τὰ δένδρα : ἰδοὺ ταῦτα οὐ λήγουσιν εἰς ι : ἀνεπέκτατος δὲ πρόσκειται διὰ τὸ τοιοῖδε καὶ τοσοῖδε : ταῦτα | ||
ὅτι μὴ ὑπὲρ τρεῖς συλλαβὰς ἡ λέξις . Πᾶσα πρόθεσις ἀνεπέκτατος βραχυκαταληκτεῖ , καὶ βραχυκαταληκτοῦσα , ἢ διὰ βραχὺ φωνήεντος |
ἔχει τὸ προφήτης : Νικόδημος : Δημοσθένης . Πᾶσα πρόθεσις βραχυκαταληκτεῖ ἀνεπέκτατος οὖσα δηλονότι πλὴν τῆς ἐξ καὶ εἰς : | ||
παραλήγει , μακροκαταληκτεῖ , πήρα . εἰ δὲ διφθόγγῳ , βραχυκαταληκτεῖ : πλὴν τοῦ αὔρα , καὶ Φαίδρα παρ ' |
καὶ οὗτος , καὶ ἄρθρον οὐκ ἐπιδέχονταιοὐδὲ . γὰρ ἕνεκα διαστολῆς παραλαμβάνεται , ἐπεὶ οὐδὲ αὐτὰ διαστέλλει , συνεμπεσόντα τοῖς | ||
γνωστόν , τοῦ τέλους ἐκθλιβέντος . ἔπειτα , εἰ ὑπὲρ διαστολῆς τῶν μεταβατικῶν πλαγίων αἱ σύνθετοι γεγόνασι , περισσὸν ζητεῖν |
μία ἀγκύλη . Ἐπεὶ πολλάκις ἐκ τῶν εὐτόνων σωμάτων σφοδρᾶς τάσεως γινομένης ἀπὸ μέρους αἱ τοῦ βρόχου ῥήγνυνται ἀρχαί , | ||
τοῦτο πάλιν οὐχ οἷόν τε καλῶς ἐργάσασθαι χωρὶς ἀντι - τάσεως . χρὴ τοίνυν ἢ διὰ τῶν χειρῶν , εἰ |
λελέξεται δὲ ἡμῖν δηλαδὴ ἐν τῷ δέοντι καὶ περὶ τῆς περιβολῆς . Ἀλλὰ νῦν ἐκεῖσε ἐπανιτέον . ἐναντίον γὰρ καθαρότητι | ||
, τύραννος δὲ ἐθνέων . ὅλως οὖν πᾶν ὅπερ ἀπήλλακται περιβολῆς σχῆμα καθαρὸν ποιεῖ τὸν λόγον . αὐτίκα τὸ ἐπειδὴ |
ἄλλος ἀλλοδαπός , πάλιν τὴν ἀναίρεσιν τῶν προσώπων τῆν ἐθνικῆς παραγωγῆς ἐπαγγελλομένης . ὥστε ἀνθυπάγεσθαι μὲν τῷ ποῖος , προλελημματισμένον | ||
οὐκ ἀπολιμπάνει λέξιν σημαίνουσάν τι , χωρὶς εἰ μὴ ἐκ παραγωγῆς μὲν μὴ εἴη , ἐκ δὲ συντάξεως τοῦ δέ |
ἐν αἷς εὑρίσκεται , καὶ τελευταῖον ἐπάγειν τὸν περὶ τῆς μεταλήψεως λόγον : δευτέραν δὲ τήνδε , ὅτι αἱ μὲν | ||
, ἤδη δὲ καὶ τῆς τῶν ἀθύτων καὶ ἀνιέρων σαρκῶν μεταλήψεως . δίκαιον γὰρ τῶν συμβολικῶν νουθετήσεων καὶ τὸ προφαινόμενον |
ἱκανῶς φυλάττωσιν . Οὔκουν τό γε εἰκός . Ἔστω δὴ διακριτικῆς τέχνης καθαρτική , καθαρτικῆς δὲ τὸ περὶ ψυχὴν μέρος | ||
ἐνίοτε καὶ ὀποβαλσάμου βάλλω # β . Συνίσταται ἴκτερος τῆς διακριτικῆς τοῦ πνεύματος δυνάμεως ἠτονηκυίας καὶ χωρίζειν καὶ διαπέμπειν εἰς |
ἐπὶ τῶν τοὺς ἀλφοὺς καὶ τὰς λεύκας ἐχόντων μέχρι τῆς ἐπιτάσεως . παρατεινούσης δ ' ἐπὶ χρόνον τῆς ἀρχῆς , | ||
τοῦτον ὁ ἥλιος διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας παραίτιός ἐστι τῆς ἐπιτάσεως τῶν καυμάτων . Ἐν Ῥόδῳ μὲν γὰρ μετὰ λ |
ἄλλην τινὰ προσθεῖναι πιθανὴν αἰτίαν εἶχεν , ὡς ἐπὶ τῆς ἀναδόσεως τὴν ἔκθλιψιν τῆς γαστρός . τῆς μὲν κοιλίας ἐνθλίβειν | ||
, οὐ τῇ καθάρσει ψιλῇ , σχεδὸν δὲ δοξαστῷ τῆς ἀναδόσεως λόγῳ τὴν φυσικὴν εὐαρέστησιν ὑπεργασάμενον , ἐνίοις δὲ διὰ |
στοιχειώσει πορίσματα συναναφαίνονται μὲν ταῖς ἄλλων ἀποδείξεσιν , αὐτὰ δὲ προηγουμένης οὐ τυγχάνει ζητήσεως , οἷον δὴ καὶ τὸ νῦν | ||
, ἕως ἂν μεγίστην περιφέρειαν κινηθῇ , εἶτα ἐλάττονα τῆς προηγουμένης , ἕως ἂν ἐπὶ τὴν ἐξ ἀρχῆς ἐλαχίστην περιφέρειαν |
πολλῶν . ὅθεν καὶ κανόνα τινὰ καὶ ἐπὶ ταύτης τῆς πλοκῆς παραδίδωσιν , πότε δυνατόν ἐστι τὰ ἅμα λεγόμενα καὶ | ||
ἐστὶν εἶδος . Θεόδωρος δ ' ἐν Ἀττικαῖς Γλώσσαις στεφάνων πλοκῆς γένος παρὰ Πλάτωνι ἐν Διὶ Κακουμένῳ . εὑρίσκω δὲ |
μεριστῆς οὔτε ἄλλης τοιαύτης ἐν τῇ παρουσίᾳ τῶν θεῶν ἐμφυομένης παρισώσεως . Πρὸς μὲν γὰρ τὰ ὁμοφυῆ κατ ' οὐσίαν | ||
τὸ σχῆμα τῆς κατὰ κῶλον ἐπαναφορᾶς , ὅπερ ἐστὶ καὶ παρισώσεως εἶδος , μέχριμέχριμέχρι . καὶ πλεῖστα ἀντιλέγων τούτοις ] |
ἄρα στενάξας , καὶ ἐς τρὶς ἐκάλεσε τὸν Σόλωνα . αἰθρίας γὰρ οὔσης καὶ πανηλίου ἡμέρας ἄφνω καὶ ἀδοκήτως νέφη | ||
ὀλίγον οἶνον ὑπολελειμμένον , ἐπλήρωσεν ὕδατος . γενομένης δ ' αἰθρίας εἰς τὸν αὐτὸν ὑποστρέψαντες τόπον , γευσάμενοι τοῦ μίγματος |
ἀνωμάλου κινήσεως μετὰ πυκνότητος , ἐν ἀκμῇ δὲ σφοδροτάτης μετὰ ἐπάρσεως καὶ τάχους ὑπερβάλλοντος . κατὰ δὲ τοὺς νεωτέρους ἡ | ||
λόγος . ἀντὶ τοῦ κενόδοξος καὶ οἰήσεως γέμων φρονήματος ] ἐπάρσεως πλέως ] πεπληρωμένος ὁ μῦθος ] ὁ λόγος τούτου |
εἶπε ” τεκούσας “ καὶ ” φυλάξαι “ ἐπὶ τῆς βλαστήσεως τῆς ἀμπέλου : λίαν γὰρ εἰς σίνος εὐχερής . | ||
ἐαρινὴν ἐνοφθαλμίσας ἐν ἡμέρᾳ εὐδιεινῇ , ὅταν ἐν ἀρχῇ τῆς βλαστήσεως ᾖ τὰ δένδρα , σφόδρα ἐπέτυχον . καθαρτέον δὲ |
? ? ξυμφορᾶς ? ? ? ? ? ? ? ἐπερχομένης ? ? , τῇ στρατοῦ παρουσίᾳ παραμυθία ? τε | ||
δύνοι δ ' ἀνέφελος μαλακῇ ὑποδείελος αἴγλῃ , καί κεν ἐπερχομένης ἠοῦς ἔθ ' ὑπεύδιος εἴη . Ἀλλ ' οὐχ |
Μουσῶν ὁ λόγος . ὡς γὰρ ἔφην , Ἀπόλλων μὲν προκατάρχει τῶν κρουμάτων , πρὸς δὲ τὰ κρούματα εὐρύθμως αἱ | ||
τῆς ἐκ θεῶν τιμῆς . πιτνεῖ : ἢ πίπτει ἢ προκατάρχει . πιτνεῖ : καταπίπτει . τὸ δὲ βαρὺ πένθος |
ἐνάτῃ κελεύει τοῦτο ποιεῖν , ὡς ἤδη καὶ τῆς θέρμης ληγούσης καὶ τῆς ὑγρότητος . ἐν δὲ τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τοῦτο | ||
φασι καὶ τὰ σπλάγχνα τῶν μυῶν πάντων φθίνειν μὲν σελήνης ληγούσης , αὔξεσθαι δὲ ἀκμαζούσης : * * * εἰ |
, ΒΖ , τὸ δὲ διὰ τῆς ΑΕ καὶ τῆς διπλῆς τῆς ΕΗ ἰσοσκελὲς ἴσον ἐστὶ τῷ ὑπὸ ΑΕ , | ||
εἴποις . . τοῦθ ' ἕτερον αὖ : ἔκθεσις τῆς διπλῆς ἤτοι ἀπόθεσις κώλων ἰαμβικῶν ὀκτώ , ὧν πρῶτον “ |
πρὸς δὲ τούτοις ὥσπερ νόμον κατεστήσατο ὁ Κῦρος , ὅσα διακρίσεως δέοιτο εἴτε δίκῃ εἴτε ἀγωνίσματι , τοὺς δεομένους διακρίσεως | ||
διακεκριμένον διακεκριμένου διακέκριται , εἰ καὶ ἄλλος ἑκατέρου ὁ τῆς διακρίσεως τρόπος . Καὶ γὰρ τὸ καλὸν τοῦ δικαίου ἕτερον |
ἀπὸ τοῦ ἐζεύγνυν ἐπήγνυν ἐὰν ζευγνῶ καὶ ἐὰν πηγνῶ μετὰ περισπωμένης εἶναι : καθόλου γὰρ ὧν ἡ μετοχὴ εἰς ς | ||
δὲ ἐναρμόνιος φωνὴ ἡ συγκειμένη ἐξ ὀξείας καὶ βαρείας καὶ περισπωμένης , οἵα ἐστὶ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πᾶσα ἡ μιμουμένη |
ἐκ τῶν νόμων ἐπιτιθέντες δίκην , αὐτὸ δὲ τὸ τῆς ἐσχάτης δίκης ἀξίους πεφηνέναι μυρίους , ὧν οἱ πλείους οἰκιῶν | ||
τὸ τῆς ἐπιπέδου πλάτος τὸ ἀπὸ τοῦ κέντρου μέχρι τῆς ἐσχάτης περιφερείας . ἐπεὶ οὖν τὸ συμπληρωτικὸν πλάτους ἐξ ἀνάγκης |
καὶ τὴν ἐκ τῆς συνεμπτώσεως πλάνην προανελόντας τὸν προσήκοντα τῆς κλίσεως ἀποδιδόναι λόγον . Εἰλήφθω δὲ παραδείγματα τὸ πλεῖον , | ||
λῆγον , ὃ οὐ πάντως κλίσεως ἔτυχε . καὶ ἕνεκα κλίσεως καὶ συντάξεως τὸ μὲν πτύξ ὄνομά ἐστιν , ἐπεὶ |
αἰϲθάνεται , γελᾷ . Περὶ φθίϲιοϲ . Ἢν ἕλκοϲ ἐξ ἀποϲτάϲιοϲ ἐν τῷ πνεύμονι γένηται , ἢ ἐκ βηχὸϲ χρονίηϲ | ||
ἧπαρ τρέπεται . ἢν δὲ ἔτι πολλὸν ὑπερβάλλῃ χρόνον ἄνευ ἀποϲτάϲιοϲ , ἐϲ ὕδρωπα ἄφυκτον τελευτᾷ : διψαλέοι , βραχυπόται |
φασὶ δ ' , ὡς παῖδα θύσαις ὑπὲρ μαν - τικῆς , ἣν τὰ νεαρὰ τῶν σπλάγχνων φαίνει , πρόσκειται | ||
τροπῇ τῆς ἐσχάτης εἰς μενος καὶ συστολῇ τῆς κλι - τικῆς ἐκτάσεως τὴν μετοχὴν ποιεῖ : ἔστιν οὖν ἐτυψάμην καὶ |
: Ὕλλος ποταμὸς Λυδίας . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς λυ συλλαβῆς ἀρχομένη : διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφεται λύαιος : | ||
εἰς ος δισύλλαβοι γενικαί : οἷον Αἴας ἐπὶ τῆς πρώτης συλλαβῆς ἔχει τὸν τόνον καὶ ἡ Αἴαντος , χάριτος ἔρωτος |
ἐν τῇ Ῥωμαίων πόλει , γίνεσθαι δέ μοι δοκοῦσιν ἐξ ἐπιρροῆς μὲν αἵματος , καθάπερ ἡ φλεγμονή , μὴ μέντοι | ||
καὶ ἐρυθριάσαν τὸ πῦρ τὴν πρᾶξιν τοῦ υἱοῦ ἀνεκόπη τῆς ἐπιρροῆς . καὶ παρῆλθον ὁ παῖς καὶ ὁ πατὴρ ἀβλαβεῖς |
' ἑαυτὸν καὶ παντάπασιν ἀπηλλαγμένου τῆς πρὸς τὸν περισσὸν κἀνταῦθα ἐπιπλοκῆς τὸ μέν ἐστιν ὑπερτελὲς τὸ δὲ ἐλλιπὲς ἐναντία ἀλλήλοις | ||
: παλαιστρίς αὐληστρίς ἐπακτρίς . Τὰ εἰς ΡΙΣ μετ ' ἐπιπλοκῆς μέσου ἢ δασέος ἢ τοῦ Π βαρύνεται : εἰ |
. τὸν τοῦ Αὐγέου λαόν . σταθμᾶτο : περιεγράφετο . ἐσημειοῦτο . ἐχωρογράφει . ἐποίει . σταθμᾶτο : κατεμετρεῖτο . | ||
βεβαὼς βεβώς : τὸ γοῦν αἰζηὸς , ὡς ἔφαμεν , ἐσημειοῦτο κατὰ τὴν ἄρχουσαν : σημειοῦται δὲ καὶ κατὰ τὴν |
ὁμοίως δὲ κἀν τῷ ὁ πατὴρ ὁ ἐμός τὰ τῆς συντάξεως τὸν αὐτὸν ἐπέχει λόγον : τὸ γὰρ πρόσωπον τὸ | ||
πρὸς νόησιν , ἀφιστᾶσα τῆς παχυτέρας καὶ μορφωτικῆς τῶν ἐνύλων συντάξεως . ὅμως δὲ λεγέσθωσαν ταύτῃ διαφέρειν . τί οὖν |
ταῦτα δὲ οὐ πολλά ἐστιν , ἀλλ ' ὀλίγα καὶ εὐαρίθμητα : τὰ γὰρ πάντα τέσσαρά ἐστι καὶ αὐτὸς ὁ | ||
φθάνοντος ; ἢ γὰρ οὐδὲν ἐγίγνετο ἂν ἢ κομιδῆ τινα εὐαρίθμητα οὐδὲ αὐτὰ ἄπηρα . ἐπεὶ καὶ ὅσα πώποτε ἢ |
] κατὰ δὲ τὰς βάσεις ἡ δακτυλική βάσις καλεῖται ἡ κατάληξις τῶν κώλων , μεταφορικὴ δέ ἐστιν ἡ λέξις ἀπὸ | ||
σάλπιγξ , σφίγξ . Ἰστέον δέ , ὅτι ἄλλο ἐστὶ κατάληξις καὶ ἄλλο ἐπιφορά . Κατάληξις μέν ἐστιν , ὅταν |
Ὃν τρόπον ἐπὶ τῶν ἀριθμῶν ἡ μετὰ τὸν δυϊκὸν αὔξησις πληθυντικὴ καλεῖται , Αἴας γὰρ καὶ Αἴαντε καὶ Αἴαντες , | ||
ὦ βήματε . Πληθ . Τὰ βήματα : πᾶσα εὐθεῖα πληθυντικὴ τῶν οὐδετέρων εἰς α λήγει : εἰ δέ που |
μέλλειν , ἀλλ ' ἔστ ' ἐπ ' αὐτῆς τῆς ἀκμῆς , ᾗ δεῖ παρόντ ' ἀμύνειν . Οὔκουν ὁρᾷς | ||
τί ἄν τις φαίη ἢ μὴ ἐξικέσθαι καὶ μέχρις αὐτῆς ἀκμῆς τὸ νόσημα , προαπειρηκυίας ὥσπερ τῆς φύσεως , καὶ |
κατὰ τῆς θαλάττης ἐδεδύκεσαν ἐπικλυζόμεναι , χρόνῳ δ ' ὕστερον ἐλαττουμένης ἠρέμα κατ ' ὀλίγον ἀνίσχουσαι διεφάνησαν , ὡς αἱ | ||
κατὰ τῆς θαλάττης ἐδεδύκεσαν ἐπικλυζόμεναι , χρόνῳ δ ' ὕστερον ἐλαττουμένης ἠρέμα , κατ ' ὀλίγον ἀνίσχουσαι διεφάνησαν , ὡς |
τοῦ ἕως ἀκμάζομεν . ποιεῖν τι δεῖ ἕως ἀκμάζομεν . ἀφαυρὰ γὰρ τὰ τῶν γερόντων , ἰσχυρὰ δὲ καὶ ἔνικμα | ||
τοῦ ἕως ἀκμάζομεν . ποιεῖν τι δεῖ ἕως ἀκμάζομεν . ἀφαυρὰ γὰρ τὰ τῶν γερόντων , ἰσχυρὰ δὲ καὶ ἔνικμα |
δ ' ὁ πράττων συγχρῆταί τισι πρὸς τὴν τελειότητα τῆς προθέσεως , μέρη ταῦτα οὐ χρὴ νομίζειν τῆς ἐνεργείας , | ||
κατὰ τὴν Αἰολίδα διάλεκτον , ἵνα μὴ τὸ ἴδιον τῆς προθέσεως ἀποστήσωσιν , λέγω τὴν ἀναστροφήν : εἰ γὰρ καὶ |
ἀρχὴ καὶ ἐπὶ τοῦ ὑπερσυντελίκου , οἷον λέλεχα ἐλελέχειν , ἔφθαρκα ἐφθάρκειν . ἐτετύφεις : πᾶν πρῶτον πρόσωπον εἰς ν | ||
τῆς αὐτῆς ἄρχεται ὁ παρακείμενος , ἠγόραζον ἠγόρακα , ἔφθειρον ἔφθαρκα : ἐὰν δὲ ἀπὸ βραχείας ἄρχηται ὁ παρατατικός , |
ταύτης λαμβάνεσθαι , ἵνα μὴ ἐπ ' ἄπειρον γινομένης τῆς ἐπεκτάσεως ἀδυνατώτατον εἴη ἀνδρὶ πολιτικῷ τὴν εὐδαιμονίαν περιγίνεσθαι . περὶ | ||
ἓν περὶ αὐτὸ ἥ τε τῆς βραχύτητος καὶ ἡ τῆς ἐπεκτάσεως ὑποστήσεται δύναμις ἢ παρὰ μέρος . ἀλλ ' ὑφ |
ἀπὸ τοῦ δευτέρου προσώπου τοῦ παθητικοῦ παρατατικοῦ γίνεται συστολῇ τῆς ἀρχούσης ἐδίδοσο δίδοσο : πᾶν δὲ τρίτον ἑνικὸν παθητικὸν ἢ | ||
ἐγὼ προσέξω , ” φησί , “ μή ποτ ' ἀρχούσης ἐμοῦ τι δόξῃς ὕστερον κακῶν κύρειν . ” Πέρδικά |
ἐγκωμίοις ἂν πρέποι μᾶλλον ἢ ψόγοις . τοσαῦτα καὶ περὶ συγκρούσεως . Παράκειται δέ τις καὶ τῷ δεινῷ χαρακτῆρι , | ||
. ἔτυψεν , ἔκρουσεν . ἀρχὴν ἐποίησε . ἤγουν τῆς συγκρούσεως . διακόπτει . Περσικῆς . ἀκροστόλια . ἄλλην ] |
καταφάλαρα καπφάλαρα , καταχεῦσαι κακχεῦσαι : ἂν δὲ ἡ κατά πρόθεσις συγκοπὴν ὑπομένῃ , ἐπάγοιτο δὲ δύο σύμφωνα καὶ ἔνι | ||
τοῦ ῥητοῦ σαφηνείας εἰωθότων , καὶ λέγωμεν τίς τε ἡ πρόθεσις τοῦ Περὶ ἑρμηνείας καὶ τίνα ἔχει τάξιν πρὸς τὰ |
, ἐξ οὗ καὶ τὸ διαιρῶ συντάσσεται μετὰ γενικῆς καὶ αἰτιατικῆς . αἱρῶ , τὸ καταλαμβάνω . ἔστι καὶ αἴρω | ||
ὅτι παραλέλειπται πρόθεσις ἡ ἐπί καὶ ἡ γενικὴ ἀντὶ τῆς αἰτιατικῆς κεῖται : τὸ γὰρ ὅλον ἀντὶ τοῦ ἐπ ' |
ἢ τοῦ ἀνακοπέντος πνεύματος , εἶτα ἀπόθεσις τελεία τῆς ὀφειλομένης συστολῆς . σκζʹ . Ἀραχνοειδής ἐστι σφυγμὸς ὁ μικρὸς μὴ | ||
τὴν ἔμφυτον θρέψαι τε καὶ ἀναψύξαι θέρμην , τῆς δὲ συστολῆς ἀπὸ τῶν ἐκτὸς ἐπὶ τὰ ἐντὸς κινήσεως οὔσης ἐπὶ |
ὅπερ ἐξ ἀρχῆς παρεγράψατο : οὐ πάντως δὲ ἐπὶ πάσης παραγραφῆς στοχαστικόν : ἀλλ ' ἐνταῦθα μὲν στοχαστικόν : ἑκάστοτε | ||
: καὶ τοῦτο δὲ ἐζήτηται , τί δήποτε περὶ τῆς παραγραφῆς πρῶτον διαλαμβάνει , καὶ οὐ περὶ τῆς μεταλήψεως , |
' αὐταῖς , ἀρκεσθήσεσθαι δὲ τῷ θ ' ἵππῳ τῆς λαμπρότητος τῶν σημείων ἕνεκεν καὶ ἑνὶ αἰχμαλώτῳ , ὃς ἔτυχεν | ||
συμπεριδινούμενα , μὴ φαίνεσθαι δὲ ἐν ἡμέραι τῆι ὑπερβολῆι τῆς λαμπρότητος τοῦ ἡλίου καλυπτόμενα . ἀνατολὴν δὲ οὐ λεκτέον ἄστρου |
δὴ δυοῖν ὄντοιν τῆς Αἰγύπτου μερῶν ἐπὶ τῆς Λιβύης ἡ Ἐλεφαντίνη πεπόλισται : πάντα γὰρ ἐνταῦθα ἤδη συμπέπτωκεν , Αἴγυπτος | ||
δὲ οἰκήματα ἄττα προσγεγενῆσθαι , καὶ ὄνομα εἶναι τῷ χωρίῳ Ἐλεφαντίνη ἀπὸ Ἐλε - φαντίνης τῆς ἐν Αἰγύπτῳ . ἔχαιρον |
τις ἐφαίνετο τοὺς ἄνδρας προλιπεῖν . τί λέγεις ; οὐ περαίνεις αὐτὸν ἐφ ' αὑτοῦ τὸν λόγον , ἀλλ ' | ||
: πᾶν ἔχουσαν , πάμπλουτον . πρόσθεν : πρῶτον . περαίνεις : ποιεῖς , πληροῖς . πορίζων : ἀπεργαζόμενος . |
α καὶ ἑξηκοστῶν ζ . Ὥστε κατὰ τὸν ὑποκείμενον τῆς τηρήσεως χρόνον ἡ σελήνη παρήλλασ - σεν μὲν κατὰ πλάτος | ||
τὸ εἴσω νοούμενον . ἐκ γὰρ τῆς συνεχοῦς τοῦ φαινομένου τηρήσεως ἡ τῶν μειζόνων μελετᾶται κατόρθωσις . οὕτως οὖν καὶ |
τὰ ἡδύσματα . Εἶεν : ἡ οὖν δὴ τίσιν τί ἀποδιδοῦσα τέχνη δικαιοσύνη ἂν καλοῖτο ; Εἰ μέν τι , | ||
καθέστηκε , τὸ πατρῷόν σοι προγονικὸν ἐπὶ χρηστῇ τύχῃ τροφεῖον ἀποδιδοῦσα . καί μοι δοκεῖ προλαβὼν ὁ θεὸς τὴν ἐπὶ |
ἔχουσα , τὰ δὲ μεταξὺ ἐμβεβλημένα κατασκευαστικά ἐστι τῆς ἐπινοουμένης προσλήψεως , τῆς ἀλλὰ μὴν ἔστι τι τέλος τῶν πρακτῶν | ||
, τὸ συνεστηκὸς ἐκ λήμματος [ ἢ λημμάτων ] καὶ προσλήψεως καὶ ἐπιφορᾶς , οἷον ὁ τοιοῦτος , ” εἰ |
βραχυκαταληκτοῦσα , ἢ διὰ βραχὺ φωνήεντος ἐκφέρεται , ἢ διὰ βραχυνομένου : διὸ σημειώδης ἡ ἐξ καὶ ἡ εἰς , | ||
ῥηθήσεται . Θέσει μακραὶ γίνονται , ὅταν βραχέος ὄντος ἢ βραχυνομένου φωνήεντος σύμφωνα πίπτῃ μεταξὺ αὐτοῦ καὶ τοῦ τῆς ἑξῆς |
αἴτιον δὲ τὸ αὐτό . Τούτων δὲ γενομένων ἐξέρχεται τῆς ἰκμάδος πλέον ἢ κατατάσσεται : καὶ διὰ ταῦτα τῷ μὲν | ||
στερεὴ καὶ πυκνή ἐστιν , ὥστε μὴ νοσέειν ὑπὸ τῆς ἰκμάδος , καὶ διὰ τοῦτο νόσημα ἐν τῇ καρδίῃ οὐδὲν |
τῶν ζῳδίων κύκλου . Ἁπλῶς μὲν οὖν γινομένης τῆς τοιαύτης παρατηρήσεως αἱ τῆς σελήνης πρὸς τὸν ἥλιον διαστάσεις , ἔκ | ||
. εἰ δὲ τοῦτο , οὐ χρεία τῆς ἀναλογίας ἀλλὰ παρατηρήσεως τοῦ πῶς οἱ πολλοὶ διαλέγονται καὶ τί ὡς ἑλληνικὸν |
ψυχικὴ διάθεσις . οὕτω Φιλόξενος ἐν τῷ Περὶ τῆς Ἰάδος διαλέκτου . . , : μείς : ὡς παρὰ τὸ | ||
καθά φησι Νίκανδρος ὁ Θυατειρηνὸς ἐν τοῖς Ἐξηγητικοῖς τῆς Ἀττικῆς διαλέκτου . . . . μετρονόμοι : ἀρχή τις Ἀθήνησίν |
τῷ ποιητῇ ἡ χρῆσις καὶ σχεδὸν συνεχής . διὸ οὐδὲ Αἰολικώτερον χρὴ ἀναγινώσκειν , διηκούσης καὶ ἐπὶ πολλὰς διαλέκτους τῆς | ||
ἦν νέοτε , κατ ' Ἀττικὴν δὲ ἐπέκτασιν νέωτα , Αἰολικώτερον τοῦ ε εἰς α τραπέντος . καὶ τὸ ἐνίοτε |
ἀγγείου : ἢ γὰρ δι ' αἱμοῤῥαγίας ἢ δι ' αἱμοῤῥοΐδος . εἰ δὲ ἔχει ὦτα , λέγει ὅτι ἐν | ||
γὰρ τῷ χρώματι μέλαν . καὶ αὕτη μὲν ἡ τῆς αἱμοῤῥοΐδος διάγνωσις : αἱμοῤῥοῒς δέ ἐστιν ὁ καλούμενος ἀσκληπιασμός : |
ἐλλέβορον , ἀλλὰ τῆς ἐπιούσης , ἔγνωμεν καὶ παυσάμενον τῆς ἐνοχλήσεως . Τὰς δ ' ὑπερκαθάρσεις στήσομεν θερμοτάτῳ ποτῷ καὶ | ||
δὲ ἅπασαν ἐφ ' ἑαυτῷ τὴν τέχνην τῷ σφοδρῷ τῆς ἐνοχλήσεως . ἐνταῦθα τοίνυν περὶ τῶν πυρετῶν διαλέξεται , οἷς |
, καὶ οὐ τοῦ κοινοῦ τοῦ δὲ ἀπὸ τῆς Φωκίδος Ἀντικύρας , ἥτις , δέον αἰσχύνεσθαι κορικῶς , ἀπέξυσαι τὴν | ||
τοῦ καθαίρειν παύεται . ἔστι δ ' ὁ ἀπ ' Ἀντικύρας ἐλλέβορος πρῶτον μὲν τῶν ἄλλων εὐτραφέστερος , δεύτερον δὲ |
ὑπάρχοντος νεηνίεω , ὑπὸ λήματός τε καὶ ἀνδρηίης ἐστρατεύετο , οὐδεμιῆς οἱ ἐούσης ἀναγκαίης . Οὔνομα μὲν δὴ ἦν αὐτῇ | ||
τῆς ἀκρωμίης ὀστέον ὑπερέχειν καὶ ἐποχέεσθαι ἐπὶ τοῦ ἑτέρου , οὐδεμιῆς μεγάλης ἰητρείης ταῦτά γ ' ἂν δέοιτο : αὐτὸς |
δὲ τῆς διηγήσεως οὔσης , τῆς μὲν γενικῆς τῆς δὲ εἰδικῆς , τὴν μὲν γενικὴν οὕτως ὁρίζονται : διήγησίς ἐστιν | ||
ἐστιν ἡ κλῆσις ἄρχουσα , ὅπερ ἦν ἴσον τῷ ἀντὶ εἰδικῆς καὶ φθαρτῆς ἀρετῆς γενικὴν καὶ ἄφθαρτον γενέσθαι , ἐπιλάμψῃ |
ἢ χυλῷ ἀρνογλώσσου προστιθέμενα ἢ ἐγχυματιζόμενα . Εἰ δὲ ἐξ ἀναβρώσεως αἱμορραγία γένηται , τὰ πολλὰ μὲν ὡς εἴρηται οὐδὲ | ||
οὔσης διὰ ῥιγοπυρέτων , ἀποκρουστικῆς δὲ διὰ νομῶν ὑστερικῶν καὶ ἀναβρώσεως . Προσπαραληπτέον δὲ εἰς τὰ κατὰ μέρος εἴδη τῶν |
γένους εἰσὶ παραστατικαί , ἐκεῖνος , ὅδε , οὗτος , ὑπεσταλμένης τῆς αὐτός , ἥτις πάλιν δεικτικὴ γίνεται συντασσομένη ταῖς | ||
τῶν διαπορητικῶν . Ἆρα . Οὗτος κατὰ πᾶσαν διάλεκτον , ὑπεσταλμένης τῆς κοινῆς καὶ Ἀττικῆς , ἦρα λέγεται : ἦρ |
οὐ συνίστανται . Παχύνεσθαι χρὴ τὸ διαχώρημα πρὸς τὴν κρίσιν ἰούσης τῆς νόσου [ . . ] : καλῶς ἔφη | ||
οὕτω καὶ τὸ παχὺ δεῖ λεπτύνεσθαι , ἐν τῇ κρίσει ἰούσης τῆς νόσου . ἡ γὰρ φύσις ἐκ τῶν ἀντικειμένων |
λόγος . Μαινόμεθα , ὡς ἔφην ἐν τῷ περὶ ἱερῆς νούσου , ὑπὸ ὑγρότητος τοῦ ἐγκεφάλου , ἐν ᾧ ἐστὶ | ||
τέλους τῇ ἐν τῇ τέχνῃ πλείονι θεραπηΐῃ : ἄνεσις γὰρ νούσου τινὸς κάμνοντι παρέχει μεγάλην ἀλεωρήν : διὸ δεόμενοι τὴν |
τυγχάνει τῷ ἐρωτηματικῷ , πλὴν ὅτι προτίθησι τὴν πρόφασιν τῆς ἐρωτήσεως . Πάλιν δὲ τοῦ ἀποφαντικοῦ λόγου δύο ὄντων εἰδῶν | ||
τοῦτο ἔσκωψας καὶ οὐκ ἀπεκρύψω ; τοῦτο οὖν μετὰ ἠθικῆς ἐρωτήσεως , οἷον καὶ τὸ Ὁμηρικὸν “ ἐπεὶ οὐτιδανοῖσιν ἀνάσσεις |
μιᾷ βλαστῆσαι καὶ τέλειον γενέσθαι : ταχὺ δὲ αὖ πάλιν συστέλλεται καὶ ταπεινοῦται καὶ φθίνει , ψόγου τινὸς προσπεσόντος ἢ | ||
ἁρμόσει τὸ ὑπερέχον καὶ ἠρέμα παράγειν , ἐπανιέντα μὲν ὅτε συστέλλεται τὸ στόμιον , ἐφελκόμενον δὲ ὅτε διίσταται . καὶ |
τὰ γένη καὶ αἱ κτήσεις σημαίνονται : προτέτακται δὲ τῆς δοτικῆς , ὅτι πρὸς ὄνομα καὶ ῥῆμα κυρίως συντάσσεται , | ||
ταύτης ἔχεσθαι τῆς συντάξεως . ὡς μὲν οὖν οὐ δύναται δοτικῆς εἶναι πτώσεως , προφανὲς ἐκ τοῦ σημαινομένου , καθὼς |
περὶ τὰ βιωτικά . ΠΟΝΩΝ δὲ τὸ ΠΟ κοινή ἐστι συλλαβή . Ὑπὸ γὰρ τοῦ ν ἀμεταβόλου ἐκτείνεται . . | ||
: ἐν μὲν γὰρ τῷ προτέρῳ μακρά ἐστιν ἡ τελευταία συλλαβή , ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ βραχεῖα . Πᾶν μέτρον |
ἧς μόνης γινώσκειν δυνατὸν ἀκριβῶς τῶν ὄντων τὴν φύσιν . Διττῆς γὰρ οὔσης τῆς τοῦ λόγου σχέσεως , καθὰ διώρισεν | ||
εἰσαεὶ λαβόντα , μιμούμενα τὴν νοητὴν καθόσον δύναται φύσιν . Διττῆς δὲ φύσεως ταύτης οὔσης , νοητῆς , τῆς δὲ |
φησὶ “ νειαίρῃ δ ' ἐγγαστρί . ” καὶ τὸ νεάτη ἐσχάτη . ἐπὶ μέντοι τοῦ “ νειόθεν ἐκ κραδίης | ||
ἡ παραμέση κατὰ τὸν ἐπόγδοον λόγον ὑπερέχει , πάλιν ἡ νεάτη τῆς ὑπάτης διπλασία ἐστίν , ἡ δὲ παραμέση τῆς |
δὲ τῆς τοιαύτης κατασκευῆς δύναται καὶ τῆς ἀπ ' ἄκρων διατεινούσης ἐπὶ τὰ ὅλα καὶ τῆς ἐν μέρει θέσεως . | ||
οὖν οὔσης τῆς τῶν μαθημάτων θεωρίας καὶ οὕτως ἐπὶ πάντα διατεινούσης , ἡ μαθηματικὴ ἐπιστήμη γνῶσίς ἐστι μέση , πλεονάζουσα |
. ἕτερος δέ τις συγγενὴς τούτῳ περὶ τῆς τῶν ζῴων ὁμοφωνίας πρὸς μυθοπλαστῶν ἀναγράφεται : λέγεται γάρ , ὡς ἄρα | ||
δὲ οὗτος . καὶ μακρὸν ἂν εἴη τὸ νῦν ὑπὲρ ὁμοφωνίας διαλαβεῖν . Οὐκ ἐπεὶ δὲ ἐγκλίσεως ἀμοιρεῖ ἥδε ἡ |
ὁ μὲν τῆσδε , ὁ δὲ τῆσδε , μετὰ τῆς ἀφελείας καὶ σεμνότητα ἔχει . Καὶ τὸ ἐν γένει δέ | ||
οὐδὲν φροντίσαντες , λέγω περὶ αὐτῆς σεμνότητος , περὶ αὐτῆς ἀφελείας , τῶν ἄλλων ἰδεῶν , τάχα ἂν περὶ Δημοσθένους |
τοὺς λεηλατήσοντας . ἔπαυσαν δ ' αὐτοὺς Ῥωμαῖοι τῆς τοιαύτης ἐπιτηδεύσεως . ἀνὰ μέσον δὲ τούτων τῶν πόλεων ἐστὶ τὸ | ||
παιδίῳ καὶ πρεσβύτῃ καὶ ἰδιώτῃ . Τὰ δ ' ἐξ ἐπιτηδεύσεως λουτρὰ θερμαίνοντα μὲν παρασκευάζομεν , ἢ ψῦξιν παῦσαι βουλόμενοι |
πόλιν ὑψίκρημνον , στρατὸς πολεμικὸς βρέμων καὶ ἠχῶν ἐν αἰχμαῖς ὀξείας ἄκρας ἐχούσαις , ἤγουν οἱ Κόλχοι . . : | ||
βαρύνεται : τὰ δὲ μονοσύλλαβα , οὐ δυνάμενα ἐκτὸς τῆς ὀξείας γενέσθαι , δυνάμει ἐβαρύνθη περισπασθέντα . ὅθεν τὸ μὲν |
ταῦτα δὲ καὶ πεπονθότα διά τινα δυσκρασίαν ἢ ἔμφραξιν ἢ συνεχείας λύσιν , τοῦ μὴ ὁρᾷν ἢ κακῶς ἡμᾶς ὁρᾷν | ||
ἐν τῇ καταγματικῇ ἀγωγῇ πρώτως δύο , ἅτινα λύσεώς εἰσιν συνεχείας . ἢ γὰρ ἐγκαρσίως τέμνεται ἢ ἐπ ' εὐθείας |
διαστέλλει εἰς κρίσιν καὶ θυσίας ὑπὲρ παντὸς Ἰσραήλ , μέχρι τελειώσεως χρόνων ἀρχιερέως χριστοῦ , ὃν εἶπε Κύριος . Ὁρκῶ | ||
ἐνδέξασθαι καὶ σωφρονισμὸν ἀμήχανον . δεκὰς δὲ τῆς κατὰ προκοπὴν τελειώσεως πίστις , ἀφ ' ἧς ὅσιον ἀπάρχεσθαι τῷ τέξαντι |
φαίνεται . ὃ κἀμοὶ δοκεῖ οὐδενὸς ἔλαττον εἶναι τεκμήριον τῆς ἀπογραφῆς ὅτι ἀληθὴς οὖσα τυγχάνει : εἰ γὰρ μὴ πολλὰ | ||
πῶς γὰρ τοσοῦτόν γε ὕστερον , ἄλλως τε καὶ τῆς ἀπογραφῆς τὸ τῇ μνήμῃ προσέχειν ἀφελομένης ; ἀλλὰ πρὸς τῷ |
, . . α . . Ἄμφις : τοῦτο οὐ συγκοπή , ἀλλὰ μετασχηματισμός : ἀπὸ γὰρ τοῦ Ἀμφιάραος Ἄμφις | ||
ἀναστῆσαι , ἐπᾶραι . Ἀμπετάσαι : ἀνοῖξαι , ἀναπετάσαι , συγκοπή . βλεφάρων : ἀπὸ τῶν : βλέφαρον παρὰ τὸ |
ἔστιν αὕτη ἡ τοῦ κάλως κάλωος κλίσις , ἀλλ ' ἐπέκτασις : ἔστι γὰρ ὁ κάλως τοῦ κάλω ἀττικῶς , | ||
ἀλλὰ τηλικουτοισί καὶ τοιουτοισί : κατὰ πτῶσιν γὰρ γίνεται ἡ ἐπέκτασις , οἷον τοιοῦτοι καὶ τηλικοῦτοι , τοιουτοιΐ καὶ τηλικουτοιΐ |
αὐτὸν τυραννήσας . τοῦτό τε οὖν τὸ οἰκοδόμημά ἐστι καὶ Κροτώπου μνῆμα καὶ Διονύσου ναὸς Κρησίου . Περσεῖ γὰρ πολεμήσαντα | ||
Κρότωπος δὲ ὁ Ἀγήνορος ἔσχε μετὰ Ἴασον τὴν ἀρχήν , Κροτώπου δὲ Σθενέλας γίνεται , Δαναὸς δ ' ἀπ ' |
βίαι ἐκμυζῶντος ἔτι τοῦ παιδίου , ὥστε τὸ ἐκ τῆς θηλῆς ῥέον τῶι οὐρανῶι κύκλωι περιχυθὲν ἐκτυπῶσαι τὸ σχῆμα τῆς | ||
, καρκίνωμα ἐγένετο περὶ τὸ στῆθος , καὶ διὰ τῆς θηλῆς ἔῤῥεεν ἰχὼρ ὕφαιμος : ἐπιληφθείσης δὲ τῆς ῥύσιος , |
μόνη , ἀτελεῖς δέ εἰσιν αἱ διὰ τῆς τοῦ ἐνδεχομένου ἀντιστροφῆς , καὶ ὅτι δεῖ τοῦτο τὸ ἐνδεχόμενον λαμβάνειν ἐν | ||
καὶ διϊάμβου διὰ τὴν ἀδιάφορον : ἐν δὲ τῷ τῆς ἀντιστροφῆς κώλῳ χοριάμβους εὑρήσεις , καὶ ἀμφότερον . τὸ ζʹ |
τὸ λογικόν , ψυχῇ δὲ τὸ ἠθικόν . Ἀλλὰ γὰρ τριμεροῦς οὔσης τῆς φιλοσοφίας οἱ μὲν πρῶτον μέρος τάττουσι τὸ | ||
οὕτως τὰ νῦν ἐμπεπλῆσθαι τὴν σύμπασαν τῶν κατοικούντων αὐτήν . τριμεροῦς οὖν γεγενημένης τῆς κατοικήσεως τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τῆς γῆς |
. Βελόνη : παρὰ τὸ βέλος καὶ † τῆς τούτου ὀξύτητος † , . , , . . β . | ||
οὐ φαῦλον συνέσεως παράδειγμα προθέμενοι , ὁπόσον ἐμπειρίας πραγμάτων καὶ ὀξύτητος εἰς τὰ πολιτικὰ καὶ ἀγχινοίας καὶ δριμύτητος ἐκείνῃ προσῆν |
δὲ προσθεῖναι ἐν τῷ κανόνι τῷ λέγοντι , ὅτι ἡ παραλήγουσα τῆς δοτικῆς τῶν πληθυντικῶν οὐ θέλει εἶναι ἐλάττων τῆς | ||
ἰδίου ἐνεργητικοῦ ὤφειλον γράφεσθαι τετύφομμαι καὶ ἐτετυφόμμην : ἡ γὰρ παραλήγουσα τῆς γενικῆς τῆς μετοχῆς τῶν ἑνικῶν τοῦ ἰδίου ἐνεργητικοῦ |
πρώτου καὶ δευτέρου προσώπου μόνως ὀρθοτονοῦνται διὰ τὸν τόνον τῆς βαρείας . προευθέτισται γὰρ τὰ ἐγκλιτικὰ μόρια ἐπὶ τέλους ἔχειν | ||
ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν καὶ γερόντων καὶ παίδων οὔσης . θΞ βαρείας ] τὰς μεγάλας . βαρείας ] τὰς μελλούσας δηλονότι |
πάλιν ἀναγκασθέντες ἐξῆλθον ἐκ τῆς πόλεως πανστρατιᾷ , πολὺς καὶ ἀσύντακτος ὄχλος , καὶ συμβαλόντες εἰς μάχην ἔτι κάκιον ἀγωνισάμενοι | ||
τῆς νοητῆς πρώτης τριάδος , ἥτε πάντη ἄρρητος καὶ ἡ ἀσύντακτος πρὸς τὴν τριάδα , καθάπερ ἠξίωσεν ὁ μέγας Ἰάμβλιχος |
τῷ λόγῳ προσκείμενον μόριον ἐκ τοῦ περιττοῦ κόσμου χάριν ἢ ἐμφάσεως , οὗ ἀφαιρεθέντος οὐδὲν ἡ διάνοια βλάπτεται , ὡς | ||
καὶ κατὰ τὴν πρὸς αὐτὰ τῆς ζωτικῆς ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ ἐμφάσεως διέγερσιν ἐγγινόμενον . ἀλλ ' οὔπω τοῦτο ἡ αἴσθησις |
συλλήψεως τὸν ὡροσκόπον ἑστάναι . καὶ μὴν οὐδ ' ἐξ ἀποτέξεως . πρῶτον μὲν γὰρ ἄπορόν ἐστι τὸ πότε ῥητέον | ||
εἰς τὸ ἔμβρυον μεταδίδοται . Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τῆς ἀποτέξεως ὅταν τελειωθῇ τὸ ἔμβρυον , καὶ μέγα γενόμενον προτείνῃ |
συνοικίζεται . . . πόλις ὑπὸ τῆς πρώτης τῶν συνοικητόρων ἀθροίσεως καὶ καθιδρύσεως , συνοικίζεται δὲ ἡ ἐκ πολλῶν πόλεων | ||
' ἑαυτοῦ , διὰ τὴν βουλὴν τοῦ Διὸς τοῦ τῆς ἀθροίσεως τῶν νεφελῶν αἰτίου . Ἄλλα δὲ πλεῖστα κακὰ κατ |
διαχαλάσῃ : ἀλλ ' ἔτι χαλεπώτερον φράσασθαι τὴν ἀπὸ τῆς φλάσιος ῥωγμήν . Ξυγκλέπτουσι γὰρ τὴν γνώμην καὶ τὴν ὄψιν | ||
αὐτέων γινόμεναι ἐν τῷ ὀστέῳ , ἄνευ ῥωγμῆς τε καὶ φλάσιος , ἢ ἔσω ἐσφλάσιος , ἐκ τουτέων ὁ θάνατος |
λέγει πῶς γίνονται οἱ ὕδρωπες . καί φησιν ὅτι “ Ἄρχονται δὲ οἱ πλεῖστοι ἐκ τῶν κενεώνων τε καὶ τῆς | ||
πυρὸς ἀπαλλάσσουσιν , ἐπώδυνοί τέ εἰσι κάρτα καὶ θανατώδεες . Ἄρχονται δὲ οἱ πλεῖστοι μὲν ἀπὸ τῶν κενεώνων καὶ τῆς |
αὖθις παραγράφεσθαι , ἢ ὅτι ἡ παραγραφὴ ἐκβολὴ οὖσα τῆς εὐθυδικίας ἀντιστρέφει τὸν ἀγῶνα καὶ τὸν φεύγοντα κατήγορον ποιεῖ καὶ | ||
τῶν περιστατικῶν , καὶ τὴν ἔγγραφον τελείαν οὖσαν ἀπαγωγὴν τῆς εὐθυδικίας : πῶς δὲ αὕτη τῆς εὐθυδικίας ἐπάγει καὶ τί |
ἀγαθόν ἐστιν . Ἐν νυκτὶ γὰρ εὐχερῶς τελειοῦται βουλή , ἠρεμούσης ψυχῆς ἐκ τῶν ἔξωθεν θορύβων . Τὸ βουλεύεσθαι βραδέως | ||
καὶ ἐπαπορεῖται διὰ τί ποτε κινουμένης κύκλῳ τῆς ὄψεως καὶ ἠρεμούσης συμβαίνει τὸ αὐτὸ πάθος : ἄτοπον γὰρ τὸ ὑπ |
, καὶ πραῧναι χοαῖς . οἷς ἐπείσθη , καὶ τῆς μήνιδος τῆς ἐκ τοῦ θεοῦ ἐξάντης ἐγένετο . ἀποθανόντων τῶν | ||
' Ἴωσιν καθ ' ὑφαίρεσιν τοῦ δ λεγόμενα , οἷον μήνιδος μήνιος , Πάριδος Πάριος : τὴν δὲ † Ἄϊς |
ὁ Κλεομένης ἄλλα τε ἐδῄωσε τῆς χώρας καὶ τῆς καλουμένης Ὀργάδος θεῶν τε τῶν ἐν Ἐλευσῖνι ἱερᾶς , καὶ ταύτης | ||
ὅτι μνημονεύει τῶν πραχθέντων Ἀθηναίοις πρὸς Μεγαρέας περὶ τῆς ἱερᾶς Ὀργάδος . γέγονε δὲ ταῦτα κατ ' Ἀπολλόδωρον ἄρχοντα , |
οὐκ ἔστι δίχρονον ἀλλὰ ω : δῆλον οὖν ὅτι τῆς παραληγούσης μὴ δυναμένης μεταβληθῆναι εἰς τὸ ε οὔτε ἡ λήγουσα | ||
τε καὶ προσηγορικὰ διὰ τοῦ ι γράφονται : δηλονότι τῆς παραληγούσης δι ' ἑνὸς σ ἐκφερομένης : οἷον , Ἄρνισος |
ἱκανῶς . ἡ δ ' ἑτέρα κηκὶς ἡ ξανθὴ καὶ χαύνη ξηραίνει μὲν καὶ αὐτή , ἀλλ ' ἧττον . | ||
καὶ τὰ ὦτα χονδρώδη καὶ δύϲπεπτα . ἡ δὲ γλῶττα χαύνη καὶ ἄναιμοϲ καὶ ὀλιγότροφοϲ . οἱ δὲ ἀδένεϲ ἡδεῖϲ |