| φῇ καὶ ἐὰν φῄη : Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ : φῄη ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ , σημαίνει δὲ ἀθηρηλοιγὸν τὸ | ||
| γὰρ ἠπειρώτης ἀνὴρ καθ ' Ὅμηρον οἴακι ἐντύχῃ , φήσει ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ ὅ , τε μαθών , |
| φῇ καὶ ἐὰν φῄης φῄη : φῄη ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ . ἢ ὥσπερ ἀπὸ τοῦ δίδωμι δώσω ἔδων | ||
| κεν δή τοι ξυμβλήμενος ἄλλος ὁδίτης φήῃ ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ , καὶ τότε δὴ γαίῃ πήξας εὐῆρες ἐρετμόν |
| ἔχοντα τὸ ι ἀπὸ πλεονασμοῦ τοῦ η , οἷον στῄη φῄη , τούτου χάριν καὶ τὸ ἁλῴη ἔχει ἐν τῇ | ||
| φῶ ἐὰν φῇς ἐὰν φῇ καὶ ἐὰν φῄης φῄη : φῄη ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ . ἢ ὥσπερ ἀπὸ |
| κατὰ πλεονασμὸν τοῦ η γίνεται ἐὰν ἁλῴη . καὶ ἐὰν στῄη : στῄη ἐπ ' ὠκυρόῳ ποταμῷ , καὶ ἐὰν | ||
| ἐν τῇ παραληγούσῃ , τοῦ η . δύναται δὲ τὸ στῄη καὶ φῄη καὶ ἀπὸ τοῦ σταίη καὶ φαίη γενέσθαι |
| κελάδοντι μάχοντο Φειᾶς πὰρ τείχεσσιν , Ἰαρδάνου ἀμφὶ ῥέεθρα . ὠκυρόῳ κελάδοντι : ἡ διπλῆ ὅτι ἰδίως τὰ ἐπίθετα προτάξας | ||
| δοκεῖ λέγων “ ἡβῷμ ' ὡς ὅτ ' ἐπ ' ὠκυρόῳ ” καὶ πάλιν “ εἴθ ' ὣς ἡβῴοιμι βίη |
| τότ ' , ἀνοχλίζων τετρηχότος οἴδματος ὁλκούς , μεσσόθεν ἆξεν ἐρετμόν : ἀτὰρ τρύφος ἄλλο μὲν αὐτός ἄμφω χερσὶν ἔχων | ||
| , ὅ ἐστι κυρίως : “ λωτὸν ἐρεπτόμενοι . ” ἐρετμόν κώπην . ἔρεσσον ἐκωπηλάτουν , ἀντὶ τοῦ ἤλαυνον . |
| τιν ' ἄλλην χρειὼ πλωτήρεσσιν ἐπισπεύδουσι τελέσσαι , ἄμφω δὲ τρηχεῖαν ἐρειδομένοιο σιδήρου ἀλκὴν αὖ ἐρύουσι καὶ οὔποτε ταρσὸς ὀδόντων | ||
| φυλάττει τὸ ω , ἐξ οὗ ἡ πόλις Β Ὀλιζῶνα τρηχεῖαν . Τὰ εἰς ων λήγοντα ἀρσενικὰ ὀξύτονα πρὸ τοῦ |
| νωθεῖς περ ἐόντες ἐπειγόμενοι φορέονται σαργοὶ καὶ θρώσκουσιν ἐπ ' ἀνδήροισι θαλάσσης , γηθόσυνοι , κεραὸν δὲ περισαίνουσιν ὅμιλον ἀμφί | ||
| κήποις καὶ ἀναχώμασι τῶν ποταμῶν ἀνθῶν καὶ φυτευόμενος . * ἀνδήροισι : χείλεσι τῶν ποταμῶν τάμισον τὴν πυτίαν λέγει , |
| ἀχέουσα κακὸν γόνον ἤρατο βούτεω . δι ' αἰπεινήν τε κολώνην Οἰωνοῦ Ῥύπης τε πάγον κατ ' Ὀανθίδα λίμνην στείχοντες | ||
| , τοῦ ὁμωνύμου ποταμοῦ , εἰς τὴν εὔδμητον καὶ εὐκατασκεύαστον κολώνην : λέγεται γὰρ ἐφ ' ὑψηλοῦ κεῖσθαι : τὸ |
| ' Ἀναύρου . Ἀλλ ' ὅτε δή μ ' ἐνόησαν ἀταρπιτὸν ἐξανύοντα , ἀσπασίως ἤγερθεν : ἐγήθεε δ ' ἦτορ | ||
| κ ' ἀπονόσφι τράπησθε , ἀλλ ' αἰεὶ προτέρην ἐς ἀταρπιτὸν ὄσσε φέροντας ἔρχεσθ ' ἐς μέγαρον , μηδὲ προτιμυθήσασθαι |
| χλιαροῦ κύλικα δικότυλον , οὕτως ἐμεέτω : καὶ ἤν τι ἀπεμέσῃ χολῆς ἢ φλέγματος , αὖθις τὸ αὐτὸ χρὴ ποιέειν | ||
| , πνίγουσι , καὶ ἐμεῖ πυκινὰ ὀξέα , καὶ ἐπὴν ἀπεμέσῃ , ῥήϊον ἴσχει ὀλίγον χρόνον : ἡ δὲ ὀδύνη |
| κατὰ τὸν πολύποδα : ἢ πολυδευκέα , πικράν . * δολιχήν : μακράν * ὁτέ : λέγει ὁ δὲ ποτέ | ||
| νῆα σαωσέμεναι , ζεφύρου λίγα κινυμένοιο . ἀλλ ' ὥρη δολιχήν τε καὶ ἄσπετον οἷμον ὁδεύειν , ὄφρα κασιγνήτας μετ |
| κατὰ θυμὸν ἐμηδόμεθ ' , ὄφρα μολόντες ἀμφ ' ἱερῆς φηγοῖο δέρας χρύσειον ἕλωμεν ῥᾷστα : περὶ φρεσὶ δ ' | ||
| τε σκιόειν Ἄρεως , τόθι κῶας ἐπ ' ἄκρης πεπταμένον φηγοῖο ] ὁ δὲ Ἑλλάνικος ἐν τῶι ἱερῶι τοῦ Διός |
| ” ἀκέων ἥσυχος : “ βῆ δ ' ἀκέων παρὰ θῖνα . ” καὶ θηλυκῶς “ ἀλλ ' ἀκέουσα κάθησο | ||
| πολλὸν μὲν μέθυ πίνετο , πολλὰ δὲ μῆλα ἔσφαζον παρὰ θῖνα καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς . τόφρα δ ' ἄρ |
| τὸ υ καὶ τὸ ι , ὥσπερ ἐν τῷ Α χρυσέῳ ἀνὰ σκήπτρῳ τὸ ε καὶ τὸ ῳ δίφθογγον εἰς | ||
| δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν : ] τεῦχε δέ μοι κυκεῶ χρυσέῳ δέπᾳ , ὄφρα πίοιμι , ἐν δέ τε φάρμακον |
| ὕπερθ ' ἁλός , αὐτὰρ Ἰήσων δακρυόεις γαίης ἀπὸ πατρίδος ὄμματ ' ἔνεικεν . οἱ δ ' , ὥστ ' | ||
| προπετῶς φύλλα τινασσόμενοι , οὓς δακρύοις κατέβρεξα : κάτομβρα γὰρ ὄμματ ' ἐρώντων . ἀλλ ' ὅταν οἰγομένης αὐτὸν ἴδητε |
| . αὐτὰρ ἐπὴν δὴ πάντα δόμον διακοσμήσησθε , δμῳὰς ἐξαγαγόντες ἐϋσταθέος μεγάροιο , μεσσηγύς τε θόλου καὶ ἀμύμονος ἕρκεος αὐλῆς | ||
| ' ἄγε οἱ στόρεσον πυκινὸν λέχος , Εὐρύκλεια , ἐκτὸς ἐϋσταθέος θαλάμου , τόν ῥ ' αὐτὸς ἐποίει : ἔνθα |
| . Οἱ δὲ καὶ τὸ παράπαν λέγουσι καὶ τὸ ἀρχαῖον ῥέεθρον ἀποξηρανθῆναι : ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὐ προσίεμαι : κῶς | ||
| τὸν ] πρὸς μεσαμβρίης , ἀγκῶνα προσχώσαντα τὸ μὲν ἀρχαῖον ῥέεθρον ἀποξηρῆναι , τὸν δὲ ποταμὸν ὀχετεῦσαι τὸ μέσον τῶν |
| Πέργαμος οὐχ ὅπλοις κλεινὴ μόνον , ἀλλὰ καὶ ἵπποις πολλάκις αὐδᾶται Πῖσαν ἀνὰ ζαθέην . εἰ δὲ τὸν ἐκ Διόθεν | ||
| βρύοντα γῆς ὕπερθεν αὔεται , ὁ δ ' ὀλλύων φλογμοῖσιν αὐδᾶται Λέων . Ἐγγὺς δὲ τούτου Παρθένου κεῖται τύπος : |
| ὀρέων πεδίοιό τε Κιρκαίοιο / Φᾶσις δινήεις εὐρὺν ῥόον εἰς ἅλα βάλλει ] Ἀμαραντῶν δὲ περισπωμένως , ὥς φησιν Ἡρωδιανὸς | ||
| ἔχων τὸν ἐρώμενον ὑπὸ τῇ πέτρᾳ , ἀφορῶν τὴν Σικελικὴν ἅλα καὶ τὴν οἰκείαν . ἀλλ ' ὑπὸ τᾷ πέτρᾳ |
| οὐδέ τί πῃ δύναμαι προχέειν ῥόον εἰς ἅλα δῖαν στεινόμενος νεκύεσσι , σὺ δὲ κτείνεις ἀϊδήλως . ἀλλ ' ἄγε | ||
| εἰς Ἀΐδαν κενεὰ διανήχεται ἀχώ . σιγὰ δ ' ἐν νεκύεσσι , τὸ δὲ σκότος ὄσσε καταγρεῖ . πομπίλε , |
| θέσαν μογέοντες Ἀχαιοί , λεῖα δ ' ἐποίησεν παρ ' ἀγάρροον Ἐλλήσποντον , αὖτις δ ' ἠϊόνα μεγάλην ψαμάθοισι κάλυψε | ||
| ! ! ] ! [ ] ! ! ! υσειεν ἀγάρροον ονν ! [ ! ] ! ! ! [ |
| Φιλόξενος ἐν τῇ Περὶ Ῥωμαίων διαλέκτου . . , : ξέστης : Ῥωμαϊκόν ἐστι τὸ ὄνομα : τὸν γὰρ παρ | ||
| αἱματίου ; τῷ γὰρ ὄντι πτῶμα ὁ τοιοῦτός ἐστι καὶ ξέστης αἱματίου , πλέον δ ' οὐδέν . εἰ δ |
| εἰ μὲν τὸ λέχος ἔγκειται τροπή ἐστιν , λεχοποίην καὶ λεχεποίην : εἰ δὲ τὸ ἔχειν , πλεονασμὸς τοῦ Λ | ||
| τῷ εἰς Ἀπόλλωνα ὕμνῳ ” εἰς Μυκαλησσὸν ἰὼν καὶ Τευμησσὸν λεχεποίην ” . ἄστυ , ὡς Δημοσθένης ἐν τρίτῳ Βιθυνιακῶν |
| δ ' ἤγγειλε παρασχεδόν . ἡ δ ' ἐνὶ παισίν ἧστ ' , ἐπιμητιόωσα κασιγνήτην ἀρέσασθαι : ἀλλ ' οὐδ | ||
| Περίηρς : † ὅπως ἀνὴρ δ ' ἐν ἀσμένοισιν ἀλιτηρὸς ἧστ ' ἐπὶ θάκας κατὰ πέτρας ὁρέων μὲν οὐδὲν δοκέων |
| ἐξ οὗ κεντενάριον ὠνόμασται . Λίσσεσθαι . παρὰ τὸ λίαν ἕζεσθαι . Λήϊον . παρὰ τὸ λίαν ἰέναι καὶ αὔξεσθαι | ||
| μέγαρον . τοὺς δ ' ἐν λιπαροῖσι κέλευεν ἥγε θρόνοις ἕζεσθαι , ἀμηχανέουσα κιόντων : τὼ δ ' ἄνεῳ καὶ |
| : οἱ γὰρ Δωριεῖς τὴν γῆν δᾶν λέγουσιν καὶ † δίαν , ὡς καὶ τὸν γνόφον δνόφον : φεῦ δᾶ | ||
| γε μὴν ἐν τοῖς βαλανείοις Μαραθωνομάχαι πᾶσαν παριόντες κωμῳ - δίαν οὐδὲ ἔστιν εἰπεῖν ὁπόσον ἤνεγκαν γέλωτος . ἓν μόνον |
| ὁμοῦ δὲ Κάδμου παισὶν ἀναμεμειγμέναι χλωραῖς ὑπ ' ἐλάταις ἀνορόφους ἧνται πέτρας . δεῖ γὰρ πόλιν τήνδ ' ἐκμαθεῖν , | ||
| , ὅ ἐστιν οἰκεῖν . τεγέων : τῆς ὀροφῆς . ἧνται ἀκήν : κάθηνται ἐν οἴκῳ , μὴ ἐπιστρεφόμενοι τοῦ |
| αἲ γὰρ ὄφελλεν ἔμπεδον εἶναι ἐπ ' ἄμμι τεοὺς υἱῆας ἔρυσθαι . ἴστω Κόλχων ὅρκος ὑπέρβιος , ὅντιν ' ὀμόσσαι | ||
| πολλή , ὅσσον τ ' ἠὲ δύω ἠὲ τρεῖς ἄνδρας ἔρυσθαι ὥρῃ χειμερίῃ , εἰ καὶ μάλα περ χαλεπαίνοι . |
| ἀκρότατον δὲ παρ ' οὐδὸν ἐϋσταθέος μεγάροιο ἦν ὁδὸς ἐς λαύρην , σανίδες δ ' ἔχον εὖ ἀραρυῖαι : τὴν | ||
| Λαύρα : ἡ πλατεῖα ῥύμη . οἷον : οὐδῷ ἐς λαύρην . παρὰ τὸ λίαν ἔχειν αὔραν . ἢ δι |
| καὶ πολεμιώτατον ἐκείνῳ ὁμολογεῖς εἶναι ; πρὸς ταῦτα χαλέπαινε καὶ πήδα , ἔφη , καὶ μιαρώτατον ἀνθρώπων ἐμὲ νόμιζε καὶ | ||
| , ποικίλλετε . ἀντὶ τοῦ σκέπασον τῇ ἄμπυκι . οἷον πήδα . . ὡς ἔλαφος . . χορωφελέταν : Ἀντὶ |
| κρήδεμνον τανύσσαι . † ) τὸ τανύσσαι ἀπαρέμφατον διὰ τὸ βαλέειν . . Ο . ἂψ ἀπολυσάμενος βαλέειν εἰς οἴνοπα | ||
| κε μὴ ἔλθῃσιν ἄναξ τεὸς ὡς ἀγορεύω , δμῶας ἐπισσεύας βαλέειν μεγάλης κατὰ πέτρης , ὄφρα καὶ ἄλλος πτωχὸς ἀλεύεται |
| Φινέα ὑπὸ τῶν Ἁρπυιῶν ἄγεσθαι Γλακτοφάγων εἰς γαῖαν , ἀπήναις οἰκί ' ἐχόντων . εἶτ ' αἰτιολογεῖ , διότι ταῖς | ||
| Ἀλληκτὼ καὶ δῖα Μέγαιρα : νυκτέριαι , μυχίοις ὑπὸ κεύθεσιν οἰκί ' ἔχουσαι ἄντρωι ἐν ἠερόεντι παρὰ Στυγὸς ἱερὸν ὕδωρ |
| . κρατὶ δ ' ἐπ ' ἀμφίφαλον κυνέην θέτο τετραφάληρον ἵππουριν : δεινὸν δὲ λόφος καθύπερθεν ἔνευεν . εἵλετο δ | ||
| κρατὶ δ ' ἐπ ' ἰφθίμῳ κυνέην εὔτυκτον ἔθηκεν , ἵππουριν , δεινὸν δὲ λόφος καθύπερθεν ἔνευεν : εἵλετο δ |
| ὥσπερ καὶ ὁ βοῦς : πέμμα γάρ ἐστι κέρατα ἔχον μεμιμημένα , προσφερόμενον Ἀπόλλωνι καὶ Ἀρτέμιδι καὶ Ἑκάτῃ καὶ Σελήνῃ | ||
| εἷς ἀποτελῇ : καὶ τἆλλα ἔστω κατὰ τὰ τοιαῦτα ἀναθήματα μεμιμημένα . Ὅτε δὲ μέρη διείρηται τῆς πόλεως συμπάσης , |
| ῥα καὶ ἐξ ἵππων χαμάδις θόρε κύδιμος ἀνὴρ πάλλων ἐγχείην περιμήκετον . Ὃς δ ' ἑτέρωθε χερσὶν ὑπὸ κρατερῇσιν ἀπειρεσίην | ||
| θαλάσσης ἄγρην ἐγχελύων τεχνήσατο κοῦρος ἀθύρων . ἔντερον οἰὸς ἑλὼν περιμήκετον ἧκε καθ ' ὕδωρ ἐκτάδιον , δολιχῇσιν ἀλίγκιον ὁρμιῇσιν |
| καὶ διὰ τοῦ ι γράφεται : γραφεῖον : πρεσβεῖον : χαλκεῖον , τόπος , καὶ ἑορτή : βαλανεῖον : λοφεῖον | ||
| ὑπὸ θατέρου διεφθαρμένης , ἀπὸ τύχης εἰσελθόντα τὸν Πυθαγόρειον εἰς χαλκεῖον , ἐπεὶ δείξας ἠκονημένην μάχαιραν ὁ νομίζων ἀδικεῖσθαι τῷ |
| τι θεᾶς ἔπος ἠγνοίησεν , αἶψα δ ' ἔλυς ' ἀγορήν : ἐπὶ τεύχεα δ ' ἐσσεύοντο : πᾶσαι δ | ||
| . ἀλλ ' ἄγετε , πρὶν κεῖνον ὁμηγυρίσασθαι Ἀχαιοὺς εἰς ἀγορήν : οὐ γάρ τι μεθησέμεναί μιν ὀΐω , ἀλλ |
| ὀξέϊ χαλκῷ , νηὸς ἀπ ' ἰκριόφιν : τοὶ δὲ πρυμνήσι ' ἔλυσαν . οἱ μὲν ἀνώσαντες πλέον ἐς πόλιν | ||
| ? [ ! ] ὀρούσας ? ἐπ ' οἶδμα γαληνείας πρυμνήσι ' ἀνάψαι τὸν ἁ τοῦ ποταμοῖο παρθένος Αἴγιν ' |
| , οἷον : ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ : παρὰ τὸ † ἄγην , ὃ σημαίνει τὴν ἔκπληξιν , γίνεται ἄγην , | ||
| τὼς μὲν ἁμὼς ἄνδρας ἁμὲς πείσομες παντᾶ δικαίως ἄδολον εἰράναν ἄγην : τὸν τῶν Ἀσαναίων γα μὰν ῥυἅχετον πᾶ κά |
| πτόλιν Αἰήταο ἔσσεται ἠὲ καὶ αὖτις ἐς Ἑλλάδα γαῖαν ἱκέσθαι πετράων ἔκτοσθε : καταυτόθι δ ' ἄμμε καλύψει ἀκλειῶς κακὸς | ||
| . ἀλλ ' ἔχετ ' αὐτοῦ νῆα θελήμονες ἐκτὸς ἐρωῆς πετράων , εἵως κεν ἐμοὶ εἴξειε δαμῆναι . ” Ὧς |
| κατ ' ἴχνιον , ἠύτ ' ἀῆται νήεσιν ἐσσυμένῃς ὑπὸ λαίφεσιν εἰς ἁλὸς οἶδμα ὄβριμον , ἢ θάμνοισι πυρὸς μένος | ||
| ἄλλους ἥρωας Μινύας . ἡ δ ' ἔσσυτο πολλὸν ἐπιπρό λαίφεσιν . ἐς δ ' ἔβαλον μύχατον ῥόον Ἠριδανοῖο , |
| γ ' ἐπὶ σχεδίης πολυδέσμου πήματα πάσχων ἤματι εἰκοστῷ Σχερίην ἐρίβωλον ἵκοιτο , Φαιήκων ἐς γαῖαν , οἳ ἀγχίθεοι γεγάασιν | ||
| βῶλοι τῶν καρπῶν τὰς ἀναδόσεις ποιοῦνται : ὅθεν Ὅμηρος „ ἐρίβωλον „ καὶ ” ἐριβώλακα ” τὴν γῆν λέγει . |
| ἐρατεινήν ἡ διπλῆ ὅτι ὄρος ὁ Ὄλυμπος : τὸ γὰρ ῥίον ἰδίως ἐπ ' ὄρους τάσσεται . . . . | ||
| φησίν . . „ . „ . . . περὶ ῥίον Οὐλύμποιο : ἵνα αὐτὸ δεσμεύσας καὶ τὰ λοιπὰ ἐπάρῃ |
| , κἢν πλαγιαύλῳ . καὶ πᾶσαι καλόν με κατ ' ὤρεα φαντὶ γυναῖκες , καὶ πᾶσαί με φιλεῦντι : τὰ | ||
| τὰν Ματέρα τῶν θεῶν , ὡς ἦλθε πλανωμένα κατ ' ὤρεα καὶ νάπας † συρουσαρπατακομαν ? [ ! ] [ |
| κατ ' Ὠκεανοῖο βεβήκει Ἠώς , ἀμφὶ δὲ γαῖαν ἐκίδνατο θεσπεσίη Νύξ , δὴ τότ ' ἄρ ' ἐν κλισίῃς | ||
| , ὄζει δὲ ῥόδων , ὄζει δ ' ὑακίνθου ὀδμὴ θεσπεσίη , κατὰ πᾶν δ ' ἔχει ὑψερεφὲς δῶ ἀμβροσία |
| δ ' ἐν τοῖσι τιτύσκετο δουρὶ φαεινῷ ” καὶ “ ἰοῖσίν τε τιτυσκόμενοι . ” καὶ ἐπὶ τοῦ ψυχικῶς κατεστοχάζετο | ||
| οἰκήσουσι τὴν Τροίαν , ἀδηλότητος οὔσης εἰ νικήσει . . ἰοῖσίν τε τιτυσκόμενοι λάεσσί τ ' ἔβαλλον : ἡ διπλῆ |
| βοάν , ἰηϊήιον μέλος ἄλλος ἄλλοτ ' ἐποτότυζε διαδοχαῖς ἀνὰ πτόλιν . βροντᾶι δὲ στεναγμὸς ἀχά τ ' ἦν ὅμοιος | ||
| ὀστρακέων δύσμορον ἐργασίην . Οὐκ ἐθέλω , Φιλόθηρε , κατὰ πτόλιν , ἀλλὰ παρ ' Ἥρῃ δαίνυσθαι , Ζεφύρου πνεύμασι |
| ἐστι μὴ εἶναι , τὴν δή τοι φράζω παναπευθέα ἔμμεν ἀταρπόν : οὔτε γὰρ ἂν γνοίης τό γε μὴ ἐὸν | ||
| με τοιάδ ' ἔνισπεν : Ἔγρεο , καὶ τρηχεῖαν ἐπιστείβωμεν ἀταρπόν , τὴν μερόπων οὔπω τις ἑῇς ἐπάτησεν ἀοιδαῖς . |
| ἔθηκεν Ἑρμείας : κῶας δὲ καὶ εἰσέτι νῦν κεν ἴδοισθε πεπτάμενον λασίοισιν ἐπὶ δρυὸς ἀκρεμόνεσσιν : τὸν μὲν ἔπειτ ' | ||
| τῇ ἐμπειρίᾳ τῶν τόπων . τοῖο θεοῦ : Ἄρεως . πεπτάμενον : Ἡρωδιανὸς παροξυτόνως . μελισταγέας : γλυκείας , ἡδείας |
| Ἑκάβης , υἱὸς ” δὲ Δύμαντος , ὃς Φρυγίην ναίεσκε ῥοῇς ἐπὶ Σαγγαρίοιο „ . „ Ἄβυδος δὲ Μιλησίων ἐστὶ | ||
| μάντι ἐειδόμενος Πολυμήστορι τόν ποτε μήτηρ γείνατ ' ἐπὶ Ξάνθοιο ῥοῇς θεράπονθ ' Ἑκάτοιο : Εὐρύμαχ ' Αἰνεία τε , |
| ἵκοιτ ' ἐς πατρίδα γαῖαν , αἶψά κέ τοι τὰ θύρετρα , καὶ εὐρέα περ μάλ ' ἐόντα , φεύγοντι | ||
| οἱ ἐγγὺς ὀδόντων ἔλθωσιν , τότ ' ἔπειτα δόλου πετάσασα θύρετρα , ἐξαπίνης συνέμαρψε καὶ ἔσπασεν εὐρὺ χανοῦσα ἄγρην κερδαλέην |
| ἰσχνότης . Νίκανδρος δὲ ἀντὶ τῆς ἐκμαλθάξεως αὐτὴν τέθεικεν . ἐπίθημα ἔχειν : ἀντὶ τοῦ πῶμα ἔχειν . ἰδίως γὰρ | ||
| εὐρόουϲ ποιέειν . τέγξιϲ κεφαλῆϲ ὁκοῖον ἡ ἐν καύϲοιϲι . ἐπίθημα ἐϲ θώρηκα καὶ μαζὸν ἀριϲτερὸν ὁκοῖον ἐν ϲυγκοπῇ . |
| τὸ κοίλωμα τοῦ ναυτικοῦ προσαγαγεῖν , ἵνα κατὰ πρύμναν αὐτῶν πλέωσιν . Ὅτι τις πλείονας κεκτημένος ὀφείλει προτάξαι τὰς ἴσας | ||
| Ἀσφάλειος ] τιμᾶται Ποσειδῶν Ἀσφάλειος παρ ' Ἀθηναίοις ἵνα ἀσφαλῶς πλέωσιν . τονθορύζοντες : λάθρᾳ φθεγγόμενοι ἢ ὑπότρομοι τὰ χείλη |
| ἐκ πολέμοιο ἂψ ἀνιὼν βλήμενος ἰῷ κεῖθεν , ἐπ ' ἀγχιάλου θάνεν ἀκτῆς . οὐ μέν θην προτέρω ἔτ ' | ||
| κακούς . Τελαμώνιε παῖ , τῆς ἀμφιρύτου Σαλαμῖνος ἔχων βάθρον ἀγχιάλου , σὲ μὲν εὖ πράσσοντ ' ἐπιχαίρω : σὲ |
| τὴν τοῦ Πινδάρου ῥῆσιν , οὕτως : Ὡς ὅγ ' ἐπισχόμενος γλαφυρῆς ὁλκήϊον Ἀργοῦς Ἦγ ' ἅλαδε προτέρωσε . . | ||
| . σκύφιον δὲ λαβὼν δέπας ἔμμετρον ὡς τριλάγυνον πί ' ἐπισχόμενος , τό ῥά οἱ παρέθηκε Φόλος κεράσας . σχεδὸν |
| ' ἀσκοῦσιν . . . καὶ μὴν Στίλπων ' εἰσεῖδον χαλέπ ' ἄλγε ' ἔχοντα ἐν Μεγάροις , ὅθι φασὶ | ||
| παρῳδῆσαι εἰς αὐτὸν οὕτω : καὶ μὴν Στίλπων ' εἰσεῖδον χαλέπ ' ἄλγε ' ἔχοντα ἐν Μεγάροις , ὅθι φασὶ |
| τῷ Ἑρμῇ . ὅροις : τῆς Ἀρκαδίας : τὸ δὲ Στύμφηλον ταύτῃ ὑπόκειται . Στύμφηλος ὑπόκειται τῇ Κυλλήνῃ : ἔστι | ||
| Ταλαῶο δ [ ˘ – ˘ [ – ˘˘ – Στύμφηλον ] ἀποπρολιποῦσα [ ˘ – ˘ [ ἧι ἔνι |
| ποτικάρδια βάλλει : πάντα δὲ κἀν μύθοισι καὶ ἐν προσόδοισιν ἀτειρής . οὐδέ τι τῶν πυρσῶν παραμύθιον , οὐκ ἀμάρυγμα | ||
| τέρεν , ὃ σημαίνει τὸ ἁπαλόν , γίνεται ἀτερής καὶ ἀτειρής , ὁ μὴ ὢν ἁπαλὸς ἀλλὰ σκληρός , . |
| ἐξισοῦσθαι . ἄναλτον ἀπλήρωτον : “ βούλεται αἰτίζων βόσκειν ἣν γαστέρ ' ἄναλτον . ” ἀναγνούσῃ οἷον ἀναγνωρισάσῃ : “ | ||
| καὶ συνεχῶς στρέφω , οἷον ” ὡς δ ' ὅτε γαστέρ ' ἀνὴρ / ἐμπλείην κνίσης τε / αἰόλλῃ ” |
| μὲν ἰδέαν νόῳ κατ ' ἐπιστάμαν , τὰν δ ' ὕλαν λογισμῷ νόθῳ διὰ τὸ μηδέπω κατ ' εὐθυωρίαν νοῆσθαι | ||
| πολλὰν δ ' ὄρει πῦρ ἐξ ἑνός σπέρματος ἐνθορὸν ἀΐστωσεν ὕλαν . ἀλλ ' ἐπεὶ τείχει θέσαν ἐν ξυλίνῳ σύγγονοι |
| ἀλύων . τόρρ ' ἥγ ' ἐξανελοῦσα , θυώδεϊ κάτθετο μίτρῃ ἥ τέ οἱ ἀμβροσίοισι περὶ στήθεσσιν ἔερτο . ἐκ | ||
| διπλῆ . . . νείατον ἐς κενεῶνα , ὅθι ζωννύσκετο μίτρῃ : ἡ διπλῆ , ὅτι κατὰ τὰ κοῖλα μέρη |
| . ξὺν νόωι λέγοντας ἰσχυρίζεσθαι χρὴ τῶι ξυνῶι πάντων , ὅκωσπερ νόμωι πόλις , καὶ πολὺ ἰσχυροτέρως . τρέφονται γὰρ | ||
| θέρος , πόλεμος εἰρήνη , κόρος λιμός , ἀλλοιοῦται δὲ ὅκωσπερ πῦρ , ὁπόταν συμμιγῆι θυώμασιν , ὀνομάζεται καθ ' |
| , Κόναβος δ ' ἐπὶ τοῖσι Φόβος τε , τοὺς Βορέῃ κελάδοντι τέκεν βλοσυρῶπις Ἐριννὺς πῦρ ὀλοὸν πνείοντας : ὑπέστενε | ||
| Ἡρακλῆς ἐμνησικάκει τῷ Βορέᾳ . Ὅμηρος : τὸν σὺ ξὺν Βορέῃ ἀνέμῳ πεπιθοῦσα θυέλλας . Αἰνησίδαμος δὲ ἐν Τηνιακοῖς , |
| , δὴ τότε κηρύκων ἀπεκίδνατο λαὸν ἀυτὴ φεύγειν ἀγγελέουσα καὶ ἑλκέμεν εἰς ἅλα κοίλην νῆας ἐυκραίρους ἀνά τε πρυμνήσια λῦσαι | ||
| ἐρήτυε φῶτα ἕκαστον , μηδὲ ἔα νῆας ἅλα δ ' ἑλκέμεν ἀμφιελίσσας . Ὣς ἔφατ ' , οὐδ ' ἀπίθησε |
| ἀδευκέα καπνὸν ἔχουσι . τόσσας μὲν νήσους ἐφέπει ῥόος Ὠκεανοῖο εὐρυτέρας : ἕτεραι δέ τ ' ἀπειρέσιαι γεγάασιν , αἱ | ||
| ἐλέγομεν . εἰ δὲ μετὰ τὴν ἀνάπτυξιν , τῆς σύριγγος εὐρυτέρας καθεστώσης , ἀπαιωροῖτο τοῦ δέρματος , περιελοῦμεν τὰ ἀφεστῶτα |
| : εἰς τὰ ὀπίσω ἐπιστρεφόμενος . Πρῶτα : κελεύομαι . αἰζηοί : οἱ νέοι . πίονες : λιπαροί . Σκοπέλοισιν | ||
| Αἰζηοί : νέοι ἀπὸ τοῦ ἀεὶ καὶ τοῦ ζέω . αἰζηοί : νέοι ἀπὸ τοῦ α στερητικοῦ μορίου καὶ τοῦ |
| ἐὼν μάλα τηλόθεν ἥκω : τηλοῦ γὰρ Λυκίη Ξάνθῳ ἔπι δινήεντι , ἔνθ ' ἄλοχόν τε φίλην ἔλιπον καὶ νήπιον | ||
| ' ἀγορὴν ποιήσατο φαίδιμος Ἕκτωρ νόσφι νεῶν ἀγαγὼν ποταμῷ ἔπι δινήεντι , ἐν καθαρῷ ὅθι δὴ νεκύων διεφαίνετο χῶρος . |
| βοὴν ἀγαθὸς πολεμίζει καρτερός , ἔρρηξεν δὲ πύλας καὶ μακρὸν ὀχῆα . Ὥς ῥα κελευτιόων γαιήοχος ὦρσεν Ἀχαιούς . ἀμφὶ | ||
| διήλασεν , οὐδὲ πύλῃσιν εὗρ ' ἐπικεκλιμένας σανίδας καὶ μακρὸν ὀχῆα , ἀλλ ' ἀναπεπταμένας ἔχον ἀνέρες , εἴ τιν |
| , ὡς ἔχει τὸ ᾔομεν , ὡς ἐκέλευες , ἀνὰ δρυμά , φαίδιμ ' Ὀδυσσεῦ : εὕρομεν ἐν βήσσῃσι τετυγμένα | ||
| ἀνέψυχον φίλον ἦτορ , . . * . . Ἀνὰ δρυμά : σεῦ γὰρ † δι * * * ειρήνη |
| . οὕτως δὲ θύοντες ἐπάνω τῶν ἀσπίδων ἐμαντεύοντο . τὸ μελάνδετον δὲ καλῶς ἂν ἐπὶ ξίφους ῥηθείη , ἐπὶ δὲ | ||
| καὶ ὁρμητικοὶ πρὸς πόλεμον λοχαγέται καὶ στρατηγοὶ ταυροσφαγοῦντες ἐς σάκος μελάνδετον , ἤτοι τὸ με - λανθὲν τῷ αἵματι , |
| αἰὲν ἐόντες , ἦ με μάλ ' εἰς ἄτην κοιμήσατε νηλέϊ ὕπνῳ , οἱ δ ' ἕταροι μέγα ἔργον ἐμητίσαντο | ||
| : “ νύμφα φίλη , σὺ μὲν ἄρ με κατάκτανε νηλέϊ χαλκῷ , ἢ ἔα ἐν μεγάρῳ : μῦθον δέ |
| τεύχεσσι κατὰ χθονός , ἠύτε βλωθρὴ ἢ πίτυς ἢ ἐλάτη κρυεροῦ Βορέαο βίηφιν ἐκ ῥιζῶν ἐριποῦσα : τόσην ἐπικάππεσε γαῖαν | ||
| ἐμπέραμος φώς τολμηρῇ μάρπτων χειρὶ θοοὺς ὄφιας , τοὺς ἤδη κρυεροῦ ἀπὸ χείματος οὐκέτι γαίης κρύπτουσι στεινοὶ πάμπαν ἔνερθε μυχοί |
| τ ' ἀρετῆς πέρι δῆριν ἔχουσι . ” τὸν δὲ παρισταμένη προσέφη γλαυκῶπις Ἀθήνη : “ ὦ Ἀρκεισιάδη , πάντων | ||
| εἰκυῖα κατὰ πτόλιν ᾤχετο πάντῃ , καί ῥα ἑκάστῳ φωτὶ παρισταμένη φάτο μῦθον , ἑσπερίους δ ' ἐπὶ νῆα θοὴν |
| : μεταβολαὶ γίνονται ἀνέμων . ἐν χρόνῳ δὲ καὶ τὸ ἱστίον τῆς νεὼς εὐδιεινὴν ἔχει μεταβολὴν τοῦ χειμερινοῦ λωφήσαντος ἀνέμου | ||
| ἱστία λευκὰ ἐϋστρέπτοισι βοεῦσιν . ἔμπρησεν δ ' ἄνεμος μέσον ἱστίον , ἀμφὶ δὲ κῦμα στείρῃ πορφύρεον μεγάλ ' ἴαχε |
| . Ἀλλ ' ἐλέαιρε τάχιστα καὶ Ἀργείοις ἐπάμυνον ἐλθὼν ἐς Τροίην : ὣς γὰρ τέλος ἔσσετ ' Ἄρηι , καί | ||
| ἁλὸς ἀντία Τροίης . Ἔνθεν ἀναστήσασα βίην καλέεσκε δρακόντων ἐς Τροίην : οἳ δ ' αἶψα θεῆς ὕπο κινηθέντες νῆσον |
| ' ἐπήρκεις οὐδ ' ἔκαμνες εἰς φίλους . ὑφ ' ἅρματ ' ἐλθὼν Ζηνὸς ἀστραπηφορεῖ . δούλῳ γὰρ οὐχ οἷόν | ||
| αὖ σε καὶ νῦν . Τῷ τρόπῳ ; Δύ ' ἅρματ ' εἰσέθηκε καὶ νεκρὼ δύο , οὓς οὐκ ἂν |
| δὲ ἄλλας νούσους , ἐπὶ πᾶσι τούτοισί τε καὶ τοῖσι προτέροισι χρόνοισι προφητίζειν καὶ πάντα ἀληθεύειν . Ἄλλο τε δὲ | ||
| οὐκ ἐπὶ τεσσάρων . . . . . ὑμῖν πὰρ προτέροισι μελίφρονα πυρὸν ἔθηκεν οἶνόν τ ' ἐγκεράσασα πιεῖν , |
| αὐλῆς , ἄλλο δ ' ἐνὶ προδόμῳ , πρόσθεν θαλάμοιο θυράων . ἀλλ ' ὅτε δὴ δεκάτη μοι ἐπήλυθε νὺξ | ||
| , εἴρυτο δὲ φάσγανον ὀξύ , εἴ πώς οἱ εἴξειε θυράων . ἀλλ ' ἄρα μιν φθῆ Τηλέμαχος κατόπισθε βαλὼν |
| κατάγνυσθαι . καὶ λέπας : λέπας δὲ ἀκρωτήριον . * ὑλῆεν : σύνδενδρον ὑλῶδες ὕλην ἔχον * τόθι : ὅπου | ||
| δάκη , κοίλη τε φάραγξ καὶ τρηχέες ἀγμοί καὶ λέπας ὑλῆεν , τόθι δίψιος ἐμβατέει σήψ . χροιὴν δ ' |
| πόρον : ἔχουσι , πέλαγος . Ἐπέδραμον : ἐπιτρέχουσιν . αἰγιαλοῖσι : αἰγιαλὸς παρὰ τὸ αἶα ἡ γῆ καὶ τὸ | ||
| ἐν Μοσύνοισι πέδον περιναιετάουσι : λαιὰ δ ' ἐπιπλώσαντες ἐκέλσαμεν αἰγιαλοῖσι ἧχι τε Μάκροι ἔσαν Μαριανδύνοισιν ὅμουροι . Νέρθε δέ |
| δ ' εἰλατίνας πλάτας , ὦ ναῦται ναῦται , πέμποντες εὐλιμένους Περσείων οἴκων Ἑλέναν ἐπ ' ἀκτάς . ἦ που | ||
| φάγρον ἐσθίειν . Δήλῳ τ ' Εἰρετρίᾳ τε κατ ' εὐλιμένους ἁλὸς οἴκους . τὴν κεφαλὴν δ ' αὐτοῦ μόνον |
| οἱ κάλαμοι ἐμπεπήγασιν , ὡς τό : ἐπὶ δ ' ἀργυρέον ζυγὸν ἦεν καὶ τὰς τῶν ἐρεσσόντων καθέδρας , καὶ | ||
| οἱ κάλαμοι ἐμπεπήγασιν , ὡς τό : ἐπὶ δ ' ἀργυρέον ζυγὸν ἦεν καὶ τὰς τῶν ἐρεσσόντων καθέδρας , καὶ |
| κάμον καὶ κατεπολεμήθησαν οἱ ἀγκυλότοξοι Μῆδοι . παρὰ δὲ τὴν εὔυδρον ἀκτὴν τοῦ Σικελικοῦ ποταμοῦ Ἱμέρα , ἤτοι παρὰ τὴν | ||
| Δανααὶ θέσαν Ἄργος ἔνυδρον . Ἄργος ἄνυδρον ἐὸν Δαναὸς ποίησεν εὔυδρον . . . . , . [ ] νον |
| τὸ δέπας καταλαμβάνει . καὶ περαιωθεὶς ἐπὶ τὴν ἤπειρον τὴν ἀντικρὺ κατετόξευσεν ἐπὶ τοῦ Καυκάσου τὸν ἐσθίοντα τὸ τοῦ Προμηθέως | ||
| ἐνθάδ ' ἵκηται μή τι σύ γ ' ἀθανάτοισι θεοῖς ἀντικρὺ μάχεσθαι τοῖς ἄλλοις : ἀτὰρ εἴ κε Διὸς θυγάτηρ |
| τοῦτ ' ἐμοὶ τελεσφόρον . κρίνω δέ τοί νιν ὥστε συγκόλλως ἔχειν . εἰ γὰρ τὸν αὐτὸν χῶρον ἐκλιπὼν ἐμοὶ | ||
| ἄνδρ ' εἶδον πυρὶ χαλκὸν ἐπ ' ἀνέρι κολλήσαντα οὕτω συγκόλλως ὥστε σύναιμα ποιεῖν . τοῦτο δὲ σημαίνει σικύας προσβολήν |
| περισπᾶται κατὰ γενικήν . Διὰ τοῦ ε ἡ νῶε παρὰ Ἀντιμάχῳ ἐν Θηβαΐδι ἔδρακε νῶε μολοῦσα : καὶ τού τε | ||
| γίνεται ἀμφοτέρων ὄψ ” ἡ ὄψις : καὶ παρ ' Ἀντιμάχῳ „ Δήμητρός τοι Ἐλευσινίης : ἱερὴ ὄψ . „ |
| θάλλει δ ' ἀρεταῖσιν σόν τε , Κασταλία , πάρα Ἀλφεοῦ τε ῥέεθˈρον : ὅθεν στεφάνων ἄωτοι κλυτάν Λοκˈρῶν ἐπαείροντι | ||
| νεὼ καταγώγιον ἐποίησε καὶ δειπνητήριον τῶν ξένων . τιμάσαις πόρον Ἀλφεοῦ : πρώτῳ τῷ Ἀλφειῷ ἔθυσεν ὡς ἐγχωρίῳ θεῷ : |
| τοῦ χρύσειος : ἀργύρειος : χάλκειος Ἰωνικῶς ἐγένοντο χρύσεος καὶ ἀργύρεος , καὶ τὸ οὐδέτερον ἔχουσιν χρύσεον καὶ ἀργύρεον , | ||
| σταθμὸν εἴνατον ἡμιτάλαντον καὶ ἔτι δυώδεκα μνέας , ὁ δὲ ἀργύρεος ἐπὶ τοῦ προνηΐου τῆς γωνίης , χωρέων ἀμφορέας ἑξακοσίους |
| τεθυμιαμένου ἀδύτου : λέγει δὲ τοῦ κατὰ τὴν Πυθῶνα . πλόον : πλεῖν ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς Λερναίας ἀκτῆς εἰς | ||
| πρῶτον ἐπιψαίρωσι πόροιο τε πειρήσωνται , ξεῖνον ἁλὸς σπεύδουσι μετὰ πλόον , οὐδ ' ἐθέλουσι μίμνειν ἔνθ ' ἐγένοντο καὶ |
| Αἰήτης Κόλχων ἀγὸς ᾖεν ἰδέσθαι . Τόφρα δὲ Μηδείης ὑποθημοσύνῃσιν Ἰήσων , φάρμακα μυδήνας , ἠμὲν σάκος ἀμφεπάλυνεν ἠδὲ δόρυ | ||
| ἐν δὲ πεσεῖν αὐτὴ μαλερῷ πυρί . τοῖα δ ' Ἰήσων μειλιχίοις ἐπέεσσιν ὑποδδείσας προσέειπεν : “ Ἴσχεο , δαιμονίη |
| ἐβάλοντο νυκτὶ μιῇ καὶ πᾶσαν ἐχηρώσαντο πόληα παρθέμεναι φρεσὶ θυμὸν ἀταρβέα καὶ μέγα κάρτος . Οἳ δ ' ὅτε δὴ | ||
| ἐσθλὴ κουραλίοιο βίη θνητοῖσιν ὀπάσσει . γλαυκὴν δ ' ἐγρεκύδοιμον ἀταρβέα Τριτογένειαν σφωϊτέρων καμάτων ἐπαμύντορα κικλήσκουσι . φάρμακα δ ' |
| μὲν γὰρ θεράπων ἀπάνευθ ' ἔχεν , αὐτὰρ ὃ πεζὸς θῦνε διὰ προμάχων , εἷος φίλον ὤλεσε θυμόν . Ἕκτωρ | ||
| ἀρωμάτων . θύνων : ὁρμῶν , ὡς καὶ Ὅμηρος : θῦνε γὰρ ἂμ πεδίον ποταμῷ πλήθοντι ἐοικώς . θεωρούς : |
| , ὡς ὅτε καὶ ὁπότε κατασκευάζομεν μέγαρον θαητὸν ὑποστήσαντες τοὺς χρυσέους κίονας ἐν τῷ εὐτυχεῖ προθύρῳ τοῦ θαλάμου . . | ||
| , νυνὶ ἐν δυσωδίᾳ ὑπάρχεις : σὺ εἶ ὁ τοὺς χρυσέους λύχνους ἐπὶ τὰς ἀργυρᾶς λυχνίας ἔχων , νυνὶ δὲ |
| . καί με θεὰ πρόφρων ὑπεδέξατο , χεῖρα δὲ χειρί δεξιτερὴν ἕλεν , ὧδε δ ' ἔπος φάτο καί με | ||
| δὴ ὅτε τ ' ᾖε λιπὼν κάτα πατρίδα γαῖαν , δεξιτερὴν ἐπὶ καρπῷ ἑλὼν ἐμὲ χεῖρα προσηύδα : ὦ γύναι |
| σχίνου κεφαλὴν κατορύττειν . Τραπόμενον εἰς τοὔψον λαβεῖν ὀσμύλια καὶ μαινίδια καὶ σηπίδια . Ἤδη παροινεῖς ἢ ' μὲ πρὶν | ||
| Μαρωνίᾳ τ ' ἐνὶ μέσσῃ . Ἀριστοφάνης : ὀσμύλια καὶ μαινίδια καὶ σηπίδια . Θεόπομπος : ἔντραγε τὴν σηπίαν τηνδὶ |
| δὲ ἤδη νῆα μέλαιναν ἐφείλκυσε διψάδι χέρσῳ χειμερίην καὶ ἄπιστον ἀλυσκάζων ἅλα ναύτης . ἀλλ ' οὐ χειμερίης σε φόβος | ||
| μίμνασκεν , ὀρεξάμενον δὲ δοκεύσας , πρὶν μάρψαι χείρεσσιν , ἀλυσκάζων προφύγεσκεν . αὐτὰρ ἐγὼ σπουδῇ κεν ἐπὶ στόμα κάππεσον |
| φησίν : . . ἰλιάδα πόλιν : οἱ μὲν πλείους τελαμῶνά φασι συστρατεῦσαι ? τῷ ἡρακλεῖ ἐπὶ τὴν ἴλιον : | ||
| φησίν : . . ἰλιάδα πόλιν : οἱ μὲν πλείους τελαμῶνά φασι συστρατεῦσαι ? τῷ ἡρακλεῖ ἐπὶ τὴν ἴλιον : |
| καὶ αὐτοὶ τυρῶν αἰνύμενοι φάγομεν , μένομέν τέ μιν ἔνδον ἥμενοι , εἷος ἐπῆλθε νέμων . φέρε δ ' ὄβριμον | ||
| : οἱ μὲν ἔπειτα πεσσοῖσι προπάροιθε θυράων θυμὸν ἔτερπον , ἥμενοι ἐν ῥινοῖσι βοῶν , οὓς ἔκτανον αὐτοί . κήρυκες |
| κεραυνῷ , εἰ Διὸς ἀθανάτοιο παρ ' ἐκ νόον ἄλλα μενοίνα . Καὶ τότ ' ἀρήιοι υἷες ἐυσθενέων Ἀργείων σύλεον | ||
| ' ἰητροῖς ἐπιτείλας ἤϊεν ἐς κλισίην : ἔτι γὰρ πολέμοιο μενοίνα ἀντιάαν : τὸν δὲ προσέφη κρείων ἐνοσίχθων εἰσάμενος φθογγὴν |
| ἐς ὅμιλον ἐυσθενέων βάλε Τρώων : ἧκε δ ' ἐπευξάμενος δηίων ἐς φύλοπιν αἰνὴν σφενδόνῃ ἀλγινόεντα λίθον : διὰ δ | ||
| κλόνον αἱματόεντα ἡνία δέξατο χερσὶ καὶ ἐξεσάωσεν ἄνακτα ἤδη τειρόμενον δηίων ὀλοῇσι χέρεσσιν . Ἀντίθεον δ ' Ἀκάμαντα καταντίον ἀίσσοντα |