| ἐν αἷς εὑρίσκεται , καὶ τελευταῖον ἐπάγειν τὸν περὶ τῆς μεταλήψεως λόγον : δευτέραν δὲ τήνδε , ὅτι αἱ μὲν | ||
| , ἤδη δὲ καὶ τῆς τῶν ἀθύτων καὶ ἀνιέρων σαρκῶν μεταλήψεως . δίκαιον γὰρ τῶν συμβολικῶν νουθετήσεων καὶ τὸ προφαινόμενον |
| ὅπερ ἐξ ἀρχῆς παρεγράψατο : οὐ πάντως δὲ ἐπὶ πάσης παραγραφῆς στοχαστικόν : ἀλλ ' ἐνταῦθα μὲν στοχαστικόν : ἑκάστοτε | ||
| : καὶ τοῦτο δὲ ἐζήτηται , τί δήποτε περὶ τῆς παραγραφῆς πρῶτον διαλαμβάνει , καὶ οὐ περὶ τῆς μεταλήψεως , |
| αὖθις παραγράφεσθαι , ἢ ὅτι ἡ παραγραφὴ ἐκβολὴ οὖσα τῆς εὐθυδικίας ἀντιστρέφει τὸν ἀγῶνα καὶ τὸν φεύγοντα κατήγορον ποιεῖ καὶ | ||
| τῶν περιστατικῶν , καὶ τὴν ἔγγραφον τελείαν οὖσαν ἀπαγωγὴν τῆς εὐθυδικίας : πῶς δὲ αὕτη τῆς εὐθυδικίας ἐπάγει καὶ τί |
| οὐδὲν μὲν ἔτι τῆς διανοίας προςαπτόμενος . διὰ δὲ τῆς ἀντιλήψεως , ὅτι τὸν νόμον τὸν προβαλλόμενον οὐ παραβέβηκεν , | ||
| ἀποκτιννύναι κρίνεται : ἡ δὲ ἀληθὴς διαφορὰ παντὸς στοχασμοῦ καὶ ἀντιλήψεως αὕτη , ὅτι ἐν τῷ στοχασμῷ ἄλλο ἐστὶν τὸ |
| τοὺς δὲ προβλήματα , ἀποβλέποντας εἰς τὸ σχῆμα μόνον τῆς προτάσεως . τὴν δὲ διαφορὰν τῶν τριῶν τούτων ὅτι βέλτιον | ||
| ὁ δὲ γος Μο μ , καὶ ποιοῦσι τὰ τῆς προτάσεως . Ἄλλως . Ζητῶ πρότερον τρεῖς ἀριθμοὺς ἴσους εἶναι |
| αὐτῶν ; οὐκοῦν ταύτην πρῶτον ἐκβλητέον τὴν στάσιν . Ἄλλοι πραγματικῆς ὑποθέσεως εἶναι τὸν λόγον προῄρηνται , λέγοντες ζητεῖσθαι εἰ | ||
| ὡρισμένα εἰσὶν ἐπὶ ἑκάστης στάσεως καὶ ἀεὶ φυλαττόμεναοἷον ἐπὶ τῆς πραγματικῆς δίκαιον , συμφέρον καὶ νόμιμον , ταῦτα πάντως ἐν |
| λελέξεται δὲ ἡμῖν δηλαδὴ ἐν τῷ δέοντι καὶ περὶ τῆς περιβολῆς . Ἀλλὰ νῦν ἐκεῖσε ἐπανιτέον . ἐναντίον γὰρ καθαρότητι | ||
| , τύραννος δὲ ἐθνέων . ὅλως οὖν πᾶν ὅπερ ἀπήλλακται περιβολῆς σχῆμα καθαρὸν ποιεῖ τὸν λόγον . αὐτίκα τὸ ἐπειδὴ |
| τόν τε τῆς εὐθυδικίας καὶ τὸν δι ' ὃν ἡ παραγραφή : οἷον ἐγράψατο Τίμαρχος Αἰσχίνην παραπρεσβείας : ὁ δὲ | ||
| με ἐπὶ τούτοις κρίνεσθαι καὶ οὐ δεῖ ἰδιώτην ὄντα , παραγραφή ἐστιν . Ἡ προβολὴ γίνεται , ὡς καὶ ἐν |
| , καὶ τὴν νῦν οὖσαν γραφήν . ΟΡΙΚὰ παραγραφικὰ ἐξ ἀντιθέσεως : ἀλλ ' οὐκ ἠμνημονήσαμεν , φησὶ , τῆς | ||
| ἀλλὰ πολὺ θαυμαστότερον ἦν ” : ἐσαφηνίσθη γὰρ διὰ τῆς ἀντιθέσεως . τάττεται καὶ ἐπὶ τοῦ ἀνυπόπτου : Εὔπολις Μαρικᾷ |
| πρᾶγμα περιστατικῶν μεταλαμβάνει μορίων . Διαφέρει δὲ τῶν ἀντιθετικῶν ἡ μετάληψις , ὅτι αἱ μὲν ἐκ τῶν φευγόντων ἡ δὲ | ||
| : οὐ γὰρ ἰσχύει τῷ ῥητῷ : διὰ τοῦτο καὶ μετάληψις γίνεται , παραχωροῦσα μὲν τοῦ ῥητοῦ , ἰσχυριζομένη δὲ |
| ἀποδέδεικται : ἐνταῦθα δὲ κατηγοροῦντες τὴν ἀπόφανσιν κοινῶς καταφάσεως καὶ ἀποφάσεως , οὐ λέγομεν τὴν μὲν κατάφασιν πρώτην ἀπόφανσιν εἶναι | ||
| τὰ φαιὰ καὶ τὰ ἄλλα χρώματα . καλῶς οὖν ἐξ ἀποφάσεως καὶ καταφάσεως παρέδωκε τὴν διαίρεσιν . ἢ ὅτι τὸ |
| α καὶ ἑξηκοστῶν ζ . Ὥστε κατὰ τὸν ὑποκείμενον τῆς τηρήσεως χρόνον ἡ σελήνη παρήλλασ - σεν μὲν κατὰ πλάτος | ||
| τὸ εἴσω νοούμενον . ἐκ γὰρ τῆς συνεχοῦς τοῦ φαινομένου τηρήσεως ἡ τῶν μειζόνων μελετᾶται κατόρθωσις . οὕτως οὖν καὶ |
| . λέγεται δέ τι καὶ ἀπὸ στόματος εἰπεῖν ἐπὶ τοῦ ἀγράφου λόγου . καὶ ἐξ ἑνὸς στόματος Πλάτων που λέγει | ||
| ἄγραφον τῷ ἐγγράφῳ καὶ ποιεῖ συλλογισμόν : ἔστι γὰρ συλλογισμὸς ἀγράφου πράγματος πρὸς ἔγγραφον παράθεσις εἰς ταὐτὸν συνάγοντός τινος τὸ |
| , προσπίπτων ἢ λίθοις ἢ σκληροῖς βώλοις , καὶ τῆς ποιότητος τῆς γῆς ἀντιλαμβανόμενος γεῶδες τὸ ἔλαιον ποιήσει . δεῖ | ||
| ἀθάνατον , ἀίδιον , ἀγέννητον . Τρίτον δὲ ἴδιον τῆς ποιότητος τὸ ἀπογεννώμενον ἐκ τοῦ πρώτου ἰδίου , τοῦ ἐπιδέχεσθαι |
| καὶ ῥῆμα φάσις ἔστω μόνον . μέλλων ὁ φιλόσοφος περὶ ἀποφάνσεως καὶ καταφάσεως καὶ ἀποφάσεως καὶ ἀντιφάσεως διδάσκειν , ἐπειδὴ | ||
| ἀποφασκόμενον . ὥστε κἀκ τούτων δῆλον ὡς τὸ μέρος τῆς ἀποφάνσεως σημαντικὸν ὂν δι ' αὐτὸ τὸ σημαίνειν καλεῖ διὰ |
| μὴ κεκωλύσθαι νόμον ποιεῖται ὁ φεύγων ἐκ τῆς τοῦ ἐναντίου ἀντιφάσεως : καὶ ἀπαιτήσομεν τὸν κατήγορον δεῖξαι νόμον κωλύοντα : | ||
| πάλιν ἕτερόν τι δείκνυσιν ἐντεῦθεν ὅτι οὐδέν ἐστι μεταξὺ τῆς ἀντιφάσεως . φησὶν οὖν ὅτι οὐκ ἐνδέχεται εἶναί τι μεταξὺ |
| , μηδενὸς εὑρισκομένου κανόνος τῆς κατ ' ἀλήθειαν τῶν πραγμάτων ὑπάρξεως , ἢ ἀνάπαλιν ὡς προπετεῖς ἐλέγχεσθαι τοὺς σκεπτικοὺς καὶ | ||
| εἶναι : τὸ δὲ ἐπ ' ἴσης ὡς κέντρον ὂν ὑπάρξεως καὶ ἀνυπαρξίας : ἴσον γὰρ ἑκατέρας ἀπέχει . τὸ |
| ἢ τὸ γελαστικὸν ἢ τὸ θνητὸν περιέχει . καθόλου δὲ καταφάσεως ἀνῃρημένης ἴσμεν ὅτι κινδυνεύουσι καὶ συλλογισμοὶ πάντες ἀνῃρῆσθαι , | ||
| ἀλλήλων διεστάναι φαμὲν τὰς ἐναντίας καταφάσεις ἤπερ τὴν ἀπόφασιν τῆς καταφάσεως . εἴρηται δὲ ἡμῖν ἐξ ἀρχῆς ὅτι ἔοικεν ὁ |
| ζῴων τὸν ἄνθρωπον λόγῳ τε καὶ μεταβατικῇ φαντασίᾳ καὶ ἐννοίᾳ ἀκολουθίας , ἀλλ ' οὔ τοί γε καὶ ἐν τοῖς | ||
| συνπλοκῆς ἢ διαζεύξεος ἢ αἰτίας ἢ συλλογισμοῦ ἢ ἀπορίας ἢ ἀκολουθίας ἢ τοῦ μὴ κε - χηνέναι τὴν σύνθεσις . |
| καὶ οὗτος , καὶ ἄρθρον οὐκ ἐπιδέχονταιοὐδὲ . γὰρ ἕνεκα διαστολῆς παραλαμβάνεται , ἐπεὶ οὐδὲ αὐτὰ διαστέλλει , συνεμπεσόντα τοῖς | ||
| γνωστόν , τοῦ τέλους ἐκθλιβέντος . ἔπειτα , εἰ ὑπὲρ διαστολῆς τῶν μεταβατικῶν πλαγίων αἱ σύνθετοι γεγόνασι , περισσὸν ζητεῖν |
| . ταῦτα οὖν διορίζεσθαι καὶ πειρᾶσθαι κατὰ τὸ ποσὸν τῆς ἁπλῆς διαθέσεως ἐξευρίσκειν τὸ ποσὸν τῆς τοῦ φαρμάκου δυνάμεως , | ||
| , καὶ τῇ μὲν ἐκ μεταθέσεως ἀποφάσει ἐπὶ πλέον τῆς ἁπλῆς , καὶ τῇ καταφάσει αὐτῆς κατὰ τὸ ἀκόλουθον ἐπ |
| δυνατὸν ἡμῖν τρόπον . Ὡς μὲν οὖν ἁπλῶς εἰπεῖν , διττῆς οὔσης περὶ τὸν ἴδιον δαίμονα πραγματείας , τῆς μὲν | ||
| καὶ ἑτέρου αἰσθητηρίου , ἐκ τούτων πιστεύσειεν ἄν τις . διττῆς γὰρ οὔσης σχέσεως , καθ ' ἣν ἂν αἴσθησις |
| τὴν ἀκρόασιν ἐξ ὧν ἂν ὑπείπωμεν . Ἀλλὰ καὶ περὶ διηγήσεως λεκτέον , ὅτι καὶ διὰ πλειόνων καὶ ἐλαχίστων εἴποις | ||
| ἐπίλοιπα κοινῶς εἴπω ὑμῖν καὶ ταύτῃ , τῆς πρώην ἁψάμενος διηγήσεως . εἶτα ἀναλαμβάνει τὰ προειρημένα καὶ οἱονεὶ ἀναγνωρισμὸν ποιεῖται |
| κατηγορούμενα πάντα πῶς θηρεύεται διδάσκων , κἀκ τῆς τούτων ποιᾶς συνθέσεως τὸν ὅρον ἀποτελῶν , ἓν μὲν καὶ αὐτὸν τῶν | ||
| καὶ τοῖς φαυλοτάτοις ὄντα . ταυτί μοι δοκεῖ μηνύματα τῆς συνθέσεως εἶναι τῆς Δημοσθένους ἀνυφαίρετα καὶ χαρακτηρικά , ἐξ ὧν |
| ὁ μὲν τῆσδε , ὁ δὲ τῆσδε , μετὰ τῆς ἀφελείας καὶ σεμνότητα ἔχει . Καὶ τὸ ἐν γένει δέ | ||
| οὐδὲν φροντίσαντες , λέγω περὶ αὐτῆς σεμνότητος , περὶ αὐτῆς ἀφελείας , τῶν ἄλλων ἰδεῶν , τάχα ἂν περὶ Δημοσθένους |
| ἀσυλλόγιστον γίνεται τὸ σχῆμα ἐν πρώτῳ ἢ δευτέρῳ τῆς μείζονος μερικῆς οὔσης . καὶ δηλονότι , εἰ ἀποφατικὸν εἴη τὸ | ||
| καὶ τὸ ψεῦδος , τήν τε καθόλου κατάφασιν μετὰ τῆς μερικῆς ἀποφάσεως καὶ τὴν καθόλου ἀπόφασιν μετὰ τῆς μερικῆς καταφάσεως |
| δὶς περὶ τῶν αὐτῶν μὴ κρίνεσθαι : καὶ τῆς τούτου λύσεως : ὅτι κρίσιν εἶπε τὴν τιμωρίαν καὶ τὴν διαδικασίαν | ||
| καὶ ἐπλήσθη ἀδικίας ” . ἀλλ ' ἴσως οὐ χαλεπὸν λύσεως εὐπορῆσαι τῷ μὴ σφόδρα παιδείας ἀπείρῳ . λεκτέον οὖν |
| τὰ μὲν εἴδη τοῦ στοχασμοῦ ταῦτα , καὶ ἐπὶ τοῦ ῥητοῦ δὲ σαφῆ ἔχει τὴν ἐξέτασιν , καὶ τοῖς γε | ||
| ἢ ἀποτομή ἐστιν ἢ ἐλάττων ἢ μέσης ἀποτομὴ ἢ μετὰ ῥητοῦ μέσον τὸ ὅλον ποιοῦσα ἢ μέσης ἀποτομὴ βʹ μετὰ |
| βασιλικῷ τριγώνῳ παροδεύουσαν κατὰ τὸν καιρὸν καὶ τὴν καταρχὴν τῆς ἐπιγραφῆς ἤτοι θεμελιώσεως καὶ ὑπὸ πάντων τῶν ἀστέρων καλῶς μαρτυρουμένην | ||
| , τῶν τοιούτων ἔθος ἐστὶ τὰς τιμὰς ἀναιρεῖσθαι , κἂν ἐπιγραφῆς τινος πρότερον ὦσι τετευχότες . εἶτ ' οὐκ αἰσχρὸν |
| , ἐξείπω . . Ἐμοί γε μὴν δοκεῖ τὰ τῆς ἐγκλίσεως ἐπιτεταράχθαι , ἐπεὶ σχεδὸν ἐγκλίσεις δύο συνωθοῦσιν εἰς μίαν | ||
| ὑποτακτικὸν ἄληται ὡς λάβηται . συστολῇ οὖν ἐγένετο ἢ μεταβολῇ ἐγκλίσεως , ὁμοίως τῷ ” ἐπεὶ ἄρ κεν ἀμείψεται ἕρκος |
| παράλυσιν , ἢ διὰ λιθίασιν : αἱ δὲ ὀνομασίαι τῆς ἐποχῆς τοῦ οὔρου εἰσὶ τρεῖς : πρώτη ἰσχουρία , ὅταν | ||
| : καὶ γὰρ ἐκ πληγῆς καὶ ἐκ τῆς τῶν ἐμμήνων ἐποχῆς , καὶ μάλιστα ἐξ ἀμβλώσεως : καὶ ψυγεῖσα δ |
| ἡ ζήτησις : ὅπου γὰρ ἐπιλαμβάνεται νόμου , ἢ ἁπλῶς ἐγγράφου , ῥητὸν καὶ διάνοια ἀκολουθεῖ : ὅτι φόβου ἕνεκα | ||
| οὐχ ὡς φασί τινες ὄπισθε , λέγοντες οὕτω , ἣν ἐγγράφου σὺ μνήμοσι δέλτοις φρενῶν , τοῦτο , ὅταν περάσῃς |
| μία ἀγκύλη . Ἐπεὶ πολλάκις ἐκ τῶν εὐτόνων σωμάτων σφοδρᾶς τάσεως γινομένης ἀπὸ μέρους αἱ τοῦ βρόχου ῥήγνυνται ἀρχαί , | ||
| τοῦτο πάλιν οὐχ οἷόν τε καλῶς ἐργάσασθαι χωρὶς ἀντι - τάσεως . χρὴ τοίνυν ἢ διὰ τῶν χειρῶν , εἰ |
| ἄδειαν τῆς ἐνστάσεως δεχόμενος : διαβεβλημένα γὰρ τὰ πρόσωπα : ἀντιπαραστάσεως δὲ παραδείγματα παρὰ τῷ αὐτῷ νὴ Δία , κακοδαιμονοῦσι | ||
| ἐν ἑνὶ ὑποκειμένῳ ; καὶ ἔστι τελεωτέρα ἡ ἔνστασις τῆς ἀντιπαραστάσεως , ὅτι προσδιορισμοῦ οὐκ ἐδεήθη . καὶ ταῦτα μὲν |
| ὁμοίως δὲ κἀν τῷ ὁ πατὴρ ὁ ἐμός τὰ τῆς συντάξεως τὸν αὐτὸν ἐπέχει λόγον : τὸ γὰρ πρόσωπον τὸ | ||
| πρὸς νόησιν , ἀφιστᾶσα τῆς παχυτέρας καὶ μορφωτικῆς τῶν ἐνύλων συντάξεως . ὅμως δὲ λεγέσθωσαν ταύτῃ διαφέρειν . τί οὖν |
| τάξιν καὶ τὰ συμπτώματα παραδέδωκεν , αὐτὸς εὑρετὴς ὢν τῆς ἰδιότητος αὐτῶν πᾶσαν εὐθύγραμμον γωνίαν ἐτριχοτόμησεν . ἕτεροι δὲ ἐκ | ||
| : ἡ γὰρ ὁμοιότης κοινὴ μὲν κατὰ τὸ ὁλοσχερὲς τῆς ἰδιότητος , οὐχ ἡ αὐτὴ δὲ ὅμως , ἀλλ ' |
| προβουλίας ταύτης ἐκείνην τὴν προτέραν τοῦ βίου διαγωγὴν ὑπὸ τῆς εὑρέσεως τοῦ πυρὸς , ὃ καὶ τοῖς εὑροῦσι καὶ μεταγενεστέροις | ||
| ἰχνῶν ὁ λαγωός : οὕτω καὶ τὰ φαινόμενα ἀρχὴν τῆς εὑρέσεως τῶν θεωρημάτων καλῶς ἄν τις εἴποι , ὅτι ἀπὸ |
| . . . . Παρμενίδης δὲ οὐκ ἂν δόξαι τῆς διαλεκτικῆς ἀπείρως ἔχειν , ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ | ||
| τὰ τοιαῦτα ἄττα ἀτεχνῶς σκοτεινὰ καὶ λοξὰ ῥήματα τῆς Ἀριστοτέλους διαλεκτικῆς , τούτῳ δὲ οὐχ ἕξετε προσενεγκεῖν τι βασανιστήριον οὐδὲ |
| διὰ τῶν τοιούτων . Οὕτως δεῖ ὁρᾶν τὸν κύριον ἑκάστης διαιρέσεως , πῶς ἦν κατὰ πῆξιν καὶ πῶς κατὰ πάροδον | ||
| , ὅτι περὶ τῆς εἰς τὰ κεφάλαια τῶν πολιτικῶν ζητημάτων διαιρέσεως διαλέγεται , καὶ αὐτὸς δὲ ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦτό |
| ἱμάτιον , δυνατὸν μὴ τέμνεσθαι , ἀμφότεραι ἀληθεῖς ἐπὶ τῆς ἐνδεχομένης ὕλης . εἰ δὲ εἴπω ὅτι δυνατὸν τέμνεσθαι τὸ | ||
| Ἐὰν δὲ ἀμφότεραι μὲν ὦσιν ἀποφατικαί , μεταληφθείσης μὲν τῆς ἐνδεχομένης εἰς καταφατικὴν γίνεται συλλογισμός , ὅτι τὸ Β οὐδενὶ |
| καὶ ζητεῖται , πῶς ὥσπερ ἐνταῦθα τὴν μετάληψιν διεῖλεν εἰς ἔγγραφον καὶ ἄγραφον , καὶ ἑκατέραν ἐτεχνολόγησε διελθὼν πρότερον : | ||
| νομίμου τὰς ἀποδείξεις αὐτοῦ συμπεραίνεσθαι . νόμιμον δέ ἐστι τὸ ἔγγραφον δίκαιον . παρατηρητέον δὲ κἀκεῖνο , ὅτι αἱ αὐταὶ |
| τὸ βούλημα τῆς ψυχῆς ἐστιν ἐμφανές , οἷον ἐπὶ τῆς ὁριστικῆς καὶ προστακτικῆς καὶ εὐκτικῆς καὶ ὑποτακτικῆς , ἐπ ' | ||
| τινὰ ὁ τυραννοκτονήσας τιμάσθω : ὅπερ πάνυ ἐμφανέστατον γενήσεται μετὰ ὁριστικῆς προφορᾶς , καὶ μάλιστα ἐπὶ παρῳχημένου χρόνου , ὁ |
| τυγχάνει τῷ ἐρωτηματικῷ , πλὴν ὅτι προτίθησι τὴν πρόφασιν τῆς ἐρωτήσεως . Πάλιν δὲ τοῦ ἀποφαντικοῦ λόγου δύο ὄντων εἰδῶν | ||
| τοῦτο ἔσκωψας καὶ οὐκ ἀπεκρύψω ; τοῦτο οὖν μετὰ ἠθικῆς ἐρωτήσεως , οἷον καὶ τὸ Ὁμηρικὸν “ ἐπεὶ οὐτιδανοῖσιν ἀνάσσεις |
| ὡς ἂν ἔχωμεν μνήμης , οὕτω περὶ τῆς τῶν πραγμάτων ὑποστάσεως φερόμεθα . Ἀλλ ' εἴπερ οὔτε αἰσθητόν ἐστι τὸ | ||
| ἢ τοὐναντίον δυστυχῆσαι ; ἀλλὰ καθολικῶς μὲν τῆς ἐξ ἀρχῆς ὑποστάσεως [ ὁ ] τῶν ἐπισήμων καὶ μέσων καὶ ταπεινῶν |
| γὰρ τὸ πάντα ὡς τόδε τι σημαίνειν Τοῦτο περὶ τῆς ἀμφιβολίας εἴρηκε : σύνηθες γὰρ τὸ τὰ σιγώμενα σιγῶντα λέγειν | ||
| , ψευδόμεθα , ὁμοίως καὶ ψυχρόν : εἰ δὲ μετὰ ἀμφιβολίας εἴπωμεν οὐκ οἶδα τί αὐτὸ καλέσω , θερμὸν ἢ |
| καὶ τῆς τετράδος ἀποτελουμένῃ πεντάδι διὰ τὸ μὴ προϋποκεῖσθαι τῆς προσθέσεως τὴν πεντάδα καὶ ἀεί ποτε ὀφείλειν τὸ προστιθέμενον προϋποκειμένῳ | ||
| καθ ' αὑτὸ ὑπαρχόντων συμβεβηκότων εἶναι ὁρισμούς , ἐπειδὴ ἐκ προσθέσεως ὑπάρχουσιν , ἅτε δὴ συμπαραλαμβανόντων αὐτοῖς καὶ τὰ ὑποκείμενα |
| πρὸς δὲ τούτοις ὥσπερ νόμον κατεστήσατο ὁ Κῦρος , ὅσα διακρίσεως δέοιτο εἴτε δίκῃ εἴτε ἀγωνίσματι , τοὺς δεομένους διακρίσεως | ||
| διακεκριμένον διακεκριμένου διακέκριται , εἰ καὶ ἄλλος ἑκατέρου ὁ τῆς διακρίσεως τρόπος . Καὶ γὰρ τὸ καλὸν τοῦ δικαίου ἕτερον |
| : τὸ δὲ λογικὸν αὐτὸν εἶναι καὶ μὴ ἄλογον χωρὶς δείξεως αἰτεῖταί τε καὶ τίθησιν . εἰ δέ ἐστιν ἀσθενὴς | ||
| τὸ ἐνδέχεσθαι καὶ αὐτὴ συνάγει διὰ τῆς ἐπ ' εὐθείας δείξεως : διὸ καὶ τέλειος ὁ συλλογισμός . ἐπειδὴ γὰρ |
| α εἰς η , ἠκεστός . καὶ μετὰ τῆς α στερήσεως , ἥτις πολλάκις λαμβάνει τὸ ν , ἀνήκεστος , | ||
| ὁ τρόπος τῆς μεταχειρίσεως : παραθεὶς γὰρ ἐξ ὑπάρξεως καὶ στερήσεως καὶ κόψας τὰ νοήματα λέγει , πότερον ὅτι ὑμεῖς |
| ἑαυτὸν εἰς κίνδυνον προῦπτον καταστάντα , μικρὸν ἐνεδίδου τῆς πολλῆς ἐνστάσεως καί , τῆς Βρυεννίων μητρὸς τῆς κουροπαλατίσσης Ἄννης διὰ | ||
| προστίθησι : δεῖ γὰρ τεθέντος κεφαλαίου λῦσαι πρῶτον ἀπὸ τῆς ἐνστάσεως ἢ ἀντιπαραστάσεως , εἶτα προσλαβεῖν τὸ ἐπιχείρημα εἰς κατασκευὴν |
| κρίνεται ὑπὸ τῆς γυναικὸς κακώσεως : ἐνταῦθα γὰρ ἡ ἀντιθετικὴ ἀντίθεσις , ὅτι ὠφέλησεν , ἵνα μὴ ὅμοιος τοῖς ἄλλοις | ||
| * . . Αἰέλουρος : τοῦτο οὐκ ἔστι πλεονασμὸς ἀλλὰ ἀντίθεσις : παρὰ γὰρ τὸ αἰολεῖν τὴν οὐρὰν ἐτυμολογεῖται † |
| κυησάσαις : καὶ πάλιν ἐν μὲν ταῖς πρώταις ἡμέραις τῆς συλλήψεως παχεῖα φαίνεται , ὅταν δὲ τελειωθῇ τὸ ἔμβρυον καὶ | ||
| ἡμιώβολον πιεῖν μετὰ ὀξυμέλιτος . ταῦτα δὲ οὐ μόνον κωλυτικὰ συλλήψεως ὑπάρχει , ἀλλὰ καὶ φθαρτικὰ τῆς ἤδη συνεστώσης . |
| φιλίας . . , . ἀντίθετον : τὸ σχῆμα τῆς φράσεως , ὡς ἡμεῖς , Ἀριστοφάνης Θεσμοφοριαζούσαις καὶ κατ ' | ||
| ὁ ἐπιφανέστατος , ὃς Τύρταμος ἐλέγετο καὶ διὰ τὸ τῆς φράσεως θεσπέσιον Θεόφραστος ἐκλήθη . τὸ ἐθνικὸν Ἐρέσιος ὡς Ἐφέσιος |
| δὲ οὗτοι ἔλεγον , εἰ μόνον ἦν πολιτικὸν ζήτημα ἡ πραγματική : εἰ δὲ ὥς φασιν ἀπὸ μέρους τὸ ὅλον | ||
| πάντως ἡ δικαιολογία , ὥσπερ περὶ τὸ μέλλον πάντως ἡ πραγματική : ἅμα δὲ καὶ ἐπειδὴ αὗται μὲν κοινωνοῦσι τοῖς |
| τάξις αὐτῶν ἐστιν αὕτη : ἔσχατος πάντων ὁ ἐκ τῆς ἐτυμολογίας , ὡς περὶ φωνὰς μόνας ἠσχολημένος καὶ οὐδὲν τοῦ | ||
| Τὰ δὲ αὐτὰ λεκτέον πρὸς αὐτοὺς καὶ ὅταν δι ' ἐτυμολογίας κρίνειν θέλωσι τὸν ἑλληνισμόν . πάλιν γὰρ ἤτοι σύμφωνός |
| μέσας τῶν λύσεων ἐκείνας τιθείς . ὁ δὲ περὶ ἀντιθέσεων εἰσαγωγῆς λόγος ἐν τῷ περὶ μεθόδου δεινότητος ἡμῖν ἀκριβῶς ῥηθήσεται | ||
| προὐνόησαν μάλιστα ὧν ὠλιγώρησαν ἐκεῖνοι , στρώσεως ὁδῶν καὶ ὑδάτων εἰσαγωγῆς καὶ ὑπονόμων τῶν δυναμένων ἐκκλύζειν τὰ λύματα τῆς πόλεως |
| γὰρ δὴ ἰσχυρὸν οὐδὲ ἀγωνιστικὸν τὸ παραγραφικόν : ἐκ τῆς προβολῆς δὲ παραγράφεται λέγων , ὅτι οὐκ ἔξεστί σοι πολιτεύεσθαι | ||
| τὰ γυμνὰ οὕτω γε παραδίδοται τοῖς πολεμίοις , εἰ ἄνευ προβολῆς ἐπιστρέψειαν . ὁμοῦ δὲ ἥ τε ἐπέλασις ἤδη ἀποπαύεται |
| ἡ ἑξῆς θεωρία παραστήσει . Καταψηφισάμενος ὁ Ἀριστοτέλης τῆς Πλατωνικῆς ὑπογραφῆς τῶν πρός τι , διότι τὸ ζῷον καὶ τὴν | ||
| ἔχειν τοῦ ποιεῖν ἅπαντας κακῶς . Ἔτι ἀναμνήσομεν δι ' ὑπογραφῆς ἤτοι εἰκόνος ἢ ἀνδριάντος ἢ τάφου ἢ τῶν τοιούτων |
| παντὶ τῷ Α ὑπάρχειν : οὐκ ἀντιστρεφούσης δὲ τῆς μερικῆς ἀποφατικῆς ὑπαρχούσης οὐ δυνατὸν ἀντιστρέψαι τὸ συμπέρασμα . ἀντιστρεφομένου γὰρ | ||
| ἐπὶ τοῦ οὐδενί : τῆς δ ' ἐλάττονος ὑπαρχούσης καθόλου ἀποφατικῆς οὔσης δέδεικται ὅτι οὐ γίνεται συλλογισμός . Ὅροι τοῦ |
| τισιν οἵ τε ἀπὸ τῆς Ἀκαδημίας καὶ οἱ ἀπὸ τῆς σκέψεως λέγουσι , πρόδηλος καὶ ἡ κατὰ τοῦτο διαφορὰ τῶν | ||
| ιʹ εἰ ἀναιρεῖ τὰ φαινόμενα ιαʹ περὶ τοῦ κριτηρίου τῆς σκέψεως ιβʹ περὶ τοῦ τέλους αὐτῆς ιγʹ περὶ τῶν ὁλοσχερῶν |
| καθάπερ οὖν πάμπολλός ἐστιν ἡ εὐχρηστία τῆς κατὰ τὸν Ἑλληνισμὸν παραδόσεως , κατορθοῦσα μὲν τὴν τῶν ποιημάτων ἀνάγνωσιν τήν τε | ||
| ἂν διαφέρωσιν , ἐκθέσθαι : δυνατὸν γὰρ ἀπὸ τῆς τοιαύτης παραδόσεως εἰδέναι , ἐπὶ τίνων ἁρμόσειαν οἱ εὐθύτρητοι . Σκυβάλων |
| ὅπως οἱ δυνάμενοι μόνοι προσίοιεν αὐτῶι καὶ μὴ ἐκ τοῦ δημώδους εὐκαταφρόνητον ἦι . τοῦτον δὲ καὶ ὁ Τίμων [ | ||
| τοῦτο τῆς παροιμίας ἐμνήσθη , ὅτι εἶπον ἂν οἱ τῆς δημώδους ῥητορικῆς προστάται πρὸς τὸ πλῆθος τῶν εἰρημένων λόγων : |
| καὶ μὴ ἔχῃ λόγον ῥητόν , ἀλλ ' οὖν τῆς πηλικότητος ἔχει , καθ ' ὃν λέγομεν αὐτὴν εἶναι διπλασίαν | ||
| Ἐζήτησάν τινες , διατί ἀμφοτέρων αὐξητικῶν ὄντων , τῆς τε πηλικότητος καὶ τοῦ πρός τι , μὴ ἓν κεφάλαιον γέγονεν |
| γωγαῖς καὶ συλλογισμοῖς καὶ παραδείγμασι καὶ τῆς ἐκ τοῦ ὁμοίου παραθέσεως , ἃς ἡ τοῦ λόγου τέχνη ἐπινενόηκεν : διὸ | ||
| καὶ πλοῦτον καὶ φίλους : ἐπὶ τούτοις τὴν σύγκρισιν ἐκ παραθέσεως συνάγων τῷ ἐγκωμιαζομένῳ τὸ μεῖζον : εἶτα ἐπίλογον εὐχῇ |
| ἡ γὰρ χρύσασπις ἐπὶ τῆς ἡρωίδος , ἣν Ἀσωποῦ καὶ Μετώπης τῆς Λάδωνός φασιν . ὁ δὲ νοῦς : ὦ | ||
| φασι Κισσέως , ἢ ὡς ἕτεροι λέγουσι Σαγγαρίου ποταμοῦ καὶ Μετώπης . γεννᾶται δὲ αὐτῷ πρῶτος μὲν Ἕκτωρ : δευτέρου |
| στοιχειώσει πορίσματα συναναφαίνονται μὲν ταῖς ἄλλων ἀποδείξεσιν , αὐτὰ δὲ προηγουμένης οὐ τυγχάνει ζητήσεως , οἷον δὴ καὶ τὸ νῦν | ||
| , ἕως ἂν μεγίστην περιφέρειαν κινηθῇ , εἶτα ἐλάττονα τῆς προηγουμένης , ἕως ἂν ἐπὶ τὴν ἐξ ἀρχῆς ἐλαχίστην περιφέρειαν |
| διὰ τὸν τρόπον τῆς συγγραφῆς ἐκθησόμεθα μετὰ τῆς φαινομένης ἡμῖν ἐπικρίσεως . φασὶν οὖν τινες , ὅτι δύναταί τι ἐν | ||
| οὖν τοῦτό ἐστιν ; ἐκεῖναι δὲ ἐκ τῆς αὐτοῦ τινος ἐπικρίσεως , ὅταν λέγῃ , καὶ γὰρ οὕτως ἔχει , |
| ἐρώτημα ἀποκρινόμενον εἰπεῖν ἐμφρόνως : διὸ δὴ καὶ ἐμὲ τῆς ἀποκρίσεως ὑμῖν δίκαιον τὰ νῦν προσλαμβάνειν . Εὖ λέγεις . | ||
| : Παλαμήδης ἐξ ἀντιβολῆς ἢ παραλογιστικῶς , νῦν δὲ ἐξ ἀποκρίσεως . Ἀτθίδα καὶ πέλαγος : γράφεται Ἀπίδα καὶ πέλαγος |
| τοῦ ποιοῦντος χυμοῦ : οὐδὲν γὰρ ἄτοπον , ἔκ τινος περιστάσεως πολὺ κενωθῆναι οὖρον καὶ μεῖναι παραφροσύνην . ἀλλ ' | ||
| ὑποθεῖναι γνώμην ὁποτέρας ὡς εἴ τι δ ' ἃν ἐκ περιστάσεως ἡ μία πάθοι , ταῦτα αὐθαιρέτως ἑαυτῇ δράσειν τὴν |
| φαίνεται . ὃ κἀμοὶ δοκεῖ οὐδενὸς ἔλαττον εἶναι τεκμήριον τῆς ἀπογραφῆς ὅτι ἀληθὴς οὖσα τυγχάνει : εἰ γὰρ μὴ πολλὰ | ||
| πῶς γὰρ τοσοῦτόν γε ὕστερον , ἄλλως τε καὶ τῆς ἀπογραφῆς τὸ τῇ μνήμῃ προσέχειν ἀφελομένης ; ἀλλὰ πρὸς τῷ |
| , συνιστάντες αὐτὸ ἐκ τριῶν εὐθειῶν : ἀρχὴ γὰρ πάσης ζητήσεως τὸ τί σημαίνει . ὥστε ἡ μία πλειόνων δεῖξίς | ||
| πρῶτον καὶ δεύτερον πρόσωπον , συνήθεις οὔσας , συνέβαινε μηδεμιᾶς ζητήσεως τυχεῖν , ἅτε δὴ τῶν μὲν ἀσυνθέτων μεταβατικῶν οὐσῶν |
| τοῖς πρότερον . Ἐὰν δὲ ἀμφότεραι μὲν ὦσιν ἀποφατικαί , μεταληφθείσης μὲν τῆς ἐνδεχομένης εἰς καταφατικὴν γίνεται συλλογισμός , ὅτι | ||
| , ἐκ μὲν τῶν κειμένων οὐδὲν ἔσται συλλογιστικῶς δεικνύμενον , μεταληφθείσης δὲ τῆς ἐλάττονος εἰς τὴν καταφατικὴν ἐνδεχομένην καὶ ἀντιστραφείσης |
| ἔστι τις καὶ οὐσία ἕκτη , περιεκτικὴ τῆς συνθέτου καὶ σχετικῆς . τοσαυταχῶς τῆς οὐσίας λεγομένης περὶ ποίας τῷ Ἀριστοτέλει | ||
| καὶ καθ ' αὑτήν , ἀλλὰ περὶ τῆς συνθέτου καὶ σχετικῆς , οἷον τοῦ τινὸς ἀνθρώπου : αὕτη γὰρ καὶ |
| οὐκ ἔστιν , οἷον ἄλλε : ἡ γὰρ φύσις τῆς κλήσεως μάχεται τῷ σημαινομένῳ τοῦ ὀνόματος : ἡ μὲν γὰρ | ||
| ἑπομένως τῷ τῆς ἀκολουθίας εἱρμῷ τὰ πρέποντα καὶ περὶ τῆς κλήσεως εὐθὺς παρήγγειλε : πολύτροποι γὰρ καὶ πολυειδεῖς αἱ περὶ |
| διὰ τῶν ὀκτὼ τοῦ λόγου μερῶν καὶ τῆς τούτων ἐναρμονίου συμπλοκῆς τὸ εὖ λέγειν καὶ τὸ εὖ γράφειν παιδευόμεθα , | ||
| θείας φιλίας τῆς συνεχούσης τὰ πάντα κοινωνίαν παρέχουσι τῆς ἀδιαλύτου συμπλοκῆς : οὐχ ὡς τοὔνομα , ὥς γε οὕτω δόξαι |
| ἡ μὲν μετάληψις ὁμωνύμως τῷ γένει καλουμένη : εἰ δὲ ἄγραφος , ἀπὸ τοῦ πράγματος οὗ ποιεῖ , ἰδίαν δεξαμένη | ||
| ἔστιν ἡ μὲν ἔγγραφος ἀπὸ τοῦ φεύγοντος , ἡ δὲ ἄγραφος ἀπὸ τοῦ κατηγόρου γνωρίζεται : ταῦτα δὲ πλεῖστον ἀλλήλων |
| ἔχουσα , τὰ δὲ μεταξὺ ἐμβεβλημένα κατασκευαστικά ἐστι τῆς ἐπινοουμένης προσλήψεως , τῆς ἀλλὰ μὴν ἔστι τι τέλος τῶν πρακτῶν | ||
| , τὸ συνεστηκὸς ἐκ λήμματος [ ἢ λημμάτων ] καὶ προσλήψεως καὶ ἐπιφορᾶς , οἷον ὁ τοιοῦτος , ” εἰ |
| δοκεῖν , παρ ' ὃν αἱ βόες , πῶς οὐκ ἐναργείας πρόσω ; τοὺς δὲ λέοντας οὐδ ' ἂν ἀφερμηνεῦσαί | ||
| ὅτι , εἰ ληφθείη τις ὕλη , ἐξ αὐτῆς τῆς ἐναργείας ὁ ἔλεγχος , ὥσπερ ἐφ ' ὧν ἐθήκαμεν πρότερον |
| τάξεως αὕτη . Ἡ δὲ μετάληψις πάλιν , ἡ μὲν ἔγγραφος , ἡ δὲ ἄγραφος . ἐζήτηται καὶ ἱκανὸν ζήτημα | ||
| ἡ μὲν ἔγγραφος παραγραφὴ καλεῖται , παρ ' ἐνίων δὲ ἔγγραφος μετάληψις : ἡ δὲ ἄγραφος ὁμωνύμως τῷ γένει μετάληψις |
| κοινὰ τοῖς εἴδεσιν : ὡς εἰ ἀφέλοι τις ἀπὸ τῆς διαιρετικῆς καὶ τῆς ἀναλυτικῆς τὸ πρὸς τοὺς ὁρισμοὺς ἀποβλέπειν καὶ | ||
| στοιχεῖα παραλαμβάνων . τῶν γὰρ λογικῶν ἁπασῶν μεθόδων ἴδιον , διαιρετικῆς λέγω καὶ ἀναλυτικῆς ὁριστικῆς τε καὶ ἀποδεικτικῆς , καθολικὰς |
| , συναγωνιζομένων αὐτῷ τῶν μεγίστων σκαφῶν . τοιαύτης δὲ τῆς διατάξεως γενομένης εὐχὰς ἑκάτεροι τοῖς θεοῖς ἐποιοῦντο , καθάπερ ἦν | ||
| πρὸς τὴν ἐξάρχουσαν αἰτίαν καὶ αὐτῆς τῆς ἐν τῷ κόσμῳ διατάξεως : καὶ τὰ μὲν ὡς ἐστερημένα τῆς γνώσεως παραφέρεται |
| . πάλιν δὲ λέγεται ἐξ οὗ καὶ τὸ ἐκ τοῦ συνθέτου , οἷον ἐκ τῆς ὕλης καὶ τῆς μορφῆς , | ||
| τε τῆς λύπης καὶ τῆς ἡδονῆς κακίζεται . σώματος γὰρ συνθέτου ὥσπερ χυμοὶ ζέουσιν ἥ τε λύπη καὶ ἡ ἡδονή |
| καὶ τῆς ὁπλίσεως αὐτῶν διελάβομεν , ἀναγκαῖον ἡγούμεθα καὶ τὰς σημασίας τῶν ὀνομάτων τῶν ἀρχόντων καὶ ταγμάτων καὶ ἄλλων στρατιωτῶν | ||
| , κατὰ δὲ τὸν ἕτερον κακυνόμενος , ἀφαιρεῖται τῆς οἰκείας σημασίας μετρίως εἴτε ἀγαθή ἐστιν εἴτε κακή . εἰ δὲ |
| γένος . ἔτι δὲ οὐδὲ πολλοῦ χρόνου δεῖ οὐδ ' ἐξετάσεως : ἐν ὀλίγῳ γὰρ χρόνῳ εὐθέως φανεραὶ γίνονται αἱ | ||
| εἶπε τὰ ἐνδεχόμενα εἰπεῖν . Τούτων δὲ ἕκαστον ἐπὶ τῆς ἐξετάσεως αὐτῆς καὶ ἡμεῖς παραστήσομεν : πρὸς δὲ τούτοις δείξομεν |
| ποιεῖ τὰ ζῶα ἀλλ ' οἱ ἄνθρωποι ἐκ τῆς ἰδίας ὑπολήψεως ταύτην αὐτοῖς περιῆψαν τὴν αἰτίαν παντὶ δῆλον . Πόθεν | ||
| ἕστηκεν ἀτρεμοῦντα , αἱ δὲ ὀχλήσεις ἐκ μόνης τῆς ἔνδον ὑπολήψεως : ἕτερον δέ , ὅτι πάντα ταῦτα , ὅσα |
| καὶ τὴν ἐκ τῆς συνεμπτώσεως πλάνην προανελόντας τὸν προσήκοντα τῆς κλίσεως ἀποδιδόναι λόγον . Εἰλήφθω δὲ παραδείγματα τὸ πλεῖον , | ||
| λῆγον , ὃ οὐ πάντως κλίσεως ἔτυχε . καὶ ἕνεκα κλίσεως καὶ συντάξεως τὸ μὲν πτύξ ὄνομά ἐστιν , ἐπεὶ |
| τέλους , μιᾶς μὲν τῆς ἡδονὴν τὴν τοῦ σώματος τέλος τιθεμένης , ἑτέρας δὲ τῆς τὸ καλὸν καὶ τὴν ἀρετὴν | ||
| καθάπερ προϋποδέδειχεν : τῆς χειρὸς ἐπὶ τραπέζης κατὰ τὸ ἐναντίον τιθεμένης ἢ τῇ χειρὶ ἢ τῇ πτέρνῃ τὰ ἐξέχοντα καταβιβασθήσεται |
| τοῦ πᾶσαν αὐτῷ τὴν Ἰλιάδα εἰς τοῦτο αὐτὸ συγκεῖσθαι καὶ στάσεως εἶναι κατηγορίαν ἅπαν τὸ ποίημα , λέγει δή που | ||
| Φοῖβος Ἀπόλλων ἐς Λιβύην πέμπει μηλοτρόφον οἰκιστῆρα . οἱ δὲ στάσεως παραπεσούσης πολιτικῆς : ὁ γοῦν Μενεκλῆς πιθανωτέραν δοκεῖν φησι |
| τῷ πάθει ὑπεναντίον ἦν . ἔστι δὲ καὶ ἐκ τῆς συγκρίσεως τῶν ἐπιφερομένων συμπτωμάτων , ἀπό τε τοῦ πλήθους καὶ | ||
| , ἅτινα πρόδηλα γίνεται ἐκ τῆς καθολικῆς [ καὶ ] συγκρίσεως τῶν ἀστέρων . δεῖ οὖν καὶ κατὰ τὰς ἡλικίας |
| , οὐκ ἀγνοῶν μὲν αὐτοὺς πολεμησείοντας αὑτῷ καὶ τῆσδε τῆς ἐσβολῆς αἰτίους γεγονότας , ὑποκρινόμενος δὲ καὶ πλείονας ὁμοῦ καὶ | ||
| ναυσὶν ἐς τὴν Μυτιλήνην καταπλεούσαις ἐπιβοηθήσωσιν . ἡγεῖτο δὲ τῆς ἐσβολῆς ταύτης Κλεομένης ὑπὲρ Παυσανίου τοῦ Πλειστοάνακτος υἱέος βασιλέως ὄντος |
| μητρὸς ἀδελφιδοῦς τῆς ἐμῆς . τῆς δὲ Χαιρεστράτης τῆς ἐμῆς τήθης τὴν ἀδελφὴν λαμβάνει Ἀπολλόδωρος Πλωθεύς : τούτων γίγνεται Ὀλύμπιχος | ||
| σταδίους ἐγγὺς τριακοσίους ἐκεῖσε : περὶ δὲ τῆς ἐγγύης τῆς τήθης τῶν παίδων τῶν ἑαυτοῦ ἐν τῷ ἄστει ἐκμαρτυρίαν , |
| πρόσεστι τούτοις τὸ λεῖον τῆς ἑρμηνείας καὶ τὸ ἀφελὲς τῆς κατασκευῆς , ὧν μάλιστα δεῖ τοῖς ὑπ ' οἰκείων προοιμιαζομένοις | ||
| εἰς ἃ προσήκει οὐ δυναμένης , κατάρχειν δὲ τῆς τοιαύτης κατασκευῆς δύναται καὶ τῆς ἀπ ' ἄκρων διατεινούσης ἐπὶ τὰ |
| ὡς νομίμου ὄντος τοῦ βάθους , ταύτης ἄρτι τῆς ἀναλογίας φυλαττομένης . Ἐκ τοῦ περιποιουμένου ποιοῦ ἡ δευτέρα καθίσταται τάξις | ||
| σαφήνειαν τῆς διδασκαλίας ἡ μετάληψις γίνεται , ἀλλ ' ὅτι φυλαττομένης τῆς ἀποφατικῆς τὸ ὅσον ἐπ ' αὐτῇ ἀσυλλόγιστός ἐστιν |
| ἡ ἀπὸ τῆς ἀρνήσεως ἀρχομένη ἀδιόριστος ἀπόφασις , ἅτε τῆς ἀρνήσεως προσεχέστερον ἐξακουομένης πρὸς τὸ τίς τὸ κατὰ δύναμιν ἐνυπάρχον | ||
| . πώμαλα : οὐδαμῶς : ἔστι δὲ ἀττικόν : ἐπίρρημα ἀρνήσεως . ὡς ἐπὶ ἀψύχου τὸ “ ἀναθείς ” διὰ |
| γίνεσθαι . εἰδέναι μέντοι χρή , ὅτι , ἐὰν μετὰ καταστάσεως εἰς ἀρχὴν ἀνάγῃς τὸν λόγον ὀρθώσας , κἂν ἀποστήσῃς | ||
| μέρος ἔχει , ἡ δὲ προβολὴ κεφαλαιωσαμένη πάντα τὰ τῆς καταστάσεως συντόμως ὁρίζεται τὸ ἀδίκημα : καὶ ἔστι προβολὴ κυρίως |
| Ἐγὼ δ ' εἰ μὲν ἑώρων ὑμᾶς μᾶλλον ἀποδεχομένους τὰς διαμαρτυρίας ἢ τὰς εὐθυδικίας , κἂν μάρτυρας προὐβαλόμην μὴ ἐπίδικον | ||
| προϊόντος τοῦ λόγου σαφέστερον ἀκούσεσθε : ὑπὲρ αὐτῆς δὲ τῆς διαμαρτυρίας καὶ τοῦ ἀγῶνος ἤδη νομίζω δεῖν διδάσκειν . εἰ |
| ἑνί γέ τῳ τρόπῳ Λυσίας ἐν τῷ κατ ' Ἀρισταγόρου ἐνδείξεως , εἰ γνήσιος . Ἀναβάλλει : ἀντὶ τοῦ εἰς | ||
| εὑρέσεως παρὰ τὸν νοῦν , καὶ διὰ τῆς χειρουργικῆς αὐτῶν ἐνδείξεως παρὰ τὴν τέχνην καὶ διὰ τῆς παρακολουθητικῆς ἐμπειρίας παρὰ |
| ψυχικὴ διάθεσις . οὕτω Φιλόξενος ἐν τῷ Περὶ τῆς Ἰάδος διαλέκτου . . , : μείς : ὡς παρὰ τὸ | ||
| καθά φησι Νίκανδρος ὁ Θυατειρηνὸς ἐν τοῖς Ἐξηγητικοῖς τῆς Ἀττικῆς διαλέκτου . . . . μετρονόμοι : ἀρχή τις Ἀθήνησίν |
| ' ὅτι οἱ σοφισταὶ ἐλέγχουσι τοὺς ἀμαθεῖς καὶ ἀπείρους τῆς συλλογιστικῆς πραγματείας . ἐν δὲ τῷ τέλει τοῦ πρώτου τμήματος | ||
| κατωρθωκὼς ἂν εἴη τὸ προκείμενον , τουτέστιν ἐπιστήμων ἔσται τῆς συλλογιστικῆς μεθόδου , ὡς ἂν μὴ ἀρκοῦντος τοῦ μόνον εἰδέναι |
| τῆς ἡλικίας ἡμῶν ; ] καὶ τίς ἐστιν ἔξω τῆς καθολικῆς , οἷον νέων ἀνδρῶν γερόντων , εἰ μὴ ἄρα | ||
| , οὕτω καὶ ὁ γραμματικὸς δύναται ἀπὸ ἐπιστημονικῆς τινος καὶ καθολικῆς θεωρίας ἀπαγγέλλειν , ὅτι ὁ μὲν Πέλοπος ὦμος ἐλεφάντινος |
| : δῆλον γὰρ ὅτι κειμένης τῆς ἀντιθέσεως διανοίας . ἡ λύσις ἂν ἐκ διανοίας ἐγένετο . οἷον , ἐκήρυξας δώσειν | ||
| οὐκ ἐξαλλάσσεται ἡ θεραπεία . κένωσις γὰρ ἐπ ' ἀμφοτέρων λύσις , ἐναντία τῷ πάθει . οὐ γὰρ ἀπὸ τῶν |