| ὑπὲρ αὐτῶν λόγον ἐβουλήθην , οὔτε ἐν ἄλλῳ τινὶ τόπῳ καταχωρίσαι μᾶλλον ἢ τῷ προοιμίῳ τῆς πραγματείας . Τὴν μὲν | ||
| βασκάνως ὕστερον συκοφαντούντων προβάλλεται συναγαγεῖν καὶ ὡς ἴδια τῆς αἱρέσεως καταχωρίσαι . . . : Δάμωνα μὲν οὖν καὶ Σπίνθαρον |
| ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
| ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
| ὅλα , τὰ δὲ ἐκ μέρους , τὰ δὲ ἄχρι στοιχειώσεως παραλαμβάνειν , καὶ τὸ ἐκείνων χρήσιμον κατασχόντας ἐπὶ τὴν | ||
| ἐδίδαξεν Εὐκλείδης ἐν τοῖς προηγουμένοις θεωρήμασι τοῦ ηʹ βιβλίου τῆς στοιχειώσεως . περισσωνυμούντων τοῦ ἀρτιοπερίσσου τοῦ ἀρτιάκις ἀρτίου . προστρέχει |
| φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
| ] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
| ἁπάντων τῶν ὄντων τὸν κόσμον μὴ ὑπὸ καλλίστου τινὸς καὶ θειοτάτου δημιουργοῦ γεγονέναι , ἀλλ ' ἐκ ταυτομάτου . μετὰ | ||
| ἐπαινῶ τοὺς ἄνδρας καὶ φιλῶ . τὸ γὰρ περὶ τοῦ θειοτάτου τῶν ἀνθρωπίνων ἐπιτηδεύματος τὰ μέγιστα διανοεῖσθαι σημεῖον οὐκ ἀγεννοῦς |
| Ἀριστάρχῳ : καὶ μετὰ τοῦτον Μητρόδωρος , ἀνὴρ ἐκ τοῦ φιλοσόφου μεταβεβληκὼς ἐπὶ τὸν πολιτικὸν βίον καὶ ῥητορεύων τὸ πλέον | ||
| ἐστιν . παραθήσω δὲ πρώτου Ἀριστοβούλου , τοῦ ἐξ Ἑβραίων φιλοσόφου , τὰς οὕτως ἐχούσας φωνάς : Φανερὸν ὅτι κατηκολούθησεν |
| τὸν ὑπομνηματικὸν τρόπον τοῦ Εὐδήμου κατὰ τὸ ἀρχαϊκὸν ἔθος συντόμους ἐκθεμένου τὰς ἀποδόσεις . λέγει δὲ ὧδε ἐν τῷ δευτέρῳ | ||
| ὁμιλιῶν βιβλία συντάξαντος καʹ Ἑρμογένους τε τοῦ καὶ τὴν τέχνην ἐκθεμένου καλουμένην οὕτω τῶν στάσεων καὶ τὴν περὶ ἰδεῶν μετ |
| καὶ εἴ τι αὐτοὶ ἐκτήσαντο καὶ ἃ νῦν παρ ' Ἱππάρχου αὐτοῖς συντέταχα , δισχιλίας δραχμάς , ἀσφαλῶς οἶμαι δεῖν | ||
| ὅσα μὴ ὀρθῶς εἴρηται ἢ διῄρηται ἢ διαγέγραπται : καὶ Ἱππάρχου δὲ τῶν πολλῶν μιμνήσκεται ἐπιλαμβανόμενος . καὶ ἐπὶ τέλει |
| μὴν ἀλλὰ κἀν τοῖς ἀρχείοις τῶν Φοινίκων σύμφωνα τοῖς ὑπὸ Βηρωσσοῦ λεγομένοις ἀναγέγραπται περὶ τοῦ τῶν Βαβυλωνίων βασιλέως , ὅτι | ||
| ἀνοικοδομεῖσθαι Κύρου τῆς Ἀσίας τὴν βασιλείαν παρειληφότος , ἐκ τῶν Βηρωσσοῦ σαφῶς ἐπιδειχθήσεται παρατεθέντων . Λέγει γὰρ οὕτω διὰ τῆς |
| ἐκβαλλομένων τῶν ὄψεων καὶ τῶν ὁρωμένων , οὐδὲ ἡ τοῦ βιβλίου , ἀλλὰ αὕτη κατὰ τὸ ἐν τοῖς ὅροις ἐκβαλλομένων | ||
| εὔλογον ἄρα καὶ ἀναγκαιότατον . ἤδη εἰρήκαμεν τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου τούτου . ἔφημεν δὲ καὶ ὅτι φιλοσοφία ἐστὶ φιλία |
| τὸ ἐπισημήνασθαι περὶ πραγμάτων ὧν ἂν μέλλῃς λέγειν καὶ τὸ ἐπεσκέφθαι αὐτῶν τὴν φύσιν καὶ τὸ ἀντιπῖπτον πρὸς τὸ ὑπὸ | ||
| αὐτῶν εἴωθε γίγνεσθαι . πρὶν δὲ τὸν ἴδιον οἶκον καλῶς ἐπεσκέφθαι , τὸν τοῦ παντὸς ἐξετάζειν οὐχ ὑπερβολὴ μανίας ; |
| καὶ τοῦ ῥήματος καὶ τῶν ἄλλων , περὶ ὧν ἐκ προοιμίων ὑπέσχετο ἡμᾶς ὁ Ἀριστοτέλης διδάξαι . Ὅτι μὲν εἰκότως | ||
| ἀπαγορεύσεσιν ὑποτίθεται καὶ παρηγορεῖ τὸ πλέον ἢ κελεύει , μετὰ προοιμίων καὶ ἐπιλόγων τὰ πλεῖστα καὶ ἀναγκαιότατα πειρώμενος ὑφηγεῖσθαι , |
| καὶ ἡ δευτέρα πρᾶξις . Μαθόντες τὸν σκοπὸν τοῦ παρόντος συγγράμματος ἔλθωμεν ἐπὶ τὸ χρήσιμον . ἰστέον ὅτι τὸ χρήσιμον | ||
| πολλὴν ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν πρὸς ἐμὲ καὶ τιμὴν ἐκ τοῦ συγγράμματος : οὐ γὰρ ἂν οὕτως ὑπερεπῄνει τις , εἰ |
| . ἔτι δὲ εἶπεν Ἡροδότου τὰ Περσικά : τὰ δὲ Θουκυδίδου τὰ Πελοποννησιακά : τὰ δὲ Ξενοφῶντος αἱ Ἑλληνικαί : | ||
| γραμματικός τις Ἀρεθούσιος ἔφασκε χρῆσθαι αὐτῷ Φύλαρχον : ὃς οὐδὲ Θουκυδίδου λέγοντος ἤκουσε „ καθὸ δεῖ εἰς Σικελίαν πλεῖν „ |
| Ἀφροδίτη καθυπερτερεῖ αὐτόν , ἀμφοτέρων τοιουτοτρόπως διακειμένων , ἔσται τὰ ῥηθέντα , πλὴν ἐλάττονα καὶ βελτίονα . εἰ δὲ ἡ | ||
| ἄρα ἔχει ὁ ὅρος . ἵνα δὲ συντόμως ἐπαναλάβωμεν τὰ ῥηθέντα , τὸ μὲν λόγος κεῖται ὡς γένος τοῦ συλλογισμοῦ |
| πλεῖστον μετεσχηκότας συγγραμμάτων διαπορεῖσθαι τῆς ὀρθῆς δοκούσης γεγράφθαι παρὰ σοὶ ἐξηγήσεως . βασιλεὺς οὖν Δαρεῖος Ὑστάσπου βούλεται τῆς σῆς ἀκροάσεως | ||
| τὴν ἱστορίαν , οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὴν οἰκονομίαν τῆς ἐξηγήσεως : διὸ τὰ τῆς ἱστορίας τοὺς φιλομαθεῖς δύναται ἀκριβέστερον |
| δηλωθέντων μοχθηρίας καὶ περὶ τὰ φαῦλα λιχνείας ἐμφανίσαι τὴν τῶν παιδευσάντων διδασκαλίαν . Τοῖν μὲν ξένοιν ἐπεμελήθην ὡς παρεκάλεις , | ||
| δηλωθέντων μοχθηρίας καὶ περὶ τὰ φαῦλα λιχνείας ἐμφανίσαι τὴν τῶν παιδευσάντων διδασκαλίαν . . . . καὶ Λαμψακηνοὶ Ἀναξαγόραν ξένον |
| διαίτης τὸ δέον ποιεῖν εἴωθεν : χειρουργίας δὲ μνήμην οὐ ποιήσομαι , τὸ δυσμεταχείριστον αὐτῆς , μάλιστα ἐν ἀποδημίαις , | ||
| οὔτε προσετάχθη οὔτε ἔτλη . καὶ μάρτυρα τοῦ λόγου τούτου ποιήσομαι τὸν θεσπέσιον Μάρκον : μετὰ γὰρ τὰ ἐν τῇ |
| τὴν καταντικρὺ τοῦ θεάτρου ὄψιν , ὁπότε ἐβούλετο ὁ ποιητὴς διαλεχθῆναί τι ἔξω τῆς ὑποθέσεως ἄνευ τῶν ὑποκριτῶν πρὸς τὸ | ||
| Ἀττικοὶ λέγουσιν , ἰδεῖν τί σε ἐβουλόμην , ἀντὶ τοῦ διαλεχθῆναί σοι ἐπιέναι : αὐτοῖς δηλονότι . ἐς μέσον λαβών |
| τῶν ἄλλων κοινολογίᾳ καὶ τὰς συμβολὰς ἀποδιδόντων , τοῦ δὲ Ζήνωνος ἡσυχίαν ἄγοντος , φιλοφρονησάμενοι καὶ προπιόντες οἱ ξένοι „ | ||
| . . , . . τάχα δὲ καὶ τοῖς ἀπὸ Ζήνωνος σύμφωνος ἡ δόξα , διὰ πάσης οὐσίας πεφοιτηκέναι τὸν |
| Κλεάνθην , ᾧ καὶ πολλάκις ἔλεγε μόνης τῆς τῶν δογμάτων διδασκαλίας χρῄζειν , τὰς δὲ ἀποδείξεις αὐτὸς εὑρήσειν . μετενόει | ||
| γὰρ ὁ τὴν εὐθεῖαν ὁδὸν γιγνώσκων μίαν οὖσαν οὐ δεῖται διδασκαλίας ἑτέρας εἰς ἔλεγχον τῶν πεπλανημένων , οὕτως ὁ τὴν |
| τῷ περὶ μετάλλων , εἴτε Ἀριστοτέλους ἐστὶ τὸ βιβλίον εἴτε Θεοφράστου . πολλὰ δ ' ἂν καὶ ἄλλα εἴη μέταλλα | ||
| τῆς Φιλίππου τελευτῆς . Ἐπ ' ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησι Θεοφράστου Ῥωμαῖοι μὲν ὑπάτους κατέστησαν Μάρκον Οὐαλέριον καὶ Αὖλον Κορνήλιον |
| . Ἔτι πέντε μερῶν ὄντων τοῦ πολιτικοῦ λόγου , τουτέστι προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως καὶ ἐπιλόγου , | ||
| ὄντων τῶν τοῦ λόγου μερῶν , ὡς πολλάκις εἴρηται , προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως , ἐπιλόγου , |
| τοῦ Ἱπποκράτους , πάντες ὡμοφώνησαν οἱ ἐξηγηταὶ ὅτι ἐκείνου τοῦ Ἱπποκράτους ἐστὶ τὸ παρὸν σύγγραμμα οὗτινος καὶ τὸ Περὶ διαίτης | ||
| ἡμῖν , μητρόπολις τις ὡς ἀληθῶς οὖσα καὶ μήτηρ τῶν Ἱπποκράτους υἱῶν , οὓς εἰς ὑωδίαν κωμῳδουμένους οἶδα . Πλάτων |
| πρὸς ἀλλήλους ἢ καὶ φιλίαν , σημαντικὰ μαντειῶν καὶ ἀδήλων τεκμήρια παρὰ τοῖς μάντεσι πέφυκεν . ἰστέον δὲ ὅτι πολλὰ | ||
| ἐντέροις φλεγμονῆς οὔσης . τῶν δὲ ἐπὶ πνεύμονι πασχόντων ἐστὶ τεκμήρια τὸ μάλιστα βῆχας γίνεσθαι καὶ καταψύχεσθαι τὴν καρδίαν καὶ |
| τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
| προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
| παρ ' Ἀθηναίοις οἱ ἀποδέκται , ἧς πολλάκις μνημονεύουσιν οἱ ῥήτορος καὶ οἱ κωμικοί . Ἀριστοτέλης δ ' ἐν τῇ | ||
| . . . : Περὶ Ἀλεξάνδρου η . | Περὶ ῥήτορος ἢ πολιτικοῦ . | Τέχνην ἐγκωμιαστικήν . . . |
| πρᾶγμα , ὡς Ἰσαῖος ἐν τῷ περὶ τοῦ Ἀρχεπόλιδος κλήρου διαθηκῶν δὲ τεττάρων ὑπ ' αὐτῶν ἐσκευοποιημένων . ὁ δ | ||
| , “ ἐχέτω ὁ ἕτερος . ” τούτων ἀναγνωσθεισῶν τῶν διαθηκῶν οἱ τὴν πενίαν μὲν εἰδότες τοῦ Εὐδαμίδα , τὴν |
| πελιδνόν [ . . ] : ἰστέον δὲ ὅτι τὰ εἰρημένα τῷ Ἱπποκράτει περὶ τοῦ σπασμοῦ , τὰ μὲν αἰτίου | ||
| πλατέα : λευκότερα δ ' ἀλλήλων τῶι τὰ σχήματα τὰ εἰρημένα καὶ ἀκριβέστερα καὶ ἀμιγέστερα εἶναι καὶ τὴν τάξιν καὶ |
| μὲν χρήσιμον λεχθῆναι , πρὸς δὲ τὴν δίαιταν τῶν τοῦ Ἐφόρου λεγομένων ἢ παραλειπομένων οὐδὲν δέον : εἴρηκε δὲ τὴν | ||
| τὸ γοῦν Κυλώνειον ἄγος μᾶλλον [ δὲ ] Ἡροδότου καὶ Ἐφόρου ἐξείργασται Θουκυδίδηι . . . : ἀλλὰ καὶ Ἔφορος |
| ϲτέατοϲ αἰγείου ἢ τραγείου καὶ τὰ ἐν τῷ περὶ τεινεϲμοῦ λεχθέντα . εἰ δὲ αἷμα ἀποϲτάζοι , ἐνετέον χυλὸν πολυγόνου | ||
| ὅλην εἶναι τὴν πρᾶξιν κακήν , ὁμοίως δὲ καὶ τὰ λεχθέντα πάθη , ὅπως ἂν γίνηται , ἡμαρτημένα εἶναι , |
| ἐγγόνων οὐδὲν ἐνοσφισάμην , ἀλλὰ τῇ ἀστῇ φέρων ἐδωρησάμην . ἐσπούδασα καὶ τρίτῃ συνελθεῖνἦν δὲ εὔρυθμος , εὐάρμοστος , ἐμμελής | ||
| δὲ κατὰ τὴν ἑρμηνείαν ἁπλότητος μὴ φροντίσῃς : διδασκαλικώτερον γὰρ ἐσπούδασα τὰς τέχνας ἀφηγήσασθαι , περιελὼν τὴν ἰσχὺν τοῦ λόγου |
| ἐν οἰκίαι [ ἢ φαρμακίταϲ ] ? τῶν παρ ' Εὐδήμου τρέφειν . Ἐπὶ Ϲοφιϲτῶν ? [ τῶν Πλάτωνοϲ ἡμεῖϲ | ||
| τοὺς μὲν οὖν λόγους οὕτως οἶμαι χρὴ διακρίνειν , τοῦ Εὐδήμου καὶ συνάψαντος αὐτοὺς ἐν οἷς φησι : τὸ δὴ |
| , φέρε , τὰ καθήκοντα διέλθω τοῦ κατὰ τοὺς Ἡρακλείδας διηγήματος . Οὗτοι γάρ ποθ ' ὡρμημένοι κατὰ τὸν Ἰσθμὸν | ||
| τῶν δικαστῶν , εἶπεν : Ἀκούσατε , ὦ ἄνδρες , διηγήματος τερπνοῦ : Νεανίσκος ποτὲ ὄνον ἐμισθώσατο Ἀθήνηθεν Μέγαράδε : |
| , τὸ δὲ πάντα ὡς ἀνοήτῳ λέγειν καταγινώσκοντι ἔοικεν τοῦ ἀκροατοῦ . Ἐπεὶ δὲ καὶ ὁ ἐπιστολικὸς χαρακτὴρ δεῖται ἰσχνότητος | ||
| οὐ πάντας δύναται πείθειν , ἀλλ ' ἀνάγκη τὴν τοῦ ἀκροατοῦ ψυχὴν ἔθεσί τισιν ἀγαθοῖς παρεσκευασμένην εἶναι πρὸς τὸ χαίρειν |
| Πυθαγόραν μηδὲ ἓν καταλιπεῖν σύγγραμμά φασι τὸ δὲ φερόμενον ὡς Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ φυγόντος εἰς Θήβας καὶ | ||
| τὰ δὲ ἀναθήματα αὐτῷ τὰ ἐς Ὀλυμπίαν ἐστὶ τοῦ Ῥηγίνου Πυθαγόρου τέχνη . ἐνταῦθα καὶ Ἀναξιμένους οἶδα εἰκόνα ἀνευρών , |
| δεῖ σύστασιν μὲν εἶναι τῶν κεφαλαίων , οὐκέτι δὲ αὐτὰ κεφάλαια . ὅθεν καὶ τῶν ἀντιδίκων ὑπολήψεις ἐν προοιμίοις διαλαμβάνουσιν | ||
| οὐ πρόσοδον μὲν ἐξ αὐτῶν οὐκ ἀποφαίνοντες , τὰ δὲ κεφάλαια φανερὰ ἀποδεικνύντες , ἀλλ ' αὐτὰ τὰ ἀρχαῖ ' |
| δὲ πλαστικῷ κηροὶ καὶ μικρὰ ἄττα ἀγάλματα τῆς τέχνης ταύτης προοίμια . διδάσκει δὲ καὶ αὐλητὴς τὸν αὐλητικὸν αὐτὸς προεμπνέων | ||
| ὅτι τετραμεροῦς ὄντος τοῦ λόγου καὶ ἐν πρώτοις μὲν ἐπιδεχομένου προοίμια οὕτω καὶ τῆς τῶν πραγμάτων φύσεως ἀπαιτούσης , μετὰ |
| ] καὶ παραγενόμενος Ἀθήναζε ? [ ] | πρῶτον μὲν Ξενοκράτους | ἤκουεν , ὕστερον δὲ μετὰ Πολέμωνος ἐσχόλαζεν | | ||
| κυλίηται . διὰ τοῦτο καὶ Πολέμωνος ἥψαντο οἱ λόγοι οἱ Ξενοκράτους ὡς φιλοκάλου νεανίσκου : εἰσῆλθεν γὰρ ἔχων ἐναύσματα τῆς |
| ; παραινῶ δή σοι τῷ θέρει μὲν τὰ ἀπελθόντα τῆς μνήμης αὖθις εἰσάγειν , τοῦ χειμῶνος δὲ πλάττειν λόγους ὑφ | ||
| , οἷς αὐτὸς παρῆν . ἐπεξελθών : ἐρευνῶν εὐνοίας ἢ μνήμης : εὐνοίας ἐπὶ Λακεδαιμονίων , μνήμης ἐπὶ Ἀθηναίων ἔχοι |
| ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
| ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
| - μενα τῆς τιμωρίας ἀπολύει τὸν φεύγοντα , ἀλλὰ τὰ πραχθέντα ποιεῖ πρὸς τὴν κατηγορίαν ὑπεύθυνον . εἰ μὲν γὰρ | ||
| παρελθὼν ἀνέγνω τοῖς Ἀθηναίοις δηλοῦσαν τοιάδε . Τὰ μὲν πρότερον πραχθέντα , ὦ Ἀθηναῖοι , ἐν ἄλλαις πολλαῖς ἐπιστολαῖς ἴστε |
| εὖ τὸ παρὸν ἐκδεχόμενος . εἰ δὲ συντόμως τε καὶ κεφαλαιωδῶς δεῖ φράσαι , ὁ ἐν πάντεσσι τοῖς καιροῖς καλῶς | ||
| τυμπανῶδες εἶναι . πρῶτός τε ἀτόμους ἀρχὰς ὑπεστήσατο . καὶ κεφαλαιωδῶς μὲν ταῦτα : ἐπὶ μέρους δὲ ὧδε ἔχει . |
| ταὐτὸν λέγειν ἀνθρώπῳ εἶναι καὶ ἄνθρωπον εἶναι . εἶτα λοιπὸν ἐκτίθεται καὶ σοφιστικὸν παραλογισμόν , ἐξ οὗ πειρᾶται δεικνύναι ὅτι | ||
| ; ; . . . : ὀστρακισμοῦ τρόπος : Φιλόχορος ἐκτίθεται τὸν ὀστρακισμὸν ἐν τῆι τρίτηι γράφων οὕτω : ὁ |
| οὔσῃ τῇ τοῦ νέου ψυχῇ τροφὴν μαλακωτέραν τὴν ἀπὸ τοῦ μύθου εὐθὺς προσάγειν , ὥσπερ καὶ τὰ ἀρτίτοκα βρέφη μαλακὰ | ||
| καὶ μαντικὸν τὸ φυτόν : εἰ δὲ βούλει καὶ τοῦ μύθου ἐφάπτεσθαι τοῦ περὶ τῆς Δάφνης , οὐδὲ τοῦτό σοι |
| τῶν δριμέων . ἐπειδὴ καὶ περὶ χυμῶν ἁπάντων εἴρηται τὰ εἰκότα , λείποιτ ' ἂν ἔτι καὶ περὶ τῶν ἀτμῶν | ||
| καὶ ὁ Λύσανδρος εἶπεν : Ἀλλ ' ἴσως καὶ μᾶλλον εἰκότα σὺ ποιεῖς ἢ ἐγὼ ἔπραττον . τάδε οὖν μοι |
| ἐξεβλήθη παρ ' ἐμοῦ . μὴ δυνηθέντες γάρ τινες τοῦτο συντάξαι , τὸ λειβομένα προσέθηκαν . σὺ δέ γε οὕτω | ||
| ταὐτὸν τῷ σκέψασθαι , βουλεῦσαι δὲ τὸ ἐνθυμηθῆναί τι καὶ συντάξαι κακόν . οἷον βουλεῦσαι φόνον ἢ ἱεροσυλίαν . βούλεσθαι |
| ταῖς μέσαις ἐναρμόνιον πυκνὸν ᾧ νῦν χρῶνται οὐ δοκεῖ τοῦ ποιητοῦ εἶναι . ῥᾴδιον δ ' ἐστὶ συνιδεῖν , ἐάν | ||
| τῷ Συμποσίῳ ταυτί : καίτοι Παυσανίας γε ὁ Ἀγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡς καὶ |
| ὁ γὰρ τῶν ὀνομάτων ἑλληνισμὸς καὶ τῶν λέξεων ἐργάτης τῆς σαφηνείας ἐστίν . περὶ ποιητῶν πολλάκις ὑμῖν ἐδιδάξαμεν καὶ περὶ | ||
| αὐτῶι ἐπιπέδωι οὖσαι καὶ μὴ συμπίπτουσαι ἐπὶ μηδέτερα μέρη . σαφηνείας δὲ ἕνεκα ἐκ τοῦ παρακολουθοῦντος εἴπωμεν . φαμὲν οὖν |
| μέντοι , ὅτι ἑτέροις ὑπάρχουσιν ἢ οὐχ ὑπάρχουσι , δυνατὸν συλλογίσασθαι . περὶ δὲ τῶν καθ ' ἕκαστα οὐδεὶς ὁμοίως | ||
| τὸν συλλογισμὸν ποιήσασα : ὁ γὰρ ὁριζόμενος ἀνάγκην ἔχει καὶ συλλογίσασθαι , ὅτι τοῦτο τούτου οὐδὲν διαφέρει : διαφέρει δὲ |
| πενταχῶς : ἢ γὰρ δι ' εὐγνωμοσύνην μαθητῶν τὰ οἰκεῖα συγγράμματα τοῖς οἰκείοις διδασκάλοις ἀνατιθέντων , ὡς τὰ Πυθαγόρου καὶ | ||
| σεμνότατοι ἐν ταῖς πόλεσιν αἰσχύνονται λόγους τε γράφειν καὶ καταλείπειν συγγράμματα ἑαυτῶν , δόξαν φοβούμενοι τοῦ ἔπειτα χρόνου , μὴ |
| δι ' ἀπορρήτων , καὶ τὰ μὲν οὐκ ὄντα ἐλέγχειν πειρασόμεθα , δι ' ὧν δ ' ἐλεγχόμεθα ἑκόντες παραλείψομεν | ||
| ὅσα προχωρεῖ κατὰ τὰς κοινὰς ἐννοίας γνωρίμως πάνυ καὶ σαφῶς πειρασόμεθα διαλέγεσθαι . Καὶ τὰ μὲν ἔργων πείρας δεόμενα πρὸς |
| . καίτοι οὐκ ἂν ᾠήθην ποτὲ ὡς ὀργὴ Πλάτωνος ἢ Χρυσίππου ἢ Ἀριστοτέλους ἢ τῶν ἄλλων ὑμῶν καθίκοιτο ἄν , | ||
| ὑπώπτευσεν αὐτὸν ψεύδεσθαι ὑπονοήσασα ταῦτα διὰ τὸν ἔρωτα λέγεσθαι τοῦ Χρυσίππου : εἰς μέθην : λειμῶν ' ἐς Ἥρας : |
| : εὑρήσεις δὲ τοὺς συλλογισμοὺς καὶ ἀπὸ αἰτιῶν καὶ ἀπὸ τεκμηρίων , πάντας δὲ ἀνελέγκτους καὶ ἐπιστημονικούς : πάσας τε | ||
| . τοῖς δὲ βουλομένοις τε καὶ οὐ πολλῶν ἵνα πιστεύσειαν τεκμηρίων δεομένοις καθ ' ἡδονὰς τὸ λεγόμενον ἦν . ἐπεὶ |
| τῆς πράξεως : ἵνα δὲ σαφεστέρα γένηται ἡ διαίρεσις ἐπὶ παραδείγματος ἴδωμεν τὰ κεφάλαια : δώσεις δὲ τῷ δοκοῦντι μεμηνέναι | ||
| καὶ ὁ τρόπος ἡμῖν τῶν ἐφόδων εὐκατανόητος γένηται , δεικτέον παραδείγματος ἕνεκεν ἐπὶ πρώτου τοῦ τῆς Ἀφροδίτης τὰς γινομένας , |
| ὕποπτοι δοκοῦσιν εἶναι τῆς πολλῆς ἐπιτεχνήσεως ἕνεκα , οἱ δὲ Ἰσοκράτους καὶ Λυσίου παντὸς μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖς , | ||
| Ἰσοκράτους ἐδέξατο : ἄλλοι δέ φασι γυμνασίαν εἶναι τὸν λόγον Ἰσοκράτους , τίνας ἂν εἴποι λόγους Ἀρχίδαμος συμβουλεύων Λακεδαιμονίοις . |
| πολλὰ μὲν λέγειν οὐκ οἶμαι δεῖν , ἐκ δὲ τοῦ ψηφίσματος αὐτοῦ δείξω σαφῶς οὐδ ' αὐτὸν τοῦτον ἡγούμενον εἶναι | ||
| καὶ ὁ Πομπήιος , οὐκ ἀξιῶν Παρθυαίοις πολεμεῖν ἄνευ Ῥωμαίων ψηφίσματος , ἔπεμψεν ἀμφοτέροις διαλλακτάς . καὶ ὁ μὲν ἀμφὶ |
| Αἰλιανῷ τότε , ὁ δ ' ἀνὴρ οὗτος πάλαι τοῦ Ἀπολλωνίου ἤρα ξυγγεγονώς ποτε αὐτῷ κατ ' Αἴγυπτον καὶ φανερὸν | ||
| δ ' ὁ κύων ὑπὸ τοῦ Δάμιδος ὑπεκλίθη τοῖς τοῦ Ἀπολλωνίου ποσίν , ὥσπερ οἱ βώμιοι τῶν ἱκετῶν κλαίων , |
| τὸν ἀστρονομικὸν τέτακται τόπον † . ὑπὲρ ὧν καὶ τὰ ἐξηγητικὰ πεπραγμάτευται : ὅτι τῷ μαθηματικῷ εἰς δύο προσήκει τὸ | ||
| εὕρηται ἐν δυσὶν ἀντιγράφοις . ἔστι δὲ τοῦ ἀλέτου ὄνου ἐξηγητικὰ ὑπό τινος ἴσως τῶν μεταγραψαμένων ἀμαθεστέρου παρεμβληθέντα . . |
| τῇ πρὸς ἕτερον παραθέσει μεγάλα ἐπιδεικνύναι ἐπειρώμεθα τὰ τοῦ νῦν ἐπαινουμένου , ἱκανὴν αὐτῆς γεγενῆσθαι τὴν μελέτην : ἔνιοι δὲ | ||
| ἡλικίᾳ τὴν πρόθεσιν ποιήσας καὶ προτιθέμενος ἢ τὰ ἔργα τοῦ ἐπαινουμένου ἢ τὸν τρόπον ἢ τὰ ἐπιτηδεύματα αὖξε , καθάπερ |
| πεποίηκε δὲ καὶ τοὺς θεοὺς τοῖς ἀνθρώποις ὁμιλοῦντας οὐ μόνον ψυχαγωγίας καὶ ἐκπλήξεως χάριν , ἀλλ ' ἵνα καὶ ἐν | ||
| οὐκοῦν ἐχρῆν οὕτως εἰπεῖν , ὅτι ποιητὴς πᾶς τὰ μὲν ψυχαγωγίας χάριν μόνον ἐκφέρει τὰ δὲ διδασκαλίας : ὁ δ |
| τοῖς ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα , περὶ δὲ τοῦ καλουμένου ἠλέκτρου νῦν διέξιμεν 〛 . τῆς Σκυθίας τῆς ὑπὲρ τὴν Γαλατίαν κατ | ||
| δὲ τῶν Ἀσωποῦ θυγατέρων καὶ τῶν Αἰακῷ γενομένων υἱῶν νῦν διέξιμεν . Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος κατὰ τοὺς μύθους ἐγένοντο παῖδες |
| ἀλλ ' ἀγαθῇ τύχῃ , καὶ δέχομαι τὸ προοίμιον . προοίμιον γὰρ ὀνομάζω τὴν τήβεννον τῆς ἁλουργίδος καὶ τοῦ στεφάνου | ||
| ἐλέγομεν τρόπον τινὰ αὐτό . Μακρόν , ἔφη , τὸ προοίμιον τῷ ἐπιθυμοῦντι ἀκοῦσαι . Ἀλλ ' , ἦν δ |
| τινὶ δοκῶμεν , ἀλλὰ πρὸς τὸ ἀναγκαῖον τῆς ἀκολουθίας ἀποβλέποντες ἀρξόμεθα πρῶτον ἀπὸ τοῦ γεννᾶσθαι , ἔπειτα * * ἀνατρέφεσθαι | ||
| , μικρὰ καὶ τῶν προτέρων ἐφαπτομένοις ὅπου τοῦτο χρήσιμον . ἀρξόμεθα δὲ ἀπὸ Ἡρακλείας , ἥπερ δυσμικωτάτη ἐστὶ τούτων τῶν |
| δὲ περὶ αὐτῶν φέρειν οὐ δέομαι τοῖς διεληλυθόσιν αὐτοῦ τὰς ἱστορίας . ταῦτα μὲν οὖν ἂν ἔχοι τις εἰπεῖν , | ||
| ἀποδημήσαντα σημαίνοντες , ὀνοκέφαλον ζωγραφοῦσιν , ἐπειδὴ οὔτε ἀκούει τινὸς ἱστορίας , οὔτε τῶν ἐπὶ ξένης γινομένων αἰσθάνεται . Φυλακτήριον |
| ἐπεραιώθη . καὶ Διονυσίου μὲν οὐ θέμις ἐν τῷ παρόντι μνησθῆναι . πολὺς καὶ ὁ γέλως παραβάλλειν τοῖς ἐμοῖς παιδικοῖς | ||
| ὁ καλῶν , ἀλλὰ πᾶς ἄξιος ἦν , ὅστις ἔχοι μνησθῆναι τάξεως . ὥσθ ' οἱ τοῦτ ' ἐγκαλοῦντες ἑτέροις |
| οἰκείου ἤδη ὀρέγονται . καὶ πρὸς μὲν τὸν πρῶτον τοῦ Εὐδόξου λόγον ταύτην κομίζουσι τὴν ἔνστασιν , πρὸς δὲ τὸν | ||
| σφαιρῶν ὑποθέσεσι . Κάλλιππος δὲ ὁ Κυζικηνὸς Πολεμάρχῳ συσχολάσας τῷ Εὐδόξου γνωρίμῳ μετ ' ἐκεῖνον εἰς Ἀθήνας ἐλθὼν τῷ Ἀριστοτέλει |
| γράφω , βεβαιοτέραν ποιούμενοι τὴν ὑπόσχεσιν διὰ τῆς δὶς παρειλημμένης συγκαταθέσεως . ἀλλὰ καὶ ἕνα ἄνθρωπόν φαμεν περιπατεῖν , πρός | ||
| τῷ οὕτω : κοινὸν γάρ ἐστι κατομόσεως , ὅ ἐστι συγκαταθέσεως , καὶ ἀπομόσεως , ὅ ἐστιν ἀποφάσεως , μόριον |
| τὸν δικαστὴν ἐπάγειν τὴν διήγησιν . Ἀλέξανδρος δὲ ὁ τοῦ Νουμηνίου καὶ Νεοκλῆς οὐ μίαν ἀποδεδώκασιν αὐτῇ τάξιν , ἀλλὰ | ||
| λελυμένως ἐπιπυρετήναντι χρονίως ὀλέθρια , οἷόν τι ἐπεπόνθει καὶ ὁ Νουμηνίου υἱός . Ἐξ ὀσφύος ἀλγήματος ἀναδρομαὶ ἐς καρδίην , |
| ἐδυνάμην : καὶ πολλὰ δὲ ἄλλα πρὸς τούτοις , ἃ γράφειν αἰσχύνομαι , ἵνα μή τινα δηλοῦν ἐμὴν μικρολογίαν δόξω | ||
| ποτε ἐν Κορίνθῳ ξενικὸν τρέφειν . μήποτε μέντοι ἐνταῦθα δεῖ γράφειν Πολύτροπον ἀντὶ τοῦ Πολυστράτου : παρὰ μηδενὶ γάρ φησιν |
| λύσεις ἑξῆς . ὅρα τοίνυν οὕτως : τὰ μὲν οὖν κατηγορημένα πολλά , ἰδοὺ μία πρότασις : ἡ δὲ πρὸς | ||
| ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἡ πόλις διὰ ταῦτα : διὰ τὰ κατηγορημένα τοῦ Ἀλκιβιάδου καὶ διὰ τοὺς ξένους αὐτοῦ τοὺς ἐν |
| : λέγω δὴ τὴν περὶ στοιχειώσεως τῶν ὑπὸ τοῦ θεοῦ δημιουργηθέντων καὶ ὁρωμένων κτισμάτων , ἵνα ὁ μεταχειριζόμενος εἰ βούλεται | ||
| αἱρησάμενος , ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνό τινα τῶν ὑπ ' αὐτοῦ δημιουργηθέντων ἀφανῆ ἐποίησεν , οἷά εἰσι τὰ ἀσώματα πάντα , |
| παρὰ τῆς πόλεως , ὦ θεοφιλέστατε αὐτοκράτωρ , ὑπετείνατό σοι παραδείγματα ἐναργῆ ὁ παρελθὼν χρόνος . ἔα μένειν τὴν τρυτάνην | ||
| , τὰς ἀρετὰς αὐτῶν εἰς βραχύτερον συναγαγὼν λόγον ἐπὶ τὰ παραδείγματα μεταβήσομαι . πρώτην μὲν τοίνυν ἔφην ἀρετὴν εἶναι λόγων |
| οὖν τὰς συνθήκας τὰς ἐπὶ Σκιπίωνος οὐδὲν χρῄζειν δικῶν οὐδὲ διορθώσεως , ὅσα μὴ ἐξ αὐτῶν παραβαίνεται μόνα . οἳ | ||
| γραφέντα καλῶς μὴ μετεχέτω φθόνου , τὰ δὲ ἀγνοηθέντα τυγχανέτω διορθώσεως ὑπὸ τῶν δυνατωτέρων . διεληλυθότες δὲ ὑπὲρ ὧν προῃρού |
| τε ἐλεύθερος ἔφασκε γεγενῆσθαι καὶ ἀναπεπνευκέναι κῦμα διαφυγὼν μέγα . διδάξαντος δέ , ὅ τι ἦν τὸ κακόν , πάλιν | ||
| καὶ τὸ ᾠὸν αὐτοῦ . ἢ ἀπὸ Κόρακος ῥήτορος πρώτου διδάξαντος τὴν ῥητορικήν : τὸν γὰρ μαθητὴν αὐτοῦ μισθὸν ἀπαιτοῦντος |
| , οὐ μέντοι περὶ φαύλων . [ τὰ μὲν γὰρ λεγόμενα αὐτὰ οὐ μεγάλα , περὶ μεγίστων δὲ ὡς οἷόν | ||
| ἐστι φύσει ἄδηλα , τὰ δ ' ὁμωνύμως τῷ γένει λεγόμενα ἄδηλα . καὶ φύσει μέν ἐστιν ἄδηλα τὰ μήτε |
| ἀλλὰ πλείονα , καὶ τοῖς μὲν ἀπείροις ἔδοξε πολλὰ εἶναι ἐπιχειρήματα , ἡμῖν δὲ οὐκ ἐπιχειρήματα ἀλλ ' ἐργασία , | ||
| ἡ μία γένεσις τοῦ ἐπιχειρήματος δύο καὶ τρία παρατυχὸν εὑρίσκει ἐπιχειρήματα , οὕτως ἰστέον , ὅτι καὶ πολλάκις ἓν ἐπιχείρημα |
| τῆς ἀντιλογίας ἠκροῶντο : τὰ δὲ εἰρημένα ὅμως ὑπὸ τοῦ Πελοπίδου καὶ τὴν τοῦ Μιθριδάτου φιλίαν , ἐνσύνθηκον ἔτι οὖσαν | ||
| ἥλιον . καὶ διὰ τούτων τῶν λόγων προλεγόντων τὸν τοῦ Πελοπίδου θάνατον , οὐδὲν ἧττον ὁ Πελοπίδας ἀνέζευξεν ἐπὶ τὴν |
| . τί σοι ἔδοξε τὰ Ζήνωνος ἢ τὰ Διογένους καὶ Κλεάνθους , ὁπόσα περιέχουσιν αἱ βίβλοι αὐτῶν διδάσκουσαι ἀνθρωποβορίας , | ||
| Ἠλείοις ἐτιμᾶτο ὀψοφάγος Ἀπόλλων . ὅτι ἐν Πισσάτιδι γραφὴ ἀνάκειται Κλεάνθους τοῦ Κορινθίου ἐν ᾗ Ποσειδῶν πεποιήται θύννον τῷ Διὶ |
| ποτε ἐστασίασεν οὔτε Ἀριστοτέλη ῥᾳδίως ᾤετο . Ἐπίκουρον δὲ τὸν Νεοκλέους κομψὸν μὲν ἡγεῖτο καὶ τῶν ἀτόμων οὐκ εἶναι τομόν | ||
| δῆμος τῆς Αἰγηίδος φυλῆς . ὁ δημότης Γαργήττιος . Ἐπίκουρος Νεοκλέους Γαργήττιος . τὸ ἐκ τόπου Γαργηττόθεν , καὶ τἆλλα |
| ' ὃ τότε ἀπελίπομεν , νῦν μοι δοκεῖ ἀναγκαῖον εἶναι διεξελθεῖν . Τὸ ποῖον ; ἔφη . Ἀνήρ , ἦν | ||
| εἰ δὲ ἀμφίδοξον εἴη , ἁρμόσει αὐτὰ τὰ πεπραγμένα ψιλὰ διεξελθεῖν . Ὅταν συνεχῶς πραττόμενα ᾖ τινα καὶ ἀποτροπὴν αὐτῶν |
| τὸν ῥήτορα τὴν ἰσχὺν ἐπιδείκνυσθαι . καὶ ἡ μὲν τοῦ κεφαλαίου δύναμις αὕτη : θαυμάσειε δέ τις κἀνταῦθα τῆς ἀκριβείας | ||
| Ὃ δὲ διαφέρει μάλιστα ἡ στάσις ὁ ὅρος τοῦ ὅρου κεφαλαίου , ὅτι ἡ μὲν στάσις ἀρνεῖται τὸ ὅλον , |
| καὶ ἐκεῖνος . Δημόστρατος , οὗπερ οὖν καὶ ἀνωτέρω μνήμην ἐποιησάμην , εἶδον τὸν ἰχθὺν ἦ δ ' ὅς , | ||
| μέρος ἦν τὸ πρὸς δικαστήρια καὶ δικαστάς , οὗ πρότερον ἐποιησάμην ὑπόμνησιν , ἡνίκα τὰ τῶν μαρτυρίων ἐπὶ πλέον ἀπομηκύνων |
| . . . . . : Φωκίωνός ποτε τοῦ Ἀθηναίου δημηγοροῦντος οὐ τὰ πρὸς χάριν ἀλλὰ τὰ πρὸς ὠφέλειαν τοῖς | ||
| Ἀλκιβιάδου τῇ πόλει , πόσας ναῦς συμβουλεύοντος , πόσα τρόπαια δημηγοροῦντος ἐν τοῖς πολεμίοις τὰ κάλλιστα . ταῦτα πάντα Σωκράτης |
| τῶν τριῶν τομῶν καὶ τῶν ἀντικειμένων καὶ τὰ ἐν αὐταῖς ἀρχικὰ συμπτώματα ἐπὶ πλέον καὶ καθόλου μᾶλλον ἐξειργασμένα παρὰ τὰ | ||
| εἶχεν ὅ τι οἴκαδε ἀποφέροι . καὶ ἄρχοντι μὲν τὰ ἀρχικὰ διελέγετο , πολιτικῷ δὲ τὰ πολιτικά , γεωργῷ δὲ |
| ὡς προλέλεκται τοῦ Ἑρμοῦ ἀεὶ παραλαμβανομένου , ὑπαύγου μὲν ὄντος χρησίμου τοῖς ἐγκαλουμένοις καὶ τοῖς λαθραῖόν τι πράττουσιν , ἀνατολικοῦ | ||
| τοῦ νώτου ὄπιθεν ἔξπληκτον καὶ εὔοπλον καὶ ἱκανὴν δύναμιν μετὰ χρησίμου ἄρχοντος , τοὺς λεγομένους ὀπισθοφύλακας , ὡς ἀπὸ πεντεκαίδεκα |
| κατηγορεῖται κατὰ μόνων τῶν ὑπὸ τὸ εἶδος ἀτόμων , καὶ πιστωσάμενος τὸ εἶναι τοῦ προκειμένου ὁρισμὸν τὸν εἰρημένον λόγον ἐκ | ||
| πάντα ἐφίεται , ὥσπερ ἐξ ἐπαγωγῆς τινος πρότερον τὴν ὑπογραφὴν πιστωσάμενος . ὅτι δὲ οὐχ ὅρος τὸ εἰρημένον ἐστὶν ἀλλ |
| ; ἀδύνατον ἀντειπεῖν . Λέγε δὴ πάλιν ὃ Δημοσθένης κατὰ Δημοσθένους ἔγραψε . προσέχετ ' ὦ ἄνδρες . Ἡ βουλὴ | ||
| δὲ ταῦτα πρεσβύτερα τῆς Δεινάρχου ἀκμῆς . ὁ μὲν γὰρ Δημοσθένους περὶ τοῦ ὀνόματος λόγος , ἐν ᾧ τούτων μέμνηται |
| λεκτῷ ἢ ἐν τῇ κινήσει τῆς διανοίας , τοὺς καθολικωτέρους ἐκθέσθαι μόνους ὡς πρὸς τὸ παρὸν ἀρκεῖν ἡγούμεθα . ὥσπερ | ||
| τῆς ἱστορίας , ἐκρίναμεν δεῖν τὸν ἐλέγχοντα λόγον τὴν ἄγνοιαν ἐκθέσθαι . ἐν τεσσαράκοντα γὰρ βίβλοις περιειληφότες τὴν πραγματείαν , |
| ἐφ ' ἑαυτῶν , μηδὲν μήτε εἰδότα περὶ αὑτῶν μήτε ἀποφαινόμενα . τί οὖν ἀποφαίνεται περὶ αὐτῶν ; τὸ ἡγεμονικόν | ||
| ἀληθείας , ὡς τὰ περὶ τῶν ὁπότερ ' ἔτυχεν ἐνδεχομένων ἀποφαινόμενα , ἢ τὸ μὲν ἕτερον μᾶλλον ἀληθεύειν πεφυκὸς τὸ |
| οὔτ ' ἐπινοῆσαι δυνατόν : τινὰς δ ' οὐκ ἄτοπον δείγματος ἕνεκα ἑρμηνεῦσαι , ὧν καὶ τὸ ὄναρ διηγούμενος ἐπεμνήσθη | ||
| καὶ παραλείπω μύρια , τί γάρ με δεῖ πάντα λέγειν δείγματος ὅσον δεόμενον ; ὃ δ ' ἴσως ἀναγκαῖον : |
| καθ ' αὑτὸ συμβέβηκεν αὐταρκεστάτην εἶναι ὑπόθεσιν τοῖς περὶ τὰ μαθήματα διατρίβουσι ; τὰς μὲν οὖν ἄλλας ὑπερθετέον , μιᾶς | ||
| ταῦτ ' οὖν δὴ πάντα ὡς μὲν οὐκ ἀναγκαῖά ἐστι μαθήματα τῷ μέλλοντι σχεδὸν ὁτιοῦν τῶν καλλίστων μαθημάτων εἴσεσθαι , |
| εἰπόντος Ἀριστοφάνους ἐν Σκηνὰς καταλαμβανούσαις τὴν κακκάβην γὰρ κᾶε τοῦ διδασκάλου . ἐν δ ' Εὐβούλου Ἴωνι εἴρηται τρύβλια δὲ | ||
| δὲ ἀνδριάντα ἐποίησε Σικυώνιος Κάνθαρος , Ἀλέξιδος μὲν πατρός , διδασκάλου δὲ ὢν Εὐτυχίδου . Εὐπολέμου δὲ Ἠλείου τὴν μὲν |
| τὰς δεινωτικὰς ὕλας παρέσπειρεν ἑκάστῳ κεφαλαίῳ , ἅπερ ἐστὶ τοῦ ἐπιλόγου . διαφέρει δὲ ὁ ἐπίλογος τοῦ προοιμίου καὶ κατὰ | ||
| μετὰ μαρτύρων ὡς βελτίστων ὁριζόμενοι χρόνους . Ἐκ δὲ τοῦ ἐπιλόγου περὶ μὲν τῶν λελεγμένων μνημονικοὺς ποιήσομεν ἐκ τοῦ πάλιν |
| θεωρητικὸν ὡρίσατο : εἰ γὰρ φρόνησίς ἐστιν ἡ τελειότης τοῦ λόγου , τέλος δὲ τοῦ θεωρητικοῦ ἡ τελειότης τοῦ λόγου | ||
| ? ⌊ ⌋ γέγονεν . οἱ χρόνοι τοῦ [ ] λόγου σαφεῖς [ ] τέλεόν . τέως μὲν γὰρ ἦσαν |
| εἰρωνείας καὶ ὁριοῦμαι αὐτήν , εἶθ ' οὕτως τὸν εἴρωνα διέξειμι , ποῖός τίς ἐστι καὶ εἰς τίνα τρόπον κατενήνεκται | ||
| σχέτλια ἔδρων . ὧν τὰ ἀλλότρια ὑμῖν πρὸ τῶν ἡμετέρων διέξειμι , ἵνα εἰδῆτε πάντας ἐφησθησομένους Καρχηδονίοις , εἰ δίκην |
| τε λέγουσι καὶ Λεοντεύς , εἷς τῶν ἐπ ' ἄκρον Ἐπικούρου μαθητῶν , πρὸς Λυκόφρονα γράφων , τιμᾶσθαί τέ φησι | ||
| δεσμῷ τινι ἀφύκτῳ πεδηθείς . ἀνήρ τις ἦν διὰ τῶν Ἐπικούρου λόγων τὴν ψυχὴν ἐκνευρισθεὶς καὶ θῆλυς γενόμενος , ὁ |
| ποιοῦντες : ὡς ἔστ ' ἄτοπον περὶ τῶν δικαίων ὑμᾶς διδάσκειν αὐτὸν οὐ δίκαια ποιοῦντα : οὐ γάρ ἐστι δίκαιον | ||
| οἱ νόμοι δέ μοι δοκοῦσιν οἱ πολλοὶ ταῦτα δύο μάλιστα διδάσκειν , ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσθαι . καὶ τοίνυν κατανοῶν |
| ρ ψ , ἠναγκάζετο πρῶτον ἢ περὶ τῶν εἰς αν διαλαβεῖν ἢ περὶ τῶν εἰς αξ ἢ περὶ τῶν εἰς | ||
| ἕτερα μετατιθεμένης μόρια . τὸ σύμπαν οὖν τοῦ λόγου ἐστὶ διαλαβεῖν περὶ τῶν ἐν τοῖς περιπνευμονικοῖς γινομένων ἀποστημάτων . διμερὴς |
| μέντοι ὥστε ταῦτα γίγνεσθαι ἐμηχανήσατο , καὶ τοῦτο καλὸν μὴ παραλιπεῖν . ἐκεῖνος τοίνυν σαφῶς παρεσκεύασε τοῖς μὲν ἀγαθοῖς εὐδαιμονίαν | ||
| πιστοῦν τὰς τοιαύ - τας προσθήκας οὔτε ἀπαιτοῦντος τοῦ λόγου παραλιπεῖν καλῶς ἂν ἔχοι . δεδειγμένης δή μοι τῆς αἱρέσεως |
| καὶ κιναίδων ; εἶτα τὰ ἐκείνων ἔργα πράσσων καὶ τὰ δόγματα ἔχων τοὺς λόγους ἡμῖν λέγεις τοὺς Ζήνωνος καὶ Σωκράτους | ||
| τὸ μεμνῆσθαι τῶν ἱερῶν : ἱερὰ δὲ ἔστι τὰ ἀμφικτυονικὰ δόγματα . Προβληθεὶς Πυλαγόρας οὗτος . Πυλαγόρας : ὁ χειροτονούμενος |