| κεφαλαίων ἐναλλάττουσι τὴν διαίρεσιν : ζητούντων γὰρ αὐτῶν , εἰ μεμύηται ὁ τεθεαμένος τὸ ὄναρ , ὁ μὲν φεύγων τοῖς | ||
| τοῦ τε εἰ τὸ ἐπινεῦσαι ἐξειπεῖν ἐστι καὶ τοῦ εἰ μεμύηται ὁ ὄναρ ἑωρακὼς μέχρι τῶν πρός τι προελθούσης τῆς |
| . ἐντεῦθεν ἑπτὰ τῶν Περσῶν ἐπίσημοι συνέθεντο ἀλλήλοις κατὰ τοῦ μάγου : Ὀνόφας , Ἰδέρνης , Νορονδαβάτης , Μαρδόνιος , | ||
| μὲν δὴ ὑπεδέξατο ταῦτα τῷ πατρὶ κατεργάσεσθαι , τοῦ δὲ μάγου τούτου τοῦ Σμέρδιος Κῦρος ὁ Καμβύσεω ἄρχων τὰ ὦτα |
| ἐν γὰρ τῷ Παρνασῷ οἱ Δελφοί . * * τοῦ μαντείου . τῷ αὐτοῦ . . Μὴ λάβῃς εἰς τὸ | ||
| θάνατον αὑτοῦ τιμήν . θανὼν γὰρ αὐτὸς ἐμαντεύετο ἐκ τοῦ μαντείου : ὅθεν καὶ ἐτιμήθη ὡς θεὸς παρὰ τοῖς Θηβαίοις |
| τοῦτο , ἀπὸ Τηλέφου καὶ τοῦ τρώσαντος Ἀχιλλέως καὶ τοῦ χρηστηρίου ἀνελόντος ὅτι ὁ τρώσας καὶ ἰάσεται . βούλομαι γὰρ | ||
| προσήκουσαν . ὅθεν τοὺς Κᾶρας ὑπακοῦσαι βουλομένους τοῖς ἐκ τοῦ χρηστηρίου καταλῦσαι τὰς ἔμπροσθεν εἰθισμένας στεφανώσεις αὐτούς τε κατὰ πλῆθος |
| οὐχὶ Κερκώπη μὲν ἤδη γέγονεν ἔτη τρισχίλια , ἡ δὲ Διοπείθους ἀηδὴς Τελέσιλλα ἕτερα μύρια ; Θεολύτην δ ' οἶδεν | ||
| ὁ δὲ Μένανδρος φίλος ἦν Δημοσθένους δι ' ὃν ὑπὲρ Διοπείθους βουλεύεται . κληρούχους ] γεωργούς , παροίκους . κληροῦχοι |
| ἐν Μαραθῶνι μάχην ἐνίκησαν . Ὅτι Περικλέα καὶ Καλλίαν τὸν Ἱππονίκου καὶ Νικίαν τὸν Περγασῆθεν τὸ ἀσωτεύεσθαι καὶ ὁ πρὸς | ||
| καὶ λάβοις τί κα . πρώιην γοῦν παρὰ Καλλίαι τῶι Ἱππονίκου ποιούμενος ἐπίδειξιν τοσάδε τοῦ ζῆν κατεῖπεν , ὥστε ἔγωγε |
| , φέρε , τὰ καθήκοντα διέλθω τοῦ κατὰ τοὺς Ἡρακλείδας διηγήματος . Οὗτοι γάρ ποθ ' ὡρμημένοι κατὰ τὸν Ἰσθμὸν | ||
| τῶν δικαστῶν , εἶπεν : Ἀκούσατε , ὦ ἄνδρες , διηγήματος τερπνοῦ : Νεανίσκος ποτὲ ὄνον ἐμισθώσατο Ἀθήνηθεν Μέγαράδε : |
| Αὖλος Οὐεργίνιος Καιλιμοντανὸς καὶ Τῖτος Οὐετούριος Γέμινος , ἄρχοντος Ἀθήνησι Θεμιστοκλέους , ἑξηκοστῷ καὶ διακοσιοστῷ μετὰ τὴν κτίσιν ἔτει , | ||
| τῶν ἄλλων δηλονότι . αὐτοσχεδιάζειν : ἑτοίμως λέγειν . τελευτὴ Θεμιστοκλέους φαρμάκῳ ἀποθανεῖν αὐτόν : αἷμα γὰρ ταύρειον πιὼν ἀπέθανεν |
| ὁ δῆμος , ναύκραρος δὲ ὁποῖόν τι ὁ δήμαρχος , Σόλωνος οὕτως ὀνομάσαντος , ὡς καὶ Ἀριστοτέλης φησίν : ἐν | ||
| ; προσταχθὲν γὰρ αὐτῷ τεττάρων μηνῶν ἀναγράψαι τοὺς νόμους τοὺς Σόλωνος , ἀντὶ μὲν Σόλωνος αὑτὸν νομοθέτην κατέστησεν , ἀντὶ |
| Ἀριστάρχῳ : καὶ μετὰ τοῦτον Μητρόδωρος , ἀνὴρ ἐκ τοῦ φιλοσόφου μεταβεβληκὼς ἐπὶ τὸν πολιτικὸν βίον καὶ ῥητορεύων τὸ πλέον | ||
| ἐστιν . παραθήσω δὲ πρώτου Ἀριστοβούλου , τοῦ ἐξ Ἑβραίων φιλοσόφου , τὰς οὕτως ἐχούσας φωνάς : Φανερὸν ὅτι κατηκολούθησεν |
| καὶ ἡ δευτέρα πρᾶξις . Μαθόντες τὸν σκοπὸν τοῦ παρόντος συγγράμματος ἔλθωμεν ἐπὶ τὸ χρήσιμον . ἰστέον ὅτι τὸ χρήσιμον | ||
| πολλὴν ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν πρὸς ἐμὲ καὶ τιμὴν ἐκ τοῦ συγγράμματος : οὐ γὰρ ἂν οὕτως ὑπερεπῄνει τις , εἰ |
| ἐντυχὼν ὁ βαρὺς αὐτῷ περὶ δείλην ὀψίαν ἀπήγγειλε τὰ τοῦ δράματος καὶ γραφήν τινα χρυσοσήμαντον ὑπεδείκνυ τούτῳ πεμφθεῖσαν παρὰ τοῦ | ||
| βοήσω . τὸ δὲ εἴθ ' ὤφελεν ἀρχὴ τοῦ Μηδείας δράματος Εὐριπίδου . 〛 βούνομοι : Ὑπὸ βοῶν καταστρεφόμεναι ἤγουν |
| πόλις προσέταξεν . εἰκότως δὲ προσέταξε τούτῳ : μόνος γὰρ ἐφώρασε Φίλιππον ἐπιβουλεύοντα τοῖς Ἕλλησι καὶ μόνος παρεκάλει τὸν δῆμον | ||
| , ἀποτυχόντες ἀπολαῦσαι τοῦ ἐρωμένου , ὥσπερ που καὶ Ἐρασίστρατος ἐφώρασε δι ' ἔρωτα τὸν τοῦ Σελεύκου ἀῤῥωστοῦντα Ἀντίοχον . |
| . καὶ τοῖς πένησιν εὐπορίαν : πολλοὶ γὰρ δέονται τοῦ μάντεως καὶ τῶν πλουσίων . Νοσεῖν μόνοις τοῖς ἐν δεσμοῖς | ||
| ὄφεων ὄφεως , πόλεων πόλεως , πράξεων πράξεως , μάντεων μάντεως : ὅθεν τὸ τειχέων καὶ βελέων καὶ ὀρέων καὶ |
| ἐμαστιγοῦτο ἐφ ' ἡλικίας , ἢ ἐκπρόθεσμος ὢν ἤδη τοῦ ἀγῶνος ἀσφαλῶς τὰ τοιαῦτα ἐνεανιεύσατο ; Πρεσβύτης ἤδη ὢν ἔγραψε | ||
| , Δου . τεκνοτροφίη σφαλερόν : τὴν μὲν γὰρ ἐπιτυχίην ἀγῶνος μεστὴν καὶ φροντίδος κέκτηται , τὴν δὲ ἀποτυχίην ἀνυπέρθετον |
| ξύμβουλον γενέσθαι Αἴαντα τὸν Τελαμῶνος λέγει . Μενεσθέως γὰρ τοῦ Ἀθηναίου τακτικωτάτου τῶν βασιλέων ἐς Τροίαν ἐλθόντος καὶ διδάσκοντος ἐν | ||
| ἔσχεν τὸ ἔκπωμα προείρηται , ἱστοροῦντος τοῦτο καὶ Ἀπολλοδώρου τοῦ Ἀθηναίου . Πολέμων δ ' ἐν πρώτῳ τῶν πρὸς Ἀδαῖον |
| ἐν ἁπάσαις ταῖς ἡλικίαις , εἰ φυλακικοί εἰσι τούτου τοῦ δόγματος καὶ μήτε γοητευόμενοι μήτε βιαζόμενοι ἐκβάλλουσιν ἐπιλανθανόμενοι δόξαν τὴν | ||
| πρὸς ] ἐμὲ ἔμπροσθεν [ ] ἀνδρῶν τοῦ αὐτοῦ [ δόγματος ] . ἐν πᾶσι [ δὲ ἡττήθη ] ? |
| τὴν ἀπὸ Ἰολάου προσηγορίαν . τοῦ δὲ περὶ τῆς ἀποικίας χρησμοῦ περιέχοντος ὅτι τοῖς τῆς ἀποικίας ταύτης κοινωνήσασι διαμενεῖ τὰ | ||
| δέρμα κατὰ τὸ νόμιμον . μετὰ δὲ ταῦτα Αἰήτηι γενομένου χρησμοῦ , καθ ' ὃν ἐσήμαινε ὁ θεὸς τότε τελευτήσειν |
| . . : Δημάδης ψήφισμα γράψας παράνομον καὶ εὐθυνόμενος ὑπὸ Λυκούργου , ἐρωτήσαντος αὐτὸν ἐκείνου εἰ ὅτε ἔγραψε τὸ ψήφισμα | ||
| βίον , δι ' ὃν καὶ Διογένης ὑψηλότερος ἦν καὶ Λυκούργου καὶ Σόλωνος καὶ Ἀρταξέρξου καὶ Ἀλεξάνδρου , καὶ ἐλευθερώτερος |
| , μεταφοραῖς χρησαμένῳ καὶ τροπαῖς , στενουμένῳ πολλάκις ταῖς τοῦ προσδιαλεγομένου περὶ τοὺς λόγους στροφαῖς καὶ πυκνότησι καὶ ζητοῦντι ἐξάλυξιν | ||
| αὐτῷ ἡ κακία καὶ ὅσα ἐκ κακίας : καὶ τοῦ προσδιαλεγομένου δὲ ἀναίρεσιν λέγοντος κακῶν ἔσεσθαι , εἰ πείθοι τοὺς |
| τῆς Φρυγίας , ἐλθὼν ξενίζεται σὺν παντὶ τῷ στρατεύματι παρὰ Πυθίου , ὃς καὶ τῷ Δαρείῳ πρὶν ἐδωρήσατο χρυσῆν ἀναδενδράδα | ||
| διακοσιοστὸν καὶ ἔννατον ἔτος τῶν Τρωϊκῶν χρησμὸν ἔλαβον παρὰ τοῦ Πυθίου εἰς τὴν ἐν Τρωάδι Θρᾴκην μετοικῆσαι : ἀφ ' |
| παρ ' Ἀθηναίοις οἱ ἀποδέκται , ἧς πολλάκις μνημονεύουσιν οἱ ῥήτορος καὶ οἱ κωμικοί . Ἀριστοτέλης δ ' ἐν τῇ | ||
| . . . : Περὶ Ἀλεξάνδρου η . | Περὶ ῥήτορος ἢ πολιτικοῦ . | Τέχνην ἐγκωμιαστικήν . . . |
| . τὸν Ἀθάμανθ ' : τοῦτο πρὸς τὸν ἕτερον Ἀθάμαντα Σοφοκλέους ἀποτεινόμενος λέγει . πεποίηκε γὰρ ὁ Σοφοκλῆς τὸν Ἀθάμαντα | ||
| ἔτει Ἀθηναῖοι Σάμον πολιορκήσαντες εἷλον , στρατηγοῦντος αὐτῶν Περικλέους καὶ Σοφοκλέους . ἐν δὲ τῶι αὐτῶι ἔτει οὕτω λύονται αἱ |
| δὲ συνεσταλμένως τὸ τῶν στρατιωτῶν πλῆθος . τὸ λαχεῖν τοῦ κληρώσασθαι διαφέρει : κληροῦνται μὲν γὰρ πάντες οἱ καθιέντες εἰς | ||
| μέν ἐστι τὸ ἐκ τῶν κληρουμένων τοῦ προκειμένου τυχεῖν , κληρώσασθαι δὲ τὸ κλήρῳ χρήσασθαι . λαλεῖν καὶ λέγειν καὶ |
| σῶμ ' . ἐγώ . ψυχὴν δ ' ἐπανήκειν ὥσπερ Αἰσώπου ποτέ . Εἰπέ μοι ὡς ὀλίγα λοιπὰ τῶν ἐπιτραπεζωμάτων | ||
| τὸν σοφῶς τοῦτον ἀποκριθέντα μόνον . „ οὕτως οὖν τοῦ Αἰσώπου ἀπολελογημένου , ὀρθῶς ἅπαντες λέγειν αὐτὸν ἐψηφίσαντο . Καὶ |
| οἰκείαν , καταλαβεῖν δὲ τὸν τοῦ ἀδελφοῦ υἱόν , τὸν Πολυδέκτου Χαρίλαον , βασιλεύοντα . εἶθ ' ὁρμῆσαι διαθεῖναι τοὺς | ||
| δὲ οἰκίας τῆς ἑτέρας Θεοπόμπου τοῦ Νικάνδρου τοῦ Χαρίλλου τοῦ Πολυδέκτου τοῦ Εὐνόμου τοῦ Πρυτάνιδος τοῦ Εὐρυπῶντος , Μεσσηνίων δὲ |
| τῆς ἀντιλογίας ἠκροῶντο : τὰ δὲ εἰρημένα ὅμως ὑπὸ τοῦ Πελοπίδου καὶ τὴν τοῦ Μιθριδάτου φιλίαν , ἐνσύνθηκον ἔτι οὖσαν | ||
| ἥλιον . καὶ διὰ τούτων τῶν λόγων προλεγόντων τὸν τοῦ Πελοπίδου θάνατον , οὐδὲν ἧττον ὁ Πελοπίδας ἀνέζευξεν ἐπὶ τὴν |
| καὶ ἐσπείσατο , τὸν παῖδα ὡραῖον ὄντα ἐκεῖ καταλιπών : ἐγράψατο αὐτὸν προαγωγείας ὁ Δημοσθένης ἐπανελθόντα , ἔλυσε τὴν εἰρήνην | ||
| ὁ θέμενος , ἀπέτεισε τιμὴν τῶν φιαλῶν τῷ Τιμοσθένει , ἐγράψατο δὲ ὁ πατὴρ αὑτῷ τοῦτον ὀφείλοντα πρὸς τὸ ἄλλο |
| ἀγωνισάμενοι καὶ ἀποδείξαντες , ὅτι ἀσεβείας ἐστὶ τὸ εἰπεῖν καὶ ἐπινεῦσαι , καὶ οὕτω χρησόμεθα τῇ ἐπιφορᾷ : γνωστέον δὲ | ||
| καὶ τὸ ἐπισεῖσαι τὴν χεῖρα ἐντὸς τῶν ὅρων καὶ μικρὰ ἐπινεῦσαι τῇ κεφαλῇ καὶ ἐπιστενάξαι τοῖς λεγομένοις . τοιούτων ἠράσθη |
| . καίτοι οὐκ ἂν ᾠήθην ποτὲ ὡς ὀργὴ Πλάτωνος ἢ Χρυσίππου ἢ Ἀριστοτέλους ἢ τῶν ἄλλων ὑμῶν καθίκοιτο ἄν , | ||
| ὑπώπτευσεν αὐτὸν ψεύδεσθαι ὑπονοήσασα ταῦτα διὰ τὸν ἔρωτα λέγεσθαι τοῦ Χρυσίππου : εἰς μέθην : λειμῶν ' ἐς Ἥρας : |
| τινα πάτριον τοῖς Κυνικοῖς παῤῥησίαν θρασυνομένῳ . Εἰπόντος δὲ τοῦ ἀνθυπάτου , Νῦν μέν σοι ἀφίημι αὐτόν , ἂν δὲ | ||
| καθεῖναι , ἀλλὰ περιέμεινεν συνοδίαν ἢ πρεσβευτοῦ ἢ ταμίου ἢ ἀνθυπάτου καὶ προσκατατάξας ἑαυτὸν παρέρχεται ἀσφαλῶς . οὕτως καὶ ἐν |
| ἥττων ἐστίν ; ὡς καὶ ὁ σεμνότατος Ἀριστοτέλης τοῦ Φασηλίτου μαθητοῦ . ἡμεῖς δ ' οὐχὶ καὶ τῶν ἀψύχων τὰ | ||
| παραδοθεὶς τῷ δημίῳ , σὺ δὲ τὴν Σωστράτου γυναῖκα τοῦ μαθητοῦ ἐμοίχευες , ὦ Κλεόδημε , καὶ καταληφθεὶς τὰ αἴσχιστα |
| , Σεμέλη δὲ πυρὸς γέγονε τροφή . ἂν δὲ μειρακίου Φρυγὸς ἐρασθῇ , τὸν οὐρανὸν αὐτῷ δίδωσιν , ἵνα καὶ | ||
| . Εἴ μοι τὸ Νεστόρειον εὔγλωσσον μέλος Ἀντήνορός τε τοῦ Φρυγὸς δοίη θεός , κατὰ τὸν πάνσοφον Εὐριπίδην , ἑταῖρε |
| πιστοὺς ποιήσομεν : ἀντιλέγοντας δὲ μαρτυρίᾳ δεῖ τὸν τρόπον τοῦ μάρτυρος διαβάλλειν , ἂν ᾖ πονηρός , ἢ τὸ μαρτυρούμενον | ||
| ' ἀληθείας : Ἀντὶ τοῦ σωζομένης τῆς ἀληθείας . . μάρτυρος : Ὅτι τινὰ τῶν δημοσίων ὑπηρετῶν ἧκεν ἄγων , |
| ἀγρίοις διῆγε τὸν στρατὸν πειθομένους αὐτῷ καὶ πᾶν τὸ ἐκ Παλαμήδους θεῖόν τε ἡγουμένους καὶ χρησμῶδες : καὶ γὰρ δὴ | ||
| μακρῶν οὐκ ἤρξατο , ὅτι ὁ Κεῖος Σιμωνίδης ὕστερον τοῦ Παλαμήδους ἐφεῦρεν αὐτά . Συζεύξας γὰρ δύο Π διὰ μακρᾶς |
| , ἅτε μάντις καὶ ποιητὴς ὢν καὶ κατ ' ἀμφότερα ἐξηγητὴς τῆς ἀληθείας , παρακελεύεται τιμᾶν , σύ τ ' | ||
| ἱστορίαν ψιλὴν εἶναί φασιν , ὥσπερ ὁ πρῶτος τοῦ Πλάτωνος ἐξηγητὴς Κράντωρ : ὃς δὴ καὶ σκώπτεσθαι μέν φησιν αὐτὸν |
| καὶ πόρρω τῆς εἰωθυίας σοι εὐλαβείας , καὶ ἐγγύς τι Προδίκου τοῦ Κείου καὶ Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου τοῦ | ||
| τε καὶ πράξεις τὰς τοιαύτας ποιήσεις . . καὶ γὰρ Προδίκου μυρία τινὰ ἀκήκοα περὶ ὀνομάτων διαιροῦντος . . . |
| Καίσαρος Τιβερίου ἔτη δύο καὶ ἐνενήκοντα : Ξενοφῶν δὲ ὁ Γρύλλου ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα ἐβίωσεν ἔτη . οὗτοι μὲν φιλοσόφων | ||
| ὑπὲρ τῶν τοῦ Κύρου φίλων τοῦ νεωτέρου Ξενοφῶν ὁ τοῦ Γρύλλου νεανιευόμενος δῆλός ἐστι λέγων , τοὺς ὁμοτραπέζους μόνους οἱ |
| τε ἐλεύθερος ἔφασκε γεγενῆσθαι καὶ ἀναπεπνευκέναι κῦμα διαφυγὼν μέγα . διδάξαντος δέ , ὅ τι ἦν τὸ κακόν , πάλιν | ||
| καὶ τὸ ᾠὸν αὐτοῦ . ἢ ἀπὸ Κόρακος ῥήτορος πρώτου διδάξαντος τὴν ῥητορικήν : τὸν γὰρ μαθητὴν αὐτοῦ μισθὸν ἀπαιτοῦντος |
| Γλαύκου τοῦ Ἀχαρνέως υἱός , μετὰ Δημαινέτου τοῦ Βουζύγου συγκατεναυμάχησε Χείλωνα τὸν Λακεδαιμονίων ναύαρχον : ὥστε οἰκεῖά μοι καὶ συνήθη | ||
| φασιν ἀπόφθεγμα , οἱ δὲ Σόλωνος . ἔνιοι δὲ αὐτὸ Χείλωνα εἰπεῖν συμβουλευομένῳ τινί , εἰ πλούσιον ἕλοιτο γάμον . |
| στρατιὰν ὅσην δύνανται πλείστην καταγράφειν τοὺς ὑπάτους καὶ τοὺς συμμάχους πρε - σβειῶν ἀποστολαῖς παρακαλεῖν σῖτόν τε καὶ ὅπλα καὶ | ||
| καὶ Κόιντος Ὀγούλνιος πρὸς τὸν Φιλάδελφον Πτολεμαῖον πρεσβεύσαντες [ περὶ πρε - σβείας ] καὶ δωρεαῖς ἰδίαις τιμηθέντες ὑπ ' |
| : ἀναγκαίως γὰρ ἔχει κοινὴν ἀρχὴν ὑποθέσθαι τῇσι γνώμῃσι βουλόμενον ξυνθεῖναι τὸν λόγον τόνδε περὶ τῆς τέχνης τῆς ἰητρικῆς . | ||
| , σοφὸν μὲν καὶ φρόνιμον , αἱμύλον δὲ ἄλλως καὶ ξυνθεῖναι λόγους ἱκανόν , οἵων οἱ ἄνθρωποι ἥδιστ ' ἂν |
| εἰπόντος Ἀριστοφάνους ἐν Σκηνὰς καταλαμβανούσαις τὴν κακκάβην γὰρ κᾶε τοῦ διδασκάλου . ἐν δ ' Εὐβούλου Ἴωνι εἴρηται τρύβλια δὲ | ||
| δὲ ἀνδριάντα ἐποίησε Σικυώνιος Κάνθαρος , Ἀλέξιδος μὲν πατρός , διδασκάλου δὲ ὢν Εὐτυχίδου . Εὐπολέμου δὲ Ἠλείου τὴν μὲν |
| λέγει ὑπὲρ Τληπολέμου πρῶτον μὲν εὐτυχοῦντος , ὕστερον δὲ φόνον πεποιηκότος , εἰ καὶ μετὰ ταῦτα πάλιν εὐδαιμονέστατος γέγονε , | ||
| ἐμνήσθη καὶ διαθήκης πενίαν ἐνεγκούσης καὶ κύματος ἑτέρου μείζω ταύτην πεποιηκότος : ἐμοὶ δὲ ταυτὶ μὲν ἐν οὐ πολλῷ λόγῳ |
| ἐν τῶι περὶ Ἰουδαίων συγγράμματι πρῶτον μὲν ἀμφιβάλλειν εἰ τοῦ ἱστορικοῦ ἐστι τὸ σύγγραμμα , δεύτερον δὲ λέγειν ὅτι εἴπερ | ||
| : Ἀντίπατρος : Ἀντίπατρος ἦν Νικολάου τοῦ Δαμασκηνοῦ πατὴρ τοῦ ἱστορικοῦ , ὃς ἔσχε Στρατονίκην γυναῖκα , τὴν μητέρα Νικολάου |
| τῶι ἕκτωι διαλαμβάνει ὅπως ἐξ Ἀθηνῶν οἱ ἀμφὶ Δημοσθένην καὶ Ὑπερείδην ἔφυγον Ἀριστόνικός τε ὁ Μαραθώνιος καὶ Ἱμεραῖος ὁ Δημητρίου | ||
| τῷ Καλλίππῳ καὶ τοῖς ἀνταγωνισαμένοις ζημίας ὑπὸ Ἠλείων , ἀποστέλλουσιν Ὑπερείδην Ἀθηναῖοι πείσοντα Ἠλείους ἀφεῖναί σφισι τὴν ζημίαν : ἀπειπόντων |
| Ἵνα δὲ φυτεύσω ταῖς σαῖς ἀκοαῖς , κράτιστε καὶ μέγιστε αὐτοκράτορ , ἃ δίχα πάσης κηλίδος ἀναγέγραπται , ἐξέταζε τὸν | ||
| ζῆθι καὶ τοῦ αὐτοκράτορ . Ὅταν δὲ προσθεὶς εἴπω ζῆθι αὐτοκράτορ πάντοτε , ἀπὸ τριῶν λέξεων τὸν λόγον ἐποιησάμην : |
| ὥρας εἶναι : βιαιοτέρας δὲ τῆς παρακλήσεως γιγνομένης ἐνεθυμήθην τοῦ ἐνυπνίου , καὶ ὅτι ταῦτ ' ἄρα καὶ ὁ θεὸς | ||
| ἔσεσθαι συμφορὰν μαντευόμενος ἤδη γὰρ αὐτῷ καὶ πρότερον τοιαύτην ὄψιν ἐνυπνίου θεασαμένῳ δεινή τις συνέβη δυσποτμίαἐβούλετο μὲν ἐπισχεῖν τὴν ἡμέραν |
| προσταχθὲν Θηραμένει κομίσαι τὰς νῆας ὡς Ἀστύοχον Φρύνιχος : περὶ Φρυνίχου ʃ ἐγκώμιον Φρυνίχου βουλομένων : ἀξιούντων ὑπομείναντας : ἀντὶ | ||
| : Τοὺς φόβους τοῦ ἐπικειμένου πολέμου . . τὸ δὲ Φρυνίχου παλαίσμασιν , ἐπεὶ ὁ τραγικὸς Φρύνιχος ἐν Ἀνταίῳ δράματι |
| κατὰ τοὺς αὐτοὺς γεγονέναι χρόνους . Κατοικεῖν δ ' αὐτοὺς Μαδιὰμ πόλιν , ἣν ἀπὸ ἑνὸς τῶν Ἀβραὰμ παίδων ὀνομασθῆναι | ||
| πάντα ἄφωνον καὶ νεκρὸν ἀποδεῖξαι γελασθέντα τὴν τῶν σωματικῶν τροφὴν Μαδιὰμ καὶ τὸν ἔκγονον αὐτῆς δερμάτινον ὄγκον Βεελφεγὼρ ὄνομα ὑπνοῦντα |
| ζῶσαν ἰσότιμον αὐτὸ ἡγησάμενος ψυχῇ , τοῦτο ὄνομα οὐ τοῦ κληθέντος ἐγίνετο μόνον , ἀλλὰ καὶ τοῦ καλέσαντος : οἷον | ||
| τοῦ ἐπὶ πᾶσι λυπουμένου , τοῦ ἐπιλύπου τε καὶ λυπηροῦ κληθέντος , ἀλλ ' οὕτω τὸ ὑπερβάλλειν κατὰ τὸ λυπεῖσθαι |
| ' αὐτὴν διαβῆναι διανοούμενος . βουλῆι δὲ Θεμιστοκλέους Ἀθηναίου καὶ Ἀριστείδου , τοξόται μὲν ἀπὸ Κρήτης προσκαλοῦνται , καὶ παραγίνονται | ||
| δέκατος αὐτὸς στρατηγήσας μόνος ὡς εἰπεῖν ὀνομάζεται , καὶ ταῦτα Ἀριστείδου τοῦ Λυσιμάχου παρόντος , ὃν οὐδὲ Πλάτων αἰτιάσασθαι μόνον |
| τοιαῦτα , εἰ μὲν ὡς τεκμήρια λαμβάνοιτο τοῦ κρινομένου , στοχαστικὴν ποιήσει τὴν στάσιν , τεκμήριον ἡμῶν ποιουμένων τοῦ μηδίζειν | ||
| τὰ τοιαῦτα εἰ μὲν ὡς τεκμήρια λαμβάνοιτο τοῦ κρινομένου , στοχαστικὴν ποιήσει τὴν στάσιν τεκμήριον ἡμῶν ποιουμένων τοῦ μηδίζειν τὸ |
| ταῖς μέσαις ἐναρμόνιον πυκνὸν ᾧ νῦν χρῶνται οὐ δοκεῖ τοῦ ποιητοῦ εἶναι . ῥᾴδιον δ ' ἐστὶ συνιδεῖν , ἐάν | ||
| τῷ Συμποσίῳ ταυτί : καίτοι Παυσανίας γε ὁ Ἀγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡς καὶ |
| Σόλωνα ἐν ἀγορᾷ στήσετε . ” ἀπὸ διανοίας δὲ τοῦ γράψαντος , ὡς ἐν τῷ κατὰ Ἀνδροτίωνος . συνιστὰς γὰρ | ||
| τινὸς ἤκουε τοῦ Κράτητος : ὅτε καὶ τὴν Πολιτείαν αὐτοῦ γράψαντος , τινὲς ἔλεγον παίζοντες ἐπὶ τῆς τοῦ κυνὸς οὐρᾶς |
| προειργασμένοι τὰς διανοίας . καὶ ταῦτα λέγουσα Κόρακος μὲν καὶ Τισίου καταγελᾷς καὶ Θεόδωρον σκώπτεις τὸν Βυζάντιον ὡς μικρὰ ἄττα | ||
| εἶπεν ἴσως διὰ τὸν Κόρακα , ἐπειδὴ ἐλέγετο ὁ Κόραξ Τισίου μαθητὴς εἶναι . σμδʹ Ἀτὰρ ὦ ἑταῖρε Τοῦτο λέγει |
| , φησὶν ὁ Χρύσιππος , εἰ μετελήφθη τὰ ἐπὶ τοῦ Σαρδαναπάλου οὕτως : εὖ εἰδὼς ὅτι θνητὸς ἔφυς σὸν θυμὸν | ||
| μὲν ἡ Ἀσσυρίων , κατασχοῦσα ἀπὸ Νίνου τοῦ πρώτου μέχρι Σαρδαναπάλου τοῦ ὑστάτου βασιλεύσαντος αυν : δευτέρα δὲ ἡ τῶν |
| δὲ ὑμᾶς , ὦ ἄνδρες Ῥωμαῖοι , ὑπὲρ τῆς εἰρήνης ἐπρέσβευσε καὶ τὰς συνθήκας ἔναγχος ἀνεκαίνισεν . ἀλλὰ Ἀβρούπολιν ἐξέβαλε | ||
| δ ' ἐθαυμάσθη , ὥστε καὶ τὴν πόλιν ἐγχειρίσασθαι . ἐπρέσβευσε δὲ καὶ πρὸς Πτολεμαῖον καὶ Λυσίμαχον , τιμώμενος πανταχοῦ |
| : ἕνα βούλεσθαι ἀριθμὸν εὑρεῖν , ᾧ ἕως τοῦ τελευταίου εἰσελθόντος ἐξ ἴσου πάντες ἕξουσιν ἤτοι μῆλα ἢ στεφάνους . | ||
| δὲ θᾶττον ἐπληρώθη τὸ θέατρον ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν . εἰσελθόντος δὲ μόνου Χαιρέου πᾶσαι καὶ πάντες ἐπεβόησαν ” Καλλιρόην |
| δὲ οἱ κήρυκες σάλπιγγας βαστάζοντες καὶ ἐσήμαινον . Γ τοῦ κήρυκος ] εἰς τὴν τῶν Χοῶν ἑορτὴν ἐκάλουν οἱ κήρυκες | ||
| συνθήκας ἢ πρεςβείας ποιεῖται : γίνεται δὲ παρὰ τῆς κήρυξ κήρυκος γενικῆς : τό δε κήρυξ , παρὰ τὸ κηρύσσω |
| ὃ μὴ συνελογίσατο , συνεπέρανε . Σοφιστικὸν καὶ τὸ κειμένου παραδόξου τὸ φαινόμενον ἀξιοῦν ἀποκρίνεσθαι προσκειμένου τοῦ δόξαντος ἐξ ἀρχῆς | ||
| τὸν ἄριστον τῶν ἰατρῶν συντεταχέναι , τῆς ὑγιείας στοχαζόμενον . παραδόξου δ ' εἶναι δοκοῦντος τοῦ μὴ πᾶσαν ἔχειν ἐξουσίαν |
| ἴσως ἐρεῖς ὄνομα : καὶ οὐδὲ ταῦτ ' ἐκ τῶν Στησιχόρου , σχολῇ γάρ , ἀλλ ' ἐκ τῆς Ἀγία | ||
| πρίνης ἀρίας ποιούμεθα γόμφους . δεξάμενος δὲ Σωκράτης τὴν ἐπίδειξιν Στησιχόρου πρὸς τὴν λύραν , οἰνοχόην ἔκλεψεν . εἰωθὸς τὸ |
| περιεχούσας Σικελικὰς πράξεις : ἀρξάμενος δὲ ἀπὸ τῆς Διονυσίου τοῦ πρεσβυτέρου τυραννίδος διῆλθε χρόνον ἐτῶν πεντήκοντα καὶ κατέστρεψεν εἰς τὴν | ||
| μὲν πρὸς Αἰσχύλον νέου πρὸς γέροντα , καὶ πρὸς Εὐριπίδην πρεσβυτέρου πρὸς νεώτερον ἀγωνιζομένου μετέσχον τινές : Εὐριπίδης δ ' |
| μετάστασιν δίδου . Γνώμη γὰρ εἴ τις κἀπ ' ἐμοῦ νεωτέρου πρόσεστι , φήμ ' ἔγωγε πρεσβεύειν πολὺ φῦναι τὸν | ||
| τοῦ χαμᾶθεν , τὸν ἀγένητον ἀπὸ τοῦ γενητοῦ , τοῦ νεωτέρου μὲν οὐρανοῦ καὶ γῆς , νεωτέρου δὲ Κρητῶν , |
| . . . , . , . Κατὰ Πολυεύκτου βασιλεύειν λαχόντος δοκιμασίαν : πολλὰ καὶ ἀγαθὰ γένοιτο . . . | ||
| καὶ ὁ Χάρων . ἔστι δὲ ἡ σύνταξις σολοικοφανής : λαχόντος γὰρ τοῦ γράμματός σου ὤφειλεν εἰπεῖν : ὁ δὲ |
| ποιεῖσθαι πέμματα ἐς τὰς θυσίας καθέστηκεν . ἐνταῦθα ἅλως καλουμένη Τριπτολέμου καὶ βωμὸς δείκνυται : τὰ δὲ ἐντὸς τοῦ τείχους | ||
| ὁ Κάσος ἢ εὖ ποιεῖν ἠπίστατο . καὶ κατιδὼν τῶν Τριπτολέμου νομίμων τὰ πολλὰ μεθεστηκότα ταῦτά τε ἐπανήγαγε καὶ τὴν |
| γάρ τι παθὼν οὔτε ἀκούσας μάταιον ἔπος πρὸς Πολυκράτεος τοῦ Σαμίου οὐδὲ ἰδὼν πρότερον ἐπεθύμησε λαβὼν αὐτὸν ἀπολέσαι , ὡς | ||
| , ὅπως ἡμῖν ἀντὶ μὲν ἀνθρώπου ὄρνις , ἀντὶ δὲ Σαμίου Ταναγραῖος ἀναπέφηνας : οὐ πιθανὰ γὰρ ταῦτα οὐδὲ πάνυ |
| σφαγὰς βαπτίζειν τὸ σπαθίον μέχρι κενεμβατήσεως εἰς τὸ ἔμβρυον : ἀποκριθέντος γὰρ τοῦ αἵματος ἰσχνὸν γίνεται τὸ σῶμα . μετὰ | ||
| δέρμα , ὅπερ ἱδρὼς καλέεται θερμός . Τούτου δ ' ἀποκριθέντος , τό τε αἷμα καθίσταται ἐς τὴν κατὰ φύσιν |
| τὸν ὑπομνηματικὸν τρόπον τοῦ Εὐδήμου κατὰ τὸ ἀρχαϊκὸν ἔθος συντόμους ἐκθεμένου τὰς ἀποδόσεις . λέγει δὲ ὧδε ἐν τῷ δευτέρῳ | ||
| ὁμιλιῶν βιβλία συντάξαντος καʹ Ἑρμογένους τε τοῦ καὶ τὴν τέχνην ἐκθεμένου καλουμένην οὕτω τῶν στάσεων καὶ τὴν περὶ ἰδεῶν μετ |
| τὸν δοκοῦντα ἔλεγχον , ὃν ἄρτι ἔλεγεν ὁ Σωκράτης κατὰ Πρωταγόρου , ὅτε τοῦ κυνοκεφάλου ἐμέμνητο , δημηγορίαν νῦν καλεῖ | ||
| Ἁλικαρνασεὺς ὠφέληται τούτου , νεώτερος ὤν . καὶ ἦν ἀκουστὴς Πρωταγόρου ὁ Ἑκαταῖος . πρῶτος δὲ ἱστορίαν πεζῶς ἐξήνεγκε , |
| πολὺς καὶ ὁ γέλως παραβάλλειν τοῖς ἐμοῖς παιδικοῖς καὶ τὸν Κλεινίου καὶ τὸν Ἱππαρίνου . ὀκνῶ δὲ ἐγὼ φάναι δι | ||
| δὲ Ῥωμαίων . ἐθεασάμην καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην τὸν καλὸν τὸν Κλεινίου , οὐκ οἶδ ' ὅπου , πλὴν ἐθεασάμην ἐν |
| Πυλάδηι γὰρ συνώικησεν Ὀρέστου δόντος . Ἑλλάνικος δὲ καὶ τάδε ἔγραψε : Μέδοντα καὶ Στρόφιον γενέσθαι Πυλάδηι παῖδας ἐξ Ἠλέκτρας | ||
| . ὅτε δὲ τὸν Πεισίστρατον ἔμαθεν ἤδη τυραννεῖν , τάδε ἔγραψε πρὸς τοὺς Ἀθηναίους : εἰ δὲ πεπόνθατε δεινὰ δι |
| καὶ ἡμεῖς διανοούμεθα καὶ φαμὲν περὶ τοῦ θείου καὶ θεοφιλοῦς αὐτοκράτορος καὶ βασιλέως ] τρία γὰρ εἴδη , τὰ φανερώτατα | ||
| οἴκοι τὸ τίμιον ἔχουσα . Ἐπὶ τῷ κομισθέντι παρὰ τοῦ αὐτοκράτορος λόγῳ , ὃν ἔγραψε περὶ αὐτοῦ πρὸς τὴν γερουσίαν |
| ὅπως ἂν ἴσον ἕκαστος ἐνταυθοῖ παρὼν ἡμῖν μετάσχῃ τοῦδε τοῦ Πλούτου μέρος . Καὶ δὴ βαδίζω . Τουτοδὲ τὸ κρεᾴδιον | ||
| , ἄχρις ἂν ἐξέλθοι τις ἀπαγγέλλων , ὅπως εἰσιόντος τοῦ Πλούτου πάντα τὰ τούτων πρὸς τὸ βέλτιον μεταβέβληται . 〛 |
| γυναικὸς καὶ Εὐκτήμονα τὸν βασιλεύσαντα καὶ Χαρίδημον τὸν πατέρα τὸν Θεοπόμπου καὶ Στρατοκλέους , καὶ εἶναι τοῖς τούτων υἱέσι καὶ | ||
| χαρακτῆρα τῆς ἑρμηνείας ἐκείνου ἐκμιμησαμένων οὐθενός , Θεοδέκτου λέγω καὶ Θεοπόμπου καὶ Ναυκράτους Ἐφόρου τε καὶ Φιλίσκου καὶ Κηφισοδώρου καὶ |
| Προδίκῳ παρ ' ἐμοῦ : Ὅτι οὐκ ὀρθῶς Καλλίμαχος τὸν Πρόδικον ἐν τοῖς ῥήτορσι καταλέγει . σαφῶς γὰρ ἐν τούτοις | ||
| τῶν προσκαίρων τῆς Κακίας ἡδονῶν . ἐπὶ καθαιρέσει Σωκράτους τὸν Πρόδικον νῦν μέγαν ἀποφαίνει διαφόρως . οὗτος δὲ σοφιστὴς ἦν |
| εἴρηται γὰρ τοῦτο τὸ ὄνομα καὶ ἐπὶ τοῦ μετρίου καὶ ἐπιεικοῦς , καὶ ἐπὶ τοῦ πανούργου . ἐπὶ δὲ τοῦ | ||
| ἐγὼ βουλοίμην ἄν , ἡνίκα ἂν φαίνηται , τυγχάνειν τινὸς ἐπιεικοῦς ῥήματος , ὃ τῇ μὲν σῇ πρέπει φύσει , |
| ὑπὲρ αὐτῶν λόγον ἐβουλήθην , οὔτε ἐν ἄλλῳ τινὶ τόπῳ καταχωρίσαι μᾶλλον ἢ τῷ προοιμίῳ τῆς πραγματείας . Τὴν μὲν | ||
| βασκάνως ὕστερον συκοφαντούντων προβάλλεται συναγαγεῖν καὶ ὡς ἴδια τῆς αἱρέσεως καταχωρίσαι . . . : Δάμωνα μὲν οὖν καὶ Σπίνθαρον |
| ἴσως σοι φαίνεται μὴ γιγνώσκοντα Ἀλκιβιάδην τὰ Ἀλκιβιάδου γιγνώσκειν ὅτι Ἀλκιβιάδου ἐστίν . Ἀδύνατον μέντοι νὴ Δία . Οὐδ ' | ||
| κατορθώματα : διοικήσεις δὲ τὰ κατὰ τῆς πόλεως ὑπ ' Ἀλκιβιάδου γενόμενα τῷ φάσκειν αὐτὸν πρὸς καιρὸν τετηρῆσθαι μειζόνων κατορθωμάτων |
| Ἰουλίδος , φιλόσοφος φυσικὸς καὶ σοφιστής , σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν | ||
| σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν Ἀθήναις κώνειον πιὼν ἀπέθανεν ὡς διαφθείρων τοὺς |
| Σωκράτους . εἴη ἂν οὖν κατ ' Ἀρχέλαον τὸν Ἀναξαγόρου μαθητὴν καὶ τοὺς περὶ Οἰνοπίδην : καὶ γὰρ τούτου μέμνηται | ||
| εἶδος οὔτε ἰσχυροῦ , τῇ τε ἡλικίᾳ παρηκμακότος ἤδη , μαθητὴν δὲ οὐδένα ἔχοντος , τέχνην δὲ ἢ ἐπιστήμην οὐδεμίαν |
| ' αὐξήσας τὸν λόγον τῇ λέξει καθάψηται Πλάτωνος , ὡς κατηγοροῦντος , οὐ δοκιμάζοντος . περιττὸν μὲν οὖν ἐντεῦθεν οἶδ | ||
| μὲν φεύγοντος κατηγοροῦντος τοῦ ἐγκλήματος , τοῦ δὲ διώκοντος ὁμοίως κατηγοροῦντος τοῦ πεποιηκότος καὶ λέγοντος , ὡς χαλεπὸν τὸ ἐπ |
| τοὺς πατροκτόνους τε καὶ φονεῖς τιμωρεῖ . τῷ Οἰδίποδι . Ἐτεοκλέα καὶ Πολυνείκην . * πολεμικὸν ἢ τὸ ἐξ Ἄρεος | ||
| ] Ἐτεοκλέους . σύ ] Ἐτέοκλες . θ πρὸς τὸν Ἐτεοκλέα ὁ λόγος οὗτος . πενθητήρων ] θρηνωδῶν . πενθητήρων |
| δὲ τοῦ Ῥαγουὴλ Ἰοθὸρ καὶ Ἀβάβ : ἐκ δὲ τοῦ Ἰοθὸρ Σεπφώραν , ἣν γῆμαι Μωσῆν . Καὶ τὰς γενεὰς | ||
| τοτὲ μὲν Ἰοθὸρ τοτὲ δὲ Ῥαγουὴλ οἱ χρησμοὶ καλοῦσιν : Ἰοθὸρ μέν , ὅταν τῦφος εὐημερῇ : μεταληφθεὶς γάρ ἐστι |
| ὁ οἰνοχόος ἦν , εἶπεν ἰδὼν τὸν Ξενοφῶντα οὐκ ἔτι δειπνοῦντα : ἐκείνῳ , ἔφη , δός : σχολάζει γὰρ | ||
| γ ' ἐγώ ποτ ' εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶς δειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρου : πεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν . ἀλλὰ |
| οἱ δικασταὶ κατήγαγον αὐτόν , ὁ δὲ λυθεὶς ἐξῆλθεν τοῦ δικαστηρίου , μεῖναι ἐκεῖσε μὴ ἀνασχόμενος . μετὰ δὲ τὸ | ||
| ταῦτα ? αὐτὸς ? [ ὑμῖν ἐμαρτύρησεν [ ἐπὶ τοῦ δικαστηρίου [ ? , ὅτ ' ἦν τούτωι ? [ |
| δὲ τοὔμπαλιν , σύ μοι γενοῦ τιμωρὸς ἀνδρός , ἀνοσιωτάτου ξένου , ὃς οὔτε τοὺς γῆς νέρθεν οὔτε τοὺς ἄνω | ||
| καὶ μεστοὶ λάπης . Μένανδρος δ ' ἐν Τροφωνίῳ : ξένου τὸ δεῖπνόν ἐστιν ὑποδοχή . τίνος ; ποδαποῦ ; |
| ἐπὶ ἄρχοντος Εὐκλείδου . . . . περὶ δὲ τοῦ πείσαντος ἱστορεῖ Θεόπομπος . . . ̈ : καλεῖται δὲ | ||
| πάλιν εἰρήνην πρὸς Φίλιππον . . τὰς πρεσβείας ] Αἰσχίνου πείσαντος πρέσβεις ἐπὶ τὰς πόλεις Ἀθηναῖοι πεπόμφασι παρακαλοῦντας ἐπὶ Φίλιππον |
| φιλάργυρος καὶ βίαιος καὶ καθόλου τῆς ἁπλότητος καὶ καλοκἀγαθίας [ τἀδελφοῦ ] ἀλλοτριώτατος . διὸ καὶ πλείονές τινες ἀφίστασθαι βουλόμενοι | ||
| πλῆθος εἶχε . ὃ δὲ μίαν τῶν σχιζῶν ἀνελόμενος καθικνεῖται τἀδελφοῦ : καὶ ὁ μὲν νεκρὸς ἔκειτο . ὃ δὲ |
| τῶν ἐλευθέρων . τὸ δὲ ζῶντα μὲν φαίνεσθαι πένητα , τελευτήσαντα δὲ καταφωραθῆναι πλούσιον , ἀλλὰ τοῦτο τῶν ἐν ἀνθρώποις | ||
| ἄχρι μὲν περίεστι καὶ ἡβᾷ , σπέρμα προΐεται γόνιμον , τελευτήσαντα δ ' οὐδαμῆ οὐδαμῶς γίνεται σπέρμα : καὶ γὰρ |
| μὴν ἀλλὰ κἀν τοῖς ἀρχείοις τῶν Φοινίκων σύμφωνα τοῖς ὑπὸ Βηρωσσοῦ λεγομένοις ἀναγέγραπται περὶ τοῦ τῶν Βαβυλωνίων βασιλέως , ὅτι | ||
| ἀνοικοδομεῖσθαι Κύρου τῆς Ἀσίας τὴν βασιλείαν παρειληφότος , ἐκ τῶν Βηρωσσοῦ σαφῶς ἐπιδειχθήσεται παρατεθέντων . Λέγει γὰρ οὕτω διὰ τῆς |
| τε ἀξιώσει καὶ τῇ ἄλλῃ θεραπείᾳ Ἀντίπατρον οὐδὲ μεμνῆσθαι τοῦ καταστήσαντος ἔτι , ἀλλ ' αὐτὸν γὰρ ἀξιοῦν τὰ πρῶτα | ||
| : Ἄγουσι δὲ καὶ τὴν τῶν ὠσχοφορίων ἑορτὴν , Θησέως καταστήσαντος . Οὐ γὰρ ἁπάσας αὐτὸν ἐξαγαγεῖν τὰς λαχούσας τότε |
| , λέγειν , φθάσας ῥήτωρ ἕτερος , ὄνομα Σώπατρος , Θερσάνδρου συνήγορος , “ Ἀλλ ' ἐμός , ” εἶπεν | ||
| εἰς τὴν εἱρκτὴν ἐβέβλητο , δώσων δίκην , τοῦ δὲ Θερσάνδρου φυγὴν ἀπόντος κατέγνωσαν . ἡμᾶς δὲ ὁ ἱερεὺς ὑπεδέχετο |
| ψιλοῦ γράφονται τῇ παραληγούσῃ : σεσημείωται τὸ αἶνος ἐπὶ τοῦ ὕμνου , ἐπί τε τῆς πόλεως , διὰ τῆς διφθόγγου | ||
| ἢ τὸν Διαγόραν : οὗτος γὰρ νόμος ἐγένετο νικήσας τοῦ ὕμνου . βέλτιον δὲ τὸ πρότερον : ἐπιφέρει γάρ : |
| τὸ δὲ νῦν , ” ὁ Σάτυρος ἔφη , “ ἀντιγράψαι σε δεῖ καὶ ἱλάσασθαι τὴν κόρην . κἀγὼ γὰρ | ||
| καὶ ἀξιοῦντος διὰ γραμμάτων [ ἐλθεῖν ] , ὁ Φιλόξενος ἀντιγράψαι μὲν οὐκ ἔγνω , λαβὼν δὲ βιβλίον , τὸ |
| ταῦτα οὐ πολλαῖς ὕστερον ἰδὼν ἀγόμενον τουτονὶ Παγκλέωνα ὑπὸ τοῦ Νικομήδους , ὃς ἐμαρτύρησεν αὐτοῦ δεσπότης εἶναι , προσῆλθον βουλόμενος | ||
| Προυσίαν ἐς ἱερὸν Διὸς καταφυγόντα συνεκέντησάν τινες ἐπιπεμφθέντες ἐκ τοῦ Νικομήδους . οὕτω Νικομήδης ἀντὶ Προυσίου Βιθυνῶν ἐβασίλευε , καὶ |
| οὐ κατεῖπεν , ἀλλὰ τότε καὶ δήμαρχον ἐς ἐπιβουλὴν τοῦ Κικέρωνος ἀπέφηνε , διαβάλλοντος ἤδη τὴν συμφροσύνην τῶν τριῶν ἀνδρῶν | ||
| Τὰ μὲν δὴ μέγιστα , ὦ Ῥωμαῖοι , καὶ ἀναμφίλογα Κικέρωνος ἐς τὸν Ἀντώνιον ἐγκλήματα ὁρᾶτε : ἐπεὶ δέ γε |
| νόμων ὡς οὐ κηδόμενος οὐδὲ ποιῶν τὰ προσταχθέντα ὑπὸ τοῦ νομοθέτου . ἐὰν δέ τις ἐν ἄλλοις τόποις λοιδορίας ἄρχων | ||
| νόμος παρέχει τὴν ἐξουσίαν : ἔνθα καὶ τὴν γνώμην τοῦ νομοθέτου ἐξετάσει : λέξει γὰρ , ὅτι ὁ νομοθέτης τὴν |
| ἐχρήσατο , πάνυ γενναῖα καὶ διασείοντά γε τοὺς εὐπροσώπους τοῦ Πέρσου λόγους . ἔφη γάρ : εἰ μέν , ὦ | ||
| δίφθογγον ἔχουσι τὴν γενικήν , οἷον Χρύσης Χρύσου , Πέρσης Πέρσου , Τέννης Τέννου , Ξέρξης Ξέρξου . Εἰς ης |
| , ὡς ὑποσημαίνουσι Λυκοῦργός τε ἐν ἀπολογισμῷ ὧν πεπολίτευται καὶ Ἀνδοκίδης ἐν τῷ περὶ τῆς εἰρήνης , εἰ γνήσιος ὁ | ||
| δὴ τῆς φαινομένης ἐστὶ καὶ αὐτὰ δεινότητος . Ὁ δὲ Ἀνδοκίδης πολιτικὸς μὲν εἶναι προαιρεῖται , οὐ μὴν πάντῃ ἐπιτυγχάνει |
| ἀπεῖπεν ἐμοὶ κεῖνος μήτε πελάζειν ἐς τούσδε τόπους μήτ ' ἐπιφωνεῖν μηδένα θνητῶν θήκην ἱερὰν ἣν κεῖνος ἔχει . Καὶ | ||
| πλούσιον ἀπαίδευτον , εἶπας , οὗτός ἐστι ῥύπος περιηργυρωμένος . ἐπιφωνεῖν δέ ἐστιν ἀποδεχομένους οἰκείως καὶ συντόμως τὸ εἰρημένον διὰ |