| οὐδείς . Βάλβιλλος ἴδε ? ἐπὶ πηλίκην [ ] ? τόλμην ἢ ὁ θεὸς [ αὐτοῦ ἢ ] [ . | ||
| ] δειλὸν καὶ ἄνανδρον , χαῦνον . , μὴ ἔχον τόλμην , ἄνευ τόλμης . ἕτοιμον ] θαρραλέον , τολμηρόν |
| ἐγκρατοῦς δείκνυσιν : ὁ μὲν γὰρ ἀκρατὴς ἐπιθυμῶν πράττει , προαιρούμενος δ ' οὔ : οὐκ ἄρα ταὐτὸν ἐπιθυμία καὶ | ||
| οὐ σύμμετροι τῇ ποδιαίᾳ , καὶ οὕτω κατὰ μίαν ἑκάστην προαιρούμενος μέχρι τῆς ἑπτακαιδεκάποδος : ἐν δὲ ταύτῃ πως ἐνέσχετο |
| ἐστίν . ὡς γὰρ ἰατρὸν ἐκεῖνόν φαμεν οὐ τὸν ἀεὶ θεραπεύοντα , ἀλλὰ καὶ τὸν ἰατρικῶς τὸν νοσοῦντα μετα - | ||
| ποτε ὠφελήϲαντα καὶ κατὰ καιρὸν ἕκαϲτον προϲάγειν καὶ μάλιϲτα προϲθετικῶϲ θεραπεύοντα . τὰ γὰρ ἐπὶ νεκρώϲει τῆϲ ἐπιφανείαϲ ἐκ βάθουϲ |
| εἰ δὲ ὕποπτος ἢ ἄπιστος ἐχθροῦ πᾶσα συμβουλή , οὐκ ὀκνῶ καὶ παρακαλεῖν σε μὴ τοὺς φιλοὺς τίνυσθαι τῆς ἐμῆς | ||
| : οὐ γὰρ εὐσεβές . κόπτειν δὲ μέλλων τὴν θύραν ὀκνῶ πάλαι : οὐκ οἶδα γὰρ τὸν ἀδελφὸν εἰ νῦν |
| πρᾶγμα : μανθάνω ϲχεδὸγ γὰρ ἐξ ὧν πρόϲ με τὴν ὑποψίαν ἔχειϲ : διὰ τὸ δ ' ἐρᾶν ϲε ϲυγγνώμην | ||
| προσώπου : καὶ ἐν τῷ στοχασμῷ ὁ μὲν τῶν ἰατρῶν ὑποψίαν ἔχων , ὁ δὲ κατελθὼν καὶ εἰπὼν ὅτι τεθνήξεται |
| καὶ λοιπὸν ἐπαναστάντες ἀποκτείνωσιν ἡμᾶς . καὶ εἶπεν αὐτοῖς Μὴ φοβηθῆτε ὅλως : τὰ πλείονα τῶν κτημάτων αὐτοῦ ἤδη ἀπώλεσα | ||
| ἐκείνων ἀδικουμένοις βοηθοῖτε ; ὅτι δὲ πολλῶν ἄρχουσι , μὴ φοβηθῆτε , ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον διὰ τοῦτο θαρρεῖτε , ἐνθυμούμενοι |
| ” , ἐπειδὴ τῆς ἀκαθάρτου φθορᾶς αἴτιον ἡ διάλυσις . μηδέποτ ' οὖν ἰδών τινα τῶν φαύλων οἷς ἂν ἐπιθῆται | ||
| ἐν ὀρέξει ἀναπότευκτον , ἐν δ ' ἐκκλίσει ἀπερίπτωτον , μηδέποτ ' ἀτυχοῦντα , μηδέποτε δυστυχοῦντα , ἐλεύθερον , ἀκώλυτον |
| εἰς τὸν Ἡρόδοτον ἐπαίνους . λέγοι δ ' ἂν ἀγάνορα κόμπον τὸν ἐκ τῶν ἀγαθῶν ἔπαινον τὸν ἐκ τῶν ποιημάτων | ||
| οὐκ ἀσπίδα κομπασμάτων πλήρη . θ κόμπον ] ἔπαρσιν . κόμπον ] ἤτοι σημεῖον ὑπερήφανον , δῆλον ἀσπίδα κομπασμάτων πλήρη |
| ὠφελεῖ τὸν ζηλοῦντα μὴ βλάπτουσα τὸν ζηλούμενον . μικρὰ διδόναι βούλου μᾶλλον ἢ μεγάλα ἐγγυᾶν : ὅ τε γὰρ κίνδυνος | ||
| ὁτὲ μὲν βασιλέως , ὁτὲ δὲ ἀλήτου . μὴ οὖν βούλου δευτερολόγος ὢν τὸ πρωτολόγου πρόσωπον : εἰ δὲ μή |
| . οὕτω Μεθόδιος . . . . ἀλδαίνειν : τὸ αὐξάνειν : παρὰ τὸ ἅλλεσθαι κατὰ τὴν αὔξην . οὕτω | ||
| τρέφειν , ὥϲτε ἀναγκαῖον ἔϲται δυοῖν θάτερον , ἢ τρέφοντα αὐξάνειν τὸν πυρετὸν ἢ μὴ τρέφοντα καταλύειν τὴν δύναμιν . |
| μηδὲ νῦν ἐπὶ δίκην ἐλθεῖν . τί γὰρ δὴ καὶ νεανικὸν πόλιν ὑπήκοον ποιῆσαι κακῶς ; οὐδὲ γὰρ τοῖς ποιμέσι | ||
| αὐτὰς προσάγεσθαι διεγνωκότος , γενναῖον μὲν οὐδὲν ἔτι βούλευμα καὶ νεανικὸν οὐδεμιᾶς ἐγένετο , πᾶσαι δὲ κοινῇ γνώμῃ χρησάμεναι πρὶν |
| καὶ ὕστερον ἑτέρῳ στόλῳ τούς τε φεύγοντας ἐκέλευον κατ ' ἐπήρειαν δέχεσθαι αὐτούς τούς τε φρουροὺς οὓς Κορίνθιοι ἔπεμψαν καὶ | ||
| οἰκείοις ἐώμενοι χρῆσθαι , δίκας τε ἀναγκαζόμενοι διδόναι κατ ' ἐπήρειαν τῶν εὐθυνόντων ἐν ἱεραῖς ἡμέραις , καὶ τῶν εἰς |
| μιγνύουσιν : ἕτεροι ἰτέινον ξύλον ἐμβάλλουσι , καὶ πᾶσαν τὴν πονηρίαν ἀφαιροῦνται τοῦ οἴνου . Ἄρτος θερμὸς ἐμβληθείς , ἢ | ||
| βίβλοι , εἰς τὸν τῶν ὑπολειπομένων σωφρονισμὸν γίνονται τὴν πάνδημον πονηρίαν δημοσίαις μάστιξι τοῦ θεοῦ σωφρονίζοντος . ] [ Πάντων |
| οὕτως : ἀσθμαίνει , ὡς ἵππος πολεμιστὴς σάλπιγγος ἀκούων , ἐπιθυμῶν πολέμου , εἴργεται πρὸς τοῦ ἐπιβάτου . τὸ δὲ | ||
| ἐγγύθι : ὑπάρχων . πότμου : θανάτου . Ἱμείρων : ἐπιθυμῶν . ἱέμενος : ἐπιθυμῶν , καὶ προθυμίαν ἔχων . |
| , στεφανώσας τὸν ποιητὴν καὶ χρίσας μύρῳ : αἰτιασάμενος τὴν παρρησίαν τῶν ἐπῶν , ὅτι ὁ Ζεὺς πεποίηται αὐτῷ τῇ | ||
| καὶ διὰ τοῦτο ἀποδέχεται τοῦ νεανίσκου τὴν εἰς τὸν βασιλέα παρρησίαν . ἀτὰρ οὐ τέλος ἵκεο μύθων φησίν , ἦ |
| ἄλλων πτηνῶν περισπούδαστοι εἶναι μᾶλλον . ἀεὶ δὲ τὸν Σοφοκλέα σεμνολογεῖν βούλεται οὐ φιλῶν αὐτὸν ὅσον Εὐριπίδην μισῶν . τὸ | ||
| . ἐγγλωττοτυπεῖν : τὴν γλῶσσαν ψοφεῖν τὰ κατορθώματα , ἢ σεμνολογεῖν τὰ ἐκείνων κατορθώματα καὶ ἀεὶ ἐπὶ γλώττης ἔχειν . |
| καὶ τόνδε τῆς ἐπὶ τὸν Μιθριδάτην στρατείας ὀρεγόμενόν τε ὡς ἐπικερδοῦς καὶ νομίζοντα Μάριον ἐς αὐτὴν ἑτέρους καταλέξειν ἀνθ ' | ||
| ἐπιθυμίᾳ πολέμου πρὸς Παρθυαίους ὡς εὐχεροῦς δὴ καὶ ἐνδόξου καὶ ἐπικερδοῦς . ἀλλὰ τῷδε μὲν ἐξιόντι τῆς πόλεως πολλά τε |
| πλείω γενέσθαι τὴν οὐσίαν , εἰκότως μὲν οὐκ ἂν ἔχοιμι μέμψιν , εἰ μὴ τἀμαυτοῦ προστίθημι τούτοις , σῴζων δὲ | ||
| ἑλισσομέναν : νῦν [ ψᾶφον ] τὴν παρὰ τῶν ἀνθρώπων μέμψιν κατακλύσει ὁ ὕμνος ὡς ψῆφον κῦμα , ὅταν τὸν |
| μὴ καλῶς εὐεργετεῖν . δέσποιν ' , ἔχεις μὲν τἀμὰ μέμψασθαι κακά , τὸ γὰρ δάκνον σου τὴν διάγνωσιν κρατεῖ | ||
| καὶ ἐνέπιπτε τὸ κάλλος , καὶ ἐτήκετο μηδὲν αὐτοῦ μέρος μέμψασθαι δυναμένη : ὁ δὲ ἰδὼν ἐν νεβρίδι καὶ στεφάνῳ |
| οἵ γε μὴν θαλάττιοι μικρὸν μὲν τὸ σῶμα ἔχουσι , τόλμαν δὲ ἄμαχον . θαρροῦσι δὲ δύο ὅπλοις , δορᾷ | ||
| διήγησιν χωρήσομεν ἀλλ ' ἐπειδὴ ἡ τύχη παρέσχε τοῖς πολίταις τόλμαν ῥῆξαι τὰ δεσμὰ δυνηθῆναι καὶ λαθεῖν καὶ τὰ ἑξῆς |
| ὧν μακαρισμοὶ τοῖς κατασκευασαμένοις ἠκολούθουν μόνον , ἐπαίνου δὲ καὶ ζήλου ἄξια τὰ τῆς γνώμης ἔργα ὑπολαβών , ἧς πλεῖστοί | ||
| μου περὶ Βάλλας γυναικὸς πατρός μου , τὸ πνεῦμα τοῦ ζήλου καὶ τῆς πορνείας παρετάξατο ἐν ἐμοί , ἕως συνέπεσα |
| καὶ τὴν ἐκ ταύτης αἰσχύνην ; ἐγὼ γὰρ ἡγοῦμαι τὸν σωφρονοῦντα μὲν εὐδοξεῖν , τὸν δὲ βίᾳ τὴν ἡδονὴν μετιόντα | ||
| ἔχειν , ἐξαλειψάτωσαν ἐν οἷς γράφουσιν μήτε τοῦ μαινομένου τὸν σωφρονοῦντα μήτε τοῦ νοσοῦντος τὸν ὑγιαίνοντα μήτε τοῦ κοιμωμένου τὸν |
| πατήρ , ἀκηκόατε τῶν μαρτύρων : ὅτι δ ' οὐκ οἰομένου τούτου δεῖν ἐμμένειν , δικαίως καὶ ἀναγκαίως ἔλαχον τὴν | ||
| παρέργῳ τὰ ἐκ τοῦ ἱεροῦ * * * τὴν φρουρὰν οἰομένου Τελεσάρχῳ . καὶ νικῶσι μὲν τοὺς βαρβάρους τῇ μάχῃ |
| θανεῖν τοῦ σοῦ πρὸ παιδός , ἀλλὰ τήνδ ' εἰάσατε γυναῖκ ' ὀθνείαν , ἣν ἐγὼ καὶ μητέρα καὶ πατέρ | ||
| μέγ ' ἕξεις , ἂν λάβῃς μικρὸν κακόν . τὸ γυναῖκ ' ἔχειν εἶναί τε παίδων , Παρμένων , πατέρα |
| ἀπὸ γὰρ τῶν προσώπων ὡς ἐπιτηδείων εἰς τὴν πρᾶξιν τὴν πορνείαν συνέστησεν . ἀπὸ καιροῦ : καὶ ταῦτα ἔγραψε Τιμοκράτης | ||
| ἐλαύνειν : ἀγαθὰς γὰρ ἱερωσύνας αὐταῖς περιποιεῖ : πενιχραῖς δὲ πορνείαν τὸ διὰ πόλεως ἱππάζεσθαι προαγορεύει : δούλοις δὲ ἐλευθερίαν |
| ἐτύγχαν ' αὕτη μὴ κακῶν , ἐσῴζετ ' ἂν τὴν εὐλάβειαν , ὥσπερ οὐχὶ σῴζεται . Ποῖ γάρ ποτ ' | ||
| τῶι γήραι σοφίαν . . ἕξεις ἔργωι μνήμην , καιρῶι εὐλάβειαν , τρόπωι γενναιότητα , πόνωι ἐγκράτειαν , φόβωι εὐσέβειαν |
| ' Ἀπολλωνίδην ἐκβαλόντων . μωρία καὶ κακία τὰ τοιαῦτ ' ἐλπίζειν , καὶ κακῶς βουλευομένους καὶ μηδὲν ὧν προσήκει ποιεῖν | ||
| , ἀπερρᾳθύμηκας δέ ; καὶ δεῖ τι προσδοκᾶν ἢ μηδὲ ἐλπίζειν ἔτι ; καὶ ταύτην οἶδ ' ὅτι τὴν ἐπιστολὴν |
| ἔσεισέ μου τὴν καρδίαν : οἷον ἐκίνησε καὶ ἐτάραξεν . ἐξῶλες κακόν : ἐπὶ κακούργου καὶ ἐπιτρίπτου ἀνθρώπου . ἐπαμφοτερίζειν | ||
| καὶ τὰ παρὰ τὸ „ ὀλῶ „ συντεθειμένα : ἐξώλης ἐξῶλες , πανώλης πανῶλες . τὰ δὲ ἄλλα προπαροξύνονται , |
| τοιαῦτα πάνυ ἠλιθίου τινὸς εἶναι , γενναῖα δὲ καὶ ἀνδρώδη διανοηθέντα καὶ χολὴν ἔμφρονος καὶ ἠδικημένου ἀνδρὸς ἀναλαβόντα μετελθεῖν ἐκείνους | ||
| ἐφίησιν , τρώσῃ μέν , ἀποκτεῖναι δὲ ἀδυνατήσῃ , τὸν διανοηθέντα τε καὶ τρώσαντα οὕτως οὐκ ἄξιον ἐλεεῖν , οὐδὲ |
| παριστῶσα : ἐνέργειαν μὲν ὅταν λέγω κολάζω : ἰδοὺ γὰρ ἐνεργῶ , πάθος δέ , ὅταν λέγω κολάζομαι : ἰδοὺ | ||
| . ἐστὶ δὲ κατ ' ἐντίθεσιν . δρῶ γὰρ τὸ ἐνεργῶ , οὗ παράγωγον δρήθω . οἱ γὰρ κοιμώμενοι οὐδὲν |
| παραίτησιν ἐπιδεχόμενα , καὶ ἀπαραίτητα μὲν ὡς ἡ ἀναπνοή , παραίτησιν δ ' ἐπιδεχόμενα ὡς ἡ ἐσθής : δύναται γὰρ | ||
| ὡς τὸ ἀναπνεῖν τοῖς πνεύμονα ἔχουσι ζῴοις , εἰ δὲ παραίτησιν ἐπιδέχεται , λέγεται χρήσιμον ὡς τὸ ὑποδεδέσθαι ἐν χειμῶνι |
| ὁ Ἀπολλώνιος ” Δάμιδι μὲν ὑπὲρ τῶν παρόντων εὐλαβῶς διειλεγμένῳ ξυγγνώμην „ ἔφη „ προσήκει ἔχειν , Ἀσσύριος γὰρ ὢν | ||
| βιάζεσθαι : ἀντὶ τοῦ βιασθῆναι ξύγγνωμόν τι γίγνεσθαι : ἤγουν ξυγγνώμην λαμβάνειν . ἀπὸ τῶν ξυμφορῶν : ἀπὸ τῶν ἐπιρρεόντων |
| ἂν ἀχαριστότερον , σωθέντα δι ' ἐμὲ καὶ τηλικοῦτον κίνδυνον διαπεφευγότα τοῖς τοιούτοις εὐθὺς ἀμείβεσθαι , τῆς θεραπείας ἐκείνης οὐδένα | ||
| πέψεως , τὰ δ ' αὖ μικροῦ δεῖν τὰς πάσας διαπεφευγότα τῶν πέψεων ἔτι ἐπικρατοῦντα φαίνεται καὶ τοῦτο μαθεῖν ἐστὶ |
| ὑπουργούντων τινὶ πρὸς κόνεως κυλίστραν τὸν ἵππον ἐξαγαγεῖν κυλισθῆναι . ἄπαγε ] ὦ δοῦλε . ἐξαλίσας ] κυλισθῆναι ποιήσας . | ||
| ; τίς μ ' εἰς ] τὸ πρόσθεν κατατέθηκεν ; ἄπαγε δὴ σύ . καὶ δή . παῖ , παιδίον |
| καὶ τοῖς ἑτέροις αὑτοὺς δοῦναι , πῶς ἂν εἴη τὴν αἰσχύνην ταύτην ἐκπεφευγός ; ἄξιον δ ' ἐξετάσαι πῶς ποτε | ||
| ἐπὶ τῷ πάντων δὴ ἀνθρώπων φιλτάτῳ , οἱ δὲ ἐς αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡς οὐ πρέποντα οὔτ ' οὖν βασιλεῖ |
| διέτριβε τῷ σχήματι , τῷ βλέμματι , τῇ πληγῇ πᾶσαν αἰκίαν ὑποβαλλόμενος : εἶτα προηγουμένως κατασκευάσεις καὶ τὸ ῥητόν . | ||
| οὐκ ἔχων δὲ διέξοδον καὶ φοβούμενος τὴν ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας αἰκίαν ἑαυτὸν κατεκρήμνισε καὶ τοῦτον τὸν τρόπον δοὺς τῷ δαιμονίῳ |
| ἡμετέρας χεῖρας , συμβολικῶς τὰ ἡμέτερα παριστὰς ἐγχειρήματα καὶ τὰς ἑκουσίους τῆς διανοίας πρὸς τὸ χεῖρον τροπάς , ἐπὶ πᾶσι | ||
| ποιεῖν τῆς πατρίδος μηδ ' ἐξ ἐπιτάγματος , ἀλλ ' ἑκουσίους ἐᾶν γίγνεσθαι τὰς συνθήκας , αἰδούμενόν τε τὴν πατρίδα |
| διορθῶσαί τινα νόμον , ὅταν ποιῆται τὴν περὶ τῆς διορθώσεως συμβουλίαν , τὸν ἑαυτοῦ τράχηλον εἰς βρόχον ἐντιθέναι , καὶ | ||
| μᾶλλον ἀπέδυσας αὐτόν , ἂν ὀνειδίσῃς . ἀνὴρ γυναικὸς λαμβάνων συμβουλίαν πεσεῖν δεδοικώς , βούλεται πάλιν πεσεῖν . ὁ γῆρας |
| συνθέσει μονὴ τοῦ τόνου γίνεται , περικλυτός , Παναχαιός , ἀντεραστής . τό γε μὴν ἀναβιβάζειν τὸν τόνον ἴδιόν ἐστιν | ||
| , ἴυγξ , ἀντέρως , ἀφ ' οὗ ἀντερῶν καὶ ἀντεραστής , παρὰ δ ' Εὐπόλιδι καὶ ἀντερώμενος . καὶ |
| ἐν ἀνθρώποις ἐδείχθη ; Τοῦτο μὲν ὧδε ἐχέτω : οὐκ ἐνδεῶς δέ , οἶμαιὦ Θωμάσιε ἔδειξεν ὁ λόγος ὅπερ ἐβούλου | ||
| , ὡς ἂν ὁ καιρὸς διδῷ : ἐνταῦθα δείκνυσιν ἑαυτὸν ἐνδεῶς εἰπόντα τὴν τῶν προσώπων διαφοράν : κελεύων γὰρ ἰδίᾳ |
| μετέχειν τῶν ἐν τῇ πόλει . ὥστε εἷς ἕκαστος ὑμῶν νομιζέτω , ὁ μὲν ὑπὲρ γυναικός , ὁ δ ' | ||
| καὶ μειζόνων ἀρχὴ γίνεται . πρὸς ταῦτα ὁρῶν τις μὴ νομιζέτω ῥητορικὴν ἄτιμον , ἰσχυρὸν γάρ ἐστι παρ ' οἷς |
| ἐν δὲ ταῖς σιτοδείαις οὐκέτι : οὐ γὰρ ἄν τις ἕλοιτο ὀλίγον προέσθαι σῖτον πολλῶν νομισμάτων . ὅμως δὲ δι | ||
| , ὡς ἴδοι ἡμᾶς ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτί : οὔκουν ἕλοιτο παρὰ τῆς πόλεως χρήματα λαβεῖν μᾶλλον ἢ παρ ' |
| μέν , ἑαυτοῦ δέ . φέρε γὰρ τὸν Εὔμαιον ἑαυτοῦ κήδεσθαι : τί ἂν γένοιτο ἄλλο ἢ τὸ ἐπεὶ ἕο | ||
| καὶ τοιούτως ἐνοχλεῖ , ὥστε περὶ πλείονος ἐποιήσατο δοκεῖν ἐμοῦ κήδεσθαι μᾶλλον ἤ μου κατειπεῖν . ἃ δ ' ἔλεγε |
| ἐντεῦθεν ἐκείνῳ τινὰ νείμῃ συγγνώμην τοῦ δικαίως αὑτὸν ἀνελεῖν ἐρωμένης ἀποτυχόντα τοιαύτης : ἐπεὶ δὲ καὶ τὸν ἄρχοντα τῶν ἐχθρῶν | ||
| τοῦ γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἔργοις ἐπιχειροῦντος μεγάλοις ὁ μετὰ τὸν ἀποτυχόντα τοῖς αὐτοῖς ἐγχειρῶν θαυμαστότερος ἐκείνου τὴν προθυμίαν , κἂν |
| πεφόβηται τὰς πόλεις καὶ ὅτι συστάντων ἡμῶν οὐδ ' ἡντινοῦν ἐλπίδ ' ἔχει περὶ τῶν πραγμάτων . ἡμέτερον τοίνυν ἐστὶν | ||
| βελτίονες . ἀπαλλαγείην τοῦ Κρόνου τούτου ποτέ . λεπτὴν ἔχοντες ἐλπίδ ' εἰς σωτηρίαν μὴ μεῖζον ἔστω τῆς νεὼς τὸ |
| ποιεῖν . τό τε γὰρ ἀπὸ τῶν μερῶν τοῦ τόπου θέλειν ἐπιλογίζεσθαι τὸ καὶ τόπον ὑπάρχειν τελέως ἐστὶ μειρακιῶδες : | ||
| τὸ μέγιστον ὡς ἔλαττον , καὶ τὸ μὴ παρὸν μὴ θέλειν : οὐδὲ γὰρ σόν ἐστιν . Ἀμφότερα μένειν οὐκ |
| κάτω , ψευδῆ μεταμώνια . σύμβολον δέ , ἤγουν σημεῖον προγνωστικόν , ἀσφαλὲς οὔπω τις κατενόησεν ἀπὸ τοῦ θεοῦ περὶ | ||
| ἐστι τὸ κριτήριον τῶν μαθηματικῶν , ἑτέρου τε πράγματος ὑπάρχον προγνωστικόν , ἀλλ ' οὐχὶ τοῦ νοητοῦ , καὶ ἑτέρᾳ |
| ' ἔστρωται λέχος , ἢ καὶ τύραννον τόν τε γήμαντα κτάνηι κἄπειτα μείζω συμφορὰν λάβηι τινά . ] δεινὴ γάρ | ||
| ' οἰωνῶν καλῶν . καθαρὸς ἅπας τοι πολεμίους ὃς ἂν κτάνηι . μὴ σύ γε : παρ ' ἡμῶν δ |
| κατελθὼν ὅτε καὶ οἱ ἐκ Πειραιῶς εἰς τὸ ἄστυ , μισούμενος ὑπὸ πάντων λιμῷ ἀπέθανεν . Οἱ δ ' ἐν | ||
| . ἐγκαλῶ γὰρ ἐμαυτῷ , τοῦ πατρὸς ἀναγκάζοντος , ὅτι μισούμενος οὐ δέον φιλῶ καὶ φιλῶ πλέον ἢ προσῆκεν . |
| ' ἑκάτερα ἑκατέροις συντεταγμένοις ἰσομέτρητά τε καὶ ἰσοχειλῆ εἶναι . Ὅστις οὖν τῆς ἁρμονίας ταύτης ἐρᾷ , καὶ ἐθέλει ἠχεῖν | ||
| διαπόντιος : οὕτω τι τἀλλότρι ' ἐσθίειν ἐστὶ γλυκύ . Ὅστις διαπλεῖ θάλατταν ἢ μελαγχολᾷ , ἢ πτωχός ἐστιν , |
| λωφήσων γὰρ οὐ πέφυκέ πω . τοιαῦτ ' ἐπηύρου τοῦ φιλανθρώπου τρόπου . θεὸς θεῶν γὰρ οὐχ ὑποπτήσσων χόλον βροτοῖσι | ||
| χαλεπῆς κατασχεθεὶς ὅλον ἐκεῖνον ἐζημιώθην τὸν καιρόν , ἀφαιρεθεὶς αὐτοκράτορος φιλανθρώπου κἀμὲ ἀγαπῶντος καὶ πάλαι φίλου . καὶ ὀμνύω τοὺς |
| ἔτι πλείω λέγῃ , οἷον : ἀλλ ' εἰς τοσοῦτον ἀφῖχθε μωρίας , ἢ παρανοίας , ἢοὐκ ἔχω τί λέγω | ||
| αὐτοῖς : ” εἰ τῷ ὄντι μὴ κατασκεψόμενοι τὴν γῆν ἀφῖχθε , πρὸς πίστιν τὴν ἐμὴν ὑμεῖς μὲν ἐνταυθοῖ διατρίψατε |
| σε ἐρωτᾷ Σωκράτης . Ἀλλ ' ἀποκρινοῦμαι , σοῦ γε δεομένου . ἀλλ ' ἐρώτα ὅτι βούλει . Καὶ μὴν | ||
| λοβὸν ὠτὸς τοῦ πλησίον , ἔπειτα κατὰ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ δεομένου σκέπης : ἀπὸ δὲ τούτου ἐπὶ τὸ μέτωπον καὶ |
| καρτερεῖν , ἀνδρίζεσθαι , δικαιοπραγεῖν , εὐσεβεῖν , εὐγνωμονεῖν , φιλανθρωπεύεσθαι . τὰ δ ' ἐναντία κακία , πονηρία , | ||
| ἄλλῳ τινὶ τῶν ἐντεῦθεν : ἀλλ ' ὅμως οὐχ ὑπέμενον φιλανθρωπεύεσθαι κατ ' ἐμαυτόν , ἀλλὰ κοινῇ μεθ ' ὑμῶν |
| [ ἀναιρωοῦμεν - ] 〚 〛 [ ] [ τὴν παραμυθίαν - ] [ τῶν εὐωχιῶν - ] . εικ | ||
| τὸ τὸν ἐλπίζοντα εἰς θεοὺς ὁρᾶν . ὅθεν Θουκυδίδης κινδύνου παραμυθίαν εἶπε τὴν ἐλπίδα καὶ Ὅμηρος : ἐλπωρή τοι ἔπειτα |
| ὁ Ποσειδῶν ἰάσεται σε . Θάρρει , ὦ τέκνον : ἀμυνοῦμαι γὰρ αὐτόν , ὡς μάθῃ ὅτι , εἰ καὶ | ||
| εὐθὺς ἤδη κέκραγεν , ἀλλ ' οὔτι χαίρων γε : ἀμυνοῦμαι γὰρ ἀμέλει σε , ἢν μόνον ἡμέρα γένηται , |
| ἀκούων δὲ τὸν Ἡρώδην ἐν Μαραθῶνι διαιτώμενον καὶ τὴν νεότητα ἐπακολουθοῦσαν αὐτῷ πᾶσαν γράφει πρὸς αὐτὸν ἐπιστολὴν αἰτῶν τοὺς Ἕλληνας | ||
| ἔδωκεν ἡ ὕλη τὴν ἀφορμήν . δεῖ δὲ τοῖς νοήμασιν ἐπακολουθοῦσαν καὶ τὴν ἑρμηνείαν ἐπάγειν , οἷον τὰ μὲν ἀφηγηματικὰ |
| κεκρύφασιν . ἔχουσι ] ἀντὶ τοῦ ἔλαχον . μοῖραν ] δυστυχίαν . μοῖραν ] τύχην . θ λαχόντες ] κληρωθέντες | ||
| ἄρχειν μεμελετηκέναι τῇ δυστυχίᾳ ὀνομασθέντα : διὰ τὴν συμπεσοῦσαν αὐτῷ δυστυχίαν ὀνομασθέντα , ὀνομαστὸν γενόμενον , ὑποληφθῆναι ὅτι ἐτυράννησεν ἀπαρνηθέντα |
| ὅταν ἀδικοῦντες εὐθὺς διὰ τῆς ἀπαρχῆς φαινώμεθα , ἢ μᾶλλον ἀτιμίαν οἰήσαιτ ' ἂν τὸ τοιοῦτο δρᾶν ; ἐν τῷ | ||
| περὶ τὸν ἐκ σοῦ καὶ πείσας τὸν σοφιστὴν ἐνεγκεῖν τὴν ἀτιμίαν ἐτήρησα τῷ νέῳ τὸ κέρδος . πέμπε δὴ γράμματα |
| αὑτοῦ ἔχων μεγάλην . ἀνδρεῖος . ἀνδρεῖος δόκησιν ἔχων . δόκησιν ἔχων περὶ αὑτοῦ μεγάλην . . ὑποσχεθείς , ἀντιμαχεσάμενος | ||
| τῶν Περσῶν : τοξόται γάρ . δόκιμος : ἀνδρεῖος , δόκησιν περὶ ἑαυτοῦ ἔχων μεγάλην . ὑποστάς ] ἀντιστὰς , |
| καθόλου , πῶς καὶ ὑστερογενὲς καὶ αἴτιον τοῦ μερικωτέρου , δυσχερῶς ἄν τις ἀποδείξειεν , εἰ δεῖ δυσχερὲς λέγειν τὸ | ||
| λόγων οὐκ ἀφανὴς ἦν τῷ Ἀπολλωνίῳ , ξυνίει γὰρ αὐτῶν δυσχερῶς διακειμένων , ἐπειδὴ ἤρα αὐτοῦ ὁ Νεῖλος , ἐξιστάμενος |
| οὓς ὀφείλω , αἰτοῦντος : τὸ παθητικὸν ἀντὶ ἐνεργητικοῦ , ζητοῦντος . , καὶ λέγοντος πρὸς τὸν δανειστήν . ὦ | ||
| κατασκευασθῆναι προστάξῃ , σύγγνωστός ἐστιν καὶ ἀνυπεύθυνος . τοῦ γὰρ ζητοῦντος ἔργον καὶ τοῦτο διορίσαι , τό τε δυνατὸν καὶ |
| αὐτούς τε ἀγαθὰς ἔχειν ἐλπίδας καὶ πᾶσι τοῖς ἀρχομένοις ταῦτα ὑπισχνεῖσθαι . ” τοιαῦτα ὁ Περτίναξ εἰπὼν ὑπερῆσέ τε τὴν | ||
| ὠνησάμενον τὴν ἡμετέραν μωρίαν καὶ δυνηθέντα ἡμᾶς ἀπατῆσαι διὰ τοῦ ὑπισχνεῖσθαι ἡμῖν παραδοῦναι τὴν Ἀμφίπολιν . ὑπισχνεῖτο γὰρ σώσειν αὐτὴν |
| . πατρῷον Δία ] ὃν ὁ σὸς πατὴρ προβάλλεται εἰς παράκλησιν . διὰ . . . δῖνον ] καυκίον ⌈ | ||
| δὲ οὐδὲ παρασίτους ἡμᾶς ἀλλὰ φίλους ἡγήσεται : οἱ γὰρ παράκλησιν εἰς εὐποιίαν μὴ ἀναμείναντες οὐκέτι κόλακες ἀλλὰ φίλοι νομίζονται |
| αὖ ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ ἡγοῦντο εἶναι , καὶ πολλὴν ἔφασαν σιωπήν τε καὶ ταπεινότητα ἐν τῷ στρατεύματι εἶναι αὐτῶν . | ||
| δι ' ὀξύτητα καὶ συντονίαν , κάμνει δὲ καὶ διὰ σιωπήν , οἷον ἐπιλανθανομένη τῶν ἰδίων ἔργων , χρήσιμος ἐπὶ |
| , τὰ ἀκροστόλια . Ἀπολλόδωρος . : Ἀσαλής : ἡ ἄφροντις , ἡ μηδενὸς φροντίζουσα . Σάλη γὰρ ἡ φροντίς | ||
| ] ἕνεκα , τιμῆς . . ἀμέλει ] ἀργόν , ἄφροντις ἀφρόντιστος ἔσο , ἀφροντίστως ἔχε . , μὴ φρόντιζε |
| δὲ καὶ τὰς Μάχας , τὰς Φιλονεικίας , τοὺς ψευδεῖς Λόγους , τὰς Ἀντιλογίας , τὴν Δυσνομίαν . καὶ γὰρ | ||
| . ἡ δόξα Χριστῷ τῶ συνεργῷ τοῦ τέλους . ? Λόγους ἀτερπεῖς πολλὰ μοχθήσας γράφεις ἀνιστορήτως βάρβαρα πλέξας ἔπη γωλειά |
| . Ὅταν δὲ ταῦτα ᾖ , ἡ αἰδὼς καὶ ἡ νέμεσις ἀμφιασάμεναι φάρεα λευκὰ πρὸς οὐρανὸν ὁρμῶσι , λιποῦσαι τοῖς | ||
| , ὁ δὲ ἐλλείπων τῷ αἰδεῖσθαι ἀναίσχυντος . καὶ ἡ νέμεσις δὲ παθητικὴ μεσότης , λύπη τις οὖσα ἐπὶ ταῖς |
| λόγων ἢ κυνηγετικῶν ἢ ἁλιευτικῶν τε αὖ καὶ γεωργικῶν συνταγμάτων προσφώνησιν ἡγοῦμαι πρέπειν ἀνθρώποις , οἷς πόθος ἔχεσθαι τοιῶνδε ἔργων | ||
| τὸν Πίνδαρον πρόσχημα μὲν ἐπίνικον γράψαι , τὸ δὲ ἀληθὲς προσφώνησιν εἰς τὴν πρυτανείαν . Τένεδος δέ ἐστι καὶ τῆς |
| Ϙγʹ , ὧν τελευταῖος : ἥξω διαιρεῖν τοῦτο πρᾶγμ ' ἐτητύμως . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος , ἐπὶ δὲ τῶι | ||
| ἔργον ἄτρυτον λῆμα ἄφιμος ἵππος γνώσῃ δὲ τέχνην τὴν ἐμὴν ἐτητύμως ἀψευδόμαντιν οὖσαν τὸν πλησσόμενον ἐμβριθῆ νοῦν ? – ˘ |
| , ἀπάρχεσθαι , τὰ ἠρία ἐπιτελεῖν . . . . ὄνησιν ] ἤγουν τὸ εὖ πάσχειν παρὰ τῶν παίδων . | ||
| τῇ ὑγιείᾳ τὰ τῆς ψυχῆς ἀγαθὰ καὶ τὴν τῶν ὄντων ὄνησιν . πῶς οὖν οὐ τοῦτον ἀνακηρύττειν χρὴ ἐν πανηγύρεσί |
| φωνὴν τὴν τοῦ ἵππου καταλαβέσθαι , καὶ τῆς ἰδίας φωνῆς ἀπεστερήθη . Ὅτι οἱ φθονεροὶ ζητοῦντες τὰ παρὰ τὴν φύσιν | ||
| πράσσειν , οὐχ ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἀλλ ' ὑπὸ τῆς τύχης ἀπεστερήθη τῶν πραγμάτων : ἀπεστέρηται δὲ τοσοῦτον χρόνον , ἕως |
| διὰ τέλους εὖ πάσχοντας εἶναι καὶ μετέχειν εἰς ἅπαν τοῦ γέρως ; ἔχε δὴ καὶ σκοπόν . ἐπέταξεν ὁ τοὺς | ||
| ὁ δὲ φεύγοντι περιπεσὼν ἀπέκτεινε : καὶ ἀμφισβητοῦσι περὶ τοῦ γέρως , ἑκάτερος τυραννοκτόνος εἶναι λέγων : ἐνταῦθα γάρ ἐστι |
| δεδεμένην φυλάττων , τά τε ἄλλα ὁπόσα δεσπότης χρώμενος δούλῳ λωβᾶται . Ταῦτ ' εἰπὼν καὶ πολὺν θρῆνον ἅμα τοῖς | ||
| λωβησάμενος αὐτομολήσειε ἐς αὐτούς . Ἐνθαῦτα ἐν ἐλαφρῷ ποιησάμενος ἑωυτὸν λωβᾶται λώβην ἀνήκεστον : ἀποταμὼν γὰρ ἑωυτοῦ τὴν ῥῖνα καὶ |
| οἷον δικαιέστερος καὶ ἀρχέστερος λέγοντες . ὤφειλεν γὰρ τὰ προειρημένα δικαιότερος εἶναι καὶ αἰδοιότερος καὶ ἀφθονώτερος . οὕτως Φιλόξενος εἰς | ||
| οἶμαι προσήκειν ἐκ τοῦ τόκου τὴν μητέρα σεμνῦναι . καὶ δικαιότερος ἐπαινέτης ὁ τὴν εὐκοσμίαν τῶν παίδων εἰς τοὺς τεκόντας |
| παρ ' Ἕρμον Φεύγει , οὐδὲ μένει , οὐδ ' αἰδεῖται κακὸς εἶναι . Οὐ γὰρ ἄν , ἔφη , | ||
| δέχθαι , ἐπεὶ πάντη καὶ ὅτις μάλα κύντατος ἀνδρῶν Ξεινίου αἰδεῖται Ζηνὸς θέμιν ἠδ ' ἀλεγίζει . ” Ὧς φάτ |
| , ” ἀμυνάθω “ ποιητικόν . ἀμύνασθέ ] τιμωρήσατε , ἀμυνάθειν , ἀμύνειν , βοηθεῖν . τυπτομένῳ ] δαιρομένῳ . | ||
| ] ἤρξατο τύπτειν Στρεψιάδην ὁ υἱός . τὸ ἀμύνειν καὶ ἀμυνάθειν λέγουσιν : ἀπὸ τούτου οὖν ἐσχημάτισται . πάσῃ τέχνῃ |
| τῇ δι ' ἀλαζονείαν , ὡς δὴ περιττὸς καὶ ἱκανὸς ἐπανορθοῦσθαι τὰ ἀνεπιδεᾶ , προστιθέναι ἢ ἀφαιρεῖν τι τολμᾷ , | ||
| στέργεται , προθυμότεροι δ ' εἰσὶν οἱ πολλοὶ σωφρονίζεσθαι καὶ ἐπανορθοῦσθαι ἢ θεραπεύεσθαι καὶ τρυφᾶν : ἢ τίς οὐκ ἂν |
| ἐστιν ἢ καλῶς ἔχειν ἢ μηδὲν εἶναι καὶ στερηθῆναι πάτρας φίλου τ ' ἀδελφοῦ φιλτάτης τε συγγόνου . καὶ πρῶτα | ||
| ὡς δὲ ἐκεῖνος ἀπῆρε , τὴν ὀροφὴν ἐποιούμην ἀντὶ τοῦ φίλου . πρὸς ἣν ἀναβλέπων κείμενος ἐπὶ τῆς κλίνης νῦν |
| περὶ σὲ φρονούντων ἐστί : καὶ γὰρ εὖ πράττειν σε βούλοιτ ' ἂν καὶ ὅστις ἐπαινεῖ σε , τούτῳ φίλος | ||
| ἀρχὴ γῆς πάσης , τοῦ στρατοπέδου γιγνόμενος καθ ' ὃ βούλοιτ ' ἀεί . χρυσὸς δὲ καὶ ἄργυρος καὶ χαλκὸς |
| τὸ παρατυγχάνον αὐτῷ ἀεὶ δεῖ , καὶ πρὸς τὸ παριστάμενον σκοποῦντα τὸ συμφέρον ἐκπονεῖν . γράψαι δὲ πάντα ὁπόσα δεῖ | ||
| , ὥσπερ ἀπό τινος ἀκριβοῦς σημείου , τὸν ἀγχίνουν χρεὼν σκοποῦντα ταῖς ἀποστάσεσι τούτων καταμετρεῖν τὰ νοσήματα . Καὶ πέψεσι |
| , ἅ ἐστι μὲν ἀμφότερα τοῦ ἀνδρείου , καὶ τὸ θαρραλέον καὶ τὸ ἄφοβον , ἀλλὰ μᾶλλον εἰδοποιεῖται ὁ ἀνδρεῖος | ||
| παθημάτων προσδόκημα τὸ μὲν πρὸ τῶν ἡδέων ἐλπιζόμενον ἡδὺ καὶ θαρραλέον , τὸ δὲ πρὸ τῶν λυπηρῶν φοβερὸν καὶ ἀλγεινόν |
| , συννοίας καὶ κατηφείας ἀμέτοχος ὤν , ἄλυπόν τε καὶ ἄφοβον ζωὴν καρπούμενος , αὐστηροῦ καὶ αὐχμηροῦ βίου μηδ ' | ||
| , καὶ ἐπιδεικνύτω τις τοῖς ἀρχομένοις ἑαυτὸν ἄξιον ἀρχῆς , ἄφοβον δεικνὺς καὶ σχῆμα καὶ πρόσωπον καὶ λόγους . Οἱ |
| μὲν τὴν πόλιν δεδυστυχήκασιν , ἄλλως δὲ κόσμιοί εἰσι καὶ σωφρόνως βεβιώκασιν ; ἀλλ ' οὐχ οἱ μὲν πολλοὶ αὐτῶν | ||
| ἀφρόνως πράττηται τῷ σωφρόνως πραττομένῳ ; Ἔφη . Τὸ δὲ σωφρόνως πραττόμενον ὑπὸ σωφροσύνης πράττεσθαι , τὸ δὲ ἀφρόνως ὑπὸ |
| λογισμοῦ ἐν ἀγωνίᾳ ἦν μὴ τὴν τελουμένην μνηστείαν λύσει ὁ πατριάρχης ἐνωτισθεὶς περὶ τούτου καὶ αὖθις πρὸς τὴν Εὐδοκίαν ἀπονεύσει | ||
| Ἴσις , Ἰσίδωρος : φύσις , φυσίζωος : πατρὶς , πατριάρχης : τάξις , ταξίαρχος . Τὰ εἰς η λήγοντα |
| μισοῦντος , ταῦτα προσδοκῶντος μεταβολήν : οὐ γὰρ δὴ πόλιν ἀνιάτως ἔχουσαν ἔμελλες φιλοπόνως φρουρήσειν , εἰ μὴ κἀκεῖνα μισοῦντος | ||
| ἐδημιούργει πρὸς ἀνθρώπων τῶν μὲν δυναμένων νουθετεῖσθαι φόβον τῶν δὲ ἀνιάτως ἐχόντων ἀπαραίτητον δίκην . ἀπιστήσουσι μὲν οἱ θεασάμενοι τὰς |
| τίπτέ μοι ἠθείη κεφαλὴ δεῦρ ' εἰλήλουθας καί μοι ταῦτα ἕκαστ ' ἐπιτέλλεαι ; αὐτὰρ ἐγώ τοι πάντα μάλ ' | ||
| τὰς τοῦ Φιλίππου , καὶ τοὺς καιροὺς ἐφ ' ὧν ἕκαστ ' ἐξηπάτησθ ' ὑπομνήσω , ἵν ' εἰδῆθ ' |
| τὸ ζῷον πρὸς τὰ ἔκγονα , ἔχει δὲ μέγεθος ὄρνιθος γενναίου , τὴν δὲ κεφαλὴν μικρὰν πρὸς τὸ σῶμα καὶ | ||
| ψυχὰς ἀνατρέφειν πρὸς τὰ μεγέθη καὶ ὥσπερ ἐγκύμονας ἀεὶ ποιεῖν γενναίου παραστήματος . τίνα , φήσεις , τρόπον ; γέγραφά |
| καρτερεῖν , ὅταν ἴδωμεν τὰ οἰκεῖα πάσχοντα . τὸ δὲ παραστήσεται χειρώσεται . στικτέον δὲ ἐνταῦθα , ἵν ' ᾖ | ||
| ᾖ : ὑπομείνας καὶ ἐάσας τὴν πατρίδα αὐτοῦ κακῶς πάσχουσαν παραστήσεται ἐν τοσούτῳ Ὄλυνθον : καὶ εὐχερῶς ἐλθὼν εἰς τὴν |
| νίκην θαυμάζει τοῦ νενικηκότος , τοσοῦτον τοῦ ἡττηθέντος θαυμάζει τὴν ἀναίδειαν . οὐ γὰρ τὸν ἀλλαντοπώλην τοσοῦτον ὅσον τὸν Κλέωνα | ||
| καὶ Φορμίωνι τῷ παρασχομένῳ τουτονὶ νεμεσῆσαι τοῖς πεπραγμένοις , τὴν ἀναίδειαν τοῦ τρόπου καὶ τὴν ἀχαριστίαν ἰδόντας . οἶμαι γὰρ |
| Ὁ Διὸς οὖν δὴ καὶ ὁ Πυθικὸς νομοθέτης οὐ δήπου χωλὴν τὴν ἀνδρείαν νενομοθετήκατον , πρὸς τἀριστερὰ μόνον δυναμένην ἀντιβαίνειν | ||
| χρησμὸν ἔφασαν εἰς οὐδὲν ἕτερον ἢ τὸ παρὸν λέγειν : χωλὴν γὰρ αὐτοῖς ὑπάρξειν τὴν ἀρχήν , ἐὰν οὐσῶν δυεῖν |
| μὴ στένειν , οὐκ ἂν δυναίμην : τὸ πάνυ λυπεῖσθαι ἀφείλου ἀγγελθεῖσά μοι τολμηρά : † οὔκουν δεινὸν : οὐ | ||
| : ἀντὶ τοῦ ἔχοντας : ἐπιλέκτοις ἐκκρίτοις : τὴν Τροίαν ἀφείλου τὸν Πρίαμον . σχῆμα δέ ἐστιν Ἀττικόν : ἀντὶ |
| ΕΘΕΛΟΙ . Ὃς γὰρ εἰδὼς τὰ δίκαια μὴ ἀποκρύπτει διὰ σκολιότητα ἤθους , ἀλλ ' ἀγορεύει , τούτῳ καὶ ὁ | ||
| ἡ Κνωσίων εἱρκτὴ καὶ τὸ τοῦ Λαβυρίνθου σκολιὸν πρὸς τὴν σκολιότητα καὶ τὸ δυσεύρετον τῆς ἀφροσύνης ; τί δ ' |
| ] ἠλλοιωμένος , διεφθαρμένος , ἐφθαρμένος , κατακεκομμένος . , λελυπημένος , ὠχρὸς ὤν . ἄρα ] λοιπόν . τὴν | ||
| ἔγγιστα . καὶ δηλοῖ ὡς ἐν τῷ τοιούτῳ ἐπιμερισμῷ ἔσται λελυπημένος καὶ ποιήσει ἐξουσιαστῇ τινι δουλείαν τινὰ δι ' ἧς |
| δ ' ἔχε θυμόν . ” ἁμαρτήσεσθαι διαμαρτεῖν : “ ἁμαρτήσεσθαι ὀπωπῆς . ” ἀμφιμέμυκεν περιήχει : “ δάπεδον δ | ||
| μοι ἔφη τάδε πάντα τελευτήσεσθαι ὀπίσσω , χειρῶν ἐξ Ὀδυσῆος ἁμαρτήσεσθαι ὀπωπῆς . ἀλλ ' αἰεί τινα φῶτα μέγαν καὶ |
| τοῖς παισὶ δεδωκότας , νουθετήσει δὲ μᾶλλον λύπην ἐχούσῃ καὶ μεταμέλειαν ἀποτρέπειν τῶν τοιούτων ἐγχειρημάτων : κατὰ δὲ τῶν τέκνων | ||
| ὀλίγον δελεασθείη τῷ ἥδοντι , διὰ γοῦν τὸ αἰσχρὸν εἰς μεταμέλειαν ἐπώδυνον ἔρχεται : ὁ δὲ τὸ καλὸν μετὰ πόνων |
| κεχρημένον ἐφ ' ὥρᾳ τῷ σώματι , τὸν δὲ Κικέρωνα λοιδοροῦντος εἰς μαλακίαν καὶ κίναιδον ἀποκαλοῦντος , εἶπε τοῦτο Κικέρων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] οντος καὶ λοιδοροῦντος [ ! ! ] τατησ [ ! ! ! |
| καλεῖ , ἤγουν ταχυΐππους ἢ ποικίλως ἱππαζομένους . φροντίζω τὸ φροντίδα ἔχω κοινῶς μὲν γενικῇ συντάσσεται , ἀττικῶς δὲ μετὰ | ||
| ἡ τῶν χαλεπῶν εὐκολία . κατανείμας γὰρ εἰς ἅπαντας τὴν φροντίδα καὶ μηδὲν μέρος συγχωρήσας τῆς στρατιᾶς ὑπὲρ δύναμιν πιεσθῆναι |
| . Οἶμαι πάντας ἂν ὑμᾶς , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , φῆσαι , ἃ βέλτισθ ' ἕκαστος ἡγεῖται τῇ πόλει , | ||
| ἑκατέρου τῶν ἀντιδίκων ὁδῷ προάγοντα , κατὰ μνῆμά τι στάντα φῆσαι τὸν ἐν τούτῳ κείμενον ἐπιεικῆ καθ ' ὑπερβολὴν γενέσθαι |
| τοῦ κοινοῦ τόπου χρησόμεθα : ὅταν δὲ πρᾶγμα ᾖ μόνην λοιδορίαν τῷ χρωμένῳ φέρον , τότε ὡς ψόγον ἐργαζόμεθα : | ||
| τῆς κωμῳδίας ἐβούλετο καὶ σωφρονεστέρους γίνεσθαι δεδιότας τὴν ἐπὶ σκηνῆς λοιδορίαν . διὰ τοῦτο γὰρ οὐδὲ παντάπασι τὴν κωμῳδίαν ἀνεῖλεν |
| , συνηχθόμην δὲ τῇ πόλει πολλοὺς τρεφούσῃ τοὺς Ἀκεσίας . συγγνώμην δὲ εἶχον , εἰ σοῦ κάμνοντος οἶνος ἐκράτει . | ||
| , ἱκανῶς δὲ ἔγνωκεν ὅτι ἄριστον δικαιοσύνη , πολλήν που συγγνώμην ἔχει καὶ οὐκ ὀργίζεται τοῖς ἀδίκοις , ἀλλ ' |