μέρος ἐξακριβοῦν αἴτιός ἐστι τοῦ τὰ σύμπαντα ὀρθῶς ἔχειν . προθυμεῖται δὲ ἕκαστος , πρῶτον μὲν ὅταν γινώσκῃ μὴ λήσων | ||
τοῦ Μυλλίου , καὶ τί ποτ ' ἐστιν ὃ μαθεῖν προθυμεῖται : Ἐκεῖνο , εἶπεν ὁ Διονύσιος , τίς ἡ |
σφόδρα ἂν εἶεν ἀνόητοι τῶν ἐπὶ τοῖς κακοῖς ἔτι χάριν εἰδότων φειδόμενοι . τὸ μὲν οὖν πρῶτον , ἄνδρες Νικομηδεῖς | ||
γνώμη τὸν λόγον ἐποίησεν : οἴκοι δὲ ἐκεῖνος κατείχετο τῶν εἰδότων τἀν τῷ βασιλείῳ πειθόντων ὡς τοῦτ ' ἀσφαλέστερον . |
κούφη : καὶ λοιπὸν συμπαθεῖ τῷ φθονουμένῳ , καὶ οὐ καταγινώσκει τῶν ἀγαπώντων αὐτόν , καὶ οὕτως παύεται τοῦ φθόνου | ||
: αὕτη γάρ ἐστιν ἡ καὶ τὴν δεῖξιν καταδεχομένη . καταγινώσκει δὲ καὶ τούτου τοῦ ἰδίου ὡς μόνῃ μὲν τῇ |
ἀποκτείνῃ ἀδίκως καὶ ὅστις τῇ ψήφῳ . Εὖ δ ' ἴστε ὅτι οὐκ ἄν ποτ ' ἦλθον εἰς τὴν πόλιν | ||
ταὶ ἐμαὶ ἐπιστολαί . ἐγὼν δὲ ὁμᾶς ἀποδέχομαι , ὡς ἴστε αὐτοί , ὅτι δαμοτικώτατα . πεύθομαι ὡς πέρυτι ἐγένετο |
, εἰ μηδεὶς ὑμῶν , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , δύναται λογίσασθαι πόσον πολεμεῖτε χρόνον Φιλίππῳ , καὶ τί ποιούντων ὑμῶν | ||
περὶ σκευασίας ταρίχων μάγειρόν τινα παράγει λέγοντα τάδε : ὅμως λογίσασθαι πρὸς ἐμαυτὸν βούλομαι καθεζόμενος ἐνταῦθα τὴν ὀψωνίαν , ὁμοῦ |
γάρ τι ἕτερον καὶ περὶ τὴν προλάμπουσαν τῶν εἰδῶν μαρμαρυγὴν οἰόμεθα πάσχειν τὰς ὄψεις τῆς ἡμετέρας ψυχῆς . Ἆρα οὖν | ||
, εἴτε παλαιότης εἴτε σαπρότης εἴτε ἡτισοῦν οὖσα , οὐκ οἰόμεθα δεῖν σῶμα ἀπόλλυσθαι : ἀλλ ' ἐὰν μὲν ἐμποιῇ |
. ἴσατις ἥμερος τοὺς οἰδηματώδεις ὄγκους διαφορεῖ τε καὶ προσστέλλει θαυ - μαστῶς . γῆ λιπαρὰ πᾶσα , καὶ μάλιστα | ||
ἡμεῖς ξυλλαβόντες τὰ πτερά . Πολλὰ δὴ καὶ καινὰ καὶ θαυ - μάστ ' ἐπεπτόμεσθα καὶ δεινὰ πράγματ ' εἴδομεν |
ἀπολωλότων Θηβαίων , ὦ συκοφάντα , κατηγορεῖς : καὶ γραφὴν ἐπάγεις Θήβας οὐκ ἔτι εἶναι μαθών : αὐτόθεν τὴν λοιδορίαν | ||
ὁρικῶς , ὅτι βοήθεια τοῦτο , οὐχὶ δίκη : εἶτα ἐπάγεις καὶ τὸν οἰκεῖον νόμον : τοιγαροῦν τοῦτο εἰδὼς ὁ |
μήτε νόμοις ἡμᾶς χρῆσθαι δικαίοις μήτε τὸν θεὸν εὐσεβεῖν ὡς προσῆκε , τὸ μὴ ἄρχειν , δουλεύειν δὲ μᾶλλον ἔθνεσι | ||
σύμβολον εὐχαριστίας , ἣν ἕνεκα τῶν γινομένων ἀφ ' ἑκατέρου προσῆκε ποιεῖσθαι : τὸν γὰρ μέσον ταῦτα τοῦ κόσμου τόπον |
τοῦτον τοὺς διώκοντας διαδράντα ἐβεβαιοῦτο . Οἰόμενος οὖν ἀληθῆ τὰ ἀπαγγελθέντα εἶναι , ἠπείγετο συγγενέσθαι τῷ ἀδελφῷ . Ἀλλ ' | ||
, ὅτι καὶ αὐτοί τι πρὸς τὰ παρὰ τῶν Θηβαίων ἀπαγγελθέντα ἐνεωτέρισαν : Ἀθηναῖοι δέ , μυστηρίων τῶν μεγάλων ἀγομένων |
. * † ἀκολουθεῖ . πράγματι . συμμετρία . * ἐνθυμηθῆναι : * * ταύτην τὴν συμμετρίαν . * πρεπωδέστατος | ||
οὐ περὶ τῆς ἡμετέρας ἔνι γέ τι τοιοῦτον εἰπεῖν οὔτε ἐνθυμηθῆναι , ἣ πρὸς τοσοῦτον μὲν ἐκτέταται μῆκος , ὡς |
τοὺς σοφοὺς βούλει ὁμολογῆσαι ὅτι μανθάνουσι , ῥητέον οἱ σοφοὶ ξυνίασι τῶν λεγομένων . εἰ δὲ βούλει δοῦναι ὅτι οἱ | ||
τοὺς σοφοὺς βούλει ὁμολογῆσαι ὅτι μανθάνουσι , ῥητέον οἱ σοφοὶ ξυνίασι τῶν λεγομένων . εἰ δὲ βούλει δοῦναι ὅτι οἱ |
, ὅταν φαίνηται ταῦτα ἐπί τινος τῶν ἔτι τὰ συνήθη πραττόντων , ἢ οὐκ ἀναγκαῖον , ὅταν μηδεμία προσδοκία μεγάλου | ||
παροιμία ἐπὶ τῶν προσποιουμένων τι δρᾶν καὶ οὐκ ἐξ ἀληθείας πραττόντων . Λύκου πτερά : ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων λέγεται , |
χρείαν ὀλίγα . φυλάττεσθε οὖν μὴ καὶ δύνησθε πλεῖον οὗ προσποιεῖσθε καὶ βούλησθε ἔλαττον οὗ δύνασθε . Ἐπέμψαμέν σοι χρήματα | ||
τὸ δὲ πρόσωπον ἀνύποπτον τῶν πεπραγμένων χάριν , τουτέστι : προσποιεῖσθε καὶ νῦν κατηφεῖς εἶναι καὶ λυπεῖσθαι ὡς πρὸ τούτου |
προθυμίας τε καὶ γνώμης καταστάσει καὶ ῥώμῃ σώματος καὶ τῶν δεόντων τῇ παρασκευῇ . τὰ μὲν δὴ πρῶτα οὕτω χρὴ | ||
γεγονέναι [ ] , διότι μακρὰν ἀπεῖχε Πραξιφάνης τοῦ τῶν δεόντων τι λελογίσθαι περὶ φιλίας καὶ τὴν προσήκουσαν ? ? |
τῶν πάλαι καὶ τῶν νῦν τὴν εὐκρασίαν καὶ τὴν εὐκαρπίαν λεγόντων πρῶτον μὲν τὴν τῶν προσβόρρων Ἰνδῶν , ἔπειτα δὲ | ||
παροιμία ἐπὶ τῶν καθ ' ἑαυτῶν τι πραττόντων μάτην ἢ λεγόντων ἢ κακοπαθούντων λεγομένη . παρέρρει . τοῦ πατριάρχου τὸ |
ἦν θεῶν ὁ τῆς σῆς ὄψεως προνοηθείς , ὥστε μηδὲν μέμψεως ἄξιον , τὰ δὲ πλεῖστα περίβλεπτά σου καταστῆσαι . | ||
Κερκυραῖοι ʃ νικήσαντες γὰρ ἦσαν ʃ θαυμάζω σου , ἐπὶ μέμψεως : θαυμάζω σε , ἐπὶ ἐπαίνου καὶ πολλάκις ἐπὶ |
. οἷα δὲ ὑμῖν καὶ διαπεπράχασιν οἱ αὐθαίρετοι οὗτοι στρατηγοὶ σκέψασθε . Ζήλαρχος μὲν ὁ ἀγορανόμος εἰ μὲν ἀδικεῖ ὑμᾶς | ||
τἀναντία τούτων ἔχειν : τί γὰρ δεῖ πάλιν διεξιέναι ; σκέψασθε δὴ τί τούτων ὑπάρχει Δημοσθένει : ὁ δὲ λογισμὸς |
' ἀρώμενοι τυχεῖν , κακῆς γυναικὸς οὕνεχ ' αἷμ ' ἐπράξαμεν . ὁ μητροφόντης δ ' οὐ καλῆι ταύτην κτανών | ||
χεῖρόν ἐστιν ἠσφαλίσθαι τὸ κατὰ τὴν μασχάλην χωρίον , ὡς ἐπράξαμεν ἐν Σμύρνῃ περὶ τὸ γενόμενον οὕτως ἐξάρθρημα . κατὰ |
ἐπιτελέσαντες ? [ τὰ ἱερὰ ] εἶδον , ἔλασσον σφᾶς θαυμάζω μὴ γινώσκειν [ ] , ὅσοι δὲ παρὰ τοῦ | ||
ἄνδρας , προέμενοι ἀπολέσθαι αὐτοὺς ἀποπλέοντες ᾤχοντο . οὐ μέντοι θαυμάζω γε τὸ Κριτίαν † παρανενομηκέναι † : ὅτε γὰρ |
ἀντὶ τοῦ ἀγγελλέτωσαν ὁμόφωνον ποιοῦσι τῷ τρίτῳ δυϊκῶν τυπτέσθωσαν , λέγετε λεγόντων ἀντὶ τοῦ λεγέτωσαν . καὶ ὁ θεολόγος Γρηγόριος | ||
γὰρ ἐκεῖνο , ὅτι τοῖς πολλοῖς ὑμῶν ἐξὸν λέγειν οὐ λέγετε , ὥστε τοῦτ ' οὐδὲν ἡγεῖτο βαρύ , καὶ |
ἀνδρὸς σπουδὴ γένηται , καὶ μηδὲν ἐξαμάρτωσι περὶ τὴν ψηφοφορίαν ἐνθυμηθέντες , ὅτι εἰς ἀργύριον ζημιώσεται ὁ ἁλοὺς καὶ εἰς | ||
καὶ νῦν ἐπὶ τουτονὶ λάβετε , ἐκεῖνο πρὸς τούτοις ἅπασιν ἐνθυμηθέντες , τί ποτ ' ἂν ἐπάθετε ὑπὸ τούτου αὐτοῦ |
τοσαύτης στρατιᾶς ὀλιγανθρωπίαν καὶ φαυλότητα ἐρυμάτων ἐβιάσατο : ἀλλ ' ἐνθυμοῦ τὸ μέγεθος τῆς πόλεως καὶ τὴν λαμπρότητα τῶν ἐν | ||
εἰ μὴ παραυτίκα , ἀλλ ' ὕστερόν γε ἐπαινέσεται . ἐνθυμοῦ δέ , πόσους ἀπ ' αὐτοῦ μόνου τοῦ δυστυχεῖν |
τούτων : ἐστὶν δ ' αὐτούς γε φυλάττεσθαι τῶν νῦν χαλεπώτατον ἔργον . ἔχουσι γάρ τι κέντρον ἐν τοῖς δακτύλοις | ||
τομεν δρόμου , παρὰ [ δὲ ] τὸν Λακτῆρα , χαλεπώτατον [ ] ἀκρωτήριον , κατὰ τὸ Κρητικὸν ? ἐσυρόμεθα |
γελωτοποιῶν καὶ ὑποθέσεις ἀλλοκότους ὑποκρινόμενος αὐτῷ ; τὸ γὰρ πάντων ἀτοπώτατον , κρᾶσίν τινα παράδοξον κέκραμαι καὶ οὔτε πεζός εἰμι | ||
δέονται δὲ ὁμοῦ χιόνος καὶ πυρός , τὸ δὲ πάντων ἀτοπώτατον , ἐπιθυμοῦσι καὶ λιμοῦ καὶ δίψους . ἀκόλαστοι δὲ |
τῷ λογίζεσθαι πρὸ ἔργου , τί πρακτέον καὶ τί μὴ πρακτέον . ὁ γὰρ τῆς εὐβουλίας καιρὸς ἐν τῷ ἀπρολήπτῳ | ||
ἀπὸ τοῦ πλήθους : τιμητέον οὖν αὐτὰς καὶ οὐδὲν ἄσχημον πρακτέον . * μηδ ' αἰδοῖα γονῇ πεπαλαγμένος : ταῦτα |
. Διὰ τί ; ὅτι τὸ ῥηθὲν ἐν τῷ σαφῶς γνῶναι καὶ τὴν συμπάθειαν ἔστι λαβεῖν : ὁ δ ' | ||
ὡς δὲ τῆς ἀποδείξεως προβαινούσης ἀναφαινόμενον οὐκ ἔστιν ἄνευ ταύτης γνῶναι τὸ τί ἐστιν . ὥστε πρότερόν τε καλῶς ἐλέγετο |
γὰρ παρέστη μοι ὡς πολλάκις συνχρομένη , ἀλλὰ τὸν λόγον ἀκοῦσαι τὸν πείθοντα ἡμᾶς . ὥσπερ γὰρ λέγειν ἐπίσταμαι , | ||
εἰπεῖν βουληθῆναι ταῦθ ' ἃ τότ ' οὐχ ὑπεμείνατ ' ἀκοῦσαι , ὑμῖν δ ' ἄν τις εἰκότως ἐπιτι - |
ἄνθρωποι τῶν κακῶν , ἐπειδὴ δὲ κατὰ τὸ ἀληθὲς ἅπαντες ἴσμεν ὅτι ἔστι πρόνοια ἀπονέμουσα ἑκάστῃ ψυχῇ ἀμοιβὴν τῶν πράξεων | ||
μιαρὲ καὶ κατάπτυστε καὶ μαστιγία καὶ κάθαρμα ; οὐ γὰρ ἴσμεν οὗτινος μὲν πατρὸς εἶ , πῶς δὲ ἡ μήτηρ |
ὁ Καῖσαρ γεγένητο ὕπατος . τῶν οὖν φίλων τοῦ Καίσαρος ὑπονοούντων ἐς ὕβριν ἢ ἐς ἐπήρειαν αὐτὸν τοῦ Καίσαρος ὧδε | ||
φόβῳ καθεστηκότων καὶ τῶν μὲν παύσασθαι τοῦ πολεμεῖν τὸν Μουράτην ὑπονοούντων , τῶν δὲ τὴν ἡμετέραν ἀπώλειαν προσδοκώντων καὶ διατεινομένων |
γενναῖον καὶ χρήσιμον τοῖς λέγειν κατὰ τοὺς ἀρχαίους ὀρεγομένοις . Ἄπιστον μὲν οὖν οἶδ ' ὅτι πάντες ἂν ἐνόμισαν εἶναι | ||
[ μελαγκευθὲς ] νέφος σβέννυεν ξανθὰν [ φλόγα . ] Ἄπιστον οὐδὲν ὅ τι θεῶν [ μέριμνα ] τεύχει : |
ἐνθυμούμενος μύων ξυνέπλαττε Θετταλικὴν τὴν ἔνθεσιν . μείζων γὰρ ἢ νυνδή ' στι , καὶ δοκεῖ γέ μοι , ἐὰν | ||
λέγεις ; Ἐγώ σοι ἐρῶ , τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ νυνδή , μιμούμενος ἐκεῖνον , ἵνα μὴ πρὸς σὲ λέγω |
ἡμεῖς μὲν ταῦτα ‖ ὑπὸ τῶν φίλων καὶ τῶν ἐχθρῶν παθόντες εἴχομεν ἡσυχίαν . Τούτων δ ' ὑμῖν μάρτυρας παρέξομαι | ||
νομίζετε , ταῦτ ' αὐτοὶ δημοσίᾳ μοι δοκεῖτ ' ἀναμένειν παθόντες αἰσθέσθαι . Οὐδεὶς πώποτ ' ἴσως ὑμῶν ἐζήτησεν , |
, [ ἐλυποῦντο ] ἀπαλλαγέντες ἤλγουν , ἤθελόν τι , ἠγνόουν ὅ τι θέλουσι . Τοῦτο μόνον ᾔδεσαν ὅτι τὸν | ||
πένης ἀνῄρηται : καὶ ἔλυσεν ὁ πλούσιος συγγνωμονικῶς , ὅτι ἠγνόουν ὡς ἑαυτὸν διαχρήσεται , οὕτω τὴν ἀπὸ τοῦ πλουσίου |
' ἀρετὴν ὑπ ' ἀλλήλων ὠφελοῦνται κἂν μὴ συνῶσι μηδὲ γιγνώσκοντες τυγχάνωσι . τῶν τοίνυν Ἀθήνησι νομοθετῶν Τριπτόλεμον παλαιότατον παρειλήφαμεν | ||
' Ἀθηναῖοι , ἵνα μὴ διασπασθείησαν , ἐπηκολούθουν , καίπερ γιγνώσκοντες ὅτι κίνδυνος εἴη κυκλωθῆναι . τέως μὲν οὖν οἱ |
τὸν ἐμαυτοῦ : τὸ γὰρ ἐγὼ ἐπιεικείας ἔμφασιν ἔχει . Θαυμάζω δὲ εἰ μὴ κρινομένου τοῦ πράγματος , αἰτίαν τις | ||
δρωμένου καὶ τοσαύτην τέρψιν ἅμα καὶ παιδείαν ὠφέλιμον παρεχομένου . Θαυμάζω δέ σου κἀκεῖνο , εἰδὼς Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου μάλιστα |
τ ' εἶναι καὶ διεφθαρμένον ὑπὸ νόσου νομίζω . Μὴ θαυμάζετε δ ' , ὦ ἄνδρες δικασταί , τὴν τούτου | ||
ἱκανῶς ἡσυχῆ ὑπακούοντες ἀντὶ μυρίων ἐξαλλομένων καὶ ἐκβοώντων . Μὴ θαυμάζετε οὖν , εἰ Πλάτωνι συνὼν τῷ θεσπεσίῳ καὶ Ἀριστοτέλει |
, φησί , καὶ μὴ τοιαύτης πειραθέντες συμφορᾶς ἄμεινον ἡμῶν πράττουσιν . τὸ ἑξῆς οὕτως : τί γὰρ δεῖ πολλὰ | ||
τάλαντα κομίζοντα τῆς ἀναχωρήσεως μισθόν , ὥστε τὰ πάλαι δεδογμένα πράττουσιν αὐτοῖς ἐφόδιον παρὰ τῶν πολεμίων προσπεριγενέσθαι . τοῦτο μὲν |
ἄλλους , ἐν δὲ τοῖς μεγίστοις καθ ' αὑτῶν μόνον ἐνόμιζον εἶναι τὴν ἀτιμίαν . ἐπὶ μὲν γὰρ τῷ μηδένα | ||
καὶ ταύτας γε τὰς κλήσεις τῶν ἀπὸ τῆς πατρίδος ἐντιμοτέρας ἐνόμιζον . δευτέρα πόλις Λακωνική . τρίτη Καρίας . τετάρτη |
αὐτοῖς ἁπλῶς ἀκοῦσαι . ἡ δὲ ποίησις ἀναπείθει τὰ ψευδῆ ἀκούειν ὥσπερ ὁ οἶνος πίνειν μάτην . ὡς οὖν ἤκουσα | ||
τῶν φοιτητῶν ἔχει καὶ ὅστις ὁ κορυφαῖος . ἦν οὖν ἀκούειν σοι τοῦτον εἶναι τὸν Εὐσέβιον ἔχοντά τε τῶν ἀρχαίων |
τῆς πόλεως ἡ περιεργία : “ μόνοι γὰρ ὑμεῖς οὐκ ἀκούετε τὴν πολυπραγμοσύνην τῶν Ἀθηναίων ; δῆμός ἐστι λάλος καὶ | ||
τε τὰ μὲν αὐτοὶ ὁρᾶτε τὰ δ ' ἑτέρων πολλῶν ἀκούετε . ἡμεῖς δέ , ὦ ἄνδρες δικασταί , δίκαιον |
ψῆφόν τε καθ ' ἑαυτοῦ τοῖς πολίταις οὐκ ἐῶν ἀναδοῦναι χαλεπώτερον ἐποίει τὸν δῆμον καὶ δεινοὺς ἤγειρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς | ||
ὄντες πολυμαθεστάτους ἑαυτοὺς νομίζουσι : τούτου δὲ μηθὲν εἶναι νόσημα χαλεπώτερον μήτε ἑνὶ μήτε πολλοῖς ἢ ὅταν τις ἀμαθὴς ὢν |
ὡς ἀνδρὶ τῶν ἐπιφανῶν ἐξεχώρουν καὶ παρίεσαν καὶ πάντες εἵποντο ἀκουσόμενοι [ ὧν ] προλέγειν μέλλει . ἐπεὶ δὲ περιέστη | ||
πρεσβείας μέρος , καὶ πάντες προσεῖχον ὡς ὑπερβολάς τινας δυνάμεως ἀκουσόμενοι λόγων : καὶ γὰρ πρὸς αὐτὸν τὸν Φίλιππον , |
συνεχῶς τὴν γυναῖκα εἰς ἄστυ κατιοῦσαν ἀποπέμπεται , καὶ εἰ πειρώμεθα αὐτὸ ἀποδεικνύναι ὡς ἔγκλημα τὸ εἰς ἄστυ κατιέναι ἀπερίστατον | ||
; σκοπῶμεν οὖν δὴ καὶ τὰ νῦν ἡμεῖς πότερα ταύτῃ πειρώμεθα λέγειν διανοηθέντες περὶ νόμων , εἴτ ' οὖν δυνάμεθα |
αὑτῆς , οὐδενὸς πρὸς ἐκτόπου . Οἴμοι : πρὶν ὡς χρῆν σφ ' ἐξ ἐμῆς θανεῖν χερός ; Κἂν σοῦ | ||
αὐτῷ τρόπῳ ὥς φησιν : πάντως δ ' οὖν ἀφέτην χρῆν μάρτυρα τῶνδε τετύχθαι . ἐπὶ δὲ νυκτερινῆς γενέσεως τὴν |
” ὅταν δὲ λέγῃ “ Σκύλλην δ ' οὐκέτ ' ἐμυθεόμην , ἄπρηκτον ἀνείην , ” πρὸς ἣν οὐδὲν ἔστι | ||
. τί τοι τάδε μυθολογεύω ; ἤδη γάρ τοι χθιζὸς ἐμυθεόμην ἐνὶ οἴκῳ σοί τε καὶ ἰφθίμῃ ἀλόχῳ : ἐχθρὸν |
. εἰδότας μεθ ' ὧν τις . . . : εἰδότας τίνας ἔχουσι συμμάχους τὸ γὰρ πρῶτον πᾶν στράτευμα : | ||
ταῦτα , δυνήσεται πεῖσαι τοὺς αὐτοὺς ἑορακότας ὑμᾶς καὶ εὖ εἰδότας . οὐκοῦν ὡς οὐ κεκοινώνηκα τούτοις οὐδενός , λοιπόν |
οὐδ ' ὁ καιρὸς παιδευόντων , ἀλλὰ παιζόντων εἰ μὲν βούλεσθε ὁ τῶν Διονυσίων , εἰ δὲ βούλεσθε , ὁ | ||
οὗτοι ἡμᾶς οὓς ἀκούομεν ὑμῖν πολεμίους εἶναι . εἰ οὖν βούλεσθε , ἔξεστιν ὑμῖν ἡμᾶς λαβεῖν ξυμμάχους καὶ τιμωρήσασθαι εἴ |
Καὶ γὰρ ταύτην τὸν ἑαυτῇ πρόσφορον τρόπον τῆς θρησκείας ἐκλέγεσθαι ἀξιῶ , ἄυλον μὲν τὴν ἀύλως συμμιγνυμένην καὶ ταῖς ἀσωμάτοις | ||
μὲν καὶ αὐτός , ὦ Πρωταγόρα τε καὶ Σώκρατες , ἀξιῶ ὑμᾶς συγχωρεῖν καὶ ἀλλήλοις περὶ τῶν λόγων ἀμφισβητεῖν μέν |
οὕτως : ἕνεκα τῆς κοινῆς σωτηρίας νομίσαι τοὺς καλουμένους ὀσχοφόρους καταλέγειν δύο τῶν γένει καὶ πλούτωι προυχόντων . ἡ δὲ | ||
ἄθλοις τὸν Ὀλυμπιακὸν ἀγῶνα πρωτεύειν . γαρύεν : φωνεῖν . καταλέγειν . διακρίνειν . ὑμνεῖν . Δωρικῶς δὲ τὸ γαρύεν |
προύθεσαν . ἀλλ ' ὅμως εἰσὶν οἱ χάριν τούτων ἀποθνῄσκειν αἱρούμενοι . τῶν δὲ αἰγῶν οὐκ ἂν οὐδεμία κατακρημνίσειεν αὑτὴν | ||
πυρὸς τρόπον ἐπινέμεται . τοὺς οὖν ἀφ ' ἑκάστης δοκιμωτάτους αἱρούμενοι σιτώνας ἐξέπεμπον εἰς Αἴγυπτον : ἤδη γὰρ ἡ πρόνοια |
ὁ Σάμιος ἀστὴρ ἐπὶ τῶν τοιούτων . εἰ δὲ χρεία σαρκώσεως , προσβαλλέσθω καὶ ὁ λιβανωτός : γίνεται γὰρ κάλλιστον | ||
δὲ τὴν τρίτην σαρκωτικοῖς ἀδήκτοις ξηρίοις ἀναπληροῦμεν τὴν διαίρεσιν μέχρι σαρκώσεως , εἶτα τῇ δι ' ὀξελαίου ἐμπλάστρῳ ἐπουλοῦμεν . |
ἀποθνήσκει . γράμματα δέ , ἐπειδή ἐστι συγγένεια κυνοκεφάλων αἰγύπτια ἐπισταμένων γράμματα , παρ ' ὃ εἰς ἱερὸν ἐπειδὰν πρῶτα | ||
τὴν ἀπάτην τοῦ Πεισιστράτου μὴ συνιέντων , ἀνδρειότερος δὲ τῶν ἐπισταμένων μὲν , διὰ δέος δὲ σιωπώντων . Καὶ ἡ |
ἠλιθιότητος τῆς ἐμῆς . Ὦ λιπερνῆτες πολῖται , τἀμὰ δὴ ξυνίετε . Οὐ δύνανται πάντα ποιοῦσαι νεωσοίκων λαχεῖν , οὐδὲ | ||
† ἀστὸν † γεγονέναι τὸν Φειδίαν . Γ τἀμὰ δὴ ξυνίετε Γ : πρὸς ταῦτα καὶ Κρατῖνος ἐν Πυτίνῃ πεποίηκεν |
καὶ ἀπὸ τῶν εἰκότων κρίνειν : εἰ δὲ μή , πειράσονται πάντες ἄνευ μαρτύρων ἐπιτίθεσθαι τοῖς ἀδικήμασιν ὡς ἐξ οὐδενὸς | ||
οἱ μὲν οὖν Ἐμπειρικοὶ τὸ ἀπὸ ἐνδείξεως τὰ συμφέροντα λαμβάνεσθαι πειράσονται ἀδύνατον ἀποφαίνειν , ἀντιλέγοντες τοῖς Μεθοδικοῖς : ἡμεῖς δὲ |
ἐπειδή περ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν , ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν : ὅταν δ ' ὁ θάνατος παρῇ , τόθ | ||
διαιρέσεως αὐτὸ φθειράσης . Ὃ δὴ ὁτὲ μὲν τῷ αὐτῷ πάρεστιν , ὁτὲ δὲ ἀπογίνεται , πῶς οὐκ ἐν τοῖς |
, Νικομήδην αὐτῷ καὶ Ἀριοβαρζάνην παρὰ μέρος ἐπιπέμποντες : καί φατε μὲν εἶναι φίλοι καὶ σύμμαχοι καὶ ὑποκρίνεσθε οὕτω , | ||
ὠφελού - μενοι θαυμάζετε [ δὲ ] ὅμως καὶ μακάριόν φατε κτῆμα . καίτοι καὶ τοῖς ἵπποις ἰδεῖν ἔστιν οὐ |
οἱ ὑμέτεροι πρόγονοι δόξαν ἀγοράζειν : μετεσκεύασεν ἐκεῖνα ἃ πάντες ἐπιστάμεθα , τὰ περὶ τὴν Σαλαμῖνα καὶ τὸν Ἀδείμαντον . | ||
; Οὐκ ἐξαρκεῖ σοι , ἔφη , ἀκοῦσαι ὅτι πάντα ἐπιστάμεθα ; Μηδαμῶς , ἦ δ ' ὅς , ἀλλὰ |
καὶ ἤδη μετέχομεν , εἴπερ ἡμῖν τοιοῦτοι τρεῖς ἢ τέσσαρες ἐγένεσθε ἐν Ἀθήναις φίλοι ὁποῖος Ἀριστείδης ἐχθρὸς εἷς , μᾶλλον | ||
εἶ ἐστίν ἐσμέν ἐστέ εἰσίν , ἐγενόμην ἐγένου ἐγένετο ἐγενόμεθα ἐγένεσθε ἐγένοντο , ἤμην ἦς ἦν ἦμεν ἦτε ἦσαν , |
εἰς τὸ χαλεπὸν καὶ εἰς τὸ ῥᾴδιον : εἰς τὸ χαλεπὸν μὲν ὅτι χαλεπὸν [ ὅτι ] ἐν τοῖς ἐκείνου | ||
ἀπό του ϲπλάγχνου γένηται , τὸ πάθοϲ ἴκτεροϲ κικλήϲκεται . χαλεπὸν μὲν ἐν ὀξέϲι : οὐ γὰρ μοῦνον πρὸ ἑβδόμηϲ |
συμπεσόντα ἀλλήλοις τά τε ὥσπερ πόλεως μέρη ἡρμοσμένα πολεμῇ καὶ ταράττῃ , καὶ λυμαίνηται ὑπ ' αὐτῶν τὸ σῶμα κλονούμενόν | ||
τῇ δεξιᾷ καὶ ἦχον ἀποτελεῖν . ΓΘ ἄλλως : τί ταράττῃ καὶ θορυβῇ ; ἔλαβε δὲ τὴν χρῆσιν τοῦ ὀνόματος |
παθῶν ἐνεργείαις συνηχοῦσαι : μεμελετήκαμεν γάρ , εἴ γε ἀρετῆς ἐσμεν ἀσκηταί , μελέτην ἀναγκαίαν , ἣν καὶ Ἰακὼβ ἐμελέτησεν | ||
καὶ πρότερόν σοι ἔγραφον , πείθων αὐτὸν ὅτι ἡσυχίας ἐρασταί ἐσμεν , καὶ γράφε ἡμῖν , ἐὰν καὶ ἄλλο τί |
, ἢ ἄλλην ἡντινοῦν τέχνην ἣν μή ἐστιν , ἢ καταγελῶσιν ἢ χαλεπαίνουσιν , καὶ οἱ οἰκεῖοι προσιόντες νουθετοῦσιν ὡς | ||
τοὺς δὲ ταῦτα ποιοῦντας οὐκ αἰτιῶνται : τινὲς δὲ ἴσως καταγελῶσιν , εἰ περὶ μηδενὸς κρείττονος εὗρον εἰπεῖν : ἐγὼ |
. ” κατωμαδόν κατὰ τῶν ὤμων . κατηφόνες κατηφείας ἄξια πράττοντες , παρὰ τὸ φῶ , οὗ παραγωγὸν φάω . | ||
ἀλλὰ δικαιοσύνην καὶ σωφροσύνην . Φαίνεται . Δικαίως μὲν γὰρ πράττοντες καὶ σωφρόνως σύ τε καὶ ἡ πόλις θεοφιλῶς πράξετε |
πολλὰ γὰρ ἐμαυτῷ συνεγνωκὼς πταίσματα , τῆς ἀπὸ τῶν σῶν λιτῶν δέομαι βοηθείας εἰς τὴν τούτων ἀπόνιψιν . Τίς ἂν | ||
θεοὺς τοὺς γενεθλίους τῆς πατρικῆς γῆς καλεῖ γενέσθαι ἐποπτῆρας τῶν λιτῶν τῶν ἰδίων . τὸ ἑξῆς οὕτως : τοιαῦτ ' |
, κᾆτ ' ἔγωγ ' ἐξηγρόμην , ὡς τῶν ἐπίτηδες ψευδομένων ἐπιλεγόντων τοῦτο , καθ ' ὃ δηλοῦται ὅτι ἐνυπνίῳ | ||
δήπου καὶ πρὸς Ἐρασιστράτου πολὺ μείζονα τούτων τῶν νῦν ἀναισχύντως ψευδομένων ἐν ταῖς ἀνατομαῖς ἐξουσίαν πεπορισμένου . ἀλλ ' οὐκ |
συγχωρεῖτε κηρύττεσθαι , τὸ δὲ καθαρὰν πολεμίων τὴν Ἀττικὴν οὐ ζητεῖτε τοῖς γεγενημένοις συνάπτεσθαι : μηδεὶς , ὦ ἄνδρες δικασταὶ | ||
φωνὴν δὲ βάρβαρον οὐ δοκιμάζετε ; αὐλούντων καὶ ᾀδόντων φωνὰς ζητεῖτε ἐμμελεῖς , καὶ ποιητῶν ἔμμετρα ποιούντων ἐπιλαμβάνεσθε , εἰ |
' ἐστι γῆρας καὶ γάμος . τυχεῖν γὰρ αὐτῶν ἀμφοτέρων σπουδάζομεν , ὅταν δὲ τύχωμεν ὕστερον λυπούμεθα . Τὸν τῇ | ||
, τὰ σημεῖά ἐστι τὰ ἐξεταζόμενα : δι ' ὧν σπουδάζομεν ἀποδεῖξαι , καὶ συστῆναι τὸ ἔγκλημα , ἐν δὲ |
λάζευ καὶ γνάθους εὐθημόνει ἄνδρ ' ἠδίκησας : ἄνδρ ' ἀνεκτέον τόδε ; καὶ γὰρ κάπρον φριξαύχεν ' οὐ μόνον | ||
εὐθηνεῖν . Κρατῖνος : „ ἀλλὰ τάδ ' ἔστ ' ἀνεκτέον . καὶ γὰρ ἡνίκα εὐθενεῖ „ . Ἡρόδοτος : |
κεράσασα τὴν ἀηδίαν τῶν διδαγμάτων . Μὴ τοίνυν ἔρῃ , πότεροι κρεῖττον περὶ θεῶν διειλήφασιν , ποιηταὶ ἢ φιλόσοφοι : | ||
νῦν δὲ τὸ Κρήτης φησι . ἐν ἤθει ἀναγνωστέον τὸ πότεροι . παροιμία ἐστὶ κρητίζειν ἐπὶ τοῦ ψεύδεσθαι , ἀπὸ |
εὐτελεστάτων ἢ τιμιωτάτων ἄνευ τοῦ περὶ ἕκαστον δημιουργοῦ , οὕτω γελοῖόν ἐστι φάναι τὸ κάλλιστον καὶ τιμιώτατον ἁπάντων τῶν ὄντων | ||
αὐτὰ ταῦτα ἐξαμαρτανόντων ἡμῶν , ἆρ ' οὐκ οἰόμεθα ὃ γελοῖόν τε καὶ οὐκ ὀρθὸν ἐκεῖ γιγνόμενον ἦν ἂν τότε |
λέγει δὲ δεῖν μαθεῖν πρῶτον ἀστρονομίαν . εἰ γὰρ τὸ καταψεύδεσθαι καὶ ἀνθρώπων δεινόν , πολὺ δεινότερον θεῶν : καταψεύδοιτο | ||
πῶς οὐκ ἄξιος μέμψεως , τοσαύτης καὶ τηλικαύτης ἐπωνυμίας ἐπιχειρῶν καταψεύδεσθαι ; ποῦ γὰρ ὁμολογεῖ ταῦτα ; ποῦ δὲ συμβαίνει |
τοὺς θεούς . Ὦ Βλεψίδημ ' , ἄμεινον ἢ χθὲς πράττομεν , ὥστε μετέχειν ἔξεστιν : εἶ γὰρ τῶν φίλων | ||
τοῦ μακαρίως ζῆν ἐστι τέλος . τούτου γὰρ χάριν πάντα πράττομεν , ὅπως μήτε ἀλγῶμεν μήτε ταρβῶμεν . ὅταν δὲ |
ἐπάγεις Θήβας οὐκ ἔτι εἶναι μαθών : αὐτόθεν τὴν λοιδορίαν κατέβαλες : οὐκ ἴσασιν Ἀθηναῖοι τιμᾷν Ἑλληνικὴν καταστρεψάμενον πόλιν Ἀλέξανδρον | ||
ὡς κρεάγρα . τὴν πεντακοσιοστήν : Εἰ μὴ ὑπὲρ ἐμοῦ κατέβαλες τὴν πεντακοσιοστήν . νόμος γὰρ τοῦ μὴ φέροντος τὴν |
ἕτερόν τι δηλοῖ . τὸ ἐναντίον ψόγος , λοιδορία , βλασφημία , κακολογία , κακηγορία , κακισμός , διαβολή : | ||
ἡμῖν οὐδὲν ἐπισκοτεῖ πρὸς ὀρθότητα βίου ἡ παρά τινων ἄκριτος βλασφημία : εὐδοξοῦμεν γὰρ παρὰ τῷ θεῷ . πλὴν ἀλλὰ |
μή , λέλυται πάντα , ἀνέῳκται , συγκέχυται , τῶν πονηροτάτων καὶ ἀναιδεστάτων ἡ πόλις γίγνεται . φέρε γὰρ πρὸς | ||
. Ἐν πυρετοῖϲ ἐκ τῶν Φιλουμένου . ἐν ἀρχῇ τῶν πονηροτάτων πυρετῶν καὶ τοῦτο ἐπιφαίνεται τὸ ϲύμπτωμα , ὥϲτε τὴν |
τοῦ λόγου , τουτέστι ψευδοῦς φανέντος . καμεῖν ] ἤτοι λυπηθῆναι . Ἴσως τὴν κερκίδα ἢ τὸν ἄτρακτον λέγει γυναικὸς | ||
Ἀλλ ' , ὦ Σίμων , εἰκός γε ἐνδείᾳ τροφῆς λυπηθῆναι αὐτόν . Ἀγνοεῖς , ὦ Τυχιάδη , ὅτι ἐξ |
πολλοὺς ἀγῶνας ἐξιὼν οὕτω φράσαι , ἀλλ ' ὥς τι δράσων εἷρπε κοὐ θανούμενος . Νῦν δ ' , ὡς | ||
' , Ἄδμητε , μὴ λυπούμενον . ὡς δὴ τί δράσων τόνδ ' ὑπορράπτεις λόγον ; ξένων πρὸς ἄλλων ἑστίαν |
πρᾶξις καὶ ἡ ἕξις : τὰς μὲν οὖν πράξεις ποιοῦμεν γινώσκοντες κατὰ μέρος , καὶ διὰ τοῦτο κύριοί ἐσμεν καθάπαξ | ||
κεφαλαίοις λεγόμενα ἀκριβῶς τὸ ὅλον γινώσκομεν : καὶ γὰρ ὥσπερ γινώσκοντες ἐκ ποίων μερῶν συνίσταται ὁ ἄνθρωπος ἀκριβῶς τὸ ὅλον |
κοινὴν δόξαν καὶ τὴν ἐκεῖθεν ἀποσειόμενος πίστιν πῶς ἂν δύναιτο πιστότερα λέγειν ; ὅτι δὲ ἀγαθόν ἐστιν οὗ πάντα ἐφίεται | ||
τὰ ἀξιώματα . οὐ μόνον δὲ τῆς ἐπιφορᾶς εἶναι δεῖ πιστότερα τὰ λαμβανόμενα ἀλλὰ καὶ τῶν ἑαυτοῖς ἐναντίων : εἰ |
τῶν τε ἀνὰ λόγον ἐν μέσῳ . τόδε γὰρ οὐδενὶ συγχωρησόμεθα , καλλίω τούτων ὁρώμενα σώματα εἶναί που καθ ' | ||
Φίλιππος , παρέχω καὶ παρέχομαί σοι τόδε , συγχωρήσομεν καὶ συγχωρησόμεθα παρ ' Ἀριστείδῃ , εἰ τὰ μάλιστα μὴ τέχνην |
ἀλλὰ δήπου ἀλαζονείαν τινὰ ἢ τοῦ δύνασθαί τι μέγα ἐπιθυμίαν ἐροῦσιν . ἀλλ ' ἡ μὲν δύναμις ἡμῖν καὶ μένουσιν | ||
γὰρ καθ ' αὑτὸν κινεῖσθαι τὸν οἶνον ἐν τοῖς κεραμείοις ἐροῦσιν , ὅταν ἐκεῖνα μετακομίζηται , καὶ εἴρηται , ὅσα |
ἀμπεχόμενον ἐν οἷς αὐτὸν κατεθάψαμεν . ” “ Τί δὲ ἔπραττον , ” ὁ Ἴων ἔφη , “ ὦ Εὔκρατες | ||
τολμῶντες τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας οὐ προσδέονται τοῦ δηλώσοντος τί νύκτωρ ἔπραττον καθ ' αὑτοὺς ἐν ταῖς οἰκίαις καὶ πῶς προσεφέροντο |
υἱῷ γὰρ ἀγαπητῷ τι πράττων πρὸς χάριν ἔρανον ἐμαυτῷ τοῦτον οἴομαι φέρειν . ὅστις δ ' ἐρυθριᾷ τηλικοῦτος ὢν ἔτι | ||
καὶ εἰ μή τι αὐτῶν ἀληθές ἐστιν , ὥσπερ οὐκ οἴομαι , οὐ πρὸς τὰς ὑμετέρας ἀγγελίας καταπλαγεῖσα καὶ ἑλομένη |
, εἴ που τῆς χώρας ταὐτὸ τοῦτο πάθος συνέβη , προσδοκῆσαι χρῆν ; ἆρ ' οἶσθ ' ὅτι νῦν μὲν | ||
ὁ πνεύμων ὁ φύσει ὑγρὸς ξηρότητος συνήσθετο , τί χρὴ προσδοκῆσαι τὰ ξηρότερα τῶν μορίων ; ὑπέρινον ἰσχναίνει ὕπνος πολύς |
δὲ συγκαλέσας τοὺς ταξιάρχους ἔλεξε τοιάδε : Ἄνδρες φίλοι , γιγνώσκομεν ὅτι νῦν ἔξεστιν ἡμῖν προτέροις τῶν ἀπόντων συμμάχων ἀρίστου | ||
καὶ νομοθετεῖν καὶ ἐπιτηδεύειν πόλιν ἅπασαν . Ἆρ ' οὖν γιγνώσκομεν ἅπαντες τὴν αἰτίαν διότι ποτὲ νῦν ἐν ταῖς πόλεσιν |
τὴν δὲ χώραν αὐτὴν οἰκῶν . σιωπὴ σιγῆς διαφέρει . σιωπὴ μὲν γάρ ἐστι κατάσχεσις λόγου , σιγὴ δὲ στέξις | ||
μέλλον κακόν . ἐπεὶ γὰρ ἦν ἤδη νὺξ βαθεῖα καὶ σιωπὴ πολλὴ καὶ ὕπνος ὁ γλυκύς , ψοφεῖ μὲν ἔξωθεν |
, ἔφη ὁ Σωκράτης , τῆς καλλίστης ἀρετῆς καὶ μεγίστης ἐφίεσαι τέχνης : ἔστιν γὰρ τῶν βασιλέων αὕτη καὶ καλεῖται | ||
τοῦτο σὺ μὲν οὐκ ἀρκῇ τοῖς σοῖς , ἀλλ ' ἐφίεσαι τῶν ἐκείνων : ἐκεῖνοι δ ' ἀρκοῦνται τοῖς ἑαυτῶν |
νομίζω κατὰ τῆς πόλεως καὶ βούλομαι , κἀκεῖνο δ ' ὑπολαμβάνω σωφρόνων ἀνθρώπων ἔργον εἶναι , ἴσην πρόνοιαν τῶν αὑτοῖς | ||
γὰρ ἄπιστον καὶ θεοῖς ἐχθρόν , οὐ μόνον ἀνθρώποις , ὑπολαμβάνω τὸν τῶν γονέων ἀμελοῦντα . ἀλλὰ νὴ Δί ' |
δῆτα ἔφησθα ἐμὸς εἶναι φίλος , ὁπότε γε τῶν ἐμοὶ πολεμιωτάτων Ἀργείων πέφηνας . τούτων δὴ τῆς ἀδικίας αὐτίκα μάλα | ||
ἔφερεν οὐκ ἐπὶ τούτων μόνον , ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν πολεμιωτάτων Καρχηδονίων . παρα - γενομένων γὰρ πρὸς αὐτὸν ἐκ |
παραγραφικὸν ἀπὸ τρόπου : διὰ τί εἰδὼς μείζονα ἀδικοῦντα ἥττονα κατηγορεῖς νῦν ; ἰστέον δὲ ὡς ὅτι πολὺ τὸ παραγραφικόν | ||
ἐξευρών , ὡς φῄς , ἐμέ , εἰσάγεις τουτοισὶ καὶ κατηγορεῖς : τὸν δὲ δὴ βελτίους ποιοῦντα ἴθι εἰπὲ καὶ |
, ] εἰ μή τιν ' ἔχων νυκτηγορίαν ; οὐκ οἶσθα δορὸς πέλας Ἀργείου νυχίαν ἡμᾶς κοίτην πανόπλους κατέχοντας ; | ||
μεγασθενής τις εἶ , φησὶν Ἰσμήνη πρὸς Πολυνείκην : σὺ οἶσθα καὶ γινώσκεις πρῶτος τὸ τῆς Ἐριννύος σθένος διαπερῶν καὶ |
τῆς οἰκίας : ἥν , ὅτι ψευδής ἐστι , ῥᾳδίως εἴσεσθε . πρῶτον μὲν γὰρ οὐχ οὕτω μετρίως ζῇ Κρίτων | ||
, ὅτι μὲν οὐδενὸς ἄξιός ἐστιν , ἐπειδὰν ἀπολογῆται , εἴσεσθε , ὅτι δὲ πονηρός ἐστιν ἐκ τῶν ἄλλων ἐπιτηδευμάτων |
τὸν λόγον ποιησαμένων , ἀλλ ' ὡς καὶ ἡμεῖς τε ἀδικοῦμεν καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰκότως πολεμοῦνται , μνησθέντας πρῶτον καὶ | ||
ὁ Κυαξάρης εἶπεν : Ἐμοῦ μὲν τοίνυν ἀκούετε ὅτι οὐκ ἀδικοῦμεν τὸν Ἀσσύριον οὐδέν : ἐκείνου δ ' , εἰ |
προσνέμει , ἀλλὰ καὶ τοῖς μὴ ἔχουσι τὰς τελείας . πράττουσι γὰρ οὗτοι , ὡς ἂν ὁ ὀρθὸς λόγος ὑπαγορεύσειεν | ||
πράττουσιν ὥσπερ οἱ χειροτέχναι . καὶ γὰρ οὖτοι μόνοι κυρίως πράττουσι : οἱ γὰρ ἀρχιτέκτονες τῷ τάττειν μόνον τὰς πράξεις |
προσποιουμένου ἅ τε ἑώρα μὴ ὁρᾶν καὶ ὧν ἤκουε μὴ ἐπακούειν , ἀλλ ' ἀνέδην ἐφιέντος πολεμοποιεῖν καὶ τὴν εἰρήνην | ||
τοῦ κοινοῦ πατρὸς μνήμην χάρισιν ἀξίαις οὕτως ἀμείψεσθε : ὃν ἐπακούειν τε τῶν λεγομένων καὶ τὰ πραττόμενα ἐφορᾶν ἡγεῖσθε . |
τῶν αἰσθήσεων ἔλεγεν ἀγάπησιν : διὰ τοῦτο γὰρ τὰς αἰσθήσεις ἀγαπῶμεν , ἵνα γινώσκωμέν τι . φαίην δ ' ἂν | ||
τὸν ψυχικὸν οἶκον ἀναπιμπλᾶσαι φιλονεικιῶν : τούτων τὴν μὲν ἑτέραν ἀγαπῶμεν χειροήθη καὶ τιθασὸν καὶ φιλτάτην καὶ οἰκειοτάτην αὑτοῖς νομίζοντες |
. . Ὅτι μὲν οὖν ἀφείθην ὑπὸ τῶν ταμιῶν , ἐπίστασθε : προσήκειν δὲ ἡγούμενος καὶ διὰ ταύτην τὴν ἀπόδειξιν | ||
μνησθῆναι , οὐδὲν δὲ δεῖ πολλῶν λόγων : σχεδὸν γὰρ ἐπίστασθε ἅπαντες ὅτι ἀληθῆ λέγω . ὅμως δὲ μάρτυρας αὐτῶν |
τὸ πλῆθος τῶν γραμμάτων : νῦν δέ , τῶν γὰρ ἐπαινούντων εἶ καὶ αὐτὸς τὸν Ἀχιλλέα , πιστεύω δόξειν εἶναι | ||
ῥᾳδίως κρατήσειν ἐπείσθη ὑπὸ καταράτων ἀνθρώπων οὓς εἶχε περὶ αὑτὸν ἐπαινούντων καὶ βοώντων ὁπότε καὶ τὸ σμικρότατον ἐκεῖνος ἀνακρούσαιτο . |
δὲ μὴ τοὺς ζῶντας μηδὲ τοὺς κυρίους ἀφαιρεῖν : ἐπεὶ κἀκείνων εἴ τις ἀφαιροίη τούτους οὐ βλαστάνει . ἰδιωτάτη δὲ | ||
καὶ οἱ ἀριθμοί , συγχωρεῖ , ἀπογιγνώσκει δὲ καὶ τούτων κἀκείνων τὸ χωριστόν , ἀδύνατα λέγων ἕπεσθαι πολλὰ τοῖς χωρίζουσιν |
κυσὶ τοῖς στιβεύουσι καὶ μεταθέουσιν . Αὐτῶν μέντοι τούτων ἄμεινον φιλοσοφεῖν οἴεσθαι χρὴ τοὺς μήτε ταῖς αἰσθήσεσιν , ὡς ἔτυχε | ||
ποταμῶν χωροῦσι παγαί ; “ ἤθελέ τις παρ ' αὐτῷ φιλοσοφεῖν : ὁ δέ οἱ σαπέρδην δοὺς ἐκέλευσεν ἀκολουθεῖν . |