Ῥωμυλου γενομεναι τα τε ἀλλα ἐχουσαι δικαια και ἱνα μηδετερα πολεμου ἀρχῃ : ἡ δ ' ἐγκαλουσα ὁ τι δη | ||
, οἰμαι : ὁποταν μεν πολεμος παρῃ , τοις του πολεμου πραγμασιν ἡ στασις λυμαινεται , εἰρηνης δ ' ὑπαρχουσης |
ἠδη τον βουλομενον εἰναι δεσποτην ἐκαλουν . ὑμεις δε τοσουτους πολεμους κατωρθωκοτες ἁπαντας οὐχ ἡττον καλως ἀνειλεσθε ἠ γενναιως ἐπολεμησατε | ||
ἐπι ταις ἑκατον ὀλυμπιασιν . ἀφηγουμαι δε τους τε ὀθνειους πολεμους της πολεως ἁπαντας , ὁσους ἐν ἐκεινοις τοις χρονοις |
καλειται . και αὐτοι δ ' οἱ Λακωνες ἐν τοις πολεμοις τα Τυρταιου ποιηματα ἀπομνημονευοντες εὐρυθμον κινησιν ποιουνται . Φιλοχορος | ||
πειρᾳ δυνασθαι συμφορωτατους γενεσθαι . Ἐπεσκεμμαι δε ὡς ἐν τοις πολεμοις το ἀνδρειον μετα μεν ἐμπειριας ἰσχυρον , ἀνευ δε |
μεν πατερας ὑμων πολλους πονους και μεγαλους κινδυνους ὑποστηναι Λακεδαιμονιοις πολεμουντας , ὑμας δε μηδ ' ὑπερ ὡν ἐκεινοι δικαιως | ||
ἐν τε Ὀλυμπιᾳ τῃ ἑκατομβῃ παρειναι και ἐν Βαβυλωνι τους πολεμουντας ἐπισκοπειν και ἐν Γεταις χαλαζαν και ἐν Αἰθιοψιν εὐωχεισθαι |
παραδωσειν : νυν δε προς τουτῳ και Ἀθηναιους ἀν τυχειν πολεμησειν μη βουληθεντας . οὐκ ἀν ἐν τυχῃ γιγνεσθαι σφισιν | ||
. το δε αἰτιον , ὁ του δουναι κυριος ὀμωμοκε πολεμησειν ταις Μουσαις . Συκοφαντην σε το ἐραν πεποιηκε και |
τι ἡμων ὑμιν ἐπιτηδειων ὀντων ; ἀλλα μεντοι ὁτι μεν πολεμοι ἀει ποτε γιγνονται και ὁτι καταλυονται παντες ἐπισταμεθα , | ||
] : ἀλλα ναυτιλιαι μ ' ἐκδεχονται και ἐκ πολεμων πολεμοι και οὐδε ἀτολμος ἐγω και βοηθον ἀσφαλειας δειλιαν προκαλυπτομενος |
ταυτοτητα προσῳδιας , και προς τουτοις το της αὐτης εἰναι συνηθειας ἀμφοτερα : εἰ γαρ καθ ' ἑν τι τουτων | ||
Ἐπικουρου διοτι πολλης ἐστιν [ ] ἡ ῥητορικη τριβης και συνηθειας οὐχ ὑπακουστεον [ ] [ ] το μονης ἀλλα |
μεν γαρ κατασκευαζει , ὁτι νομιμον , ὁ δε ὁτι παρανομον ἐκ των ἐναντιων ὡρμημενος . Και ὀνομα μεν γενικον | ||
οἱον ἐδοξε τις την μητερα τυπτειν . ἠν μεν οὐν παρανομον , ἀλλ ' οὐδεν ἡττον ἐλυσιτελησεν αὐτῳ , ἐπειδη |
ἐγκληματα ποιουμενοι , ὁπως σφισιν ὁτι μεγιστη προφασις εἰη του πολεμειν , ἠν μη τι ἐσακουωσιν . Και πρωτον μεν | ||
εὐλαβης , οὐ προπετως αὐτος ἀποφαινομενος οὐδε εἰσηγουμενος ὡς δεον πολεμειν , ἀλλ ' ἀξιων ἐκ των πραγματων σκοπειν εἰτε |
που ] και προτερον , και [ τριηρεις ] τας πολεμιας [ ] [ ἐλαβεν ] οὐσας πεντε και ? | ||
το τροπαιον : δευρο μοι , Πλαταιευ , κἀπι της πολεμιας συνεργησον : συναψαι με δει την Ἀσιαν τοις Ἑλλησι |
δεησιν . του δε μηθεν αὐταις συμβησεσθαι δεινον ἐγγυητας ἀπεφαινον ἐσομενους θεους μεν πρωτον , οἱς καθοσιωθεισαι τας ἱκεσιας ποιησονται | ||
καταβεβλημενα , ἐμπρησαι τους ὑπηρετας ἐκελευσεν , ὡς ἐγνω ἀδυνατους ἐσομενους ἐρημιᾳ ἀνδρων ἀλλῳ τροπῳ περιγενεσθαι . και ξυνεβη οὑτως |
, ἐνδυσει δε και στρωμνῃ τοις αὐτων χρωμενοι δερμασι . πολεμουμενοι δε ὑπο των Σιμων οὑτοι , τοις των ὀρυγων | ||
πεντακοσιων . ὑστερον δε των Τυρρηνων λῃστευοντων τα κατα θαλατταν πολεμουμενοι κατεσκευασαντο ναυτικον , και διελομενοι σφας αὐτους οἱ μεν |
και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | ||
τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων |
ἐνατην Κρονος πολευει Διος διεποντος : την δε δεκατην Κρονος πολευει Ἀρεως διεποντος , την δε ἑνδεκατην Κρονος πολευει Ἡλιου | ||
ἐσχατον δωδεκατη διεπει : της δε τριτατης νυκταν αὐ Ἀρης πολευει πασαν . και Κρονος ταυτης πρωτιστον ὡραν αὐτος διεπει |
αὐτων ἐμβαλων ἠλαυνεν . βοειοις δησας : τοις ἐκ βοειων δερματων λωροις . ἠτοι ἀναγκας ἐντεσιν , ἱν ' ᾐ | ||
. κναφευς μεν ἐπι ἱματιων λεγεται : γναφευς δε ἐπι δερματων . . κναφευει : Δια του κναφου τα ἱματια |
των Ἀμαζονων συντεθεισα . Ἀρκαδας μιμησομαι : ἐπι των ἑτεροις πονουντων . Ἀρκαδες γαρ ἰδιᾳ οὐδενα ἐνικησαν , ἑτεροις δε | ||
τοξοτης ἀνηρ βελος προπεμπων και λεγειν βιαζεται : Το των πονουντων ἐσχατον στοιχει χρονῳ . Ἐπαιρε σαυτον , ὠ τεκνον |
, ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | ||
γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα |
νεοσφαγες σωμα θεσιν ὁλην ἐργασῃ ὁ ἐστι καθολου : δια τουτου δε δηλον , ὁτι ἡ θεσις κατασκευαζεται : λεγω | ||
εἰπομεν , και συμφυης ἐστι τῳ θειῳ σωματι . Ἐκ τουτου οὐν του συλλογισμου δεικνυται ὁτι ἡ ψυχη ὑφ ' |
λαβοντες παραβαλλομεν , ἡμερας μεν παρα τους ὡριαιους χρονους τους παρακειμενους τῃ του Ἡλιου μοιρᾳ του γενεθλιου , νυκτος δε | ||
τῃ ὡροσκοπουσῃ . ἐρχομαι εἰς το αὐτο κλιμα και εὑρισκω παρακειμενους τῃ ιʹ μοιρᾳ του Κριου ὡριαιους χρονους ιε και |
δευτερου και τριτου δεδωκοτες ἐπι των τοιουτων διαθεσεων νεκρωσιν και παραλυσιν εἰργασαντο , ἐσθ ' ὁτε δε και θανατον ἐπηγαγον | ||
την μεν γευσιν πασαν ναρδῳ ἀγριᾳ ἐοικεν : ἐπιφερει δε παραλυσιν , ποθεν μετα παρακοπης και σπασμου . Δει δε |
, ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |
ὁ μεντοι λογος και αὐτος ὁ συνων τῃ πραξει και ἐπιστατων οὐκ ἀν εἰη πραξις . Εἰ οὐν μη πραξις | ||
την ἐκ δεξιων ἠ ἐξ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των ἐπιστατων και παραστατων , ὁπερ πως γινεται δηλωσομεν , ὁταν |
ἑκατερον και ἐτι τριτῳ θελουσιν ἀναφερεσθαι , το δε του Λεοντος και του Σκορπιου ἑκατερον ἐν λεʹ , δεικνυμενου δια | ||
του Δρακοντος ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , και του Λεοντος ὁ ἐν τῃ καρδιᾳ , και της Ἀργους ὁ |
παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | ||
Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων |
δε αὐτου ποτε και προς τον των νομων ἐμπειρον ταυτα λεγοντος , ὁτι κινδυνευουσιν ἀχρηστοι εἰναι οἱ νομοι , ἀν | ||
πενητας . 〛 τουτο Εὐριπιδου ἐστιν ἐκ Φοινισσων , Πολυνεικους λεγοντος . Θ . κλυεθ ' : Ὠ Ἀργειοι . |
: θεοι γαρ ἐξωθεν της ἑαυτων προνοιας οὐδε τα φυτα καταλειπουσιν , ἀλλα και στεφανουνται γινομενα : ἀπαρχαι γαρ γης | ||
της ὑλης δημιουργιαν καταταττουσιν ; εἰ δε το σωμα μονον καταλειπουσιν , ἀναμιμνῃσκεσθωσαν παλιν ὁτι τουτο καθ ' ἑαυτο ἀκινητον |
τουτων ὀντος του ἀφετου ἀναλογως τῃ προς τα β τα περιεχοντα αὐτον κεντρα θεσει . ὡς μεν συντομως εἰπειν τουτο | ||
μεταβασει : διατμιζομενου γαρ και πνευματουμενου του ὑγρου ῥηγνυται τα περιεχοντα τους ὀγκους ἀγγεια δια την στενοχωριαν . ὡστ ' |
το ζην , ὡσπερ δη παλιν ὁ οὐρανος και ὁ νους : και παλιν ὡς ἐπι του νου , ὀντων | ||
αὐτης ταις ἐντολαις . σπασαμενος δ ' ἀροτρον : ὁ νους : σπασαμενος δε ὁ Ἰασων το ἀροτρον και δησας |
ἀμυγδαλων ὑποτριψας εἰς τα ῥοφηματα : τοις δε κατα κοιλιαν ἐνοχλουμενοις ἀντι του ἐλαιου ὑποτριβειν την λευκην μηκωνα , ἡσυχῃ | ||
ἀναγωγαις και ἐμετικῳ στομαχῳ και τοις ἀμετρως ὑφ ' αἱμορροϊδων ἐνοχλουμενοις και γυναιξιν ἀτακτως καθαιρομεναις και συνεχως ἐκτιτρωσκουσαις . τα |
οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | ||
τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι |
, τον ἀνδρος , ὡν οὐδεις ἐτ ' ἐστι γηρως ἐπισταντος . τα δ ' ἀλλα ὁσα περι το σωμα | ||
, δια το πνιγος οὐ γινεται συνδηλος , σκοτου δε ἐπισταντος , ἐν ᾡ ποτ ' ἀν ᾐ πεφυκως , |
προτροπη δεοντως γεγονεν . Ἐπει τοινυν μαλλον το κοινον και διατεινον ἐπι παντα της σοφιας ἀγαθον διαφαινεται , και ἡ | ||
ἐν τῳ χωριῳ , το μεν πολυ βαρυνον τε και διατεινον αὐτο , το δε δριμυ διαβιβρωσκον τε και δακνον |
γαρ αὐτο μαλλον : χρη γαρ ὡς ἁπλως εἰπειν μητε καταξηρον εἰναι το δεξομενον ὡσπερ τεφραν ἠ ἀμμον μητε καθυγρον | ||
κολλικοφαγε . τινες δε τα ἰτρια ἐνομισαν . καρφαλεον : καταξηρον . κενεβρεια : τα νεκριμαια κρεα οὑτω καλουνται , |
γινεσθαι , και μαλιστα το ἀνωθεν , και την κοιλιαν διατεινεσθαι και την βροχην ἁμα συμβαινειν των σιτιων και την | ||
γενομενης , τινα μεν πυκνουσθαι και συστρεφεσθαι , τινα δε διατεινεσθαι . ὁσῳ γαρ συστρεφεται προς ἑαυτα πυκνουμενα τα μερη |
Μηνοφανης Μιθριδατου στρατηγος εἰτε αὐτος ὑπερφρονησας εἰτε και ὑπο Μιθριδατου προστεταγμενον ἀνθρωπῳ γαρ ἀφορωντι ἐς κερδος τα θεια ὑστερα λημματων | ||
. και Θηραμενην μεν ἀπο των βωμων ἀποσπασαντες οἱς ἠν προστεταγμενον , δια μεσης της ἀγορας εἱλκυσαν ἐπι τον θανατον |
χονδρον και ῥοφημα και οἰνον γλυκυν , ὁς πραϋνει το ἐντερον ἐν τῃ καθαρσει διεξασμενον . ἁρμοζει δε και τῃ | ||
παλιν αὐτον ἡ φυσα : συμπιεζει γαρ ἐξωθεν σφιγγουσα το ἐντερον . ἀπο δε των ἰατρων ἁμαρτηματα γινεται ταις ἐμβαλλομεναις |
προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | ||
δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο |
και σοι τουτο κεχαρισμενον ὑπαρχειν , εἰ τι των ἀλλων περισσοτερον εἰδησεις το λαμπρον του βιου τιθεμενος οὐκ ἐν τοις | ||
ὑπο σου τιθεμενα . . . ἱνα μη βλαπτῃς με περισσοτερον ἠ ἐλαττον των ἐπιταττομενων σοι ποιων . ἀρον ἐπι |
το μητρῳον γαλα , μεχρις ἀν εὐσταθησῃ το σωμα , συντασσειν ἀτοπον ἐστιν . διο και Δαμαστην ἐπιμεμπτεον κελευοντα παραχρημα | ||
ὀφθεις ἀνεστρεψαν Λακεδαιμονιοι ἀντι του Ἀλκιβιαδου ὀφθεντος . Και το συντασσειν τοις ὑποτακτικοις μοριοις εὐκτικα ῥηματα : φασι γαρ ἱνα |
ἀνθρωπους και τα ἀλλα ζῳα συγγενειαν κατα το του σωματος ἐπικηρον , ἀθανατου δε δια την του γενναν προς θεον | ||
χρονον , εἰ δε μη γε , τον πλειστον , ἐπικηρον τ ' ἐστι και ἀσθενες και μυριων δεομενον βοηθηματων |
ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
ἑνεκα δογμα πολλης ἀποριας οὐχ ἡμας , ὠ Γαυρε , μονους , ἀλλα και τους προηγουμενως εἰς την ζητησιν αὐτου | ||
κινησεως της καθ ' ὁρμην ὀντες ὀργανα ποτε μεν ἑαυτους μονους κινουσι συστελλοντες , ὡς οἱ της ἑδρας τε και |
τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισι , παντοιοι τελεθοντες , ἐπιστρωφωσι πολιας , ἀνθρωπων ὑβριν τε και εὐνομιην ἐφορωντες . Της | ||
και οἰκον : πολλακις δε και πολει , εἰ γε πολιας ἠ ἐθνεα ἡ τοιη γε κρατυνοι , ὡς ἐπι |
, ὁσον ᾐδεσαν ἁ πασχουσιν , ἐπει ἀμυνεσθαι γε τους ἐπικειμενους οὐδε τουτοις ἠν . οἱα δε ἐν νυκτι και | ||
δευτερα δ ' ὡς διαφραγματος αὐτων τουτων προς τους ἐξωθεν ἐπικειμενους μυς : τριτη δ ' ὡς προς το θαττον |
ἀλφους και ποδας και ἐλεφαντιασεις και ὀφιασεις θεραπευει και ὁτι πολυχρηστον και χρηματικον ἐστιν το ζῳον και πανυ προσφιλες . | ||
ἐκθλιβεται κοπτομενον . συστρεφεται δ ' ἐν ἡλιῳ και ἐστι πολυχρηστον εἰς την ὑγιεινην χρησιν : ἐνεργεστατον δ ' ἐστι |
εὐλεαντον εἰναι δει ἐν ἡλιῳ ψυχειν ἠ ἐπ ' ὀστρακου καινου στρεφειν . Κροκομαγμα δε γινεται ἐκ του κροκινου μυρου | ||
: ἐπεδειξα τοινυν ὑμιν ἀσεβη Φρυνην , κωμασασαν ἀναιδως , καινου θεου εἰσηγητριαν , θιασους ἀνδρων ἐκθεσμους και γυναικων συναγαγουσαν |
φθονον και παν δυσκολον παθος ὡς πολεμια ἐκδιωκοντες παντι σθενει διατελουσιν . Ἐμοι μεν περιβλημα χλαινα σκυθικη , ὑποδημα δερμα | ||
δε οἰνον ὁποσον βουλονται , δια τουτο ἀπειροι μεν ἡλιου διατελουσιν , ἀπειροι δε του διψην κατα φυσιν , οἰκοτροφοι |
Γενειολα Φιληταδου παιδος εὐπρεπους ἐραστης ἰδων Ἑρμου ἀγαλμα ἐν παλαιστριδιῳ ἐντεταμενον , πυνθανεται μη δια τον Φιληταδαν . ὁ δε | ||
ἰδῃ προσβλεψαντα μιᾳ των παλλακιδων , ἐπει ἀλλος γε εὐνουχος ἐντεταμενον παλαι το τοξον ἐχων ἁ μη θεμις ὁρωντα ἑτοιμος |
: τουτον γαρ μετρει μετα τον ιε ἐφ ' ἑαυτον πολλαπλασιαζομενος : πεντακις γαρ ε κε . τον δε τριτον | ||
. κατα την ἑαυτου . ἀντι του ἐφ ' ἑαυτην πολλαπλασιαζομενος . τρις γαρ . ἀντι του τρις γαρ τρεις |
ὑδωρ ἀλλο , πληθει μεν ὁσον τε εἰναι ποταμον , κατερχομενον δε ἐς χασμα γης ἀνεισιν αὐθις παρα Νασους καλουμενας | ||
ἐστιν , οὐ θεατρον οὐκ ἀγοραν ἐχουσιν , οὐχ ὑδωρ κατερχομενον ἐς κρηνην , ἀλλα ἐν στεγαις κοιλαις κατα τας |
προς ἀλληλα τοπου ; ἡ προς Αἰσχινην ὑπερ Κτησιφωντος του παρασχοντος Δημοσθενει το περι του στεφανου ψηφισμα και την των | ||
ἡμερας και του ἡλιου καθαρως τοις ἀνθρωποις μηπω το φως παρασχοντος , ὁρωμεν κατα την ἀγγελιαν και το πληθος ἁπαν |
την ἐπ ' εὐθειας , ἐγκαρσιον ἀτραπον εὑρων και νομισας κατατεινειν ἀχρι της ἐρυθρας θαλαττης ὁδοιπορειν ἠρχετο . τεραστιον δε | ||
φαινεται ἐλευθεριωτερον τε και μεγαλοπρεπεστερον ἠ στρεβλουν τε αὐτους και κατατεινειν και ἀγχειν ἀναγκαζοντα ἀποτιννυναι μη οἱους τε ὀντας . |
. οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
τριχῃ διαστατῳ ἐχουσι το εἰναι , μητε δε το τριχῃ διαστατον , τα † δυο ὑποκειμενα , ἐστιν οὐσια , | ||
αἰσθητα , τα δε νοητα . Σωμα εἰναι το τριχῃ διαστατον , πλατει βαθει μηκει . ὀγκον ἀντιτυπον ὁσον ἐπ |
ἐπει δ ' οἱ Ῥωμαιοι την ἀριστην αὐτης και γνωριμωτατην κατεχουσιν , ἁπαντας ὑπερβεβλημενοι τους προτερον ἡγεμονας ὡν μνημην ἰσμεν | ||
ἀοριστῳ χρονῳ , ὡς τα λοιπα ἐθνη , ἐν δουλειᾳ κατεχουσιν , ἀλλα ῥητον ὁριζοντες αὐτοις χρονον , ἐν τῃ |
εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | ||
φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι |
. ὁ γαρ τους πλειστους λογους ἐχων προς ἀμφοτερους τους ἐκκειμενους τοπους τον τε της ἐκλειψεως και τον του ἑπομενου | ||
ιαʹ και τον ιβʹ , τους δε ἐφεξης λογους τους ἐκκειμενους . προτασσομενων δε κἀνταυθα των μειζονων λογων γινεται τετραχορδον |
την μεριμναν , τον αὐτον τροπον και οἱ πολλαις ὑλαις συνταγματων ἐνδιατριψαντες πολυχρονιαν νοσον μη θεραπευσαντες προσαπωλεσαν και τον νουν | ||
τοις περι τας ἀνατολας των ἀστρων συμφωνουντων ἀλληλοις των δυο συνταγματων , περι δε του Περσεως διαφορου της ἀναγραφης οὐσης |
μη λουμενον , ἀλλα ἐν τῳ βορβορῳ διατριβοντα τε και στρεφομενον και πινοντα ὑδωρ τεθολωμενον , και ἡσυχιᾳ και στεγῃ | ||
ληφθεν ἐκειθεν ἐμβαλλεται εἰς λοπαδα νεαν ζεοντος μελιτος και ἑψειται στρεφομενον . ὁτε δε ἱκανως ἑψηθῃ και ξανθον γενηται , |
οἰνου ἠπατηθην , και συνεπεσα προς αὐτην . Αὐτη , ἀποντος μου , ἐπορευθη και ἐλαβετο Σιλωμ γυναικα ἐκ γης | ||
προσωπον και γνωριζομενον , το δε ἀλλος ἀγνοουμενου ἐστι και ἀποντος . ὁμοιως δε και τα κλητικα των πυσματικων , |
ἐπιϲημαϲιαϲ τεμνων φλεβα και κενων του αἱματοϲ ἀχρι λειποθυμιαϲ και διαιτων τον καμνοντα ταιϲ εὐχυμοιϲ τροφαιϲ : κεχρηϲθω δε τοιϲ | ||
Φρυξι . Φαινεται δ ' οὐτε του Ἐφορου την ἀποφασιν διαιτων ἱκανως τα τε του ποιητου ταραττων και καταψευδομενος . |
του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | ||
Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς |
οἱ γε ἀγγελοι και δαιμονες ἀπο θεων ἀει παραλαμβανουσι την ἀληθειαν : ὡστε οὐδεν οὐδεποτε παρα ταυτην λεγουσι , τελειοι | ||
εἰρημενα , κἀνταυθα συμφωνα αὐτῳ διεπραξατο μη βουλομενος ὑπεριδειν την ἀληθειαν . ἀμελει γαρ ὁτι πολλην εὐνοιαν ἐσχε προς τον |
ἠ πευκης φλοιος καταπλασσομενος ἐπουλοι : πιτυος φλοιος λειος ἠ ἀδιαντον ξηρον λειον ἠ μυρρινης φυλλα κατακεκαυμενα λεια : ποιει | ||
και το ἀλευρον ἀναμιγνυεις ἁμα στεατι . διαφορει δε και ἀδιαντον ἀποστηματα , και ἀνηθινον ἐλαιον διαφορητικον ἐστι και πεπτικον |
ἐν καιρῳ δακρυσαι και μεταξυ των λογων ἐλεεινως ὑποστεναξαι και ἀπιοντος ἠδη λαβεσθαι και εἰσελθοντι προσδραμειν και καλλωπιζεσθαι ὡς ἀν | ||
πρυτανεων , [ και ] βουλης γνωμη , μαιμακτηριωνος δεκατῃ ἀπιοντος , Καλλισθενης Ἐτεονικου Φαληρευς εἰπε μηδενα Ἀθηναιων μηδεμιᾳ παρευρεσει |
ἐτελευτησαν . των δε πρεσβυτερων τινες παλιν ἐντυχοντες διεμαρτυραντο μη προαγειν την δυναμιν , φανερως των θεων κωλυοντων , ὁ | ||
δηλα , τοτε δη τοτε και προς τον ἡλιον αὐτον προαγειν τα οὐρα , ὡς διαφανη και τα λανθανοντα ἐν |
ποιησετε , ἀγαθοις εἰναι δοκειν , τοις δ ' ἀπεχθως διακειμενοις προς ὑμας μετανοειν . Δικαια μεν δη ταυτα προεχομενοι | ||
Το δε τοιουτον συμπτωμα συνηθεστερον τοις το ἡπαρ παρα φυσιν διακειμενοις ἐπιφαινεται . Δυσκρατου γενομενης της κεφαλης , ὡς πολλα |
σπουδῃ πολλῃ πολεμουμενοις Ἀθηναιοις ὑπο Εὐμολπου του Ποσειδωνος , Ἐρεχθεως βασιλευοντος . βοηδρομειν γαρ το βοηθειν ὠνομαζετο , τουτεστιν ἐπι | ||
ἐπι Ἀθηνας Πελοποννησιοι , τοτε Κοδρου τοις Ἀθηναιοις του Μελανθου βασιλευοντος . ὁ μεν δη ἀλλος στρατος των Πελοποννησιων ἀπεχωρησεν |
. ἀνακλαυϲομαι τε μεγαλα κἀνοιμωξομαι . ἀμφορη ἀνθρωπ ' , ἀπολεις με : των γαρ ἐκ της ποικιλης στοας λογαριων | ||
. , καιει . θοιματιον ] το ῥουχον . . ἀπολεις ] ἡμας δηλονοτι δηλον . , ἐμε ἠ ἡμας |
ἀμεινον : ἐπειγουσης δε τινος ἀναγκης ἐμειν ἐπεσθιετω τοις προειρημενοις πεπονος ἠ σικυου σπερματος μετα μελιτος ἠ ῥιζαν ξηραν κοψας | ||
μειζων εἰη ἡ ὀδυνη , προσμισγε ὑοσκυαμου φυλλα , ἠ πεπονος , ἠ σικυου την σαρκα μετ ' ὠου ὀπτου |
, ὡν πλευρα τετραγωνος η . ἐσται ἡ καθετος . πολλαπλασιασον την βασιν ἐπι την καθετον : γινεται ϘϚ . | ||
το χυμα των περιττων παντων και των ἀρτιακις ἀρτιων και πολλαπλασιασον περιττους προς ἀρτιακις ἀρτιους ἠ ἀρτιακις ἀρτιους προς περιττους |
Δωρικως : οἱ γαρ Δωριεις την ου διφθογγον εἰς α μεταβαλλουσιν . Βορεαο : ὑπερβορεος γαρ ἡ χωρα δια το | ||
ὡς εἰπειν ἀπαγριουται . Ἐνιοτε δε και οἱονει πηρωσει τινι μεταβαλλουσιν εἰς το χειρον κολουομενα κατα την πρωτην γενεσιν τα |
, ἀναμνησθεντι του ποτε μοι συμβαντος ἐν Ἀλεξανδρειᾳ . εὐθεως παραγενομενου ἐκεισε γυναιον μοι προσηλθε μελλον ἀποθνησκειν , ἐχον διαθεσιν | ||
Κυζικηνος , ὁτι Ἑλενου ἐκ της πατριδος εἰς την Ἠπειρον παραγενομενου θυοντος τε ἐπιβατηρια , ἡ βους οὐ καιριαν λαβουσα |
. το δ ' ὑπερεχεσθαι του ὑπερεχομενου ἐν τῃ του ὑπερεχοντος ὁραται ὑπεροχῃ , ὡστε ἀφιλητος ὁ ὑπερεχων : ὡστε | ||
κατορθουντας οὐ δη δειν ὠιομην Ἰσοκρατους ἐν ἁπασι παντων τουτων ὑπερεχοντος λογον τινα ποιεισθαι περι ἐκεινων οὐδε γε περι των |
γλαυκιῳ , μαμηρᾳ και καμφορᾳ . Ξηροφθαλμια ἐστιν , ὁταν καταξηρος ᾐ ὁ ὀφθαλμος και δυσχερως κινηται και κνισμον μικρον | ||
. ἀνοητους ] μωρους . , Ἀθηναιους . αὐχμεις ] καταξηρος εἰ , ξηροτητι κατεχῃ τῃ πενιᾳ , ἐστερημενος ῥερυπωμενος |
, συνθετον εὐθειαν γενεσθαιἈλλα . προς μεν τους την γραφην μεμφομενους ἐκεινο ἀν εἰποιμεν , ὡς ἡ ἀφαιρεσις του ς | ||
παρακαταθεμενοι τον Ὠρωπον μεχρι δικης . Καταμαθων δε ὁ Λυκομηδης μεμφομενους τους Ἀθηναιους τοις συμμαχοις , ὁτι αὐτοι μεν πολλα |
' ἐγω , τους χρηστους λεγεις τους ταις χορδαις πραγματα παρεχοντας και βασανιζοντας , ἐπι των κολλοπων στρεβλουντας : ἱνα | ||
ἀχθεται καρτερων . κατανοει δε τους μεν πονους ὑγιειαν τε παρεχοντας και σωτηριαν ἐτι δε δοξαν ἀγαθην , την δε |
τυφος παραλογιστης και , ὁτε δοκεις μαλιστα περι τα σπουδαια καταγινεσθαι , τοτε μαλιστα καταγοητευῃ . ὁρα γουν , ὁ | ||
τον διαζευκτικον συνδεσμον ὡς της ῥητορικης μη δυναμενης περι ἀμφω καταγινεσθαι : ἰδου γαρ , φασιν , εὑρισκομεν τον Δημοσθενην |
και λογων και παιδευσει νεους : ἐαν γαρ των μη προσοντων αὐτῳ μνησθῃς , ἁ παντες ἰσασιν ὁτι τουτων οὐδεν | ||
ἐρειν τοις διεξιουσιν ἀμηχανον . Ψογος ἐστι λογος ἐκθετικος των προσοντων κακων . Τοπου δε κοινου διενηνοχε τῳ τον μεν |
, ὡς ἐπι του ζῳου και ἀνθρωπου . το γαρ ἐπιστητον της ἐπιστημης προτερον ἀν δοξειεν εἰναι : μη ὀντος | ||
διαθεσει διαθετον , και ἡ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη και το ἐπιστητον ἐπιστημῃ ἐπιστητον . Και ἡ ἀνακλισις και ἡ στασις |
ἑαυτου γυναικι τον οἰκετην ἐδησε : και δησας ἀπεδημησεν . ἐπισταντων των θεσμοφοριων , ἐλυσε τον οἰκετην ἡ γυνη : | ||
το ὀπισθεναρ , ἠ εἰ μη παντα ἐπισταιη , των ἐπισταντων ἐπικειμενων ἀναιρεισθαι τα λοιπα τοις δακτυλοις . το δε |
τους ῥητορας φησιν ἐπιχειρειν παρακρουεσθαι τους δικαστας δια των ὁμοιων ποιουμενους της ἀπατης την ἐπιχειρησιν ἀλλ ' οὐ των πολυ | ||
σωτηριας εὐκολον ἠν ἐξευρειν , την ἐκεινων καταστροφην οἰκειαν ἀσφαλειαν ποιουμενους . ὁμως ἐπειδη τον νουν ἡμων εἰδεν ὁ τας |
ὁ Λαιτος και ὁ Ἐκλεκτος ὀλιγους των συνωμοτων ἐπαγομενοι . ἐπισταντες δε αὐτου κεκλεισμενης της οἰκιας ταις θυραις διεγειρουσι τον | ||
θεις ὡλοκαυτωσεν . οἱ δε θεοι βουλομενοι αὐτον ἀμυνασθαι ὀναρ ἐπισταντες αὐτῳ εἰπον : ” ἀπελθε εἰς τον αἰγιαλον εἰς |
ἡ μελετη . θορυβου δε πολλου και γελωτος την ἀκροασιν κατασχοντος βοων ὁ Φιλαγρος και κεκραγως , ὡς δεινα πασχοι | ||
δεκα παντες ἀναπηδησαντες ἐκωλυον αὐτον λεγειν . θορυβου δε πολλου κατασχοντος το συνεδριον και των μεν πλειστων ἀγανακτουντων , των |
ὑπερ τρανωματα γλωσσης , μητε τι των ἀλλων , ὁποσηι πορος ἐστι νοησαι , γυιων πιστιν ἐρυκε , νοει δ | ||
ὁ δε αἰγιαλος καλειται Ἀρειας πορος . ἀλλως . Ἀρειας πορος ἐλεγετο πας ὁ περι τον πορθμον και το Ῥηγιον |
μεγα φρονειν ὑπο ἀμουσων και ἀτεχνων ἐπαινουμενος , κἀν εἰ περισταντες αὐτον παιδες συφορβοι και ποιμενες θαυμαζοιεν και κροτοιεν , | ||
Καισαρ τον στρατιωτην ἀνεστησεν , ὁ δε στρατος ἠγανακτησε και περισταντες αὐτον ἀποχωρουντα του θεατρου τον στρατιωτην ἀπῃτουν , οὐχ |
ἰσα δηλονοτι γινομενα δια τε του Κ και του βορειου πολου το ΝΚΞ γραψωμεν τεταρτημοριον , ἰσαι μεν ἐσονται ἡ | ||
' ἑκατερα του Β ἰσημερινου σημειου γεγραφθωσαν δια του Ζ πολου και των Η , Θ σημειων μεσημβρινων κυκλων περιφερειαι |
μετα ὀλιγον α εὐτυχησεις ἱλαρως β μη συναλλαξῃς ἀρτι . περιμεινον γ οὐκ ἀποδημησεις ταχεως : ἐπεχει γαρ δ προκοψεις | ||
σοι α κοινωνησεις και βλαβησῃ β οὐ στρατευσῃ νυν . περιμεινον γ οὐκ ἐστιν ὡρα του ἐπιβαλεσθαι δ οὐ πλευσεις |
εἰδως , και της παρασκευης μεμνημενος , και των πολεμιων αἰσθανομενος , οἰδεν το ἀποβησομενον . Και ἰατρος τον καμνοντα | ||
ἀν τις τοις στυφουσι και των θερμαινοντων ψυχρας της διαθεσεως αἰσθανομενος : ἱκανον δε γνωρισμα του ψυχροτεραν την διαθεσιν εἰναι |
τουτο , κἀκεινο το „ τρις μεν γαρ τ ' ἀνιησιν ἐπ ' ἠματι ” ἀντι του δις , ἁμα | ||
, και ἐπιπηδησασα ἐκκρεμαται του αὐχενος , και οὐ προσθεν ἀνιησιν πριν της ἀπειλης ἀποπαυσαι τον θυμουμενον . ὡστε οὐκ |
ἐπιδεχεται και εἰς α ληγει : τουτο δε μονον ἐχει καινοτερον , ὁτι δια του Κ ἐκφερεται , καιτοι των | ||
περι τινος ἐφη . Ἀρι - στοφανης μεταβαλων ἐπι το καινοτερον οὐδε πατταλον , εἰπε , διδωσι . πατταλον γαρ |
. φθονουσι : και ἡ ὁδος οὐχ εὑρισκεται : σοφοι ζητουνται , και αἱ γραφαι ἀδιαγνωστοι : και πολλη ὑλη | ||
μαλλον εἰσιν ἀγαθαι , διοτι ὑπο των θηριων και παιδων ζητουνται . σημειον γαρ του εἰναι αὐτην , ἠτοι την |
δε εἰς το ἀποδεδειγμενον χωριον , την μεν ἱππον πασαν περιστηναι ἐν κυκλωι εἰς τετραγωνον ταξιν , τους κατασκοπους δε | ||
' οὑ φασιν Ἀθηναιοις την των Κοδριδων συγγενειαν εἰς παροιμιαν περιστηναι : “ εὐγενεστερος Κοδρου ” ἐπι των πανυ εὐγενων |
: ἠν μεν γαρ πειρωνται καμπυλλεσθαι , ὀδυνωνται , περιτενεος γινομενου ταυτῃ του δερματος , ᾑ τετρωνται : και ἁμα | ||
ὑγρανθη , ἐξ οὑ αἱ παρακειμεναι σαρκες , και τουτου γινομενου κατα το συνεχες , ἐφθασεν ἡ ὑγροτης παρα τους |
φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | ||
Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι |
ἑφθου : σιτῳ δε χρησθω τῳ αὐτῳ . Ὑποθυμια δε πολιον , ὀνου τριχας , λυκου κοπρον , ἐπιβαλλε δε | ||
στοιχας , παιονιη τε πολυκνημον τε κατερνες : μανδραγορης , πολιον τ ' , ἐπι δε ψαφαρον δικταμνον εὐοδμος τε |
φλεβοϲ φλεγμαϲιην και παχειηϲ ἀρτηριηϲ , αἱ παρα την ῥαχιν τετανται , καυϲου ἰδεην ἐκαλεον οἱ προϲθεν . και γαρ | ||
σωμα και ὑποσκληρον , και αἱ φλεβες δια του σωματος τετανται ὠχραι : μεζονες δε και παχυτεραι ἠ προσθεν εἰσι |
χαριζομενος . και εἰ μεν θερους , ἰσος ἀν ἠν ἐκεινοις , εἰ δε και χειμωνος , ἀδικωτερος πηλου του | ||
τοις τοτε πραττοντες ἀγανακτουμεν , εἰ μη την αὐτην τιμην ἐκεινοις ἑξομεν . οἱ τοσουτον ἀπολελειμμεθα και τοις ἐργοις και |
. τα σκευη ] το ἀγγειον ἐν ᾡ ἐφερε τους ἀλλαντας . Γ προσκυσον : προσκυνησον . ἰδου : πεποιηκεν | ||
οὐδ ' ἐξ ἀγορας οὐδε τακωνας ποιησομεθ ' οὐδ ' ἀλλαντας ; ἐπει τριπηχη Θετταλικως τετμημενα ἡμιεκτον ἐστι χρυσου , |