| τὸ λογικόν , ψυχῇ δὲ τὸ ἠθικόν . Ἀλλὰ γὰρ τριμεροῦς οὔσης τῆς φιλοσοφίας οἱ μὲν πρῶτον μέρος τάττουσι τὸ | ||
| οὕτως τὰ νῦν ἐμπεπλῆσθαι τὴν σύμπασαν τῶν κατοικούντων αὐτήν . τριμεροῦς οὖν γεγενημένης τῆς κατοικήσεως τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τῆς γῆς |
| , τὴν δὲ κακίαν ὑπεναντίαν εἶναι αὐτῇ : κοινὴν δὲ δοξαστικῆς καὶ ἠθικῆς ἕξιν θεωρητικήν , καὶ προαιρετικήν , καὶ | ||
| τῇ μητρὶ τὰ ἔμβρυα ὡς ἂν τῆς φανταστικῆς τε καὶ δοξαστικῆς μετέχοντα ψυχῆς : ὡμολόγηται γὰρ ὡς πολλά τε τῶν |
| καὶ οὗτος , καὶ ἄρθρον οὐκ ἐπιδέχονταιοὐδὲ . γὰρ ἕνεκα διαστολῆς παραλαμβάνεται , ἐπεὶ οὐδὲ αὐτὰ διαστέλλει , συνεμπεσόντα τοῖς | ||
| γνωστόν , τοῦ τέλους ἐκθλιβέντος . ἔπειτα , εἰ ὑπὲρ διαστολῆς τῶν μεταβατικῶν πλαγίων αἱ σύνθετοι γεγόνασι , περισσὸν ζητεῖν |
| οὐκ ἐνεργεῖ , οὐκ ἄρα οὐδὲ τῆς δόξης ἢ τῆς νοήσεώς εἰσι τὰ ἐνύπνια . Ἔτι παρὰ τὸ ἐνύπνιον πολλάκις | ||
| οὐδέποτε συντελέσει . οὐδέποτε οὖν ἔσται νενοηκώς : καίτοι πάσης νοήσεώς ἐστι πέρατα , καὶ τῆς πρακτικῆς καὶ τῆς θεωρητικῆς |
| πρὸς δὲ τούτοις ὥσπερ νόμον κατεστήσατο ὁ Κῦρος , ὅσα διακρίσεως δέοιτο εἴτε δίκῃ εἴτε ἀγωνίσματι , τοὺς δεομένους διακρίσεως | ||
| διακεκριμένον διακεκριμένου διακέκριται , εἰ καὶ ἄλλος ἑκατέρου ὁ τῆς διακρίσεως τρόπος . Καὶ γὰρ τὸ καλὸν τοῦ δικαίου ἕτερον |
| τέλειος καὶ αὐτάρκης ἀπόδειξις , παρ ' ὅσον τῇ θέσει παρήλλακται . ἄλλως γὰρ ὑφ ' ἑνὸς ὁ ὅρος συνείρεται | ||
| ἐστι μόρια , καὶ [ οὐ ] πάντως τῷ δηλουμένῳ παρήλλακται , ὡς ἔχει τὰ ἀντωνυμικά , ἐμοῦ ἥρπασεν , |
| Τρία εἰσὶ τὰ ῥυθμιζόμενα , λέξις , μέλος , κίνησις σωματική , ὥστε διαιρήσει τὸν χρόνον ἡ μὲν λέξις τοῖς | ||
| Τρία εἰσὶ τὰ ῥυθμιζόμενα , λέξις , μέλος , κίνησις σωματική , ὥστε διαιρήσει τὸν χρόνον ἡ μὲν λέξις τοῖς |
| . δύο δὲ γένη εἰσὶ μηκώνων , ὧν ἡ μὲν τέλεια θυλάκια φέρει , ἐν οἷς τὸ σπέρμα , ἡ | ||
| στροφῆς καὶ ἀντιστροφῆς παράγραφος . τέλεια γὰρ παλαιφάτων : τὸ τέλεια ἀντὶ τοῦ τέλειαι : ὑφῆκεν δὲ τὸ ι διὰ |
| ' αὐτούς ἐστιν ἡ ἄποιος ὕλη καὶ δι ' ὅλων τρεπτή , μεταβαλλούσης τε ταύτης γίνεται τὰ τέσσαρα στοιχεῖα , | ||
| τῇ φύσει ἑπόμενα . ἡ αὐτὴ φύσις : ἤγουν καθὸ τρεπτή . μᾶλλον δέ : μᾶλλον δὲ καὶ ἧττον . |
| . ταῦτα οὖν διορίζεσθαι καὶ πειρᾶσθαι κατὰ τὸ ποσὸν τῆς ἁπλῆς διαθέσεως ἐξευρίσκειν τὸ ποσὸν τῆς τοῦ φαρμάκου δυνάμεως , | ||
| , καὶ τῇ μὲν ἐκ μεταθέσεως ἀποφάσει ἐπὶ πλέον τῆς ἁπλῆς , καὶ τῇ καταφάσει αὐτῆς κατὰ τὸ ἀκόλουθον ἐπ |
| τῷ κατὰ τὸ σῶμα θνητῷ , κατὰ λόγον ἀμφοῖν τῆς τελειότητος ἐφίεσθαι . Καὶ πρῶτον μὲν ὀρέγεσθαι τοῦ εἶναι , | ||
| γνώσεως , ἀλλ ' οὐσίας καὶ τῆς ὅλης καὶ νοητῆς τελειότητος . Οὕτω γὰρ πολλαχοῦ καὶ ὁ Ἰάμβλιχος καὶ οἱ |
| διὰ τῶν τοιούτων . Οὕτως δεῖ ὁρᾶν τὸν κύριον ἑκάστης διαιρέσεως , πῶς ἦν κατὰ πῆξιν καὶ πῶς κατὰ πάροδον | ||
| , ὅτι περὶ τῆς εἰς τὰ κεφάλαια τῶν πολιτικῶν ζητημάτων διαιρέσεως διαλέγεται , καὶ αὐτὸς δὲ ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦτό |
| νόσος δὲ ἔμμονος κατασκευὴ περὶ ὅλον τὸ σῶμα τῆς λύσεως ὑποληπτοὺς ἔχουσα χρόνους . * λέγεταί τε νόσος διχῶς , | ||
| γάρ ἔμμονος κατασκευὴ ? περὶ μέρος τι τοῦ σώματος χρόνους ὑποληπτοὺς τῆς λύσεως ἔχουσα . * νόσος δὲ ἔμμονος κατασκευὴ |
| αὐτῷ , τὰ μὲν αἰσθήσεως δεῖσθαι , τὰ δ ' ἐπιστημονικῆς , τὰ μὲν καὶ τὰ τῆς , τὸ δ | ||
| οὕτω καὶ ἡ ἐπιστημονικὴ αἴσθησις φυσικῶς παρὰ τοῦ λόγου τῆς ἐπιστημονικῆς μεταλαμβάνει τριβῆς πρὸς ἀπλανῆ τῶν ὑποκειμένων διάγνωσιν . , |
| ὡς ἂν ἔχωμεν μνήμης , οὕτω περὶ τῆς τῶν πραγμάτων ὑποστάσεως φερόμεθα . Ἀλλ ' εἴπερ οὔτε αἰσθητόν ἐστι τὸ | ||
| ἢ τοὐναντίον δυστυχῆσαι ; ἀλλὰ καθολικῶς μὲν τῆς ἐξ ἀρχῆς ὑποστάσεως [ ὁ ] τῶν ἐπισήμων καὶ μέσων καὶ ταπεινῶν |
| προτέρων μορίων τοῖς δευτέροις ὑπηρετούντων , ἀλλὰ τῇ τάξει τῆς θέσεως , ἣν ὁ τῆς τῶν ζῴων γενέσεως δημιουργὸς ἐμηχανήσατο | ||
| τῷ ἀδελφῷ σπονδῶν κατάρχειν ἐπέτρεψε καὶ κύριον αὐτὸν εἶναι τῆς θέσεως τοῦ ὀνόματος τῷ παιδίῳ . Μηριόνης , * * |
| ἑτέρου καὶ τῶν ἐναντίων : καὶ ταῦτα γὰρ πάντα μετέχουσιν ἑνώσεως καὶ ὑπάρξεως . ὥστε διελόμενον ποσαχῶς λέγεται ἕκαστον , | ||
| φορᾷ : καὶ ἄρκτος ἑπτὰ ἄστροις συμπληροῦται , κοινωνίας καὶ ἑνώσεως ἀνθρώπων , οὐκ ἐπιμιξίας αὐτὸ μόνον , οὖσα αἰτία |
| τὰ ἕλκη σπουδάζομεν . Εἰς θεωρητικὸν καὶ πρακτικὸν τῆς φιλοσοφίας διαιρουμένης ἄλλως ὁ Πλάτων καὶ ἄλλως ὁ Ἀριστοτέλης ὑποδιαιρεῖ τὸ | ||
| ὡς καὶ ἐπέκρινεν ὁ Ἀσκληπιάδης . Τῆς ῥητορικῆς ἁπάσης τριχῶς διαιρουμένης ὡς μέρεσιν ἢ εἴδεσιν , ἢ ὅπως δεῖ καλεῖν |
| ἀσχημάτιστος καὶ ἀναφὴς οὐσία ὄντως οὖσα , ψυχῆς κυβερνήτῃ μόνῳ θεατὴ νῷ , περὶ ἣν τὸ τῆς ἀληθοῦς ἐπιστήμης γένος | ||
| τοῖσι : τούτοις , τῶν . ὑπόψιος : φανερὰ , θεατὴ , φανερὰ ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς . Κνώσσοντας : κοιμωμένους |
| αὐτὴν ἀναδοθῆναι ἢ πρὸ τροφῆς . πρὸς ἀναλογίαν δὲ τῆς ἕξεως καὶ ἡ διὰ τῆς αἰώρας κίνησις ἐπιτηδευέσθω , τὸ | ||
| ἀρχάς , τὰ τέλη δηλονότι , οὐ γινώσκομεν ἄνευ τῆς ἕξεως τῆς ἠθικῆς ἀρετῆς : πονηρὸν γὰρ τιθέμεθα τέλος ὑπὸ |
| πεπανθεὶς ἄκρως , ἡνίκα , κἂν μηδεὶς δρέπηται , τῆς συμφυΐας αὐτὸς ἐπείγεται διαζεύγνυσθαι ἅτε μηκέτι τροφῶν τῶν ἀπὸ τῆς | ||
| νυνὶ μὲν ἡνωμένα , μηνῶν δὲ περιόδοις αὖθις ἀποσπασθησόμενα τῆς συμφυΐας , διὰ τὴν ἐλπίδα τοῦ γενήσεσθαι ζῷα φυλάττεται τῷ |
| δ ' αἰσθητοῦ ἀθροίσματος , τὸν μὲν νοητὸν κόσμον κρίνει νόησις μετὰ λόγου , τουτέστιν οὐκ ἄνευ λόγου , τὸν | ||
| , διότι πεπλήρωται τῶν ἀγαθῶν ὅλων ἡ μακαριωτάτη τῶν θεῶν νόησις : οὐ τοίνυν προορῶσι μέν , ὡς σὺ τοπάζεις |
| μία ἀγκύλη . Ἐπεὶ πολλάκις ἐκ τῶν εὐτόνων σωμάτων σφοδρᾶς τάσεως γινομένης ἀπὸ μέρους αἱ τοῦ βρόχου ῥήγνυνται ἀρχαί , | ||
| τοῦτο πάλιν οὐχ οἷόν τε καλῶς ἐργάσασθαι χωρὶς ἀντι - τάσεως . χρὴ τοίνυν ἢ διὰ τῶν χειρῶν , εἰ |
| κατηγορούμενα πάντα πῶς θηρεύεται διδάσκων , κἀκ τῆς τούτων ποιᾶς συνθέσεως τὸν ὅρον ἀποτελῶν , ἓν μὲν καὶ αὐτὸν τῶν | ||
| καὶ τοῖς φαυλοτάτοις ὄντα . ταυτί μοι δοκεῖ μηνύματα τῆς συνθέσεως εἶναι τῆς Δημοσθένους ἀνυφαίρετα καὶ χαρακτηρικά , ἐξ ὧν |
| καὶ τῆς τετράδος ἀποτελουμένῃ πεντάδι διὰ τὸ μὴ προϋποκεῖσθαι τῆς προσθέσεως τὴν πεντάδα καὶ ἀεί ποτε ὀφείλειν τὸ προστιθέμενον προϋποκειμένῳ | ||
| καθ ' αὑτὸ ὑπαρχόντων συμβεβηκότων εἶναι ὁρισμούς , ἐπειδὴ ἐκ προσθέσεως ὑπάρχουσιν , ἅτε δὴ συμπαραλαμβανόντων αὐτοῖς καὶ τὰ ὑποκείμενα |
| , προσπίπτων ἢ λίθοις ἢ σκληροῖς βώλοις , καὶ τῆς ποιότητος τῆς γῆς ἀντιλαμβανόμενος γεῶδες τὸ ἔλαιον ποιήσει . δεῖ | ||
| ἀθάνατον , ἀίδιον , ἀγέννητον . Τρίτον δὲ ἴδιον τῆς ποιότητος τὸ ἀπογεννώμενον ἐκ τοῦ πρώτου ἰδίου , τοῦ ἐπιδέχεσθαι |
| , τὰ ἐκείνοις ἑξῆς προσθήσομεν . καὶ τὴν ἐνέργειαν τῆς αἰσθήσεως καὶ τοῦ αἰσθητοῦ τὴν αὐτὴν μὲν καὶ μίαν εἶναι | ||
| αἱ τοῦ ζῴου δυνάμεις ἀλλήλων ἔχονται : νοῦ γὰρ καὶ αἰσθήσεως ἔτι δὲ αἰσθητοῦ τριῶν ὄντων μέσον μέν ἐστιν αἴσθησις |
| χερουβὶμ τὸν θεὸν ὑπὲρ ἀνθρώπων . ἕκτῃ ἀγγέλων παράστασις καὶ διάκρισις πάσης κτίσεως . ὥρα ζʹ * ἐν ᾗ αἰνοῦσιν | ||
| καὶ τὸ ἐκ ταύτης ὠφελούμενον . μόνη γὰρ ἡ τούτων διάκρισις προθυμίαν εἰς ἀρετῆς ἄσκησιν ἂν παράσχοι καὶ πρὸς τὴν |
| ἐπ ' εὐθείας κινουμένοις τὸ σχῆμα τὴν αἰτίαν ἔχει τῆς κινήσεως , ἀλλ ' ἡ ῥοπή : σῶμα οὐ μόνον | ||
| τὸ ποσὸν νενοῆσθαι , ἀλλὰ τὸν μὲν χρόνον τῷ μέτρον κινήσεως εἶναι καὶ τῷ πρός τι δοτέον αὐτόν , τὸν |
| ὁμοίως δὲ κἀν τῷ ὁ πατὴρ ὁ ἐμός τὰ τῆς συντάξεως τὸν αὐτὸν ἐπέχει λόγον : τὸ γὰρ πρόσωπον τὸ | ||
| πρὸς νόησιν , ἀφιστᾶσα τῆς παχυτέρας καὶ μορφωτικῆς τῶν ἐνύλων συντάξεως . ὅμως δὲ λεγέσθωσαν ταύτῃ διαφέρειν . τί οὖν |
| ποιότητας ἢ ποσότητας ἢ ἄλλο τι τῶν συμβεβηκότων αὐταῖς , φαντασία δὲ τῶν αἰσθήσει φανέντων τύπους καὶ εἰκόνας ἐν αὑτῇ | ||
| οὐδέν , ἀλλ ' ἢ ἄλογος : οὐδὲ γὰρ ἡ φαντασία τύπον ἑαυτῆς προβάλλεται , ἀλλὰ τοῦ αἰσθητοῦ , οἷον |
| ἢ τοῦ ἀνακοπέντος πνεύματος , εἶτα ἀπόθεσις τελεία τῆς ὀφειλομένης συστολῆς . σκζʹ . Ἀραχνοειδής ἐστι σφυγμὸς ὁ μικρὸς μὴ | ||
| τὴν ἔμφυτον θρέψαι τε καὶ ἀναψύξαι θέρμην , τῆς δὲ συστολῆς ἀπὸ τῶν ἐκτὸς ἐπὶ τὰ ἐντὸς κινήσεως οὔσης ἐπὶ |
| : τὸ δὲ λογικὸν αὐτὸν εἶναι καὶ μὴ ἄλογον χωρὶς δείξεως αἰτεῖταί τε καὶ τίθησιν . εἰ δέ ἐστιν ἀσθενὴς | ||
| τὸ ἐνδέχεσθαι καὶ αὐτὴ συνάγει διὰ τῆς ἐπ ' εὐθείας δείξεως : διὸ καὶ τέλειος ὁ συλλογισμός . ἐπειδὴ γὰρ |
| τοῦ ὅλου φαντασίαν συμπληρωτικοί , καθάπερ καὶ οἱ διὰ πασῶν φθόγγοι τοῦ ἑνὸς κατὰ ὁμοίαν ἀντίληψιν ἀπεργαστικοί . Τὰ μὲν | ||
| . ἔμψυχον μὲν ἡ τῶν ζῴων φωνή , ἄψυχον δὲ φθόγγοι καὶ ἦχοι . τῆς τοῦ ἐμψύχου φωνῆς ἡ μέν |
| λέγων ἀλλ ' αὐτὰ τὰ ἀναγκαιότατα . Δοκεῖ μοι τῆς συνθετικῆς ἐπιστήμης τρία ἔργα εἶναι : ἓν μὲν ἰδεῖν , | ||
| ἁρμοσθῆναι καλλίονες καὶ ἐπιτηδειότεραι . Μία μὲν δὴ θεωρία τῆς συνθετικῆς ἐπιστήμης ἡ περὶ αὐτὰ τὰ πρῶτα μόρια καὶ τὰ |
| ἀποτέλεσμα , ἀλλὰ παρακολούθημα . Ὅτι οἱ μὲν ἀπὸ τῆς λογικῆς ψυχῆς ἄχρι τῆς ἐμψύχου ἕξεως ἀπαθανατίζουσιν , ὡς Νουμήνιος | ||
| ἑτέρην προτέρην : τὴν ἀμείνω λέγει καὶ αὐτὴν οὖσαν τῆς λογικῆς ψυχῆς ἅμιλλαν σύντονον πρὸς τὸ ἀγαθὸν ὁρῶσαν . ταύτην |
| τοῖς ἰατροῖς καὶ χωρίον ἐσκοπεῖτο τῇ νόσῳ κατάλληλον εὖ τε κράσεως ἔχον καὶ θυμηδίαν τινὰ παρέχον τῷ κάμνοντι , ὁ | ||
| οἰόν τ ' ἦν τὰ ἐξ ἐκείνων , ἴσοις μέτροις κράσεως συνίστασθαι : ἦ γὰρ ἂν ὁμοιοειδῆ καὶ ὁμοιότροπα , |
| ἀσυλλόγιστον γίνεται τὸ σχῆμα ἐν πρώτῳ ἢ δευτέρῳ τῆς μείζονος μερικῆς οὔσης . καὶ δηλονότι , εἰ ἀποφατικὸν εἴη τὸ | ||
| καὶ τὸ ψεῦδος , τήν τε καθόλου κατάφασιν μετὰ τῆς μερικῆς ἀποφάσεως καὶ τὴν καθόλου ἀπόφασιν μετὰ τῆς μερικῆς καταφάσεως |
| , μηδενὸς εὑρισκομένου κανόνος τῆς κατ ' ἀλήθειαν τῶν πραγμάτων ὑπάρξεως , ἢ ἀνάπαλιν ὡς προπετεῖς ἐλέγχεσθαι τοὺς σκεπτικοὺς καὶ | ||
| εἶναι : τὸ δὲ ἐπ ' ἴσης ὡς κέντρον ὂν ὑπάρξεως καὶ ἀνυπαρξίας : ἴσον γὰρ ἑκατέρας ἀπέχει . τὸ |
| ἕλικος γένεσις ἁπλῆ : γεννᾶται γὰρ τῆς μὲν εὐθείας κύκλῳ κινουμένης περὶ τὸν ἄξονα , τοῦ δὲ σημείου ἐπὶ τῆς | ||
| ἑστάναι ἑστῶτος ἔτι μεταβάλλει , οὐδ ' ἐκ τῆς κινήσεως κινουμένης ἔτι μεταβάλλει : ἀλλὰ ἡ ἐξαίφνης αὕτη φύσις ἄτοπός |
| περιόδους πεπερασμένας ὁ κόσμος διοικῆται . Ὁ λόγος καὶ ἡ λογικὴ τέχνη δυνάμεις εἰσὶν ἑαυταῖς ἀρκούμεναι καὶ τοῖς καθ ' | ||
| ἀλλήλων οὐσίαι , τρόπον δὲ ἄλλον συνιοῦσαι , καθάπερ ἡ λογικὴ ψυχὴ καὶ τὸ ζῷον ἢ τὸ ὀστρέϊνον ζῷον καὶ |
| γὰρ ὁ μετέχων ταύτης τῆς δυνάμεως . Ἀρχὴν δὲ τῆς σκεπτικῆς αἰτιώδη μέν φαμεν εἶναι τὴν ἐλπίδα τοῦ ἀταρακτήσειν : | ||
| ὡς ἐκ τῆς ἐπικρίσεως τούτων ἀταρακτήσοντες . συστάσεως δὲ τῆς σκεπτικῆς ἐστιν ἀρχὴ μάλιστα τὸ παντὶ λόγῳ λόγον ἴσον ἀντικεῖσθαι |
| ; τίς δὲ δή ἐστιν ὁ ἀπολύων αὐτὰς ἀπὸ τῆς σωματικῆς συστάσεως καὶ μετὰ τὴν διάλυσιν συνάγων πάλιν εἰς μίαν | ||
| πῶς καὶ τίνος ὕλης μετέχουσιν ; Οὐ γὰρ δὴ τῆς σωματικῆς , ἢ ζῷα αἰσθητὰ ἔσται . Καὶ γὰρ εἰ |
| εἶπον ὅτι τῆς λεγούσης ἄνθρωπος δίκαιος οὐκ ἔστιν ἁπλῆς ἀποφάσεως μερικωτέρα ἐστίν . κατεσκεύασαν δὲ τοῦτον τὸν τρόπον : ἐλάμβανον | ||
| 〚 καὶ 〛 ἢ ἡ μὲν καθολικωτέρα , ἡ δὲ μερικωτέρα . εἰ οὖν ἕτεραί εἰσιν , οὐκ ἀποδεξόμεθα , |
| στοιχειώσει πορίσματα συναναφαίνονται μὲν ταῖς ἄλλων ἀποδείξεσιν , αὐτὰ δὲ προηγουμένης οὐ τυγχάνει ζητήσεως , οἷον δὴ καὶ τὸ νῦν | ||
| , ἕως ἂν μεγίστην περιφέρειαν κινηθῇ , εἶτα ἐλάττονα τῆς προηγουμένης , ἕως ἂν ἐπὶ τὴν ἐξ ἀρχῆς ἐλαχίστην περιφέρειαν |
| ρκ , καὶ αὐτῆς τῆς σελήνης ἐν ἀρχῇ τοῦ Ταύρου ὑποκειμένης πρὸς ἀνατολὰς ἀπέχειν τοῦ μεσημβρινοῦ ὥρας ἰσημερινὰς δ . | ||
| ἐνεπετάννυντο . μετὰ δὲ τοῦτο αἴθριον ἐξεδέχετο τὴν ἐπάνω τῆς ὑποκειμένης προστάδος τάξιν κατέχον : ᾧ κλῖμάξ τε ἑλικτὴ φέρουσα |
| καὶ τοῦ εἶναι τῷ υἱῷ ὡς ἀνθρώπῳ αἴτιος καὶ τῆς σχέσεως , ὁ δὲ υἱὸς τῆς σχέσεως μόνης τῷ πατρὶ | ||
| , ὡς δύνασθαι ῥᾷστά τινα , διὰ τῆς πρὸς ἄλληλα σχέσεως αὐτῶν , τὴν ὅλην οἰκουμένην μηδὲν εἰκόνος δεηθέντα τῷ |
| τὰ δένδρα : ἰδοὺ ταῦτα οὐ λήγουσιν εἰς ι : ἀνεπέκτατος δὲ πρόσκειται διὰ τὸ τοιοῖδε καὶ τοσοῖδε : ταῦτα | ||
| ὅτι μὴ ὑπὲρ τρεῖς συλλαβὰς ἡ λέξις . Πᾶσα πρόθεσις ἀνεπέκτατος βραχυκαταληκτεῖ , καὶ βραχυκαταληκτοῦσα , ἢ διὰ βραχὺ φωνήεντος |
| γὰρ τὸ πάντα ὡς τόδε τι σημαίνειν Τοῦτο περὶ τῆς ἀμφιβολίας εἴρηκε : σύνηθες γὰρ τὸ τὰ σιγώμενα σιγῶντα λέγειν | ||
| , ψευδόμεθα , ὁμοίως καὶ ψυχρόν : εἰ δὲ μετὰ ἀμφιβολίας εἴπωμεν οὐκ οἶδα τί αὐτὸ καλέσω , θερμὸν ἢ |
| οὗ τοῖς πολλοῖς τὸ εἶναι ὑπάρχει , ὥσπερ καὶ ἑνὰς νοητή , ἐξ ἧς ἡ συνέχεια πᾶσι τοῖς ἐνταῦθα . | ||
| εἴδη τῶν οὐσιῶν διατρίψει : τῶν δὲ οὐσιῶν ἡ μὲν νοητή τε καὶ ἀίδιος , ἡ δὲ αἰσθητή τε καὶ |
| , ΒΖ , τὸ δὲ διὰ τῆς ΑΕ καὶ τῆς διπλῆς τῆς ΕΗ ἰσοσκελὲς ἴσον ἐστὶ τῷ ὑπὸ ΑΕ , | ||
| εἴποις . . τοῦθ ' ἕτερον αὖ : ἔκθεσις τῆς διπλῆς ἤτοι ἀπόθεσις κώλων ἰαμβικῶν ὀκτώ , ὧν πρῶτον “ |
| ὁρώντων . ἔοικεν γὰρ δὴ πάλαι ὧδε βεβουλευμένῳ περὶ τῆς ὑστάτης ἡμέρας . δηλοῖ δὲ ἡ παρασκευή . καθῆστο μὲν | ||
| ἐκράτησεν ἁπάντων Ἀλέξανδρος , τὴν τοῦ Ἰνδοῦ παροικούντων ποταμίαν , ὑστάτης δὲ τῆς Παταληνῆς ἣν ὁ Ἰνδὸς ποιεῖ σχισθεὶς εἰς |
| τῆς ἐν τοῖς οὖσιν ἀληθείας ἀναγορεύσας ἀπέστη τῆς τῶν αἰσθήσεων ἐπιστάσεως . , . . , [ ] ἔχει δὲ | ||
| καταλήψεως , ἀλλὰ παρίσταντες , ὅτι μετὰ μὲν τῆς προσηκούσης ἐπιστάσεως καὶ τοῦ κατὰ τὸ ἀκόλουθον ἐπιλογισμοῦ γινομένη κατορθοῦν δύναται |
| τῆς δὴ ἀλογίας καὶ ὅλως τοῦ ἐπιθυμητικοῦ γέννημα οὖσα ἡ φυτικὴ κατὰ τὸν Πλάτωνα ὑποβέβηκε μὲν κατ ' οὐσίαν ἀπὸ | ||
| ἄλλαι δυνάμεις οὐκ ἀεὶ ἐνεργοῦσιν ἐν αὐτοῖς , ἡ δὲ φυτικὴ ἀδιακόπως τὸ οἰκεῖον δρᾷ , καὶ μάλιστα ἐν τοῖς |
| . Ἀλλά , φήσει τις , πῶς τοῦ ἑνὸς ἐγκειμένου ἔμφασις δευτέρου πληθυντικοῦ γίνεται ; πρόσκειται ὅτι τάξεως ὀνόματά ἐστινἄλλως | ||
| οὐκ ἀδίκημα μόνον τούτῳ πεπρᾶχθαι δοκεῖ . Κατὰ δὲ σχῆμα ἔμφασις γίνεται , ὅταν τις δεικτικοῖς χρῆται , οἷον οὗτος |
| ἀπὸ ὡροσκόπου , καὶ τὰ ἶσα ἀπὸ Κρόνου . † ἀρχέτυπος ὁ κλῆρος οὗτος γίνεται ἐπὶ τῶν ἡμέρας γενομένων ἀπὸ | ||
| εἶναι κόσμον , αὐτὸς ἂν εἴη [ τὸ παράδειγμα , ἀρχέτυπος ἰδέα τῶν ἰδεῶν ] ὁ θεοῦ λόγος . Φησὶ |
| ἅπερ οὐκ ἄν τις ἐπινοήσειεν δίχα τῶν ἄρθρων ἀποφήνασθαι , καθὸ αἱ προθέσεις μόνον ἐπὶ τὰ πτωτικὰ ἐφέροντο , οὐ | ||
| ἡ γὰρ φυσικὴ πρόταξις τοῦ η οὐκ ἂν ἐδασύνετο , καθὸ οὐδέποτε τὰ φωνήεντα πρὸ τοῦ χ δασύνεται . ὃν |
| ἐμβρύου καὶ τὰς ἀρχὰς ἀποδήσαντες πρὸς τὸν τύλον διὰ τῆς περιαγωγῆς τὴν ὁλκὴν ποιήσωνται , μὴ συνιέντες τὸ κοινόν , | ||
| τοῦ ἐπικύκλου πρόσνευσιν ἴδιον τῆς μὲν τοῦ κέντρου τοῦ ἐπικύκλου περιαγωγῆς περὶ τὸ Ε κέντρον τοῦ διὰ μέσων τῶν ζῳδίων |
| ἐκ τἀγαθοῦ τοῖς πᾶσιν ἐφήκουσαν ἕνωσιν καὶ διὰ τὴν τῆς ταυτότητος ἐν τοῖς ἀύλοις εἴδεσιν ἐπικράτειαν . ἀλλ ' οὗτος | ||
| τῷ ἀνθρώπῳ τὸ μουσικόν . καὶ τὰ τοιαῦτα φύσει τῆς ταυτότητος μετέχουσιν , ἤγουν τῷ εἶναι : τὸ δὲ μουσικὸν |
| τεκοῦσα πέντε τόκους ἀνὰ πέντε ἄρρενας . Καὶ περὶ μὲν κυήσεως καὶ χρόνου οὐκ ἀεὶ οὕτως , περὶ δὲ ἐκτέξεως | ||
| δύναται πάλιν ἕτερα γεννᾶν διὰ τὸ μὴ λαμβάνειν τὸν τῆς κυήσεως χρόνον : οὐ γὰρ οἷόν τε ἄνευ τοῦ κυῆσαι |
| ἢ περὶ ὀρθότητος ὀνομάτων , λογικός : Θεαίτητος ἢ περὶ ἐπιστήμης , πειραστικός : Σοφιστὴς ἢ περὶ τοῦ ὄντος , | ||
| τῇ ποιότητι , ὅτε ἔλεγεν ὅτι πρότερον τὸ ἐπιστητὸν τῆς ἐπιστήμης , τῶν μέντοι ἀντικειμένων ἐν πάσῃ κατηγορίᾳ ἐδεήθη : |
| , ἐξείπω . . Ἐμοί γε μὴν δοκεῖ τὰ τῆς ἐγκλίσεως ἐπιτεταράχθαι , ἐπεὶ σχεδὸν ἐγκλίσεις δύο συνωθοῦσιν εἰς μίαν | ||
| ὑποτακτικὸν ἄληται ὡς λάβηται . συστολῇ οὖν ἐγένετο ἢ μεταβολῇ ἐγκλίσεως , ὁμοίως τῷ ” ἐπεὶ ἄρ κεν ἀμείψεται ἕρκος |
| , δέον δὲ ἐν λόγοις ἐπιμορίοις εἶναι τὰ ἐμμελῆ . Τοιαύτης δὴ τυγχανούσης τῆς περὶ τὰς συμφωνίας τῶν Πυθαγορείων ὑποθέσεως | ||
| . ἀλλὰ καὶ χεῖρον ποιεῖ τὸ πρεσβύτερον καὶ τελειότερον . Τοιαύτης δὲ ἀνομοιότητος μετέχει τὰ εἴδη ἐν τῇ ὕλῃ γινόμενα |
| οὔτε τὸν κατ ' αὐτὴν θεωρητικὸν ἀλλὰ τὴν κατὰ τὸ λογιστικὸν αὐτῆς ἀρετὴν ἣ καὶ φρόνησις ὀνομάζεται . διὸ καὶ | ||
| τόπου καταδεδεγμένου τὸ πάθος , ἐφ ' ᾧ δὴ τὸ λογιστικὸν ἡμῶν ἱδρύσθαι φασίν , οὐκ ἂν καὶ ταῦτα ἔξω |
| τὸ τοιοῦτον καλεῖν . Ὃς δ ' ἂν μετ ' ὀρθῆς δόξης περὶ ὁτουοῦν τῶν ὄντων τὴν διαφορὰν τῶν ἄλλων | ||
| ἐστίν , εἴη ἂν ἡ ὑπὸ ΔΕΓ γωνία δύο πέμπτων ὀρθῆς : ὥστε ἑκατέρα τῶν ὑπὸ ΕΓΔ ΕΔΓ τεσσάρων πέμπτων |
| διὰ τούτων συμπληροῦσθαι : ἢ εἴη ἂν ὑστέρα ποιότητος καὶ ποσότητος . Ἐν μὲν οὖν ταῖς συνθέταις οὐσίαις καὶ ἐκ | ||
| μὲν ποῖος ἐπὶ ποιότητος τάσσεται , τὸ δὲ πόστος ἐπὶ ποσότητος : ὅθεν ὁ λέγων ποία ἐστὶν ὥρα ; ἀκυρολογεῖ |
| ἄλογος . ἡ μὲν οὖν θεία τοῦ θείου σώματος αὐτῆς ἐνέργεια . ἐν μὲν γὰρ αὐτῷ κινεῖται καὶ αὐτὸ κινεῖ | ||
| περὶ μὲν τὸ σῶμα ἕξις , κίνησις , σχέσις , ἐνέργεια , δύναμις , ὄρεξις , ὑγίεια , ἰσχύς , |
| ὕπνος σύνοδός τις τοῦ θερμοῦ εἴσω τῆς καρδίας καὶ ἀντιπερίστασις φυσικὴ διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν . ὅθεν δ ' ἐκλείπει | ||
| οἱ σταγόνες μᾶλλον τοῦ αἵματος καὶ τῶν ἐντέρων ἐπιφέρεται ἡ φυσικὴ πιμελή . προσέτι δὲ καὶ σαρκώδη τὰ ἐκκρινόμενα φαίνεται |
| ὕστερον δὲ γλαφυρώτατα δείξει ὅτι καὶ ἡ ἰσότης προτέρα τῆς ἀνισότητος . δείκνυσιν οὖν ὅτι τὸ πολλαπλάσιον πρῶτόν ἐστι τῶν | ||
| πόλοι ἐπὶ τοῦ ὁρίζοντος πίπτουσιν , ἀναιρουμένου τοῦ αἰτίου τῆς ἀνισότητος τῶν ἡμερῶν , τοῦτο δὲ ἦν τὸ ἔγκλιμα , |
| Διόπερ οὐδὲ τῷ νοεῖν αὐτὰ ἐνεργοῦμεν : ἔσται γὰρ οὕτω νοερὰ αὐτῶν ἡ ἐνέργεια καὶ ἀφ ' ἡμῶν ἐνδιδομένη : | ||
| ἐπιστήμῃ τὸ κακὸν πρὸ πείρας γνῶναι . Ὥσπερ δὲ ἡ νοερὰ διέξοδος κατάβασίς ἐστιν εἰς ἔσχατον τὸ χεῖρονοὐ γὰρ ἔνι |
| δὲ τῶν Μαριάμ , αἰσθήσει κεκαθαρμένῃ : δίκαιον γὰρ καὶ νοητῶς καὶ αἰσθητῶς τοὺς εἰς τὸ θεῖον ὕμνους καὶ εὐδαιμονισμοὺς | ||
| πρὸ αὐτῆς ἄν : οὐ γάρ , ἐπειδὴ πάντα ἐκεῖ νοητῶς , κατὰ τὸ λόγιον , ἤδη πάντα καὶ ἐν |
| περιττώματα , ἐν ὅσῳ ἐν ἡμῖν ἐστι , μετέχει τινὸς ζωτικῆς θέρμης , ἔξω δὲ προελθόντα ἀποψύχεται : ἔχει οὖν | ||
| , ἰσχνότεροι δὲ , ὅτι ἐν τῷ ἀχρήστῳ ἐξαγομένης καὶ ζωτικῆς θερμασίας . οἱ μέντοι πεπυκνωμένοι , τὸ ἐναντίον , |
| γενέσεως τῆς ἁλμυρότητος : οἱ μὲγ γὰρ ὑπόλειμμά φασιν τῆς πρώτης ὑγρότητος ἐξατμισθέντων πλείστων ὑδάτων : οἱ δὲ ἱδρῶτ ' | ||
| ὡς ἐκ χαλκοῦ ὁ ἀνδριάς . καὶ πάλιν ἐκ τῆς πρώτης κινησάσης ἀρχῆς , οἷον ἐκ τίνος γέγονε * * |
| πάλιν . καὶ πολλάκις δρᾷ τοῦτο , μεταξὺ ἡσυχίας καὶ ἐνεργείας ὤν , οὐ μὴν ἐς ἀκινησίαν ἐκπίπτων παντελῆ ποτε | ||
| τῶν ἀνομοίων φῶς γέγονε , καταλαμπόμενον ὑπὸ τῆς τοῦ θεοῦ ἐνεργείας παντὸς ἀγαθοῦ γεννήτορος καὶ πάσης τάξεως ἄρχοντος καὶ ἡγεμόνος |
| τοιοῦτον ἐπιδεῖξαι . τὰ γὰρ καλούμενα μέσα σχήματα συνέμπτωσιν ἀνεδέξατο ἐνεργητικῆς καὶ παθητικῆς διαθέσεως , ὥς γε ἀκριβέστερον ἐπιδείξομεν ἐν | ||
| συνεργούσης κατασκευάσματι ἐμβρύου δὲ πρὸς τὰ τῆς φύσεως ἔργα τῆς ἐνεργητικῆς αὐτοκινήτου ψυχῆς . ἦν δ ' ἀμέλει καὶ τοῦτο |
| ἐπὶ τῶν τοὺς ἀλφοὺς καὶ τὰς λεύκας ἐχόντων μέχρι τῆς ἐπιτάσεως . παρατεινούσης δ ' ἐπὶ χρόνον τῆς ἀρχῆς , | ||
| τοῦτον ὁ ἥλιος διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας παραίτιός ἐστι τῆς ἐπιτάσεως τῶν καυμάτων . Ἐν Ῥόδῳ μὲν γὰρ μετὰ λ |
| παράλυσιν , ἢ διὰ λιθίασιν : αἱ δὲ ὀνομασίαι τῆς ἐποχῆς τοῦ οὔρου εἰσὶ τρεῖς : πρώτη ἰσχουρία , ὅταν | ||
| : καὶ γὰρ ἐκ πληγῆς καὶ ἐκ τῆς τῶν ἐμμήνων ἐποχῆς , καὶ μάλιστα ἐξ ἀμβλώσεως : καὶ ψυγεῖσα δ |
| ὃν διὰ τοῦτο πλάσαι τοὺς ἀνθρώπους μυθεύονται : οἶδα καὶ ψυχικῶς Προμηθέα , τὸ τῶν ἀνθρώπων προβούλευμα καὶ τὴν πρόγνωσιν | ||
| δηχθεὶς ἡδονῇ , τῷ τῆς Εὔας ὄφει , ἰσχύσῃ κατιδεῖν ψυχικῶς τὸ σωφροσύνης κάλλος , τὸν Μωυσέως ὄφιν , καὶ |
| , δηλαδὴ τῶν τῆς Σελήνης σχηματισμῶν καὶ τῶν κέντρων τῆς καταρχῆς ἐχόντων μαρτυρίαν καὶ λόγον πρὸς τοὺς προειρημένους . Ἐπιτηρητέον | ||
| ὠφελούντων καὶ βλαπτόντων μίξις ἔσται καὶ τῶν δηλουμένων ὑπὸ τῆς καταρχῆς ἔκ τε ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ κατὰ τὴν ἔκβασιν . |
| . ἐπικὸν ἕν , μεθ ' ὃ τὰ τῆς δευτέρας περιόδου ὅμοια πέντε . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος . σύστημα | ||
| περιέχον λόγους Ϛ αʹ Περὶ τῆς σημασίας τοῦ κυρίου τῆς περιόδου βʹ Περὶ τοῦ περιπάτου τῶν οἴκων καὶ τοῦ περιπάτου |
| κοινὰ τοῖς εἴδεσιν : ὡς εἰ ἀφέλοι τις ἀπὸ τῆς διαιρετικῆς καὶ τῆς ἀναλυτικῆς τὸ πρὸς τοὺς ὁρισμοὺς ἀποβλέπειν καὶ | ||
| στοιχεῖα παραλαμβάνων . τῶν γὰρ λογικῶν ἁπασῶν μεθόδων ἴδιον , διαιρετικῆς λέγω καὶ ἀναλυτικῆς ὁριστικῆς τε καὶ ἀποδεικτικῆς , καθολικὰς |
| θρομβοῦται τὸ αἷμα , ἐμφράσσονται δὲ οἱ πόροι οἱ τῆς ἀναπνοῆς , εἶτα , τοῦ πνεύματος ἔνδον ἀποθλιβομένου , ἐπὶ | ||
| ἀὴρ σύμμετρος πρὸς τὴν κατάψυξιν ἢ ὁτιδήποτέ ἐστιν ἐκ τῆς ἀναπνοῆς γινόμενον , ὁτὲ δὲ τὸ ὑγρόν : οὐ γὰρ |
| τὴν εὕρεσιν τὴν παρὰ τοῦ θεοῦ Ἑρμοῦ εἰς ἀνθρώπους διὰ μεσότητός τινος ἔρχεσθαι , ἡ δὲ δαιμονία φύσις ἐστὶν ἡ | ||
| φανεῖεν χείρους καὶ ἦσαν οὐκ ἀδύνατοι : τὸ οὐκ ἀδύνατοι μεσότητός ἐστι ῥῆμα , οἷον οὔτε τελείως δυνατοὶ οὔτε ἀσθενεῖς |
| ̈ . . γένος δέ ἐστι πλειόνων καὶ ἀναφαιρέτων ἐννοημάτων σύλληψις , οἷον „ ζῷον „ : τοῦτο γὰρ περιείληφε | ||
| τῆς μήτρας ἐπὶ μόνων τούτων ἐστίν , οἷον κάθαρσις , σύλληψις , ἀπότεξις * * * * * * * |
| ἐν ᾧ λόγῳ ἐστὶν ἡ διὰ πασῶν καὶ διὰ πέντε μικτὴ συμφωνία , ὅπερ οὐχ ὑπῆρχε τῇ προτέρᾳ μεσότητι γʹ | ||
| κεφαλαίων ἑκάτερον ἂν εἴη τῶν προοιμίων μικτόν , ἐπεὶ καὶ μικτὴ τῶν κεφαλαίων ἡ φύσις . τὰ δὲ ἐντεῦθεν λοιπὸν |
| ἀιδίοις ἀπολείπουσιν οἱ ἄνδρες , οἷον τὸ τῆς ὁμοιότητος ἢ ἰσότητος ἢ ταυτότητος εἶδος , οὗ μετέχει μὲν καὶ ὁ | ||
| Τῷ δὴ ἑνὶ μὴ ὄντι , ὡς ἔοικε , καὶ ἰσότητος ἂν μετείη καὶ μεγέθους καὶ σμικρότητος . Ἔοικεν . |
| ] ἂν [ ἑνότης ] : δύναται γὰρ ἐκ τῆς ὁμοιότητος ὑπάρχουσι διαιώνιον ἔχειν τὴν τελείαν εὐδαιμονίαν , ἐπειδήπερ οὐχ | ||
| . αἱ δὲ βάλανοι καλούμενοι ἀπὸ τῆς πρὸς τὰς δρυινὰς ὁμοιότητος διαφέρουσι παρὰ τοὺς τόπους . αἱ μὲν γὰρ Αἰγύπτιαι |
| , συναγωνιζομένων αὐτῷ τῶν μεγίστων σκαφῶν . τοιαύτης δὲ τῆς διατάξεως γενομένης εὐχὰς ἑκάτεροι τοῖς θεοῖς ἐποιοῦντο , καθάπερ ἦν | ||
| πρὸς τὴν ἐξάρχουσαν αἰτίαν καὶ αὐτῆς τῆς ἐν τῷ κόσμῳ διατάξεως : καὶ τὰ μὲν ὡς ἐστερημένα τῆς γνώσεως παραφέρεται |
| , ὡς καὶ πρότερον ἐλέγομεν , ἀλλὰ τῆς τῶν πραγμάτων καταλήψεως ἕνεκεν . διελόμενος οὖν τὰ εἴδη τῶν προτάσεων εἴς | ||
| ἁπλοπαθεῖς εἶναι , τὴν δὲ διάνοιαν ἀπὸ τῆς τῶν αἰσθητῶν καταλήψεως ἐπὶ τὴν κατάληψιν τῶν νοητῶν ἰέναι . εἰ οὖν |
| ζῴων τὸν ἄνθρωπον λόγῳ τε καὶ μεταβατικῇ φαντασίᾳ καὶ ἐννοίᾳ ἀκολουθίας , ἀλλ ' οὔ τοί γε καὶ ἐν τοῖς | ||
| συνπλοκῆς ἢ διαζεύξεος ἢ αἰτίας ἢ συλλογισμοῦ ἢ ἀπορίας ἢ ἀκολουθίας ἢ τοῦ μὴ κε - χηνέναι τὴν σύνθεσις . |
| . . . . Παρμενίδης δὲ οὐκ ἂν δόξαι τῆς διαλεκτικῆς ἀπείρως ἔχειν , ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ | ||
| τὰ τοιαῦτα ἄττα ἀτεχνῶς σκοτεινὰ καὶ λοξὰ ῥήματα τῆς Ἀριστοτέλους διαλεκτικῆς , τούτῳ δὲ οὐχ ἕξετε προσενεγκεῖν τι βασανιστήριον οὐδὲ |
| διαλεκτική , τοῦ αἰσθητοῦ τὸ μὲν πίστις , τὸ δὲ εἰκασία , ἅ εἰσι δʹ . ἄλλοι τὰ ὅλα διακοσμηθῆναί | ||
| τῶν πρώτων ἐσφάλη . φαντασίας δ ' ἀληθοῦς δεύτερά ἐστιν εἰκασία καὶ στοχασμὸς καὶ ὅσα εἰς τὴν τῶν εὐλόγων καὶ |
| ἐν θεοῖς ὁλοτελής ἐστι , πάντα ἐν ἑαυτῇ καὶ αὐτὴ περιέχουσα κατὰ τὸ ἑαυτῆς ἰδίωμα . Ἡ μὲν γὰρ ἐν | ||
| ἀριθμόν : ἡ γὰρ ὑστάτη τελειότης αὐτὸς ἦν ἡ πᾶν περιέχουσα ἐν ἑαυτῇ . τοῦ δὲ κενοῦ παράδειγμα μὲν ἐν |
| τοὺς δὲ προβλήματα , ἀποβλέποντας εἰς τὸ σχῆμα μόνον τῆς προτάσεως . τὴν δὲ διαφορὰν τῶν τριῶν τούτων ὅτι βέλτιον | ||
| ὁ δὲ γος Μο μ , καὶ ποιοῦσι τὰ τῆς προτάσεως . Ἄλλως . Ζητῶ πρότερον τρεῖς ἀριθμοὺς ἴσους εἶναι |
| καὶ ἡμέρας ο καὶ ὥρας κβ , μοίρας δὲ τῆς φαινομένης τοῦ ἀστέρος παρόδου ξη κζ , ἡ δ ' | ||
| καὶ κατὰ τύχην : ἢ ὡς τῆς ἀληθείας ἐν ὑστέρῳ φαινομένης : ὡς καὶ Ἡσίοδός φησι [ . ] : |
| ἡ ὑπὸ ΑΕΒ γωνία τὰς διπλασίονας ἔγγιστα περιέχῃ μόνης τῆς ἡλιακῆς ἀνωμαλίας μοίρας δ μϚ , καὶ ἐπιζευχθείσης ἐπὶ τῆς | ||
| φοῖνιξ καὶ τοῖς πατρῴοις ἔθεσι χρῆται , ὥστε ὑπὸ τῆς ἡλιακῆς μόνης αὐγῆς , πατρός τε καὶ μητρὸς χωρίς , |
| γοργοῦ τῆς τε περιβολῆς παραπλησίως τούτοις , τραχύτητος δὲ καὶ σφοδρότητος οὐ παραπλησίως τῇ περιβολῇ , κατὰ δεύτερον δὲ καὶ | ||
| μέλλοντες ἀπαίρειν πρὸς μάχην καὶ τοῦ λιμένος ἐξιόντες , μετὰ σφοδρότητος ἤλαυνον πρὸς ἐπίδειξιν τῶν οἰκείων ὁρώντων . Ἀττικοὶ τὰ |
| τῆς ἀρετῆς οὐ διαπηδῶσα τὰς διὰ μέσου φύσεις , ἀλλὰ κατιοῦσα ἠρέμα ἀπὸ τῶν ἀρίστων ἐπὶ τοὺς καταδεεστέρους . Καὶ | ||
| βίων ὧν ἕνα αἱρεῖται ἡ ψυχὴ πρώτως ἐκ τοῦ νοητοῦ κατιοῦσα . Διὰ ταῦτα καὶ ἄλλα τοιαῦτα πολλὰ οὐκ ἀξιῶν |
| εἰς χωριστὰ καὶ ἀχώριστα , ἐν δὲ τῇ δευτέρᾳ εἰς χωριστὰ καὶ ἀχώριστα , τὰ ἀχώριστα δὲ εἰς συμβεβηκότα καὶ | ||
| , ὥσπερ τὰ χωριστὰ τῆς ὕλης τὰ μέν ἐστιν ὄντως χωριστὰ ὡς τὰ ἄυλα , τὰ δὲ κατ ' ἐπίνοιαν |
| ἄρα ἐστίν “ . Τοιαύτης δὴ παρὰ τοῖς Στωικοῖς κειμένης τεχνολογίας μήποτε τὸ ὅσον ἐπ ' αὐτῇ οὐ δύναται ἀπέραντος | ||
| οὐδὲ κατάληψις αὐτῆς γενήσεται . κατὰ τὰς τῶν Στωικῶν ἄρα τεχνολογίας ἀκατάληπτός ἐστιν ἡ ἀπόδειξις . Καὶ μὴν οὐδὲ ἔνεστι |
| Ἔνθα κορυσσομένης ] τὴν ἀρχὴν ποιουμένου τοῦ Τυρσηνικοῦ πελάγους τῆς αὐξήσεως τῇ τῶν κυμάτων φορᾷ . Ὥσπερ γὰρ ἤπειρός ἐστι | ||
| ἐναντία . ταῦτα δὲ ἄκρα μεταβολῆς , ὁμοίως δὲ καὶ αὐξήσεως μὲν τὸ πέρας τοῦ κατὰ τὴν οἰκείαν φύσιν τελείου |