| ! ! ! ! ! ] ! ! ! ' οψ ? ? ! [ πηϲεννγ ? ? [ ! | ||
| ὁ διακεκαυμένος τὴν ὄψιν : διὰ τοῦτο Αἰθίοψ , τὸ οψ μικρόν , γράφεται , νυκτάλωψ δέ , ἐπειδὴ ἀπὸ |
| ιψ , ἔτι δὲ τὰ εἰς οψ καὶ τὰ εἰς υψ , ἅπαντα μετὰ τῆς αὐτῆς περιττοσυλλαβίας κλινόμενα : περιττὸν | ||
| Κεντόριψ : παιδότριψ : χοιρότριψ : ἀμφίτριψ . Τὰ εἰς υψ σπάνια , καὶ διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφονται : |
| λιηω ? ! [ ] χρυσο [ ] ! ! αψ ? [ . . , . ! ! ! | ||
| : ταῦτα ἐπὶ τὰ ιγ τετράγωνα , γίνονται α˙ . αψ : ταῦτα μέριζε παρὰ τὰ λ τρίγωνα , γίνονται |
| ἂν εἴη τὸ ζητεῖν εἰ καὶ τὰ ὑποτακτικὰ ἐξ αὐτῆς μετείληπται . . Ὀφειλόμενόν ἐστι καὶ τῇ συντάξει τῶν ἐπιζευκτικῶν | ||
| , ἣ τέτακται ἐπὶ τῶν τὴν ἐσχάτην βοήθειαν κινούντων . μετείληπται δὲ ἀπὸ τῶν πεττευόντων , παρὰ τούτοις γὰρ κεῖταί |
| ἓν γὰρ αὐτοῦ πάντα τὰ μέλη ξυντεμῶ . . . Φθιῶτ ' Ἀχιλλεῦ , τί ποτ ' ἀνδροδάϊκτον ἀκούων , | ||
| ἐπιφέρει , κυρίως ἐκείνων τῶν ἰαμβείων ὂν , τοῦ , Φθιῶτ ' Ἀχιλεῦ . . εὐφημεῖτε μελισσονόμοι : Ἐξ Ἱερειῶν |
| λόγῳ : πέμψασα γὰρ ὡς αὐτοὺς καὶ ὑπομνήσασα τῶν ἑαυτῆς διήλλαξε . φαίνονται τοίνυν ὁμοίως τά τε οἰκεῖα καὶ τὰ | ||
| μοί ποτε Φανίαν χαλεπαίνοντα κἀκεῖνον εἰκῆ , ὥσπερ Χαρῖνος , διήλλαξε μετὰ μῆνας ὅλους τέτταρας , ὅτε ἐγὼ μὲν ἤδη |
| πόσον , πηλίκος πηλίκη πηλίκον , πόστος πόστη πόστον , ποδαπός ποδαπή ποδαπόν : οὕτως οὖν καὶ ὁ τίς ἡ | ||
| ἀνθρώποις ἢ τὸ τοῦ Σωκράτους , μηδέποτε πρὸς τὸν πυθόμενον ποδαπός ἐστιν εἰπεῖν ὅτι Ἀθηναῖος ἢ Κορίνθιος , ἀλλ ' |
| . Καν . λέ . Ὁ Κύκλωψ λήγει μὲν εἰς ωψ μέγα , κλίνεται δὲ Κύκλωπος διὰ τοῦ Π . | ||
| , ἐπὶ τὸ μέγα Ω μετέρχεται καὶ περὶ τῶν εἰς ωψ ὀνομάτων διδάσκει , τὸν Κύκλωπα κανόνα προχειρισάμενος . Καὶ |
| τὸ τίς αὐτῆς τῆς οὐσίας ἐστὶ ζητητικόν , τῶν ἄλλων πευστικῶν ζητητικῶν ὄντων τῶν περὶ τὴν οὐσίαν , εἰκότως ὡς | ||
| , πευστικὸν δὲ τὸ ποῦκαὶ . ἐπεὶ τὰ μονοσύλλαβα τῶν πευστικῶν , προσθέσει τοῦ ο ἀοριστούμενα , βαρύνεται , οὐκ |
| καὶ Σαμαρείτης : ταῦτα γὰρ ἀπὸ τῶν εἰς α καθαρὸν ληγόντων παρῆκται . Ὤρικος , πόλις ἐν τῷ Ἰονίῳ κόλπῳ | ||
| Ἡ αἰδώς : ἔστι μὲν καὶ αὐτὴ τῶν εἰς Σ ληγόντων : ἔχει δὲ πρὸ τοῦ Σ τὸ Ω μέγα |
| πυρετῶν ὁμοίωϲ ξυνεχέων καὶ διαλειπόντων . αὐτίκα γὰρ ξυνεχὴϲ ἔϲτιν οἷϲιν ἀρχόμενοϲ ἀνθεῖ καὶ ἀκμάζει μάλιϲτα καὶ ἀνάγει ἐπὶ τὸ | ||
| ἐϲ τὰ αὐτὰ παλινδρομέεϲ . ὀξύτατα δὲ θνῄϲκουϲι τῶνδε , οἷϲιν οὐδὲν ἐκκρίνει , ὁκόϲοι δὴ θνῄϲκουϲι : οἱ πλεῦνεϲ |
| τὸν κατὰ τὸν ἐμόν . λέγε . [ Ἐπὶ ἄρχοντος Πολυκλέους , μηνὸς βοηδρομιῶνος ἕκτῃ ἐπὶ δέκα , φυλῆς πρυτανευούσης | ||
| ἐμὲ περὶ ὑμῶν αὐτῶν ἐλέγετε κακῶς : ἔπειτα καὶ περὶ Πολυκλέους , ᾧ νυνὶ βοηθεῖτε , πάντ ' εἴρηκα πρὸς |
| οἷα τυράννου συγγράφων , ἐς μίμημα τῶν Δημοσθένους , Φιλιππικοὺς ἐπέγραφεν . ἔθεον δὲ οἱ μὲν ἐπὶ ἵππων , οἱ | ||
| τὴν γραμματικὴν καὶ τὴν ῥητορικήν . ὅθεν κἀν τῷ ἀκροατηρίῳ ἐπέγραφεν : “ ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω ” . τὸ δὲ |
| χυλοῦ δὲ ἡ ὀσμὴ ποῖος ἑκάτερος καὶ πῶς ἔχων . Ἐκεῖνο δ ' οὖν φανερὸν ἐκ τῶν εἰρημένων ὅπερ ἐξ | ||
| καίτοι τοῦτο μάλιστα ἐν τοῖς ἔργοις τοῦ θεοῦ ζητητέον . Ἐκεῖνο δὲ ἄτοπον συμβαίνει καὶ τούτῳ τῷ λόγῳ καὶ τοῖς |
| : οὐ φοβοῦμαι , οὐ παραχωρῶ ἐμμέλειαν : τὴν εὐρυθμίαν φέναξ : ἀπατεών πρόσχημα : μόνον σχήματι καθίσας , μηδὲν | ||
| τριπλάσιον Κλεωνύμου παρέθηκεν ἡμῖν : ὄνομα δ ' ἦν αὐτῷ φέναξ . Ταῦτ ' ἄρ ' ἐφενάκιζες σὺ δύο δραχμὰς |
| πολεμίους ἔθει : καί οἱ καὶ ἐς τοὺς Λακεδαιμονίους ἔπεισιν ἐκβοῆσαι τοσόνδε : ‚ ἀλλ ' οὔ τοι τὸν πάντα | ||
| τῶν ἐπὶ τὸ βῆμα ἀναβάντων : ” τοὺς δὲ δικαστὰς ἐκβοῆσαι , “ Κατάβα , κατάβατουτέστι ” κατάβηθι . ὁ |
| ΕΥ ΜΑΛΑ ΟΙΣΘΑ . Ὅτι τὸ οἶσθα οὕτω κανονίζεται , εἴδω τὸ γινώσκω , ὁ μέλλων εἴσω , ὁ μέσος | ||
| . Ἡσίοδος ἐκ τοῦ ἥσις ἡ εὐφροσύνη , καὶ τοῦ εἴδω τὸ λέγω γίνεται Ἡσίοδος , ἐκβολῇ τοῦ ι καὶ |
| ἀναγκάζεται ἔχειν τριγένειαν , ἐπειδὴ πευστικόν ἐστι , τὰ δὲ πευστικὰ ἐν τριγενείᾳ παραλαμβάνονται , οἷον ποῖος ποία ποῖον , | ||
| οὐδέτερον τὸ τί , ἐπειδὴ πευστικόν ἐστι , τὰ δὲ πευστικὰ ἐν τριγενείᾳ παραλαμβάνονται , οἷον ποῖος ποία ποῖον , |
| ταῦτα . Ὄγδοον κεφάλαιον , διὰ τί τὰ τοῦ Ἀφθονίου Προγυμνάσματα τῶν Ἑρμογένους καὶ τῶν λοιπῶν προτετίμηται : καί φαμεν | ||
| . Εἰ δέ τις ἀποροίη , τί μὴ καὶ τὰ Προγυμνάσματα τῆς αὐτῆς ἐπιγραφῆς τῷδε τῷ λόγῳ ἔτυχε , ῥητέον |
| τὸ οὐδέτερον , εἰς ως ἔχει : τὸ βεβῶς , βε - βῶτος , καὶ τὸ βεβῶς : ὁ γεγῶς | ||
| τόνδε τὸν τρόπον : βῆτα ἄλφα βα , βῆτα εἶ βε , βῆτα ἦτα βη καὶ οὕτω δι ' ὅλων |
| εἰς μαι λήγοντος ἐνεργητικὸν ἔστιν παραδέξασθαι , ἐὰν μετὰ τῆς καταλήξεως συντρέχῃ καὶ τὰ τῆς συντάξεως , ἵσταμαι ὑπὸ σοῦ | ||
| ἦν τὸ ἐντελὲς ἠόαΑἱ . ἀποκοπαί , ἐὰν τύχωσι πτωτικῆς καταλήξεως , κλίνονται , μάκαρ , μάρτυρ , γηράντεσσι τοκεῦσιν |
| τύπτομαι . παρεπιγραφή : συγκέκυφε γὰρ καὶ ὑπὸ τῶν διωκόντων τύπτεται . Γ καταστρέφεις ] δουλοῖς . Γ καταστρέφεις ] | ||
| οὐ μὰ Δία νηί , οὐ γὰρ ἔτι τοῖς κύμασι τύπτεται , ἀλλὰ ἐν πολλῷ τῷ πεδίῳ λόφῳ τινὶ ἀνεστῶτι |
| ὑπὸ χθόνα τάξιν ἔχουσα καὶ δυσήλιον κνέφας . πρόσωθεν ἐξήκουσα κληδόνος βοὴν ἀπὸ Σκαμάνδρου , γῆν καταφθατουμένη , ἣν δῆτ | ||
| ὁρᾶις . τί σοι λέγω ; οὐ γὰρ μιᾶς σε κληδόνος προθυμίαι μετῆλθον ἀλλὰ μυρίων ὑπ ' ἀγγέλων . ἔριν |
| σ μετὰ τοῦ α ψιλοῦ τρέπεται καὶ διὰ τῶν δύο ττ λέγεται Ἀττικῶς . σημαίνει δὲ τὸ τινά ψιλούμενον , | ||
| ] ? ? [ ] ἀνδρὸς παρὰ τὸν ἀδελφὸν αὐτὸν ττ ? [ ! ] ? [ ] οὐ παντὸς |
| καὶ Ὀδυσσῆος πυκιμήδεος , ὅς νύ τοι ἄγχι αὐτὸς ἐγὼν ἕστηκα θεοπροπίης ἕνεκ ' ἐλθών . Ἀλλ ' ἐλέαιρε τάχιστα | ||
| φυλάττουσι τὸ ω ἐπὶ τῆς γενικῆς : ἀπὸ γὰρ τοῦ ἕστηκα Ἰωνικῷ ἔθει ἀποβολῇ τοῦ κ , ἕστηα , καὶ |
| πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται . ὁ δ ' ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσί ; ὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος | ||
| τὸν πρωκτὸν ἠχεῖν ὑπὸ βίας τοῦ πνεύματος . σάλπιγξ ὁ πρωκτός ἐστιν ἄρα τῶν ἐμπίδων . ὦ τρισμακάριος τοῦ διεντερεύματος |
| τῆς νόσου ἐπικληθείς . καὶ ῥᾷον ἐδόκει ἤδη ἔχειν ὁ Εὐκράτης καὶ τὸ νόσημα τῶν συντρόφων ἦν : τὸ ῥεῦμα | ||
| . ὅτι μὲν οὐκ οἰκόσιτος ἦν χθές , οἶσθα : Εὐκράτης γάρ με ὁ πλούσιος ἐντυχὼν ἐν ἀγορᾷ λουσάμενον ἥκειν |
| εἴσῃ , γνώση : μαθήσῃ : παρὰ τὸ εἴδω τὸ γινώσκω : σημαίνει δὲ τὸ εἴδω , ζ : εἴδω | ||
| γνώσκω : καὶ πλεονασμῷ τοῦ γ , καὶ διπλασιασμῷ , γινώσκω . Γνώμη , νοῶ νοήσω νοήμη , καὶ συναλοιφῇ |
| , δέδεικται δὲ μηθὲν τούτων διδασκόμενον , οὐθέν ἐστι τὸ διδασκόμενον . Καὶ ἄλλως : εἰ διδάσκεταί τι , ἤτοι | ||
| ἐστιν , οὐ διδάσκεται τὸ σῶμα . δεῖ γὰρ τὸ διδασκόμενον ἢ αἰσθητὸν εἶναι ἢ νοητόν , μηθέτερον δὲ ὂν |
| ἦν κατὰ τύχην ἱδρυμένον , ἰδών τ ' ἐπιθύοντα τὸν νεωκόρον , πρὸς τῆς Ἀθηνᾶς καὶ θεῶν , τίνος , | ||
| ] ὄτευ ? ζώεις . Κύδιλλ ' , ἰοῦσα τὸν νεωκόρον ? ? ? ? βῶσον . οὐ σοὶ λέγω |
| τὸ σμήχω ἔχει τὴν παραλήγουσαν φύσει μακράν . τὸ δὲ τρέχω ἔχει Ε , καὶ τὸ ἄρχω Α . Τὰ | ||
| : Καὶ σκόπει ὅπως ὑψώσῃς . . μέλπω μολπάζω ὡς τρέχω τρόχω τροχάζω . . εἰς νέωτα . . . |
| μὴ παρ ' ὄνομα εἴη : τρέμω νέμω δέμω τέμω γέμω χρέμω βρέμω . σεσημείωται τὸ κρεμῶ περισπώμενον , ὁμοίως | ||
| ἡμῖν δεδήλωται . μετά γέ τοι τὴν τεκνοκτονίαν Ἡρακλῆς φησι γέμω κακῶν δὴ κοὐκέτ ' ἔσθ ' ὅποι τεθῇ . |
| ἥτις ἀναφύει ἅμα τῷ φανῆναι τοὺς τέττιγας . λέγεται δὲ πρὼξ καὶ ἡ δρόσος . πρῶκας : πρωϊνὴν δρόσον . | ||
| πρὼξ καὶ ἡ δρόσος . πρῶκας : πρωϊνὴν δρόσον . πρὼξ ἡ δρόσος ἀπὸ τοῦ πρωΐ πέμπεσθαι . οὐ Δᾶν |
| δὲ λέγῃ τὸν χρυσὸν νητόν , οἷον τὸν σεσωρευμένον . νῆϊς τῆς προτέρας περισπωμένης σημαίνει τὸν ἄπειρον , κατὰ στέρησιν | ||
| ε , ἴς , καὶ μετὰ τῆς νη στερήσεως , νῆϊς . Νῆσσα . παρὰ τὸ νέω τὸ κολυμβῶ , |
| περισπωμένως τὴν γνώμην σημαίνει . ἀρχὴ τοῦ γ γαμήλιον καὶ ἐπιθαλάμιον διαφέρει . ἐπιθαλάμιον γάρ ἐστι τὸ ἐπὶ θαλάμῳ τῆς | ||
| ὁ ταχὺ ἀποκείρασθαι ἐφθακώς . γαμήλιον αὐτὸς ὁ γάμος , ἐπιθαλάμιον τὸ ἐπὶ τῷ γάμῳ γραφὲν ποίημα . γέλως ὁ |
| σφισιν οὐ πείθομαι , πειθέσθω δὲ ὅστις τὰ Ἐπιδαυρίων οὐ πέπυσται . τὸ δ ' ἐπιφανέστατον Ἀργείοις τῶν Ἀσκληπιείων ἄγαλμα | ||
| ' ἐνὶ μεγάρῳ : μήτηρ δ ' ἐμὴ οὔ τι πέπυσται , οὐδ ' ἄλλαι δμῳαί , μία δ ' |
| , ἕτερος δὲ τῶν ἐμπειροτάτων ὅσα μὴ γνώριμα παρελ - θὼν ἀναδιδάσκει : τὰ γὰρ πλεῖστα διὰ συμβόλων ἀρχαιοτρόπῳ ζηλώσει | ||
| Ἀλκιβιάδης ἐπαγγειλαμένου τὰ περὶ Πύλον Κλέωνος , καὶ ἐπανελ - θὼν ὁ Κλέων κρίνει αὐτὸν βλάβης , ἀνακόλουθον γὰρ τὸ |
| καθ ' ὁδὸν συναντήματα . . ἡ μαντικὴ διαιρεῖται εἰς ὀνειροκριτικὸν , εἰς οἰωνοσκοπητικὸν , εἰς ἡπατικὸν καὶ εἰς θυτικόν | ||
| δὲ τοῦτο μὲν οὐκ ἔστιν ὅ τι βιβλίον οὐκ ἐκτησάμην ὀνειροκριτικὸν πολλὴν εἰς τοῦτο φιλοτιμίαν ἔχων , τοῦτο δὲ καὶ |
| ἐστινἄλλως . τε αἱ δύο προσώπων ἐμφατικαὶ συνθέσεις καὶ ἐξ ἑνικῆς συνθέσεως πλῆθος ὑπαγορεύουσιν καὶ ἐκ πληθυντικῶν ἓν παρεμφαίνουσιν : | ||
| οὖν Ἀρίσταρχον ἐπιμέμφεσθαί φασι τὰ σχήματα , καθὸ ἀφ ' ἑνικῆς συντάξεως τῆς ἑαυτόν πληθυντικὴ ἐγένετο ἡ ἑαυτούς , μάρτυρά |
| ἐς τὸν Ἀρχηγέτην , Ναξίων τὸν θεόν , ὡς χάρακα θησόμενος ἐνταῦθα καὶ ἀποπειράσων τοῦ Ταυρομενίου . ὁ δὲ Ἀρχηγέτης | ||
| τόν γε βασιλέα καὶ τὸν εὐνοῦχον κατὰ πάρεργόν τι παιδιὰν θησόμενος , εἰ βούλοιτο . [ , . γαῦρος παιδιά |
| . τύπτοις : πᾶν ῥῆμα εἰς μι λῆγον τροπῇ τῆς μι εἰς ς τὸ δεύτερον ποιεῖ , λέγοιμι λέγοις , | ||
| τὸ ω εἰς η ποιοῦσι ῥήματα εἰς μι πλεονασμῷ τῆς μι συλλαβῆς ἐπὶ τέλους : οὕτω φασὶ καὶ ἀπὸ τοῦ |
| οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἐγγύτατα : καὶ ἔτι παρὰ τὸ ἀνώτερος ἐπίρρημά τι τὸ ἀνώτερον , οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἀνώτατα : | ||
| , πάνυ τιμίων . τὸ γὰρ “ ἐρι - ” ἐπίρρημά ἐστιν ἐπιτάσεως , ὡς τὸ “ ἐρίηρες ” καὶ |
| εἰ μὴ τὸ ποππύσδεν καὶ μόνον . καλάμη δὲ τὸ περιλειπόμενον τοῦ σίτου καλαμῶδες καὶ τῆς κριθῆς . ταύτην δὲ | ||
| καὶ ἀνθυφαιρουμένου ἀεὶ τοῦ ἐλάσσονος ἀπὸ τοῦ μείζονος , τὸ περιλειπόμενον μετρήσει ποτὲ τὸ πρὸ ἑαυτοῦ διὰ τὸ μὴ εἶναι |
| ἡμᾶς ἀκροᾶσθαι . Καὶ ἐγὼ ἀκούσας εἶπον : Ὦ καταγέλαστε Ἱππόθαλες , πρὶν νενικηκέναι ποιεῖς τε καὶ ᾄδεις εἰς σαυτὸν | ||
| , ἦ δ ' ὅς , ὅτι ἐρυθριᾷς , ὦ Ἱππόθαλες , καὶ ὀκνεῖς εἰπεῖν Σωκράτει τοὔνομα : ἐὰν δ |
| ] σιμιαιαι ! [ ! ] ἐξαΐσσων [ ] μυχον ημ [ ! ! ! ! ! ] πείρασιν ἄντρου | ||
| ! ! ! [ ! [ ] ! ! ! ημ ? ! [ ] αττειν [ ] ! τεμε |
| τὸ Ζεύς , οὐ κλίνεται διὰ τοιαύτην αἰτίαν πᾶν ὄνομα μονοσύλλαβον εἰς ς λῆγον ὀξύτονον καὶ διὰ καθαροῦ τοῦ ος | ||
| ἐγκλινομένων εἰ σπονδειακὴ προηγεῖται λέξις ἢ τροχαϊκὴ , εἰ μὲν μονοσύλλαβον εἴη τὸ ἐπιφερόμενον ἐγκλιτικὸν , ὥσπερ ἐθέμην , ἐγκλίνεται |
| τέλος σκοποῦντες ἄνθρωποι , οὕτω καὶ τὰς γραφὰς κατὰ τῶν δρασάντων ἐργάζονται : ὁ συλλογισμὸς ὁ παρὰ τοῦ κατηγόρου συνάγει | ||
| τῆς ψυχῆς κινδυνεῦσαι . Τούτων δὲ ἃ μᾶλλον εἰκὸς ἦν δρασάντων , οἱ μὲν ἐπὶ τοῖς ἱματίοις διαφθείραντες αὐτοὺς οὐκ |
| , ὅθεν καὶ ἀφ ' ἑαυτοῦ ἄρχεται καὶ εἰς αὐτὸ λήγει . Καὶ ὅτι Φοινίκων ἐστὶν εὕρεμα : οἱ δὲ | ||
| ἀπὸ τῶν αὐτῶν ἄρχεται , οὕτως αὕτη εἰς τὸ αὐτὸ λήγει , διὸ καὶ ταύτην ἔχει τὴν προσηγορίαν ἀντιστρέφουσα τὴν |
| γὰρ αἵδε εἰσὶν ἐκ κρίκων τινῶν κεχαλκευμέναι δι ' ἀλλήλων διαβεβλημένων , καὶ τοῦτο ἀπ ' ἀρχῆς μέχρι τέλους : | ||
| ἀδοξίας ἐπὶ τούτου οὐκ ἔσται : διαφέρει δὲ τοῦτο τῶν διαβεβλημένων , καθὸ ἐκεῖ μὲν οὐδείς ἐστι λόγος ἀπὸ τούτων |
| λέγει . πάλιν δὲ φῶς ἐγένετο αὐτοῖς ἀπὸ τῆς ἡμετέρας φω - νῆς : ἄνευ γὰρ κιθάρας ἢ ἄνευ ἀνδρὸς | ||
| ἀκαμαντοχάρμαν μετὰ τοῦ ν , ἢ διὰ τὴν ἐπαλληλίαν τῶν φω - νηέντων , ἐπεὶ εἰ οὕτω ἐγένετο ὦ ἀκαμαντοχάρμα |
| ὄνομα συμφορᾶς γέμον διπλῆς . Οἴμοι . τί τοῦτο ; λέξον , οὗ δέομαι , γέρον . Ἐκ τοῦ τόπου | ||
| . ἔλαβε . ἀφείλκυσεν εἰς ἑαυτὸν . ὦ ἄγγελε . λέξον . ναῶν ] ἀπὸ . αἳ ] νῆες Περσικαὶ |
| . ἢ τὸ δίστεγον [ οἷον δύο διῆρες ὡς μόνον μονῆρες ] ἀπὸ τοῦ δίς † καὶ δύο ὥστε τῆς | ||
| τῶν ἐκ μικροῦ κερδαίνειν σπουδαζόντων . ἐρίθακος δέ ἐστιν ὄρνεον μονῆρες καὶ μονότροπον . Μέλιτος μυελός : ἐπὶ τοῦ ἄγαν |
| φίλιον ἐν δόμοις : θάνατος οὐ πόρσω . βοᾶι φόνου φροίμιον στενάζων ἄναξ . ὦ πᾶσα Κάδμου γαῖ ' , | ||
| ἐγώ νιν οἷδα καὶ σὺ χοἰ πεπονθότες . Μενέλαε , φροίμιον μὲν ἄξιον φόβου τόδ ' ἐστίν : ἐν γὰρ |
| . . παρὰ τὸ στρέφω : γίνονται γὰρ τὰ εἰς ιξ ὀνόματα ἀπὸ τῶν εἰς ος , ὡς φοινὸς φοῖνιξ | ||
| μος μα [ [ ] ! λίας ? δ ' ιξ [ [ ] γειαπολλ ? ? [ [ ] |
| σχοινία παρὰ τὸ οἴω τὸ κομίζω οἶσα καὶ τροπῇ τοῦ διχρόνου εἰς δίχρονον καὶ ἰωνικῶς οὖσα . ἢ τὰ ἀπὸ | ||
| γάρ ἐστιν ὁ λέγων : τὰ εἰς Σ λήγοντα μετὰ διχρόνου ἀποβολῇ τοῦ Σ τὸ οὐδέτερον ποιοῦντα συνεσταλμένον ἔχουσι τὸ |
| . Σκολύθριον Πλάτων τίθησιν ἀντὶ τοῦ ὑφ ' ἡμῶν λεγομένου ὑποποδίου , ὑπὸ ποιητῶν δὲ ὑποθρονίου . Πλάτων : „ | ||
| Ἤτοι ὑποποδίου ἤγ . θρόνους . . θρόνου . . ὑποποδίου . . . στάμνου : Κεράμου . . κατεαγότος |
| ] δ ' εἰρήνη ? ποτ ' , ὦ Ζεῦ δέϲποτα , [ διάλυϲιϲ ] ! [ ! ! ] | ||
| τῶν κατὰ τὸν βίον . πλουτεῖμ πένεϲθαι δεῖ δικαίωϲ , δέϲποτα , τὸ κακῶϲ ἀκοῦϲαι [ ] πάλιν ἐπίϲταϲθαι καλῶϲ |
| ἐξ αὐτοῦ αἰανὸς ὁ σκοτεινός , καὶ ἀπὸ τοῦ ω θρηνητικοῦ ἐπιρρήματος οἰμώζω καὶ ἐξ αὐτοῦ οἰμωγὴ ὁ θρῆνος , | ||
| Αἰαίην δ ' ἐς νῆσον . ἀπὸ τοῦ αἲ αἴ θρηνητικοῦ ἐπιρρήματος : λέγουσι τῆς Κίρκης τὴν νῆσον πλησίον εἶναι |
| γίνεται ζῷον κροκοδείλῳ χερσαίῳ παραπλήσιον ἰδεῖν : μέγεθος δὲ αὐτῷ κυνιδίου Μελιταίου εἴη ἄν . περίκειται δὲ ἄρα φολίδα τραχεῖαν | ||
| μὴ ἔχοντα δὲ ὅτε δεῖ ἔχειν , ὡς ἐπὶ τοῦ κυνιδίου εἰρήκαμεν . ὁ γὰρ λίθος οὐ λέγεται εἶναι τυφλός |
| μονοσύλλαβον , ὥσπερ παρὰ τὸ φέρω φὲρ καὶ φὸρ καὶ ἐπεκτάσει τοῦ ο εἰς ω φώρ , ὁ λῃστής , | ||
| εἰς δεύτερον μέλλοντα , κατὰ μετάθεσιν τοῦ ά , καὶ ἐπεκτάσει τοῦ ε πραθέειν . . Τὸ ΚΕΑΤΟ Ἰωνικόν ἐστιν |
| παράθεσιν ποιεῖται . καὶ πρόδηλα μὲν τὰ ἀπὸ λειπούσης φωνῆς συντεθειμένα , ὡς ἔχει τὸ λεοντόφωνος , Μηνόδωρος , κυνόδηκτος | ||
| καὶ ἀμένης ἀμένητος : ταῦτα γὰρ παρ ' οὐδετέρων εἰσὶ συντεθειμένα , φημὶ δὴ παρὰ τὸ μέλος καὶ τὸ μένος |
| μόριον εἶναι τὴν ῥητορικήν , ἀλλ ' αὐτὸν λέληθα οὔπω ἀποκεκριμένος , ὃ δὲ ἐπανερωτᾷ , εἰ οὐ καλὸν ἡγοῦμαι | ||
| οὖν , ἂν ἐγὼ τοῦτο ἀποκρίνωμαι , τὸ ἐρωτώμενόν τε ἀποκεκριμένος ἔσομαι καὶ ὀρθῶς , καὶ οὐ μή ποτε ἐλεγχθῶ |
| , πρὸς τῶν θεῶν , ὃ φέρει μετὰ σοῦ τὸ παιδάριον τουτί ; φράσον . Καὶ τοῦτ ' ἀναθήσων ἔρχομαι | ||
| οἱ πολέμιοι διαθεῖεν . πρὸς δὲ τούτοις μεθ ' ἡμέραν παιδάριον ἀστὸν εἰσπέμψαντες διὰ τὸ γείτονες εἶναι καὶ ὅμορον τὸ |
| Λέγομεν δέ , καὶ ἡ μετοχὴ τοῦ δευτέρου ἀορίστου ἀεὶ συνάρχεται τῇ τοῦ πρώτου : ἦν οὖν τὸ ἀκόλουθον ἀπὸ | ||
| ἐναλλάσσεται . . τά τε ὁμοιοκατάληκτα κατὰ τρίτα πρόσωπα οὔποτε συνάρχεται , ἡμῶνὑμῶνσφῶν , ἐμέσέἕ , καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων |
| : τρύξ : πτύξ : λύγξ : λύξ . Ἐς ωξ μονοσύλλαβον διὰ τοῦ ω μεγάλου γραφόμενα ὀλίγα ἐστὶν , | ||
| : φλόξ : ζόρξ : δόρξ : ὥσπερ καὶ εἰς ωξ μέγα : τὸ βώξ : πτώξ : καὶ ῥώξ |
| . Ἄρξαι δὴ ἐμεῖν . βαβαί . πρῶτον τουτὶ τὸ μῶν , εἶτα μετ ' αὐτὸ ἐξελήλυθεν τὸ κᾆτα , | ||
| ἕκαστον αὐτῶν ἐστιν . Ναί . Ὁ δὲ ἑκάστων ἀριθμὸς μῶν ἄλλο τι ἢ μέρη ἐστίν ; Οὐδέν . Ὅσα |
| μέλαν μεταβαλλόμενον , οὕτως ἀπὸ τοῦ περυσινοῦ πάθους εἰς τὸ τητινόν , οὐ καθὸ ἀπὸ πάθους εἰς πάθος ἡ μεταβολὴ | ||
| ; Νὴ Δί ' , ὦ Λυκῖνε , γράμμα ἐστὶν τητινόν τι τῶν ἐμῶν κομιδῇ νεοχμόν . Ἤδη γάρ τι |
| γὰρ ἔνερθεν γῆς ὀλέσας ψυχὴν κείσομαι ὥστε λίθος ἄφθογγος , λείψω δ ' ἐρατὸν φάος ἠελίοιο : ἔμπης δ ' | ||
| μὴ θανοῦμαί γ ' : εἰ δὲ μή , οὐ λείψω ποτέ . ὡς τοῦτ ' ἄραρε κοὐ μενῶ πόσιν |
| φθόγγων τάσεις ἑπτὰ εἶναι συμβέβηκεν , ὀξύν , βαρύν , περισπώμενον , δασύν , ψιλόν , μακρόν , βραχύν . | ||
| : ἐθελόντην : ἑκόντην ἡμῖν τὸ ὅρκιον : τὸ ἐχρῆν περισπώμενον οὐκ ἐπίῤῥημα ἀλλὰ ῥῆμα , καθὰ φησὶν ὁ τεχνικὸς |
| πτῶκας διώκων οὐδέτερον καταλαμβάνει : αὕτη δημώδης καὶ δήλη . Ὁδοῦ παρούσης τὴν ἀτραπὸν ζητεῖς : ἐπὶ τῶν καταλιμπανόντων τὰ | ||
| σκωπτόντων αὐτὸν τῶν κωμικῶν εἰς παροιμίαν ἦλθε τὸ γελοῖον . Ὁδοῦ παρούσης , τὴν ἀτραπὸν μὴ ζήτει : ἐπὶ τῶν |
| ἀγαθοποιοὶ μεσουρανοῦντες ποιοῦσι δικαιοκρισίαν . τὸ δὲ δῦνον ἔστω ὁ ἐναγόμενος , καὶ ἐκ τῶν εἰρημένων ἐπὶ τοῦ ὡροσκόπου σχηματισμῶν | ||
| ἀγαθοποιοὶ μεσουρανοῦντες ποιοῦσι δικαιοκρισίας . τὸ δὲ δῦνον ἔστω ὁ ἐναγόμενος , καὶ ἐκ τῶν εἰρημένων ἐπὶ τοῦ ὡροσκόπου σχηματισμῶν |
| πλασάμενοι γράμματα καὶ ταῦτα παρασκευάσαντες ἀναδοθῆναι σφίσιν ὑπ ' ἀνδρὸς ἀγνῶτος καθημένοις ἐν ἀγορᾷ , ὡς διῆλθον αὐτά , παίοντες | ||
| καὶ ἀγνώς ὀξύνονται , τὸ δὲ ἱδρῶτος καὶ ἀπτῶτος καὶ ἀγνῶτος προπερισπῶνται : καὶ πάλιν τὸ μὲν ἱδρῶτες καὶ ἀπτῶτες |
| περὶ τοὺς ὀδόντας , κατὰ τὸ ποσὸν καὶ τὸ ποιὸν αῦτῶν καὶ τὰ συμπτώματα ἐπεγείρεται . καὶ οἱ μὲν θερμότεροι | ||
| περὶ τοὺς ὀδόντας , κατὰ τὸ ποσὸν καὶ τὸ ποιὸν αῦτῶν καὶ τὰ συμπτώματα ἐπεγείρεται . καὶ οἱ μὲν θερμότεροι |
| Κῶον : λῶον οὐ μονογενῆ : τὸ ᾠὸν περὶ τόνον διαλλάξαν τὴν γραφὴν ἐφύλαξεν : λέγεται δὲ καὶ ἐν διαλύσει | ||
| ἔνδος γὰρ λέγεται πολλάκις καὶ ἔνδοι : τέσσαρσιν οὖν διαφοραῖς διαλλάξαν , οὐδὲν θαυμαστὸν εἰ καὶ κατὰ τόνον διήλλαξεν : |
| τοῦτό γέ ἐστι παρὰ τοῖς Ἕλλησιν , ἀλλὰ νεωστὶ εὑρέθη πεμφθὲν ἐκ τῶν βαρβάρων . ἐκεῖνοι γὰρ ἀπεστερημένοι τῆς παιδείας | ||
| . Ἀπέστω δὲ καὶ τῶν λαμβανόντων μεμψιμοιρία , καὶ τὸ πεμφθὲν ὁποῖον ἂν ᾖ , μέγα δοκείτω . οἴνου ἀμφορεὺς |
| τοῦ ὄνου σύμβολον διασῴζειν καὶ σύρειν : σὺ δέ μοι ἐλήλυθας ἐξ ἐκείνου τοῦ καλοῦ καὶ χρησίμου ζῴου ἐς πίθηκον | ||
| πῶς τί ποτ ' ἐφλυάρησα τὰ ἐπελθόντα μοι ; φθονῶν ἐλήλυθας , τεταπεινωμένος , ὅτι σοι ἐξ οἴκου φέρεται οὐδέν |
| ἁπλᾶ μὲν ὄντα περισπῶνται , οἷον βοῦς νοῦς πλοῦς χροῦς θροῦς θυγατριδοῦς ἀδελφιδοῦς χαλκοῦς χρυσοῦς πλακοῦς Σιμοῦς , χωρὶς τοῦ | ||
| χροῦς , χοῦς , νοῦς , πλοῦς , φλοῦς , θροῦς , χαλκοῦς , Σιμοῦς , ἀργυροῦς , σεσημειωμένου τοῦ |
| νέκταρ ἢ ὃ τὸ θεῖον κομίζεται ; Κομίζεται δὲ τὸ ὑποβεβηκὸς νοῦ λόγον : νοῦς δὲ ἑαυτὸν ἔχει ἐν κόρῳ | ||
| περὶ τῶν ὑποπιπτόντων τῇ μαίᾳ . τούτων δὲ κατὰ τὸ ὑποβεβηκὸς τὸν μὲν περὶ τῆς μαίας εἴς τε τὸν περὶ |
| αὖθις ? ? [ * ἐκαλεῖτο ] δὲ Πολτυμβρία ἀπὸ Πόλτυος τοῦ [ ] βασιλέως [ ] ? [ ] | ||
| ἠιόνος τῆς Αἰνίας Σαρπηδόνα , Ποσειδῶνος μὲν υἱὸν ἀδελφὸν δὲ Πόλτυος , ὑβριστὴν ὄντα τοξεύσας ἀπέκτεινε . καὶ παραγενόμενος εἰς |
| δὴ καὶ ἀσαφῆ τὰ τῶν χρησμῶν ἐστιν καὶ πολλοὺς ἤδη ἐξηπάτηκεν . Ὁμήρῳ μὲν οὖν ἀσφαλὲς ἦν ἴσως πορεύεσθαι παρὰ | ||
| ' αὐτῷ γέγονεν τὰ δεινότατα καὶ τὰ αἴσχιστα . ὑμᾶς ἐξηπάτηκεν , ἀδοξεῖ , [ δικαίως ἀπόλωλε , ] κρίνεται |
| τῷ αὐτῷ προσώπῳ ἐστὶ τὰ τῆς διαθέσεως καὶ τὰ τοῦ ἀντωνυμικοῦ προσώπου , ἢ ἐν ἑτέρῳ προσώπῳ καταγίνεται ἡ ἐκ | ||
| δύο τρίτα ποιήσει , λέγω ἓν μὲν τὸ ἐκ τοῦ ἀντωνυμικοῦ πρόσωπον , ἕτερον δὲ τὸ ἐκ τοῦ ῥήματος . |
| ἃ δ ' οὐδέτερα . ὀρθὰ μὲν οὖν ἐστι τὰ συντασσόμενα μιᾷ τῶν πλαγίων πτώσεων πρὸς κατηγορήματος γένεσιν , οἷον | ||
| , τάχα καὶ τῆς ἐπιρρηματικῆς ὁμοφωνίας συλλαμβανομένης τῷ λόγῳ : συντασσόμενα γὰρ τὰ ὁριστικὰ μετὰ τοῦ ἵνα ἐνδείκνυται τὸ τοπικὸν |
| ΕΖΗΘ τετραγώνου , ἥμισυ δείκνυται ἐν ἐκείνοις τοῦ ἡμίσεος τοῦ περιγραφομένου τετραγώνου : ὁμοίως καὶ τὸ λοιπὸν τὸ ΖΗΘ τρίγωνον | ||
| τὰ ι , γίνονται ιζ : ἔσται ἡ διάμετρος τοῦ περιγραφομένου κύκλου ιζ . Ἑξάγωνον δὲ μετρήσομεν οὕτως . ἐὰν |
| καὶ γρῖφος . τὸ μὲν παιδιὰν εἶχεν , ὁ δὲ γρῖφος καὶ σπουδήν : καὶ ὁ μὲν λύσας γέρας εἶχε | ||
| ὄν δοξαστόν ἄγνοια μὴ ὄν ἄγνωστον◄ παίδων αἰνίγματι . Κλεάρχου γρῖφος αἶνός τίς ἐστιν ὡς ἀνήρ τε κ ' οὐκ |
| . καὶ συνθέτως τὸ μὴ κοεῖν μακκοᾶν ἔλεγον . ὅθεν θυοσκόος ὁ μάντις , ἀπὸ τῶν θυομένων κοῶν , καὶ | ||
| καὶ ἀτασθαλίῃσιν ἀεικέα πότμον ἐπέσπον . αὐτὰρ ἐγὼ μετὰ τοῖσι θυοσκόος οὐδὲν ἐοργὼς κείσομαι , ὡς οὐκ ἔστι χάρις μετόπισθ |
| [ ἐλήλυθ ] ' ὕϲτερο [ ] [ ] ! οιον ἐπι ? [ ] ϲ ? , [ νὴ | ||
| καὶ τοῦ τρίτου [ ] [ προσώπου ] [ ] οιον δὲ κλ [ ] σι 〚 κα 〛 καθ |
| τοῦτο συναιρεθέντα τὴν πρώτην τῶν περισπωμένων ἐποίησαν συζυγίαν : ἀντλέω ἀντλῶ , ποιέω ποιῶ , πονέω πονῶ : ἔχει δὲ | ||
| διὰ τί ἀντλεῖ : τὸν δ ' εἰπεῖν , ” ἀντλῶ γὰρ μόνον ; τί δ ' ; οὐχὶ σκάπτω |
| γονεῖς . Θάλασσα καὶ πῦρ καὶ γυνὴ τρίτον κακόν . Θέλων καλῶς ζῆν μὴ τὰ τῶν φαύλων φρόνει . Θησαυρός | ||
| ὁ Πρόκλος ἐξαποπτύει λόγους . Ἐρεύγεται δὲ κομπασίφρονα ζάλην , Θέλων διδάσκειν τῆς ἀλίμου τὸν τρόπον . Ἀλλ ' οὐδὲν |
| εἰς τὸ θεῖον νεμέσεως τῶν τ ' εἰς σφᾶς αὐτοὺς βουλήσεων δικαιοῦμεν ἢ πράσσομεν . ἡγούμεθα γὰρ τό τε θεῖον | ||
| ἡμαρτημένην τῶν πολλῶν δόξαν . ἔτι δ ' ἐκ τῶν βουλήσεων καὶ τῶν φανερῶν δοξῶν Ἄν , φησί , λέγῃ |
| τὰ μέσα που τοῦ κινδυνώδους τόπου πεφθακότος τοῦ τοιούτου διαποντίου φραγμοῦ καὶ πᾶσαν ἡμῶν ὑπόνοιαν ἐπίφοβον καὶ πονηρὰν ὑποτέμνοντος , | ||
| δ ' ἀμφισβητήσεων μεταξὺ γενομένων βάτος ἐκ τοῦ πλησίον ἀκούσασα φραγμοῦ „ παυσώμεθα „ , εἶπεν , ” ὦ φίλαι |
| εὐδαιμονίας ἐν ἀκαρεῖ τοῦ χρόνου : καὶ ταῦτα γὰρ τῆς Κλωθοῦς ἐπήκουσα . Ἄγαμαι Κλωθοῦς γεννικῆς : καῖε αὐτούς , | ||
| τὴν πυρὰν ὑπὸ τοῦ Κύρου ἀναχθῆναι : ἤκουσα γὰρ τῆς Κλωθοῦς πρῴην ἀναγινωσκούσης τὰ ἑκάστῳ ἐπικεκλωσμένα , ἐν οἷς καὶ |
| παράγεται . Τὰ εἰς μα οὐδέτερα ἀπὸ τῶν εἰς μι παραγόμενα , καὶ αὐτὰ ἀπὸ παθητικοῦ παρακειμένου τὴν γένεσιν ἔχοντα | ||
| τοῦ ι , καί τοι τὰ ἀπὸ τῶν εἰς α παραγόμενα εἰς ευς φυλάττει τὴν παραλήγουσαν : διὸ καὶ τὸ |
| , ἀναγκαῖον κακόν . Ζητούμενον ὄνομα , ἄνθρωπος ἀφανής , δυσεύρετον κτῆμα , ἀπορίας παραμύθιον , καταφυγὴ δυστυχίας , ἀγκὼν | ||
| ψελλόν ] Ἄσημον , ἄναρθρον . : ψελλόν τε καὶ δυσεύρετον : Ἀπὸ τούτων ὧν σοι εἶπον , εἴ τι |
| θέσει , ἀπὸ τῆς αὐτῆς ἄρχεται ὁ παρακείμενος , ἠγόραζον ἠγόρακα , ἔφθειρον ἔφθαρκα : ἐὰν δὲ ἀπὸ βραχείας ἄρχηται | ||
| τοῦτον ; “ ὁ ἔμπορος : ” ἑξήκοντα δηναρίων τοῦτον ἠγόρακα , πεποίηκεν δὲ δαπάνας δέκα πέντε : ἴσωσόν μοι |
| καὶ τροπῇ τοῦ ε εἰς η μένοντος καὶ τοῦ ι προσγεγραμμένου . . . . ὁ Θύρσις δὲ τοῦτο λέγει | ||
| ἐκτάσει τοῦ ο εἰς ω δῴη μένοντος καὶ τοῦ ι προσγεγραμμένου , οὕτως ἅλωμι ἁλώσω ἥλων ἁλούς ἁλόντος ἁλοίην ἁλοίης |
| τὸ πάνυ βλέπω , ἀπὸ τοῦ τείνω , ὁ μέλλων τενῶ , καὶ κατὰ παραγωγὴν τενίζω καὶ μετὰ τοῦ ἐπιτατικοῦ | ||
| . . . ἀτενίζω : τὸ πάνυ βλέπω : τείνω τενῶ τενής καὶ ἀτενής ἀτενίζω , τοῦ α ἐπίτασιν σημαίνοντος |
| ιβʹ : τὸ ιηʹ ὅμοιον τῷ ιϘʹ : τὸ γὰρ θι κοινή ἐστι συλλαβὴ ὡς λῆγον εἰς μέρος λόγου . | ||
| στοιχεῖα τέμνεται εἰς τὸ Ζ καὶ Η , ἡ δὲ θι εἰς τὸ Θ καὶ Ι . Ὁ μὲν οὖν |
| Ἀμφιάρηος . χαίρων δὲ καὶ αὐτός Ἀλκμᾶνα στεφάνοισι βάλλω , ῥαίνω δὲ καὶ ὕμνῳ , γείτων ὅτι μοι καὶ κτεάνων | ||
| : Πρῶτον περὶ τοῦ ἀλκμᾶνος λέγων ὅτι στέφω αὐτὸν καὶ ῥαίνω ἐν ὕμνῳ , εἶτα διαμέσου θεὶς ὅτι γείτων ἐστὶν |
| πρῶτοϲ , ἠγάπηϲά ϲε , ἀγαπῶ ] , φιλῶ , Κράτεια φιλτάτη : τί ϲοι λυπηρόν ἐϲτι τῶν παρ ' | ||
| καὶ Βιθύνιον νθ γʹ μβ ∠ ʹδ Φλαυϊόπολις ἡ καὶ Κράτεια . ξ μγ Τίμαια . . . . . |
| καὶ ἤθεσιν , οἷς δυνατόν ἐστιν . Τόπος ἐστὶ λόγος αὐξητικὸς ὁμολογουμένου πράγματος ἤτοι ἁμαρτήματος ἢ ἀνδραγαθήματος : ἔστι γὰρ | ||
| τι λέγειν ἐλαφρῶς περὶ τῶν στεφάνων : εἰ μείζονα εἴρηκας αὐξητικὸς ὢν , νῦν ἐλαφρῶς ἄρχου τι λέγειν περὶ αὐτῶν |
| : μόνον γὰρ τὸ σῶς ἐστι περισπώμενον μονοσύλλαβον εἰς ως λῆγον ἀρσενικόν , γεγονὸς ἢ ἐκ τοῦ σόος , ὡς | ||
| ἀφ ' οὗ καὶ τὸ ῥύβδην καὶ ὁλόκληρον εἰς ον λῆγον ῥυδόν : καὶ παρὰ τὸ χύω τὸ χύδην . |