσα τε ἐκακουργηθης ἁπτομενος θρονου και την του δοξαντος κρατειν ἐν τοις γαμοις |
| τον Αἰσωπον ἀπο του ἐργου και εἰσελθοντα ζητειν το ἐφημερον ἀριστον . ὁ δε Ἀγαθοπους λαβων τα συκα και λιμανθεις | ||
| , προσεταξε τοις αὑτου στρατιωταις προ της ἑω προσενεγκασθαι το ἀριστον . τουτο πραξας συνεβαλε τοις ἐναντιοις και τον ἀκροβολισμον |
| , καθα και ἐπι της ἐκτροπης δεδηλωται . κατα το πλειστον δε οἱ συνοδικην σποραν ἐχοντες ἐν πανσεληνῳ οὑτοι τελευτωσιν | ||
| γονεας ὁσιως και προς την πατριδα φιλοτιμως ἐχειν , τουτου πλειστον ἀμελειν δοξαιτ ' ἀν εἰ την παρ ' ὑμων |
| ἀλυξαν : ἐξεφυγον . Παιπαλοεσσαν : τραχειαν . ἀναστειχωσι : διερχονται , ἀνερχονται . κολωνην : ἐξοχην : ὀρος , | ||
| ὡρα της νυκτος καλειται Ὑγχελ , ἐν αὐτῃ τῃ ὡρᾳ διερχονται οἱ δαιμονες ἐν τοις μνημασιν και εἰ ἀνθρωπος διελθῃ |
| αἰδεσσασθε , Ξεινιου Ἱκεσιου τε : Διος δ ' ἀμφω ἱκεται τε και ξεινοι , ὁ δε που και ἐποψιος | ||
| δε ὑστερον ναυσιν ἐς Πελοποννησον γενεσθαι φασιν Εὐρυ - σθεως ἱκεται , και σφισιν Εὐρυσθεα ἁτε ἀπεχθανομενον τῳ Ἡρακλει δουναι |
| ἐκεινου , προσλαμβανον ἀει [ εἰς ] το ὑγρον και αὐξομενον ἐξ αὐτου . . . . . . Ζηνων | ||
| γαμβρον εἰναι , ναυλοχεοντες της Εὐβοιης ἐν Χαλκιδι ὡς ἐμαθον αὐξομενον τον χειμωνα ἠ και προ τουτου , ἐθυοντο τε |
| ἀν εἰη : ἐν ἀμερει μεν γαρ οὐδεν δυναται γινεσθαι μεριστον , ὡς φησι Τιμων , οἱον το γινεσθαι , | ||
| τινος δει του διαιρησοντος αὐτον . Ἀναγκαιον οὐν ἀν εἰη μεριστον εἰναι το ῥυθμιζομενον γνωριμοις μερεσιν , οἱς διαιρησει τον |
| ἠ πλειων ἐμφαινοιτο ξηροτης , ἀλειφειν τα μετρια , πραως ἐφαπτομενον . Τας δε τριψεις τας παραλαμβανομενας ἑνεκα πυρετων λυσεως | ||
| : δει δη δια του Β σημειου γραψαι μεγιστον κυκλον ἐφαπτομενον του ΑΒ κυκλου . ἐστω γαρ ὁ πολος του |
| ὠφελιμον εἰναι τον ἐρωτα , βιᾳ μεν , ὁμως δε ἀπεχονται , και ἡμεις οὑτως , δια τον ἐγγεγονοτα μεν | ||
| οἱ αὐτοι δε γε οὑτοι και κλεπτειν ἐπιχειρουσι και οὐκ ἀπεχονται των ἀλλοτριων , ἀλλ ' ἐπειδαν τι ἁρπασωσιν ἠ |
| ἡλιος ἐπι του ὁριζοντος ἀνατελλει μεν κατα το Ν , δυσεται δε κατα το Κ , και του ἡλιου ἀνατελλοντος | ||
| ὡστε του γʹ ἀνατελλοντος ὁ ἡλιος ὠν προς τῳ αʹ δυσεται : και συνδυσεται τῳ ἡλιῳ το αʹ ἀστρον και |
| , ὁθεν και αἱ περι την δοξαν ἐκ της αἰσθησεως ἀπαται γινονται . πολλακις γαρ την χολην μελι ὑπελαβομεν ὁτι | ||
| ἀνθρωπου σωμα καθαρον οἰονται ἡδιστον εἰναι : αἱ δ ' ἀπαται αὑται τους μεν ἐξω πως δυναιντ ' ἀν ἀνεξελεγκτως |
| μετριον της πολιτειας ἐγκωμιον ἐν θεσει διεξιοντων ἡμων , ὁτι κακον και χαλεπον ἡ ὑβρις : ἐρεις γαρ ὁτι εἰδυια | ||
| βραδεως . Διος δυνοντος ὁ φυγων ἐαν και κρατηθῃ οὐδεν κακον πεισεται : ὁ γαρ δεσποτης πραϋνεται . ἡ Ἀφροδιτη |
| ἡ πλευρα τα ιβ λθ μη πολυπλασιασθεντα χωρις ἐπι τον ἐκκειμενον των ΘΖ και ΖΓ λογον την μεν ΘΖ ποιει | ||
| ἀν μεν ἁπλουν ᾐ το ἠθος και παντι τῳ ἰδειν ἐκκειμενον , ἰδοντες και προσπεσοντες χρωνται τῳ ἠθει : ἀν |
| . προσπεσων δε τοις γονασι μετα δακρυων πασαν δεητικην φωνην προεμενος εἰς συμπαθειαν ἠγαγε τον Σκιπιωνα . ὁ δε παρακαλεσας | ||
| γε ὠν και διδασκαλος , και ὁτι με - ταγνωσεται προεμενος τον παροντα καιρον . και παραδειγματι χρηται τῳ κατα |
| προβεβληται . τι δη μελλεις , ἀλλ ' οὐχ ἁ διανοειται δραν ὑποτεμνεις ; μεγα τοις ἐπιθεμενοις αἱ των ἐπιβουλευομενων | ||
| χωρας , του σωματος , και των οἰκητορων αὐτης ἐξελειν διανοειται , χαλεπωτατον και βαρυτατον ἀχθος ἡγουμενος ὁρατικην διανοιαν προς |
| ναρθηξ δια της σκολιοτητος των κωλων ἐμφαινει το τῃδε κἀκεισε περιφερομενον των μεθυοντων [ ἁμα δε και ἐλαφρους και εὐβαστακτους | ||
| του ὀμματος και ἐξ ἑαυτου προς ἑαυτο κινουμενον ὁμου και περιφερομενον την προς νουν και Θεον ἡλικην ὑπεμφαινει ἀνατασιν , |
| δυσμων διηκει το της Σεληνης ὀρος , ἀφ ' οὑ ὑποδεχονται τας χιονας αἱ του Νειλου λιμναι , και ἐπεχει | ||
| ψυχροι γαρ εἰσι , λοιπον των ὑγρων ξυρανθεντων το παθος ὑποδεχονται τα στερεα , διοτι ἀμεσως ἀγει ἐπ ' αὐτα |
| ἀλωπεκα ἐμεμφετο αὐτην , ὁτι φιλην αὐτῃ γενεσθαι θελουσαν οὐ προσιεται . κἀκεινη ὑποτυχουσα εἰπεν : ” ἀλλ ' ἐμε | ||
| ἠδη πιομενη , δεχεται δε και στατηρα και τριωβολον , προσιεται δε και γεροντα και νεον : οὑτω δε τιθασος |
| διοισειν δια των ἐχθρων ἐς το Καπιτωλιον . . . ὑφισταται . ὁτι ὁ Καιδικιος γραμμα φερων ἀπο της βουλης | ||
| ὡς εἰωθε παρ ' ἡμιν θρυλεισθαι : οὐδεν γαρ ἀναιτιως ὑφισταται : τα δε πρακτα και εἰ μη ἀει κατα |
| ὀνομα κυριον : εἰλεος ἡ νοσος : παλεος ὁ σκωπτης τιθεται δε και ἐπι του ἀφρονος : γαλεος το ζῳον | ||
| και ὁ ἰος γινεται : χαλκος γαρ ἐρυθρος ὑπερ τρυγος τιθεται και ἀποξυεται το ἐπιγινομενον αὐτῳ , ἐπει ἐπιφαινεται γινομενος |
| τουτο δε ποιουσι μεν , οὐ μην ἐκ της λεξεως ἐμφαινεται . . . . χαμαιευναδες : . . . | ||
| . και γαρ τα δεκα ἐν τοις ἑνος δεουσι δεκα ἐμφαινεται και συνεπινοειται και το ποιησαι ἐν τῳ μη ποιησαι |
| δυο ὁρων περιεχεται ἠγουν δυο περατα ἐχει , ἐξ ὡν περιεχεται : και γαρ και το μηκος ἐνθεν και ἐνθεν | ||
| , και ἐφ ' ὡν πληθος περιττωματων ἐν τῳ θωρακι περιεχεται . διο δει μετα πολλης ἀκριβειας και διαγνωσεως αὐτην |
| : Ζηνα δ ' ἐπ ' ἀκροτατης κορυφης πολυπιδακος Ἰδης ἡμενον εἰσειδε , στυγερος δε οἱ ἐπλετο θυμῳ . μερμηριξε | ||
| . ἐλπις δ ' οὐκ ἀγαθη κεχρημενον ἀνδρα κομιζει , ἡμενον ἐν λεσχῃ , τῳ μη βιος ἀρκιος εἰη . |
| ἐν τοις οὐ - ροις πεψεις ὡδε κατα τας ἀρχας φαινονται , και τα χρωματα αὐτων ξανθα τε και πυρρα | ||
| ὡς γαρ τα κονιορτωδη ταυτα σωματια εἰσι μεν , οὐ φαινονται δε δια το μικρομερες , εἰ μηπου περιτυχοι τῳ |
| ὡς τυλοις ἀποδιδονται : της δε διπλης καιριας αἱ ἀρχαι καταφερονται και ἀποδιδονται ἀκινητῳ τινι προς κρατημα , ὁτε λοιπον | ||
| . Οὑτοι μεν οὐν ἐκ των Φωκικων ὀρων οἱ ποταμοι καταφερονται , ὡν ὁ Κηφισσος ἐκ Λιλαιας Φωκικης πολεως την |
| τουτο ἠδη ἐμον ἐργον ἐστιν . οὑτως τοινυν το μεν προηγουμενον και ἐπι του βιου ἐργον ἐκεινο : διελε τα | ||
| κεφαλαια . και ἐστιν αὐτων το συμφερον ἐξεταζομενον και το προηγουμενον μερος , ποτερον χρη μενειν ἐν Ὀλυνθῳ την δυναμιν |
| δ ' ἐκ των ἀριστερων , ὀρθιοι κατα το μηκος ἐπικεινται πεφυκοτες ἐκ των ταπεινων πλευρων του λαβδοειδους . ἀνασπωσιν | ||
| τῳ φρεατι . ἐπι τουτῳ τα σχοινια και οἱ χοες ἐπικεινται κατα μερος συνδεδεμενοι . ἀλλ ' ὀξυτατη μεν ἡ |
| την ἐπιδεσιν αἱ ἀρχαι των ὠτων ὑπερ κεφαλης του πασχοντος ἀναφερονται και ἀποδιδονται ἠ προς κρατημα ἠ προς ἀνατασιν . | ||
| των παρα ἀνθρωποις πρακτων ἀγαθων , προς ὁ τα λοιπα ἀναφερονται και τις ἡ δυναμις ἡς τελος τουτο ἐστι . |
| χρυσε , δεξιωμα καλλιστον βροτοις , ὡς οὐτε μητηρ ἡδονας τοιας ἐχει , οὐ παιδες ἀνθρωποισιν , οὐ φιλος πατηρ | ||
| τουτου μερη πραγματευονται , τουτεστι περι ἀστρων κινησεις τοιας ἠ τοιας , και διαλεγονται περι παθων , φημι δη ἐκλειψεων |
| τῃ κυλικι , και ἐκταραττει αὐτην , και ἐκχει το ποτον . ὁ δε ἠγανακτησεν και λεγει εἰτα μεντοι συ | ||
| . λεγει δε τον της σκαμωνιας χυλον ὀφρα ] ἱνα ποτον ] την ποσιν νεποδος ] του ἰχθυος ἐκ φυρματα |
| ἠρεμει ἀκολασια μαχομενα λογος νικᾳ ἀλογια ἡτταται ἐγκρατεια ἀλογια νικᾳ ἡτταται ἀκρασια◄ αἰσχιστον . ἀληθες μεν τουτο , μη μεντοι | ||
| δια τουτο φασιν , ὁτι ὁ ἀκρατης κρατειται , ἠτοι ἡτταται , οὐχι ἐπιστημην ἐχων ὁτι τοδε κακον ἐστιν ἀλλα |
| μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
| ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
| προς αὐτας ἡ ἐγκρατεια συνιστασθαι λεγεται . εἰ μεν γαρ χρησται αἱ ἐπιθυμιαι του ἐγκρατους , φαυλη ἡ ἐγκρατεια , | ||
| . Του δ ' αὐτου χρονου κατα το ἀστυ οἱ χρησται προς ἀλληλους ἐστασιασαν , οἱ μεν πραττοντες τα χρεα |
| πασαι συγκαταδυονται , ἀλλ ' ἐστιν ὁσαι και ὑπερ γης ὑπολειπονται , οὑτω και ἐπι των βασιλικων τουτωνι πανηγυρεων , | ||
| ἰδιᾳ μιγνυνται που ἀλληλαις , ἀποιοι δε αἱ οὐσιαι χωρις ὑπολειπονται . λειπεται λεγειν , ὁτι και αἱ ποιοτητες των |
| πυρροθριξ και λασιωτατη : την δε οὐραν λευκην ἐχει . εἰκασται δε τους ὀφθαλμους κυανου βαφῃ . τα δε ὠτα | ||
| νεως , πετρωδες δε αὐτης οὐδεν , ἀλλα βαλβιδι ξεστῃ εἰκασται . ἐν δε τῳ ἱερῳ τιμασθαι μεν ἀμφω τω |
| ἐντος της δεκαδος οἱ μεν τικτουσι πολλαπλασιαζομενοι , οἱ δε τικτονται , οἱ δε και τικτουσι και τικτονται , οἱον | ||
| ἠ πυρρων . και ἐν Εὐβοιᾳ δε οἱ βοες λευκοι τικτονται σχεδον παντες , ἐνθεν τοι και ἀργιβοιον ἐκαλουν οἱ |
| του λοφου , οὐδε νομης ἐρωσι ξενης , οὐδε λειμωνας ποθουσιν ἑτερους ποας χρειᾳ περιττοτερας : ἀποχρη δε ἀρα τα | ||
| : βουλεται δε τα συνεσκιασμενα των πραγματων ἀνακαλυπτειν τοις ἀληθειαν ποθουσιν . ” εἰτα προτερος ὁ ἀρχιοινοχοος φησιν : „ |
| , ταν δε μορφω ταν τεχναν και ποθ ' ἁν κινεεται ὑπο τω κινεοντος ἁ ἐστω . Ἀλλ ' ἐπει | ||
| ὑφ ' ἑωυτου , μετεωριζεται τε και διαχεεται , και κινεεται , και την πνοιην ἐσαγεται τε και ἀφρεει και |
| του ΙΟΣ καθαρον προ του Ι Η ἠ Ω ἐχοντα προπαροξυνονται : νηϊος δηϊος γηϊος λωϊος πατρωϊος . το Ἀσκληπιος | ||
| και Ἰολαος προπαροξυνομενα παρ ' ἡμιν και παρα τοις Ἀθηναιοις προπαροξυνονται , οἱον Μενελεως και Ἰολεως . Σεσημειωται το ὀρφως |
| ᾐ , παντα τε μαλλον διηγησεται και οὐδεν ἑαυτου ἀναξιον οἰησεται εἰναι , ὡστε παντα ἐπιχειρησει μιμεισθαι σπουδῃ τε και | ||
| κεχαρισμενα θυειν ἡγουμενος τοις θεοις ταυτα , οὐκ ἐξειναι ἀδικειν οἰησεται αὑτῳ μελλοντι δια των θυσιων ἐξωνεισθαι την ἁμαρτιαν ; |
| βιβλιον περι των ἀπιστων ἐπιγραφομενον , ἐν ᾡ τα τοιαυτα ἐπιλυεται , οἱον ὁτι Κενταυροι μεν ὑπεληφθησαν οἱ πρωτοι ἐπι | ||
| το διπουν . οὑτως ἐγκαλεσας τοις Πλατωνικοις ἀμεθοδως διαιρουσιν ἐντευθεν ἐπιλυεται την περι των ὁρισμων ἀποριαν , και φησιν ὁτι |
| . ἐναγχος δε δηπου και προς ἐμε ἐπαινων τον Ἡρακλεωτην ξενον ἐπει με ἐποιησας ἐπιθυμειν αὐτου , συνεστησας μοι αὐτον | ||
| το ἡπαρ τα καθαρτηρια μορια , ἀλλ ' ἐπειδη ὡς ξενον ἐστι το αἱμα , οὐ καθαριζεται : ἐνθεν οὐδε |
| προς τε τους ἀλλους ἀνθρωπους και τἀλλα ἀνθρωπινα πραγματα ὁμοιως διακεινται , και οὐτε ὡν δεονται ἰσασιν οὐτε ὁ τι | ||
| , και τους ἐπι των ἀσθενουντων λεγοντας , ὁτι κομψοτερον διακεινται , μεμφονται . ἀλλα Πλατων Πολιτειας τεταρτῳ Κομψους οὐ |
| ἐπιπεδων γωνιων ἁς ἐχουσιν αἱ ἑδραι του πολυεδρου , του γενομενου ἀριθμου το τεταρτον μερος ἐστιν ὁ ἀριθμος ὁ των | ||
| . Θορυβου δε , ὁπερ εἰκος , ἐπι τῃ γνωμῃ γενομενου δια το μη πασι τοις μερεσιν αὐτης εὐαρεστειν ἀμφοτερους |
| . Ἰδων δε τις ἐπι των σκελων αὐτου οἱα τοις γερουσιν ἐπιεικως γιγνεται , ἠρετο , Τι τουτο , ὠ | ||
| νεοις τε και ἀκμαζουσι συνισταμενους . οἱ γαρ δε τοις γερουσιν ἐπιγινομενοι δυσιατοι πεφυκασι , μητ ' ἰσχυρων φαρμακων ὡδε |
| τους ἀκουοντας μη ῥᾳδιως παραδεχεσθαι ταυτην την γνωμην , ἠθικως εἰσηγειται , ἀξιων ἐκκλησιαν ἀποδουναι περι τουτου , ἱνα και | ||
| τριηρεις εἰς τας του πολεμου χρειας . ἐτι δ ' εἰσηγειται και τριακοντα νεωσοικους κατα φυλην ἑκαστην κατασκευασθηναι ἐν τῳ |
| αὐτηϲ . ὁπωϲ δε ῥωννυναι την κεφαλην χρη , ἠδη προειρηται ἐν τῳ περι κεφαλαλγιαϲ τοπῳ , ϲμηγματων διαφορων ϲυνθεϲειϲ | ||
| και τουτο μεχρι μονης ὠδινος , και ὁσα περι τουτου προειρηται , ἐπει οὐδε τῃ ἑνιαιᾳ γνωσει παντη γνωστον , |
| ' ἐκ της πολεως Ἀμπρακιωται ἀφικνουνται ἐπ ' Ἰδομενην . ἐστον δε δυο λοφω ἡ Ἰδομενη ὑψηλω : τουτοιν τον | ||
| Πανυ γ ' , ἐφη . Ἠ και νευρορραφειν δυνατω ἐστον ; Και ναι μα Δια καττυειν , ἐφη . |
| των ἀδικων αἰτουντων . Ἠδη και ἡμιν τα της ὡραιας προερχεται και ἐστιν ὀπωρα . λυωμεν οὐν , εἰ δοκει | ||
| την τε γαρ κορην Σωφρονην ὀνομαζουσι , και χρησμῳδειν σωφροσυνης προερχεται . οἱς τοινυν ἠγνοησεν ἡ παις ἡδονην , ἀρεταις |
| , ἰασομεθα ἡμεις , διαλλακτηριον ὑμιν ἁμα ἐς τους ὁμοεθνεις ἐσομενον και ἡδιστον ἠδη πυθομενοις . οἱς την τιμην τησδε | ||
| οὐδε γαρ τα ἐσομενα συνεχη ἀλληλοις : και γαρ το ἐσομενον ἐν ἀτομῳ , ὡς και το γεγονος : γεγονε |
| τοπων διατεινων και ποιων το ἑωθινον του Ποντου πλευ - ρον . εἰσι δ ' ἁπαντες μεν οἱ ὀρειοι τουτων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] [ ] ρον αθιαττη [ ! ! ] [ ! ! ] |
| των εὐχυμων , οἱον ἐστι το γενος των ὑων : καλλιστον γαρ δη το τουτων κρεας εἰς ἡδονην τε και | ||
| βωμοι , τοις βωμοις δε τα δενδρα . το δε καλλιστον , οὐ γαρ ἐφ ' ὑψηλου καθημενος ἠ χρυσαις |
| πατερ ; ὁ μοιχος οὐ κακος ; ὁ φονευς οὐ κακος , και οἱ ἀλλοι παντες ; Ἀλλ ' ὁ | ||
| ἐξαλαπαξε πολιν , χηρωσε δ ' ἀγυιας : σοι δε κακος μεν θυμος , ἀποφθινυθουσι δε λαοι . οὐδε τι |
| τῃ ἀναγκῃ ταυτῃ γιγνωνται , ὁμως προ γε της αἰσχυνης προβαλλονται τι και συγκλῃουσι τας θυρας . Εἰ δη τις | ||
| ἐρει τις προς αὐτον ὁτι κἀνταυθα οἱ νεοι διαφορους αἰτιας προβαλλονται της ἀγαμιας , ὁ μεν ἀποριαν , ὁ δε |
| θαρρουντες ἐξετραχυνοντο και στασεις ἐξαπτοντες ἀμετρους την δοκιμασιαν του νομου περιεμενον , οἱ μεν ὡς οὐδενι τροπῳ συγχωρησοντες αὐτον γενεσθαι | ||
| Κωνσταντινῳ , καταχθεισαι ἐς Χιον κἀκεισε πνευμασιν ἐναντιοις χρησαμεναι αὐτου περιεμενον καιρον ἐπιτηδειον ἀναμενουσαι : ὡς δε μετα μικρον ἐπυθοντο |
| το τεταρτον ἀνελκων , ἀλλ ' Ὀδυσευς ἀνενευε και ἐσχεθεν ἱεμενον περ . τοις δ ' αὐτις μετεειφ ' ἱερη | ||
| τι ς ' ἐγω γε πολυν χρονον ἐνθαδ ' ἐρυξω ἱεμενον νοστοιο : νεμεσσωμαι δε και ἀλλῳ ἀνδρι ξεινοδοκῳ , |
| τε και Μηδων τοιαυτα σοι , βασιλευ , κατα χωραν μενοντι , τα δε Ἑλληνων γη λεπτη θαλαττα στενη και | ||
| δι ' ἁ πολλαι δη μεταναστασεις , ὡς οὐκ ὀν μενοντι σωθηναι , και ὁ φευγων τον οὐ φευγοντα ἐθρηνει |