οὐ πολυ οὐν ἀπολειπεται ταυτα των Πυθεου και Εὐημερου και Ἀντιφανους ψευσματων . ἀλλ ' ἐκεινοις μεν συγγνωμη , τουτ | ||
αʹ , Χαλκιδικος αʹ , Ἀθηναιων καταδρομη αʹ , Περι Ἀντιφανους αʹ , Προοιμιον ἱστορικον αʹ , Ἐπιστολαι αʹ , |
ἐπιθεωρηθῃ παλιν ἀνακαμψει προς τους γονεις ἠ προς ἑτερους τινας οἰκειους . Το δ ' ἐπι τουτῳ δωδεκατημοριον ἐκαλεσαν Τοξοτην | ||
ἀγαθους γονεας , ἀγαθην ἀδελφην , ἀγαθους διδασκαλους , ἀγαθους οἰκειους , συγγενεις , φιλους , σχεδον ἁπαντα ἐχειν : |
δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |
τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
την νυν ἐναντιαν εἰναι . εἰ μεν γαρ ὡς ἀληθως εὐνους ὠν ὑμιν ἐκεινα προὐθυμειτο , αἰσχρον ἐκεινον μεν ἐπαινειν | ||
ὀξυθυμος , ῥᾳθυμος , δολιος , ἁπλους , δυσμενης , εὐνους : των τοιουτων ἁπαντων ἡ φυσις των πορων δι |
ἀκουσαντας Ἀργειους λεγεται πρηγμα ποιησασθαι , και παραχρημα μεν οὐδεν ἐπαγγελλομενους μεταιτεειν , ἐπει δε σφεας παραλαμβανειν τους Ἑλληνας , | ||
ὑμιν . ” ὁ μυθος προς ἀνδρας ἐξωλεις ὠφελειν μεν ἐπαγγελλομενους , βλαπτοντας δε μεγαλα . σφηξ ἐπι κεφαλην ὀφεως |
, οὑς ἀναγκαιως εἰσφερουσιν ἰδιωται κατα πολεις : ἀρχοντι δε οἰκειοτατος ἐρανος , βουλας ἀγαθας εἰσηγεισθαι περι των ὑποτεταγμενων και | ||
φαντασιας ἐχων τας νοησεις . Ὑφαιμος : τουτεστι τῃ γενεσει οἰκειοτατος . Ὑβρεως και ἀλαζονειας ἑταιρος , ὁ ἐστιν ἐναντιον |
' αὐτο τουτο μεμψασθαι με το μερος , ὁτι τον ἐπιφανεστατον των φιλοσοφων και πλειοσιν ἠ δωδεκα γενεαις ἐμαυτου πρεσβυτερον | ||
: τριχῃ νειμας την πληθυν ἁπασαν ἑκαστῃ των μοιρων τον ἐπιφανεστατον ἐπεστησεν ἡγεμονα . ἐπειτα των τριων παλιν μοιρων ἑκαστην |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
ὁς και ὑποαιολιος καλειται : ὑποφρυγιοι δυο , ὡν ὁ βαρυτερος και ὑποιαστιος καλειται : ὑποδωριος . τουτων ὀξυτατος μεν | ||
Ἀλλ ' εἰ ἀλλο τι φθογγος ὁ ἀκουστος και ὁ βαρυτερος και ὁ ὀξυτερος , διαφερουσιν ἀλληλων ἠ ὡς φθογγοι |
ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
μονον ἑαυτων , ἀλλα και των γεννωμενων , δια της συγγενους φιλοζωιας τας διαδοχας εἰς ἀϊδιον ἀγουσα διαμονης κυκλον . | ||
λεγεται . τινες δε , φησι , την φωνην ἐκ συγγενους λεγουσι προς τινα πρεσβυτερον φιλοφρονως ἀναφερεσθαι : ἀντισπᾳ δε |
δε ταις θερμαις ταυτας θεραπευσεις : και γαρ ταλαιπωριας πλειονας προσταξεις και των βρωματων τα θερμοτερα , οἰνον κιρρον , | ||
γενικα κεφαλαια , ῥιζαι και ἀρχαι και πηγαι ἀεναοι διαταγματων προσταξεις και ἀπαγορευσεις περιεχοντων ἐπ ' ὠφελειᾳ των χρωμενων . |
των ἀσεβων τοπον παραβαλλειν , ὁπου σαφως οἰδε τους σφαγεις κολαζομενους . λοιδορηθεντων δ ' αὐτῳ των πρεσβευτων , κἀκεινου | ||
ἐδοξεν : ἐπει οὐδ ' αὐτους ἐκεινους ὁρω τους ἱεροσυλους κολαζομενους , ἀλλ ' οἱ γε πλειστοι διαφευγουσιν ὑμας : |
ἀπε - στειλε προς Κοτταν ἐπαρχον , ὀντα των ἀρχομενων εὐνουστατον , αὐτος δε βιβλιαφορους ἀποστειλας προς ἁπαντας τους ὑπ | ||
θηγανῃ νεηκονης : ἐπηξα δ ' αὐτον εὐ περιστειλας ἐγω εὐνουστατον τῳδ ' ἀνδρι δια ταχους θανειν . Οὑτω μεν |
ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
+ * , Περι πολυσημ . λεξεων . Ἀναστησειεν : ἀναστατους και φυγαδας ποιησειεν , . , . . . | ||
πολεμῳ και Κορινθον τε ἑλοντος και Κορινθιους τους Δωριεας ποιησαντος ἀναστατους . τα δε ἐν τοις ἀετοις , ἐστιν ἐμπροσθεν |
, και νη Δια και ἐν στρατοπεδῳ γεγονως ποτε και γυμναζομενους ἠ ταττομενους στρατιωτας ἑωρακως και ὁπλα εἰδως και μηχανηματα | ||
οὐκ εὐγνωστος ἐστιν ἡ Τιμαρχου βδελυρια ; ὡσπερ γαρ τους γυμναζομενους , κἀν μη παρωμεν ἐν τοις γυμνασιοις , εἰς |
Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
, και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
, ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
, οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
δοκειν ἑαυτοις αἰτιοι γεγονεναι των συμφορων , ὁ μονον οὐδε παραμυθιαν ἐχει τοις κακως πραττουσιν , ἀτυχησομεν ; ἐστιν δε | ||
αἱ συμφοραι κατεφρονει , παντων των ἐσομενων κακων Ἁβροκομην ἐχουσα παραμυθιαν . Ὡς οὐν ἐφεστηκεν ὁ των γαμων καιρος , |
και προς ἑλκη παλαια και νεοτρωτα και τοις ὑπο πεφαρμακωμενου βελους πληγεισιν , ἐπιτιθεμενη κατα των ἐπαλγων τοπων : παρηγορει | ||
ἐτι δε τοξοτας Κρητας , τας δε ναυς προσαγαγων ἐντος βελους κατετιτρωσκε τους κατα την πολιν ὑψηλοτερα τα παρα τον |
ἁ ἐκεινοι προσταττουσιν ; εἰ δε μη , πολυ καλλιον μαχομενοις ἀποθνῃσκειν ἠ φανερως ἡμων αὐτων θανατον καταψηφισασθαι . ἡγουμαι | ||
τα ἐγγυς των ποδων αὐτου , ἠ μεθ ' ἡμεραν μαχομενοις , ἡνικα και τα πορρω τις ὁρᾳ . . |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
. . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
οὐ δεοντως ἐκ μεγαλων πινετε ποτηριων , τον ἡδιστον και χαριεστατον Ξενοφωντα προ ὀφθαλμων ἐχοντες , ὁς ἐν τῳ Συμποσιῳ | ||
γλυκυμαλον : αὐτην λεγει την Γαλατειαν την προσφιλη ἑαυτῳ μηλον χαριεστατον . ὁ δε νους : συριζω δε ὡς οὐδεις |
ἀρα ἐστι τα ἐκφυγοντα την των φαινομενων δια των ὀργανων παρατηρησιν καʹ ιʹʹ . Ταυτα ἀρα δει προσεπιμερισαι τῃ τε | ||
ἀγρυπνιης ” , της των φαινομενων θεωριας , δια την παρατηρησιν . πολλοι δε μετ ' αὐτον ἐγενοντο Φαινομενα γραψαντες |
των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
ἀπορροιᾳ αὐξεται και μειουται : το τε θειον ἐκεινο πνευμα λεπτομερεστατον ὑπαρχον δια πασης οὐσιας διηκει και μαλιστα κατ ' | ||
ἀερα [ την ψυχην εἰναι ] , τουτον οἰηθεις παντων λεπτομερεστατον εἰναι και ἀρχην : και δια τουτο γινωσκειν τε |
, τριτην δε την Λιγυστικην , ὑφ ' ὡν κολπους ἀπολαμβανεσθαι τον τε Ἀδριατικον και τον Τυρρηνικον . ταυτα δ | ||
και δι ' ἀφιππιαν πιπτειν , τους δε δια δυσχωριας ἀπολαμβανεσθαι : και γαρ πολυν τοπον χαλεπον εὑρειν οἱον ἀν |
δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
συνθηκην , χρονον προσσημαινουσα , ἡς των μερων οὐδεν ἐστι σημαντικον κεχωρισμενον , ὡρισμενην φυσιν εἰσαγουσα . αὐτος δε ἁτε | ||
ὁταν μη μενῃς ἐπι τοις ἀκριβως σημαντικοις , οἱον το σημαντικον του ὑποκειμενου ἐδοσαν , και το μετενηνεγμενον ἐκ της |
ἡγουμενοι και ἀρρενικα το τε ἀπο του ὡροσκοπου μεχρι του μεσουρανουντος και το κατα ἀντιθεσιν ἀπο του δυνοντος μεχρι του | ||
, ὁπως ἀναβιβαζονται ταυτα τα γραμματιτζια μεχρι των ἐνενηκοντα κεντρου μεσουρανουντος . και γαρ τεταρτημοριον ἐνι κεχαραγμενον : τετρας γαρ |
της θερμης ὑπερβολην και την χαλεποτητα ἐτι μην του πνιγους ἐκτρεπεσθαι πειρωμενοι και ἀποφευγοντες , ζεφυρου τε αὐραις μαλακαις και | ||
λεγουσι τον θωα το ζῳον φιλανθρωποτατον εἰναι και ἀνθρωπῳ ἐντυχοντα ἐκτρεπεσθαι αὐτον : ὁταν δε ὑπο θηριου ἀδικουμενον θεασηται αὐτον |
ἁπαν ἐπι σωτηριᾳ των ἀνθρωπων ἐκ της Σαμου προφασισθεν , ἀπολυσαντες της αἰτιας ἀπεπλευσαν ὁ μεν ἐς την Χιον , | ||
μεγα Χλοην καλουντα . Και οἱ μεν ἀρτι το πεισμα ἀπολυσαντες και ταις κωπαις ἐμβαλοντες ἀπεπλεον εἰς το πελαγος : |
των θεωρικων , σαφως οὑτωσι , και τους περι των στρατευομενων ἐνιους , ὡν οἱ μεν τα στρατιωτικα τοις οἰκοι | ||
λοχον : την δε δαπανην την εἰς τον ἐπισιτισμον των στρατευομενων και εἰς τας ἀλλας χορηγιας τας πολεμικας ἐπιτελεσθησομενην συμμετρησαμενος |
δε Ἑρμῃ ἐπιμεριζουσα ἐπι ἡμερας τε και νυκτος και αὐξιφωτουσα πρακτικους τους χρονους σημαινει και περιποιητικους συστασεως τε και φιλιας | ||
ὁ χρονος . Ἑρμης Διι ἐπιμεριζων ἐπι νυκτος και ἡμερας πρακτικους σημαινει τους χρονους και περικτησιν και κερδη και ἐχθρων |
, και ταυτα διαπραξαμενον μηκετι ἐγγυτερω προσιεναι , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι φυλαττομενον μη τι ἡμας μαλλον του δεοντος θερμαινων βλαψῃ | ||
εἰς τελεωτεραν και ὑπερτεραν ζωην . Και τους μεν πρωτους ἀποτρεπεσθαι δει , τους δε δευτερους ἐξευμενιζεσθαι . Εἰσι δε |
. ἐτι οὐν συνεχοντος του ὑδατος την γην , μαλιστα κοιλους τοπους , ἐποιησεν ὁ θεος δια του λογου αὐτου | ||
προς ναυν : ὡς ἡμεραι τηιδε δει λιποντας ἡμας Αὐλιδος κοιλους μυχους Αἰγαιον οἰδμα διαπεραν . ἐπει δ ' ἁπαν |
ἑνωσιν και δια την της ταυτοτητος ἐν τοις ἀυλοις εἰδεσιν ἐπικρατειαν . ἀλλ ' οὑτος μεν ὁ τυπος ἑτερᾳ θεωριᾳ | ||
: Σπορακης μαθων τον στολον τον βασιλεως ἐπι την ἑαυτου ἐπικρατειαν γενομενον ἐφυγεν . . . σχασαντα : τεμοντα . |
σεβει , και καλων αἰδω , το τουτῳ θαρρος ἐναντιον ἀναιδειαν τε προσαγορευει και μεγιστον κακον ἰδιᾳ τε και δημοσιᾳ | ||
περι ποτους ἀπληστος εὐλογως ὠνομασται : Σκυλλαν δε την πολυμορφον ἀναιδειαν ἠλληγορησε , διο δη κυνας οὐκ ἀλογως ὑπεζωσται προτομαις |
τε γαρ ποντος ὁ Εὐξεινος και ἡ Προποντις και ὁ Ἑλλησποντος ἐπι δεξια , [ και το Αἰγαιον , ] | ||
Μινωος και Ῥαδαμανθυος και Σαρπηδονος . × ποντος Ἑλλης ὁ Ἑλλησποντος . ἁσ τινας Εὐρωπην και Θρακην διαχωριζει ὁ Ἑλλησποντος |
στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
τους ἀνεμους , φανηναι δε πλησιον της νεως τον προσαγορευομενον θαλαττιον Γλαυκον . τουτον δ ' ἐπι δυο νυκτας και | ||
, κορακινων . Ἀμφις δε φησιν : ὁστις κορακινον ἐσθιει θαλαττιον γλαυκου παροντος , οὑτος οὐκ ἐχει φρενας . οἱ |
φωτος τε εὐ ἐχειν και τινας ὑποδεικνυναι κευθμωνας , προς κολωνον τινα ὑψηλον σκοπον ἀναβιβαζουσιν ἐπιστημονα : οὑτος δε αὐτων | ||
οἱ ἡκαν ἐρετμα : Ἀγκαιος δ ' ἰθυνεν ἐπι προβλητα κολωνον εἰ μη ἐγω φορμιγγα τιτηναμενος παλαμῃσι μητρος ἐμης ἐκερασς |
την ἑαυτου δυναμιν διασῳζει , του περισσου και ἐν τουτοις ἐπικρατουντος , ἑαυτῳ τε συντιθεμενος γεννᾳ τον ἀρτιον : γονιμος | ||
τελει φερονται , ἀλλα τους ἐν Λοκροις , μεχρι δευρο ἐπικρατουντος του Ἀχιλλεως , ὡσπερ και μεχρι Τραχινος και της |
μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
' ὁρωμενον τοις παρουσι θεωροις . Το μεν οὐν εἰναι μαντικον ἐκεινο το ὑδωρ αὐτοθεν προδηλον : το δε πως | ||
' ἠμεν νεογνοι , κηδεμονιαν : ὡστε προσαναγκαζειν ἑαυτους και μαντικον τι προσφερεσθαι προς την θεραπειαν , κἀξευρισκειν , εἰπερ |
εἰδον τον στρατον ἑξηκοντα σταδιους της πολεως ἀπεχοντα , οὐκετι ἀνασχετον ἐποιουντο , ἀλλ ' αὐτοις , ὡς εἰκος , | ||
ἐλεγον ἀν ταδε , ὡς οὐ βιωτον ἐστιν οὐδ ' ἀνασχετον της μεν θαλαττης ἀντιποιεισθαι τινας ὑμων ἀναλισκειν τε πολλα |
το παρον εἰδυλλιον πρωτον δια το χαριεστερον τε ὁμου και τεχνικωτερον εἰναι , ἑπομενος τῳ Πινδαρῳ εἰποντι . ἀρχομενου δ | ||
λινα και σταλικας και σαγηνας περιβαλλομενοις . ὁθεν ὡς πολλῳ τεχνικωτερον ἐστι του καθ ' ἑκαστον θηραμα πονεισθαι το δια |
δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
: δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
πρωτου σπονδυλου , μιαν μεν ἐχουσα κατ ' αὐτον τον νωτιαιον την ῥιζαν , εὐθυς δε σχισθεισα , τῳ μεν | ||
σπονδυλου : ὁ τ ' ἐκπηδησας σπονδυλος πιεζοι ἀν τον νωτιαιον , εἰ μη και ἀποῤῥηξειεν : πιεχθεις δ ' |
ποιον , ἀμφω δε λογοι , ἀλλ ' ὁ μεν προφορικος ὁ δε ἐνδιαθετος : ὁ γαρ λογος ὁ εἰπων | ||
ἀν τοσης οὐσης παχυτητος ; Δια τουτο λογος ἐδοθη ὁ προφορικος : καθ ' ὁν τροπον και ἡ των παροντων |
μιαν ἁπαντας ἐξιοντας πυλην την καλουμενην Καπυϊνην , ἑτεροι δε παρεπεμπον τους ἀπαλλαττομενους ἁμα τοις ὑπατοις : ἐνθα μαλιστα ὠφθη | ||
τα ἱερα και ἐκ των ἱερων ἐς την οἰκιαν ἀπιοντα παρεπεμπον . της δ ' ἐπιουσης αὐτος ἐβουληγορησε τε και |
, εἰ δε σοι ποθος ὡραιας ἐστι γυναικος , Λακαιναν ἀγαγεσθαι κοσμιαν ὁμου [ τε ] και καλην . ὁτι | ||
τειρεσιν αὐγαζηται , κουριδιην μεν ἀεικες ἑον ποτι δωμ ' ἀγαγεσθαι , ὠνητη δ ' ἀν ἐοι πολυ φιλτερη , |
της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
στρατηγων τις . Οὐκ ἀτοπον δ ' ἰσως και τους οἰκιστας προσθειναι των την Πελοποννησον οἰκουντων , οὑς εἰπεν Ἐφορος | ||
. , : οὐκ ἀτοπον δ ' ἰσως και τους οἰκιστας προσθειναι των την Πελοποννησον οἰκουντων , οὑς εἰπεν Ἐφορος |
οὐρανῳ ἰσως παραδειγμα ἀνακειται τῳ βουλομενῳ ὁραν και ὁρωντι ἑαυτον κατοικιζειν . διαφερει δε οὐδεν εἰτε που ἐστιν εἰτε ἐσται | ||
, ὡσπερ εἰς παντοπωλιον ἀφικομενῳ πολιτειων , και ἐκλεξαμενῳ οὑτω κατοικιζειν . Ἰσως γουν , ἐφη , οὐκ ἀν ἀποροι |
γαρ πρωτη των ἀντιθετικων , και δεον ἀντιστατικον θειναι , ἀντεγκληματικον τεθεικεν , ἰσως ὁτι ὑποδειγματος χαριν , ἠ ὁτι | ||
του νομου κελευοντος , και το ἀντιληπτικον ὁμου και το ἀντεγκληματικον προβαλλομενος : οὐκουν κατα μεσην την διαιρεσιν ὁλοκληρον ἐμπεσειται |
. βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
και δια του δος κλινομενον . Και το μαντις δε μαντιος : τουτο γαρ μακροπαραληκτον μεν ἐστι , και ἐπειδη | ||
λεξιν : το γαρ μαντεως και πολεως Ἀττικα ἀπο του μαντιος και πολιος γεγονοτα των κοινων ἐφυλαξε την τασιν . |
ὁ σπερματικος κινειται ὀρρος : τα γαρ δενδρα ἀρχεται τοτε τελειοτητος , ὁταν ἀρχηται γενναν τα σπερματα , ἀτελη δ | ||
τον κοσμον διοικει : δει δ ' αὐτας ἀπο της τελειοτητος αὐτων κρινειν , οὐκ ἀπο της ἀποπτωσεως : ἐπιδουσα |
δε δημοτελεις τινας εἰναι συμβαινειν , μονον δε τουτον ἡμιν κοινοτατον και λυσιτελεστατον και διαρκη και βεβαιαν και δια παντων | ||
δε νομου ἀκριβειας λογων ὀρθοτητα , τουτον νομιζοντες θειοτατον και κοινοτατον νομων το δεον ἐν τῳ δεοντι και λεγειν και |
ἐμελλε ποιεισθαι την παροδον , εὐρυτεραν τε αὐτῳ και λειοτεραν κατασκευαζοντας την διαβασιν . το γαρ ὀρος τουτο ὁ Ταυρος | ||
ματαιου γινεσθαι . Λακεδαιμονιοι τε ἐξελαυνουσι Σπαρτης τους τα μυρα κατασκευαζοντας ὡς διαφθειροντας τοὐλαιον : και τους τα ἐρια δε |
κατ ' αἰτιαν τινα πρωτουργον προϋπαρχουσαι , τοσουτον ἀπεχουσι του συνακολουθειν τοις κατηγορημασιν , ὡστε αὐται τα ὑπαρχοντα κατηγορηματα ἐπιφερουσιν | ||
τεκνων ἡδε πατρις ἐστι μαλλον . το μεν οὐν ἀναγκαιον συνακολουθειν τα τεκνα τῳ πατρι : πολυ δε ἡδιον τον |
οἰκιας . τραχυτερον διαλεγεται την ἐλπιδα του πεισειν ἀπολωλεκως . τραχυτερον αὐτῳ διαλεγεται και ἀπηνεστερον , ὁτι την ἐλπιδα του | ||
και τα περι αὐτης ἀνωθεν , ὡς ἐγενετο , διηγουμενου τραχυτερον ὁ Σκιπιων ἐκελευεν αὐτον μηδεν ἀφαιρεισθαι βιᾳ των Ῥωμαϊκων |
περι Ἡφαιστου φιλοσοφητεον . Ἐω γαρ ἐπι του παροντος ὡς τερατειαν τινα την Κρατητος φιλοσοφιαν , ὁτι Ζευς ἀναμετρησιν του | ||
Ἱερωνυμου γεγραφοτων πολυν τινα πεποιηνται λογον και πολλην τινα διατεθεινται τερατειαν , ἐξηγουμενοι μεν τα προ της ἀρχης αὐτοις γενομενα |
δεινοτητος ἠ των ἀλλων τινος , ἁ τῃ Δημοσθενους δυναμει παρακολουθειν πεφυκεν , ὀλιγην ἐπιδειξιν ἐχει . τις οὐν ἐστι | ||
ἀφ ' ὁλου ἡ φορα , μη ἀθροαν την ἡδονην παρακολουθειν ἡμιν , ἀλλα κατα μερος ὡς και συνερρει : |
ϲκελεα και τα νωτα ἐϲ το προϲθεν κεκλαϲθαι , ὡϲ δοκεειν ἐϲ ἰγνυην το κατα γονυ ἀρθρον ἐξωϲθαι . ἐξανθρωποϲ | ||
οὐ καρτα ἐπιμηκεεϲ ἐουϲαι , καρτα δε εὐρειαι , ὡϲ δοκεειν τουϲ νεφρουϲ ἐξηρτηϲθαι ἀγχου του ἡπατοϲ . ἀταρ και |
ὁτι κατ ' οὐδενα τροπον την ἀποδειξιν εἰς εὑρεσιν ὁρισμου συμβαλλεσθαι εἰρηκε , και ὁτι οὐδεις ὁλως λογος οὐσιωδης ἐστιν | ||
την ἐκφοραν παρασκευαζομενος ταις μεν πλησιον πολεσι προσεταξε κατα δυναμιν συμβαλλεσθαι προς τον της ἐκφορας κοσμον , πασι δε τοις |
λογους τοις ἐργοις παρεχομενων . Λευκων γαρ τις γεωργος μελιτος ἀσκους εἰς φορμον ἐμβαλων ἐκομιζεν εἰς Ἀθηνας , κριθας τοις | ||
τον ἰσον δεχονται οἰνον καθ ' αὑτον τε και εἰς ἀσκους ἐμβληθεντα μετα των ἀσκων , δηλον ὡς κενων τινων |
θειον , εἰτε ὡς παιγνιον ἐκεινων εἰτε ὡς σπουδῃ τινι συνεστηκος : οὐ γαρ δη τουτο γε γιγνωσκομεν , τοδε | ||
μετα βιας ἀναστελλειν , και δια τουθ ' ὑποχωρειν το συνεστηκος εἰδωλον και ποιειν την ἐμφασιν ὑποφευγοντος : τοις δ |
τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
βοηθειας . Ἀμεινον γαρ δη τουτο διχως ἠ προσθεσιν τινα λαμβανον ἠ ἀφαιρεσεως θατερου γενομενης : καθαπερ και ἐπι των | ||
ληγοντι ζευγνυμενον το ἐν ταις ἱεραις ἀπο φωνηεντος του ε λαμβανον την ἀρχην διεσπακε τῳ μεταξυ χρονῳ τον ἠχον οὐκ |
προτρεπων εἰς εὐζωϊαν , τῳ την γην φερειν τουτοις καρπους ἱκανους βιον γαρ τουτους καλει προς διατροφην ὀντας ἐπιτηδειους , | ||
και οἰκειων ἡγεμονες μεν ἀξιολογοι , στρατιωτας δ ' ἐχοντες ἱκανους ἀμφισβητησαι πραγματων . ἀναζευξας οὐν μετα πασης της δυναμεως |
δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
διεθετο μεν οὑτως . ἐπεγραφη δ ' αὐτου τῳ ταφῳ ἐπιγραμματα ταδε : πρωτον : σωφροσυνῃ προφερων θνητων ἠθει τε | ||
οὐκ ἀνατρεπω τας στηλας ; τι δε οὐκ ἐξαλειφω τα ἐπιγραμματα ; παντα γαρ οἰμαι τα της ἀρετης ὑπομνηματα ὡσπερ |
και αὑται πασαι ἀληθεις . λοιπος οὐν ὁ οὐ πας προσδιορισμος συμπλεκεσθω τῳ ὑποκειμενῳ : παλιν οὐν ἐρουμεν ἠ οὐ | ||
καλειται καθολου , διοτι δε οὐ κειται αὐτῳ ὁ καθολου προσδιορισμος καλειται μη καθολου . Τα μεντοι δηλουμενα ἐστιν εἰναι |
διαστημα το ἀπο Μεροης ἐπι το στομα το κατα το Βυζαντιον ὁτι ἐστι περι μυριους σταδιους και ὀκτακισχιλιους , ποιοιη | ||
Κολπου . το δε γε ἀπο της Ῥοδιας ἐπι το Βυζαντιον ἐστι τετρακισχιλιων που και ἐννακοσιων σταδιων , ὡστε πολυ |
και κρειττονος ἐθνους , ὁπερ ἐμελλεν ἐξ ἁπαντων των ἀλλων ἱερασθαι τας ὑπερ του γενους των ἀνθρωπων αἰει ποιησομενον εὐχας | ||
μεν κατα φυσιν τιθεασι παραδειγμα : νομος τον σεσινωμενον μη ἱερασθαι : μη γελων τις κωλυεται , ἐνταυθα γαρ ἡ |
ἐκτος γωνια ἡ ὑπο ΑΕΖ ἰση ἐστι τῃ ἐντος και ἀπεναντιον τῃ ὑπο ΕΖΗ : ὁπερ ἐστιν ἀδυνατον : οὐκ | ||
ἀρα και ἡ ΑΕ τῃ ΑΖ : ὡστε και αἱ ἀπεναντιον : ἰση ἀρα και ἡ ΖΗ τῃ ΗΕ . |
μεν και τρισυλλαβων πεντασυλλαβοι λβ , των δε τρισυλλαβων ἀλληλοις παρατιθεμενων ἑξασυλλαβοι ξδ , οὑς και μετρικας προσαγορευουσι συζυγιας : | ||
λιμῳ : πολλων γαρ και ἀγαθων αὐτῳ ἐπι την τραπεζαν παρατιθεμενων ὀζειν ἐδοκει του ἀρτου και της μαζης κακιστον , |
δει την τουτων ἀπωσασθαι διαφθοραν δια της τοιαυτης ἐργοποιϊας : τριβολους κατασκευαστεον πηχων ε , παχος ἐχοντας ζωνιαιον . . | ||
της ] καλης ? και πορευεσθαι [ εις ] [ τριβολους και ] ακανθας αντι χορτου ? [ ] [ |
μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
δε τριτον κεφαλαιον ἠν το γνωναι τας ἐνεργειας ὡν ἐστι δεκτικος ὁ την ἐναλλαγην ἐχων . τουτο δε δει εἰδεναι | ||
ἀηρ κατα μεθεξιν λεγεται ἐχειν το φως , ὁθεν και δεκτικος ἐστι σκοτους : δυνοντος γαρ του ἡλιου σκοτιζεται . |
ἐχθρων αἰφνιδιασθεντες . Χρη τους ὁμογενεις των ἐναντιων προ πολλου χωριζειν του στρατου και ἐν ἑτεροις τοποις πεμπειν , ἱνα | ||
συνθετων . και παλιν το ποιειν παντων ἰδεας και παντα χωριζειν τα εἰδη οὐκ ἀληθες : πως γαρ δυνατον ἐστι |
Λευκιον και Ποστουμιον . ἐπι δε τουτων Λακεδαιμονιοι μεν στρατηγον προχειρισαμενοι Ἀγησιπολιν τον βασιλεα , και δυναμιν ἱκανην παραδοντες , | ||
σατραπης ἐδωκεν οἰκειν πολιν Ἀδραμυτιον . οἱ δ ' Ἀθηναιοι προχειρισαμενοι στρατηγον Κλεωνα τον δημαγωγον , και δοντες ἀξιολογον δυναμιν |
ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται δια μεσου ἁπλου κατηγορικου του κατασκευαζοντος ἠ το συνημμενον , ὡς ἐν τοις δι ' | ||
Ἀμφιπολιν και την Καρδιανων χωραν ἀπεστερηκοτος Φιλιππου , ἀλλα και κατασκευαζοντος ὑμιν ἐπιτειχισμα την Εὐβοιαν και νυν ἐπι Βυζαντιον παριοντος |
ἐμπρακτοι γαρ και θρασεις οἱ τοιουτοι : ὁμως και οὑτως ἐπικινδυνος . ἐν δε τῃ ἐπαναφορᾳ του ὡροσκοπου , εἰ | ||
μηʹ Ἑρμου ἑκτος , Κρονου ιϚʹ , χαλεπος λιαν και ἐπικινδυνος . μθʹ Ἀρεως ἑβδομος , ἐπικινδυνος , ἠ αἰφνιδιος |
ἐριφων και μοσχων ἐτι και τουτων ἀσθενεστερα : το δε χοιρειον και τουτο αὐτων ἀσθενεστερον : διαφορητικωτεραν δε τουτων την | ||
. χολῃ ταυρου διαχριε τον ὀμφαλον . ἀλλο . ἀστραγαλον χοιρειον καυσας και λειοτριβησας δος πιειν δια ὑδατος . ἀλλο |
τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
: των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
συναψαντες μαχην ἀναιρεθησονται , το μεν λιπειν την ἐν ταις παροδοις ταξιν ἀναξιον της Σπαρτης ἐκρινε , το δε διασωσαι | ||
Ἡλιου και Σεληνης : οὑτοι γαρ και ἐναντιοι ἐν ταις παροδοις γενομενοι τους κλιμακτηρας και τους θανατους σημαινουσιν . οἱον |
το ἐκεινων κερας τουτο δε γινεται ἐνιοτε και του ἑτερου ἐλλειποντος δι ' ὀλιγοτητα ἀνδρων , ὡς , ὁτ ' | ||
γιγνεσθαι τα γουν κατα διαιταν ὑπερβαλλοντος ἑκαστου των εἰρημενων ἠ ἐλλειποντος : εἰναι δε και χυμους ἐν τῳ σωματι τους |
του Εὐριπιδου συνεσις και περι παντα ἐπιμελεια , ὡστε μητε ἀπιθανον τι και παρημελημενον ἐασαι μητε ἁπλως τοις πραγμασι χρησθαι | ||
ἡ ση τας διαθηκας ἐμοι πεισθεισα ἐξεκλεψε και ἐρωτωντος ἐδοκει ἀπιθανον εἰναι το τον Φορμιωνα δουλον ὀντα προτιμηθηναι ὑπο της |
πρωτος Ἐριχθονιος . Ὁτι βαλανους Ἀρκαδες , Ἀργειοι δ ' ἀπιους , Ἀθηναιοι δε συκα , Τιρυνθιοι δε ἀχραδας δειπνον | ||
λευκους ἐσθιειν . ἐκ δε των ὀπωρων σταφυλας λευκας και ἀπιους τους ἀγριους τους ἀκμασαντας και μηλον γλυκυ και συκα |
περι ἀγαθων και κακων ὡσπερ και οἱ ἀλλοι και ἐτι κατεχομενοι ὑπο πασης κακιας ; οὐδεν γαρ κωλυει εἰδεναι μεν | ||
ἐσχηματιζοντο πως . παντες μεν οὐν οἱ ἐκ θεων του κατεχομενοι ἀξιοθεατοι δοκουσιν εἰναι : ἀλλ ' οἱ μεν ἐξ |
ἐπαινον αὐτο μονον , ἀλλα και ὑπερ του τους ἐντυγχανοντας προτρεψασθαι και ἐπι τον ὁμοιον ζηλον ἀγαγειν . οἱ γαρ | ||
πρωτον ἀρχομενα , πειρασομεθα ἑκαστον ἀπο των οἰκειων και προσφορων προτρεψασθαι : οἱον τους μεν πολλους ἐχοντας στεφανους , ὁτι |
ἀνυουσαν , ἠ εἰ και ἀνυει κατα τον ἐξ ἀρχης ἐνθουσιασμον ἀνυει : εἰκονας γαρ φερουσιν αἱ ὑποδυομεναι των ἀληθινων | ||
μετα δε ταυτα πολλων καθαλλομενων εἰς το χασμα δια τον ἐνθουσιασμον και παντων ἀφανιζομενων δοξαι τοις κατοικουσι περι τον τοπον |