φῇ καὶ ἐὰν φῄης φῄη : φῄη ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ . ἢ ὥσπερ ἀπὸ τοῦ δίδωμι δώσω ἔδων | ||
κεν δή τοι ξυμβλήμενος ἄλλος ὁδίτης φήῃ ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ , καὶ τότε δὴ γαίῃ πήξας εὐῆρες ἐρετμόν |
φῇ καὶ ἐὰν φῄη : Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ : φῄη ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ , σημαίνει δὲ ἀθηρηλοιγὸν τὸ | ||
γὰρ ἠπειρώτης ἀνὴρ καθ ' Ὅμηρον οἴακι ἐντύχῃ , φήσει ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ ὅ , τε μαθών , |
ἔχοντα τὸ ι ἀπὸ πλεονασμοῦ τοῦ η , οἷον στῄη φῄη , τούτου χάριν καὶ τὸ ἁλῴη ἔχει ἐν τῇ | ||
φῶ ἐὰν φῇς ἐὰν φῇ καὶ ἐὰν φῄης φῄη : φῄη ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ . ἢ ὥσπερ ἀπὸ |
τότ ' , ἀνοχλίζων τετρηχότος οἴδματος ὁλκούς , μεσσόθεν ἆξεν ἐρετμόν : ἀτὰρ τρύφος ἄλλο μὲν αὐτός ἄμφω χερσὶν ἔχων | ||
, ὅ ἐστι κυρίως : “ λωτὸν ἐρεπτόμενοι . ” ἐρετμόν κώπην . ἔρεσσον ἐκωπηλάτουν , ἀντὶ τοῦ ἤλαυνον . |
ἵππων ἀγέλην ἀπελάσαντα ἀκαυτηριάστων ἱκανὴν προσαγαγεῖν πρὸς τὸν τοῦ φιλεγγύου σταθμόν : τὸν δ ' ἀπολαβόντα τὴν χάριν καυτηριάσαι τε | ||
δ ' οὐδὲ τὰς δύο λίτρας δύναμαι , ποτὲ δὲ σταθμόν τινα , ὡς Δεινολόχος ἐν Μηδείᾳ τετρωκονταλίτρους τινὶ νεανίσκῳ |
ῥυτῆς : ῥυτῆς δὲ ἤτοι πηγάνου χλωρὸν θάλλοντα καὶ χλοάζοντα ῥάβδον , ὅ ἐστι κλάδον , κόψας . γράφεται καὶ | ||
δὲ πάντων , ἐπιλαβόμενον τῆς οὐρᾶς ἀνελέσθαι , καὶ πάλιν ῥάβδον ποιῆσαι . Προελθόντα δὲ μικρὸν , τὸν Νεῖλον τῇ |
εἰς ἐμὲ τὴν αἰτίαν ἔχειν , ὃς οὐκ ἐπὶ τούτοις εἰσήνεγκα τὸν νόμον . καὶ ὅλως ἐπὶ πάντων ἁρμόσει τῶν | ||
, καὶ τετρακόσια τάλαντα μετὰ τὸν θρίαμβον εἰς τὸ ταμιεῖον εἰσήνεγκα . ἔπειτ ' ἐκείνων τῶν δορικτήτων ἐξόν μοι λαβεῖν |
γ ' ἐπὶ σχεδίης πολυδέσμου πήματα πάσχων ἤματι εἰκοστῷ Σχερίην ἐρίβωλον ἵκοιτο , Φαιήκων ἐς γαῖαν , οἳ ἀγχίθεοι γεγάασιν | ||
βῶλοι τῶν καρπῶν τὰς ἀναδόσεις ποιοῦνται : ὅθεν Ὅμηρος „ ἐρίβωλον „ καὶ ” ἐριβώλακα ” τὴν γῆν λέγει . |
ἔσται ἐς ἄχθεα , παντί τ ' ὄνειαρ Παρμόνιμον , κάμψῃς ἄχρι κεν ἐς πλέονας . Ὅσσα δ ' ἔχει | ||
κοίμησον : ἴσχε δὲ δρόμου μαργῶντας ἵππους , μηδὲ δευτέραν κάμψῃς , μή τοι περὶ νύσσῃ δίφρον ἄξωσιν , ἐκ |
ἐς ἀταρπιτὸν ὄσσε φέροντας ἔρχεσθ ' ἐς μέγαρον , μηδὲ προτιμυθήσασθαι , εἴ κέν τις ξύμβληται ὁδίτης , ἔςτ ' | ||
σχεδὸν αἵματος οὐδ ' ἑὸν υἱὸν ἔτλη ἐσάντα ἰδεῖν οὐδὲ προτιμυθήσασθαι : εἰπέ , ἄναξ , πῶς κέν με ἀναγνοίη |
τὴν ἀκατέργαστον . χέραδος σωρὸς λίθων μετ ' ἰλύος . χερνῆτις ἡ ἀπὸ τῶν χειρῶν ζῶσα . χεῦαι τὸ τὴν | ||
. καὶ πάλιν ἀλλ ' ἔχον ὥς τε τάλαντα γυνὴ χερνῆτις ἀληθής , ἥ τε σταθμὸν ἔχουσα καὶ εἴριον ἀμφὶς |
, ὀδύνη δὲ διὰ χροὸς ἦλθ ' ἀλεγεινή . ἐς δίφρον δ ' ἀνόρουσε , καὶ ἡνιόχῳ ἐπέτελλε νηυσὶν ἔπι | ||
ἐμποιεῖν τῷ λόγῳ , ὡς ἔχει τὸ [ υ ] δίφρον ἀεικέλιον παραθεὶς ὀλίγην τε τράπεζαν . Ἐννόει δὴ κἀκ |
δ ' ἀγορὴ , ὑπὸ δ ' ἐστοναχίζετο γαῖα χρυσῷ πετάλῳ γράφειν αὐτὸν οὔσης σελήνης ἐν ζυγῷ . κάλλιον δὲ | ||
σανίδι καὶ ἥλοις , ἐξηλθέντα πεσοῦνται . εἰ δὲ σιδηρῷ πετάλῳ καὶ ἥλοις , διαρραγήσονται . μόνον γὰρ παραθιγὼν ἐκεῖ |
πᾶσαν , ἵνα δὴ μὴ ζητέοιεν σιτία , τὴν δὲ ἑτέρην σιτέεσθαι παυομένους τῶν παιγνιέων . Τοιούτῳ τρόπῳ διάγειν ἐπ | ||
, ἥσθην τε κάρτα καὶ ξενίην ὑπισχνεομένου σέο καὶ τὴν ἑτέρην διαίτην . Ἔλθοιμεν δ ' ἂν αἰσίῃ τύχῃ , |
ἐπαναγάγῃ , καὶ τὰ μὲν ἡμέτερα τῆς διανοίας ἤθη ἠρέμα ἀνέλκει , τὰ δὲ τῶν θεῶν ἡμῖν ἐκδίδωσι , πειθὼ | ||
ῥινί , ὅταν δ ' ὁ ἕτερος , τὸ λοιπὸν ἀνέλκει . εἰ μὲν οὖν ἑκάτεροι κατὰ τὸν αὐτὸν τείνοιεν |
εὐφραίνεσθαι τέλος φησὶν εἶναι χαριέστερον , ὅταν δαιτυμόνες μὲν ἀοιδοῦ ἀκουάζωνται , παρὰ δὲ πλήθωσι τράπεζαι . τοὺς δὲ θεούς | ||
κατὰ δῆμον ἅπαντα , δαιτυμόνες δ ' ἀνὰ δώματ ' ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ ἥμενοι ἑξείης , παρὰ δὲ πλήθωσι τράπεζαι σίτου |
καὶ ἐπιτηδείως ἦγε τὸ δόρυ : τὴν γὰρ ναῦν λέγει δόρυ . . Ἑλληνικὴ ] ἡ τοῦ Θεμιστοκλέους . . | ||
] ἤτοι τῆς δεξιᾶς , δι ' ἧς πάλλουσι τὸ δόρυ . παμπρέπτεσιν ] εὐπρεπέσιν . ἡ εὐθεῖα ἡ παμπρέπτις |
ἂν ἠδυνήθη Ἡρακλῆς τῷ ῥοπάλῳ ἀντιμάχεσθαι πρὸς τὴν τοῦ Ποσειδῶνος τρίαιναν καὶ νικῆσαι ; ἡνίκα ὁ Ποσειδῶν στὰς περὶ τὴν | ||
. ἐπεβοᾶτο . τὸν Ποσειδῶνα δηλονότι . μεγαλόκτυπον . * τρίαιναν ἀπὸ τοῦ τρία καὶ τοῦ αἰνόν , τὸ χαλεπόν |
ἀέρος ἀπέκρυψεν : ἔπειτ ' ἐξαίφνης ἐπιτίθησι τῷ Λοκόμωνι τὸν πῖλον ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἁρμόσας ὡς πρότερον ἥρμοστο . θαυμαστοῦ | ||
νειὸν βοιδίοις ἀχίτων , περιζωμάτιον ἔχων καὶ ἐπὶ τῇ κεφαλῇ πῖλον . ἰδὼν δὲ πλῆθος ἀνθρώπων εἰς τὸ χωρίον εἰσιόντων |
ὀρέων πεδίοιό τε Κιρκαίοιο / Φᾶσις δινήεις εὐρὺν ῥόον εἰς ἅλα βάλλει ] Ἀμαραντῶν δὲ περισπωμένως , ὥς φησιν Ἡρωδιανὸς | ||
ἔχων τὸν ἐρώμενον ὑπὸ τῇ πέτρᾳ , ἀφορῶν τὴν Σικελικὴν ἅλα καὶ τὴν οἰκείαν . ἀλλ ' ὑπὸ τᾷ πέτρᾳ |
τέγος ὡς τοὺς γείτονας ὑπερβαίνοι , ἢ ὑποδύοιθ ' ὑπὸ κλίνην ὑπὲρ τοῦ μὴ τὸ σῶμ ' ἁλοὺς εἰς τὸ | ||
τῷ ἀνελπίστῳ προεχύθη ἀκούσια . καὶ οἱ μὲν τῶν ὑπασπιστῶν κλίνην προσέφερον αὐτῷ ἐκκομιζομένῳ ἐκ τῆς νεώς , ὁ δὲ |
ἐπιλέγεται : οὐ γὰρ ἀμεινόνων ἔργον τὸ λαβρεύεσθαι . . εὔληρα : ἡ διπλῆ ὅτι ἅπαξ τὰς ἡνίας οὕτως κέκληκεν | ||
ἀνδρίαν . εὐλάς σκώληκας : “ εὐλὰς ἐγγείνωνται . ” εὔληρα . τῶν ἅπαξ εἰρημένων . σημαίνει δὲ τὰς ἡνίας |
οὐδεὶς βεβαλάνωκε τὴν θύραν . Λύκας ἴσως ἂν τὸν λαγὼν ξυναρπάσειεν ὑμῖν . ὁ χορὸς δ ' ὠρχεῖτ ' ἂν | ||
μετὰ τοῦ ν λέγει : λύσας ἴσως ἂν τὸν λαγὼν ξυναρπάσειεν ὑμῶν . καὶ ἐν Δαιταλεῦσιν : ἀπόλωλα : τίλλων |
, ἧς ἐκτραπῆναι οὐκ ἔστιν . ἐγέννησε δὲ καὶ τὸν πόντον , , μήτινι συνελθοῦσα , ἔπειτα δὲ συνελθοῦσα τῷ | ||
τῷ Ποσειδῶνι καὶ Νηρηίσι σπένδειν ἐκ χρυσῆς φιάλης ἐς τὸν πόντον . λέγουσι δὲ καὶ πρῶτον ἐκ τῆς νεὼς σὺν |
τῆς κεφαλῆς τοῖσιν ὀφθαλμοῖσιν . Ἐπὴν δ ' ἐς τὸν κίθαρον ῥυῇ ὑπὸ ψύχους , χολὴ γίνεται , μᾶλλον δὲ | ||
διὰ τοῦ ἐπιπλόου , καὶ τὴν ἀποτελεύτησιν ἴσχει ἐς τὸν κίθαρον : ἀποπέφυκε δὲ κατὰ τὰς φρένας , καὶ ξυμβάλλει |
τρίποδος περιδώμεθον ἠὲ λέβητος , ἴστορα δ ' Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα θείομεν ἄμφω , ὁππότεραι πρόσθ ' ἵπποι , ἵνα γνώῃς | ||
. καὶ τὰ μὲν ἐν χρυσέῃ φιάλῃ καὶ δίπλακι δημῷ θείομεν , εἰς ὅ κεν αὐτὸς ἐγὼν Ἄϊδι κεύθωμαι . |
ἐπὶ τὸ γύναιον , καθάπερ ἐκεῖ τὸ νεφέλη δέ μιν ἀμφιβέβηκε κυανέη , τὸ μὲν οὔ ποτ ' ἐρωεῖ : | ||
ἀπὸ τῶν ὑπερμαχούντων τοῖς ἐκγόνοις ζῴων , πρὸς τὸ Χρύσην ἀμφιβέβηκε . ? ἰσχία τε γλουτούς τε : σημειοῦνταί τινες |
' αὖ φιλοσοφούντων τῷ χαίρειν ἐᾶν πώγωνα καὶ τρίβωνα καὶ βακτηρίαν . Εἴη σε τὴν στοὰν ταυτηνὶ τὴν εὐρεῖάν τε | ||
' ἀθάνατον ἕξειν ἔφη . ἐὰν ἐγὼ φῶ νῦν ἔχειν βακτηρίαν χρυσῆν , τί μοι σεμνότερον ἔσται τὸ ξύλον ; |
κατὰ πλεονασμὸν τοῦ η γίνεται ἐὰν ἁλῴη . καὶ ἐὰν στῄη : στῄη ἐπ ' ὠκυρόῳ ποταμῷ , καὶ ἐὰν | ||
ἐν τῇ παραληγούσῃ , τοῦ η . δύναται δὲ τὸ στῄη καὶ φῄη καὶ ἀπὸ τοῦ σταίη καὶ φαίη γενέσθαι |
αἳ ἔχουσι τὴν Ἄϊδος κυνῆν , καὶ τὰ πέδιλα τὰ ὑπόπτερα , καὶ τὴν κίβησιν . Αἱ δὲ αὐτῷ φράζουσι | ||
Νύμφας σὺν Ἑρμῇ , αἰτήσας τε καὶ λαβὼν ὑποδεσμεῖται τὰ ὑπόπτερα πέδιλα καὶ τὴν κίβισιν περιβάλλει κατὰ τῶν ὤμων καὶ |
ἐξισοῦσθαι . ἄναλτον ἀπλήρωτον : “ βούλεται αἰτίζων βόσκειν ἣν γαστέρ ' ἄναλτον . ” ἀναγνούσῃ οἷον ἀναγνωρισάσῃ : “ | ||
καὶ συνεχῶς στρέφω , οἷον ” ὡς δ ' ὅτε γαστέρ ' ἀνὴρ / ἐμπλείην κνίσης τε / αἰόλλῃ ” |
ὥσπερ καὶ ὁ βοῦς : πέμμα γάρ ἐστι κέρατα ἔχον μεμιμημένα , προσφερόμενον Ἀπόλλωνι καὶ Ἀρτέμιδι καὶ Ἑκάτῃ καὶ Σελήνῃ | ||
εἷς ἀποτελῇ : καὶ τἆλλα ἔστω κατὰ τὰ τοιαῦτα ἀναθήματα μεμιμημένα . Ὅτε δὲ μέρη διείρηται τῆς πόλεως συμπάσης , |
λέοντα τὸν μέγιστον , τὴν δὲ χρόαν ἐρυθρόν , ὡς κινναβάρινον εἶναι δοκεῖν , δασὺ δὲ ὡς κύνες , φωνῇ | ||
, τὸ δ ' ὄμμα γλαυκόν , τὸ δὲ χρῶμα κινναβάρινον , τὴν δὲ κέρκον ὁμοίαν τῆι τοῦ σκορπίου τοῦ |
ὅτι οὐκ ἀντανῆγεν , ἀποπλέοντας τοὔμπαλιν παρ ' αὐτὸν ἆραι ἀσπίδα κατὰ μέσον τὸν πλοῦν . οἱ δὲ ταῦτα ἐποίησαν | ||
εἰσελθὼν εἰς τὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ἱερὸν ἐπέδειξεν ἣν Μενέλαος ἀνέθηκεν ἀσπίδα , διασεσηπυῖαν ἤδη , μόνον δὲ διαμένειν τὸ ἐλεφάντινον |
ἐξ οὗ κεντενάριον ὠνόμασται . Λίσσεσθαι . παρὰ τὸ λίαν ἕζεσθαι . Λήϊον . παρὰ τὸ λίαν ἰέναι καὶ αὔξεσθαι | ||
μέγαρον . τοὺς δ ' ἐν λιπαροῖσι κέλευεν ἥγε θρόνοις ἕζεσθαι , ἀμηχανέουσα κιόντων : τὼ δ ' ἄνεῳ καὶ |
' Ἀναύρου . Ἀλλ ' ὅτε δή μ ' ἐνόησαν ἀταρπιτὸν ἐξανύοντα , ἀσπασίως ἤγερθεν : ἐγήθεε δ ' ἦτορ | ||
κ ' ἀπονόσφι τράπησθε , ἀλλ ' αἰεὶ προτέρην ἐς ἀταρπιτὸν ὄσσε φέροντας ἔρχεσθ ' ἐς μέγαρον , μηδὲ προτιμυθήσασθαι |
ἐν τῷ ὀχετῷ εἰσιν . Ἐν Πέρσαις φασὶν Ἀλεξάνδρῳ φανῆναι κρήνην ἐλαίου πληρουμένην αὐτομάτως . Παρὰ Κιλικίᾳ φασὶν ὕδατος εἶναι | ||
τὰς χαίτας . ἦλθεν δ ' ἐκείνην καὶ κολοιὸς εἰς κρήνην , γέρων , κορώνης υἱός , ἄλλο δ ' |
καθὰ Μενεκλῆς καὶ Πίνδαρος ἱστοροῦσιν , ὑπέδειξε τὸν πλοῦν καὶ βῶλον ἔδωκε τοῖς Ἀργοναύταις , ἣν Εὔφημος ὁ πρωρεὺς τῆς | ||
οὐρανοῦ μέσον χθονὸς τεταμέναν αἰωρήμασι πέτραν ἁλύσεσι χρυσέαις φερομέναν δίναισι βῶλον ἐξ Ὀλύμπου , ἵν ' ἐν θρήνοισιν ἀναβοάσω γέροντι |
πολλάκις ποίει : καὶ πάλιν πυρῶν κρότει , καὶ ἕξεις χαλκὸν λευκὸν , τούτου μέρος αʹ , καὶ ἀργύρου μέρος | ||
καὶ δακνῶδες ἐν αὐτοῖς . Εἰ δέ τις χρυσὸν ἢ χαλκὸν ἢ σίδηρον ἤ τι τοιοῦτον ἕτερον καταπιὼν αἷμα κατὰ |
' ἑκατόμβην θείομεν , ἂν δ ' αὐτὴν Χρυσηίδα καλλιπάρῃον βήσομεν : τέσσαρα ἴσα , ἐρύσσομεν , ἀγείρομεν , θείομεν | ||
' ἑκατόμβην θείομεν , ἂν δ ' αὐτὴν Χρυσηΐδα καλλιπάρῃον βήσομεν : εἷς δέ τις ἀρχὸς ἀνὴρ βουληφόρος ἔστω , |
τὸ δέπας καταλαμβάνει . καὶ περαιωθεὶς ἐπὶ τὴν ἤπειρον τὴν ἀντικρὺ κατετόξευσεν ἐπὶ τοῦ Καυκάσου τὸν ἐσθίοντα τὸ τοῦ Προμηθέως | ||
ἐνθάδ ' ἵκηται μή τι σύ γ ' ἀθανάτοισι θεοῖς ἀντικρὺ μάχεσθαι τοῖς ἄλλοις : ἀτὰρ εἴ κε Διὸς θυγάτηρ |
καὶ τοῦ ἡλίου ἕλκοντος ἀπ ' αὐτῆς τῆς ἰκμάδος πρὸς ἑωυτὸν , καὶ διεῖσα τὸ πνεῦμα , ἅτε ψυχρὸν ἐὸν | ||
τοιαῦτα ἀτερπείη , ὅταν τευ ἀναμνησθῆι , καὶ δέδοικε καὶ ἑωυτὸν κακίζει . , οἱ δὲ θεοὶ τοῖσι ἀνθρώποισι διδοῦσι |
, πικρῇσιν τότε γυῖα πεπαρμένος ἀμφ ' ὀδύνῃσι , μᾶλλον σφωϊτέρων κεν ἔχειν ἐθέλεσκέ μιν ἄστρων . Οὐδ ' ὅ | ||
? , γενικῆς ? ? ? ? [ νωϊτέρων , σφωϊτέρων ] ? ? ? ? ? , δοτικῆς ? |
, ὦ παραμείβων , νυμφίον ἐν τύμβῳ θῆκεν Ἀρισταγόρη δεξαμένη σποδιήν τε καὶ ὀστέατὸν δὲ δυσαὲς ὤλεσεν Αἰγαίου κῦμα περὶ | ||
ἄλλο μὲν οὐδὲν κρήγυον , εὑρήσεις δ ' ὀστέα καὶ σποδιήν . Ὦ παρ ' ἐμὸν στείχων κενὸν ἠρίον , |
τι παρακλίναντες τὴν ἑτέρην πύλην εἰρώτων τίς τε εἴη καὶ ὅτεο δεόμενος ἥκοι . Ὁ δέ σφι ἠγόρευε ὡς εἴη | ||
ἐκδιδόντα ἐς θάλασσαν τὴν πρὸς βορέην ἄνεμον , ἀπ ' ὅτεο τὸ ἤλεκτρον φοιτᾶν λόγος ἐστί , οὔτε νήσους οἶδα |
δὲ κακὸν κακῷ ἐστήρικτο . Ἔσπετε νῦν μοι Μοῦσαι Ὀλύμπια δώματ ' ἔχουσαι , ὅππως δὴ πρῶτον πῦρ ἔμπεσε νηυσὶν | ||
μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα , δαιτυμόνες δ ' ἀνὰ δώματ ' ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ ἥμενοι ἑξείης , παρὰ δὲ πλήθωσι |
καὶ μᾶλλον , ἡ τύχη : τὸ γὰρ εὑρεῖν τὸν θησαυρὸν πολλοῖς ἂν καὶ ἀπείροις αἰτίοις ἐπισυμβαίη χάριν ἄλλου τινὸς | ||
Ἀπόλλωνος ἀνάθημα ποιησάμενος ἀνατίθησιν εἰς τὸν ἐν Δελφοῖς τῶν Ἀθηναίων θησαυρὸν καὶ ἐπέγραψε τό τε αὑτοῦ ὄνομα καὶ τὸ Προξένου |
ἂν παρεῖναι τὸν καιρὸν γνοίη τῆς θήρας , τὸν περιφερῆ μόλυβδον ἐκεῖνον ἐμβάλλει τῷ κύρτῳ ῥύμῃ πολλῇ : καὶ ὁ | ||
πολλῶν κάλους ποιησάμενος καὶ συνάψας ἀλλήλοις , ἀπαρτήσας δὲ καὶ μόλυβδον ἀπ ' αὐτῶν καὶ εἰ δή τι χρήσιμον ἄλλο |
ἀναγκάζοντα τοῦτο : καὶ ὁ μὴ αἱρούμενος γῆμαι πέντε μνᾶς ἀποτίνει , ὡς ἔταξε Σόλων . ἐν δὲ τοῖς ἐπικαινισθεῖσι | ||
δίκης κατὰ τῶν βίᾳ πραττόντων ὁτιοῦν : ὁ δὲ ἁλοὺς ἀποτίνει εἰς τὸ δημόσιον ἴσον ὅσον τῷ ἑλόντι . Δημοσθένης |
ἐπ ' ἐκείνῳ μένει ὁ ὄφις . Χαλάσω τὴν ἱερὰν ἀγκύραν : ἐπὶ τῶν ἐν κινδύνοις φευγόντων εἴς τινα δύνατον | ||
ἐπ ' ἐκείνῳ μένει ὁ ὄφις . Χαλάσω τὴν ἱερὰν ἀγκύραν : ἐπὶ τῶν ἐν κινδύνοις φευγόντων εἴς τινα δύνατον |
μέρος ἐποίησε τὸ ζεῦγμα Δαρεῖος : δύναιτο δ ' ἂν ζευχθῆναι καὶ κατὰ τὸ ἄνω . τοῦτο δὲ καὶ πρῶτόν | ||
διηνεκὴς ἐποιήθη αὐτῷ : δοκεῖ δ ' ἔμοιγε πλοίοις μᾶλλον ζευχθῆναι : οὐ γὰρ ἂν δέξασθαι γέφυραν τὸ βάθος τοῦ |
μὲν διὰ τὸ μέτρον , ὡς τοῦτο : χρυσοῦ δὲ στήσας Ὀδυσεὺς δέκα πάντα τάλαντα : τὸ γὰρ πάντα μηδὲν | ||
γίγνεται βασιλεὺς οὗτος Λαπιθέων καὶ τοῖς Κενταύροις πολεμέεσκε . ἔπειτα στήσας ἀκόντιον ἐν ἀγορῆι θεὸν ἐκέλευεν ἀριθμεῖν . θεοῖσι δ |
: καὶ ἑξῆς δότε μοι ξίφος ὅπως τάχιστ ' ἢ πινάκιον τιμητικόν . τοῦτο δὲ ἐποίουν μετὰ τὸ ἀποβλέψαι εἰς | ||
, ἤγαγεν αὐτὸν ἔς τινα τῆς πόλεως τόπον ἔνθα ἀνέκειτο πινάκιον ἔχον γῆς περίοδον , καὶ προσέταξε τῷ Ἀλκιβιάδῃ τὴν |
στοιχεῖν , ἀλλ ' ἐν τῷ μεταξὺ αὐτῶν κεῖσθαι εἰς τοὔμπροσθεν , ὡς αὔτως δὲ καὶ τῶν βγ τὸ ι | ||
εἰς τοὐπίσω μόνον ἀφαλλόμενον , ἔστιν ὅτε δὲ καὶ εἰς τοὔμπροσθεν , ἀναφέροντα τῶν σκελῶν ἑκάτερον ἐν μέρει . καὶ |
ἐν ὕδατι καταβρέχων νήστει , ὅσον κύαθον , καὶ τὴν κασσιτερίνην ξυνεχῶς ἔχειν . Διδόναι δὲ κοτυληδόνας ἐν ὕδατι ἑψῶν | ||
πεντάπλουν , καὶ ξυμπεριλαβεῖν ἱππείην τρίχα : ἔπειτα ποιησάμενος μήλην κασσιτερίνην ἐπ ' ἄκρου τετρημένην , ἐνείρας ἐς τὴν μήλην |
ταχέως ὁρμήσας ἔσπευδε συμμῖξαι ταῖς ναυσὶ περὶ τὸν τῶν Καταναίων αἰγιαλόν : εὐλαβεῖτο γὰρ μήποτε διεσπαρμένης τῆς δυνάμεως οἱ Σικελιῶται | ||
καὶ γὰρ οἱ ἐν μεγάλῳ χειμῶνι γενόμενοι , ἐπὰν ἴδωσιν αἰγιαλόν , ἐν ἡδίσταις ἐλπίσι γίνονται σωτηρίας . Ποταμοὶ δὲ |
ἐπιπολῆς . ὑποσπαδίαι δέ εἰσιν οἱ ἐκ γενετῆς ἔχοντες τὴν οὐρήθραν κάτωθεν , ὑπὸ τὸν λεγόμενον κύνα . θεραπευτέον δὲ | ||
τῆς τοῦ σκόλοπος λαβῆς , ἡ ἀκμὴ καθίεται εἰς τὴν οὐρήθραν , καὶ διωθεῖται κατὰ τὴν βάσιν τῆς ἐκπεφυκυίας σαρκώσεως |
αὐτὰρ ἔπειτα δμῶας ἀναψῦξαι φίλα γούνατα καὶ βόε λῦσαι . Εὖτ ' ἂν δ ' Ὠρίων καὶ Σείριος ἐς μέσον | ||
γένους διαλεγόμενος τοῦτον ἂν αὐτοῦ φάναι γενέσθαι τὸν ὄλεθρον , Εὖτ ' ἂν γεινόμενοι πολιοκρόταφοι τελέθωσιν , ἀλλ ' ἡνίκ |
ἀπέτραπον ὁρμηθῆναι . Ἥρωες δ ' , ὅτε δή σφιν ἐείσατο νόστος ἀπήμων , δή ῥα τότε προμολόντες ἐπὶ χθονὶ | ||
ποταμοῖο κατὰ στόμα καλλιρόοιο ἷξε νέων , τῇ δή οἱ ἐείσατο χῶρος ἄριστος , λεῖος πετράων , καὶ ἐπὶ σκέπας |
χρησμῶν Ἡρακλείην γῆν ἐν Σικελίῃ κτίζειν , φὰς τὴν Ἔρυκος χώρην πᾶσαν εἶναι Ἡρακλειδέων , αὐτοῦ Ἡρακλέος κτησαμένου . Ὁ | ||
ἀποδεικνύοιμεν ἂν τούτῳ τῷ λόγῳ χρεώμενοι Αἰγυπτίοισι οὐκ ἐοῦσαν πρότερον χώρην . Ἤδη γάρ σφι τό γε Δέλτα , ὡς |
: οἱ γὰρ Δωριεῖς τὴν γῆν δᾶν λέγουσιν καὶ † δίαν , ὡς καὶ τὸν γνόφον δνόφον : φεῦ δᾶ | ||
γε μὴν ἐν τοῖς βαλανείοις Μαραθωνομάχαι πᾶσαν παριόντες κωμῳ - δίαν οὐδὲ ἔστιν εἰπεῖν ὁπόσον ἤνεγκαν γέλωτος . ἓν μόνον |
νωθεῖς περ ἐόντες ἐπειγόμενοι φορέονται σαργοὶ καὶ θρώσκουσιν ἐπ ' ἀνδήροισι θαλάσσης , γηθόσυνοι , κεραὸν δὲ περισαίνουσιν ὅμιλον ἀμφί | ||
κήποις καὶ ἀναχώμασι τῶν ποταμῶν ἀνθῶν καὶ φυτευόμενος . * ἀνδήροισι : χείλεσι τῶν ποταμῶν τάμισον τὴν πυτίαν λέγει , |
προσκτήσασθαι καὶ πληθώρην μηδέκοτε τοῦ πλούτου λαμβάνοντα , καὶ εἰ Μίδεω πλουτέοι μᾶλλον , πένητα καλέω καὶ Ἴρου τὴν ἐκεῖνος | ||
οὐδ ' εἰ Τιθωνοῖο φυὴν χαριέστερος εἴη , πλουτοίη δὲ Μίδεω καὶ Κινύρεω μάλιον , οὐδ ' εἰ Τανταλίδεω Πέλοπος |
μῆκος διαιρέσεις ἐγχαράσσομεν . εἰ δὲ κατ ' ὠμο - πλάτην ἢ ὑπὸ κλεῖς ἀπόστημα συμβαίη , λοξὸν τὸ εἶδος | ||
δὲ ζύγ ' ἄξας , ὁ δ ' ἀφελὼν σκαλμοῦ πλάτην καθαιματώσει κρᾶτα πολεμίων ξένων ; ὀρθοὶ δ ' ἀνῆιξαν |
τὸ υ καὶ τὸ ι , ὥσπερ ἐν τῷ Α χρυσέῳ ἀνὰ σκήπτρῳ τὸ ε καὶ τὸ ῳ δίφθογγον εἰς | ||
δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν : ] τεῦχε δέ μοι κυκεῶ χρυσέῳ δέπᾳ , ὄφρα πίοιμι , ἐν δέ τε φάρμακον |
ὑπ ' ἀνδροφόνοιο Λυκούργου θεινόμεναι βουπλῆγι . Διώνυσος δὲ φοβηθείς δύσεθ ' ἁλὸς κατὰ κῦμα , Θέτις δ ' ὑπεδέξατο | ||
ὑπ ' ἀνδροφόνοιο Λυκούργου θεινόμεναι βουπλῆγι : Διώνυσος δὲ φοβηθεὶς δύσεθ ' ἁλὸς κατὰ κῦμα , Θέτις δ ' ὑπεδέξατο |
κατὰ τὸν πολύποδα : ἢ πολυδευκέα , πικράν . * δολιχήν : μακράν * ὁτέ : λέγει ὁ δὲ ποτέ | ||
νῆα σαωσέμεναι , ζεφύρου λίγα κινυμένοιο . ἀλλ ' ὥρη δολιχήν τε καὶ ἄσπετον οἷμον ὁδεύειν , ὄφρα κασιγνήτας μετ |
. κἀπεί σε τίκτω , συγγόνους αἰδουμένη καὶ παρθενείαν , ἧκ ' ἐς εὐύδρου πατρὸς δίνας : τρέφειν δέ ς | ||
: ὅς ῥα , τιναξάμενος πτέρυγας κατὰ νῆα θέουσαν , ἧκ ' ἐπὶ οἷ πτερὸν ὀξύ . τὸ δ ' |
βοός . Τάνδε κατ ' εὔδενδρον στείβων δρίος εἴρυσα χειρὶ πτώσσουσαν βρομίας οἰνάδος ἐν πετάλοις , ὄφρα μοι εὐερκεῖ καναχὰν | ||
ἱστάναι κρατῆρας , ἄλλην δ ' ἄλλος ' εἰς ἐρημίαν πτώσσουσαν εὐναῖς ἀρσένων ὑπηρετεῖν , πρόφασιν μὲν ὡς δὴ μαινάδας |
, ὅσον ἕβδομον ἦμαρ ὁδεύσας ἴφθιμος καὶ κραιπνὸς ἀνὴρ ἀνύσειεν ὁδίτης . ἔστι δέ τις κατὰ μέσσα περίτροχος ὕδασι λίμνη | ||
[ , ] [ ἄστατος ] ἱππήεσσι καὶ αὐτοκέλευστος ? ὁδίτης ? [ ] φεύγων ? ? [ ἐγγὺς ] |
' Ὁμήρου εἰληφέναι εἰπόντος : καὶ τότε δὴ χρύσεια πατὴρ ἐτίταινε τάλαντα , ἐν δ ' ἐτίθει δύο κῆρε τανηλεγέος | ||
τὸ τέταρτον ἐπὶ κρουνοὺς ἀφίκοντο καὶ τότε δὴ χρύσεια πατὴρ ἐτίταινε τάλαντα . σημειοῦνταί τινες διὰ τὸ δοκοῦν ἄπορον εἶναι |
] ἔπεμψεν ὁ Ζεύς δεσμοῖς ] ἐν ἀγρίως ] ἀπηνῶς πελάσας ] ἀγαγὼν ἐκεῖσε καὶ δεσμώσας ὡς ] ἵνα τις | ||
. ἰδὼν δὲ αὐτὸν ἀπὸ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ξενοφῶν Ἀθηναῖος , πελάσας ὡς συναντῆσαι ἤρετο εἴ τι παραγγέλλοι : ὁ δ |
ἰσοφαρίζοι . οὐ μὰν οὐδ ' ἀπάνευθεν ἑλεῖν δέρος Αἰήταο ῥηίδιον : τοῖός μιν ὄφις περί τ ' ἀμφί τ | ||
ἔπος εἰπεῖν : “ βόε δὸς καὶ ἄμαξαν : ” ῥηίδιον δ ' ἀπανήνασθαι : “ πάρα [ δ ' |
Αἴτιον δὲ ὅτι τότε μὲν ἀνυγραίνεται καὶ ὁ ἥλιος ὅταν ἀναλάμψῃ συνεξάγει τὴν οἰκείαν ὑγρότητα καὶ ἰσχάνει : ὅταν δὲ | ||
δὲ ἐκλιπούσης καταμύει , ἔστ ' ἂν ἡ θεὸς αὖθις ἀναλάμψῃ . Καὶ τῷ Ἑρμῇ δὲ , φασὶ , τῷ |
πάσχει , ἢν τῇσι χερσί τι πονήσῃ ἢ ἐφ ' ἅμαξαν ἐπιβῇ ἢ ἐφ ' ἵππον . Τοῦτον καίειν καὶ | ||
ταῖς θρηνούσαις συναναμίξας ἑαυτὸν ἐξέφυγεν . Ὅτι καὶ Δημήτριος εἰς ἅμαξαν χορτοφόρον κρύψας ἑαυτὸν ἀπεκομίσθη εἰς τὴν ἰδίαν χώραν . |
, Ἀριστόδαμος Θράσυος Ἀλεῖος πάλᾳ . τοιοῦτός ἐστι καὶ ὁ Μαργίτης Ὁμήρου : οὐ γὰρ τεταγμένῳ ἀριθμῷ ἐπῶν τὸ ἰαμβικὸν | ||
Λυκάων Ἕκτορα , ἢ ὁ Κόροιβος Παλαμήδην , ἢ ὁ Μαργίτης Νέστορα , ἢ Βάττος Στέντορα , ὁ περὶ τῆς |
χειρὶ δ ' ἔνθες ὀξύην , λαιόν τ ' ἔπαιρε πῆχυν , εὐθύνων πόδα . ἦ παιδαγωγεῖν γὰρ τὸν ὁπλίτην | ||
παλαιστὴν αʹ , ὅ ἐστι πήχεως Ϛʹʹ . Ἐὰν δὲ πῆχυν ἐπὶ δάκτυλον , ποίει χυδαῖον δάκτυλον αʹ , ὅ |
δὲ ἤδη νῆα μέλαιναν ἐφείλκυσε διψάδι χέρσῳ χειμερίην καὶ ἄπιστον ἀλυσκάζων ἅλα ναύτης . ἀλλ ' οὐ χειμερίης σε φόβος | ||
μίμνασκεν , ὀρεξάμενον δὲ δοκεύσας , πρὶν μάρψαι χείρεσσιν , ἀλυσκάζων προφύγεσκεν . αὐτὰρ ἐγὼ σπουδῇ κεν ἐπὶ στόμα κάππεσον |
ἐχόμενα , τὰ δὲ καὶ ὑπὸ χειμώνων σκληρῶν ἐς τὴν χέρσον ἐξωθέεσθαι , καὶ οὕτω δὴ καὐτὰ σηπόμενα ἀπόλλυσθαί τε | ||
. ὅταν οὖν τὰ ἀεροπόρα αἰθεροβατεῖν ὀφείλοντα καταβαίνῃ , πρὸς χέρσον ἀφικνούμενα τῷ κατὰ φύσιν ἀδυνατεῖ χρῆσθαι βίῳ . τοὐναντίον |
δέον εἰπεῖν ” ⌈ τοὺς πολεμίους ἐχειρωσάμεθα “ ἢ ” λόχον τινὰ ἐποιήσαμεν “ , ” ἐκλέψαμεν “ εἴρηκε παρ | ||
διλοχία , τέταρτον δὲ ὁ λόχος . Τὸν μέντοι γε λόχον οὐ κατὰ ταὐτὰ διατάξομεν , ἀλλὰ τοὺς μὲν πρόσω |
ἠέρος ὄρνιν ἴδοντο : ὅς ῥα , τιναξάμενος πτέρυγας κατὰ νῆα θέουσαν , ἧκ ' ἐπὶ οἷ πτερὸν ὀξύ . | ||
Καλυψὼ παρῄνει τὸ τοῦ μὲν καπνοῦ καὶ κύματος ἐκτὸς ἔεργε νῆα : καὶ γὰρ ἁμαρτάνομεν μέν , πρὸς ὅπερ ἂν |
ἐστιν νεκρὸν ἰατρεύειν καὶ γέροντα νουθετεῖν . Γέροντα ἐρωτευόμενον καὶ ἡμίονον πρὸς λαγνείαν γαυριῶντα ἐν ἴσῳ θετέον . Ἀνανεούσθω σοι | ||
τε : ἆσσον ἴτω ὅς τις δέπας οἴσεται ἀμφικύπελλον : ἡμίονον δ ' οὔ φημί τιν ' ἀξέμεν ἄλλον Ἀχαιῶν |
δ ' ἢν παρὰ τὸ γόνυ βούληται , ἄλλους ἱμάντας περιδήσας , ἢ περὶ τὸν μηρὸν , πλήμνην ἄλλην ὑπὲρ | ||
βίκον ὑαλοῦν , ἔχοντα μέλι καὶ τὴν ἀρχὴν τοῦ λίνου περιδήσας τῷ στόματι τοῦ βίκου πωμάσας ἀποτίθεσο . Χόνδρος γίνεται |
τραπεζῶν ἀστράγαλοι , οἷς ῥίπτοντες ἐμαντεύοντο . ἐπεὶ δ ' ἐμβόλου : ἐπειδὴ δὲ τοῦ ἐμβόλου ἄνωθεν τὰς ἀγκύρας ἐκρέμασαν | ||
τὰ ὑπογεγραμμένα σχήματα τῆς τάφρου , τῆς πασσαλοκοπίας , τοῦ ἐμβόλου , τῆς ἀμπέλου , τῆς χελώνης , καὶ τοῦ |
ἐγὼ προσέφην μαλακοῖς ' ἐπέεσσι : νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσομεν ἤπειρόνδε , κτήματα δ ' ἐν σπήεσσι πελάσσομεν ὅπλα | ||
δ ' αὐτὴν Χρυσηίδα καλλιπάρῃον βήσομεν : τέσσαρα ἴσα , ἐρύσσομεν , ἀγείρομεν , θείομεν , βήσομεν . καὶ Θουκυδίδης |
: οἳ δὲ δὴ ἄλλοι ἔρχεσθ ' ὄφρ ' ἂν ἵκησθε μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς , ἀμφοτέροισι δ ' ἀρήγεθ | ||
, εἴ κέν τις ξύμβληται ὁδίτης , ἔςτ ' ἂν ἵκησθε ἐς δόμον : ἔνθα δ ' ἔπειτα θυηλὰς ἀθανάτοισιν |
' ἐπενόουν ὡς ἐν ἀδοκήτῳ , τὴν ναῦν κρούοντες ἐπὶ πρύμναν ἀντισπᾶν . τὸ δ ' αὐτὸ ποιούντων καὶ τῶν | ||
: θαυμάζω σε , ἐπὶ ἐπαίνου καὶ πολλάκις ἐπὶ ἐκπλήξεως πρύμναν κρουομένους : ἐπαναχωροῦντας . πρὶν : ἕως οὗ ἡ |
οὗ δὴ χείλεσιν ἀμφιλάλοις δεινὸν ἐπιβρέμεται Θρῃκία χελιδὼν ἐπὶ βάρβαρον ἑζομένη πέταλον : Ἀργεῖος οὐκ Ἀργεῖος : Ἀργεῖος ἠναγκασμένος , | ||
παλλομένη κραδίην : τὸ γὰρ ὡς ὕπαρ εἶδεν ὄνειρον . ἑζομένη δ ' ἐπὶ δηρὸν ἀκὴν ἔχεν , ἀμφοτέρας δέ |
ἀπὸ πέρατος εἰς πέρας διεληλυθός . καὶ τὸ ἐξάκουστον . διατμῆξαι βʹ : διανύσαι . καὶ διαχωρίσαι . διέπειν γʹ | ||
' αὐτόν : τρίχα δέ σφισιν ἥνδανε βουλή , ἠὲ διατμῆξαι κοῖλον δόρυ νηλέϊ χαλκῷ , ἢ κατὰ πετράων βαλέειν |
. Ἀλλ ' εἰ , τὸ λεγόμενον , κατόπιν ὑμᾶς ἀγείρομεν ἑορτῆς , οἶδεν ὁ ποιητὴς καὶ ἄριστον ἄνδρα λοῖσθον | ||
ἐρύσσομεν εἰς ἅλα δῖαν , ἐς δ ' ἐρέτας ἐπιτηδὲς ἀγείρομεν , ἐς δ ' ἑκατόμβην θείομεν , ἂν δ |
οὐρανοῦ φερόμενα χρύσεα ποιήματα , ἄροτρόν τε καὶ ζυγὸν καὶ σάγαριν καὶ φιάλην , πεσεῖν ἐς τὴν Σκυθικήν , καὶ | ||
ἐξιόντας τόξα καὶ παρὰ τὴν φαρέτραν ἐν κολεῷ κοπίδα ἢ σάγαριν , ἔτι δὲ γέρρον καὶ παλτὰ δύο , ὥστε |
αὐτῷ τὰ τῆς προσκυνήσεως , τὸν δὲ πρῶτον ἐκπιόντα τὴν φιάλην προσκυνῆσαί τε ἀναστάντα καὶ φιληθῆναι πρὸς αὐτοῦ , καὶ | ||
δή που ἀμφοτέρους ἐρευνηθῆναι αὐτοὺς ὁπότερος ὑπὸ κόλπου ἔχει τὴν φιάλην . Καὶ μάλα . Ἔχει δὲ πάντως ὁ ἕτερος |
, ὡς ἑτέρων ἂν τοιούτων ἐπιτεθέντων εἰς αὐτὸν ἀναβαίνειν τὸν ὄροφον . οἰηθείη μὲν ἄν τις οὐκ εἶναι τούτων ὑπερβολήν | ||
ὁδοῦ ναός ἐστιν Ἥρας οὐκ ἔχων ἔτι οὔτε ἄγαλμα οὔτε ὄροφον : τὸν δὲ ἀναθέντα Προῖτον εἶναι τὸν Ἄβαντός φασι |
δ ' ἐν τοῖσι τιτύσκετο δουρὶ φαεινῷ ” καὶ “ ἰοῖσίν τε τιτυσκόμενοι . ” καὶ ἐπὶ τοῦ ψυχικῶς κατεστοχάζετο | ||
οἰκήσουσι τὴν Τροίαν , ἀδηλότητος οὔσης εἰ νικήσει . . ἰοῖσίν τε τιτυσκόμενοι λάεσσί τ ' ἔβαλλον : ἡ διπλῆ |
Οὗτοι ἐόντες ἐνιαυτοὶ ἑβδομήκοντα παρέχονται ἡμέρας διηκοσίας καὶ πεντακισχιλίας καὶ δισμυρίας , ἐμβολίμου μηνὸς μὴ γινομένου : εἰ δὲ δὴ | ||
ἴσα ἔχειν , τοσούτῳ δὲ ἐλάττω , ὅσῳ τὰς μὲν δισμυρίας ἐν ταῖν χεροῖν οὔσας ἐφ ' ἑαυτῷ εἶναι ἄν |
' ἐποίησεν παρ ' ἀγάρροον Ἐλλήσποντον , αὖτις δ ' ἠϊόνα μεγάλην ψαμάθοισι κάλυψε τεῖχος ἀμαλδύνας : ποταμοὺς δ ' | ||
γὰρ εἶναι ἄλλως . ἔνθα δὴ τάφῳ ἐντυχεῖν παρὰ τὴν ἠϊόνα ἐπ ' αὐτῷ τῷ κλύσματι , καὶ στήλην ἐφεστάναι |
πλείους λαλοῦσιν . Ἕρμιππος [ . ] δέ φησιν εἰς ὅλμον αὐτὸν βληθῆναι καὶ κατακοπῆναι . καὶ εἰς αὐτὸν ἡμεῖς | ||
ἐν δʹ Πολιτικῶν γράφει οὕτως : ἀλβατάνης δὲ στρεπτὸν καὶ ὅλμον χρυσοῦν . ὁ δὲ ὅλμος ἐστὶ ποτήριον κερατίου τρόπον |
ἔστιν , ὃ μὴ ἄνωθεν καταβέβηκε καὶ πάλιν ἀνέρχεται ἵνα καταβῇ . Πῶς πάλιν λέγεις τοῦτο , ὦ τεκοῦσα , | ||
καὶ πῶς ἂν διαγνοίη τις , ὅταν εἰς τὸν ἀναγκαῖον καταβῇ χαρακτῆρα ὁ Δημοσθένης , πῇ κρείττων ἐστὶ Λυσίου καὶ |
αἲ γὰρ ὄφελλεν ἔμπεδον εἶναι ἐπ ' ἄμμι τεοὺς υἱῆας ἔρυσθαι . ἴστω Κόλχων ὅρκος ὑπέρβιος , ὅντιν ' ὀμόσσαι | ||
πολλή , ὅσσον τ ' ἠὲ δύω ἠὲ τρεῖς ἄνδρας ἔρυσθαι ὥρῃ χειμερίῃ , εἰ καὶ μάλα περ χαλεπαίνοι . |
νούσους ἰήσεται : εἰ δέ κε κρείσσων χρειὼ ἀναγκαίη σε βιήσεται αἰνὰ παθόντα ἀργαλέου ὑδέροιο , τότ ' αὖ κακότητα | ||
πρὸς Ἤλιδος ἱπποβότοιο : τῶν οὔ τίς μ ' ἀέκοντα βιήσεται , αἴ κ ' ἐθέλωμι καὶ καθάπαξ ξείνῳ δόμεναι |
. οὗτος , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , γεγονὼς ἔτη περὶ πεντήκοντ ' ἴσως ἢ μικρὸν ἔλαττον οὐδὲν ἐμοῦ πλείους λῃτουργίας | ||
η ταῦτα , ἀλλ ' οὐκ ἐνεργείᾳ . καὶ τὸ πεντήκοντ ' ἀνδρῶν ἑκατὸν λίπε δῖος Ἀχιλλεύς Ἄλλο δηλοῖ διαιρουμένων |