| λεχοι ψυχης ἀναπαυμα : ἐν γαρ σοι τοκετων λυσιπημονες εἰσιν ἀνιαι , Ἀρτεμις Εἰλειθυια , † και ἡ † σεμνη | ||
| οὐδ ' ὁσον ὁσσον , ἀμφι δε τοι νεαι αἰεν ἀνιαι τετρηχασιν . Ἰσχυρα γαρ ἐπικρατει ἀνδρος Ἀναγκη , ἡ |
| * καλυπτει : τους ὀδοντας * ἀμειλικτον : πικρον * ἐρευγεται : ἰον ἐπιβαλλει ἐμει και ἐκπεμπει ἐκβαλλει * ἰον | ||
| Σικελιης ἐπι πορθμιδος ἐρριζωται : ἑξειης δ ' ἐπι Κυρνον ἐρευγεται ἁλμυρον ὑδωρ . τῃ δ ' ἐπι Σαρδανιος μορμυρεται |
| δε και των ἀλλων ἁπαντων προτιμᾳ λαβων και ἀποθησαυριζει κακων ἀνιατων ἀντιπαλον τε και ἀμυντηριον , εἰ ἀναγκη καταλαβοι . | ||
| ὁ καρκινοϲ οἱον ἐλεφαϲ τιϲ ὠν ἐν ἑνι μοριῳ των ἀνιατων και παρ ' αὐτῳ τῳ Ἱπποκρατει νενομιϲται , πωϲ |
| : ἐκ γαρ τουτων αἱ τε αἰτιαι και οἱ θανατοι καταλαμβανονται κατα τας φυσικας αὐτων ἐνεργειας . χρη οὐν σκοπειν | ||
| ψυχικων ποιοτητων αἱ μεν περι το λογικον και νοερον μερος καταλαμβανονται δια της κατα τον του Ἑρμου ἀστερα θεωρουμενης ἑκαστοτε |
| : εἰ δε και πασιν ἀποσβεσθειη , οὐδεις ἐστιν ὁτῳ καταλειπεται ἡ νικη . ἐστι δε Μουσων τε βωμος και | ||
| ὀσχας ὁ τε ] ὁπερ πολλον ] πολυ καλλειπεται ] καταλειπεται κομμι δε το κομμιδιον : οὑτω γαρ ἐστιν ἡ |
| τουτεστιν των γινομενων ͵γχ , ἀφελωμεν τα ͵γφμθ θ , καταλειφθησεται ἡμιν το ἀπο της ΔΚ τετραγωνον των αὐτων ν | ||
| και ἐπι τουτοις τοις βαθμοις οὐχ ὁλῳ τῳ πλατει : καταλειφθησεται γαρ ἀστεγαστος ὁ της ἀναβαθρας τοπος : και ἐφ |
| μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
| πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
| : θεοι γαρ ἐξωθεν της ἑαυτων προνοιας οὐδε τα φυτα καταλειπουσιν , ἀλλα και στεφανουνται γινομενα : ἀπαρχαι γαρ γης | ||
| της ὑλης δημιουργιαν καταταττουσιν ; εἰ δε το σωμα μονον καταλειπουσιν , ἀναμιμνῃσκεσθωσαν παλιν ὁτι τουτο καθ ' ἑαυτο ἀκινητον |
| τᾳ μεσᾳ καταστασει οὐκ εὐδαιμων : φανερον οὐν ὁτι οὐδεν ἁτερον ἐστιν εὐδαιμοσυνα ἀλλ ' ἠ χρασις ἀρετας ἐν εὐτυχιᾳ | ||
| Ποσου πριωμαι σοι τα χοιριδια ; λεγε . Το μεν ἁτερον τουτο σκοροδων τροπαλιδος , το δ ' ἁτερον , |
| γινεσθαι , και μαλιστα το ἀνωθεν , και την κοιλιαν διατεινεσθαι και την βροχην ἁμα συμβαινειν των σιτιων και την | ||
| γενομενης , τινα μεν πυκνουσθαι και συστρεφεσθαι , τινα δε διατεινεσθαι . ὁσῳ γαρ συστρεφεται προς ἑαυτα πυκνουμενα τα μερη |
| παντων ὡν ὑφελωνται . φασι δε και καθ ' ὑπνους ἐπιφαινομενον πολλοις των Χιων προσημαινειν οἰκετων ἐπιβουλας : και οἱς | ||
| τας προκαταληψεις των ὀχυρων τοπων , ἱνα το γουν πληθος ἐπιφαινομενον αὐτων φοβον ἐνεργαζοιτο τοις πολεμιοις : καιρου δε παρασταντος |
| σου θιγοντος ὡς , ἐρω . ποι δητα ; ποντου νοτερον εἰ παρ ' ἐκβολον ; οὐ ναυς χαλινοις λινοδετοις | ||
| καθαρας και ἁγνης ἐχον οὐσιας και παν εἰ τι συμμιγνυται νοτερον ἠ γεωδες αὐτωι της περι την κινησιν ὀξυτητος ἀποσειομενης |
| μιν ἀνηρ ὑπεροπλισσαιτο . και ὁ μεν ποιητης προς το σημαινομενον ἀπεδωκεν ἀντι του αὐτο το οἰκημα , οἱ δε | ||
| μεγαλειον τι διασαφων . ἀρξομαι δε λαμβανειν καθ ' ἑκαστον σημαινομενον , καθ ' ὁσον ἀν ὠ δυνατος . εἰ |
| και σοι τουτο κεχαρισμενον ὑπαρχειν , εἰ τι των ἀλλων περισσοτερον εἰδησεις το λαμπρον του βιου τιθεμενος οὐκ ἐν τοις | ||
| ὑπο σου τιθεμενα . . . ἱνα μη βλαπτῃς με περισσοτερον ἠ ἐλαττον των ἐπιταττομενων σοι ποιων . ἀρον ἐπι |
| τροπον και ἀλλαι παραγωγαι λεξεως σημαινομενον ἀποτελουσιν εἰς ἡν και μεταλαμβανονται , τον αὐτον δη τροπον και το ἡμεδαπος ἐθνικως | ||
| κατα το πρωτον και δευτερον προσωπον ὀρθοτονουμεναι ἀντωνυμιαι εἰς συνθετον μεταλαμβανονται συνοντος του ῥηματος ἰσαριθμως κατα το αὐτο προσωπον , |
| . . . ἀνειται ] ἀνεφυσεν , ἀνεβλαστησεν , ἠ καταλελειπται . . ἐργον δ ' ἐν κυβοις ] λιαν | ||
| γαρ της σεληνιακης γεγονεν αἱρεσεως , ὁ δε του Διος καταλελειπται της ἡλιακης κατα ταυτα . ἐπει και των φθοροποιων |
| ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
| βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
| βελτιστος ὀπισθεν αὐτῳ παραστας οἱον εἰχε στρεπτον περι τῃ ' κεινου τιθησι κεφαλῃ , και ἐδεδοτο τα μειζω . της | ||
| ἐνδον , ὠ ξενε : γυνη δε μητηρ ἡδε των κεινου τεκνων . Ἀλλ ' ὀλβια τε και ξυν ὀλβιοις |
| παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
| μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
| ὑμνους και τα ἀλλα οἱς ἐπιστημη και εὐσεβεια συναυξονται και τελειουνται . ἀει μεν οὐν ἀληστον ἐχουσι την του θεου | ||
| ' ὁσα ὑπο των θεων διιθυνονται βουλευματα των ἀνθρωπων , τελειουνται , ὁσα δε οὐ , οὐ τελειουνται . τουτο |
| εἰδως , και της παρασκευης μεμνημενος , και των πολεμιων αἰσθανομενος , οἰδεν το ἀποβησομενον . Και ἰατρος τον καμνοντα | ||
| ἀν τις τοις στυφουσι και των θερμαινοντων ψυχρας της διαθεσεως αἰσθανομενος : ἱκανον δε γνωρισμα του ψυχροτεραν την διαθεσιν εἰναι |
| ἐν ἀκρᾳ τῃ βορειῳ χηλῃ Τιμοχαρις μεν ἀναγραφει βορειο - τερον του ἰσημερινου μοιρᾳ α και πεμπτῳ , Ἱππαρχος δε | ||
| ἀρθρον . μετα δε την ζʹ ἠ και βραδυ - τερον ἐπιλυϲαντα δει μετριᾳ κεχρηϲθαι τριψει δια το ϲτερεμνιωτερου γινομενου |
| γενεσιν , συμφυες το ἁμαρτανειν ἐστιν , ὑπερ οὑ το θειον εὐχαις και θυσιαις ἀναγκαιον ἐξευμενιζεσθαι , μη διακινηθεν ἐπιθειτο | ||
| και ἐπιστημης ἀπληστοι διατελουντες ἀνακεκλησθαι λεγονται : προς γαρ το θειον ἀνω καλεισθαι θεμις τους ὑπ ' αὐτου καταπνευσθεντας . |
| δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη Σεληνη καλουμενη : τον δε καταφερομενον ἀπ ' αὐτης ἀφρον περι την ἀρχην του θερους | ||
| . Οὐρον ἐστι περιηθημα του αἱματος ἐν τῃ μεγαλῃ φλεβι καταφερομενον δια νεφρων και οὐρητηρων ἐν τῃ κυστει . ἀλλως |
| το ἑν ἐπιστρεφομενον οὐτε ὡς γνωστικον οὐτε ὡς προς γνωστον ἐπιστρεφεται , ἀλλ ' ὡς ἑν προς ἑν δι ' | ||
| νυν δε ταλαιναν οὐδ ' ὁσσον παιζων εἰς ἐμ ' ἐπιστρεφεται . οὐδ ' ὁ μελιχρος Ἐρως ἀει γλυκυς : |
| , και γαρ στρατηγων τοτε ἐτυγχανε , λεγειν ὡς πολυ ὀρθοτερον ποιησειεν , ὁτε συνελαμβανε τους ἀνδρας ἠ ὁτε ἀφηκε | ||
| αὐτων ; Οἰμαι ἐγωγε . Τον ” Ἀστυανακτα “ ἀρα ὀρθοτερον ᾠετο κεισθαι τῳ παιδι ἠ τον ” Σκαμανδριον “ |
| την ἀρχην του τελαμωνος κατα του ἀκροχειριου τιθετω και την ἐπειλησιν ἐγκυκλιον ἀγετω κατα των δακτυλων ἐκτεταμενων , εἰτα κατα | ||
| κρηπις . Θεντες την ἀρχην ὑπο το σφυρον ἀγομεν την ἐπειλησιν λοξην κατα σφυρου ὑπο το κοιλον του ποδος λοξην |
| ] λειπει ὁ και . ἐπεξηγησατο ὀμφαν : ἑαυταις δε παρακελευονται . λιτανα ] λιτανευτικα . και τελεα δε μοι | ||
| μεν εἰωθασι λεγειν , ἀει δε ὁποταν μελλωσι μαχεσθαι [ παρακελευονται τοις αὑτων ὡσπερ τα Τυρταιου ἐν Λακεδαιμονι ἐλεγετο ] |
| , ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | ||
| γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα |
| οὐν μαλλον ἡ φιλια ἐν τῳ φιλειν ἠ ἀντιφιλεισθαι και ἐπαινουνται οἱ φιλουντες τους φιλους , ἀρετη ἀν εἰη φιλων | ||
| , και οἱ περι ταυτα σπουδαζοντες , ἀλλα συμμετρως , ἐπαινουνται . ἀλλ ' ὁμως ἐστι τις ὑπερβολη και ἐν |
| οὐσων διηγωνιζοντο : πλειστοι δ ' ὑπο των λιθοφορων κεραιων ἐπιπτον , ὡς ἀν ἐξ ὑπερδεξιων τοπων βαλλοντων λιθους ὑπερμεγεθεις | ||
| δε συμμισγοντες ἐξω των στεινων . . . . . ἐπιπτον πληθεϊ πολλοι των βαρβαρων : ὀπισθε γαρ οἱ ἡγεμονες |
| τον μεν ἀτοπα ἐρωτωντα , τον δε οὐδεν προς λογον ἀποκρινομενον , Οὐ δοκει ὑμιν , ἐφη , ὠ φιλοι | ||
| ὁ τριτος ἀνθρωπος , ἀλλ ' ἀπο του συγχωρειν τον ἀποκρινομενον σημαινειν τον ἀνθρωπον ὁπερ τοδε τι και οὐσιαν αὐτην |
| τα σοφισματα . παρατηρησις ἐστι τῳ ἐρωτωντι το καταναγκαζειν τον προσδιαλεγομενον ὁμολογειν τα ὁμωνυμα και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα | ||
| προς ἀληθειαν προς το πραγμα Σωκρατικως προς νικην προς τον προσδιαλεγομενον ῥητορικως◄ των ἡδεως μεν κτλ . ὁτι ἡ ἀγνοια |
| ὑμεις δε δικαιοι ἐστε μεμνησθαι . ἀναγκαζομεθα δ ' αὐτα παραφερειν νυνι χρῃζοντες ἀντι πολλων και μεγαλων , ὡν ὑμιν | ||
| ἀλληλους ; Και τι μοι νυν την προς ἀλληλους μαχην παραφερειν και ταυτης μεμνησθαι ; συ αὐτος εἰ ἐφαρμοζεις καλως |
| περαν πολλοι ἱππεις , οἱ εὐθυς τοις πρωτοις οὐδεν ἀν ἐπετρεπον τουτων ποιειν . ἐνταυθα την μεν ὑστεραιαν ὑπανεχωρουν εἰς | ||
| οὐκ ἀκινδυνον ἠν , παντα τοις βελεσι και τοις πετροβολοις ἐπετρεπον . στιχηδον γαρ ἑαυτους καταταξαντες , και τοσουτον ἀποσταντες |
| φθονον και παν δυσκολον παθος ὡς πολεμια ἐκδιωκοντες παντι σθενει διατελουσιν . Ἐμοι μεν περιβλημα χλαινα σκυθικη , ὑποδημα δερμα | ||
| δε οἰνον ὁποσον βουλονται , δια τουτο ἀπειροι μεν ἡλιου διατελουσιν , ἀπειροι δε του διψην κατα φυσιν , οἰκοτροφοι |
| μ ' αὐτικ ' ἀμειβετο νηλεϊ θυμῳ : Οὐτιν ἐγω πυματον ἐδομαι μετα οἱς ' ἑταροισι , τους δ ' | ||
| κεντρον Σκορπιου : ἐν και τοξον ἐλαφρου Τοξευτηρος . Τον πυματον καθαροιο παρερχομενος βορεαο ἐς νοτον ἠελιος φερεται , τρεπεται |
| των τοις αὐτοις ὁροις χρωμενων οὐ παντως φησι τα μορια διαιρειν το ἀληθες και το ψευδος . εἰρηται δε τουτο | ||
| γαρ οἱ ἐμπροσθεν ὀδοντες και δια την ὑλην και του διαιρειν ἑνεκα την τροφην : και ἡ βροντη , διοτι |
| : τα γαρ παραγοντα τι κατα την παραγωγον αὐτων δυναμιν παραγουσιν , οὐ κατα την ἀιδιοτητα . δειξατωσαν οὐν το | ||
| γαρ προακτικα των αἰτιων κατα τελειαν ἑστωτα ἐνεργειαν τα ὑφειμενα παραγουσιν , ἡ τε του παντος δημιουργια ἐκ του παντελως |
| κεραυνου κρεισσον ' εὑρησει φλογα , βροντης θ ' ὑπερβαλλοντα καρτερον κτυπον , θαλασσιαν τε γης τινακτειραν νοσον , τριαιναν | ||
| γλωσσῃ ματαιους ἐξακοντισῃ λογους . Οὐτ ' ἐκ χερος μεθεντα καρτερον λιθον ῥᾳον κατασχειν , οὐτ ' ἀπο γλωσσης λογον |
| τιμων σε τῃ σιωπῃ και ἱν ' ὁλον σον το γενησομενον ᾐ σου και πεπονηκοτος και σαυτον παρακαλεσαντος . Την | ||
| διαφερεσθαι . δηλον τε ἠν τι κακον ἑτερον ἐκ τουδε γενησομενον . Συλλας δ ' ἐν τοις ἀγροις ἐνυπνιον ἐδοξεν |
| Ἠ το σοφιας προς το ποτμου συναπτεον , οὑτως : Ἀριστον δε ὑπαρχει το πλουτειν συν τυχῃ και ἐπιτυχιᾳ ποτμου | ||
| πεσῃ ἐπι το τρυπανον , εὐθυ τον λιθον ἐπαφιεσθαι . Ἀριστον δε προς τα διακοπτοντα το τειχος και τοδε παρεσκευασθαι |
| τον Πολυπερχοντα των μεν φιλων οἱς ἐπιστευε κατ ' ἰδιαν προσδιαλεγομενος ἐξεπεμπεν ἐπι τον Ἑλλησποντον ἀνυποπτως , αὐτος δ ' | ||
| και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα . και παλιν ὁ προσδιαλεγομενος ὀφειλει ἀπανταν και ἐνιστασθαι δεικνυων αὐτον ὁμωνυμα ἐρωτωντα ἠ |
| ἐπιδεχεται και εἰς α ληγει : τουτο δε μονον ἐχει καινοτερον , ὁτι δια του Κ ἐκφερεται , καιτοι των | ||
| περι τινος ἐφη . Ἀρι - στοφανης μεταβαλων ἐπι το καινοτερον οὐδε πατταλον , εἰπε , διδωσι . πατταλον γαρ |
| συνθετων , ἐσθιειν ἐλαιας κολυμβαδας , και ὀξομελι , ἐκ διαλειμματος : μηδεν δε ὁλως δριμυ . Ἐκ δε των | ||
| ἐκ δε των ἰχθυων τους τρυφερους και τρυφεροσαρκους και ἐκ διαλειμματος και ἐμβαμματι δια σινηπι χρησασθαι . ἐκ δε των |
| αὐτοκινητῳ κινησεται . ἠ οὐν ὑπο τινος των ἑαυτου μοριων κινησεται το κινουν μερος ἠ ὑπο του κινουμενου . και | ||
| γε τοι το ἑτερον μη κινοιτο , οὐδε το λειπομενον κινησεται . ὁθεν εἰ αἰτιον ἐστιν οὑ παροντος γινεται το |
| πολλοι γαρ ἐπ ' ἀκροασιν ἡκοντες τινος οὐκ ἐληλυθασι ταις διανοιαις , ἀλλ ' ἐξω πλανωνται και μυρια περι μυριων | ||
| διανοιας ἐπικρινουσιν , ἐπειδη μαχονται και αἰσθησεις αἰσθησεσι και διανοιαι διανοιαις , ἡντινα ἀν λαβωσιν ἀπο των μαχομενων αἰσθησεων προς |
| τι δενδρον ἐκαθεζετο και των ζητητων ἐπιπεσοντων οὐκ ἀγεννως αὐτους ἀμυνομενος κατεκοπη . τουδε μεν δη την κεφαλην ὁ Καισαρ | ||
| , ἐστρατευσε κατα Χαλκιδεων τε και Περδικκα , τον μεν ἀμυνομενος † οἱς ἐψευσατο μετελθειν αὐτῳ τα ὑπεσχημενα , τους |
| φυει και αὐξει , οὐδεν δε ἑτερον ἠ μονον ἀχνην ἀποφερεται , ὡστε οὐδενος μεταλαμβανει . Ἀν πολλα βαλλῃς ἀλλοτ | ||
| ὑπηρετης γινεται : τα γε μην των ποδων οὐκ ἰσον ἀποφερεται μετρον , ἀλλ ' ὑψει πλεονεκτουσιν οἱ προσθιοι και |
| νο νδ ∠ ʹ βʹ ὁ ἐπι της ἀποτομης του καταστρωματος . . . . . . . . . | ||
| προωθει την ἐπιτιθεμενην ἐν αὐτῃ κεραιαν . Και ἐπι του καταστρωματος δε του ἐν τῳ συριγγιῳ πυκνους τιθησι κυλινδρους ἱνα |
| πολυδικους και κακοπραγμονας ὑπο των ἐφορων προαγεσθαι , και ζημιουν τουτους και ἀτιμους ποιειν . Κορινθιων : Κορινθος Ἐφυρα προτερον | ||
| ἐστιν ἐκ των δαιμονων ὀργη . σεβονται δε οἱ Μαραθωνιοι τουτους τε οἱ παρα την μαχην ἀπεθανον ἡρωας ὀνομαζοντες και |
| μετωπου ταχθεντες : ἐπειτα ἐπ ' εὐθειας προελθοντες ὁσον ξυμμετρον διανυσαι , ἐπιστρεψαντες αὐ ἀνακαμπτουσιν παρα τα αὐτα δια των | ||
| ἐπι δρομαδων καμηλων ὁδον ἡμερων τριακοντα ἠ και τετταρακοντα ἑνδεκαταιους διανυσαι και τελευτησαι την πραξιν . οἱ δε Δραγγαι περσιζοντες |
| ἐνουσαν ἐν τῳ στοματι , ἑαυτον ἀποσφαξαι περιβοητου της πραξεως γενομενης . . . : Περι Ἀσσαονος . Ἱστορει Ξανθος | ||
| ἀπαντησαι τοις ἐκ της πολεως ἐκχεομενοις μετα του βασιλεως : γενομενης δε μαχης ἰσχυρας , και των ἀριστεων δια τας |
| οὐκ ἐπειθε λεγων , ἐπριατο , οὐχ ὡς ἀν τις διακονος ἀξιων τινος εἰναι , ἀλλ ' ἐκεινῳ μαλλον ὡς | ||
| μεν † εὐηρις πρεσβυτις ὁσον τε πηχεος μαλιστα , φαμενη διακονος εἰναι Λυσιμαχης , ἐστι δε ἀγαλματα μεγαλα χαλκου διεστωτες |
| λεγειν παρεπεσθαι αὐτα τοις παθεσιν οὑτως ὡς τῃ μεν ὑγιειᾳ παρεπεται ἡ εὐχροια , τῃ δε νοσῳ ἡ δυσχροια : | ||
| ἐπι πολλων οὐ τηρειται ταξις : ζηλος δε τοις πολλοις παρεπεται του κρειττονος . και ἐρω σοι : και εἰ |
| , ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
| τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |
| ἀνθρωπους και τα ἀλλα ζῳα συγγενειαν κατα το του σωματος ἐπικηρον , ἀθανατου δε δια την του γενναν προς θεον | ||
| χρονον , εἰ δε μη γε , τον πλειστον , ἐπικηρον τ ' ἐστι και ἀσθενες και μυριων δεομενον βοηθηματων |
| δακτυλου ὑποβεβληται τε τῃ κεφαλῃ του ἀστραγαλου και οὐδεν ἑαυτῳ συνταττομενον ὀστουν ἐχει , το δ ' ὡς κατα μικρον | ||
| αὐτης ταξεως τετυχηκεν . οὐδ ' ἐστιν ὁπως ποτε το συνταττομενον μεθ ' ἑτερων την καθ ' αὑτο οὐσιαν καταταττει |
| φιλοδικος . ἀκρωχολος . εἰς ὀργην εὐκολος . ἀγρωσται : κυνηγεται . ἀγυιευς : κιων εἰς ὀξυ ληγων . ἀγρωσσω | ||
| δε κυνες πολλαι ἐν τῃ τοιαυτῃ θηρᾳ και αὐτοι οἱ κυνηγεται κινδυνευουσιν , ὁταν γε ἐν ταις μεταδρομαις ἀπειρηκοτι ἀναγκαζωνται |
| του τε κατα τον ἰσημερινον κρικου και του κατα τον θερινον τροπικον , ὁλον ἐμφαινεσθαι το ἐγνωσμενον μερος της γης | ||
| : ἀδμωνες εἰδος ἰχθυος των λεγομενων συακιων . ὀπωρινον : θερινον , ποτε . ὁπλιζονται : κατασκευαζουσιν . Οἰσυϊνον : |
| ἐπι δε το τειχος και τους πυργους ἀναβαντες οἱ πολεμιοι ἐπαιον και ἐβαλλον τους ἐνδον : οἱ δε χαμοθεν ἠμυνοντο | ||
| ἀπο της νομης ἐπανηκουσαι ὡς κατελαβον αὐτον , τοις κεντροις ἐπαιον και τα χειριστα διετιθουν . ὁ δε προς αὐτας |
| ἡμερας . ἀνεσεις δε και ἐνδοματα και παρο - ξυσμους ἐπιφερων . ἠ συνεχη πυρετον καλουσι τον εἰς ἀπυρεξιαν πριν | ||
| και οὐθεν ἀν χαρισαιτο αὑτῳ προς ἀνδρος ἐχθρου την ψηφον ἐπιφερων : οὑτοι δ ' εἰ γενοιντο της ψηφου κυριοι |
| . αἱ κοιλιαι πασαι των πτηνων δυσπεπτοι : ψευδως γαρ ἐπαινουσιν ἐνιοι την του στρουθοκαμηλου και αἰθυιης ὡς τι φαρμακον | ||
| και περι της φυτειας . οἱ μεν γαρ την ἐαρινην ἐπαινουσιν ἐπ ' ἰσημεριαις ἐτι κυοντων : ἁμα γαρ τῃ |
| πολεμον μετα των Λακεδαιμονιων συμβηναι . ὁρα , πως δαιμονιως καθαπτεται των Ἀθηναιων Ἀριστοφανης , ὡς την ἐχθραν και τον | ||
| Λακεδαιμονιων εὐνοιαν , προτερον τελουσα ὑπο την των Ἀθηναιων . καθαπτεται οὐν Περικλεους και Ἀθηναιων ἐνταυθα ὁ Ἀριστοφανης κακως χρησαμενων |
| καταδικης , ὁτεπερ και ἀτιμος ἐγενετο ὑπο των ἑξακοσιων ὡς ἀποφηναμενος γνωμην παρανομον . οὑτω δε οἱ Μασσαλιωται κολαζομεν , | ||
| ποιειται των ἁμαρτηματων ὑπερβολας , ὡστε περι των Μηλιων γνωμην ἀποφηναμενος ἐξανδραποδιζεσθαι , πριαμενος γυναικα των αἰχμαλωτων υἱον ἐξ αὐτης |
| και πανταχου , το μητε κακον μητε ἀγαθον δια κακου παρουσιαν του ἀγαθου φιλον εἰναι . Πανταπασιν ἐφατην τε και | ||
| ἐμπειριαν πραγματων και δι ' ὀξυτητα και την ἐπι πασι παρουσιαν ἀοκνον , τουτο δ ' ὑπειληφοτας ἐκποδων ποιησαι ζητειν |
| Γενειολα Φιληταδου παιδος εὐπρεπους ἐραστης ἰδων Ἑρμου ἀγαλμα ἐν παλαιστριδιῳ ἐντεταμενον , πυνθανεται μη δια τον Φιληταδαν . ὁ δε | ||
| ἰδῃ προσβλεψαντα μιᾳ των παλλακιδων , ἐπει ἀλλος γε εὐνουχος ἐντεταμενον παλαι το τοξον ἐχων ἁ μη θεμις ὁρωντα ἑτοιμος |
| εἰς κακιαν οἱ παρεμπιπτοντες : οἱ δ ' ἐκ πολλων εἰδων σφυγμων διαφορον την ἀνωμαλιαν ποιουμενοι , κατα τας ἐπικρατειας | ||
| . Τοιουτον γαρ τι ἑτερον και περι την προλαμπουσαν των εἰδων μαρμαρυγην οἰομεθα πασχειν τας ὀψεις της ἡμετερας ψυχης . |
| Ἀγριανων και των τοξοτων οἱ ἡμισεες , και οἱ Βαλακρου ἀκοντισται : οὑτοι κατα τα ἁρματα τα δρεπανηφορα ἐτεταχατο . | ||
| των καταστρωματων παρα το καθεστηκος ὠσι , πολλοι δε και ἀκοντισται χερσαιοι ὡς εἰπειν Ἀκαρνανες τε και ἀλλοι ἐπι ναυς |
| δ ' αὐ νοτερον τε και διαπυρον και πασι τουτοις ἐπιτεταμενον τον αἰθερα τε και οὐρανον . οὑτως δη ὡσπερ | ||
| οὐχ ἑτερον ἐστι του προεπινοηθεντος , ἀλλ ' αὐτο ἐκεινο ἐπιτεταμενον . ἐπει οὐν ἀπο του ποσον ἐχοντος πλατος κατ |
| , ἠ ψυχρον , ἠ ξηρον , ἠ ὑγρον το λυμαινομενον τον ἀνθρωπον , και δει τον ὀρθως ἰητρευοντα βοηθεειν | ||
| ἐμνησθης . της σης πολεως θ ' ἡτις σε τρεφει λυμαινομενον τοις μειρακιοις . οὐχι διδαξεις τουτον Κρονος ὠν . |
| πραγματος ἐτυγχανον γινωσκουσα και ποθεν οἱ ἀνθρωποι τον βιον ἑαυτων διαφθειρουσιν , ἐνομιζον τουτο ὁτι οὐκ ἐστιν μοι οὐδεμια προφασις | ||
| ! ! ! ! ! ! ] | ως και διαφθειρουσιν [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| . τον ἀγγελον . . τυραννου ] του Διος . διακονον ] ὑπηρετην . . παντως ] ὁμολογουμενως . καινον | ||
| μετα δε των θεων Ἡρα πινετω , ἱνα ἐχῃ μειρακιον διακονον γυνη . ἐλεω δε αὐτου και την ἁρπαγην : |
| ἀμυγδαλων ὑποτριψας εἰς τα ῥοφηματα : τοις δε κατα κοιλιαν ἐνοχλουμενοις ἀντι του ἐλαιου ὑποτριβειν την λευκην μηκωνα , ἡσυχῃ | ||
| ἀναγωγαις και ἐμετικῳ στομαχῳ και τοις ἀμετρως ὑφ ' αἱμορροϊδων ἐνοχλουμενοις και γυναιξιν ἀτακτως καθαιρομεναις και συνεχως ἐκτιτρωσκουσαις . τα |
| και στεργειν ὀφειλω . εἰ δ ' ἀρα περι μηδενος βουλευονται , εἰ δ ' ἀρα περι μηδενος των καθ | ||
| αἱρεισθαι περι ὡν ἐβουλευσατο . Μετα ταυτα ζητει περι τινων βουλευονται οἱ ἀνθρωποι και ποια τινα ἐστιν τα βουλευτα . |
| . εἰρηται δ ' ἐν ἀλλοις και διοτι περι το μεταλλον των λιθων , ἐξ ὡν αἱ πυραμιδες γεγονασιν , | ||
| Βυζαντιῳ , ὁπου σιδαρεοισι † † νομισμασι . ἐκει γαρ μεταλλον ἠν , ἐν ᾡ ὠμνυον . σιδαρεοισιν ] ποιειτε |
| . . . γ . θητες τε δμωες τε . σημειουνται τινες , ὁτι διεστειλε τους θητας ἀπο των δμωων | ||
| διπλη ὁτι . ἐστεφανωτο . . : ἰστεον δε ὁτι σημειουνται οἱ παλαιοι , ὡς Ὁμηρος τῳ ἐκ μεταφορας ὁμοιωματι |
| αἱ ἐπεμβολαι , ἀλλα μη μακραι , μαλλον γοργον ἠ περιβεβλημενον ποιουσι τον λογον , οἱον του τ ' ἐκεινον | ||
| ἐξ - ηπορημενον ὁρων , ἀντι δε ταυτης ῥακια ῥυπαρα περιβεβλημενον της ἁμαρτιας , και στενοντα και τρεμοντα και λιμωττοντα |
| μεν γαρ κατασκευαζει , ὁτι νομιμον , ὁ δε ὁτι παρανομον ἐκ των ἐναντιων ὡρμημενος . Και ὀνομα μεν γενικον | ||
| οἱον ἐδοξε τις την μητερα τυπτειν . ἠν μεν οὐν παρανομον , ἀλλ ' οὐδεν ἡττον ἐλυσιτελησεν αὐτῳ , ἐπειδη |
| περησαι και κεισθαι πολλην γην ἐπαμησαμενον . Φυσαι και θρεψαι ῥαιον βροτον ἠ φρενας ἐσθλας ἐνθεμεν : οὐδεις πω τουτο | ||
| [ ] εὐθυς μαρτυρη ? - σομεν ? , ὁτι ῥαιον ἀπαλλαττομεν ? ἐν οἱς προτερον ὠδυνωμεθα ? [ ] |
| νεοσφαγες σωμα θεσιν ὁλην ἐργασῃ ὁ ἐστι καθολου : δια τουτου δε δηλον , ὁτι ἡ θεσις κατασκευαζεται : λεγω | ||
| εἰπομεν , και συμφυης ἐστι τῳ θειῳ σωματι . Ἐκ τουτου οὐν του συλλογισμου δεικνυται ὁτι ἡ ψυχη ὑφ ' |
| σπανεως παυσαι , μη προς τον Πτολεμαιον πεμπε ὁπως χρηματα κτησεται : εἰ δε μη , ἀλαζονειαν προσλαβων ἀπελευσεται , | ||
| ἐπι τεκνοις λυπηθησεται , μετα δε την πρωτην ἡλικιαν πολλα κτησεται και τοπων ἀλλων ἀρξει και ἐσχατης καλης τευξεται , |
| τε πολυουσια και πολυτροφα και τα ἀθροως ἀναδιδομενα προ της τελειας πεψεως , και τα βαρεα ταις ποιοτησι και τα | ||
| Ἰσαακ ἐγεννησεν ὁ κυριος : αὐτος γαρ πατηρ ἐστι της τελειας φυσεως , σπειρων ἐν ταις ψυχαις και γεννων το |
| ἐγγυην ἀτην λεγοντ ' ; ἠν , ἀλλ ' ἐγω φιλεταιρον εἰχον ἐθος . ὁτι δε ἐστιν ἡ ἐν Δελφοις | ||
| Ὁμηρου ἐπ ' αὐτῳ ποιησει και τῳ ἐρωτικον γενεσθαι και φιλεταιρον , ὡς και ἐπαποθανειν ἑλεσθαι τοις παιδικοις . ἀπο |
| του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | ||
| Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς |
| , ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
| σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
| φθειρομενου αὐτου : ἀσθενουντος : πλαγιασμος ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται | ||
| γαρ φησιν ἀντι του ἀπολιμπανω ἐμαυτην ἐξ ἀθυμιας : και παραλυεται μου τα μελη ἐλαυνομαι ] διωκομαι κλυεις ] † |
| γης εἰς την Μιδα κρηνην : και κατ ' ὀλιγον καταφερομενος ἁλιει τινι προσηνεχθη : κατα δε χρησμου προσταγην Πεισιστρατος | ||
| Καμαριναν τουτο γενομενον : οὐ γαρ πλημμυρᾳ χρηται ὁ ποταμος καταφερομενος . βελτιον οὐν οὑτως τινες : ἐπειδη ἐξ ὑπογυιου |
| , ὁπερ εἰπομεν , ὡς ὀρθως γε αὐτο ἐχει , γνωσεται ποτε ἐν ὁτῳουν ; Και τις μηχανη ; Τουτ | ||
| γραψασθαι . ἐοικεν γαρ ὡσπερ αἰνιγμα συντιθεντι διαπειρωμενῳ “ Ἀρα γνωσεται Σωκρατης ὁ σοφος δη ἐμου χαριεντιζομενου και ἐναντι ' |
| ἐδειξεν ἀνθρωποις την τε της πολεως καλοκαγαθιαν και την Φιλιππου κακιαν . ὁ μεν γαρ συμμαχος ὠν τοις Βυζαντιοις πολιορκων | ||
| ὑπισχνειται δωσειν , ὁτι πατριον ἐστι τοις Ἑλλησι μη δια κακιαν , ἀλλα δι ' ἀρετην κτασθαι χωραν . Ὁ |
| ἀναρπασαι τον ἀκουοντα . . ἐπισυναπτει παιζων ταυτα . ” κρουσιν “ δε εἰπεν ὡς ἐπι μουσικης . μουσικως ταυτα | ||
| ποτερῳ χρηστεον , ὡς ἀν μη συγχωρουντος του κατα την κρουσιν συνεχους ὑπολογισμου τινα χρονον , ἀλλα προχειροτερας ἀν ἐσομενης |
| των ἀγριων ἡγεμων μαχουμενος : ἁλοντος δε τουτου ἑτερος ἐρχεται μαχουμενος . και ὁποταν μεν ἀρρην ᾐ θηρευων , τουτο | ||
| κειρας τε και λωβησαμενος , ἐπειδη οὐδεις ὑπερ αὐτης ἐξῃει μαχουμενος ἀπηγε την στρατιαν . Οὐολουσκοι δε και Ἑρνικες , |
| , εὐμηχανωτατον δ ' ἀλλως και συνετωτατον και του βελτιονος αἰσθανομενον . και δη κατα τον ποιητικον λογον “ γαιαν | ||
| - φιος , αὐτικα ὁμιλησας φλογι . Ταυτα προς οὐδεν αἰσθανομενον παιζων ἐρει . Τας κιχλας δε ῥᾳδιως τοτε ἐστιν |
| Μωυσεως γνωριμοι , μεμαθηκοτες ἐκ πρωτης ἡλικιας ἐραν ἀληθειας , καταφρονουσιν ἀνεξαπατητοι διατελουντες . Ἀλλ ' ἐπειδη τα διωνομασμενα συμποσια | ||
| τελειν : οἱ δε , ἁτε οὐ δωροδοκοι ὀντες , καταφρονουσιν ἁπαντων τουτων , ὡς φησιν ὁ θεος και θεων |
| ἀπολωλεναι . ὁλως δε , τινα οἰεσθε οὑτως ἀγριον ἠ ἀνημερον ἀνθρωπον εἰναι ὡς ἡδεσθαι μαστιγουντα και οἰμωγων ἀκουοντα και | ||
| , καλειται δε ἡδονη : την δε ἑτεραν ἐχθαιρομεν ἀτιθασον ἀνημερον ἐξηγριωμενην πολεμιωτατην ἡγουμενοι , ὀνομα δε [ και ] |
| διαβρωτικου ἁλυκου τε ἠ δριμεος και λεπτου . σφοδρα οὐν ὠφελουνται οἱ τοιουτοι ὑπο των βαλανειων : διοπερ οὐ μονον | ||
| δωσιν . ἁ δε παρ ' ἡμων λαμβανουσιν , τι ὠφελουνται ; ἠ τοσουτον αὐτων πλεονεκτουμεν κατα την ἐμποριαν , |
| νουν ἐχων και προνοιαν , ὁπως γινοιτο , και γινομενων ἐπιστασιαν και ταξει διοικων και περιοδους ἑλιττων πολλας ἠδη και | ||
| τυραννιδα συντονωτεραν οὐσαν , ὡστε καλως ἐχειν ἐλευθερωι ἀνδρι την ἐπιστασιαν τε και δεσποτειαν [ μη ] ὑπομενειν , οὑτως |
| βασιλευς , σκηνας μεν δη ἐχοντες παντες οἱ ἀμφι βασιλεα στρατευονται και θερους και χειμωνος . εὐθυς δε τουτο ἐνομιζε | ||
| τας ἁμαξας τας ἑαυτων και τους οἰκετας ὑστατους εἰχον . στρατευονται γαρ δη οἱ κατα την Ἀσιαν ἐχοντες οἱ πολλοι |
| το μεντοι κριτης . . . . και ψαλτης ἀττικως ὀξυνεται : και ἐτι το ληιστης λῃστης . το δε | ||
| βαρυνονται : βαρβιτος δηριτος Ληϊτος ἀρκιτος . τα δε θηλυκα ὀξυνεται : ἁμαξιτος ἀτραπιτος Λυχνιτος [ δηριτος ] . Τα |
| , ὁ δ ' ἐτι μεν ἀναγινωσκων διῳδει | και μεστος ἠν ὀργης ἐφ ' ἑκαστῳ σημειουμενος : ὡς δε | ||
| ἀκουοντες : ὁ δ ' , ὡς ἀφελης και παρρησιας μεστος , οὐ παυεται . και ταυτ ' οὐκ ἀν |
| λογου . Τα δε καθ ' ἑκαστον μοριον συμβαινοντα παθη καταλοιπον ὑφηγησασθαι : ἀρξομαι δε ἐκ της κεφαλης , ἐπειδη | ||
| , ἱν ' ἐχω παντα τἀμαυτου του πολυποδος μοι το καταλοιπον ἀποδοτε . και παλιν ἀλλαχου περι του αὐτου φησιν |