| [ ] ? · σπευσάτω ? δὴ ἡ βασιλεία , σπευσάτω δὴ ἡ ἐπιθυμία , σπευσάτω τὸ ἀστάθμητον καὶ ἀτέκμαρτον | ||
| [ ] ? : σπευσάτω ? δή τι βασιλεία , σπευσάτω τι ἐπιθυμία , σπευσάτω τὸ ἀστάθμητον καὶ ἀτέκμαρτον τῶν |
| σπευσάτω τι ἐπιθυμία , σπευσάτω τὸ ἀστάθμητον καὶ ἀτέκμαρτον τῶν ἐκδεχομένων με χρόνων , προλαβέτω ? ? ? ? τι | ||
| πεφραγμένη ἐκτέτακται , πλήν γε δὴ τῶν δύο ἱππέων τῶν ἐκδεχομένων τὰ ἐπ ' εὐθὺ ἀκόντια . ἐπελαύνουσι δὲ ἀπὸ |
| , ὥσπερ καὶ σὺ τῶν Ἑλληνικῶν ἀρτιδίδακτος ὢν ἔμαθες , ἀστάθμητον ὥσπερ ἐν θαλάσσῃ κῦμα κινούμενον : ὁ μὲν ἦλθεν | ||
| κρατήσειν , διὰ τοῦτο καὶ τὸ βέβαιον ἔχει τὸ δὲ ἀστάθμητον . . . : τὸ δὲ ἄστατον τῆς τύχης |
| . ὅτι μὲν οὖν συμβαίνει δυσθεώρητόν τι τοῖς πολλοῖς καὶ ἀτέκμαρτον ἔχειν τὴν τέχνην , ὑπολαμβάνω μὴ ἀγνοεῖν σε : | ||
| διαλεχθέντες , ὅσα τῇ τοιαύτῃ χρείᾳ πρόσφορα ἦν , ὡς ἀτέκμαρτον πρᾶγμα τύχη καὶ ταχεῖαι τῶν πολέμων αἱ τροπαὶ καὶ |
| κάρα , τί μ ' ἐξεπέμψω δεῦρο τῶνδε δωμάτων ; Ἄκουε τἀνδρὸς τοῦδε , καὶ σκόπει κλύων τὰ σέμν ' | ||
| ' ἀλώπηξ κἀετὸς ξυνωνίην Ἔμιξαν . ἀπὸ δὲ φυτῶν , Ἄκουε δὴ τὸν αἶνον : ἔγ κοτε Τμώλῳ Δάφνην ἐλαίῃ |
| πλησιάζομεν τῇ Ἀττικῇ : ὥστε τὸ μὲν Σούνιον ἐν δεξιᾷ καταλείπωμεν , εἰς δὲ τὴν ἀκρόπολιν ἀπονεύωμεν ἤδη . καὶ | ||
| ἐκείνους ἤνεγκεν ὁ χρόνος κράσει σωμάτων οὐχ ὁμοίων ἑνωθέντας . καταλείπωμεν δὲ αὐτούς , εἴτε ἐγένοντο ὄντως ἐπιδημίᾳ μιᾷ καὶ |
| ' ἐρημωθέντος ἄρσενος θρόνου . σὺ δ ' εἴ τι κεδνὸν εἴτε μὴ πεπυσμένη εὐαγγέλοισιν ἐλπίσιν θυηπολεῖς , κλύοιμ ' | ||
| , μὴ κακὸν φῦναι λέγειν , ἀλλ ' ὥστε ναὸς κεδνὸν οἰακοστρόφον ἄκροισι λαίφους κρασπέδοις ὑπεκδραμεῖν τὴν σὴν στόμαργον , |
| γὰρ τὸ γίνω τὸ κατασκευάζω : κλίνω : κρίνω : τίνω τὸ ἀποδίδωμι , ὃ καὶ τίω λέγεται , ἐξ | ||
| οἷον , σίνω : πίνω : φθίνω : κλίνω : τίνω τὸ ἀποδίδωμι , οὗ παράγωγον τὸ τιννύω : γίνω |
| τί μετεωρίζομαι ἐν τούτοις τοῖς φάσμασι : γράφεται νύξ : μελανοπτερύγων : ἐπειδὴ ἐν νυκτὶ προσπελάζουσι . καὶ Ἡσίοδος περὶ | ||
| ἐν πρώτῳ μαγειρικῆς διδασκαλίας . Ἀριστοφάνης δ ' ἐν Τελμησσεῦσι μελανοπτερύγων , ἔφη , κορακίνων . ὑποκοριστικῶς δὲ ὠνόμασεν αὐτοὺς |
| ἐπὶ ] τῆς οἰκείας ἑστίας ἠρεμοῦντας ἀναιρούσηι ? · ἀλλὰ ναυτιλίαι μ ' ἐκδέχονται καὶ ἐκ πολέμων πόλεμοι καὶ οὐδὲ | ||
| ] τῆς οἰκείας ἑστίας ἠρεμοῦντας ἀναιρούσηι [ ] : ἀλλὰ ναυτιλίαι μ ' ἐκδέχονται καὶ ἐκ πολέμων πόλεμοι καὶ οὐδὲ |
| ὅτι ὁ βουλευόμενος , ἐάν τε εὖ ἐάν τε κακῶς βουλεύηται ζητεῖ τι καὶ λογίζεται , τὴν βουλὴν ἀπὸ τῆς | ||
| τι καὶ σεμνὸν ἀναγινώσκῃ ἢ γενναῖόν τι καὶ λόγου ἄξιον βουλεύηται . Πολλοῖς καὶ πολλάκις χρῆται τοῖς ἀντιθέτοις ὁ Ἀγάθων |
| Σώφρονι : ἐγκίκρα ὡς εἴω , τουτέστι κέρασον , ἵνα πορευθῶ . καὶ λοιπὸν τούτου τὸ πληθυντικὸν εἴωμεν ὡς συμβουλευτικὸν | ||
| δεσποίναι . τίνα φυγὰν πτερόεσσαν ἢ χθονὸς ὑπὸ σκοτίους μυχοὺς πορευθῶ , θανάτου λεύσιμον ἄταν ἀποφεύγουσα , τεθρίππων ὠκιστᾶν χαλᾶν |
| δίκην ἀνοίσομεν . εἰ τῶν κρατούντων ἀδικίαις ὀλούμεθα ; τί χρῆμ ' ἀνερμήνευτα δυσθυμῆι , γύναι ; οὐδέν : μεθῆκα | ||
| χὠ μὲν σκυθράζει , δεσπότης δ ' ἀνιστορεῖ : Τί χρῆμ ' ἀθυμεῖς ; Ὦ ξέν ' , ὀρρωδῶ τινα |
| Ἑλένας Ἑλένας εὐπᾶγι κύκλωι πτερίνωι πρὸ παρῆιδος ἀίσσων [ βαρβάροις νόμοισιν ] . ἁ δὲ λίνον λίνον ἠλακάται δακτύλοις ἕλισσεν | ||
| ' ἐν τοῖσδ ' ἱερέαν τίθησί με : ὅθεν , νόμοισιν οἷσιν ἥδεται θεὰ Ἄρτεμις , ἑορτῆς [ θύω γὰρ |
| . τὸν οὖν ἀνδροφόνον εὐθὺς ἀσεβῆ καὶ ἀνοσιουργὸν ὑποληπτέον , ἀνοσιουργημάτων καὶ ἀσεβημάτων δρῶντα τὸ μέγιστον , ὃν ἀμείλικτα ἐργασάμενον | ||
| ' αὐτῶν , ἵνα συνομιλοῦντες ἐν λήθῃ γίνωνται τῶν οἰκείων ἀνοσιουργημάτων . καθ ' ἑαυτοὺς γὰρ ὄντες ἀναμιμνήσκονται τῶν τοιούτων |
| παῖς ὑπασπιστοῦ σέθεν . κακόν τι κεύθεις καὶ στέγεις ὑπὸ σκότωι . οὐκ ἄν γε λέξαιμ ' ἐπ ' ἀγαθοῖσί | ||
| σθένος . εἶἑν : κομίζειν τοῦδε σῶμ ' ἔσω χρεὼν σκότωι τε δοῦναι , δμῶες , ὡς , ὅταν μόληι |
| τὸ ῥέω , οὗ μέλλων νάσω , νάμα , ὡς δράσω δράμα . Ναρόν . παρὰ τὸ αὐτὸ ῥῆμα , | ||
| βλέποντα κοὐκ ἀφῆκας εἰς Ἅιδου μολεῖν ; Οἴμοι , τί δράσω ; πῶς ἀπιστήσω λόγοις τοῖς τοῦδ ' ὃς εὔνους |
| : ὡς ἤν με σὺ ἀφῇς , οὐδὲν τῶν τυφλῶν διοίσω : καθάπερ γὰρ ἐκεῖνοι σφάλλονται καὶ διολισθάνουσιν ἐν τῷ | ||
| ἐς οἴκους : ῥᾷστα γὰρ τὸ σόν τε σὺ κἀγὼ διοίσω τοὐμόν , ἢν ἐμοὶ πίθῃ . Οὔτ ' ἔννομ |
| ἡνίοχον . τοὶ δ ' ἔβαν : οἱ δὲ ἵπποι κεχωρήκασιν εἰς ὃν ἔδει τόπον . τὸ δὲ καὐτὰ συναγείρομαι | ||
| δὲ τὴν μυρίων μητέρα κακῶν , νωθείαν καὶ μαλακίαν , κεχωρήκασιν ἕρμαιον αὑτῶν τὴν τῆς πόλεως ἀτυχίαν ἡγησάμενοι , δεδιότες |
| δὲ δεύτερον περὶ ἀποβολῆς χρυσίου ἢ ἀργυρίου ἢ τῶν ὁμοίων κινητῶν , τὸ δὲ γʹ περὶ ἀποβολῆς καὶ ἀτυχίας , | ||
| , τὸ βʹ περὶ χρυσίου καὶ ἀργυρίου καὶ τῶν ὁμοίων κινητῶν , τὸ γʹ περὶ ἀποβολῆς καὶ ἀτυχίας , τὸ |
| γὰρ εἰ πένης ἔφυν , οὔτοι τό γ ' ἦθος δυσγενὲς παρέξομαι . πρὸς θεῶν , ὅδ ' ἁνὴρ ὃς | ||
| μὲν ἵππον ἢ ταῦρον νόμος . διδούς γε μὲν δὴ δυσγενὲς μηδὲν δίδου . οὐ τῶνδ ' ἐν ἀγέλαις ὀλβίαις |
| τοσαύτης στρατιᾶς ὀλιγανθρωπίαν καὶ φαυλότητα ἐρυμάτων ἐβιάσατο : ἀλλ ' ἐνθυμοῦ τὸ μέγεθος τῆς πόλεως καὶ τὴν λαμπρότητα τῶν ἐν | ||
| εἰ μὴ παραυτίκα , ἀλλ ' ὕστερόν γε ἐπαινέσεται . ἐνθυμοῦ δέ , πόσους ἀπ ' αὐτοῦ μόνου τοῦ δυστυχεῖν |
| στρατόπεδα γινόμενα , νῦν ἀναδεικνύω ναύαρχον , ἂν ἐγώ τι πάθω , τὸν διαδεξόμενον Κλέαρχον , ἄνδρα πεῖραν δεδωκότα τῶν | ||
| ἐνεστῶτος γίνεται , ὃς τὸ παθεῖν δηλοῖ , ὅθεν τὸ πάθω , ἐξ οὗ τὸ παθήσω ὡς τυχήσω , οὗ |
| ] βροτοὶ δὲ ? [ ] πολλὰ ? ? [ πέπασθε ] πλούτωι [ ] ? τε δοκεῖτ ? [ | ||
| λεγέσθω . τί μάταν βροτοὶ δὲ [ ] πολλὰ [ πέπασθε ] , πλούτωι [ ] δὲ δοκεῖτ [ ' |
| τοῦτο γὰρ οἱ Ἴωνες διαβάλλονται . Γέροντα δ ' ὀρθοῦν φλαυρόν , ὃς νέος πέσοι . Γηράσκω ἀεὶ πολλὰ διδασκόμενος | ||
| τοῦτο γὰρ οἱ Ἴωνες διαβάλλονται . Γέροντα δ ' ὀρθοῦν φλαυρόν , ὃς νέος πέσοι . Γηράσκω ἀεὶ πολλὰ διδασκόμενος |
| ἑταῖραι ἑσπερίαις ὑποκουρίζεσθ ' ἀοιδαῖς : ἀλλά τοι ἤρατο τῶν ἀπεόντων : οἷα καὶ πολλοὶ πάθον . ἔστι δὲ φῦλον | ||
| φυλακὴ δέ τις ἔμπεδος ἔστω μὴ λόχος εἰσέλθῃσι πόλιν λαῶν ἀπεόντων . ὧδ ' ἔστω Τρῶες μεγαλήτορες ὡς ἀγορεύω : |
| καὶ ἐν Σαλαμῖνι κακά . τὸ δὲ δυνάτα ἀντὶ τοῦ δυνάστα . ὦ πιστὰ πιστῶν : τὸ τοῦ Δαρείου εἴδωλον | ||
| ηʹ . τί τάδε ] † τὰ φημιζόμενα δηλονότι . δυνάστα ] † ἤγουν βασιλεῦ , ἡ γεμών . τᾷ |
| ! [ ] δαίσατε ? [ ] πανθοιν [ ] θο ? [ ] τέων [ ] μ ! [ | ||
| ἡ πη τῇ οθ καὶ παράλληλος : ἔστι δὲ ἡ θο ἴση τῇ ηε : ἴση ἄρα ἡ ηπ τῇ |
| κατὰ τὸ σῶμα εὐαμερίαις ποτέχοντες σεμνυνόμενοι ἐπαιρώμεθα , αἵ τινες ὀλίγω πυρετῶ ἐπιγενομένω ἀνθέων τρόπῳ συντόμως μαραίνοντι , μήτε ταῖς | ||
| καὶ καμπύλω οὐδὲ τᾶν ἀλλᾶν ἐναντιοτάτων , πολλῶ δὲ καὶ ὀλίγω μεταξὺ τὸ μέτριον , καὶ ὀξέος δὲ καὶ βαρέος |
| ἐπιδέχεται καὶ εἰς α λήγει : τοῦτο δὲ μόνον ἔχει καινότερον , ὅτι διὰ τοῦ Κ ἐκφέρεται , καίτοι τῶν | ||
| ' ἀλλήλων . καὶ ἑκάστη τῶν τεχνῶν ὡς μέλλουσά τι καινότερον καὶ ξενοπρεπὲς παρὰ τὰς ἄλλας διδάσκειν τέχνας τοῖς οἰκείοις |
| , ὁ δ ' ἀγρευτὴς τέως ἐν καλύβῃ λανθάνων καὶ ἐπιτείνων νεύρῳ τὸ δίκτυον πίνοντα καλύψει τὸν χαραδριόν . Θηρῶνται | ||
| σώζεσθαι τὴν ἀλήθειαν καὶ μὴ κρυπτομένην ἐξ ἀνθρώπων ἀπόλλυσθαι . ἐπιτείνων δὲ τὸ πρέπον φησὶ ἄλλως τε καὶ φιλοσόφους ὄντας |
| ἀλλ ' ἵνα μὴ πολλὰ τοιαῦτα λέγων πόρρω τοῦ καιροῦ γένωμαι , παρεὶς ἅπαν τὸ μέσον καὶ προσχρησάμενος καὶ πρὸς | ||
| ἀγωνίων θεῶν , λευκοστεφεῖς ἔχουσα νεοδρέπτους κλάδους ; ὡς μὴ γένωμαι δμωὶς Αἰγύπτου γένει . πότερα κατ ' ἔχθραν , |
| . Η . Ἐν ἀρχῇ τιθέμενος περισπᾶται , ἐν δὲ ὑποτάξει ἐγκλίνεται , ἦ μεγάλ ' ἐβρόντησας , μεγάλα δὴ | ||
| , ὑπὸ ἰδίων καὶ φίλων ἐναντιωθήσεται , ἀλλὰ περικρατήσει καὶ ὑποτάξει . εἰ δὲ ὁ τοῦ Κρόνου καὶ ὁ τοῦ |
| κηλῖδας ἐν χώρᾳ βαλεῖ . στενάζω ; τί ῥέξω ; γελῶμαι : δύσοιστ ' ἐν πολίταις ἔπαθον : ἰὼ μεγάλατοι | ||
| τοῖς ἰσοθέοις σύγκληρα λαχεῖν ζῶσαν καὶ ἔπειτα θανοῦσαν . Οἴμοι γελῶμαι . Τί με , πρὸς θεῶν πατρῴ - ων |
| ἀνεγείρει καὶ ῥιπίζει κερδῶν ἰδίων ἐπιθυμῶν , ἢ τῆς πόλεως χειμαζομένης ἄρχων καταδωροδοκεῖται , ἢ προδίδωσιν φρούριον ἢ ναῦς , | ||
| Ἀγησίαν δύο πατρίδας , Ἀρκαδίαν καὶ Συράκουσαν . ὥσπερ γὰρ χειμαζομένης νηὸς ἐν νυκτὶ αἱ δύο ἄγκυραι ὑφάλου πέτρας ἐχόμεναι |
| συγχρωτίζων τοῖς πάθεσιν ; Εὖγε , ὦ τέκνον : γενναίως πυνθάνῃ : δίκαιον δὲ κἀμὲ ἀποκρίνασθαι . πάντα , ὦ | ||
| γὰρ τὴν ὁρατικήν . ὅμως δ ' , ἄν μου πυνθάνῃ τί ἐστιν ἀγαθὸν τοῦ ἀνθρώπου , οὐκ ἔχω σοι |
| ἐπιθυμίαν ἀνιαρὸν εἶναι ; Ὁμολογῶ , ἀλλὰ μὴ ἐρώτα . Εἶεν : διψῶντα δὲ δὴ πίνειν ἄλλο τι ἢ ἡδὺ | ||
| συνουσίᾳ τοῖς ἄλλοις ἀνεπιφθόνως τὲ καὶ ὅσα ἀνάγκη προσεφέρετο . Εἶεν : τοῦτο μὲν , φήσει τὶς , πείθομαι , |
| Ἀλεξάνδρῳ , αἷς ἔπλευσεν εἰς τὴν Ἑλλάδα , οὐδὲν ἔχων αἰτιάσασθαι κατὰ τὴν τέχνην . φησὶ γάρ , ὃς καὶ | ||
| βούλεσθε : ὑποσχέσθαι μέντοι καὶ φῆσαι καὶ τὸν δεῖν ' αἰτιάσασθαι καὶ τὸν δεῖν ' ἔστι , τὰ δὲ πράγματ |
| . ὑφ ' οὗ γ ' ἥκιστ ' ἐχρῆν . οἶσθας σὺ τοῦτον ; οἶδα : καὶ συν ! [ | ||
| χρυσοῦν κάνθαρον . } ποῖον ; τὸ πλοῖον ; οὐδὲν οἶσθας , ἄθλιε . } τὴν ναῦν σεσῶσθαί μοι λέγεις |
| τε καὶ ἀφορμίοντι . μέμνασο δὲ καὶ τῆνο ὅτι περὶ πολλῶ ἐποιήσω τὰν ἄφιξιν αὐτῶ καὶ ἀγάπης ἐκ τήνω τῶ | ||
| τε καὶ ἀφορμίοντι . μέμνασο δὲ καὶ τῆνο ὅτι περὶ πολλῶ ἐποιήσω τὰν ἄφιξιν αὐτῶ καὶ ἀγάπης ἐκ τήνω τῶ |
| πέτρᾳ προσηλοῦσθαι τοῦτό φησιν χειμαζόμενον ] δαμαζόμενον , πάσχοντα Τίνος ἀμπλακίας : ἕνεκα τίνος κολάσεως , πταίσματος , ὀλέκῃ καὶ | ||
| μοι , ἰὼ τλήμων . τί δέ σοι παῖδες πατρὸς ἀμπλακίας μετέχουσι ; τί τούσδ ' ἔχθεις ; οἴμοι , |
| , καὶ οἱ σφυγμοὶ τοῖς ἐπί τῶν ἐφημέρων παραπλήσιοι . ἐπιγινώσκεται δὲ τούτων ἕκαστος ἀπό τε τῆς ὥρας , καὶ | ||
| τυχόντος σφάλματος κρίσις τοσούτου πλήθους ἀνδρῶν γίνεται . Καὶ μηδὲ ἐπιγινώσκεται ὁ ἁμαρτήσας , ἀλλὰ τῷ σφάλματι τοῦ ἑνὸς πάντες |
| ἐπιστασίας καὶ στρατηγίας . ἐνορῶν οὖν ὁ πατὴρ αὐτῷ φρόνημα εὐγενὲς καὶ μεῖζον ἢ κατ ' ἰδιώτην ἐθαύμαζε καὶ περιεῖπε | ||
| ἀπώλεσαν . ἀγόμεθα λεία σὺν τέκνωι : τὸ δ ' εὐγενὲς ἐς δοῦλον ἥκει , μεταβολὰς τοσάσδ ' ἔχον . |
| ; κρατήσαντες γὰρ αὐτῶν , ἀδικῆσαι μὲν οὐδὲν βουλομένων , ἐπιθυμούντων δὲ τῆς ἐλευθερίας , ἐψηφίσαντο τοὺς ἐν τῇ πόλει | ||
| τῶν κινεῖσθαι δεομένων γενέσθαι . πείθομαι δὲ ὡς ἔσται τῶν ἐπιθυμούντων : ὅ τε γὰρ οὐκ ἐῶν θαυμάζεσθαι λόγους καιρὸς |
| τροχαικὰ τετράμετρα γʹ ἀναπαιστικὰ γʹ οἱ ἑξῆς τροχαικοὶ τετράμετροι νϚʹ κεδνῆς ] γράφε κενῆς ἐκτελευτήσειν ] ~ σαι στίχοι νϚʹ | ||
| ' εὐτυχοῦσα πᾶσαν ἡνίαν χάλα κακῶς τε πράσσους ' ἐλπίδος κεδνῆς ἔχου . τοιάνδε χρὴ γυναικὶ πρόσπολον ἐᾶν ἥτις τὸ |
| Βατίς τε καὶ σμύραινα πρόσεστι . Νάρκη γὰρ ἑφθὴ βρῶμα χάριεν γίγνεται . Σὲ μέν , ὦ μοχθηρέ , παλινδορίαν | ||
| δεδοξασμένων ἀντιπαραβάλλοντα ἐκείνων τὰ ἔργα πρὸς τὰ τῶν ἐγκωμιαζομένων . χάριεν δέ ἐστιν ἐνίοτε ἀπὸ τῶν ὀνομάτων καὶ τῆς ὁμωνυμίας |
| ἐθέλοιεν , κατασπώμενα ὑπὸ εὐφυΐας ἐκτεφροῦνται . Καὶ γὰρ σῶμα ὑποστατικὸν , ὁ φημιζόμενος παρ ' αὐτοῖς μόλυβδος μέλας , | ||
| τό τε ἐν τοῖς ἁπλοῖς θεωρούμενον , ὃ δὴ καὶ ὑποστατικὸν καλεῖται , τὸ ἐν αἰσθήσει καὶ νῷ , καὶ |
| φασιν αὐτὸ Κυδίδου Ἑρμιονέως τηλέπορόν τι βόαμα λύρας . ἢ τηλέπορόν τι βόαμα : καὶ τοῦτο μέλους ἀρχή . φασὶ | ||
| ἁγνάν , παῖδα Διὸς μεγάλου δαμάσιππον . τὸ δὲ ” τηλέπορόν τι βόαμα “ μὴ εὑρίσκεσθαι , ὅτου ποτ ' |
| συμφορὰν τὴν πικρὰν διὰ τὸ ἀλληλοκτονῆσαι τοὺς ἀδελφούς . ἐπὶ πρᾶγος ] ἐπὶ τὴν συμφορὰν τῶν ἀδελφῶν . πρᾶγος ] | ||
| ' ἄλλον , ἰχνεύω πάλαι . Νυκτὸς γὰρ ἡμᾶς τῆσδε πρᾶγος ἄσκοπον ἔχει περάνας , εἴπερ εἴργασται τάδε : ἴσμεν |
| : πολλοὶ γὰρ κατέβησαν καὶ ἅτε θεωμένων τῶν ἑταίρων πολλὴ φιλονικία ἐγίγνετο . ἔθεον δὲ καὶ ἵπποι καὶ ἔδει αὐτοὺς | ||
| ἔστω δὴ τούτων τε αὐτῶν κατὰ νόμον ἅμιλλά τε καὶ φιλονικία , φυλάρχοις τε καὶ ἱππάρχοις δεδομένη κοινὴ κρίσις ἁπάντων |
| τῇ πόλει δέξησθε συμβουλεύειν . ἐγὼ δὲ ὡς μὲν οὐδὲν ὀνήσει Δολοβέλλαν , εἰ καὶ ταῦτα καὶ ἔτι πλείω τούτων | ||
| ἀφροδισίων . ἡ δὲ παροιμία φησίν : οὐδέν ς ' ὀνήσει βολβός , ἂν μὴ νεῦρ ' ἔχῃς . διεγείρουσι |
| ἡμᾶς : τὸ γὰρ διαλυθὲν ἀναισθητεῖ , τὸ δ ' ἀναισθητοῦν οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς . Ὅρος τοῦ μεγέθους τῶν ἡδονῶν | ||
| ἡμᾶς : τὸ γὰρ διαλυθὲν ἀναισθητεῖ : τὸ δ ' ἀναισθητοῦν οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς . . Ὅρος τοῦ μεγέθους τῶν |
| ὅτι . Κομιδῇ μὲν οὖν : αὐχμὸς γὰρ ὢν τῶν σκευαρίων μ ' ἀπώλεσεν . Ἀλλ ' οὐχὶ νῦν . | ||
| τὸν κότταβον εἶναι ἀποδίδωσιν , ἐν ᾗ ἐξίσταντο καὶ τῶν σκευαρίων οἱ δυσκυβοῦντες . λέγει δ ' οὕτως : πρὸς |
| μὴ ἀνάλογον τρεφομένοισιν , ἐπίνοσα . Ὁκόσοισι δὲ πουλὺ γαλακτῶδες ἀπεμεῖται , κοιλίη ξυνίσταται . Ὁκόσοισιν ἐν ὀδοντοφυίῃ ἡ κοιλίη | ||
| ἐπιεικῶς δ ' ἔστω ψυχρόν : τό τε γὰρ ἀθρόον ἀπεμεῖται , καὶ τὸ πάνυ ψυχρὸν ἔσθ ' ὅτε πλῆξαν |
| τὴν ἡγεμονίαν , τέως μὲν ἀντέλεγε καὶ μέχρι πολλοῦ διέμεινεν ἀπομαχόμενος μὴ λαβεῖν τὴν ἀρχήν , ὡς δὲ οἵ τε | ||
| ἀπέπτῳ δίδωμι κἂν τῷ διαλείμματι διά τινων ἡμερῶν τῇ διαθέσει ἀπομαχόμενος , καὶ πάνυ μοι κατὰ νοῦν χωρεῖ . Κατ |
| ἐγκάρπων . Δάμαλίς τις βοῦν ταλανίζουσα ἔφη : Ὢ πόσα κάμνεις καὶ ταλαιπωρεῖς λίαν . Ὁ δὲ βοῦς τοῦτο ἀκούων | ||
| φροντιστὴς καὶ τὸ ταλαίπωρον ἔνεστιν ἐν τῇ ψυχῇ καὶ μὴ κάμνεις μήθ ' ἑστὼς μήτε βαδίζων μήτε ῥιγῶν ἄχθει λίαν |
| παῖδες δὲ χρηστοί , κἂν θάνωσι , δώμασιν καλόν τι θησαύρισμα τοῖς τεκοῦσί τε ἀνάθημα βιότου κοὔποτ ' ἐκλείπει δόμους | ||
| ἀνδρός , καὶ πυρεῖ ' ὁμοῦ τάδε . Κείνου τὸ θησαύρισμα σημαίνεις τόδε . Ἰοὺ ἰού : καὶ ταῦτά γ |
| ] κο [ ] μουοι ? [ ! ] ? οπερ ? ? [ ] ! σ καταφερομ [ ! | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] οπερ ? [ ! ! ! ! ! ! ! |
| πλεῖος . τὸ δὲ νειός . . . ἀρσενικὸν καὶ μονογενές . Τὰ εἰς ΟΣ καθαρὸν δισύλλαβα παραληγόμενα τῷ Ι | ||
| ἀπὸ τοῦ πρεσβεία , δηλονότι μονογενές ἐστιν : εἰ δὲ μονογενές ἐστιν , ὤφειλε φυλάξαι τὸ υ ἐν τῇ γενικῇ |
| καὶ συνεξετάζεσθαί σοι ἕτοιμος ἐπὶ τῆς δίκης . Ἀλλὰ ἐκεῖνο ἀνιαρόν , ὦ Πολύστρατε , ὅτι μὴ ἐκείνης παρούσης ποιήσομαι | ||
| αἰσχυνόμενοι θυλήμασι κρύπτετε πολλοῖς ; Νὴ τὴν Δήμητρ ' , ἀνιαρόν γ ' ἦν τὸ κακῶς ᾄδοντος ἀκούειν : βουλοίμην |
| ' αὐτῷ κέχρηται ὁ συγγραφεύς : ἀλλ ' οὐδὲν Θεοπόμπῳ σταθμητὸν εἰς ἑρμηνείας κρίσιν . τὸ δ ' ἔργον αὐτὸ | ||
| φαῦλον ὥστε σε λυπῆσαι . : ἀλλ ' οὐδὲν Θεοπόμπωι σταθμητὸν εἰς ἑρμηνείας κρίσιν . . : Θεοπόμπου μὲν κατηγορεῖ |
| . καὶ μὴν παρὰ τοῖς τραγῳδοῖς τὸ συνωφρυῶσθαι ἐπὶ τῶν λυπουμένων . ὁ δὲ κωμικὸς Ἀμειψίας τὸ νεύειν ὀφρυάζειν εἴρηκεν | ||
| δεῖγμα κατηφείας , ἤτοι κατηφεῖς ἦσαν . ἴδιον γὰρ τῶν λυπουμένων τὸ τὰς ὀφρῦς συνάγειν . . οἱ δίκαιοι γελῶντες |
| ἐκτείνει μόνον , ἀλλὰ καὶ ἐπαύξει τὸ σιτηρέσιον , ὅτε ἀγαπητὸν ἦν μὴ ἐλαττῶσαι . οὔκουν δεῖ ἡμῖν ξενηλασίας συνεχοῦς | ||
| ἄνδρα οὕτω κεκαθαρμένον ; ἢ καὶ χρυσοῦ σπανιώτερον ἀρετὴ καὶ ἀγαπητὸν ὅτῳ καὶ εἷς που τοιόσδε εἰς τὴν κρίσιν ἀφίκοιτο |
| καὶ περίεργος ᾖ καὶ ἐπεσβόλος καὶ δυσμεναίνῃ τοῖς ἀρίστοις καὶ θορυβῇ τὰς ἐκκλησίας . Ἀλλὰ γὰρ ἐν καιρῷ ὁ Θερσίτης | ||
| δυνατὸν τοὺς ἀνοήτους τούτων γνώμας προδιδάσκειν . Ὑπὸ τοιούτων ἀνδρῶν θορυβῇ : χἠμεῖς οὐδὲν σθένομεν πρὸς ταῦτ ' ἀπαλέξασθαι σοῦ |
| καὶ ἀνεγινώσκετο αὐτοῖς τὰ δόξαντα , καὶ Κικέρων πολὺ τῆς ἀμνηστίας ἐγκώμιον ἐπέλεγεν : οἱ δὲ ἡδόμενοι κατεκάλουν ἐκ τοῦ | ||
| μνημεῖον , ἡ δεκάς , ἐν αὐτῇ , τύχῃ τινὸς ἀμνηστίας : ἄρχεται μὲν οὖν τῆς ἱκεσίας ἀπὸ τοῦ τῆς |
| καὶ μείζων ἐν τοῖς ἱεροῖς ἀποκείμενος , ἀναθημάτων τε καὶ κειμηλίων παντοίων ἐκ χρυσοῦ καὶ ἀργύρου κατεσκευασμένων λίθων τε τιμίων | ||
| καθάπερ Ὑρκανὸς , οὐχ εὗρε , κόσμον δὲ χρυσοῦ καὶ κειμηλίων πολὺν , ὃν ἀνείλετο πάντα . Σπουδὴν δ ' |
| . τόδ ' ] τὸ βούλευμα . . καταμηνύσω ] ἐξείπω αὐτῷ . . χαλάσῃ ] λύσῃ . ποινάς τε | ||
| ἐγὼ δὲ αἱροῦμαι , ἵνα τούτου σοι τὴν αἰτίαν μὴ ἐξείπω , κυάμους μᾶλλον πατῆσαι . καταπλαγέντος δὲ τοῦ Διονυσίου |
| συλλαβόντες ἐπειρώμεθα κρατεῖν : ἡ δὲ προσεπάλαιεν ἡμῖν , οὐδὲν φροντίζουσα κρύπτειν ὅσα γυνὴ μὴ ὁρᾶσθαι θέλει . θόρυβος οὖν | ||
| τε γάρ ἐστι καὶ ἔπυδρος πίδαξι , καὶ οὔτε αὐχμοῦ φροντίζουσα οὐδὲν οὔτε ὄμβρον πλέω πιοῦσα δεδήληται : ὕεται γὰρ |
| παρενείραντες οὖν τὸ Υ ἰδίῳ ἔθει , παρέσει τοῦ Β λεύσσω . ἐνεστῶτος δὲ εἶναι οἶμαι ὡς τὸ ἄξετε καὶ | ||
| . ἔα ἔα : τίνας Ἰλιάσιν τούσδ ' ἐν κορυφαῖς λεύσσω φλογέας δαλοῖσι χέρας διερέσσοντας ; μέλλει Τροίαι καινόν τι |
| μυτε [ ! ! ] [ ! ] [ ] μωι χ [ ] αικ [ ] τοσμον [ ! | ||
| ] τῆς γυναικὸς ? ? [ ! ! ! ] μωι τῶν απ ? [ ! ! ! ! ! |
| καὶ ἡδονὴν ἐμποιοῦσιν . οὐτιδανοῖς ] ἀνευφράντοις τοῖς οὔ τι δάνος καὶ χαρὰν ἔχουσι : ἢ τοῖς οὐτιγανοῖς τοῖς μὴ | ||
| οὐτιδανοῖς ἐν ῥοθίοισι ] ἀχρείοις , ἤτοι ἀνευφράντοις , οὔτι δάνος καὶ ἡδονὴν ἐμποιοῦσιν . οἱ γὰρ Δωριεῖς τὸ γάνος |
| , οὐ συνῄσθετο τοῦ πάθους , γήμασα δὲ ἔπαθέ τι τυχηρόν . ὡς γὰρ γυνὴ καὶ τοῦ οἴκου φροντίζουσα , | ||
| τῶν στρατηγῶν δηλονότι . κατὰ τύχην : κατά τι συμβεβηκὸς τυχηρόν . τὸ χωρίον : τὸ περίμετρον τῆς Πύλου . |
| μάτης : καἰ μέν σευ τὸ κάλον τις ἴδων ῤέθος αἰνέσαι , τῷ δ ' εὖθυς πλέον ἢ τριέτης ἐγένευ | ||
| ἀνδρὶ πάντες ἐσμὲν εὐκλεεῖ ζῶντι φθονῆσαι , κατθανόντα δ ' αἰνέσαι λεπτοσπαθήτων χλανιδίων ἐρειπίοις θάλπουσα καὶ ψύχουσα καὶ πόνῳ πόνον |
| κυάνεον : τὸν μέλανα * ἀναίρεο : λάβεο λάβε * ἀναίνεο : ἀπαρνοῦ ἀπὸ φάρσος : καὶ γὰρ τὸ φάρσος | ||
| οὐ χρονίην εὐνὴν ὀπάσειε Σελήνη . τοὔνεκεν ἐν Κριῷ μὲν ἀναίνεο πάμπαν ἐούσης νύμφευσιν : δὴ γάρ κεν ἀπόζυγος αἶψά |
| , τότε μάλιστα κινδυνεύοντι τῷ Ὀκταουίῳ λιπαρῶς ἐνέκειτο μὴ ἔργον ὁσιώτατον καὶ χρησιμώτατον Ἰταλίᾳ πάσῃ συγχέαι μηδὲ σπουδὴν τοῦ δήμου | ||
| μὲν πάντων ἄριστον , ἐπὶ δὲ τῶν θείων ἀποφθεγμάτων καὶ ὁσιώτατον . τὰ τρία κανᾶ σύμβολον τριῶν ἡμερῶν ἐστιν : |
| ] ὑποτίθησι κατὰ λέξιν . τὸ δὲ ” τηλέπορόν τι βόαμα “ Κυδίδου τοῦ Ἑρμιονέως κιθαρῳδοῦ ἀπό τινος τῶν ᾀσμάτων | ||
| τηλέπορόν ] μεγαλόφωνον , μακρόν . , μακρόθεν ἀκουόμενον . βόαμα ] βοήν , φωνή . ἐντειναμένους ] γρ . |
| ς ἐμῆς ταύτης μέλει [ ] εἴπηι φλήναφον . [ δέσποιν ] ' Ἀθηνᾶ , σῶιζέ με [ ἀκριβῶς ] | ||
| ν ἡλίκη ει [ ] λομαι ? εἶναι [ ] δέσποιν ' οἰκίας . ὦ Ἡράκλεις [ ] Σιμίας ἀπίωμεν |
| ῥηθὲν πρὸς τοὺς γηγενεῖς οὐσίας πέρι . Τὸ ποῖον ; Ἱκανὸν ἔθεμεν ὅρον που τῶν ὄντων , ὅταν τῳ παρῇ | ||
| ἄριστον τοῦτο καὶ παντὸς ἐλεύθερον ἱκανόν φυλάξαι κινδύνου . . Ἱκανὸν δὲ ἐπαλεξῆσαι καὶ τὸ τῆς χελώνης αἷμα καὶ ἀναριπῖσαι |
| ἢ τὸν Πλοῦτον ἢ ἄλλον τινά . . ἔνι : Ἔνεστι . κίνδυνος : Φόβος . . ἐὰν ἀποτύχωμεν δηλονότι | ||
| θράσους ταύτην [ την ] ὁ Ὠρίων ἐδεδώκει δίκην . Ἔνεστι δὴ οὖν ταῦτα καὶ τὰ περὶ τούτων τῷ οὐρανῷ |
| σῆς τελευτῆς ἡμέραν καὶ ὕψιστον ὑπερέχουσαν τῶν θλίψεων , ὧντινων θλίψεων κράντης καὶ τελειωτὴς αὐδὴ θήσεταινῦν ἀντὶ τοῦ λέγεταιὁ χρόνος | ||
| ἐκείνην τὴν τῆς σῆς τελευτῆς ἡμέραν καὶ ὕψιστον ὑπερέχουσαν τῶν θλίψεων , ὧντινων θλίψεων κράντης καὶ τελειωτὴς αὐδὴ θήσεταινῦν ἀντὶ |
| τε δακρυούσας εἰσάγουσι καὶ τὰς ἐκείνων γινώσκουσι κατοικίας ὅπῃ εἰσὶ κἀξ οἵων ποταμῶν ἀπορρύονται ὕδατα Πιμπλείας καὶ Λειβηθρίας λέγοντες καὶ | ||
| ἐγὼ δὲ τούτου πάππος , ὥσπερ εἰ λέγοις Ἱππόνικος Καλλίου κἀξ Ἱππονίκου Καλλίας . Καλλίας ἄρ ' οὗτος οὕρνις ἐστίν |
| φησὶν , ἡ φιλονεικία κωλύσῃ ἀπ ' ἔργου εἰς τὸ περιβλέπεσθαι φιλονεικίας καὶ ἀκροᾶσθαι ῥημάτων καὶ φημῶν κινουμένων ἐν ἀγορᾷ | ||
| ὅσιον ἢ † κατὰ τὸν ἀγαθὸν : μὴ μέλαν ἦθος περιβλέπεσθαι , ἀλλ ' ἐπὶ τῆς γραμμῆς τρέχειν ὀρθόν , |
| μὲν δι ' ἐμὲ ἐσώθης , ἐγὼ δὲ διὰ σὲ ἀπωλόμην . . . . : / [ ! ] | ||
| ζῶς ' ἥδ ' ἀνίης ' ἀτμὸν ἐμφανῆ . . ἀπωλόμην : οὐκ οἴσετ ' εἰς δόμους νέκυν ; νοεῖς |
| ' ἡμέραι μέλλω νεκρόν . ἀπ ' οὖν τέκνων σῶν πημονὴν εἴργοι θεός . ζῶσιν κατ ' οἴκους παῖδες οὓς | ||
| δὲ σύνταξις οὕτως : ἐμοὶ χρῆν συμφορὰν , ἐμοὶ χρῆν πημονὴν γενέσθαι πρῶτον ὅτε ὁ Ἀλέξανδρος ἔτεμε τὴν Ἰδαίαν ὕλην |
| ; μικρόν τι καρτέρησον ἐμβαλὼν κράνος : ὑπὲρ θεοῦ νῦν ἵστασαι καὶ τῆς δίκης . ἄφες τὸν ὕπνον καὶ κράτει | ||
| ὡς ἔχεις σχήματος . ὁ δὲ λόγος ὡς νῦν , ἵστασαι , στῆθι κατὰ τὴν αὐτὴν στάσιν , μὴ πλησίον |
| τὸ κοινὸν ἔθος ἠγαγόμην , ἠδίκησα , εἰ δ ' ἐσφάλην οὐδὲν , οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ὅλως ἠδίκησα : ἐργάσῃ | ||
| ἀμευσίπορον ὁδὸν ἐπλανήθην εὐθεῖαν τὸ πρότερον πορευόμενος : ἀντὶ τοῦ ἐσφάλην τοῦ δέοντος παρεκβάσει χρησάμενος . κατὰ τρίοδον δὲ πεπλανῆσθαι |
| ἐμοῦ καταψηφίσησθε , μήτε τοὺς βέλτιον καὶ δικαίως βουλευσαμένους ἀκύρους καταστήσητε . οἱ ταμίαι γὰρ ἅπαντα καὶ κατὰ τοὺς νόμους | ||
| σπουδαιοτάτων , ὅταν ὑμεῖς ὡς πιστὸν αὐτὸν καὶ δίκαιον φύλακα καταστήσητε ; ποίας οὐκ ἂν προδοῦναι τριήρεις τῶν ἐν τοῖς |
| τῆϲ ζωῆϲ . δεῖ τοίνυν , εἴτε ἔλαιον εἴη τὸ ἐπαντλούμενον εἴτε κατάπλαϲμα , παραπλέκειν τι τῶν ϲτυφόντων , οἷον | ||
| περὶ τῆς ζωῆς . δεῖ τοίνυν εἴτε ἔλαιον εἴη τὸ ἐπαντλούμενον τοῖς πεπονθόσι τόποις εἴτε κατάπλασμα , παραπλέκειν τι τῶν |
| βόστρυχον ; τίς τὸν πυρσὸν τὸν φανότατον τῆς ἐμῆς δόξης ἀπέσβεσε ; τίς κατέχει κόνις τὰς ἱερὰς ἐκείνας κόμας , | ||
| ποτὸν ἀχρήιστον ἀμαιμακέτου πίεν ἅλμης . καὶ δὴ λύχνον ἄπιστον ἀπέσβεσε πικρὸς ἀήτης καὶ ψυχὴν καὶ ἔρωτα πολυτλήτοιο Λεάνδρου . |
| . θ παντελές ] πάντως . παντελές ] τέλειε , ἀπροσδεές . πάντως ἡμῖν βοήθησον , ὥστε μὴ ὑπὸ τῶν | ||
| πάθῃ : οὐ γὰρ ᾄξει αὐτὸ εἰς κρίσιν τοιαύτην . ἀπροσδεές ἐστιν ὅσον ἐφ ' ἑαυτῷ τὸ ἡγεμονικόν , ἐὰν |
| καὶ πρὸ τῶν πάντων ἐλεύθερος ἔστω τὴν γνώμην καὶ μήτε φοβείσθω μηδένα μήτε ἐλπιζέτω μηδέν , ἐπεὶ ὅμοιος ἔσται τοῖς | ||
| φοβοῖτο τοιοῦτον ἄδεκτον ὂν παντὸς τοῦ ἔξω ; Ἐκεῖνο τοίνυν φοβείσθω , ὃ δύναται παθεῖν . Οὐδὲ θαρρεῖ τοίνυν : |
| ὅμως οὔτε τοῦ ὀνόματος οὔτε τῆς ἀρχαιότητος οὔτε τῆς δόξης φείδεσθε . τί δὴ οἴεσθε , εἰ καθάπερ εἰκός ἐστι | ||
| ὦ ταχεῖαι ποίνιμοί τ ' Ἐρινύες , γεύεσθε , μὴ φείδεσθε πανδήμου στρατοῦ . Σὺ δ ' , ὦ τὸν |
| στόμα κακοὶ γὰρ εὖ πράσσοντες οὐκ ἀνασχετοί τὸ γὰρ βρότειον σπέρμ ' ἐφήμερα φρονεῖ , καὶ πιστὸν οὐδὲν μᾶλλον ἢ | ||
| , βοηθοί , μάρτυρες , συνοικίαι . Τὸ γὰρ βροτεῖον σπέρμ ' ἐφημέρια φρονεῖ , καὶ πιστὸν οὐδὲν μᾶλλον , |
| Βοιωτοῦ . . . . ἀλαλύκτημαι : τὸ ἀδημονῶ καὶ πεπλάνημαι : καὶ οἱ μὲν παρακείμενον , οἱ δὲ ἐνεστῶτά | ||
| ὁρᾷς ἱεροφόρος εἰμί . μὴ εἰδὼς δέομαί σου , ἐπεὶ πεπλάνημαι , ὑπόδειξόν μοι τὴν ὁδόν . ” ἀναλαβόμενος δὲ |
| δῆτα θεραπεύοντες αὐτὸν διετέλουν ὡς ἄρχοντα ὑπήκοοι τὸ περὶ πάντα μεγαλεῖον τῆς φύσεως αὐτοῦ καταπληττόμενοι τελειοτέρας οὔσης ἢ κατὰ ἄνθρωπον | ||
| ἀπὸ μακρᾶς ἀρχώμεθα καὶ εἰς μακρὰν λήγωμεν . φύσει γὰρ μεγαλεῖον ἡ μακρά , καὶ προλεγομένη τε πλήσσει εὐθὺς καὶ |
| ἀεὶ ] παρακεῖσθαι ψευδῆ . τί τοίνυν πάθω τοσούτῳ χρόνῳ ταλαιπωρήσας ; πῶς δέ μου τῆς γνώμης ἐκχέω τὰ τοσαῦτα | ||
| πημοναῖς ] βλάβαις δύαις ] κακοπαθείαις καμφθεὶς ] κατεργασθείς , ταλαιπωρήσας ὧδε ] οὕτως φυγγάνω ] φεύξομαι τέχνηἀσθενεστέρα ] ὥστε |
| . τί κωλύει μετιέναι τὴν παῖδά μ ' ἤδη ; τἀνθάδ ' ἀγνοῶν πάρει ; ποῖα ; ποῖ ' ; | ||
| θέλει κτείνειν πολιτῶν παῖδας , αἰνέσαι δ ' ἔχω καὶ τἀνθάδ ' : εἰ θεοῖσι δὴ δοκεῖ τάδε πράσσειν ἔμ |
| εἴδωλα τῶν θεῶν παρακαλοῦσα καὶ δυσωποῦσα αὐτοὺς ἢ ἄλλο τι πράξω ; ἐπειδὴ τὸ πότερα δύο τινῶν ἔμφασιν ἔχειφαμὲν γὰρ | ||
| παθητικοῦ παρακειμένου βαρύνονται : ποιήσω ποίησις , γνώσω γνῶσις , πράξω πρᾶξις , πέφανσαι φάνσις , μεμίανσαι μίανσις . τὸ |
| εἰς τὸ εἶναι , ἵνα διὰ τῶν ἔργων γινώσκηται καὶ νοηθῇ τὸ μέγεθος αὐτοῦ . Καθάπερ γὰρ ψυχὴ ἐν ἀνθρώπῳ | ||
| μένειν ἀπερίτρεπτον καὶ μὴ ἀποπίπτειν . γενομένου δὲ τούτου ἐὰν νοηθῇ τὸ ΑΒΓΔ ἐπίπεδον ἐκβαλλόμενον , τεμεῖ τὸ ἐπικείμενον σῶμα |
| : ἕκαστον γὰρ αὐτῶν ἐν ἑκάστῳ τῶν ἐν οἷς ἐστιν ἔρεισμά τί ἐστι . Ποῖα τὰ αὐτὰ προβλήματα , ὅτι | ||
| : ἕκαστον γὰρ αὐτῶν ἐν ἑκάστῳ τῶν ἐν οἷς ἐστιν ἔρεισμά τί ἐστι . Ποῖα τὰ αὐτὰ προβλήματα , ὅτι |
| . Γραῦς βακχεύει : ἐπὶ τῶν παρ ' ὥραν τι διαπραττομένων . Γραῶν ὕθλοι : ἐπὶ τῶν μάτην ληρούντων . | ||
| Ἀργεῖοι . Ἄρης τύραννος : ἐπὶ τῶν μετὰ βίας τι διαπραττομένων . Ἄριστα χωλὸς οἰφεῖ : ἐπὶ τῶν τὰ οἰκεῖα |