πῶς τὰ αὐτὰ καὶ ὁ Στησίχορος εἰπὼν εἰς αὐτὴν καὶ τυφλωθεὶς ἀνέβλεψε ; Φασὶν ὅτι Λοκροὶ καὶ Κροτωνιᾶται ἐπολέμουν πρὸς | ||
ἐκλήθη . ἢ καὶ τὰς φρένας ἀποβαλὼν καὶ τὸν νοῦν τυφλωθεὶς οὕτω διῆγε πλανώμενος : κατὰ γὰρ Ἐπίχαρμον νοῦς ὁρᾷ |
τῷ σωφρόνως ; Ἔφη . Οὐκοῦν τὰ μὲν ἀφρόνως πραττόμενα ἀφροσύνῃ πράττεται , τὰ δὲ σωφρόνως σωφροσύνῃ ; Ὡμολόγει . | ||
μόνον ἐναντίον εἶναι , πλείοσιν δὲ μή , τῇ δὲ ἀφροσύνῃ ἑνὶ ὄντι σοφία ἐναντία καὶ σωφροσύνη αὖ φαίνεται : |
Πριαμικαῖς περιπεσὼν συμφοραῖς καὶ Ἰλιάδα κακῶν περιβεβλημένος καὶ μετὰ τελευτὴν ἐρριμμένος ἄταφος εὐδαίμων ἐστὶν ἢ οὔ ; ἀπεκρίνατο λέγων ἄπαγε | ||
κείμενος . χαμάδις ] κατὰ γῆς . Ξ πεσὼν ] ἐρριμμένος ὑπὸ τῶν πολεμίων . ἀλγύνει κυρήσας : τοῦτο ἄλλως |
εἰς λόγον ἔλθῃ , γνώσεται οἵων ἀγαθῶν αὐτὸν τῇ μισθοφορᾷ παρεκόπτου : εἶθ ' ἥξει σοι δριμὺς ἄγροικος κατά σου | ||
εἰς λόγον ἔλθῃ ] προσομιλήσῃ τοῖς στεμφύλοις ἢ πλησιάσῃ . παρεκόπτου : παρῄρου , ἐλυμαίνου . ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν παρακοπτομένων |
τοι , ἔφη , ὦ Σώκρατες , τὸ φιλοσοφεῖν αἰσχρὸν ἡγησαίμην εἶναι , οὐδ ' ἂν ἄνθρωπον νομίσαιμι ἐμαυτὸν εἶναι | ||
[ τὰ ] κοινὰ τοῖς δεομένοις παρέχων , οὐκ ἂν ἡγησαίμην αἴτιον ἐμαυτόν . ταῦτα δ ' ἐστίν , ἃ |
ἄλλου κατηγοροῖ : ὁ δὲ αὐτὸ νοῶν ὅτι ἀγαθὸν πάντως νοήσει τὸ ἐγώ εἰμι τὸ ἀγαθόν : εἰ δὲ μή | ||
, οὐδὲ τὸ μὴ πεφυκὸς νοεῖσθαι τῇ οὐσιώδει καὶ πολλῇ νοήσει , ὡς ἐπὶ τοῦ ἑνός , ἀλλὰ τὸ μηδεμίαν |
τάφον ἐπιγράψαι τὸ συγγραφὲν μὲν ὑπ ' ἐκείνου βαρβαρικῶς , μεθερμηνευθὲν δὲ ὕστερον ὑπό τινος Ἕλληνος : εὖ εἰδὼς ὅτι | ||
ἐκεῖνοι κατέλιπον : Νεοκωμῖται γὰρ ἐκλήθησαν ἅπαντες , τοῦτο δὲ μεθερμηνευθὲν Νοβουμκῶμουμ λέγεται . ἐγγὺς δὲ τοῦ χωρίου τούτου λίμνη |
ἔθηκεν . ἀθετοῦνται στίχοι τρεῖς , ὅτι οὐκ ἐνέσχηται τῇ ἀσπίδι τὸ δόρυ τοῦ Ἀχιλλέως , ἀλλὰ διὰ πρὸ Πηλιὰς | ||
δὲ κόσμος τοῦτ ' ἐστί μοι . Ὡς ἥρως ἐν ἀσπίδι ξενίσαι βούλομαι : λέ - γεται ἐπὶ τῶν τοὺς |
εἰσῆκται τοῦτο . ἀλλ ' ἐκφέρεται τῇ ὀχλικῇ φαντασίᾳ ποιήσας κλαίουσαν καὶ συμπάσχουσαν . ἀπιθάνως γὰρ τὴν τοιαύτην διαχειριζομένην τὰ | ||
. καὶ ὁ μὲν Ὀδυσσεὺς τῆς ἑαυτοῦ γυναικὸς ἐρῶν καὶ κλαίουσαν ἐπ ' αὐτῷ ὁρῶν φέρει , ὀφθαλμοὶ δ ' |
κλέος , καὶ μήτ ' ἐπὶ πλούτῳ μήτε δόξῃ μήτε ἡγεμονίᾳ μήτε σώματος εὐμορφίᾳ μήτε ῥώμῃ μήτε τοῖς παραπλησίοις , | ||
” οὗτός ἐστιν ἀρχὴ τέκνων ” , καὶ τάξει καὶ ἡγεμονίᾳ δήπου πρῶτος ὤν , „ καὶ τούτῳ καθήκει τὰ |
τὴν κόμην ἄνετον , τὴν δὲ χρόαν εἶχεν ἀνθηρὰν τῇ λαμπηδόνι τοῦ σώματος τὰ ἄνθη δηλῶν . ἦν δὲ Διονύσῳ | ||
ἔστιλβεν ὑπὲρ τὸν ἥλιον , ὥστε με θαυμάζειν ἐπὶ τῇ λαμπηδόνι τῆς πύλης . κύκλῳ δὲ τῆς πύλης εἱστήκεισαν παρθένοι |
τούτου τυχεῖν : † ἀκούσας Ὀδυσσεὺς τῆς Ἑκάβης εἰπούσης τῇ Πολυξένῃ : ὦ τέκνον , πρόσπιπτε Ὀδυσσεῖ λαβοῦσα τῆς δεξιᾶς | ||
ὥρᾳ λαμπρός . ἐγὼ μέν , εἰ μὴ πολλὴν εὐκοσμίαν Πολυξένῃ συνῄδειν , ᾤμην ἂν αὐτὴν ἐρᾶν τοῦ νεανίσκου : |
μὴν καὶ κατὰ τὸ ἕν , ἄλλως τε καὶ τῇ ἑνιαίᾳ νοήσει ἣν αὐτὸς ἔχει : καὶ γὰρ ὡς ἐξηρτημένος | ||
ἂν ἐφήρμοσεν . Οὕτω δὴ καὶ τὸ γνωστὸν οὔτε τῇ ἑνιαίᾳ γνώσει γνωστόν ἐστιν , οὔτε τῇ τοῦ νοῦ τοῦ |
, ὦ γενναῖε , ἀλλ ' ὥσπερ τι καλὸν ἐξειργασμένος ὑψαυχενῶν καὶ μεγαληγορῶν περιέρχῃ καὶ μηδὲν ὑφεῖναι τοῦ φρονήματος ἀπομαχόμενος | ||
δὲ ἐν τοῖς ὤμοις ὑποκινούμενος , ὀρθὸς δὲ ὢν καὶ ὑψαυχενῶν ἀπειθὴς καὶ αὐθάδης καὶ ὑβριστής , ὡς γὰρ ταὐτὸ |
ἦ ] ἆρα . ἐπίανεν ] ἴανεν , εὔφρανεν . ἄπτερος φάτις ] ἡ ἄνευ πτερῶν ταχεῖα φήμη . νέας | ||
ὅμοιον καὶ τὸ ἴσον , οἷον ἀτάλαντος , ἄλοχος , ἄπτερος : ἄπτερος δέ ἐστιν ὁ ἰσόπτερος καὶ ταχύς . |
ἐστὶ δ ' Ἀρίων ὁ Μηθυμναῖος , ὃν ἡ ἐκκλησία δοξάζει Ἰωνᾶν τὸν μακάριον προφήτην , τοῦτον λέγουσιν ἐν Τάραντι | ||
ἀμβροσίαν δὲ τὰς ἀτμίδας αἷς ὁ ἥλιος τρέφεται , καθὰ δοξάζει καὶ Δ . . . . , . ὅτι |
ὑπογραφεύς , ὃς παρὰ τοῦ Πριάμου ἐπιταγεὶς ἤκουε τῶν τῇ Κασάνδρᾳ λεγομένων : θυγάτηρ γὰρ Πριάμου ἡ Κασάνδρα . μαντευομένην | ||
μονωδῶς καὶ μονοπροσώπως τῷ Πριάμῳ κατὰ λεπτὸν τὸ λαληθὲν τῇ Κασάνδρᾳ * πᾶν * ἀφηγεῖται λέγων αὐτῷ : λέξω σοι |
ἐν τοῖς δράμασιν , ἐξήγαγεν αὐτὸ τὸ δόγμα ἐν τῇ Μελανίππῃ τῇ σοφῇ . ἡ γοῦν ἀρχὴ τοῦ λόγου αὐτῷ | ||
δοκεῖ τισι ποιεῖν τὸν λόγον . Εὐριπίδης δέ φησιν ἐν Μελανίππῃ Ἵππην εἶναι τὴν τοῦ Χείρωνος θυγατέρα , ὑπ ' |
λεόντων συγκρίσει λύκος γίνῃ . ” Λέων τις ἐβασίλευεν οὐχὶ θυμώδης οὐδ ' ὠμὸς οὐδὲ πάντα τῇ βίῃ χαίρων , | ||
μέν ἐστιν ἀγνώμων , ἄρκτος δὲ νωθής , πάρδαλις δὲ θυμώδης , τίγρις δ ' ἀλαζὼν καὶ τὸ πᾶν ἐρημαίη |
ἔοικεν παρὰ τὸ αὐτὸ καὶ τὸ ἔντης , ὁ ἑαυτὸν ἐπαφεὶς εἰς πάντα καὶ ὢν αὐτεξούσιος καὶ μὴ ἄλλου ἀλλ | ||
ἦν ἐραστὴν οὐ κτησάμενος : ἀλλ ' ἐπὶ πηγὴν ἑαυτὸν ἐπαφεὶς , ἔστεργε μὲν τὴν σκιὰν ὡς ἐρώμενος : ἑαυτοῦ |
τὸ πάθος ὅμοιον ὂν , καὶ ὅταν τὴν θάλαττάν τις ῥάβδῳ τύπτῃ : φαίνεται γὰρ τὸ ὕδωρ ἀποστίλβον τῆς νυκτός | ||
ἄν τίς μιν ἀνήρ ” . . . . . ῥάβδῳ πεπληγυῖα . ὅτι παθητικῶς πεπληγυῖα ἀντὶ τοῦ πλήσσουσα . |
μὲν ἅλις . Ἔχοι δ ' ἄν τις καὶ τῇ ἐναντίᾳ συνηγορεῖν ὑποθέσει λέγων ὡς μετὰ τὸ ὑπερούσιόν τι ἂν | ||
σφαῖραι ἐναντίως κινούμεναι τῇ ἀπλανεῖ † ὑπ ' ἀλλήλων τῇ ἐναντίᾳ ὑπαντήσει περὶ τὴν ἐναντιότητα αὐτὴν ὑπὸ τῆς ἑστώσης κινοῦνται |
ἀπροφάσιστον οὐκ εἰς μακρὰν ἐνδεξόμενος αὐτὸς τῇ κεφαλῇ : συγκομιδὴν αἰτιῶ καρπῶν καὶ τὰς εἰς τὴν ἡμετέραν ἄφιξιν παρασκευάς : | ||
οὐχ ὡς ἔδει ἐσκεύασται , μὴ ἐμὲ ἀλλὰ τὴν δέσποιναν αἰτιῶ . „ καὶ ὁ Ξάνθος : ” εἰ πρὸς |
. ἔτι δὲ περὶ ὧν μέλλω λέγειν , ἅπαντές μοι ὁμολογήσετε ὅτι ἀληθῆ ἐστιν . τριήρους γὰρ ὁμολογεῖται κατάλυσις εἶναι | ||
τοῦτον οἱ ῥήτορες πάντα τὸν χρόνον , ὡς καὶ ὑμεῖς ὁμολογήσετε , ἐπειδὰν ἀκούσητέ μου τὰ πεπραγμέν ' αὐτῷ . |
. ἐχόμενος δὲ τούτων ἕστηκε Δωριεὺς ἀδελφὸς πύκτης καὶ αὐτὸς προβεβλημένος . τρίτος δὲ μετ ' ἐκεῖνον Ἀκουσίλαος , τῇ | ||
ἡσυχῇ βαρυτέρῳ ἤθει τὰ φιλόνεικα καὶ ταραχώδη καὶ στασιαστικὰ πάντα προβεβλημένος καὶ τῆς ψυχῆς ἀπεληλακώς . καὶ θαυμαστὸν οὐδέν , |
αὕτη ἐστὶ Κάδης ” : καλεῖται δὲ Κάδης ἁγία . μονονοὺ βοᾷ καὶ κέκραγεν , ὅτι ἡ τοῦ θεοῦ σοφία | ||
, κάθοδον ψηφισάμενος ὑπ ' αἰδοῦς κινδυνευσούσῃ ψυχῇ πλανᾶσθαι καὶ μονονοὺ | προπομπὸς γινόμενος τῆς εἰς τὴν ἀπλανῆ γνώμην ἐπανόδου |
μὲν ἐραστῇ φιλητόν ἐστι τὸ εἶδος , τῇ δ ' ἐρωμένῃ τὰ χρήματα : ἐν οἷς παγχάλεπόν ἐστι τὴν κατ | ||
πάλιν προσθήσοντές τι παραλειφθὲν τοῖς εἰρημένοις καὶ μεστὸς οὐδεὶς γέγονεν ἐρωμένῃ λαλῶν . μόλις γοῦν ἀναστρέφουσιν οἴκαδε πολλάκις ἑαυτοὺς ἐπιπλήττοντες |
. τῇ μὲν γὰρ Φιλουμένης γαστρὶ ἀντεξετασθῆναι οὐδ ' ἡτισοῦν ἐθάρσησεν : ἄτοκος γὰρ ἦν καὶ σφριγῶσα . καταπαννυχίσασαι δ | ||
ἀνήρ : ἄνθρωπος . Τολμήεις : τολμηρός . ἐπεύξατο : ἐθάρσησεν , ἐκαυχήσατο . Ἦ που : ὄντως δή . |
αὐτὴν τάττει : καὶ ἄμφω καλῶς . ἐκεῖ μὲν γὰρ οἰκονομίᾳ χρώμενος , ἐνταῦθα δὲ τῇ φύσει ἑπόμενος οὕτω τέταχεν | ||
καὶ τῇ συνθέσει καὶ τῷ τῶν σχηματισμῶν ἀγκύλῳ καὶ τῇ οἰκονομίᾳ καὶ τῷ πάθει καὶ τὸ μέγιστον τῇ δεινότητι . |
, τὸν ἐμαυτοῦ δὲ βίον ἐλεῶ , πάντων ἡγούμενος εἶναι δυστυχέστατος . ἐκεῖνοι μὲν γὰρ τὸν ὀφειλόμενον τῇ φύσει θάνατον | ||
Μαραθῶνι ἐπιπλεῖ , καὶ πλανᾶται πανταχοῦ . Ὢ τῆς πενίας δυστυχέστατος . Τί γὰρ ἂν εἴη πενέστερον ἀνδρὸς ἐπιθυμοῦντος διηνεκῶς |
Σωκράτης νῦν , συμφωνῶν ἑαυτῷ ἐν τῇ Πολιτείᾳ , πραότερον ἐπιρραπίζει τὸν τοῦ Ὁμήρου λόγον διὰ τοῦ “ συνοπαδὸν γινόμενον | ||
Σωκράτης νῦν , συμφωνῶν ἑαυτῷ ἐν τῇ Πολιτείᾳ , πραότερον ἐπιρραπίζει τὸν τοῦ Ὁμήρου λόγον διὰ τὸ “ συνοπαδὸν γιγνόμενον |
τοὺς Αἰγυπτίους ὡς ἀρχαίους , διὰ τὸ μήτε κατακλυσμῷ μήτε ἐκπυρώσει ἀφανίζεσθαι τὴν Αἴγυπτον , τῶν ἄλλων πόλεων οὕτως ἀφανιζομένων | ||
Ἡρακλείτου δογματιζόμενα ὡς προπετῶς λεγόμενα διαβάλλει , ἐναντιούμενος μὲν τῇ ἐκπυρώσει , ἐναντιούμενος δὲ τῷ τὰ ἐναντία περὶ τὸ αὐτὸ |
ἀγαθὸς εἶναι , καίτοι γε οὐκ ἧν , ἀλλ ' ἐπέκρυπτεν αὐτὸν ἡ τοῦ βασιλέως ἀρετή . Μόνος τοίνυν ἔμεινεν | ||
. τούτων γὰρ οὐδὲν εἴχομεν ἀναγράφειν , ὅτι τὸ μὲν ἐπέκρυπτεν ἴσως Αἰδέσιος αὐτὸς διὰ τοὺς χρόνους , τὰ δὲ |
συνορῶνται , καὶ αὐτὸς δὲ ὁ Σωκράτης ἐπὶ τῆς κρεμάθρας αἰωρούμενος καὶ ἀποσκοπῶν τὰ μετέωρα θεωρεῖται . μετὰ ταῦτα τελεῖν | ||
καθήμενοι πιναροὶ συνορῶνται , καὶ αὐτὸς ὁ Σωκράτης ἐπὶ κρεμάθρας αἰωρούμενος καὶ ἀποσκοπῶν τὰ μετέωρα θεωρεῖται . μετὰ ταῦτα τελεῖ |
παῖς ] ὁ Καμβύσης . αἰσχύνη ] ὢν δηλονότι . πάτρᾳ ] τῇ πατρίδι . θρόνοισι ] ἤγουν τῇ ἀρχαίᾳ | ||
τέταρτος ηὔθυνε στρατόν . πέμπτος δὲ Μάρδος ἦρξεν , αἰσχύνη πάτρᾳ θρόνοισί τ ' ἀρχαίοισι : τὸν δὲ σὺν δόλῳ |
ὅρμῳ εἶναι . „ καὶ ἅμα εἰπὼν ταῦτα προσέταξε τῇ καμήλῳ συνιζῆσαι , καὶ γὰρ δὴ καὶ ἐθὰς λοιπὸν ἦν | ||
ἄλλης στρατιῆς προϊέναι πρὸς τὴν Κροίσου ἵππον , τῇ δὲ καμήλῳ ἕπεσθαι τὸν πεζὸν στρατὸν ἐκέλευε , ὄπισθε δὲ τοῦ |
Τρωΐλῳ : ἔγημεν ὡς ἔγημεν ἀφθόγγους γάμους , τῇ παντομόρφῳ Θέτιδι συμπλακείς ποτε . καὶ ἐν Ἀχιλλέως ἐρασταῖς : τίς | ||
καὶ ἄνευ βλάβης , μίμησαι τὸν Δία τὸν διδόντα τῇ Θέτιδι τὴν χάριν . καίτοι τὴν μὲν χάριν ἐκείνην ἤδη |
] ἀρήγειν ἀπὸ κοινοῦ . γῇ τε μητρὶ , φιλτάτῃ τροφῷ ] βροτῶν : τουτέστι τῇ μητρὶ τῇ φιλτάτῃ τῶν | ||
ἐμὰς μόρον τ ' ἐμὸν γέροντι πατρὶ τῇ τε δυστήνῳ τροφῷ . Ἦ που τάλαινα , τήνδ ' ὅταν κλύῃ |
οὔ τι μὴ λίπω ποτέ . σὺ δ ' οὖν δίωκε καὶ πόνον πλείω τίθου . τιμὰς σὺ μὴ ξύντεμνε | ||
γέρον γράμμα [ ? α [ ! [ ἔλα , δίωκε μή τι μαλκίων ποδί τὸ λαμπρὸν [ ! ! |
ἰδεῖν . Νοήσας δὲ αὐτὸς πολὺς γίνεται , νοητός , νοῶν , κινούμενος καὶ ὅσα ἄλλα προσήκει νῷ . Πρὸς | ||
ὡς ἐν τόπῳ τις τιθεῖτο τὸ τοιοῦτον , τὸν τόπον νοῶν ἢ πέρας σώματος τοῦ περιέχοντος καθὸ περιέχει , ἢ |
ὑπὸ τῆς ἡδονῆς πτεροῦσθαι . ἄλλο γὰρ ἄλλοθεν τὸ μὲν θέλγει , τὸ δὲ ἐκπλήττει , καὶ τὸ μὲν κατέχει | ||
μάλιστα ζῶντες τῷ παρόντι χαίρουσι , καὶ ὃ τὴν αἴσθησιν θέλγει . τῆς ἡλικίας δὲ μεταπιπτούσης καὶ τὰ ἡδέα γίνεται |
γὰρ τοὺς βοηθοῦντας τῶν κερδαινόντων εἶναι νομίζων οὐδέποτε παύσομαι . Εἰδὼς μὲν τὸ μέγεθος τῆς λύπης , ᾧ κατείλημμαι , | ||
ὑμᾶς ἀφιξόμεθα καὶ εἴ τι ἔχομες βέλτιον ποιέειν ποιήσομες . Εἰδὼς ὅπως εἶχες πρὸς Σωκράτην ζῶντα καὶ πρὸς ἡμᾶς τοὺς |
τῆς ὅλης Σικελίας ἐγκεχαραγμένον μεγάλως , ὃν βασιλεὺς ὁ Περσῶν θαυμάζει καὶ φιλεῖ , πέμπει δὲ αὐτῷ κατ ' ἔτος | ||
Ἐρεχθέως πολιτῶν , τουτέστι τῶν Ἀθηναίων : οἱονεὶ πᾶσα πόλις θαυμάζει τὰς Ἀθήνας καὶ τὰς ἀνδραγαθίας τῆς πόλεως . Ἄπολλον |
τότε τοῦ κατὰ τῆς πατρίδος ἅπτου πολέμου , ἢ τὸ μητροκτόνον ἄγος αἰδούμενος εἶξον τῇ σεαυτοῦ μητρὶ καὶ δός , | ||
Ἀμφίλοχός τε * ) ὅτι οὐκ οἶδεν Ὅμηρος τὸν Ἀλκμαίονα μητροκτόνον . . . . . . κάλλεος εἵνεκα οἷο |
μὲν νοσῶν αὐτὸς σιωπᾷ , ὁ δαίμων δὲ ἀποκρίνεται , ἑλληνίζων ἢ βαρβαρίζων ὁπόθεν ἂν αὐτὸς ᾖ , ὅπως τε | ||
ἡμετέρᾳ διαλέκτῳ ἀνεφάνη κακοστομία καὶ οἷον βαρβαροστομία , εἴ τις ἑλληνίζων μὴ κατορθοίη , ἀλλ ' οὕτω λέγοι τὰ ὀνόματα |
, δρᾶν παρεσκευασμένος , θεοὺς ἀτίζων , κἀπογυμνάζων στόμα χαρᾷ ματαίᾳ θνητὸς ὢν εἰς οὐρανὸν πέμπει γεγωνὰ Ζηνὶ κυμαίνοντ ' | ||
Θησέα ἱστορεῖ Θ . ἐν τοῖς πρώτοις καιροῖς . Γλώσσῃ ματαίᾳ ζημία προστρίβεται : Αἰσχύλου : τὸ μὲν ἀπόφθεγμα Βίαντος |
σῖτον ἄγοι καὶ ἐν Κιλικίᾳ κρόκον : λείπει , οὐ φρονεῖ ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον : λέγεται γὰρ ἐπὶ τῶν | ||
δὲ πλοῦτον ἢ σθένος μᾶλλον φίλων ἀγαθῶν πεπᾶσθαι βούλεται κακῶς φρονεῖ . στείχομεν οἰκτροὶ καὶ πολύκλαυτοι , τὰ μέγιστα φίλων |
ἐκείνων μὲν οὖν ἑκάστη μικρὰ ἄττα τῶν ἐν τῇ φύσει παρεσπάσατο , περὶ ἃ πονεῖται καὶ πραγματεύεται , γραμμὰς μὲν | ||
ἁλίσκεται , κἂν τὸν οὐρανὸν διαβαίη , οὐράνιον τὸ σῶμα παρεσπάσατο , εἰ δὲ διὰ τῶν ἄστρων , ἀστροειδές , |
Μηδικά : τούτων δὲ ὅσπερ καὶ ἥψατο ἐν τῇ Ἀττικῇ ξυγγραφῇ Ἑλλάνικος , βραχέως τε καὶ τοῖς χρόνοις οὐκ ἀκριβῶς | ||
τε νῦν τούς τε χρόνῳ ὕστερόν ποτε ξυνεσομένους τῇδε τῇ ξυγγραφῇ μηδεμίαν ἀβελτερίαν ἢ κακοήθειαν κατα - γνῶναι ἡμῶν , |
σβʹ . Τεταρταῖός ἐστιν ὁ μίαν μὲν ἡμέραν ἤτοι νύκτα ἐπισημαίνων , δύο δὲ διαλείπων ἡμέρας ἢ νύκτας , διὰ | ||
γέγραπται δὲ ὁ μὲν ἀποπνίξας νεκρῷ εἰκάσαι καὶ τὸ ἀπαγορεῦον ἐπισημαίνων τῇ χειρί , ὁ δὲ Ἀρριχίων ὅσα οἱ νικῶντες |
τὸν ἀσθενῆ σθένειν τίθησι καὶ τὸν ἄπορον εὑρίσκειν πόρον ὦ θάνατε , σωφρόνισμα τῶν ἀγνωμόνων τάδ ' οὐχ ὑπάρχων , | ||
γίγνετ ' , ἄλλοθ ' ἁτέρα λιμὴν Ἀίδας ἀνιᾶν ὦ θάνατε παιάν , – ˘ ? ἰατρὸς μόλοις Ἅιδην δ |
καὶ τὴν ὑγίειαν ἐπανέρχεσθαι ἀφαιρέσει καὶ προσθέσει καὶ λεπτότητι καὶ παχύτητι τῶν χυμῶν καὶ ἁπλῶς τῇ εὐκρασίᾳ καὶ συμμετρίᾳ αὐτῶν | ||
ἢ πλεονασμῷ τὴν νόσον κεκτημένων ἢ λεπτότητι ἢ δριμύτητι ἢ παχύτητι καὶ γλισχρότητι ἀνιωμένων , ἢ φλεγμονῆς στενοχωρούσης , ἢ |
φαεσφόρωι Κύκλωπος ὄψει καὶ συναυανῶ κόρας . ἰοὺ ἰού : γέγηθα μαινόμεσθα τοῖς εὑρήμασιν . κἄπειτα καὶ σὲ καὶ φίλους | ||
μ ' ἔστ ' ἀναγκαίως ἔχον . Ἥδομαι γὰρ καὶ γέγηθα καὶ πέπορδα καὶ γελῶ μᾶλλον ἢ τὸ γῆρας ἐκδὺς |
τὰ κατὰ μέρος ἔσται ψευδῆ καὶ οὐδὲν ἀληθές . ᾧ συνεισάγεται τὸ μηδὲν εἶναι ψεῦδος : καὶ γὰρ αὐτὸ τὸ | ||
ἄνθρωπος ζῷον πρότασις , ἅμα τῷ λεχθῆναι ὅτι Σωκράτης ἄνθρωπος συνεισάγεται καὶ τὸ ζῷον αὐτὸν εἶναι , ὡς ἀρκεῖν τὴν |
δὲ ὑπὸ τουτωνὶ τῶν πιθήκων , οὓς τὸ παιδίον θεράποντας ἡγεῖται . λαγωὸς δὲ οὑτοσὶ χθὲς οἶμαι εἰσῳκισμένος ξυνέχεται μὲν | ||
τῶν ἐν ἡμῖν μέρους , πάντων δ ' ἅπαξ ἁπλῶς ἡγεῖται , διήκει τε ἐπὶ πᾶσαν τὴν ἐφ ' ἡμῖν |
' αὔξησις τῶν ἐλαττόνων , οἷα ἡγεμόσιν ὑπηκόων ἐπιτιθεμένων ἐπὶ συγχύσει τοῦ κρατίστου καὶ δημωφελεστάτου , τῆς τάξεως . εἶτ | ||
μὲν ἐπ ' εὐαίωνι τύχᾳ , τὸ δ ' ἐπὶ συγχύσει βιοτᾶς . Θεόφιλος δέ φησι : τίς φησι τοὺς |
ἵνα δηλώσῃ ὅτι συνεχῶς ἢ λίθους ἢ μέταλλα κόπτων καὶ κουφίζων ἑαυτὸν , παρέτρεψε τὴν ῥάχιν : διὸ ταύτῃ πέπονθεν | ||
τῇ στρατείᾳ , τρέφων ἐκ τῆς πολεμίας καὶ τὴν πόλιν κουφίζων τῶν δαπανημάτων , ἅμα δὲ πολλὰ καταπράξεσθαι τῇ πατρίδι |
δικαιοσύνη δραμοῦσα τὸν δυσὶ κινδύνοις ἀναιρούμενον , ἀφύκτου τε νόσου προσβολῇ καὶ τιμαῖς πολεμίων , περιεσώσατο . μόνῳ γὰρ σοὶ | ||
βασιλικῶν ἐκβοηθοῦσιν ἐπὶ τοὺς Μασσαγέτας . καὶ τῇ μὲν πρώτῃ προσβολῇ οὐδὲν ὑποτοπήσασι τοῖς Σκύθαις ἐπιπεσόντες τήν τε λείαν ξύμπασαν |
πόλεων ἀμφοῖν ἐπιθυμοῦντα τῆς Πελοποννήσου : ” τῶν κεράτων γὰρ κρατῶν „ ἔφη „ καθέξεις ” τὴν βοῦν . ” | ||
ὅπλοις ἦλθον , ἐνταῦθα τιτρώσκεται μὲν Νυκτεύς , ἐτρώθη δὲ κρατῶν τῇ μάχῃ καὶ Ἐπωπεύς . Νυκτέα μὲν δὴ κάμνοντα |
κρίσις : ἐγγράψασα τὸν ὅρκον γραμματείῳ μηρίνθῳ δεδεμένον περιεθήκατο τῇ δέρῃ . κἂν μὲν ἀψευδῇ τὸν ὅρκον , μένει κατὰ | ||
σῦν κατ ' αὐτὸ μάλιστα τὸ συνάπτον τὴν πλάτην τῇ δέρῃ . τοὐντεῦθεν οἱ μὲν κύνες κατάγουσι τὸν σῦν ἐς |
λόγος εὖ συντεθεὶς τὸ αὑτοῦ δρᾷ , κἂν τοῖς ἀπειροτάτοις ἐντύχῃ . θαυμάζω δὲ , εἰ οἶνον μὲν καὶ σῖτον | ||
ποιήϲομεν ἐϲχάραν καίον - τεϲ , ἄχριϲ οὗ τὸ καυτήριον ἐντύχῃ τῇ μήλῃ . καὶ ἑτέραϲ δὲ δύο βούλεται Ἱπποκράτηϲ |
καὶ πᾶν δὲ μέτρον εἰς τελείαν περατοῦται λέξιν , ὅθεν ἐπίληπτά ἐστι τὰ μὴ οὕτως ἔχοντα . Τῆς ποιήσεως ἡ | ||
βραχεῖα . Πᾶν μέτρον εἰς τελείαν περατοῦται λέξιν : ὅθεν ἐπίληπτά ἐστι τὰ τοιαῦτα Σιμωνίδου ἐκ τῶν ἐπιγραμμάτων ἦ μέγ |
ὑπέμεινε παραβῆναι τὸν ὅρκον , πλεύσας δὲ ὡς τοὺς Καρχηδονίους ἀνήγγειλεν αὐτοῖς τό τε αὑτοῦ στρατήγημα καὶ τὴν Ῥωμαίων γνώμην | ||
ὧν παρα - βάντι τῷ Ἀδὰμ ἐδικάσατο εἰπὼν τίς σοι ἀνήγγειλεν , ὅτι γυμνὸς εἶ , εἰ μὴ ἀπὸ τοῦ |
οἶμαι γὰρ ἔγωγε οὐδένα οὕτως ἀγαθὸν εἶναι λογίζεσθαι , ὅστις ἐξευρήσει τοὔνομα αὐτοῦ . Τριῶν γὰρ οὐσῶν γυναικῶν αἷς συνῳκηκὼς | ||
πάσης κακίας ἡγεμὼν ἡ τῆς εὐσεβείας ἀπόπτωσις . μόνος οὖν ἐξευρήσει τούτων τὴν ἴασιν ὁ πράως αὐτὰ φέρειν δεδιδαγμένος . |
ἔπασχε διηκρίβωσεν Ἔρωτα , ἐξ ἰδίης ἕλκων ἀρχέτυπον κραδίης , Φρύνῃ μισθὸν ἐμεῖο διδοὺς ἐμέ . ἐκλογήν τε αὐτῇ τῶν | ||
, ὥς φησιν Ἕρμιππος . ὁ δὲ Ὑπερείδης συναγορεύων τῇ Φρύνῃ , ὡς οὐδὲν ἤνυε λέγων ἐπίδοξοί τε ἦσαν οἱ |
τέλειος ἦν τὰ ποιητικὰ καὶ μαντικὸς , ὥσπερ ἐκεῖνος οὐκ ἠγνόησε τὴν ὑμετέραν ἀρχὴν ἐσομένην , ἀλλὰ προεῖδε καὶ ἀνεφθέγξατο | ||
δυνάμει τὸ βούλεσθαι ἐκεῖνος ἂν ἀμφιβάλοι : ὃς ὠμότητα βάρβαρον ἠγνόησε καὶ ἀσπλαγχνίαν οὐδὲν ἧττον ὀθνείων περὶ τὰ φίλτατα διακειμένην |
? Ξενοκράτην | ἐξ ὦν αὐτὸν [ ] ὕμνει καὶ ἐμιμεῖτο | ? πάντοθεν ? [ ] τὰ περὶ | | ||
καὶ δόλον εἶχεν ἐν ἀπορρήτῳ καὶ τὸν πέμψαντα ὡς ἀληθῶς ἐμιμεῖτο . γελοῖον δὲ ὅτι καὶ σημεῖον ἐπέθηκας αὐτοῖς οἷον |
ἐν ξυλόχοισιν ὀρέστεροι ἀγρευτῆρες εἷλον ἀναλκείην ἐλάφων εὐαγρέϊ τέχνῃ , μηρίνθῳ στέψαντες ἅπαν δρίος : ἀμφὶ δὲ κούφων ὀρνίθων δήσαντο | ||
ἀλλ ' ἵνα μὴ ἀποκάμῃς „ φησί „ νηχόμενος , μηρίνθῳ λεπτῇ τὸν σὸν πόδα τῷ ἐμαυτοῦ προσαρτήσω ” . |
καὶ τῷ νοσεῖν καὶ τῷ ἀποθνῄσκειν καὶ τῷ πηροῦσθαι , αἰσθανόμενός γε , ὅτι ἀπὸ τῆς τῶν ὅλων διατάξεως τοῦτο | ||
ἐν ταῖς διαλύσεσιν ἐπιχωρήσαντα τῷ Σύλλᾳ . ὧν ὁ Ἀρχέλαος αἰσθανόμενός τε καὶ δείσας ἐς Μουρήναν ἔφευγε καὶ παροξύνας αὐτὸν |
φυλάξεις καὶ τηρήσεις ταύτην τὴν ἀτερπῆ πέτραν , ὀρθὸς ἱστάμενος ἄϋπνος , οὐδέποτε καθήμενος : ἣν οὐ δυνήσῃ παρατραπῆναι . | ||
ἐξεπέρανεν , ἢ περὶ τὸν Ἑλικῶνα ποιμαίνων ἐγρηγορὼς , καὶ ἄϋπνος ὢν , σύννους τε πρὸς ἑαυτὸν γεγονὼς , καὶ |
τύχῃ προστιθέντων : ἐδόκει γὰρ δὴ καὶ ὅδε ὁ πόλεμος ἀβουλίᾳ τῶν στρατηγῶν , οὔτε διατριψάντων αὐτόν , ἕως ἀπορήσειεν | ||
δηλονότι ἃ χρῆν : ἔργα δηλονότι ἁμαρτίᾳ : τῇ προλεχθείσῃ ἀβουλίᾳ τοῦ πολέμου . αὐθαίρετος : αὐτεξούσιος κατὰ τὴν ξυνθήκην |
ζῆσαι καὶ τελευτῆσαι ἐν ἄλλων εὐτυχίαις : τουτέστι τοῖς τέκνοις ἐθὰς γενόμενος : ἐξ ἔθους ἀπολαύων . ἰδίᾳ : γράφεται | ||
οὕτω πῶλος χαλινῷ γένοιτο εὐπειθής , τίς δὲ ἂν κύων ἐθὰς ἄγοντι θηρατῇ καλῶς οὕτω πεισθείη ἢ τίς ἂν στρατηγῷ |
. Ἀδηφάγους τριήρεις : Λυσίας λέγει ἐν τῇ ὑπὲρ Εὐκρίτου διαμαρτυρίᾳ , εἰ γνήσιος ὁ λόγος , καὶ Ἀδηφάγον Πεντηκόντορον | ||
εἶναι ; εἰκότως δ ' οὐ προσέγραψαν τὴν ποίησιν τῇ διαμαρτυρίᾳ . ἔδει γὰρ ἐγγράψαι αὐτοὺς εἰσποιησαμένου τοῦ δεῖνος : |
μεσημβρινός . Ὁ ΚΛ . , ] ὁ ζῳδιακός . Ἴση ἄρα ἐστίν . , ] διὰ τὸ θʹ τοῦ | ||
μίᾳ περιφερείᾳ , ἀπώτερόν ἐστι τὸ Δ τοῦ Ξ . Ἴση ἄρα ἐστίν . , ] διὰ τὸ ιγʹ τοῦ |
καὶ αὐτῶν . Θεὸς ἡ Ἀναίδεια : ἐπὶ τῶν τῇ ἀναισχυντίᾳ ὠφελουμένων . Θρᾷκες ὅρκια οὐκ ἐπίστανται : ἐπὶ τῶν | ||
πρῶτον ὡς οἷόν τε μάλιστα ὠργίσθην καὶ ἠγανάκτησα ἐπὶ τῇ ἀναισχυντίᾳ τοῦ λόγου , ἔπειτα δὲ ἐλογισάμην πρὸς ἐμαυτὸν ὅτι |
δήμιον τυχεῖν , πολλοὺς δὲ πολλῶν ἐξαγισθέντας δόμων ἄνδρας διπλῇ μάστιγι , τὴν Ἄρης φιλεῖ , δίλογχον ἄτην , φοινίαν | ||
ἐπύθετο Ξέρξης , δεινὰ ποιεύμενος τὸν Ἑλλήσποντον ἐκέλευσε τριηκοσίας ἐπικέσθαι μάστιγι πληγὰς καὶ κατεῖναι ἐς τὸ πέλαγος πεδέων ζεῦγος . |
γὰρ αὐτοῦ ἐνέσχετό που ἐν τοῖς τῆς νεὼς σκεύεσιν καὶ ἀντελάβετο : εἷλκεν οὖν ὁ Στησίλεως βουλόμενος ἀπολῦσαι , καὶ | ||
Καλλίας τῆς χειρὸς τῇ δεξιᾷ , τῇ δ ' ἀριστερᾷ ἀντελάβετο τοῦ τρίβωνος τουτουΐ , καὶ εἶπεν : Οὐκ ἀφήσομέν |
: οὐδέ τις ἡμέων κείνῳ ἐσάντα μολὼν ἔτ ' ἐσέδρακεν ἠριγένειαν . Νῦν δ ' ὀίω φεύξεσθαι Ἀχαιῶν ὄβριμα τέκνα | ||
ἄγουσα : οἳ δ ' ἄρα δαῖτ ' ἐπάσαντο καὶ ἠριγένειαν ἔμιμνον , βαιὸν ἀποβρίξαντες ἀραιοῖσιν βλεφάροισιν : αἰνῶς γὰρ |
τῆς Ἑλλάδος ἠδικοῦντο , καὶ τὸν αὐτὸν τρόπον ἄν τις ὑπέλαβεν τοῦτο , ὥσπερ ἂν εἰ υἱὸς ἐν οὐσίᾳ πολλῇ | ||
' ἀλλήλων ἐγείροντες , ἵνα μὴ τοῦτο γένοιτο , συμφέρον ὑπέλαβεν εἶναι παραιτήσασθαι τὸ ὁμοδίαιτον καὶ τὴν οἴκησιν διαζεῦξαι : |
: δεινὰ γὰρ κατηγόρηκεν . Ἀλλ ' ὅπως , ὦ γεννάδα , μὴ πρὸς ὀργὴν ἀντιλέξεις , ἀλλὰ συστείλας ἄκροισι | ||
πιον ὡς ἀμαθῆ πάντων ὧν δεῖ πράττειν τὸν ἀνδρικὸν καὶ γεννάδα τὸ ἦθος . ἀλλ ' ἑκατὸν μὲν παῖς ἔτεα |
τύραννον , καὶ τὸν υἱὸν ἔτρωσεν , εἰ μὴ ἀληθῶς ἐμαίνετο : δυνατὸν γὰρ καὶ ἑτέρως ἦν αὐτὸν ἀνελεῖν , | ||
: σῶμα πρὸς χεῖρα ψυχρόν : ἀνεπήδα , ἀνεκεκράγει , ἐμαίνετο : πνεῦμα πουλύ : τρομώδεες αἱ χεῖρες ἐγένοντο , |
κόρδαχ ' εἵλκυσεν : οὐδὲ πρεσβύτης ὁ λέγων τἄπη τῇ βακτηρίᾳ τύπτει τὸν παρόντ ' , ἀφανίζων πονηρὰ σκώμματα : | ||
ἀμέλει σε , ἢν μόνον ἡμέρα γένηται , συντρίβων τῇ βακτηρίᾳ : νῦν δέ μοι πράγματα παρέξεις μεταπηδῶν ἐν τῷ |
Κλυμένη . , . . . . . ἅμ ' Ἀδρήστη , ἅμα δρήστη . κλισίην . , κλισίην , | ||
κἀκ τούτων : τῇ δ ' ἄρ ' ἅμ ' Ἀδρήστη κλισίην εὔτυκτον ἔθηκεν : Ἀλκίππη δὲ τάπητα φέρεν μαλακοῦ |
νουπαχράτων , ὧν ἡ ἀρχὴ λαμβάνεται ἐν τῇ τοῦ ἔτους εἰσόδῳ . λαμβάνεται δὲ ἀπὸ τῶν τριῶν , ἤγουν ἀπὸ | ||
βοήν τινα ἐμὴν ἐπὶ τῇ ' κείνου πρὸς τὸν Ἑρμογένην εἰσόδῳ . τὸν δὲ ἐμὸν οἶσθα σὺ περὶ ταῦτα τρόπον |
τοῖς Ἀθηναίοις εἰς τὸν ἀνοικισμὸν πιπράσκειν τὰς ναῦς , ἐπείπερ ἥττητο ἀντιλέγων , ἑαυτὸν προσαγγέλλει : αὐτός τε γὰρ πάντα | ||
καὶ δὴ κατέλαβεν αὐτὸν ἐπὶ τῇ ἐρωμένῃ , ἧς αὐτὸς ἥττητο : καὶ τοῦτο ἦν , ὅπερ προηγόρευσεν αὐτῷ τὸ |
παρὰ φύσιν σοὶ κακὸν μὴ γινέσθω : οὐ γὰρ συνταπεινοῦσθαι πέφυκας οὐδὲ συνατυχεῖν , ἀλλὰ συνευτυχεῖν . ἂν δέ τις | ||
: ἐπεὶ δέδρακας οὔτ ' ἐμοῦ καταξίως οὔθ ' ὧν πέφυκας αὐτὸς οὔτε σῆς χθονός , ὅστις δίκαι ' ἀσκοῦσαν |
τῆς Αἰγίνης πεφυτευκέναι τὸν Αἰακόν . ὁ δὲ νοῦς : ἔφυσε δὲ ὁ Ζεὺς τὸν Αἰακὸν , ὦ Ἡράκλεις , | ||
μὲν ἐνὶ σπεάτεσσί τεοις καταλείβεται ὕδωρ . εἰ μὴ χλωρὸν ἔφυσε θεὸς μέλι , πολλὸν ἔφασκον γλύσσονα σῦκα πέλεσθαι . |
αἱ χεῖρες . ὅταν δὲ τοῦτο γένηται , παραπλήσιον τῇ διαρθρώσει παρασκευάζεται , χρωμένου τοῦ μηροῦ τῇ γεγενημένῃ τρίβῳ , | ||
αὐτὸν κοιλότητος : ἐντεῦθεν γὰρ ἤδη καὶ οἱ περικείμενοι τῇ διαρθρώσει μύες ὑπηρετοῦσί τε καὶ συμπράττουσιν ἀνασπῶντες αὐτήν . σύνθετος |
. τὴν βοτάνην ταύτην πολυώνυμος εὕρετ ' Ὄσιρις Αἰγύπτου γαίης προκαθήμενος ἠδὲ Κανώπου , ἐξ ἀρετῆς ἕνα πρῶτον ἐφημερίων θεραπεύσας | ||
ἐκέλευσεν ἥκειν ἐς τὸ στρατόπεδον καὶ ἐλθοῦσιν ἐφ ' ὑψηλοῦ προκαθήμενος ἐχρημάτιζεν . οἳ δὲ μετ ' οἰμωγῆς ἑαυτοὺς ἐρρίπτουν |
ὅσα ὁμοιότροπα ἀέρος ἐπακολουθεῖ καταψύξει , καὶ πάλιν προσαράξει καὶ παρατρίψει νεφῶν , ἀστραπαί τε καὶ βρονταί : ὧν οὐδὲν | ||
πλεῖστον χρόνον ἐπακολουθεῖν τῇ παραφορᾷ τῶν ὑπαγωγέων ἐπισυρόντων ἅμα τῇ παρατρίψει τῆς χορδῆς τοὺς τοιούτους ἤχους , διὰ τὸ μὴ |
πλεονεξίαν φύγε . Ἰδίας νόμιζε τῶν φίλων τὰς συμφοράς . Ἰατρὸς ὁ λόγος τοῦ κατὰ ψυχὴν πάθους . Καλὸν γυναικὸς | ||
ἀεὶ δ ' ὑλακτεῖ , καὶ ξένοισιν οὐ χαίρει . Ἰατρὸς ἦν ἄτεχνος . οὗτος ἀρρώστῳ , πάντων λεγόντων “ |
πατˈρὶ δὲ πατˈρὸς ἐνέπˈνευσεν μένος γήραος ἀντίπαλον : Ἀΐδα τοι λάθεται ἄρμενα πˈράξαις ἀνήρ . ἀλλ ' ἐμὲ χˈρὴ μναμοσύναν | ||
τουτέστιν ἀθάνατα φρονεῖ διὰ τὴν παρεστῶσαν εὐφροσύνην . Ἀίδα τοι λάθεται : πᾶς γὰρ ἀνὴρ ἁρμόδια πράξας τῇ ἑαυτοῦ προαιρέσει |
καὶ ἐν τοῖς συνθέτοις καὶ ὡρισμένοις , καὶ ἐν τῷ ἀιδίῳ δὲ τῷ ἄνω σώματι ἡ τοῦ διαφανοῦς φύσις ἐφήπλωται | ||
πρὸς ταὐτὰ καὶ καθ ' ἕνα λόγον καὶ μίαν τάξιν ἀιδίῳ κινήσει , καὶ τὴν θείαν ζωὴν τῇ συμφύτῳ τοῖς |
διατριβὰς ἐξειλήφασιν . . ἐνιαυτοὺς : Διατριβάς . . 〛 λαμπάδι : ἅπτων τῇ λαμπάδι . . . φλέγων : | ||
μυστηρίων προεστηκὼς μετὰ τῶν ἐπιμελητῶν καὶ Ληναίων καὶ ἀγώνων ἐπὶ λαμπάδι : καὶ τὰ περὶ τὰς πατρίους θυσίας διῴκει . |
δοκεῖ καλὸν εἶναι , οὗ καὶ νυνδὴ ἐπελαβόμεθα ἐν τῇ ἀποκρίσει , ἡνίκ ' ἔφαμεν τὸν χρυσὸν οἷς μὲν πρέπει | ||
, καὶ κατανεῦσαι ἢ ἀνανεῦσαι , καὶ ἁπλῶς συμβολικῇ χρήσασθαι ἀποκρίσει , οἷον ἆρα Σωκράτης περιπατεῖ ; δύναται γάρ τις |
κωλύειν . ἐλθὼν δ ' ὁ Ἀρτάβαζος πρὸς τὸν Ἀράσπαν ἐλοιδόρησεν αὐτόν , παρα - καταθήκην ὀνομάζων τὴν γυναῖκα , | ||
ἐλπίζων πάντα αὐτομάτως ἔσεσθαι αὐτῷ , ὡς ἂν αἰτιάσαιτο , ἐλοιδόρησεν . ἢ κακὰ συνῆξεν τῇ ἑαυτοῦ ψυχῇ ἢ διελογίσατο |
ἅμα τὴν ψυχήν , αἰδοῖ καὶ ὀργῇ καὶ ἔρωτι καὶ ζηλοτυπίᾳ . ᾐσχύνετο τὸν ἄνδρα , ὠργίζετο τοῖς γράμμασιν , | ||
ὅπερ ἦν αὐτῇ σύννομον , ὡς ἂν εἴποι τις , ζηλοτυπίᾳ τῇ πρὸς τὸν παῖδα ὑπὲρ τῆς νύμφης ταῦτα πειρωμένου |
ἓν καὶ ἀτάκτως . . . : κέχρηται δὲ λέξει κυρίᾳ κατὰ τῶν πραγμάτων , ἣν ὅτι ἰδιωτική ἐστιν , | ||
ἢ τὴν Σελήνην ὁρῶντες οἱ ἀγαθοποιοὶ ἐν τῇ ὥρᾳ τῇ κυρίᾳ τὴν ἐπάνοδον δηλοῦσιν . Ἄλλως Ἐξοριζόμενον δεῖ λαμβάνειν τὸν |
, εἴσπρηξιν δὲ λάχει βιότοιο μερίζει . οὐ μὴν ἐν στρατίῃ ποτὲ κύδιμος ἔσσεται ἀνήρ εὖτέ νυ μὴ σύγκρασιν ἔχῃ | ||
, εἴσπρηξιν δὲ λάχει βιότοιο μερίζει . οὐ μὴν ἐν στρατίῃ ποτὲ κύδιμος ἔσσεται ἀνήρ εὖτέ νυ μὴ σύγκρασιν ἔχῃ |
Ἄνθρωπον αὐτῷ ἴσον , οὗ ἠράσθη ὡς ἰδίου τόκου : περικαλλὴς γάρ , τὴν τοῦ πατρὸς εἰκόνα ἔχων : ὄντως | ||
εἶδον ὥστε καὶ σοὶ ἂν εἰπεῖν ἔχοιμι . θάλαμός ἐστι περικαλλὴς καὶ κλίνη νυμφική , καὶ ἡ Ῥωξάνη κάθηται πάγκαλόν |
θώρηκι , ἔϲτ ' ἂν ἀπὸ τοῦ διαφράγματοϲ ἐμφύῃ τῇ καρδίῃ : ἢν ὦν τι μεγάλων κακῶν ἴϲχῃ τήνδε τὴν | ||
οὐκ ἔχον τεύχεα , συντυγχάνει τοῖσι κυρίοις τοῦ σώματος , καρδίῃ , πνεύμονι , καὶ ἀποπνίγονται . Ἐγὼ τὰ μέχρι |