| * ἀμβλώσσει : ἀμβλεῖ ἔχει τὼ ὄσσε ἀμβλυώττει ἀμβλυώττει , τυφλώττει μαράθου : ὁ χυλὸς τοῦ μαράθου ὀξυδορκίαν παρέχει , | ||
| γίνεται . ὅτι δὲ ἀληθές ἐστι τοῦτο καὶ τῇ ἀπουσίᾳ τυφλώττει τῆς ὕλης καὶ δυσαρεστεῖ περὶ τὸ ἔργον ἡ γαστὴρ |
| κινητικῆς τῶν ὅλων αἰτίας ἀφομοίωσιν ἔλαχεν . διὸ καὶ τῇ ψυχῇ ὀρθῶς παραινοῦσιν εἰς γένεσιν ἰούσῃ κατὰ τὸ ἀκλινὲς καὶ | ||
| εἴδη τῶν λόγων , ἃ προσαρμόττει τῇδε ἢ τῇδε τῇ ψυχῇ , ὀξέως τε αἰσθάνηται καὶ ὁποῖος ὑπὸ τίνων λόγων |
| οὖν εἰκὸς βραχὺν οὕτως ὄντα τὸν ἀνθρώπινον νοῦν μήνιγγι ἢ καρδίᾳ , βραχέσιν ὄγκοις , ἐγκατειλημμένον μέγεθος οὐρανοῦ καὶ κόσμου | ||
| σφυγμώδης γινομένη κατὰ τὸν αὐτὸν ῥυθμὸν ταῖς ἀρτηρίαις καὶ τῇ καρδίᾳ . κεκραγότων δ ' ἐξαίρεταί τε καὶ διαφυσᾶται πᾶς |
| θυμουμένῳ , ᾗ θυμούμενός ἐστι , τὸ ζεῖν ὑπάρχει τὸ περικάρδιον αἷμα , ἀλλὰ διὰ μέσου τοῦ ὀρέγεσθαι ἀντιλυπῆσαι . | ||
| δὲ μὴ προσδέχονται τοὺς ταύρους αἱ βόες , σκίλλης τὸ περικάρδιον τουτέστι τὰ ἁπαλώτατα τῆς σκίλλης καὶ ὡς ἂν εἴποι |
| : τὰ γὰρ ἀπὸ τῶν ἄλλων βιαιότερα . ἀπὸ δὲ θυμοῦ θυμοῦσθαι , θυμούμενος , θυμικός , θυμοειδής , ἄθυμος | ||
| ἐνδιδόναι . ἢ ἔνεστί τις λόγος ἐν τῷ ἀκρατεῖ τοῦ θυμοῦ , ὅτι οὐ χρὴ ἐπὶ πᾶσι θυμοῦσθαι οὐδὲ ἐφ |
| ἦν αὕτη καὶ ἦμεν ὅλοι : τοῦ ὅλου οὖν τῇ ἐπιθυμίᾳ καὶ διώξει ἔρως ὄνομα . καὶ πρὸ τοῦ , | ||
| ἐπιθυμίαι οὐδ ' ὅλως πράττει αὐτὰς οὐδ ' ἀκολουθεῖ τῇ ἐπιθυμίᾳ οἰομένῃ τὰς ἡδονὰς ἀγαθὸν εἶναι διὰ τὸν λόγον , |
| αἰτία γὰρ δι ' ἣν ὁ θυμός ἐστιν ἡ τῆς ἀντιλυπήσεως ὄρεξις . οἷος καὶ ὁ λέγων ἔκλειψιν εἶναι τῆς | ||
| ἀπόδειξις , οὕτω δηλονότι καὶ τούτων . ἡ γὰρ τῆς ἀντιλυπήσεως ὄρεξις οὐδεμίαν ἔχει αἰτίαν ἑτέραν , δι ' ἣν |
| τῶν μελῶν : Ἔρως με δαὖτε Κύπριδος ἕκατι γλυκὺς κατείβων καρδίαν ἰαίνει . λέγει δὲ καὶ ὡς τῆς Μεγαλοστράτης οὐ | ||
| ῥεόντων , ὡϲ κίνδυνον εἶναι καὶ πρὸϲ τὸν πνεύμονα καὶ καρδίαν ἀφικέϲθαι καί ποτε καὶ εἰϲ τὸν ἐγκέφαλον ἀναδραμεῖν . |
| καὶ παραδόξου ταύτης ἀποδημίας ; Νεότης μ ' ἐπῆρε καὶ θράσος τοῦ νοῦ πλέον . Παῦσαι , μακάριε , τραγῳδῶν | ||
| ὥσπερ οὐχὶ σῴζεται . Ποῖ γάρ ποτ ' ἐμβλέψασα τοιοῦτον θράσος αὐτή θ ' ὁπλίζῃ κἄμ ' ὑπηρετεῖν καλεῖς ; |
| εἰρημένην αἰτίαν . ὅθεν δ ' ἐκλείπει τὸ θερμόν , καταψύχεται , καὶ διὰ ψύξιν καταπίπτει τὰ βλέφαρα : τὸ | ||
| ζωτικὸν πνεῦμα , τούτου δὲ ἐκκρινομένου τό τε ὅλον σῶμα καταψύχεται καὶ πάντα τὰ φυσικὰ ἔργα χείρω γίνεται , διὰ |
| ἄριστον λόγῳ ἀγούσης καὶ κρατούσης τῷ κράτει σωφροσύνη ὄνομα : ἐπιθυμίας δὲ ἀλόγως ἑλκούσης ἐπὶ ἡδονὰς καὶ ἀρξάσης ἐν ἡμῖν | ||
| , οἱ δ ' ἔτι γενναιότερον ἱστάμενοι καὶ τὰς ἀτόπους ἐπιθυμίας , αἷς κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ κύειν αἱ μητέρες |
| φεύγων : διαδιδράσκων * ἀμβλώσσει : ἀμβλεῖ ἔχει τὼ ὄσσε ἀμβλυώττει ἀμβλυώττει , τυφλώττει μαράθου : ὁ χυλὸς τοῦ μαράθου | ||
| ὄμμα ἑκάτερον , εἶτα ἐξάντης τοῦδε τοῦ πάθους γίνεται . ἀμβλυώττει δὲ ἄρα διὰ τοῦ χειμῶνος φωλεύσας ἐν μυχῷ καὶ |
| γὰρ τούτων οἵα τε ποιεῖν ἡ ψυχὴ μὴ τὸ σῶμα ἐφελκομένη , εἰς ὃ καὶ τὰς ἐνεργείας ἑαυτῆς ἐμφανῶς ἀποστηρίζεται | ||
| ἀνωτέρα πάσης προαιρέσεώς ἐστιν , ἅτε ζωτικὴ δύναμις εἰς τοῦτο ἐφελκομένη τὸ ζῷον εἰς ὃ ὀρεκτικῶς ἔχει καὶ οὗ τὸ |
| εἶναι τὸν κτείναντα σημεῖον ἐναργὲς τὸ μηδένα πολέμιον ἐπὶ τῇ πληγῇ τετιμῆσθαι . καίτοι διὰ κηρύκων ὁ Πέρσης ἐπὶ γέρας | ||
| τὰ οὖρα ἀκωλύτως ἐκδιδοῖ . Κάλλιστα δὲ ποιοῦσιν ἐπιτιθέμενα τῇ πληγῇ εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς μετὰ τὸν σικυασμόν , ἀνεπτυγμένα ζῷα |
| , ὡς ἔοικε . Φημί . Οὐκοῦν θανάτῳ τε καὶ δειλίᾳ ἐναντιώτατον ζωὴ καὶ ἀνδρεία ; Ναί . Καὶ τὰ | ||
| ταράττεται , βοᾷ τε ὡς ὑπ ' ἐκπλήξεως γεγονὼς κάτοχος δειλίᾳ , φωνῇ τε αἰγὸς ἐοικυίᾳ χρῆται , καὶ ὥσπερ |
| δή τις ψόφος ἐστὶν ἡ φωνή , καὶ οὐ τοῦ ἀναπνεομένου ἀέρος , ὥσπερ ἡ βήξ : ἀλλὰ τούτῳ τύπτει | ||
| ἄλλως δὲ ἡ βῆξις οὐκ ἔστι φωνή : τοῦ γὰρ ἀναπνεομένου ἀέρος ἐστὶ πληγή , ἡ φωνὴ δὲ οὐχὶ τούτου |
| εἰπεῖν ἄνδρας καὶ γυναῖκας ἐν τῷ χρόνῳ : ὑπὸ τοῦ ἔρωτος : ἀντὶ τοῦ : διαστείλασα καὶ διεξελθοῦσα τὰς Συμπληγάδας | ||
| πῦρ : ὄφελον εἶχον τὴν αὐτὴν φύσιν τῷ κοινῷ τοῦ ἔρωτος πυρί , ἵνα σοι περιχυθεῖσα κατέφλεξα : νῦν δὲ |
| οὐδεὶς δὲ περὶ τοῦ δυνατοῦ βουλεύεται μὴ πρότερον εἰ συμφέρει σκοπήσας . ἔπειτα παρείληφεν ἐν τῷ δευτέρῳ τινὰ ὡς ὁμολογούμενα | ||
| πλείω καὶ τὰ παρυφιστάμενα φαίνεται , ὥστε ἐντεῦθεν ἄν τις σκοπήσας δέξαιτο τὸν λόγον ὡς ἀληθῆ τὸν περὶ διαγνώσεως . |
| σώματος μερῶν , ἢ τούτων προσωτάτω . Τὴν δὲ ὄψιν ἀμαυροῦνται ἐν τοῖσι τρώμασι τοῖσιν ἐς τὴν ὀφρὺν καὶ μικρὸν | ||
| , κἢν οὕτω τύχῃ , ῥήγνυνται οἱ ὀφθαλμοὶ , καὶ ἀμαυροῦνται , καὶ αἰτιῶνται τὸν ἰητρὸν , ὅτι ὑπήλειψε : |
| εἶμεν : τῷ ἑτέρῳ εἴδει τοῦ ἔρωτος , δηλαδὴ τῷ ἀλγεινῷ , ὡς δηλοῖ ἡ νόσος : ὅστις ποθ ' | ||
| εὐθύς : καὶ ταύτην μὲν ἀγαπᾷ , πολεμεῖ δὲ τῷ ἀλγεινῷ : καὶ ὑπὸ μὲν τῆς σώζεται , ὑπὸ δὲ |
| ἐνόντα καὶ ἐγγεγραμμένον αὐτῇ παρορᾷ ἡ ἀνθρώπου ψυχὴ ὑπὸ τῆς προσπαθείας ἀποτυφλουμένη . τεκμήριον δὲ τοῦ εἶναι τὸν ὀρθὸν λόγον | ||
| συνῳδά . ἐκ δὲ τῆς πρὸς τὸ ἄρρεν ἢ θῆλυ προσπαθείας ἢ πρὸς ἀμφότερον τὰ πάθη συνίσταται περὶ ψυχήν . |
| . . ] Κατὰ ἐρώτησιν . : ἐπιγλωσσᾷ ] Τῇ γλώττῃ κατηγορεῖς : ἐποιωνίζῃ κατὰ τοῦ Διὸς ἃ βούλει γενέσθαι | ||
| ἡλικίαν , ὁ τὰς Ἀθήνας , ὁ τὴν Ἑλλάδα τῇ γλώττῃ φυλάττων , ὁ πρὸς τὸ Φιλίππου χρυσίον πόλεμον ἀκήρυκτον |
| τῇ πρὸς τὸν σίδηρον πληγῇ σφοδρᾷ καὶ τῇ ῥύμῃ τοῦ ἅλματος : εἰ γὰρ τοῦτο γένοιτο , ὁμοῦ ἂν τῷ | ||
| παύειν δόξαι τῆς κινήσεως ἐφάλλονται πολλῷ σφοδρότερον αὖθις τοῦ προτέρου ἅλματος . Τοὺς δὲ δὴ μειούρους καὶ ἀπ ' αὐτοῦ |
| τὴν καρδίαν ἐκπυρώσει τὸ ἐν αὐτῇ ἐνεὸν ἔμφυτον θερμὸν καὶ ἐξάψει πυρετόν . Διὰ δὲ κίνησιν διχῶς : ἢ γὰρ | ||
| , ἐκπυρώσει τὸ ἐν αὐτῇ ἐνεὸν ἔμφυτον θερμὸν , καὶ ἐξάψει πυρετόν ; Τί ἐστι κίνησις ; ἐξάλλαξις τοῦ προϋπάρχοντος |
| λογικὴν ψυχήν , ἐπιτηδεύσει πρὸς θηρίων ἀτιθάσων ἀγριότητας μετέβαλον ἐν ἡδονῇ καὶ ὠφελείᾳ τῇ πάσῃ τιθέμενοι τὸ κακῶς ποιεῖν ὅσους | ||
| μὲν καὶ ξύλῳ καὶ παντὶ ἀψύχῳ οἰκεῖον , ἀλλότριον δὲ ἡδονῇ : γαργαλισμοῦ γὰρ καὶ σπασμώδους ἐφίεται καὶ ἐπ ' |
| βαίνει λευκὸν ὡς ἀσώματος , ὅμοιον ὡς φιλοῦσα σῶμα προσμένει ἀσωμάτως : τούτῳ γὰρ ἑνοῦται πᾶσα , ὡς γνοῦσα τῆς | ||
| καὶ τυποῦντες αὐτὰ ἐν τῇ φαντασίᾳ ἀύ - λως καὶ ἀσωμάτως δεχομένῃ ταῦτα ἀπὸ τῆς αἰσθήσεως , ἢ ἀμέσως ὡς |
| ὕλης ἐναντιότης ἐστιν , ὅπου δὲ ἐναντιότης , ἐκεῖ καὶ ἀνάκαμψις : ἐπὶ μέντοι γε τοῦ ἐμβρύου καὶ τοῦ ἀνδρὸς | ||
| ἀνακάμπτουσι , μὴ καὶ ἐπὶ τῶν ἀτελῶν καὶ τελείων γίνεται ἀνάκαμψις , καὶ γίνεται ἔμβρυον ἐκ μειρακίου καὶ ἐξ ἀνδρὸς |
| τῆς τέχνης τὸν χαλκὸν μαλαττούσης , χλιδῆς δὲ ἦν καὶ ἱμέρου μεστὸς καὶ τὸ τῆς ἥβης ἔφαινεν ἄνθος , πάντα | ||
| δαρὸν ] ἐπιπολύ . ἐξὸν ] δυνατοῦ ὄντος . . ἱμέρου ] ἐπιθυμίας τῆς σῆς . . τέθαλπται ] ἐξεκαύθη |
| στρατιώτην ποιῆσαι μακάριον . ῥᾴδιον δέ : καὶ γὰρ ἀπὸ βλέμματος τοῦτο γένοιτο ἄν . οὗτος μὲν οὖν ἔσται μακάριος | ||
| εὐθὺς ἔζη , οἱ δὲ τοιαῦτα ἐξαπατῶντες οὐδ ' ἀπὸ βλέμματος ἔδεισαν . ἀλλὰ κἂν κυβιστήσῃ πρὸ τοῦ ζεύγους ὁ |
| ὁ Φαῖδρος περὶ τὸ φαινόμενον κάλλος τὸ ἐν τοῖς λόγοις ἐπτόηται , καὶ ὁ Ἀκουμενὸς ἰατρός ἐστι τοῦ φαινομένου , | ||
| τὰς λέξεις φιλόκαλον καὶ ταῖς νεαραῖς πέφυκε συνανθεῖν ἡλικίαις . ἐπτόηται γὰρ ἅπασα νέου ψυχὴ περὶ τὸν τῆς ἑρμηνείας ὡραϊσμόν |
| , ἀπορρεῖ δὲ τὸ ὕειον : ὁμοίως τῷ ἐλαίῳ χρώμεθα παρηγοροῦντες τὰς δήξεις ἐπὶ τῶν δυσεντερικῶν τε καὶ τεινεσμωδῶν . | ||
| τοῦ ] κακοῦ δαίμονος γέγονε μοίρας , κἀκεῖνον ἐκμειλισσόμενοι καὶ παρηγοροῦντες περιέπουσι ταῦτα καὶ θεραπεύουσιν : ἂν δὲ πολὺς ἐμπίπτῃ |
| δειμαίνειν φίλον , ὅταν δ ' ὁ δαίμων εὐροῇ , πεποιθέναι τὸν αὐτὸν αἰὲν ἄνεμον οὐριεῖν τύχας . ἐμοὶ γὰρ | ||
| , ἔργῳ δὲ περὶ τοῦ ἤδη ὁρωμένου σφίσιν αὐτοῖς ἀξιοῦντες πεποιθέναι , καὶ ἐν αὐτῷ τῷ ἀμύνεσθαι καὶ παθεῖν μᾶλλον |
| , καθάπερ θηρίον , φαγεῖν ἢ πιεῖν ἢ περὶ τὴν ἀνδραποδώδη καὶ ἀχάριστον , ἀφροδίσιον λεγομένην οὐκ ὀρθῶς , ἡδονὴν | ||
| αὐτῶν τούτων ἄνευ παιδείας γεγονυῖαν , τήν τε θηριώδη καὶ ἀνδραποδώδη , οὔτε πάνυ νόμιμον ἡγεῖσθαι , ἄλλο τέ τι |
| τούτῳ καὶ πάρετοί τινες γενόμενοι κατέστησαν . Καλόν ἐστιν ἔλαιον ἐνεψηθείσης αὐτῷ βρυωνίας ῥίζης ἐπὶ μακρόν : τοῦτο καὶ τετανὸν | ||
| σκευαζόμενον : καταντλείσθω δ ' ὕδατι τὸ μόριον ἀλθαίας ῥίζης ἐνεψηθείσης . ὅταν δὲ δυσεκπύητος ᾖ καὶ δυσδιαφόρητος ὁ ὄγκος |
| μηδὲν εἰκῇ ποιούσης ἐγένετο φύσεως , ἀποκριναίμεθα ἂν αὐτῷ τοῦ ὄρχεως καὶ τοῦ σπερματικοῦ πόρου καὶ τῆς ἀρτηρίας τε καὶ | ||
| καὶ ῥίζα τούτων ἐστὶν ἡ ἐπιδιδυμίς , ἐξ ὅλου τοῦ ὄρχεως εἰς ἑαυτὴν ἀρυομένη τὸ σπέρμα . τῶν δὲ θηλειῶν |
| τῶν κακῶν : ἄτοπον γὰρ τὸ λέγειν τὸ ὑπὸ τοῦ τεχνίτου εἶδος ἐγγενόμενον προϋπάρχειν τε καὶ ἀίδιον εἶναι . Ὃ | ||
| εὖ φησι κατὰ τὴν οἰκείαν ἀρετὴν ἀποτελεῖται . ὥσπερ ἀρετὴ τεχνίτου ἡ κατὰ τέχνην τελειότης καὶ ἡ κατ ' αὐτὴν |
| ἐπιφράσσηται : ποιήσει , ἐπιφέρει . Ἀνδρομέοισιν : ἀνθρωπίνοις . ἀπεχθαίρουσι : μισοῦσιν . Δαίμονες : θεοί . εἰναλίων : | ||
| ὅς κεν ἑκὼν δελφῖσιν ἐπιφράσσηται ὄλεθρον . ἶσα γὰρ ἀνδρομέοισιν ἀπεχθαίρουσι φόνοισι δαίμονες εἰναλίων ὀλοὸν μόρον ἡγητήρων : ἶσα γὰρ |
| φοιτηταὶ γνήσιοι καλοῖς ἐνασκούμενοι νομίμοις ἐκ πρώτης ἡλικίας ἐθίζονται τὰς ἐνδείας εὐμαρῶς ὑπομένειν διὰ τοῦ καὶ τὴν ἀρετῶσαν χώραν ἐᾶν | ||
| , ἐξαρκεῖν γὰρ τῷ ἔχοντι : καὶ ἀνενδεές , ὅτι ἐνδείας ἀπαλλάττει πάσης : καὶ ἀποχρῶν , διὰ τὸ ἐν |
| ' αὖ μὴ κεκτημένον ἀληθῆ μὴ δοξάζειν χαίρειν χαίροντα , λογισμοῦ δὲ στερόμενον μηδ ' εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον ὡς | ||
| , εἰ ἐξ ἄλλων λογισμῶν , δεῖ ἐπί τι πρὸ λογισμοῦ ἢ τινά γε πάντως ἰέναι . Τίνες οὖν ἀρχαί |
| διδῷς τἀργύριον , ὥστε τοῦ Διὸς τὴν δύναμιν , ἢν λυπῇ τι , καταλύσεις μόνος . Τί λέγεις ; δι | ||
| , περιέστειλεν οἰκείως : ὅρα εἰς ταῦθ ' , ὅταν λυπῇ τι τῶν καθ ' ἡμέραν . οὕτω γὰρ οἴσεις |
| : “ ὣς καὶ φάσαν ἡ πληθύς ” σχολῆς ] ἀργίας θύμων ] ὅτι θυμοφόρος ἡ Ἀττική . ῥίζας διεκπερῶντες | ||
| οὕτω δέος ἦν , μὴ καὶ τότε τῷ μήκει τῆς ἀργίας . τουτὶ δὲ τοὺς οἴκους τῶν ὑπηκόων εὐπορωτέρους καθίστη |
| θέλους ' ἄκοντι κοινώνει κακῶν , ψυχή , θανόντι ζῶσα συγγόνῳ φρενί . τούτου δὲ σάρκας . . . . | ||
| Πολυνείκει . ζῶσαφρενί ] διεγειρομένη ὑπὸ τῆς ἀδελφικῆς φρενός . συγγόνῳ ] ἀδελφικῇ . θ φρενί ] + γνώμῃ . |
| δῆθεν ἐλέους ἐχόμενον καθ ' ἑαυτὸν βουλευσάμενος , τάχα τῇ μανίᾳ τῆς φιλαργυρίας εἰς τοῦτο συνελαθείς , οὐχὶ δὲ συμπαθείᾳ | ||
| ἀπολωλεκότες ἄλλον ζητεῖν , οὐδέ γε παῖς αὑτοῦ ἔξω ἐν μανίᾳ γεγενημένος εἰδήσει τὸν πατέρα : ὁ δὲ μαθὼν ἑαυτὸν |
| τῆς μανίης , στέρησις τοῦ ὀφθαλμοῦ γίνεται . Ὁκόσοι τῇ γλώσσῃ παφλάζουσι τῶν χειλέων μὴ κρατέοντες , ἐὰν ταῦτα παύσηται | ||
| μικρὸν ἔχουσα τὸν στάχυν , πικρὸς τῇ γεύσει καὶ τῇ γλώσσῃ ἀναξηραντικός , ἐπιμένων τῇ εὐωδίᾳ . διαπιπράσκεται δὲ καὶ |
| ὡς ἔχει τὸ ἰαμβεῖον δεινοὶ πλ . τοι μηχ . Αἰγ . . . . . : ἔπειτα δ ' | ||
| Παροιμ . . : δεινοὶ πλ . τοι μηχ . Αἰγ . : ἐπὶ τῶν σφόδρα κακουργοτάτων : τοιοῦτοι γὰρ |
| διόπερ εἰ ὅτι ὁ μεμηνὼς ἢ ὁ κοιμώμενος ἐν ποιᾷ διαθέσει θεωρεῖται , οὐκ ἔστι βέβαιος τῶν φαινομένων αὐτῷ κριτής | ||
| δεῖται τῆς ἐπιβλέψεως : οὔσης γὰρ τῆς ἐν ἕξει καὶ διαθέσει διαφορᾶς κατὰ τὸ μόνιμον καὶ δυσκίνητον , πότερον τοῦτο |
| ἀγγέλου . Ἄκουε νῦν , φησί , τὴν ἐνέργειαν τῆς ὀξυχολίας , πῶς πονηρά ἐστι , καὶ πῶς τοὺς δούλους | ||
| Ἤθελον , φημί , κύριε , γνῶναι τὴν ἐνέργειαν τῆς ὀξυχολίας , ἵνα φυλάξωμαι ἀπ ' αὐτῆς . Καὶ μήν |
| , χρηστοῦ ἂν εἴη εἴτε πώματος εἴτε ἄλλου ὅτου ἐστὶν ἐπιθυμία , καὶ αἱ ἄλλαι οὕτω . Ἴσως γὰρ ἄν | ||
| τοῦ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν ἐγκρατοῦς καὶ ἀκρατοῦς ὅτι ἕτερον ἡ ἐπιθυμία καὶ ἡ προαίρεσις . Ἔτι φησὶ προαιρέσει μὲν ἡ |
| πελωριάδας στενοπορθμίδι κόγχας . κἀν Ἐφέσῳ λήψει τὰς λείας οὔτι πονηράς . τήθεα Καλχηδών : τοὺς κήρυκας δ ' ἐπιτρίψαι | ||
| , ἀγαθὸν κἀκεῖνος δοκεῖ , εἰ δὲ εἰς φαύλας καὶ πονηράς , καὶ ὁ πλοῦτος φαῦλον δοκεῖ . τοιοῦτον καὶ |
| ὥσπερ κισσοῦ φύλλον , ὥστε οὐκ ἂν παρακαθιεῖ ἐν τῇ καταπόσει , εἰ χωρέει ἐς αὐτόν . Καὶ ταῦτα ἐς | ||
| ἐπιγλωττίδος ἔργον , ἐπὶ τούτῳ τεταγμένης , ὅπως ἐν τῇ καταπόσει τῆς τροφῆς τὴν ἀρτηρίαν πιέζουσα κωλύῃ παρεμπεσεῖν ὁτιοῦν εἰς |
| τὰ λοπάδι ' ἐμβάλλειν ποιῶ ἐνίοτε τοὺς ὀδόντας ὑπὸ τῆς ἡδονῆς . τὰς σκευασίας πάντων δὲ καὶ τὰς σκευάσεις τούτων | ||
| ὕστερον στένει διπλᾶ . ὦ γῆρας , οἵαν ἐλπίδ ' ἡδονῆς ἔχεις , καὶ πᾶς τις εἰς σὲ βούλετ ' |
| τέτοκεν . Τὸν Μουσῶν τέττιγα Πόθος δήσας ἐπ ' ἀκάνθαις κοιμίζειν ἐθέλει πῦρ ὑπὸ πλευρὰ βαλών : ἡ δὲ πρὶν | ||
| ἀναβαλλόμενος . Πανόλβιος γὰρ τῶν ἄλλων ἐλαίῳ τὰς ἀλγηδόνας ἀξιούντων κοιμίζειν τέμνει μοι φλέβα , καὶ ῥᾴων μὲν εὐθὺς ἐγενόμην |
| : αἰσχρὸν γὰρ ἀνδρί τινι ἢ μορίῳ κρατεῖσθαι ὑπὸ τοῦ χείρονος , ὥς φησιν ὁ Πλάτων , διὸ κρατείτω μὲν | ||
| ὃ δὲ ἔχει τὸ κρεῖττον , τί ἂν δέοιτο τοῦ χείρονος ; τοῦ μὲν δὴ προελθόντος ἐστί . Τί δέ |
| σχήματα ποιεῖσθαι : οὕτω γοῦν ἐν τῇ παλινῳδίᾳ ὀρθὸς καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ τοὺς περὶ τοῦ ἐνθέου καὶ θείου ἔρωτος | ||
| καὶ περιβολῆς καὶ αὐτῆς κατακλίσεως καὶ τί ἔγνωκε δρᾶσαι γυμνὸς γυμνῇ συγκατακλινείς , τοῦτο εἶπεν ὃ οἱ κριοὶ ποιοῦσι τὰς |
| καρίδος . νέκυος : νεκροῦ , ἤως τῆς καρίδος . δεδαϊγμένος : δεδαμασμένος , τρωθεὶς , δεδασμένος , πεφονευμένος : | ||
| ἱπποδάμοισι φέρειν πολύδακρυν Ἄρηα . νῦν δὲ σὺ μὲν κεῖσαι δεδαϊγμένος , αὐτὰρ ἐμὸν κῆρ ἄκμηνον πόσιος καὶ ἐδητύος ἔνδον |
| παραπλάζουσα : παραπλανουμένη , ληροῦσα καὶ παραφρονοῦσα * ἄτακτα : παράφορα παρέστραπται : τὸ δὲ νοερὸν περιβλάπτεται καὶ γλῶσσα φθέγγεται | ||
| σκοπόν τινα θέμενα πειρώμενα τούτου τυγχάνειν καθ ' ἑκάστην ὁρμὴν παράφορα αὐτοῦ γίγνηται καὶ ἀποτυγχάνῃ , πότερον αὐτὰ φήσομεν ὑπὸ |
| τὰ σώματα γεγυμνωμένοι , ἐσπασμένας ἔχοντες τὰς μαχαίρας , δεινὸν ἐξαλλόμενοι καὶ τῇ παραθήξει τῶν ὀδόντων συῶν δίκην τὸ μανικὸν | ||
| ἀναπηδῶσιν , ὡς ἡδόμενοι , καὶ προσάψασθαι τῶν αἰγῶν ποθοῦσιν ἐξαλλόμενοι , καίτοι οὐ πάνυ τι ὄντες ἁλτικοὶ τὴν ἄλλως |
| , τὴν δὲ ἐν γνώσει εἶναι , τὴν δὲ ἐν ὀρέξει , καὶ ἐν τῷ ἄλλην ἄλλα βλέπειν καὶ ἅπερ | ||
| πρὸς τὸ καλὸν ὡρμημένους , καὶ θεασάμενος τὸ ἐν τῇ ὀρέξει τοῦ κάλλους ἡδύ , διὰ τὴν ἐπιμιξίαν τῆς ἡδονῆς |
| πρὸς δὲ τὴν θεραπείαν τοῦ παρεσχισμένου σώματος ἀθροισθέντων αὐτῶν εἷς καθίησι τὴν χεῖρα διὰ τῆς τοῦ νεκροῦ τομῆς εἰς τὸν | ||
| πρὸς δὲ τὴν θεραπείαν τοῦ παρεσχισμένου σώματος ἀθροισθέντων αὐτῶν εἷς καθίησι τὴν χεῖρα διὰ τῆς τοῦ νεκροῦ τομῆς εἰς τὸν |
| ὁ δὲ νοῦς : ὑπὸ τῆς λεπτῆς ἐκείνης διὰ τὴν σκότωσιν καταφορᾶς ἔκειτο ἄφωνος . κώματι δὲ ὕπνῳ , ἐκλύσει | ||
| πινόμενον ξηρόν , λάθρα , πᾶσαν ἐπιληψίαν καὶ μανίαν καὶ σκότωσιν καὶ πᾶν πάθος ἰᾶται . ὁμοίως καὶ τὸ ἧπαρ |
| διὰ σινάπιος φοινιγμῷ καὶ κατακρουνισμῷ . μὴ ἀνασκευαζομένου δὲ τοῦ πάθους οὐκέτι μόνον ἀπὸ συστολῆς , ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοῦ | ||
| ὂ ὂ ὂ ἂ ἂ ἄ ] ταῦτα μετά τινος πάθους ἀναβοῶσιν ἐξ ἀπόπτου τοὺς Αἰγυπτιάδας ἰδοῦσαι . μάρπις ] |
| τῶν ἐμψύχων ἐπὶ τὰ ἄψυχα μεταβέβηκεν ἡ διαίρεσις , ἤδη περιεί - ληφεν καὶ τοῦτο τὸ μέρος . ὅπως δὲ | ||
| τῶν ἐμψύχων ἐπὶ τὰ ἄψυχα μεταβέβηκεν ἡ διαίρεσις , ἤδη περιεί - ληφεν καὶ τοῦτο τὸ μέρος . ὅπως δὲ |
| μήτραν ἀπὸ μέρους , φλεγμαῖνον δὲ τὸ στόμιον φαντασίαν παρέχειν προπτώσεως . οἱ δὲ κατ ' ἐκτροπὴν γίνεσθαι τὴν πρόπτωσιν | ||
| τὸ χορίον τείνειν μὴ ἐπ ' εὐθείας διὰ τὸν τῆς προπτώσεως φόβον , ἀλλὰ μηδὲ μετὰ βίας ἰσχυρᾶς , πειθηνίως |
| κατ ' Ἀδμήτου δόμους , προσῆλθε κἀξέστεψε καὶ προσηύξατο , πτόρθων ἀποσχίζουσα μυρσίνης φόβην , ἄκλαυτος ἀστένακτος , οὐδὲ τοὐπιὸν | ||
| ἐπιφερομένους , τοὺς δὲ σανίδας , ἑτέρους πεπλεγμένας ἀσπίδας ἐκ πτόρθων , πάντας ἁπλῶς κομίζοντας ἑλεπόλεις καὶ πεφρα - γμένους |
| τὸ πρόσωπον ὡραῖος , ἐρυθρός , οἱ ὀφθαλμοὶ μεγάλοι , εὔρινος , αἱ κνῆμαι λεπταί , πόνος ἔσται περὶ τὸν | ||
| ἐπήδησε καὶ αὐτὴ κατ ' αὐτόν : ἰχνευτικὴ γὰρ καὶ εὔρινος ἐκείνη γε ἡ κύων ἦν . Μασσαγέται μέν , |
| ἰόν αἱμοροῒς τοίῳ δαμναμένη πόματι . οὐ μὲν ἀπεχθήεντα φαλάγγια σίνεται οὕτως ἀνέρα , φρικαλέον δ ' ἄχθος ἔθηκε πόνων | ||
| οὐδέ οἱ αἰδὼς γίγνεται , ἥ τ ' ἄνδρας μέγα σίνεται ἠδ ' ὀνίνησι . μέλλει μέν πού τις καὶ |
| δρόμου πεσὼν παρὰ τὴν ὁδὸν ἐκοιμᾶτο . ἡ δὲ χελώνη συνειδυῖα ἑαυτῇ βραδύτητα οὐ διέλιπε τρέχουσα καὶ οὕτω κοιμώμενον τὸν | ||
| τὴν αὑτῶν ἀδυναμίαν προστιθέντες πλεονάζουσιν . ἡ δ ' οἶμαι συνειδυῖα ἑαυτῇ κρείττων οὖσα τοῖς ὅλοις οὐδεπώποτ ' ἐμικρολογήσατο , |
| νοῦν αὐτῆς καὶ αὐτὴν ὥσπερ ἐκ κάρου τινὸς βαθέος ἢ ὕπνου , ὅπως ἀποβλέπουσα πρὸς τὰ νοητὰ αὐτοῦ δέχηται τὰ | ||
| ταὐτόν : δυσκινήτως ἔχει καὶ δυσμαθῶς ὥσπερ ἀπονεναρκωμένα , καὶ ὕπνου τε καὶ χάσμης ἐμπίμπλανται , ὅταν τι δέῃ τοιοῦτον |
| ἐκεῖ ἀνθρώπῳ , ὡς Ἀλεξάνδρου λόγος , οὐδ ' ἂν ἀιδιότητι διαφέροι τοῦ τῇδε ὁ ἐκεῖ : ἐν γὰρ τῷ | ||
| συμφύτων ψιλῶς αἰσθητηρίων , ἃ μηκέτι εὐτονεῖ τῇ τοῦ νοῦ ἀιδιότητι παρομαρτεῖν . Τὸ δὲ ἐρυθῖνον μὴ προσλαμβάνου φαίνεται πρὸς |
| εἰς τὴν αἰχμὴν ἣν ἔχει καὶ εἰς τὸ ὑπέρτερον τῶν ὀμμάτων , ἤτοι τὴν περικεφαλαίαν , θαρρῶν σέβειν ταύτην περισσότερον | ||
| θεωρηθέντα οὐ τῷ πνεύματι , ἀλλὰ τῇ γινομένῃ ἀπὸ τῶν ὀμμάτων φορᾷ καὶ νεκρὸν ποιεῖ . ἐγνώσθη δ ' οὕτως |
| λοιπὴν πυκνοῦν σάρκα καὶ τὸν ὅλον ὄγκον θερμὸν παρέχειν . τονοῦται δὲ καὶ τὸ πνεῦμα , καὶ πᾶν , εἴ | ||
| βαρύοδμον : καὶ γὰρ τὸ πόλιόν ἐστιν εἶδος βοτάνης : τονοῦται δὲ καὶ πόλιον καὶ πολιόν . ἄμεινον δὲ τὸ |
| διὰ τούτου τὸν Ξέρξην . βωμὸν . θυσίαν . ὑπὸ φόβου . ἐν τῷ . ἄφωνος . μετὰ τοῦτο . | ||
| : οὐ γὰρ ἀνέλπιστον αὐτοῖς , ἀλλ ' αἰεὶ διὰ φόβου εἰσὶ μή ποτε Ἀθηναῖοι αὐτοῖς ἐπὶ τὴν πόλιν ἔλθωσιν |
| , ἐφήμερος τῷ βίῳ . ἐπιρρήματα δ ' ἀφειδῶς , ἀταμιεύτως , ἀπροόπτως τοῦ μέλλοντος , ἀπεριόπτως , ἀπερισκέπτως , | ||
| ἀγαθὸν μὲν οὐδὲν ὑπεξελόμενοι , πάντα δ ' ἀφειδῶς καὶ ἀταμιεύτως χαριζόμενοι . τὰ μὲν δὴ τῶν εὐγενῶν καὶ ὡς |
| ὅλος ὁ οὐρανὸς ἐκ λίθων συγκέοιτο : τῆι σφοδρᾶι δὲ περιδινήσει συνεστάναι καὶ ἀνεθέντα κατενεχθήσεσθαι . περὶ δὲ τῆς δίκης | ||
| , μεγαλόηχος στροβήσεται : στρέψει τὸ ὄμμα ὑπὸ μανίας , περιδινήσει κορυθαίολα : ἰσχυρότερα φρενοτέκτονος : γνωμοτύπου γομφοπαγῆ : πολυσύνθετα |
| ἔφη εὐθὺς ἐπιόντα τὴν μεγίστην τυραννίδα ἑλέσθαι , καὶ ὑπὸ ἀφροσύνης τε καὶ λαιμαργίας οὐ πάντα ἱκανῶς ἀνασκεψάμενον ἑλέσθαι , | ||
| . Ἔμοιγε δοκεῖ . Τί δέ ; περὶ φρονήσεως καὶ ἀφροσύνης ἆρά γε τὴν αὐτὴν ἔχεις σὺ γνώμην ; Πῶς |
| τὰ ἡδέα , ἐπιτιθεῖσα αὐτοῖς τιμήν , ἀντὶ τοῦ δύναμιν αἰδοῦς καὶ τιμῆς ἀξίαν : ἢ ἐπιφέρουσα τιμὴν ἑαυτῇ δηλονότι | ||
| ἐστιν ἐναντίον ὧν εἶχεν ἐκεῖνος : ἐκεῖνος γὰρ σωφροσύνης καὶ αἰδοῦς . Περὶ ὦτα λάσιος , κωφός : τὰ ὦτα |
| ] ἐκ παραλλήλου τᾷ δυσπλάνῳ ] τῇ κακῶς καὶ μανικῶς πλανωμένῃ † λέξω τορῶς σοι : αἱ ἑξῆς αὗται συστηματικαὶ | ||
| ἐπὶ ταύτης θεωρεῖσθαι . Ἑπτὰ τοίνυν σφαιρῶν οὐσῶν ἐν τῇ πλανωμένῃ σφαίρᾳ , ἑπτὰ σώματα ὁ θεὸς δημιουργήσας ὁρατὰ ἐκ |
| προστάσεως ἣν πρὸς τοὺς ἔξω σχηματίζονται , ἀλλ ' ἱκανῶς διορᾷ ; εἰ οὖν οἰοίμην δεῖν ἐκείνου πάντας ἡμᾶς ἀκούειν | ||
| τῶν ὀνειράτων , ὃ θειότατον τῶν ἀνθρωπίνων δοκεῖ , ῥᾷον διορᾷ μὴ ξυντεθολωμένη ὑπὸ τοῦ οἴνου , ἀλλ ' ἀκήρατος |
| ὑπηρέτην αὐτῆς δεξιοῦται . τρεῖς δ ' εἰσὶν οἱ τῆς ἀκολάστου καὶ ἀκράτορος ψυχῆς ἑστιοῦχοί τε καὶ θεραπευταί , ἀρχισιτοποιός | ||
| δι ' ἧτταν ἀλλὰ διὰ προαίρεσιν . καὶ γὰρ τοῦ ἀκολάστου φεύγειν τὰς σωματικὰς λύπας , οἷον τὰς ἀπὸ πείνης |
| ' ὄψιν τιθεὶς , ὅτι οὐκ ἔχθρας οὐδὲ δυσμενείας ἕνεκα βασανίζει τὰ λεγόμενα . Τὸ δὲ ὃ μέντοι ζητεῖς : | ||
| ἐπιθυμία . μὴ κτηθεῖσα μὲν γὰρ τρύχει , κτηθεῖσα δὲ βασανίζει ταῖς φροντίσιν , ἀποκτηθεῖσα δὲ ταῖς λύπαις . θεοῦ |
| : ἐκεῖνος δὲ τούτου οὐδέν : καὶ τὸ γεννώμενον ἀπὸ κρείττονος νοῦ νοῦν εἶναι , καὶ κρείττων ἁπάντων νοῦς , | ||
| μάλα μόγις . Οὐκ ἄρα ἐπιστήμη γε οὐδεμία τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον σκοπεῖ οὐδ ' ἐπιτάττει , ἀλλὰ τὸ τοῦ |
| θρασὺ ποιεῖν κοινὴν ὑμῖν πέμπων ἐπιστολήν , εἰ μὴ κἀκεῖνο θρασὺ τὸ πάντας ὑμᾶς φιλεῖν . εἰ δ ' ἥκιστα | ||
| ἔτι δὲ καὶ γοργὸν ὄμμα ἔχων . . ὠμὸν ] θρασὺ , φονικόν . . παρθένων ἐπώνυμον ] τουτέστι χαῦνον |
| ὀρέξεις καὶ τὰ ἴδια ἐπιζητούσας ἡδέα καὶ τερπνά , φθάνει κατακρατούμενος ὑπ ' αὐτῶν σφοδρῶς ἐπεγειρομένων διὰ τὴν γένεσιν , | ||
| ᾧ οὖν τῶν ἀνθρώπων ὁ λόγος ὑπὸ ἡδονῆς ἢ λύπης κατακρατούμενος διαφθείρεται ὥσπερ ὀφθαλμὸς ὢν τῆς ψυχῆς ὑπὸ τοῦ κατακρατοῦντος |
| δυσκολίας καὶ δυσθυμίας παντοδαπά , ποικίλλει δὲ θρασύτητός τε καὶ δειλίας , ἔτι δὲ λήθης ἅμα καὶ δυσμαθίας . πρὸς | ||
| λαμπρὸν βλέποντες ἀναισχύντους καὶ παντόλμους δηλοῦσιν ἄνδρας . Ὀφθαλμοὶ σκαρδαμύττοντες δειλίας κατήγοροί εἰσι : τοὺς γὰρ τοιούτους καὶ ἐπιβούλους ἢ |
| , . . Ἐγὼ γὰρ καὶ μετὰ τὴν ἀνάστασιν ἐν σαρκὶ αὐτὸν οἶδα καὶ πιστεύω ὄντα . καὶ ὅτε πρὸς | ||
| σύκωσις δέ ἐστιν , ὅταν τὸ ἐντὸς τῶν βλεφάρων σαρκωθείη σαρκὶ παραπλήσιον μετὰ ὑπεροχῆς καὶ ὁ ὀφθαλμὸς ἅπας δυσκίνητος ᾖ |
| οὕτω καὶ τῇ τῆς γυναικὸς χρὴ τότε τὸν κακοπαθοῦντα προσφέρεσθαι θηλῇ . Ναὶ μὴν καὶ ἔλαιον τὸ θερμὸν ἐπιτρεπτέον , | ||
| εἰς πλῆθος μετάσχῃ τούτου γάλακτος , καὶ αὐτῇ προσάγων τῇ θηλῇ τὸ στόμα τοῦ ζώου πινέτω τὸ γάλα : βοηθήσειε |
| ἀνθρώπων ἐξευρέθησαν πονηρῶν , καὶ τὰς ἐφ ' ἑκάστου δηλητηρίου βλάβῃ ἰατρικὰς βοηθείας καὶ ἀντιπαθεῖς θεραπείας . Ὁ δὲ σκοπὸς | ||
| αὑτῶν κέρδει μήτ ' ἐπὶ ζημίᾳ τῶν ἀκουόντων μήτε ἐπὶ βλάβῃ μηδεμιᾷ , πῶς οὐχ οὗτοι ἀστεῖοι ἂν καὶ εὐχάριτες |
| μὲν ἐραστῇ φιλητόν ἐστι τὸ εἶδος , τῇ δ ' ἐρωμένῃ τὰ χρήματα : ἐν οἷς παγχάλεπόν ἐστι τὴν κατ | ||
| πάλιν προσθήσοντές τι παραλειφθὲν τοῖς εἰρημένοις καὶ μεστὸς οὐδεὶς γέγονεν ἐρωμένῃ λαλῶν . μόλις γοῦν ἀναστρέφουσιν οἴκαδε πολλάκις ἑαυτοὺς ἐπιπλήττοντες |
| καὶ οὐκ ἀπηντήθη τῷ σώματι τῆς σαρκὸς ὑμῶν ἐν τῇ ζωῇ ὑμῶν κατὰ τὴν ὁσιότητα ὑμῶν , ἐπεὶ αἱ ἡμέραι | ||
| τριγκούς τε ἠβαιῇ καρῖδι καὶ εἴ ποτε βεμβράδι , κείνῃ ζωῇ ἔπ ' ἀγρώσσοις : τάδε δὴ σκέψαιο δέλετρα ὕκην |
| . Σελήνη Διὶ ἀγαθὸν καὶ πρακτικὸν τὸν χρόνον δηλοῖ ἐν περιποιήσει καὶ συστάσει μειζόνων , δόξας τε καὶ ἀρχὰς ἀπό | ||
| δὲ καθαιρεθεὶς τῷ βίῳ ἀλήτης γέγονεν : ἠναντιώθη γὰρ τῇ περιποιήσει Ἄρης καὶ Ἑρμῆς , καὶ οἱ κύριοι τοῦ κλήρου |
| θήραν . καὶ ἔστι τὸ μάθημα : πράωι λαγῶι καὶ ἀλώπεκι τιθασῶι κρέας προσαρτῶσι , καὶ μεθιᾶσι θεῖν , καὶ | ||
| φησὶν αὐτὸν λέοντι θηρεύοντι ἐοικέναι , κατὰ δὲ τὴν μῆτιν ἀλώπεκι , ἥτις ἀνακλινομένη ὑπτία πρὸς τὸ ἑτοίμως ἀμύνεσθαι , |
| κτήνεσιν τροφὰς παράβαλε : ὅσα ἐστὶν μοχθηρὰ ἢ κοπηρὰ ἢ λύπης μεστὰ ἢ δούλια , πάντα τῷ Αἰσώπῳ ἐπιτάσσεται ἄγειν | ||
| πάντως ἐν ὀξεῖ νοσήματι χαλεπόν . τί γὰρ ἢ ἀπὸ λύπης ἢ διὰ τὸ πολλάκις κάμψαι θεὸν εἰς ἀνθρωπίνην θεραπείαν |
| ὀλίγον πάνυ . ἔπειτα ἐπιθέντα εἰς τὸ πῦρ ἕψειν χρὴ πρᾴως , ὅπως μὴ ἐκφλογωθεῖσα καυθῇ . μιχθέντος δὲ τοῦ | ||
| μὴ λέγω τοῦ πρὸς ὑμᾶς , ὡς οὐκέτι ἀμφιβόλως οὐδὲ πρᾴως ἐροῦσι καὶ λοιδορήσονται , φανερῶς δὲ καὶ ἄντικρυς , |
| ὕδωρ ἐν σπογγιᾷ , συναγόντων τε καὶ ἐρεθιζόντων καὶ πρὸς ὄρεξιν ἐπεγειρόντων , τὸ πικρὸν δι ' ἀλόης φάρμακον προσενέγκωμεν | ||
| τῶν πυρεϲϲόντων εὐθὺϲ κατ ' ἀρχὰϲ ὀϲφραντοῖϲ πειρατέον ἀνακτᾶϲθαι τὴν ὄρεξιν , μάλιϲτα δι ' ἀλφίτων ὕδατι δεδευμένων ἢ ὀξυκράτῳ |
| Ἀδὰμ λέγων : ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φάγῃ , ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν | ||
| κελύφει βρύκειν τοῖς ὀδοῦσι τὸν ἐχῖνον . δυσχρηστούμενον οὖν τῇ βρώσει καὶ οὐ συνιέντα τὴν ἀντιτυπίαν τῆς τραχύτητος εἰπεῖν : |
| πτερῶν . ᾤχετο δ ' οὖν φεύγουσα γοεράν τινα φωνὴν προϊεμένη . ἐπιβάντες δὲ ἡμεῖς ἡμέρας ἤδη ὑποφαινούσης ἐθεώμεθα τὴν | ||
| δηλωτικὸν τοῦ προϊέναι , παρ ' ὃ καὶ φρὴν ἡ προϊεμένη , ἤγουν προπέμπουσα τὰ νοήματα , καὶ φρέαρ , |
| τῆς χρονίας νόσου ἀπαλλάσσεται . Σπλῆνα δὲ κυνὸς θερμὸν ἐπιθεὶς σπληνικῷ ἐν τῷ σπληνί , ἰαθήσεται . ἡ δὲ κόπρος | ||
| τοῖς ὠσὶ δυσηκοΐαν θεραπεύει . ὁ δὲ σπλὴν τοῦ κυνὸς σπληνικῷ ἐπιτεθεὶς ἴασιν ἐπάγει . ἐάν τε τὴν καρδίαν αὐτοῦ |
| διέδειξέ γε μὴν μεγαλοφροσύνῃ ἀποσχόμενος τοῦ Ἀρκεσιλάου . Ἤτοι γὰρ ἀγνοίᾳ τῶν ἐκείνου ἢ δέει τῶν Στοϊκῶν πολέμοιο μέγα στόμα | ||
| . τετάρτη δὲ ὅτι διακριτικὸν ζῷον ὁ κύων γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ τὸ φίλον καὶ τὸ ἀλλότριον ὁρίζον : ὃν γὰρ |
| , ὅτι τῇ Ἐχίδνῃ , ἤγουν τῇ τῶν καρπῶν ἀφθόνῳ ἀπολαύσει , συνελθὼν ὁ Τυφών , ἤτοι ἡ θερμότης τοῦ | ||
| ἐπ ' ἀκρόασιν λόγου τινός , ὅς , εἰ χρηστῆς ἀπολαύσει τῆς τύχης , δέξεται καὶ σὲ κριτήν . τὸν |
| δι ' ἧς τὰς ἄρσεις ταῖς θέσεσι πρεπόντως ἀποδίδομεν : μίξει , καθ ' ἣν τοὺς ῥυθμοὺς ἀλλήλοις συμπλέκομεν , | ||
| εἰ ταῦτα δὲ , ὡς ἔγραψα , τύχωσιν ἐν τῇ μίξει , . . . . . . . . |
| τῆς προαυλίου προκύψασα θύρας εἶδεν ὄνον θήλειαν ὑπ ' ἀνθρώπου βιαζομένην καὶ προσελθοῦσα τῷ ἀνθρώπῳ εἶπε : „ τί ποιεῖς | ||
| ' ἀγομένη βιαίως , ὃ δηλοῖ τὸ ἕλκεσθαι αὐτὴν ὡς βιαζομένην ὑπὸ τῶν δωροφάγων κριτῶν . Ἕπεται δὲ ἀποκλαίουσα τὴν |