μεν ἀν φθασαιεν κακουργησαντες , ἐν ταξει δ ' ἀν ἐτι ὀντες ἀτιμωρητοι ἀν ἀπελθοιεν . Πολυ δε κρεισσον , | λεγοντες , Κυριε , ἐμνησθημεν ὁτι ἐκεινος ὁ πλανος εἰπεν ἐτι ζων , Μετα τρεις ἡμερας ἐγειρομαι . κελευσον οὐν |
πλατος δε τρηματος α ⊂ παχος δε ἡμισους τρηματος και ἐτι ὀγδοου : τους δε μεσοστατας μηκος ἐχοντας ἰσον τῳ | , Ἀνθρωπε , οὐκ οἰδα ὁ λεγεις . και παραχρημα ἐτι λαλουντος αὐτου ἐφωνησεν ἀλεκτωρ . και στραφεις ὁ κυριος |
καταγαγειν αὐθις τῃ πολει , προπινων ἐντευθεν Κτησιππῳ το ταυτης συμφερον . Ἀλλα γαρ το προσγραψαι , φησι , μηδε | . διδαχαις ποικιλαις και ξεναις μη παραφερεσθε : καλον γαρ χαριτι βεβαιουσθαι την καρδιαν , οὐ βρωμασιν , ἐν οἱς |
και τις ὁ πραττων ὑπερ ὑμων και το τῃ πολει συμφερον ζητων . ἐγω μεν τοινυν ἐγραψα βουλευων ἀποπλειν την | Θαυμαζω ὁτι οὑτως ταχεως μετατιθεσθε ἀπο του καλεσαντος ὑμας ἐν χαριτι [ Χριστου ] εἰς ἑτερον εὐαγγελιον , ὁ οὐκ |
, ὡσπερ και τα ἐν Αἰγυπτῳ συκαμινα , τουτο δε παθοντα και ἀπερασιν τινα ἐλαβεν ὑγρου και πνευματος και το | νομου οὐ δικαιωθησεται πασα σαρξ ἐνωπιον αὐτου , δια γαρ νομου ἐπιγνωσις ἁμαρτιας . Νυνι δε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου |
Βαβυλωνας ἑλειν ἐβουλομην ἀν , ἐφ ' ᾡτε ὁραν τοιαυτα παθοντα Ζωπυρον . Βασιλευς Ἀρταξερξης Ὀροντῃ προσεταξε Τηριβαζον Κυπρου σατραπην | της ἁμαρτιας και του θανατου . το γαρ ἀδυνατον του νομου , ἐν ᾡ ἠσθενει δια της σαρκος , ὁ |
ἐργαζεσθαι προς ταυτην . ἐστι δε ὁτε και δια ξηροτητα καταβαλλεται ἡ καθεκτικη δυναμις και ἐστιν αὐτη δυσθεραπευτος . Εἰ | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
ξυλα καταγινεσθαι , παντας τους περι αὐτης καταβαλλομενους λογους ματην καταβαλλεται . της δε διαιρεσεως μεμνηται ἐν τῳ Σοφιστῃ τῳ | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
, ὡν πλευρα τετραγωνος η . ἐσται ἡ καθετος . πολλαπλασιασον την βασιν ἐπι την καθετον : γινεται ϘϚ . | την σοφιαν Σολομωνος , και ἰδου πλειον Σολομωνος ὡδε . ἀνδρες Νινευιται ἀναστησονται ἐν τῃ κρισει μετα της γενεας ταυτης |
το χυμα των περιττων παντων και των ἀρτιακις ἀρτιων και πολλαπλασιασον περιττους προς ἀρτιακις ἀρτιους ἠ ἀρτιακις ἀρτιους προς περιττους | αὐτου εἰς τινα κωμην ἀπηντησαν [ αὐτῳ ] δεκα λεπροι ἀνδρες , οἱ ἐστησαν πορρωθεν , και αὐτοι ἠραν φωνην |
των τοις αὐτοις ὁροις χρωμενων οὐ παντως φησι τα μορια διαιρειν το ἀληθες και το ψευδος . εἰρηται δε τουτο | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
γαρ οἱ ἐμπροσθεν ὀδοντες και δια την ὑλην και του διαιρειν ἑνεκα την τροφην : και ἡ βροντη , διοτι | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | Ἰουδας ὁ Γαλιλαιος ἐν ταις ἡμεραις της ἀπογραφης και ἀπεστησεν λαον ὀπισω αὐτου : κἀκεινος ἀπωλετο , και παντες ὁσοι |
πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι | λεγει , Ὁλην την ἡμεραν ἐξεπετασα τας χειρας μου προς λαον ἀπειθουντα και ἀντιλεγοντα . Λεγω οὐν , μη ἀπωσατο |
τουτο ἐστι το ἀνεχωμεν . Παυσων ὁ ζωγραφος εἰς πενιαν διαβαλλεται , και δια τουτο εἰπε νηστευει . ὁτι ἐν | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
μεγαλη ἐπαινειται . οὐδε γαρ αὑτη ἐπαινειται , ἀλλα και διαβαλλεται , και μαλιστα εἰ ἀπο περιττωματικης ὑγροτητος . εἰ | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
λεχοι ψυχης ἀναπαυμα : ἐν γαρ σοι τοκετων λυσιπημονες εἰσιν ἀνιαι , Ἀρτεμις Εἰλειθυια , † και ἡ † σεμνη | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
οὐδ ' ὁσον ὁσσον , ἀμφι δε τοι νεαι αἰεν ἀνιαι τετρηχασιν . Ἰσχυρα γαρ ἐπικρατει ἀνδρος Ἀναγκη , ἡ | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
το ἐθνικον , ὡς Λευκας Λευκατης . ἐστι και Σκια πολιχνιον Εὐβοιας , οὑ το ἐθνικον Σκιευς . Σκιθαι , | ἀδελφον μου σκανδαλισω . Οὐκ εἰμι ἐλευθερος ; οὐκ εἰμι ἀποστολος ; οὐχι Ἰησουν τον κυριον ἡμων ἑωρακα ; οὐ |
Στραβων ιϚʹ . οἱ οἰκουντες Κοσσαιοι . ἐστι και Θρᾳκης πολιχνιον . Κοσσος , ὀρος Βιθυνιας , ὡς Δημοσθενης Βιθυνιακων | , και οὐκ εἰσηκουσεν αὐτους . και παλιν εἰπεν ὁ ἀποστολος Παυλος : ὁσοι ἀνομως ἡμαρτον ἀνομως και ἀπολουνται , |
ἠ μεμψιν θεων . παντα ταυτα γαρ τυχη διδωσι και παραιρειται παλιν . ἐπι γην καταβαλων ὡσπερει τους θυλακους τους | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
πρεσβυτερα γιγνομενα καρπιμωτερα καθαπερ ἐλεχθη : παραιρουμενης γαρ της ἰσχυος παραιρειται το πληθος της τροφης ὡστε ῥᾳδιον καταπεττειν την λοιπην | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
, καθεδραν , ἀνακλισιν , ὡν ἑκαστον παλιν τροποις διαφοροις ποικιλλεται : ἁ τε γαρ στασις διαφορος ἠ ἐφ ' | Πιστεικαι αὐτη Σαρρα στειραδυναμιν εἰς καταβολην σπερματος ἐλαβεν και παρα καιρον ἡλικιας , ἐπει πιστον ἡγησατο τον ἐπαγγειλαμενον : διο |
τοιουτος ἀριθμος ἐπιπεδος κεκλησεται : διχῃ γαρ ἠδη διαστατος και ποικιλλεται εἰδεσι καταγραφομενος , ἀρχομενος περι τριγωνου , περι ὡν | μη ὡς ἀσοφοι ἀλλ ' ὡς σοφοι , ἐξαγοραζομενοι τον καιρον , ὁτι αἱ ἡμεραι πονηραι εἰσιν . δια τουτο |
γωνιαι . και φανερον ἐκ της κατασκευης , ὁτι οἱ περιεχοντες κυκλοι τας του δωδεκαεδρου γωνιας οἱ αὐτοι εἰσιν τοις | δουλοι και ἐλευθεροι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : καθως προειπεν ὁ προφητης Δαυιδ |
: ταυτα δε ἀληθεις μεν , μακροι δ ' εἰσιν περιεχοντες λογοι , πιστευειν δε ταις ἀλλαις φημαις χρεων περι | αἰωνων ποταποι ἀναστησονται ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : πασα φυσις ἀνθρωπινη τριακονταετης ἀναστησεται |
ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
, ἐπειδη παρ ' ἡμιν πεντεκαιδεκα ὡς ἐπι το πλειστον ἐτων γαμουνται παρθενοι · ὁτι δε ἡ φυσις των τοιουτων | Ἰησους , Και ἑωρακας αὐτον και ὁ λαλων μετα σου ἐκεινος ἐστιν . ὁ δε ἐφη , Πιστευω , κυριε |
της πολεως ταυτης και των αὐτης οἰκητορων ἐν τοσουτοις περιοδοις ἐτων ἐκδικητην ἐταμιευετο ὁ θεος : ἐχειρωσαμην γαρ τους τουτων | ὁ πατηρ με ἀπεσταλκεν : και ὁ πεμψας με πατηρ ἐκεινος μεμαρτυρηκεν περι ἐμου . οὐτε φωνην αὐτου πωποτε ἀκηκοατε |
ἀλλ ' οἱ νομοι περι ἁπαντων ἀγορευουσι , στοχαζομενοι του συμφεροντος ταις πολιτειαις ἁπασαις , εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε | μου . ἐκεινοι δε οἱ γεωργοι προς ἑαυτους εἰπαν ὁτι Οὑτος ἐστιν ὁ κληρονομος : δευτε ἀποκτεινωμεν αὐτον , και |
ἀνηρ , και τῳ πρωτῳ διελοντι το δικαιον ἀπο του συμφεροντος καταρασθαι , ὡς ἀσεβες τι πραγμα δεδρακοτι : ἀσεβεις | ἐπροφητευσεν Ἠσαϊας περι ὑμων των ὑποκριτων , ὡς γεγραπται ὁτι Οὑτος ὁ λαος τοις χειλεσιν με τιμᾳ , ἡ δε |
ἱνα μη καταραχθωσι προς ἀναντες χωριον βιαζομενοι . και γινεται μεγας ἀγων ἐπι πολυ μερος της ἡμερας , νεκροι τε | ποιηται νομου δικαιωθησονται . ὁταν γαρ ἐθνη τα μη νομον ἐχοντα φυσει τα του νομου ποιωσιν , οὑτοι νομον μη |
ταις ὁλκασιν αὐταις φλογα προσαγειν . ἀλλα τῳ Πηλεως οὐ μεγας παραβαλλειν ἐστι . ταυτα λογιζομενοις ἀθυμια και δεος εἰσερχεται | το τριτον των κτισματων των ἐν τῃ θαλασσῃ , τα ἐχοντα ψυχας , και το τριτον των πλοιων διεφθαρησαν . |
ἀριστα δε αὐτου και το πολυσχηματιστον ἐχει , οὐκ ἀθροον μεταβαλλομενον ἀπο της αὐτοσχηματιστου χρησεως , ἀλλ ' ἠρεμα και | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
γαρ οἰδεν αἱμα μεταβαλλομενον μεθιστασθαι του χρωματος νομοις ἀλλοιουμενον και μεταβαλλομενον νομῳ φυσεως , συμμαρτυρησει δε και γαλα και γονη | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
ἐπιδεχεται και εἰς α ληγει : τουτο δε μονον ἐχει καινοτερον , ὁτι δια του Κ ἐκφερεται , καιτοι των | πασῃ παρρησιᾳ ὡς παντοτε και νυν μεγαλυνθησεται Χριστος ἐν τῳ σωματι μου , εἰτε δια ζωης εἰτε δια θανατου . |
περι τινος ἐφη . Ἀρι - στοφανης μεταβαλων ἐπι το καινοτερον οὐδε πατταλον , εἰπε , διδωσι . πατταλον γαρ | ἐργον τουτο ποιησας ; ἐγω μεν γαρ , ἀπων τῳ σωματι παρων δε τῳ πνευματι , ἠδη κεκρικα ὡς παρων |
ἀλφους και ποδας και ἐλεφαντιασεις και ὀφιασεις θεραπευει και ὁτι πολυχρηστον και χρηματικον ἐστιν το ζῳον και πανυ προσφιλες . | ἐαν ᾐ φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα |
ἐκθλιβεται κοπτομενον . συστρεφεται δ ' ἐν ἡλιῳ και ἐστι πολυχρηστον εἰς την ὑγιεινην χρησιν : ἐνεργεστατον δ ' ἐστι | και οὐδεν αὐτῳ λεγουσιν . μηποτε ἀληθως ἐγνωσαν οἱ ἀρχοντες ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος ; ἀλλα τουτον οἰδαμεν ποθεν |
ἑφθου : σιτῳ δε χρησθω τῳ αὐτῳ . Ὑποθυμια δε πολιον , ὀνου τριχας , λυκου κοπρον , ἐπιβαλλε δε | κυριε : πρωτον δε ἐπιτρεψον μοι ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων |
στοιχας , παιονιη τε πολυκνημον τε κατερνες : μανδραγορης , πολιον τ ' , ἐπι δε ψαφαρον δικταμνον εὐοδμος τε | και οἱ ἑξ ἀδελφοι οὑτοι , και εἰσηλθομεν εἰς τον οἰκον του ἀνδρος . ἀπηγγειλεν δε ἡμιν πως εἰδεν τον |
οὐν φησι τῳ τροπῳ κεχρησθαι και κατα του Πηλεως τον Ἀκαστον : ἀφηκε γαρ αὐτον ἐπι της ἐρημιας ὡς ἀπολουμενον | αὐτοι ἡγιασμενοι ἐν ἀληθειᾳ . Οὐ περι τουτων δε ἐρωτω μονον , ἀλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου |
ἀκων . παλιν οὐν ἐκ Φθιας φυγων εἰς Ἰωλκον προς Ἀκαστον ἀφικνειται και ὑπ ' αὐτου καθαι - ρεται . | δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει και οὐκ εἰς τον ἑτερον : |
τῃ γενεσει τουτων , μετα δε το γενεσθαι λι - θον ἀδυνατον ἐξενεχθηναι αὐτον δια το πωρωθηναι , εἰ μη | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
του πρωτου των πληθυντικων του τυπτομεθα τροπῃ της θα εἰς θον , το δευτερον τυπτεσθον ἀπο του δευτερου των πληθυντικων | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
και ἀναμφιϲβητητον γνωριϲμα τηϲ φυϲεωϲ αὐτου : τροφηϲ γαρ προϲενεχθειϲηϲ ἀναπτεται ἡ θερμαϲια και ὁ ϲφυγμοϲ ἐπιδιδωϲιν εἰϲ μεγεθοϲ και | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
ξενιας ἁλωναι , και γαρ καλλος αὐτων ὁμοιως και πυρ ἀναπτεται . οὐ μην ὁ Βραγχος ἐφευγε τον Ἀπολλωνα ὡς | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
το ζην , ὡσπερ δη παλιν ὁ οὐρανος και ὁ νους : και παλιν ὡς ἐπι του νου , ὀντων | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
αὐτης ταις ἐντολαις . σπασαμενος δ ' ἀροτρον : ὁ νους : σπασαμενος δε ὁ Ἰασων το ἀροτρον και δησας | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
, ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
, ταυτην δικην πεπονθως . 〛 τινες δε τον Βελονοπωλην παρασιτον φασι του Παμφιλου : δυστυχουντος οὐν του Παμφιλου ἀναγκη | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
ἐτρεφεν ἐνδυκεως και σον θεραποντ ' ὀνομηνε . “ τουτεστι παρασιτον εἰχεν . εἰ μεν τοινυν φιλον ἐβουλετο τον Πατροκλον | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
ὑπερμεγεθης σφαιρα τους μεν βραχιονας ἐν τῳ βαλλεσθαι τονοι : βαλλεται δε δια το μεγεθος ἀμφοτεραις ταις χερσιν : πληγας | μητε περι τινων διαβεβαιουνται . Οἰδαμεν δε ὁτι καλος ὁ νομος ἐαν τις αὐτῳ νομιμως χρηται , εἰδως τουτο , |
των ἑκατον , τραυματιαι μεντοι γεγονασιν ὑπερ τους τριακοσιους . βαλλεται δε και Παλτογλης ὁ του στολου ἡγεμων τον ὀφθαλμον | βιασται ἁρπαζουσιν αὐτην . παντες γαρ οἱ προφηται και ὁ νομος ἑως Ἰωαννου ἐπροφητευσαν : και εἰ θελετε δεξασθαι , |
τροπον και ἀλλαι παραγωγαι λεξεως σημαινομενον ἀποτελουσιν εἰς ἡν και μεταλαμβανονται , τον αὐτον δη τροπον και το ἡμεδαπος ἐθνικως | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
κατα το πρωτον και δευτερον προσωπον ὀρθοτονουμεναι ἀντωνυμιαι εἰς συνθετον μεταλαμβανονται συνοντος του ῥηματος ἰσαριθμως κατα το αὐτο προσωπον , | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
ἠδη τον βουλομενον εἰναι δεσποτην ἐκαλουν . ὑμεις δε τοσουτους πολεμους κατωρθωκοτες ἁπαντας οὐχ ἡττον καλως ἀνειλεσθε ἠ γενναιως ἐπολεμησατε | και παλιν δοξασω . ὁ οὐν ὀχλος ὁ ἑστως και ἀκουσας ἐλεγεν βροντην γεγονεναι : ἀλλοι ἐλεγον , Ἀγγελος αὐτῳ |
ἐπι ταις ἑκατον ὀλυμπιασιν . ἀφηγουμαι δε τους τε ὀθνειους πολεμους της πολεως ἁπαντας , ὁσους ἐν ἐκεινοις τοις χρονοις | Πετρῳ , Ὁ κυριος ἐστιν . Σιμων οὐν Πετρος , ἀκουσας ὁτι ὁ κυριος ἐστιν , τον ἐπενδυτην διεζωσατο , |
ἐνδεχομενα ἀληθεια οὐχ οὑτω βεβαια : μετα γαρ το γνωσθηναι μεταβαλλεται και πολλακις λανθανει ἀπογινομενον , ὡστε μηδε τον περι | δωδεκα , και ἐπ ' αὐτων δωδεκα ὀνοματα των δωδεκα ἀποστολων του ἀρνιου . Και ὁ λαλων μετ ' ἐμου |
προς ὁντινα ἐγγισῃ τοπον , τουτῳ ἰσον αὐτου το χρωμα μεταβαλλεται . το δε οἰαδον ἐπιρρηματικως εἰρηται . γινεται γαρ | θεραπευειν πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν . Των δε δωδεκα ἀποστολων τα ὀνοματα ἐστιν ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος |
ἐγγυην ἀτην λεγοντ ' ; ἠν , ἀλλ ' ἐγω φιλεταιρον εἰχον ἐθος . ὁτι δε ἐστιν ἡ ἐν Δελφοις | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
Ὁμηρου ἐπ ' αὐτῳ ποιησει και τῳ ἐρωτικον γενεσθαι και φιλεταιρον , ὡς και ἐπαποθανειν ἑλεσθαι τοις παιδικοις . ἀπο | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
διισταμενα κατα συμφυσεις , ἀδυνατα ὁμοιωθηναι : διαπωρουται ταχεως τοισι πλειστοισιν : ἡ δε χρησις σωζεται . Ἐκβαντων , τα | πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα το πλουτος της |
, ἀλλα πεπλανημενως και ἀκριτως ἐξελιπον : τουτεων δε τοισι πλειστοισιν οὐ πουλυν διαλειποντες χρονον , ὑπεστρεψαν οἱ πυρετοι παλιν | : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης . και καθως προειρηκεν Ἠσαϊας , Εἰ μη κυριος |
και ἰουλους . Δημητρουλοι και καλλιουλοι . Και Πλειστον οὐλον οὐλον ἱει , ἰουλον ἱει . Ἀλλοι δε φασιν ἐριουργων | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
πισαι κατω , θερμῳ λουειν και καθιννυσθαι , και θαμινα οὐλον το σωμα , ἐστι δ ' ὁτε ἀχρις ὀμφαλου | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
οὐτε δια χειρων ἐρειδομενος , ἀλλ ' αἰει αὐτῳ χρυσους διφρος ἐτιθετο και τουτῳ ἐπιβαινων κατῃει : και ὁ βασιλεως | ὁδον ἐδιωξα ἀχρι θανατου , δεσμευων και παραδιδους εἰς φυλακας ἀνδρας τε και γυναικας , ὡς και ὁ ἀρχιερευς μαρτυρει |
Περσικη , ἡ δε Λακωνικη . μερη δε του ἁρματος διφρος , ὑπερτερια , ἀντυξ , ἰτυς . ἡ μεν | : διαγρηγορησαντες δε εἰδον την δοξαν αὐτου και τους δυο ἀνδρας τους συνεστωτας αὐτῳ . και ἐγενετο ἐν τῳ διαχωριζεσθαι |
προελθων ἀπηλθον μεθυων ἐρωτι . ὡς δε εἰς το δωματιον παρηλθον , ἐνθα μοι καθευδειν ἐθος ἠν , οὐδε ὑπνου | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
και τουτων μικρα προχειρισαμενους : Ἀμαζοσι μεν γαρ , αἱ παρηλθον τοις ἐργοις την φυσιν , ἱππομαχιαν συναψαντες πανωλεθριᾳ διεφθειραν | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
ποιησαι . Οὑτω γαρ ἀν τις θαυμαζοιτο τε δικαιως και ἰητρος ἀγαθος ἀν εἰη [ . . ] : φησιν | ὑψωθησῃ ; ἑως του ᾁδου καταβιβασθησῃ . Ὁ ἀκουων ὑμων ἐμου ἀκουει , και ὁ ἀθετων ὑμας ἐμε ἀθετει : |
Ὁτι ἀν συ κελευῃς . δει γαρ σοι πειθεσθαι : ἰητρος γαρ ἀνηρ πολλων ἀνταξιος ἀλλων : ἐπιταττε οὐν ὁτι | τῳ πατρι ἠ τῃ μητρι , Δωρον ὁ ἐαν ἐξ ἐμου ὠφεληθῃς , οὐ μη τιμησει τον πατερα αὐτου : |
εὐ πεποιηται ἡ περι τον Κυκλωπα ἱστορια ἠ ἀλλο τι τοιουτον οὐκ ἀγαν ὀρθοεπει : μαλλον γαρ ἁρμοζει λεγειν εὐ | τους ποδας αὐτου και ἐξεψυξεν : εἰσελθοντες δε οἱ νεανισκοι εὑρον αὐτην νεκραν , και ἐξενεγκαντες ἐθαψαν προς τον ἀνδρα |
πολλων σταντων παλιν ἐπ ' ἀρχην ἠλθεν ἡ μαχη . τοιουτον γαρ και ἐπι του καθολου γινεται : κατακρατειται γαρ | Ὁ κυριος αὐτου χρειαν ἐχει . ἀπελθοντες δε οἱ ἀπεσταλμενοι εὑρον καθως εἰπεν αὐτοις . λυοντων δε αὐτων τον πωλον |
ἐν ἀκρᾳ τῃ βορειῳ χηλῃ Τιμοχαρις μεν ἀναγραφει βορειο - τερον του ἰσημερινου μοιρᾳ α και πεμπτῳ , Ἱππαρχος δε | τῃ ἀλωπεκι ταυτῃ , Ἰδου ἐκβαλλω δαιμονια και ἰασεις ἀποτελω σημερον και αὐριον , και τῃ τριτῃ τελειουμαι . πλην |
ἀρθρον . μετα δε την ζʹ ἠ και βραδυ - τερον ἐπιλυϲαντα δει μετριᾳ κεχρηϲθαι τριψει δια το ϲτερεμνιωτερου γινομενου | μη βλεπειν και ὠτα του μη ἀκουειν , ἑως της σημερον ἡμερας . και Δαυιδ λεγει , Γενηθητω ἡ τραπεζα |
ταυτοτητα προσῳδιας , και προς τουτοις το της αὐτης εἰναι συνηθειας ἀμφοτερα : εἰ γαρ καθ ' ἑν τι τουτων | ποιων τους ἀγγελους αὐτου πνευματα , και τους λειτουργους αὐτου πυρος φλογα : προς δε τον υἱον , Ὁ θρονος |
Ἐπικουρου διοτι πολλης ἐστιν [ ] ἡ ῥητορικη τριβης και συνηθειας οὐχ ὑπακουστεον [ ] [ ] το μονης ἀλλα | πληγων τουτων ἀπεκτανθησαν το τριτον των ἀνθρωπων , ἐκ του πυρος και του καπνου και του θειου του ἐκπορευομενου ἐκ |
, το δε παν ἐμψυχον ἁμα και δαιμονων πληρες : διηκειν δε και δια του στοιχειωδους ὑγρου δυναμιν θειαν κινητικην | Ἀχαζ , Ἀχαζ δε ἐγεννησεν τον Ἑζεκιαν , Ἑζεκιας δε ἐγεννησεν τον Μανασση , Μανασσης δε ἐγεννησεν τον Ἀμως , |
σαφες ἐκ του ἀποτεμνειν ἡμας αὐτας δια το ἐπι πλεον διηκειν , οὑ εἰσι συστατικαι : ἰδου γαρ φαμεν το | τουτῳ . και ἐδωκεν αὐτῳ διαθηκην περιτομης : και οὑτως ἐγεννησεν τον Ἰσαακ και περιετεμεν αὐτον τῃ ἡμερᾳ τῃ ὀγδοῃ |
οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
ἐλαιῳ ἐπι πυρος μαλθακου πρᾳως ἑψησας , ἐπειτα ἐπενδασαμενος τον κηρον , τακεντος ἐμπασας τον λιθον , μετα δε ταυτα | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
: δια τουτ ' οὐν καμνει . Λαβων μελι , κηρον και λινου πεταλα , τριψας λεια και ὀρνιθος στεαρ | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
τε πολυουσια και πολυτροφα και τα ἀθροως ἀναδιδομενα προ της τελειας πεψεως , και τα βαρεα ταις ποιοτησι και τα | την οἰκιαν οὐκ ἀφηκεν εἰσελθειν τινα συν αὐτῳ εἰ μη Πετρον και Ἰωαννην και Ἰακωβον και τον πατερα της παιδος |
Ἰσαακ ἐγεννησεν ὁ κυριος : αὐτος γαρ πατηρ ἐστι της τελειας φυσεως , σπειρων ἐν ταις ψυχαις και γεννων το | ἐλεημοσυνην παρα των εἰσπορευομενων εἰς το ἱερον : ὁς ἰδων Πετρον και Ἰωαννην μελλοντας εἰσιεναι εἰς το ἱερον ἠρωτα ἐλεημοσυνην |
, ἁπτεσθαι αὐτου , τον δε φωρα ἐν τῳ σκοτεϊ προτειναι αὐτῃ του νεκρου την χειρα : την δε ἐπιλαβομενην | δια των σποριμων , και οἱ μαθηται αὐτου ἠρξαντο ὁδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας . και οἱ Φαρισαιοι ἐλεγον αὐτῳ |
, βιαζηι μ ' οὐ θελοντα δραν ταδε . τολμα προτειναι χειρα και θιγειν ξενης . και δη προτεινω , | δε ἐλεγεν πειραζων αὐτον , αὐτος γαρ ᾐδει τι ἐμελλεν ποιειν . ἀπεκριθη αὐτῳ ὁ Φιλιππος , Διακοσιων δηναριων ἀρτοι |
παραμενει , τα δε οὐκ ὀντα προσεσται . Συριανου . Διαιρειται μεν εἰς το χρησιμον , ὁ και ἐκ περιουσιας | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
την ἐγγραφον τελει και ἐξ ἀμφοτερων γνωριζεται των μερων . Διαιρειται δε κεφαλαιοις τοισδε : προβολῃ ἐκ πραγματος , προβολῃ | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
νυν ἐκτιθεται τελευταιον το διαγραμμα , ὁλον δε τῃ ἀπαριθμησει προτερας ταττει τας τε ἁπλας και τας ἐκ μεταθεσεως , | ἐγγυς δε οὐσης Λυδδας τῃ Ἰοππῃ οἱ μαθηται ἀκουσαντες ὁτι Πετρος ἐστιν ἐν αὐτῃ ἀπεστειλαν δυο ἀνδρας προς αὐτον παρακαλουντες |
μια μεν αἰτια ἡδε , λεγεται δε και ἑτερα της προτερας ἐμφαντικωτερα : καρυου το μεν φλοιωδες ἐστι πικρον , | ἐκ των δουλων του ἀρχιερεως , συγγενης ὠν οὑ ἀπεκοψεν Πετρος το ὠτιον , Οὐκ ἐγω σε εἰδον ἐν τῳ |
ποιει . του της τυχης ἐχοντος ἀγαθοποιους ἐπικειμενους ἀστερας οὐ διδοασιν ἀποδημιας , μαλιστα ὑπερ γην πιπτοντες . ὁ κληρος | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
σιτευθεντων ἀλεκτρυονων ἡδεις τε ὑπαρχουσι και τροφην χρηστην τῳ σωματι διδοασιν . Οἱ νεφροι δε κακοχυμοι τε εἰσι φανερως και | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
. εἰρηται δ ' ἐν ἀλλοις και διοτι περι το μεταλλον των λιθων , ἐξ ὡν αἱ πυραμιδες γεγονασιν , | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
Βυζαντιῳ , ὁπου σιδαρεοισι † † νομισμασι . ἐκει γαρ μεταλλον ἠν , ἐν ᾡ ὠμνυον . σιδαρεοισιν ] ποιειτε | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
: ἐκ γαρ τουτων αἱ τε αἰτιαι και οἱ θανατοι καταλαμβανονται κατα τας φυσικας αὐτων ἐνεργειας . χρη οὐν σκοπειν | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
ψυχικων ποιοτητων αἱ μεν περι το λογικον και νοερον μερος καταλαμβανονται δια της κατα τον του Ἑρμου ἀστερα θεωρουμενης ἑκαστοτε | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
Ἠ το σοφιας προς το ποτμου συναπτεον , οὑτως : Ἀριστον δε ὑπαρχει το πλουτειν συν τυχῃ και ἐπιτυχιᾳ ποτμου | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
πεσῃ ἐπι το τρυπανον , εὐθυ τον λιθον ἐπαφιεσθαι . Ἀριστον δε προς τα διακοπτοντα το τειχος και τοδε παρεσκευασθαι | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
πολυδικους και κακοπραγμονας ὑπο των ἐφορων προαγεσθαι , και ζημιουν τουτους και ἀτιμους ποιειν . Κορινθιων : Κορινθος Ἐφυρα προτερον | δε οἱ βοσκοντες το γεγονος ἐφυγον και ἀπηγγειλαν εἰς την πολιν και εἰς τους ἀγρους . ἐξηλθον δε ἰδειν το |
ἐστιν ἐκ των δαιμονων ὀργη . σεβονται δε οἱ Μαραθωνιοι τουτους τε οἱ παρα την μαχην ἀπεθανον ἡρωας ὀνομαζοντες και | ἐξηλθεν συν τῳ Βαρναβᾳ εἰς Δερβην . Εὐαγγελισαμενοι τε την πολιν ἐκεινην και μαθητευσαντες ἱκανους ὑπεστρεψαν εἰς την Λυστραν και |
, ὁτε και τα πτερυγια της ῥινος διαστελλονται . και διαστελλεται μεν ἐπι μεγα ὁ θωραξ , οὐ προς ἀναλογιαν | σοι . [ ἠ ] οὐκ ἐξεστιν μοι ὁ θελω ποιησαι ἐν τοις ἐμοις ; ἠ ὁ ὀφθαλμος σου πονηρος |
των ἁγιων τροπον καταπετασματος του μεσου , ᾡ τα ὁμογενη διαστελλεται κατα τας ἐν τοις εἰδεσι τομας . ὁ μεν | εἰς τας καρδιας αὐτων ποιησαι την γνωμην αὐτου , και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αὐτων τῳ θηριῳ |
και δημοτικους μαλλον : ἐκεινους μεν γαρ δεσποτικως ἀρχοντας των πολιτων καταφρονειν των πολλων , και τας της πατριδος συμφορας | και την θαλασσαν , ὁτι κατεβη ὁ διαβολος προς ὑμας ἐχων θυμον μεγαν , εἰδως ὁτι ὀλιγον καιρον ἐχει . |
' ἡμιν ἐδοξεν ἡ πολις πεπονθεναι ταὐτον εἰς τε των πολιτων τους καλους τε κἀγαθους εἰς τε τἀρχαιον νομισμα και | εἰ τις ἐστιν ἀνεγκλητος , μιας γυναικος ἀνηρ , τεκνα ἐχων πιστα , μη ἐν κατηγοριᾳ ἀσωτιας ἠ ἀνυποτακτα . |
, ὡς ἐν ἱερωι μαντεσιν τ ' ἐσθλοις τραφεις , οἰωνον ἐθετο κἀκελευς ' ἀλλον νεον κρατηρα πληρουν : τας | ποτηριον ὡσαυτως μετα το δειπνησαι , λεγων , Τουτο το ποτηριον ἡ καινη διαθηκη ἐν τῳ αἱματι μου , το |
ἀναλαβειν αὑτον ὑπτιος ἐπι την γην φερεται . τουτον τον οἰωνον οὐτε μαν - τειας οὐτ ' ἐνδοιασμου δεομενον , | , ὑπερ ἡμων ἐστιν . Ὁς γαρ ἀν ποτισῃ ὑμας ποτηριον ὑδατος ἐν ὀνοματι ὁτι Χριστου ἐστε , ἀμην λεγω |
παντων ὡν ὑφελωνται . φασι δε και καθ ' ὑπνους ἐπιφαινομενον πολλοις των Χιων προσημαινειν οἰκετων ἐπιβουλας : και οἱς | λεγων , Εἰπεν κυριος τῳ κυριῳ μου , Καθου ἐκ δεξιων μου ἑως ἀν θω τους ἐχθρους σου ὑποκατω των |
τας προκαταληψεις των ὀχυρων τοπων , ἱνα το γουν πληθος ἐπιφαινομενον αὐτων φοβον ἐνεργαζοιτο τοις πολεμιοις : καιρου δε παρασταντος | Εἰπε ἱνα καθισωσιν οὑτοι οἱ δυο υἱοι μου εἱς ἐκ δεξιων σου και εἱς ἐξ εὐωνυμων σου ἐν τῃ βασιλειᾳ |
μη και κωφος τις εἰ , ὡς βοωντων αὐτων μη ἐπαϊειν . Πολλα ἐτι ἐχων εἰπειν καταπαυσω τον λογον : | . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ δε Πιλατος παλιν ἐπηρωτα αὐτον λεγων , Οὐκ ἀποκρινῃ οὐδεν ; |
λογου μεταξυ ἀναγιγνωσκων : ἡγουμενος γαρ σε μαλλον ἠ ἐμε ἐπαϊειν περι των τοιουτων σοι εἱπομην , και ἑπομενος συνεβακχευσα | ἡ ἐσχατη πλανη χειρων της πρωτης . ἐφη αὐτοις ὁ Πιλατος , Ἐχετε κουστωδιαν : ὑπαγετε ἀσφαλισασθε ὡς οἰδατε . |
οὐν μαλλον ἡ φιλια ἐν τῳ φιλειν ἠ ἀντιφιλεισθαι και ἐπαινουνται οἱ φιλουντες τους φιλους , ἀρετη ἀν εἰη φιλων | παραβολην . και λεγει αὐτοις , Οὑτως και ὑμεις ἀσυνετοι ἐστε ; οὐ νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς |
, και οἱ περι ταυτα σπουδαζοντες , ἀλλα συμμετρως , ἐπαινουνται . ἀλλ ' ὁμως ἐστι τις ὑπερβολη και ἐν | το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε , ἀλλ ' ἐγω ἐξελεξαμην ὑμας ἐκ του κοσμου |
Ῥωμυλου γενομεναι τα τε ἀλλα ἐχουσαι δικαια και ἱνα μηδετερα πολεμου ἀρχῃ : ἡ δ ' ἐγκαλουσα ὁ τι δη | ποιησαμενος τῃ ἑξης καθισας ἐπι του βηματος ἐκελευσα ἀχθηναι τον ἀνδρα : περι οὑ σταθεντες οἱ κατηγοροι οὐδεμιαν αἰτιαν ἐφερον |
, οἰμαι : ὁποταν μεν πολεμος παρῃ , τοις του πολεμου πραγμασιν ἡ στασις λυμαινεται , εἰρηνης δ ' ὑπαρχουσης | δεσμων ἐχοντα ἐγκλημα . μηνυθεισης δε μοι ἐπιβουλης εἰς τον ἀνδρα ἐσεσθαι ἐξ αὐτων ἐπεμψα προς σε , παραγγειλας και |
ἐποιησα τον ἐπι δειπνον τε ἁμα και αὐτην την θυγατερα καλουντα μονην ἐν μεγαλοις αὐτῳ τρεφομενην χρημασι , την μεν | , μαλλον ἑλομενος συγκακουχεισθαι τῳ λαῳ του θεου ἠ προσκαιρον ἐχειν ἁμαρτιας ἀπολαυσιν , μειζονα πλουτον ἡγησαμενος των Αἰγυπτου θησαυρων |
τον τε χειρω και τον ἀμεινω βιον , χειρω μεν καλουντα ὁς αὐτην ἐκεισε ἀξει , εἰς το ἀδικωτεραν γιγνεσθαι | κριμα ἐμπεσῃ του διαβολου . δει δε και μαρτυριαν καλην ἐχειν ἀπο των ἐξωθεν , ἱνα μη εἰς ὀνειδισμον ἐμπεσῃ |
κωλυματος τινος ἠ παρ ' αὐτην την κυουσαν ἠ του περιεχοντος οὑτω διατεθεντος ὡς ἀσυμμετρως προς τηνδε την κυησιν ἐσχηκοτος | ἐχθες τον Αἰγυπτιον ; ἐφυγεν δε Μωϋσης ἐν τῳ λογῳ τουτῳ , και ἐγενετο παροικος ἐν γῃ Μαδιαμ , οὑ |
νωθρος , ὠ παι , δεκτικος ὠν των ἐκ του περιεχοντος συνισταμενων νεφων ὁπου δ ' ἀν ἐμπεσῃ νεφελη , | , και ὁ μισων την ψυχην αὐτου ἐν τῳ κοσμῳ τουτῳ εἰς ζωην αἰωνιον φυλαξει αὐτην . ἐαν ἐμοι τις |
Ἀλανιας ἐκπεπομφεν ἀξοντα στρατευμα μισθοφορον : ὁ δε ἀπελθων και στρατον ἐκειθεν ἀναλαβων περι που τας ἑξ χιλιαδας τον Ποντον | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
. , . . . . . ἐννημαρ μεν ἀνα στρατον ᾠχετο κηλα θεοιο . κηλα : Λ . ὁρατο | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
ὑμνους και τα ἀλλα οἱς ἐπιστημη και εὐσεβεια συναυξονται και τελειουνται . ἀει μεν οὐν ἀληστον ἐχουσι την του θεου | εἰπεν , Ὁ θεος των πατερων ἡμων προεχειρισατο σε γνωναι το θελημα αὐτου και ἰδειν τον δικαιον και ἀκουσαι φωνην |
' ὁσα ὑπο των θεων διιθυνονται βουλευματα των ἀνθρωπων , τελειουνται , ὁσα δε οὐ , οὐ τελειουνται . τουτο | ἐν τῃ προσευχῃ πιστευοντες λημψεσθε . Και ἐλθοντος αὐτου εἰς το ἱερον προσηλθον αὐτῳ διδασκοντι οἱ ἀρχιερεις και οἱ πρεσβυτεροι |
χαριζομενος . και εἰ μεν θερους , ἰσος ἀν ἠν ἐκεινοις , εἰ δε και χειμωνος , ἀδικωτερος πηλου του | τῳ κοσμῳ ὠ , φως εἰμι του κοσμου . ταυτα εἰπων ἐπτυσεν χαμαι και ἐποιησεν πηλον ἐκ του πτυσματος , |
τοις τοτε πραττοντες ἀγανακτουμεν , εἰ μη την αὐτην τιμην ἐκεινοις ἑξομεν . οἱ τοσουτον ἀπολελειμμεθα και τοις ἐργοις και | και Σαμαρειᾳ και ἑως ἐσχατου της γης . και ταυτα εἰπων βλεποντων αὐτων ἐπηρθη , και νεφελη ὑπελαβεν αὐτον ἀπο |
το ποιον ἀφοριζει “ . τουτο δε γινεται δια το ἀνωμαλον της συνηθειας , ἡτις τα ἀνομοια πραγματα ὁμοιοις σχημασι | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
σημειοις ἡ μεγιστη γινεται διαφορα της ὁμαλης κινησεως παρα την ἀνωμαλον . ἐπεζευχθωσαν γαρ ἡ τε ΕΒ και ἡ ΕΔ | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
παραδωσειν : νυν δε προς τουτῳ και Ἀθηναιους ἀν τυχειν πολεμησειν μη βουληθεντας . οὐκ ἀν ἐν τυχῃ γιγνεσθαι σφισιν | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
. το δε αἰτιον , ὁ του δουναι κυριος ὀμωμοκε πολεμησειν ταις Μουσαις . Συκοφαντην σε το ἐραν πεποιηκε και | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
, καθιδρυθηναι δ ' ἐν τῳ κοσμῳ τῃ των εὐ παθοντων τιμῃ , παντων προθυμως ἀναγορευοντων θεον και κυριον εἰς | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
εἰναι των κατοιχομενων ἐπαινος , ἀλλα ὀλοφυρμος ὡς τα δεινοτατα παθοντων . πειρασθαι δε ἐν τῳ παραμυθεισθαι και ἐνδιδοναι του | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
Δωρικως : οἱ γαρ Δωριεις την ου διφθογγον εἰς α μεταβαλλουσιν . Βορεαο : ὑπερβορεος γαρ ἡ χωρα δια το | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
ὡς εἰπειν ἀπαγριουται . Ἐνιοτε δε και οἱονει πηρωσει τινι μεταβαλλουσιν εἰς το χειρον κολουομενα κατα την πρωτην γενεσιν τα | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
σπανεως παυσαι , μη προς τον Πτολεμαιον πεμπε ὁπως χρηματα κτησεται : εἰ δε μη , ἀλαζονειαν προσλαβων ἀπελευσεται , | πιστις σου σεσωκεν σε . Ἐπερωτηθεις δε ὑπο των Φαρισαιων ποτε ἐρχεται ἡ βασιλεια του θεου ἀπεκριθη αὐτοις και εἰπεν |
ἐπι τεκνοις λυπηθησεται , μετα δε την πρωτην ἡλικιαν πολλα κτησεται και τοπων ἀλλων ἀρξει και ἐσχατης καλης τευξεται , | ἀλλα θεῳ τῳ δοκιμαζοντι τας καρδιας ἡμων . οὐτε γαρ ποτε ἐν λογῳ κολακειας ἐγενηθημεν , καθως οἰδατε , οὐτε |
οὐ λεγει . λεγει οὐν Ἀριστοφανης , ὁτι , εἰ ἐπαινεθησεται παρ ' ὑμων ἡ νυν κωμῳδια , γνωσεται , | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
ἐναλλαγην ἐχων τῳ ἐτει ἐκεινῳ περιδοξος και εὑρησει ἀγαθα και ἐπαινεθησεται παρα πολλων . εἰ δε ἐστιν ἐν τῳ ὡροσκοπῳ | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
ἀνθη , προσηλθεν ὁ τεττιξ τῳ μυρμηκι ζητων , ᾡ τραφησεται . ἠρετο δε ὁ μυρμηξ τον τεττιγα : „ | ἡμερᾳ τον πηλον ἐποιησεν ὁ Ἰησους και ἀνεῳξεν αὐτου τους ὀφθαλμους . παλιν οὐν ἠρωτων αὐτον και οἱ Φαρισαιοι πως |
ἐν τοις των κακοποιων τοποις κατειλημμενου , το γεννωμενον οὐ τραφησεται , παρ ' αὐτα δε ἑξει το τελος της | οὐκ οἰδεν που ὑπαγει , ὁτι ἡ σκοτια ἐτυφλωσεν τους ὀφθαλμους αὐτου . Γραφω ὑμιν , τεκνια , ὁτι ἀφεωνται |
. Ὀδοντων πρισις , ὀλεθριον , οἱσι μη συνηθες και ὑγιαινουσιν : πνιγμος ἐν τουτεοισι , πανυ κακον . Προσωπου | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
ἑκαστῃ τα δεοντα . Τα τοινυν λευκα των οὐρων τοις ὑγιαινουσιν ἁπαξ μεν ὀφθεντα πολυποσιαν οἰνου σημαινει και μαλιστα εἰ | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
ἐν Λακιαδαις κρατιστον ἐστι τουτον ἐκτεμειν , γυναι , τον διφρον , ἀχρηστα παντελως οὑτως ἐχει τα σπαρτα , ἑτερον | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
ἐχει και περι μεγα ἑδος Θεσσαλικον , ἀντι του περι διφρον Θεσσαλικον . πας γαρ διφρος ἀνακλισμον ἐχων Θεσσαλικος παρα | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
γαρ αὐτο μαλλον : χρη γαρ ὡς ἁπλως εἰπειν μητε καταξηρον εἰναι το δεξομενον ὡσπερ τεφραν ἠ ἀμμον μητε καθυγρον | . Και ὁ τεταρτος ἀγγελος ἐσαλπισεν : και ἐπληγη το τριτον του ἡλιου και το τριτον της σεληνης και το |
κολλικοφαγε . τινες δε τα ἰτρια ἐνομισαν . καρφαλεον : καταξηρον . κενεβρεια : τα νεκριμαια κρεα οὑτω καλουνται , | και θειον . ἀπο των τριων πληγων τουτων ἀπεκτανθησαν το τριτον των ἀνθρωπων , ἐκ του πυρος και του καπνου |
δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη Σεληνη καλουμενη : τον δε καταφερομενον ἀπ ' αὐτης ἀφρον περι την ἀρχην του θερους | ἐχεις κοινωνον , προσλαβου αὐτον ὡς ἐμε . εἰ δε τι ἠδικησεν σε ἠ ὀφειλει , τουτο ἐμοι ἐλλογα : |
. Οὐρον ἐστι περιηθημα του αἱματος ἐν τῃ μεγαλῃ φλεβι καταφερομενον δια νεφρων και οὐρητηρων ἐν τῃ κυστει . ἀλλως | δε πολλοι ἐξ αὐτων , Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα |
ἐπιδεικνυῃ τον Κλεωνα κἀν τουτῳ πονηρον , ὁτι μηδε τουτων φειδεται , ἀλλ ' ἐπισης ἁπαντας συκοφαντει . ΓΘ ἀργαλεωτατων | Και εἰδον οὐρανον καινον και γην καινην : ὁ γαρ πρωτος οὐρανος και ἡ πρωτη γη ἀπηλθαν , και ἡ |
εὐτυχησεν : ἀδικος ἐστιν , δικαιος ἐστιν . τις ἡμων φειδεται τουτων των ὀνοματων ; τις ἡμων ἀναβαλλεται την χρησιν | γινεσθαι και Μωϋσης , εἰ παθητος ὁ Χριστος , εἰ πρωτος ἐξ ἀναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τῳ τε λαῳ |
το ἐν τοις Ἱεροσολυμοις κτισμα . κατεσχε δε ῥᾳδιως οὐκ ἐπιφθονον ὀν το χωριον οὐδ ' ὑπερ οὑ ἀν τις | μαθητων αὐτου εἰπεν αὐτῳ , Συ εἰ ὁ ἐρχομενος ἠ ἑτερον προσδοκωμεν ; και ἀποκριθεις ὁ Ἰησους εἰπεν αὐτοις , |
και παρα τοις συνετοις ὁμοιως ἑνεκα του διαφερειν δοκειν αὐτων ἐπιφθονον και λυπηρον γινεσθαι : ἐγω δε αὐτη : ἐπιφθονος | εἰ μη το ἀλληλους ἀγαπαν : ὁ γαρ ἀγαπων τον ἑτερον νομον πεπληρωκεν . το γαρ Οὐ μοιχευσεις , Οὐ |
διο και κελευουσι κοτινους φυτευσαντας ἐνοφθαλμιζειν ἠ ἐμφυτευειν ὑστερον . ἀντιλαμβανονται γαρ μαλλον ἰσχυροτερου και τροφην ἐπισπωμενα πλειω καλλικαρπον το | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
του παθους του εἰς αὐτας ἐξ αὐτων των αἰσθητων γινομενου ἀντιλαμβανονται , οὐκ ἰσασι δε την οὐσιαν αὐτην καθ ' | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
, ἡ δε σεληνη της δυσεως . Και πιθανας ἀποδειξεις ἀναφερουσιν περι τουτων , ὁτι περι ψαμμου τι λελαληκασιν , | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
κατασκοπων ἐχοντες ταξιν , ὁ τι δ ' ἀν ἀκουσωσιν ἀναφερουσιν ἑκαστης ἡμερας προς τους καλουμενους ἀνακτας . οἱ δε | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
κατα διαφοραν και ποιῳ νοσηματι ἑκαστος αὐτων ἁρμοδιος . οὐ παραιτειται μεν οὐδε τοις προ ἡμων ἡ τησδε της μεθοδου | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
λεγοντων και δια μυθων τα ψευδη συναγοντων τε και συνισταντων παραιτειται : το γαρ μυθικως σοφιζομενων ἰσον τῳ δια μυθων | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
. και δη και των δυναμει λεγομενων εἰναι τοιων ἠ τοιων ἀναγκαιον ἑκαστον ὡς προς το κατ ' ἐνεργειαν ἀναφερομενον | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
θε ? [ ] θυγατρι μισγοιτ ' ε [ ] τοιων δε κομπων [ ] ποινας θεοις ἐτεισεν [ : | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
τον Πρωταρχιδην παραδιδοναι αὐτῳ την συνοικιαν ἡν εἰχεν ἀντι της προικος , ὡς ὀντι ἐγγυητῃ αὐτῳ , το δε μερος | μετα των δωδεκα . και ἐσθιοντων αὐτων εἰπεν , Ἀμην λεγω ὑμιν ὁτι εἱς ἐξ ὑμων παραδωσει με . και |
ἀμφοτεροι ὑπο γην εὑρεθωσιν ἰδιων ἀποβολην και τεκνων και της προικος και προτελευτην του ἀνδρος σημαινουσιν , ἀν δε Ζευς | του ἀγρου πως αὐξανουσιν : οὐ κοπιωσιν οὐδε νηθουσιν : λεγω δε ὑμιν ὁτι οὐδε Σολομων ἐν πασῃ τῃ δοξῃ |
εὐ λεγειν Φαιδρος . ἐγω οὐν ἐπιθυμω ἁμα μεν τουτῳ ἐρανον εἰσενεγκειν και χαρισασθαι , ἁμα δ ' ἐν τῳ | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
ὁ ναυκληρος ἐκομισε ποιησαμενος ἐν Ἐφεσῳ : ἐδειτο γαρ Χαιρεας ἐρανον συνεφηβοις ἀπενεγκειν . ὀθονας γαρ και χιτωνισκους τι ἀν | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
' ἐστι ταυτα ἁπερ οἱ προσενεγκαμενοι ἀν ἐπιπιωσι δηλητηριον οὐκ ἀδικουνται . ἰσχαδες δυο μετα καρυων βασιλικων β και πηγανου | : ὡν ἐστιν Ὑμεναιος και Φιλητος , οἱτινες περι την ἀληθειαν ἠστοχησαν , λεγοντες [ την ] ἀναστασιν ἠδη γεγονεναι |
δε [ τουτῳ ] οἱ μεν ὠφελουμενοι [ ] οὐκ ἀδικουνται ? [ - ] [ , οἱ ] δε | οἰδατε παντες . οὐκ ἐγραψα ὑμιν ὁτι οὐκ οἰδατε την ἀληθειαν , ἀλλ ' ὁτι οἰδατε αὐτην , και ὁτι |
ἀνατολας ὑπο του βαρβαρου τολμωμενα , οὐκ ἀνασχετα ἡγουμενος , καλουντων δε αὐτον και των ἐκεισε ἡγεμονων , ἀσχαλλων μεν | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
ὀνομα κορκοτης , λυκου ἐχων μεγεθος : των δε ποιμενων καλουντων τους ἰδιους παιδας ὀνομαστι , μιμειται τας φωνας των | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
ἐθρηνει . ἠν δε και ὁμιλος περι αὐτην γυναικων οὐδεν ἐκειναις ὁμοιων , αἱς ἐφην εἰναι περι την Βασιλειαν , | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
λυπαι δ ' αὐ δια το παρ ' ἡδονας τοὐναντιον ἐκειναις . Ἀναγκη γιγνεσθαι τα τοιαυτα δια ταυτα . Οὐκουν | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
ἐπι ποσον τε διατεινουσιν ἐν τοις μαθημασι , και πως ὑπαρχουσιν ἐν αὐτοις , κατα τι τε διεστηκασι των ἐν | αὐτων ἀκολουθει μετ ' αὐτων . Και εἰδον , και ἰδου νεφελη λευκη , και ἐπι την νεφελην καθημενον ὁμοιον |
κατηγορων ἐκεινους τους λογους εἰπεν οἱ κατ ' αὐτου νυν ὑπαρχουσιν : ἁ γαρ ὡρισω συ δικαια , ὁτε Τιμαρχον | ἐτι αὐτου λαλουντος ἰδου νεφελη φωτεινη ἐπεσκιασεν αὐτους , και ἰδου φωνη ἐκ της νεφελης λεγουσα , Οὑτος ἐστιν ὁ |
τουτων ὀντος του ἀφετου ἀναλογως τῃ προς τα β τα περιεχοντα αὐτον κεντρα θεσει . ὡς μεν συντομως εἰπειν τουτο | εἰσελθοντα κατοικει ἐκει , και γινεται τα ἐσχατα του ἀνθρωπου ἐκεινου χειρονα των πρωτων . Ἐγενετο δε ἐν τῳ λεγειν |
μεταβασει : διατμιζομενου γαρ και πνευματουμενου του ὑγρου ῥηγνυται τα περιεχοντα τους ὀγκους ἀγγεια δια την στενοχωριαν . ὡστ ' | ἐγω ὁ Χριστος , ἀλλ ' ὁτι Ἀπεσταλμενος εἰμι ἐμπροσθεν ἐκεινου . ὁ ἐχων την νυμφην νυμφιος ἐστιν : ὁ |
περιτυχειν ἀνδρι και γνωναι το φερτατον . ἀντι του το ἀποβησομενον ἀφ ' οὑ τις γεννηθῃ μεχρι τελους . τουτο | το κριμα της πορνης της μεγαλης της καθημενης ἐπι ὑδατων πολλων , μεθ ' ἡς ἐπορνευσαν οἱ βασιλεις της γης |
ἀγωνισμα , ἀφανες ἐστι και ἀπροορατον το ἐκ της τυχης ἀποβησομενον , πριν ἠ τελος γενεσθαι , ποτερον νικησουσιν ἠ | οὐσα ἐν ῥυσει αἱματος δωδεκα ἐτη και πολλα παθουσα ὑπο πολλων ἰατρων και δαπανησασα τα παρ ' αὐτης παντα και |
Ἰσχυρον ὁ νομος ἐστιν , ἀν ἀρχοντ ' ἐχῃ . Ἱκανον το νικαν ἐστι τοις ἐλευθεροις . Ἰδιας νομιζε των | και σκηνωσει μετ ' αὐτων , και αὐτοι λαοι αὐτου ἐσονται , και αὐτος ὁ θεος μετ ' αὐτων ἐσται |
παρ ' ἡμων , ἀλλα τιμωντες ἀλλως το βελτιον . Ἱκανον και τουτο , εἰ και συ φης ἐπι μηδενι | πληρωθησεται , και παν ὀρος και βουνος ταπεινωθησεται , και ἐσονται τα σκολια εἰς εὐθειαν και αἱ τραχειαι εἰς ὁδους |
ποιει , το δε μη θελγει την ἀπιστιαν . ἐν τοιαυταις ἐσῃ φροντισιν , ὠ παι , λαβων ἡν στεργεις | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
ἡμων ] ἀντι του ” παρ ' ἡμων “ . τοιαυταις σφενδοναις : σφενδονας εἰπεν , ὁτι ἡ χαλαζα ὡς | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
συμβολον εἰναι της ἐκεινου δικαιοσυνης και δυναμεως και ὡς της ἀνθρωπειας προὐστη φυσεως παντας ἀγων προς το βελτιστον ; δι | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
. Φωκη θαλασσια , ζῳον καλλιστον ἐστι και γνωστον , ἀνθρωπειας χειρας ἐχουσα , προσωπον δε βοος μικρας . Φρυνος | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
ἐφ ' ἑαυτο : προς αὐτο τα ἐλαττω ἀπο ἐλαττονων μεταφεροντες ἀδυναμιᾳ του τυχειν των ἁ προσηκει λεγειν περι αὐτου | παραχρημα . ὁ δε εἰπεν αὐτῃ , Θυγατηρ , ἡ πιστις σου σεσωκεν σε : πορευου εἰς εἰρηνην . Ἐτι |
ἀγωσι γινομενα προς αὑτους τοις ἀθληταις βιαια εἰς την δικαιολογιαν μεταφεροντες . Διο και αἱ δικαι παρ ' αὐτοις δι | [ και ] το κηρυγμα ἡμων , κενη και ἡ πιστις ὑμων , εὑρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του θεου , |
τε και καθαρας Ἑλλαδος , ἐπειτα ὁμονο - ουσαν και ἀστασιαστον πολιτευειν , τον γαρ προ του χρονον ἐστασιαζεν ἡ | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
πολιτικον ἁπασων ὀντα των ἀρετων περιεκτικον αὐτον ἐν ἑαυτῳ τυγχανειν ἀστασιαστον και ἀταραχον το κυρος ἐχοντα της πολιτειας . ὁθεν | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
μεν γαρ κατασκευαζει , ὁτι νομιμον , ὁ δε ὁτι παρανομον ἐκ των ἐναντιων ὡρμημενος . Και ὀνομα μεν γενικον | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
οἱον ἐδοξε τις την μητερα τυπτειν . ἠν μεν οὐν παρανομον , ἀλλ ' οὐδεν ἡττον ἐλυσιτελησεν αὐτῳ , ἐπειδη | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
τινα φυσιν ἀπειρον οὐσιωμενην ἐν τῳ ἀπειρῳ , διαφερονται δε ἀλληλοις ὁμως κατα πολλα . οἱ μεν γαρ Πυθαγορειοι τον | συ καλλιον ἐπιγινωσκεις . εἰ μεν οὐν ἀδικω και ἀξιον θανατου πεπραχα τι , οὐ παραιτουμαι το ἀποθανειν : εἰ |
κωνων ὀρθων τοις ἀξοσι τα δια των ἀξονων τριγωνα ἰσα ἀλληλοις ἐστι . καταγεγραφθωσαν οἱ κωνοι , και ἐστω , | εὑρεθεις ὡς ἀνθρωπος ἐταπεινωσεν ἑαυτον γενομενος ὑπηκοος μεχρι θανατου , θανατου δε σταυρου . διο και ὁ θεος αὐτον ὑπερυψωσεν |
ἐνδωσουσιν : ταπεινωθησονται . μερος μεν το σφετερον : το διμοιρον , ὡς και προτερον εἰρηται ἐτι δε : παλιν | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
ἡμεις το διμοιρον δεδωκαμεν ʃ υπʹ των νεων οὐσων το διμοιρον τουτων τριακοσιαι εἰκοσιν ἐν τῳ στενῳ : † ῥητω | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
και διδασκοντες τα θεια διατελουσιν . Οἱ δε βασιλεις και μετρητον ἐπινον ἐκ των ἱερων γραμματων , ὡς Ἑκαταιος ἱστορηκεν | κοσμον : παλιν ἀφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατερα . Λεγουσιν οἱ μαθηται αὐτου , Ἰδε νυν ἐν |
σωμα ἐκεινου , οὐχ ἁπτον , οὐδε ὁρατον , οὐδε μετρητον , οὐδε διαστατον , οὐδε ἀλλῳ τινι σωματι ὁμοιον | , ὁπως ἰδωσιν ὑμων τα καλα ἐργα και δοξασωσιν τον πατερα ὑμων τον ἐν τοις οὐρανοις . Μη νομισητε ὁτι |
' αὐτου οὐκ ἰσον οὐδε ταὐτον ἐφ ' ἁπαντων . Φανερον οὐν , ὁτι ἡ μεν ὁμοιως τῃ των ἀπλανων | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
κτλ . [ ] , . . , . , Φανερον ὁτι ἀναγκη πασα το ἐναντιον τῃ λυπῃ την ἡδονην | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
. το δʹ ὁμοιον τῳ αὐτῳ . το εʹ τροχαϊκον μονομετρον ὑπερκαταληκτον . το Ϛʹ παιωνικον διμετρον ἀκαταληκτον . το | και Ἰερουσαλημ και της παραλιου Τυρου και Σιδωνος , οἱ ἠλθον ἀκουσαι αὐτου και ἰαθηναι ἀπο των νοσων αὐτων : |
ιαʹ και τα της ἀντιστροφης τοσαυτα . το αʹ προκελευσματικον μονομετρον : ἐχρησατο δε τουτῳ ἐνταυθα δια το ταχεως γεγονεναι | την γην : οὐκ ἠλθον βαλειν εἰρηνην ἀλλα μαχαιραν . ἠλθον γαρ διχασαι ἀνθρωπον κατα του πατρος αὐτου και θυγατερα |
βελτιστος ὀπισθεν αὐτῳ παραστας οἱον εἰχε στρεπτον περι τῃ ' κεινου τιθησι κεφαλῃ , και ἐδεδοτο τα μειζω . της | γαμων , ἱνα ἐλθοντος και κρουσαντος εὐθεως ἀνοιξωσιν αὐτῳ . μακαριοι οἱ δουλοι ἐκεινοι , οὑς ἐλθων ὁ κυριος εὑρησει |
ἐνδον , ὠ ξενε : γυνη δε μητηρ ἡδε των κεινου τεκνων . Ἀλλ ' ὀλβια τε και ξυν ὀλβιοις | θεου . μακαριοι οἱ πεινωντες νυν , ὁτι χορτασθησεσθε . μακαριοι οἱ κλαιοντες νυν , ὁτι γελασετε . μακαριοι ἐστε |