λογους τοις ἐργοις παρεχομενων . Λευκων γαρ τις γεωργος μελιτος ἀσκους εἰς φορμον ἐμβαλων ἐκομιζεν εἰς Ἀθηνας , κριθας τοις | ||
τον ἰσον δεχονται οἰνον καθ ' αὑτον τε και εἰς ἀσκους ἐμβληθεντα μετα των ἀσκων , δηλον ὡς κενων τινων |
: ὁρω γαρ ὁμοιᾳ μεν τροφῃ παντας ἡμας το σωμα ἀσκουντας , ὁμοιας δε συνουσιας παντας ἀξιουμενους , ταὐτα δε | ||
. και ὁποταν αὐ φῃς το ἐφεξης τουτῳ , τους ἀσκουντας μεν τα σωματα , της δε ψυχης ἠμεληκοτας ἑτερον |
και μαλα ὀντος δεινου κινδυνου τῳ κλεπτοντι , και τους κρατιστους μεντοι μαλιστα , εἰπερ ὑμιν οἱ κρατιστοι ἀρχειν ἀξιουνται | ||
ἀναλαβων ὁ Κυρος τον Τιγρανην και των Μηδων ἱππεων τους κρατιστους και των ἑαυτου φιλων ὁποσους καιρος ἐδοκει εἰναι , |
ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
χρησμους ἐπεμψεν , οὐτε γης φασιν οὐτε οὐρανου ἁπτομενους , ἀνοητους δε και δυσνοητους ἁπαντας . Ἁπερ ὑστερον αἰσθομενος , | ||
και . . . ποτε τοις Ἀθηναιοις . . . ἀνοητους : ταυτα λεγει ὁ δικαιος λογος ἐπαπειλων τῳ ἀδικῳ |
διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
αὐτου ἐννοιαν , δι ' ἡν και το εἰναι αὐτον ὑπολαμβανομεν : ἐκ γαρ της περι ἡμας αὐτου φροντιδος του | ||
ὑπολαμβανομεν τοδε τι Το ὑπολαμβανομεν τοδε τι ταὐτον ἐστι τῳ ὑπολαμβανομεν ταὐτον εἰναι το κατηγορουμενον τῳ ὑποκειμενῳ καθ ' οὑ |
+ * , Περι πολυσημ . λεξεων . Ἀναστησειεν : ἀναστατους και φυγαδας ποιησειεν , . , . . . | ||
πολεμῳ και Κορινθον τε ἑλοντος και Κορινθιους τους Δωριεας ποιησαντος ἀναστατους . τα δε ἐν τοις ἀετοις , ἐστιν ἐμπροσθεν |
: οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | ||
μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες |
, μη και ὀχληρος εἰναι τισι δοξω , λογοις πλειοσι πιστουσθαι ὁμολογουμενον πραγμα βουλομενος . Μετα δε τους χορους τουτους | ||
Τουτοις οὐν τοις λογοις τις προσεχων δοξει μετα πασης ἀκριβειας πιστουσθαι ὡς μαλλον ἐν παραθεσει εἰσιν αἱ προθεσεις ἠπερ ἐν |
δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
: δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
δε Ἑρμῃ ἐπιμεριζουσα ἐπι ἡμερας τε και νυκτος και αὐξιφωτουσα πρακτικους τους χρονους σημαινει και περιποιητικους συστασεως τε και φιλιας | ||
ὁ χρονος . Ἑρμης Διι ἐπιμεριζων ἐπι νυκτος και ἡμερας πρακτικους σημαινει τους χρονους και περικτησιν και κερδη και ἐχθρων |
Μυρλου του Κολοφωνιων ἡγεμονος . Νικομηδης δε ὁ Ἐπιφανης , Προυσιου δε υἱος , ἀπο της μητρος Ἀπαμας Ἀπαμειαν ὠνομασεν | ||
ἡ δε συγκλητος τοις πλειστοις των λεγομενων προσκοπτουσα και του Προυσιου καταγινωσκουσα πρεπουσας τῃ κολακειᾳ τας ἀποκρισεις ἐποιησατο : Ῥωμαιοι |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
ἀρα ἐστι τα ἐκφυγοντα την των φαινομενων δια των ὀργανων παρατηρησιν καʹ ιʹʹ . Ταυτα ἀρα δει προσεπιμερισαι τῃ τε | ||
ἀγρυπνιης ” , της των φαινομενων θεωριας , δια την παρατηρησιν . πολλοι δε μετ ' αὐτον ἐγενοντο Φαινομενα γραψαντες |
βοηθειας . Ἀμεινον γαρ δη τουτο διχως ἠ προσθεσιν τινα λαμβανον ἠ ἀφαιρεσεως θατερου γενομενης : καθαπερ και ἐπι των | ||
ληγοντι ζευγνυμενον το ἐν ταις ἱεραις ἀπο φωνηεντος του ε λαμβανον την ἀρχην διεσπακε τῳ μεταξυ χρονῳ τον ἠχον οὐκ |
παρα σοι , μαθετω . Θαυμα σοι που των πανυ θαυματων το τοις μεν ἀλλοις παρ ' ἡμων τον Λητοιον | ||
της πολεως ἐχειν : ἀφαιρουσιν οἱ λογοι τα πολλα των θαυματων και ποιειν δοκουσι μοι παραπλησιον ὡσπερ ἀν εἰ τις |
ἀνθρωπος , βαραθρον δε ὀρυγμα τι Ἀθηνησιν εἰς ὁ τους κακουργους ἐνεβαλλον , ὡσπερ οἱ Λακεδαιμονιοι τους καταδικαζομενους ἐβαλλον εἰς | ||
ἑν μονον . Αἰγυπτιος τις ἀρχων κατεδικασε τινας θηριων βοραν κακουργους εὑρεθεντας , και ἐδει αὐτους ἁπασι τοις ζῳοις παραβληθηναι |
ὁ σπερματικος κινειται ὀρρος : τα γαρ δενδρα ἀρχεται τοτε τελειοτητος , ὁταν ἀρχηται γενναν τα σπερματα , ἀτελη δ | ||
τον κοσμον διοικει : δει δ ' αὐτας ἀπο της τελειοτητος αὐτων κρινειν , οὐκ ἀπο της ἀποπτωσεως : ἐπιδουσα |
τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
, ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
, οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
γαρ ὡς ἐπος εἰπειν ἀνθρωπων καθαπερ ἀπο τινος θεοπεμπτου και ἀπλανους μαντειας ἠθος και προθεσιν βιων ὁ φυσιογνωμων ἐπισταται , | ||
ἀριθμου της ψαμμου . * * * κἀν μεχρι της ἀπλανους γενηται ἡ ψαμμος , οὐκ ἀπειρος . Ἐπειδη δε |
. και πολλων συρρεοντων και τον δυνατον τροπον εἰς μαχην παρασκευαζομενων , ἐν ἑπτα ταις πρωταις ἡμεραις καθωπλισθησαν πλειους των | ||
ἐξηγγειλε τοις Λακεδαιμονιοις ὡς βασιλεως και Τισσαφερνους τον στολον τουτον παρασκευαζομενων : ὁποι δε οὐδεν ἐφη εἰδεναι . ἀνεπτερωμενων δε |
ὡς πρωτοπαθουσης . και εἰ μεν τους ἐγκειμενους χυμους ὑπολαμβανεις ψυχρους εἰναι εἰτε ὑπο θερμοτητος ἑλκυσθεντας εἰτε δι ' ἀσθενειαν | ||
πατρος : τον δε αἰτησαντα λαβειν και παρασχειν τοις ἀνθρωποις ψυχρους ὀντας προς ἀναψυχην . οὐδεν γαρ ἀντιλεγω ) εὐθενειν |
ἑνωσιν και δια την της ταυτοτητος ἐν τοις ἀυλοις εἰδεσιν ἐπικρατειαν . ἀλλ ' οὑτος μεν ὁ τυπος ἑτερᾳ θεωριᾳ | ||
: Σπορακης μαθων τον στολον τον βασιλεως ἐπι την ἑαυτου ἐπικρατειαν γενομενον ἐφυγεν . . . σχασαντα : τεμοντα . |
ἐχουσι . και θαυμα γ ' οὐδεν παρ ' ἀξιαν δοκουντας ἡττασθαι χαλεπως ὑπο της αἰσχυνης διακεισθαι . ὡς δ | ||
λιθος ἐστιν ; ἐπει και ὁταν εὑρισκωμεν των παλαιων τινας δοκουντας τον ἐπι μερους κατα - φατικον προσδιορισμον τῳ κατηγορουμενῳ |
ἑτερον προς τῳ Κορησσῳ . τοις δε Συρακοσιοις και Σελινουσιοις κρατιστοις γενομενοις ἀριστεια ἐδωκαν και κοινῃ και ἰδιᾳ πολλοις , | ||
ἱκανον ἁπασι . φερε δη τις οὐκ ἀν ὁμολογησειεν τοις κρατιστοις ἐοικεναι ποιημασι τε και μελεσι τους Δημοσθενους λογους , |
ἐπει βουλομαι γε παλαι μεθ ' ὑμων ἐλθων ἐπι τους καδισκους κακον τι ποιησαι . ἀλλ ' , ὠ Ζευ | ||
ἐγᾠδα . συντριψω γαρ αὐτου τους χοας , και τους καδισκους συγκεραυνωσω σποδων , και τἀλλα παντ ' ἀγγεια τα |
της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
ὁμοιως ἐχειν φησι των προτασεων την ἀκολουθιαν τῃ ἐπι των ἀπροσδιοριστων : μηποτε οὐν ὡς ἐπι των ὑπολοιπων ἀντιφασεων , | ||
οὐδ ' ἀν καθολου τιθωμεν . ἐπειδη ὡς ἐπ ' ἀπροσδιοριστων ἐξητασεν , ἱνα μη οἰηθῃς ἐπι τουτων μονων ὑπαρχειν |
τεχνικωτατον ἡγεμονικον ἐχειν τον ἀνθρωπον : δια δε την της λειοτητος ἠ τραχυτητος ποιοτητα μονην παλιν , καθ ' ἡν | ||
εἰναι , ὑπο της ὀξυτητος των πλαγκτων πετρων και της λειοτητος ἀφαιρεισθαι λεγει μιαν των Πλειαδων , ἀλλην δε προς |
προς Ἠλειους . Ἀρκαδων δε συναγωνισαμενων τοις Ἠλειοις και μαχῃ νικησαντων τους φυγαδας πολλοι μεν των μισθοφορων ἀνῃρεθησαν , οἱ | ||
και οἱ λοχαγοι οἱ λοιποι ὑπο τῃ Καδμειᾳ ἐπεσον . νικησαντων Ἀθηναιων ταφηναι σφας προκειται ὁ Κα - πανευς τα |
των ἐξω : των φυγαδων . τον θρουν : τον συλλογον τον γιγνομενον περι των φυγαδων , του δειν δεχεσθαι | ||
μεσῳ ἐλεγχον , εἰπε τις ὡς ἀν εὐπρεπως διαλυσειε τον συλλογον , ὁτι ἐπιεικως προσηκει αὐτον φερειν τε και τιθεσθαι |
, εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
τε ἀκριβως οὐλων και των ἁπλων : οὐ μην οὐδε φαλακρουνται ῥᾳδιως . εἰ δε θερμοτερος εἰη του μετρου , | ||
ἀπεριττοι τε εἰσι και ἀκριβεις ταις αἰσθησεσι και ἀγρυπνητικωτατοι και φαλακρουνται ταχεως . ἡ πρωτη μεντοι γενεσις αὐτοις των τριχων |
ποταμων ἐν μεν ταις δυσεσι μειωτικος , ἐν δε ταις ἀνατολαις πληρωτικος . Ἰδιως μεν της οἰκειας φυσεως ἐπιτυχων ἑκαστος | ||
Ἑρμου μοιρας ια ∠ ʹ , ἐφεξει ἀρα ἐν ταις ἀνατολαις αὐτων ὁ μεν ἀκριβης ἡλιος ἐπι μεν του της |
, τριτην δε την Λιγυστικην , ὑφ ' ὡν κολπους ἀπολαμβανεσθαι τον τε Ἀδριατικον και τον Τυρρηνικον . ταυτα δ | ||
και δι ' ἀφιππιαν πιπτειν , τους δε δια δυσχωριας ἀπολαμβανεσθαι : και γαρ πολυν τοπον χαλεπον εὑρειν οἱον ἀν |
μεν τοινυν βουλη ταυτα προὐβεβουλευκει , της δ ' ἐκκλησιας γιγνομενης και του Φιλιππου παροντος ἐν Πυλαις ἠδηἠν γαρ τουτο | ||
ἀει κατα τα αὐτα ἐχουσης και της περι τα σωματα γιγνομενης μεριστης τριτον ἐξ ἀμφοιν συνεκερασατο οὐσιας εἰδος . Ἐστιν |
ἐμελλε ποιεισθαι την παροδον , εὐρυτεραν τε αὐτῳ και λειοτεραν κατασκευαζοντας την διαβασιν . το γαρ ὀρος τουτο ὁ Ταυρος | ||
ματαιου γινεσθαι . Λακεδαιμονιοι τε ἐξελαυνουσι Σπαρτης τους τα μυρα κατασκευαζοντας ὡς διαφθειροντας τοὐλαιον : και τους τα ἐρια δε |
αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
κεφαλην σφηνωσεις διαλυθηναι . ὁτι δε το προηγουμενον και οἱον κεφαλαιον της θεραπειας οὐκ ἐπι ὀφθαλμιωντων μονον , ἀλλα και | ||
ὡς οὐτε ἀπεικοτως ἐχομεν : οἱ ἀγωνες και το δικαιον κεφαλαιον μετα του συμφεροντος ἁ κεκτημεθα : ἠγουν την των |
ὑπερβασιν του ν δεχνυμαι . οὑτω και του ἀχω ἀχομαι παραγωγον ἀχυω ὡς ἀνω ἀνυω , Δωριεις δε ἀχυνω φασι | ||
το ὀνομα , ἐπι δε του “ κελαινεφες αἱμα ” παραγωγον . τανυγλωχινας τεταμενας τας γλωχινας ἐχοντας , τουτεστι τας |
τους ἐπικειμενους ἠ ἀκτινοβολουντας ἐνεργησει : και ἐν μεν τοις χρηματιστικοις ζῳδιοις ἠ ἐπικεντροις βεβαιοτεροι και εὐτονωτεροι προς το ἀποτελεσμα | ||
γενησονται . ἐαν δε τουτων παραλαβοντων ὁ καθολικος χρονοκρατωρ ἐν χρηματιστικοις ζῳδιοις εὑρεθῃ ὑπο ἀγαθοποιων μαρτυρουμενος παροδικως , ἐπισκυλεντες τῳ |
οἱς ἐπειδαν τις ἐκ του γενους ἀποθανῃ συγχωρει ὁ νομος ἀντιποιεισθαι των τουτου δικαιων : συγγενεις δε οἱ ἐκ του | ||
, ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , εἰ μεν ἠν και ἀτελειας ἀντιποιεισθαι και μηδεν εἰς το λειτουργειν βεβλαφθαι την πολιν , |
ἰσῃ πολιτειᾳ των Συρακουσιων . Φωκεας : οἱ μεν ἐκτεταμενως ἀναγινωσκουσιν , ὡς Πρασιας , οἱ δε συνεσταλμενως . ὁμοιως | ||
ἀποδουναι . νομιζω δε και το τελευταιον τουτο συγγραμμα τοις ἀναγινωσκουσιν ἡδιστον γενησεσθαι : καθαρσιον γαρ ἐστι των ἐν τοις |
συνθηκην , χρονον προσσημαινουσα , ἡς των μερων οὐδεν ἐστι σημαντικον κεχωρισμενον , ὡρισμενην φυσιν εἰσαγουσα . αὐτος δε ἁτε | ||
ὁταν μη μενῃς ἐπι τοις ἀκριβως σημαντικοις , οἱον το σημαντικον του ὑποκειμενου ἐδοσαν , και το μετενηνεγμενον ἐκ της |
εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
, βουλεται ἐκθεσθαι και περι της δημωδους ῥητορικης και της ἀντικειμενης τῃ ἀληθινῃ ῥητορικῃ , ἡν και τριβην δει καλειν | ||
αὐτον , οὑτοι ἠσαν οἱ πρωτοι την σφετεραν ἀπο της ἀντικειμενης της των Καρων διορισαι ζητουντες ; ἠ οὑτοι μεν |
μετωνομασε Καισαρειαν , ἐχουσα και λιμενα και προ του λιμενος νησιον . μεταξυ δε της Καισαρειας και του Τρητου μεγας | ||
της Πισατιδος την Φειαν φασι : προκειται δε και ταυτης νησιον και λιμην , ἐνθεν εἰς Ὀλυμπιαν το ἐγγυτατω ἐκ |
τε κατασκευασαντα ἐν αὐτῳ διαιτασθαι , ὁν δη ἀπο του κατασκευασαντος Βηλου Βηλον ὀνομασθηναι . Τον δε Ἀβραμον την ἀστρολογικην | ||
δια το μεγεθος των ἐργων μενῃ ἀειμνηστος ἡ δοξα του κατασκευασαντος : ὡς δε τινες φασι , τοὐναντιον των ἠπειρων |
, και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
πολυ δη πολυ παντων ἐνταυθ ' εἰσιν ἀριστοι ἐχουσι τε τερματα νικης . οἱ δ ' ἐπι τωνδε τοπων πεπλανημενοι | ||
δε την Ἑλληνων γλωσσαν Ἱραι Ὁδοι . Συναγουσι δε τα τερματα ὁ τε Τυρης και ὁ Ὑπανις κατα Ἀλαζωνας : |
του δε ἐμπιπτοντος τῳ ἐκει μεν το χρωμα μη ἐξωθεν ἐπινοεισθαι ἀλλ ' ἐν αὐτῳ κεισθαι τῳ προβληματι , ἐνταυθα | ||
φαινομενου ἠ φαινομενη ἀδηλου : οὐδενος δε τουτων ἐκκαλυπτικη δυναται ἐπινοεισθαι : ἀνεπινοητος ἀρα ἐστιν . εἰ μεν γαρ φαινομενη |
, ἀμιγεις ὑπαρχουσι και αὐτοι προς το αἰσθητον και τοις νοητοις θεοις συνυπαρχουσιν . Πλην οὐδεν οἱον και κατ ' | ||
και τινων ζητητεον αἰτιας ὁμοιως ἐν τε τοις αἰσθητοις και νοητοις : ἡ γαρ εἰς το ἀπειρον ὁδος ἐν ἀμφοιν |
Διος και Ἀλκμηνης , ἀποθειασαντες τε αὐτον και ἱερα ἰδια κατασκευασαντες , και θυσιας θυοντες οὐ μονον ὁσας ἡρωϊ θυειν | ||
δεχομενοι των δημοτων . Ἐξω δε προ των πυλων δικαστηριον κατασκευασαντες , τας κρισεις ἐποιουντο , ἁλουργα μεν ἀμπεχομενοι περιβολαια |
περι τον Ἐλεαζαρον . Ὡς δε ἐπηγγειλαμην και τα των κατασκευασματων διασαφησαι , ποιησω . Πολυτεχνιᾳ γαρ διαφεροντα συνετελεσθη , | ||
λεγομενων , οἱον ἐπι των ὑλικων και ἐπι των τεχνικων κατασκευασματων : το δε δη ὀντως καλον τινος χρειαν ἐχει |
οἰκιας . τραχυτερον διαλεγεται την ἐλπιδα του πεισειν ἀπολωλεκως . τραχυτερον αὐτῳ διαλεγεται και ἀπηνεστερον , ὁτι την ἐλπιδα του | ||
και τα περι αὐτης ἀνωθεν , ὡς ἐγενετο , διηγουμενου τραχυτερον ὁ Σκιπιων ἐκελευεν αὐτον μηδεν ἀφαιρεισθαι βιᾳ των Ῥωμαϊκων |
την ἑαυτου δυναμιν διασῳζει , του περισσου και ἐν τουτοις ἐπικρατουντος , ἑαυτῳ τε συντιθεμενος γεννᾳ τον ἀρτιον : γονιμος | ||
τελει φερονται , ἀλλα τους ἐν Λοκροις , μεχρι δευρο ἐπικρατουντος του Ἀχιλλεως , ὡσπερ και μεχρι Τραχινος και της |
ἀγγελοις ἀλειπταις , λογοις , χρωμενος . οὑτος των δωδεκα καταρχει φυλων , ἁς οἱ χρησμοι „ βασιλειον και ἱερατευμα | ||
, , : της δε Ἐλεατικης ἀγωγης Ξενοφανης ὁ Κολοφωνιος καταρχει , ὁν φησι Τιμαιος κατα Ἱερωνα τον Σικελιας δυναστην |
τον Λαϊον ὑπο του υἱεος ἀναιρεθεντα και τον Οἰδιπουν ταυτα ποιησαντα και παθοντα τυφλον ἀλασθαι , και προτερον ἀλλου βασιλεως | ||
, ἀλλ ' ὑπεχωρει . ὡς δε τουτ ' εἰδον ποιησαντα αὐτον οἱ Ἀρμενιοι , διεδιδρασκον ἠδη ἑκαστος ἐπι τα |
ἁπαν ἐπι σωτηριᾳ των ἀνθρωπων ἐκ της Σαμου προφασισθεν , ἀπολυσαντες της αἰτιας ἀπεπλευσαν ὁ μεν ἐς την Χιον , | ||
μεγα Χλοην καλουντα . Και οἱ μεν ἀρτι το πεισμα ἀπολυσαντες και ταις κωπαις ἐμβαλοντες ἀπεπλεον εἰς το πελαγος : |
ἁφης σημειου ἐπι του ΘΚ κανονιου μεχρι του Β την ὑποτεινουσαν την προς τῳ Α γωνιαν εὐθειαν , ἡν και | ||
ἰσην ἠτοι την προς ταις ἰσαις γωνιαις , ἠ την ὑποτεινουσαν ὑπο μιαν των ἰσων γωνιων , και τας λοιπας |
τα παρατιθεμενα σωματα , τοις περασιν αὑτων , οἱον ταις ἐπιφανειαις , ψαυει ἀλληλων . αἱ οὐν ἐπιφανειαι ὁλαι μεν | ||
εἰληφε την ὁλην ἀπο - κρισιν περι ὡν ἐν ταις ἐπιφανειαις αὐτων ἐπεζητησας . Τοσαυτα δη οὐν ἡμιν και περι |
δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
δοκειν ἑαυτοις αἰτιοι γεγονεναι των συμφορων , ὁ μονον οὐδε παραμυθιαν ἐχει τοις κακως πραττουσιν , ἀτυχησομεν ; ἐστιν δε | ||
αἱ συμφοραι κατεφρονει , παντων των ἐσομενων κακων Ἁβροκομην ἐχουσα παραμυθιαν . Ὡς οὐν ἐφεστηκεν ὁ των γαμων καιρος , |
ἀνω θεον προσαγομενον αὐτου τα ὀμματα λαμβανει τε το μεν κριτικον ἀπο της θεωριας , το δ ' ὁρμητικον ἀπο | ||
Και ἡ θεων δε ψυχη κεκτηται και αὐτη το τε κριτικον , ὁ και γνωστικον ἀν καλοιτο , και μην |
των τριμετρων ἰαμβων . ⌈ ἀναπαιστος [ ἀναπαιστικος ] τετραμετρος καταληκτικος . ἡγεισθ ' ] ὁ λογος ἐκ του ποιητου | ||
” βοασομαι γ ' ἀρα ταν ὑπερτονον “ χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος ἐκ διιαμβου , διτροχαιου και δακτυλου : το βʹ |
ἀκραϲ ἐϲτι ψυκτικηϲ δυναμεωϲ , παντεϲ ἰϲαϲι και δια τουτο ἀναιρετικον ἐϲτιν ἐκ τηϲ ἀναψυξεωϲ . Κωνου καρποϲ , ὁν | ||
δε ἐξ ὑποθεσεως προαγει την διαιρεσιν , γιγνεται το τριτον ἀναιρετικον της ὑποθεσεως , καθα προ ἡμων και ὁ Ἀλεξανδρος |
των παρακαλουμενων εἰδον ἀνατασεις , και ἐνενοησα ὁτι παρακαλεσας και ἀποτυχων φυλαττειν αὐτον ποιησω ἐπι πλεον την κορην , και | ||
. . . . . . Θεοπομπος δ Ἑλληνικων : ἀποτυχων δε των Ἀσπενδιων . και το θηλυκον ὁ αὐτος |
ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
συνεβη . ἐτι τοινυν ὡσπερ του χειμωνος οὐ συνεχεις τους ὀγκους ἐχουσιν οἱ ποταμοι , οὑτω και του θερους ἐνιοτε | ||
τοπον ἑλκοντας τε τα ὑγρα προς τοὐκτος και τους μεν ὀγκους μεγαλους ἐργαζομενους , ἀνωδυνιαν μεντοι ἐπιφεροντας . ἐστι δε |
τις οὐρανου τε ὑπερ ἀστρονομειν λεγῃ την του μη πλαστως φιλοσοφουντος ψυχην και παντα τα ὀντα νοητως θεωρειν , ἰσως | ||
οἰδα γαρ ὁτῳ ἀν μαλλον σου πεισθειην και βουλευομενου και φιλοσοφουντος τα καλλιστα , εἰδως σε τοις ἀληθεσι της φιλοσοφιας |
προς Καδουσιους δια τοιαυτας αἰτιας : Παρσωνδην τον Περσην , θαυμαζομενον ἐπ ' ἀνδρειαι και συνεσει και ταις ἀλλαις ἀρεταις | ||
ἐκ της Καδουσιων χωρας . διο και παρα τοις ἐγχωριοις θαυμαζομενον αἱρεθηναι τε βασιλεα και την Μηδιαν συνεχως λεηλατειν και |
στρατοπεδον ὁ βασιλευς παρεσκευαζετο ἐς μεν το ἀστυ στρατιαν ἱκανην ἀπολιπειν πολιορκουσαν τε και φυλασσουσαν του μη τι των ἐνδον | ||
τουτο δε και κατα λογον ὡσπερ και τοις ζωοις πρωτον ἀπολιπειν την της γονης . Και γαρ ἐν τουτοις ἡ |
ἐκ Σαπφικου , διαφερον του τεταρτου , ὁτι ἐκεινο μεν ὑπερκαταληκτον , τουτο δε καταληκτικον , ὁμοιον τῳ ζʹ και | ||
διμετρον ὑπερκαταληκτον ἀπο των μειζονων . Το Ϛʹ Ἰωνικον μονομετρον ὑπερκαταληκτον , ἠ ἀναπαιστικον , ὁμοιον τῳ δʹ . Το |
παντες ἠπορησαν ἀπολογιας οἱ ἐξηγηται και φασιν αὐτον ὑποδειγματος χαριν καταχρηστικωτερον γενος καλεσαι του τριγωνου το σχημα . ἐπιλυομενοι δε | ||
, τουτεστιν ἐν ζωσι διαγομεν . . μια βους : καταχρηστικωτερον την τοκαδα φησι , τουτεστι την μητερα . λεγεται |
ἠ ὁσον ἐξαναστηναι : πρωϊ δε χρεεσθαι τοισι περιπατοισιν : ἡλιους δε φυλασσεσθαι και τα ψυχεα τα τε ἐν τῳ | ||
και εἰδον ἀνδρα φωτοφορον ἐκ του οὐρανου κατελθοντα ὑπερ ἑπτα ἡλιους ἀστραπτοντα : και ἐλθων ὁ ἀνηρ ὁ ἡλιομορφος ἐκεινος |
ὁμοιας . τεταρτη μεν ἡ και ὑπεναντια λεγομενη δια το ἀντικεισθαι και ἀντιπεπονθεναι τῃ ἁρμονικῃ ὑπαρχει , ὁταν ἐν τρισιν | ||
τι δογματικως , ἰσος αὐτῳ κατα πιστιν και ἀπιστιαν , ἀντικεισθαι φαινεται μοι , ὡς εἰναι την του λογου προφοραν |
, ὁπηνικα αὐτον ἐδει ἁμα και τῳ ἠρι διαλυεσθαι και καθαιρεσθαι ὑπο τε κορυζης και βραγχων , τη - νικαυτα | ||
ἐπιῤῥοφειν . Τουτο και τοισι ῥεγχουσι διδοναι και μη δυναμενοισι καθαιρεσθαι . Εἰ δε ἰσχυροτερον βουλοιο ποιεειν , ὑσσωπου και |
. Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
γαρ καθ ' αὑτο τουτο ἀποδεδεικται γεωμετρικαις , φασιν , ἀναγκαις ὡς οὐδεν ματην ὑπο της φυσεως γινεται , και | ||
δ ' εἰς ἐμε και γενεταν ἐμον ἠλυθε δομων πολυπονοις ἀναγκαις . και μην ὁδε σος συγγονος ἑρπει ψηφωι θανατου |
δε λιβανωτου και χαλβανης ὀνυχος τε και στακτης των στοιχειων συμβολον , ἡ δε τραπεζα εἰς την ὑπερ των θνητων | ||
, δυνοντος ἀρτι του θεου , μετα ἀλαλαγης , ἱνα συμβολον εἰη τοις ἐντος οὐσιν . Ἁλουσης δε της πολεως |
προς την Ἀφροδιτην ὁ Ἱππολυτος , οὐκ ἀξιω σωφροσυνης , σωφρονεστερον γαρ το περι παντων θεων εὐ λεγειν και ταυτα | ||
ἀρχης οἰκονομια ὑπο ταις γυναιξι διῳκειτο , ἐπι τε το σωφρονεστερον και σεμνοτερον παντα μεταγειν ἐπειρωντο . και πρωτον μεν |
ἐπιθεωρηθῃ παλιν ἀνακαμψει προς τους γονεις ἠ προς ἑτερους τινας οἰκειους . Το δ ' ἐπι τουτῳ δωδεκατημοριον ἐκαλεσαν Τοξοτην | ||
ἀγαθους γονεας , ἀγαθην ἀδελφην , ἀγαθους διδασκαλους , ἀγαθους οἰκειους , συγγενεις , φιλους , σχεδον ἁπαντα ἐχειν : |
. Κλεανθης ἐρωτωμενος δια τι παρα τοις ἀρχαιοις οὐ πολλων φιλοσοφησαντων ὁμως πλειους διελαμψαν ἠ νυν ” ὁτι , εἰπε | ||
της ἑῳου Γαλατιας και Ἀρισταινετος ὁ Βυζαντιος και των ἐλλογιμως φιλοσοφησαντων Καλλαισχρος τε ὁ Ἀθηναιος και ὁ ἐπι βωμῳ Σωσπις |
ἀλλα του ὑμενοϲ παθεοϲ : το γαρ περι - τοναιον φλεγμαινειν ϲφιϲι δοκεει . ἀπηνηϲ δε και ἀτεραμνοϲ ὁκωϲ λιθοϲ | ||
ζηλος παρα το λιαν ζεειν ζελος και ζηλος : ὁ φλεγμαινειν και ἐκκαιεσθαι ποιων την ψυχην , ἠ ὁ λων |
δη ἀν ἐξεταζωμεν , δυναται το μεν δια των λημματων συμπεπλεγμενον ἀληθες εἰναι ἡμερας οὐσης , οἱον το τοιουτο ” | ||
το προσφατον και λευκον ἠ ὑπερυθρον , οὐ πεπιεσμενον ἠ συμπεπλεγμενον , λελυμενον δε και διακεχυμενον , σπερματος πληρες ὁμοιου |
κοσμουμενοι , δια των ὑπερ της προνοιας τῃ πολει πασῃ κατασκευαζομενων κοινωφελων ἐργων . οἰδα δε και τας ἀλλας πολεις | ||
πολυ το γενναιον ἐν τοις τροποις ἠν , ἰδιας ἑταιριας κατασκευαζομενων και συμφρονουντων ἐπι φυλακῃ τε ἀλληλων και μεταστασει της |
, ὁμως και ἐκ των παροντων εἰχον τινα ἐλπιδα : Ἀριστομενης δε και ὁ μαντις ἠπισταντο μεν οὐδεμιαν ἐτι ἀναβολην | ||
τεκμηριον του μηδενι των πολεμιων εἰξαι . ὁ δ ' Ἀριστομενης ἐν τῳ περι του βασιλεως ἀγωνι πεντε μεν ἀνῃρηκει |
την εὐτυχιαν ταις ὀρθαις πραξεσιν , ἠτοι ὑπο της σοφιας ἐπιφερομενην , ἠ και καθ ' αὑτην ἐχουσαν ἰδιαν τινα | ||
και τῳ παρασκευασθεντι ὑδατι ἐν ταις στεγαις ἐπειρατο σβεννυναι την ἐπιφερομενην φλογα . το δε τελευταιον ἀθροισας τῃ σαλπιγγι τους |
ἐχθρων αἰφνιδιασθεντες . Χρη τους ὁμογενεις των ἐναντιων προ πολλου χωριζειν του στρατου και ἐν ἑτεροις τοποις πεμπειν , ἱνα | ||
συνθετων . και παλιν το ποιειν παντων ἰδεας και παντα χωριζειν τα εἰδη οὐκ ἀληθες : πως γαρ δυνατον ἐστι |
ἐν ἀβακισκοις συγκειμενον ἐκ παντοιων λιθων , ἐν οἱς ἠν κατεσκευασμενος πας ὁ την Ἰλιαδα μυθος θαυμασιως , κατα δε | ||
εἰκοσι , γνωμης δε ἱκανως ἐχων και το σωμα εὐ κατεσκευασμενος , ἐῳκει γουν ἀθλητῃ καλῳ και ἐλευθεριῳ το εἰδος |
ὁ μεν Δημοκριτος ἐγελα συνεχως τα πραγματα , ὁ δε Ἡρακλειτος ἐκλαιεν . ἠν δε ὁ μεν Δημοκριτος Ἀβδηριτης , | ||
Ξενοφανης και Ἡροδοτος θαυμαζει . μαρτυρει δ ' αὐτῳ και Ἡρακλειτος και Δημοκριτος . Ἐνιοι δε και αὐτον πρωτον εἰπειν |
δε τον στρατον παραλαβοντες νικηφοροι δη κατα Βρεττανων ἐς την ἀντικειμενην Γαλλιαν , διαβαντες τον ὠκεανον , ἀφικοντο . ὁπως | ||
αὐτην , εἰθ ' ὡς ἐπι το στηθος και την ἀντικειμενην μασχαλην , χιεσματος γεγονοτος κατα την σφαγην . ἡ |
ἀρα θ ↑ δυ μιας ἀφαιρεθεισαι ἀπο του θ , καταλειπουσι δυναμιν μιαν . . Ἡ γαρ ἀπο Ϟου α | ||
τ ' ἐχειν , μαλλον δε ἀναπαυεσθαι , και παιδας καταλειπουσι μορους γενεσθαι . . . οὐχι και Ἡ . |
' ἀναγκασει σε την γε σην κτανειν ; ἁπας Ἀχαιων συλλογος στρατευματος . οὐκ , ἠν νιν εἰς Ἀργος γ | ||
Νομοι ἠ περι νομοθεσιας , πολιτικος : Ἐπινομις ἠ νυκτερινος συλλογος ἠ φιλοσοφος , πολιτικος : Ἐπιστολαι τρεισκαιδεκα , ἠθικαιἐν |
, ὡστε και την φιαλην εἰναι χαλκιῳ προσεοικυιαν ἐκπεταλῳ , δεχομενην ψυχρον ὑδωρ . την δ ' ἀμφιθετον ποτερα δυο | ||
το πυρουμενην και ὑγραινομενην , δηλοι τε ἐν τῳ μορφας δεχομενην οὐ το μεμορφωσθαι αὐ - την , ἀλλ ' |
ἀκουσαντας Ἀργειους λεγεται πρηγμα ποιησασθαι , και παραχρημα μεν οὐδεν ἐπαγγελλομενους μεταιτεειν , ἐπει δε σφεας παραλαμβανειν τους Ἑλληνας , | ||
ὑμιν . ” ὁ μυθος προς ἀνδρας ἐξωλεις ὠφελειν μεν ἐπαγγελλομενους , βλαπτοντας δε μεγαλα . σφηξ ἐπι κεφαλην ὀφεως |
ἀν ἐπιτυχωσιν , οὐθ ' ὁ τι ἀν ἁμαρτωσι : φυλασσεσθαι δε παραινευντες , μη τι κακον λαβῃ , οὐ | ||
οὑτω γαρ ἀν ἰθυ το κυρτωμα του ὀστεου γενοιτο : φυλασσεσθαι μεντοι χρη , ὁπως μη ᾐ ἀγαν ἐς το |
των πρεσβυτερων , ὁπερ ὑπαρχει σωφρονος ἀνδρος και μετριου . προσιουσι ] προσερχομενοις , προσερχομενων , ἐρχομενοις . προϊουσι ] | ||
ὡσπερ ἐθος ἠν τοις τας ἀρχας ἐχουσιν , ἐχρηματιζε τοις προσιουσι δι ' ἡμερας περι την σιτοδοσιαν , ἐκβαλων της |