λευκόν ἀπόφασις ἡ ἔστιν οὐ λευκόν , ἵνα μή τις νομίσῃ , ὅτι διὰ τὸ μὴ προσκεῖσθαι [ ἢ ] | ||
. τὴν δ ' ἄνω καὶ κάτω κοιλίαν μηδείς με νομίσῃ λέγειν ἀγνοοῦντα διότι μονοκοίλιός ἐστιν ὁ ἄνθρωπος , τὸ |
τοῦ χρησίμου τε καὶ ἀβλαβοῦς ἕνεκα ; Καὶ μή με ὑπολάβῃ τις μικρὸν ἔργον προθέμενον κοσμεῖν τῷ λόγῳ προαιρεῖσθαι : | ||
τῆς ἑαυτῶν ἀπαλλακτιῶντας κατέχει . οἵῳ δ ' ἄν τις ὑπολάβῃ θηρίῳ μιγῆναι , ἐὰν μὲν αὐτὸς ὀχεύῃ , ὠφεληθήσεταί |
ὀδύρομαι , τὰ δ ' ἐν ποσὶν οὐκ ἐξικμάζω καὶ λογίζομαι κακά ; ] ἥτις σφαγὰς μὲν Ἕκτορος τροχηλάτους κατεῖδον | ||
, οἰκοδεσποτεῖν δὲ Ἑρμῆν καὶ εἶναι Παρθένῳ μοίρᾳ ιγʹ . λογίζομαι τὸ διάστημα τὸ ἀπ ' αὐτοῦ ἕως τῆς ὡροσκοπούσης |
δυσχερῶς πως ἀποδέχομαι ; διὸ δή , ὡς ἔοικε , φήσει τίς με ἐξαμαρτάνειν . νῦν οὖν εἰ καὶ σοὶ | ||
καὶ φρέατα ἐκόμιζε , καὶ τῷ χειμῶνι μάχεσθαι προσέταττε , φήσει πᾶν ὡς ἀληθῶς περαιτέρω θαυμάτων εἶναι , καὶ τοῦ |
Τὸ Ἀγάθων Ἀγάθωνος φυλάττον τὸ ω καὶ ἐπὶ γενικῆς μηδεὶς οἰέσθω ἀπὸ συνθέτου τοῦ ἀγαθός γεγονέναι : οὐδὲ γὰρ τὸ | ||
ἀλευρομάντιδος , πρόμαντις προμάντιδος : τὸ δὲ μάντιδος Προπυθίας μηδεὶς οἰέσθω ἁπλοῦν εἶναι καὶ διὰ τοῦ δος κλίνεσθαι : σύνθετον |
κεχαρισμένα θύειν ἡγούμενος τοῖς θεοῖς ταῦτα , οὐκ ἐξεῖναι ἀδικεῖν οἰήσεται αὑτῷ μέλλοντι διὰ τῶν θυσιῶν ἐξωνεῖσθαι τὴν ἁμαρτίαν ; | ||
' εἰ διαφέρει οἶδεν : ἀγνοῶν δὲ εἰ διαφέρει , οἰήσεται εἶναι ταὐτόν . οὗ γὰρ μὴ διαφέρει τι , |
τροπῇ μὲν τοῦ ω εἰς ε δεύτερον πληθυντικὸν γίνεται , λεγέτω λέγετε , τετυφέτω τετύφετε , προσθέσει δὲ τῆς σαν | ||
γ ' οὐ λόγος : αὐτὸς θέτω , καὶ μὴ λεγέτω τοῦθ ' , ὡς οὐ θήσομεν ἡμεῖς . κάλλιον |
περὶ τοῦ νόμου , διδάσκων ὑμᾶς , ὡς καλῶς κεῖται συγχωρήσει τούτοις ἀληθῆ λέγειν αὐτόν , ἕν γε αἰσχρὸν οὐδ | ||
ὑμᾶς ὁ λόγος τὸ ἐντεῦθεν ἤδη πρὸς σὲ βαδιεῖται : συγχωρήσει δέ σοι πλεονεκτεῖν ὁ νεανίας ὧν οὐχ ἧττον καὶ |
ἐστιν : προϋπάρχει ἄρα τούτου ἑκάστου τὸ ἕκαστον ἀκίνητον . Ἵνα δὲ σαφῶς εἴπω ἃ λέγω , τὰ ἄλλα παραλιπών | ||
] τῆς ὑπὸ οἴστρου κινουμένης ὃν αὐτῇ ἐμβάλλει ἡ Ἥρα Ἵνα δείξῃ ὅτι θεός ἐστι καὶ οἶδε πάντα , διὰ |
ὅπερ Ὅμηρος εἴωθεν ἐπὶ πολλῶν ποιεῖν . εἰ γάρ τις ἔροιτο ὅντιν ' οὖν ἢ ποιητῶν ἢ ῥητόρων , τίνα | ||
πρὸς τὸ νόσους ἀπαλλάττειν . εἰ δέ τις ἡμᾶς πάλιν ἔροιτο τίνος ἂν ἡμῖν ἀπαλλαγέντος οὐδὲν δεοίμεθα χρημάτων , ἆρ |
Καὶ γὰρ ταύτην τὸν ἑαυτῇ πρόσφορον τρόπον τῆς θρησκείας ἐκλέγεσθαι ἀξιῶ , ἄυλον μὲν τὴν ἀύλως συμμιγνυμένην καὶ ταῖς ἀσωμάτοις | ||
μὲν καὶ αὐτός , ὦ Πρωταγόρα τε καὶ Σώκρατες , ἀξιῶ ὑμᾶς συγχωρεῖν καὶ ἀλλήλοις περὶ τῶν λόγων ἀμφισβητεῖν μέν |
ἀπελευθέραν . Οὐδεὶς δὲ ἦν ὃς οὐχὶ Νικόλαον * κάλλιστα κατηγορήσαντα τοῦ πατραλοίου τε καὶ ἀδελφοκτόνου . Μετὰ δὲ ταῦτα | ||
ἀπεδείκνυτο μὴ τὰ κατηγορηθέντα λύειν , ἀλλ ' αὐτὸν τὸν κατηγορήσαντα ἀναιρεῖν . ἐπαινεσάντων δὲ τὴν γνώμην ἁπάντων συνταξάμενος μετ |
συνηκολούθεις μόνος τῶν συναρχόντων δέκ ' ὄντων . καὶ μηδεὶς ὑπολαμβανέτω με λέγειν ὡς οὐ χρῆν εἰσπράττειν τοὺς ὀφείλοντας . | ||
' εἰ σύνηθες , καὶ οἰνάριον ὀλίγον . μηδεὶς δὲ ὑπολαμβανέτω , διότι , κἂν παραβαινούσης τινὸς ἔνια τῶν εἰρημένων |
ἀλλὰ καὶ κατὰ ἄλλα πουλλὰ νουσήματα ; εἰ μή τις φήσειε καὶ τἄλλα νουσήματα ἕλκεα εἶναι . Ἔχει γάρ τινα | ||
τοῖς δικάζουσι φαύλην τὴν προαίρεσιν ἐπιδείκνυται : εἰ δέ τις φήσειε κἀν τοῖς στοχαστικοῖς προαίρεσιν κατασκευάζεσθαι κεφαλαίοις , ἴστω ὅτι |
τῆς σφαίρας αἱ ΑΔ ΒΓ , καὶ ἴσαι ἀλλήλαις . Ἂν δ ' ἐπὶ τὰ αὐτὰ μέρη ἐπιζευχθῶσιν αἱ ΑΓ | ||
ἂν μείους διακοσίων ἀνύσαι σταδίων ἐν τοσούτῳ χρόνου διαστήματι . Ἂν τοίνυν ἵππῳ ἰσοταχῆ τὴν τοῦ κόσμου πορείαν ὑποθώμεθα , |
καὶ ὀνόματος καὶ πᾶσαν διάκρισιν , ὡς γνωστοῦ ἀπὸ τοῦ γινώσκοντος , ἁλώνης τρόπον ἐπινοούμενον , ἁπλούστατον καὶ περιεκτικώτατον : | ||
ὑπὸ τοῦ ἰητροῦ ” , ὅτι τυχὸν ἀμηνυτὶ καὶ μὴ γινώσκοντος τοῦ ἀρρώστου δεῖ ποιεῖσθαι τὴν ἐπίσκεψιν καὶ οἷον καταλαμβάνειν |
τοιαῦτα πάνυ ἠλιθίου τινὸς εἶναι , γενναῖα δὲ καὶ ἀνδρώδη διανοηθέντα καὶ χολὴν ἔμφρονος καὶ ἠδικημένου ἀνδρὸς ἀναλαβόντα μετελθεῖν ἐκείνους | ||
ἐφίησιν , τρώσῃ μέν , ἀποκτεῖναι δὲ ἀδυνατήσῃ , τὸν διανοηθέντα τε καὶ τρώσαντα οὕτως οὐκ ἄξιον ἐλεεῖν , οὐδὲ |
Κατὰ Ἀριστοκράτους ὑπὲρ τοῦ Χερρόνησον ἔχειν ὑμᾶς ἀσφαλῶς καὶ μὴ παρακρουσθέντας ἀποστερηθῆναι πάλιν αὐτῆς . προτάσεως δὲ ἐξ αἰτίας κατασκευή | ||
σκοπῶ , ὑπὲρ τοῦ Χερρόνησον ἔχειν ὑμᾶς ἀσφαλῶς καὶ μὴ παρακρουσθέντας ἀποστερηθῆναι πάλιν αὐτῆς , περὶ τούτου μοί ἐστιν ἅπας |
ἡγεῖσθε , οὐδὲν ἧττον καὶ τοὺς περὶ τούτων λόγους ποιουμένους συκοφαντεῖν νομίζετε . ὅθεν οὖν ἠνάγκασμαι κατηγορεῖν αὐτῶν , περὶ | ||
ἐπιτροπῆς οὐχ ἓν τίμημα συνθείς , ὥσπερ ἂν εἴ τις συκοφαντεῖν ἐπιχειρῶν , ἀλλ ' ἕκαστον ἐγγράψας καὶ πόθεν λαβὼν |
' αἰσχύνης ὡς κολακεύοντα λαμβάνειν , ἀλλ ' ἐν ἰσηγορίᾳ δοκοῦντ ' ἄξιόν τινος εἶναι τιμᾶσθαι τῶν καλῶν ἐστι , | ||
οὖν , δεινὰ ταράσ - σει σοφὸς οἰωνοθέτας , οὔτε δοκοῦντ ' οὔτ ' ἀποφάσκονθ ' : ὅ τι λέξω |
νομίσῃ μήτε ἰδίας ἔχθρας ἐμὲ μηδεμιᾶς ἕνεκα ἄλλης ἥκειν Ἀριστοκράτους κατηγορήσοντα τουτουί . πρὸς δὲ ὑπερέχον πρόσωπον , ὅτι δέος | ||
' ἑνὸς τοῦ μεταξὺ κώλου συγκειμένου λεκτικῶς τοῦ ἥκειν Ἀριστοκράτους κατηγορήσοντα τουτουί τὸ συμπλεκόμενον τούτῳ πάλιν κῶλον ἐκ δυεῖν συνέστηκεν |
μέχρις εἴκοσιν ἡμερέων ἀπὸ τοῦ σίνεος : ἢν δέ τι ὑποπτεύηται , λῦσαι ἐν τῷ μέσῳ : νάρθηκας διὰ τρίτης | ||
ἢ ἐνθύμημα συντόμως εἰπεῖν τοῦ ἀστείου ἕνεκεν : ὅταν δὲ ὑποπτεύηται ὁ μάρτυς , ἀποδεικνύειν δεῖ , ὡς οὔτε χάριτος |
. Οἶμαι πάντας ἂν ὑμᾶς , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , φῆσαι , ἃ βέλτισθ ' ἕκαστος ἡγεῖται τῇ πόλει , | ||
ἑκατέρου τῶν ἀντιδίκων ὁδῷ προάγοντα , κατὰ μνῆμά τι στάντα φῆσαι τὸν ἐν τούτῳ κείμενον ἐπιεικῆ καθ ' ὑπερβολὴν γενέσθαι |
ὁπότε δέ γ ' οὐ σημαίνει , ὁ περὶ προγνώσεως ἀποδώσει λόγος . Εἰ συνελόντα δ ' ὧδέ με δεῖ | ||
ἐστι , τὸ μὲν εἶδος ἢ τὸ γένος ἀποδιδοὺς οἰκείως ἀποδώσει : καὶ γὰρ γνωριμώτερον ποιήσει ἄνθρωπον ἢ ζῶον ἀποδιδούς |
παρρησίαν ἑκάστῳ τῶν συμβουλευόντων . ἐγὼ δ ' οὐδεπώποθ ' ἡγησάμην χαλεπὸν τὸ διδάξαι τὰ βέλτισθ ' ὑμᾶς , ἀλλὰ | ||
καὶ πεμφθέντος οὐδενὸς ὧν προσεδόκησα , γράφειν εὐθὺς ἐγκλήματα πικρὸν ἡγησάμην : παρακαλῶ δὲ ἔτι , σπεῦσον ἢ πάντως ἔλπισον |
Τὰ μὲν γὰρ διὰ τὸ ἔνδοξον ἐξετάζονται , τὸ δὲ ἀνεξέταστον διὰ τὸ ἄδοξον : ἔσται δὲ ἀπὸ τῶν ἐνδόξων | ||
. ὁ δικάζων δὲ οὐκ , ἐπεὶ μηδεὶς ἐδίωκεν , ἀνεξέταστον ἀφεὶς τὸ τετολμημένον ἐκάθευδεν , ἀλλὰ πάντα κινῶν καὶ |
τὴν ῥητορικήν . ὅθεν κἀν τῷ ἀκροατηρίῳ ἐπέγραφεν : “ ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω ” . τὸ δὲ φυσιολογικόν , φασίν | ||
προσώπων ἀναπαυούμενοι , καὶ διὰ Πλάτωνα ἐπιγράψαντα πρὸ τοῦ μουσείου ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω . Οἱ δὲ λέγοντες ὅτι δεῖ ἀπὸ |
ἐμμανής , ὅμως διὰ τὴν ἀλήθειαν ἔξω μανίας καὶ βακχευμάτων δόξω εἶναι , ἐπειδὴ τὸ τὴν ἀλήθειαν λέγειν οὐκ ἔστι | ||
δή . θαυμάσητε δὲ μηδὲν ἐὰν ὑμῖν ἄνωθέν ποθεν ἐπιχειρεῖν δόξω : σχολῆς γὰρ ἀπολαύομεν καὶ οὐδὲν ἡμᾶς ἐστὶ τὸ |
ἕτερος δὲ ἀπορεῖν , οὐδέτερος ἂν τόν γε ἕτερον ἐξελέγξειε ψευδόμενον : ἐπεὶ κἂν περὶ τοὺς λόγους τὸ ἴσον γένοιτο | ||
δικαστῶν κατεγνώσθη θάνατος , οἴεται αὐτὸν ἐλέγχεσθαι περὶ τοῦ δαιμονίου ψευδόμενον , ἐννοησάτω πρῶτον μὲν ὅτι οὕτως ἤδη τότε πόρρω |
, ὅ τι πλεῖστον δύνασαι , ἀνδρὸς ἐκπεπληγμένου καὶ φανερῶς ἐπηρμένου . εἶτα ὕστερον ἐπαγάγῃς τὸ “ γνοὺς ” , | ||
ἀκατάληκτον ἐκ διιάμβων δύο : τὸ Ϙʹ “ καὶ φανερῶς ἐπηρμένου ” χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ διιάμβου : |
ἐπὶ τοῦ τρισαριστέως , οὗ εἰκόνα ἔστησαν οἱ πολέμιοι : ἐρεῖ γὰρ ὁ κατήγορος αὔξων τὸ ἔγκλημα , πολέμιοι τὸν | ||
τῶν ἀνδροφόνων καθαρσίοις κρίνεται φόνου : ὅ τε γὰρ κατήγορος ἐρεῖ , ὅτι συνεχῶς τοῖς ἐπὶ φόνῳ καθαρμοῖς καθαιρόμενος συνειδέναι |
τῶν ἐλέγχων ἀπαιτήσει τοῦτον τὸν τρόπον : καὶ τίς μου καταμαρτυρεῖ , ὅτι τὴν οἰκίαν ἐγὼ πυρὶ κατηνάλωσα ; εἶθ | ||
ἐλεγχθῇς : εἶτα ἐξ ἀντιθέσεως πάλιν , καὶ τίς μου καταμαρτυρεῖ , ὅτι τὴν οἰκίαν αὐτὸς ἔκαυσα : καὶ λύσιν |
οὐκ ἐπὶ σοί . ταῦτα ἂν ἀφῇς καὶ παρὰ μηδὲν ἡγήσῃ , τίνι ἔτι χαλεπαίνεις ; μέχρι δ ' ἂν | ||
ὅτι σὺ εἴθισαι τρέχειν ἀνὰ τὰ ὄρη , μήτι δρόμῳ ἡγήσῃ , ἀλλ ' ὡς ἂν δύνηταί σοι ὁ στρατὸς |
εἰσεδέξατο δι ' εὐπετείας τειχέων ἔσω μολεῖν . ὃ καὶ δέδοικα μή με δικτύων ἔσω λαβόντες οὐκ ἐκφρῶς ' ἀναίμακτον | ||
Πειθοῦς παγχρίστῳ συγκραθεὶς ἐπὶ προφάνσει θηρός . Γυναῖκες , ὡς δέδοικα μὴ περαιτέρω πεπραγμέν ' ᾖ μοι πάνθ ' ὅς |
τηροίη , καὶ μήποτε τοῦ ποιεῖν ἐκεῖνο τὸ λέγων εὐδοκιμεῖν ἡγήσαιτο βέλτιον . Καὶ φύσεως ἕνεκα καὶ τοῦ πονεῖν ἐθέλειν | ||
τῆς Ἱπποδαμείας γάμον . τῷ δὲ Ταντάλῳ καὶ πᾶς ἂν ἡγήσαιτο τοὔνομα ὀρθῶς καὶ κατὰ φύσιν τεθῆναι εἰ ἀληθῆ τὰ |
ὁμοεθνὴς , ὁ τὸ ἅρμα ἔχων , ἔγχος ἐκτείνας , παταξάτω τὸν τοιοῦτον , ἵνα δηλαδὴ μηδεὶς τὸ ἴδιον ἀφῇ | ||
φωνὴν ἂν οὐκ ἂν εἶχον . Καὶ μὴν ἰδού : παταξάτω τις . Στᾶς ' ἐγὼ παρέξω , κοὐ μή |
μετέχειν τῶν ἐν τῇ πόλει . ὥστε εἷς ἕκαστος ὑμῶν νομιζέτω , ὁ μὲν ὑπὲρ γυναικός , ὁ δ ' | ||
καὶ μειζόνων ἀρχὴ γίνεται . πρὸς ταῦτα ὁρῶν τις μὴ νομιζέτω ῥητορικὴν ἄτιμον , ἰσχυρὸν γάρ ἐστι παρ ' οἷς |
δὲ βέλτιον ἔχειν πρὸς αὐτὸ τὸ πείθεσθαι τοῖς προεστῶσιν . οἴου τοίνυν καὶ Μιλτιάδου προεστῶτος τοὺς μὲν ὡς πλεῖστον τῆς | ||
δὲ καὶ ἐμοὶ τὴν μαινομένην ἀγρυπνίαν : μὴ γὰρ δὴ οἴου τι τὸν χρόνον δεδυνῆσθαι , ἀλλ ' ὁ μὲν |
ἀπ ' ἀμφοῖν , ἀλλ ' ἀποκήρυκτος εἶ καὶ ἄξιος ἀποστερηθῆναι τῆς νηός : ἀντεγκληματικῶς καὶ καταδρομὴ ἐμπεσεῖται τοπικὴ , | ||
Ἀριστοκράτους ὑπὲρ τοῦ Χερρόνησον ἔχειν ὑμᾶς ἀσφαλῶς καὶ μὴ παρακρουσθέντας ἀποστερηθῆναι πάλιν αὐτῆς . προτάσεως δὲ ἐξ αἰτίας κατασκευή , |
δὲ ταῦτα ἀκούσας ἀφῆκεν αὐτήν . κἀγώ , βασιλεῦ , δέομαί σου τῶν ποδῶν , μὴ εἰκῆ με ἀποκτείνῃς : | ||
καὶ ἵδρωκα τὰ ἄκρα καὶ ἡ καρδία μου ἀνέστραπται . δέομαί σου , δέξαι με πρὸς σεαυτὴν ἡμέρας ὀλίγας , |
παρελθὼν - δὲ τὴν ὕλην φησίν : οἶον ἀκείνητόν τε θέλει τῶι παντὶ ὄνομα εἶναι . περὶ μὲν οὖν τῶν | ||
ὁ θέλων ὁμοιοῦσθαι τῷ θεῷ ἐφ ' ὅσον ἀνθρώπῳ δυνατὸν θέλει καὶ κατὰ τὴν γνῶσιν ὁμοιοῦσθαι αὐτῷ καὶ κατὰ τὴν |
: ὥστε ἀληθῆ ἀποφαίνει ἀμφότερα . ἐὰν οὖν τις τοιαῦτα ἐπιχειρῇ πολλὰ καὶ ἓν ταὐτὸν ἀποφαίνειν , λίθους καὶ ξύλα | ||
ὅτι ἡ ὑγίεια καὶ ἡ νόσος ἐναντία , ἄν τις ἐπιχειρῇ τοῦτον ψευδῆ δεικνύναι λέγων ὅτι , εἴπερ ἡ ὑγίεια |
δ ' ἔτι καὶ τοιοῦτον εἴδωλον , ὅπερ οὐκ ἄξιον ἡσυχασθῆναι . τὰ ἀνθρώπων πράγματα κλίμακι πέφυκεν ἐξομοιοῦσθαι διὰ τὴν | ||
καὶ τὸ περὶ τὴν τελευτὴν τῆς γυναικὸς οὐκ ἄξιον ἔργον ἡσυχασθῆναι . τοιαύτην γὰρ ἀποβαλὼν κοινωνὸν τοῦ σύμπαντος βίου , |
. καὶ τί γε δὴ διὰ μέσου παρεμπεσὸν τὸ καὶ σκοπῶ , ὑφ ' οὗ δὴ τὸ μέτρον ἐπισκοτούμενον ἠφάνισται | ||
. Τὸ ποῖον δή ; Τὸ δοξάζειν τινὰ ψευδῆ . σκοπῶ δὴ καὶ νῦν ἔτι διστάζων , πότερον ἐάσωμεν αὐτὸ |
δείδοικα ποδώκεα Πηλεΐωνα : οἷος κείνου θυμὸς ὑπέρβιος , οὐκ ἐθελήσει μίμνειν ἐν πεδίῳ , ὅθι περ Τρῶες καὶ Ἀχαιοὶ | ||
, ὀλίγον δέ τι παραλλάσσοντας τῆς χώρης . Εἰ ὦν ἐθελήσει ἐκτρέψαι τὸ ῥέεθρον ὁ Νεῖλος ἐς τοῦτον τὸν Ἀράβιον |
, διὰ τὴν ἀλήθειαν καὶ τὸ συμφέρον τῇ πόλει γεγενῆσθαι νομίσητε , εἰ δὲ πάντα τἀναντί ' ὧν οὗτος εἶπε | ||
λέγειν ἅπερ ἄν τις καὶ ἄλλος , Καὶ μή μοι νομίσητε , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , ὅτι ἐγὼ λόγων δεινότητι |
κινήσεως οὖσα ἡ αἴσθησις ὑποτάττεται τῇ κινήσει . ἴσως δὲ ἀπορήσει τις λέγων πόθεν δῆλον ὅτι ἡ κίνησις ἔχει αἴσθησιν | ||
ῥῆμα : ἄλλο δὲ ἐπὶ τῆς προσ - τακτικῆς ἐγκλίσεως ἀπορήσει ἄν τις , καὶ πρόσεχέ μοι τῇ ἀπορίᾳ : |
; μικρὸν δέ τι βούλομαι διαλαβεῖν , μή τις ὅλως οἰηθῇ με τοῖς λόγοις κατηγορεῖν Πλάτωνος , ἢ λέγειν κακῶς | ||
μύρια ἕτερα τοῦτ ' ἀλλοιοῦσι , πῶς οὐκ ἄν τις οἰηθῇ δικαίως , ὡς οὐ μόνον οὐ πᾶσι ταὐτὸ τυγχάνει |
μὲν ἀπολογήσασθαι δι ' ὅλων τῶν κεφαλαίων , χωρὶς δὲ κατηγορῆσαι πάλιν τοῖς αὐτοῖς κεφαλαίοις οὐκ ἀγωνιστικὸν ἀλλὰ σφόδρα ὕπτιον | ||
τὰ δὲ λωβώμεθα τὰς πόλεις . τῆς δὲ οἰκίας Θεοδούλου κατηγορῆσαι μὲν πρόχειρον , φείσασθαι δὲ ἄξιον οὔσης καλῆς τε |
' οὐδ ' εἰ ἀληθὲς εἶναι λέγοιτο : ὅτι γὰρ ἀνύπαρκτόν ἐστι τὸ ἀληθές , ὑπεμνήσαμεν ἐν τοῖς περὶ κριτηρίου | ||
δὲ χρή , ὅτι οὐ πρόκειται ἡμῖν ἀποφήνασθαι , ὅτι ἀνύπαρκτόν ἐστι τὸ κριτήριον [ τὸ ] τῆς ἀληθείας : |
βδελυγμία ς ' ἔχει ; πτερὸν ταχέως τις καὶ λεκάνην ἐνεγκάτω . Ταῦτα πράσσω , ' / φασκ ' ἀνὴρ | ||
βδελυγμία ς ' ἔχει ; πτερὸν ταχέως τις καὶ λεκάνην ἐνεγκάτω . Πολύζηλος δὲ ἐν Δημοτυνδάρεῳ λεκανίῳ γάρ πρῶτον μὲν |
τὸν μέγαν , ἔχον χρυσίου σταθμὸν ταλάντων μδ , Περικλέους ἐπιστατοῦντος , Φειδίου δὲ ποιήσαντος . καὶ Φειδίας ὁ ποιήσας | ||
συμμαχίαν προσλαβόμενος ἐστράτευσεν εἰς τὴν Ἀττικήν , Δημητρίου τοῦ Φαληρέως ἐπιστατοῦντος τῆς πόλεως . οἱ δ ' Ἀθηναῖοι τὸ μὲν |
τῶν δοκούντων περὶ ἑκάστου πρόεισι . διὰ τοῦτο καὶ θαρσεῖ ἐρωτᾶν καὶ δόντος τε καὶ μὴ δόντος οἴεται δείξειν ὃ | ||
παρὰ τοῖς ποιμέσι τὰ κεκλεμμένα πρόβατα , μὴ εὑρόντα δὲ ἐρωτᾶν τὸν θεὸν τίς ἐστιν ὁ κλέψας . Τότε πρῶτον |
βοηθείας , ἣ τοῦτον ὡς τάχιστα ἀποδώσει τῇ γυναικί . Ἔδει σοι καὶ τὸ κεφάλαιον τῶν Ὀλυμπιανοῦ χορευτῶν γενέσθαι φίλον | ||
: ὁρῶ γὰρ ὅτι γλαῦκα Ἀθήνησιν οὐκ ἔστιν εὑρεῖν . Ἔδει μέν σε καλλίω γνώμην ἐσχηκέναι προσιόντος φίλου καὶ νῦν |
εἰ δὲ ὕποπτος ἢ ἄπιστος ἐχθροῦ πᾶσα συμβουλή , οὐκ ὀκνῶ καὶ παρακαλεῖν σε μὴ τοὺς φιλοὺς τίνυσθαι τῆς ἐμῆς | ||
: οὐ γὰρ εὐσεβές . κόπτειν δὲ μέλλων τὴν θύραν ὀκνῶ πάλαι : οὐκ οἶδα γὰρ τὸν ἀδελφὸν εἰ νῦν |
, καὶ ἄχθεσθαι μὴ τυχόντα τῶν διαθηκῶν τῶν Καίσαρος , ὁμολογῶν μοι καὶ τὸ τῶν Ἡρακλειδῶν γένος ἀρκεῖν . ” | ||
ὁ Ἀριστοτέλης τὴν αὐτὴν ταῖς φαινομέναις σφαίραις τοῦ αἰθέρος τάξιν ὁμολογῶν ἔχειν καὶ τὰ νοερὰ τοῦ παντὸς αἴτια , δῆλός |
ἀστῆς γένηται νόθον εἶναι , αὐτὸς ἀπεδείχθη ὑπὸ Καλλιάδου τοῦ κωμικοῦ ἐκ Χορηγίδος τῆς ἑταίρας παιδοποιησάμενος : ἱστορεῖ Καρύστιος . | ||
Τὸ μέντοι τῶν ἰχθύων ἀπέχεσθαι ἄχρι τῶν Μενάνδρου χρόνων τοῦ κωμικοῦ διέμεινε . . . . : Προεβλήθη δέ τι |
τοῦτο μὴ ἀποδεχόμενοι τὰ λεγόμενα : πολλοὺς γὰρ ποιήσετε ὀκνηροὺς εἰσηγεῖσθαι ὑμῖν τὰ συμφέροντα . διὰ τί βαρβαρικὰ τιμᾶτε ὑφάσματα | ||
κατὰ πόλεις : ἄρχοντι δὲ οἰκειότατος ἔρανος , βουλὰς ἀγαθὰς εἰσηγεῖσθαι περὶ τῶν ὑποτεταγμένων καὶ πράττειν τὰ βουλευθέντα ὀρθῶς καὶ |
οἶδ ' ἔγωγε . πᾶϲ τιϲ ἂν κρίναϲ κακῶϲ εὔνουν ὑπολάβοι [ ] τὸν ἐπιβουλεύοντά ϲοι . κἂν μὴ δύνηται | ||
σημαίνει , ἡ δὲ ἴκτις γυναῖκας . Θεὸς εἴ τις ὑπολάβοι γενέσθαι , ἱερεὺς ἂν γένοιτο ἢ μάντις : τῆς |
ἥκιστα προδεδώκασιν οἱ παῖδες , εἶθ ' οὕτως ὑπὲρ αὐτοῦ ἀπολογήσεται : ἐν δὲ τῷ ἐμπίπτοντι κρινόμενος συνειδότος , ὁ | ||
αὐτῶν δίκας . Ὁρᾷς ὅτι ἐνταῦθα ὁ φεύγων οὐκ εὐθὺς ἀπολογήσεται περὶ τοῦ ἐγκλήματος : ἀλλὰ καθάπαξ ἀνελεῖν τὴν κρίσιν |
δεῖ οὕτως ἔχειν : τῆς γὰρ αὐτῆς γνώμης καὶ ταῦτα ξυνιέναι : οὐ γὰρ οἷόν τε ἀπαλλοτριωθῆναι ἀπ ' ἀλλήλων | ||
οὐ ψυχῆς ὄντα πόμα , ἀλλὰ σώματος , ἵνα τε ξυνιέναι ὀξύτερος ᾖ καὶ ἀμείνων μνημονεύς . Ὁ αὐτὸς σκωπτόμενος |
μᾶλλον , ἢ λόγου τυχόντι καὶ μὴ πείσαντι ὑμᾶς : δόξαιμι γὰρ ἂν σὺν δίκῃ πάσχειν , ὅ τι ἄν | ||
οὐδὲ τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος [ καὶ ] νικήσας δικαίως ἂν πάλιν δόξαιμι δι ' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν . Ἀλλὰ γὰρ ἴσως μετὰ |
νομίζω κατὰ τῆς πόλεως καὶ βούλομαι , κἀκεῖνο δ ' ὑπολαμβάνω σωφρόνων ἀνθρώπων ἔργον εἶναι , ἴσην πρόνοιαν τῶν αὑτοῖς | ||
γὰρ ἄπιστον καὶ θεοῖς ἐχθρόν , οὐ μόνον ἀνθρώποις , ὑπολαμβάνω τὸν τῶν γονέων ἀμελοῦντα . ἀλλὰ νὴ Δί ' |
μισοῖτο μέν , κρείττων δέ ἐστι τοῦ κακῶς παθεῖν . ἀφείσθω τοίνυν δεσμῶν Εὐσέβιος καὶ μὴ διὰ πάντων ἐρχέσθω τυπτόμενός | ||
ἡμεῖς , ἀλλ ' οὐ περὶ ἐνουρουμένων αἱμάτων εἰπεῖν προὐθέμεθατανῦν ἀφείσθω . Ἑξῆς δὲ ῥητέον περί τε τοῦ οἰνωποῦ καλουμένου |
σέβας μ ' ἔχει εἰσορόωντα . ” τοῦ δ ' ἀγορεύοντος ξύνετο ξανθὸς Μενέλαος , καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα | ||
ἀπαλλαξόμεθα ἐνοχλοῦντος αὐτοῦ καὶ βοῶντος καὶ ἅπαντας ἁπαξαπλῶς ὑβρίζοντος καὶ ἀγορεύοντος κακῶς . Ἄλλον κάλει τὸν Κυρηναῖον , τὸν ἐν |
θρασύτερον ἐπὶ τὸν ἀγῶνα ὥρμησαν Ἀλβανοὶ Ῥωμαίων καταφρονήσαντες καὶ μιᾷ κρῖναι μάχῃ τὰ ὅλα διέγνωσαν , οὐθὲν ἂν τὸ κωλῦον | ||
οὐκ ἂν ἔκρινόν σε ; , διὰ τὸ ἀλόγως ἂν κρῖναι δόξαι οὕτω σχηματίσεις εἰ τόδε ἐποίεις , οὐκ ἂν |
κραταιή . Κρατέρου ἀξιοῦντος πρὸς αὐτὸν ἀπιέναι , “ ἀλλὰ βούλομαι , ” ἔφη , “ ἐν Ἀθήναις ἅλα λείχειν | ||
〚 〛 , φήσεις , τοῦτ ' οἶδα καὶ τοῦτο βούλομαι καὶ τοῦτ ' οἴομαι δι ' οὗ ἐνεργῶ παρασκευάσασθαι |
δεικνύειν ὅτι ἓν τὸ ὄν , οὐδὲ εἴ τις αὐτῶι συγχωρήσειε μοναχῶς λέγεσθαι τὸ ὄν , εἰ μὴ τὸ ἐν | ||
οὕτως σφόδρα ὁμόσε τοῖς φανεροῖς ἰὼν , ὅστις οὐκ ἂν συγχωρήσειε ταμιεῖόν τε κοινὸν τῆς Ἀσίας εἶναι τὴν πόλιν καὶ |
οἶσθα , φησὶν , ὥς σε ἔδει μετεύξασθαι , ἵνα δόξῃς τὴν εὐχὴν φρονίμως ποιεῖσθαι ; νῦν γὰρ εὐήθη λόγον | ||
τὸν νότου τόπον ὡς ἀφανῆ τυγχάνοντα βεβυθισμένον ὅλως , μὴ δόξῃς τοῦτο γίνεσθαι πάντοθεν ἐν τῷ κόσμῳ , ἀλλὰ πρὸς |
γάρ . ἄρχειν βούλεται , τούτου δ ' ἀνταγωνιστὰς μόνους ὑπείληφεν ὑμᾶς . ἀδικεῖ πολὺν ἤδη χρόνον , καὶ τοῦτ | ||
, ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ Ζήνωνα διαλεκτικῆς ἀρχηγὸν ὑπείληφεν . . ἔφη δὲ δὴ ὁ Ἀντιφῶν λέγειν τὸν |
συγχωρεῖτε κηρύττεσθαι , τὸ δὲ καθαρὰν πολεμίων τὴν Ἀττικὴν οὐ ζητεῖτε τοῖς γεγενημένοις συνάπτεσθαι : μηδεὶς , ὦ ἄνδρες δικασταὶ | ||
φωνὴν δὲ βάρβαρον οὐ δοκιμάζετε ; αὐλούντων καὶ ᾀδόντων φωνὰς ζητεῖτε ἐμμελεῖς , καὶ ποιητῶν ἔμμετρα ποιούντων ἐπιλαμβάνεσθε , εἰ |
αὐτῶν οἱ τῆς σπείρης τῆς Ἰταλικῆς πεζοί . πάντων δὲ ἡγείσθω Πούλχερ , ὅστις καὶ τῆς σπείρης τῆς Ἰταλικῆς ἄρχει | ||
ζῶσαν ἡλικίαν ὁ χρόνος προήγαγεν ἡμᾶς . Μηδεὶς δ ' ἡγείσθω μ ' ἀποροῦντα τί χρὴ περὶ τούτων εἰπεῖν ἑκάστου |
καὶ δυϲκινηϲία ἐϲτὶ τοῦ ὀφθαλμοῦ μετὰ πόνου καὶ ἐρεύθουϲ χωρὶϲ ὑγραϲίαϲ . πυριᾶν οὖν αὐτοὺϲ ϲυχνῶϲ ϲπόγγοιϲ ἐξ ὕδατοϲ θερμοῦ | ||
οὐϲίαϲ τεγγομένηϲ . ἄχρι μὲν οὖν τοῦ ϲώζεϲθαί τι τῆϲ ὑγραϲίαϲ ἑκτικὸϲ μόνον ὁ πυρετόϲ ἐϲτιν : ὅταν δὲ εἰϲ |
[ τὰ μὲν γενόμενα ? [ ἃ δ ' αὖ παραινῶ , ταῦτά ? [ μοι δέξαι , γύναι . | ||
βραχέων καὶ τὴν λοιπὴν ἐπιμέλειαν . πρὸ παντὸς οὖν παραιτεῖσθαι παραινῶ τὰς συντονίας καὶ τὰς ἀκριβεῖς τῶν πραγμάτων περιστάσεις μὴ |
Πλάτων . . . . . : ἵνα δὲ μὴ δόξωμεν τῶν τηλικούτων ἀνδρῶν καταξιοπιστεῖσθαι , μνησθησόμεθα μιᾶς παρατάξεως , | ||
τὰ πολὺ μείζω τὰ φαυλότερα παραβαλεῖν , ἵνα μὴ ἀπίθανοι δόξωμεν , δεῖ πρῶτον εἰς ἴσον αὐτὰς ἀγαγεῖν : ἀρκοῦσα |
πρυτάνεις γὰρ οὑτοιὶ μεσημβρινοί . Οὐκ ἠγόρευον ; τοῦτ ' ἐκεῖν ' οὑγὼ ' λεγον : εἰς τὴν προεδρίαν πᾶς | ||
καὶ μηδὲ δι ' ἓν τῶν ἄλλων , δι ' ἐκεῖν ' ὑπομεῖναι τοὺς λόγους ἀμφοτέρων , ἵν ' ἐὰν |
τὸν νόμον καὶ τὴν ἐκείνου φωνὴν ἐπὶ τοῦ παρόντος ὑποκρινάμενος εἰπάτω , δουλείαν ὀνομάζει τὰ γράμματα . δεχέσθω , φησὶν | ||
νῦν , οὐ λέγει τις τὰ βέλτιστα : ἀναστὰς ἄλλος εἰπάτω , μὴ τοῦτον αἰτιάσθω . ἕτερος λέγει τις βελτίω |
γὰρ “ ἁλιτήριος ” πυκνὸν πάνυ ἔλεγεν “ τοιοῦτον ἔργον ἐξειργασμένος αὐτὸς γεγονώς τε παιδίου νόθου πατὴρ οὐκ ἔσχον οὐδ | ||
Σκώλου : Δήμητρος δὲ καὶ Κόρης ἐν τοῖς ἐρειπίοις οὐκ ἐξειργασμένος ὁ ναός , ἡμίεργα δὲ καὶ ταῖς θεαῖς ἐστι |
ἐπεστάτει , Λύσιλλ ' ἐγραμμάτευεν , εἶπε Σωστράτη : ἐκκλησίαν ποεῖν ἕωθεν τῇ μέσῃ τῶν Θεσμοφορίων , ᾗ μάλισθ ' | ||
οἱ παθόντες ἕσταμεν . Τί δῆτ ' ἀμαυρῷ φωτὶ προστάσσεις ποεῖν ; Ὁδοῦ κατάρχειν τῆς ἐκεῖ , πομπὸν δέ με |
τὸν ἐμαυτοῦ : τὸ γὰρ ἐγὼ ἐπιεικείας ἔμφασιν ἔχει . Θαυμάζω δὲ εἰ μὴ κρινομένου τοῦ πράγματος , αἰτίαν τις | ||
δρωμένου καὶ τοσαύτην τέρψιν ἅμα καὶ παιδείαν ὠφέλιμον παρεχομένου . Θαυμάζω δέ σου κἀκεῖνο , εἰδὼς Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου μάλιστα |
παρέχει . ἔτι καὶ τὰ μὴ ἐξ ὁλοκλήρου μνημονευόμενα ἄκριτα νόμιζε , ἐάν τε τὸ μέσον ἐάν τε τὸ πέρας | ||
πάθος , ὥστε δακρύων παντοδαπῶν τὴν εἰκόνα γίνεσθαι πρόφασιν . νόμιζε τοίνυν , ἃς ἐκάθισας ἐν πένθει γυναῖκας , ἐνταῦθά |
' αἰσχρόν , οὗπερ δεῖ μάλιστα φροντίσαι : εἰ γὰρ παρήσω τόνδε συλᾶσθαι βίαι ξένου πρὸς ἀνδρὸς βωμόν , οὐκ | ||
ἐπ ' ἐμοὶ μέχρι καὶ νῦν κεχρηκέναι τὸν Πύθιον οὕτω παρήσω λέγειν , ἀλλὰ τῶν ἀρχαίων παραδείγματος ἕνεκα χεῖρον οὐδὲν |
διὰ δὲ τὸ καὶ τὴν ἀκμὴν ἀπὸ τούτων συνίστασθαι ἀνάγκη φάσκειν ἐνταῦθα κοινὰ αὐτῶν γεγενῆσθαι καὶ τὰ τοιαῦτα . Τοιοῦτον | ||
τί ποιεῖ καὶ λέγω ἐλθών . ἀκαρές ? δέω δὲ φάσκειν καταλαβεῖν τὸν μοιχὸν ἔνδον , ἵν ' ἀναπηδήσας τρέχηι |
Χρυσίππεια , ὡς οὐδείς : τὴν λέξιν διαλύσω καθαρώτατα : προσθήσω ἄν που καὶ Ἀντιπάτρου καὶ Ἀρχεδήμου φοράν . . | ||
δι ' ὁρισμοῦ δέ , ὡς ἵνα καὶ τὰς διαφορὰς προσθήσω εἰπὼν τέχνη περὶ λόγου δύναμιν ἐν πράγματι πολιτικῷ , |
μεγάλως ἐβλάπτοντο . Τοῦ βασιλέως δὲ τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων βουλομένου κίνδυνον ἀναδέξασθαι , βάδην ἑπομένου καὶ προσδοκῶντος φάλαγγα Τούρκων | ||
μόνῳ δὲ Περσαίῳ διαπρύσιον εἶχε πόλεμον : ἐδόκει γὰρ Ἀντιγόνου βουλομένου τὴν δημοκρατίαν ἀποκαταστῆσαι τοῖς Ἐρετριεῦσι χάριν Μενεδήμου , κωλῦσαι |
καταστάσεως , φοβηθεὶς τῶν λόγων τὸν ὄχλον , ἀλλ ' ἐπαγγέλλεται μὲν περὶ τῆς δωροδοκίας εἰπεῖν , σιγᾷ δὲ τὸ | ||
προστίθησι καὶ τὸ μικρὰ ἢ βραχέα περὶ τῶν ἐξαγωνίων ἐρεῖν ἐπαγγέλλεται , καὶ πρὸ Δημοσθένους ὁ Θουκυδίδης τοῖς τοιούτοις δείκνυται |
τε καὶ χαριουμένους ἑτέρωσε πεμψάσης : οἷς ἐλυσιτέλει μὴ τἀμὰ διαβάλλειν : ὁ δὲ αὑτὸν μὲν ἔνδον οὐδενὸς ἐπαινοῦντος ἐπῄνει | ||
. Γ περὶ σαυτοῦ ] περὶ τοῦ Δήμου . Γ διαβάλλειν ] ἤγουν διαβολῇ χρῆσθαι . Γ πεποιηκότα ] καὶ |
τοῦ κλαίοντας καθίζοντος τοὺς φίλους πολλαχοῦ ἔμοιγε δοκεῖ ἐλάττονος ἄξια διαπράττεσθαι ὁ γέλωτα αὐτοῖς μηχανώμενος . εὑρήσεις δὲ καὶ σύ | ||
εἴη δ ' ἄμεινον καὶ περὶ τούτου διανοεῖσθαί τε καὶ διαπράττεσθαι . Οὐκ ἀγνοεῖν γε μὴν δεῖ , ὡς κἀνταῦθα |
τῇ δι ' ἀλαζονείαν , ὡς δὴ περιττὸς καὶ ἱκανὸς ἐπανορθοῦσθαι τὰ ἀνεπιδεᾶ , προστιθέναι ἢ ἀφαιρεῖν τι τολμᾷ , | ||
στέργεται , προθυμότεροι δ ' εἰσὶν οἱ πολλοὶ σωφρονίζεσθαι καὶ ἐπανορθοῦσθαι ἢ θεραπεύεσθαι καὶ τρυφᾶν : ἢ τίς οὐκ ἂν |
, ἀλλ ' ἐγὼ τὴν τούτου : δίκαιον γάρ , ἄνπερ βούλωμαι [ ] : πρὸς ὅλον [ δὲ ] | ||
ὁτὲ δὲ κατὰ Πλάτωνα οὐ τυφλὸς ἀλλὰ ὀξὺ βλέπων , ἄνπερ ἅμ ' ἕπηται φρονήσει . διεζευγμένα μὲν οὖν ἀσθενεῖ |
μέντοι οὐδὲν λέγω . Τί δή , ὦ Σώκρατες ; Ὠγαθέ , ἐννενόηκά τι σμῆνος σοφίας . Ποῖον δὴ τοῦτο | ||
τίνος σοι φῶμεν μάλιστ ' εἰρῆσθαι τοῦτον τὸν λόγον ; Ὠγαθέ , καὶ αὐτὸς ἐμαυτοῦ νυνδὴ κατεγέλασα . ἀποβλέψας γὰρ |
οἷον δικαιέστερος καὶ ἀρχέστερος λέγοντες . ὤφειλεν γὰρ τὰ προειρημένα δικαιότερος εἶναι καὶ αἰδοιότερος καὶ ἀφθονώτερος . οὕτως Φιλόξενος εἰς | ||
οἶμαι προσήκειν ἐκ τοῦ τόκου τὴν μητέρα σεμνῦναι . καὶ δικαιότερος ἐπαινέτης ὁ τὴν εὐκοσμίαν τῶν παίδων εἰς τοὺς τεκόντας |
ἦν εἰκὸς ἀγνοῆσαι τοῦ Φιλίππου τὴν γνώμην τὸν πάλαι ποτὲ κατηγοροῦντα τοῦ Φιλίππου τὸν τρόπον . καὶ τοῦτό ἐστιν ὃ | ||
προκειμένου λόγου , ἐν οἷς πάντα τὰ πτωτικὰ ἐπιθετικά , κατηγοροῦντα οὐ τῶν ὀνομάτων , τῶν δὲ ῥημάτων , ἐπιρρήματα |
μεταχειρίσασθαι τὸ χαλεπώτατον μειράκιον τοῦ μετριωτάτου δήμου τίς οὐκ ἂν φήσειεν ; ὅσῳ μέντοι προχωρεῖ τὸ τῆς δόξης ἐπὶ πλέον | ||
σύλλεκτρος εἶναι τῷ Διί , καί που τάχα ἐρᾶν με φήσειεν αὐτοῦ , οἱ δὲ πιστεύσουσιν οὐκ εἰδότες ὡς νεφέλῃ |
, οἷον καὶ τοιαῦτα συνειδὼς βεβιωμένα ἑαυτῷ ὁ ἀκάθαρτος οὑτοσὶ τολμήσει βλέπειν εἰς ὑμᾶς καὶ τὸν βεβιωμένον αὑτῷ βίον αὐτίκα | ||
ἢ δεινότερον πρᾶγμα τούτου ἐν τῇ πόλει γένοιτο , εἰ τολμήσει ὁ μὲν ἄρχων ἐν ταῖς τῶν ἐπικλήρων δίκαις ἀντιβολεῖν |
δέ με καινὴν πρός με διάλεκτον λαλῶν . εἴ τι τάττοι μοι στέγαρχος Τί δ ' ἂν Ἕλληνες μικροτράπεζοι φυλλοτρῶγες | ||
θεοῦ γενέσθαι λόγος κατέχει , σατράπην τε ἀναδέξεσθαι , ὅντινα τάττοι Ἀλέξανδρος , καὶ φόρους ἀποίσειν τοὺς Ἀλεξάνδρῳ δόξαντας : |
ἀδυνάτῳ γε , συγχωρήσαντος τοῦ πατρὸς ποιεῖν ὅσα βούλεται , σκήπτεται διαφορὰν πρὸς τὸν πατέρα περὶ τῆς καταλύσεως τοῦ πολέμου | ||
τὸ δύνασθαι τὸν Φίλιππον ἐξαπατῆσαι καὶ παρασπάσασθαί τι τῶν πραγμάτων σκήπτεται . οἰηθείη μὲν οὖν ἄν τις τοῦτο τοῦ συμφέροντος |
καὶ πάντων ὑπὲρ σύγκρισιν ὑπερέχοντος . οὗ τί ἂν εἴη ἀνοητότερον καὶ ἀσεβέστερον ; ταῦτα μὲν εἴρηται ἐκ τῶν ὀρεκτικῶν | ||
καὶ καθαρὰν τὴν μέμψιν ἐργάζονται . ἔπειτ ' ἔμοιγε οὐδὲ ἀνοητότερον οὐδὲν φαίνεται ἢ τὸ τῶν μὲν πόνων καὶ τῶν |
ἢ καὶ μαθητοῦ πρὸς διδάσκαλον ἐκδεχομένη τὶ προστάξει ἢ τὶ διδάξει ἡ διάνοια , ὡς ἂν ἢ αἱρετίσεται τὸ ἀγαθὸν | ||
καὶ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ἐπιμενόντων : ἡ δὲ ὑποκειμένη ὑποδιαίρεσις διδάξει τοὺς φιλομαθεῖς : ταύτην γὰρ προκρίνας μὲν πασῶν καὶ |
, εἰ τὴν χρείαν ς ' ἀποβαλόντα τὴν τοῦ σκευαρίου ῥίψει ὡς κατεαγὸς πινάκιον ; ἀλλὰ γυνή μου ἐστὶ καὶ | ||
δὲ ἐπ ' αὐτοῖσι καὶ τάδε : ἀλύξει τε καὶ ῥίψει ἑωυτὴν ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε , καὶ λειποθυμήσει , καὶ |
, ἂν ἐπαινέσῃ τις ἐπ ' αὐτοῖς , ἀνέχου , δόξον δὲ μηδεὶς εἶναι καὶ εἰδέναι μηδέν . μόνον τοῦτο | ||
θορύβῳ ; ἐν πολλοῖς ἀνθρώποις ; καὶ τί χαλεπόν ; δόξον ἐν Ὀλυμπίᾳ εἶναι , πανήγυριν αὐτὸν ἥγησαι . κἀκεῖ |