| διὰ τούτων συμπληροῦσθαι : ἢ εἴη ἂν ὑστέρα ποιότητος καὶ ποσότητος . Ἐν μὲν οὖν ταῖς συνθέταις οὐσίαις καὶ ἐκ | ||
| μὲν ποῖος ἐπὶ ποιότητος τάσσεται , τὸ δὲ πόστος ἐπὶ ποσότητος : ὅθεν ὁ λέγων ποία ἐστὶν ὥρα ; ἀκυρολογεῖ |
| κατηγορούμενα πάντα πῶς θηρεύεται διδάσκων , κἀκ τῆς τούτων ποιᾶς συνθέσεως τὸν ὅρον ἀποτελῶν , ἓν μὲν καὶ αὐτὸν τῶν | ||
| καὶ τοῖς φαυλοτάτοις ὄντα . ταυτί μοι δοκεῖ μηνύματα τῆς συνθέσεως εἶναι τῆς Δημοσθένους ἀνυφαίρετα καὶ χαρακτηρικά , ἐξ ὧν |
| τάξιν καὶ τὰ συμπτώματα παραδέδωκεν , αὐτὸς εὑρετὴς ὢν τῆς ἰδιότητος αὐτῶν πᾶσαν εὐθύγραμμον γωνίαν ἐτριχοτόμησεν . ἕτεροι δὲ ἐκ | ||
| : ἡ γὰρ ὁμοιότης κοινὴ μὲν κατὰ τὸ ὁλοσχερὲς τῆς ἰδιότητος , οὐχ ἡ αὐτὴ δὲ ὅμως , ἀλλ ' |
| καὶ τῆς τετράδος ἀποτελουμένῃ πεντάδι διὰ τὸ μὴ προϋποκεῖσθαι τῆς προσθέσεως τὴν πεντάδα καὶ ἀεί ποτε ὀφείλειν τὸ προστιθέμενον προϋποκειμένῳ | ||
| καθ ' αὑτὸ ὑπαρχόντων συμβεβηκότων εἶναι ὁρισμούς , ἐπειδὴ ἐκ προσθέσεως ὑπάρχουσιν , ἅτε δὴ συμπαραλαμβανόντων αὐτοῖς καὶ τὰ ὑποκείμενα |
| καὶ μὴ ἔχῃ λόγον ῥητόν , ἀλλ ' οὖν τῆς πηλικότητος ἔχει , καθ ' ὃν λέγομεν αὐτὴν εἶναι διπλασίαν | ||
| Ἐζήτησάν τινες , διατί ἀμφοτέρων αὐξητικῶν ὄντων , τῆς τε πηλικότητος καὶ τοῦ πρός τι , μὴ ἓν κεφάλαιον γέγονεν |
| , μηδενὸς εὑρισκομένου κανόνος τῆς κατ ' ἀλήθειαν τῶν πραγμάτων ὑπάρξεως , ἢ ἀνάπαλιν ὡς προπετεῖς ἐλέγχεσθαι τοὺς σκεπτικοὺς καὶ | ||
| εἶναι : τὸ δὲ ἐπ ' ἴσης ὡς κέντρον ὂν ὑπάρξεως καὶ ἀνυπαρξίας : ἴσον γὰρ ἑκατέρας ἀπέχει . τὸ |
| διαλαβεῖν : κοινὸν γὰρ τοῦτο τὸ βιβλίον γεωμετρίας τε καὶ ἀριθμητικῆς καὶ μουσικῆς καὶ πάσης ἁπλῶς τῆς μαθηματικῆς ἐπιστήμης . | ||
| Ϛʹ τοῦ εʹ : κοινὸν τὸ θεώρημα γεωμετρικῆς ἀναλογίας καὶ ἀριθμητικῆς . Ἐν τῷ λόγῳ ἄρα εἰσὶ τῆς ἀριθμητικῆς ἀναλογίας |
| ὕστερον δὲ γλαφυρώτατα δείξει ὅτι καὶ ἡ ἰσότης προτέρα τῆς ἀνισότητος . δείκνυσιν οὖν ὅτι τὸ πολλαπλάσιον πρῶτόν ἐστι τῶν | ||
| πόλοι ἐπὶ τοῦ ὁρίζοντος πίπτουσιν , ἀναιρουμένου τοῦ αἰτίου τῆς ἀνισότητος τῶν ἡμερῶν , τοῦτο δὲ ἦν τὸ ἔγκλιμα , |
| προτέρων μορίων τοῖς δευτέροις ὑπηρετούντων , ἀλλὰ τῇ τάξει τῆς θέσεως , ἣν ὁ τῆς τῶν ζῴων γενέσεως δημιουργὸς ἐμηχανήσατο | ||
| τῷ ἀδελφῷ σπονδῶν κατάρχειν ἐπέτρεψε καὶ κύριον αὐτὸν εἶναι τῆς θέσεως τοῦ ὀνόματος τῷ παιδίῳ . Μηριόνης , * * |
| τὸ βούλημα τῆς ψυχῆς ἐστιν ἐμφανές , οἷον ἐπὶ τῆς ὁριστικῆς καὶ προστακτικῆς καὶ εὐκτικῆς καὶ ὑποτακτικῆς , ἐπ ' | ||
| τινὰ ὁ τυραννοκτονήσας τιμάσθω : ὅπερ πάνυ ἐμφανέστατον γενήσεται μετὰ ὁριστικῆς προφορᾶς , καὶ μάλιστα ἐπὶ παρῳχημένου χρόνου , ὁ |
| , προσπίπτων ἢ λίθοις ἢ σκληροῖς βώλοις , καὶ τῆς ποιότητος τῆς γῆς ἀντιλαμβανόμενος γεῶδες τὸ ἔλαιον ποιήσει . δεῖ | ||
| ἀθάνατον , ἀίδιον , ἀγέννητον . Τρίτον δὲ ἴδιον τῆς ποιότητος τὸ ἀπογεννώμενον ἐκ τοῦ πρώτου ἰδίου , τοῦ ἐπιδέχεσθαι |
| διὰ τῶν τοιούτων . Οὕτως δεῖ ὁρᾶν τὸν κύριον ἑκάστης διαιρέσεως , πῶς ἦν κατὰ πῆξιν καὶ πῶς κατὰ πάροδον | ||
| , ὅτι περὶ τῆς εἰς τὰ κεφάλαια τῶν πολιτικῶν ζητημάτων διαιρέσεως διαλέγεται , καὶ αὐτὸς δὲ ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦτό |
| τισιν οἵ τε ἀπὸ τῆς Ἀκαδημίας καὶ οἱ ἀπὸ τῆς σκέψεως λέγουσι , πρόδηλος καὶ ἡ κατὰ τοῦτο διαφορὰ τῶν | ||
| ιʹ εἰ ἀναιρεῖ τὰ φαινόμενα ιαʹ περὶ τοῦ κριτηρίου τῆς σκέψεως ιβʹ περὶ τοῦ τέλους αὐτῆς ιγʹ περὶ τῶν ὁλοσχερῶν |
| καὶ οὗτος , καὶ ἄρθρον οὐκ ἐπιδέχονταιοὐδὲ . γὰρ ἕνεκα διαστολῆς παραλαμβάνεται , ἐπεὶ οὐδὲ αὐτὰ διαστέλλει , συνεμπεσόντα τοῖς | ||
| γνωστόν , τοῦ τέλους ἐκθλιβέντος . ἔπειτα , εἰ ὑπὲρ διαστολῆς τῶν μεταβατικῶν πλαγίων αἱ σύνθετοι γεγόνασι , περισσὸν ζητεῖν |
| χερουβὶμ τὸν θεὸν ὑπὲρ ἀνθρώπων . ἕκτῃ ἀγγέλων παράστασις καὶ διάκρισις πάσης κτίσεως . ὥρα ζʹ * ἐν ᾗ αἰνοῦσιν | ||
| καὶ τὸ ἐκ ταύτης ὠφελούμενον . μόνη γὰρ ἡ τούτων διάκρισις προθυμίαν εἰς ἀρετῆς ἄσκησιν ἂν παράσχοι καὶ πρὸς τὴν |
| σῴαν ἔχων τὴν φρόνησιν καὶ ταῖς ἀρεταῖς ἁπάσαις κοσμούμενος , εἰδικῶς δ ' ἂν λέγοιτο σώφρων ὁ τοῖς κατὰ γεῦσιν | ||
| ἐπὸς γάρ ἐστιν ἀπὸ τοῦ ἐπεῖναι κατὰ τὴν ἀποτομήν . εἰδικῶς μέντοι Ὅμηρος οἶδεν ὀπόν τινα λεγόμενον , ὡς ὅταν |
| ὡς ἂν ἔχωμεν μνήμης , οὕτω περὶ τῆς τῶν πραγμάτων ὑποστάσεως φερόμεθα . Ἀλλ ' εἴπερ οὔτε αἰσθητόν ἐστι τὸ | ||
| ἢ τοὐναντίον δυστυχῆσαι ; ἀλλὰ καθολικῶς μὲν τῆς ἐξ ἀρχῆς ὑποστάσεως [ ὁ ] τῶν ἐπισήμων καὶ μέσων καὶ ταπεινῶν |
| τὴν εὕρεσιν τὴν παρὰ τοῦ θεοῦ Ἑρμοῦ εἰς ἀνθρώπους διὰ μεσότητός τινος ἔρχεσθαι , ἡ δὲ δαιμονία φύσις ἐστὶν ἡ | ||
| φανεῖεν χείρους καὶ ἦσαν οὐκ ἀδύνατοι : τὸ οὐκ ἀδύνατοι μεσότητός ἐστι ῥῆμα , οἷον οὔτε τελείως δυνατοὶ οὔτε ἀσθενεῖς |
| μὲν ταυτότητος διὰ τὸ μονάδι ὁμογενὲς εἶναι , ἄρτιον δὲ ἑτερότητος διὰ τὸ δυάδι . καὶ ἔτι ἐκδηλότερον , τετράγωνον | ||
| τοῖς συνοικοῦσιν ἐν τοῖς ἐνύλως τὸ εἶναι ἔχουσιν ἐπικρατούσης τῆς ἑτερότητος . οὐ γὰρ ἑαυτοῦ δεῖ μόνου φροντίζειν ὡς ἔχῃ |
| . ταῦτα οὖν διορίζεσθαι καὶ πειρᾶσθαι κατὰ τὸ ποσὸν τῆς ἁπλῆς διαθέσεως ἐξευρίσκειν τὸ ποσὸν τῆς τοῦ φαρμάκου δυνάμεως , | ||
| , καὶ τῇ μὲν ἐκ μεταθέσεως ἀποφάσει ἐπὶ πλέον τῆς ἁπλῆς , καὶ τῇ καταφάσει αὐτῆς κατὰ τὸ ἀκόλουθον ἐπ |
| [ ] [ ἡ ] ἑκάστης ? ? ? ? ποσότης ? [ ] [ : ] α β γ | ||
| ἀλοιφὴν παραλαμβάνειν , ἐφ ' ὧν ἤδη κένωσις ἐγένετο καὶ ποσότης οὐκ ἐνοχλεῖ τῷ παντὶ σώματι , ἀλλὰ ξηρότης καὶ |
| ζῴων τὸν ἄνθρωπον λόγῳ τε καὶ μεταβατικῇ φαντασίᾳ καὶ ἐννοίᾳ ἀκολουθίας , ἀλλ ' οὔ τοί γε καὶ ἐν τοῖς | ||
| συνπλοκῆς ἢ διαζεύξεος ἢ αἰτίας ἢ συλλογισμοῦ ἢ ἀπορίας ἢ ἀκολουθίας ἢ τοῦ μὴ κε - χηνέναι τὴν σύνθεσις . |
| ἁπλῆ τίς ἐστι κατηγορία , ἡ δὲ τῶν πρός τι σύνθετος , ῥᾷον δὲ τὰ ἁπλᾶ μανθάνομεν τῶν πολυσχεδῶν ; | ||
| καὶ ὁ τῇδε ἵππος ἐκ τῶν τῇδε φύσεων ἀνομοίων οὐσῶν σύνθετος ᾖ . πάντα γὰρ ταῦτα κωμῳδοῦντός ἐστι μᾶλλον ἢ |
| ὁμοίως δὲ κἀν τῷ ὁ πατὴρ ὁ ἐμός τὰ τῆς συντάξεως τὸν αὐτὸν ἐπέχει λόγον : τὸ γὰρ πρόσωπον τὸ | ||
| πρὸς νόησιν , ἀφιστᾶσα τῆς παχυτέρας καὶ μορφωτικῆς τῶν ἐνύλων συντάξεως . ὅμως δὲ λεγέσθωσαν ταύτῃ διαφέρειν . τί οὖν |
| φιλίας . . , . ἀντίθετον : τὸ σχῆμα τῆς φράσεως , ὡς ἡμεῖς , Ἀριστοφάνης Θεσμοφοριαζούσαις καὶ κατ ' | ||
| ὁ ἐπιφανέστατος , ὃς Τύρταμος ἐλέγετο καὶ διὰ τὸ τῆς φράσεως θεσπέσιον Θεόφραστος ἐκλήθη . τὸ ἐθνικὸν Ἐρέσιος ὡς Ἐφέσιος |
| τῷ πάθει ὑπεναντίον ἦν . ἔστι δὲ καὶ ἐκ τῆς συγκρίσεως τῶν ἐπιφερομένων συμπτωμάτων , ἀπό τε τοῦ πλήθους καὶ | ||
| , ἅτινα πρόδηλα γίνεται ἐκ τῆς καθολικῆς [ καὶ ] συγκρίσεως τῶν ἀστέρων . δεῖ οὖν καὶ κατὰ τὰς ἡλικίας |
| γὰρ ὁ μετέχων ταύτης τῆς δυνάμεως . Ἀρχὴν δὲ τῆς σκεπτικῆς αἰτιώδη μέν φαμεν εἶναι τὴν ἐλπίδα τοῦ ἀταρακτήσειν : | ||
| ὡς ἐκ τῆς ἐπικρίσεως τούτων ἀταρακτήσοντες . συστάσεως δὲ τῆς σκεπτικῆς ἐστιν ἀρχὴ μάλιστα τὸ παντὶ λόγῳ λόγον ἴσον ἀντικεῖσθαι |
| . εἴπωμεν λοιπὸν περὶ τῆς μουσικῆς ὅ ἐστι περὶ τῆς ἁρμονικῆς ἀναλογίας . ἰστέον ὅτι ἐν τῇ γεωμετρικῇ ἡ ὑπεροχὴ | ||
| . Εἶτα διὰ τριῶν παραδειγμάτων , ἰατρικῆς , ποιητικῆς , ἁρμονικῆς , βούλεται ἀναιρεῖν τὰ λεγόμενα καὶ δεῖξαι ὅτι τὰ |
| ὡς ἀπαντᾷ ὁ σύνδεσμος , ἐν ᾧ ἡ τελευταία περισπωμένη καταλαμβάνεται . ὁμοίως ὡς τὸ ἐπίρρημα τῇ ὑστέρᾳ ὀξεῖαν ἀναδέχεται | ||
| πήγανον . Ἐκλέγεσθαι χρὴ ἀπὸ τῶν ἀλεκτρυόνων τοὺς πολεμικωτάτους : καταλαμβάνεται δὲ τοῦτο ἐξ αὐτῆς τῆς χρείας καὶ πείρας , |
| μεσότητα ἐμβάλλω εἰς τοὺς προκειμένους ἀρτίους ὅρους , τὰ τῆς γεωμετρικῆς ἰδιώματα ἀνακύπτει , ἐξαπόλλυνται δὲ τὰ τῆς ἀριθμητικῆς : | ||
| . παραινεῖ τε πρῶτον μὲν ἔμπειρον γενέσθαι ἀριθμητικῆς , ἔπειτα γεωμετρικῆς , τρίτον δὲ στερεομετρίας , τέταρτον ἀστρονομίας , ἥν |
| λέξει σημαίνειν , οἷον τὸ ὑγιαίνειν ὁμοίως τῷ σχήματι τῆς λέξεως λέγεται τῷ τέμνειν καὶ οἰκοδομεῖν : καίτοι τὸ μὲν | ||
| καὶ ἄρτι ἀναμιμνήσκομαι . ταῦτα ἐκ τῶν Διδύμου περὶ διεφθορυίας λέξεως . . ἀπηρτισμένως , τελείως . Θ . . |
| κοινὰ τοῖς εἴδεσιν : ὡς εἰ ἀφέλοι τις ἀπὸ τῆς διαιρετικῆς καὶ τῆς ἀναλυτικῆς τὸ πρὸς τοὺς ὁρισμοὺς ἀποβλέπειν καὶ | ||
| στοιχεῖα παραλαμβάνων . τῶν γὰρ λογικῶν ἁπασῶν μεθόδων ἴδιον , διαιρετικῆς λέγω καὶ ἀναλυτικῆς ὁριστικῆς τε καὶ ἀποδεικτικῆς , καθολικὰς |
| ] ἰσχυρός . ἡμέτερον + ἀλλ ' ἐπεὶ δοκεῖς : ἔκθεσις τοῦ δράματος . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶ τροχαϊκοὶ κεʹ | ||
| οὕτω φησί : διήγησίς ἐστι τῶν ἐν τῇ ὑποθέσει πραγμάτων ἔκθεσις εἰς τὸ ὑπὲρ τοῦ λέγοντος πρόσωπον ῥέουσα . Θεόδωρος |
| : τουτὶ μὲν γὰρ ἀξίωμά ἐστι , τὸ δὲ ἀξίωμα λεκτόν , τὸ δὲ λεκτὸν ἀσώματον . ἀνάπαλιν δὲ ἡ | ||
| τετάρτῃ , ὥστε ἄναρχον αὐτοῖς εἶναι τὴν ἀπόδειξιν τοῦ εἶναι λεκτόν . Καὶ ἄλλα δὲ πλείω ἔστιν εἰς τὸν τόπον |
| σημαντικὸν κεχωρισμένον , ὡρισμένην φύσιν εἰσάγουσα . αὐτὸς δὲ ἅτε συντομίας ὢν ἐραστὴς τὰ μὲν κοινὰ παρείασεν , ὅσα ὑπῆρχεν | ||
| ὁ Θεοδόσιος , ὡς πρὸς εἰσαγομένους τὸν λόγον ποιούμενος καὶ συντομίας φροντίζων . Ἔστι δὲ εἰπεῖν περὶ αὐτῶν οὕτως : |
| τρόπον ἀπὸ μὲν τοῦ μείζονος ἀρχομένων ὅρου συνίσταται ἀναλογία ἐν ἐπιμερέσι λόγοις δισεπιτρίτοις : οἷον θʹ Ϛʹ δʹ : ἐκ | ||
| γίνονται γεωμετρικαί , ἀλλὰ καὶ ἐν ἐπιμορίοις εἴδεσιν ἅπασι καὶ ἐπιμερέσι καὶ μικτοῖς , καὶ τὸ ἐξαίρετον ἰδίωμα τῆς μεσότητος |
| . ἄλλως τε εἰ τῷ διαιρετικῷ ἐναντιοῦται , οὗτινος ὁ ὁριστικὸς χωρὶς οὐ δύναται ὁρίσαι , δῆλον ὅτι καὶ τῷ | ||
| ἐπειδὴ [ δὲ ] ἐκ τῆς διαιρετικῆς μεθόδου λαμβάνων ὁ ὁριστικὸς οὕτως ὁρίζεται , φησὶν οὖν ὅτι οὐ καλῶς ἐποιοῦντο |
| : τὸ δὲ λογικὸν αὐτὸν εἶναι καὶ μὴ ἄλογον χωρὶς δείξεως αἰτεῖταί τε καὶ τίθησιν . εἰ δέ ἐστιν ἀσθενὴς | ||
| τὸ ἐνδέχεσθαι καὶ αὐτὴ συνάγει διὰ τῆς ἐπ ' εὐθείας δείξεως : διὸ καὶ τέλειος ὁ συλλογισμός . ἐπειδὴ γὰρ |
| ἐκ τἀγαθοῦ τοῖς πᾶσιν ἐφήκουσαν ἕνωσιν καὶ διὰ τὴν τῆς ταυτότητος ἐν τοῖς ἀύλοις εἴδεσιν ἐπικράτειαν . ἀλλ ' οὗτος | ||
| τῷ ἀνθρώπῳ τὸ μουσικόν . καὶ τὰ τοιαῦτα φύσει τῆς ταυτότητος μετέχουσιν , ἤγουν τῷ εἶναι : τὸ δὲ μουσικὸν |
| ἐξετάζων κατὰ θεωρίαν δείξει δηλαδή : ἀλλ ' ἥ γε διαίρεσις ἀπαιτεῖ , θαυμαστὸν δὲ οὐδέν , εἰ παρεῖται , | ||
| . Τάχα δ ' ἐκείνη πρός γε τὰ νῦν ἡ διαίρεσις ὅτι τὴν πέψιν τιθέμεθα χρώμασι καὶ χυλοῖς καὶ πυκνότητι |
| αὐτὸς δηλονότι λόγος ἁρμόσει καὶ ἐπὶ τῆς ἑτέρας τῶν διαγωνίων ἀντιθέσεων , τῆς πᾶς καὶ οὐ πᾶς : καὶ γὰρ | ||
| τὰ αὐτὰ εὑρήσομεν : καὶ γὰρ καὶ ἐνταῦθα δύο οὐσῶν ἀντιθέσεων , ἐμψύχου καὶ ἀψύχου , αἰσθητικοῦ καὶ ἀναισθήτου , |
| δι ' ὀλίγων ἐφαψαίμεθα . Ἀρχὴ μὲν οὖν ἐστι τῆς μετρικῆς ὁ περὶ στοιχείων λόγος , εἶθ ' ὁ περὶ | ||
| λέγει : τοῖς βουλομένοις ἐν χερσὶν ἔχειν τὰ κεφαλαιωδέστατα τῆς μετρικῆς γέγραπται τὸ βιβλίον τοῦτο . Ἤρξατο δὲ αὐτὸς ὁ |
| , ἐξείπω . . Ἐμοί γε μὴν δοκεῖ τὰ τῆς ἐγκλίσεως ἐπιτεταράχθαι , ἐπεὶ σχεδὸν ἐγκλίσεις δύο συνωθοῦσιν εἰς μίαν | ||
| ὑποτακτικὸν ἄληται ὡς λάβηται . συστολῇ οὖν ἐγένετο ἢ μεταβολῇ ἐγκλίσεως , ὁμοίως τῷ ” ἐπεὶ ἄρ κεν ἀμείψεται ἕρκος |
| ἀποδέδεικται : ἐνταῦθα δὲ κατηγοροῦντες τὴν ἀπόφανσιν κοινῶς καταφάσεως καὶ ἀποφάσεως , οὐ λέγομεν τὴν μὲν κατάφασιν πρώτην ἀπόφανσιν εἶναι | ||
| τὰ φαιὰ καὶ τὰ ἄλλα χρώματα . καλῶς οὖν ἐξ ἀποφάσεως καὶ καταφάσεως παρέδωκε τὴν διαίρεσιν . ἢ ὅτι τὸ |
| ἀιδίοις ἀπολείπουσιν οἱ ἄνδρες , οἷον τὸ τῆς ὁμοιότητος ἢ ἰσότητος ἢ ταυτότητος εἶδος , οὗ μετέχει μὲν καὶ ὁ | ||
| Τῷ δὴ ἑνὶ μὴ ὄντι , ὡς ἔοικε , καὶ ἰσότητος ἂν μετείη καὶ μεγέθους καὶ σμικρότητος . Ἔοικεν . |
| καὶ τοῦ εἶναι τῷ υἱῷ ὡς ἀνθρώπῳ αἴτιος καὶ τῆς σχέσεως , ὁ δὲ υἱὸς τῆς σχέσεως μόνης τῷ πατρὶ | ||
| , ὡς δύνασθαι ῥᾷστά τινα , διὰ τῆς πρὸς ἄλληλα σχέσεως αὐτῶν , τὴν ὅλην οἰκουμένην μηδὲν εἰκόνος δεηθέντα τῷ |
| μᾶλλον μὲν λόγῳ κέχρηται ἧττον δὲ ἔργῳ ὡς ἐπὶ τῆς γραμματικῆς , ἢ μᾶλλον μὲν ἔργῳ κέχρηται ἧττον δὲ λόγῳ | ||
| ἡ τέχνη , συσταίη δ ' ἂν ὁ βίος χωρὶς γραμματικῆς : αἱ δὲ οὔτε ἀναγκαῖαι οὔτε χρήσιμοι : οἷον |
| ἡ μάλιστα καὶ κυρίως λεγομένη οὐκ ἄλλη τίς ἐστι τῆς συνισταμένης κατ ' εὔνοιαν ἀντίστροφον : αὕτη δὲ ὑφίσταται , | ||
| διαμένειν χρόνους . ὅτε αὐτοῖς χρῆσις . νεφέλης γὰρ πρῶτον συνισταμένης ἔπειθ ' ὑετὸς ἀπ ' αὐτῆς γίνεται . κόπῳ |
| λελέξεται δὲ ἡμῖν δηλαδὴ ἐν τῷ δέοντι καὶ περὶ τῆς περιβολῆς . Ἀλλὰ νῦν ἐκεῖσε ἐπανιτέον . ἐναντίον γὰρ καθαρότητι | ||
| , τύραννος δὲ ἐθνέων . ὅλως οὖν πᾶν ὅπερ ἀπήλλακται περιβολῆς σχῆμα καθαρὸν ποιεῖ τὸν λόγον . αὐτίκα τὸ ἐπειδὴ |
| . ἐπικὸν ἕν , μεθ ' ὃ τὰ τῆς δευτέρας περιόδου ὅμοια πέντε . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος . σύστημα | ||
| περιέχον λόγους Ϛ αʹ Περὶ τῆς σημασίας τοῦ κυρίου τῆς περιόδου βʹ Περὶ τοῦ περιπάτου τῶν οἴκων καὶ τοῦ περιπάτου |
| λοιποῦ παιγνίου ἐκ τούτου γενήσεται . καὶ ταῦτα γελοίου χάριν παρείληπται . ἢ καὶ πρὸς τὴν ἀθεότητα Σωκράτους , ὅτι | ||
| ἀναγκαίως : ἕνεκα γὰρ τοῦ ὁρᾶσθαι τὸν Αἴαντα ἡ δεῖξις παρείληπται , ἕνεκα δὲ τῆς ἰδίας ποιότητος , ὑπὲρ ἧς |
| λόγου τὸ ἄγαν λαμπρὸν τῇ διακοπῇ καὶ ὑποστροφῇ . Ἔτι μεθόδου λαμπρᾶς καὶ τὸ τὰ ἔνδοξα ἐνδοξοτέρως λέγειν , ὥσπερ | ||
| προσεγένετο τῷ Πλάτωνι . ἄπειροι γὰρ ἦσαν οἱ πρῴην διαλεκτικῆς μεθόδου , φημὶ δὲ διαιρέσεως καὶ ὁρισμῶν . ἔγνω οὖν |
| ὅρων ἕκαστος ἴδιον ἔχει τὸ αἴτιον , ἐπὶ δὲ τῶν τόνων ἕπονταί πως τῷ πρώτῳ τῶν ὅρων οἱ λοιποὶ δύο | ||
| ἀμεταβόλῳ συστήματι ἕξ : ἐλάχιστον μὲν τὸ διὰ τεσσάρων , τόνων δύο ἡμίσεος , οἷόν ἐστι τὸ ἀπὸ ὑπάτης ὑπάτων |
| εἰς μακρὰς πάσας εἰ κατέληγεν , ὅ ἐστι τοῦ βεβηκότος ῥυθμοῦ . οὐ μὴν ἀλλ ' εἴτε βεβηκὼς εἴτε μὴ | ||
| τοῦ λόγου πάθος ἐνδίδωσι τοῖς ἀκούουσι , τὸ δὲ τοῦ ῥυθμοῦ , ὡς ἐνίοτε προειδότας τὰς ὀφειλομένας καταλήξεις αὐτοὺς ὑποκρούειν |
| γὰρ τὸ πάντα ὡς τόδε τι σημαίνειν Τοῦτο περὶ τῆς ἀμφιβολίας εἴρηκε : σύνηθες γὰρ τὸ τὰ σιγώμενα σιγῶντα λέγειν | ||
| , ψευδόμεθα , ὁμοίως καὶ ψυχρόν : εἰ δὲ μετὰ ἀμφιβολίας εἴπωμεν οὐκ οἶδα τί αὐτὸ καλέσω , θερμὸν ἢ |
| ταῦτά εἰσι μετὰ μικρὸν μάθῃς . ὁ μὲν σκοπὸς τῆς προκειμένης πραγματείας ἐστίν , ὡς εἴπομεν , τὸ περὶ τῆς | ||
| ἐπικαίοντας πάλιν , ἐὰν οὕτω τύχῃ : παρελθούσης δὲ τῆς προκειμένης προθεσμίας , ἀφετέον μὲν ἀπουλωθῆναι τοῖς ἕλκεσιν : ἐμπλάστρῳ |
| οὐκ ἐνεργεῖ , οὐκ ἄρα οὐδὲ τῆς δόξης ἢ τῆς νοήσεώς εἰσι τὰ ἐνύπνια . Ἔτι παρὰ τὸ ἐνύπνιον πολλάκις | ||
| οὐδέποτε συντελέσει . οὐδέποτε οὖν ἔσται νενοηκώς : καίτοι πάσης νοήσεώς ἐστι πέρατα , καὶ τῆς πρακτικῆς καὶ τῆς θεωρητικῆς |
| , ΒΖ , τὸ δὲ διὰ τῆς ΑΕ καὶ τῆς διπλῆς τῆς ΕΗ ἰσοσκελὲς ἴσον ἐστὶ τῷ ὑπὸ ΑΕ , | ||
| εἴποις . . τοῦθ ' ἕτερον αὖ : ἔκθεσις τῆς διπλῆς ἤτοι ἀπόθεσις κώλων ἰαμβικῶν ὀκτώ , ὧν πρῶτον “ |
| πρὸς δὲ τούτοις ὥσπερ νόμον κατεστήσατο ὁ Κῦρος , ὅσα διακρίσεως δέοιτο εἴτε δίκῃ εἴτε ἀγωνίσματι , τοὺς δεομένους διακρίσεως | ||
| διακεκριμένον διακεκριμένου διακέκριται , εἰ καὶ ἄλλος ἑκατέρου ὁ τῆς διακρίσεως τρόπος . Καὶ γὰρ τὸ καλὸν τοῦ δικαίου ἕτερον |
| φαίνεται . Ἀκμάσαντος δὲ τοῦ θέρους μείω μὲν τῷ ἐξ ἀναλογίας ποσῷ τὰ χύματα καὶ πρὸς τὸ πυρρὸν ἤδη καὶ | ||
| σοφῶν ἀνδρῶν παντέλεια , περιέχει δ ' ἐν αὑτῇ τὰς ἀναλογίας πάσας , τήν τε ἀριθμητικὴν καὶ τὴν ἁρμονικὴν καὶ |
| βάθει μᾶλλον . τῶν δὲ ἀμφημερινῶν οὐδὲ ῥῖγοϲ ὡϲ ἐπίπαν προηγεῖται , ἀλλὰ μόνον περιψύχονται . ἔϲτι δὲ ἐν τοῖϲ | ||
| ὅτι μία μὲν ἡ οὐσία πολλὰ δὲ τὰ συμβεβηκότα , προηγεῖται δὲ τὸ ἓν τῶν πολλῶν , ἢ ὅτι φύσει |
| καί φαμεν , ὅτι τὸ διαφόρως χρῆσθαι τῇ ποικιλίᾳ τῶν λέξεων ποικίλον καὶ τὸ κάλλος τοῦ λόγου ποιεῖ . τὰ | ||
| ταῖς τότε γινομέναις νίκαις . . Πρωταίνιον ] ἐκ δύο λέξεων ταυτοσημάντων συνετέθη τὸ πρωταίνιον , ἐκ τοῦ πρῶτος καὶ |
| ἐπιδείκνυται , ζῆλον ἅμα καὶ πόθον ἐνεργαζομένη τῆς ἀτρέπτου καὶ ἐναρμονίου τάξεως , ἣν οὐδέποτε λείπουσι πειθόμεναι τῷ ταξιάρχῳ . | ||
| βαρυτάτῳ καὶ ἑπόμενον διάστημα καὶ τὸ μέσον ἑκάτερον ποιεῖ διέσεως ἐναρμονίου , τὸ δὲ λοιπὸν καὶ ἡγούμενον δύο τόνων , |
| τῆς ἐν τοῖς οὖσιν ἀληθείας ἀναγορεύσας ἀπέστη τῆς τῶν αἰσθήσεων ἐπιστάσεως . , . . , [ ] ἔχει δὲ | ||
| καταλήψεως , ἀλλὰ παρίσταντες , ὅτι μετὰ μὲν τῆς προσηκούσης ἐπιστάσεως καὶ τοῦ κατὰ τὸ ἀκόλουθον ἐπιλογισμοῦ γινομένη κατορθοῦν δύναται |
| συνεγγίζων τῷ Ε σημείῳ κατὰ τὸ πλάτος ἀπὸ τῆς ΕΖ διαστάσεως φαίνηται πρώτως , ὁ τούτου πλέον ἀφεστὼς ἀπ ' | ||
| καὶ πρῶτον ἐπὶ τῆς ἐν ἀρχαῖς τοῦ Σκορπίου μεγίστης ἑσπερίας διαστάσεως . ἔστω γὰρ ἡ διὰ τοῦ Α ἀπογείου διάμετρος |
| , ὅτι ἀμετάθετος καὶ ἀμετάβλητός ἐστιν ὁ καθ ' ἕκαστα διορισμὸς ἐξ ἀιδίων χρόνων : Κλωθὼ δέ , ὅτι ἡ | ||
| . Τίς μὲν οὖν ὀρθότης ἦν τῆς παρούσης ἐρωτήσεως καὶ διορισμὸς αὐτῆς , πῶς ἀδύνατος καὶ πῶς δυνατὴ γίγνεσθαι , |
| μέσοι οὔτε πλείους οὔτε εἷς ἀνάλογον ἐμπίπτουσιν . οὔκ ἄρα διαιρεθήσεται ὁ τόνος εἰς ἴσα . Αἱ παρανῆται καὶ αἱ | ||
| δίκαιον μιᾷ τῶν δικαιολογικῶν ὑποπίπτει καὶ κατ ' ἐκείνην γε διαιρεθήσεται , ὡς ἂν ἐγχωρῇ , τοῖς κεφαλαίοις . Τὸ |
| ρκ , καὶ αὐτῆς τῆς σελήνης ἐν ἀρχῇ τοῦ Ταύρου ὑποκειμένης πρὸς ἀνατολὰς ἀπέχειν τοῦ μεσημβρινοῦ ὥρας ἰσημερινὰς δ . | ||
| ἐνεπετάννυντο . μετὰ δὲ τοῦτο αἴθριον ἐξεδέχετο τὴν ἐπάνω τῆς ὑποκειμένης προστάδος τάξιν κατέχον : ᾧ κλῖμάξ τε ἑλικτὴ φέρουσα |
| δὲ τοιαύτη τῶν ἐνεργειῶν ποικιλία καὶ τῶν πολλῶν ὑλικῶν δυνάμεων σύνθεσις οὐχ ὅπως θείας δημιουργίας τῷ παντὶ κεχώρισται , ἀλλὰ | ||
| καὶ ἐπὶ τοῦ ἀριθμοῦ ἕξει , εἴπερ ἐστὶν ὁ ἀριθμὸς σύνθεσις μονάδων , ὥσπερ λέγουσί τινες : οὕτως γὰρ ἔσται |
| διὰ τὸν τρόπον τῆς συγγραφῆς ἐκθησόμεθα μετὰ τῆς φαινομένης ἡμῖν ἐπικρίσεως . φασὶν οὖν τινες , ὅτι δύναταί τι ἐν | ||
| οὖν τοῦτό ἐστιν ; ἐκεῖναι δὲ ἐκ τῆς αὐτοῦ τινος ἐπικρίσεως , ὅταν λέγῃ , καὶ γὰρ οὕτως ἔχει , |
| ἀσυλλόγιστον γίνεται τὸ σχῆμα ἐν πρώτῳ ἢ δευτέρῳ τῆς μείζονος μερικῆς οὔσης . καὶ δηλονότι , εἰ ἀποφατικὸν εἴη τὸ | ||
| καὶ τὸ ψεῦδος , τήν τε καθόλου κατάφασιν μετὰ τῆς μερικῆς ἀποφάσεως καὶ τὴν καθόλου ἀπόφασιν μετὰ τῆς μερικῆς καταφάσεως |
| Ἔνθα κορυσσομένης ] τὴν ἀρχὴν ποιουμένου τοῦ Τυρσηνικοῦ πελάγους τῆς αὐξήσεως τῇ τῶν κυμάτων φορᾷ . Ὥσπερ γὰρ ἤπειρός ἐστι | ||
| ἐναντία . ταῦτα δὲ ἄκρα μεταβολῆς , ὁμοίως δὲ καὶ αὐξήσεως μὲν τὸ πέρας τοῦ κατὰ τὴν οἰκείαν φύσιν τελείου |
| , τὴν φυγήν . ἦν γάρ , οἶμαι , μᾶλλον ἐμμελὲς πείσαντα ἀπαγαγεῖν ἢ πέμψαντα πρὸς τὰς θύρας εἰς στρατιωτῶν | ||
| εἴ τι τῆς διανοίας κατεαγὸς καὶ κεκλασμένον ἐγείροντες καὶ ὅσον ἐμμελὲς αὐτῆς ἁρμοζόμενοι φύσεως καὶ ἀρετῆς ὀργάνοις : ἐφ ' |
| ὢν πολλαπλάσιός ἐστιν ἁπλῶς , ὁ δὲ ι τοῦ δ διπλασιεφήμισυς ὢν ἐπιδιμερής ἐστιν αὐτοῦ , τὸ δὲ ἐπιδιμερὲς τοῦ | ||
| τῇ μικτῇ σχέσει . ἐπεὶ γὰρ ἡμιόλιος ἡ γεννῶσα σχέσις διπλασιεφήμισυς ἡ γεννωμένη , ἐπεὶ δὲ ἐπίτριτος διπλασιεπίτριτος , καὶ |
| αὐτοῖς ὡς καὶ προεγράφη ἐπὶ τοῖς δυσεντερικοῖς . Σκευασία τῆς ἐκλογῆς ἀντιδότου . βαλαυστίων ταρʹ α μάκερος ταρʹ α ⊂ | ||
| μέγα καὶ σεμνὸν καὶ περιττὸν ἐν λέξει , τῆς τε ἐκλογῆς τῶν ὀνομάτων καὶ τῆς ἐκ τούτων ἁρμονίας καὶ τῶν |
| . φησὶν γὰρ ἡ γραφή : Καὶ παρελογίσατο Ἀμὼς λογισμὸν παραβάσεως κακὸν καὶ εἶπεν : ὁ πατήρ μου ἐκ νεότητος | ||
| τῶν ὑποκριτῶν ὀνομάζεται κορωνίς , διὰ δὲ τὸ προτίθεσθαι τῆς παραβάσεως ὀνομάζεται κομμάτιον . ἔθος ⌈ γάρ α [ δέ |
| παντελῆ θεωρίαν τῶν κατὰ τήνδε τὴν πραγματείαν ἡμῖν προκειμένων τῆς ἐπισκέψεως τῶν μετὰ τρόπου προτάσεων , ταύτην παραδίδωσιν ὁ Ἀριστοτέλης | ||
| δὲ ἡμῖν κεφαλαιωδῶς τοῦ τύπου τῆς καθ ' ἕκαστον εἶδος ἐπισκέψεως μέχρι μόνον αὐτῶν , ὥσπερ ἐν ἀρχῇ προεθέμεθα , |
| , ὅση δὲ ἐναντία , σμικράν . τὰ δὲ περὶ συμφωνίας αὐτῶν ἐν τοῖς ὕστερον λεχθησομένοις ἀνάγκη ῥηθῆναι . Τέταρτον | ||
| σύμπηξις , θάτερον δὲ θατέρου ὂν διάφορον κατ ' οἰκονομίαν συμφωνίας ἐστὶν ἁρμονία : παραπλησίως καὶ ὁ κόσμος κατὰ τὴν |
| ὡμολόγηται , αὕτη δὲ οὔτε ἐκ γενικῆς οὔτε ἐξ εἰδικῆς ἀποδείξεως δύναται ἀποδειχθῆναι , δῆλον ὡς ἄλλου μηδενὸς εὑρισκομένου παρὰ | ||
| τῶν μὲν γὰρ ἀπὸ τῆς αἰτίας λαμβανομένων , οἳ τῆς ἀποδείξεως διαφέρουσι θέσει , καὶ τῶν ἀναποδείκτων θέσεων , οἷοί |
| Ἐπειδὴ τέσσαρες τῆς διδασκαλίας οἱ τρόποι καὶ τῆς μαθήσεως , διαιρετικός τε καὶ ἀναλυτικὸς ὁριστικός τε καὶ ἀποδεικτικός , ἔδειξε | ||
| πᾶσαν σκέψιν ἁρμόζει ὁ τοιοῦτος τρόπος , λέγω δὲ ὁ διαιρετικός : οὔτε γὰρ περὶ συμβεβηκότος ἢ ἰδίου , περὶ |
| γίνεται . Τόνος δὲ λέγεται τετραχῶς : καὶ γὰρ ὡς φθόγγος καὶ ὡς διάστημα καὶ ὡς τόπος φωνῆς καὶ ὡς | ||
| τἀναντία συνισταμένῃ : ὅτε γὰρ τῷ διὰ τεσσάρων τινὸς βαρύτερος φθόγγος τῷ διὰ πέντε τοῦ ὁμοφώνου αὐτῷ κατὰ τὸ βαρύτερον |
| , οὗ χωρὶς πάλιν συννεύματ ' οὐ προβλήμαθ ' οἷς σημαίνεται ἕκαστα . Ὁ μὲν Μενέλεως ἐπολέμης ' ἔτη δέκα | ||
| Σκορπίου καὶ Ἰχθύων τριγώνου τὸ πολύγονον καὶ πολύτεκνον καὶ εὐσύλληπτον σημαίνεται πρὸς τοὺς ἐπιπαρόντας καὶ μαρτυροῦντας ἀστέρας τοῖς προειρημένοις τόποις |
| τριάδος καὶ ἡ δυὰς τῷ ἑαυτῆς ἡμίσει ὑπερέχεται ὑπὸ τῆς τριάδος . καὶ τοὺς ἄκρους δὲ συντεθέντας ἀλλήλοις καὶ ὑπὸ | ||
| τοῦ γ πρῶτος διπλασιεπίτριτος ἦν , λάμβανε πάντας τοὺς ἀπὸ τριάδος τριάδι διαφέροντας καὶ τοὺς ἀπὸ ἑπτάδος ἑπτάδι , καὶ |
| . Ἀλλά , φήσει τις , πῶς τοῦ ἑνὸς ἐγκειμένου ἔμφασις δευτέρου πληθυντικοῦ γίνεται ; πρόσκειται ὅτι τάξεως ὀνόματά ἐστινἄλλως | ||
| οὐκ ἀδίκημα μόνον τούτῳ πεπρᾶχθαι δοκεῖ . Κατὰ δὲ σχῆμα ἔμφασις γίνεται , ὅταν τις δεικτικοῖς χρῆται , οἷον οὗτος |
| , ὡς καὶ πρότερον ἐλέγομεν , ἀλλὰ τῆς τῶν πραγμάτων καταλήψεως ἕνεκεν . διελόμενος οὖν τὰ εἴδη τῶν προτάσεων εἴς | ||
| ἁπλοπαθεῖς εἶναι , τὴν δὲ διάνοιαν ἀπὸ τῆς τῶν αἰσθητῶν καταλήψεως ἐπὶ τὴν κατάληψιν τῶν νοητῶν ἰέναι . εἰ οὖν |
| ἄρα ἐστίν “ . Τοιαύτης δὴ παρὰ τοῖς Στωικοῖς κειμένης τεχνολογίας μήποτε τὸ ὅσον ἐπ ' αὐτῇ οὐ δύναται ἀπέραντος | ||
| οὐδὲ κατάληψις αὐτῆς γενήσεται . κατὰ τὰς τῶν Στωικῶν ἄρα τεχνολογίας ἀκατάληπτός ἐστιν ἡ ἀπόδειξις . Καὶ μὴν οὐδὲ ἔνεστι |
| . πάλιν δὲ λέγεται ἐξ οὗ καὶ τὸ ἐκ τοῦ συνθέτου , οἷον ἐκ τῆς ὕλης καὶ τῆς μορφῆς , | ||
| τε τῆς λύπης καὶ τῆς ἡδονῆς κακίζεται . σώματος γὰρ συνθέτου ὥσπερ χυμοὶ ζέουσιν ἥ τε λύπη καὶ ἡ ἡδονή |
| , αἷς καὶ τοῦ οὐρανοῦ περιφοραὶ συνυπάρχουσι , πῶς ἔχουσι συμμετρίας καὶ κατὰ τίνας ἀριθμούς , καὶ διὰ τί συναρμόζουσι | ||
| τῆς ἀξίας φυλάττει τοὺς ὅρους καὶ κρατοῦντος αὐτοῦ διχόθεν ἐκπίπτει συμμετρίας ὁ γάμος οὔτε τῶν δεομένων οὔτε τῶν εὐπόρων ἀγομένων |
| οἰκείοις μέρεσι κατὰ καιροὺς γινομένων ἐπισημασιῶν , κατὰ μὲν τὰς συζυγίας ἡλίου καὶ σελήνης τῶν ἐκλειπτικῶν , κατὰ δὲ τὰς | ||
| συζυγίας προηγοῦνται τοῦ β καὶ τοῦ π τῆς πρώτης ὄντα συζυγίας , ὅπερ ἄτοπον . ὡς γὰρ προείρηται τὰ τῆς |
| εἰς μαι λήγοντος ἐνεργητικὸν ἔστιν παραδέξασθαι , ἐὰν μετὰ τῆς καταλήξεως συντρέχῃ καὶ τὰ τῆς συντάξεως , ἵσταμαι ὑπὸ σοῦ | ||
| ἦν τὸ ἐντελὲς ἠόαΑἱ . ἀποκοπαί , ἐὰν τύχωσι πτωτικῆς καταλήξεως , κλίνονται , μάκαρ , μάρτυρ , γηράντεσσι τοκεῦσιν |
| . . . . Παρμενίδης δὲ οὐκ ἂν δόξαι τῆς διαλεκτικῆς ἀπείρως ἔχειν , ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ | ||
| τὰ τοιαῦτα ἄττα ἀτεχνῶς σκοτεινὰ καὶ λοξὰ ῥήματα τῆς Ἀριστοτέλους διαλεκτικῆς , τούτῳ δὲ οὐχ ἕξετε προσενεγκεῖν τι βασανιστήριον οὐδὲ |
| , ὅταν ὁ μὲν ἑνός , ὁ δὲ δυεῖν μετέχῃ συστημάτων , τετάρτη ἡ κατὰ τὸν τῆς φωνῆς τόπον , | ||
| , ἔτι δὲ ἁρμονίαι καὶ συμφωνίαι καὶ τῶν γενῶν καὶ συστημάτων αἱ μεταβολαὶ καὶ πάνθ ' ὅσα κατὰ μουσικὴν ἐπικρίνεται |
| ἡ ἑξῆς θεωρία παραστήσει . Καταψηφισάμενος ὁ Ἀριστοτέλης τῆς Πλατωνικῆς ὑπογραφῆς τῶν πρός τι , διότι τὸ ζῷον καὶ τὴν | ||
| ἔχειν τοῦ ποιεῖν ἅπαντας κακῶς . Ἔτι ἀναμνήσομεν δι ' ὑπογραφῆς ἤτοι εἰκόνος ἢ ἀνδριάντος ἢ τάφου ἢ τῶν τοιούτων |
| ἔχει τὸ ὑγιής : ὑγίεια τετρασύλλαβον , οὕτω ζητεῖ ἡ ἀναλογία : ὑγρός : ὑγρασία : καὶ εἴτι ὅμοιον . | ||
| ὀρθογραφίας . Εἰσὶ δὲ καὶ κανόνες τῆς ὀρθογραφίας τέσσαρες : ἀναλογία , διάλεκτος , ἐτυμολογία καὶ ἱστορία . Καὶ τὴν |
| εἰ τὰ μὲν κινεῖται τὰ δὲ ἠρεμεῖ , πάλιν τοῦτο τριχῶς ἂν συμβαίνοι : ἢ γὰρ τὰ μὲν κινούμενα ἀεὶ | ||
| , μάτην , φανερῶς , ἐξ ἐναντίας , διχῶς , τριχῶς , τετραχῶς , πολλαχῶς , φανερῶς , προπετῶς ἄλλως |
| τοὺς δὲ προβλήματα , ἀποβλέποντας εἰς τὸ σχῆμα μόνον τῆς προτάσεως . τὴν δὲ διαφορὰν τῶν τριῶν τούτων ὅτι βέλτιον | ||
| ὁ δὲ γος Μο μ , καὶ ποιοῦσι τὰ τῆς προτάσεως . Ἄλλως . Ζητῶ πρότερον τρεῖς ἀριθμοὺς ἴσους εἶναι |
| . Ῥῆμά ἐϲτι λέξιϲ ἄπτωτοϲ , ἐπιδεκτικὴ χρόνων τε καὶ προϲώπων καὶ ἀριθμῶν , ἐνέργειαν ἢ πάθοϲ παριϲτᾶϲα . Παρέπεται | ||
| ὃ καί τινεϲ τῶν γυναικῶν ὡϲ ῥύμμαϲιν αὐταῖϲ ἐπὶ τῶν προϲώπων χρῶνται : ἕλκη τε ϲαρκοῦϲι καὶ ἀφουλοῦϲι , καὶ |
| ἑτέρου καὶ τῶν ἐναντίων : καὶ ταῦτα γὰρ πάντα μετέχουσιν ἑνώσεως καὶ ὑπάρξεως . ὥστε διελόμενον ποσαχῶς λέγεται ἕκαστον , | ||
| φορᾷ : καὶ ἄρκτος ἑπτὰ ἄστροις συμπληροῦται , κοινωνίας καὶ ἑνώσεως ἀνθρώπων , οὐκ ἐπιμιξίας αὐτὸ μόνον , οὖσα αἰτία |
| ' ὅτι οἱ σοφισταὶ ἐλέγχουσι τοὺς ἀμαθεῖς καὶ ἀπείρους τῆς συλλογιστικῆς πραγματείας . ἐν δὲ τῷ τέλει τοῦ πρώτου τμήματος | ||
| κατωρθωκὼς ἂν εἴη τὸ προκείμενον , τουτέστιν ἐπιστήμων ἔσται τῆς συλλογιστικῆς μεθόδου , ὡς ἂν μὴ ἀρκοῦντος τοῦ μόνον εἰδέναι |
| οὐδέ γε περὶ τῶν συμβιωσάντων Ἰσοκράτει καὶ τὸν χαρακτῆρα τῆς ἑρμηνείας ἐκείνου ἐκμιμησαμένων οὐθενός , Θεοδέκτου λέγω καὶ Θεοπόμπου καὶ | ||
| συγκαταθέσεις νῦν . Ταῦτα δὲ οὐδὲν ἔχουσι περινενοημένον , οὐδὲ ἑρμηνείας δεόμενον . Πρόκλος δ ' ἐν τούτοις μᾶλλον πολυλογεῖ |
| ὅπερ ἔδει δεῖξαι . Ἐὰν χωρίον περιέχηται ὑπὸ ῥητῆς καὶ ἀποτομῆς πέμπτης , ἡ τὸ χωρίον δυναμένη [ ἡ ] | ||
| ἐστι καὶ μέσης ἀποτομὴ δευτέρα , καὶ τὸ ἀπὸ μέσης ἀποτομῆς δευτέρας παρὰ ῥητὴν παραβαλλόμενον πλάτος ποιεῖ ἀποτομήν : ὅπερ |