καὶ ὕστερον ἑτέρῳ στόλῳ τούς τε φεύγοντας ἐκέλευον κατ ' ἐπήρειαν δέχεσθαι αὐτούς τούς τε φρουροὺς οὓς Κορίνθιοι ἔπεμψαν καὶ | ||
οἰκείοις ἐώμενοι χρῆσθαι , δίκας τε ἀναγκαζόμενοι διδόναι κατ ' ἐπήρειαν τῶν εὐθυνόντων ἐν ἱεραῖς ἡμέραις , καὶ τῶν εἰς |
ὅταν ἀδικοῦντες εὐθὺς διὰ τῆς ἀπαρχῆς φαινώμεθα , ἢ μᾶλλον ἀτιμίαν οἰήσαιτ ' ἂν τὸ τοιοῦτο δρᾶν ; ἐν τῷ | ||
περὶ τὸν ἐκ σοῦ καὶ πείσας τὸν σοφιστὴν ἐνεγκεῖν τὴν ἀτιμίαν ἐτήρησα τῷ νέῳ τὸ κέρδος . πέμπε δὴ γράμματα |
Ἀδράστειαν ? [ σέβω ἐπὶ Διομνήστωι γενοίμην νυμφίωι [ ὁμολογουμένην ἀτυχίαν . τα ! [ ἠδικημένος κατεῖχον . ἀνδράποδον [ | ||
θυγατρὶ συμβαλέσθαι , λέγων τὴν ἀπορίαν τὴν αὑτοῦ καὶ τὴν ἀτυχίαν τὴν πρότερον γενομένην τῇ ἀνθρώπῳ πρὸς τὸν Φράστορα , |
τοῦ κοινοῦ τόπου χρησόμεθα : ὅταν δὲ πρᾶγμα ᾖ μόνην λοιδορίαν τῷ χρωμένῳ φέρον , τότε ὡς ψόγον ἐργαζόμεθα : | ||
τῆς κωμῳδίας ἐβούλετο καὶ σωφρονεστέρους γίνεσθαι δεδιότας τὴν ἐπὶ σκηνῆς λοιδορίαν . διὰ τοῦτο γὰρ οὐδὲ παντάπασι τὴν κωμῳδίαν ἀνεῖλεν |
δικαίου οὐδ ' ἀγαθοῦ , μᾶλλον δὲ κακῶν ῥεκτῆρα καὶ ὕβριν ἀνέρα τιμήσουσι : δίκη δ ' ἐν χερσί : | ||
: πλὴν ἀλλὰ ἐθεασάμην γε πολλὰ καὶ ἄρρητα καὶ πᾶσαν ὕβριν ὑπερπεπαικότα . καίτοι πολλάκις ἑκὼν τοὔλαιον οὐκ ἔπινον ἀποσβῆναι |
χρή , γιγνώσκοντας ὅτι ἡμεῖς μὲν οἱ ἀντίδικοι κατ ' εὔνοιαν κρίνοντες τὸ πρᾶγμα εἰκότως δίκαια ἑκάτεροι αὑτοὺς οἰόμεθα λέγειν | ||
ἐκκλησίαν παρεκάλεσε τοῖς οἰκείοις λόγοις τηρεῖν τὴν πατροπαράδοτον πρὸς αὐτὸν εὔνοιαν , ἔπειτα τὸν πατέρα μεγαλοπρεπῶς θάψας κατὰ τὴν ἀκρόπολιν |
πρᾶγμα : μανθάνω ϲχεδὸγ γὰρ ἐξ ὧν πρόϲ με τὴν ὑποψίαν ἔχειϲ : διὰ τὸ δ ' ἐρᾶν ϲε ϲυγγνώμην | ||
προσώπου : καὶ ἐν τῷ στοχασμῷ ὁ μὲν τῶν ἰατρῶν ὑποψίαν ἔχων , ὁ δὲ κατελθὼν καὶ εἰπὼν ὅτι τεθνήξεται |
οὐδαμόθεν ἑαυτῷ προσήκοντα εἰς οὐδὲν ἕτερον ἀναφέρεται ἢ ἐπὶ τὴν ἀδικίαν . ὥστε φανερόν , ὅτι ἔστι τις ἀδικία ἄλλη | ||
δεῖ γὰρ τὰς μὲν ἕξεις πρὸς ἀλλήλας συγκρίνειν , οἷον ἀδικίαν πρὸς ἀκολασίαν , τοὺς δὲ ποιοὺς πρὸς ποιοὺς οἷον |
πατὴρ βασιλεύων κατεγήρασε . παρήνεγκε δέ σοι καὶ τὴν Διονυσίου μοναρχίαν , ὥσπερ προσῆκόν σοι τοὺς ἀσεβεστάτους ἀλλ ' οὐ | ||
γλυκέος καὶ τῶν λοιπῶν : τὴν δ ' ἐν αὐτοῖς μοναρχίαν νόσου ποιητικήν : φθοροποιὸν γὰρ ἑκατέρου μοναρχία : καὶ |
γὰρ ἰσότητι δόξαν καὶ ἀσφάλειαν ἀκολουθήσειν , τῇ δὲ πλεονεξίᾳ βλασφημίαν καὶ φόβον , δι ' ὧν ταχέως ἂν αὐτοῦ | ||
τοίνυν μετὰ τοῦ λῃτουργεῖν τὰ σφέτερ ' αὐτῶν διεφθαρκότες τὴν βλασφημίαν ἀντὶ τῆς χρείας τῇ πόλει καταλείπουσιν : οἱ δ |
, στεφανώσας τὸν ποιητὴν καὶ χρίσας μύρῳ : αἰτιασάμενος τὴν παρρησίαν τῶν ἐπῶν , ὅτι ὁ Ζεὺς πεποίηται αὐτῷ τῇ | ||
καὶ διὰ τοῦτο ἀποδέχεται τοῦ νεανίσκου τὴν εἰς τὸν βασιλέα παρρησίαν . ἀτὰρ οὐ τέλος ἵκεο μύθων φησίν , ἦ |
εἰς ἀγριότητα καὶ θηρίων φύσιν . Ἕν τι τῶν εἰς φιλανθρωπίαν τεινόντων παράγγελμα κἀκεῖνο διατάττεται , μισθὸν πένητος αὐθημερὸν ἀποδιδόναι | ||
τῶν ἐπιτιμώντων : οὐ μὴν οἴομαι δεῖν , ταύτην τὴν φιλανθρωπίαν διώκων , λέγειν παρ ' ἃ συμφέρειν ὑμῖν ἡγοῦμαι |
καὶ Τίτον τὸν Δομετιανοῦ . Μάρκος αὐτός , φιλοσοφίαν καὶ ἐπιείκειαν προσποιούμενος , Λουκίου τὴν ὕβριν οὐκ ἤνεγκεν ὄντος γαμβροῦ | ||
ἕλκεα εἶναι . Ἔχει γάρ τινα καὶ οὗτος ὁ λόγος ἐπιείκειαν : πολλαχῆ γὰρ ἠδέλφισται τὰ ἕτερα τοῖσιν ἑτέροισιν . |
εὐξάμενος ἀνακομίζεσθαι προέλοιτο , ἐπιδαψιλευέσθω τὸ πέμπτον , κολάζων τὴν εὐχέρειαν καὶ ἐπιθυμίαν , διττὸν κακόν , ἐν οἷς μὲν | ||
κατὰ πόλεμον βλεπούσας χορεύειν , καὶ ὅλην εὐκολίαν τε καὶ εὐχέρειαν ἐπιτηδεύειν τῶν αὐτῶν εἵνεκα , καρτερήσεις τε αὖ σίτων |
ἢ νυνί , καὶ ὑπὸ Ἀστυφίλου , οὐδετέρῳ αὐτοῖν τὴν ἀξίαν χάριν ἀποδίδως : ἐμὲ μὲν γὰρ ὑὸν ὄντα Θεοφράστου | ||
. γλισχραντιλογεξεπιτρίπτου ] γλίσχρου καὶ φειδωλοῦ καὶ ἀντιλογίαν ἐπίτριπτον καὶ ἀξίαν ὀλέθρου ἔχοντος . ἀλλ ' εἰς Ἀκαδημίαν : ἐνταῦθα |
ὁμόφυλον μέχρι νίκης δεῖν πολεμεῖν , καὶ μὴ δι ' ὀργὴν ἰδίαν πόλεως τὸ κοινὸν τῶν Ἑλλήνων διολλύναι , πρὸς | ||
Θηραμένην ὠργίζετο τὰ πλήθη , τούτων δὲ ἀπολογησαμένων συνέβη τὴν ὀργὴν πάλιν μεταπεσεῖν εἰς τοὺς στρατηγούς . διόπερ ὁ δῆμος |
: τὰ ἄλογα κάλλιόν εἰσιν παρὰ τὸν ἄνθρωπον , ὅτι κόλασιν οὐκ ἔχουσιν : ἡμᾶς δὲ ἔλαβες καὶ εἰς κρίσιν | ||
ἐξώλλυντο , ὕδωρ δ ' ὑπερεῖχε γενείου . τίνα δὲ κόλασιν ὑπέμενον Ἀθήνησιν οἱ μὴ λύσαντες τὸν προτεθέντα γρῖφον , |
, ἀπάρχεσθαι , τὰ ἠρία ἐπιτελεῖν . . . . ὄνησιν ] ἤγουν τὸ εὖ πάσχειν παρὰ τῶν παίδων . | ||
τῇ ὑγιείᾳ τὰ τῆς ψυχῆς ἀγαθὰ καὶ τὴν τῶν ὄντων ὄνησιν . πῶς οὖν οὐ τοῦτον ἀνακηρύττειν χρὴ ἐν πανηγύρεσί |
. εἰκότως δὲ ἡ Ἀφροδίτη τὴν παρ ' ἀμφοῖν εἰσπράττεται τιμωρίαν , παρὰ μὲν Φαίδρας , ὅτι ἀφ ' Ἡλίου | ||
, καλῶς κέχρησαι τῷ νόμῳ . εἰ δὲ οὐδέ πω τιμωρίαν παρέσχηκας , ἀνθότου τοῦτον ἀντ ' ἀπολογίας προβάλλῃ τὸν |
πλείω γενέσθαι τὴν οὐσίαν , εἰκότως μὲν οὐκ ἂν ἔχοιμι μέμψιν , εἰ μὴ τἀμαυτοῦ προστίθημι τούτοις , σῴζων δὲ | ||
ἑλισσομέναν : νῦν [ ψᾶφον ] τὴν παρὰ τῶν ἀνθρώπων μέμψιν κατακλύσει ὁ ὕμνος ὡς ψῆφον κῦμα , ὅταν τὸν |
καὶ τοῖς ἑτέροις αὑτοὺς δοῦναι , πῶς ἂν εἴη τὴν αἰσχύνην ταύτην ἐκπεφευγός ; ἄξιον δ ' ἐξετάσαι πῶς ποτε | ||
ἐπὶ τῷ πάντων δὴ ἀνθρώπων φιλτάτῳ , οἱ δὲ ἐς αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡς οὐ πρέποντα οὔτ ' οὖν βασιλεῖ |
κατέσχε καὶ μάλιστα δὴ τοὺς ἀφέντας δικαστὰς ὠμῶς ἐκόλασε τὴν σωτηρίαν ἀναφέρων εἰς τὴν ἑαυτοῦ στρατηγίαν , οὐκ εἰς τὴν | ||
παντελῶς [ μὲν ] ἀπεγνωκότες [ εἰς τέλος ] τὴν σωτηρίαν : πολλάκις γὰρ τοῖς τοιούτοις ἐπιφανεὶς ὁ τῆς πλημυρίδος |
ἐπακολουθεῖ , τοῦ μὲν κατηγόρου λέγοντος , ὅτι δεῖ τὴν εὐψυχίαν ἑτέρῳ δείκνυσθαι τρόπῳ καὶ μὴ δι ' ὃν παραβήσῃ | ||
, οὕτω καὶ λόγος εὔκαιρος εἰς τὰ σπλάγχνα κολληθεὶς φίλων εὐψυχίαν παρέσχε τῷ λυπουμένῳ . Θεὸν νόμιζε καὶ σέβου , |
καὶ λόγοι ἐξικνοῦνται εἰς τόνδε τὸν χρόνον , διατηροῦντες τὴν ἀπέχθειαν καὶ φιλονεικίαν ; Τί ἂν οὖν ἐγώ , ὦ | ||
διακειμένους ; ἀλλ ' εὔδηλον ὅτι τῆς ψευδομαρτυρίας αἰτιάσῃ τὴν ἀπέχθειαν . ἀλλὰ τοὺς οἰκέτας βασάνῳ τἀληθῆ λέγειν καταναγκάσομεν ; |
ταῖς γυναικείαις παρεμφερεῖς . καὶ πάντα τὰ πρὸς ἡδονὴν καὶ ἀλαζονείαν ὀλέθριον ἀνήκοντα παρασκευαζόμενοι ταχὺ τὰς τούτων τιμὰς εἰς ἄπιστον | ||
: ἀλλὰ σωφρόνως ἄσημ ' ὅπλα : ἀντὶ τοῦ οὐκ ἀλαζονείαν τινά . ἴσως δὲ ὡς μάντις προειδὼς τὸ μέλλον |
τὴν εἰς τὰ γύναια παροινίαν , τὴν γενομένην ἐντεῦθεν αὐτοῖς συμφοράν , τὴν πρὸς τὸν Ἀπόλλω καταφυγήν , τὴν ἀπόκρισιν | ||
' ἕτερος . Ὧν οὐδένα ἐγὼ παρακαλῶ δεῦρο τὴν αὑτοῦ συμφοράν , ἣν εἵλετο σιγᾶν , εἰς πολλοὺς ἐκμαρτυρήσοντα , |
ἴσασιν ἥ τίς ποτ ' ἐστὶν οὐδὲ δύνανται , πᾶσαν εἰρωνείαν ἀφείς , ὡς πέφυκα , διαλέξομαι . ὃν δὲ | ||
πάντα ἄνθρωπον ἔχων . χαλεπώτερον . καὶ τοῦτο κατ ' εἰρωνείαν φησὶν ἢ κατ ' ἀντίφρασιν . ἀδύνατον . ὁ |
† ἀεὶ μέμψιν ἰδίαν αὐτὸν ἐπάναγκες λαβεῖν . τὸ δοκεῖν διαβολὴν ἔσχε μείζω τοῦ ποιεῖν . ὅστις δὲ διαβολαῖσι πείθεται | ||
οἱ τοῦ Μαρκίου παῖδες , ἐπὶ τὸν βασιλέα Ταρκύνιον τὴν διαβολὴν τοῦ ἄγους ἀνέφερον ἄλλο μὲν οὐθὲν ἔχοντες φέρειν τῆς |
τῶν ἁγίων ἐντολῶν τοῦ θεοῦ , διὰ τὴν κακίαν καὶ ἁμαρτίαν τὴν πληθύουσαν ἐν αὐτῷ ἤδη ἂν ἐκλελοίπει . Καὶ | ||
εἰς τὸν αὐτὸν δαίμον ' ἦλθε : εἰς τὴν αὐτὴν ἁμαρτίαν : καὶ γὰρ παρανόμως ἐφόνευσε . πλέον δὲ τοῦτο |
μιγνύουσιν : ἕτεροι ἰτέινον ξύλον ἐμβάλλουσι , καὶ πᾶσαν τὴν πονηρίαν ἀφαιροῦνται τοῦ οἴνου . Ἄρτος θερμὸς ἐμβληθείς , ἢ | ||
βίβλοι , εἰς τὸν τῶν ὑπολειπομένων σωφρονισμὸν γίνονται τὴν πάνδημον πονηρίαν δημοσίαις μάστιξι τοῦ θεοῦ σωφρονίζοντος . ] [ Πάντων |
διδάξαι τῆς ἀμπέλου τοὺς ἀνθρώπους , καὶ διὰ ταύτην τὴν εὐεργεσίαν τυχεῖν συμφωνουμένης ἀθανασίας . ὁμοίως δὲ τοὺς Ἰνδοὺς τὸν | ||
ὅλων ἑκατὸν ἐτῶν τεκεῖν τοιοῦτον ἄνδρα , μηδὲ ἄλλον εἰς εὐεργεσίαν τῶν φίλων πρόχειρον ἢ πρὸς ἐπίδοσιν χρημάτων ἀφθονέστερον τοῦ |
προτιμότερος . ὄναγρος ὄνον ἰδὼν βαρὺν γόμον ἐπαγόμενον καὶ τὴν δουλείαν αὐτῷ ἐπονειδίζων ἔλεγεν : ” εὐτυχὴς ὄντως ἐγώ , | ||
ἢν τὰ ἄριστα ἄνευ ἀνδραποδισμοῦ ἢ θανατώσεως πράξητε , καὶ δουλείαν χαλεπωτέραν ἢ πρὶν εἴχετε , τοῖς δὲ λοιποῖς Ἕλλησι |
τὸν βίον ἔχειν τε καὶ ἐσχηκέναι χρὴ πρὸς αὑτοῦ γονέας εὐφημίαν διαφερόντως , διότι κούφων καὶ πτηνῶν λόγων βαρυτάτη ζημίαπᾶσι | ||
ὁ Μιλτιάδης ποιήσει , καὶ πολὺς μὲν ὁ Δαρεῖος εἰς εὐφημίαν αὐτῷ , πολὺς δὲ Δᾶτις ὁ Δαρείου σατράπης , |
κεκρύφασιν . ἔχουσι ] ἀντὶ τοῦ ἔλαχον . μοῖραν ] δυστυχίαν . μοῖραν ] τύχην . θ λαχόντες ] κληρωθέντες | ||
ἄρχειν μεμελετηκέναι τῇ δυστυχίᾳ ὀνομασθέντα : διὰ τὴν συμπεσοῦσαν αὐτῷ δυστυχίαν ὀνομασθέντα , ὀνομαστὸν γενόμενον , ὑποληφθῆναι ὅτι ἐτυράννησεν ἀπαρνηθέντα |
ἔργα καὶ βλέπων ὥσπερ ἔκ τινος περιωπῆς ἐν κύκλῳ τὴν ἀνδραγαθίαν ἑκάστου οὔτε τὴν σιγὴν δικαίαν ἡγοῦμαι τῶν ἀρετῶν οὔτε | ||
τὸν πατέρα κοσμήσειν , ἀλλ ' ἱκανὸς γενήσεσθαι δι ' ἀνδραγαθίαν καὶ φίλους εὖ ποιεῖν καὶ τὴν πατρίδα αὔξειν τροπαῖα |
κακουργήσωσιν . τὰ μὲν οὖν περὶ γαστέρα ἱστᾶσιν , ὥστε ἐλπίδα εἶναι καλήν : ἐξαπατῶνται δέ : οὐ γὰρ ἀναλίσκεται | ||
καὶ ἰϲχυρῶϲ νοϲοῦϲι καὶ τὴν ἐκ τῶν ἄλλων βοηθημάτων ἀφῃρημένοιϲ ἐλπίδα . δοτέον οὖν αὐτὸν ὑδρωπικοῖϲ ἐλεφαντιῶϲι καχέκταιϲ παραλελυμένοιϲ χρονίοιϲ |
τῇ πόλει καὶ τοῖς ζῶσιν ταῦτ ' ἂν ἐνέγκοι πλείστην εὐδοξίαν . χαλεπὸν πατρὶ καὶ μητρὶ παίδων στερηθῆναι καὶ ἐρήμοις | ||
πρὸς ἡλικίαν , πρὸς ἀρετήν , πρὸς ἐμπειρίαν , πρὸς εὐδοξίαν . ὁ γὰρ ἐπιστάμενος αἰδεῖσθαι πρὸς ἑκάστην τῶν εἰρημένων |
Ἔφορος ἐν β , ὡς διὰ τὴν ὑπὲρ τῶν ὁρίων ἀπάτην γενομένην , ὅτι Ἀθηναίων πολεμούντων πρὸς Βοιωτοὺς ὑπὲρ τῆς | ||
ὡς ὁ στρατηγὸς αὐτοῖς ὑπέθετο : καὶ οἱ Βωλανοὶ τὴν ἀπάτην οὐκ εἰδότες ἐδίωκον ἄχρι πολλοῦ . ἐπεὶ δὲ πρόσω |
οἰκειότατον ἐλευθέρῳ , οἰκέτῃ δ ' ἀλλότριον , ἐπεπαίδευσο ἂν αὐθάδειαν μεθέμενος εἰς ἐμὲ βλέπειν τὴν ἐκείνου γυναῖκα , ἐπιθυμίαν | ||
ἤγουν ἀρίστου γενομένου . Ἱππίου : θυγατέρα . ἀτασθαλίην : αὐθάδειαν , ἀλαζονείαν . ἔτι : ἤγουν μετὰ τὸν φόνον |
, δεῖ ἐκ τοῦ ὁρισμοῦ ἄρξασθαι : εἰς τοιαύτην γὰρ ἀνάγκην κατήντησεν ὁ λόγος . τοῦ δὲ ὁρισμοῦ πρόσρημα τὸ | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ἀνάγκην ] νομιζομ [ ] [ ! ! ! ! |
Κτησιφῶν , ὑπερπηδῶντες καὶ τὸν νόμον τὸν ἀπαγορεύοντα καὶ τὴν πρόφασιν , ἤγουν τὸ προσγράψαι : ἐπειδὰν δῷ τὰς εὐθύνας | ||
ἄλλο τι πάθος , ὥστε δακρύων παντοδαπῶν τὴν εἰκόνα γίνεσθαι πρόφασιν . νόμιζε τοίνυν , ἃς ἐκάθισας ἐν πένθει γυναῖκας |
μαθόντι τήν τε τῶν ἐναντίων παρασκευὴν καὶ τὴν τῶν συμμάχων ἀναβολήν , εἰς τὴν κώμην ἀναστρέψαι πάλιν , ὅθενπερ ἐξωρμήσαμεν | ||
βραχὺ καὶ ἅμα τὸ ἐν τῇ κράσει τῶν γραμμάτων δυσεκφόρητον ἀναβολήν τε ποιεῖ καὶ ἐγκοπὴν τῆς ἁρμονίας . εἰ γοῦν |
ἦν ἀδικοῦντος . οὕτως ἔξεστί σοι τῆς οἰκίας ἀφανίσαι τὴν ἀδοξίαν ποιήσαντι τὰ τρίτα τοῖς πρώτοις παραπλήσια . τούτων γὰρ | ||
; δῆλον ὅτι οὐ περὶ πάντα : οὔτε γὰρ περὶ ἀδοξίαν ἢ πενίαν ἢ νόσον ἢ ἀφιλίαν ἀδεὴς ὁ ἀνδρεῖος |
διορθῶσαί τινα νόμον , ὅταν ποιῆται τὴν περὶ τῆς διορθώσεως συμβουλίαν , τὸν ἑαυτοῦ τράχηλον εἰς βρόχον ἐντιθέναι , καὶ | ||
μᾶλλον ἀπέδυσας αὐτόν , ἂν ὀνειδίσῃς . ἀνὴρ γυναικὸς λαμβάνων συμβουλίαν πεσεῖν δεδοικώς , βούλεται πάλιν πεσεῖν . ὁ γῆρας |
ἁμαρτάνουσιν εὐθὺς ἐπέξεισιν ὁ θεός , ἀλλὰ δίδωσι χρόνον εἰς μετάνοιαν καὶ τὴν τοῦ σφάλματος ἴασίν τε καὶ ἐπανόρθωσιν . | ||
. τινὲς δὲ αὐτῶν εἰς τέλος ἀπέστησαν . οὗτοι οὖν μετάνοιαν οὐκ ἔχουσιν : διὰ τὰς πραγματείας γὰρ αὐτῶν ἐβλασφήμησαν |
ἀπειροκαλίαν ἐπῆρτο οὔτε , ὅπερ ἕτερος ἂν ἐπεπόνθει , ἐς ῥᾳστώνην τε καὶ ἡδυπάθειαν μετὰ τοὺς πόνους ἐξέκλινεν , ἀλλ | ||
σε τοῖς ἐκεῖ προσφέρεσθαι . οὐδὲ γὰρ εἰς γέλωτα καὶ ῥᾳστώνην καὶ σκώμματα καὶ ὕπνον ἀναλίσκειν τὸν χρόνον , ἀλλὰ |
τὴν αὐτοῦ , σπουδὴν εἶχεν ἑτέροις ἐπιγράφεσθαι , καὶ τὴν ὠμότητα τοῖς ἔργοις ἐγγυμνάζων , ἐσοφίζετο φθόνον ἑτέρων εἶναι τὴν | ||
τὰ καλά . παροιμία ἐπὶ τῶν ἐν εὐπραγίᾳ μεταβαλλομένων εἰς ὠμότητα . φησὶ δὲ αὐτὴν Δίδυμος ὑπὸ Σόλωνος ἀναφωνηθῆναι ἐπὶ |
τῆς αὐτῆς ἀνασχέσθαι φλυαρίας , καὶ πάλιν σου γνῶναι τὴν συκοφαντίαν , ὅπερ καὶ πρότερον γέγονεν : εἶτα τῷ πηλίκῳ | ||
ἀρετὴν παρακαλέσαι κηρύξαντα τῇ ψήφῳ τὸ μήποτ ' ἂν γενέσθαι συκοφαντίαν κρείττονα βίου τοῖς νόμοις ἀκολουθοῦντος . Ὁ ὑμέτερος μὲν |
πάθη : ὅθεν καὶ τὰ κωμικά , καίτοιγ ' εἰς ἀπιστίαν ἐκπίπτοντα , πιθανὰ διὰ τὸ γελοῖον : ἀγρὸν ἔσχ | ||
, οὐκοῦν , ἔφησεν . εἰ τὸ πεπονθέναι κακῶς τὴν ἀπιστίαν περιποιεῖ , τὸ παθεῖν ἄρα εὖ ποιήσει τὰς πόλεις |
ἐτύγχαν ' αὕτη μὴ κακῶν , ἐσῴζετ ' ἂν τὴν εὐλάβειαν , ὥσπερ οὐχὶ σῴζεται . Ποῖ γάρ ποτ ' | ||
τῶι γήραι σοφίαν . . ἕξεις ἔργωι μνήμην , καιρῶι εὐλάβειαν , τρόπωι γενναιότητα , πόνωι ἐγκράτειαν , φόβωι εὐσέβειαν |
θερίζειν ἔθος : ὁ δ ' ἔσπειρε μὲν ἐπιδεικνύμενος τὴν ἐχθρὰν φθόνου καὶ κακίας ἀρετήν , εὑρεῖν δέ , ἀλλ | ||
, ἑαυτῷ ὀφείλων ὡς τὸ εἰκὸς ζωάγρια . Ἀριστοτέλης ὄφεσιν ἐχθρὰν εἶναι τὴν Ἀστυπα - λαιέων γῆν λέγει , καθάπερ |
Ἆρον ἀπὸ σεαυτοῦ πᾶσαν ἐπιθυμίαν πονηράν , ἔνδυσαι δὲ τὴν ἐπιθυμίαν τὴν ἀγαθὴν καὶ σεμνήν : ἐνδεδυμένος γὰρ τὴν ἐπιθυμίαν | ||
Πολλάκις ἔπεμψε πρός με , λέγουσα : Εὐδόκησον πληρῶσαι τὴν ἐπιθυμίαν μου , καὶ λυτρώσω σε τῶν δεσμῶν , καὶ |
ἀλήθειαν ψέγει , τῷ κατορθοῦντι φθονεῖ , καταλαλιὰν ἀσπάζετε , ὑπερηφανίαν ἀγαπᾷ : ὅτι τὸ μῖσος ἐτύφλωσε τὴν ψυχὴν αὐτοῦ | ||
ἄνδρες δικασταί , οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὑπερηφανίαν ἐπελθεῖν Ἀνδροτίωνι , ἀλλ ' ὑπὸ τῆς θεοῦ ἐπιπεμφθεῖσαν |
. Κρόταφος δεξιὸς χαρὰν σημαίνει . Τὸ ὄπισθεν τῆς κεφαλῆς ἐπιβουλὴν ἐχθρῶν σημαίνει . Ὦτα πάλλοντα ζημίαν σημαίνει . Ὀφρὺς | ||
μήτηρ ἰσχυρῶς ἄρχεται . ὅστις δ ' ἂν κατά τινα ἐπιβουλὴν ἀνὴρ ἐκείνου γεύσηται τοῦ σαρκίου ἔρωτι καὶ μάλα γε |
, καλεῖ τινα βουκόλον ἐκ τῶν ἀγρῶν τῶν πλησίον εἰς ἐπικουρίαν . Ὁ δὲ ἐλθὼν σχοῖνον ἐζήτει μακράν , ἧς | ||
τότ ' ἐξ Ἄνδρου καὶ Κέω καὶ Τροιζῆνος καὶ Ἐπιδαύρου ἐπικουρίαν αὑτῷ μεταπέμψασθαι . ὥστε ὦ ἄνδρες τὸν ἐν τοῖς |
εἶναι . αὐτῶν δὲ τούτων ἕκαστον καὶ πρὸς ἡδονὴν καὶ ὠφέλειαν κατὰ τὴν ἄνω γεγονυῖαν διαίρεσιν . χρὴ δὲ καὶ | ||
λύπην δηλοῖ . Ἀγκὼν εὐώνυμος εὐφρασίαν δηλοῖ . Ἀγκὼν δεξιὸς ὠφέλειαν σημαίνει . Πῆχυς εὐώνυμος πολλὰ ἀγαθὰ σημαίνει . δεξιὸς |
ἢ μὴ ἀνιόντων εἰς Ἄρειον πάγον , ὡς καταλύοντες τὴν ἐπανόρθωσιν τῶν νόμων . πρὸ δὲ τῆς ἐκκλησίας ὁ βουλόμενος | ||
ἁψαμένους τῆς τοιαύτης πραγματείας μαινομένους ὑπέλαβον : συνηγορίαν δὲ ἢ ἐπανόρθωσιν ἤ τι τοιοῦτον ἕτερον εἰς τὰ λεχθέντα ὑπ ' |
παύειν ἐπιχειρεῖ βιαίως μόχθον ] πόνον μάταιον ὁρῶ εὐηθίαν ] μωρίαν . ἐπίθετον δὲ ταύτης τὸ κουφόνουν † τὸ εὐηθίαν | ||
εἰ δοκῶ νῦν μῶρα δρῶσα τυγχάνειν , σχεδόν τι μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω . Δηλοῖ τὸ γέννημ ' ὠμὸν ἐξ ὠμοῦ |
[ ἀναιρωοῦμεν - ] 〚 〛 [ ] [ τὴν παραμυθίαν - ] [ τῶν εὐωχιῶν - ] . εικ | ||
τὸ τὸν ἐλπίζοντα εἰς θεοὺς ὁρᾶν . ὅθεν Θουκυδίδης κινδύνου παραμυθίαν εἶπε τὴν ἐλπίδα καὶ Ὅμηρος : ἐλπωρή τοι ἔπειτα |
συνήσθημεν , Οὐιτελλίου τότε , παρ ' οὗ διεδέξω τὴν ἐπιτροπήν , ἐν τῇ πόλει διατρίβοντος , ᾧ τὰ περὶ | ||
παρακατέθετο , οὐδὲ τούτου μεμνήσῃ , ἀλλὰ καὶ καταισχυνεῖς τὴν ἐπιτροπήν ; εἰ δέ σοι ὀρφανόν τινα ὁ θεὸς παρέθετο |
. ποδοϲτράβη : Ὑπ . ἔν τε τῷ κατ ' Ἀθηνογένους καὶ ἐν τῷ κατ ' Αὐτοκλ . . Ὑπ | ||
τότε πλέον ἀφίσταται . τό γέ τοι περὶ Φρύνης ἢ Ἀθηνογένους λογίδιον ἐπιχειρήσας γράφειν ἔτι μᾶλλον ἂν Ὑπερείδην συνέστησεν . |
αἱ μέντοι κωμῳδίαι καὶ αἱ τραγῳδίαι μυρία ἔχουσι τοιαῦτα . ἀγανάκτησιν δὲ ἐμφαίνει τὰ τοιαῦτα Χαρίδημον ; οἴμοι καὶ πάλιν | ||
ταύτης ἐπεξηγεῖται . . ΚΑΙ ΚΕΡΑΜΕΥΣ ΚΕΡΑΜΕΙ ΚΟΤΕΕΙ . Ἤγουν ἀγανάκτησιν ἔχει ἀποκειμένην , βλάβης καιρὸν παρατηροῦσαν , καὶ τέκτονι |
τὴν βουλὴν εἰς τὸ εὖ βουλεύεσθαι καὶ κακῶς , ἤτοι εὐβουλίαν καὶ κακοβουλίαν , καὶ λέγει κοινὸν εἶναι αὐταῖς τό | ||
κατὰ ζῆλον αὐτοῦ τῶν ἑτέρων χιλιάρχων καὶ μαλακίαν καὶ οὐκ εὐβουλίαν ἡγουμένων , εἰ τοὺς πολεμίους ἰδόντες ἀναχωρήσουσιν , ἐν |
τοὺς πολέμους ἐξιέναι . σχεδὸν εἴρηκα ] ἵνα μή τινες καταγνῶσιν αὐτοῦ ὡς παραλείψαντός τινας συμβουλίας ἢ ῥαθυμήσωσιν ὡς ἅπαντ | ||
τὴν τοῦ χωρίου ἰσχὺν ἐπίωσιν ἐπὶ πόλεμον μήτε οἱ Μεγαρεῖς καταγνῶσιν αὐτῶν ὡς ἡττηθέντων καὶ ἀποσταῖεν . ἐπεὶ δὲ ἑώρων |
μὴ δυσχερές τι περὶ τοὺς παῖδας ἀπήντηκεν : εἶτα ταύτην ἠθοποιΐαν ἐκτείνας πρόσθες μετὰ βαρύτητος ἅμα καὶ πάθους ἐξαίφνης εἰςελθὼν | ||
τῷ δὲ ἐνδόξῳ οὕτως : ὡς ἐν τῷ παραπρεσβείας εἰσῆξεν ἠθοποιΐαν , ἐν ᾗ πεποίηκε λογιζομένους τοὺς Ἕλληνας , Φιλοκράτην |
ἐδόκει , τὸ καταφρονεῖν τοῦ θείου : τυραννικὴν γὰρ εἶχεν ἐξουσίαν τότε πᾶς ἄνθρωπος μέλαιναν φορῶν ἐσθῆτα , καὶ δημοσίᾳ | ||
, δόξαν τῷ δαίμονι , δικαίων ἀπολαύοντας . καὶ γὰρ ἐξουσίαν ἔχοντες δρᾶν διὰ τὴν τυραννίδα τὰ πρὸς ὠμότητα , |
ἀγανακτοῦντας αὐτούς , δι ' ἑτέρου τρόπου τήν τ ' ἀθυμίαν αὐτῶν παρεμυθήσατο καὶ τὴν ὀργὴν ἐπράυνε πλεονέκτημα δωρησάμενος , | ||
Ῥωμαίους ἐξέπληξε παρ ' ἐλπίδα φανὲν καὶ εἰς ἀπόγνωσιν καὶ ἀθυμίαν μεγίστην ἐνέβαλε καὶ πᾶσαν ἄλλην ἐλπίδα χρηστὴν αὐτῶν παρῄρηται |
νεμεσῆσαι τοῖς πεπραγμένοις , τὴν ἀναίδειαν τοῦ τρόπου καὶ τὴν ἀχαριστίαν ἰδόντας . οἶμαι γὰρ ἅπαντας ὑμᾶς εἰδέναι , ὅτι | ||
τοῖς παλαιοῖς τῶν εὐεργετῶν οὕτω προσ - φέρεσθαι δι ' ἀχαριστίαν γίγνεται . φαίην δ ' ἂν ἔγωγε παρὰ τούτοις |
: ἡ δύο ἐκτροπὰς ἔχουσα . δωροληψία : σημαίνει δὲ δωροδοκίαν . δι ' οὐδενὸς ποιεῖσθαι τόνδε : Σοφοκλῆς . | ||
: ἦν τοίνυν ἡ μὲν πρώτη Δημοσθένης ἐξομνύμενος ταλάντων πεντήκοντα δωροδοκίαν , ἣν ἦγεν ἐπ ' αὐτὸν Δημάδης , ὡς |
μισθώσεων αὐτοῖς παρῆκεν . οἱ δέ , ὑπὲρ τὴν σφετέραν ἀξίωσιν ἀδοκήτου τῆς χάριτος αὐτοῖς γενομένης , ἐξεθείαζον αὐτόν , | ||
τεθραμμένους χρεὼν καὶ ξυμφοραῖς ταῖς μεγίσταις ἐθέλειν ὑφίστασθαι καὶ τὴν ἀξίωσιν μὴ ἀφανίζειν , ἀπαλγήσαντας δὲ τὰ ἴδια τοῦ κοινοῦ |
αὖ ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ ἡγοῦντο εἶναι , καὶ πολλὴν ἔφασαν σιωπήν τε καὶ ταπεινότητα ἐν τῷ στρατεύματι εἶναι αὐτῶν . | ||
δι ' ὀξύτητα καὶ συντονίαν , κάμνει δὲ καὶ διὰ σιωπήν , οἷον ἐπιλανθανομένη τῶν ἰδίων ἔργων , χρήσιμος ἐπὶ |
πόλει καὶ χώρᾳ καὶ πᾶσιν ἠγωνισμένους , ἀνθ ' ὧν εὔκλειαν εἰκὸς ὑπάρχειν καὶ χάριν ἀθάνατον παρὰ τῶν τὰ δίκαια | ||
, ὁ μὲν Ζεὺς σύστασιν καὶ εὐγαμίαν καὶ φιλίαν καὶ εὔκλειαν , ἔσθ ' ὅτε καὶ τέκνωσιν , ἡ δὲ |
ἱστορίας δεδήλωκε κατὰ λέξιν οὕτως γράφων : καὶ ἐς μὲν ἀκρόασιν τὸ μὴ μυθῶδες αὐτῶν ἀτερπέστερον φαίνεται : ὅσοι δὲ | ||
ναῦς μὴ ἀπειληφέναι ἀπελθόντες ἐς πόλεμον καθίσταντο : μετὰ τὴν ἀκρόασιν τὴν ἐλθοῦσαν ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων , ἀναχωρήσαντες ἐπὶ τὴν |
κληρονομηθέντι πλούτῳ καὶ ταῖς ἀλλοτρίαις κακουχίαις ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν τὴν προαίρεσιν . περὶ δὲ τῶν πυραμίδων οὐδὲν ὅλως οὔτε παρὰ | ||
τὴν μορφὴν τοῦ σώματος : ἡ δὲ λύρα κατεστηρίχθη κατὰ προαίρεσιν Ἀπόλλωνος : ἐκ δὲ τοῦ ῥεύσαντος αἵματος ἐνεφάνη βοτάνη |
τῶν πραγμάτων τέμνειν ἄνωθεν ἀρξάμενον μέχρι τῶν λεπτοτάτων , εἰς τοὔσχατον δὲ αὐτὸ μηκέτι γίνεσθαι μηδὲ ἔχειν διαιρετὰ τὰ μέρη | ||
' ἐκεῖνο ὁρᾶν ὅτι ὥσπερ ἐκ τῆς μεγίστης εὐτυχίας εἰς τοὔσχατον ἦλθεν , οὕτως οὐδὲν ἀπεικὸς καὶ οὕτως πεπραγυῖαν ἀναστῆναι |
φαύλῳ γίνεται χείρονος : καὶ τὰ ἄλλα , ὅσα περὶ εὐτυχίαν ἢ ἀτυχίαν ἐστίν , ἅπερ οἱ πλεῖστοι τῶν ἀνθρώπων | ||
ὥσθ ' ἅμα τῇ κείνου καθόδῳ καὶ τὴν τῶν πραγμάτων εὐτυχίαν εἰς τὴν πόλιν ἥκειν διελάμβανον . πρὸς δὲ τούτοις |
Φιλωτάδην : τὸν θαυμαστόν , ὦ ἄνδρες . Κατὰ Κλεομέδοντος αἰκίας : ὅτι μέν , ὦ ἄνδρες , καὶ ὁ | ||
ὅτι παρὸν αὐτῷ καὶ λωποδυσίου καὶ ὕβρεως δίκας λαβεῖν ὅμως αἰκίας δικάζεται : ἢ ὅταν εἰς ἴσον ἑαυτόν τις ἄγῃ |
ἀφύλακτον γιγνομένων ἀνθρωπίνῃ φύσει , τῶν δὲ παρὰ τὴν ἡμετέραν ἀμέλειαν καὶ ἀνεπίστατον τῆς διαφορᾶς , βουληθέντες κωλῦσαι τὴν βλάπτουσαν | ||
τί ἐπάγει : Οὐδ ' ὑγιείης τῆς περὶ σῶμ ' ἀμέλειαν ἔχειν χρή , ἀλλὰ ποτοῦ τε μέτρον καὶ σίτου |
κλῶνας ἱδρῶτι καὶ πόνοις ἔλεγε φύεσθαι : πρακτικὸν δὲ τὸ πρᾶξιν σημαῖνον , οἷον Πυθαγόρας ἐρωτηθείς , ὅσος ἂν εἴη | ||
ὁρμᾷ οἷον τυφλῇ τῇ φορᾷ χρωμένη , οὐχὶ ἑκούσιον τὴν πρᾶξιν οὐδὲ τὴν διάθεσιν λεκτέον : καὶ ὅταν αὐτὴ παρ |
περὶ τὰς ἡδονάς . Συγκρίνει τήν τε δειλίαν καὶ τὴν ἀκολασίαν , καὶ δείκνυσι φευκτοτέραν τὴν ἀκολασίαν , καὶ πρῶτον | ||
δ ' ἐν τῆι Πρὸς Ἀλέξανδρον ἐπιστολῆι τὴν Ἁρπάλου διαβάλλων ἀκολασίαν φησίν : ἐπίσκεψαι δὲ καὶ διάκουσον σαφῶς παρὰ τῶν |
. φησὶν οὖν καταχρῆσθαι τῷ ὀνόματι τοῦ ἵππου εἰς τὴν μοχθηρίαν . οἷον μηχαναί , πλοίων κατασκευαί , τὰ διὰ | ||
ἀδελφὸν Ἡσιόδου τὰ ἑαυτοῦ δαπανήσαντα καλὰ διὰ τὴν τῆς γυναικὸς μοχθηρίαν καὶ τοῖς ἄρχουσι προσιόντα κακοπραγμονεῖν τὸν ἀδελφὸν διὰ τὴν |
πατρὶ ὁ νεανίσκος οὐκέτ ' ἀφίστατο : ἀλλ ' ὀδυρόμενος οἴκτου πάντα ἐνέπλησεν , ἀφιεὶς καὶ ἑαυτὸν ἄγειν ἐπὶ τὴν | ||
σὸν παῖδα καὶ τύχας σέθεν , Ἑκάβη , δι ' οἴκτου χεῖρά θ ' ἱκεσίαν ἔχω , καὶ βούλομαι θεῶν |
πειθὼ τῶν κρειττόνων , εἰς κηδεμονίαν ἀνακαλουμένη πάλιν αὐτῶν τὴν εὐμένειαν καὶ ἀποτρέπουσα τὴν στέρησιν , παντελῶς ἂν εἴη καθαρὰ | ||
κατασκευάζεται σθεναρώτερα . σημεῖον δέ : θεραπεύουσιν , ἱκετεύουσιν , εὐμένειαν ὡς παρὰ τύχης καὶ ἀγαθοῦ δαίμονος αἰτεῖσθαι γλίχονται , |
ἀρξώμεθα ἀπὸ τοῦ Προγνωστικοῦ . | ἀλυσμόν : ἀπορίαν , ἀμηχανίαν . ὡς καὶ Ὅμηρος ἐν τῇ εʹ τῆς Ἰλιάδος | ||
τὰ δὲ καταπεπληγμένος τὴν ὑπεροχὴν τῆς Ῥωμαίων ἡγεμονίας , πρὸς ἀμηχανίαν ἐλθὼν καὶ τὰ σύμπαντα λογιζόμενος ἔφη ποιήσειν πᾶν τὸ |
ἂν αὐτὸν ἰατρὸν ὄντα παρασχεῖν τῷ Ἱέρωνι τῶν καυστικῶν νόσων ἀπόλυσίν τινα . διάπυροι γὰρ αἱ νόσοι . καί τί | ||
ἂν αὐτὸν ἰατρὸν ὄντα παρασχεῖν τῷ Ἱέρωνι τῶν καυστικῶν νόσων ἀπόλυσίν τινα . διάπυροι γὰρ αἱ νόσοι . καί τί |
περιφαντάζεσθαι , ἀλλ ' οὐχὶ τὰ εἰδοπεποιημένα καὶ ὅρον καὶ βεβαιότητα παρὰ τῆς φύσεως ὑποδεξάμενα , πάνυ δαιμονίως καὶ φιλοσόφως | ||
ἄνθρωποι τοῖς λογισμοῖς πρὸς τὸ μὴ ἐλπίζειν τινὰ πίστιν καὶ βεβαιότητα προενοοῦντο μᾶλλον , ἵνα μὴ πάθωσιν αὐτοὶ κακῶς . |
οἵ γε μὴν θαλάττιοι μικρὸν μὲν τὸ σῶμα ἔχουσι , τόλμαν δὲ ἄμαχον . θαρροῦσι δὲ δύο ὅπλοις , δορᾷ | ||
διήγησιν χωρήσομεν ἀλλ ' ἐπειδὴ ἡ τύχη παρέσχε τοῖς πολίταις τόλμαν ῥῆξαι τὰ δεσμὰ δυνηθῆναι καὶ λαθεῖν καὶ τὰ ἑξῆς |
. δραχ . εʹ ὕδωρ ὄμβριον . ἐγὼ δὲ τούτου πεῖραν ἔχω πολλὴν , ὡς καὶ μετά τινος τῶν ἄλλων | ||
τὴν κύστιν . . ἕρδειν ] ποιεῖν : πειρωμένων ] πεῖραν λαμβανόντων καὶ ἐγχειρούντων αὐτοῖς πρὸς πόλεμον . . ἀποσόβησιν |
τὸ γῆρας , ἀφῃρημένος δὲ ταῦτα τῇ πολιᾷ βούλομαί σοι νουθεσίαν ἐμήν , ὥσπερ εἴ τινα παιδαγωγόν , ἐπὶ Τροίαν | ||
πρὸ τῆς κατ ' αὐτὸν ἡλικίας ἤνεγκε χρόνος , τὴν νουθεσίαν διατιθέμενος , ἀλλὰ μύθοις τὰ πάντα παιδοτριβῶν , οὕτω |
ἀπέθετο καὶ ὁ δῆμος ἀγόμενος ἐπὶ τὰς στρατείας εἰς φανερὰν ἀπόνοιαν ἐτράπετο , προελθὼν ἐπὶ τὸ βῆμα ἔλεξεν : Ὦ | ||
ἀδελφὸς ἦν Ἀρσινόης , καὶ ἐπώνυμον διὰ τὴν σκαιότητα καὶ ἀπόνοιαν τὸν κεραυνὸν ἔφερεν . Ὁ τοίνυν Λυσίμαχος διὰ τὴν |
ποιήματα , λόγους τε ἐπιλέγοντες τοιούτους , τοῖς πολλοῖς ἐνέθεσαν παρανομίαν εἰς τὴν μουσικὴν καὶ τόλμαν ὡς ἱκανοῖς οὖσιν κρίνειν | ||
μανθάνειν . Τὰς μὲν οὖν μετρίας ἀπεψίας φαίη ἄν τις παρανομίαν , ὧν δὴ μετρίων οὐσῶν , βραχύ τι ἂν |
, συνηχθόμην δὲ τῇ πόλει πολλοὺς τρεφούσῃ τοὺς Ἀκεσίας . συγγνώμην δὲ εἶχον , εἰ σοῦ κάμνοντος οἶνος ἐκράτει . | ||
, ἱκανῶς δὲ ἔγνωκεν ὅτι ἄριστον δικαιοσύνη , πολλήν που συγγνώμην ἔχει καὶ οὐκ ὀργίζεται τοῖς ἀδίκοις , ἀλλ ' |
καὶ τῷ Μενοιτίῳ τὰς ὑποσχέσεις ἐκτίσωμεν , ἅς , ἐπειδὴ λήθην αὐτῶν εἰληφέναι δοκεῖς , ἀναμνῆσαί σε βούλομαι . ἐτύγχανε | ||
: ἄλλα τε γὰρ ἕξουσι μνημονεύειν , καὶ χρόνος πλείων λήθην παντελῆ πολλῶν πεποιηκὼς ἔσται . Ἀλλ ' εἰ τραπεῖσαι |
διαφέρει τῆς ἐλευθεριότητος εἴπωμεν . ἡ μὲν γὰρ ἐλευθεριότης περὶ δόσιν ἐστὶ καὶ λῆψιν , ἡ δὲ μεγαλοπρέπεια περὶ τὴν | ||
εἰ μὲν γὰρ αὐτόχειρ , ὦ ἄνδρες , μετὰ τὴν δόσιν παραχρῆμα γεγένοιτο , ἀληθῶς ἂν ἔδοξεν εἶναι τυχὸν τῆς |
τῶν πρώτων νυμφίων ἀνδρός τε καὶ γυναικὸς τότε πρῶτον εἰς ὁμιλίαν κοινὴν ἐπὶ σπορᾷ τοῦ ὁμοίου συνελθόντων . ἀλλ ' | ||
: ταύτῃ μιγεὶς Ζεὺς ἐγέννησε Βριτόμαρτιν . αὕτη φυγοῦσα τὴν ὁμιλίαν τῶν ἀνθρώπων ἠγάπησεν ἀεὶ παρθένος εἶναι . καὶ παρεγένετο |
ἔτι κατέλαβε κίνδυνος , νῦν δ ' εἰς αὐθάδειαν καὶ καταφρόνησιν τοῦ δημοτικοῦ τραπόμενοι καὶ τὸ τῆς ἀρχῆς κράτος , | ||
ἀπὸ πολλοῦ στρατοῦ καὶ οἷα εἰκὸς ἐν προνομαῖς ἀσύντακτον διὰ καταφρόνησιν , κατιόντες ἀθρόοι διέφθειρον : καὶ τῶν πόλεων ὅσα |
εἶμεν τῶ ἀναλαμβάνειν ἢ συνέχειν αὔταυτον ἐν ἀρετᾷ πρακτικᾷ καττὰν ἔφεσιν τῆς σοφίας δι ' αὐταύταν : ταύτας δ ' | ||
παρασκευάζειν τὸ ἔχον αὐτὴν ποιεῖν ἕτερον οἷον αὐτὸ κατ ' ἔφεσιν τῆς ἐν τῷ πρώτῳ ἀιδιότητος . ἐπεὶ δ ' |
κρίσεως ὑμῶν . οὐαὶ ὑμῖν ἄφρονες ὅτι ἀπολεῖσθε διὰ τὴν ἀφροσύνην ὑμῶν καὶ τῶν [ φρονίμων ] οὐ μὴ ἀκούσητε | ||
εἶναι πρώτας , τὰς δ ' ὑπὸ ταύτας : οἷον ἀφροσύνην μὲν καὶ δειλίαν καὶ ἀδικίαν καὶ ἀκολασίαν ἐν ταῖς |
τὴν γνώμην ἁπάντων συνταξάμενος μετ ' αὐτῶν τὰ κατὰ τὴν ἐπίθεσιν πράγματι ἐπεχείρησεν ἥκιστα δυναμένῳ πεσεῖν εἰς πρόνοιαν ἀνθρωπίνην καὶ | ||
' ἐκείνου τὴν δύναμιν καὶ τὸν καιρὸν εἰλήφει πρὸς τὴν ἐπίθεσιν . Ἐδήλωσε δὲ καὶ αὐτὸς ὁ Ἄρατος οὐ δὶς |
! ! ! ! ! ! ! ! οὐχ ? ἑκουσίως αὑτὸν ἀπολλύοντοσ ] ] ! ! ! ! ! | ||
αἱρετώτερον γὰρ εἶναι πρὸ τοῦ τὸν τύραννον ἰσχυρὸν γενέσθαι διαπολεμεῖν ἑκουσίως ἢ περιμείναντας αὐτοῦ τὴν αὔξησιν ἐξ ἀνάγκης πρὸς ἰσχυρότερον |
. , : πονηρὸν [ ] γὰρ εἰς [ ] ὑπόκρισιν [ ] αἱ [ μακραὶ ] περίοδοι , καθάπερ | ||
ἦ γάρ ; ἀντὶ τοῦ οὐχ οὕτως , καθ ' ὑπόκρισιν . ὅσα ἄνθρωποι . ἀντὶ τοῦ κατὰ ἀνθρωπίνην φύσιν |